Ο έρωτας, η εργασία κι η γνώση είναι οι αστείρευτες πηγές της ζωής μας. Αυτές πρέπει να την κυβερνούν

Πάντα, σ’ όλη μου τη ζωή, αγαπούσα τα μωρά, τα παιδιά και τους νέους, κι αυτά το ίδιο πάντα μ’ αγαπούσαν και μ’ ένιωθαν. Τα μωρά μου χαμογελούσαν γιατί είχα μαζί τους μια βαθιά επαφή και, πολλές φορές, παιδιά δυο και τριών χρόνων γίνονταν σκεπτικά και σοβαρά μόλις με κοίταζαν. Ήταν αυτό ένα από τα μεγάλα και ευτυχή προνόμια που είχα στη ζωή μου, και θέλω να εκφράσω κατά κάποιο τρόπο την ευγνωμοσύνη μου για τούτη την αγάπη που μου χάρισαν οι μικροί μου φίλοι. Είθε η μοίρα και ο μεγάλος ωκεανός της ζωντανής ενέργειας, απ’ όπου ήρθαν κι όπου αργά ή γρήγορα θα επιστρέψουν, να τους ευλογήσουν με ευτυχία, ευδαιμονία κι ελευθερία στη ζωή τους. Ελπίζω να ‘χω συμβάλει κι εγώ αρκετά στη μελλοντική τους ευτυχία. Αυτά τα όμορφα, άδολα και χαρούμενα πλάσματα, τα μωρά, πώς άραγε γίνονται σαν κι εμάς, άνθρωποι ανασφαλείς, μπερδεμένοι, ανίκανοι να ζήσουν μαζί αρμονικά, άνθρωποι που γυρεύουν τα υπέρμετρα πλούτη, την περισσή εξυπνάδα, τη ζηλευτή ομορφιά, την παγκόσμια φήμη, όπια και αν είναι αυτή, άνθρωποι που αναζητούν κάποτε το Θεό (που κάπου μοιάζει να είναι κρυμμένος) και ελπίζουν να μη τους μοιάσουν τα παιδιά τους; Γεννιόμαστε άγγελοι και γινόμαστε απολωλότα πρόβατα. Κι όπως μαθαίνουμε διαβάζοντας τους παλιότερους, έτσι γινόταν πάντα. Πώς γίνεται αυτό; Γιατί εμείς οι άνθρωποι, που είμαστε από κάθε άποψη τα πιο νοήμονα από όλα τα ζώα, δεν καταφέρνουμε να συνειδητοποιήσουμε αυτό που ο κάθε σκύλος, φάλαινα ή ποντίκι αυτόματα γνωρίζει, ότι είναι μέρος της φύσης κι ότι πρέπει να συνεργάζεται μαζί της, να υπακούει στους νόμους της; Γιατί αποξενωνόμαστε από τη ζωή; Ποιο είναι το λάθος μας; Ποιο είναι το λάθος μας στον τρόπο που μεγαλώνουμε τα παιδιά μας; Ο Ράιχ πάντα έθετε ερωτήματα σαν κι αυτά. Ήταν από τους σπάνιους εκείνους ανθρώπους που μπορούν και βγαίνουν έξω από τον πολιτισμό τους για να εξετάσουν με αμερόληπτη ματιά. Αυτό το βιβλίο περιέχει ένα μέρος από το τεράστιο έργο του Ράιχ σχετικά με την ανθρώπινη παθολογία. Αποτελείται από μελέτες, που έγιναν ανάμεσα στα 1926 και 1952, για τις βλάβες που προκαλούμε στα παιδιά μας όταν καταστέλλουμε τις φυσικές τους παρορμήσεις, μερικές από τις οποίες είναι σεξουαλικές. Το ενδιαφέρον που έχουν αυτές οι μελέτες είναι κάθε άλλο παρά εφήμερο. Μέσα σ’ ένα κόσμο όπου τα έθνη ετοιμάζουν την εξόντωσή τους, τη δική τους και ολόκληρου του πλανήτη, για να επιβάλουν αποφασιστικά τις διάφορες ιδεολογικές τους απόψεις, εκείνο που πρέπει να κάνουμε είναι να μελετάμε με ζήλο καθετί που μπορεί μνα μας βοηθήσει να καταλάβουμε πώς βρεθήκαμε σ’ αυτή την τρομακτική θέση. (από τον πρόλογο του Γουίλιαμ Στάιγκ στην έκδοση 1983).
...Όταν ένα παιδί γεννιέται, βγαίνει μέσα από μια ζεστή μήτρα θερμοκρασίας 37 βαθμών σ’ ένα περιβάλλον 18-20 βαθμών. Το σοκ της γέννησης …μεγάλο κακό. Μα θα μπορούσε να αντέξει αν δεν γίνονταν τα υπόλοιπα. Μόλις βγει έξω, το σηκώνουν από τα πόδια και το χτυπούν στα πισινά. Το πρώτο καλωσόρισμα είναι χαστούκι. Και το επόμενο: το παίρνουν από τη μητέρα.

…Είναι κάτι που μετά από 100 χρόνια θα φαίνεται απίστευτο.

…Επίσης, πριν από 6 ή 7 χιλιάδες χρόνια, οι Εβραίοι καθιέρωσαν την περιτομή. Κόψιμο του πέους. Αυτό είναι δολοφονία. Η περιτομή είναι από τα χειρότερα που μπορούν να γίνουν στα παιδιά.

...Και ύστερα έρχεται το χειρότερο: το καημένο το παιδί, το μωρό, πασχίζει συνέχεια να τεντωθεί, να βρει κάποια ζεστασιά, από κάπου να πιαστεί. Πλησιάζει τη μητέρα κι αγγίζει τα χείλη του στη μητρική θηλή. Τι γίνεται τότε; Η θηλή είναι κρύα ή δεν ορθώνεται ή δε βγάζει γάλα ή το γάλα είναι κακό. Και τι κάνει λοιπόν αυτό το μωρό. Λέει «όχι». Από το πρώτο κιόλας ξεκίνημα, αρχίζει να αναπτύσσεται το μίσος. Εδώ αρχίζει να αναπτύσσεται, το «όχι», το μεγάλο «ΟΧΙ» της ανθρωπότητας. Κι ύστερα ρωτάτε γιατί άραγε ο κόσμος έχει τέτοια χάλια.

…Τον περασμένο αιώνα (εννοεί τον 20ο) οι γονείς και οι παππούδες μας προσπάθησαν πολλές φορές να διαπεράσουν το τείχος του κοινωνικού κακού με κάθε είδους κοινωνικές θεωρίες, πολιτικά προγράμματα, μεταρρυθμίσεις, ψηφίσματα και επαναστάσεις. Και όλες τις φορές απέτυχαν οικτρά. Όλες οι προσπάθειες για βελτίωση της τύχης του ανθρώπου απέτυχαν. Το χειρότερο όμως ήταν ότι με κάθε νέα προσπάθεια, η αθλιότητα γινόταν ακόμα βαθύτερη και η εμπλοκή ακόμα χειρότερη.

…Προσπαθήσαμε απεγνωσμένα να πηδήξουμε προς την ελευθερία με αλυσοδεμένα πόδια και πέσαμε.

…Δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να πούμε στα παιδιά μας πώς να φτιάξουν το μέλλον τους, αφού αποδειχτήκαμε ακατάλληλοι να φτιάξουμε το δικό μας παρόν. Εκείνο που μπορούμε να κάνουμε ωστόσο, είναι να πούμε στα παιδιά μας πού και πώς αποτύχαμε.

…Δεν είναι δυνατό να ελπίζουμε ότι θα φτιάξουμε ανεξάρτητους ανθρώπους, όταν η αγωγή των παιδιών βρίσκεται στα χέρια των πολιτικών. Δεν πρέπει να παραδίνουμε τα παιδιά μας με τέτοιο άθλιο τρόπο

…Το νεογέννητο παιδί είναι, πρώτα απ’ όλα, ένα μέρος της ζωντανής φύσης, ένα οργονοτικό σύστημα που διέπεται από ορισμένους βιοενεργειακούς νόμους. Κανείς δε μπορεί να αρνηθεί το γεγονός ότι η ζωντανή φύση είναι ένας χώρος ζωής απείρως ευρύτερος από την εκκλησία, το κράτος ή ένα συγκεκριμένο πολιτισμό.

…Ενώ η φύση έχει την τάση να συνενώνει την ανθρωπότητα με τις βαθιές αρχές της ζωής, η πολιτιστική, η θρησκευτική η κρατική και οι άλλες αρχές, τείνουν αυτόματα να καταλύσουν και να διασπάσουν αυτή τη βασική ενότητα της παγκόσμιας ανθρώπινης ύπαρξης.

…Τα παιδιά, όπως και τα άλλα ζώα, γεννιούνται παντού χωρίς θωράκιση. Ο αθωράκιστος άνθρωπος μπορεί και αντιμετωπίζει τις δυσκολίες της ζωής με άνεση.

…Έχει αποδειχθεί ότι οι οργανισμοί που λειτουργούν σύμφωνα με το φυσικό νόμο είναι απαλλαγμένοι από βιοπάθειες.

…Το σκότωμα της φυσικής αρχής είναι που δημιουργεί τη δευτερογενή διεστραμμένη και βίαιη φύση, τη λεγόμενη ανθρώπινη φύση, κι ότι αυτά ακριβώς τα τεχνητά πολιτιστικά κατασκευάσματα δημιουργούν τις αναγκαιότητες της καταναγκαστικής ηθικής και των σκληρών νόμων.

…Εκείνο που ευθύνεται πρωταρχικά για τη συστηματική θωράκιση κάθε καινούργιας γενιάς είναι ο τρόμος που κυριεύει το θωρακισμένο ανθρώπινο ζώο καθώς αντικρίζει κάθε εκδήλωση της ζωής. Το βίαιο μίσος που στηρίζεται στον τρόμο είναι αυτό που κανονίζει τη θωράκιση του νεογέννητου παιδιού.

…Στις επανειλημμένες και απεγνωσμένες της προσπάθειες να διαπεράσει την ακαμψία, η ερωτική παρόρμηση του θωρακισμένου ανθρώπου μετατρέπεται σε μίσος. Ο άνθρωπος δε θέλει να μισεί. Η θωράκισή του τον αναγκάζει. Τώρα ξέρουμε ότι η σκληρότητα του ανθρώπου στρέφεται κυρίως εναντίον εκείνου που πιο πολύ επιθυμεί. Τώρα φαίνεται ξεκάθαρα γιατί όσο μιλά για «ειρήνη», άλλο τόσο κάνει «πόλεμο».

…Το βασικό έργο κάθε παιδαγωγικής που κατευθύνεται από το συμφέρον του παιδιού και όχι από το συμφέρον των κομματικών προγραμμάτων, του κέρδους, της εκκλησίας κλπ., είναι να απομακρύνει κάθε εμπόδιο που βρίσκεται στο δρόμο αυτής της φυσικά δοσμένης παραγωγικότητας και πλαστικότητας της βιολογικής ενέργειας.

…Πρέπει να μαθαίνουμε απ’ τα παιδιά κι όχι να τους επιβάλουμε τις δικές μας στραβές ιδέες και κακές έξεις που έχουν ήδη αποδειχθεί εξαιρετικά καταστροφικές και γελοίες για κάθε νεώτερη γενιά. ΑΣ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΤΑ ΙΔΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥΣ. Έχουν τις φυσικές δυνάμεις για να το κάνουν, κι είναι καθήκον μας να τις προστατέψουμε.

…Η άποψη ότι η υγεία είναι οπωσδήποτε κάτι «τέλειο», κι ότι ένα «υγιές» παιδί δεν πρέπει να έχει τίποτα, δεν έχει καμιά σχέση ούτε με την πραγματικότητα ούτε με τη λογική.

…Δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας όταν ένα παιδί λέει ότι θα σκοτώσει ή όταν παίρνει ένα μαχαίρι και κάνει σαν να ήθελε να το χρησιμοποιήσει. Αντίθετα έχουμε κάθε λόγο να ανησυχούμε όταν ένα παιδί, ενώ είναι πάντα ευγενικό και υπάκουο και ποτέ δεν απειλεί να σκοτώσει, τρέφει μέσα στη χαρακτηρολογική του δομή έντονες φονικές φαντασιώσεις ή αναπτύσσει φοβίες σχετικές με μαχαίρια και φόνους.

…Είναι γνωστό ότι πολλοί δολοφόνοι είναι ύπουλοι κι ευγενικοί. Δεν έχουμε παρά να θυμηθούμε τον ύπουλο χαρακτήρα ενός Χίμλερ ή ενός Στάλιν.

…Το παιδί πρέπει να ΖΕΙ σύμφωνα με τη φύση του, πρακτικά κι ολοκληρωμένα.

…Να προετοιμαστούμε προσεχτικά, παρά να προχωρήσουμε απροετοίμαστοι μόνο και μόνο για να υποχωρήσουμε αργότερα ολοκληρωτικά ηττημένοι.

…Εκείνοι που λειτουργούν με «πρέπει» και δεν «πρέπει», είναι σαν αν μην έχουν ιδέα από έμφυτη ηθική συμπεριφορά του ανθρώπου.

…Αν αφήνετε το παιδί σας να μεγαλώνει όπως το έπλασε η φύση, αν δεν στρεβλώνετε τις βασικές του ανάγκες σε αφύσικες, α-κοινωνικές δευτερογενείς ενορμήσεις, τότε δε θα είναι καθόλου απαραίτητη η καταναγκαστική καταστολή της «κακίας». Ο φαύλος κύκλος των αυστηρών ηθών και της κακής φύσης θα πάψει να αφανίζει τις ανθρώπινες ζωές.

…Η ηθικολογία μόνο αυξάνει την πίεση του κρίματος και της ενοχής και ποτέ δεν φτάνει ή δε μπορεί να φτάσει στις ρίζες του προβλήματος. ΠΡΩΤΑ ΑΠ’ ΟΛΑ, ΜΗΝ ΚΑΤΑΣΤΕΛΛΕΤΕ ΤΗ ΦΥΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝΤΑΙ ΑΝΤΙΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΕΝΟΡΜΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΑΛΟΥΝ ΚΑΤΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ. ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΤΟΣΟ ΑΠΕΛΠΙΣΜΕΝΑ ΚΑΙ ΜΑΤΑΙΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΤΕ ΝΑ ΠΕΤΥΧΕΤΕ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΙΘΑΝΑΓΚΑΣΜΟ, ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΟ ΝΕΟΓΕΝΝΗΤΟ ΜΩΡΟ ΕΤΟΙΜΟ ΝΑ ΖΗΣΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕΙ ΟΠΩΣ ΠΡΟΣΤΑΖΕΙ Η ΦΥΣΗ.

…Γι’ αυτό μια υγιής, σεξουαλικά έμπειρη και στοργική χωριάτισσα μπορεί πολλές φορές να βρίσκει σωστές απαντήσεις σε μια κρίσιμη κατάσταση του παιδιού, πολύ πιο γρήγορα και πιο αποτελεσματικά και από τον πιο μορφωμένο παιδαγωγό.

…Αντιμετωπίζοντας τα παιδιά βρισκόμαστε μπροστά σε αληθινά κοσμικά γεγονότα, που η έκτασή τους ξεπερνάει κατά πολύ τα συμφέροντα μιας τοπικής εκκλησίας ή ενός κομματικού αφεντικού.

…Η έκπτωση του Αδάμ και της Εύας από τον κήπο της Εδέμ αναφέρεται στην από πολύ καιρό χαμένη επαφή του ανθρώπου με τη φύση. Δεν μπορεί να ξαναμπεί, για όσο ακόμα θα είναι «αμαρτωλός». Κατά την άποψή μας, δεν μπορεί να ξαναγυρίσει στη φύση, γιατί υπάρχει κάτι που αντιφάσκει με τη φύση. Αφού ο άνθρωπος είναι ένα ελάχιστο μέρος της φύσης, πρέπει να υπακούει τους νόμους της για να μη χάσει την αληθινή του φύση, για να μη γίνει ακατάλληλος, και για να μην καταλήξει στο χάος που βρίσκεται σήμερα. Δε χρησιμεύει σε τίποτα να καλούμε τον άνθρωπο «να ξαναγυρίσει στο Θεό», αν δεν καταλαβαίνουμε τι σημαίνει στην πραγματικότητα «Θεός». Το να μη γνωρίζουμε το Θεό είναι ένα μέρος της φρούρησης της εισόδου, η τιμωρία, ένα μέρος της πτώσης του ανθρώπου.

…Ένας από τους πιο τραγικούς κα παράξενους παραλογισμούς είναι ότι ο άνθρωπος είναι πρόθυμος να διακινδυνέψει τη ζωή του για μια εθνική ιδέα ή μια οποιαδήποτε σταυροφορία, ενώ μαζεύεται και δειλιάζει, όταν καλείται να υπερασπιστεί την απλούστερη πεποίθηση για τη ζωή, την εργασία, τον έρωτα, τα παιδιά, την αλήθεια.

Βίλχελμ Ράϊχ: "Τα παιδιά του μέλλοντος" (1952)

εκδόσεις "Αποσπερίτης"

Η αλήθεια της γεωμετρίας στη φύση, στα ελληνικά κείμενα: Χρυσός αριθμός Φ

Τι κοινό έχουν μια πιστωτική κάρτα, η αναπαραγωγή των κουνελιών, το κουνουπίδι και ο Παρθενώνας; Η απάντηση ακούει στο όνομα 1,618033..., το χρυσό αριθμό. Μάθετε τι τον καθιστά τόσο μαγικό!
Τι το ιδιαίτερο έχει, λοιπόν, αυτός ο αριθμός; Σε τι διαφέρει από τους άλλους; Όπως ο π (3,141592...) εκφράζει το πιο τέλειο γεωμετρικό σχήμα, τη σφαίρα, έτσι και ο φ (1,618033...) είναι ο αριθμός της ομορφιάς. Ο μοναχός του 15ου αιώνα Λούκα Πατσιόλι, επηρεασμένος από την αντίληψη της εποχής ότι οι νέες γνώσεις της επιστήμης έπρεπε να ενταχθούν στο εκκλησιαστικό δόγμα, τον ονόμασε Η θεία αναλογία. Πού αναφέρεται αυτή η φράση, που θα ταίριαζε μάλλον σε αλχημιστή ή αποκρυφιστή παρά σε μαθηματικό; Στο «χρυσό αριθμό», ονομασία που αποδίδεται στον Λεονάρντο Ντα Βίντσι. Αιώνες αργότερα, ο Αμερικανός μαθηματικός Μαρκ Μπαρ θα τον προσδιόριζε με το ελληνικό γράμμα φι, προς τιμήν του γλύπτη Φειδία, ο οποίος με βάση αυτόν τον αριθμό δημιουργούσε τα έργα του.
Μαθηματική ομορφιά

Ο φ ανήκει στους άρρητους αριθμούς, δηλαδή εκείνους που δεν μπορούμε να εκφράσουμε ως κλάσμα δύο ακέραιων. Για παράδειγμα, η τετραγωνική ρίζα του δύο είναι άρρητος αριθμός: αυτή η ανακάλυψη προκάλεσε τέτοια αμηχανία στους πυθαγόρειους, που την απέκρυψαν από τον υπόλοιπο κόσμο. Σήμερα, για να υπολογίσουμε το χρυσό αριθμό, αρκεί να χρησιμοποιήσουμε ένα κομπιουτεράκι και να ακολουθήσουμε τις εξής απλές οδηγίες: πρώτα υπολογίζουμε την τετραγωνική ρίζα του 5. Μετά προσθέτουμε 1 στο αποτέλεσμα και τέλος το διαιρούμε διά 2. Σε μαθηματικούς όρους, χρυσός αριθμός είναι εκείνος που αν του προσθέσουμε το 1 θα μας δώσει το ίδιο αποτέλεσμα το οποίο θα έχουμε και αν τον υψώσουμε στο τετράγωνο. Δηλαδή, αν ο χρυσός αριθμός ήταν το 4, θα έπρεπε να είχαμε το ίδιο αποτέλεσμα είτε κάναμε τον πολλαπλασιασμό 4 επί 4 είτε κάναμε την πρόσθεση 4 συν 1, που όμως δεν ισχύει. Στην πραγματικότητα, πάντως, υπάρχουν δύο χρυσοί αριθμοί, ένας θετικός (1,618033...) και ένας αρνητικός (-1,618033...), αλλά ο πρώτος έχει κλέψει όλη τη δόξα.
Πανταχού παρών

Όμως, το μυστήριο με αυτόν τον παράξενο αριθμό είναι ότι το συναντάμε στην ανάπτυξη των φυτών, την κατανομή των φύλλων σε ένα μίσχο και τα όστρακα. Κρύβεται επίσης στις πιστωτικές κάρτες, στις αναλογίες του Παρθενώνα και στο διαχρονικό πρότυπο του αρμονικού ανθρώπινου σώματος, στον Άνθρωπο του Βιτρούβιου, έργο του Λεονάρντο Ντα Βίντσι.
Ακολουθώντας τα βήματα του αρχιτέκτονα της Αναγέννησης Λεόν Μπατίστα Αλμπέρτι και του γλύπτη Αντόνιο Φιλαρέτε, ο Λεονάρντο πίστευε ότι υπάρχει στενή σχέση ανάμεσα στην ανατομία και την αρχιτεκτονική. Τη δεκαετία του 1480, όταν προσέφερε τις υπηρεσίες του στον δούκα του Μιλάνου, εμβάθυνε στη σχέση των δύο επιστημών και δημιούργησε το διάσημο σχέδιο το 1487. Το σχέδιο αυτό βασίστηκε στην πραγματεία που είχε γράψει για το ανθρώπινο σώμα ο Ρωμαίος αρχιτέκτονας Μάρκος Πολλίωνας Βιτρούβιος.
Η χρυσή τελειότητα

Στην περιγραφή του, ο Πολλίωνας αναφέρει: «Στο ανθρώπινο σώμα, το κέντρο είναι ο ομφαλός. Επομένως, αν ένας άντρας ξαπλώσει με το πρόσωπο προς τα πάνω, τα χέρια και τα πόδια του αναπτυγμένα, και σχεδιάσουμε έναν κύκλο με κέντρο τον ομφαλό, τα δάχτυλα των χεριών και των ποδιών θα αγγίξουν την περιφέρεια του κύκλου. Μπορούμε επίσης να περικλείσουμε το σώμα με ένα ορθογώνιο σχήμα». Αν διαιρέσουμε τη μια πλευρά του ορθογωνίου (το ύψος του ανθρώπου) με την ακτίνα του κύκλου (την απόσταση από τον ομφαλό μέχρι την άκρη των δαχτύλων), θα έχουμε το χρυσό αριθμό. Έτσι, για να ανακαλύψει κάποιος κατά πόσο ανταποκρίνεται στο πρότυπο της αισθητικής τελειότητας, δεν έχει παρά να πάρει μια μεζούρα.
Σιγά σιγά ο Λεονάρντο παθιάστηκε με την αναζήτηση μοτίβων που συνέδεαν την ανατομία με την αρχιτεκτονική, με την αρμονία της μουσικής, ακόμη και με την ίδια τη φύση. Η προσπάθειά του να βρει αναλογίες και να συσχετίσει την περιφέρεια των κορμών των δέντρων με το ύψος των κλαδιών τους ήταν επίπονη αλλά μάταια. Ωστόσο, δεν επρόκειτο απλώς για μια εμμονή, καθώς, όταν παρατηρούμε τη φύση, μπορούμε να εντοπίσουμε το χρυσό αριθμό σε πολλά διαφορετικά παραδείγματα. Αλλά προτού ασχοληθούμε με αυτό το ζήτημα θα ταξιδέψουμε ακόμη πιο πίσω στο παρελθόν, και πιο συγκεκριμένα στο 13ο αιώνα, όταν ένας μαθηματικός είχε μια περίεργη εμμονή με τα κουνέλια και τη διαδικασία αναπαραγωγής τους.
Αχ, κουνελάκι

Το 1202 ο Λεονάρντο Φιμπονάτσι προσπάθησε να υπολογίσει την ταχύτητα αναπαραγωγής των κουνελιών στη Γη σε ιδανικές συνθήκες. Ας υποθέσουμε, έλεγε, ότι έχουμε ένα μοναδικό ζευγάρι, το οποίο αρχίζει να αναπαράγεται από τον πρώτο κιόλας μήνα και μετά από κάθε μήνα κύησης γεννά ένα ακόμη ζεύγος. Και ότι κάθε νέο ζεύγος γίνεται γόνιμο σε δύο μήνες μετά τη γέννησή του και αρχίζει να αναπαράγεται με τον ίδιο ρυθμό. Πόσα ζευγάρια κουνελιών θα έχουμε στο τέλος του πρώτου χρόνου; Στο τέλος του πρώτου μήνα το αρχικό ζευγάρι είναι έτοιμο να τεκνοποιήσει, αλλά υπάρχει μόνο αυτό. Στο τέλος του δεύτερου μήνα έχουμε το αρχικό ζευγάρι και το πρώτο ζευγάρι παιδιών του. Στο τέλος του τρίτου μήνα έχουμε το αρχικό ζευγάρι, το πρώτο ζευγάρι παιδιών του, που είναι έτοιμα κι αυτά να τεκνοποιήσουν, και ένα δεύτερο ζεύγος παιδιών του. Στο τέλος του τέταρτου μήνα έχουμε το αρχικό ζευγάρι και το τρίτο ζεύγος παιδιών του, το πρώτο ζεύγος παιδιών και το πρώτο δικό τους ζεύγος παιδιών, καθώς και το δεύτερο ζεύγος παιδιών, που είναι έτοιμο να τεκνοποιήσει. Πιο συγκεκριμένα, η ακολουθία των ζευγαριών κουνελιών είναι: 1, 1, 2, 3, 5. Μπορείτε να εντοπίσετε το μοτίβο που κρύβεται πίσω από αυτή την αλληλουχία; Αν την επεκτείνουμε λίγο ακόμα, τα πράγματα αρχίζουν να ξεκαθαρίζουν: 1, 1, 2, 3, 5, 8, 13, 21, 34, 55, 89, 144, 233... Δηλαδή, για να δημιουργήσουμε τη λεγόμενη ακολουθία Φιμπονάτσι (γνωστή και ως «αριθμοί Φιμπονάτσι»), αρκεί να προσθέσουμε τα δύο προηγούμενα νούμερα για να έχουμε το αμέσως επόμενο.
Όμως, τι σχέση έχει αυτή η ακολουθία με το χρυσό αριθμό; Κάντε το παρακάτω πείραμα: πάρτε ένα κομπιουτεράκι και διαιρέστε οποιοδήποτε νούμερο με το αμέσως προηγούμενό του. Όσο προχωράτε στην ακολουθία, το πηλίκο θα προσεγγίζει ολοένα και περισσότερο το χρυσό αριθμό. Σε μαθηματικούς όρους, αυτό σημαίνει ότι η ακολουθία που δημιουργείται από τη διαίρεση κάθε αριθμού Φιμπονάτσι με τον αμέσως προηγούμενό του έχει ως όριο το χρυσό αριθμό.

Το πρόβλημα με τα κουνέλια του Φιμπονάτσι είναι ότι αποτελούν μια εξιδανικευμένη υπόθεση. Υπάρχει λοιπόν στη φύση κάποιο υπαρκτό παράδειγμα όπου συναντάμε αυτή τη χρυσή ακολουθία; Υπάρχει, στο γενεαλογικό δέντρο κάθε κηφήνα σε ένα μελίσσι. Το εν λόγω έντομο γεννιέται από ένα μη γονιμοποιημένο αβγό της βασίλισσας, δηλαδή έχει μητέρα αλλά όχι και πατέρα. Αντιθέτως, τόσο η βασίλισσα (η μοναδική που μπορεί να κάνει αβγά) όσο και οι εργάτριες γεννιούνται από αβγά που έχουν γονιμοποιηθεί από αρσενικό. Αυτές, λοιπόν, έχουν και πατέρα και μητέρα. Επομένως, το γενεαλογικό δέντρο του κηφήνα διαμορφώνεται ως εξής: έχει 1 μητέρα, 2 παππούδες (αρσενικό και θηλυκό), 3 προπαππούδες (δύο από την οικογένεια της γιαγιάς και μία του παππού), 5 προ-προπαππούδες, 8 προ-προ-προπαππούδες και ούτω καθεξής. Το γενεαλογικό δέντρο του κηφήνα είναι μια ακολουθία Φιμπονάτσι! Και όχι μόνο αυτό. Το 1966, ο Νταγκ Γιανέγκα, από το Μουσείο Έρευνας στην Εντομολογία του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας, ανακάλυψε ότι η αναλογία που υφίσταται ανάμεσα σε εργάτριες μέλισσες και κηφήνες σε ένα μελίσσι προσεγγίζει το χρυσό αριθμό.
Η διάσημη σπείρα

Ας μετατρέψουμε τώρα τους αριθμούς σε τετράγωνα. Τοποθετούμε δύο ίσα τετράγωνα οποιουδήποτε μεγέθους το ένα δίπλα στο άλλο, έτσι ώστε οι πλευρές τους να εφάπτονται. Στην κορυφή τους σχεδιάζουμε ένα ακόμη, με διπλάσια πλευρά. Στα δεξιά προσθέτουμε ένα ακόμη, με τριπλάσια πλευρά. Από κάτω ζωγραφίζουμε κι άλλο, με πενταπλάσια πλευρά. Συνεχίζουμε έτσι ώστε η πλευρά κάθε νέου τετραγώνου να αποτελεί το άθροισμα των δύο προηγούμενων. Στη συνέχεια, αν σχεδιάσουμε σε κάθε τετράγωνο το ένα τέταρτο μιας καμπύλης γραμμής (ξεκινώντας από το πρώτο), όπως στο σχέδιο της δεύτερης σελίδας του θέματος, θα έχουμε μια λογαριθμική σπείρα, πανομοιότυπη με το σχήμα ενός οστρακοειδούς, του ναυτίλου.
Τώρα πάρτε ένα μολύβι και χαράξτε μια γραμμή από το κέντρο της σπείρας προς τα έξω. Τονίστε δύο σημεία όπου αυτή η γραμμή τέμνει τη σπείρα, με την προϋπόθεση ανάμεσά τους η σπείρα να εκτελεί μία ολοκληρωμένη περιστροφή. Θα διαπιστώσετε ότι το εξωτερικό σημείο είναι 1,618 φορές πιο μακριά από το κέντρο από το εσωτερικό. Δηλαδή, ο χρυσός αριθμός είναι ο παράγοντας ανάπτυξης του ναυτίλου.
Πού αλλού συναντάμε τους αριθμούς Φιμπονάτσι; Στον αριθμό της σπείρας που μπορούμε να μετρήσουμε αριστερά και δεξιά στους σπόρους των ηλίανθων, στον αριθμό των πετάλων των λουλουδιών (3 στο αγριόκρινο, 5 ή 8 σε κάποια φυτά του γένους ranunculus, ενώ οι μαργαρίτες και οι ηλίανθοι συνήθως έχουν 13, 21, 34, 55 ή 85 πέταλα...) και στον αριθμό των ανθών στα σπιράλ του κουνουπιδιού και του μπρόκολου. Με τον ίδιο τρόπο, μπορούμε να εντοπίσουμε τους αριθμούς Φιμπονάτσι στον πλάτανο και τη μηλιά.
Το καλύτερο σύστημα οργάνωσης

Για ποιο λόγο η φύση δείχνει ιδιαίτερη αδυναμία στην ακολουθία Φιμπονάτσι; Τα φύλλα, τα πέταλα και οι σπόροι οργανώνονται στα φυτά ακολουθώντας ένα συγκεκριμένο μοτίβο γιατί έτσι, καθώς αναπτύσσονται, αξιοποιούν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο το διαθέσιμο χώρο. Αν κατανείμουμε τα φύλλα στο μίσχο σύμφωνα με το χρυσό αριθμό, όλα θα επωφελούνται στο μέγιστο βαθμό από το φως του ήλιου, χωρίς να κρύβει το ένα το άλλο. Τα λουλούδια, χάρη στο χρυσό αριθμό, προσελκύουν όσο το δυνατόν καλύτερα τα έντομα που μεταφέρουν τη γύρη. Η ακολουθία Φιμπονάτσι είναι η πιο επιτυχημένη προσέγγιση του αριθμού φ. Μετά από όλα αυτά, δε μας κάνει εντύπωση το γεγονός ότι ο Παρθενώνας είναι κατασκευασμένος σύμφωνα με το χρυσό αριθμό. Το ίδιο συμβαίνει και με τις διαστάσεις των πιστωτικών καρτών. Εξάλλου, υπάρχει τίποτα ωραιότερο στη φύση από μια Visa χωρίς πιστωτικό όριο;
Για να μάθετε πιο πολλά: http://goldennumber.net
http://www.focusmag.gr/

-

Άραβες μαθηματικοί επί αιώνες αντέγραφαν αρχαία ελληνικά επιστημονικά συγγράμματα σώζοντάς τα όχι μόνο από τη φθορά του χρόνου, αλλά κυρίως από τις φωτιές, οι οποίες την ίδια ώρα έκαιγαν στο σκοταδιστικό Βυζάντιο, όπου κάθε τι ελληνικό είχε κηρυχθεί υπό άγριο διωγμό. Μέσω των αραβικών χειρογράφων μεταλαμπαδεύτηκε ο Ελληνικός Πολιτισμός στην Ευρώπη και ξεκίνησε έτσι η Αναγέννηση. Σε αρκετές περιπτώσεις όμως Ευρωπαίοι επιστήμονες, που απέκτησαν αραβικά χειρόγραφα, οικειοποιήθηκαν τα ελληνικά επιστημονικά έργα, τα οποία παρουσίασαν σαν δικές τους ανακαλύψεις. Μια τέτοια περίπτωση είναι του Φιμπονάτσι.
Το όνομα του Ιταλού μαθηματικού κατά την εποχή των Σταυροφοριών Λεονάρδου της Πίζας ή Φιμπονάτσι και ιδιαίτερα οι λεγόμενοι «αριθμοί Φιμπονάτσι» είναι ευρέως γνωστοί. Αυτό που δεν είναι γνωστό όμως, είναι ότι ο Φιμπονάτσι είχε στην κατοχή του χειρόγραφα στην Αραβική έργων αρχαίων Ελλήνων μαθηματικών, όπως του Πυθαγόρα, του Εύδοξου (βλ. «Η ιπποπέδη του Εύδοξου και η ουράνια Μηχανική» «Δ»τ.299), του Διόφαντου, του Αρχιμήδη, του Ευκλείδη (βλ. «Ευκλείδης Αξεπέραστος 2.300 χρόνια», «Δ» τ.295) κ.ά.
Σε παλαιότερα τεύχη του «Δαυλού» καταδείχτηκε η οικειοποίηση επιστημονικών γνώσεων του Διόφαντου και του Πυθαγόρα από τον Φιμπονάτσι. Το βιβλίο του «Liber Abaci» είναι πλημμυρισμένο από αριθμητικά προβλήματα του Διόφαντου, η δε ονομαζόμενη «Ακολουθία Φιμπονάτσι» είναι η Πυθαγόρειος Ακολουθία (βλ. Ι. Δάκογλου: «Η πατρότης της μαθηματικής ακολουθίας του Φιμπονάτσι ανήκει στον Πυθαγόρα», τ.111 και Λ. Μαργέτη: «Ανακαλύψεις του Πυθαγόρα οι ακολουθίες «Φιμπονάτσι» και «Λούκας», τ. 248-249).
Ο Φιμπονάτσι όμως έχει αντιγράψει κι ένα ολόκληρο βιβλίο του Ευκλείδη. Το για αιώνες χαμένο «Περί διαιρέσεων βιβλίον» του Ευκλείδη δημοσιεύτηκε στην Ευρώπη στα Λατινικά, τροποποιημένο αρκετά όμως και με διάφορα ονόματα συγγραφέων. Κατά το 1851 ο Γερμανός μαθηματικός Woepcke ανακάλυψε στη Βιβλιοθήκη του Παρισιού παλιό χειρόγραφο του έργου στα Αραβικά και το δημοσίευσε στα Λατινικά. Από τα 36 θεωρήματα της πραγματείας αυτής του Ευκλείδη μεταφράστηκαν οι αποδείξεις τεσσάρων (19, 20, 28, 29).
Το «Περί διαιρέσεων βιβλίον» του Ευκλείδη είχε δημοσιεύσει από το 1220 ο Φιμπονάτσι ως δικό του υπό τον τίτλο «Πρακτική Γεωμετρία» με μερικές τροποποιήσεις του αραβικού χειρογράφου, το οποίο φαίνεται πως προμηθεύτηκε ως σταυροφόρος ή ως έμπορος που ακολούθησε τους σταυροφόρους στη Συρία.
Ανάλυση του θέματος της οικειοποίησης του έργου του Ευκλείδη από τον Φιμπονάτσι έχει κάνει ο Άγγλος καθηγητής των Μαθηματικών T. Heath στο έργο του “A history of Greek Mathematics” (Oxford 1921, σελ. 429), ενώ πληροφορίες υπάρχουν και στο έργο του Έλληνα μαθηματικού Ευάγγελου Σταμάτη «Η Ελληνική Επιστήμη», το οποίο θα εκδοθεί προσεχώς από τις εκδόσεις «Δαυλός».
Ίων Δημόφιλος
Ηλεκτρολόγος Μηχανικός Ε.Μ.Π.
Περιοδικό «Δαυλός» τεύχος 309, Φεβρουάριος 2008
http://www.davlos.gr/

Οι "εγκεκριμένοι" του ελληνικού κοινοβουλίου επί το έργον τους...

Δεν θα βαρεθούμε να το επισημαίνουμε, η πολιτική του ΛΑΟΣ, με ιδιαίτερη έμφαση στην χρονολογία , μέσα του 2006, αρχές του 2007, όταν προσπάθησε να καπελώσει την αντίδραση του ελληνικού Λαού στο κουρελούργημα της ΣΤ' Δημοτικού, αντίδραση η οποία ξεκίνησε από ακραιφνώς δημοκρατικό χώρο και αγκαλιάστηκε αμέσως από ευρύτατα δημοκρατικά στρώματα συμπεριλαμβανομένου και μεγάλου μέρους του ΚΚΕ, ενός υγιούς τμήματος του Συνασπισμού και του πατριωτικού ΠΑΣΟΚ, είναι νερό στο μύλο του απόλυτου εθνομηδενισμού. Απλά υπενθυμίζω ότι όταν την 1ην Δεκεμβρίου 2006 άρχισε μέσω του blog του "αντίβαρου" να βομβαρδίζεται το Υπουργείο Παιδείας και όλος ο πολιτικός κόσμος να εισπράττει το κείμενο το οποίον είχε συντάξει εξαιρετική ομάδα επιστημόνων και να συγκεντρώνονται υπογραφές , το ΛΑΟΣ , αντέγραψε αμέσως τις πρώτες 1000 υπογραφές [συγκεντρώθηκαν μέσα σε δυο ημέρες [στις οποίες ήταν μόνον ένα μέλος του ΛΑΟΣ] και τις ανάρτησε σε κάποιο έντυπο του. Αποτέλεσμα όλος ο εκμηδενιστικούς εσμός των Λιάκων-Κουλούρη-Ρεπούση και Σια να "βαφτίσει" όλους μας, ακροδεξιούς καλόγηρους και οπαδούς του σκοταδισμού και να μας χρεώσει στο ΛΑΟΣ. Οι υποψήφιοι του ΛΑΟΣ πρωτοστατούσαν σε όλα τα ΜΜΕ κατά την πρόσφατη προεκλογική περίοδο και πολλές φορές δεν είχαν απλά την ανοχή τους αλλά και την επικρότησή τους. Στις πρόσφατες εσωκομματικές εκλογές για την ανάδειξη της ηγεσίας της ΝΔ. ο κ.Καρατζαφέρης , με μεγάλο "ενδιαφέρον"[!] για την τύχη της Νέας Δημοκρατίας, στήριξε την Ντόρα Μπακογιάννη [την οποίαν βέβαια στήριζε και το ΠΑΣΟΚ [με μεγαλύτερη μαεστρία ομολογουμένως..] και όλα τα ΜΜΕ. Σήμερα στο τεράστιο θέμα της πρότασης και πρόθεσης της Κυβέρνησης για την αλλαγή του νόμου περί Ιθαγένειας , το ΛΑΟΣ , πάλι συναινούντων όλων των ΜΜΕ, βρήκε "σανίδα σωτηρίας" και αντιδρώντας όπως αντιδρά προσπαθεί να οικειοποιηθεί το θέμα προς μεγάλην τέρψιν του εθνομηδενισμού. Είναι χαρακτηριστική προχθεσινή γελοιογραφία της Καθημερινής , όπου δείχνει τον κ. Σαμαρά να πέφτει στη θάλασσα για να πιάσει τον Σταυρό , σε τελετή Θεοφανείων και ένας θεατής ρωτάει "γιατί βούτηξε στη θάλασσα ο Σαμαράς;" για να εισπράξει την απάντηση "αφού έπεσε πρώτα ο Καρατζαφέρης". Πριν λίγες ημέρες και ενώ θα εγίνετο με πρωτοβουλία της νεολαίας του ΛΑΟΣ διαδήλωση εναντίον της κ. Δραγώνα είχαμε, ρητά δηλώσει ότι τέτοιες ενέργειες είναι υπέρ της κ. Δραγώνα και όλου του εθνομηδενιστικού συστήματος. Το ατύχημα είναι ότι στην διαδήλωση παρεσύρθησαν και μερικά άτομα που δεν έχουν καμία σχέση με αυτές τις αθλιότητες. Δεν χρειάζεται να είναι κανείς πολύ έξυπνος για να καταλάβει αυτά τα απλά πράγματα. Και μπορούν βέβαια να είναι και μέσα στο ΛΑΟΣ άτομα είτε ως μέλη , είτε ως ψηφοφόροι που να μην έχουν αντιληφθεί αυτή την τακτική της ηγεσίας του, αλλά αν προσέξουν λίγο θα το καταλάβουν. Σε τέτοιους ακροδεξιούς πολιτικούς χώρους αναδεικνύονται πάντα άτομα με κάποια καπατσοσύνη και καλύπτουν τα κενά που οι παραδοσιακοί κομματικοί σχηματισμοί προσπαθούν -στην καλύτερη περίπτωση -να τα στρογγυλεύουν. Είναι οι χώροι [βλέπε Λεπέν στη Γαλλία] που έχουν έναν ακροδεξιό λαϊκισμό που μπορεί να φτάσει κάποτε -όπως στο παρελθόν- σε ακραίες επικίνδυνες, καταστάσεις. Και ναι μεν σήμερα στη Γαλλία και αλλού οι Λεπέν εξαφανίσθησαν και φυσικά δεν είμαστε στο 1933 για να κινδυνεύουμε από φαινόμενα Χίτλερ, όμως η έντονη λαϊκιστική συμπεριφορά αρχηγίσκων αυτού του χώρου, ως ο Καρατζαφέρης βολεύει πάντα το όποιο εθνομηδενιστικό -τάχα μου προοδευτικό - σύστημα. Στην Ελλάδα μάλιστα που η αλήστου μνήμης δικτατορία με τα εθνικά της εγκλήματα είναι χρονικά κοντά , το παιχνίδι του κ. Καρατζαφέρη γίνεται πιο βολικό για τους τάχα μου προοδευτικούς, [βλέπε πρόσφατη απαράδεκτη δήλωση του κ.Καρατζαφέρη στο τεύχος 77 του περιοδικού ΑΡΔΗΝ για την Εθνική Αντίσταση και το Πολυτεχνείο]. Εμείς που δεν ανήκουμε κομματικά πουθενά και που στηρίξαμε τον Ανδρέα Παπανδρέου για την πατριωτική του πολιτική [έστω και αν έκανε και αυτός λάθη, με κυριότερο την διαδοχή του στο ΠΑΣΟΚ και στην Πρωθυπουργία από τον Κ. Σημίτη], που στηρίξαμε την πατριωτική πολιτική του ΚΚΕ και του τότε ΔΗΚΚΙ για την στάση τους ενάντια στο άθλιο σχέδιο Ανάν, που αγωνιστήκαμε για να εξαφανισθεί το κουρελούργημα της Στ Δημοτικού [επιτυχής Ζουράριος έκφραση] μαζί με την απίστευτου θράσους και προκλητικότητας -γι αυτό το θέμα- υποστηρίκτρια του κουρελουργήματος κ.Γιαννάκου, που αγωνιστήκαμε για να απέλθει της πολιτικής σκηνής ένας πυλώνας ενδοτισμού [βλέπε λυσσαλέα στήριξη σχεδίου Ανάν, Σκοπίων ,τουρκικής πολιτικής στη Θράκη, εγκατάστασης της νατοϊκής πυραυλικής ζώνης με στόχο τη Ρωσία κ.λ.π., κ.λ.π.] η κ. Ντόρα Μπακογιάννη, διατυπώνουμε για τις φίλες και φίλους αυτές τια απόψεις γιατί πιστεύουμε ότι το παιχνίδι έχει αρχίσει να "χοντραίνει επικίνδυνα" με απρόβλεπτες συνέπειες για τα εθνικά μας θέματα. Θεωρούμε επίσης - και κατακρίναμε και γι αυτό τον κ. Παπανδρέου- ότι η παρουσία του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου στο "ανοικτό" Υπουργικό Συμβούλιο για το μεταναστευτικό ήταν άκρως λαθεμένη, ουσιαστικά και σημειολογικά. Το μεταναστευτικό θέμα είναι τεράστιο και πρέπει να αντιμετωπισθεί νηφάλια και όχι εν θερμώ, τόσον από επιστημονικής άποψης όσον και κυρίως από πολιτικής και έχουμε δηλώσει ότι μας καλύπτει η διακήρυξη της "Πανελληνίας Επιτροπής αγώνα για τον έλεγχο της Λαθρομετανάστευσης" η οποία κυκλοφορεί στο διαδίκτυο από τον Σεπτέμβριο του 2009 [επισυνάπτεται και πάλιν], όπως και η μελέτη του τελευταίου τεύχους του περιοδικού ΑΡΔΗΝ [τεύχος 77, Οκτώβριος -Νοέμβριος 2009].

Δημήτρης Αλευρομάγειρος

Αντιστράτηγος ε.α.

http://www.antibaro.gr/

-

ΣΥΡΙΖΑ: πιστοί στο ρόλο εφ'ώ ετάχθησαν

Για προσπάθεια σπίλωσης της τιμής και της υπόληψης της ειδικής γραμματέως του υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, Θάλειας Δραγώνα, κάνουν λόγο σε ανακοίνωσή τους οι βουλευτές και ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ.
Οπως αναφέρουν, «οι επιθέσεις εναντίον της από ποικιλώνυμους ακροδεξιούς κύκλους έχουν προ πολλού ξεπεράσει τα όρια της πολιτικής διαφωνίας. Αντί της ευθείας και θεμιτής κριτικής σε πολιτικές απόψεις, αποφάσεις και σχεδιασμούς, επιχειρείται η προσωπική σπίλωση».
Στην ίδια ανακοίνωση βάλλουν κατά των βουλευτών που, όπως αναφέρουν, έχουν συμμετοχή «στην προσπάθεια σπίλωσης της τιμής και της υπόληψης της κ. Θάλειας Δραγώνα». Χαρακτηρίζουν την προσπάθεια αυτή «απαράδεκτη», που «αποπνέει σκοταδισμό και εκθέτει το Κοινοβούλιο».
Σύμφωνα με τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, «με την επίθεση κατά της κ. Δραγώνα οι κύκλοι της ακροδεξιάς θέλουν να παρεμποδίσουν και να ματαιώσουν τις προσπάθειες να αναγνωριστούν και να γίνουν σεβαστές σε όλα τα πεδία, συμπεριλαμβανομένης και της εκπαίδευσης, η γλώσσα και οι πολιτισμικές ιδιαιτερότητες των μεταναστών. Πρόκειται για τα ίδια δικαιώματα που διεκδίκησαν με πείσμα και σημαντικούς αγώνες οι Ελληνες μετανάστες και πολιτικοί πρόσφυγες στις χώρες υποδοχής. Η Κοινοβουλευτική Ομάδα του Συνασπισμού της Ριζοσπαστικής Αριστεράς εκφράζει γι' αυτούς τους λόγους ομόφωνα την αλληλεγγύη της στην κ. Θάλεια Δραγώνα».
"Ελευθεροτυπία" 15/1/2010

www.enet.gr

Ο Μίκης Θεοδωράκης απαντά στη Θ. Δραγώνα

Αθήνα, 10.1.2010
Αγαπητή κυρία Δραγώνα,
Έλαβα την επιστολή και τα βιβλία σας και σας ευχαριστώ. Διάβασα επίσης στο Βήμα και τα Νέα τις συνεντεύξεις σας, οι οποίες όμως κινούνται μονάχα γύρω από δυο-τρεις φράσεις που σας αποδόθηκαν εδώ και πολύ καιρό, για να διαψευσθούν ύστερα από μεγάλη και αδικαιολόγητη καθυστέρηση.
Οι συνεντεύξεις αυτές και η μεγάλη προβολή τους (σε συνδυασμό με την φίμωση των αντιθέτων απόψεων) δεν πετυχαίνουν τίποτε άλλο παρά να αποκαλύπτουν στον ελληνικό λαό τους πανίσχυρους φίλους σας στα ΜΜΕ αποδεικνύοντας το εύρος και τα ερείσματα αλλά και τον συντονισμό της προσπάθειας που εξυφαίνεται με στόχο την αλλοίωση της εθνικής-ελληνικής μας ταυτότητας. Καθώς και τον τρόμο που δημιουργεί η αυξανόμενη παλλαϊκή αντίδραση στις απόψεις σας, που ακυρώνει την αρχική σας προσπάθεια να εκμεταλλευθείτε την αντίδραση του κ. Καρατζαφέρη βαφτίζοντας όσους διαφωνούν «ακροδεξιούς».
Τρόμος που φτάνει σε σημείο να προκαλεί συμπτώματα της «Λύσσας-Σόρος» σε υποταχτικούς κονδυλοφόρους όπως σ αυτόν τον δυστυχή κ. Χάρη σε σημερινό (9.1.2010) ένθετο αθηναϊκής εφημερίδας.
Επειδή τυχαίνει να είμαι ένας από τους πρωτεργάτες αυτής της εκστρατείας για την ενημέρωση του ελληνικού λαού με ρίζες βαθειές στην αληθινή ελληνική Αριστερά από την εποχή του ΕΑΜ, θα ήμουν ο τελευταίος που θα επέτρεπα στον οποιονδήποτε να καπηλευτεί την λέξη και την έννοια «πατρίδα».
Το ΕΑΜ και το τότε ΚΚΕ κατέκτησε την εμπιστοσύνη του 70% του λαού μας για την πίστη του και τους αγώνες του για τη Λευτεριά της ελληνικής πατρίδας και την αναγέννηση του ελληνικού έθνους. Με την πεποίθηση ότι υπηρετούμε τα ιδεώδη των Ελλήνων για την ελευθερία και την δημοκρατία από τα βάθη των αιώνων και φτάνοντας ως το «Ελευθερία ή θάνατος» του Κολοκοτρώνη, ορθώσαμε το ανάστημά μας και αναμετρηθήκαμε με το όπλο στο χέρι, με την πιο φονική δύναμη που γνώρισε ποτέ η ανθρωπότητα: την χιτλερική Βέρμαχτ, τα ναζιστικά Ες-Ες και την Γκεστάπο, με αμέτρητες θυσίες σε αίμα, βασανισμούς και διώξεις. Ενώ παράλληλα και μέσα σ΄ εκείνες τις σκληρές συνθήκες τιμούσαμε και τρεφόμαστε με τον ελληνικό πολιτισμό για τον οποίο είμαστε περήφανοι και συγχρόνως οραματιζόμαστε τη μελλοντική κοινωνία της δικαιοσύνης, της αλληλεγγύης και της «πανανθρώπινης λευτεριάς».
Αυτή υπήρξε ως σήμερα η γνήσια και μοναδική Αριστερά, όπου οι λέξεις «έθνος» και «πατρίδα» ήταν για μας δόξα και τιμή και όχι ντροπή όπως τις κατάντησαν χτες και σήμερα ορισμένα γκρουπούσκουλα και ομάδες «διανοουμένων» που στο όνομα της Αριστεράς ντροπιάζουν με τις «ιδέες» και τα καμώματά τους, τους αγώνες και τις θυσίες μας, ενώ δηλητηριάζουν την ανύποπτη νεολαία μας, που η νικήτρια και θριαμβεύουσα ακόμα και σήμερα εθνικοφροσύνη κρατάει στα σκοτάδια, έχοντας καταδικάσει σε λήθη τη σύγχρονη ιστορία μας.
Όμως η ακτινοβολία εκείνων των ηρωικών χρόνων αψηφώντας όλα τα εμπόδια εξακολουθεί να εμπνέει το λαό μας, γιʼ αυτό και η αντίθεση στην συστηματική απόπειρα που επιχειρείται εδώ και καιρό με στόχο την ουσιαστική ανατροπή της ελληνικής ιστορίας, είναι καθολική και δεν συνδέεται με την α΄ ή την β΄ πολιτική παράταξη αλλά με το σύνολο των Ελλήνων, που γαλουχήθηκε με μια συγκεκριμένη και βαθειά ριζωμένη άποψη για το τι είναι πατρίδα, τι είναι Ελλάδα, τι είναι ιστορία, τι είναι ελληνικός λαός και ελληνικό έθνος.
Κι ακόμα γνωρίζει καλά -γιατί τα βιώνει, ποια είναι τα βασικά ιστορικά και πολιτισμικά στοιχεία που μας διέπλασαν από το ΄21 έως σήμερα.
Αρνούμενοι και κατεδαφίζοντας όλα αυτά που μας έκαναν αυτούς που είμαστε χτες, προχτές και σήμερα,με το πρόσχημα μιας δήθεν επιστημονικής αναθεώρησης της ιστορικής πραγματικότητας, όπως αποδεικνύεται σε κάθε σελίδα του βιβλίου σας «Τι είν η Πατρίδα μας;» στην ουσία αμφισβητείτε ο,τιδήποτε θετικό έπραξε ο λαός αυτός σε όλους τους τομείς του εθνικού μας βίου κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων αιώνων.
Με το βιβλίο σας αποδομείτε τις ιδέες, πεποιθήσεις, τα «πιστεύω», σε σχέση με το ελληνικό έθνος και τις ρίζες του, δηλαδή όλα αυτά που ενέπνευσαν και παρακίνησαν τον λαό μας. Όμως αν στις αρχές του 19ου αιώνα δεν υπήρχαν οι ιδέες για τη συνέχεια του ελληνικού έθνους και όλα τα «πιστεύω» που εσείς σήμερα απορρίπτετε ως άνευ ουσιαστικού περιεχομένου και εκτός ιστορικής πραγματικότητας, τότε δεν θα μπορούσαν να υπάρξουν η Επανάσταση του ΄21, το κίνημα του Φιλελληνισμού, το δημοκρατικό κίνημα του Μακρυγιάννη, η αποπομπή του Όθωνα, οι Βαλκανικοί πόλεμοι, η Εθνική Αντίσταση. Δεν θα υπήρχε ο Άρης Βελουχιώτης. Και όχι μονάχα αυτός, γιατί σύμφωνα με κείνα που επιχειρείτε να διδαχθούν τα παιδιά μας, δεν θα υπήρχε ούτε ένας αντάρτης, μιας και ΟΛΟΙ πήραν τα όπλα για την Ελλάδα και την Πατρίδα. Ενώ αν είχαν τα μυαλά τα δικά σας, δηλαδή εξέταζαν το «επιστημονικώς ορθόν», θα τα βρίσκανε μια χαρά με τους Γερμανούς που εξ άλλου το μόνο που ζητούσαν από μας ήταν να τους παραχωρήσουμε την άδεια χρήσης των λιμανιών και των αεροδρομίων μας.
Κατά τον ίδιο τρόπο δεν θα υπήρχαν οι δημοκρατικοί αγώνες και η Αντίσταση κατά της χούντας. Δεν θα υπήρχαν ο Σολωμός, ο Κάλβος, ο Παλαμάς, ο Καβάφης, ο Καλομοίρης,ο Καζαντζάκης, o Σικελιανός, ο Σεφέρης, ο Ρίτσος, ο Τσαρούχης, ο Ελύτης, ο Χατζιδάκις, ο Εγγονόπουλος,ο Κωνσταντίνος Δεσποτόπουλος, ο Παρθένης, ο Καμπανέλλης, ο Γεωργουσόπουλος, ο Κουν, ο Μινωτής, ο Κακογιάννης, ο Αγγελόπουλος. Όπως δεν θα υπήρχαν οι διανοητές, οι φιλόσοφοι, οι μεγάλοι πολιτικοί ηγέτες από τον Τρικούπη και τον Βενιζέλο ωε τον Καραμανλή και τον Ανδρέα Παπανδρέου. Δεν θα υπήρχαν τα μεγάλα κινήματα όπως των δημοτικιστών και των φοιτητών. Δεν θα υπήρχε το κίνημα για την Κύπρο ούτε οι εκδηλώσεις αλληλεγγύης προς τα σημερινά θύματα του επιθετικού ιμπεριαλισμού, την Γιουγκοσλαυία, την Παλαιστίνη, το Αφγανιστάν και το Ιράκ. Και δεν θα συνέβαιναν προ παντός εκείνες οι πράξεις, που αποδεικνύουν την ιδιαιτερότητα του λαού μας, που τόσο επίμονα σαρκάζετε, όπως το ΟΧΙ το 1940 και η μάχη της Κρήτης, καθώς και το ότι ανάμεσα σε όλους τους ευρωπαίους, μονάχα η Ελλάδα αρνήθηκε να ντύσει τα παιδιά της με την στολή της Βέρμαχτ και να τα στείλει στο ανατολικό μέτωπο. Χάρη στις μοναδικές μέσα στην κατεχόμενη Ευρώπη παλλαϊκές διαδηλώσεις στο κέντρο της Αθήνας με χιλιάδες νεκρούς, τραυματίες και εκτοπισμένους σε στρατόπεδα θανάτου.
Κι αυτό γιατί οι εθνικοί και δημοκρατικοί μας αγώνες, καθώς και τα πνευματικά έργα και οι πολιτικές πράξεις των προσώπων αυτών, διαπνέονταν από την πεποίθηση ότι η σύγχρονη Ελλάδα έχει επηρεαστεί βαθειά από μια βαρειά κληρονομιά, απέναντι στην οποία θα πρέπει να φανούμε δημιουργικά αντάξιοι.
Για όλα αυτά έχετε να πείτε μια μόνο λέξη: εθνοκεντρισμός, δηλαδή ότι είναι ασυγχώρητη υπερηφάνεια για ένα λαό να θαυμάζει τα επιτεύγματά του, φτάνοντας στο σημείο να προτείνετε να εκλείψει από τα σχολικά βιβλία, γιατί αυτό επιτάσσει η σύγχρονη επιστήμη για την αναθεώρηση της ιστορίας. Με άλλα λόγια επιχειρείτε έναν γενικευμένο ευνουχισμό σε ό,τι πολυτιμότερο και πιο ελληνικό πέτυχε ο λαός μας έως τώρα, με τελικό αποτέλεσμα την μετατροπή μας σε έναν άλλο λαό, προσαρμοσμένο στις συνταγές του καμουφλαρισμένου αφελληνισμού, που κοσμούν κάθε σελίδα του εν λόγω βιβλίου σας.
Κι αυτό γιατί διαφωνείτε με την ύπαρξη και την αξία των βασικών πυλώνων πάνω στους οποίους στηρίχθηκαν οι ιδέες, οι πράξεις, οι αγώνες, οι θυσίες και τα έργα, πνευματικά και άλλα.
Βαφτίζετε εθνοκεντρισμό την ξεχωριστή πίστη, ακόμα και θαυμασμό που μπορεί να έχει ένας λαός για την ιστορία και τον εαυτό του. Τις ξένες επεμβάσεις, που αλλοίωσαν την εθνική μας ζωή, τις θεωρείτε σχεδόν ανύπαρκτες και πρόσχημα για να καλύψουμε τις δικές μας -υπαρκτές βεβαίως- αδυναμίες.
Την ιδιαιτερότητα των αγώνων μας, ειδικά στον β΄ παγκόσμιο πόλεμο την αποκαλείτε σωβινισμό, πράξη εχθρική προς τους άλλους και την θεωρείτε γενεσιουργό αιτία ξενοφοβίας.
Την υπερηφάνεια μας για τα κατορθώματα των αρχαίων Ελλήνων την βαφτίζετε στείρο εθνικισμό και ιστορική αυταπάτη. Δηλαδή θέλετε σώνει και καλά να αποδείξετε ότι κακώς πιστεύαμε ως τώρα όσα πιστεύαμε για την καταγωγή, τις παραδόσεις, την ιστορία και τον πολιτισμό μας, πράξη που στην ιατρική επιστήμη ονομάζεται «ευνουχισμός». Και οχυρωμένη πίσω από ηχηρά ονόματα ξένων επιστημόνων βαλθήκατε με την βοήθεια ισχυρών πολιτικών και οικονομικών κύκλων, μιας και είναι πολύ δύσκολο να ευνουχίσετε έναν ολόκληρο λαό κατεδαφίζοντας τα σύμβολα και τους μύθους του, να ξεκινήσετε το θεάρεστο έργο σας από τα τρυφερά και ανύποπτα παιδιά μας.
Όπως το επιχείρησε χθες η φίλη σας κ. Ρεπούση -ανεπιτυχώς- ενώ σήμερα, με τον αέρα μάλιστα της κρατικής συμπαράστασης το επεκτείνετε εσείς με νέα έφοδο για τον ευνουχισμό της μαθητικής μας νεολαίας από κρατικό μάλιστα πόστο!
Γνωρίζετε κυρία Δραγώνα, ότι δεν έχω τίποτα προσωπικό μαζί σας, όπως γνωρίζετε ότι θα σας ήταν λίγο δύσκολο να με βαφτίσετε κι εμένα … ακροδεξιό. Προς το παρόν μπορείτε εσείς και οι φίλοι σας να με φιμώσετε. Όμως σʼ αυτό είμαι συνηθισμένος και μάλιστα θα σας έλεγα ότι όποιοι και όσοι στο παρελθόν κατά καιρούς επεχείρησαν να φιμώσουν τις ιδέες αλλά και την μουσική μου, είχαν … κακά γεράματα. Όπως ίσως ξέρετε ή θα έχετε ακούσει, η ζωή και το έργο μου στηρίχθηκε επάνω σε τρεις λέξεις: Ελλάδα, Πατρίδα, Ελευθερία. Και όλοι μου οι αγώνες έγιναν μόνο και μόνο για να τις υπερασπίσω με κάθε θυσία. Το ίδιο κάνω και τώρα.
Σήμερα εσείς και οι φίλοι σας, με διαφορετικό τρόπο απ ό,τι οι προηγούμενοι, επιχειρείτε να κατεδαφίσετε τις ιδέες, τις πράξεις και τα έργα που συμβολίζουν αυτές οι τρεις λέξεις, που όπως είπα, ενέπνευσαν και στήριξαν όλες τις γενιές των νεοελλήνων, για να γίνουμε αυτό που είμαστε σήμερα.
Μια κορυφαία στιγμή στην νεότερή μας ιστορία υπήρξε και η Εθνική μας Αντίσταση, τότε που έλαμψαν αυτές οι τρεις λέξεις οδηγώντας τα νιάτα εκείνης της εποχής σε ανυπέρβλητες θυσίες. Χιλιάδες, εκατοντάδες χιλιάδες τα θύματα. Τι μας οδηγούσε τότε; Όλα αυτά που καταδικάζονται σε κάθε σελίδα του βιβλίου σας, για να ανοίξει ο δρόμος σε μια γενικευμένη αλλοίωση του εθνικού μας χαρακτήρα ξεκινώντας με δήθεν επιστημονικό τρόπο από τα τρυφερά μας νιάτα.
Άλλωστε αυτή η προσπάθεια που γίνεται μέσα στα πλαίσια της παγκοσμιοποίησης, έχει αφετηρία γνωστά σε όλους διεθνή κέντρα, που επιδιώκουν την διάλυση των εθνών-λαών με εθνικές ιδιαιτερότητες, συμφέροντα και «αρχές» που οδηγούν σε αντιστάσεις μπροστά στη λαίλαπα της παγκοσμιοποίησης και γιʼ αυτό με τη διάλυση των εθνών επιδιώκουν την μετατροπή των ανθρώπων σε ανυπεράσπιστες μονάδες χωρίς μνήμη και ενοχλητικές ιδιαιτερότητες.
Eίναι δυνατόν να επιτραπεί να γίνει κάτι τέτοιο; Να γιατί με βρίσκετε και θα με βρίσκετε πάντοτε αντίθετο, γιατί πιστεύω ότι η γενιά η δική μου έχει αποδείξει στην πράξη, με έργα και όχι μόνο με λόγια, ότι σʼ αυτή τη γωνιά της γης κατοικούν άνθρωποι που είναι Έλληνες με όλη την ιστορική σημασία αυτής της λέξης και τίποτε -απολύτως τίποτε- δεν μπορεί να αμαυρώσει και πολύ περισσότερο να αλλοιώσει.
Τέλος οφείλω να σας πω ότι:
Από την ανάγνωση του βιβλίου σας «Τι είνʼ η Πατρίδα μας;» έχω συναγάγει ορισμένα συμπεράσματα, που πιστοποιούν θεμελιακές διαφορές από τις απόψεις σας. Θα αρκεστώ προς το παρόν σε μερικά παραδείγματα:
«Η κυρίαρχη αντίληψη για το έθνος και την εθνική ταυτότητα, με βάση την οποία οι πολιτικές εξουσίες στην Ευρώπη αλλά και έξω από αυτήν οργανώνουν το διαπαιδαγωγητικό ρόλο του σχολείου, είναι ακόμη σήμερα σε μεγάλο βαθμό η αντίληψη που κληρονόμησε ο ρομαντισμός του 19ου αιώνα, σύμφωνα με την οποία το έθνος αποτελεί οικουμενική, «φυσική» οντότητα, ανεξάρτητη από το χρόνο και το χώρο, και η εθνική ταυτότητα, αυτονόητη και αναλλοίωτη αποτύπωση κοινωνικής ομοψυχίας και συνοχής. Οι εθνικές ιστοριογραφίες προέρχονται από αυτή την παράδοση και δίνουν έμφαση στη συνέχεια της ιστορίας και του πολιτισμού της εθνικής ομάδας, στις αντιστάσεις της απέναντι στις εξωτερικές επιβουλές, στην ομοιογένειά της. Στο σχολείο η ιστορία καλείται να διδάξει τα κατορθώματα των προγόνων και να σφυρηλατήσει την εθνική υπερηφάνεια και ενότητα, ενώ η γλώσσα και η γεωγραφία επιβεβαιώνουν την εθνική συνέχεια στο χρόνο και στο χώρο». (σελ. 31)
Είναι φανερό ότι θεωρείτε ότι το έθνος και η εθνική ταυτότητα είναι «κληρονομιά του ρομαντισμού του 19ου αιώνα [και δεν] αποτελεί «φυσική» οντότητα ανεξάρτητη από τον χρόνο και τον χώρο, αυτονόητη και αναλλοίωτη αποτύπωση εθνικής ομοψυχίας και συνοχής».
Φαίνεται ακόμη ότι δεν είσθε σύμφωνη με την έμφαση που δίνεται στο σχολείο «στη συνέχεια της ιστορίας και του πολιτισμού της εθνικής ομάδας, στις αντιστάσεις της απέναντι στις εξωτερικές επιβουλές, στην ομοιογένειά της». Καθώς και στο γεγονός ότι «η ιστορία καλείται να διδάξει τα κατορθώματα των προγόνων και να σφυρηλατήσει την εθνική υπερηφάνεια και ενότητα, ενώ η γλώσσα και η γεωγραφία επιβεβαιώνουν τη συνέχεια στο χρόνο και στον χώρο».
Θα ήθελα ειλικρινά να μου λέγατε, αν η παράγραφος αυτή αναφέρεται θετικά ή αρνητικά στον τρόπο που το σχολείο αντιμετωπίζει τα προβλήματα αυτά. Μιας και δεν το λέτε φανερά. Όμως αφήνετε να υπονοηθεί, ότι όλες αυτές οι ιδέες περί έθνους και εθνικής ταυτότητας αποτελούν σύμπτωμα που μας επιβλήθηκε από την «ρομαντική αντίληψη της ιστορίας στο τέλος του 19ου αιώνα. Άρα ξεπερασμένες και αντιεπιστημονικές σύμφωνα με την οπτική γωνία τη δική σας και των υπολοίπων συνεργατών σας που συμμετέχουν στην συγγραφή του εν λόγω βιβλίου.
Να όμως που τόσο εγώ όσο και οι γενιές των παππούδων μου αλλά και των συμμαχητών και συνοδοιπόρων μου στους δρόμους των εθνικών αγώνων και στις προσπάθειες για τη δημιουργία μιας ελληνικής τέχνης διαπνεόμεθα σε κάθε μας βήμα και προσπάθεια από αυτές ακριβώς τις ιδέες που καταγγέλλετε ως ξεπερασμένες και ευτελή ως φαίνεται προϊόντα μιας ξεπερασμένης πια ρομαντικής αντίληψης. Και μόνο μʼ αυτή την παράγραφο, μου ζητάτε να απαρνηθώ τον εαυτό μου, τη ζωή μου, τις ιδέες και το έργο μου. Και όχι μόνο από εμένα αλλά όπως αποδεικνύεται από τις πράξεις και τα έργα τους, ΟΛΟΥΣ σχεδόν τους νεοέλληνες, ανώνυμους και επώνυμους που από το 1821 έως σήμερα πίστεψαν ακριβώς σʼ αυτά που θεωρείτε ότι κακώς διδάσκονται σήμερα στο ελληνικό σχολείο. Άλλωστε αμέσως μετά διευκρινίσατε ότι «στις σύγχρονες κοινωνικές επιστήμες για το εθνικό φαινόμενο η ρομαντική αντίληψη για το έθνος έχει γίνει αντικείμενο κριτικής… Οι σύγχρονες θεωρήσεις (…) συγκλίνουν στην παραδοχή ότι η έννοια του έθνους είναι σχετικά πρόσφατη, αλλάζει μέσα στο χρόνο» και παρακάτω αποκαλείτε «φανταστική κοινότητα» του έθνους που στηρίζεται στη νέα νοηματοδότηση (ομολογώ πως δεν καταλαβαίνω τον όρο) υπαρκτών κοινών χαρακτηριστικών» και όλα αυτά τα προσφέρει «η εθνική ταυτότητα» (που ήρθε) «να αντικαταστήσει το κενό που δημιούργησε η κατάλυση των παραδοσιακών μορφών κοινωνικής οργάνωσης».
«Καθώς διευρύνεται το σχετικά πρόσφατο ενδιαφέρον των κοινωνικών επιστημών για το εθνικό φαινόμενο, η ρομαντική αντίληψη για το έθνος έχει γίνει αντικείμενο κριτικής τα τελευταία χρόνια. Οι σύγχρονες θεωρήσεις, παρά τις σημαντικές διαφορές τους ως προς την προέλευσή τους, συγκλίνουν στην παραδοχή ότι η έννοια του έθνους είναι σχετικά πρόσφατη, αλλάζει μέσα στο χρόνο και μπορούμε επομένως να κάνουμε την ιστορία της: πιο συγκεκριμένα η έννοια του έθνους όπως χρησιμοποιείται σήμερα διμορφώθηκε ιστορικά τα τελευταία διακόσια χρόνια και συνδέεται άμεσα με τη δημιουργία των εθνών-κρατών (Noiriel 1991). Η εθνική ταυτότητα ήρθε να αντικαταστήσει το κενό που δημιούργησε η κατάλυση των παραδοσιακών μορφών κοινωνικής οργάνωσης και να προσφέρει στα μέλη των σύγχρονων κοινωνιών νέα βάση κοινωνικής συνοχής μέσα από τη δημιουργία της «φαντασιακής κοινότητας» του έθνους, που στηρίζεται στη νέα νοηματοδότηση υπαρκτών κοινών πολιτισμικών χαρακτηριστικών». (σελ. 31)
Γιατί τάχα πολύπλοκες εγκεφαλικές αναλύσεις για αυτονόητα γεγονότα, όπως είναι η συνεχής ανανέωση των μορφών της κοινωνικής συγκρότησης, για να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι το έθνος αποτελεί μια «φανταστική κοινότητα»; Αλήθεια, τι θα πει αυτό; Το έθνος σε σχέση με την κοινωνία είναι η ψυχή σε σχέση με το σώμα. Κι εδώ είναι πιστεύω, το λάθος της σύγχρονης κοινωνικής επιστήμης, που επαγγέλλεσθε. Γιατί επιχειρεί να αναλύσει και να εξηγήσει μορφές και λειτουργίες που αφορούν την κοινωνία-σώμα και όχι το έθνος-ψυχή. Που δεν αναλύεται ούτε εξηγείται, γιατί όπως και τα φαινόμενα της θρησκείας και της τέχνης, ανάγεται στην μεταφυσική και στην υπέρβαση. Στο υπερλογικό και ανεξήγητο.
Αν και για τη συνέχεια του ελληνικού έθνους, πέραν του γεγονότος ότι για την παμψηφία θα έλεγα των νεοελλήνων -ανωνύμων και επωνύμων- δεν αποτελούσε και αποτελεί μόνο ένα είδος θρησκευτικής πίστης (άκρως αντιεπιστημονικής βεβαίως για σας) υπάρχουν απτές αποδείξεις ότι ορισμένοι βασικοί άξονες του πνευματικού κόσμου των αρχαίων Ελλήνων κατάφεραν να διατηρηθούν και να φτάσουν ως τις μέρες μας. Λ.χ. είναι πασίγνωστη η διάρκεια της ελληνικής γλώσσας. Δεν είναι όμως γνωστή η διάρκεια της αρχαίας ελληνικής μουσικής μέσω των βασικών μουσικών κλιμάκων, που παρέμειναν αναλλοίωτες, καθώς οι αρχαίοι μουσικοί τρόποι πέρασαν ατόφιοι στη Βυζαντινή μουσική με το νέο όνομα «ήχοι» κι από κει δια μέσου της αραβικής μουσικής και με καινούριο όνομα, «δρόμοι», δημιούργησαν το ρεμπέτικο τραγούδι από το οποίο προήλθε τόσο η σύγχρονη λαϊκή μας μουσική όσο και η έντεχνη-λαϊκή μουσική, μέσα στην οποία συνενώθηκε η μουσική με την ποίηση. Δηλαδή το φαινόμενο που χαρακτήριζε την αρχαία μουσική, δεδομένου ότι τότε με τον όρο «μουσική» εννοούσαν αποκλειστικά την σύζευξη Μουσικής και Λόγου.
Ένα άλλο σημαντικό δημιούργημα των αρχαίων, υπήρξε ως γνωστόν και η Δημοκρατία και μάλιστα η άμεση Δημοκρατία. Μετά την κατάκτηση της Ελλάδας από τους Ρωμαίους και σχεδόν έως σήμερα στην Ευρώπη κυριάρχησαν συστήματα συγκεντρωτικά, βασιλείες αυτοκρατορίες, δικτατορίες, σοσιαλιστικές εξουσίες. Η χώρα μας κατακτήθηκε για τέσσερις αιώνες από την Οθωμανική αυτοκρατορία. Εν τούτοις και κάτω από αυτές τις καταλυτικές συνθήκες οι ελληνικές κοινότητες, μέσα και έξω από τον γεωγραφικό μας χώρο, κυβερνήθηκαν με δημοκρατικό τρόπο. Οι κάτοικοι λ.χ. ενός χωριού εξέλεγαν τακτικά με καθολική ψηφοφορία την διοικητική και τη δικαστική τους εξουσία. Κι αυτό αντανακλάται στο Σύνταγμα της Επιδαύρου, μέσα στο οποίο ρητώς αναφέρεται ότι απαγορεύονται οι «τίτλοι ευγενείας». Άλλωστε αυτό το δημοκρατικό φρόνημα μπορούμε να πούμε ότι παραμένει έως σήμερα βασικό γνώρισμα της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού.
Κι αυτό σε πείσμα των προσπαθειών των ξένων δυνάμεων να επιβάλουν τις γνωστές δυναστείες των Βαυαρών και των Γλύξμπουργκ. Γεγονός που αρνείσθε πεισματικά να παραδεχτείτε. Δηλαδή το γεγονός των συνεχών παρεμβάσεων των ξένων στην χώρα μας, που υπήρξαν πρόξενοι των μεγαλυτέρων εθνικών μας καταστροφών. Όπως της Μικρασιατικής, του Εμφυλίου, της Κύπρου και τέλος της στρατιωτικής δικτατορίας.
Συμφωνώ μαζί σας στην παράγραφο της σελ. 33, ότι τα κριτήρια με τα οποία ορίζεται ένα έθνος είναι πολιτισμικού χαρακτήρα: καταγωγή, γλώσσα, θρησκεία και παραδόσεις, μύθοι, ιστορίες, μνήμες.
«Όπως χαρακτηριστικά δείχνουν οι παραπάνω έρευνες, τα κριτήρια με τα οποία ορίζεται το έθνος είναι πολιτισμικού χαρακτήρα: καταγωγή, γλώσσα, θρησκεία και παραδόσεις, μύθοι, ιστορικές μνήμες. Τα πολιτισμικά αυτά κριτήρια, που θεωρούνται κοινά, προσδιορίζουν τον συμβολικό και τον φυσικό χώρο του έθνους. Οτιδήποτε διαφορετικό θεωρείται ότι βρίσκεται έξω από το έθνος και συνήθως απορρίπτεται. Έτσι τα έθνη έχουν προσδιοριστεί ιστορικά κατά κύριο λόγο μέσα από τις διαφορές τους από και σε σύγκριση με άλλα έθνη. Αυτή τη συνεχής διαδικασία ετεροπροσδιορισμού συμβάλλει στην αέναη αναπαραγωγή της εθνικής ταυτότητας ως μοναδικής και ομοιογενούς και στηρίζει την τάση της να αρνείται τόσο τις ομοιότητες με καθετί έξω από αυτήν όσο και τις διαφοροποιήσεις στο εσωτερικό της».
Όμως διαφωνώ με την άποψή σας πως «ό,τι είναι διαφορετικό, θεωρείται ότι βρίσκεται έξω από το Έθνος, συνήθως απορρίπτεται». Και ακόμα ότι «η συνεχής διαδικασία ετεροπροσδιορισμού συμβάλλει στην αέναη αναπαραγωγή της εθνικής ταυτότητας ως μοναδικής και ομοιογενούς και στηρίζει την τάση της να αρνείται τόσο τις ομοιότητες με κάθε τι έξω από αυτήν όσο και τις διαφοροποιήσεις στο εσωτερικό της».
Χωρίς ίσως να το θέλετε, φορτώνετε με αρνητικές ιδιότητες το Έθνος και την εθνική ταυτότητα, μιας και για να υπάρξουν κατά τη γνώμη σας, πρέπει πρώτον να ετεροπροσδιορισθούν και δεύτερον να «απορρίψουν» δηλαδή να κλειστούν στο καβούκι τους. Συμφωνούν άρα γε αυτές οι διαπιστώσεις με το ελληνικό έθνος; (Για να αρκεστούμε στη δική μας ιστορική εμπειρία). Γιατί όλα τείνουν να αποδείξουν ότι ο,τιδήποτε καλό και θετικό έγινε ως τώρα, οφείλεται στο γεγονός ότι είχαμε και έχουμε ανοιχτές θύρες (τουλάχιστον ως προς τον πολιτισμό) και προς Ανατολάς και προς Δυσμάς όπως και προς Βορρά. Έτσι ό,τι υπήρξε και ό,τι υπάρχει, αποτελεί δημιουργική πρόσμιξη διαφόρων ιδεών και πολιτισμών, ακόμα και τρόπων ζωής.
Ήμαστε πάντοτε ανοιχτοί κατά το παράδειγμα του Ρήγα Φεραίου, που ενώ σάλπιζε την επανάσταση των Ελλήνων, οραματιζόταν την μεγάλη οικογένεια των Βαλκανικών λαών. Το ίδιο που κάναμε κι εμείς στην Εθνική Αντίσταση, που αγωνιζόμαστε όχι μόνο για την δική μας ελευθερία αλλά και για την «πανανθρώπινη τη λευτεριά». Και μη μου πείτε ότι επηρεάστηκαν από την ρομαντική άποψη περί έθνους οι φουστανελάδες αγράμματοι ως επί το πλείστον Έλληνες επαναστάτες, όταν το Σύνταγμα της Επιδαύρου στα 1822 διακήρυσσε την ανασύσταση του ελληνικού έθνους αποτελώντας παράλληλα το δημοκρατικότερο Σύνταγμα όλων των εποχών, μιας και είχαν ανοιχτά τα μυαλά τους στις επιρροές της Γαλλικής και της Αμερικανικής ακόμα επανάστασης. Για να ετεροπροσδιοριστούμε θα πρέπει να είμαστε ανίκανοι να αυτοπροσδιοριζόμαστε κάθε στιγμή (ακόμα και σήμερα), ενώ η εθνική μας ταυτότητα υπήρξε και είναι τόσο ισχυρή, ώστε να μην έχουμε ούτε να θέλουμε να έχουμε εχθρούς, για να είμαστε αυτοί που είμαστε. Άλλωστε η βασική εξωτερική μας πολιτική ως τώρα υπήρξε και είναι αμυντική με εξαίρεση την τυχοδιωκτική εκστρατεία στην Τουρκία, που μας κόστισε τόσο ακριβά.
Και γιατί δεν ρωτάτε και μας (όσους επιζήσαμε), που περάσαμε μέσα από το καμίνι της ξένης κατοχής, να σας πούμε από πού αντλούσαμε τη δύναμη και το θάρρος να αναμετρηθούμε ίσος προς ίσον με την τερατώδη Χιτλερική μηχανή θανάτου; Μονάχα με την σκέψη ότι στο βάθος είμαστε ανώτεροι από αυτούς! (Εξ άλλου σʼ αυτό μας βοηθούσε η μετατροπή των εχθρών μας σε μια συμπαγή μάζα αιμοδιψών βαρβάρων). Γιατί; Γιατί ανήκαμε σε ένα Έθνος πολύ ανώτερο απʼ αυτούς στον πνευματικό και πολιτισμικό κυρίως χώρο από τον Αισχύλο και τον Πλάτωνα έως τον Σολομό, τον Παλαμά και τον Καβάφη. Και όσοι είμαστε μορφωμένοι, το ηθικό μας ανάστημα έπαιρνε συνειδητά δύναμη απʼ αυτούς. Όσο για τους αμόρφωτους αλλά γενναίους, αντλούσαν δύναμη όπως οι αγωνιστές του ΄21 από τα «μάρμαρα». Αν όλα αυτά είναι «παραμύθια», τότε ό,τι υπήρξε θετικό και ξεχωριστό ως τώρα, ας πούμε ότι ήταν και είναι «παραμύθι». Τότε για ποιον λόγο θέλετε να το κατεδαφίσετε; Δεν ξέρετε ότι έτσι σκοτώνετε την ψυχή μας; Χάρη στην οποία είσθε κι εσείς σήμερα ελεύθερη;
Όπως ασφαλώς καταλαβαίνετε, για μένα προσωπικά δεν υπάρχει καν ερώτημα «Τι είν η πατρίδα μας;». Για όλους όσους αφιέρωσαν το έργο και κυρίως τη ζωή τους ολόκληρη σ αυτή την πατρίδα -και είναι χιλιάδες, εκατομμύρια Έλληνες, επώνυμοι ή ανώνυμοι, νεκροί ή ζωντανοί, δεν υπάρχουν τέτοια ερωτήματα, γιατί αυτοί οι ίδιοι είναι η πατρίδα…
Γι αυτό σας παρακαλώ και εύχομαι να λάβετε σοβαρά υπʼ όψιν την μαρτυρία ενός ελεύθερου Έλληνα και να σταματήσετε αυτή την εκστρατεία, που μόνο δεινά μπορεί να φέρει στον ήδη δοκιμαζόμενο λαό μας.
Σας χαιρετώ,
Μίκης Θεοδωράκης
ΥΓ. Επειδή θεωρώ ότι με την απάντησή μου αυτή μου δόθηκε η ευκαιρία να αναπτύξω ορισμένα ουσιαστικά επιχειρήματα στην προσπάθειά μου να διαφωτίσω όσο γίνεται πληρέστερα τον ελληνικό λαό για τα κίνητρά μου στον αγώνα που ξεκίνησα και συνεχίζω, είμαι υποχρεωμένος να την δημοσιεύσω στο διαδίκτυο, όπως έκανα έως τώρα, δεδομένου ότι τα ισχυρά ΜΜΕ προς το παρόν αποφεύγουν ακόμα και να αναφερθούν στις απόψεις μου καταφεύγοντας ως συνήθως σε ύβρεις…Αυτό θα πει ελευθερία τύπου!
====================================
Η επιστολή της Θ. Δραγώνα:
2 Ιανουαρίου 2010
Αγαπητέ Μίκη Θεοδωράκη,
Κυκλοφόρησε πριν λίγες ημέρες στο διαδίκτυο επιστολή σας προς τον Στέφανο Ληναίο με πολύ απαξιωτικά σχόλια για το πρόσωπό μου και παραθέματα από το δημοσιευμένο έργο μου που είναι όλα παντελώς ψευδή και κατασκευασμένα.Σας ενημερώνω ότι δεν είμαι ιστορικός και δεν γράφω ιστορικά βιβλία. Λόγος σαν «Η ελληνική ταυτότητα δεν υπήρχε πριν από το 19ο αιώνα. Δημιουργήθηκε έξωθεν σε μια εποχή εθνικισμού, αποικιοκρατίας και επεκτατικού ιμπεριαλισμού. Κοντολογίς κάποιοι από το εξωτερικό μας είπαν τον 19ο αιώνα ότι είμαστε Έλληνες κι εμείς το δεχθήκαμε για να κονομήσουμε (!!!) πουλώντας το παραμύθι ότι είμαστε απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων», δεν βρίσκεται πουθενά στο δημοσιευμένο έργο μου και δεν χαρακτηρίζει την πανεπιστημιακή και κοινοβουλευτική μου πορεία. Τέτοιου είδους κατασκευάσματα είναι μιας συκοφαντικής εκστρατείας εναντίον μου. Είμαι κοινωνική ψυχολόγος, ερευνώ και γράφω πάνω στις κοινωνικές ταυτότητες έχω δώσει μεγάλο μέρος της ζωής μου για την υπεράσπιση των αρχών της δημοκρατίας και της δικαιοσύνης σε αυτόν τόπο. Σας στέλνω μέρος των δημοσιεύσεων μου για να κρίνετε εάν όσα παρατίθενται στις εφημερίδες και στο διαδίκτυο ανταποκρίνονται στην αλήθεια. Εάν διαπιστώσετε ότι είναι κατασκευασμένες φράσεις, σας παρακαλώ πολύ να βρείτε μια ευκαιρία να το δηλώσετε.
Σας γράφω επειδή θαυμάζω την αστείρευτη δημιουργικότητά σας και τους αγώνες σας για τη δημοκρατία και είμαι σίγουρη ότι η αναζήτηση της αλήθειας και η προάσπιση των δημοκρατικών αρχών έχει πρώτιστη σημασία για σας.
Με εκτίμηση,
Θάλεια Δραγώνα
ΥΓ. Σας επισυνάπτω και 2 πρόσφατες συνεντεύξεις μου όπου θα βρείτε και όλα τα παραποιημένα παραθέματα
http://patriotikoslogos.blogspot.com/

Η απόδοση της Ιθαγένειας δεν είναι ζήτημα πολιτικής για να καθορισθεί με δημοψήφισμα. Η περιφρούρηση του Συντάγματος ασπίδα στις αλλότριες επιβουλές

Κάποιοι προσπαθούν να παρασύρουν τον ελληνικό λαό στο λάθος σ' ό,τι αφορά τον νέο νόμο περί των λαθρομεταναστών και ιθαγένειας. Είναι λάθος το αίτημα για δημοψήφισμα. Τραγικό λάθος, εφόσον μετατρέπει ένα ζήτημα σε πολιτικό, ενώ δεν είναι τέτοιο. Είναι προαφανές ότι το ζήτημα δεν είναι πολιτικό. Δεν είναι πολιτικό… όσο δεν είναι πολιτικό ζήτημα και το να πάρει μια κυβέρνηση την απόφαση να χαρίσει τη Θράκη στους Τούρκους ή τη Μακεδονία στη FYROM. Για τέτοια ζητήματα έχει "αποφασίσει" το Σύνταγμα και αυτά τα ζητήματα δεν είναι πολιτικά. Δεν απαιτούν σχετικές ή απόλυτες πλειοψηφίες, προκειμένου να εφαρμοστούν υπό καθεστώς νομιμότητας. ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΙ ρητά από το Σύνταγμα. Η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες και το Σύνταγμα προστατεύει το σύνολο των ιδιοκτησιών των Ελλήνων με "όλα τα μέσα".
Μόνον τα πολιτικά ζητήματα βρίσκουν λύσεις μέσω δημοψηφισμάτων. Τα ζητήματα, όπου οι πλειοψηφίες, μέσω των δημοψηφισμάτων αυτών, έχουν ένα ισχυρό μέσο να εκφραστούν και να δηλώσουν τις αντιθέσεις τους ως προς τις μεθοδεύσεις της κεντρικής πολιτικής εξουσίας. Τα πολιτικά ζητήματα ανήκουν στη σφαίρα του υποκειμενικού και γι' αυτόν το λόγο επιλύονται ακόμα και με τη μέθοδο των δημοψηφισμάτων. Πολίτες, οι οποίοι έχουν διαφορετικές αντιλήψεις και πρέπει αναγκαστικά να συνυπάρξουν μέσα στα πλαίσια της δημοκρατίας, αποφαίνονται μέσω δημοψηφισμάτων, προκειμένου να ισχύσει η αρχή της πλειοψηφίας. Μια πλειοψηφία, η οποία, εξαιτίας του υποκειμενικού που χαρακτηρίζει το όποιο πολιτικό θέμα, μπορεί ανά πάσα στιγμή ν' αλλάξει.
Οι κυβερνήσεις έχουν τη δικαιοδοσία από το Σύνταγμα να επιλύουν τέτοιου είδους ζητήματα. Να τα επιλύουν με βάση τη δική τους υποκειμενική αντίληψη και βέβαια βάση της επίσης υποκειμενικής αντίληψης αυτών που τις ψήφισαν. Γι' αυτόν τον λόγο πολλές φορές η μία κυβέρνηση λειτουργεί ακυρωτικά σ' ό,τι αφορά τις πολιτικές μιας άλλης. Γι' αυτόν τον λόγο μια επόμενη κυβέρνηση μπορεί να ακυρώσει τις πολιτικές "σημαίες" της προηγούμενης. Κάτι ανάλογο μ' αυτό που συμβαίνει σήμερα, όπου από τη μία πλευρά ένας αφελής Γιωργάκης μιλάει για προεκλογικές δεσμεύσεις σ' ό,τι αφορά το θέμα της παροχής ιθαγένειας στους λαθρομετανάστες και ο Σαμαράς από την άλλη "απαντά" με τις απειλές της ακύρωσης των συγκεκριμένων πολιτικών.
Όλα αυτά είναι εκ του πονηρού. Κάποιοι προσπαθούν με ύπουλο τρόπο να εμφανίσουν το συγκεκριμένο πρόβλημα σαν πολιτικό, ενώ δεν είναι τέτοιο. Γιατί; Για να ολοκληρώσουν τις ανθελληνικές μεθοδεύσεις τους. Σ' αυτό το σημείο βρίσκεται η παγίδα του αιτήματος για δημοψήφισμα. Είναι βέβαιον ότι υπάρχει παγίδα. Γιατί; Γιατί τα πολιτικά ζητήματα εμπεριέχουν από τη φύση τους την έννοια της "μάχης", της "σύγκρουσης" αλλά και της "διαπραγμάτευσης" και της "υποχώρησης". Τα πολιτικά ζητήματα έχουν από τη φύση τους "ευκαμψία" και αυτό αναζητούν κάποιοι, προκειμένου ν' αναγκάσουν τους Έλληνες να υποχωρήσουν από τα "άκαμπτα" δίκια τους. Κάποιοι, χρησιμοποιώντας το "μαστίγιο" της εξουσίας και κάποιοι άλλοι υποσχόμενοι το "καρότο" του δημοψηφίσματος, θα αναγκάσουν τον λαό να σκέφτεται όπως τους βολεύει, προκειμένου να τον "παγιδεύσουν". Να τον "παγιδεύσουν" στα "παζάρια" και άρα στη λογική της διαπραγμάτευσης, εκεί όπου εκ του Συντάγματος δεν υπάρχει τέτοιο ενδεχόμενο.
Γι' αυτόν τον λόγο δίνουν αυτήν την "παράσταση". Την "παράσταση" της δημοκρατίας των πολλών και διαφορετικών απόψεων. Προσπαθούν να πείσουν τον λαό ότι το συγκεκριμένο πρόβλημα είναι πολιτικό, ενώ αυτό δεν είναι τέτοιο. Προσπαθούν να πείσουν τον λαό ότι το συγκεκριμένο πρόβλημα ανήκει στο επίπεδο του υποκειμενικού. Στο επίπεδο όπου υπάρχει σχετικότητα και πρέπει να αποφασίσει είτε η κυβέρνηση είτε ο πολίτης, εφόσον δεν έχει "αποφασίσει" το Σύνταγμα. Αυτό είναι το όλο θέμα. Όταν σε ένα θέμα έχει "αποφασίσει" το Σύνταγμα, δεν μπορεί να το παρακάμψει καμία κυβέρνηση. Με κυβερνητικές αποφάσεις ή δημοψηφίσματα μπορεί ν' αποφασιστεί αν θα γίνει η εκτροπή του Αχελώου, αλλά όχι η παράδοση του κράτους σε ξένους. Σε μια τέτοια περίπτωση μιλάμε για παρανομία και όχι για διαφορετική πολιτική άποψη. Μιλάμε για πραξικοπηματίες και όχι για πολιτικούς. Πραξικοπηματίες είναι αυτοί οι οποίοι προσπαθούν ν' απειλήσουν ένα συνταγματικά κατοχυρωμένο "έννομο συμφέρον" του λαού. Προδότες της δημοκρατίας και του έθνους είναι αυτοί οι οποίοι προσπαθούν να μετατρέψουν αυτό το άκαμπτο έννομο συμφέρον σε εύκαμπτο πολιτικό συμφέρον.
Απλά πράγματα. Όταν έρχεται κάποιος παράνομος καταληψίας της περιουσίας σου, φωνάζεις την αστυνομία να εφαρμόσει τον νόμο και δεν καλείς τους γείτονες να ψηφίσουν για το τι πρέπει να γίνει. Δεν σε ενδιαφέρει η άποψη των γειτόνων, όταν υπάρχει η "άποψη" του νόμου. Δεν σε ενδιαφέρει αν έχουν κοινή ιδιότητα με εσένα και αν θεωρητικά θίγονται και οι ίδιοι από ανάλογες πράξεις. Δεν έχεις κανέναν λόγο να ρισκάρεις το υποκειμενικό, όταν σε συμφέρει το αντικειμενικό. Δεν έχεις κανέναν λόγο να ενεργοποιήσεις τα συμφέροντα των εχθρών σου, οι οποίοι θα εκμεταλλευτούν το πρόβλημά σου, για να επεκτείνουν τα δικά τους συμφέροντα. Σε κάθε περίπτωση εκμεταλλεύεσαι την έννοια του πολιτισμού και οι πολιτισμοί λειτουργούν με βάση τους νόμους.
Τι λέει σ' αυτήν την περίπτωση ο νόμος; Ότι δεν μπορεί --σε κανένα επίπεδο ιδιοκτησίας-- να νομιμοποιηθεί ο οποιοσδήποτε παράνομος εισβολέας απέναντι στον νόμιμο ιδιοκτήτη. Δεν μπορεί ο οποιοσδήποτε λαθρομετανάστης και για τον οποιονδήποτε λόγο ν' αποκτήσει τα ίδια δικαιώματα με τους γηγενείς. Όταν η έννοια της "Ιθαγένειας" είναι αυτή η οποία προσδιορίζει την ταυτότητα του ιδιοκτήτη, ευνόητο είναι ότι αυτή η ιδιότητα δεν παρέχεται σε κανέναν εισβολέα. Αυτό λέει ο συνταγματικός νόμος και αυτός είναι άκαμπτος. Όπως λοιπόν καμία κυβέρνηση δεν μπορεί να προσθέσει αυθαίρετα νέους μετόχους στους παλαιούς "ιθαγενείς" μετόχους του ΟΤΕ, έτσι δεν μπορεί να παράσχει την ελληνική ιθαγένεια στους λαθρομετανάστες. Μπορεί, για λόγους ανθρωπιστικούς, να τους δώσει "πράσινη" κάρτα, αλλά όχι Ιθαγένεια και ό,τι αυτό συνεπάγεται από πλευράς δικαιωμάτων.
Όλο το μυστικό είναι ν' αποδείξει κάποιος το αυτονόητο. Να αποδείξει ότι η έννοια του "πολίτη", εκτός από το πολιτισμικό, εθνικό ή άλλο περιεχόμενο, εμπεριέχει μέσα της και το οικονομικό συμφέρον. Να αποδείξει ότι η έννοια της "Ιθαγένειας" έχει και οικονομικό περιεχόμενο. Τα πράγματα λοιπόν είναι απλά. Με βάση το Σύνταγμα ο ελληνικός λαός είναι κυρίαρχος. Κυρίαρχος σημαίνει και ιδιοκτήτης. Ο κάθε Έλληνας πολίτης πάνω απ' όλα είναι συνιδιοκτήτης με όλους τους ομοίους του σ' αυτήν τη χώρα. Είναι συνιδιοκτήτης σε όλα τα επίπεδα της ιδιοκτησίας της. Κάθε Έλληνας πολίτης, από τη στιγμή που γεννιέται, έχει υπό την ιδιοκτησία του ένα πολύ συγκεκριμένο ποσοστό αυτής της χώρας.
Αν είμαστε, για παράδειγμα, δέκα εκατομμύρια Έλληνες, ο κάθε Έλληνας έχει το 1/10.000.000 της ιδιοκτησίας αυτής της χώρας. Ακόμα κι αν δεν έχει καθόλου ιδιωτική περιουσία, είναι ιδιοκτήτης, εφόσον έχει υπό την κατοχή του αυτό το μερίδιο από τη συνολική συλλογική περιουσία των Ελλήνων. Μια περιουσία, η οποία είναι υπαρκτή και όχι θεωρητική, εφόσον περιλαμβάνει το σύνολο του δημοσίου κεφαλαίου και όλα τα "ψιλά" δικαιώματα πάνω στο σύνολο της ιδιωτικής περιουσίας σ' αυτήν τη χώρα. Δεν μπορεί καμία κυβέρνηση να "χαρίζει" αυτό το δικαίωμα σε κανέναν που δεν πληρεί αυτές τις προϋποθέσεις. Δεν μπορεί καμία κυβέρνηση να μειώνει αυτό το μερίδιο της ιδιοκτησίας για κανέναν λόγο. Αν σε έναν λαό δέκα εκατομμυρίων προσθέσεις δυόμισι εκατομμύρια νέων "ιθαγενών", στην πραγματικότητα μειώνεις αυθαίρετα την περιουσία των προηγούμενων κατά 25% και αυτό είναι παντελώς παράνομο. Δεν είναι πολιτικό ζήτημα. Είναι παρανομία σε βαθμό πραξικοπήματος.
Γι' αυτόν τον λόγο μιλάμε για οικονομικό "περιεχόμενο". Οι Έλληνες έχουν πληρώσει αυτήν την ιδιότητα όπως πληρώνουν όλοι οι νόμιμοι μέτοχοι όλων των νόμιμων ιδιοκτησιών. Έχουν πληρώσει αυτήν την ιδιότητα όπως την έχουν πληρώσει όλοι οι λαοί, προκειμένου να διατηρήσουν την ελευθερία της πατρίδας τους. Κάποιοι Έλληνες έζησαν σε συνθήκες πλήρης ανέχειας, επειδή η "πληρωμή" της ιθαγένειάς τους απαιτούσε την ορφάνια του πολέμου. Κάποιοι Έλληνες έζησαν ως ανάπηροι εξαιτίας αυτής της "πληρωμής". Κάποιοι Έλληνες φορολογήθηκαν σκληρά, για ν' αποκτήσει η ιδιοκτησία αυτή τα χαρακτηριστικά εκείνα, που την κάνουν ακόμα πιο χρήσιμη για τους ιδιοκτήτες της. Τι σχέση έχει αυτός ο νόμιμος ιδιοκτήτης με τον λαθρομετανάστη, ο οποίος πλήρωσε σε κάποιον Τούρκο λαθρέμπορο κάποιες λίγες χιλιάδες ευρώ, για να τον φέρει έξω από την "πόρτα" του; Αν κάποιος πληρώσει το ταξί μέχρι τον ΟΤΕ, μπορεί να εισέλθει μέσα σ' αυτόν ως μέτοχος;
Το κακό είναι ότι όλοι αυτοί οι πονηροί παρασέρνουν στην ηλιθιότητα και όλους τους φουκαράδες λαθρομετανάστες, των οποίων η πρόθεση δεν πιστεύουμε ότι είναι να αδικήσουν τους Έλληνες. Για να επιβιώσουν ήρθαν στην Ελλάδα και όχι για να κλέψουν τους Έλληνες. Όμως, το θέμα είναι ότι παρασύρονται στη λογική των ιμπεριαλιστών και των προδοτών. Ακόμα και τα επιχειρήματά τους στερούνται πάσης λογικής. Τους αρέσει η Ελλάδα, την αγαπάνε και θέλουν να ζήσουν μέσα σ' αυτήν ως Έλληνες και άρα ως ιδιοκτήτες της. Και στον γράφοντα αρέσουν οι Βερσαλλίες, τις αγαπάει και θέλει να ζήσει σ' αυτές, αλλά ...δυστυχώς δεν συμφωνούν οι Γάλλοι. Θέλουν τα παιδιά τους να γίνονται αυτόματα Έλληνες, επειδή γεννήθηκαν στην Ελλάδα. Αν δηλαδή την επόμενη χρονιά ξαναμεταναστεύσουν και πάνε στην Ιταλία γεννοβολώντας, θα έχουμε μια καθημερινότητα με βάση για το γνωστό ανέκδοτο; Ένας Πακιστανός, ένας "Έλληνας" και ένας "Ιταλός" κάθισαν να φάνε...
Η ψήφος του πολίτη στην πραγματικότητα δεν αποτελεί μια απλή δημοκρατική "κατάκτηση". Είναι η ψήφος του μετόχου ιδιοκτήτη αυτού του κράτους. Η νόμιμη ψήφος ενός νόμιμου ιδιοκτήτη. Είναι η ίδια η ουσία του "κράτους" του Δήμου και άρα της Δημοκρατίας. Αυτό περιγράφει η έννοια της "Ιθαγένειας" και αυτή δεν δίνεται ποτέ και σε κανέναν, που δεν έχει τις απαιτούμενες προδιαγραφές. Εξαιρέσεις γίνονται μόνον όταν αυξάνεται η αξία της ιδιοκτησίας και όχι όταν αυτή μειώνεται. Οι κυβερνήσεις, δηλαδή, μπορούν να δίνουν κατ’ εξαίρεση την Ιθαγένεια μόνον σε περιπτώσεις που αυξάνεται η αξία της συλλογικής περιουσίας. Η αξία της περιουσίας του Δήμου. Όπως είχε γίνει με την περίπτωση του διάσημου καρδιοχειρουργού Κρίστιαν Μπάρναρντ, του οποίου το αίτημα για την απόκτηση της ελληνικής ιθαγένειας ικανοποιήθηκε, γιατί απλούστατα "διαφήμιζε" την Ελλάδα και άρα αύξανε το συλλογικό κεφάλαιο των Ελλήνων.
Άρα …δεν χρειάζεται καθόλου δημοψήφισμα. Μερικές υπογραφές πολιτών χρειάζονται, για να κατατεθεί μια απλή μήνυση κατά της κυβέρνησης. Μήνυση εναντίον μιας κυβέρνησης, η οποία αυθαίρετα θέλει να τους μειώσει την περιουσία κατά 25%. Η συνταγματικότητα του νόμου πρέπει να κριθεί. Αν αυτός ο νόμος κριθεί αντισυνταγματικός, όλα τελειώνουν. Δεν χρειάζεται να φοβόμαστε προδότες Γιωργάκηδες και ούτε να ελπίζουμε σε "σωτήρες" Σαμαράδες. Δεν θα εφαρμοστεί ποτέ ένας τέτοιος νόμος και άρα δεν θα χρειάζεται να περιμένουμε να ακυρωθεί. Κανένας νόμος και ποτέ δεν θα μπορεί να παρέχει την ελληνική ιθαγένεια με μαζικές διαδικασίες. Μέτοχοι του ελληνικού κράτους από τον Έβρο μέχρι την Κρήτη και από την Καστοριά μέχρι τη Ρόδο θα είναι ΜΟΝΟΝ τα παιδιά των Ελλήνων. Οι ΚΛΗΡΟΝΟΜΟΙ αυτών που έχυσαν το αίμα και τον ιδρώτα τους, για να μπορούμε να ονομάζουμε ελληνική γη αυτήν τη μικρή γωνιά του Πλανήτη.
Οι "μάσκες" σύντομα θα πέσουν και ένας από αυτούς που φορούν "μάσκα" είναι σίγουρα και ο Καρατζαφέρης. Το ΛΑΟΣ θα αποδειχθεί σύντομα ότι είναι ένα απλό "εργαλείο" των ιμπεριαλιστών. Ένα "εργαλείο", το οποίο χρηματοδοτείται από το σύστημα και λειτουργεί όπως και το ΚΚΕ. Αν γνωρίζει κάποιος τον προβοκατόρικο ρόλο του ΚΚΕ στην ελληνική κοινωνία, μπορεί να καταλάβει απόλυτα και τον αντίστοιχο ρόλο του ΛΑΟΣ. Τι κάνει το ΚΚΕ; Ακυρώνει όλη την αριστερή φιλεργατική αντίληψη του ελληνικού λαού. Παίρνει τα δίκαια αιτήματα της εργατικής τάξης και τα κάνει "πατσαβούρες". Στερεί τον δίκαιο λόγο από τους εργαζόμενους μόνο και μόνο επειδή αναλαμβάνει να τον εκφράσει το ίδιο. Αυθαίρετα …και χωρίς να του έχει δώσει το δικαίωμα --μέσω της ψήφου του-- κανένας δημοκράτης εργαζόμενος.
Από τη στιγμή που η σταλινική --και άρα φασίστρια-- Αλέκα αναλαμβάνει να εκφράσει την αριστερή δημοκρατική αντίληψη περί εργασιακών σχέσεων, ευνόητο είναι ότι την "ακυρώνει" στο σύνολό της. Με τη βοήθεια της Αλέκας τα αφεντικά έκαναν πάντα ό,τι ήθελαν στην Ελλάδα. Το ανάλογο κάνει και ο "μποντιμπιλντεράς". Με τη βοήθεια του Γιώργου τα αφεντικά κάνουν ό,τι θέλουν εναντίον της Ελλάδας. Από τη στιγμή που ένας βασιλόφρων --και άρα φασίστας-- αναλαμβάνει να εκφράσει τη δεξιά δημοκρατική αντίληψη περί πατριωτισμού, ευνόητο είναι ότι την "ακυρώνει" στο σύνολό της. Αυτό είναι το "παιχνίδι" της εξουσίας και των ιμπεριαλιστών. Πληρώνουν "εργαλεία" προβοκατόρων και ελέγχουν τις αντιδράσεις του ελληνικού λαού. Ο εργατικός κόσμος στην Ελλάδα "καπελώνεται" από το προδοτικό ΚΚΕ και ο πατριωτικός κόσμος "καπελώνεται" από το επίσης προδοτικό ΛΑΟΣ. Αγράμματοι κρατικοδίαιτοι "φωστήρες" βγαίνουν πρώτοι στους δρόμους της "διεκδίκησης", απλά και μόνον για να μην βγει κανένας άλλος. Ο καθένας στη δική του εξειδίκευση και υπό τις εντολές του ίδιου "αφεντικού".
Αυτός είναι ο ρόλος του Καρατζαφέρη. Ο ρόλος του υπάλληλου του Μητσοτάκη και "πολέμιος" της Ντόρας. Αυτός, που "κελαηδούσε" για όσο διάστημα βόλευε τον Μητσοτάκη και σήμερα είναι "βουβός". Αυτός, που δίχαζε τη Δεξιά μόνο και μόνο για να τη συσπειρώνει γύρω από την "κόρη". Το "νούμερο" της δεξιάς "πολυκατοικίας", που έκανε ακρότητες, για να εμφανίζει σαν "νοικοκύρηδες" τους ενοίκους των "ρετιρέ". Εκφράζοντας με ακροδεξιές "γραφικότητες" τις πάγιες θέσεις της δεξιάς δημοκρατικής αντίληψης των πραγμάτων, στις πραγματικότητα τις ακύρωνε. Αυτό ήταν το όλο κόλπο. Με τη γραφική και ακραία παρουσία του δίχαζε τη δημοκρατική Δεξιά και "έσπρωχνε" πολιτική πελατεία στην "κόρη", παριστάνοντας τον εχθρό της. Έτσι τον "κατασκεύασε" το αφεντικό του και έτσι λειτουργούσε υπό τις εντολές του.
Εξυπναδούλες και σοφιστείες made by Mitsotakis. Τέτοια "εξυπναδούλα" είναι και το σημερινό αίτημα για δημοψήφισμα. Ο Μητσοτάκης το "σκέφτηκε" και ο Καρατζαφέρης ανέλαβε την "εργολαβία". Με έναν σμπάρο δύο τρυγόνια. Από τη μία θα μπορούσαν να εξυπηρετήσουν τα στρατηγικά συμφέροντα της Νέας Τάξης Πραγμάτων, μετατρέποντας το ζήτημα της παροχής ιθαγένειας σε πολιτικό ζήτημα και από την άλλη θα μπορούσαν να "στριμώξουν" τον Σαμαρά σε μια απέλπιδα προσπάθεια ν' ανακάμψουν οικογενειακώς μετά από το μεγάλο "ναυάγιο" της Ντορούλας. Να τον "στριμώξουν", εμφανίζοντάς τον σαν "ουρά" του Καρατζαφέρη, για να "δικαιώσουν" τα μεγαλόπνοα και κοσμοπολίτικα "οράματα" της "κόρης".
"Μητσοτάκη, Μητσοτάκη...", όπως θα έλεγε και η ανύπαρκτη πλέον Ντορούλα. Αμετανόητος μέχρι τέλους. Το "χασαπόσκυλο", που ήθελε να βρυχάται σαν "λέοντας". Πάντα άριστος στις μικρομάχες των αγράμματων "δεκανέων". Μία φορά πήγε ο φουκαράς να κερδίσει πόλεμο σαν "στρατηγός" και ακόμα ψάχνουμε να τον βρούμε. Ψάχνουμε να βρούμε σε ποια ξενοδοχεία του εξωτερικού γλύφουν τις "πληγές" τους.

http://www.eamb.gr/

Οι δολοφόνοι του Χατζηκωστή στοχεύουν στην πτώση του ηθικού των πατριωτών

UNFICYP και Πλατφόρμα του ΝΑΙ στοχοποιούν και δημοσιογράφους!
ΣΤΟ ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ της UNFICYP και της Πλατφόρμας του ΝΑΙ έχουν μπει τόσο πολιτικοί αλλά και δημοσιογράφοι! Το κείμενο της Φανούλας Αργυρού και κάποια σχόλια της ιστοσελίδας ΕΜΠΡΟΣΘΟΦΥΛΑΚΑΣ (http://www.efylakas.com/archives/2425) που αναδημοσιεύουμε είναι ενδεικτικά
Αποκλειστική είδηση του ‘Εμπροσθοφύλακα: Ο Αλεξάντερ Ντάουνερ ζήτησε επανειλημμένως συνάντηση με τον Κωστή Χατζηκωστή του Συγκροτήματος ΔΙΑΣ!
Οι στόχοι τους: Στο μάτι της υπόσκαψης και εξουδετέρωσης: Δίας, ΑΝΤ1, Φιλελεύθερος. Τα έγγραφα του ΟΗΕ που διέρρευσαν πρόσφατα επιβεβαιώνουν πλέον ότι αυτή τη φορά, άνθρωποι απευθείας του ΟΗΕ καπηλεύονται τα δίκαια μας δίχως ίχνος ντροπής, αδίστακτα και ανελέητα, και ας είναι και φιλοξενούμενοι στον τόπο μας. Στοχεύουν στην αποδυνάμωση και υπόσκαψη της αντίστασης όλων εκείνων των ΜΜΕ που πρωτοστάτησαν στην δυναμική και πατριωτική εκστρατεία απόρριψης του εκτρώματος Ανάν. Γνωρίζουν ότι είναι έτοιμα να ξαναδώσουν την μάχη για την σωτηρία της Κύπρου και να εμποδίσουν την τουρκοποίησή της γι΄αυτό άρχισαν να θέλουν επαφές με τους ιδιοκτήτες ευελπιστώντας να τους πείσουν περί του αντιθέτου. Και για τούτο οργανώνουν μυστικά δείπνα και φαγοπότια στο Τρόοδος.
Ο ανεκδιήγητος και ανεπιθύμητος Αυστραλός Αλεξάντερ Ντάουνερ (με διασυνδέσεις με τις βρετανικές μυστικές υπηρεσίες ΜΙ6 και αμερικανικές αντίστοιχες, όπως αποκαλύφθηκε ήδη, βλ. ‘Σημερινή’ 16/11/2008) και η ομάδα του, ξεκάθαρα έβαλαν τώρα στο μάτι του κυκλώνα:
α) Το Συγκρότημα ΔΙΑΣ, που έχει την εφημερίδα Σημερινή, Το Περιοδικό, το Ράδιο Πρώτο και το Σίγμα TV,
β) Την τηλεόραση του ΑΝΤ1
η) Την εφημερίδα ‘Φιλελεύθερος‘ που είναι και η μεγαλύτερη σε κυκλοφορία στην Κύπρο.
Γι΄αυτό λοιπόν χρειάζεται η επιστράτευση δημοσιογράφων που υποστηρίζουν το ΝΑΙ τους λεγόμενους κατά τον Diaz “journos“.
Ο Αλεξάντερ Ντάουνερ, ειδικός σύμβουλος του Γ.Γ. των Ηνωμένων Εθνών πριν λίγους μήνες αποτάθηκε τρείς φορές ζητώντας συνάντηση με τον κ. Κώστα Χατζηκωστή του συγκροτήματος ΔΙΑΣ και ο κ. Χατζηκωστής απέρριψε και τις τρείς προσεγγίσεις του Ντάουνερ. Τότε, ο Ντάουνερ πόνταρε για συνάντηση με τον υιό κ. Άντη Χατζηκωστή την οποία είχε εντός Ιουνίου 2009.
Στα πλαίσια αυτών των προσπαθειών, ο Jose Diaz ανέλαβε να τον ενημερώσει για τα άτομα που προτίθετο να συναντήσει. Ο Diaz όμως είναι ενδεικτικό πλέον ότι όντως “συμβουλεύεται” κάποιους επιστρατευμένους δικούς μας για τέτοιες πληροφορίες…
Ο κ. Diaz, πρέπει να σημειωθεί, ούτε ξέρει ούτε μίλησε ποτέ του στον κ. Κ. Χατζηκωστή. Αυτός ο άνθρωπος λοιπόν, που καμία απολύτως συνάντηση είχε με τον κ. Κ. Χατζηκωστή, καμία προσέγγιση δεν προηγήθηκε για ενημέρωση, δεν γνωρίζονται, ετοίμασε, ενδεικτικά, χρησιμοποιώντας μάλλον υποδείξεις τρίτων που συνεργάζονται μαζί του, ένα ούτω καλούμενο πορτραίτο του κ. Κ. Χατζηκωστή και το έστειλε στον Αλεξάντερ Ντάουνερ. Η ημερομηνία που στάλθηκε το μήνυμα προς τον Ντάουνερ επιβεβαιώνει ότι αυτό ετοιμάστηκε και πήγε στον προορισμό του πριν την συνάντηση που είχε ο τελευταίος με τον υιό κ. Άντη Χατζηκωστή.
Το ηλεκτρονικό ‘πορτραίτο’ των δύο ανδρών και ολόκληρου του συγκροτήματος ΔΙΑΣ φέρει ημερομηνία 2 Ιουνίου 2009 και ώρα 10.35 π.μ. (Σύμφωνα με το συγκεκριμένο έγγραφο πρέπει να στάλθηκε και ξεχωριστό παρόμοιο ‘πορτραίτο’ για τον κ. Λουκή Παπαφιλίππου του Αντέννα).
Εκείνο που ενοχλεί τον Αλεξάντερ Ντάουνερ είναι αναμφισβήτητα η στάση του Συγκροτήματος ΔΙΑΣ ενάντια στο Σχέδιο Ανάν και οι επικρίσεις ενάντια στους χειρισμούς Χριστόφια στο Κυπριακό. Και είναι γνωστές οι δηλώσεις του σε συγκεντρώσεις στην Λευκωσίας ότι δεν αντέχει Σίγμα, Αντέννα, ‘Σημερινή’, Ράδιο Πρώτο, ‘Φιλελεύθερο’ (έχουν ήδη δημοσιευθεί). Επομένως οι έντονες προσπάθειες του να συναντηθεί με τον κ. Κ. Χατζηκωστή στόχο είχαν να προσπαθήσει ίσως και καταφέρει αλλαγή στην στάση του Συγκροτήματος, που περιλαμβάνει το Ράδιο Πρώτο, ‘Σημερινή’, ‘Το Περιοδικό’ και Σίγμα. Πράγμα που απέτυχε.
Στο μήνυμά του προς τον Ντάουνερ, ο Diaz αποκαλύπτει όλα εκείνα που τους ενοχλούν για την πατριωτική στάση του Συγκροτήματος.
΄Εγραψε συγκεκριμένα ο κ. Diaz:
…Τα πρώτα τέσσερα είναι ανοικτά πολιτικοποιημένα και η υπερβολικά “πατριωτική” π.χ. Σημερινή, εθεωρείτο φιλo-ΔΗΣΥκή, αλλά εγκατέλειψε το κόμμα μετά που το τελευταίο υποστήριξε το Σχέδιο Ανάν. ΄Ομως, ακόμα ενσυνείδητα τείνει να απευθύνεται στους αναγνώστες που ανήκουν στην σκληρότερη πτέρυγα του κόμματος αυτού. Κατά παράδοση και γραμμή επικριτική του ΑΚΕΛ, η εφημερίδα βλέπει τον εαυτό της ως ένα αγκάθι στο πλευρό του Προέδρου Χριστόφια. Από τότε που η Κύπρος έγινε μέλος της ΕΕ, η εφημερίδα υιοθέτησε την άποψη ότι το Κυπριακό χρειάζεται Ευρωπαική λύση. Η εφημερίδα είναι πολύ καλά σχεδιασμένη, όμως το γράψιμο της ορισμένες φορές είναι φτωχό, και γενικά αποκαλυπτική. Εκτός του Κυπριακού, η άλλη κύρια εμμονή της εφημερίδας είναι η άμυνα και ασφάλεια. Δίχως έκπληξη είναι αντιβρετανική και αντιαμερικανική. ΄Επαιξε κύριο ρόλο στο να υποστηρίζει τους ισχυρισμούς του Παπαδόπουλου το 2005 ότι οι Αμερικανοί χρηματοδότησαν την καμπάνια για το ΝΑΙ στο δημοψήφισμα το 2004 μέσω της UNOPS και τα δι-κοινοτικά προγράμματα. Για μέρες δημοσίευε αποκαλύψεις σχετικά με ποίες κυπριακές οργανώσεις και ιδιώτες είχαν πωλήσει τις υπηρεσίες τους στους Αμερικανούς.
Υ.Γ. Ο Αλεξάντερ Ντάουνερ και η παρέα του προφανώς ενοχλήθησαν και από τις πληροφορίες που θα είχαν για αγορά από το συγκρότημα ΔΙΑΣ ελληνικών ΜΜΕ.
Της Φανούλας Αργυρούς 20/09/2009
http://pontiki.com.cy/index.php/1/3231.html

Δολοφόνησαν το γιό εκδότη στην Κύπρο που είχε πολεμήσει το σχέδιο Ανάν!

Θλίψη και οργή έχει προκαλέσει η δολοφονία του γιού του εκδότη – παλικαριού της Κύπρου, Κωστή Χατζηκωστή ιδιοκτήτη του εκδοτικού συγκροτήματος «ΔΙΑΣ», στον οποίο ανήκει το τηλεοπτικό κανάλι ΣΙΓΜΑ και η εφημερίδα «Σημερινή». Ο Άντης Χατζηκωστής δολοφονήθηκε σε ενέδρα έξω από το σπίτι του από επαγγελματίες, αφού ανέμειναν την άφιξη του και χτύπησαν την ώρα που δε μπορούσε να διαφύγει με τη μοτοσικλέτα του.
Για τους γνωρίζοντες το παρασκήνιο στο σχέδιο ΑΝΑΝ, ο ευπατρίδης καναλάρχης – εκδότης, σήκωσε τη σημαία της αντίστασης απέναντι στο προδοτικό και χρυσοπληρωμένο έκτρωμα, παρότι ήταν ενάντια στα προσωπικά και επαγγελματικά του συμφέροντα.
Ο Χατζηκωστής πρωτοστατεί και σε κάθε ενέργεια που συμβάλλει στην ασφάλεια της Κύπρου και την προστασία των κυριαρχικών της δικαιωμάτων. Πιέσεις στο ΑΚΕΛ, ακόμα και για την διεξαγωγή της σημαντικότατης για την ασφάλεια της Κύπρου άσκησης “Νικηφόρος”. Πιέσεις στον Χριστόφια για την υποχωρητικότητα και το επικείμενο ξεπούλημα ή τη νεκρανάσταση σχεδίου τύπου Ανάν.
Μετά την πρωτοφανή ενέργεια με την σωρό του Τάσου Παπαδόπουλου, άλλο ένα τραγικό και εξοργιστικό συμβάν λαμβάνει χώρα στην Κύπρο.
Eκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια στον ΗΡΩΑ και τραγικό πατέρα. Η σκέψη όλων των Ελλήνων που αγωνίζονται για την Ελευθερία και το δικαίωμα της ίδιας τους της ύπαρξης, είναι μαζί του

www.olympia.gr

www.i-reporter.gr

Σχόλιο:

Αλέξανδρος Ωνάσης: Διαφορετικές εποχές, ίδιες πρακτικές

Τα συμπεράσματα της σύγχρονης επιστήμης, στις πηγές της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας: Αλκμάν

Είκοσι επτά αιώνες πριν από τον φυσικό Στίβεν Χόκινγκ ο λυρικός ποιητής Αλκμάν περιγράφει με παρόμοιο τρόπο τη γέννηση του Σύμπαντος
Όσα λέει σήμερα ο περίφημος φυσικός για την κβαντική κοσμολογία ­ η οποία, ως γνωστόν, περιγράφει τις διαδικασίες δημιουργίας του Σύμπαντος ­ περιέχονται σε ποιήματα που έγραψε ο Αλκμάν, ένας από τους μεγαλύτερους λυρικούς ποιητές της αρχαιότητας (μέσα 7ου π.Χ. αιώνα), όπως απέδειξαν σε πρόσφατη εργασία τους τέσσερις αστροφυσικοί του Πανεπιστημίου Αθηνών. «Το Βήμα» παρουσιάζει την πρώτη σε παγκόσμιο επίπεδο ανακοίνωση αστροφυσικών οι οποίοι συνδέουν την κοσμολογία του Αλκμάνος με σύγχρονες κοσμολογικές απόψεις. Έτσι, εκτός από τον Δημόκριτο που θεωρείται ο πατέρας της σύγχρονης ατομικής φυσικής, φαίνεται ότι οι Έλληνες, μέσω του Αλκμάνος, έχουν προβλέψει, έστω και θεωρητικά, και άλλες σύγχρονες θεωρίες! Σύμφωνα με τους επιστήμονες, η κοσμογονική άποψη που διατυπώνεται από τον Αλκμάνα στα μέσα του 7ου π.Χ. αιώνα περιγράφει απόψεις πολύ αρχαιότερες οι οποίες συμπίπτουν με σύγχρονες κοσμολογικές υποθέσεις περί γεννήσεως του αισθητού από εμάς αστρικού σύμπαντος «από μια σημειακή ιδιομορφία στο εσωτερικό μιας λευκής οπής, η οποία ­ λόγω της χρονικής συμμετρίας των εξισώσεων του Αϊνστάιν ­ μπορεί να θεωρηθεί ως μια χρονικά ανεστραμμένη μαύρη τρύπα».
Η εργασία με τίτλο «Μια προσωκρατική κοσμολογική πρόταση» έγινε από τους κκ. Μάνο Δανέζη, Ευστρ. Θεοδοσίου, Θεοφάνη Γραμμένο και την κυρία Μαργιέλα Σταθοπούλου, αστροφυσικούς του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Τον Αλκμάνα τον γνωρίζαμε ως σήμερα ως έναν λυρικό ποιητή της αρχαιότητας. Η έκπληξη ήλθε το 1957 μετά τη δημοσίευση του παπύρου 2390 της Οξυρρύγχου (πόλη της Κάτω Αιγύπτου όπου σε ανασκαφές βρέθηκε ένας μεγάλος αριθμός παπύρων με ελληνικά κυρίως κείμενα που έχουν το όνομα της πόλης και έναν κωδικό αριθμό), ο οποίος χρονολογείται από τον 2ο μ.Χ. αιώνα. Στον πάπυρο αυτόν διασώζονται τμήματα από ένα σχόλιο σε πεζό λόγο όπου αποκαλύπτεται ότι σε ένα από τα ποιήματά του ο Αλκμάν ασχολείται με ένα είδος θεογονικής κοσμολογίας. Το κεντρικό κομμάτι του σχολίου περιέχει συγχρόνως και «λήμματα», σύντομες δηλαδή φράσεις του Αλκμάνος.
...γιατί όταν η ύλη άρχισε να τακτοποιείται, δημιουργήθηκε ένα είδος πόρου (δρόμου, περάσματος), κάτι σαν αρχή. Λέει λοιπόν ο Αλκμάν ότι η ύλη όλων των πραγμάτων ήταν ταραγμένη και αποίητη, έπειτα γεννήθηκε κάποιος που τακτοποιούσε τα πάντα, έπειτα δημιουργήθηκε ένας πόρος και όταν παρήλθε αυτός ο πόρος, ακολούθησε ένα όριο (ή τέρμα, τέκμωρ). Και ο πόρος είναι η αρχή, ενώ το όριο σαν τέλος. Όταν γεννήθηκε η Θέτις, αυτά έγιναν η αρχή και το τέλος των πάντων και το σύνολο των πραγμάτων έχει φύσιν παρόμοια με το υλικό του χαλκού, ενώ η Θέτις με εκείνη του τεχνίτη και ο πόρος και το όριο (τέκμωρ) παρόμοια με εκείνη της αρχής και του τέλους.
...και τρίτο στη σειρά το σκότος, εξαιτίας του ότι ποτέ ως τότε ούτε ο Ήλιος ούτε η Σελήνη είχαν δημιουργηθεί, αλλά η ύλη ήταν ακόμη αδιαμόρφωτη. Δημιουργήθηκαν λοιπόν ο πόρος και το όριο (τέκμωρ) και το σκότος. Η ημέρα και η Σελήνη και τρίτον το σκότος. Η ακτινοβολία της ημέρας δεν ήταν πυκνή αλλά υπεβοηθείτο από (την ακτινοβολία) του Ηλίου, (διότι) προηγουμένως ήταν μόνο σκοτάδι, μετά δε αυτά (αυτή τη διαδικασία) ξεχώρισε από αυτό...
1 Αρχικά η ύλη ήταν ταραγμένη και αδιαμόρφωτη, δεν είχαν δημιουργηθεί ακόμη ούτε ο Ήλιος ούτε η Σελήνη και κατ' επέκτασιν ούτε το αστρικό Σύμπαν. Δηλαδή το αντιληπτό από τις αισθήσεις μας αστρικό Σύμπαν δημιουργήθηκε μέσω ενός μη παρατηρήσιμου, αποίητου και αδιαμόρφωτου υλικού, το οποίο προϋπήρχε.
2 Τότε, στα πλαίσια του χώρου που ήταν γεμάτος από εκείνο το αόρατο και μη παρατηρήσιμο υλικό (μη ύλη), γεννήθηκε κάποιος που τακτοποιούσε τα πάντα (η Θέτις, το όνομα της οποίας προέρχεται από το ρήμα τίθημι, που σημαίνει τοποθετώ, ταξιθετώ ­ τα απαρέμφατα: τιθέναι, θέσθαι) σαν τεχνίτης.
3 Έπειτα στον χώρο της μη ύλης δημιουργήθηκε ένας πόρος (στενή διάβαση, διάδρομος) που έπαιξε τον ρόλο της αρχής. Δηλαδή η στενή αυτή διάβαση αποτέλεσε τον λώρο για να βγει η ταραγμένη, αδιαμόρφωτη και μη παρατηρούμενη ύλη από τον χώρο της αρχικής αισθητής ανυπαρξίας στον αισθητό χώρο του παρατηρήσιμου Σύμπαντος.
4 Ακολούθησε η δημιουργία ενός ορίου - το τέκμωρ - που σύμφωνα με τον φιλόλογο-μελετητή Μ.L. West ήταν ένα κατευθυντήριο σημάδι μέσα στον πόρο ή, σύμφωνα με τον γάλλο ελληνιστή J.Ρ. Vernant, μέσα στα αστέρια. Δηλαδή όταν η αποίητη και αδιαμόρφωτη ύλη διάβαινε το τέκμωρ καθίστατο αυτομάτως διαμορφωμένη και αισθητή, εφόσον μπορούσε να δημιουργεί αισθητά αντικείμενα, όπως ο Ήλιος και η Σελήνη. Κατά την άποψη του φιλολόγου G.S. Kirk, το τέκμωρ, ως όριο, πιθανότατα ταυτίζεται και με την έννοια του απείρου του Αναξιμάνδρου, ο οποίος επισκέφθηκε τη Σπάρτη (όπου έζησε ο Αλκμάν) μία γενιά αργότερα.
5 Ο πόρος και το τέκμωρ συνυπήρχαν με το σκότος ως ένα ενιαίο σύνολο διακριτών γεγονότων. Ασφαλώς ολόκληρο το σύστημα «πόρος - τέκμωρ - σκότος» βρισκόταν εκτός του αισθητού Σύμπαντος.
6 Μετά το όριο (τέκμωρ) δημιουργήθηκαν η ημέρα (πιθανότατα το φωτεινό μέρος του ημερονυκτίου και κατ' επέκτασιν ο Ήλιος), η Σελήνη και το σκότος (πιθανότατα η νύχτα, το μη φωτεινό μέρος ­ σκοτεινό ­ του ημερονυκτίου). Μετά το όριο (τέκμωρ) αρχίζει να υλοποιείται το αισθητό Σύμπαν.
7 Το φως της ημέρας (ακτινοβολίες) δεν ήταν πυκνό, αλλά υπεβοηθείτο από την ακτινοβολία του Ηλίου. «Στο σημείο αυτό» επισημαίνουν οι αστροφυσικοί «είναι ενδιαφέρον να σημειώσουμε ότι ο σχολιαστής δηλώνει πως το φως (οι ακτινοβολίες) της ημέρας "υπεβοηθείτο" από τον Ήλιο, ο οποίος κατά συνέπειαν δεν δημιουργούσε "εξ ολοκλήρου". Το γεγονός αυτό μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η ημέρα, στο σημείο αυτό του σχολίου, πιθανότατα δεν ταυτίζεται με το φωτεινό μέρος του ηλιακού ημερονυκτίου, αλλά με τη σημερινή σύγχρονη και γενικευμένη έννοια της παρουσίας ακτινοβολιών, δηλαδή την έννοια του φωτός».
Ο Αλκμάν λοιπόν δίνει ένα κοσμογονικό μοντέλο που σίγουρα περιγράφει απόψεις παλαιότερες του 7ου π.Χ. αιώνα, όπου υπάρχουν αξιοσημείωτες ταυτίσεις με σύγχρονες κοσμολογικές υποθέσεις βάσει των οποίων το παρατηρήσιμο αστρικό Σύμπαν γεννήθηκε από μια σημειακή ιδιομορφία στο εσωτερικό μιας λευκής οπής που θα μπορούσε να θεωρηθεί μια ανεστραμμένη μελανή οπή. Ας σημειωθεί ότι ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του '60 διατυπώθηκαν παρεμφερείς υποθέσεις, σύμφωνα με τις οποίες οι λευκές οπές, που ίσως υπάρχουν, αποτελούν περιοχές του Σύμπαντος οι οποίες υφίστανται τη μεγάλη Έκρηξη με χρονική καθυστέρηση.
Ο αλκμάνειος «πόρος» μπορεί να ταυτισθεί εννοιολογικά με τον λώρο Αϊνστάιν-Ρόζεν, η σημειακή ιδιομορφία με την έννοια «τέκμωρ», ενώ το παράλληλο Σύμπαν από το οποίο εκκινεί ο λώρος με τον χώρο της αποίητης, αδιαμόρφωτης και μη αισθητής ύλης. Αυτός ο λώρος σύμφωνα με τη σύγχρονη φυσική μπορεί να ενώνει είτε δύο παράλληλα σύμπαντα είτε δύο διαφορετικές περιοχής του ίδιου σύμπαντος. Η έννοια της λευκής οπής προκύπτει από το γεγονός ότι το «τέκμωρ» ως όριο του «πόρου» είναι, κατά τον Αλκμάνα, το σημείο εκδήλωσης αισθητής ύλης εκ του «μη όντος», αλλά και ενέργειας φωτεινής, εφόσον αμέσως μετά από αυτόν γεννήθηκε η ημέρα.
Παναγιώτα Μπιτσικα «ΤΟ ΒΗΜΑ» 23/5/1999

Σχετική αναλυτική συνέντευξη του αστροφυσικού κ. Μάνου Δανέζη για το θέμα, στο περιοδικό «Δαυλός», εδώ:
http://davlos.gr.dedi1365.your-server.de/webfiles/yearspec.php?id=7619&page=27&kod=11052

Η Γερμανία ο μεγαλύτερος οφειλέτης της Ελλάδας

Στις οφειλές της Γερμανίας, εξαιτίας των τεράστιων ζημιών που προκάλεσαν τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής, αναφέρεται, σε επιστολή του προς τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αντώνη Σαμαρά, το Δ.Σ. του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα:
«Κύριε πρόεδρε,
Ενώ η Γερμανίδα καγκελάριος και ο Γερμανός υπουργός των Οικονομικών δηλώνουν προκλητικά ότι η Γερμανία δεν θα πληρώσει τα λάθη των ελληνικών κυβερνήσεων για ν' αντιμετωπίσει η Ελλάδα την οικονομική κρίση, η Αμερικανική Εταιρεία Στρατηγικών Προβλέψεων διαπιστώνει ότι η έκταση της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης προς τη χώρα μας εξαρτάται από τη στάση της Γερμανίας, η οποία διαφαίνεται αρνητική.
Και τούτο ενώ η Γερμανία είναι ο μεγαλύτερος οφειλέτης προς την Ελλάδα, αφού δεν έχει ακόμα καταβάλει τις οφειλές της εξαιτίας των τεράστιων ζημιών που προκάλεσαν τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής, τόσο στην οικονομική υποδομή της χώρας όσο και στον ελληνικό πληθυσμό.
Για τους λόγους αυτούς η ελληνική κυβέρνηση πρέπει επιτέλους να ζητήσει από τη γερμανική:
1) Την καταβολή της αποζημίωσης που μας επιδίκασε η Διεθνής Διάσκεψη Ειρήνης των Παρισίων (7.100 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ, αγοραστικής αξίας 1958) με τους τόκους.
2) Την εξόφληση του κατοχικού δανείου (3.500 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ, με τους τόκους).
3) Την καταβολή αποζημιώσεων στα θύματα της θηριωδίας των γερμανικών στρατευμάτων κατοχής.
4) Την επιστροφή των αρχαιολογικών θησαυρών, που Γερμανοί αξιωματικοί αφαίρεσαν από τα μουσεία μας και τους αρχαιολογικούς μας χώρους. Οι αναβολές που εξασφάλισε η Γερμανία για την εξόφληση των πολεμικών χρεών της έληξαν το 1995. Επομένως οι ελληνικές κυβερνήσεις έχουν τεράστια ευθύνη που από τότε μέχρι σήμερα δεν επιδίωξαν την είσπραξη των παραπάνω οφειλών και αν δεν το κάνουν και σήμερα, που η πατρίδα μας κινδυνεύει να χρεοκοπήσει, οι ευθύνες τους γίνονται ακόμα μεγαλύτερες και σίγουρα θα λογοδοτήσουν για τη στάση τους αυτή στον ελληνικό λαό».
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μανώλης Γλέζος,

Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γεώργιος Μαγκάκης,

Ο ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ: Ευάγγελος Μαχαίρας.

Τα μέλη του Δ.Σ.: Δημήτρης Αλευρομάγειρος - αντιστράτηγος ε.α., Ιγνάτιος Αξιώτης, Δαμιανός Βασιλειάδης, Στέλιος Ζαμάνος, Στέφανος Ληναίος, Γιάννης Μαύρος, Μάκης Μπαλαούρας, Λίτσα Παπαϊωάννου, Δημήτρης Παπαχρήστος, Χαράλαμπος Ρούσας, Αριστομένης Συγκελάκης, Χρήστος Τζιτζιλώνης, Β. Πριόβολος, Κ. Τουμασάτος.

"Ελευθεροτυπία" 31/12/2009

http://www.enet.gr/

Δείτε επίσης:

http://www.holocaust.gr/

Η χαμένη αξιοπιστία των οικονομικών "οίκων αξιολόγησης"

«Τo Ταμείο μας μήνυσε τους διεθνείς οίκους αξιολόγησης, επειδή οι βαθμολογίες που έδιναν μας παρέσυραν σε επισφαλείς επενδύσεις. Στη μήνυση αναφέρεται πως είχαν δώσει ιδιαίτερα ευνοϊκές εκτιμήσεις σε μια σειρά από τοξικά προϊόντα που προκάλεσαν τεράστια ζημιά στους συνταξιοδοτικούς οργανισμούς», λέει στα «ΝΕΑ» ο ομογενής Γιάννης ΓεωργίουΤζόρτζιτον, που λαμβάνει τη σύνταξή του από το Ταμείο Δημοσίων Υπαλλήλων του Οχάιο των ΗΠΑ. Την εγκυρότητα των αξιολογήσεων των διεθνών οίκων που υποβίβασαν πρόσφατα την πιστοληπτική ικανότητα της Ελλάδας θέτουν υπό αμφισβήτηση δεκάδες μηνύσεις που υποβάλλονται τους τελευταίους μήνες στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού. Από τις μηνύσεις των συνταξιοδοτικών ταμείων του Οχάιο, της Καλιφόρνιας και της Επαρχίας του Κινγκ αποκαλύπτονται οι σχέσεις των οίκων με συγκεκριμένη τοξική επένδυση που συνδεόταν και με ελληνικό αμοιβαίο κεφάλαιο. Μάλιστα, όπως δείχνουν τα στοιχεία των εσόδων τους, είναι από τους λίγους που βγήκαν κερδισμένοι από την κρίση. Η τελευταία από τις περίπου 50 μηνύσεις εναντίον των Standard & Ρoor΄s, Μoody΄s και Fitch υποβλήθηκε στις 20 Νοεμβρίου 2009 και ήταν αυτή των πολιτειακών συνταξιοδοτικών ταμείων του Οχάιο. Όπως ισχυρίζονται οι μηνυτές, τα Ταμεία τους έχασαν 457 εκατομμύρια δολάρια λόγω των επενδύσεών τους σε τοξικά προϊόντα, στα οποία οι οίκοι είχαν «άμεσα εμπλακεί στη δόμησή τους». «Οι συντάξεις μας δεν κινδύνευσαν από τη ζημιά, καθώς τα αποθεματικά μας φτάνουν τα 80 δισεκατομμύρια. Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι δεν οφείλουμε να διεκδικήσουμε τα χρήματά μας», συμπληρώνει ο κ. Γεωργίου. Ζημιά 1 δισ. δολάρια! Της μήνυσης των συνταξιοδοτικών ταμείων του Οχάιο είχαν προηγηθεί αυτές του Ταμείου των Δημοσίων Υπαλλήλων της Καλιφόρνιας, του οποίου η ζημιά υπολογίζεται στο 1 δισεκατομμύριο δολάρια, και της Επαρχίας του Κινγκ με εκτιμώμενες απώλειες ανάμεσα στα 70 και τα 100 εκατομμύρια. «Η μήνυση κατά των Standard and Ρoor΄s και Μoody΄s υποβλήθηκε τον Ιούλιο του 2009 και ακολούθησαν άλλες. Πιστεύω ότι οποιοσδήποτε στον κόσμο παρασύρθηκε από τις βαθμολογήσεις που έδιναν στα τοξικά προϊόντα θα μπορούσε να τους μηνύσει», λέει ο συνταξιούχος του Ταμείου Δημοσίων Υπαλλήλων της Καλιφόρνιας κ. Αντώνης Πάπας. Μέχρι σήμερα οι οίκοι δεν μετρούν ούτε μία ήττα στα αμερικανικά δικαστήρια. Οι προαναφερθείσες μηνύσεις- ιδίως αυτή του Οχάιο, σύμφωνα με τους «Νιου Γιορκ Τάιμς», και της Επαρχίας του Κινγκ, σύμφωνα με την «Γουόλ Στριτ Τζέρναλ» - μπορεί να είναι οι σταθμοί ώστε οι Standard & Ρoor΄s, Μoody΄s και Fitch να αρχίσουν να πληρώνουν αυτούς που έχασαν επειδή πίστεψαν στις αξιολογήσεις τους. Τα συγκεκριμένα Ταμεία είχαν επενδύσει στο τοξικά προϊόντα του «δομημένου επενδυτικού οχήματος» Cheyne Finance που κατέρρευσε τον Σεπτέμβριο του 2007. Με το ίδιο τοξικό προϊόν σχετιζόταν και το ελληνικό αμοιβαίο κεφάλαιο Δήλος Τραπεζικών Ομολόγων Ομολογιακό Εξωτερικού, το οποίο- σύμφωνα με την έκθεση ελέγχου της απορρόφησής του από άλλο αμοιβαίο - εμφανίζει στις 20 Φεβρουαρίου 2009 απαίτηση ύψους 708.359 ευρώ από το Cheyne Finance «με ταυτόχρονη δημιουργία ισόποσης επισφαλούς πρόβλεψης». Το χρονικό του σκανδάλου. Ήταν αρχές του 2005 όταν η Cheyne Capital Μanagement Ltd με έδρα το Λονδίνο δημιούργησε χαρτοφυλάκιο- κυρίως ενυπόθηκων- αξιόγραφων ύψους 8 δισεκατομμυρίων ευρώ για να προσφέρει σε επενδυτές. Έτσι στράφηκε στους οίκους Standard & Ρoor΄s και Μoody΄s, ώστε να αξιολογήσουν το προϊόν της που ονομάστηκε Cheyne Finance και να αρχίσει να πουλάει κομμάτια του. «Για να προσελκύσει μεγάλους επενδυτές ήθελαν το κομμάτι του προϊόντος που περιελάμβανε τα σημαντικότερα περιουσιακά στοιχεία (σ.σ. το «φιλέτο») να βαθμολογηθεί με ΑΑΑ», αναφέρεται στη μήνυση της επαρχίας Κινγκ κατά των οίκων αξιολόγησης. Έτσι, στις 17 Μαΐου 2005, προτού διατεθεί το προϊόν στους επενδυτές, η Standard & Ρoor΄s εξέδωσε έγγραφο με τίτλο «Ρresale», το οποίο βαθμολογούσε προκαταρκτικά το «φιλέτο» του Cheyne Finance με ΑΑΑ, ενώ ταυτόχρονα περιέγραφε τα βήματα που θα έπρεπε να γίνουν ώστε να διατηρήσει επαρκές κεφάλαιο και ως εκ τούτου τον βαθμό του που ήταν άριστα. «Εξετάστηκε ποικιλία διαφορετικών σεναρίων ώστε να προσδιοριστεί το απαιτούμενο ύψος κεφαλαίων για το Cheyne Finance. Η Standard & Ρoor΄s νιώθει άνετα με το γεγονός ότι οι ελάχιστες απαιτήσεις κεφαλαίων εξασφαλίζουν υπό αυτά τα σενάρια πως τα μεγαλύτερα παθητικά θα αποπληρωθούν πλήρως», ανέφερε το έγγραφο «Ρresale», το οποίο μοιράστηκε σε επενδυτές μαζί με προσπέκτους που διαφήμιζε την προκαταρκτική βαθμολογία. Σύμφωνα μάλιστα με τη μήνυση του Ταμείου Δημοσίων Υπαλλήλων της Καλιφόρνιας, οι οίκοι αξιολόγησης είχαν τηλεφωνικές συνδιασκέψεις με τους εκδότες του Cheyne Finance «για να βοηθήσουν στη διαμόρφωση της γλώσσας» των προσπέκτους, που έκαναν το συγκεκριμένο προϊόν να μοιάζει ιδιαίτερα ασφαλές. Τον Οκτώβριο του 2006 πραγματοποιείται η επένδυση από το Δήλος Τραπεζικών Ομολόγων και ακολουθούν του Ταμείου της Καλιφόρνιας και της Επαρχίας του Κινγκ στις αρχές του 2007. «Όαση ηρεμίας». Και ενώ η φούσκα των ακινήτων είχε σκάσει, οι διεθνείς οίκοι επιβεβαίωναν τους επενδυτές ότι το «ωστικό κύμα» από την κατάρρευση των ενυπόθηκων στεγαστικών δανείων υψηλού ρίσκου δεν πρόκειται να ακουμπήσει τα «δομημένα επενδυτικά οχήματα» όπως το Cheyne Finance. Στις 20 Ιουλίου 2007- δέκα ημέρες αφού είχε υποβαθμίσει επενδύσεις ύψους 5,2 δισεκατομμυρίων δολαρίων που συνδέονταν με ενυπόθηκα δάνεια - ο οίκος Μoody΄s δημοσιοποίησε αναφορά με τίτλο «Δομημένα επενδυτικά οχήματα: μία όαση ηρεμίας στον ανεμοστρόβιλο των ενυπόθηκων». Σχεδόν έναν μήνα μετά, στις 15 Αυγούστου 2007, η Standard & Ρoor΄s εξέδωσε παρόμοια έκθεση που επισήμανε πως τα «δομημένα επενδυτικά οχήματα ξεπερνούν την κρίση της αγοράς». Στα τέλη του ίδιου μήνα οι εκδότες του Cheyne Finance ενημέρωσαν τους οίκους πως το προϊόν τους καταρρέει. Περίεργες αξιολογήσεις Το παράδοξο των βαθμολογήσεων των διεθνών οίκων αξιολόγησης συνοψίζεται σε πρόσφατη δήλωση της απερχόμενης Ευρωπαίας επιτρόπου Ανταγωνισμού κ. Νίλι Κρόες: «Έπρεπε να ερευνήσουμε και τους διεθνείς οίκους αξιολόγησης. Σοκαρίστηκα όταν έμαθα ότι αυτοί οι οίκοι το 2008 έδωσαν ΑΑΑ βαθμό σε 12 μόλις εταιρείες και την ίδια ώρα αξιολογούσαν με ΑΑΑ 64.000 οικονομικά προϊόντα», είπε η κ. Κρόες σε συνέδριο στις 3 Δεκεμβρίου 2009. Χαρακτηριστικό πάντως είναι το γεγονός ότι την ίδια περίοδο πέρα από τις 12 εταιρείες, μόνο 20 χώρες ανά την υφήλιο ελάμβαναν αξιολόγηση ΑΑΑ από τους οίκους.
http://www.tanea.gr/ 9/1/2010

Σχόλιο:

Αυτοί οι "οίκοι" διαμορφώνουν την πιστοληπτική δυνατότητα μιας χώρας σε μια αλυσίδα όπου εμπλέκεται όλη η γνωστή παρέα: Δ.Ν.Τ., Ε.Κ.Τ., Π.Ο.Ε. και λοιποί, ρυθμίζοντας κατά το δοκούν τη στρόφιγγα κυκλοφορίας του νομίσματος με όλες τις γνωστές συνέπειες...

Παρεμπιπτόντως, με εκείνα τα 65 δισ. ευρώ που μπορούμε να ανλήσουμε από το Ε.Σ.Π.Α. τι γίνεται;

Πρωτοποριακό πείραμα σταματά το φως και το μεταφέρει σε άλλο σημείο

Λονδίνο:
Σε ένα πείραμα που θυμίζει ταχυδακτυλουργικό τρικ, Αμερικανοί ερευνητές μπόρεσαν να σταματήσουν έναν παλμό φωτός, να τον μεταφέρουν σε άλλο σημείο υπό μορφή ύλης, και να τον αφήσουν εκεί να συνεχίσει την πορεία του.
«Όταν είδα τη μελέτη, δεν μπορούσα να το πιστέψω» δήλωσε ο Δρ. Μάικλ Φράουσχάουερ, ο οποίος υπογράφει άρθρο σχολιασμού στο περιοδικό Nature, που δημοσιεύει τα αποτελέσματα του εντυπωσιακού πειράματος.
Οι ερευνητές Κβαντομηχανικής του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ, με επικεφαλής τη Ναόμι Γκίνσμπεργκ, εξαφάνισαν έναν παλμό φωτός μέσα σε ένα νέφος αερίου, παγωμένου κοντά στο απόλυτο μηδέν. Όταν μερικά άτομα από το νέφος μετακινήθηκαν σε ένα άλλο νέφος, η ίδια ακτίνα επανεμφανίστηκε.
Όπως εξηγεί το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων,το αέριο που παγίδευσε το φως βρισκόταν σε μια κατάσταση που ονομάζεται «συμπύκνωμα Μπόους-Αϊνστάιν» -σε αυτή την κατάσταση, τα άτομα κινούνται αργά αλλά απόλυτα συντονισμένα.
Ως αποτέλεσμα, τα φωτόνια του παλμού «επιβραδύνθηκαν από τα 300.000 χλμ ανά δευτερόλεπτο στα 20 χλμ ανά δευτερόλεπτο» και έπειτα σταμάτησαν. Οι ιδιότητες του φωτός αποτυπώθηκαν στην ύλη, «σαν σε ολόγραμμα».
Το αέριο απομνημόνευσε ένα «απόλυτα ακριβές αντίγραφο του παλμού φωτός, αλλά σε μορφή ύλης» εξηγεί η Λιν Βέστεργκαρντ Χάου, μέλος της ομάδας.
Στη συνέχεια, μερικά από τα άτομα του αερίου αφέθηκαν να μετακινηθούν σε ένα άλλο συμπύκνωμα, 160 μικρόμετρα μακριά από το πρώτο. Με τη βοήθεια ενός λέιζερ ελέγχου, αναδημιουργήθηκε μέσα στο νέφος η αρχική ακτίνα φωτός, μειωμένη μόνο σε ένταση.
Η δημιουργία αντιγράφων του φωτός σε μορφή ύλης θα μπορούσε να έχει σημαντικές πρακτικές εφαρμογές, τονίζουν οι ερευνητές. Μεταξύ άλλων υπόσχονται πανίσχυρους κβαντικούς υπολογιστές, ανιχνευτές βαρύτητας και ταχύτατες οπτικές τηλεπικοινωνίες.
news.in.gr

Η κβαντική κρυπτογράφηση στις τραπεζικές συναλλαγές

Μαδρίτη:

Η ασφαλέστερη, ίσως, μέθοδος κρυπτογράφησης, που βασίζεται σε «πεπλεγμένα φωτόνια», χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά σε τραπεζική συναλλαγή: Αυστριακοί επιστήμονες μετέφεραν δωρεά 3.000 ευρώ από το κατάστημα της Τράπεζας της Αυστρίας στη Βιέννη στο εργαστήριό τους.
Στα συστήματα κρυπτογράφησης που βασίζονται στις κβαντικές ιδιότητες του φωτός το «κλειδί» για την ανάγνωση της πληροφορίας μεταδίδεται από τον αποστολέα στον παραλήπτη μέσω μεμονωμένων φωτονίων.
Σύμφωνα το Νature.com, το σύστημα του Δρ Αντον Τσάιλινγκερ είναι το πλέον ασφαλές, καθώς το κλειδί δημιουργείται με μια τεχνική που χρησιμοποιεί ζεύγη πεπλεγμένων φωτονίων (entangled photons): Οι ιδιότητες κάθε φωτονίου αλλάζουν σε περίπτωση που μεταβληθούν οι ιδιότητες του άλλου φωτονίου στο ζεύγος, ακόμα και αν τα δύο πεπλεγμένα φωτόνια απέχουν πολύ μεταξύ τους.
Το ένα ηλεκτρόνιο του ζεύγους μένει στον αποστολέα, ενώ το άλλο μεταδίδεται στον παραλήπτη. Μετά την άφιξή του, τα δύο μέρη μετρούν τις ιδιότητες των φωτονίων για να καταλήξουν στο κλειδί της αποκρυπτογράφησης.
Πριν από τη μέτρηση αυτή, τα φωτόνια δεν μεταφέρουν καμία πληροφορία. «Αυτό κάνει τη μετάδοση των δεδομένων πιο ασφαλή» εξηγεί ο Τσάιλινγκερ.
Όπως προβλέπει η Αρχή Απροσδιοριστίας του Χάισενμπεργκ, κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει ταυτόχρονα τη θέση και την ταχύτητα ενός φωτονίου. Σε περίπτωση απόπειρας υποκλοπής, η κατάσταση των σωματιδίων θα άλλαζε, προδίδοντας έτσι τον δράστη.
Κάποιες εταιρείες ήδη πωλούν εξοπλισμό κρυπτογράφησης που βασίζεται στις κβαντικές ιδιότητες του φωτός. Όμως στα συστήματα αυτά το «κλειδί» για την αποκρυπτογράφηση είναι ένα και μοναδικό φωτόνιο, που μεταδίδεται από τον αποστολέα στον λήπτη της πληροφορίας. Η τακτική αυτή αφήνει ένα μικρό περιθώριο για την υποκλοπή του κλειδιού.
Ο Τσάιλινγκερ χρειάστηκε δύο χρόνια για να αναπτύξει το πρωτότυπο του συστήματος, σε συνεργασία με την αυστριακή εταιρεία ARC Seibersdorf Research.
Στη δοκιμή της περασμένης εβδομάδας, τα πεπλεγμένα φωτόνια δημιουργήθηκαν στην τράπεζα, και ένα από αυτά μεταδόθηκε στο δημαρχείο της Βιέννης μέσω μιας οπτικής ίνας 1.450 μέτρων -η απόσταση είναι περιοριστικός παράγοντας στην κβαντική κρυπτογράφηση. Η συναλλαγή διήρκεσε 90 δευτερόλεπτα.
Ο Τσάιλινγκερ εκτιμά ότι το σύστημα δεν είναι έτοιμο για εμπορική αξιοποίηση, ελπίζει όμως ότι όλες οι τεχνικές δυσχέρειες θα έχουν επιλυθεί σε διάστημα τριών ετών.

news.in.gr