Δεν ήταν επίθεση εναντίον του Χατζηδάκη αυτό που έγινε χθες, στην οδό Πανεπιστημίου της Αθήνας.
Έλαχε στον άτυχο Χατζηδάκη, (που δεν είναι και από τους πλέον αντιπαθείς υπηρέτες της καταστροφής μας), να βρίσκεται την «λάθος ώρα» στο «λάθος μέρος» , ώστε να προσωποποιήσει το ένοχο της ξεφτίλας καθεστώς πολιτικό σύστημα και να δεχθεί το πρώτο ηχηρό σκαμπίλι που έδωσε ο θυμός του λαού σ’ αυτό, ματώνοντας το πρόσωπό του.
Το μάτωμα του αρρωστημένου συστήματος στο πρόσωπο του Χατζηδάκη, ήταν μήνυμα και δείγμα για το τί πρόκειται να ακολουθήσει, καθώς το πολιτικό κατεστημένο δείχνει ότι δεν έχει αντιληφθεί την πραγματικότητα και την τροπή που έχουν πάρει τα πράγματα κάτω από την επιφάνειά τους, μετά την εξευτελιστική παράδοση της διαχείρισης της χώρας σε τρίτους, αλλοεθνείς, που σαν επακόλουθο έχει το άπλωμα του (υφασμένου από το ΔΝΤ & Σία) σάβανου της φτώχειας, επάνω σ’ όλη την Ελληνική κοινωνία .
Η (μία ακόμη) απόδειξη ότι, σύσσωμο το καθεστώς πολιτικό σύστημα (από τα Αριστερά ως τα Δεξιά) δεν έχει αντιληφθεί την ρέουσα πραγματικότητα και συμπεριφέρεται «σα να μη τρέχει τίποτε», με την ίδια ακριβώς νοοτροπία και συμπεριφορά της καταστροφής, την ώρα που η κοινωνία βουλιάζει στην ξεφτιλισμένη φτώχεια, είναι η εμμονή του στην απόκρυψη της μίας και μοναδικής Αλήθειας. Αυτής που δεν το συμφέρει να ακούγεται, αλλά που βοά πως αυτό (το καθεστώς πολιτικό σύστημα) είναι ο μόνος υπεύθυνος (και άρα, ένοχος) για την πτώχευση της χώρας και επιμένει να είναι και ο αδιαφιλονίκητος διαχειριστής της φτώχειας που αυτό έφερε.
Επίκαιρο παράδειγμα αυτής της αδυναμίας ειλικρινείας, οι δηλώσεις καταδίκης αυτής της πράξης λαϊκής διαμαρτυρίας, που το καθεστώς την εκλαμβάνει και την παρουσιάζει ότι είναι εναντίον του προσώπου του Χατζηδάκη, ενώ όλοι τους γνωρίζουν πολύ καλά, ότι δεν είναι έτσι.
Κανένας από τους πολίτες που επιτέθηκαν, δεν είχε κάτι προσωπικό μαζί του. Ούτε χρωστούσε λεφτά σε κάποιον απ ‘αυτούς, ούτε του είχε πειράξει τη γυναίκα ή την κόρη, ούτε είχε κάνει κάτι συγκεκριμένο εναντίον κάποιου συγκεκριμένου εξ αυτών.
Παρ’ όλ’ αυτά, βγαίνει σύσσωμο το καθεστώς πολιτικό σύστημα, από την Παπαρήγα μέχρι τον Καρατζαφέρη και, με αφορμή το συγκεκριμένο επεισόδιο, καταδικάζουν την «πράξη βίας» εναντίον του Χατζηδάκη, αντί να δεχθούν το σκαμπίλι (που έπεσε στα μούτρα του καθ’ ενός τους) με ταπεινοφροσύνη και να ζητήσουν συγνώμη για τη μεγάλη απάτη που έστησαν, εδώ και 35 χρόνια, ζώντας μέσα στη χλιδή της Εξουσίας, με δανεικά που πήρανε χωρίς να τα ζητήσουν, από τον Ελληνικό λαό, διά χειρός των αγοραστών των ομολόγων του Δημόσιου Χρέους.
Και, μη τολμήσει να βγει κάποιος από αυτούς τους κυρίους ή τα δημοσιογραφικά τσιράκια τους και να πει ότι στο πρόσωπο του Χατζηδάκη χτυπήθηκε η Δημοκρατία, διότι θα επαληθεύσει και με άλλο παράδειγμα ότι το καθεστώς δεν έχει αντιληφθεί την ρέουσα πραγματικότητα, που φωνάζει ότι η Δημοκρατία στην Ελλάδα έχει διολισθήσει και έχει δώσει τη θέση της σε μία πολιτική και οικονομική Ολιγαρχία, που κυβερνά τη χώρα.
Αυτή ήταν στο στόχαστρο. Αυτή μάτωσε χθες από το σκαμπίλι του δικαίως οργισμένου Ελληνικού λαού.
Όθων Ιακωβίδης
Όθων Ιακωβίδης
