Αλλαγή πλεύσης στην Κύπρο;

Μια φράση του προκαθήμενου της Εκκλησίας της Κύπρου Αρχιεπισκόπου Χρυσόστομου ότι "Αναμένει εντός 15 ημερών την έγκριση μεγάλου δανείου προς την Εκκλησία της Κύπρου, το οποίο θα χρησιμοποιήσει για την υλοποίηση προγράμματος, που θα βοηθήσει μέρος του κυπριακού λαού" έχει βάλει "φωτιά" στην Κύπρο.
Η δήλωση αυτή, σε συνδυασμό με μία άλλη ότι "Δηλώνει απογοητευμένος από την στάση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Ηνωμένων Εθνών στο Κυπριακό" καταδεικνύει ότι "κάτι ψήνεται" κάτω από την μύτη της τρόικα στην Κύπρο.
Και λέει "κάτω από την μύτη της τρόικα" γιατί βασικός όρος στην  συμφωνία που υπέγραψε η κυβέρνηση Αναστασιάδη και ο οποίος περιλαμβάνεται και στο ελληνικό Μνημόνιο είναι ότι ... απαγορεύεται να δανειοδοτηθεί η χώρα από τρίτο μέρος, χωρίς την έγκριση των δανειστών της...
Ας πάρουμε το θέμα από την αρχή όμως: «Μόλις πάρουμε το δάνειο θα αρχίσουν οι ενέργειες για να δώσουμε δουλειές στον κόσμο» ανέφερε ο αρχιεπίσκοπος. Ερωτηθείς εάν η επένδυση θα αφορά τον τομέα της ενέργειας ο προκαθήμενος της Εκκλησίας απέφυγε να πει περισσότερα.
Επίσης απέφυγε να απαντήσει εάν το δάνειο θα προέρχεται από τη Ρωσία και περιορίστηκε να αναφέρει ότι θα δοθούν στοιχεία με την επίτευξη της συμφωνίας.
«Μην βιάζεστε» ήταν η παραίνεση του Αρχιεπισκόπου προς τους δημοσιογράφους.
Ο αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος δήλωσε ότι είναι απογοητευμένος από τη στάση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Ηνωμένων Εθνών στο Κυπριακό και κάλεσε την πολιτική ηγεσία «να τους ξεσκεπάσει».
Ανέφερε ότι "Δεν γνωρίζει τη διπλωματική γλώσσα αλλά διαθέτει το θάρρος να πει «τα σύκα-σύκα και τη σκάφη-σκάφη»".
«Δεν είμαστε καθόλου ευχαριστημένοι από τη στάση τους. Και η Ευρωπαϊκή Ένωση και τα Ηνωμένα Έθνη καμώνονται ότι δεν καταλαβαίνουν τη θέση μας για σωστή βάση έναρξης των συνομιλιών» ανέφερε ο αρχιεπίσκοπος.
Πρόσθεσε πως η επιμονή της Ελληνοκυπριακής πλευράς σε κοινό ανακοινωθέν αποσκοπεί στην αποτροπή μιας μελλοντικής απόσχισης των Τουρκοκυπρίων. Βλέπουμε λοιπόν ότι στηρίζει την απόφαση της κυβέρνησης Αναστασιάδη στο θέμα. Άλλωστε ο Χρυσόστομος "χρεώνεται" με την εκλογή της συγκεκριμένης κυβέρνησης, έστω και αν οι μετέπειτα εξελίξεις που κόστισαν τεράστια ποσά στην περιουσία της κυπριακής Εκκλησίας διέψευσαν την ορθότητα της επιλογής τους.
Απαντώντας σε σχετική ερώτηση ο προκαθήμενος της Εκκλησίας είπε ότι δεν προτίθεται να ποδηγετήσει την πολιτική ηγεσία, την οποία πιστώνει με μυαλό και πατριωτισμό και η οποία οφείλει να πράξει το καθήκον της.
Το ερώτημα είναι "Τι θα συμβεί" που θα αλλάξει τον οικονομικό χάρτη της Κύπρου. Είναι γνωστό ότι στην κυπριακή οικονομία η Εκκλησία κατέχει εξέχουσα οικονομική θέση και μάλιστα μέχρι πρότινος ήλεγχε την Ελληνική Τράπεζα.
Η κοινωνική κι πληθυσμιακή σύνθεση της Κύπρου, επιτρέπει μέσω της Εκκλησίας να γίνουν οικονομικές κινήσεις που θα επηρεάσουν καθοριστικά το μέλλον του νησιού.
Αυτές οι κινήσεις θα προέρχονται από την Ρωσία ή από κάποιο υπερατλαντικό fund, (αφού σίγουρα δεν θα προέρχεται από την Ευρωπαϊκή ένωση η δανειοδότηση); Αν θεωρήσουμε ότι τα υπερατλαντικά οικονομικά κέντρα δεν θα ήθελαν (ή δεν τα αφήνουν) να μπλέκονται στα πόδια του ΔΝΤ, οι μόνες χώρες που απομένουν και έχουν την οικονομική δυνατότητα είναι η Ρωσία και η Κίνα.
Η πρώτη εκτός από οικονομικό ενδιαφέρον έχει και τεράστια γεωστρατηγικά συμφέροντα στην περιοχή. Η δεύτερη θέλει να κάνει "μπάσιμο" στην Κύπρο και στα ενεργειακά κοιτάσματα του νησιού. Η εμφάνιση της κινεζικής φρεγάτας σε κυπριακό λιμάνι λέει πολλά.
Σε οποιαδήποτε περίπτωση, είναι "κοινό μυστικό" ότι στην Κύπρο "την ψάχνουν" για να σπάσουν την συμφωνία του Μνημονίου που έχει "δέσει" χειροπόδαρα και το δεύτερο ελληνικό κράτος. Και κάτι μάς λέει ότι δεν θα αργήσουν να βρουν την λύση...

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Η αγάπη πέρα από το μαρτύριο της σκέψης

Ένα μυαλό γεμάτο πίκρες δεν μπορεί να καταλάβει τι είναι αγάπη. Αισθηματικότητα και συναισθηματικότητα δεν έχουν καμία σχέση με την αγάπη. Έτσι, η αγάπη δεν έχει σχέση με την επιθυμία και την απόλαυση. Γνωρίζετε τι θα πει να αγαπάς αληθινά κάποιον; Να αγαπάτε χωρίς μίσος, χωρίς ζήλεια, χωρίς θυμό, χωρίς να θέλετε να επηρεάσετε το τι σκέφτεται η τι κάνει ο άλλος, χωρίς να καταδικάζετε, χωρίς να συγκρίνετε; 

Τι είναι η αγάπη; Η λέξη είναι τόσο πολύ φορτωμένη και διεφθαρμένη που αποφεύγω να την χρησιμοποιώ. Όλοι μιλάνε για αγάπη, κάθε περιοδικό και εφημερίδα και κάθε ιεραπόστολος μιλούν συνεχώς για αγάπη. Αγαπώ την πατρίδα μου, αγαπώ τον βασιλιά, αγαπώ κάποιο βιβλίο, αγαπώ το βουνό, αγαπώ την απόλαυση, αγαπώ την γυναίκα μου, αγαπώ τον θεό. Είναι η αγάπη μια ιδέα; Αν όντως είναι, τότε μπορεί να καλλιεργηθεί, τραφεί, να περιβληθεί με στοργή, να επιβληθεί, να αλλάξει κατά το δοκούν."

"Επειδή δεν μπορούμε να λύσουμε αυτό το ανθρώπινο ζήτημα καταφεύγουμε σε αφαιρέσεις. Η αγάπη μπορεί να είναι η ύστατη λύση σε όλες τις δυσκολίες του ανθρώπου, τα προβλήματα και τις επώδυνες προσπάθειες, οπότε πώς θα βρούμε τι είναι η αγάπη; Απλώς ορίζοντάς την; Η εκκλησία την όρισε με τον ένα τρόπο, η κοινωνία με άλλο τρόπο και υπάρχουν ένα σορό αποκλίσεις και διαστρεβλώσεις. Λατρεύουμε κάποιον, κοιμόμαστε με κάποιον, η ανταλλαγή συναισθημάτων, η συντροφικότητα- είναι αυτό που λέμε αγάπη;"

"Μπορεί η αγάπη να χωριστεί στην ιερή και την ανίερη, την ανθρώπινη και την θεϊκή, η απλά υπάρχει μόνο μια αγάπη; Είναι η αγάπη ένα πράγμα και όχι πολλά πράγματα; Αν πούμε "σε αγαπώ" αυτό αποκλείει την αγάπη για κάποιον άλλον; Είναι η αγάπη προσωπική η μη προσωπική; Ηθική η ανήθικη; Οικογενειακή η μη οικογενειακή; Αν αγαπάς την ανθρωπότητα αγαπάς και τον καθένα ξεχωριστά; Είναι η αγάπη συναίσθημα; Είναι η αγάπη αίσθημα; Είναι η αγάπη απόλαυση και επιθυμία; Όλες αυτές οι ερωτήσεις δείχνουν - έτσι δεν είναι; - ότι έχουμε ιδέες για την αγάπη, ιδέες για το τι πρέπει να είναι και τι δεν πρέπει να είναι η αγάπη, έναν κανόνα η κώδικα που έχει δημιουργήσει η κοινωνία στην οποία ζούμε."

"Τώρα πώς θα βρω τι είναι αυτή η φλόγα που λέμε αγάπη; Όχι πως να βρούμε έναν τρόπο να την εκφράσουμε διαφορετικά αλλά να βρούμε την σημασία της. Πρώτα θα απορρίψω ό,τι έχουν πει η εκκλησία, η κοινωνία, οι φίλοι και οι γονείς μου, κάθε βιβλίο και άνθρωπος διότι θέλω να βρω μόνος μου τι είναι η αγάπη. Εδώ είναι ένα τεράστιο πρόβλημα που εμπεριέχει όλη την ανθρωπότητα, υπάρχουν χιλιάδες τρόποι να την ορίσεις και εγώ έχω φυλακιστεί σε κάποιον τρόπο να την ορίζω. Για αυτό τον λόγο δεν πρέπει να διώξω όλες τις τάσεις και τις προκαταλήψεις μου; Είμαι μπερδεμένος, διαλυμένος από τις δικές μου επιθυμίες οπότε λέω στον εαυτό μου "πρώτα καθάρισε το δικό σου μπέρδεμα. Ίσως να μπορέσουμε να δούμε τι είναι αγάπη καταλαβαίνοντας τι δεν είναι."

"Το να ανήκεις σε κάποιον, το να σε φροντίζει κάποιος και να εξαρτάσαι από αυτόν, σε όλο αυτό πρέπει να υπάρχει πάντα άγχος, φόβος, ζήλεια, ενοχή, και όσο υπάρχει φόβος δεν μπορεί να υπάρξει αγάπη. Ένα μυαλό γεμάτο πίκρες δεν μπορεί να καταλάβει τι είναι αγάπη, αισθηματικότητα και συναισθηματικότητα δεν έχουν καμία σχέση με την αγάπη. Έτσι, η αγάπη δεν έχει σχέση με την επιθυμία και την απόλαυση."

"Η αγάπη δεν είναι προϊόν της σκέψης, η οποία με την σειρά της είναι προϊόν του παρελθόντος. Η σκέψη δεν μπορεί να καλλιεργήσει την αγάπη. Η αγάπη δεν περιορίζεται και δεσμεύεται από την ζήλεια, γιατί η ζήλεια είναι το παρελθόν. Η αγάπη είναι το τώρα, το παρόν. Δεν είναι το "θα αγαπήσω" ούτε το "αγάπησα". Όταν αγαπάς δεν πρόκειται να ακολουθήσεις κανέναν. Η αγάπη δεν υπακούει. Όταν αγαπάς δεν υπάρχει ούτε σεβασμός ούτε ασέβεια. Δεν γνωρίζετε τι θα πει να αγαπάς αληθινά κάποιον; Να αγαπάς χωρίς μίσος, χωρίς ζήλεια, χωρίς θυμό, χωρίς να θέλετε να επηρεάσετε το τι σκέφτεται η τι κάνει ο άλλος, χωρίς να καταδικάζετε, χωρίς να συγκρίνετε; Όταν υπάρχει αγάπη υπάρχει σύγκριση; Όταν αγαπάτε κάποιον με όλη σας την καρδιά, με όλο σας τον νου, με όλο σας το σώμα, με όλη σας την ύπαρξη, υπάρχει σύγκριση; Όταν αφήνεσαι ολοκληρωτικά στην αγάπη δεν υπάρχει ο άλλος.

"Αλλά αν θέλετε ακόμα να βρείτε (τι είναι η αγάπη), θα δείτε ότι δεν είναι φόβος, εξάρτηση, ζήλεια, η κτητικότητα, η υπευθυνότητα και το χρέος, η αυτολύπηση, η αγωνία του να μην αγαπηθείς. Λοιπόν, αφού τα διώξετε όλα αυτά, όχι με την βία, αλλά ξεπλένοντας τα όπως η βροχή ξεπλένει την σκόνη πολλών ημερών από ένα φύλλο, τότε ίσως βρείτε αυτό το περίεργο λουλούδι που ο άνθρωπος αναζητά τόσο πολύ. Θα σας υπαγορέψει κάποια εξουσία, κάποια μέθοδος, κάποιο σύστημα πώς να αγαπάτε; Αν κάποιος σας πει πώς να αγαπάτε τότε αυτό δεν είναι αγάπη. Γίνεται να πείτε "θα εξασκήσω την αγάπη. Θα κάτσω κάτω και θα το σκεφτώ μέρα με την ημέρα. Θα εξασκήσω τον εαυτό μου να είναι καλός και ευγενικός και θα τον πιέσω να δίνει προσοχή στους άλλους;"

"Η αγάπη είναι κάτι νέο, φρέσκο, ζωντανό. Δεν έχει χτες ούτε και αύριο. Είναι πέρα από το μαρτύριο της σκέψης. Μόνο το αθώο μυαλό μπορεί να καταλάβει τι είναι η αγάπη, και το αθώο μυαλό μπορεί να ζήσει σε έναν κόσμο που δεν είναι αθώος. Το να βρεις αυτό το καταπληκτικό πράγμα που ο άνθρωπος αναζητά αιώνια μέσα από την θυσία, μέσω της λατρείας, μέσω των σχέσεων, μέσω του σεξ, μέσω κάθε μορφής απόλαυσης και πόνου, είναι δυνατό μόνο όταν η σκέψη κατανοήσει τον εαυτό της και  φτάσει στο τέλος της. Τότε η αγάπη δεν έχει αντίθετο, τότε η αγάπη δεν έχει σύγκρουση."

"Τι πράγμα είναι οι σχέσεις και πόσο εύκολα πέφτουμε στη συνήθεια κάποιας συγκεκριμένης σχέσης, θεωρούμε τα πράγματα δεδομένα, αποδεχόμαστε τις καταστάσεις και δεν είναι ανεκτή καμιά αλλαγή δε δεχόμαστε καμία κίνηση προς την αβεβαιότητα, ούτε για ένα λεπτό. Όλα είναι τόσο καλά ρυθμισμένα, τόσο στέρεα φτιαγμένα, τόσο δεσμευμένα, που δεν υπάρχει καμία ελπίδα για λίγη φρεσκάδα, για μια καθαρή αναζωογονητική ανοιξιάτικη ανάσα. Αυτά κι άλλα πολλά τα ονομάζουμε σχέσεις.

Αν παρατηρήσουμε από κοντά, οι σχέσεις είναι κάτι πολύ πιο λεπτό, κάτι πιο γοργό κι από την αστραπή, πιο αχανές κι από τη γη, γιατί οι σχέσεις είναι η ζωή. Η ζωή μας είναι σύγκρουση. Θέλουμε να κάνουμε τις σχέσεις χοντροκομμένες, ωμές, εύκολες. Έτσι χάνουν την ευωδιά τους, την ομορφιά τους. Όλα τούτα συμβαίνουν γιατί δεν αγαπάμε, κι η αγάπη, φυσικά, είναι το σπουδαιότερο απ’ όλα, γιατί μέσα σ’ αυτή πρέπει να εγκαταλείψει κανείς ολοκληρωτικά τον εαυτό του. (το εγώ του)

Αυτή ακριβώς η ιδιότητα της φρεσκάδας, του καινούριου, είναι ουσιαστική, αλλιώς η ζωή γίνεται ρουτίνα, συνήθεια και η αγάπη δεν είναι συνήθεια, δεν είναι κάτι βαρετό. Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν χάσει το αίσθημα της έκπληξης. Θεωρούν τα πάντα δεδομένα κι αυτή η αίσθηση της ασφάλειας καταστρέφει την ελευθερία και τις εκπλήξεις της αβεβαιότητας.

Τζιντου Κρισναμουρτι