«ΕΠΕΚΤΑΤΙΚΗ ΕΘΝΙΚΗ πολιτική» ήταν η Επανάσταση των Ελλήνων το 1821 ενώ η ελληνική εθνική ταυτότητα είναι στηριγμένη σε μύθους και «ενισχύεται αποφασιστικά από την αποσιώπηση σημαντικών ιστορικών πληροφοριών» αναφορικά με το μεγαλείο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας!
Αυτές οι εθνικά επικίνδυνες απόψεις δεν ανήκουν σε κάποιον Τούρκο ιστορικό-δεκανίκι των ανθελληνικών επιδιώξεων της Άγκυρας, αλλά εκφράζουν απόλυτα την ειδική γραμματέα Ενιαίου Διοικητικού Τομέα Θεμάτων Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού, Εκπαίδευσης Ελληνοπαίδων, κυρία Θάλεια Δραγώνα, η οποία ανέλαβε τα καθήκοντά της στο υπουργείο Παιδείας την περασμένη εβδομάδα! Η απόφαση του πρωθυπουργού κ. Γιώργου Παπανδρέου να διορίσει την πρώην βουλευτή Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ (τη διετία 2007-2009), γνωστή για τις «προοδευτικές» ιστορικές ιδέες της, επικεφαλής του σχεδιασμού και της χάραξης της εκπαίδευσης των Ελληνόπουλων, γεννά έντονα ερωτήματα και επαναφέρει στη μνήμη μέρες του ανιστόρητου βιβλίου Ιστορίας της κυρίας Μαρίας Ρεπούση. Οι απόψεις της τέως γραμματέως του Τομέα Παιδείας του Κινήματος και καθηγήτριας Κοινωνικής Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών αναφορικά με τις αλλαγές που πρέπει να γίνουν στο εκπαιδευτικό μας σύστημα είναι διαχρονικά σταθερές, στην προαναφερθείσα κατεύθυνση, επιτείνοντας τον προβληματισμό γύρω από το σκεπτικό της επιλογής της. Βασικός άξονας της επιχειρηματολογίας της κυρίας Δραγώνα για την εκ βάθρων αλλαγή των σχολικών συγγραμμάτων είναι ότι διαμορφώνουν στους Έλληνες μαθητές μια «ψευδαισθητική και απατηλή ταυτότητα», προβάλλοντας το μεγαλείο του αρχαιοελληνικού πολιτισμού και τα ανδραγαθήματα των προγόνων μας (!), ενώ αυτή η «στρατηγική παρέκκλισης» στηρίζεται στην «αποσιώπηση της σημασίας, της τεράστιας δύναμης, της έκτασης και του κύρους της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας»! Από τις πραγματικά πρωτοφανείς θέσεις της ειδικής γραμματέως Εκπαίδευσης Ελληνοπαίδων προκύπτουν σοβαρές ενστάσεις για τα κριτήρια βάσει των οποίων στελεχώνονται νευραλγικές θέσεις της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, καθώς και αυξημένο ενδιαφέρον για τη μεταρρυθμιστική πλατφόρμα που προτίθεται να προωθήσει στον ευαίσθητο χώρο της Παιδείας. Ενδεικτικό του εκπαιδευτικού και ιστορικού πλαισίου στο οποίο κινείται η κυρία Δραγώνα είναι το βιβλίο που επιμελήθηκε σε συνεργασία με τον Τούρκο καθηγητή Κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο Μπογάζιτσι της Κωνσταντινούπολης, Φαρούκ Μπιρτέκ, με τίτλο «Ελλάδα και Τουρκία - Πολίτης και Έθνος-Κράτος». Το βιβλίο αυτό, το οποίο εκδόθηκε τον Ιούνιο του 2006,είναι αποτέλεσμα διεπιστημονικού διαλόγου μεταξύ Τούρκων και Ελλήνων κοινωνικών επιστημόνων, στον οποίο πρωτοστατεί η ίδια ήδη από τα μέσα της περασμένης δεκαετίας. Βάσει της επιστημονικής προσέγγισης της κυρίας Δραγώνα στην ενότητα «Πώς οι Έλληνες και οι Τούρκοι μαθητές αντιλαμβάνονται την ιστορία, το έθνος και τη δημοκρατία», απαιτούνται άμεσες αλλαγές στα σχολικά βιβλία της Ιστορίας, της Γλώσσας και της Γεωγραφίας, αφού παρουσιάζουν το ελληνικό έθνος να έλκει την καταγωγή του στην αρχαιότητα, κάτι που για την ίδια δεν ισχύει! Η νέα ειδική γραμματέας Εκπαίδευσης Ελληνοπαίδων δικαιώνει απόλυτα τους ανθελληνικούς ισχυρισμούς των Τούρκων υποστηρίζοντας ότι η απεικόνιση του ελληνικού έθνους στα σχολικά βιβλία της χώρας μας «ενισχύεται αποφασιστικά από την αποσιώπηση σημαντικών ιστορικών πληροφοριών» (σελ.334). Η συστηματική διαστρέβλωση της Ιστορίας από το ελληνικό κράτος, κατά την κυρία Δραγώνα, υλοποιείται με την παρουσιαζόμενη «πολιτισμική ‘‘καθαρότητα’’» των Ελλήνων, μέσω της άρνησης «των επιδράσεων, με δεδομένο τον εθνικό μύθο της πολυχιλιετούς πολιτισμικής ‘‘διατήρησης’’, πριν απ’ όλα αρνείται να αναγνωρίσει τις οθωμανικές και τουρκικές επιδράσεις» (σελ. 336). Το μεγάλο «παράπονο» της νέας ειδικής γραμματέως του υπουργείου Παιδείας είναι η άνιση και άδικη μεταχείριση που επιφυλάσσουν τα σχολικά μας βιβλία στους Τούρκους, σε αντιδιαστολή με την «επεκτατική εθνική πολιτική κατά τον 19ο και 20ό αιώνα» των Ελλήνων! «Η διεκδίκηση εδαφών, για παράδειγμα, αναφέρεται συστηματικά ως μέρος των ‘‘εθνικών δικαίων’’ των Ελλήνων και σαν αθέμιτη επιθετικότητα για όλους τους ‘‘άλλους’’» (σελ. 332). Η κυρία Δραγώνα φαίνεται να ενοχλείται ιδιαίτερα και από τον ηρωισμό του ελληνικού έθνους. «Οι στρατιωτικές νίκες αποδίδονται στον ηρωισμό των Ελλήνων και οι αντίστοιχες ήττες είτε δεν ερμηνεύονται είτε αποδίδονται στο πλήθος ή στην αγριότητα των κάθε εθνικότητας αντιπάλων» (σελ. 332), ενώ χαρακτηρίζει «ανιστορική και συναισθηματικά φορτισμένη μονομέρεια» την αφήγηση της Σφαγής των Ελλήνων στη Σμύρνη το 1922! «Τα μόνα δεδομένα στα βιβλία αφορούν τις συγκρούσεις των δύο κρατών, από το 1922, που περιγράφεται με ανιστορική και συναισθηματικά φορτισμένη μονομέρεια» (σελ. 339). Στο μεταξύ, η έντονη ενόχληση της κυρίας Δραγώνα με το γεγονός ότι στα σχολικά βιβλία οι Έλληνες «εμφανίζονται ‘‘ηρωικοί’’, ‘‘μεγαλόψυχοι’’, ‘‘αποφασισμένοι’’, ‘‘άφοβοι’’, ‘‘έτοιμοι να θυσιαστούν για την πατρίδα τους και την ελευθερία’’» (σελ. 89) είχε ήδη γίνει γνωστή από το 1997 στο βιβλίο «Τι είν’ η πατρίδα μας;»,το οποίο είχε επιμεληθεί με ην καθηγήτρια Κοινωνιολογίας Αθηνών, κυρία Άννα Φραγκουδάκη. Οι ίδιες απόψεις και για τον «εθνικισμό» της Επανάστασης και την ασυνέχεια του ελληνικού έθνους. «Ο λόγος των σχολικών βιβλίων για το έθνος, την κουλτούρα, την πολιτισμική ομοιογένεια και την εθνική συνέχεια από την αρχαιότητα εμφανίζεται να παραμένει εγκλωβισμένος στους μύθους και τις αντιφάσεις ενός εθνικισμού του 19ου αιώνα» (σελ. 16). Εν κατακλείδι, η ελληνική εθνική ταυτότητα που καλλιεργούν τα σχολικά βιβλία είναι «μια ψευδαισθητική ταυτότητα». «Αυτή η απατηλή ταυτότητα έχει ανάγκη από μύθους (όπως αυτοί που συναντάμε στα σχολικά εγχειρίδια αλλά και στις κυρίαρχες κοινωνικές αναπαραστάσεις), που εκτρέφουν τη φαντασιωτική σημασία της» (σελ. 88)! Το «κερασάκι»Ως βιβλίο-«παράδειγμα» έχει χαρακτηρίσει η ειδική γραμματέας Εκπαίδευσης Ελληνοπαίδων, κατά το πρόσφατο παρελθόν, το βιβλίο «Το βάσανο της Ιστορίας», το οποίο πρότεινε μέσω της προσωπικής ιστοσελίδας του ο κ. Γιώργος Παπανδρέου και κατέβασε ύστερα από σχετικό δημοσίευμα του ΘΕΜΑτος». Η κυρία Δραγώνα στο τεύχος Οκτωβρίου - Δεκεμβρίου 2008 του περιοδικού «Σύγχρονα Θέματα» αναφέρει ότι το βιβλίο αποδίδει «μεγάλη σημασία σε τέτοιου τύπου εγχειρήματα», καθώς το συγκεκριμένο «αποτελεί παράδειγμα», χαρακτηρίζοντας μάλιστα την Επανάσταση του 1821 «ελληνικό εθνικισμό που ήταν συνδεδεμένος με αλυτρωτισμό και επεκτατισμό»! Μια Παλιά Ιστορία. Περιγράφοντας την Ελλάδα σαν εκτροφείο ρατσιστών! Οι ανθελληνικές τοποθετήσεις της κυρίας Θάλειας Δραγώνα δεν περιορίζονται στα προκλητικά της βιβλία. Φαίνεται πως η νέα ειδική γραμματέας εκπαίδευσης Ελληνοπαίδων προσέβαλε τους Έλληνες και σε εκδηλώσεις στις οποίες συμμετείχε και, μάλιστα, ακόμα και μπροστά σε εκπροσώπους ξένων χωρών. Χαρακτηριστική -και έντονα χαραγμένη, ακόμη και σήμερα, στη μνήμη των ξένων διπλωματών- ήταν η παρουσία της στο κλειστό συνέδριο της βρετανικής πρεσβείας, τον Οκτώβριο 2005, στην Ύδρα. Η κυρία Δραγώνα ήταν μια από τους 40 επιλεγμένους καλεσμένους-ομιλητές της «μυστικής» συγκέντρωσης που διοργάνωσαν οι Βρετανοί με τη βοήθεια του ΕΛΙΑΜΕΠ. Αντικείμενο της τοποθέτησής της, τα δικαιώματα των μειονοτήτων» και η «πολυπολιτισμικότητα». Όταν έλαβε τον λόγο, φέρεται να εξαπέλυσε σφοδρή επίθεση στην Ελλάδα, περιγράφοντάς την περίπου σαν ένα εκτροφείο ρατσιστών. Συγκεκριμένα, ενώπιον του τότε Βρετανού πρέσβη κ. Σάιμον Γκας, πλήθος διπλωματών αλλά και δημοσιογράφων των «Financial Times», του BBC και του «Economist», κατηγόρησε σύμφωνα με πληροφορίες τους Έλληνες δικαστές ότι στοχοποιούν τους μετανάστες και τα ελληνικά media και τους δημοσιογράφους πως δεν χάνουν την ευκαιρία να κατηγορήσουν τους αλλοδαπούς για ό,τι στραβό συμβαίνει στην Ελλάδα. Φέρεται, μάλιστα, να έφτασε στο σημείο να «προτείνει» στα ευρωδικαστήρια να επιβάλουν πρόστιμα στην Ελλάδα για τη ρατσιστική συμπεριφορά των πολιτών της. Ο «πύρινος» λόγος της κυρίας Δραγώνα δεν πάγωσε μόνο τους υπόλοιπους Έλληνες συμμετέχοντες αλλά και τους ίδιους τους Βρετανούς. Ο ίδιος ο τότε Βρετανός πρέσβης ένιωσε την ανάγκη να τοποθετηθεί αμέσως μετά και να αναφερθεί σε αντίστοιχα περιστατικά που καταγράφηκαν στη χώρα του, προκειμένου να αμβλύνει τις εντυπώσεις εις βάρος της Ελλάδας.
Αυτές οι εθνικά επικίνδυνες απόψεις δεν ανήκουν σε κάποιον Τούρκο ιστορικό-δεκανίκι των ανθελληνικών επιδιώξεων της Άγκυρας, αλλά εκφράζουν απόλυτα την ειδική γραμματέα Ενιαίου Διοικητικού Τομέα Θεμάτων Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού, Εκπαίδευσης Ελληνοπαίδων, κυρία Θάλεια Δραγώνα, η οποία ανέλαβε τα καθήκοντά της στο υπουργείο Παιδείας την περασμένη εβδομάδα! Η απόφαση του πρωθυπουργού κ. Γιώργου Παπανδρέου να διορίσει την πρώην βουλευτή Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ (τη διετία 2007-2009), γνωστή για τις «προοδευτικές» ιστορικές ιδέες της, επικεφαλής του σχεδιασμού και της χάραξης της εκπαίδευσης των Ελληνόπουλων, γεννά έντονα ερωτήματα και επαναφέρει στη μνήμη μέρες του ανιστόρητου βιβλίου Ιστορίας της κυρίας Μαρίας Ρεπούση. Οι απόψεις της τέως γραμματέως του Τομέα Παιδείας του Κινήματος και καθηγήτριας Κοινωνικής Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών αναφορικά με τις αλλαγές που πρέπει να γίνουν στο εκπαιδευτικό μας σύστημα είναι διαχρονικά σταθερές, στην προαναφερθείσα κατεύθυνση, επιτείνοντας τον προβληματισμό γύρω από το σκεπτικό της επιλογής της. Βασικός άξονας της επιχειρηματολογίας της κυρίας Δραγώνα για την εκ βάθρων αλλαγή των σχολικών συγγραμμάτων είναι ότι διαμορφώνουν στους Έλληνες μαθητές μια «ψευδαισθητική και απατηλή ταυτότητα», προβάλλοντας το μεγαλείο του αρχαιοελληνικού πολιτισμού και τα ανδραγαθήματα των προγόνων μας (!), ενώ αυτή η «στρατηγική παρέκκλισης» στηρίζεται στην «αποσιώπηση της σημασίας, της τεράστιας δύναμης, της έκτασης και του κύρους της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας»! Από τις πραγματικά πρωτοφανείς θέσεις της ειδικής γραμματέως Εκπαίδευσης Ελληνοπαίδων προκύπτουν σοβαρές ενστάσεις για τα κριτήρια βάσει των οποίων στελεχώνονται νευραλγικές θέσεις της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, καθώς και αυξημένο ενδιαφέρον για τη μεταρρυθμιστική πλατφόρμα που προτίθεται να προωθήσει στον ευαίσθητο χώρο της Παιδείας. Ενδεικτικό του εκπαιδευτικού και ιστορικού πλαισίου στο οποίο κινείται η κυρία Δραγώνα είναι το βιβλίο που επιμελήθηκε σε συνεργασία με τον Τούρκο καθηγητή Κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο Μπογάζιτσι της Κωνσταντινούπολης, Φαρούκ Μπιρτέκ, με τίτλο «Ελλάδα και Τουρκία - Πολίτης και Έθνος-Κράτος». Το βιβλίο αυτό, το οποίο εκδόθηκε τον Ιούνιο του 2006,είναι αποτέλεσμα διεπιστημονικού διαλόγου μεταξύ Τούρκων και Ελλήνων κοινωνικών επιστημόνων, στον οποίο πρωτοστατεί η ίδια ήδη από τα μέσα της περασμένης δεκαετίας. Βάσει της επιστημονικής προσέγγισης της κυρίας Δραγώνα στην ενότητα «Πώς οι Έλληνες και οι Τούρκοι μαθητές αντιλαμβάνονται την ιστορία, το έθνος και τη δημοκρατία», απαιτούνται άμεσες αλλαγές στα σχολικά βιβλία της Ιστορίας, της Γλώσσας και της Γεωγραφίας, αφού παρουσιάζουν το ελληνικό έθνος να έλκει την καταγωγή του στην αρχαιότητα, κάτι που για την ίδια δεν ισχύει! Η νέα ειδική γραμματέας Εκπαίδευσης Ελληνοπαίδων δικαιώνει απόλυτα τους ανθελληνικούς ισχυρισμούς των Τούρκων υποστηρίζοντας ότι η απεικόνιση του ελληνικού έθνους στα σχολικά βιβλία της χώρας μας «ενισχύεται αποφασιστικά από την αποσιώπηση σημαντικών ιστορικών πληροφοριών» (σελ.334). Η συστηματική διαστρέβλωση της Ιστορίας από το ελληνικό κράτος, κατά την κυρία Δραγώνα, υλοποιείται με την παρουσιαζόμενη «πολιτισμική ‘‘καθαρότητα’’» των Ελλήνων, μέσω της άρνησης «των επιδράσεων, με δεδομένο τον εθνικό μύθο της πολυχιλιετούς πολιτισμικής ‘‘διατήρησης’’, πριν απ’ όλα αρνείται να αναγνωρίσει τις οθωμανικές και τουρκικές επιδράσεις» (σελ. 336). Το μεγάλο «παράπονο» της νέας ειδικής γραμματέως του υπουργείου Παιδείας είναι η άνιση και άδικη μεταχείριση που επιφυλάσσουν τα σχολικά μας βιβλία στους Τούρκους, σε αντιδιαστολή με την «επεκτατική εθνική πολιτική κατά τον 19ο και 20ό αιώνα» των Ελλήνων! «Η διεκδίκηση εδαφών, για παράδειγμα, αναφέρεται συστηματικά ως μέρος των ‘‘εθνικών δικαίων’’ των Ελλήνων και σαν αθέμιτη επιθετικότητα για όλους τους ‘‘άλλους’’» (σελ. 332). Η κυρία Δραγώνα φαίνεται να ενοχλείται ιδιαίτερα και από τον ηρωισμό του ελληνικού έθνους. «Οι στρατιωτικές νίκες αποδίδονται στον ηρωισμό των Ελλήνων και οι αντίστοιχες ήττες είτε δεν ερμηνεύονται είτε αποδίδονται στο πλήθος ή στην αγριότητα των κάθε εθνικότητας αντιπάλων» (σελ. 332), ενώ χαρακτηρίζει «ανιστορική και συναισθηματικά φορτισμένη μονομέρεια» την αφήγηση της Σφαγής των Ελλήνων στη Σμύρνη το 1922! «Τα μόνα δεδομένα στα βιβλία αφορούν τις συγκρούσεις των δύο κρατών, από το 1922, που περιγράφεται με ανιστορική και συναισθηματικά φορτισμένη μονομέρεια» (σελ. 339). Στο μεταξύ, η έντονη ενόχληση της κυρίας Δραγώνα με το γεγονός ότι στα σχολικά βιβλία οι Έλληνες «εμφανίζονται ‘‘ηρωικοί’’, ‘‘μεγαλόψυχοι’’, ‘‘αποφασισμένοι’’, ‘‘άφοβοι’’, ‘‘έτοιμοι να θυσιαστούν για την πατρίδα τους και την ελευθερία’’» (σελ. 89) είχε ήδη γίνει γνωστή από το 1997 στο βιβλίο «Τι είν’ η πατρίδα μας;»,το οποίο είχε επιμεληθεί με ην καθηγήτρια Κοινωνιολογίας Αθηνών, κυρία Άννα Φραγκουδάκη. Οι ίδιες απόψεις και για τον «εθνικισμό» της Επανάστασης και την ασυνέχεια του ελληνικού έθνους. «Ο λόγος των σχολικών βιβλίων για το έθνος, την κουλτούρα, την πολιτισμική ομοιογένεια και την εθνική συνέχεια από την αρχαιότητα εμφανίζεται να παραμένει εγκλωβισμένος στους μύθους και τις αντιφάσεις ενός εθνικισμού του 19ου αιώνα» (σελ. 16). Εν κατακλείδι, η ελληνική εθνική ταυτότητα που καλλιεργούν τα σχολικά βιβλία είναι «μια ψευδαισθητική ταυτότητα». «Αυτή η απατηλή ταυτότητα έχει ανάγκη από μύθους (όπως αυτοί που συναντάμε στα σχολικά εγχειρίδια αλλά και στις κυρίαρχες κοινωνικές αναπαραστάσεις), που εκτρέφουν τη φαντασιωτική σημασία της» (σελ. 88)! Το «κερασάκι»Ως βιβλίο-«παράδειγμα» έχει χαρακτηρίσει η ειδική γραμματέας Εκπαίδευσης Ελληνοπαίδων, κατά το πρόσφατο παρελθόν, το βιβλίο «Το βάσανο της Ιστορίας», το οποίο πρότεινε μέσω της προσωπικής ιστοσελίδας του ο κ. Γιώργος Παπανδρέου και κατέβασε ύστερα από σχετικό δημοσίευμα του ΘΕΜΑτος». Η κυρία Δραγώνα στο τεύχος Οκτωβρίου - Δεκεμβρίου 2008 του περιοδικού «Σύγχρονα Θέματα» αναφέρει ότι το βιβλίο αποδίδει «μεγάλη σημασία σε τέτοιου τύπου εγχειρήματα», καθώς το συγκεκριμένο «αποτελεί παράδειγμα», χαρακτηρίζοντας μάλιστα την Επανάσταση του 1821 «ελληνικό εθνικισμό που ήταν συνδεδεμένος με αλυτρωτισμό και επεκτατισμό»! Μια Παλιά Ιστορία. Περιγράφοντας την Ελλάδα σαν εκτροφείο ρατσιστών! Οι ανθελληνικές τοποθετήσεις της κυρίας Θάλειας Δραγώνα δεν περιορίζονται στα προκλητικά της βιβλία. Φαίνεται πως η νέα ειδική γραμματέας εκπαίδευσης Ελληνοπαίδων προσέβαλε τους Έλληνες και σε εκδηλώσεις στις οποίες συμμετείχε και, μάλιστα, ακόμα και μπροστά σε εκπροσώπους ξένων χωρών. Χαρακτηριστική -και έντονα χαραγμένη, ακόμη και σήμερα, στη μνήμη των ξένων διπλωματών- ήταν η παρουσία της στο κλειστό συνέδριο της βρετανικής πρεσβείας, τον Οκτώβριο 2005, στην Ύδρα. Η κυρία Δραγώνα ήταν μια από τους 40 επιλεγμένους καλεσμένους-ομιλητές της «μυστικής» συγκέντρωσης που διοργάνωσαν οι Βρετανοί με τη βοήθεια του ΕΛΙΑΜΕΠ. Αντικείμενο της τοποθέτησής της, τα δικαιώματα των μειονοτήτων» και η «πολυπολιτισμικότητα». Όταν έλαβε τον λόγο, φέρεται να εξαπέλυσε σφοδρή επίθεση στην Ελλάδα, περιγράφοντάς την περίπου σαν ένα εκτροφείο ρατσιστών. Συγκεκριμένα, ενώπιον του τότε Βρετανού πρέσβη κ. Σάιμον Γκας, πλήθος διπλωματών αλλά και δημοσιογράφων των «Financial Times», του BBC και του «Economist», κατηγόρησε σύμφωνα με πληροφορίες τους Έλληνες δικαστές ότι στοχοποιούν τους μετανάστες και τα ελληνικά media και τους δημοσιογράφους πως δεν χάνουν την ευκαιρία να κατηγορήσουν τους αλλοδαπούς για ό,τι στραβό συμβαίνει στην Ελλάδα. Φέρεται, μάλιστα, να έφτασε στο σημείο να «προτείνει» στα ευρωδικαστήρια να επιβάλουν πρόστιμα στην Ελλάδα για τη ρατσιστική συμπεριφορά των πολιτών της. Ο «πύρινος» λόγος της κυρίας Δραγώνα δεν πάγωσε μόνο τους υπόλοιπους Έλληνες συμμετέχοντες αλλά και τους ίδιους τους Βρετανούς. Ο ίδιος ο τότε Βρετανός πρέσβης ένιωσε την ανάγκη να τοποθετηθεί αμέσως μετά και να αναφερθεί σε αντίστοιχα περιστατικά που καταγράφηκαν στη χώρα του, προκειμένου να αμβλύνει τις εντυπώσεις εις βάρος της Ελλάδας.
Μανώλης Γαλάνης
ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ
http://infognomonpolitics.blogspot.com/2009/11/blog-post_4601.html
Xωρίς να έχει βασικό τίτλο σπουδών, η κυρία Θάλεια Δραγώνα, σίγουρο μέλος της νέας Βουλής, μια και ο κ. Παπανδρέου την τοποθέτησε σε εκλόγιμη θέση του ψηφοδελτίου Επικρατείας (το δεύτερο αυτό άρθρο αυτό γράφτηκε λίγο πριν τις τελευταίες βουλευτικές εκλογές), είχε την τύχη -πιθανότατα και την εύνοια- να της αναγνωρισθεί από το ΔΙΚΑΤΣΑ το διδακτορικό δίπλωμα στην Ψυχολογία που πήρε από Πανεπιστήμιο του Μπέρμιγχαμ (Αγγλία) χωρίς να έχει βασικό τίτλο σπουδών, με μια μεθόδευση που δείχνει ότι στην Ελλάδα πάντα εφευρίσκονται παράθυρα για να ξεφεύγουν κάποιοι από τον νόμο. Και η σκανδαλώδης απόφαση στηρίχθηκε σε… διασταλτική ερμηνεία του νόμου που… σκαρφίσθηκαν!
Η φωτοτυπία της σχετικής βεβαίωσης του ΔΙΚΑΤΣΑ, με ημερομηνία 24/1/1986, που δημοσιεύουμε, ΚΡΑΥΓΑΖΕΙ…
Το ερώτημα που προκύπτει είναι γιατί τίθεται η σημείωση, που έχει και όλο το… ζουμί! «Η ενδιαφερόμενη στερείται βασικού τίτλου σπουδών», γράφει. Προφανώς για να έχουμε και τις πλάτες μας καλυμμένες… Και να μεταφερθούν οι ευθύνες σε εκείνους που θα προσφέρουν αξιώματα, στηριζόμενοι σε ανύπαρκτο τίτλο.
Σύμφωνα με πληροφορίες από άτομα που γνωρίζουν τα του ΔΙΚΑΤΣΑ, δεν έπρεπε να της αναγνωρισθεί το διδακτορικό δίπλωμα, αφού δεν έχει βασικό τίτλο σπουδών. Το μόνο που διαθέτει ήταν κάποιο πτυχίο του Κολεγίου Deree, ενός παραρτήματος αμερικανικού πανεπιστημίου που λειτουργούσε στην εδώ… αμερικανική βάση, πριν κλείσει.
Από έρευνες που κάναμε, αυτό που προέκυψε είναι ότι τη μεθόδευση την έστησε η Τριμελής Επιτροπή, πρόεδρος της οποίας ήταν ο κ. Λάμπρος Χουσιάδης, καθηγητής στη Σχολή Παιδαγωγικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Σύμφωνα με πληροφορίες, για να ξεπερασθεί η έλλειψη βασικού τίτλου σπουδών, τι σκαρφίσθηκαν λέτε; Τη… διασταλτική ερμηνεία! Και με τον τρόπο αυτό η κυρία Θάλεια κατάφερε να πάρει αναγνώριση του διδακτορικού της. Άραγε, πριν από την κυρία Θάλεια, για ποιον άλλον ή άλλη η Τριμελής Επιτροπή κατέφυγε σε… διασταλτική ερμηνεία για να ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΕΙ το διδακτορικό τους δίπλωμα, από τη στιγμή που στερείται βασικού τίτλου σπουδών;
Η ίδια κομπίνα στο πανεπιστήμιο
Κατά τις ίδιες πληροφορίες, η μεθόδευση της… διασταλτικής ερμηνείας χρησιμοποιήθηκε προκειμένου να εκλεγεί καθηγήτρια και στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, μια και δεν διαθέτει βασικό τίτλο σπουδών!
Ήξερε ο Γιώργος!
Φαίνεται όμως ότι όλα αυτά τα… γραφειοκρατικά εμπόδια που έφραζαν τον δρόμο στην κυρία Θάλεια Δραγώνα, που κατά σύμπτωση είναι η σύζυγος του παιδικού φίλου του κ. Κώστα Σημίτη, συνταξιούχου καθηγητή στο London School of Economics Νίκου Μουζέλη, τα ήξερε ο σημερινός πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Γιώργος Παπανδρέου, ο οποίος ως γνωστόν έχει θητεύσει στο υπουργείο Παιδείας. Αποκαλυπτικό είναι σχετικό «παραπολιτικό» που είχε το ένθετο τηλεοπτικό περιοδικό του «Βήματος», το «TV GUIDE», στη στήλη «THE BOX», και στο οποίο γράφονταν τα εξής στο τεύχος της περασμένης Κυριακής:
«Ο Γ. Παπανδρέου διατηρεί και τις στενές σχέσεις με παλαιούς συμμαθητές του στο Κολέγιο (ήταν μέλος της περίφημης “τάξης του ‘71″, αν και ο ίδιος δεν αποφοίτησε λόγω δικτατορίας, εξορίας κ.λπ.). Ένας από αυτούς είναι ο εκδότης Γιώργος Δραγώνας, πρόεδρος εδώ και λίγες ημέρες του Εθνικού Κέντρου Θεάτρου και Χορού. Η τ. σύζυγός του, Θάλεια Δραγώνα, τοποθετήθηκε σε εκλόγιμη θέση στο Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ. Ο πρόεδρος είχε ανέκαθεν σε μεγάλη εκτίμηση τη Θάλεια. Στο υπουργείο Παιδείας θυμούνται ακόμη πως ξεπεράστηκαν κάποια γραφειοκρατικά εμπόδια για να ανοίξει ο δρόμος της προς μια λαμπρή ακαδημαϊκή καριέρα. Και πολιτική, υποθέτω, χωρίς νομικά κωλύματα που αντιμετώπισαν άλλες».
Ποια ήταν τα εμπόδια;
Αυτόματα το ερώτημα που προβάλλει και ζητάει απάντηση είναι ποια ήταν τα γραφειοκρατικά εμπόδια που αντιμετώπιζε η κυρία Θάλεια και πώς ξεπεράστηκαν.
Κι ένα δεύτερο ερώτημα; Τι θυμούνται στο υπουργείο Παιδείας;
Και τι θυμάται ο ίδιος ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Γιώργος Παπανδρέου, που έχει σε τόση βαθιά εκτίμηση την κυρία Θάλεια, με την οποία συμπίπτει στα περί πολυπολιτισμικής χώρας, ανεξάρτητα από τους κινδύνους που διατρέχει το σπίτι μας…
http://paron.gr/v3/new.php?id=16823&colid=37&catid=33&dt=2007-06-17&search=
ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ
http://infognomonpolitics.blogspot.com/2009/11/blog-post_4601.html
Xωρίς να έχει βασικό τίτλο σπουδών, η κυρία Θάλεια Δραγώνα, σίγουρο μέλος της νέας Βουλής, μια και ο κ. Παπανδρέου την τοποθέτησε σε εκλόγιμη θέση του ψηφοδελτίου Επικρατείας (το δεύτερο αυτό άρθρο αυτό γράφτηκε λίγο πριν τις τελευταίες βουλευτικές εκλογές), είχε την τύχη -πιθανότατα και την εύνοια- να της αναγνωρισθεί από το ΔΙΚΑΤΣΑ το διδακτορικό δίπλωμα στην Ψυχολογία που πήρε από Πανεπιστήμιο του Μπέρμιγχαμ (Αγγλία) χωρίς να έχει βασικό τίτλο σπουδών, με μια μεθόδευση που δείχνει ότι στην Ελλάδα πάντα εφευρίσκονται παράθυρα για να ξεφεύγουν κάποιοι από τον νόμο. Και η σκανδαλώδης απόφαση στηρίχθηκε σε… διασταλτική ερμηνεία του νόμου που… σκαρφίσθηκαν!
Η φωτοτυπία της σχετικής βεβαίωσης του ΔΙΚΑΤΣΑ, με ημερομηνία 24/1/1986, που δημοσιεύουμε, ΚΡΑΥΓΑΖΕΙ…
Το ερώτημα που προκύπτει είναι γιατί τίθεται η σημείωση, που έχει και όλο το… ζουμί! «Η ενδιαφερόμενη στερείται βασικού τίτλου σπουδών», γράφει. Προφανώς για να έχουμε και τις πλάτες μας καλυμμένες… Και να μεταφερθούν οι ευθύνες σε εκείνους που θα προσφέρουν αξιώματα, στηριζόμενοι σε ανύπαρκτο τίτλο.
Σύμφωνα με πληροφορίες από άτομα που γνωρίζουν τα του ΔΙΚΑΤΣΑ, δεν έπρεπε να της αναγνωρισθεί το διδακτορικό δίπλωμα, αφού δεν έχει βασικό τίτλο σπουδών. Το μόνο που διαθέτει ήταν κάποιο πτυχίο του Κολεγίου Deree, ενός παραρτήματος αμερικανικού πανεπιστημίου που λειτουργούσε στην εδώ… αμερικανική βάση, πριν κλείσει.
Από έρευνες που κάναμε, αυτό που προέκυψε είναι ότι τη μεθόδευση την έστησε η Τριμελής Επιτροπή, πρόεδρος της οποίας ήταν ο κ. Λάμπρος Χουσιάδης, καθηγητής στη Σχολή Παιδαγωγικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Σύμφωνα με πληροφορίες, για να ξεπερασθεί η έλλειψη βασικού τίτλου σπουδών, τι σκαρφίσθηκαν λέτε; Τη… διασταλτική ερμηνεία! Και με τον τρόπο αυτό η κυρία Θάλεια κατάφερε να πάρει αναγνώριση του διδακτορικού της. Άραγε, πριν από την κυρία Θάλεια, για ποιον άλλον ή άλλη η Τριμελής Επιτροπή κατέφυγε σε… διασταλτική ερμηνεία για να ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΕΙ το διδακτορικό τους δίπλωμα, από τη στιγμή που στερείται βασικού τίτλου σπουδών;
Η ίδια κομπίνα στο πανεπιστήμιο
Κατά τις ίδιες πληροφορίες, η μεθόδευση της… διασταλτικής ερμηνείας χρησιμοποιήθηκε προκειμένου να εκλεγεί καθηγήτρια και στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, μια και δεν διαθέτει βασικό τίτλο σπουδών!
Ήξερε ο Γιώργος!
Φαίνεται όμως ότι όλα αυτά τα… γραφειοκρατικά εμπόδια που έφραζαν τον δρόμο στην κυρία Θάλεια Δραγώνα, που κατά σύμπτωση είναι η σύζυγος του παιδικού φίλου του κ. Κώστα Σημίτη, συνταξιούχου καθηγητή στο London School of Economics Νίκου Μουζέλη, τα ήξερε ο σημερινός πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Γιώργος Παπανδρέου, ο οποίος ως γνωστόν έχει θητεύσει στο υπουργείο Παιδείας. Αποκαλυπτικό είναι σχετικό «παραπολιτικό» που είχε το ένθετο τηλεοπτικό περιοδικό του «Βήματος», το «TV GUIDE», στη στήλη «THE BOX», και στο οποίο γράφονταν τα εξής στο τεύχος της περασμένης Κυριακής:
«Ο Γ. Παπανδρέου διατηρεί και τις στενές σχέσεις με παλαιούς συμμαθητές του στο Κολέγιο (ήταν μέλος της περίφημης “τάξης του ‘71″, αν και ο ίδιος δεν αποφοίτησε λόγω δικτατορίας, εξορίας κ.λπ.). Ένας από αυτούς είναι ο εκδότης Γιώργος Δραγώνας, πρόεδρος εδώ και λίγες ημέρες του Εθνικού Κέντρου Θεάτρου και Χορού. Η τ. σύζυγός του, Θάλεια Δραγώνα, τοποθετήθηκε σε εκλόγιμη θέση στο Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ. Ο πρόεδρος είχε ανέκαθεν σε μεγάλη εκτίμηση τη Θάλεια. Στο υπουργείο Παιδείας θυμούνται ακόμη πως ξεπεράστηκαν κάποια γραφειοκρατικά εμπόδια για να ανοίξει ο δρόμος της προς μια λαμπρή ακαδημαϊκή καριέρα. Και πολιτική, υποθέτω, χωρίς νομικά κωλύματα που αντιμετώπισαν άλλες».
Ποια ήταν τα εμπόδια;
Αυτόματα το ερώτημα που προβάλλει και ζητάει απάντηση είναι ποια ήταν τα γραφειοκρατικά εμπόδια που αντιμετώπιζε η κυρία Θάλεια και πώς ξεπεράστηκαν.
Κι ένα δεύτερο ερώτημα; Τι θυμούνται στο υπουργείο Παιδείας;
Και τι θυμάται ο ίδιος ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Γιώργος Παπανδρέου, που έχει σε τόση βαθιά εκτίμηση την κυρία Θάλεια, με την οποία συμπίπτει στα περί πολυπολιτισμικής χώρας, ανεξάρτητα από τους κινδύνους που διατρέχει το σπίτι μας…
http://paron.gr/v3/new.php?id=16823&colid=37&catid=33&dt=2007-06-17&search=
