Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο
Η εξέλιξη δεν ευνοεί τα εγωκεντρικά άτομα, αναφέρει νέα
μελέτη που διεξήγαγαν ερευνητές του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν. Αντιθέτως,
αναφέρουν οι ερευνητές, ευνοεί τη συνεργασία.
Η νέα έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Nature Communications αμφισβητεί προηγούμενες θεωρίες που ανέφεραν ότι είναι καλύτερο να δρα κανείς εγωκεντρικά.
Η ομάδα των ερευνητών χρησιμοποίησε υπολογιστές τελευταίας τεχνολογίας για να εξετάσει το «δίλημμα του φυλακισμένου», ένα σενάριο της θεωρίας παιγνίων. Στόχος ήταν να εξεταστεί εάν στο τέλος θα κερδίσει ο εγωισμός ή η ανιδιοτέλεια.
Το σενάριο θέλει δύο υπόπτους να ανακρίνονται σε διαφορετικά κελιά, οι οποίοι καλούνται να αποφασίσουν εάν θα ενημερώσουν ο ένας τον άλλο.
Όποιος αποφάσιζε να καταθέσει εις βάρος του άλλου θα απελευθερωνόταν, ενώ ο συγκρατούμενός του θα έμπαινε για έξι μήνες στη φυλακή.
Εάν και οι δύο συλληφθέντες δεχόντουσαν την προσφορά, θα κατέληγαν φυλακισμένοι για 3 μήνες ο καθένας.
Εάν σιωπούσαν και οι δύο, η ποινή τους θα αντιστοιχούσε σε φυλάκιση ενός μήνα.
Η έρευνα απέδειξε ότι εάν δινόταν στους κρατούμενους η ευκαιρία να συνομιλήσουν, τότε θα κατάφερναν να συνεργαστούν και να επιλέξουν να μη δώσουν πληροφορίες ο ένας για τον άλλο.
Ωστόσο, εάν δεν τους επιτρεπόταν η επικοινωνία, η πιο δημοφιλής στρατηγική ήταν η προδοσία του συγκρατούμενου, σε μια προσπάθεια να αποφύγουν την βαρύτερη ποινή.
Ο επικεφαλής της έρευνας, Κρίστοφ Αντάμι του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν δήλωσε ότι βραχυπρόθεσμα η τακτική του εγωισμού μπορεί να λειτουργεί.
Ωστόσο, εάν ακολουθηθεί μακροπρόθεσμα, τότε το ανθρώπινο είδος θα εξαφανιζόταν, καθώς σταδιακά όλοι θα έφταναν να έχουν τα ίδια εγωιστικά χαρακτηριστικά προκειμένου να επιβιώσουν.
Ο μαθηματικός Τζον Νας είχε ισχυριστεί ότι η καλύτερη στρατηγική στο δίλημμα του φυλακισμένου είναι η μη συνεργασία μεταξύ των κρατουμένων.
«Για πολλά χρόνια, οι άνθρωποι αναρωτιούνταν: εάν ο Νας έχει δίκιο, τότε γιατί βλέπουμε συνεργασία στο βασίλειο των ζώων, στον κόσμο της μικροβιολογίας και στους ανθρώπους;» δήλωσε ο Κ.Αντάμι.
Η νέα έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Nature Communications αμφισβητεί προηγούμενες θεωρίες που ανέφεραν ότι είναι καλύτερο να δρα κανείς εγωκεντρικά.
Η ομάδα των ερευνητών χρησιμοποίησε υπολογιστές τελευταίας τεχνολογίας για να εξετάσει το «δίλημμα του φυλακισμένου», ένα σενάριο της θεωρίας παιγνίων. Στόχος ήταν να εξεταστεί εάν στο τέλος θα κερδίσει ο εγωισμός ή η ανιδιοτέλεια.
Το σενάριο θέλει δύο υπόπτους να ανακρίνονται σε διαφορετικά κελιά, οι οποίοι καλούνται να αποφασίσουν εάν θα ενημερώσουν ο ένας τον άλλο.
Όποιος αποφάσιζε να καταθέσει εις βάρος του άλλου θα απελευθερωνόταν, ενώ ο συγκρατούμενός του θα έμπαινε για έξι μήνες στη φυλακή.
Εάν και οι δύο συλληφθέντες δεχόντουσαν την προσφορά, θα κατέληγαν φυλακισμένοι για 3 μήνες ο καθένας.
Εάν σιωπούσαν και οι δύο, η ποινή τους θα αντιστοιχούσε σε φυλάκιση ενός μήνα.
Η έρευνα απέδειξε ότι εάν δινόταν στους κρατούμενους η ευκαιρία να συνομιλήσουν, τότε θα κατάφερναν να συνεργαστούν και να επιλέξουν να μη δώσουν πληροφορίες ο ένας για τον άλλο.
Ωστόσο, εάν δεν τους επιτρεπόταν η επικοινωνία, η πιο δημοφιλής στρατηγική ήταν η προδοσία του συγκρατούμενου, σε μια προσπάθεια να αποφύγουν την βαρύτερη ποινή.
Ο επικεφαλής της έρευνας, Κρίστοφ Αντάμι του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν δήλωσε ότι βραχυπρόθεσμα η τακτική του εγωισμού μπορεί να λειτουργεί.
Ωστόσο, εάν ακολουθηθεί μακροπρόθεσμα, τότε το ανθρώπινο είδος θα εξαφανιζόταν, καθώς σταδιακά όλοι θα έφταναν να έχουν τα ίδια εγωιστικά χαρακτηριστικά προκειμένου να επιβιώσουν.
Ο μαθηματικός Τζον Νας είχε ισχυριστεί ότι η καλύτερη στρατηγική στο δίλημμα του φυλακισμένου είναι η μη συνεργασία μεταξύ των κρατουμένων.
«Για πολλά χρόνια, οι άνθρωποι αναρωτιούνταν: εάν ο Νας έχει δίκιο, τότε γιατί βλέπουμε συνεργασία στο βασίλειο των ζώων, στον κόσμο της μικροβιολογίας και στους ανθρώπους;» δήλωσε ο Κ.Αντάμι.
Newsroom ΔΟΛ
