Κυριακή 16 Οκτωβρίου 2011

Συμπαντικό Υφαντό

Αυστραλοί επιστήμονες ανακάλυψαν αποδείξεις για υπερσυνδέσεις μεταξύ Γαλαξιών κατά τρόπο που θυμίζει το νευρικό δίκτυο στον ανθρώπινο εγκέφαλο .

Αποκαλύφθηκε το Κοσμικό δίκτυο που μας συνδέει

Απόδοση της διασύνδεσης μεταξύ των γαλαξιών. Από : Michael Boylan-Kolchin, Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας Irvine

(PhysOrg.com) – Οι αστρονόμοι στο Εθνικό Πανεπιστήμιο της Αυστραλίας έχουν βρει αποδείξεις για ένα δίκτυο που αποτελεί τον ιστό του σύμπαντος .
Σε μελέτη που δημοσιεύεται στην ανακοίνωση του Οκτωβρίου του Astrophysical Journal, οι ερευνητές ανακάλυψαν αποδείξεις ενός υλικού σαν τεράστιο υφαντό που συνδέει τον Γαλαξία μας με τα κοντινά σμήνη των γαλαξιών, τα οποία είναι κατά παρόμοιο τρόπο συνδεδεμένα με το υπόλοιπο του Σύμπαντος.

Στην ομάδα περιλαμβάνονται ο Δρ Στέφαν Keller, ο Δρ Dougal Mackey και ο καθηγητής Gary Da Costa από το Ερευνητικό Τμήμα Αστρονομίας και Αστροφυσικής στο ANU.

“Με την εξέταση των θέσεων των αρχαίων ομάδων αστεριών, που ονομάζονται σφαιρωτά σμήνη, διαπιστώσαμε ότι τα σμήνη εκτείνονται σε ένα ορισμένο επίπεδο γύρω από τον Γαλαξία μας, αντί να είναι διάσπαρτα σε όλο τον ουρανό», είπε ο Δρ Keller .
“Επιπλέον, η συνοδεία των μικρών δορυφόρων -Γαλαξιών του Γαλαξία μας φαίνεται να καταλαμβάνουν το ίδιο επίπεδο.

«Αυτό που ανακαλύψαμε είναι αποδείξεις για το κοσμικό νήμα που μας συνδέει σαν υφαντό με την απέραντη έκταση του Σύμπαντος.

«Το λεπτό δίκτυο από αστρικά σμήνη και μικρούς γαλαξίες γύρω από τον Γαλαξία μας είναι σαν τον ομφάλιο λώρο που έτρεφε τον Γαλαξία μας κατά την νεανική του περίοδο.”

Ο Δρ Keller είπε ότι υπήρχαν δύο είδη της ύλης από τις οποίες αποτελείται το σύμπαν – το κυρίαρχο, αινιγματική σκοτεινή ύλη και η συνηθισμένη ύλη, με τη γνωστή μορφή γαλαξίες, αστέρια και πλανήτες.
«Μια συνέπεια του Big Bang και της κυριαρχίας της σκοτεινής ύλης είναι ότι η συνηθισμένη ύλη οδηγείται, όπως ο αφρός στην κορυφή ενός κύματος, σε μεγάλα διασυνδεδεμένα φύλλα και τα νήματα εκτείνονται σε τεράστια κοσμικά κενά – μοιάζει πολύ η δομή με ένα σφουγγάρι κουζίνας, », είπε.

“Σε αντίθεση με ένα σφουγγάρι, ωστόσο, η βαρύτητα κατανέμει το υλικό σε αυτά τα νήματα προς τα μεγαλύτερα κομμάτια της ύλης, και τα ευρήματά μας δείχνουν ότι τα σφαιρωτά σμήνη και οι γαλαξίες δορυφόροι του γαλαξία μας αποτυπώνουν τα ίχνη αυτού του κοσμικού υφαντού .

“Σφαιρωτά σμήνη είναι συστήματα εκατοντάδων χιλιάδων αρχαίων αστεριών σφικτά συσκευασμένα σαν μια μπάλα. Στην εικόνα μας, τα περισσότερα από αυτά τα αστρικά σμήνη είναι φτιαγμένα από τους κεντρικούς πυρήνες των μικρών γαλαξιών που έχουν τοποθετηθεί κατά μήκος του συνδετικού νήματος λόγω της βαρύτητας.

«Μόλις αυτές οι μικροί γαλαξίες πήγαν πάρα πολύ κοντά στον Γαλαξία η πλειοψηφία των αστεριών τους εξαλείφτηκαν και η ύλη τους προστέθηκε στο Γαλαξία μας, αφήνοντας πίσω μόνο τους πυρήνες.

“Θεωρείται ότι ο Γαλαξίας μας έχει αυξηθεί σε σημερινό του μέγεθος από την κατανάλωση εκατοντάδων τέτοιων μικρότερων γαλαξιών κατά τη διάρκεια του κοσμικού χρόνου.”

Παρέχεται από το Αυστραλιανό Εθνικό Πανεπιστήμιο

http://www.physorg.com/news

Ένα διαφορετικό ηλιοβασίλεμα

Η φωτογραφία του αιώνα. Ότι και να πεις για αυτή τη φωτογραφία θα είναι πάντα λιγότερο της αξίας της. Φαινομενικά είναι μια απλή όμορφη φωτογραφία ηλιοβασιλέματος. Ίσως κάποιος σκεφτεί τη Σαντορίνη και πει ότι έχει δει καλύτερα ηλιοβασιλέματα… Και όμως εγώ θα εξακολουθώ να πιστεύω ότι είναι η καλύτερη φωτογραφία του αιώνα. Αναμφίβολα έχει μια ομορφιά και το χρωματικό φάσμα έχει και αυτό μια ιδιαιτερότητα που την καθιστά μοναδική. Αυτό που την κάνει τη φωτογραφία του αιώνα είναι το τι χρειάστηκε για να βγει αυτή η εικόνα. Για να τραβηχτεί αυτή η φωτογραφία χρειάστηκε όλη σχεδόν η τεχνολογική πρόοδος της ανθρωπότητας. Μια εικόνα που σχεδόν συνεργάστηκαν όλες οι επιστήμες. Ατελείωτες ώρες έρευνας και επιστημονικών μελετών αποτελούν το υπόβαθρο της.
Η εικόνα είναι το ηλιοβασίλεμα στον πλανήτη Άρη. Ο ήλιος στον κόκκινο πλανήτη φαίνεται 2/3 πιο μικρός απ’ ότι στη Γη, γιατί βρίσκεται πιο μακριά. Την τράβηξε το ρομπότ Spirit που έχει σταλεί να εξερευνήσει τον Άρη, από το χείλος του κρατήρα Gusev.

http://lykomidis.wordpress.com