Το λάθος είναι ο ίδιος ο καπιταλισμός αλλά δεν πιστεύω πως η αναφορά του οικονομολόγου του ΔΝΤ σε λανθασμένους πολλαπλασιαστές ήταν τυχαία και οφείλεται μόνο στην «κόντρα» του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου με την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η παραδοχή πως υπήρξε λάθος στους δημοσιονομικούς πολλαπλασιαστές διευκολύνει την ελληνική κυβέρνηση και κάνει ακόμα πιο εύκολη την αποδοχή του Μνημονίου από τους πολίτες.
«Να, ορίστε, το ΔΝΤ έκανε λάθος, δεν φταίμε εμείς» μπορεί να λέει τώρα η κυβέρνηση Σαμαρά.
Από την άλλη, ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, ερωτά τον Αντώνη Σαμαρά «πώς θα εκμεταλλευτεί η ελληνική κυβέρνηση τη δημόσια παραδοχή περί ‘λάθους’ στον πολλαπλασιαστή;».
Και για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι πολύ βολική η παραδοχή λάθους από πλευράς του ΔΝΤ –στην περίπτωση που θα γίνει κυβέρνηση- γιατί θα έχει μια δικαιολογία παραπάνω να ξεχάσει τα περί «θαψίματος του Μνημονίου», και να υπογράψει ένα νέο Μνημόνιο που θα είναι «σωστό».
Και για τους -χωρισμένους σε χιλιάδες ομάδες- Έλληνες πολίτες είναι βολική η παραδοχή του λάθους από το ΔΝΤ, αφού τους κάνει να αισθάνονται ακόμα πιο εξαπατημένοι και να βολεύονται στον ρόλο του σιωπηλού και στωικού θύματος που έχουν επιλέξει.
«Να μωρέ, κάνουν και λάθη και τα παραδέχονται, δεν είναι τόσο κακοί τελικά. Είναι καλοί άνθρωποι.».
Η «κόντρα» του ΔΝΤ με την Ευρωπαϊκή Ένωση μου θυμίζει το «καλός μπάτσος, κακός μπάτσος». Δεν υπάρχουν καλοί μπάτσοι.
Η συζήτηση για το «λάθος» στον πολλαπλασιαστή θολώνει τα νερά, παγιώνει το Μνημόνιο στη συνείδηση των πολιτών και μας απομακρύνει ακόμα περισσότερο από τα τρία θέματα που θα έπρεπε να έχουν απασχολήσει την ελληνική κοινωνία και με τα οποία δεν ασχολείται κανείς.
Το πρώτο θέμα είναι πως οι πολιτικοί που οδήγησαν την χώρα στην χρεοκοπία δεν οδηγήθηκαν ποτέ στη Δικαιοσύνη. Ούτε ένας. Είναι όλοι στις θέσεις τους.
Το δεύτερο θέμα είναι πως η Ελλάδα αποπληρώνει ένα χρέος το οποίο δεν ξέρουμε ακόμα πώς δημιουργήθηκε. Η Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου για το ελληνικό δημόσιο χρέος δεν συστάθηκε ποτέ και οι Έλληνες καλούνται να ζητούν αποδείξεις για τις καραμέλες από τον ψιλικατζή, αν και δεν έχουν δει την «απόδειξη» για μερικά δισεκατομμύρια ευρώ που καλούνται να πληρώσουν.
Το τρίτο θέμα είναι πως, εδώ και τρία χρόνια τουλάχιστον, όλα φωνάζουν πως η Ελλάδα πρέπει να βγει από την ευρωζώνη. Βέβαια, αυτό απαιτεί συνειδητοποιημένους πολίτες και πολιτικούς με κάκαλα.
Ξέρουν πολύ καλά πώς βαδίζουν. Μετά τις εκλογές, δεν ήθελαν μια κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας-ΠΑΣΟΚ, αν και μπορούσαν να την έχουν, γιατί αμέσως οι πολίτες θα έβλεπαν απέναντί τους αυτούς που οδήγησαν την χώρα στην χρεοκοπία.
Ήθελαν στην κυβέρνηση και την ΔΗΜΑΡ –ως «αριστερό άλλοθι»- που είναι εξίσου συστημική με την Χρυσή Αυγή.
Κάνουν λάθος όσοι πιστεύουν πως το πείραμα που γίνεται στην Ελλάδα είναι μόνο οικονομικό.
Το πείραμα περιλαμβάνει και την αντιμετώπιση των αντιδράσεων μιας κοινωνικής έκρηξης που, κάθε μέρα, έρχεται όλο και πιο κοντά.
Το πείραμα έχει προβλέψει και την κοινωνική έκρηξη.
Για την ακρίβεια, δεν είναι πείραμα. Είναι σχέδιο. Ολοκληρωμένο. Και ολοκληρωτικό.
(Τα βασανιστήρια των αστυνομικών στους τέσσερις νεαρούς αναρχικούς στην Κοζάνη και –κυρίως- η δημοσιοποίηση των φωτογραφιών τους δεν ήταν «λάθος». Ήταν η καμπάνα. Και χτύπησε για εμάς. Μπορούμε να προσευχηθούμε ή να ενωθούμε και να αντισταθούμε. Την κατάληξη αυτών που προσεύχονται -όταν έρχονται να τους κόψουν τα κεφάλια- την ξέρουμε.)
http://pitsirikos.net
