Δωσίλογος είναι εκείνος που δίνει λόγο στους επίδοξους καταχτητές της χώρας του, που σπέρνει την ηττοπάθεια στον λαό για να επικρατήσουν οι συνεργάτες των καταχτητών. Και οι ηγεσίες του ΠΑΣΟΚ, της Νέας Δημοκρατίας και του ΛΑΟΣ – μαζί βέβαια με τα εξαπτέρυγα της Ντόρας και του Κουβέλη – απέδειξαν ότι είναι σύγχρονοι δωσίλογοι διότι πολύ απλά κινούνται με βάση τα τελεσίγραφα των Μερκοζί της ευρωζώνης και της Ουάσιγκτον. Ποτέ άλλοτε δεν είχαμε, μετά την ναζιστική κατοχή και τον εμφύλιο, μια τόσο ανοιχτή εκδήλωση δωσιλογισμού. Οι Μερκοζί διέταξαν να μην γίνει δημοψήφισμα και οι δυνάμεις της «εθνικής συνεννόησης» πειθάρχησαν αμέσως. Οι Μερκοζί διέταξαν να περάσει αμέσως η συμφωνία πτώχευσης της Ελλάδας που κατέληξαν την 26η Οκτωβρίου με καθεστώς ύπατης αρμοστείας υπό τον γκαουλάιτερ Χορστ Ράιχενμπαχ και όλοι αυτοί οι ένθερμοι «πατριώτες», όχι μόνο υπάκουσαν, αλλά έτρεξαν να στήσουν και μια δοτή συγκυβέρνηση κατά παράβαση κάθε έννομης και συνταγματικής τάξης. Πρόκειται για την πρώτη κυβέρνηση δωσιλόγων και ανδρεικέλων μετά την ναζιστική κατοχή και τον εμφύλιο. Μόνο και μόνο για να περάσουν ερήμην του λαού οι συμφωνίες και οι δεσμεύσεις που απαιτούν οι ξένοι επικυρίαρχοι.
Γιατί γίνονται όλα αυτά;
Ωστόσο, όπως ισχυρίζονται όλοι οι δωσίλογοι της ιστορίας, όλα αυτά τα κάνουν για «εθνικό» σκοπό. Δηλαδή, για να μην χαθεί η 6η δόση και δεν έχουμε να πληρώσουμε ως κράτος μισθούς και συντάξεις. Τέτοια πρεμούρα για τους μισθούς και τις συντάξεις έχουν εκείνοι που αδίστακτα αφαίρεσαν πάνω από το 30% του λαϊκού εισοδήματος τον προηγούμενο χρόνο και οδήγησαν εκατομμύρια οικογένειες στην απελπισία. Πρώτη φορά αυτός που δολοφονεί αδίστακτα κατά συρροή, εμφανίζεται να νοιάζεται τόσο πολύ για την υγεία των θυμάτων του.
Όσο για το ότι η 6η δόση χρειάζεται για μισθούς και συντάξεις, δεν υπάρχει μεγαλύτερο ψέμα από αυτό. Τον Νοέμβριο και τον Δεκέμβριο πρέπει να πληρωθούν 15,5 δις ευρώ σε τοκοχρεωλύσια και έντοκα γραμμάτια (3,3 δις ευρώ για τον Νοέμβριο και 12,2 δις ευρώ για τον Δεκέμβριο). Γι’ αυτά νοιάζονται. Μην τυχόν και αναγκαστεί το ελληνικό κράτος και προβεί σε αναστολή ή παύση πληρωμών προς τους τοκογλύφους επενδυτές από τους οποίους ορισμένοι ανήκουν και στο επίσημο πολιτικό προσωπικό της χώρας. Όλα μπορούν να τα ανεχθούν, όλα μπορούν να τα υπομείνουν (αρκεί τα βάρη να τα φορτώνονται τα γνωστά υποζύγια), αλλά να χάσουν τα λεφτά τους οι τοκογλύφοι, ποτέ. Γι’ αυτό κόπτονται για την 6η δόση, η οποία ισούται με 8 δις ευρώ. 8 δις ευρώ για να πληρωθούν 15,5 δις ευρώ στους τοκογλύφους ντόπιους και ξένους μέσα στο τρέχον δίμηνο.
Αντιλαμβάνεσθε την απάτη; Κατανοείτε το ψέμα; Η 6η δόση δεν έχει καμιά σχέση με πληρωμή μισθών και συντάξεων, αλλά με την πληρωμή των δανειστών της χώρας. Καταλαβαίνετε γιατί δεν πρόκειται να «μας» την στερήσουν; Διότι πολύ απλά γυρίζουν μέσω ημών σ’ αυτούς και στα συμφέροντα που τους στηρίζουν. Το ελληνικό κράτος απλά εκτελεί χρέη μεσάζοντα ανάμεσα σε πολιτικούς και τοκογλύφους που συχνά είναι τα ίδια πρόσωπα. Και πάλι όμως δεν φτάνει η 6η δόση για το σύνολο των δανειακών υποχρεώσεων. Δεν είναι αρκετή. Που θα βρεθούν τα υπόλοιπα; Κάποια από τα επιπλέον 7,5 δις ευρώ θα πρέπει να βρεθούν με έκδοση εντόκων γραμματίων του ελληνικού δημοσίου, ενώ τα υπόλοιπα από τους μισθούς και τις συντάξεις των Ελλήνων εργαζομένων. Καταλαβαίνετε τώρα γιατί ο κ. Βενιζέλος αναζητά εναγωνίως 5 δις ευρώ από τους επιπλέον φόρους και το τέλος ακίνητης περιουσίας μέσω ΔΕΗ; Δεν πρόκειται να πάνε σε τακτικές δαπάνες του κράτους, αλλά να συμπληρώσουν όσα λείπουν για να πληρωθούν οι τοκογλύφοι. Ακόμη κι αν χρειασθεί κι άλλοι μισθοί και συντάξεις. Ακόμη κι αν οδηγηθούν στην ανέχεια και στην εξαθλίωση μερικές ακόμη εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες.
Κάθε φορά που ακούτε για την 6η δόση, θυμηθείτε ότι σας εξαπατούν βάναυσα. Ούτε ευρώ από τις δόσεις δεν πάει σε μισθούς και συντάξεις. Όλα πάνε σε τοκοχρεωλύσια και πάλι δεν φτάνουν. Γι’ αυτό και επιβάλλονται τα μέτρα άγριας λιτότητας και περικοπών για να βρεθούν τα υπόλοιπα για τους τοκογλύφους. Κι επειδή πάλι δεν φτάνουν το ελληνικό δημόσιο συνεχίζει να δανείζεται με επαχθέστατους όρους μέσω εντόκων γραμματίων 3μήνου και 6μήνου.
Αυτός είναι ο λόγος που η στάση πληρωμών του λαού προς το κράτος δεν αφορά την δυνατότητα του ελληνικού δημοσίου να πληρώνει μισθούς και συντάξεις, αλλά θέτει εν αμφιβόλω την πληρωμή των τοκογλύφων. Όσο πιο αποφασιστική είναι η στάση πληρωμών του λαού προς το κράτος, τόσο πιο έντονα νιώθουν την πίεση οι τοκογλύφοι και το πολιτικό τους προσωπικό. Το ίδιο και με την 6η δόση. Αν δεν δοθεί δεν τίθεται εν κινδύνω ο μισθός και η σύνταξη, αλλά τα τοκογλυφικά. Γι’ αυτό και πρέπει να απαιτούμε να μην εισπραχθεί, να σταματήσει εδώ και τώρα η καταβολή των δόσεων και να προχωρήσει το κράτος τουλάχιστον σε αναστολή πληρωμών προς τους δανειστές προκειμένου να διασώσει τους μισθούς και τις συντάξεις, να διασώσει τους πόρους του.
Μα τότε θα πτωχεύσει η χώρα, λένε κάποιοι. Μα είναι ήδη πτωχευμένη και μάλιστα οι οίκοι αξιολόγησης έχουν ήδη αποφανθεί ότι αν τυχόν και γίνει η εθελοντική ανταλλαγή ομολόγων (PSI) της 26ης Οκτωβρίου, θα υποβαθμίσουν επίσημα την χώρα σε κατάσταση D (Default=Πτώχευση). Αν πάμε σε τέτοια πτώχευση η χώρα θα καταρρεύσει σαν την Αργεντινή και χειρότερα. Ενώ αν πάμε σε μονομερή αναστολή πληρωμών με σκοπό την διαγραφή τουλάχιστον του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, θα μπορέσουμε ως οικονομία και ως κοινωνία να ελέγξουμε τις συνέπειες. Η ελεγχόμενη πτώχευση που θέλουν να επιβάλουν οι ευρωκράτες είναι ακριβώς η ίδια που επιχείρησαν να επιβάλει το ΔΝΤ και στην Αργεντινή το 2001 με αποτέλεσμα την κατάρρευση. Ελεγχόμενη πτώχευση σημαίνει ελεγχόμενη για τους δανειστές και ανεξέλεγκτη ως προς τις συνέπειές της για την χώρα και τον λαό της. Ενώ μονομερής διαγραφή χρέους σημαίνει στην χειρότερη περίπτωση πτώχευση με ελεγχόμενες συνέπειες και επιπτώσεις στην οικονομία και την κοινωνία από την σκοπιά των συμφερόντων του λαού. Αυτό συνέβη και στην Αργεντινή όταν ο Νέστορ Κίχνερ διέγραψε το 70% του δημόσιου χρέους της χώρας και ο λαός της γλύτωσε την απίστευτη μιζέρια και καταστροφή που βίωνε επί τριετία μετά την κατάρρευση της χώρας του το 2001.
Τι θετικό βγήκε από τις εξελίξεις;
Αν κάτι θετικό βγήκε από τον τραγέλαφο που ζήσαμε αυτήν την εβδομάδα ήταν το γεγονός ότι έπεσαν πλέον οι μάσκες και ο κάθε κατεργάρης πήγε στον πάγκο του. Δεν πρέπει πια να τρέφει κανείς καμιά αυταπάτη. Η αντίσταση του λαού, η κοινωνική οργή και οι διαδικασίες κοινωνικής έγερσης που είναι ορατές πλέον παντού σε όλα τα τμήματα της κοινωνίας, οδήγησαν σε μια πρωτοφανή γελοιοποίηση του χρεοκοπημένου πολιτικού συστήματος και εξανάγκασε τους πάντες να πετάξουν τις μάσκες. Με εξαίρεση, ίσως, μόνο την κ. Ντόρα Μπακογιάννη, η οποία δεν συνηθίζει να φορά μάσκα γιατί είναι εκ φυσικού της άκρως αποκρουστική. «Διατί να το κρύψωμεν άλλωστε;», όπως θα έλεγε και ο πατήρ Μητσοτάκης που στοιχειώνει κυριολεκτικά το παρασκήνιο και προσκήνιο της ελληνικής πολιτικής εδώ και πάνω από 6 δεκαετίες.
Υπάρχει ένας κόσμος, ιδιαίτερα εκείνος που έτρεφε αυταπάτες για τον πατριωτισμό και την ειλικρίνεια του Σαμαρά, που νιώθει απογοητευμένος. Δεν καταλαβαίνει ότι η δική του αγανάκτηση και κοινωνική οργή, η δική του αντίσταση οδήγησε στο να πέσουν οι μάσκες και αυτό είναι για καλό. Δεν χάθηκε απολύτως τίποτε. Αντίθετα ο λαός βγήκε κερδισμένος. Σήμερα έχουμε μια κυβέρνηση που δεν μπορεί να κυβερνήσει. Όσα νομοσχέδια και συμφωνίες κι αν περάσει από την Βουλή με την βοήθεια των συνενόχων της στην Νέα Δημοκρατία, το ΛΑΟΣ και τα εξαπτέρυγά τους, δεν έχουν κανένα αντίκρισμα. Στη συνείδηση της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού λαού όλοι τους είναι έκπτωτοι, είναι καταχραστές της λαϊκής εντολής και επομένως ότι κι αν αποφασίσουν από κοινού ή όχι δεν έχει καμιά ισχύ.
Το κράτος έχει παραλύσει. Και καλά κάνει. Η δημόσια διοίκηση δεν λειτουργεί, αφενός, γιατί σκόπιμα την διαλύουν για να την ιδιωτικοποιήσουν και, αφετέρου, γιατί οι δημόσιοι λειτουργοί της αντιστέκονται στην λαίλαπα και την επέλαση της νέας κατοχής. Αυτό δεν είναι κακό, είναι πολύ καλό. Είναι η άμυνα που έχει αυτή την στιγμή η ελληνική κοινωνία και ο λαός προκειμένου να αποτρέψουν, στο μέτρο του δυνατού, την καταστροφή μέσα από την εφαρμογή των δεσμεύσεων που έχει αναλάβει επίσημα το πολιτικό σύστημα εναντίον της χώρας. Οι υπουργοί δεν μπορούν να κυβερνήσουν χωρίς δημόσια διοίκηση, χωρίς δικαστές και μηχανισμούς επιβολής. Αφήστε τους να λένε και να εκδίδουν ότι διατάγματα θέλουν. Δεν έχουν καμμιά ισχύ όσο ο μηχανισμός δεν είναι στα χέρια τους, ή δεν υπακούει. Είναι ο μόνος τρόπος για να διασωθεί η χώρα από την επίσημη πτώχευση που ετοιμάζει η ευρωζώνη και την γενικευμένη εκποίηση.
Πρέπει το μπάχαλο να γενικευθεί. Πρέπει τα πάντα να σταματήσουν να λειτουργούν για την κυβέρνηση, πρέπει να αφαιρέσουμε από τα χέρια τους κάθε μηχανισμό και λειτουργία, ώστε οι συμφωνίες, οι επικυρώσεις και οι εντολές να μείνουν στα χαρτιά. Δεν μας πειράζει ότι κι αν ψηφίσει αυτή η Βουλή. Οτιδήποτε κι αν είναι, όσο βλαπτικό κι αν είναι για την χώρα και τον λαό της μπορεί να αναιρεθεί, να παρθεί πίσω. Άλλωστε αυτή η Βουλή είναι ανυπόστατη και έκπτωτη όσον αφορά τον ίδιο τον λαό. Επομένως, ο λαός πρέπει να συνεχίσει την πίεσή του με στόχο κανένα από τα μέτρα και τις δεσμεύσεις να μην γίνουν πράξη. Μην ανησυχείτε για την σύμπνοια των ηγεσιών των κομμάτων. Όλοι τους θα πρέπει να αντιμετωπίσουν την βάση τους, δηλαδή την κοινωνία. Κι αυτήν την τρέμουν. Πώς θα πείσει ο κ. Σαμαράς τώρα πια την ίδια την βάση του για την «αντιμνημονιακή» του ρητορική; Πώς θα πείσει ότι είναι ενάντια στην εκποίηση της εθνικής κυριαρχίας όταν ομολόγησε ανοιχτά ότι συμφωνεί με την συμφωνία ελεγχόμενης πτώχευσης υπό Ύπατη Αρμοστεία της 26ης Οκτωβρίου και ότι ποτέ δεν διαφώνησε με την πρώτη δανειακή σύμβαση με την οποία η Ελλάδα παραιτείται «άνευ όρων και αμετάκλητα» από την εθνική της κυριαρχία; Θα πρέπει να καταστείλει τα πατριωτικά και δημοκρατικά αισθήματα της βάσης του. Και εν αντιθέσει με τα στελέχη του κόμματός του, αυτά τα αισθήματα στην βάση είναι απολύτως ζωντανά και σε εγρήγορση. Άλλωστε ο απλός ψηφοφόρος της ΝΔ τι έχει να κερδίσει από το ξεπούλημα της χώρας του εκτός από βάσανα και μιζέρια;
Θυμηθείτε τι λέγαμε όταν ξεσπούσε το κίνημα της στάσης πληρωμών ενάντια στα χαράτσια. Εμείς ως λαός μπορούμε να αντέξουμε πολύ περισσότερο από αυτούς, από τους κυβερνώντες. Κι έτσι έγινε. Η κυβέρνηση καταρρέει με πρωτοφανή πάταγο και για να εκτελέσει κατά γράμμα και σύμφωνα με τις έξωθεν εντολές την αποστολή της, κάλεσε ενισχύσεις. Κάλεσε τις εφεδρείες του συστήματος. Κι αμέσως ο κ. Σαμαράς, ο κ. Καρατζαφέρης και τα κοινοβουλευτικά εξαμβλώματα της Δημοκρατικής Αριστεράς και της Δημοκρατικής Συμμαχίας, ανταποκρίθηκαν. Κοινός τους τόπος; Να φιμωθεί ο λαός, να οδηγηθεί στην γωνία το ταχύτερο δυνατό και να περάσει η συμφωνία επίσημης πτώχευσης της χώρας πάσει θυσία. Όμως ο λαός έχει το πάνω χέρι. Η πίεση που ασκεί με την αντίστασή του στην επιβολή των μέτρων, αλλά και με την έμπρακτη απαξίωση των πολιτικών ηγεσιών σε κάθε εμφάνισή τους, θα πρέπει να συνεχιστεί και να ενταθεί στο έπακρο. Στο βαθμό που το καταφέρνει αυτό ο λαός, η κατάρρευση όλων τους είναι υπόθεση εβδομάδων.
Αρκεί η απογοήτευση να γίνει οργή και αποφασιστικότητα. Αρκεί η διατεταγμένη διασπορά του φόβου και της μοιρολατρίας να απαντηθεί με το πλάτεμα της ενότητας του ίδιου του λαού χωρίς διαμεσολαβητές επωνύμους ή μη, οι οποίοι είναι πάντα σε θέση να τον προδώσουν ή να τον πουλήσουν στην πρώτη ευκαιρία. Ο λαός με την αντίσταση και την δράση του έχει καταφέρει πολλά. Πολύ περισσότερα απ’ ότι αντιλαμβάνεται ακόμη κι ο ίδιος. Ήρθε η ώρα να προετοιμαστεί και για την τελική μάχη. Την μάχη που θα τον απαλλάξει μια και καλή από το δοτό πολιτικό σύστημα και το καθεστώς που προσπαθεί να επιβάλλει στην χώρα κατ’ επιταγή των αφεντικών του. Η δυνατότητα επιτυχίας είναι τόσο αληθινή, που αρκεί ο λαός να πιστέψει σ’ αυτήν για να γίνει πραγματικότητα πριν το τέλος του έτους.
Τι χρειάζεται να γίνει;
Αυτό που χρειάζεται να γίνει και μάλιστα επειγόντως είναι:
Πρώτο: Να δυναμώσει η αντίσταση του λαού στην όποια κυβέρνηση κι αν προκύψει. Άλλωστε η όποια κυβέρνηση συνεργασίας, «εθνικής ενότητας», συνεννόησης, ή μεταβατική, είναι παντελώς παράνομη. Αποτελεί ανοιχτή συνταγματική εκτροπή, κατάλυση κάθε έννοιας αντιπροσώπευσης και εθνικής κυριαρχίας μιας και επιβάλλεται κατά επιταγής της ευρωζώνης και των δανειστών της χώρας. Όσοι συμμετέχουν σ’ αυτήν ή την στηρίζουν είναι συνένοχοι στην κατάλυση της συνταγματικής τάξης της χώρας και πρέπει να διωχθούν ως πραξικοπηματίες. Επομένως η γενικευμένη πολιτική ανυπακοή της δημόσιας διοίκησης και του λαού αποτελεί καθήκον και δικαίωμα που πηγάζει από την ανάγκη υπεράσπισης του συντάγματος και της έννομης τάξης. Πολύ περισσότερο από την στιγμή που οι συνένοχοι της συγκυβέρνησης, υπακούοντας στα αφεντικά τους, επιχειρούν να περάσουν συμφωνίες και δεσμεύσεις που έχουν αναλάβει στο παρασκήνιο σε βάρος της χώρας και του λαού της. Και δεν θα διστάσουν, προκειμένου να εξυπηρετήσουν τα άνομα συμφέροντα που υπηρετούν, να προχωρήσουν σε ανοιχτή κατάλυση των δημοκρατικών ελευθεριών στο όνομα της «εθνικής κρίσης». Πάντα με «εθνική συναίνεση» των κομμάτων της αρπαχτής, της διαφθοράς, της λοβιτούρας, του ενδοτισμού και της μειοδοσίας. Πρέπει πάσει θυσία να τους προλάβουμε.
Δεύτερο: Παρά την συγκυβέρνηση των συνενόχων η κυβέρνηση αυτή θα είναι η πιο αδύναμη και η πιο κοινωνικά απαξιωμένη κυβέρνηση που έχει υπάρξει από την εποχή των Ιουλιανών του 1965. Είναι στο χέρι μας να μην κυβερνήσει στην πράξη. Γι' αυτό και πρέπει να ενταθεί η παράλυση του κράτους και των βασικών μηχανισμών άσκησης της εξουσίας μέσα από καταλήψεις, στάσεις, κινητοποιήσεις, λευκές απεργίες και κάθε είδους παρακώλυση της εφαρμογής των μέτρων. Η νέα δοτή κυβέρνηση αυτών που έδωσαν λόγο (δωσίλογοι) σε Μέρκελ, Σαρκοζί και Ομπάμα δεν μπορεί και δεν πρέπει να κυβερνήσει. Ο λαός μπορεί να αντέξει, αρκεί να οργανωθεί. Οι τράπεζες, οι αγορές και οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι δεν μπορούν. Έχουν ανάγκη να ρουφάνε το αίμα του λαού, να παίρνουν διαρκώς νέα εισπρακτικά μέτρα, έχουν ανάγκη να προχωρήσουν τάχιστα το ξεπούλημα της χώρας. Μπορούμε να τους σταματήσουμε γενικεύοντας την παύση πληρωμών προς το κράτος και μην επιτρέποντας να εφαρμοστεί κανένα αντεθνικό, αντικοινωνικό και κατάφωρα παράνομο μέτρο.
Τρίτο: Πρέπει να διαλυθεί το ταχύτερο δυνατό η παρούσα Βουλή. Πρέπει να διαλυθεί και να καταγγελθεί με κάθε τρόπο οποιαδήποτε δέσμευση που θα περάσει με συναίνεση ως παράνομη και καταχρηστική διότι δεν έχει την συναίνεση του λαού. Μόνο ένας τρόπος υπάρχει για να εγκριθεί η νέα συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου κι αυτός είναι με απευθείας προσφυγή σε δημοψήφισμα. Το αίτημα για δημοψήφισμα πρέπει να αποτελέσει ένα από τα θεμελιώδη σημεία αναφοράς του λαϊκού κινήματος από εδώ και μπρος μαζί με την καταγγελία της συμφωνίας πτώχευσης της 26ης Οκτωβρίου. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να μιλά εξ ονόματος του λαού αν δεν δεσμευτεί στο αίτημα του δημοψηφίσματος για την εν λόγω συμφωνία. Όποιος αρνείται να υιοθετήσει το αίτημα του δημοψηφίσματος εκ των πραγμάτων περνά στην αντίπερα όχθη γιατί επιτρέπει στις πολιτικές δυνάμεις να μεταχειριστούν την όποια λαϊκή εντολή κατά το δοκούν, χωρίς σαφείς δεσμεύσεις. Όποιος ζητά σήμερα εκλογές χωρίς δημοψήφισμα στην ουσία επιδιώκει να λύσει τα χέρια της ολιγαρχίας προκειμένου να προωθήσει την συμφωνία χωρίς να υπάρχει σαφής, εκφρασμένη και δεσμευτική λαϊκή βούληση.
Τέταρτο: Πρέπει να δημιουργηθεί το ταχύτερο δυνατό ένα ευρύτατο Μέτωπο του Όχι από όλες τις δυνάμεις, συλλογικότητες, προσωπικότητες και οργανώσεις που συμφωνούν να απαιτήσουν δημοψήφισμα για την συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου. Να πουν όχι στην επιβολή της συγκεκριμένης συμφωνίας. Να διεκδικήσουν την ανατροπή του καθεστώτος κατοχής και εκποίησης της χώρας που θεμελιώθηκε με την αρχική Σύμβαση Δανειακής Διευκόλυνσης. Να σταματήσουν αμέσως οι πληρωμές προς τους δανειστές με σκοπό την διαγραφή (μερική ή ολική) του δημόσιου χρέους με βάση τα εθνικά κυριαρχικά συμφέροντα της χώρας και τις προβλέψεις του διεθνούς δικαίου. Να αναθεωρηθούν εκ βάθρων οι σχέσεις της χώρας με την Ευρωπαϊκή Ένωση και την ευρωζώνη ώστε να σταματήσει ο αποικιοκρατικός εξευτελισμός ενός ολόκληρου λαού που έχει μετατραπεί σε εξιλαστήριο θύμα ή πειραματόζωο της κρίσης του ευρώ. Να εθνικοποιηθεί η Τράπεζα της Ελλάδος και οι μεγαλύτερες εγχώριες τράπεζες ώστε να ελεγχθούν τα τραπεζικά ενεργητικά, να αποκαλυφθεί που πήγαν τα χρήματα των λαϊκών αποταμιεύσεων, να ελεγχθεί η κίνηση κεφαλαίων και να φορολογηθεί αναδρομικά η διαφυγή κεφαλαίων στο εξωτερικό, να τιμωρηθεί η σαράφικη και τοκογλυφική πρακτική των τραπεζιτών και να διαγραφούν τα δάνεια των ελληνικών νοικοκυριών που δεν μπορούν να εξυπηρετηθούν. Να αποκατασταθούν αμέσως όλα τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας στην οικονομία, τα δημοσιονομικά και στην πολιτική, τόσο ως προς την Ευρωπαϊκή Ένωση και την ευρωζώνη, όσο και διεθνώς με την εκδίωξη του ΔΝΤ και την αποκατάσταση της λαϊκής κυριαρχίας και της εθνικής ανεξαρτησίας. Τέλος να τιμωρηθούν όλοι όσοι ευθύνονται για την χρεοκοπία της χώρας, αλλά και για την εκχώρηση της κυριαρχίας της στους ευρωκράτες, τους τραπεζίτες και το ΔΝΤ.
6/11/2011
Δημήτρης Καζάκης
