Το μεγάλο πρόβλημα στην αναζήτηση ποινικής -τουλάχιστον- ευθύνης γι’ αυτή την αθλιότητα της υγειονομικής διαχείρισης της επιδημίας είναι ο χαρακτηρισμός της ως "πανδημία". Εάν το ψάξει κανείς θα ανακαλύψει ότι αυτός ο χαρακτηρισμός έχει ανάλογες συνέπειες με τον χαρακτηρισμό "Αct of God" που εφαρμόζουν οι ασφαλιστικές εταιρείες για να αιτιολογήσουν την άρνηση αποζημίωσης σε ορισμένες "απρόβλεπτες" φυσικές καταστροφές. Με λίγα λόγια, ο χαρακτηρισμός της επιδημίας ως "πανδημία" αιτιολογεί νομικά την κατάλυση συνταγματικών και επαγγελματικών δικαιωμάτων, λόγω "ανωτέρας βίας", ανάλογης με την περίπτωση πολέμου. Δεν είναι διόλου τυχαίο ότι η απόφαση για χαρακτηρισμό του κορωνοϊού ως "πανδημία" από τον ΔΟΥ πάρθηκε στα τέλη Ιανουαρίου 2020 στο "Διεθνές Οικονομικό Φόρουμ" του Νταβός (!), όταν ακόμα τα κρούσματα εκτός Κίνας ήσαν μόνο 150. (βλέπε ανάλυση του Peter Koenig στο Ιnformation Clearing House στις 12/4/2020). Με εντελώς ανάλογο τρόπο η επίθεση στους Δίδυμους Πύργους αποτέλεσε την αφορμή για την λεγόμενη "κήρυξη πολέμου κατά της τρομοκρατίας", που επέτρεψε την ψήφιση νόμων περιορισμού των συνταγματικών δικαιωμάτων των πολιτών (ο περίφημος "Patriot Act"), μεταξύ των οποίων και τη σύλληψη χωρίς αποδεικτικά στοιχεία, κλπ.
