του Δημήτρη Καζάκη
Ο εχθρός της δημοκρατίας είναι εχθρός της πατρίδας. Έτσι θα
μπορούσε να αποδοθεί η γνωστή ρήση «τον του δήμου εχθρόν πολέμιον νομίζειν»,
του Κλεόβουλου του Λίνδιου, ο οποίος έζησε τον 6ο αι. π.Χ. και ήταν ένας από
τους 7 σοφούς της αρχαιότητας. Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορεί κάποιος να
προφασίζεται τον πατριώτη και να εμφορείται από τα δόγματα και τις πρακτικές
της Χρυσής Αυγής. Ο ξυλοδαρμός της βουλευτίνας του ΚΚΕ κ. Λιάνας Κανέλλη στο
πλατώ τηλεοπτικής εκπομπής από τον σεσημασμένο κακοποιό, Κασιδιάρη, εκπροσώπου
της Χρυσής Αυγής, δεν είναι ένα απλό, τυχαίο περιστατικό. Δεν πρόκειται για
κάποια ακρότητα.
Το ΕΠΑΜ από την πρώτη στιγμή είχε επισημάνει τα εξής σχετικά
με την είσοδο της Χρυσής Αυγής στο κοινοβούλιο: «Είναι η πρώτη φορά στην
ελληνική πολιτική ιστορία που καθαρόαιμο φασιστικό, ναζιστικό κόμμα αποκτά
σοβαρή κοινωνική επιρροή και εισέρχεται στο ελληνικό κοινοβούλιο. Το...
φαινόμενο αυτό είναι προϊόν αφενός της
ηθικής και πολιτικής σήψης που διαπερνά ολόκληρη την ελληνική κοινωνία, της
κοινωνικής περιθωριοποίησης ευρύτατων στρωμάτων των λαϊκών τάξεων στα πλαίσια
μια πρωτοφανούς υποβάθμισης της διαβίωσής τους, αλλά και της ιδιαίτερης
προβολής του από τα ΜΜΕ με τρόπο που να ταυτίζεται ο πατριωτισμός με τον
φασισμό και η κοινωνική αγανάκτηση με τις πρακτικές του υποκόσμου. Καθοριστική
επίσης ήταν και η στήριξη από το ίδιο το επίσημο κράτος, το οποίο συντηρεί τις
σχέσεις της Χρυσής Αυγής με τις δυνάμεις καταστολής με σκοπό να λειτουργήσουν
ως τάγματα εφόδου ενάντια στις λαϊκές κινητοποιήσεις. Σημαντικός παράγοντας της
ανόδου της Χρυσής Αυγής είναι επίσης ότι οι λαϊκές γειτονιές έχουν πλέον
εγκαταλειφθεί παντελώς και έχουν μετατραπεί σε γκέτο πρωτοφανούς εξαθλίωσης και
δράσης συμμοριών.» (Απόφαση του Εθνικού Συντονιστικού Συμβουλίου του ΕΠΑΜ
σχετικά με την Εκτίμηση των Εκλογικών Αποτελεσμάτων της 6ης Μαΐου, 16/5/2012)
Ο ρόλος της Χρυσής Αυγής είναι ένας: να νομιμοποιεί στη
συνείδηση του απλού κόσμου την δράση των ταγμάτων εφόδου. Μην ξεχνάμε ότι
βρισκόμαστε υπό κατοχή και διαδικασία εκποίησης. Ο μόνος τρόπος για να μην αντισταθεί
οργανωμένα ο ελληνικός λαός ενάντια στο καθεστώς κατοχής και εκποίησης είναι να
μετατραπεί σε όχλο και να οδηγηθεί σε κοινωνικό εμφύλιο. Και σ’ αυτό τα τάγματα
εφόδου του φασισμού έπαιξαν πάντα πρωταγωνιστικό ρόλο. Άλλωστε, είδατε ποτέ τον
οργανωμένο υπόκοσμο της Χρυσής Αυγής να στρέφεται ενάντια στην εξουσία και τους
εκπροσώπους της. Ποτέ. Αντίθετα τα τάγματα εφόδου δρούσαν πάντα ως το «μακρύ
χέρι» του νόμου. Το ίδιο συνέβαινε στο μεσοπόλεμο με τις ανάλογες ναζιστικές
και φασιστικές οργανώσεις στην Ελλάδα, όπου τότε στόχος ήταν οι «προσφύγοι», ή
«τουρκόσποροι», όπως είχε αποκαλέσει ο Παναγής Τσαλδάρης του Λαϊκού Κόμματος
από βήματος της Βουλής τους μικρασιάτες πρόσφυγες. Ορδές μελανοχιτόχων ναζί και
φασιστών με στρατιωτική οργάνωση και εκπαίδευση εισέβαλαν τότε στις
φτωχογειτονιές των προσφύγων διψώντας για αίμα. Την κάλυψη αυτών των ορδών είχε
αναλάβει η χωροφυλακή και διάφορες παραστρατιωτικές οργανώσεις.
Το ίδιο γίνεται και σήμερα. Μέσα σ’ αυτά τα πλαίσια στήθηκε
και το εν λόγω περιστατικό. Και λέμε στήθηκε όχι γιατί ήταν απαραίτητα
προσυμφωνημένο να γίνει κάτι τέτοιο. Όχι. Στήθηκε γιατί εξαρχής τα Μέσα Μαζικής
Εξαχρείωσης ήθελαν αίμα. Γι’ αυτό καλούσαν σεσημασμένο κακοποιό σε πολιτικά
πάνελ. Ήλπιζαν και ήθελαν να συμβεί κάτι τέτοιο. Από την μια η τηλεθέαση, από
την άλλη η μετατροπή της πολιτικής σε αρένα. Ότι πιο βολικό για τους φασίστες
όλων των ειδών. Η δικαιολογία ότι τα κανάλια ήταν υποχρεωμένα να καλούν τους
Χρυσαυγίτες είναι φούμαρα, πολύ απλά γιατί μπορούσαν κάλλιστα να αρνηθούν την
παρουσία στα πάνελ σεσημασμένων κακοποιών με ανοιχτές ακόμη παρτίδες με την
ποινική δικαιοσύνη. Ας άφηναν την Χρυσή Αυγή να σκούζει. Άλλωστε μην
τρελαθούμε. Η πολιτική των αποκλεισμών είναι πάρα πολύ γνωστή στα ΜΜΕ και στις
συγκεκριμένες εκπομπές. Όποτε θέλουν και όποτε τους συμφέρει εξαφανίζουν μη
αρεστές απόψεις και πρόσωπα. Στην περίπτωση του Κασιδιάρη δεν έγινε, γιατί πολύ
απλά ήθελαν να συμβεί ότι συνέβη.
Αυτό φάνηκε και από τις εξελίξεις μετά. Η αστυνομία, όπως
ήταν φυσικό, δεν μπόρεσε να τον εντοπίσει ώστε να περάσει η προθεσμία του
αυτοφώρου. Ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου ούτε καν συγκινήθηκε από το όλο
συμβάν, έστω κι αν ο συγκεκριμένος ήταν επίσημα ο εκπρόσωπος τύπου της Χρυσής
Αυγής. Ούτε που ίδρωσε το αυτί ακόμη κι όταν λίγο μετά το συμβάν η ίδια η Χρυσή
Αυγή με επίσημη ανακοίνωσή της παρείχε κάλυψη στην δράση του υποτίθεται
καταζητούμενου. Κι έτσι έχουμε ένα επίσημο νόμιμο κόμμα, που καλύπτει ανοιχτά,
περιθάλπει επίσημα και δικαιολογεί την δράση σεσημασμένου κακούργου που
αποτελεί στέλεχός του και διώκεται με την διαδικασία του αυτοφόρου για
βιαιοπραγία, χωρίς να τίθεται ούτε καν θέμα νομιμότητας αυτού του κόμματος. Όλα
είναι μέλι, γάλα. Όλα στο όνομα της δημοκρατίας γίνονται.
Το ΕΣΡ με την σειρά του αντί να επιβάλλει εξοντωτικό
πρόστιμο στο εν λόγω κανάλι και στην συγκεκριμένη εκπομπή που επέτρεψε να γίνει
το όλο σκηνικό και μάλιστα το εκμεταλλεύτηκε σε βαθμό εξευτελιστικό, βγήκε να
πει ότι τα κανάλια απλά υποχρεούνται να διατηρούν την τάξη και την ασφάλεια στα
πλατώ. Με άλλα λόγια, μπορούν να μετατρέπουν τα πάνελ σε αρένες, αρκεί να έχουν
«φουσκωτούς» για να μην τις τρώει κανένας. Αν όμως έβριζε κάποιος από
οποιαδήποτε συχνότητα ραδιοφώνου, τηλεοράσεως, την Μέρκελ, ή αποκαλούσε προδότη
τον Παπούλια και την συμμορία των συγκυβερνώντων, τότε το ΕΣΡ θα έτρεχε με
χίλια να επιβάλει την πλήρη φίμωση με εξοντωτικά πρόστιμα.
Άλλωστε, ο Κασιδιάρης τι έκανε; Αυτό που καλεί τον
νοικοκυραίο να κάνει ο κ. Σαμαράς. Αυτός δεν ήταν που άρχισε και συνεχίζει να
αναφέρεται στην αριστερά με υστερικές κραυγές εμφυλιοπολεμικής έμπνευσης; Ο
συρφετός που έχει μαζέψει γύρω του δεν λέει τα ίδια; Τι μας δήλωσε ο μέγας
πατριώτης Φαήλος Κρανιδιώτης της αποκαλούμενης λαϊκής δεξιάς στα τελευταία
Επίκαιρα; Ότι το μεγάλο πρόβλημα της χώρας είναι να μην πέσει στα χέρια
«αριστεριστών τυχοδιωκτών»! Για το γεγονός ότι είναι στα χέρια της ληστοσυμμορίας
που υπηρετεί ο ίδιος και η οποία έχει πουλήσει ήδη την Ελλάδα και τον λαό της
σε τιμή ευκαιρίας, δεν έχει να πει τίποτε.
Ένας άλλος από τον συρφετό των νεογιάπηδων φασιστών της
τρύπιας κάλτσας που έχει μαζέψει γύρω της η ηγεσία της ΝΔ και ο οποίος
καμώνεται τον Statesman, ο Χάρης Παυλίδης, έγραφε μόλις χθες:
«Οι ανοησίες που ακούγονται αυτό το διάστημα υπερβαίνουν τα
όρια του γελοίου. Αναφέρομαι σε όλους αυτούς που δήθεν εμφανίζονται
αιφνιδιασμένοι από τις δραστηριότητες της «Χρυσής Αυγής» και κάνουν λόγο για το
«αυγό του φιδιού». Ανιστόρητες ανοησίες που λέγονται προκειμένου να αποκτήσει
«πλοκή» του αφήγημα της Αριστεράς. Ε, λοιπόν ούτε «αυγά» υπάρχουν αλλά ούτε και
«φίδια». Αυτό που σήμερα εκφράζει η «Χρυσή Αυγή» είναι μια ριζοσπαστική εθνικιστική
Ακροδεξιά, που υπήρχε από το κίνημα των επιστράτων της εποχής του Γούναρη και
σήμερα αποτελεί μια πραγματικότητα. Είναι το κόμμα της Ακροδεξιάς, που όπως σ’
όλη την Ευρώπη έτσι κι εδώ, φιλοδοξεί να εκπροσωπήσει συγκεκριμένα πολιτικά
χαρακτηριστικά. Πέρα απ’ την αισθητική πλευρά του πράγματος- αναφέρομαι στους
«φουσκωτούς»- η «Χρυσή Αυγή» είναι ένα αντιδημοκρατικό κόμμα που δεν πιστεύει
στον κοινοβουλευτισμό- απλώς τον χρησιμοποιεί όπως και το ΚΚΕ ως μέσο
προκειμένου να πετύχει το στόχο του- πιστεύει στο «Εθνικό Λαϊκό Κράτος» και
αξιοποιεί τους μετανάστες- που πράγματι αποτελούν μείζον πρόβλημα- για να
προσελκύσει τους αγανακτισμένους πολίτες.»
Ώστε έτσι λοιπόν; Το όλο ζήτημα είναι απλά θέμα γραφικότητας
και επομένως η Χρυσή Αυγή θα πρέπει να παραμείνει ως νόμιμο κόμμα, όπως είναι
και το ΚΚΕ. Με άλλα λόγια αν τεθεί θέμα νομιμότητας της Χρυσής Αυγής, ο εν λόγω
κύριος θέτει θέμα νομιμότητας και για το ΚΚΕ. Οι διακριτές ιδεολογικοπολιτικές
συγγένειες του εν λόγω κυρίου με τον χώρο της Χρυσής Αυγής είναι ολοφάνερες. Η
Δεξιά που οικοδομεί ο κ. Σαμαράς σήμερα εκτελώντας εντολές έξωθεν, έχει ανάγκη
από μια νόμιμη Χρυσή Αυγή, γιατί έχει ανάγκη από τον εμφύλιο πόλεμο. Επενδύει
στην αναβίωση των εμφυλιοπολεμικών συνδρόμων και όχι μόνο.
Τα μεγάλα αφεντικά έχουν ανάγκη να οδηγήσουν την κοινωνία
στον εμφύλιο. Κι αυτό μπορεί να γίνει μόνο με την αναβίωση του δεξιά-αριστερά
της εποχής του φασισμού και του εμφυλίου. Και σ’ αυτό παίζουν ρόλο όχι μόνο ο
υπόκοσμος της Χρυσής Αυγής, αλλά και εκείνοι στην αριστερά που λειτουργούν με
την ίδια ηθική και λογική της Χρυσής Αυγής. Πρόκειται για τους χρυσαυγίτες της
αριστεράς, που λειτουργούν με την ίδια λογική της Χρυσής Αυγής, αλλά
αυτοπροσδιορίζονται ως αντιεξουσιαστές, αντικαπιταλιστές, διεθνιστές και άλλα
τέτοια.
Την λογική και την πρακτική αυτών των χρυσαυγιτών της
αριστεράς την δοκίμασε την Πέμπτη το βράδυ στα Εξάρχεια κι ένα μέλος του ΕΠΑΜ,
όπου δοκίμασε να τον προπηλακίσει σε δημόσιο χώρο μια συμμορία από δαύτους
κραυγάζοντας συνθήματα ενάντια υποτίθεται στους εθνικιστές, φασίστες. Δεν θα
ασχοληθούμε με την ταύτιση εθνικισμού και φασισμού, που μόνο αφελείς,
ανιστόριτοι, ή απολογητές του φασιστικού φαινομένου μπορούν να κάνουν. Απλά θα
πούμε ότι η δράση αυτή των λεγόμενων αντιεξουσιαστών-αντικαπιταλιστών δεν
διαφέρει σε τίποτε από την δράση των ομολόγων τους στην Χρυσή Αυγή. Είναι το
ίδιο επικίνδυνοι, ακόμη κι αν δεν καθοδηγούνται από τα ίδια κέντρα. Ο στόχος
τους είναι κοινός: να βυθιστεί η ελληνική κοινωνία σ’ έναν αιματηρό εμφύλιο
ώστε οι επικυρίαρχοι να συνεχίσουν ήσυχοι τη δουλειά τους. Και μέσα στην
αναμπουμπούλα να χορτάσουν και οι δυο όψεις του Ιανού την δίψα τους για αίμα
αθώων.
