Η προαγωγή του φόβου στην κοινωνία με το πρόσχημα της προαγωγής της ασφάλειας: AIDS

"Η γυναίκα έκλαιγε ασταμάτητα καθώς η νοσοκόμα χορηγούσε ΑΖΤ, Nevirapine και Lamivudine στο μωρό της δύο ώρες μετά τη γέννα σε νοσοκομείο του Λονδίνου χθες (15 Απριλίου 2009). Αν οι γονείς αρνούνταν τη "θεραπεία", η υπηρεσία κοινωνικής πρόνοιας και το νοσοκομείο θα διέτασσαν ένταλμα. Μ' αυτό τον τρόπο, από το 1996 δηλητηριάζονται μωρά. Είναι μια σύγχρονη μορφή θυσίας (χειρότερη και από θανάτωση, η τοξική "θεραπεία" σε βρέφη), λατρευτική προσφορά στο βωμό της ψευδοεπιστήμης του AIDS. Η υποχρεωτική χορήγηση ΑΖΤ σε εγκύους γυναίκες και τα μωρά τους εφαρμόζεται και στην Ελλάδα. Θα έπρεπε να θεωρείται έγκλημα".
Την Μαρία Παπαγιαννίδου την γνώρισα από τις σελίδες του πολιτιστικού ρεπορτάζ της εφημερίδας «ΤΟ ΒΗΜΑ».
Πριν από λίγες ημέρες βρέθηκα στην ευχάριστη θέση να επικοινωνήσω μαζί της για να ζητήσω μία συνέντευξη (και ενώ επί δύο χρόνια παρακολούθησα στενά τις αιρετικές τις απόψεις). Εκείνη δέχτηκε, ενώ η ανταπόκριση υπήρξε εντυπωσιακά άμεση.
Η Μαρία Παπαγιαννίδου έχει βιωματική εμπειρία αφού ζει με τον ιό hiv τα τελευταία 23 χρόνια, δηλαδή από το 1985, ενώ τώρα κυκλοφορεί το νέο της βιβλίο «αντίο AIDS», μετά τα άλλα της βιβλία «Πως νίκησα το AIDS» και «Το παιχνίδι του Έρωτα στα χρόνια του AIDS». Το στοιχείο, όμως, που προκαλεί έντονο το ενδιαφέρον είναι η έντονη αμφισβήτηση γύρω από τις «αλήθειες» και τα «ψέματα» που έχουν να κάνουν με τον ιό.
Σήμερα, 1η Δεκεμβρίου του 2008 και παγκόσμια ημέρα πρόληψης και ενημέρωσης για το AIDS το «K-P» επιχειρεί «εκ των έσω» να προσεγγίσει την «άλλη» άποψη απέναντι στο AIDS, μακριά από δογματικές αντιλήψεις, από στερεότυπα δεκαετιών και κυρίως μακριά από την μοιρολατρία του «πίστευε και μη ερεύνα».
Στην ιστοσελίδα σας hivwave.gr θέτετε το ερώτημα «Μήπως έχουμε παραπλανηθεί εδώ και 25 χρόνια;» και προφανώς αναφέρεστε στην γενικότερη αντίληψη και ίσως στα επιστημονικά και στατιστικά δεδομένα που αφορούν στο AIDS. Που εντοπίζετε ακριβώς την παραπλάνηση;
Σχεδόν ό,τι γνωρίζουμε για το AIDS είναι λάθος. Το πιο τρανταχτό σημείο παραπλάνησης σε αυτά που μας λένε κάθε χρόνο από το 1984 και μετά, είναι το τεστ αντισωμάτων για τον HIV. Φέτος, όπως και κάθε χρόνο, μας προτρέπουν να κάνουμε όλοι το τεστ αντισωμάτων, είναι τζάμπα. Αλλά δεν μας λένε το βασικότερο: ότι το τεστ αντισωμάτων για τον HIV δεν ανιχνεύει τελικά ούτε τον HIV ούτε τα αντισώματά του. Οι κατασκευάστριες εταιρείες του τεστ, οι οποίες ασφαλώς ξέρουν καλύτερα από τον καθένα τι έχουν κατασκευάσει, αναγράφουν στις εσώκλειστες οδηγίες ότι:
"Επί του παρόντος, δεν υπάρχει κανένα αναγνωρισμένο πρότυπο για τον προσδιορισμό της παρουσίας ή της απουσίας αντισωμάτων έναντι του HIV-1 και του HIV-2 στο ανθρώπινο αίμα". Καταχώρηση εξέτασης ELISA, Abbott Laboratories, η εταιρεία που κατασκεύασε το πρώτο τεστ αντισωμάτων το1985.
"Δείγμα που αντιδρά στην εξέταση ELISA και στο Western Blot, υποτίθεται ότι είναι θετικό για τα αντισώματα του HIV και υπονοεί μόλυνση από τον ιό".
Καταχώρηση εξέτασης Western Blot.
"Η ένδειξη της εξέτασης HIV1 να μην χρησιμοποιείται ως διαγνωστική μέθοδος για τον HIV ή για την επιβεβαίωση παρουσίας μόλυνσης από τον HIV".
Καταχώρηση εξέτασης ιικού φορτίου.
Επιπλέον έχει προκηρυχθεί Βραβείο 50.000 δολαρίων ΗΠΑ για όποιον βρει τις αποδείξεις του τι ανιχνεύει το τεστ αντισωμάτων. Πρόκειται για το πιο επιτυχημένο εμπορικό προϊόν όλων των εποχών, γίνεται σε όλες τις χώρες του κόσμου 25 χρόνια τώρα, και κανείς δεν ξέρει τι ανιχνεύει. Το βραβείο παραμένει στα αζήτητα και η προθεσμία του λήγει τον ερχόμενο Απρίλιο. Αρα είναι ψευδαίσθηση ότι κάνοντας το τεστ προκύπτει αν έχει κάποιος μολυνθεί από τον θανατηφόρο ιό HIV.
Οροθετική, ασθενής και στην συνέχεια ερευνήτρια; Πως έχετε βιώσει τον κάθε έναν από αυτούς τους ρόλους απέναντι στο AIDS;
Τους δύο πρώτους ρόλους δεν τους επέλεξα ούτε θα ήθελα να επαναληφθούν για κανέναν. Παρόλα αυτά, όταν εμφανίστηκαν στη ζωή μου, τους αποδέχτηκα μάλλον στωικά. Πίστευα ότι έχω μολυνθεί από έναν θανατηφόρο ιό, τι θα μπορούσα να κάνω άλλο από το να περιμένω να πεθάνω και στο μεταξύ να κάνω ό,τι μου έλεγαν οι "ειδικοί"; Μετά από 10 χρόνια που περίμενα να αρρωστήσω, και άλλα 12 με συνεχή παρακολούθηση και θεραπεία, η συνέχιση της ζωής είχε γίνει πρόβλημα. Υπήρχα χωρίς καμία ελπίδα, ούτε προοπτική, με έναν διαρκή αγώνα για να στέκομαι στα πόδια μου. Κόντεψα να πεθάνω τρεις φορές από τις παρενέργειες των φαρμάκων, αναστήθηκα άλλες τόσες με αλλαγή της θεραπείας και αυτή η κατάσταση συνεχιζόταν επ΄ αόριστω. Μου έδειχναν οι γιατροί περήφανοι τα αποτελέσματα των εξετάσεων που κρατιούνταν σε ικανοποιητικά επίπεδα κατά τη γνώμη τους, ενώ εγώ είχα πάψει πια να ζω σαν άνθρωπος. Η τρίτη ιδιότητα του ερευνητή ξύπνησε μέσα μου μετά τον θάνατο του πατέρα μου. Ανακάλυψα ξαφνικά πόσο είχε προχωρήσει το Ιντερνετ, ενώ εγώ ήμουν σε κώμα στα νοσοκομεία, πόσες απορίες μου μπορούσα να λύσω, πόση συζήτηση να κινήσω. Σκεφτείτε ότι την πρηγούμενη φορά που είχα αποφασίσει να το κάνω, το Google δεν υπήρχε ακόμα.
Το τελευταίο σας βιβλίο έχει τίτλο «αντίο AIDS». Μιλήστε μου γι αυτό.
Αυτό το βιβλίο ήταν μια αληθινή διαδικασία αποθεραπείας για μένα. Στις 23 Απριλίου 2007 έκοψα τα χάπια, τις εξετάσεις, τους γιατρούς και τη συμβουλευτική του AIDS, μετά από εκτεταμένη έρευνα που κάναμε με τον Ζιλ και σύμφωνα με τις οδηγίες που μου έδωσε μέσω μέιλ ο καθηγητής Ιατρικής Dr Andrew Maniotis στο πανεπιστήμιο του Ιλινόις στο Σικάγο. Επρεπε να βρω έναν ειδικό για να με υποστηρίξει, χωρίς αυτόν δεν ήταν εύκολο να πείσω τη μαμά μου ότι δεν ήταν απόπειρα αυτοκτονίας αυτό που έκανα. Αφότου τα σταμάτησα και δεν είχα κανένα πρόβλημα, χρειαζόμουν κάπου οκτώ μήνες "αποτοξίνωσης" για σιγουριά, ώστε να μπορώ να πω ότι έκλεισε το κεφάλαιο AIDS για μένα. Είχα όμως ακόμα απορίες για όλα αυτά που μου είχαν συμβεί. Πώς έκαναν τόσοι άνθρωποι λάθος; Δεν ήθελε κανείς να μου κάνει κακό, γι' αυτό ήμουν σίγουρη. Οι γιατροί μου με αγαπούσαν, δεν αμφέβαλλα. Επρεπε να βρω την άκρη του νήματος για να νιώσω καλά ξανά με τον κόσμο μου.
Επίσης έπρεπε να αποκαλύψω το "μυστικό" μου σε ανθρώπους που δεν είχαν ιδέα ως τότε. Δεν ήθελα να συνεχίσω τα ψέματα που ήταν μέρος της αιχμαλωσίας μου στο AIDS. Και άρχισα να γράφω, να ερευνώ, να ρωτάω, να συνδέω τις πληροφορίες. Ο Ζιλ ρωτούσε, εγώ απαντούσα. Πολλά από όσα είχαν συμβεί, μου τα θύμισε η μητέρα μου. Πήρα τον ιατρικό φάκελό μου από το νοσοκομείο. Βρήκα νέους γιατρούς που μπορούσαν να μου εξηγήσουν όσα δεν καταλάβαινα. Αναζήτησα απαντήσεις στα βιβλία που μου είχε φέρει ο καλός μου από το εξωτερικό. Παραγγέλναμε ταυτόχρονα όποιο καινούργιο βιβλίο κυκλοφορούσε. Και άρχισα να συναρμολογώ το παζλ. Μου πήρε ενάμισυ χρόνο αλλά άξιζε τον κόπο. Με την έκδοση αυτού του βιβλίου, αισθάνομαι σαν να πέρασα τον Ρουβίκωνα ποταμό. Και ελπίζω να φανεί χρήσιμο σε πολλούς ακόμα που βρέθηκαν ή θα βρεθούν στη θέση μου.
Έχετε κάνει λόγο για κατεστημένο του AIDS. Πως το ορίζετε;
Επιτρέψτε μου να παραθέσω εδώ ένα απόσπασμα από το βιβλίο μου:
"Ποιος επωφελείται από όλη αυτή την απάτη του AIDS; Στο τελευταίο βιβλίο του, Το κράτος του φόβου, ο Μάικλ Κράιτον το εξηγεί ορθά κοφτά. Ένας από τους χαρακτήρες του έργου λέει στον ήρωα: «Το στρατιωτικο-βιομηχανικό σύμπλεγμα δεν είναι πια ο βασικός μοχλός της κοινωνίας... Τα τελευταία 15 χρόνια βρισκόμαστε υπό την εξουσία ενός ολότελα νέου συμπλέγματος πολύ πιο ισχυρού και ικανού να πείθει τις μάζες. Το ονομάζω πολιτικο-νομικο-μιντιακό σύμπλεγμα. Και έχει αφοσιωθεί στην προαγωγή του φόβου στην κοινωνία, με το πρόσχημα της προαγωγής ασφάλειας».
Τι σας οδήγησε στην αμφισβήτηση;
Στο να απελευθερωθώ και να εμφανιστώ δημόσια έπαιξε ρόλο ο θάνατος του πατέρα μου. Θεωρούσαμε ότι δεν θα αντέξει την είδηση όσο ζούσε, ήταν καρδιακός. Τελικά έφυγε από αιφνίδιο καρκίνο. Δεν μπορούσα να ξεκινήσω την αμφισβήτηση όσο κρυβόμουν ακόμα και μέσα στο σπίτι μου.
Ξεκίνησα την αμφισβήτηση μέσα από την ιστοσελίδα μου, ανώνυμα. Ο πρώτος λόγος που με έκανε να αναρωτηθώ τι συμβαίνει ήταν ότι δεν είχα δει πουθενά στα νοσοκομεία ή στα κέντρα υποστήριξης "οροθετικών" επί 10 χρόνια ούτε έναν ομόλογό μου στο αντίθετο φύλο.
Μάθατε ότι είστε φορέας του ιού HIV στα μισά περίπου της δεκαετίας του 1980. Περιγράψτε μου με σύντομο τρόπο τα στάδια που μεσολάβησαν μέχρι τελικά να δηλώνετε ότι «έκοψα τα χάπια και έκτοτε αισθάνομαι περίφημα».
Δεν ήταν πολλά τα στάδια που μεσολάβησαν. Ηταν ένα μακρύ, σκοτεινό, αλλόκοτο, εξωπραγματικό διάστημα κατά το οποίο προσποιούμουν ότι είμαι καλά, όσο και όταν ήταν δυνατόν να το κάνω. Δεν γίνεται να κλαίγεσαι 22 χρόνια. Σα να έπαιζα σε ρόλο τον εαυτό μου. Εξακολούθησα να είμαι καλή στις σπουδές, στη δουλειά, στις φιλίες, στις σχέσεις, αλλά γίνονταν όλα μηχανικά, χωρίς ψυχή. Νομίζω ότι ανήκουν σε μια άλλη ζωή όσα μεσολάβησαν μέχρι να δηλώσω ότι "έκοψα τα χάπια και έκτοτε αισθάνομαι περίφημα". Σα να μη συνέβησαν ποτέ σε μένα όλα αυτά.
Ξαναβρήκα τον εαυτό μου αλλά άλλαξαν όλα γύρω μου. Διακρίνω την πλαστή πραγματικότητα μέσα στην οποία ζούμε. Τίποτα δεν είναι πια το ίδιο, όχι μόνο για μένα, για όλους. Απλά εγώ το βλέπω πιο ξεκάθαρα.
Μέσα από την εμπειρία σας, πόσο καλά γνωρίζουμε το AIDS;
Η παραπλάνηση ξεκινά από τον ορισμό του. Δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα που να λέγεται "επίκτητη ανοσοποιητική ανεπάρκεια".
Τι σημαίνει Μαρία Κ.;
Το Κ. είναι αρχικό στο επώνυμο της μαμάς μου. Καμπαγιαννάκη. Μου έδινε δύναμη όλα αυτά τα χρόνια. Μια απίστευτη μαμά.
Ένα από τα σημεία της κριτικής σας απέναντι στην πραγματικότητα ή στην μυθολογία που περιβάλλει το AIDS το έχετε διατυπώσει ως εξής: « Το AIDS έχει ανάγκη από φιλανθρωπία; Οχι. Η dr. Rebecca Culshaw το 2006 έκανε λόγο για ιατρικής φύσεως γενοκτονία μεταμφιεσμένη σε φιλανθρωπία για τον Τρίτο Κόσμο - τα τοξικά φάρμακα του AIDS δίνονται σε ανθρώπους που ήδη λιμοκτονούν χωρίς να έχουν τον \"ιό\". Οι κυβερνήσεις καταβάλλουν το ποσό που χρειάζεται για να \"σώσουν\" τον λαό τους». Ποιοι είναι οι υποθετικοί λόγοι για την υλοποίηση ενός τέτοιου υποτιθέμενου σχεδιασμού από την πλευρά των κυβερνήσεων;
Οι κυβερνήσεις είτε δεν έχουν επίγνωση της απάτης είτε αποφασίζουν να τη χρησιμοποιήσουν προς όφελός τους. Ο μόνος που ανοιχτά διαφοροποιήθηκε και προσπάθησε αντιδράσει για λίγο, δηλαδή ο πρόεδρος Μπέκι της Νοτίου Αφρικής, σύρεται τώρα στα δικαστήρια. Μόλις απομακρύνθηκε ο Μπέκι από την εξουσία, χάθηκε κάθε ίχνος αμφισβήτησης. Χρησιμοποιούν μάλιστα τους φτωχούς Αφρικανούς για να δείξουν σε όλο τον κόσμο ότι θα φάρμακα είναι επωφελή: Σε όσους δίνονται φάρμακα, παρέχεται επίσης καθαρό νερό, τρόφιμα, συμπληρώματα διατροφής, καλές συνθήκες ζωής και ιατρική υποστήριξη. Αν δεν πάρεις τα φάρμακα του AIDS, αφήνεσαι να λιμοκτονήσεις. Και μετά βγάζουν αποτελέσματα για την σωτήρια επίδραση των φαρμάκων για να το δείξουν και στον δυτικό κόσμο.
Μπορεί να φανταστεί ο καθένας τους υποθετικούς λόγους. Ολοι γλυκαίνονται με το χρήμα και την εξουσία που προσφέρει το εμπόριο του AIDS.
Πόσο στέρεα και επαρκή θεωρείτε ότι είναι τα επιστημονικά και ιατρικά δεδομένα γύρω από τον ιό HIV και το AIDS;
Καθόλου στέρεα και επαρκή. Ουσιαστικά είναι ο πυρήνας της υπόθεσης που πάσχει.Ο λόγος που δεν μπορούν τα τεστ να ανιχνεύσουν τον HIV είναι απλούστατα ότι ο HIV δεν έχει εντοπιστεί ποτέ και πουθενά. Και αν ακόμα υποθέσουμε ότι υπάρχει αλλά δεν μπορούμε να τον ανιχνεύσουμε, θα έπρεπε να μας παρουσιάσουν τις αποδείξεις ότι αυτός ο αόρατος ιός προκαλεί το AIDS. Τέτοιες αποδείξεις πάλι δεν υπήρξαν ποτέ. Οι τέσσερις πρώτες μελέτες του Ρόμπερτ Γκάλο που δημοσιεύτηκαν το 1984 στο περιοδικό Science και αποτελούν έκτοτε τη βάση για τους ισχυρισμούς ότι ο HIV προκαλεί το AIDS, έχουν ελεγχθεί ως κίβδηλες και δεν παρέχουν καμία απόδειξη.
Εστειλα πριν από ένα χρόνο επιστολή προς το υπουργείο Υγείας ζητώντας τις επιστημονικές αποδείξεις ότι ο ιός HIV, αν υπάρχει, προκαλεί το AIDS. Το αίτημα έμεινε αναπάντητο. Πριν το στείλω ξανά φέτος, κάλεσα όποιον ενδιαφέρεται να το συνυπογράψει. Μετά από 25 ακόμα υπογραφές, το αίτημα έχει γίνει εξώδικο προς το υπουργείο Υγείας, το ΚΕΕΛΠΝΟ και την Ελληνική Εταιρεία Μελέτης και Αντιμετώπισης του AIDS. Μπορείτε να δείτε την επιστολή στην ιστοσελίδα www.hivwave.gr. Οφείλουν να μας απαντήσουν.
Οσον αφορά τα επιστημονικά και επιδημιολογικά δεδομένα, είναι όλα βασισμένα σε μια αστήρικτη υπόθεση. Βγάλτε μόνοι σας τα συμπεράσματά σας.
Έχετε αναπτύξει μία ολόκληρη επιχειρηματολογία εναντίωσης στην χρήση των φαρμάκων που χορηγούνται για την αντιμετώπιση της συμπτωματολογίας του AIDS. Υποστηρίζετε, όπως, και πολλοί αναγνώστες της ιστοσελίδας σας, ότι χωρίς τη χρήση τους αισθάνεστε καλύτερα. Ποιο είναι το στοιχείο εκείνο το οποίο σας δημιουργεί την πεποίθηση εκείνη ότι τα φάρμακα είναι πιο καταστροφικά από τον ιό;
Τα φάρμακα του AIDS είναι τοξικά και άχρηστα, αφού δεν υπάρχει ιός να καταπολεμήσουν. Ούτε υπάρχει καμία μελέτη που να δείχνει ότι καταπολεμούν κάποιον ιό. Είναι οι εμπνευστές του AIDS που έχουν αναπτύξει ολόκληρη επιχειρηματολογία για την ανάγκη χρήσης αυτών των φαρμάκων, που κανένας δεν καταλαβαίνει. Για παράδειγμα τα Τ4 κύτταρα ή το ιικό φορτίο ενός ιού που δεν ανιχνεύεται.
Από ότι έχω διαβάσει και έχω καταλάβει ο σύζυγός σας, σας έχει στηρίξει πολύ. Μιλήστε μου για την σχέση σας και για τον τρόπο ή την γενικότερη αντίληψη που αντιμετωπίζει τον ιό δίπλα σας.
Ο σύζυγός μου εξαρχής ήξερε ότι δεν υπάρχει κανένας ιός να αντιμετωπίσουμε, ούτε εκείνος ούτε εγώ. Ηρθε γιατί του φάνηκε καλή ιδέα να ενωθούμε σε αυτό τον αγώνα. Και χρειάστηκε να με στηρίξει πολλές φορές, γιατί δεν τον πίστευα. Δεν ήθελα να πιστέψω ότι ήταν όλα τόσο ψέματα, τόσες εξετάσεις αέρας κοπανιστός. Αισθάνομαι ότι μέσα από αυτή την ασχήμια βγήκε κάτι πολύ ωραίο. Είμαστε πιο δυνατοί και ελεύθεροι από ποτέ.
Έχετε αντιμετωπίσει προβλήματα στην κοινωνική, οικογενειακή ή επαγγελματική σας ζωή;
Οχι, δεν έχω κανένα παράπονο, εκτός από το ότι χρειάστηκε να κρύβομαι για τόσο πολύ καιρό.
Είναι τελικά το AIDS η μάστιγα αυτού και του προηγούμενου αιώνα;
Δεν θα το έλεγα μάστιγα. Βρείτε εσείς τη λέξη που του ταιριάζει περισσότερο. Απάτη; Σκάνδαλο; Παραίσθηση;
Συνέντευξη στον Δημήτρη Μπεκιάρη
http://www.hivwave.gr/