Σάββατο 27 Νοεμβρίου 2010

Η ζωή είναι ένα σχολείο...


Ο μύθος του σκαντζόχοιρου:
Κατά τη διάρκεια της τελευταίας Εποχής των Παγετώνων, πολλά ζώα πέθαιναν απ' το κρύο.
Οι σκαντζόχοιροι κατάλαβαν την κατάσταση κι αποφάσισαν να ενωθούν σε ομάδες.
Έτσι θα προστατευόντουσαν και θα ζέσταινε ο ένας τον άλλο.
Όμως τα άκανθα του καθ' ενός πλήγωναν τους πιο κοντινούς του συντρόφους.
Γι αυτό, για ν' αποφεύγουν τις γρατσουνιές, αποφάσισαν ν' απομακρυνθούν ο ένας απ' τον άλλο.... κι άρχισαν να πεθαίνουν απ τα κρυοπαγήματα.
Όσοι απόμειναν ζωντανοί έπρεπε να διαλέξουν: ή ν' αποδεχτούν τ' αγκάθια των διπλανών τους ή να εξαλειφτούν ως είδος. Με σοφία, αποφάσισαν να ξαναγυρίσουν όλοι μαζί.
Έτσι έμαθαν πως για να συμβιώσεις πρέπει να φας πότε-πότε και καμιά γρατσουνιά από εκείνον που σου είναι πιο κοντινός, αλλά παρ' όλ' αυτά, το πιο σημαντικό είναι η ζεστασιά που μπορούμε να μοιραστούμε.
Με αυτόν τον τρόπο έμαθαν να συμβιώνουν και ως είδος να επιβιώσουν ως τις μέρες μας.
Ηθικό Δίδαγμα της Ιστορίας:
Ζήσε κι άσε τους άλλους να ζήσουν. Δέξου πως η ζωή είν' ένα σχολείο για να συμμεριστούμε, όπου όλοι μαθαίνουμε να σεβόμαστε και να μας σέβονται και να θαυμάζουμε το θαύμα της ζωής.

2 σχόλια:

Ο νοών...νοείτω είπε...

Πολύ ωραίος και επίκαιρος όσο ποτέ ο μύθος που παραθέτεις.
Θα μπορούσαμε να το ερμηνεύσουμε και ως "η ατομικότητα απέναντι στην συλλογικότητα".
Όταν η ατομικότητα λειτουργεί υπέρ της συλλογικότητας, και όταν η συλλογικότητα δεν τραυματίζει την ατομικότητα.
Αντίθετα, συνεχής ανάδειξη και συγκερασμός των αντιθέτων.
Με αυτό το υπέροχο μέτρο και την αναλογία των προγόνων μας.
Να είσαι πάντα καλά.

andreas είπε...

Σ'ευχαριστώ πολύ για τα εύστοχα σχόλιά σου "νοών νοείτω". Ακριβώς όπως τα γράφεις, το δίπολο κυριαρχεί παντού στο σύμπαν και λειτουργεί στην κατεύθυνση της αέναης εξέλιξης. Έτσι και η συνεύερεση αρσενικού θηλυκού, συνεχούς και μεριστής ουσίας, προάγει τη δημιουργία και τη συνεχή εξέλιξη στο δρόμο προς την πνευματική ολοκλήρωση, στη Θειότητα. Να είσαι κι εσύ υγιής σώμα τε και πνεύματι να μας χαρίζεις ομορφιά από τον λογισμό σου