Σάββατο 27 Αυγούστου 2016

Ο άλλος παίρνει από σένα όχι αυτό που του δίνεις, αλλά αυτό που μπορεί να πάρει

Παράξενη φαίνεται στο πρώτο της αντίκρισμα αυτή η αλήθεια, άμα την καλοσκεφτεί όμως κανείς πείθεται ότι έτσι είναι τα πράγματα στις διανθρώπινες σχέσεις. Δεν πρόκειται βέβαια μέσα σε τούτο το «πάρε – δώσε» για ανταλλαγή υλικών αγαθών, αλλά για το διάλογο που συνθέτει τον κοινωνικό βίο. Δηλαδή για την επικοινωνία «με τον άλλο», που γίνεται με το αίσθημα και την προαίρεση με τη σκέψη και το λόγο με την προσδοκία και την πράξη μέσα στο στίβο της συλλογικής ζωής. 

Γιατί «συνεννοούμαστε» τόσο λίγο και τόσο δύσκολα με τον συνάνθρωπο; Πώς είναι δυνατόν να μη μας «καταλαβαίνει» και να μη τον «καταλαβαίνουμε», ακόμη και όταν του ανοίγουμε την καρδιά μας και του μιλούμε τόσο καθαρά; Κάποτε συμβαίνει να βρίσκεται κοινωνικά πολύ κοντά μας, να έχουμε μεγαλώσει και ανατραφεί μέσα στην ίδια οικογένεια, να έχουμε εκπαιδευτεί από τους ίδιους δασκάλους, να εργαζόμαστε επαγγελματικά στον ίδιο χώρο, να μοιραζόμαστε σχεδόν καθημερινώς τις ίδιες ώρες και τους ίδιους τρόπους ψυχαγωγίας, να έχουμε δεθεί στις ίδιες ευθύνες και χαρές με το γάμο, την πατρότητα, την αφοσίωση προς την ίδια πατρίδα, την πίστη στον ίδιο Θεό – και όμως έρχεται ώρα που με κατάπληξη, με οδύνη, με τρόμο ανακαλύπτουμε ότι δεν μιλούμε την ίδια γλώσσα, άλλα λέμε εμείς και άλλα αυτός εννοεί, ότι όσο και αν του προσφέρουμε εκείνο που έχουμε μέσα μας αυτός δεν το παίρνει, ή το παίρνει τόσο στραβά, ώστε μας αδικεί, μας πληγώνει ή μας εξευτελίζει. Το χειρότερο είναι ότι μπορεί να μη το κάνει αυτό από κακή πρόθεση ή από βλακεία, ότι όντως είναι ειλικρινής και έξυπνος. Και όμως η συνεννόηση μαζί του είναι δύσκολη, κάποτε και αδύνατη. 

Το δυσάρεστο τούτο φαινόμενο θα το εξηγήσουμε, άμα σκεφτούμε ότι τότε και τόσο εννοούμε τον άλλο άνθρωπο (τον πιο κοντινό, όπως και τον πιο μακρινό) , όταν και όσο τον «σχηματίζουμε» μέσα μας με τα υλικά και τον τρόπο που μας είναι οικεία από την προσωπική μας υφή και εμπειρία. Το ίδιο και εκείνος πρέπει να μας «φτιάξει» μέσα του, να μας «πλάσει» από τοα στοιχεία και με τη δομή που ξέρει καλά, και που δεν μπορεί να είναι άλλα από τα στοιχεία και τη δομή τη δική του. Το «εξ οικείων τα αλλότρια» του αρχαίου αποφθέγματος αυτό θέλει να πει. Κάθε ανθρώπινη ψυχή έχει το δικό της βάθος. Η κοινωνική αγωγή, για να κάνει δυνατή και κατά το μέτρο που κάνει δυνατή την ομαδική συμβίωση, προσπαθεί και κατορθώνει να δημιουργήσει απάνω σ’ αυτό το πυρήνα μιαν επιφάνεια, μια κρούστα από «κοινούς» τρόπους συμπεριφοράς (η λέξη παρμένη στην πιο πλατειά και περιεκτική έννοιά της). Αυτή είναι η γέφυρα που μας ενώνει με τους συνανθρώπους (με όσους συνυπάρχουμε μέσα στον ίδιο φυσικό και κοινωνικό χώρο). Αλλά η επικοινωνία από τούτο το δρόμο δεν πάει πολύ βαθιά, όταν οι περιστάσεις της ζωής μας αναγκάσουν να πλησιάσουμε τον άλλο άνθρωπο περισσότερο, μπαίνει αμέσως στη μέση το πρόβλημα της παραμέτρου και των συντεταγμένων… Αν δεν έχουμε τη δική του ωριμότητα, τη δική του παιδεία, το δικό του ύφος ζωής, τη δική του ψυχική σύσταση, αν δεν συμπίπτουν ή δεν συγκλίνουν οι διαθέσεις και οι επιδιώξεις μας, οι «γωνίες» του χαρακτήρα και τα «μέτρα» των αξιολογήσεών μας, ούτε να προσπελάσουμε τον άλλο μπορούμε, ούτε και κείνος μπορεί να μας προσπελάσει, και ας χρησιμοποιούμε το ίδιο γεφύρι για την επικοινωνία μας. 

Πόσο αληθινό είναι αυτό, θα βεβαιωθούμε από την ακόλουθη παρατήρηση: Με τον καιρό , όπως απομακρυνόμαστε από μερικούς συντρόφους, με τους οποίους είχαμε στενά, στενότατα συνδεθεί, έτσι ερχόμαστε κοντά, πάρα πολύ κοντά σε άλλους που πριν ποτέ δεν είχαμε φαντασθεί ότι θα μπορούσαμε να τους συναναστραφούμε, να τους πιστέψουμε, να τους αγαπήσουμε. «Ήταν λάθος μου» ή «ήταν λάθος του», λέμε για να δώσουμε μιαν εξήγηση. Αλλά δεν πρόκειται για λάθος, ούτε φταίει εντελώς η «σύμπτωση» που δεν έδωσε τάχα ευκαιρίες καλύτερης γνωριμίας. Αλλού βρίσκεται η αιτία: ο ένας δεν είχε ακόμη φτάσει στο επίπεδο και στα μέτρα του άλλου (από ανωριμότητα, έλλειψη καλλιέργειας κτλ., ). Γι’ αυτό τόσον καιρό δεν μπορούσαν να «συναντηθούν» και να γίνει «διάφανος» ο ένας στον άλλο. Φυσικά, για να κατορθωθεί η συνάντηση και ο δεσμός, κάτι, και μάλιστα κάτι ουσιαστικό, θα είχαν ανέκαθεν κοινό και οι δύο. Αλλά τούτο δεν είχε ακόμα ξεκαθαρίσει και αναπτυχθεί (στον ένα ή στον άλλο, ή και στους δύο μαζί), ως το βαθμό που επιτρέπει τη βαθύτερη συνεννόηση. Όταν η φόρτιση έφτασε στο σημείο της «επάρκειας» (αυτό πρέπει να γίνει και στους δύο όρους, όχι μόνο στον ένα), άστραψε ο ηλεκτρικός σπινθήρας και εγένετο φως… 

Ας γυρίσουμε τώρα στο αρχικό μας θέμα. Όταν ο συνάνθρωπος που έρχεται να τον συμβουλέψουμε, να τον διδάξουμε ή να τον βοηθήσουμε σε μιαν ώρα ανάγκης, παραπονιέται λέγοντας: «Δεν μου έδωσες ό,τι σου ζητούσα» και φεύγε αποκαρδιωμένος, ένα από τα δύο συμβαίνει: Ή δεν μπορέσαμε ν’ αντιληφθούμε τι του λείπει και του δώσαμε εκείνο που δεν ζητούσε. Ή πραγματικά του προσφέραμε το σωστό, αλλά αυτός επήρε μόνο εκείνο που μπορούσε να πάρει, και τούτο ήτανε λίγο ή τίποτα. Δεν τον καταλάβαμε δηλαδή, ή δεν μας κατάλαβε – κι έτσι με όλη την προσπάθειά μας στάθηκε αδύνατο ο ένας να συναντηθεί με τον άλλο. Μήπως άραγε σε τέτοιες περιπτώσεις δεν φταίει η «πάστα} μας, αλλά η έλλειψη «καλής θέλησης» από το ένα μέρος ή από το άλλο ή και από τα δύο; Αναμφισβήτητα η καλή θέληση είναι προϋπόθεση βασική, αν δεν θέλω να βοηθήσω, ή δεν θέλεις να βοηθηθείς, πώς θα πραγματοποιηθεί η επαφή μας; Το πράγμα είναι φανερό σε ορισμένες περιπλοκές. Πηγαίνουμε λ.χ. να συμβουλευτούμε για μια δύσκολη προσωπική μας υπόθεση έναν άνθρωπο που εκτιμούμε για την ευθυκρισία και τη φρόνησή του, αλλά δεν είμαστε αποφασισμένοι να ακούσουμε τη δική του γνώμη, για τι στο βάθος εκείνο που επιθυμούμε (κι ας μη το ομολογούμε ούτε καν στον εαυτό μας) είναι να δώσει τη γνώμη που θέλουμε. Εμείς έχουμε ήδη πάρει την απόφασή μας και πηγαίνουμε με την ελπίδα να την δούμε επιβεβαιωνόμενη από τον άλλο… για να μοιραστούμε μαζί του ή να φορτώσουμε σ’ εκείνον ολόκληρη την ευθύνη, αν τύχει και πέσουμε έξω. Συνένοχο τον θέλομε το σύμβουλό μας, όχι οδηγό! Χρειάζεται λοιπόν απαραίτητα να θέλω να με καταλάβεις και να μου προσφέρεις τη βοήθειά σου. Αλλά η θέληση η καλή εδώ «αναγκαία», όχι «επαρκής» συνθήκη. Μόνο με τη θέληση, δεν φτάνουμε στη συνάντηση. Πρέπει και να μπορώ να πάρω από σένα αυτό που ζητώ και προθυμοποιείσαι να μου δώσεις. Σε τελευταία ανάλυση, παίρνω ό,τι είμαι σε θέση να πάρω, όχι εκείνο που εσύ προσφέρεις. 

Υποθέσετε τώρα ότι εκείνο που μου προσφέρεται στο διάλογο δεν είναι ένας απλός άνθρωπος ή ένα μικρό κεφάλαιο εσωτερικής ζωής, αλλά ένας μεγάλος νους, η βαθειά και σύνθετη ψυχή ενός genie, το όνειρο μιας ανήσυχης, άπληστης φαντασίας, το πρόγραμμα δράσης μιας θέλησης ηρωικής και ακατάβλητης, το πάθος της δημιουργίας ενός ευγενούς πνεύματος, ο οραματισμός ενός προφήτη, η αγωνία ενός πιστού – και ακόμα πι αφηρημένα: μια υψηλή ιδέα, ένας βαθύς πόνος, μια αγιοσύνη, μια αρετή, μια αγάπη που δεν ανέχεται περιορισμούς και μόνο με το απόλυτο συμβιβάζεται. Τι θα πάρω από αυτό τον εξαίσιο θησαυρό, αν τύχει και βρεθεί στο δρόμο μου; Ασφαλώς τόσο μόνο όσο μπορούν να σηκώσουν οι ώμοι μου χωρίς να πέσουν, να πιάσουν τα χέρια μου χωρίς να καούν, να χωρέσει η ψυχή μου χωρίς να σπάσει… και επειδή τα μέτρα των περισσοτέρων μας είναι μικρά, πολύ μικρά για τέτοια μεγέθη, ή τίποτα δεν παίρνουμε και προσπερνούμε, ή -το χειρότερο- κατεβάζουμε, ακρωτηριάζουμε, ευτελίζουμε το Υψηλό και το Μεγάλο σύμφωνα με τις ασήμαντες διαστάσεις μας και η μικροψυχία μας μετατρέπεται σε εχθρότητα προς ότι ξεπερνά τη δική μας κλίμακα. Δεν μπορούμε να αγνοήσουμε αυτό που μας υπερβαίνει και, επειδή μας πιέζει, το βρίζουμε, το σαρκάζουμε, το μισούμε… 

«Δεν μπορείτε» είπε ένας σοφός της μακρινής Ανατολής «να μιλήσετε για ωκεανό σ’ ένα βάτραχο του πηγαδιού (το πλάσμα μιας στενότατης σφαίρας). 

Δεν μπορείτε να μιλήσετε για πάγο σ’ ένα έντομο του καλοκαιριού (το πλάσμα μιας εποχής). 

Δεν μπορείτε να μιλήσετε για το Τάο (θεϊκό πνεύμα) σ΄ ένα δασκαλάκι, ο ορίζοντάς του είναι πολύ περιορισμένος.

Πηγή: «Πρακτική Φιλοσοφία» Ε. Π. Παπανούτσου

Ενδιαφέρουσα συσχέτιση:


"Belief systems are just attempts to deal with a reality that is too much to handle, that is the definition of belief system. So, when reality changes we will not need to believe in anything because we will experience the true reality and all belief systems are mental concepts, are just firewalls that we construct to not face the harsh reality of the primary anomaly. And all this will be transformed"



Τετάρτη 24 Αυγούστου 2016

Περί φιλίας



Ο Χόρχε Λουίς Μπόρχες ήταν Αργεντίνος συγγραφέας, μία από τις σημαντικότερες λογοτεχνικές μορφές του 20ού αιώνα. Παρόλο που είναι πιο γνωστός για τα διηγήματά του, ο Μπόρχες ήταν επίσης δοκιμιογράφος, ποιητής και κριτικός.
Σαν σήμερα το 1899 γεννήθηκε στο Μπουένος Άιρες της Αργεντινής. Με αυτή την αφορμή, ας θυμηθούμε ένα ποίημα που έγραψε για τη φιλία.
"Δεν μπορώ να σου δώσω λύσεις για όλα τα προβλήματα της ζωής σου, ούτε έχω απαντήσεις για τις αμφιβολίες και τους φόβους σου˙ όμως μπορώ να σ’ ακούσω και να τα μοιραστώ μαζί σου.
Δεν μπορώ ν’ αλλάξω το παρελθόν ή το μέλλον σου. Όμως όταν με χρειάζεσαι θα είμαι εκεί μαζί σου.
Δεν μπορώ να αποτρέψω τα παραπατήματά σου. Μόνο μπορώ να σου προσφέρω το χέρι μου να κρατηθείς και να μην πέσεις. Οι χαρές σου, οι θρίαμβοι και οι επιτυχίες σου δεν είναι δικές μου.
Όμως ειλικρινά απολαμβάνω να σε βλέπω ευτυχισμένο. Δεν μπορώ να περιορίσω μέσα σε όρια αυτά που πρέπει να πραγματοποιήσεις, όμως θα σου προσφέρω τον ελεύθερο χώρο που χρειάζεσαι για να μεγαλουργήσεις.
Δεν μπορώ να αποτρέψω τις οδύνες σου όταν κάποιες θλίψεις σου σκίζουν την καρδιά, όμως μπορώ να κλάψω μαζί σου και να μαζέψω τα κομμάτια της για να τη φτιάξουμε ξανά πιο δυνατή.
Δεν μπορώ να σου πω ποιος είσαι ούτε ποιος πρέπει να γίνεις. Μόνο μπορώ να σ’ αγαπώ όπως είσαι και να είμαι φίλος σου.
Αυτές τις μέρες σκεφτόμουν τους φίλους μου και τις φίλες μου, δεν ήσουν πάνω ή κάτω ή στη μέση. Δεν ήσουν πρώτος ούτε τελευταίος στη λίστα.
Δεν ήσουν το νούμερο ένα ούτε το τελευταίο. Να κοιμάσαι ευτυχισμένος. Να εκπέμπεις αγάπη. Να ξέρεις ότι είμαστε εδώ περαστικοί. Ας βελτιώσουμε τις σχέσεις με τους άλλους. Να αρπάζουμε τις ευκαιρίες. Να ακούμε την καρδιά μας. Να εκτιμούμε τη ζωή.
Πάντως δεν έχω την αξίωση να είμαι ο πρώτος, ο δεύτερος ή ο τρίτος στη λίστα σου. Μου αρκεί που με θέλεις για φίλο. Ευχαριστώ που είμαι".

Ποίημα στους φίλους, του Χόρχε Λουίς Μπόρχες, από το βιβλίο Ποιήματα, εκδ. Ελληνικά Γράμματα. 
http://www.koutipandoras.gr

Κυριακή 14 Αυγούστου 2016

Οι σκέψεις μας αλλάζουν τον εγκέφαλο, τα κύτταρα και τα γονίδιά μας





Κάθε λεπτό της ημέρας, το σώμα σας αντιδρά με φυσικό τρόπο και αλλάζει κυριολεκτικά, ως απάντηση στις σκέψεις που επεξεργάζεστε στο μυαλό σας.

Έχει αποδειχθεί ξανά και ξανά ότι οι σκέψεις προκαλούν το μυαλό να απελευθερώσει νευροδιαβιβαστές, οι οποίοι είναι χημικοί αγγελιοφόροι που τους επιτρέπεται να επικοινωνούν με τα μέρη του οργανισμού και του νευρικού σας συστήματος. Οι νευροδιαβιβαστές ελέγχουν σχεδόν όλες τις λειτουργίες του σώματός σας, από τις ορμόνες μέχρι την πέψη, μέχρι την αίσθηση χαράς, της λύπης ή του άγχους.
Μελέτες έχουν δείξει ότι οι σκέψεις από μόνες τους, μπορούν να βελτιώσουν την όραση, τη φυσική κατάσταση και τη δύναμη. Το φαινόμενο placebo, όπως παρατηρείται στη «ψεύτικη» χορήγηση φαρμακευτικής αγωγής, για παράδειγμα, λειτουργεί λόγω της δύναμης της σκέψης. Οι προσδοκίες και οι μαθημένες συνδέσεις παρουσιάζουν ισχυρές ενδείξεις ότι αλλάζουν τη χημεία του εγκεφάλου και το κύκλωμα που οδηγεί σε πραγματικά σωματικά και γνωστικά αποτελέσματα, όπως λιγότερη κόπωση, μειωμένη αντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος, αυξημένα επίπεδα ορμονών και μείωση του άγχους.
Ένα αρκετά μεγάλο σώμα της έρευνας που διεξάγεται για περισσότερα από τριάντα χρόνια σε επιστημονικά ιδρύματα υψηλού κύρους σε όλο τον κόσμο, διερευνά τη φύση της συνείδησης, δείχνοντας ότι οι σκέψεις είναι ικανές να επηρεάσουν τα πάντα, από τις απλούστερες μηχανές μέχρι τα πιο σύνθετα έμβια όντα. Αυτά τα στοιχεία δείχνουν ότι οι ανθρώπινες σκέψεις και οι προθέσεις, αποτελούν ένα πραγματικά φυσικό «κάτι» με εκπληκτική δύναμη να αλλάξει τον κόσμο μας. Κάθε σκέψη που έχουμε είναι απτή ενέργεια με δύναμη να μεταμορφώνει. Μια σκέψη δεν είναι μόνο ένα πράγμα˙ μια σκέψη είναι ένα πράγμα που επηρεάζει και άλλα πράγματα.
Οι σκέψεις σμιλεύουν τον εγκέφαλό σας
Κάθε σκέψη που κάνετε προκαλεί νευροχημικές αλλαγές, κάποιες προσωρινές και κάποιες μόνιμες. Για παράδειγμα, όταν οι άνθρωποι είναι συνειδητά ευγνώμονες, λαμβάνουν ένα κύμα επιβράβευσης από τους νευροδιαβιβαστές, όπως η ντοπαμίνη και βιώνουν ένα γενικό συναγερμό και μία τόνωση του μυαλού, που κατά πάσα πιθανότητα συσχετίζεται περισσότερο με την νορεπινεφρίνη.
Μια μελέτη, μόλις παρουσίασε σε φοιτητές που ανέφεραν ότι ήταν βαθιά ερωτευμένοι, φωτογραφίες του/της συντρόφου τους, έδειξε ότι το μυαλό τους έγινε πιο ενεργό στον κερκοφόρο πυρήνα, ένα κέντρο ανταμοιβής, δίνοντάς τους αυτή την αίσθηση λιποθυμίας από τον έρωτα. Όταν σταμάτησαν να κοιτάζουν τις φωτογραφίες, τα κέντρα ανταμοιβής τους, αποενεργοποιήθηκαν.
Ό,τι ρέει μέσα στο μυαλό σας, το σμιλεύει επίσης με μόνιμο τρόπο. Σκεφτείτε το μυαλό σας, σαν μία ροή πληροφοριών μέσω του νευρικού συστήματος, που σε φυσικό επίπεδο αποτυπώνεται με ηλεκτρικά σήματα που κινούνται αμφίδρομα στο εσωτερικό σας και τα περισσότερα από τα οποία διαδραματίζονται με συνειδητό τρόπο σε εσάς. Όταν μια σκέψη ταξιδεύει μέσα από το μυαλό σας, οι νευρώνες δίνουν όλοι μαζί σήμα με διαφορετικούς τρόπους, με βάση τις συγκεκριμένες πληροφορίες που διακινούνται και τα πρότυπα της νευρωνικής δραστηριότητας αλλάζουν πραγματικά τη νευρωνική δομή σας.
Οι ενεργοποιημένες περιοχές του εγκεφάλου, αρχίζουν να κάνουν νέες συνδέσεις η μία με την άλλη και οι υπάρχουσες συνάψεις, οι συνδέσεις μεταξύ των νευρώνων, που βιώνουν περισσότερη δραστηριότητα, γίνονται ισχυρότερες, πιο ευαίσθητες και αρχίζουν την οικοδόμηση περισσότερων υποδοχέων. Σχηματίζονται επίσης νέες συνάψεις.
Ένα παράδειγμα αυτού που αναφέρουμε παραπάνω, είναι οι γνωστές μελέτες των οδηγών ταξί του Λονδίνου, οι οποίες έδειξαν ότι όσο περισσότερο διάστημα είχε οδηγήσει κάποιος ένα ταξί στο Λονδίνο, τόσο μεγαλύτερος ήταν ο ιππόκαμπός του, μέρος του εγκεφάλου που εμπλέκεται στην οπτική-χωρική μνήμη. Οι εγκέφαλοί τους ουσιαστικά επεκτάθηκαν για να μπορέσουν να φιλοξενήσουν τις γνωστικές απαιτήσεις πλοήγησης στο κουβάρι των δρόμων του Λονδίνου.
Οι σκέψεις προγραμματίζουν τα κύτταρά σας
Μια σκέψη είναι μια ηλεκτροχημική εκδήλωση που λαμβάνει χώρα στα νευρικά κύτταρα, παράγοντας μια σειρά από φυσιολογικές αλλαγές.
Υπάρχουν χιλιάδες και χιλιάδες υποδοχείς σε κάθε κύτταρο στο σώμα μας. Κάθε υποδοχέας είναι ειδικός για ένα πεπτίδιο ή πρωτεΐνη. Όταν έχουμε συναισθήματα θυμού, θλίψης, ενοχής, ενθουσιασμού, ευτυχίας ή νευρικότητας, κάθε ξεχωριστό συναίσθημα απελευθερώνει τη δική του «μάζα» νευροπεπτιδίων. Αυτά τα πεπτίδια κατευθύνονται ορμητικά μέσα στο σώμα και συνδέονται με αυτούς τους υποδοχείς που αλλάζουν τη δομή του κάθε κυττάρου στο σύνολό της. Το σημείο που αποκτά ενδιαφέρον είναι όταν τα κύτταρα στην πραγματικότητα διαιρούνται. Εάν ένα κύτταρο έχει εκτεθεί σε ένα συγκεκριμένο πεπτίδιο περισσότερο από τα άλλα, το νέο κύτταρο που παράγεται μέσω της διαίρεσης θα περιέχει περισσότερο από τον υποδοχέα που ταιριάζει με αυτό το ειδικό πεπτίδιο. Παρομοίως, το κύτταρο θα έχει επίσης λιγότερους υποδοχείς για πεπτίδια στα οποία το μητρικό ή αδελφικό κύτταρο, δεν είχαν εκτεθεί τόσο συχνά.
Έτσι, εάν έχετε βομβαρδίσει τα κύτταρά σας με πεπτίδια από αρνητικές σκέψεις, κυριολεκτικά προγραμματίζετε τα κύτταρά σας για να λαμβάνουν περισσότερα από τα ίδια αρνητικά πεπτίδια στο μέλλον. Αυτό που είναι ακόμα χειρότερο είναι ότι μειώνετε τον αριθμό των υποδοχέων των θετικών πεπτιδίων στα κύτταρα, καθιστώντας τον εαυτό σας να τείνει περισσότερο προς την αρνητικότητα.
Οι σκέψεις σας ενεργοποιούν τα γονίδιά σας
Γνωρίζετε ότι «μιλάτε» στα γονίδιά σας με κάθε σκέψη που κάνετε; Ο ταχέως αναπτυσσόμενος τομέας της επιγενετικής, αποδεικνύει ότι αυτό που είστε είναι το προϊόν από όσα συμβαίνουν σε εσάς στην ζωή σας, τα οποία αλλάζουν τον τρόπο που λειτουργούν τα γονίδιά σας. Τα γονίδια στην πραγματικότητα ενεργοποιούνται ή απενεργοποιούνται ανάλογα με τις εμπειρίες της ζωής σας και τα γονίδια και ο τρόπος ζωής σας σχηματίζουν έναν ανατροφοδοτικό κύκλο. Η ζωή σας, δεν αλλάζει τα γονίδια με τα οποία γεννηθήκατε. Αυτό που αλλάζει είναι η γενετική δραστηριότητα σας, δηλαδή οι εκατοντάδες των πρωτεϊνών, ενζύμων και άλλων χημικών ουσιών που ρυθμίζουν τα κύτταρά σας.
Μόνο περίπου το 5% των μεταλλάξεων των γονιδίων πιστεύεται ότι είναι η άμεση αιτία των προβλημάτων υγείας. Αυτό αφήνει το 95% των γονιδίων που συνδέονται με διαταραχές να ενεργούν ως επιδραστικοί παράγοντες, οι οποίοι μπορούν να επηρεαστούν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, ανάλογα με τους παράγοντες της ζωής. Φυσικά, πολλά από αυτά είναι πέρα από τον έλεγχό σας, όπως τα γεγονότα της παιδικής ηλικίας, αλλά ορισμένα άλλα είναι εντελώς ελεγχόμενα, όπως η διατροφή, η άσκηση, η διαχείριση του άγχους και οι συναισθηματικές καταστάσεις. Οι δύο τελευταίοι παράγοντες εξαρτώνται άμεσα από τις σκέψεις σας.
Η βιολογία δεν καθορίζει το πεπρωμένο σας και δεν ελέγχεστε από τη γενετική σύνθεσή σας. Αντί αυτού, η γενετική δραστηριότητα σας καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό από τις σκέψεις σας, τις στάσεις και τις αντιλήψεις. Η επιγενετική αποδεικνύει ότι οι αντιλήψεις και οι σκέψεις σας, μπορούν να ελέγξουν τη βιολογία σας, κάτι που σας τοποθετεί στη θέση του οδηγού. Αλλάζοντας τις σκέψεις σας, μπορείτε να επηρεάσετε και να διαμορφώσετε τη δική σας γενετική ανάγνωση.
Έχετε τη δυνατότητα επιλογής όσον αφορά στον καθορισμό των εισροών που λαμβάνουν τα γονίδιά σας. Όσο πιο θετική η εισροή, τόσο πιο θετική η εκροή των γονιδίων σας. Η επιγενετική επιτρέπει στις επιλογές της ζωής μας, να συνδέονται άμεσα με το γενετικό επίπεδο και αποδεικνύει την αδιάψευστη σύνδεση νου-σώματος. Ταυτόχρονα, η έρευνα στην επιγενετική, τονίζει επίσης, πόσο σημαντικές είναι οι θετικές πρακτικές ψυχικής αυτοφροντίδας και προαγωγής της ψυχικής υγείας μας επειδή επηρεάζουν άμεσα τη σωματική υγεία μας.
Χρησιμοποιήστε τις σκέψεις σας για εσάς
Έχετε πολύ περισσότερη δύναμη από ό, τι πιστευόταν κάποτε, η οποία μπορεί να επηρεάσει τη σωματική και την ψυχική πραγματικότητα σας. Ο τρόπος πρόσληψης της ζωής σας, αναγνωρίζεται από το σώμα σας, μέχρι τον πυρήνα γενετικού επιπέδου και όσο περισσότερο βελτιώνετε τις ψυχικές σας συνήθειες, τόσο πιο επωφελής θα είναι η απάντηση που θα πάρετε από το σώμα σας. Δεν μπορείτε να ελέγξετε τι συνέβη στο παρελθόν, το οποίο διαμόρφωσε τον εγκέφαλο που έχετε σήμερα, προγραμμάτισε τα κύτταρα σας και προκάλεσε ορισμένα γονίδια να ενεργοποιηθούν.
Ωστόσο, έχετε τη δύναμη αυτήν την στιγμή να προχωρήσετε μπροστά επιλέγοντας πώς θέλετε να προσλαμβάνετε τα πράγματα και να ορίζετε τη συμπεριφορά σας, η οποία θα αλλάξει το μυαλό, τα κύτταρα και τα γονίδιά σας.

psychologynow.gr via thebestbrainpossible.com
Συγγραφέας: Debbie Hampton

http://www.healingeffect.gr/

Σάββατο 13 Αυγούστου 2016

Paul Craig Roberts: Η ΕΕ και το ΝΑΤΟ είναι καλοπληρωμένες πόρνες της Ουάσιγκτον



Ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος είχε ως αποτέλεσμα να κατακτηθεί η Ευρώπη, όχι από το Βερολίνο, αλλά από την Ουάσιγκτον.

Η κατάκτηση ήταν βέβαιη αλλά όχι “μια κι έξω”. Η κατάκτηση της Ευρώπης εκ μέρους της Ουάσιγκτον προέκυψε 1) από το Σχέδιο Μάρσαλ, 2) από τον φόβο για τον Κόκκινο Στρατό του Στάλιν που έκανε την Ευρώπη να εξαρτάται από την προστασία της Ουάσιγκτον, υποτάσσοντας τους στρατιωτικούς της Ευρώπης στην Ουάσιγκτον και στο ΝΑΤΟ, 3) από την αντικατάσταση της βρετανικής λίρας ως παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος με το δολάριο ΗΠΑ, και 4) από την μακρά διαδικασία της υποταγής της κυριαρχίας των επιμέρους ευρωπαϊκών χωρών στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία ΕΕ ήταν μια πρωτοβουλία της CIA που εφάρμοσε η Ουάσιγκτον προκειμένου να ελέγχει όλη την Ευρώπη δια μέσου μόνο μίας, μη υπόλογης στους λαούς, κυβέρνησης.

Με λίγες εξαιρέσεις, κυρίως το Ηνωμένο Βασίλειο, η ένταξη στην ΕΕ σήμαινε επίσης την απώλεια της οικονομικής ανεξαρτησίας. Δεδομένου ότι μόνο η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, ένα όργανο της ΕΕ, μπορεί να δημιουργήσει ευρώ, οι χώρες αυτές, τόσο ανόητες ώστε να αποδεχθούν το ευρώ ως νόμισμά τους, δεν έχουν πλέον τη δύναμη να δημιουργήσουν δικό τους χρήμα, προκειμένου να χρηματοδοτήσουν τα ελλείμματα του προϋπολογισμού.

Οι χώρες που προσχώρησαν το ευρώ πρέπει να βασίζονται σε ιδιωτικές τράπεζες για τη χρηματοδότηση των ελλειμμάτων τους. Το αποτέλεσμα είναι ότι οι υπερχρεωμένες χώρες δεν μπορούν πλέον να πληρώσουν τα χρέη τους δημιουργώντας χρήμα ή να περιμένουν την διαγραφή των χρεών τους σε επίπεδα τέτοια ώστε να μπορούν να επιβιώσουν. Έτσι, η Ελλάδα, η Πορτογαλία, η Λετονία και η Ιρλανδία λεηλατήθηκαν από τις ιδιωτικές τράπεζες.

Η ΕΕ ανάγκασε τις ψευδοκυβερνήσεις αυτών των χωρών να πληρώσουν τις βόρειες ευρωπαϊκές ιδιωτικές τράπεζες υποβιβάζοντας το βιοτικό επίπεδο των πληθυσμών τους και ιδιωτικοποιώντας την δημόσια περιουσία με αντίτιμο λίγα σεντ του δολαρίου. Έτσι οι συντάξεις, η δημόσια απασχόληση και οι υπηρεσίες παιδείας και υγείας κόπηκαν και τα χρήματα κατευθύνθηκαν προς τις ιδιωτικές τράπεζες. Οι δημοτικές εταιρείες ύδρευσης ιδιωτικοποιήθηκαν με αποτέλεσμα υψηλότερους λογαριασμούς του νερού. Και ούτω καθεξής.

Αφού λοιπόν, όντας μέλος της ΕΕ, δεν υπάρχει καμία ανταμοιβή, παρά μόνο τιμωρία, γιατί οι κυβερνήσεις, παρά τις εκπεφρασμένες επιθυμίες των λαών τους, συμμετείχαν;

Η απάντηση είναι ότι η Ουάσιγκτον δεν επιθυμούσε κανέναν άλλο τρόπο. Οι Ευρωπαίοι “πατέρες ιδρυτές της Ενωμένης Ευρώπης” είναι πλάσματα της φαντασίας. Η Ουάσιγκτον χρησιμοποίησε πολιτικούς που ήλεγχε η Ουάσιγκτον για να δημιουργήσει την ΕΕ.

Πριν από μερικά χρόνια κυκλοφόρησαν έγγραφα της CIA που αποδεικνύουν ότι η ΕΕ ήταν μια πρωτοβουλία της CIA. (Βλέπε:εδώ και εδώ)

Στη δεκαετία του 1970, ο επιβλέπων της διδακτορικής διατριβής μου, ένας πολύ υψηλά ιστάμενος αξιωματούχος στην Ουάσιγκτον τότε, με έλεγχο σε υποθέσεις διεθνούς ασφάλειας, μου ζήτησε να αναλάβω μια ευαίσθητη αποστολή στο εξωτερικό. Αρνήθηκα. Παρ' όλα αυτά,απάντησε στην ερώτησή μου: "Πώς η Ουάσιγκτον υποχρεώνει ξένες χώρες να κάνουν αυτό που θέλει η Ουάσιγκτον;"

“Λεφτά”, είπε. “Δίνουμε στους ηγέτες τους σακούλες γεμάτες χρήμα. Μας ανήκουν”.

Είναι ξεκάθαρο ότι η ΕΕ εξυπηρετεί τα συμφέροντα της Ουάσιγκτον, όχι τα συμφέροντα της Ευρώπης. 

Για παράδειγμα, ο γαλλικός λαός και η κυβέρνηση είναι αντίθετοι με τους ΓΤΟ (ΣτΜ, Γενετικά Τροποποιημένοι Οργανισμοί) αλλά η ΕΕ επιτρέπει μια “προληπτική άδεια αγοράς” για εισαγωγή ΓΤΟ, επικαλούμενη ενδεχομένως “επιστημονικά ευρήματα" επιστημόνων στη μισθοδοσία της Monsanto. Όταν η πολιτεία του Βερμόντ των ΗΠΑ ψήφισε νόμο που απαιτούσε την επισήμανση των τροφίμων με ΓΤΟ, η Monsanto μήνυσε την πολιτεία του Βερμόντ. Μόλις οι εξαγορασμένοι αξιωματούχοι της ΕΕ υπογράψουν την συμφωνία ΤΤΙΡ που έχει γραφτεί από υπερεθνικές εταιρείες ΗΠΑ, η Monsanto θα αναλάβει την ευρωπαϊκή γεωργία.

Ο κίνδυνος όμως για την Ευρώπη πηγαίνει πολύ πιο πέρα από την υγεία των ευρωπαϊκών λαών που θα υποχρεωθούν να έχουν στο γεύμα και στο δείπνο τους δηλητηριασμένα τρόφιμα. Η Ουάσιγκτον χρησιμοποιεί την ΕΕ για να αναγκάσει τους Ευρωπαίους να συγκρουστούν με την Ρωσία, μια ισχυρή πυρηνική δύναμη ικανή να καταστρέψει όλη την Ευρώπη και όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες μέσα σε λίγα λεπτά.

Αυτό συμβαίνει επειδή οι εξαγορασμένοι με “σακούλες χρήμα” Ευρωπαίοι “ηγέτες”προτιμούν τα χρήματα της Ουάσιγκτον στο βραχυπρόθεσμο παρά την ζωή των Ευρωπαίων στο μακροπρόθεσμο.

Δεν είναι δυνατόν ο κάθε Ευρωπαίος πολιτικός να είναι τόσο ηλίθιος ώστε να πιστεύει ότι η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία, ότι η Ρωσία όπου να 'ναι θα εισβάλει στην Πολωνία και στις χώρες της Βαλτικής, ή ότι ο Πούτιν είναι ένας “νέος Χίτλερ" που συνωμοτεί για την αναδημιουργία της Σοβιετικής Αυτοκρατορίας. Αυτές οι παράλογες κατηγορίες είναι ένα τίποτα, η προπαγάνδα της Ουάσιγκτον όμως στερείται κάθε σχέσης με την αλήθεια. Η προπαγάνδα της Ουάσιγκτον είναι εντελώς διαφανής. Ούτε ένας ηλίθιος δεν θα μπορούσε να την πιστέψει.

Και όμως, η ΕΕ ακολουθεί την προπαγάνδα, όπως κάνει και το ΝΑΤΟ.

Γιατί; Η απάντηση είναι τα χρήματα της Ουάσιγκτον. Η ΕΕ και το ΝΑΤΟ είναι εντελώς διεφθαρμένοι. Είναι καλοπληρωμένες πόρνες της Ουάσιγκτον.

Ο μόνος τρόπος για τους Ευρωπαίους να μπορέσουν να αποτρέψουν έναν πυρηνικό 3ο Παγκόσμιο Πόλεμο και να συνεχίσουν να ζουν και να απολαμβάνουν ότι έχει απομείνει από τον πολιτισμό τους και που οι Αμερικανοί δεν έχουν καταστρέψει με την αμερικανική κουλτούρα του σεξ, της βίας και της απληστίας, είναι οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να ακολουθήσουν το παράδειγμα των Άγγλων και να φύγουν από το δημιούργημα της CIA που λέγεται Ευρωπαϊκή Ένωση. Και να βγουν και από το ΝΑΤΟ, ο σκοπός του οποίου εξατμίστηκε με την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, και το οποίο τώρα χρησιμοποιείται ως μέσο για την Παγκόσμια Ηγεμονία της Ουάσιγκτον.

Γιατί οι Ευρωπαίοι θέλουν να πεθάνουν για την παγκόσμια ηγεμονία της Ουάσιγκτον; Αυτό σημαίνει επίσης ότι οι Ευρωπαίοι πεθαίνουν και για την ηγεμονία της Ουάσιγκτον στην Ευρώπη.

Γιατί οι Ευρωπαίοι θέλουν να υποστηρίξουν την Ουάσιγκτον όταν υψηλοί αξιωματούχοι της Ουάσιγκτον, όπως η Βικτώρια Νούλαντ, λένε “Γάμα την ΕΕ";

Οι Ευρωπαίοι ήδη υποφέρουν από τις οικονομικές κυρώσεις που ο άρχοντας τους στην Ουάσιγκτον τους ανάγκασε να επιβάλλουν στη Ρωσία και στο Ιράν. Γιατί οι Ευρωπαίοι θέλουν να καταστραφούν από έναν πόλεμο με τη Ρωσία; Οι Ευρωπαίοι πάσχουν από μια επιθυμία θανάτου; Έχουν αμερικανοποιηθεί οι Ευρωπαίοι και δεν εκτιμούν πλέον την ιστορική συσσώρευση καλλιτεχνικής και αρχιτεκτονικής ομορφιάς, τα λογοτεχνικά και μουσικά επιτεύγματα των οποίων οι χώρες τους είναι θεματοφύλακες;

Η απάντηση είναι ότι δεν έχει καμία απολύτως σημασία τι πιστεύουν οι Ευρωπαίοι, επειδή η Ουάσιγκτον έχει δημιουργήσει μια κυβέρνηση για αυτούς η οποία είναι εντελώς ανεξάρτητη από τις επιθυμίες τους. Η κυβέρνηση της ΕΕ είναι υπόλογη μόνο στα χρήματα της Ουάσιγκτον. Οι λίγοι άνθρωποι σε θέση να εκδίδουν διατάγματα είναι στη μισθοδοσία της Ουάσιγκτον. Το σύνολο των λαών της Ευρώπης είναι δουλοπάροικοι της Ουάσιγκτον.

Ως εκ τούτου, εάν οι Ευρωπαίοι παραμείνουν οι αφελείς, αμέριμνοι, και ηλίθιοι λαοί που είναι τώρα, είναι καταδικασμένοι, μαζί με όλους εμάς τους υπόλοιπους.
Από την άλλη μεριά, εάν οι ευρωπαϊκοί λαοί μπορέσουν να έρθουν στα συγκαλά τους, να απελευθερωθούν από το Matrix που η Ουάσιγκτον τους έχει επιβάλει, και να εξεγερθούν εναντίον των πρακτόρων της Ουάσιγκτον που τους ελέγχουν, οι ευρωπαϊκοί λαοί θα μπορέσουν να σώσουν τις ζωές τους και τις ζωές όλων των υπόλοιπων από εμάς.

Ο Δρ Paul Craig Roberts ήταν Υφυπουργός Οικονομικών για την Οικονομική Πολιτική και συνεργάτης εκδότης της Wall Street Journal. Ήταν αρθρογράφος στα Business Week, Scripps Howard News Service, και Creators Syndicate. Είχε πολλούς διορισμούς σε πανεπιστήμια. Οι δημοσιεύσεις του στο διαδίκτυο έχουν προσελκύσει παγκόσμιο ενδιαφέρον. Τελευταία βιβλίατου Roberts είναι The Failure of Laissez Faire Capitalism and Economic Dissolution of the West, How America Was Lost, και The Neoconservative Threat to World Order.

Πηγή: informationclearinghouse.info
Επιμέλεια Μετάφρασης ο Γιώργος του Κλικ
Αναρτήθηκε από Λόγιος Ερμής

Παρασκευή 5 Αυγούστου 2016

Η μεταστοιχείωση της Αλχημείας στην πράξη από ρώσους επιστήμονες



Πριν λίγες μέρες Ρώσοι επιστήμονες ανακοίνωσαν ότι παρήγαγαν με επιτυχία, τεχνολογία μέσω της οποίας μπορούν να αλλάζουν τα άτομα και τα ισότοπα ενός χημικού στοιχείου και να το μετατρέπουν σε ένα άλλο στοιχείο!

Αυτό μπορεί να αποτελέσει την μεγαλύτερη επιστημονική ανακάλυψη στην ιστορία της Ανθρωπότητας, κάνοντας πραγματικότητα το όνειρο των αλχημιστών, που προσπαθούσαν να μετατρέψουν το μολύβι σε χρυσό!

Η απομαγνητοφώνηση και μετάφραση στα αγγλικά της ανακοίνωσης:

Vladislav Karabanov: “Today, here in Geneva, we are making public a discovery and a technology which without any exaggeration could be of historic significance. 
The essence of this discovery and the technology boils down to the development of an industrial method for the transformation of chemical elements into other elements and their isotopes. 
What we’ll have to show you today is the transmutation without nuclear reactors, without heavy water, or anything of the kind, to obtain a transmutation of elements. Our approach to transmutation of chemical elements is biochemical in nature. 
It is still too early to fully grasp the economic and civilization significance of this technology. It would not be an exaggeration to say that this discovery is a veritable revolution that’s going to open a new chapter in our technological progress. Unlikely as it may sound, this is a fact. 
The architects of this discovery and technology are leading Russian Chemists, Mrs. Tamara Sahno and Mr. Victor Kurashov. These are theoretical and experimental scientists who stand on the shoulders of a dynasty of researchers who have been instrumental in discovering these methods for the transformation of chemical methods. 
Mankind, represented by the authors, has discovered this method for the transmutation of matter which is likely to change the face of today’s world, perhaps as deeply as it was changed by the use of electricity, perhaps even deeper. 
The repercussions of this revolution will be felt in the energy sector, medicine, industry and perhaps would also open up new industries, brand new industries that will have enormous humanitarian implications 
What is most important to bear in mind is that what we are talking about here is a ready-made industrial approach that will be capable of producing target products in industrial quantities in a matter of months. With respect to the economic aspects of this discovery I am going to brief you about that later . . .”  
Victor Kurashov: “Ladies and gentlemen, our work to develop the technology for the transmutation of chemical elements goes back to the early 90s. The very first results were obtained back in 1998, but the bulk of this effort and research, as well as hundreds of successful experiments fall on the Summer and Autumn of 2013. 
Our further efforts involved patenting this work, and so for all these reasons we haven’t rushed to publish our findings until the patent was issued. We received the patent priority on the 15th of May 2014, whereas the patent itself was issued on the 25th of August 2015. 
Let’s move onto the process itself very briefly. The first component used in the process is ore, or nuclear waste. The second component of the process are valuable valency metals such as vanadium, chromium, manganese, iron, cobalt, nickel, copper, zinc, and others. 
Either of these will do, but we tend to use iron as the least costly element. The third component and a factor in this process, these are bacteria. 
Usually we use iron and sulphur-reducing bacterial species which we select along a certain list of criteria, such as that the bacteria are active, that they are resistant to radiation, that they are adapted to a heavily salted solution — ore, suspended in water. 
Now about the technology itself: ore, or nuclear waste (there’s no difference) is processed by bacteria in the presence of valuable valency elements in any closed vessel. 
The transmutation process kicks off immediately, and proceed stage by stage for two or three weeks until target elements are obtained. But if it is not stopped on time, this process would carry on until stable isotopes are obtained as the end product.”

Περιληπτικά, η ανακάλυψη έγινε απο δύο Ρώσους χημικούς επιστήμονες, την κα Tamara Sahno και τον κο Victor Kurashov, οι οποίοι δουλεύουν στο συγκεκριμένο project από το 1998, ενώ τα πρώτα επιτυχημένα πειράματα έλαβαν χώρα μόλις το 2013!

Η εφαρμογή της εν λόγο ανακάλυψης μπορεί να χρησιμοποιηθεί σχεδόν σε οποιαδήποτε βιομηχανία αφού μπορεί να μετατρέψει οποιοδήποτε στοιχείο του περιοδικού πίνακα σε κάποιο άλλο!

Όπως τονίζουν, μετά από 2.000 επιτυχημένα πειράματα για την μετατροπή αυτή δεν χρειάζεται πυρηνική ή άλλου είδους βαριά επεξεργασία παρά μόνο βιοχημική καθιστώντας την απολύτως ασφαλή, τόσο για το περιβάλλον όσο και για το προσωπικό, ενώ η εν λόγο μέθοδος μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την διάλυση των ραδιενεργών αποβλήτων 100%!

Η απίστευτη αυτή ανακάλυψη, μας ανοίγει τον δρόμο για μια πληθώρα νέων εφαρμογών, όπως στην ενέργεια, στα φάρμακα και σε κάθε είδους βιομηχανία, ακόμη και στην εξερεύνηση του διαστήματος!

Όπως αντιλαμβάνεστε οι παγκόσμιες οικονομικές και πολιτικές συνέπειες από αυτή την ανακάλυψη δεν μπορούν να συνυπολογιστούν προς το παρόν!

Ολόκληρη  η συνέντευξη τύπου εδώ:

https://www.youtube.com/watch?v=YG8XJVPmMrU

Παρότι η συνέντευξη τύπου της ιστορικής όπως φαίνεται ανακάλυψης έλαβε χώρα πριν περίπου ένα μήνα (13/06/2016), κανένα διεθνές τηλεοπτικό ΜΜΕ ή ειδησεογραφικό portal δεν αναμετάδωσε την είδηση!

Η Ρωσική ανακάλυψη με αριθμό πατέντας RU 2563511 που απονεμήθηκε στους επιστήμονες Tamara Sahno και Victor Kurashov:

Η πατέντα είναι επίσης διαθέσιμη και στο Google Patent όπου αναφέρει [Μετάφραση της Google]:  Η ιστοσελίδα του ομίλου στον οποίο εργάζονται οι Ρώσοι επιστήμονες που έκαναν την ανακάλυψη:
http://bt-isotopes.com/

Για περισσότερες πληροφορίες μπορεί κανείς να απευθυνθεί στην ηλ. διεύθυνση
actinium.post@gmail.com

Επιμέλεια/Απόδοση: www.logiosermis.net
Με πληροφορίες από prnewswire.com

Αναρτήθηκε από Λόγιος Ερμής