Ως κυβέρνηση «προδοτών του έθνους» θα περάσει στην ιστορία της Ιρλανδίας η δεξιά κυβέρνηση του Μπράιαν Κάουεν, που ώθησε τη χώρα στην ατίμωση της υπαγωγής σε καθεστώς υποτέλειας προς την ΕΕ και το ΔΝΤ, αν οι ιρλανδικές εφημερίδες αντανακλούν τα πραγματικά αισθήματα του ιρλανδικού λαού.
«Αναίσχυντη παράδοση» έχει τίτλο η «Αϊρις Ντέιλι Μέιλ», καταγγέλλοντας ότι η κυβέρνηση «ύψωσε λευκή σημαία» και «έθεσε τέρμα σε ενενήντα χρόνια ανεξαρτησίας» της Ιρλανδίας.
«Μετά από δυο εβδομάδες αναίσχυντων ψεμάτων, η κυβέρνηση πάει να ζητιανέψει στις Βρυξέλλες λόγω της χρεοκοπίας της χώρας που προκάλεσε η πολιτική της» γράφει η «Αϊρις Σαν» και συμπληρώνει: «Από εδώ και πέρα μη εκλεγμένοι γραφειοκράτες θα διαχειρίζονται τις τύχες μας. Μας απομένει όμως μια εξουσία: να τιμωρήσουμε εκείνους που είναι υπεύθυνοι για την καταστροφή του έθνους μας».
«Σφάξτε τους όλους μετά τα Χριστούγεννα!», γράφει στο κύριο άρθρο της η φιλοκυβερνητική μέχρι τώρα εφημερίδα «Σάντεϊ Ιντιπέντεντ», η οποία είχε τίτλο «Η οργή ενός έθνους θα διώξει τον Κάουεν» και παρουσίαζε στην πρώτη σελίδα της, με τη μορφή... επικήρυξης, τα κεφάλια και των 15 μελών της κυβέρνησης με τους οκτάστηλους τίτλους: «Είπατε ψέματα, μας εξαπατήσατε, φύγετε τώρα για χάρη της Ιρλανδίας»!
Ακόμη και η πιο δεξιά εφημερίδα της Ιρλανδίας, οι «Αϊρις Τάιμς», καλούν την κυβέρνηση να παραιτηθεί «για να λήξει αυτό το όνειδος», επειδή «δεν μπορεί πλέον να συνεχίσει να κυβερνά αφού έχασε και το τελευταίο ίχνος κύρους, οπότε όσο νωρίτερα λήξει η επιθανάτια αγωνία της τόσο το καλύτερο για όλον τον κόσμο». Μέσα στο κλίμα αυτό, με επιθέσεις οργισμένων πολιτών εναντίον των αυτοκινήτων υπουργών και με μια μεγάλη διαδήλωση να οργανώνεται το Σάββατο εναντίον της κυβέρνησης, την εγκαταλείπουν πανικόβλητοι οι εταίροι της στην εξουσία.
Δύο ανεξάρτητοι δεξιοί βουλευτές δήλωσαν ήδη χθες ότι δεν είναι βέβαιοι αν θα ψηφίσουν τον προϋπολογισμό του 2011 στις 7 Δεκεμβρίου, πράγμα που έχει ιδιαίτερη σημασία γιατί, αν τον καταψηφίσουν, ο προϋπολογισμός δεν περνάει, οπότε η κυβέρνηση ανατρέπεται.
Ακόμη και το απεχθές κόμμα των Ιρλανδών Πράσινων, το οποίο συμμετέχει στην κυβέρνηση και μέχρι τώρα στήριζε πλήρως την πολιτική της καθώς μόνο χάρη στους 6 οικολόγους βουλευτές κρατιόταν ο Κάουεν στην εξουσία, προσπάθησε χτες να αποστασιοποιηθεί μήπως και γλιτώσει τη θεωρούμενη ως βέβαιη κοινοβουλευτική εκμηδένισή του στις επόμενες βουλευτικές εκλογές. Δήλωσε ότι τάσσεται υπέρ της διεξαγωγής βουλευτικών εκλογών τον Ιανουάριο, αποσύρεται από τον κυβερνητικό συνασπισμό, αλλά θα... ψηφίσει τον προϋπολογισμό της κυβέρνησης από την οποία «αποσύρεται»!
«Ο λαός αισθάνεται εξαπατημένος και προδομένος» δήλωσε ο ηγέτης των Ιρλανδών Πράσινων Τζον Γκόρμλι, ισχυριζόμενος ότι «λυπάμαι πολύ που η χώρα βρίσκεται στα χέρια του ΔΝΤ και εγώ και οι συνεργάτες μου είμαστε βαθιά αναστατωμένοι από όσα συνέβησαν, αλλά πιστεύουμε ότι έπρεπε να μείνουμε διαρκώς στην κυβέρνηση για να δρούμε υπέρ του εθνικού συμφέροντος»!
Χθες τη νύχτα ο Ιρλανδός πρωθυπουργός απέρριψε το αίτημα της αντιπολίτευσης, αλλά και κυβερνητικών βουλευτών να παραιτηθεί αμέσως και δήλωσε ότι θα διαλύσει τη Βουλή και θα προκηρύξει εκλογές μόνο αφού προηγουμένως περάσει τον προϋπολογισμό που θα κατατεθεί στο κοινοβούλιο βάσει και των όρων των ξένων επικυρίαρχων της Ιρλανδίας στις 7 Δεκεμβρίου, αλλά η ψήφισή του μπορεί να χρειαστεί έναν ολόκληρο μήνα. Έτσι οι εκλογές τοποθετούνται περί τον Φεβρουάριο, καθυστερώντας λίγο την απαλλαγή της Ιρλανδίας από αυτή την επονείδιστη κυβέρνηση.
Έρχεται η σειρά της Πορτογαλίας
Η καθυπόταξη της Ιρλανδίας και η υπαγωγή της σε καθεστώς Μνημονίου ανοίγει τον δρόμο για τη στοχοποίηση πλέον της Πορτογαλίας ως του επόμενου κράτους - θύματος που θα απολέσει την εθνική κυριαρχία και ανεξαρτησία του για να μεταφερθεί και αυτή η χώρα στο «δημοσιονομικό Νταχάου» του «πακέτου σωτηρίας» της ΕΕ και του ΔΝΤ, που έστησαν οι Γερμανοί. Οι πάντες πλέον θεωρούν αναπότρεπτη την εξέλιξη αυτή αναφορικά με την Πορτογαλία, την οποία έχουν ήδη ξεγράψει πριν καλά καλά χυθεί το αίμα της Ιρλανδίας στον βωμό του ευρώ. Το μεγάλο στοίχημα πλέον θεωρείται αν θα γονατίσει αμέσως μετά και η Ισπανία - κάτι που θα σήμαινε το τέλος του σημερινού ευρώ.
Γιώργος Δελαστίκ
"το Έθνος"
