Σάββατο 21 Φεβρουαρίου 2015

Οφείλουμε ως Έλληνες πολίτες τα χρέη των ιδιωτικών τραπεζών;



Μαδρίτη, Ισπανία
H παρουσία του προέδρου της Ισλανδίας σε χώρες της Ευρώπης, όπου εφαρμόζονται πολιτικές λιτότητας, πάντοτε προσελκύει το ενδιαφέρον.

Το 2008 η Ισλανδία είδε τις τράπεζές της να καταρρέουν, το 8% του πλούτου της να χάνεται και την ανεργία να φτάνει σχεδόν στο 12%. Κινητοποιήσεις και οργή στην μικρή κοινωνία της χώρας.

Όμως από το 2011 και μετά άρχισε να ανακάμπτει. Όχι με συνταγές λιτότητας, αλλά με εξαγωγές, υποτίμηση του νομίσματος και τουρισμό. Σήμερα η ανεργία δεν ξεπερνά το 3% και η αύξηση του ΑΕΠ εκτιμάται σε 3,3% για το 2015.

Ο πρόεδρος της Ισλανδίας, Ολάφουρ Ράγκναρ Γκρίμσον, στο ύπατο αξίωμα από το 1996, βρέθηκε πρόσφατα στην Ισπανία.

Πολιορκήθηκε από δημοσιογράφους για να εξηγήσει το οικονομικό θαύμα της χώρας του. Εφημερίδες, όπως η El Pais, πρόβαλε ιδιαίτερα την επίσκεψή του.

«Η ΕΕ θα έπρεπε να βγάλει τα συμπεράσματά της για την κρίση και την ανάκαμψη της Ισλανδίας» είπε με νόημα, τονίζοντας την ανάγκη να υπάρχει ισορροπία μεταξύ δημοκρατίας και οικονομικών συμφερόντων.

Οι πολίτες δεν πρέπει να υποφέρουν από δημοσιονομικές περικοπές, είπε ο Γκρίμσον, εξηγώντας πώς η χώρα του βγήκε από την κρίση: μετά από δημοψήφισμα, αποφάσισε να μην σώσει τις τράπεζες. Μάλιστα ορισμένοι από τους επικεφαλής του πήγαν φυλακή.

Υποτίμησε το νόμισμα, αύξησε τις εξαγωγές της (ιδιαίτερα του μπακαλιάρου) και έδωσε έμφαση στην ανάπτυξη του τουρισμού. Σε μια χώρα με 320.000 κατοίκους, οι τουρίστες ξεπερνούν το 1 εκατομμύριο, κυρίως από την Ευρώπη και τις ΗΠΑ, πρόσφατα και από χώρες της Ασίας.

«Χρειάζεται ισορροπία: οικονομικά συμφέροντα από τη μία, δημοκρατία από την άλλη» σημείωσε.

Το 2009 η χώρα φλέρταρε και με την ΕΕ. Μέσα στην οικονομική καταιγίδα έμοιαζε να είναι η σωτηρία για τη μικρή νησιωτική χώρα.

Όμως η κεντροδεξιά κυβέρνηση αποφάσισε να παγώσει τη διαδικασία, χωρίς πάντως να φτάσει στη ρήξη.

Το ζήτημα της αλιείας είναι ένα από τα μεγάλα «αγκάθια» στις διαπραγματεύσεις Ρέικιαβικ-Βρυξελλών.

Στο πηγαδάκι με τους ισπανούς δημοσιογράφους, ο Γκρίμσον είπε ότι μέρος της θεαματικής ανάκαμψης οφείλεται στο ότι η χώρα του δεν άκουσε τις συμβουλές διεθνών οργανισμών και της ΕΕ για λιτότητα.

Απέφυγε να μιλήσει για την Ελλάδα, αλλά είπε με νόημα: «Αφού η ΕΕ στη δική μας περίπτωση είχε άδικο, γιατί θα έπρεπε να έχει δίκιο σε άλλες περιπτώσεις;»

Απόστολος Ρουμπάνης
Newsroom ΔΟΛ

Τετάρτη 18 Φεβρουαρίου 2015

Η ψύχραιμη απάντηση

Αποδεικνύεται πλέον πλήρως ότι το ευρωπαϊκό πρόβλημα Ελλάδα, δεν είναι οικονομικό. Είναι καθαρά πολιτικό. Αυτά που ζητάει η Ελλάδα είναι ψιχία. Όμως το Βερολίνο, ο ορισθείς δηλαδή από την ευρωπαϊκή ελίτ χωροφύλακας της ΕΕ, θέλει να χρησιμοποιήσει τον νικημένο και ταπεινωμένο ελληνικό λαό ως παράδειγμα προς αποφυγή για τους άλλους λαούς. Από την αρχή αυτής της κρίσης χρησιμοποιηθήκαμε από την ευρωπαϊκή και τη διεθνή ελίτ ως πειραματόζωα, ενώ όλα θα μπορούσαν να είχαν τακτοποιηθεί ήδη από τις αρχές του 2010, χωρίς να πάρει μυρουδιά κανείς. 
Το Βερολίνο συντρίβει και ταπεινώνει τους Έλληνες, επιδιώκοντας να περάσει το μήνυμα σε όλη την Ευρωζώνη, αλλά και στην Παγκοσμιοποίηση γενικότερα (σκληρό πειραματικό εργαστήριο της οποίας αποτελεί η Ευρωζώνη), ότι οι εκλογές δεν μπορούν να επηρεάσουν καθόλου το σύστημα. Ότι δεν υπάρχουν εθνικά κράτη και ότι η δημοκρατία πέθανε απέναντι στην οικονομική ολιγαρχία. Ότι οι εκλογές των λαών αλλάζουν μόνο τους διαχειριστές τους, όχι όμως και τις πολιτικές του διεθνούς συστήματος, τις οποίες οφείλουν να ακολουθήσουν πιστά.
Επιδιώκουν να μας εκνευρίσουν να φύγουμε μόνοι μας από το ευρώ, τώρα που με την ευγενική χορηγία των προηγούμενων ελληνικών κυβερνήσεων, κατάφεραν να περιορίσουν τις συνέπειες ενός Grexit. Η ψύχραιμη απάντηση είναι μία: Καμία υποχώρηση. Στάση πληρωμών τώρα μέσα στην Ευρωζώνη και «γαια πυρί μιχθήτω».
Δεν θα βγούμε εμείς από το ευρώ. Η Ευρωζώνη θα πρέπει να τραβήξει εκείνη την πρίζα για την έξοδο, ώστε να καταφανεί τι ακριβώς οργανισμός είναι και τι πρεσβεύει σχετικά με την αυτοδιάθεση, τη δημοκρατία και τις επιλογές των λαών μέσω των εκλογών τους.

Πέτρος Χασάπης

http://olympia.gr

Σάββατο 14 Φεβρουαρίου 2015

Το απατηλό «επιχείρημα» ότι ζητάμε να μας χαρίσουν κάτι...



 Μετά την ψήφο εμπιστοσύνης και πριν το Eurogroup:

1) Είναι Σημειολογικό, ότι η Νέα Κυβέρνηση, στις διατυπώσεις της, χρησιμοποιεί τον όρο «Κυβέρνηση». Η Ελλάδα είχε πολλά χρόνια να ακούσει το όρο «Κυβέρνηση», καθ ότι από της Πρωθυπουργίας Κώστα Καραμανλή, είχε καθιερωθεί ο όρος «διακυβέρνηση». Η διαφορά είναι μεγάλη. «διακυβέρνηση» είναι ένας τοπικός διαχειριστής που κινείται σε πλαίσια που ορίζονται άνωθεν.
Μια «διακυβέρνηση» έχει λιγότερη «κυριαρχία – πρωτοβουλία» από αυτήν που είχαν οι Νομάρχες της δεκαετίας του 70 η του 80.
2) Ο Πρώην Πρωθυπουργός και νυν Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης κ. Αντώνης Σαμαράς, διατύπωσε ως ένα από τα επιτεύγματα της διακυβέρνησης ότι μετέτρεψε το «Χρέος» από ιδιωτικό σε κρατικό. Δεν «χρωστάμε» σε ιδιώτες, «χρωστάμε σε Κράτη», είπε ο κ. Σαμαράς.
Αυτή η μετάλλαξη έχει δυο παραδοχές:
Η Πρώτη «παραδοχή» είναι ότι εάν «χρωστάς» (κατά την αντίληψη όσων προπαγανδίζουν την ύπαρξη χρέους) σε Κράτη, τότε τους δίνεις το Επιχείρημα που προβάλουν (κίβδηλα φυσικά) αυτές τις μέρες: (α) Ότι μια οποιαδήποτε διαφορετική από τον (προπαγανδιζόμενο) μονόδρομο περί Χρέους πορεία, θα σήμαινε επιβάρυνση των φορολογουμένων τους και υλοποίηση του προγράμματος της Νέας Κυβέρνησης εις βάρος άλλων (καλούνται οι άλλοι να πληρώσουν τον Λογαριασμό κ.λ.π.) και (β) (εξειδικευμένα) παρουσιάζουν την Ελλάδα σαν ένα κακομαθημένο που ζητά να του χαρίσουν (κούρεμα) αυτά που «χρεωστάει» εις βάρος των φορολογουμένων των άλλων Λαών.
Η Δεύτερη και πιο σημαντική παραδοχή είναι το γεγονός της μετάλλαξης του «Χρέους» από προς ιδιώτες , προς Κράτη. Αλήθεια πως έγινε αυτό; Με Χρήματα που είχαν στο σεντούκι κάποια πλούσια Κράτη και δάνεισαν τους τεμπέληδες και απατεώνες Έλληνες; Και αν ίσχυε κάτι τέτοιο, πως θα γινόταν και θα έβγαινε σήμερα η (με την ίδια άπατη του Ευρώ) υπερχρεωμένη Ισπανία, και Ιταλία να είναι «Κράτος-δανειστής» μας? Η μήπως η μετάλλαξη του «χρέους» προς Κράτη έγινε με Κεϋνσιανά εργαλεία ? (Δημιουργία Χρήματος)
Η επιτυχία της «προπαγάνδας» του κ Σόιμπλε και των άλλων ομότακτών του, μεταξύ των οποίων και ο Ιταλός, ισπανός και Πορτογάλος ομόλογος ομοϊδεάτης των προηγούμενων Υπουργών Οικονομικών που είχε η Ελλάδα, βασίζεται στην μη ύπαρξη (φυσικό άλλωστε) εξειδικευμένης γνώσης των Πολιτών, οι οποίοι….Μοιραίο είναι να πείθονται ότι όλα είναι ένα ταμείο με έσοδα έξοδα και τίποτα άλλο. Εάν αυτό ίσχυε η Οικονομία δεν θα ήταν επιστήμη, αλλά ένα απλό μαγαζί το οποίο ταχτοποιείται με γνώσεις πρόσθεσης και αφαίρεσης. Όμως τα πράγματα είναι πολύ πιο σύνθετα και η απλή λογική της πρόσθεσης και αφαίρεσης με την οποία οι Μερκελιστές, Σοιμπλιστές κλπ «πείθουν» ότι «χρωστάμε» κλπ είναι απλώς μια προπαγάνδα, πειστική σε μη ειδικούς.
Φυσικά και η μετάλλαξη του (δήθεν) «Χρέους» από προς Ιδιώτες προς Κράτη, έγινε με Κευνσιανά Εργαλεία.
Ήδη ο πρώην Πρωθυπουργός κ. Αντώνης Σαμαράς, (στην ομιλία του κατά την χθεσινή συνεδρίαση της Βουλής για παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στην Κυβέρνηση), διατύπωσε ότι «τα ρέπος είναι Χρηματοδοτικά εργαλεία» και ότι …«ό,τι το Κράτος Χρεωστάει στον εαυτό του.. δεν Το Χρωστάει». Συμφωνεί ακόμα και ο ίδιος ο Κέυνς με αυτή την διατύπωση.
Το Σημαντικό εδώ είναι ότι δια της «Δημιουργίας Χρήματος» όχι προς όφελος της Ελλάδος, αλλά των (δήθεν) «δανειστών» Κρατών , παραχωρήθηκε Εθνική Κυριαρχία, με αποτέλεσμα να μας λένε, Τι να κάνουμε με e mail….
Η δεύτερη παραδοχή, δηλ η παραδοχή της Χρήσης Κευνσιανών Εργαλείων μας φέρνει στην
Τρίτη παραδοχή : Με τα Κεϋνσιανά Εργαλεία, η «Κεντρική Τράπεζα της Ευρώπης» θα Δημιουργήσει Χρήμα και θα πληρώσει όλα τα Χρέη Προς Κράτη.
Αυτή είναι και η ιδέα μιας Ομοσπονδίας της Ευρώπης με Ομοσπονδιακή Τράπεζα και Ομοσπονδιακό Νόμισμα.
Φαντάζεσθε ποτέ στην Αμερικανική Ομοσπονδία (ΗΠΑ) να έλεγε στην Καλιφόρνια η Πενσυλβανία (Μου Χρωστάς); Φαντάζεσθε η FED να έλεγε στη Φλόριντα δεν σου δίνω χρήμα;
Η σημερινή Ευρώπη μη Ομοσπονδία φαντάζει τόσο Πρόστυχη γελοία και Κακοπροαίρετη στα όσα υποστηρίζει, που είναι προφανές ότι το τελικό ζητούμενο δεν είναι καμία Μαισ-τρίχα «σταθερότητα» αλλά η κατάλυση της Εθνικής Κυριαρχίας των Κρατών «Μελλών(;)»..
Με την Δημιουργία Χρήματος, ομοσπονδιακού χρήματος Ευρώ, θα «εξοφληθούν» όλα τα χρέη, για όλα τα κράτη της Ευρώπης, και κανείς φορολογούμενος δεν θα κληθεί να πληρώσει τίποτα


Αυτή είναι και η βάση της απαίτησης διαγραφής του χρέους που ζητά η Ελλάδα και δεν ισχύει φυσικά το απατηλό «επιχείρημα» ότι ζητάμε να μας χαρίσουν κάτι και να το πληρώσουν άλλοι.

Αυτή είναι ουσιαστικά η πρόταση της Ελλάδος σε αυτούς που τρέμουν μην λειτουργήσει η Ευρώπη ως Ομοσπονδία και χάσουν τη δυνατότητα λεηλασίας και κυριαρχίας λαών και κρατών.

Καθηγητής Ανδρέας Αθηναίος
B.A. B.Sc. M.A., M.C.P., Ph.d., Post Doc.
Case Western Reserve University
University Of Pennsylvania
Lindback Award Teaching Excellence (U.S.A. 1987)

http://olympia.gr/