ΔΝΤ: Θα αποφασίσει τη συρρίκνωση του κυβερνητικού σχήματος;

Σήμερα (25.9.2010) το πρωί, σε εκπομπή του τηλεοπτικού σταθμού MEGA, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ κ. Πάγκαλος, δικαιολογώντας τη γνωστή φράση του «όλοι μαζί τα φάγαμε… κ.λ.π.» είπε τρεις φράσεις σχετικά με τους δημοσίους υπαλλήλους που εμείς τις αξιολογούμε ως σημαντικές και σημαδιακές.

Ειδικότερα και κατά τη διάρκεια της συζήτησης ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Παπανδρέου είπε:
Όλος ο κόσμος ξέρει ότι έχουμε δημοσίους υπαλλήλους που δεν χρειαζόμαστε.
Ένας στους τρεις δημοσίους υπαλλήλους είναι άχρηστος και
Η ραχοκοκαλιά του έθνους είναι ο ιδιωτικός τομέας, δεν είναι το δημόσιο.
Τι εννοεί ο καλοταϊσμένος "ποιητής" με αυτές τις δηλώσεις; Μήπως ο "πολλά βαρύς" αντιπρόεδρος έχει αναλάβει εργολαβικά την προετοιμασία του εδάφους για την ανακοίνωση απολύσεων δημοσίων υπαλλήλων, όπως άλλωστε απαιτεί το μνημόνιο που υπέγραψε τόσο ο ίδιος όσο και η κυβέρνηση στην οποία μετέχει ως αντιπρόεδρος;

Βέβαια, ακολουθώντας το σκεπτικό του κυρίου Πάγκαλου, θα λέγαμε με τη σειρά μας πως δεν χρειάζονται 49 υπουργοί για να λειτουργήσει μία κυβέρνηση, η οποία βρίσκεται στον αυτόματο πιλότο που ονομάζεται μνημόνιο. Ομοίως, και η Βουλή των Ελλήνων δεν χρειάζεται 300 για να πληρώνονται ώστε να ψηφίζουν αποφάσεις που παίρνουν άλλοι και για τις οποίες ποτέ δεν ενημερώνονται οι ίδιοι οι βουλευτές -είτε επειδή δεν θέλουν να ενημερωθούν είτε επειδή δεν τους ενημερώνουν οι... "αρμόδιοι"-.

Συνεχίζοντας το σκεπτικό του κυρίου Πάγκαλου, ούτε ο προϋπολογισμός της Βουλής χρειάζεται και θα πρέπει να μηδενιστεί, αφού η Βουλή στην παρούσα περίοδο δεν παράγει δικό της έργο, παρά μόνο προσυπογράφει τις εντολές του μνημονίου. Και αυτό το σκεπτικό μπορεί να συνεχιστεί τόσο "βαθιά", που ο κύριος Πάγκαλος θα οδηγηθεί σε λιμοκτονία...

Οι αθλιότητες των "σκεπτικών", των "διαρροών" και των διαφόρων ψυχολογικών επιχειρήσεων προετοιμασίας των πολιτών για τα... χειρότερα, δυστυχώς είναι χαρακτηριστικό δείγμα λειτουργίας της κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου. Και από ότι φαίνεται, στα δύσκολα αναλαμβάνουν τα... ντόπερμαν!
Κωνσταντίνος
http://kostasxan.blogspot.com/

Η Ιλιάδα του Ομήρου το αρχαιότερο σύγγραμμα αστρονομίας

«Διαρκούσης της δεκαετίας τον 1930, ή νεαρή κόρη ενός αγρότη από το Κάνσας των Η.Π.Α, περνούσε νύχτες ολόκληρες παρατηρώντας τις κινήσεις των πλανητών στο ουράνιο στερέωμα. Αργότερα ώς δασκάλα στην Αγγλία συνδύασε την αφοσίωση της στην αστρονομία με την αγάπη της γιά τά Ομηρικά έπη. Αυτό τήν οδήγησε σε μία ανακάλυψη, πού θα είχε παρασιωπηθή, εάν ή κόρη της, ή δρ. Φλόρενς Γούντ, δεν είχε αξιολογήσει τις σημειώσεις της μητέρας της το 1991.» Έτσι ξεκινά ό πρόλογος της παρουσιάσεως από τη μεγάλη εφημε­ρίδα του Λονδίνου «ΦαϊνάνσιαλΤάιμς» του βιβλίου με τίτλο «Ή Μυστική Ιλιάδα», έργου του ζεύγους Κεννεθ και Φλόρενς Γούντ, πού κυκλοφόρησε στην Μεγάλη Βρεταννία πριν από λίγο καιρό. Ό λόγος άφορα στην Εντνα Λέι, μητέρα της δρ. Φλόρενς Γούντ, ή οποία μετά από έρευνες σαράντα τουλάχιστον ετών κατέληξε στο συμπέρασμα, ότι ή Ίλιάδα έκτος από ηρωικό έπος είναι και το αρχαιότερο σύγγραμμα αστρονομίας στον κόσμο. Κατά τήν άποψη της οι περιγραφόμενες στην ίλιάδα μάχες μεταξύ Αχαιών και Τρώων αντικατοπτρίζουν τις τροχιές αστέρων και αστερισμών, πού φαίνονται σάν να μάχωνται για μια πρωτοκαθεδρική θέση στον ουράνιο θόλο. Στά πέντε από τά εννέα συνολικά κεφάλαια του βιβλίου, πού επιμελήθηκαν οι Γούντ, ή ιστορική ακολουθία των γεγονότων του Τρωικού πολέμου συμβαδίζει κατά τρόπο παράδοξο (ίσως όμως όχι συμπτωματικό τελικά) με τις κινήσεις ουρανίων σωμάτων. Οί απλοί αστέρες εκλαμβανόμενοι ώς πολεμιστές και οι αστερισμοί ώς επιφανείς ήρωες ή τμήματα στρατού κινούνται μέ τέτοιο τρόπο, σαν νά έχουν συγχρονισθή μέσα στο γίγνεσθαι. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον αποκτά αύτη ή εκδοχή, εάν ληφθή ύπ' όψιν το γεγονός ότι και ό υπεύθυνος του εκδοτικού οίκου Τζών Μιούρεϊ, πού εξέδωσε το έργο, σημειώνει μέ έμφαση, ότι «τά στοιχεία πού αναφέρονται περιγράφουν αστρικές κινήσεις χρονολογούμενες στην 9η χιλιετία π.Χ., πολύ πριν καταγραφή η αστρονομία της Μεσοποταμίας και της Αιγύπτου». Συνεχίζει δε παρατηρώντας, ότι «ό Όμηρος υπήρξε πιθανότατα ό τελευταίος και ό πιο πλήρης ώς προς τις γνώσεις του από μια μακρά παράδοση ραψωδών, πού είχαν απομνημονεύσει όσα γνώριζαν. Μετά το τέλος της ζωής τον το Ελληνικό αλφάβητο διετήρησε τά έργα τους δια τής καταγραφής. Εκείνο πού επίσης άλλαξε, ήταν ή μελέτη του ουρανίου χάρτη, ή οποία από απλή εμπειρική παρατήρηση εξελίχθηκε σε επιστήμη μέ την συνδρομή των μαθηματικών και τής γεωμετρίας. Έτσι ή αστρονομική υφή τής Ίλιάδος λησμονήθηκε».
Στην τελική επιμελημένη μορφή του το βιβλίο περιλαμβάνει έναν μακρύ κατάλογο 650 αστέρων και 45 αστερισμών, τους οποίους κατά τους συγγραφείς ό Όμηρος γνωρίζει και παρουσιάζει μέ ονόματα θεών και ηρώων. Οι κυριώτεροι θεοί των αρχαίων Ελλήνων αντιστοιχούν στη Σελήνη (Ήρα) και στους ορατούς πλανήτες Αφροδίτη, Άρη, Δία, Ποσειδώνα και Κρόνο, ενώ ό Έρμης άλλοτε αντιστοιχεί στον ομώνυμο θεό και άλλοτε στον θεό Απόλλωνα. Περαιτέρω συγκρίσεις και συνθέσεις τής Εντνας Λέι είναι αξιοπρόσεκτες. Εστωσαν ώς παραδείγματα ή παράταξη του στρατού του Αχιλλέα, όπου ό ίδιος αντικατοπτρίζεται στον Μεγάλο Κύνα, οι Μυρμιδόνες αξιωματούχοι του σε πέριξ αυτού λαμπρά άστρα, ενώ ό Πάτροκλος και ό Αύτομέδων σχηματίζουν τον Μικρό Κύνα. Όμοίως σε άλλη φάση τής πορείας των ουρανίων σωμάτων ό Έκτωρ (Ώριων) αντιπαρατίθεται μέ τον Αχιλλέα (Μεγάλο Κύνα) και εν συνεχεία καταδιώκεται από τον τελευταίο και φονεύεται («πίπτοντας» προς τή Δύση) από την εκδικητική μανία του βασιλιά των Μυρμιδόνων για το θάνατο του Πατρόκλου, πού ώς Μικρός Κύων δεν είναι πλέον ορατός.

Όμως καί οι γεωδαιτικές σχέσεις των αρχαίων ελληνικών πόλεων έχουν ουράνιες αντιστοιχίες σύμφωνα με το έν λόγω σύγγραμμα. Παραδειγματικά: οι Όμηρικές τοποθεσίες και πόλεις της Βοιωτίας αντιστοιχούν κατά εκπληκτικό τρόπο στα αστέρια του Δράκοντος, όπως επίσης και ή Τροία με την ενδοχώρα ανατολικά της αντικατοπτρίζεται στον αστερισμό της Μεγάλης Άρκτου και ή Πύλος μέ τη λοιπή Μεσσηνία, όπου το βασίλειο του Νέστορος, στον αστερισμό του Αιγόκερω.
Το πλήθος των παραλληλισμών μεταξύ των αστρικών τροχιών και γήινης δραστηριότητος είναι οπωσδήποτε πολύ μεγάλο, για να αποδοθεί σε άπλες συμπτώσεις. Όπως εύστοχα παρατηρεί ό αρθρο­γράφος των «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» Κρίστιαν Τάιλερ, πού έκανε ειδικό αφιέρωμα στις στήλες της εφημερίδος (19/6/99) εν όψει τής εκδόσεως του βιβλίου, «όλο. φαίνονται πολύ τέλεια, για νά είναι αληθινά. Οι συγγραφείς τής "Μυστικής Ίλιάδας" απορρίπτουν κάθε ένσταση ότι διεστρέβλωσαν το 'Ομηρικό υλικό, για νά το κάνουν νά ταιριάζει στις πεποιθήσεις τους. Κάθε τους υπόθεση εξετάστηκε με δάση τά δεδομένα του πρωτοτύπου κειμένου και βρέθηκε απολύτους ταιριαστή». Κατόπιν αυτών απομένει νά μελετηθεί και να αξιόλογηθη ή θε­ωρία αύτη, ή οποία, εάν είναι ορθή» θά αποτελέσει το έναυσμα για την αναθεώρηση πολλών ιστορικών αλλά και αστρονομικών αξιοτάτων, όπως και του ιστορικοί) δόγματος ότι ή επιστήμη της Αστρονομίας γεννήθηκε στη Βαβυλώνα και από εκεί την διδάχθηκαν οι έλληνες φιλόσοφοι και επιστήμονες.

"The Financial Times"

Μάριος Μαμανεας-ΔΑΥΛΟΣ/229/Ιανουάριος 2001

http://visaltis.blogspot.com/