Γιατί αυτοί οι βαθύτατα διαταραγμένοι « άνθρωποι » θα
προτιμούσαν να πεθαίνουμε μαζικά παρά να θεραπευτούμε χρησιμοποιώντας μια
εναλλακτική θεραπεία και γιατί έχουν δημιουργήσει το μύθο της χοληστερόλης και
το φόβο του ήλιου για να βλάψουν το σώμα και την καρδιά – και τόσα άλλα.
Γεια σε όλους …
Καθώς ταξίδευα και έβγαζα ομιλίες στην Αμερική τον Οκτώβρη, έλαβα ένα μήνυμα να επικοινωνήσω με τον Brian Haw, τον ακτιβιστή για την ειρήνη που ξεκίνησε μια διαμαρτυρία 24 ώρες το 24ωρο και 7 μέρες την εβδομάδα έξω απ’ το κτίριο της Βουλής στο Λονδίνο το 2001 για να τονίσει από τότε τη σφαγή και τον πόνο των παιδιών που σκοτώθηκαν και ακρωτηριάστηκαν στους πολέμους στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ και για να δείξει τη φρίκη που προκαλεί η χρήση του απεμπλουτισμένου ουρανίου.
Η αφοσίωση του στον αγώνα του είναι πραγματικά το κάτι άλλο. Κάθεται βρέξει χιονίσει στην πλατεία απέναντι απ’ την είσοδο της Βουλής αντιμετωπίζοντας τις επιθέσεις των τραμπούκων και της αστυνομίας ( που πολύ συχνά είναι το ίδιο πράγμα).
Πολλές φορές τον έχουν συλλάβει, τον έχουν κακοποιήσει, τον έχουν απειλήσει καθώς συνέχεια αντιστέκεται στις προσπάθειες της κυβέρνησης για την εκδίωξη του. Τα μέλη της κυβέρνησης του Tony Blair αισθάνθηκαν τόσο άβολα με την διαμαρτυρία του Brian Haw που γινόταν μπροστά στα μούτρα τους σε σημείο που ψήφισαν νέους νόμους για να τον διώξουν. Όμως οι νόμοι δεν μπορούσαν να έχουν αναδρομική ισχύ και έτσι ο Brian παρέμεινε στην πλατεία.
Έχω επισκεφτεί τον Brian μερικές φορές τα τελευταία χρόνια και έχουμε κουβεντιάσει για τις εξελίξεις. Σε πολλά πράγματα οι απόψεις μας δε συγκλίνουν αλλά αυτό δεν έχει σημασία. Πάντα θαύμαζα την αφοσίωση του και τη δύναμη του χαρακτήρα του γιατί τραβάει το δρόμο του ότι κι αν προκύψει και είναι πραγματικά εξοργισμένος με αυτό που γίνεται στο όνομα μας στο Ιράκ και το Αφγανιστάν.
Έτσι στεναχωρήθηκα πολύ όταν πήρα το μήνυμα για τον Brian στην Αμερική που έλεγε ότι ήταν στο νοσοκομείο στο Λονδίνο με καρκίνο των πνευμόνων και ότι έπρεπε να επικοινωνήσω μαζί του.
Επέστρεψα πίσω δια μέσω Λονδίνου για να πάω στην επόμενη εκδήλωση στην Ευρώπη όπου θα μιλούσα και μόλις κατέβηκα απ’ το αεροπλάνο κατευθύνθηκα αμέσως προς το νοσοκομείο κοντά στο κτίριο της Βουλής για να δω τον Brian.
Αυτό που μου έκανε τρομερή εντύπωση ήταν πως παρά τη διάγνωση η έννοια του Brian ήταν το πως θα επιστρέψει στη θέση του στην πλατεία το συντομότερο δυνατό.
Του είχαν πει ότι έπασχε από καρκίνο των πνευμόνων που ήταν « εγχειρήσιμος ». Αλλά ο όρος «εγχειρήσιμος », όπως προέκυψε στη συνέχεια, σήμαινε ότι μπορούσε να γίνει αφαίρεση του πνεύμονα και μετά άλλαξαν γνώμη επειδή είπαν ότι ο άλλος πνεύμονας δεν ήταν αρκετά δυνατός για να τα καταφέρει μόνος του. Καθώς καθόμουν δίπλα του, ένας νεαρός γιατρός ήρθε και άρχισε να μιλάει για μια επέμβαση που θα εμπόδιζε τον όγκο να φράξει την τραχεία και μετά πρότεινε τη συνηθισμένη θεραπεία που ακολουθεί την επέμβαση – τη χημειοθεραπεία.
Τα φάρμακα της χημειοθεραπείας είναι δηλητήρια που σκοτώνουν τα κύτταρα, όχι απλά τα καρκινικά κύτταρα αλλά όλα τα κύτταρα, συμπεριλαμβανομένων και των κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος. Το ζήτημα είναι το αν τα φάρμακα θα σκοτώσουν τα καρκινικά κύτταρα προτού καταστρέψουν αρκετά υγιή κύτταρα και οδηγήσουν το σώμα στο θάνατο. Και ακόμα και αν μερικές φορές υπάρχει επιτυχία, η χημειοθεραπεία θα έχει καταστρέψει αρκετά κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος με αποτέλεσμα ο ασθενής να είναι πολύ πιο επιρρεπής στο να αναπτύξει περισσότερους καρκίνους και αρρώστιες που κανονικά ένα υγιές ανοσοποιητικό σύστημα θα αντιμετώπιζε.
Ο Brian απέρριψε τη χημειοθεραπεία και ήθελε να ακολουθήσει την εναλλακτική θεραπεία που βασίζεται στο έργο του Ιταλού ογκολόγου Tullio Simoncini, « Cancer Is A Fungus … And It Is Curable » ( σ.τ.μ. Ο Καρκίνος Είναι Μύκητας … Και Θεραπεύεται ) το οποίο έχω αναφέρει στο newsletter μου.
Ο Simoncini ήταν ένας κορυφαίος χειρούργος-ογκολόγος στην Ιταλία που είχε κουραστεί να βλέπει παιδιά να πεθαίνουν όχι απλά απ’ τον καρκίνο αλλά απ’ τη χημειοθεραπεία και την ακτινοθεραπεία. Στα βιβλία μου το περιγράφω ως « Dying to be cured » ( σ.τ.μ. Πεθαίνεις για να θεραπευτείς ).
Σκέφτηκε ότι έπρεπε να υπάρχει κάποιος καλύτερος τρόπος θεραπείας και άρχισε να επανεξετάζει την ασθένεια του καρκίνου απ’ το μηδέν και χωρίς προκαταλήψεις σχετικά με το τι ήταν και πως μπορούσε να νικηθεί.
Η έρευνα που ακολούθησε και η εμπειρία του στο χώρο της ογκολογίας και της χειρουργικής τον οδήγησαν στην ανακάλυψη ότι ο καρκίνος προκαλείται από ένα μύκητα γνωστό ως Candida. Σχεδόν όλοι έχουν Candida, έναν οργανισμό που μοιάζει με ζυμομύκητα, αλλά αυτό δεν αποτελεί πρόβλημα γιατί το ανοσοποιητικό σύστημα τον ελέγχει. Το πρόβλημα παρουσιάζεται μόνο όταν το ανοσοποιητικό σύστημα βρίσκεται σε καταστολή και είναι εξασθενισμένο (από το άγχος, τα φάρμακα, τα ναρκωτικά, τα συντηρητικά τροφίμων, την ηλεκτρομαγνητική μόλυνση κτλ. ή αλλιώς τη «σύγχρονη ζωή »). Τότε η Candida μεταμορφώνεται σε έναν ισχυρό μύκητα που μπορεί να βγει εκτός ελέγχου και να κατακλύσει το σώμα και τα όργανα του.
Το ανοσοποιητικό σύστημα αντιδρά με πανικό σε αυτή την εξάπλωση του μύκητα κατασκευάζοντας κυτταρικά τοιχώματα ή φράγματα – τα οποία είναι γνωστά ως « καρκινικοί όγκοι » – για να προστατέψει το σώμα απ’ την επίθεση των μυκήτων.
Αυτό δεν είναι τόσο μια κυτταρική δυσλειτουργία όσο μια απελπισμένη προσπάθεια αναχαίτισης της επίθεσης του μύκητα. Όταν τμήματα του μύκητα αποσπώνται και κατακλύζουν άλλα μέρη του σώματος, το ανοσοποιητικό σύστημα αντιδρά με τον ίδιο τρόπο και έτσι έχουμε αυτό που ονομάζεται δευτερεύων καρκίνος.
Μπορείς να δοκιμάσεις να αφαιρέσεις τη ρίζα του προβλήματος χειρουργικά αλλά αν ο μύκητας είναι ακόμα ενεργός θα επιστρέψει απλά κάπου αλλού. Γι’ αυτό το ποσοστό επιβίωσης για ασθενείς με καρκίνο των πνευμόνων στο Ηνωμένο Βασίλειο πχ. είναι μόλις 29.7% μετά από ένα χρόνο και 8.8% μετά από πέντε χρόνια.
Ο Simoncini ξεκίνησε την ανακάλυψη του όταν αναρωτήθηκε γιατί υπήρχαν πάντα λευκές μπαλίτσες γύρω απ’ τον καρκινικό όγκο όποτε έκανε εγχείρηση σε καρκινοπαθείς. Και τότε συνειδητοποίησε γιατί συνέβαινε αυτό.
Καθώς ταξίδευα και έβγαζα ομιλίες στην Αμερική τον Οκτώβρη, έλαβα ένα μήνυμα να επικοινωνήσω με τον Brian Haw, τον ακτιβιστή για την ειρήνη που ξεκίνησε μια διαμαρτυρία 24 ώρες το 24ωρο και 7 μέρες την εβδομάδα έξω απ’ το κτίριο της Βουλής στο Λονδίνο το 2001 για να τονίσει από τότε τη σφαγή και τον πόνο των παιδιών που σκοτώθηκαν και ακρωτηριάστηκαν στους πολέμους στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ και για να δείξει τη φρίκη που προκαλεί η χρήση του απεμπλουτισμένου ουρανίου.
Η αφοσίωση του στον αγώνα του είναι πραγματικά το κάτι άλλο. Κάθεται βρέξει χιονίσει στην πλατεία απέναντι απ’ την είσοδο της Βουλής αντιμετωπίζοντας τις επιθέσεις των τραμπούκων και της αστυνομίας ( που πολύ συχνά είναι το ίδιο πράγμα).
Πολλές φορές τον έχουν συλλάβει, τον έχουν κακοποιήσει, τον έχουν απειλήσει καθώς συνέχεια αντιστέκεται στις προσπάθειες της κυβέρνησης για την εκδίωξη του. Τα μέλη της κυβέρνησης του Tony Blair αισθάνθηκαν τόσο άβολα με την διαμαρτυρία του Brian Haw που γινόταν μπροστά στα μούτρα τους σε σημείο που ψήφισαν νέους νόμους για να τον διώξουν. Όμως οι νόμοι δεν μπορούσαν να έχουν αναδρομική ισχύ και έτσι ο Brian παρέμεινε στην πλατεία.
Έχω επισκεφτεί τον Brian μερικές φορές τα τελευταία χρόνια και έχουμε κουβεντιάσει για τις εξελίξεις. Σε πολλά πράγματα οι απόψεις μας δε συγκλίνουν αλλά αυτό δεν έχει σημασία. Πάντα θαύμαζα την αφοσίωση του και τη δύναμη του χαρακτήρα του γιατί τραβάει το δρόμο του ότι κι αν προκύψει και είναι πραγματικά εξοργισμένος με αυτό που γίνεται στο όνομα μας στο Ιράκ και το Αφγανιστάν.
Έτσι στεναχωρήθηκα πολύ όταν πήρα το μήνυμα για τον Brian στην Αμερική που έλεγε ότι ήταν στο νοσοκομείο στο Λονδίνο με καρκίνο των πνευμόνων και ότι έπρεπε να επικοινωνήσω μαζί του.
Επέστρεψα πίσω δια μέσω Λονδίνου για να πάω στην επόμενη εκδήλωση στην Ευρώπη όπου θα μιλούσα και μόλις κατέβηκα απ’ το αεροπλάνο κατευθύνθηκα αμέσως προς το νοσοκομείο κοντά στο κτίριο της Βουλής για να δω τον Brian.
Αυτό που μου έκανε τρομερή εντύπωση ήταν πως παρά τη διάγνωση η έννοια του Brian ήταν το πως θα επιστρέψει στη θέση του στην πλατεία το συντομότερο δυνατό.
Του είχαν πει ότι έπασχε από καρκίνο των πνευμόνων που ήταν « εγχειρήσιμος ». Αλλά ο όρος «εγχειρήσιμος », όπως προέκυψε στη συνέχεια, σήμαινε ότι μπορούσε να γίνει αφαίρεση του πνεύμονα και μετά άλλαξαν γνώμη επειδή είπαν ότι ο άλλος πνεύμονας δεν ήταν αρκετά δυνατός για να τα καταφέρει μόνος του. Καθώς καθόμουν δίπλα του, ένας νεαρός γιατρός ήρθε και άρχισε να μιλάει για μια επέμβαση που θα εμπόδιζε τον όγκο να φράξει την τραχεία και μετά πρότεινε τη συνηθισμένη θεραπεία που ακολουθεί την επέμβαση – τη χημειοθεραπεία.
Τα φάρμακα της χημειοθεραπείας είναι δηλητήρια που σκοτώνουν τα κύτταρα, όχι απλά τα καρκινικά κύτταρα αλλά όλα τα κύτταρα, συμπεριλαμβανομένων και των κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος. Το ζήτημα είναι το αν τα φάρμακα θα σκοτώσουν τα καρκινικά κύτταρα προτού καταστρέψουν αρκετά υγιή κύτταρα και οδηγήσουν το σώμα στο θάνατο. Και ακόμα και αν μερικές φορές υπάρχει επιτυχία, η χημειοθεραπεία θα έχει καταστρέψει αρκετά κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος με αποτέλεσμα ο ασθενής να είναι πολύ πιο επιρρεπής στο να αναπτύξει περισσότερους καρκίνους και αρρώστιες που κανονικά ένα υγιές ανοσοποιητικό σύστημα θα αντιμετώπιζε.
Ο Brian απέρριψε τη χημειοθεραπεία και ήθελε να ακολουθήσει την εναλλακτική θεραπεία που βασίζεται στο έργο του Ιταλού ογκολόγου Tullio Simoncini, « Cancer Is A Fungus … And It Is Curable » ( σ.τ.μ. Ο Καρκίνος Είναι Μύκητας … Και Θεραπεύεται ) το οποίο έχω αναφέρει στο newsletter μου.
Ο Simoncini ήταν ένας κορυφαίος χειρούργος-ογκολόγος στην Ιταλία που είχε κουραστεί να βλέπει παιδιά να πεθαίνουν όχι απλά απ’ τον καρκίνο αλλά απ’ τη χημειοθεραπεία και την ακτινοθεραπεία. Στα βιβλία μου το περιγράφω ως « Dying to be cured » ( σ.τ.μ. Πεθαίνεις για να θεραπευτείς ).
Σκέφτηκε ότι έπρεπε να υπάρχει κάποιος καλύτερος τρόπος θεραπείας και άρχισε να επανεξετάζει την ασθένεια του καρκίνου απ’ το μηδέν και χωρίς προκαταλήψεις σχετικά με το τι ήταν και πως μπορούσε να νικηθεί.
Η έρευνα που ακολούθησε και η εμπειρία του στο χώρο της ογκολογίας και της χειρουργικής τον οδήγησαν στην ανακάλυψη ότι ο καρκίνος προκαλείται από ένα μύκητα γνωστό ως Candida. Σχεδόν όλοι έχουν Candida, έναν οργανισμό που μοιάζει με ζυμομύκητα, αλλά αυτό δεν αποτελεί πρόβλημα γιατί το ανοσοποιητικό σύστημα τον ελέγχει. Το πρόβλημα παρουσιάζεται μόνο όταν το ανοσοποιητικό σύστημα βρίσκεται σε καταστολή και είναι εξασθενισμένο (από το άγχος, τα φάρμακα, τα ναρκωτικά, τα συντηρητικά τροφίμων, την ηλεκτρομαγνητική μόλυνση κτλ. ή αλλιώς τη «σύγχρονη ζωή »). Τότε η Candida μεταμορφώνεται σε έναν ισχυρό μύκητα που μπορεί να βγει εκτός ελέγχου και να κατακλύσει το σώμα και τα όργανα του.
Το ανοσοποιητικό σύστημα αντιδρά με πανικό σε αυτή την εξάπλωση του μύκητα κατασκευάζοντας κυτταρικά τοιχώματα ή φράγματα – τα οποία είναι γνωστά ως « καρκινικοί όγκοι » – για να προστατέψει το σώμα απ’ την επίθεση των μυκήτων.
Αυτό δεν είναι τόσο μια κυτταρική δυσλειτουργία όσο μια απελπισμένη προσπάθεια αναχαίτισης της επίθεσης του μύκητα. Όταν τμήματα του μύκητα αποσπώνται και κατακλύζουν άλλα μέρη του σώματος, το ανοσοποιητικό σύστημα αντιδρά με τον ίδιο τρόπο και έτσι έχουμε αυτό που ονομάζεται δευτερεύων καρκίνος.
Μπορείς να δοκιμάσεις να αφαιρέσεις τη ρίζα του προβλήματος χειρουργικά αλλά αν ο μύκητας είναι ακόμα ενεργός θα επιστρέψει απλά κάπου αλλού. Γι’ αυτό το ποσοστό επιβίωσης για ασθενείς με καρκίνο των πνευμόνων στο Ηνωμένο Βασίλειο πχ. είναι μόλις 29.7% μετά από ένα χρόνο και 8.8% μετά από πέντε χρόνια.
Ο Simoncini ξεκίνησε την ανακάλυψη του όταν αναρωτήθηκε γιατί υπήρχαν πάντα λευκές μπαλίτσες γύρω απ’ τον καρκινικό όγκο όποτε έκανε εγχείρηση σε καρκινοπαθείς. Και τότε συνειδητοποίησε γιατί συνέβαινε αυτό.
Η Candida στους καρκινικούς όγκους, είναι λευκή.
Πριν λίγους μήνες μοιράστηκα με τον Tullio Simoncini μια
ημερήσια παρουσίαση που είχε οργανωθεί απ’ τον Mike Lambert της κλινικής Shen
ένα δρόμο πιο κάτω απ’ το σπίτι μου και ο Tullio με εντυπωσίασε βαθύτατα ως
άνθρωπος και ως επιστήμονας. Έχει πάθος να βοηθάει ανθρώπους που δεν θα
χρειαστεί να πεθάνουν αν φροντιστούν όπως πρέπει και ακολουθήσουν θεραπευτική
αγωγή με μια από τις ισχυρότερες αντιμυκητιακές ουσίες στον πλανήτη – τη
διττανθρακική σόδα ( σ.τ.μ. δηλαδή τη μαγειρική σόδα ) , ναι αυτό το πράγμα που
μπορείς να αγοράσεις στο σούπερ μάρκετ δίνοντας ένα γελοίο ποσό.
Πως μπορεί το βασικό συστατικό του μπέικιν πάουντερ να σκοτώνει τον καρκίνο; Είναι απίστευτα αποτελεσματικό στο να σκοτώνει το μύκητα Candida και όταν αυτό συμβαίνει, το ανοσοποιητικό σύστημα διαλύει το κυτταρικό φράγμα – τον όγκο – γιατί δε χρειάζεται πλέον.
Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι γνώριζαν για τις θεραπευτικές ιδιότητες των αντιμυκητιακών ουσιών και Ινδικά βιβλία γραμμένα πριν από χιλιάδες χρόνια πραγματικά συνιστούν αυτές με τη μεγαλύτερη δραστικότητα για τη θεραπεία του καρκίνου. Επειδή ο καρκίνος δε μπορεί να υπάρξει σε ένα αλκαλικό περιβάλλον – ο μύκητας μπορεί να υπάρξει μόνο σε ένα όξινο περιβάλλον και υπάρχει τόσος καρκίνος τριγύρω επειδή η διατροφή και ο τρόπος ζωής έχουν κάνει τα σώματα των ανθρώπων απίστευτα όξινα. Ακόμα και το άγχος και τα αρνητικά συναισθήματα εμφανίζονται χημικά ως οξέα στο σώμα.
Πως μπορεί το βασικό συστατικό του μπέικιν πάουντερ να σκοτώνει τον καρκίνο; Είναι απίστευτα αποτελεσματικό στο να σκοτώνει το μύκητα Candida και όταν αυτό συμβαίνει, το ανοσοποιητικό σύστημα διαλύει το κυτταρικό φράγμα – τον όγκο – γιατί δε χρειάζεται πλέον.
Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι γνώριζαν για τις θεραπευτικές ιδιότητες των αντιμυκητιακών ουσιών και Ινδικά βιβλία γραμμένα πριν από χιλιάδες χρόνια πραγματικά συνιστούν αυτές με τη μεγαλύτερη δραστικότητα για τη θεραπεία του καρκίνου. Επειδή ο καρκίνος δε μπορεί να υπάρξει σε ένα αλκαλικό περιβάλλον – ο μύκητας μπορεί να υπάρξει μόνο σε ένα όξινο περιβάλλον και υπάρχει τόσος καρκίνος τριγύρω επειδή η διατροφή και ο τρόπος ζωής έχουν κάνει τα σώματα των ανθρώπων απίστευτα όξινα. Ακόμα και το άγχος και τα αρνητικά συναισθήματα εμφανίζονται χημικά ως οξέα στο σώμα.
Τι είναι η διττανθρακική σόδα; Μια ισχυρή αλκαλική ουσία.
Η αλκαλοποίηση του σώματος αυξάνει επίσης την παροχή του
οξυγόνου στην πληγείσα απ’ τον καρκίνο περιοχή και ο καρκίνος δε μπορεί να
επιβιώσει σε μια ατμόσφαιρα πλούσια σε οξυγόνο. Η διττανθρακική σόδα είναι πολύ
πιο αποτελεσματική από τα αντιμυκητιακά φάρμακα και έχει ένα άλλο φοβερό
πλεονέκτημα – οι μύκητες δε μπορούν να μεταλλαχθούν ώστε να αναπτύξουν νέα
στελέχη με ανοσία σ’ αυτή όπως μπορεί να συμβεί με τα άλλα φάρμακα.
Στην παρουσίαση του Simoncini είδα εντυπωσιακές φωτογραφίες από το στάδιο πριν τη θεραπεία και μετά απ’ αυτή και παρακολούθησα ένα πλήθος ανθρώπων που είχαν να διηγηθούν επιβλητικές ιστορίες για τις « θαυματουργές » θεραπείες τους και την ανάρρωση τους ακόμα κι από προχωρημένα στάδια του καρκίνου.
Στην παρουσίαση του Simoncini είδα εντυπωσιακές φωτογραφίες από το στάδιο πριν τη θεραπεία και μετά απ’ αυτή και παρακολούθησα ένα πλήθος ανθρώπων που είχαν να διηγηθούν επιβλητικές ιστορίες για τις « θαυματουργές » θεραπείες τους και την ανάρρωση τους ακόμα κι από προχωρημένα στάδια του καρκίνου.
Έναν Αμερικάνο τον έστειλαν στο σπίτι του απ’ το νοσοκομείο
και του είπαν απλά να απολαύσει το χρόνο που του απέμενε γιατί δε γινόταν
τίποτα, αλλά όταν πέτυχε τυχαία το Simoncini στο διαδίκτυο και πήγε για
θεραπεία στην Ιταλία επέστρεψε στο νοσοκομείο για να ξεκαθαρίσει τα πράγματα.
Μία κυρία μίλησε για το πως θεραπεύτηκε από τον καρκίνο του μαστού μέσα σε επτά
μέρες. Ο ίδιος γνωρίζω ότι πάρα πολλοί άνθρωποι έχουν δει τους καρκίνους τους
να εξαφανίζονται έπειτα από τη θεραπεία του Simoncini και άλλοι γιατροί έχουν
αρχίσει να ακολουθούν το παράδειγμα του, αν και πάντα κάτω από τις τρομερές
πιέσεις των ιατρικών οργανισμών και των κυβερνητικών αρχών που χρηματοδοτούνται
και ελέγχονται απ’ τα καρτέλ των φαρμακευτικών εταιρειών που θέλουν να
συντρίψουν οποιαδήποτε εναλλακτική θεραπεία πάει κόντρα στο νυστέρι, τη
χημειοθεραπεία και την ακτινοθεραπεία.
Όταν ο Simoncini ανακάλυψε ότι η θεραπεία του είχε αποτέλεσμα, προσέγγισε τους επίσημους ιατρικούς οργανισμούς στην Ιταλία για να ζητήσει να γίνουν κλινικές δοκιμές ώστε να αποδείξει πόσο αποτελεσματική ήταν. Αν το ιατρικό κατεστημένο ενδιαφερόταν πραγματικά για τους ασθενείς και το καλό τους θα άρπαζε αυτή την ευκαιρία. Αντί γι’ αυτό όμως φρόντισαν να αφαιρέσουν την άδεια ασκήσεως του ιατρικού επαγγέλματος απ’ τον Simoncini και επιχείρησαν να σταματήσουν τη θεραπεία του ενώ οργάνωσαν τη διαπόμπευση του απ’ τα Μ.Μ.Ε και τον απείλησαν με φυλάκιση. Τον διέγραψαν απ’ τον ιατρικό οργανισμό της Ιταλίας και δεν τον άφηναν να βλέπει ασθενείς λόγω « της χρήσης μη εγκεκριμένων θεραπειών ».
Αυτοί και οι όμοιοι τους σε όλο τον κόσμο είναι άρρωστοι με όλη τη σημασία της λέξης. Άρρωστοι στην καρδιά και άρρωστοι στο μυαλό. Όσο για το αν είναι άρρωστοι στην ψυχή έχω αμφιβολίες γιατί μπορεί να μην έχουν καν ψυχή.
Η εμπειρία του Brian Haw αποτελεί ένα τυπικό παράδειγμα του τι συμβαίνει. Του εξήγησα τη θεραπεία και του κανόνισα μια συνάντηση με τον Mike Lambert απ’την κλινική Shen, ο οποίος με τη σειρά του κανόνισε γι’ αυτόν μια τηλεφωνική συνομιλία με τον Tullio Simoncini.
Όταν ο Simoncini ανακάλυψε ότι η θεραπεία του είχε αποτέλεσμα, προσέγγισε τους επίσημους ιατρικούς οργανισμούς στην Ιταλία για να ζητήσει να γίνουν κλινικές δοκιμές ώστε να αποδείξει πόσο αποτελεσματική ήταν. Αν το ιατρικό κατεστημένο ενδιαφερόταν πραγματικά για τους ασθενείς και το καλό τους θα άρπαζε αυτή την ευκαιρία. Αντί γι’ αυτό όμως φρόντισαν να αφαιρέσουν την άδεια ασκήσεως του ιατρικού επαγγέλματος απ’ τον Simoncini και επιχείρησαν να σταματήσουν τη θεραπεία του ενώ οργάνωσαν τη διαπόμπευση του απ’ τα Μ.Μ.Ε και τον απείλησαν με φυλάκιση. Τον διέγραψαν απ’ τον ιατρικό οργανισμό της Ιταλίας και δεν τον άφηναν να βλέπει ασθενείς λόγω « της χρήσης μη εγκεκριμένων θεραπειών ».
Αυτοί και οι όμοιοι τους σε όλο τον κόσμο είναι άρρωστοι με όλη τη σημασία της λέξης. Άρρωστοι στην καρδιά και άρρωστοι στο μυαλό. Όσο για το αν είναι άρρωστοι στην ψυχή έχω αμφιβολίες γιατί μπορεί να μην έχουν καν ψυχή.
Η εμπειρία του Brian Haw αποτελεί ένα τυπικό παράδειγμα του τι συμβαίνει. Του εξήγησα τη θεραπεία και του κανόνισα μια συνάντηση με τον Mike Lambert απ’την κλινική Shen, ο οποίος με τη σειρά του κανόνισε γι’ αυτόν μια τηλεφωνική συνομιλία με τον Tullio Simoncini.
Τότε ήταν που άρχισαν τα προβλήματα. Ήταν φανερό ότι είχε
γίνει βούκινο στο νοσοκομείο του Λονδίνου που νοσηλευόταν ο Brian αυτό που
σχεδιάζαμε και ξαφνικά ο Mike δέχθηκε ένα τηλεφώνημα απ’ το Βρετανικό Γενικό
Ιατρικό Συμβούλιο που τον προειδοποιούσε να μην τολμήσει να εφαρμόσει καμία
τέτοια θεραπεία στη Βρετανία – κάτι που ούτως ή άλλως δεν είχε πρόθεση να
κάνει.
Ακόμα, ο Tullio Simoncini χρειαζόταν να δει τις γνωματεύσεις και τις ακτινογραφίες του Brian ώστε να μάθει που ακριβώς βρισκόταν ο καρκίνος και να εκτιμήσει πόσο προχωρημένος ήταν. Όμως το νοσοκομείο τις κρατούσε για εβδομάδες και δε μας άφηνε να τις πάρουμε πράγμα που έκανε αδύνατη τη διάγνωση για τη θεραπεία του. Έτσι χάθηκε χρόνος.
Πήγα με τον Mike να δούμε τον Brian και να ρωτήσουμε το προσωπικό του νοσοκομείου τι στα κομμάτια γινόταν με τις γνωματεύσεις κτλ. και δεν του τις έδιναν. Στην πραγματικότητα ήταν αφημένες στο γραφείο της πτέρυγας αλλά δε μπορούσαν να του τις παραδώσουν χωρίς άδεια από τη διεύθυνση του νοσοκομείου και μας είπαν ότι έπρεπε να περάσουν 40 μέρες – ναι 40 μέρες – για να τις παραδώσουν στον ασθενή.
Τι νόημα έχει αυτό; Οι περισσότεροι ασθενείς μέχρι τότε είτε θα έχουν πεθάνει είτε θα έχουν πάρει εξιτήριο. Εξέφρασα ανοιχτά το πως αισθανόμουν για αυτή την εξωφρενική κατάσταση και την άλλη μέρα μας έδωσαν αυτά που θέλαμε. Αλλά όταν τα στείλαμε στον Simoncini μας είπε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με τις αξονικές τομογραφίες – ήταν θολές, αλλοιωμένες και αδύνατο να διαβαστούν σωστά.
Αυτό έχει ζωτική σημασία για τον εξής λόγο. Όταν η διττανθρακική σόδα διαλυμένη σε νερό έρθει σε επαφή με τον μύκητα, τον αφήνει νεκρό – κάθε φορά. Γι’ αυτό, με εξαίρεση τον καρκίνο των οστών, μπορείς να καταστρέψεις σχεδόν κάθε καρκινικό όγκο αν καταφέρεις να εναποθέσεις το διάλυμα της διττανθρακικής σόδας πάνω στον μύκητα/όγκο.
Αν αυτή η θεραπεία ήταν σε μεγάλο βαθμό διαθέσιμη στα νοσοκομεία, τότε δε θα υπήρχε αυτό το πρόβλημα γιατί μέσω μιας χειρουργικής επέμβασης το διάλυμα θα μπορούσε να εγχυθεί οπουδήποτε. Επίσης αυτό μπορεί να γίνει χωρίς καμία επέμβαση αν η περιοχή του σώματος που μας αφορά αιματώνεται καλά γιατί η διττανθρακική σόδα μπορεί να εισαχθεί στην κυκλοφορία του αίματος όσο πιο κοντά γίνεται στο μύκητα και το αίμα θα την πάει στο σημείο που θέλουμε.
Σε μερικά είδη καρκίνου, όπως του λάρυγγα, μπορεί να χρησιμοποιηθεί από του στόματος και στον καρκίνο του δέρματος φυσικά τα πράγματα είναι πιο απλά – τοποθετείται πάνω του – όπως μπορείτε να δείτε στις παρακάτω εικόνες από το πριν και το μετά.
Χειρουργικές επεμβάσεις για αυτή τη ριζοσπαστική θεραπεία δεν επιτρέπονται εξαιτίας του ιατρικού κατεστημένου που υπηρετεί τα συμφέροντα των φαρμακοβιομηχανιών και έτσι ο Tullio Simoncini έπρεπε να αναπτύξει τη χρήση των ενδοσκοπίων, τα οποία είναι μακριά σωληνάκια που χρησιμοποιούν οι γιατροί για να δουν το εσωτερικό του σώματος χωρίς να κάνουν εγχείρηση. Κάτι τέτοιο επιτρέπει στη διττανθρακική σόδα να τοποθετηθεί κατευθείαν πάνω στον καρκίνο – μύκητα.
Αυτό σήμαινε ότι, μετά τον εξοστρακισμό του απ’ την ιατρική κοινότητα επειδή βρήκε μια αποτελεσματική θεραπεία για τον καρκίνο, ο Simoncini έπρεπε να συνεργαστεί με ιδιωτικές κλινικές που έχουν ιατρικό προσωπικό με άδεια να χρησιμοποιεί τα ενδοσκόπια και αυτό έχει κάνει τη θεραπεία πολύ πιο ακριβή απ’ ότι είναι στην πραγματικότητα. Η διττανθρακική σόδα από μόνη της είναι τόσο φτηνή όσο τα πατατάκια.
Όλα αυτά μπορούν να κάνουν την οργάνωση της θεραπείας μια πολύ δύσκολη και χρονοβόρα διαδικασία και προς τιμήν του ο Mike Lambert έκανε τουλάχιστον 100 τηλεφωνήματα καταβάλλοντας υπεράνθρωπες προσπάθειες για να βρεθεί μια κλινική στην οποία ο Brian Haw θα μπορούσε να κάνει τη θεραπεία.
Τότε όμως έφτασαν τα νέα ότι οι Ιταλικές αρχές είχαν κινηθεί και πάλι δικαστικά ενάντια στον Simoncini για να του απαγορέψουν ακόμα και τη συνεργασία με τις Ιταλικές κλινικές και το προσωπικό τους που τον βοηθούσε στο έργο του.
Δε βλέπουν καμία ειρωνεία ή αντίφαση στο γεγονός ότι όπως μου είπε ο Mike Lambert : « Η διττανθρακική σόδα χορηγείται συχνά ενδοφλέβια σε περιπτώσεις μεταβολικής οξέωσης, νεφρικών δυσλειτουργιών κτλ., και μερικές φορές χρησιμοποιούνται διαλύματα με περιεκτικότητα 8,4% ενώ ο Tullio Simoncini χρησιμοποιεί διαλύματα με ανώτατη περιεκτικότητα 5%.
Αυτό δείχνει την απελπισμένη προσπάθεια του ιατρικού κατεστημένου που ελέγχεται από τις φαρμακοβιομηχανίες να εμποδίσει τον κόσμο να δει πόσο αποτελεσματική είναι αυτή η θεραπεία. Αλλά από που κι ως που μπορεί να περιμένει κανείς συμπαράσταση ή τιμιότητα από ένα σύστημα ελέγχου που δεν έχει πρόβλημα να στοχοποιεί πόλεις ολόκληρες με άμαχο πληθυσμό και να ενορχηστρώνει γεγονότα σαν αυτά της 11/9 και άλλες εκτρωματικές πράξεις;
Αυτή είναι η νοοτροπία με την οποία έχουμε να κάνουμε και το κατεστημένο είναι τρομοκρατημένο στην ιδέα ότι κάποιος επώνυμος άνθρωπος με κύρος θα θεραπευτεί με αυτό τον τρόπο και με το παράδειγμα του θα καταστρέψει το Μαγαζάκι του Τρόμου των φαρμακευτικών εταιρειών και των μεγαλογιατρών δίνοντας δημοσιότητα στην αποτελεσματικότητα αυτής της θεραπείας και εκθέτοντας τις συστηματικές προσπάθειες για την απόκρυψη της.
Επίσης έχω επισημάνει το έργο δύο Βρετανών επιστημόνων και ερευνητών, των καθηγητών Gerry Potter και Dan Burke, οι οποίοι ανακάλυψαν την αποτελεσματικότητα μερικών φυσικών αντικαρκινικών ουσιών που ονομάζονται σαλβεστρόλες ( σ.τ.μ. salvestrols στο πρωτότυπο κείμενο ) και οι οποίες βρίσκονται σε πολλά φρούτα και λαχανικά. Τι ρόλο έχουν οι σαλβεστρόλες στα φρούτα και τα λαχανικά; Να σκοτώνουν τους μύκητες – δείτε στο newsletter της ιστοσελίδας μου το άρθρο « Stopping Cancer … The Way It Was Meant To Be » ( σ.τ.μ. Σταματώντας τον καρκίνο με τον τρόπο που θα έπρεπε ).
Η ριζοσπαστική δουλειά των Potter και Burke μας δίνει τη δυνατότητα και να θεραπεύσουμε τον καρκίνο και να προστατευθούμε απ’ αυτόν αλλά για μια ακόμα φορά έχουμε την επανάληψη του γνωστού πια σκηνικού – οι ερευνητές παρενοχλούνται συνεχώς και το έργο τους υπονομεύεται απ’ το ιατρικό κατεστημένο που δεν επιθυμεί την επιτυχία τους.
Ακόμα, ο Tullio Simoncini χρειαζόταν να δει τις γνωματεύσεις και τις ακτινογραφίες του Brian ώστε να μάθει που ακριβώς βρισκόταν ο καρκίνος και να εκτιμήσει πόσο προχωρημένος ήταν. Όμως το νοσοκομείο τις κρατούσε για εβδομάδες και δε μας άφηνε να τις πάρουμε πράγμα που έκανε αδύνατη τη διάγνωση για τη θεραπεία του. Έτσι χάθηκε χρόνος.
Πήγα με τον Mike να δούμε τον Brian και να ρωτήσουμε το προσωπικό του νοσοκομείου τι στα κομμάτια γινόταν με τις γνωματεύσεις κτλ. και δεν του τις έδιναν. Στην πραγματικότητα ήταν αφημένες στο γραφείο της πτέρυγας αλλά δε μπορούσαν να του τις παραδώσουν χωρίς άδεια από τη διεύθυνση του νοσοκομείου και μας είπαν ότι έπρεπε να περάσουν 40 μέρες – ναι 40 μέρες – για να τις παραδώσουν στον ασθενή.
Τι νόημα έχει αυτό; Οι περισσότεροι ασθενείς μέχρι τότε είτε θα έχουν πεθάνει είτε θα έχουν πάρει εξιτήριο. Εξέφρασα ανοιχτά το πως αισθανόμουν για αυτή την εξωφρενική κατάσταση και την άλλη μέρα μας έδωσαν αυτά που θέλαμε. Αλλά όταν τα στείλαμε στον Simoncini μας είπε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με τις αξονικές τομογραφίες – ήταν θολές, αλλοιωμένες και αδύνατο να διαβαστούν σωστά.
Αυτό έχει ζωτική σημασία για τον εξής λόγο. Όταν η διττανθρακική σόδα διαλυμένη σε νερό έρθει σε επαφή με τον μύκητα, τον αφήνει νεκρό – κάθε φορά. Γι’ αυτό, με εξαίρεση τον καρκίνο των οστών, μπορείς να καταστρέψεις σχεδόν κάθε καρκινικό όγκο αν καταφέρεις να εναποθέσεις το διάλυμα της διττανθρακικής σόδας πάνω στον μύκητα/όγκο.
Αν αυτή η θεραπεία ήταν σε μεγάλο βαθμό διαθέσιμη στα νοσοκομεία, τότε δε θα υπήρχε αυτό το πρόβλημα γιατί μέσω μιας χειρουργικής επέμβασης το διάλυμα θα μπορούσε να εγχυθεί οπουδήποτε. Επίσης αυτό μπορεί να γίνει χωρίς καμία επέμβαση αν η περιοχή του σώματος που μας αφορά αιματώνεται καλά γιατί η διττανθρακική σόδα μπορεί να εισαχθεί στην κυκλοφορία του αίματος όσο πιο κοντά γίνεται στο μύκητα και το αίμα θα την πάει στο σημείο που θέλουμε.
Σε μερικά είδη καρκίνου, όπως του λάρυγγα, μπορεί να χρησιμοποιηθεί από του στόματος και στον καρκίνο του δέρματος φυσικά τα πράγματα είναι πιο απλά – τοποθετείται πάνω του – όπως μπορείτε να δείτε στις παρακάτω εικόνες από το πριν και το μετά.
Χειρουργικές επεμβάσεις για αυτή τη ριζοσπαστική θεραπεία δεν επιτρέπονται εξαιτίας του ιατρικού κατεστημένου που υπηρετεί τα συμφέροντα των φαρμακοβιομηχανιών και έτσι ο Tullio Simoncini έπρεπε να αναπτύξει τη χρήση των ενδοσκοπίων, τα οποία είναι μακριά σωληνάκια που χρησιμοποιούν οι γιατροί για να δουν το εσωτερικό του σώματος χωρίς να κάνουν εγχείρηση. Κάτι τέτοιο επιτρέπει στη διττανθρακική σόδα να τοποθετηθεί κατευθείαν πάνω στον καρκίνο – μύκητα.
Αυτό σήμαινε ότι, μετά τον εξοστρακισμό του απ’ την ιατρική κοινότητα επειδή βρήκε μια αποτελεσματική θεραπεία για τον καρκίνο, ο Simoncini έπρεπε να συνεργαστεί με ιδιωτικές κλινικές που έχουν ιατρικό προσωπικό με άδεια να χρησιμοποιεί τα ενδοσκόπια και αυτό έχει κάνει τη θεραπεία πολύ πιο ακριβή απ’ ότι είναι στην πραγματικότητα. Η διττανθρακική σόδα από μόνη της είναι τόσο φτηνή όσο τα πατατάκια.
Όλα αυτά μπορούν να κάνουν την οργάνωση της θεραπείας μια πολύ δύσκολη και χρονοβόρα διαδικασία και προς τιμήν του ο Mike Lambert έκανε τουλάχιστον 100 τηλεφωνήματα καταβάλλοντας υπεράνθρωπες προσπάθειες για να βρεθεί μια κλινική στην οποία ο Brian Haw θα μπορούσε να κάνει τη θεραπεία.
Τότε όμως έφτασαν τα νέα ότι οι Ιταλικές αρχές είχαν κινηθεί και πάλι δικαστικά ενάντια στον Simoncini για να του απαγορέψουν ακόμα και τη συνεργασία με τις Ιταλικές κλινικές και το προσωπικό τους που τον βοηθούσε στο έργο του.
Δε βλέπουν καμία ειρωνεία ή αντίφαση στο γεγονός ότι όπως μου είπε ο Mike Lambert : « Η διττανθρακική σόδα χορηγείται συχνά ενδοφλέβια σε περιπτώσεις μεταβολικής οξέωσης, νεφρικών δυσλειτουργιών κτλ., και μερικές φορές χρησιμοποιούνται διαλύματα με περιεκτικότητα 8,4% ενώ ο Tullio Simoncini χρησιμοποιεί διαλύματα με ανώτατη περιεκτικότητα 5%.
Αυτό δείχνει την απελπισμένη προσπάθεια του ιατρικού κατεστημένου που ελέγχεται από τις φαρμακοβιομηχανίες να εμποδίσει τον κόσμο να δει πόσο αποτελεσματική είναι αυτή η θεραπεία. Αλλά από που κι ως που μπορεί να περιμένει κανείς συμπαράσταση ή τιμιότητα από ένα σύστημα ελέγχου που δεν έχει πρόβλημα να στοχοποιεί πόλεις ολόκληρες με άμαχο πληθυσμό και να ενορχηστρώνει γεγονότα σαν αυτά της 11/9 και άλλες εκτρωματικές πράξεις;
Αυτή είναι η νοοτροπία με την οποία έχουμε να κάνουμε και το κατεστημένο είναι τρομοκρατημένο στην ιδέα ότι κάποιος επώνυμος άνθρωπος με κύρος θα θεραπευτεί με αυτό τον τρόπο και με το παράδειγμα του θα καταστρέψει το Μαγαζάκι του Τρόμου των φαρμακευτικών εταιρειών και των μεγαλογιατρών δίνοντας δημοσιότητα στην αποτελεσματικότητα αυτής της θεραπείας και εκθέτοντας τις συστηματικές προσπάθειες για την απόκρυψη της.
Επίσης έχω επισημάνει το έργο δύο Βρετανών επιστημόνων και ερευνητών, των καθηγητών Gerry Potter και Dan Burke, οι οποίοι ανακάλυψαν την αποτελεσματικότητα μερικών φυσικών αντικαρκινικών ουσιών που ονομάζονται σαλβεστρόλες ( σ.τ.μ. salvestrols στο πρωτότυπο κείμενο ) και οι οποίες βρίσκονται σε πολλά φρούτα και λαχανικά. Τι ρόλο έχουν οι σαλβεστρόλες στα φρούτα και τα λαχανικά; Να σκοτώνουν τους μύκητες – δείτε στο newsletter της ιστοσελίδας μου το άρθρο « Stopping Cancer … The Way It Was Meant To Be » ( σ.τ.μ. Σταματώντας τον καρκίνο με τον τρόπο που θα έπρεπε ).
Η ριζοσπαστική δουλειά των Potter και Burke μας δίνει τη δυνατότητα και να θεραπεύσουμε τον καρκίνο και να προστατευθούμε απ’ αυτόν αλλά για μια ακόμα φορά έχουμε την επανάληψη του γνωστού πια σκηνικού – οι ερευνητές παρενοχλούνται συνεχώς και το έργο τους υπονομεύεται απ’ το ιατρικό κατεστημένο που δεν επιθυμεί την επιτυχία τους.
Τα « φάρμακα » των φαρμακοβιομηχανιών και οι κυνηγοί κεφαλών
τους.
Στο τέλος ο Mike Lambert παρά τις αναποδιές τα κατάφερε και κανονίστηκε
ο Brian Haw να ξεκινήσει θεραπεία σε κάποια Ευρωπαϊκή χώρα μέσα στις επόμενες
δύο εβδομάδες κι όλα αυτά χάρη στην εκπληκτική ανταπόκριση σας στην έκκληση που
έκανα αυτή την εβδομάδα μέσα απ’ την ιστοσελίδα για δωρεά χρημάτων ώστε να
καλυφθούν τα έξοδα θεραπείας, μετακινήσεων και διαμονής του Brian Haw.Η ανακούφιση μου δεν περιγράφεται μετά απ’ όλο αυτό το διάστημα που χάσαμε χρόνο εξαιτίας των συνθηκών στις οποίες αναφέρθηκα προηγουμένως.
Δεν υπάρχουν εγγυήσεις για το αν θα γίνει καλά ο Brian, ακόμα πρέπει να βρεθεί η ακριβής θέση του καρκίνου, σε πόσο προχωρημένο στάδιο βρίσκεται κ.ο.κ αλλά του δόθηκε η καλύτερη δυνατή ευκαιρία παρά τις πιθανότητες που είναι εναντίον του λόγω του πολύ χρόνου που ήδη έχει χαθεί.
Πόση κακία υπάρχει στον κόσμο όταν για να κανονίσεις μια θεραπεία που θα μπορούσε να βοηθήσει έναν καρκινοπαθή πρέπει να κάνεις τα αδύνατα δυνατά;
Πως είναι δυνατόν να πιστεύουμε ότι είμαστε ελεύθεροι όταν δεν έχουμε καν το δικαίωμα να αποφασίσουμε ποια θεραπεία θα επιλέξουμε για το ίδιο μας το σώμα που καταρρέει; Για σκεφτείτε το. Αυτό και μόνο το γεγονός δείχνει ξεκάθαρα ότι ο φασισμός βασιλεύει στον κόσμο που ζούμε.
Σχετικά κι εδώ:
http://www.candidacleanser.com/index-d.html
Σχετικό βίντεο εδώ:
Πηγή:
