Άθενς, Οχάιο
Ιδέα για όσους βαριούνται το γυμναστήριο: εθελοντές που
δέχτηκαν να βάλουν το χέρι στο γύψο για χάρη της επιστήμης διατήρησαν τη μυϊκή
τους δύναμη χάρη στην προπόνηση με φανταστικές ασκήσεις, αναφέρουν αμερικανοί
φυσιολόγοι.
Η μελέτη τους δείχνει ότι το μυαλό παίζει σημαντικό ρόλο στην εκγύμναση των μυών, και οι νοητικές ασκήσεις κάνουν περίπου ό,τι και οι ασκήσεις με βάρη.
Η μυϊκή δύναμη επηρεάζεται από διάφορους παράγοντες, από τους οποίους ο καλύτερα μελετημένος είναι η εκγύμναση των σκελετικών μυών. Παρόλα αυτά, το νευρικό σύστημα είναι γνωστό ότι παίζει κι αυτό ρόλο, ο οποίος όμως δεν είναι καλά κατανοητός.
Η τελευταία μελέτη του Πανεπιστημίου του Οχάιο, η οποία δημοσιεύεται στο Journal of Neurophysiology, εξετάζει το ρόλο του κεντρικού κεντρικού νευρικού συστήματος με ένα μάλλον ασυνήθιστο πείραμα.
Όπως αναφέρει ανακοίνωση της Αμερικανικής Εταιρείας Φυσιολογίας, η οποία εκδίδει την εν λόγω επιθεώρηση, δεκατέσσερις υγιείς εθελοντές δέχτηκαν να ακινητοποιήσουν το ένα χέρι τους με νάρθηκα που κάλυπτε τον πήχη, από τον αγκώνα μέχρι τα δάχτυλα.
Για όσο διάστημα φορούσαν το νάρθηκα, οι εθελοντές κλήθηκαν να ακολουθήσουν ένα πρόγραμμα νοητικής άσκησης, στο οποίο έπρεπε να φανταστούν ότι λυγίζουν με όλη τους τη δύναμη τον κερκιδικό καμπτήρα, έναν από τους βασικούς μυς του καρπού. Το πρόγραμμα προέβλεπε 13 σετ των τεσσάρων επαναλήψεων πέντε φορές την εβδομάδα για ένα μήνα.
Ισάριθμη ομάδα εθελοντών φόρεσε νάρθηκα χωρίς νοητικές ασκήσεις, και μια τρίτη ομάδα, η ομάδα ελέγχου, δεν φόρεσε νάρθηκα και δεν έκανε φανταστικές ασκήσεις.
Τέσσερις εβδομάδες αργότερα, οι μετρήσεις έδειξαν ότι οι εθελοντές που φόρεσαν γύψο είχαν χάσει δύναμη στον καρπό. Όμως η ομάδα που ακολούθησε το πρόγραμμα φανταστικής γυμναστικής έχασε μόνο 25%, συγκριτικά με 45% στην ομάδα που δεν έκανε ασκήσεις.
Επιπλέον, η ικανότητα των εθελοντών να ενεργοποιούν πλήρως τον μυ, κάτι που ονομάζεται «εθελοντική ενεργοποίηση» επανήλθε ταχύτερα στην ομάδα της φανταστικής εκγύμνασης.
«Τα αποτελέσματα αυτά υποδεικνύουν ότι υπάρχουν νευρολογικοί μηχανισμοί, πιθανώς στο επίπεδο του εγκεφαλικού φλοιού, που συμμετέχουν σημαντικά στην αδυναμία που οφείλεται στην ακινησία» γράφουν οι ερευνητές στο.
Προτείνουν μάλιστα την περαιτέρω μελέτη της νοητικής γυμναστικής ως θεραπείας αποκατάστασης έπειτα από τραυματισμούς.
Όπως φαίνεται, η δύναμη του μυαλού είναι και δύναμη φυσιοθεραπείας.
Επιμέλεια: Βαγγέλης Πρατικάκης
Η μελέτη τους δείχνει ότι το μυαλό παίζει σημαντικό ρόλο στην εκγύμναση των μυών, και οι νοητικές ασκήσεις κάνουν περίπου ό,τι και οι ασκήσεις με βάρη.
Η μυϊκή δύναμη επηρεάζεται από διάφορους παράγοντες, από τους οποίους ο καλύτερα μελετημένος είναι η εκγύμναση των σκελετικών μυών. Παρόλα αυτά, το νευρικό σύστημα είναι γνωστό ότι παίζει κι αυτό ρόλο, ο οποίος όμως δεν είναι καλά κατανοητός.
Η τελευταία μελέτη του Πανεπιστημίου του Οχάιο, η οποία δημοσιεύεται στο Journal of Neurophysiology, εξετάζει το ρόλο του κεντρικού κεντρικού νευρικού συστήματος με ένα μάλλον ασυνήθιστο πείραμα.
Όπως αναφέρει ανακοίνωση της Αμερικανικής Εταιρείας Φυσιολογίας, η οποία εκδίδει την εν λόγω επιθεώρηση, δεκατέσσερις υγιείς εθελοντές δέχτηκαν να ακινητοποιήσουν το ένα χέρι τους με νάρθηκα που κάλυπτε τον πήχη, από τον αγκώνα μέχρι τα δάχτυλα.
Για όσο διάστημα φορούσαν το νάρθηκα, οι εθελοντές κλήθηκαν να ακολουθήσουν ένα πρόγραμμα νοητικής άσκησης, στο οποίο έπρεπε να φανταστούν ότι λυγίζουν με όλη τους τη δύναμη τον κερκιδικό καμπτήρα, έναν από τους βασικούς μυς του καρπού. Το πρόγραμμα προέβλεπε 13 σετ των τεσσάρων επαναλήψεων πέντε φορές την εβδομάδα για ένα μήνα.
Ισάριθμη ομάδα εθελοντών φόρεσε νάρθηκα χωρίς νοητικές ασκήσεις, και μια τρίτη ομάδα, η ομάδα ελέγχου, δεν φόρεσε νάρθηκα και δεν έκανε φανταστικές ασκήσεις.
Τέσσερις εβδομάδες αργότερα, οι μετρήσεις έδειξαν ότι οι εθελοντές που φόρεσαν γύψο είχαν χάσει δύναμη στον καρπό. Όμως η ομάδα που ακολούθησε το πρόγραμμα φανταστικής γυμναστικής έχασε μόνο 25%, συγκριτικά με 45% στην ομάδα που δεν έκανε ασκήσεις.
Επιπλέον, η ικανότητα των εθελοντών να ενεργοποιούν πλήρως τον μυ, κάτι που ονομάζεται «εθελοντική ενεργοποίηση» επανήλθε ταχύτερα στην ομάδα της φανταστικής εκγύμνασης.
«Τα αποτελέσματα αυτά υποδεικνύουν ότι υπάρχουν νευρολογικοί μηχανισμοί, πιθανώς στο επίπεδο του εγκεφαλικού φλοιού, που συμμετέχουν σημαντικά στην αδυναμία που οφείλεται στην ακινησία» γράφουν οι ερευνητές στο.
Προτείνουν μάλιστα την περαιτέρω μελέτη της νοητικής γυμναστικής ως θεραπείας αποκατάστασης έπειτα από τραυματισμούς.
Όπως φαίνεται, η δύναμη του μυαλού είναι και δύναμη φυσιοθεραπείας.
Επιμέλεια: Βαγγέλης Πρατικάκης
Newsroom ΔΟΛ
