Παρασκευή 6 Νοεμβρίου 2009

Έβγαλαν από το Μουσείο Χίου τον πίνακα με θέμα "η Σφαγή της Χίου" του Ντελακρουά για να μην στεναχωρούνται οι Τούρκοι!

Σωρεία, σοβαρών ερωτημάτων προκαλεί η απόφαση (άγνωστος ο εμπνευστής), να μην εκτίθεται, από τώρα και στο εξής, στο επισκευασμένο Βυζαντινό Μουσείο Χίου (Μετζιτιέ Τζαμί), το πιστό αντίγραφο της Σφαγής της Χίου, του διάσημου Γάλλου Ζωγράφου Ευγένιου Ντελακρουά.
Ο εκπληκτικός αυτός πίνακας προκάλεσε, τότε, συγκίνηση και αποτροπιασμό για τις κτηνωδίες των Τούρκων, σε βάρος των κατοίκων της Χίου.
Την έλλειψη του πίνακα, διαπίστωσε σε ξενάγησή της, στο χώρο της έκθεσης η Νομαρχιακή Σύμβουλος Χίου, Ισαβέλλα Μπουρνιά, η οποία ήδη με επιστολή της προς τον Υπουργό Πολιτισμού, Παύλο Γερουλάνο, ζητά την παρέμβασή του.
"ΚΛΕΙΣΜΕΝΟΣ ΣΕ ΑΠΟΘΗΚΗ Ο ΔΙΑΣΗΜΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ"
Η Ισαβέλλα Μπουρνιά σχετικά με το θέμα δήλωσε: "Αυτή τη στιγμή ο πίνακας βρίσκεται αποθηκευμένος στο Οσμανίε Τζαμί, που ανήκει στο Υπουργείο Πολιτισμού και στην 3η Εφορία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων, στην περιοχή του Φραγκομαχαλή. Το Οσμανίε Τζαμί, λειτουργεί ως αποθηκευτικός χώρος, πράγμα το οποίο σημαίνει ότι μετακινήθηκε εκεί, προκειμένου να μην μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως έκθεμα." Η κυρία Μπουρνιά μεταξύ άλλων υπογράμμισε: " Χώρος στο Μετζιτιέ Τζαμί, υπάρχει. Υπάρχουν πολλοί κενοί τοίχοι προκειμένου να συμπεριληφθεί το αντίγραφο της σφαγής ως έκθεμα".
"ΕΝΤΟΛΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΚΥΡΑ(;)"
Όπως αναφέρει το ρεπορτάζ, υπάρχει ήδη μία μυστική προφορική συμφωνία προκειμένου να καθαιρεθεί ο πίνακας, ως ένδειξη απάλειψης του ιστορικού χάσματος που χωρίζει τους δύο λαούς. Για την Ιστορία πάντως, η Τουρκία, επεδίωξε τη μεν πρώτη φορά, να αφαιρεθούν οι ταμπέλες από τις οστεοθήκες των θυμάτων της Σφαγής, στη Μονή του Αγίου Μηνά, που έφεραν την επιγραφή: "ΕΡΓΑ ΟΘΩΜΑΝΩΝ" καθώς και την καθαίρεση της αντίστοιχης επιγραφής στη Νέα Μονή Χίου. Τότε η τουρκική εφημερίδα TIME TURK (ΠΙΕΣΤΕ ΕΔΩ ), κυκλοφόρησε με πρωτοσέλιδο: “Χειρονομία καλής θέλησης της Ελλάδας προς τον Ερντογάν”. Το άρθρο ανέφερε πως “Στο μοναστήρι Νέα Μονή στην Χίο στον χώρο τον κειμηλίων και εκθεμάτων της μονής υπάρχουν δυο αίθουσες με προθήκες στις οποίες φυλάσσονται ανθρώπινα κρανία με τις μέχρι πρότινος επιγραφές”… Έργα Οθωμανών” και “Σφαγιάσθηκαν από τους Οθωμανούς” οι οποίες μετά από τις αντιδράσεις της Τουρκικής πλευράς αντικαταστάθηκαν αφού πρώτα απαλείφθηκαν οι επίμαχες λέξεις αφήνοντας ικανοποιημένες και τις δύο πλευρές.
Να τονίσουμε πως το πρόβλημα της Τουρκίας με την Νέα Μονή Χίου δεν είναι πρόσφατο ,τον Νοέμβριο του 2007 ο γενικός πρόξενος της Τουρκίας στα Δωδεκάνησα είχε ζητήσει από τον δήμαρχο Χίου την αφαίρεση της επιγραφής” Έργα Οθωμανών” και την εξάλειψη του οστεοφυλακίου, τονίζοντας στην επιστολή του “Θέλω να επικεντρώσω την προσοχή σας στο επίγραμμα του ναού της Νέας Μονής με τις εκφράσεις “Έργα Οθωμανών” στις προθήκες με τους σκελετούς . Οι επιτροπές και οι επισκέπτες οι οποίοι επισκέπτονται το νησί σας αντιδρούν σε αυτό το επίγραμμα το οποίο βρίσκεται σε αντίθεση με τις προσπάθειες φιλίας που αναπτύσσονται…»
Έξι ημέρες, πάντως, πριν γιορτάσουμε την επέτειο της απελευθέρωσης της Χίου (11η Νοεμβρίου 1912) και την ενσωμάτωση με την Ελλάδα, πολλοί αναρωτιούνται, ως που θα φθάσει η Ελληνική υποχώρηση και αν αυτή είναι άξια να διαγράψει τη σφαγή 58.000 κατοίκων και την εξαφάνιση πολιτιστικών εκθεμάτων πανευρωπαϊκής και παγκόσμια εμβέλειας.
Συντάκτης: ΠΑΝΤΕΛΗΣ Κ. ΦΥΚΑΡΗΣ

Πολυεθνική επιχείρηση συλλαμβάνει, βασανίζει και δολοφονεί διαδηλωτές στο Περού!


Επειδή υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που πιστεύουν ότι ο ιδεαλισμός μπορεί να νικήσει την τάση του ανθρώπου για περισσότερο κέρδος, ας προσέξουν την είδηση που δημοσιεύτηκε προχθές στις εφημερίδες «The Guardian» και «Corriere della Sera» για να καταλάβουν ότι τα πράγματα δεν είναι καθόλου εύκολα, επειδή ο ιδεαλισμός είναι μια κοινωνική τάση, αλλά η κερδοσκοπία ένα μεταλλαγμένο ένστικτο του θηρίου που κρύβουμε όλοι μέσα μας. Και συνήθως τα ένστικτα πνίγουν τις τάσεις. Στο Ρίο Μπλάνκο στο Περού, το 2005, γηγενείς διαδηλωτές έφθασαν έξω από το εργοστάσιο της εταιρείας Monterrico, που ήταν αρχικά αγγλική και στη συνέχεια πέρασε στους Κινέζους, διατηρώντας την έδρα της στο Λονδίνο. Η Monterrico έκανε εξόρυξη χαλκού με παράνομη άδεια της κυβέρνησης του Περού, σε επιφάνεια 76.000 στρεμμάτων, που ήταν καλυμμένα με δάση από τα οποία αρδεύεται η καλλιεργήσιμη γη της περιοχής. Η επίσημη αστυνομία και η ιδιωτική αστυνομία της εταιρείας συνέλαβαν τους διαδηλωτές. Τους κράτησαν δεμένους στο προαύλιο της εταιρείας και τους βασάνισαν με φρικτό τρόπο. Ένας δολοφονήθηκε, σύμφωνα με φωτογραφικό υλικό που βρέθηκε. Οι περισσότεροι κακοποιήθηκαν με ξύλα και μαστίγια. Σε δύο κοπέλες ασέλγησαν, αφού προηγουμένως τις απειλούσαν με επερχόμενο βιασμό. Και αφού βρέθηκε το φωτογραφικό υλικό, βρετανικό δικαστήριο έδωσε ύστερα από τέσσερα χρόνια εντολή για πάγωμα των περιουσιακών στοιχείων της Monterrico, αλλά μόνο μέχρι του ποσού των έξι εκατ. ευρώ, «για πιθανή ευθύνη της σε βασανισμό»! Έξι εκατομμύρια που απλώς πάγωσαν προσωρινά, για ένα απλώς «πιθανό» βασανισμό διαδηλωτών από κρατικούς αστυνομικούς και σεκιουριτάδες της εταιρείας! Τόσο αξίζουν δύο βιασμοί, ένας φόνος και άγριο μαστίγωμα των αλυσοδεμένων διαδηλωτών, κατά τη βρετανική Δικαιοσύνη! Και αυτό με την αίρεση ότι μπορεί να είναι απλή πιθανότητα αυτό που φαίνεται στις φωτογραφίες. Και μόνον επειδή υπήρξαν φωτογραφίες. Και σίγουρα οι όποιες αποζημιώσεις θα αργήσουν να επιδικασθούν, αφού το πρώτο βήμα έγινε έπειτα από τέσσερα χρόνια. Η Δικαιοσύνη είναι παγκόσμια τυφλή και κουφή. Επιχειρήσεις, κυβερνήσεις και αστυνομίες αναγνωρίζονται ως βασανιστές, βιαστές και δολοφόνοι μόνον αν έχουν φωτογραφηθεί και αν ταυτοποιηθούν, και τότε τιμωρούνται με μικρή χρηματική ποινή, πολλά χρόνια μετά τις πράξεις τους… Θα πείτε, το Περού είναι πολύ μακριά. Μόνο που η Δικαιοσύνη είναι στο Λονδίνο, όχι στο Περού. Είσαστε σίγουροι για τις αποστάσεις και την ασφάλεια που προσφέρουν;
του Κ. Σ. ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ