Γιατί η "αντιπροσωπευτική δημοκρατία" δεν είναι δημοκρατία

"...Αν η δημοκρατική κυβέρνηση προϋποθέτει επαγρυπνούντες και θαρραλέους πολίτες, η επαγρύπνηση και το θάρρος είναι ταυτόχρονα αποτέλεσμα της δημοκρατικής διακυβέρνησης. Αρνητικά, είναι προφανές ότι ένας λαός που μεταβιβάζει διαρκώς τις εξουσίες του δε θα διδαχθεί ποτέ τις πολιτικές αρετές του θάρρους και της επαγρύπνησης που απαιτεί η δημοκρατία. Θα εκπαιδευτεί αποκλειστικά στην ευκολία της παθητικότητας και της μεταβίβασης σε άλλους. Άπαξ και τελειώσουν οι εκλογές, οι πολίτες θα σπεύσουν να επιστρέψουν στις ιδιωτικές τους υποθέσεις. Όλοι οι μεγάλοι κλασσικοί συγγραφείς είχαν βαθύτατη επίγνωση αυτού του ουσιώδους και ξεχασμένου σήμερα δεσμού μεταξύ εκπαίδευσης (με τη βαθιά, όχι απλώς σχολική έννοια του όρου) και του πολιτικού θεσμού, ώς κύριου μέσου πολιτικής διαπαιδαγώγησης..."
"...είναι απόλυτα σαφές ότι η εκλογή μή ανακλητών αντιπροσώπων για μεγάλο χρονικό διάστημα αποτελεί μεταβίβαση της πολιτικής εξουσίας πρός όφελος μιάς επιμέρους κατηγορίας πολιτών. Δε χρειάζονται ιδιαίτερα λεπτομερείς αναλύσεις για να δεί κανείς ότι αυτή η κατηγορία τείνει εκ των πραγμάτων να διατηρήσει την εξουσία που της έχει ανατεθεί και ότι ώς εκ τούτου, άπαξ και εκλεγούν μή ανακλητοί αντιπρόσωποι, κάθε μετέπειτα εκλογή δεν θα αποτελεί πλέον εκλογή, αλλά θα επηρεάζεται πάντα από το αποτέλεσμα της δράσης αυτών που έχουν ήδη ασκήσει την εξουσία για ένα διάστημα δύο, τριών ή πέντε ετών. Στο εξής, αυτοί ακριβώς θα καθορίζουν το πλαίσιο μέσα στο οποίο θα συζητηθούν τα ζητήματα, πράγμα που τους δίνει τη δυνατότητα να διαμορφώνουν σε πολύ μεγάλο βαθμό της απαντήσεις..."

Η Ελληνική Ιδιαιτερότητα Β'
Κορνήλιος Καστοριάδης