Η υπέρβαση του θανάσιμου εναγκαλισμού των φαρμακευτικών εταιριών, στην αναζήτηση θεραπείας του καρκίνου

Το παρακάτω κείμενο δημοσιεύθηκε πριν μερικά χρόνια στο newsletter της ιστοσελίδας του David Icke στη διεύθυνση http://www.davidicke.com, με τον τίτλο The killing machine … called « modern medicine ». Ο David Icke, με αφορμή την περιπέτεια υγείας του φίλου και γνωστού του Brian Haw, ξεσπαθώνει εναντίον του ιατρικού κατεστημένου και των φαρμακοβιομηχανιών βγάζοντας τα άπλυτα τους στη φόρα. Και αυτά που έχει να τους προσάψει δεν είναι λίγα! Οι πιο υποψιασμένοι δεν θα εκπλαγούν και ιδιαίτερα αλλά όσοι δεν έχουν εμβαθύνει στην έρευνα για ιατρικές απάτες και βρομιές θα πέσουν απ’ τα σύννεφα με αυτά που θα διαβάσουν. Έχω διατηρήσει το περισσότερο φωτογραφικό υλικό που συνόδευε το πρωτότυπο κείμενο.

Γιατί αυτοί οι βαθύτατα διαταραγμένοι « άνθρωποι » θα προτιμούσαν να πεθαίνουμε μαζικά παρά να θεραπευτούμε χρησιμοποιώντας μια εναλλακτική θεραπεία και γιατί έχουν δημιουργήσει το μύθο της χοληστερόλης και το φόβο του ήλιου για να βλάψουν το σώμα και την καρδιά – και τόσα άλλα.

Γεια σε όλους …
Καθώς ταξίδευα και έβγαζα ομιλίες στην Αμερική τον Οκτώβρη, έλαβα ένα μήνυμα να επικοινωνήσω με τον Brian Haw, τον ακτιβιστή για την ειρήνη που ξεκίνησε μια διαμαρτυρία 24 ώρες το 24ωρο και 7 μέρες την εβδομάδα έξω απ’ το κτίριο της Βουλής στο Λονδίνο το 2001 για να τονίσει από τότε τη σφαγή και τον πόνο των παιδιών που σκοτώθηκαν και ακρωτηριάστηκαν στους πολέμους στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ και για να δείξει τη φρίκη που προκαλεί η χρήση του απεμπλουτισμένου ουρανίου.
Η αφοσίωση του στον αγώνα του είναι πραγματικά το κάτι άλλο. Κάθεται βρέξει χιονίσει στην πλατεία απέναντι απ’ την είσοδο της Βουλής αντιμετωπίζοντας τις επιθέσεις των τραμπούκων και της αστυνομίας ( που πολύ συχνά είναι το ίδιο πράγμα).
Πολλές φορές τον έχουν συλλάβει, τον έχουν κακοποιήσει, τον έχουν απειλήσει καθώς συνέχεια αντιστέκεται στις προσπάθειες της κυβέρνησης για την εκδίωξη του. Τα μέλη της κυβέρνησης του Tony Blair αισθάνθηκαν τόσο άβολα με την διαμαρτυρία του Brian Haw που γινόταν μπροστά στα μούτρα τους σε σημείο που ψήφισαν νέους νόμους για να τον διώξουν. Όμως οι νόμοι δεν μπορούσαν να έχουν αναδρομική ισχύ και έτσι ο Brian παρέμεινε στην πλατεία.

Έχω επισκεφτεί τον Brian μερικές φορές τα τελευταία χρόνια και έχουμε κουβεντιάσει για τις εξελίξεις. Σε πολλά πράγματα οι απόψεις μας δε συγκλίνουν αλλά αυτό δεν έχει σημασία. Πάντα θαύμαζα την αφοσίωση του και τη δύναμη του χαρακτήρα του γιατί τραβάει το δρόμο του ότι κι αν προκύψει και είναι πραγματικά εξοργισμένος με αυτό που γίνεται στο όνομα μας στο Ιράκ και το Αφγανιστάν.
Έτσι στεναχωρήθηκα πολύ όταν πήρα το μήνυμα για τον Brian στην Αμερική που έλεγε ότι ήταν στο νοσοκομείο στο Λονδίνο με καρκίνο των πνευμόνων και ότι έπρεπε να επικοινωνήσω μαζί του.
Επέστρεψα πίσω δια μέσω Λονδίνου για να πάω στην επόμενη εκδήλωση στην Ευρώπη όπου θα μιλούσα και μόλις κατέβηκα απ’ το αεροπλάνο κατευθύνθηκα αμέσως προς το νοσοκομείο κοντά στο κτίριο της Βουλής για να δω τον Brian.
Αυτό που μου έκανε τρομερή εντύπωση ήταν πως παρά τη διάγνωση η έννοια του Brian ήταν το πως θα επιστρέψει στη θέση του στην πλατεία το συντομότερο δυνατό.
Του είχαν πει ότι έπασχε από καρκίνο των πνευμόνων που ήταν « εγχειρήσιμος ». Αλλά ο όρος «εγχειρήσιμος », όπως προέκυψε στη συνέχεια, σήμαινε ότι μπορούσε να γίνει αφαίρεση του πνεύμονα και μετά άλλαξαν γνώμη επειδή είπαν ότι ο άλλος πνεύμονας δεν ήταν αρκετά δυνατός για να τα καταφέρει μόνος του. Καθώς καθόμουν δίπλα του, ένας νεαρός γιατρός ήρθε και άρχισε να μιλάει για μια επέμβαση που θα εμπόδιζε τον όγκο να φράξει την τραχεία και μετά πρότεινε τη συνηθισμένη θεραπεία που ακολουθεί την επέμβαση – τη χημειοθεραπεία.
Τα φάρμακα της χημειοθεραπείας είναι δηλητήρια που σκοτώνουν τα κύτταρα, όχι απλά τα καρκινικά κύτταρα αλλά όλα τα κύτταρα, συμπεριλαμβανομένων και των κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος. Το ζήτημα είναι το αν τα φάρμακα θα σκοτώσουν τα καρκινικά κύτταρα προτού καταστρέψουν αρκετά υγιή κύτταρα και οδηγήσουν το σώμα στο θάνατο. Και ακόμα και αν μερικές φορές υπάρχει επιτυχία, η χημειοθεραπεία θα έχει καταστρέψει αρκετά κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος με αποτέλεσμα ο ασθενής να είναι πολύ πιο επιρρεπής στο να αναπτύξει περισσότερους καρκίνους και αρρώστιες που κανονικά ένα υγιές ανοσοποιητικό σύστημα θα αντιμετώπιζε.
Ο Brian απέρριψε τη χημειοθεραπεία και ήθελε να ακολουθήσει την εναλλακτική θεραπεία που βασίζεται στο έργο του Ιταλού ογκολόγου Tullio Simoncini, « Cancer Is A Fungus … And It Is Curable » ( σ.τ.μ. Ο Καρκίνος Είναι Μύκητας … Και Θεραπεύεται ) το οποίο έχω αναφέρει στο newsletter μου.

Ο Simoncini ήταν ένας κορυφαίος χειρούργος-ογκολόγος στην Ιταλία που είχε κουραστεί να βλέπει παιδιά να πεθαίνουν όχι απλά απ’ τον καρκίνο αλλά απ’ τη χημειοθεραπεία και την ακτινοθεραπεία. Στα βιβλία μου το περιγράφω ως « Dying to be cured » ( σ.τ.μ. Πεθαίνεις για να θεραπευτείς ).
Σκέφτηκε ότι έπρεπε να υπάρχει κάποιος καλύτερος τρόπος θεραπείας και άρχισε να επανεξετάζει την ασθένεια του καρκίνου απ’ το μηδέν και χωρίς προκαταλήψεις σχετικά με το τι ήταν και πως μπορούσε να νικηθεί.
Η έρευνα που ακολούθησε και η εμπειρία του στο χώρο της ογκολογίας και της χειρουργικής τον οδήγησαν στην ανακάλυψη ότι ο καρκίνος προκαλείται από ένα μύκητα γνωστό ως Candida. Σχεδόν όλοι έχουν Candida, έναν οργανισμό που μοιάζει με ζυμομύκητα, αλλά αυτό δεν αποτελεί πρόβλημα γιατί το ανοσοποιητικό σύστημα τον ελέγχει. Το πρόβλημα παρουσιάζεται μόνο όταν το ανοσοποιητικό σύστημα βρίσκεται σε καταστολή και είναι εξασθενισμένο (από το άγχος, τα φάρμακα, τα ναρκωτικά, τα συντηρητικά τροφίμων, την ηλεκτρομαγνητική μόλυνση κτλ. ή αλλιώς τη «σύγχρονη ζωή »). Τότε η Candida μεταμορφώνεται σε έναν ισχυρό μύκητα που μπορεί να βγει εκτός ελέγχου και να κατακλύσει το σώμα και τα όργανα του.
Το ανοσοποιητικό σύστημα αντιδρά με πανικό σε αυτή την εξάπλωση του μύκητα κατασκευάζοντας κυτταρικά τοιχώματα ή φράγματα – τα οποία είναι γνωστά ως « καρκινικοί όγκοι » – για να προστατέψει το σώμα απ’ την επίθεση των μυκήτων.
Αυτό δεν είναι τόσο μια κυτταρική δυσλειτουργία όσο μια απελπισμένη προσπάθεια αναχαίτισης της επίθεσης του μύκητα. Όταν τμήματα του μύκητα αποσπώνται και κατακλύζουν άλλα μέρη του σώματος, το ανοσοποιητικό σύστημα αντιδρά με τον ίδιο τρόπο και έτσι έχουμε αυτό που ονομάζεται δευτερεύων καρκίνος.
Μπορείς να δοκιμάσεις να αφαιρέσεις τη ρίζα του προβλήματος χειρουργικά αλλά αν ο μύκητας είναι ακόμα ενεργός θα επιστρέψει απλά κάπου αλλού. Γι’ αυτό το ποσοστό επιβίωσης για ασθενείς με καρκίνο των πνευμόνων στο Ηνωμένο Βασίλειο πχ. είναι μόλις 29.7% μετά από ένα χρόνο και 8.8% μετά από πέντε χρόνια.
Ο Simoncini ξεκίνησε την ανακάλυψη του όταν αναρωτήθηκε γιατί υπήρχαν πάντα λευκές μπαλίτσες γύρω απ’ τον καρκινικό όγκο όποτε έκανε εγχείρηση σε καρκινοπαθείς. Και τότε συνειδητοποίησε γιατί συνέβαινε αυτό.

Η Candida στους καρκινικούς όγκους, είναι λευκή.

Πριν λίγους μήνες μοιράστηκα με τον Tullio Simoncini μια ημερήσια παρουσίαση που είχε οργανωθεί απ’ τον Mike Lambert της κλινικής Shen ένα δρόμο πιο κάτω απ’ το σπίτι μου και ο Tullio με εντυπωσίασε βαθύτατα ως άνθρωπος και ως επιστήμονας. Έχει πάθος να βοηθάει ανθρώπους που δεν θα χρειαστεί να πεθάνουν αν φροντιστούν όπως πρέπει και ακολουθήσουν θεραπευτική αγωγή με μια από τις ισχυρότερες αντιμυκητιακές ουσίες στον πλανήτη – τη διττανθρακική σόδα ( σ.τ.μ. δηλαδή τη μαγειρική σόδα ) , ναι αυτό το πράγμα που μπορείς να αγοράσεις στο σούπερ μάρκετ δίνοντας ένα γελοίο ποσό.
Πως μπορεί το βασικό συστατικό του μπέικιν πάουντερ να σκοτώνει τον καρκίνο; Είναι απίστευτα αποτελεσματικό στο να σκοτώνει το μύκητα Candida και όταν αυτό συμβαίνει, το ανοσοποιητικό σύστημα διαλύει το κυτταρικό φράγμα – τον όγκο – γιατί δε χρειάζεται πλέον.
Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι γνώριζαν για τις θεραπευτικές ιδιότητες των αντιμυκητιακών ουσιών και Ινδικά βιβλία γραμμένα πριν από χιλιάδες χρόνια πραγματικά συνιστούν αυτές με τη μεγαλύτερη δραστικότητα για τη θεραπεία του καρκίνου. Επειδή ο καρκίνος δε μπορεί να υπάρξει σε ένα αλκαλικό περιβάλλον – ο μύκητας μπορεί να υπάρξει μόνο σε ένα όξινο περιβάλλον και υπάρχει τόσος καρκίνος τριγύρω επειδή η διατροφή και ο τρόπος ζωής έχουν κάνει τα σώματα των ανθρώπων απίστευτα όξινα. Ακόμα και το άγχος και τα αρνητικά συναισθήματα εμφανίζονται χημικά ως οξέα στο σώμα.

Τι είναι η διττανθρακική σόδα; Μια ισχυρή αλκαλική ουσία.

Η αλκαλοποίηση του σώματος αυξάνει επίσης την παροχή του οξυγόνου στην πληγείσα απ’ τον καρκίνο περιοχή και ο καρκίνος δε μπορεί να επιβιώσει σε μια ατμόσφαιρα πλούσια σε οξυγόνο. Η διττανθρακική σόδα είναι πολύ πιο αποτελεσματική από τα αντιμυκητιακά φάρμακα και έχει ένα άλλο φοβερό πλεονέκτημα – οι μύκητες δε μπορούν να μεταλλαχθούν ώστε να αναπτύξουν νέα στελέχη με ανοσία σ’ αυτή όπως μπορεί να συμβεί με τα άλλα φάρμακα.
Στην παρουσίαση του Simoncini είδα εντυπωσιακές φωτογραφίες από το στάδιο πριν τη θεραπεία και μετά απ’ αυτή και παρακολούθησα ένα πλήθος ανθρώπων που είχαν να διηγηθούν επιβλητικές ιστορίες για τις « θαυματουργές » θεραπείες τους και την ανάρρωση τους ακόμα κι από προχωρημένα στάδια του καρκίνου.

Έναν Αμερικάνο τον έστειλαν στο σπίτι του απ’ το νοσοκομείο και του είπαν απλά να απολαύσει το χρόνο που του απέμενε γιατί δε γινόταν τίποτα, αλλά όταν πέτυχε τυχαία το Simoncini στο διαδίκτυο και πήγε για θεραπεία στην Ιταλία επέστρεψε στο νοσοκομείο για να ξεκαθαρίσει τα πράγματα. Μία κυρία μίλησε για το πως θεραπεύτηκε από τον καρκίνο του μαστού μέσα σε επτά μέρες. Ο ίδιος γνωρίζω ότι πάρα πολλοί άνθρωποι έχουν δει τους καρκίνους τους να εξαφανίζονται έπειτα από τη θεραπεία του Simoncini και άλλοι γιατροί έχουν αρχίσει να ακολουθούν το παράδειγμα του, αν και πάντα κάτω από τις τρομερές πιέσεις των ιατρικών οργανισμών και των κυβερνητικών αρχών που χρηματοδοτούνται και ελέγχονται απ’ τα καρτέλ των φαρμακευτικών εταιρειών που θέλουν να συντρίψουν οποιαδήποτε εναλλακτική θεραπεία πάει κόντρα στο νυστέρι, τη χημειοθεραπεία και την ακτινοθεραπεία.
Όταν ο Simoncini ανακάλυψε ότι η θεραπεία του είχε αποτέλεσμα, προσέγγισε τους επίσημους ιατρικούς οργανισμούς στην Ιταλία για να ζητήσει να γίνουν κλινικές δοκιμές ώστε να αποδείξει πόσο αποτελεσματική ήταν. Αν το ιατρικό κατεστημένο ενδιαφερόταν πραγματικά για τους ασθενείς και το καλό τους θα άρπαζε αυτή την ευκαιρία. Αντί γι’ αυτό όμως φρόντισαν να αφαιρέσουν την άδεια ασκήσεως του ιατρικού επαγγέλματος απ’ τον Simoncini και επιχείρησαν να σταματήσουν τη θεραπεία του ενώ οργάνωσαν τη διαπόμπευση του απ’ τα Μ.Μ.Ε και τον απείλησαν με φυλάκιση. Τον διέγραψαν απ’ τον ιατρικό οργανισμό της Ιταλίας και δεν τον άφηναν να βλέπει ασθενείς λόγω « της χρήσης μη εγκεκριμένων θεραπειών ».
Αυτοί και οι όμοιοι τους σε όλο τον κόσμο είναι άρρωστοι με όλη τη σημασία της λέξης. Άρρωστοι στην καρδιά και άρρωστοι στο μυαλό. Όσο για το αν είναι άρρωστοι στην ψυχή έχω αμφιβολίες γιατί μπορεί να μην έχουν καν ψυχή.
Η εμπειρία του Brian Haw αποτελεί ένα τυπικό παράδειγμα του τι συμβαίνει. Του εξήγησα τη θεραπεία και του κανόνισα μια συνάντηση με τον Mike Lambert απ’την κλινική Shen, ο οποίος με τη σειρά του κανόνισε γι’ αυτόν μια τηλεφωνική συνομιλία με τον Tullio Simoncini.

Τότε ήταν που άρχισαν τα προβλήματα. Ήταν φανερό ότι είχε γίνει βούκινο στο νοσοκομείο του Λονδίνου που νοσηλευόταν ο Brian αυτό που σχεδιάζαμε και ξαφνικά ο Mike δέχθηκε ένα τηλεφώνημα απ’ το Βρετανικό Γενικό Ιατρικό Συμβούλιο που τον προειδοποιούσε να μην τολμήσει να εφαρμόσει καμία τέτοια θεραπεία στη Βρετανία – κάτι που ούτως ή άλλως δεν είχε πρόθεση να κάνει.
Ακόμα, ο Tullio Simoncini χρειαζόταν να δει τις γνωματεύσεις και τις ακτινογραφίες του Brian ώστε να μάθει που ακριβώς βρισκόταν ο καρκίνος και να εκτιμήσει πόσο προχωρημένος ήταν. Όμως το νοσοκομείο τις κρατούσε για εβδομάδες και δε μας άφηνε να τις πάρουμε πράγμα που έκανε αδύνατη τη διάγνωση για τη θεραπεία του. Έτσι χάθηκε χρόνος.
Πήγα με τον Mike να δούμε τον Brian και να ρωτήσουμε το προσωπικό του νοσοκομείου τι στα κομμάτια γινόταν με τις γνωματεύσεις κτλ. και δεν του τις έδιναν. Στην πραγματικότητα ήταν αφημένες στο γραφείο της πτέρυγας αλλά δε μπορούσαν να του τις παραδώσουν χωρίς άδεια από τη διεύθυνση του νοσοκομείου και μας είπαν ότι έπρεπε να περάσουν 40 μέρες – ναι 40 μέρες – για να τις παραδώσουν στον ασθενή.
Τι νόημα έχει αυτό; Οι περισσότεροι ασθενείς μέχρι τότε είτε θα έχουν πεθάνει είτε θα έχουν πάρει εξιτήριο. Εξέφρασα ανοιχτά το πως αισθανόμουν για αυτή την εξωφρενική κατάσταση και την άλλη μέρα μας έδωσαν αυτά που θέλαμε. Αλλά όταν τα στείλαμε στον Simoncini μας είπε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με τις αξονικές τομογραφίες – ήταν θολές, αλλοιωμένες και αδύνατο να διαβαστούν σωστά.
Αυτό έχει ζωτική σημασία για τον εξής λόγο. Όταν η διττανθρακική σόδα διαλυμένη σε νερό έρθει σε επαφή με τον μύκητα, τον αφήνει νεκρό – κάθε φορά. Γι’ αυτό, με εξαίρεση τον καρκίνο των οστών, μπορείς να καταστρέψεις σχεδόν κάθε καρκινικό όγκο αν καταφέρεις να εναποθέσεις το διάλυμα της διττανθρακικής σόδας πάνω στον μύκητα/όγκο.
Αν αυτή η θεραπεία ήταν σε μεγάλο βαθμό διαθέσιμη στα νοσοκομεία, τότε δε θα υπήρχε αυτό το πρόβλημα γιατί μέσω μιας χειρουργικής επέμβασης το διάλυμα θα μπορούσε να εγχυθεί οπουδήποτε. Επίσης αυτό μπορεί να γίνει χωρίς καμία επέμβαση αν η περιοχή του σώματος που μας αφορά αιματώνεται καλά γιατί η διττανθρακική σόδα μπορεί να εισαχθεί στην κυκλοφορία του αίματος όσο πιο κοντά γίνεται στο μύκητα και το αίμα θα την πάει στο σημείο που θέλουμε.
Σε μερικά είδη καρκίνου, όπως του λάρυγγα, μπορεί να χρησιμοποιηθεί από του στόματος και στον καρκίνο του δέρματος φυσικά τα πράγματα είναι πιο απλά – τοποθετείται πάνω του – όπως μπορείτε να δείτε στις παρακάτω εικόνες από το πριν και το μετά.
Χειρουργικές επεμβάσεις για αυτή τη ριζοσπαστική θεραπεία δεν επιτρέπονται εξαιτίας του ιατρικού κατεστημένου που υπηρετεί τα συμφέροντα των φαρμακοβιομηχανιών και έτσι ο Tullio Simoncini έπρεπε να αναπτύξει τη χρήση των ενδοσκοπίων, τα οποία είναι μακριά σωληνάκια που χρησιμοποιούν οι γιατροί για να δουν το εσωτερικό του σώματος χωρίς να κάνουν εγχείρηση. Κάτι τέτοιο επιτρέπει στη διττανθρακική σόδα να τοποθετηθεί κατευθείαν πάνω στον καρκίνο – μύκητα.
Αυτό σήμαινε ότι, μετά τον εξοστρακισμό του απ’ την ιατρική κοινότητα επειδή βρήκε μια αποτελεσματική θεραπεία για τον καρκίνο, ο Simoncini έπρεπε να συνεργαστεί με ιδιωτικές κλινικές που έχουν ιατρικό προσωπικό με άδεια να χρησιμοποιεί τα ενδοσκόπια και αυτό έχει κάνει τη θεραπεία πολύ πιο ακριβή απ’ ότι είναι στην πραγματικότητα. Η διττανθρακική σόδα από μόνη της είναι τόσο φτηνή όσο τα πατατάκια.
Όλα αυτά μπορούν να κάνουν την οργάνωση της θεραπείας μια πολύ δύσκολη και χρονοβόρα διαδικασία και προς τιμήν του ο Mike Lambert έκανε τουλάχιστον 100 τηλεφωνήματα καταβάλλοντας υπεράνθρωπες προσπάθειες για να βρεθεί μια κλινική στην οποία ο Brian Haw θα μπορούσε να κάνει τη θεραπεία.
Τότε όμως έφτασαν τα νέα ότι οι Ιταλικές αρχές είχαν κινηθεί και πάλι δικαστικά ενάντια στον Simoncini για να του απαγορέψουν ακόμα και τη συνεργασία με τις Ιταλικές κλινικές και το προσωπικό τους που τον βοηθούσε στο έργο του.
Δε βλέπουν καμία ειρωνεία ή αντίφαση στο γεγονός ότι όπως μου είπε ο Mike Lambert : « Η διττανθρακική σόδα χορηγείται συχνά ενδοφλέβια σε περιπτώσεις μεταβολικής οξέωσης, νεφρικών δυσλειτουργιών κτλ., και μερικές φορές χρησιμοποιούνται διαλύματα με περιεκτικότητα 8,4% ενώ ο Tullio Simoncini χρησιμοποιεί διαλύματα με ανώτατη περιεκτικότητα 5%.
Αυτό δείχνει την απελπισμένη προσπάθεια του ιατρικού κατεστημένου που ελέγχεται από τις φαρμακοβιομηχανίες να εμποδίσει τον κόσμο να δει πόσο αποτελεσματική είναι αυτή η θεραπεία. Αλλά από που κι ως που μπορεί να περιμένει κανείς συμπαράσταση ή τιμιότητα από ένα σύστημα ελέγχου που δεν έχει πρόβλημα να στοχοποιεί πόλεις ολόκληρες με άμαχο πληθυσμό και να ενορχηστρώνει γεγονότα σαν αυτά της 11/9 και άλλες εκτρωματικές πράξεις;
Αυτή είναι η νοοτροπία με την οποία έχουμε να κάνουμε και το κατεστημένο είναι τρομοκρατημένο στην ιδέα ότι κάποιος επώνυμος άνθρωπος με κύρος θα θεραπευτεί με αυτό τον τρόπο και με το παράδειγμα του θα καταστρέψει το Μαγαζάκι του Τρόμου των φαρμακευτικών εταιρειών και των μεγαλογιατρών δίνοντας δημοσιότητα στην αποτελεσματικότητα αυτής της θεραπείας και εκθέτοντας τις συστηματικές προσπάθειες για την απόκρυψη της.
Επίσης έχω επισημάνει το έργο δύο Βρετανών επιστημόνων και ερευνητών, των καθηγητών Gerry Potter και Dan Burke, οι οποίοι ανακάλυψαν την αποτελεσματικότητα μερικών φυσικών αντικαρκινικών ουσιών που ονομάζονται σαλβεστρόλες ( σ.τ.μ. salvestrols στο πρωτότυπο κείμενο ) και οι οποίες βρίσκονται σε πολλά φρούτα και λαχανικά. Τι ρόλο έχουν οι σαλβεστρόλες στα φρούτα και τα λαχανικά; Να σκοτώνουν τους μύκητες – δείτε στο newsletter της ιστοσελίδας μου το άρθρο « Stopping Cancer … The Way It Was Meant To Be » ( σ.τ.μ. Σταματώντας τον καρκίνο με τον τρόπο που θα έπρεπε ).
Η ριζοσπαστική δουλειά των Potter και Burke μας δίνει τη δυνατότητα και να θεραπεύσουμε τον καρκίνο και να προστατευθούμε απ’ αυτόν αλλά για μια ακόμα φορά έχουμε την επανάληψη του γνωστού πια σκηνικού – οι ερευνητές παρενοχλούνται συνεχώς και το έργο τους υπονομεύεται απ’ το ιατρικό κατεστημένο που δεν επιθυμεί την επιτυχία τους.

Τα « φάρμακα » των φαρμακοβιομηχανιών και οι κυνηγοί κεφαλών τους.

Στο τέλος ο Mike Lambert παρά τις αναποδιές τα κατάφερε και κανονίστηκε ο Brian Haw να ξεκινήσει θεραπεία σε κάποια Ευρωπαϊκή χώρα μέσα στις επόμενες δύο εβδομάδες κι όλα αυτά χάρη στην εκπληκτική ανταπόκριση σας στην έκκληση που έκανα αυτή την εβδομάδα μέσα απ’ την ιστοσελίδα για δωρεά χρημάτων ώστε να καλυφθούν τα έξοδα θεραπείας, μετακινήσεων και διαμονής του Brian Haw.
Η ανακούφιση μου δεν περιγράφεται μετά απ’ όλο αυτό το διάστημα που χάσαμε χρόνο εξαιτίας των συνθηκών στις οποίες αναφέρθηκα προηγουμένως.
Δεν υπάρχουν εγγυήσεις για το αν θα γίνει καλά ο Brian, ακόμα πρέπει να βρεθεί η ακριβής θέση του καρκίνου, σε πόσο προχωρημένο στάδιο βρίσκεται κ.ο.κ αλλά του δόθηκε η καλύτερη δυνατή ευκαιρία παρά τις πιθανότητες που είναι εναντίον του λόγω του πολύ χρόνου που ήδη έχει χαθεί.
Πόση κακία υπάρχει στον κόσμο όταν για να κανονίσεις μια θεραπεία που θα μπορούσε να βοηθήσει έναν καρκινοπαθή πρέπει να κάνεις τα αδύνατα δυνατά;
Πως είναι δυνατόν να πιστεύουμε ότι είμαστε ελεύθεροι όταν δεν έχουμε καν το δικαίωμα να αποφασίσουμε ποια θεραπεία θα επιλέξουμε για το ίδιο μας το σώμα που καταρρέει; Για σκεφτείτε το. Αυτό και μόνο το γεγονός δείχνει ξεκάθαρα ότι ο φασισμός βασιλεύει στον κόσμο που ζούμε.

Σχετικά κι εδώ:
http://www.candidacleanser.com/index-d.html

Σχετικό βίντεο εδώ:

http://www.youtube.com/watch?v=Jfgx7Wy_MdU


Πηγή:

http://eleftheria111.wordpress.com/2012/04/25/david-icke-%CE%B7-%CE%B4%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CF%86%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%BC%CE%B7%CF%87%CE%B1%CE%BD%CE%AE-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%BB%CE%AD%CE%B3%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%B9/

Μανούλες χωρίς διλήμματα...

Το κείμενο που κάνει το γύρο του διαδικτύου, είναι η φωνή της μέσης γυναίκας, της μέσης νοικοκυράς. Είναι η φωνή της μέσης μανούλας, που θέλει να τα κάνει όλα τέλεια.

Προσπαθεί, προσπαθεί αλλά στο τέλος καταλαβαίνει ότι το πιο σημαντικό και το πιο υγιές είναι να είναι εντάξει με την οικογένειά της και το σπίτι ας μείνει λίγο πιο πίσω. Δεν έγινε και τίποτα αν δε είναι λαμπερό! Απολαύστε το!

 «Τα βρώμικα πιάτα αποδεικνύουν ότι μαγειρεύω και ταΐζω την οικογένειά μου. Τα γεμάτα δοχεία απορριμμάτων σημαίνουν ότι καθαρίζω μετά από ότι έχει βρωμίσει. Τα ακατάστατα πατώματα σημαίνουν ότι άφησα τα παιδιά μου να διασκεδάσουν!

Ο σωρός από ρούχα για σιδέρωμα σημαίνει ότι κρατώ την οικογένειά μου με καθαρά ρούχα.

Μπάνιο μέσα στα νερά σημαίνει ότι λούζω τα παιδιά μου! Η σκόνη στα έπιπλα δείχνει ότι προτίμησα να παίξω μαζί τους από το να πιάσω το ξεσκονόπανο.

Έτσι την επόμενη φορά που μπαίνετε μέσα το σπίτι μου και βλέπετε «ακαταστασία» σκεφτείτε δύο φορές προτού με κρίνετε!

Εάν έρχεστε να μας δείτε , καλώς να ορίσετε!

Εάν έρχεστε να δείτε το σπίτι μου παρακαλώ κλείστε ένα ραντεβού πρώτα!».

http://www.mothersblog.gr

Η τελείωση μέσα από τη λειτουργία του δίπολου

Είναι αλήθεια. Κοιτάξτε παντού γύρω σας. Οι δύο πόλοι του μαγνήτη. Ο ήλιος και το φεγγάρι.. Το αρσενικό και το θηλυκό. Οι ευαίσθητοι με τους δυναμικούς. Τα αντίθετα έλκονται.

Άλλο όμως να είναι κάποιος μαγνήτης, οπότε και έχει μεγάλη ευκολία στο να είναι μόνο θετικό ή μόνο αρνητικό, και άλλο να είναι άνθρωπος. Ο άνθρωπος έχει ισορροπίες μέσα του, είναι αρνητικό και θετικό μαζί. Και όχι μόνο ένα θετικό, όχι μόνο ένα αρνητικό. Πληθώρα, ως πολύπλοκο ον, θετικών και αρνητικών στοιχείων, το έχετε προσέξει;

Μας έλκουν στοιχεία που “ζηλεύουμε”: Αν εγώ είμαι ευαίσθητος άνθρωπος και αναλυτικός, ασκεί μαγεία πάνω μου ένας δυναμικός και αποφασιστικός χαρακτήρας. Αν είμαι υποχωρητικός – και έχω γνωρίσει τέτοιους ανθρώπους – τότε με έλκει ένας χαρακτήρας που παίρνει πρωτοβουλίες.

Στην ακραία μορφή τότε αποκτάμε μια σχέση υπηρέτη – αφέντη, για αυτό πρέπει να προσέχουμε και τα άκρα. Αν εγώ πάλι είμαι φιλόσοφος που αναζητώ αλήθειες στο νόημα του κόσμου και του σύμπαντος, με έλκει ένας ρεαλιστής άνθρωπος που αναζητά την όμορφη καθημερινή ζωή με τη δουλειά του, τους ανθρώπους του και τις ασχολίες του. Αν είμαι ψυχρός με ελκύει η ζεστασιά ενός ζεστού και ήρεμου ανθρώπου.

Γιατί; Γιατί συμβαίνει αυτό; χμμ…

Όλοι φαίνεται να τείνουμε προς την ολοκλήρωση. Τι μας ολοκληρώνει; ίσως αυτό που είναι το αντίθετο από εμάς. Δεν θα είμαστε ποτέ ολόκληροι αν δεν αγκαλιάζουμε κάθε μέρα της ζωής μας το αντίθετο από μας χωρίς να γίνουμε αυτό και χωρίς αυτό να γίνει όπως εμείς, χωρίς να επιβληθούμε, χωρίς να υποδουλωθούμε, χωρίς να χάσουμε τον εαυτό μας.

Και είναι δύσκολη η ένωση των αντιθέτων. Υπάρχει σύγκρουση. Η σύγκρουση φέρνει άμυνα και η άμυνα οδηγεί τις δύο αντίθετες πλευρές σε εχθρούς και όχι σε ένα ολόκληρο μεταξύ τους. Εδώ ξεκινάει το παιχνίδι. Τι θα κάνουμε όταν στη σύγκρουση είμαστε σε αντίπαλα στρατόπεδα και ότι υποστηρίζουμε εμείς το αντίθετο ακριβώς υποστηρίζει το άλλο στρατόπεδο;

Όποιος έχει την σωστή απάντηση σε αυτή την ερώτηση και την έχει κάνει κτήμα του, έχει μεγάλες πιθανότητες να μπορεί στη ζωή του να ολοκληρωθεί και να ζήσει μια μεγαλόψυχη ζωή – όχι μόνος του αλλά με τους ανθρώπους που τον συμπληρώνουν.


http://revealedtheninthwave.blogspot.gr

Είμαστε δημιουργοί της πραγματικότητάς μας

Προχωρούμε στην ζωή μας, πιστεύοντας ότι έχουμε την ευθύνη των πράξεων της ζωής  μας, ότι μπορούμε να αλλάξουμε τα πράγματα, την απτή πραγματικότητα, αλλά απλά δεν πιστεύουμε στον εαυτό μας και γινόμαστε ψεύτες μ’ αυτόν τον τρόπο απλά έχουμε πειστεί ότι μπορούμε να αλλάξουμε τα πράγματα κατά την θέλησή μας αλλά είμαστε απλά φυλακισμένοι στην δική μας προβολή προς τα έξω, προσπαθήστε να καταλάβετε αυτό που σας λέω: ‘’Είμαστε φυλακισμένοι της δικής μας εσωτερικής προβολής προς τα έξω’’

Αυτό που θα σας πω μπορεί να μην σας αρέσει, μην περιμένετε από μένα να είμαι ένας πνευματικός δάσκαλος και ένας γκουρού, ένας κύριος, ένας σαμάνος ή οτιδήποτε παρόμοιο που νομίζετε ότι μπορεί να είμαι. Είμαι πολύ πρακτικός άνθρωπος... αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πιστεύω στην εξωτερική πραγματικότητα. 

Η εξωτερική πραγματικότητα είναι στην υπηρεσία μου. Αυτό σημαίνει να είσαι πρακτικός. Όταν ξεπερνάτε τον εαυτό σας, τότε η πραγματικότητα ακολουθεί. 

Αυτό το οποίο προσπάθησα να βάλω μέσα στο βιβλίο «Η Σχολή των Θεών» είναι απλά για να σας βοηθήσω να καταλάβετε ότι δεν αντιλαμβανόμαστε την ζωή. Την προβάλλουμε την ζωή. Είμαστε δημιουργοί της πραγματικότητας. 

Προβάλλουμε την πραγματικότητα έξω στο περιβάλλον- στον περίγυρο. Έτσι δεν μπορώ να μιλήσω στις μάζες. Η μάζα ποτέ δεν μπορεί να καταλάβει.... Εάν υπάρχει ένας δημοσιογράφος που έχει ανάγκη από κάτι το οποίο να είναι δημοφιλές… Δεν ήθελα το βιβλίο να είναι δημοφιλές. 

Το βιβλίο δεν είναι δημοφιλές. Έτσι ένας μαθητής μου από την Φλωρεντία, σπούδαζε στην Φλωρεντία σε μια από τις σχολές που έχω ιδρύσει, που είναι η Ευρωπαϊκή σχολή των οικονομικών, αυτός ο μαθητής μου, μου ζήτησε να εκδώσει το βιβλίο στην Κωνσταντινούπολη. 

Του είπα ότι μπορείς να το κάνεις αλλά δεν θα γίνει ένα δημοφιλές βιβλίο, αλλά έγινε! Το βιβλίο ήταν μια έκπληξη. Είναι πολύ περίεργο: Εάν δεν ακολουθείτε τα λόγια μου και τον τρόπο ζωής μου δεν θα μπορέσετε ποτέ να καταλάβετε.

Είμαι εδώ απλά για να σας πω ότι ποτέ δεν θα μπορέσετε να καταλάβετε, να ακολουθήσετε, να εφαρμόσετε αυτό για το οποίο σας μιλώ.

 Είναι πολύ πιο εύκολο να στρέφεστε στην θρησκεία, σε μια ιδεολογία, μια πολιτική, οικονομική αλλά να μεταμορφώσουμε το εσωτερικό μας ‘’Είναι’’, είναι ο πιο δύσκολος δρόμος, που μπορείτε να αναλάβετε.

 Όπως είπα εχθές σε λίγα λεπτά, πρέπει να γίνουμε όλοι ένα πλήρωμα το οποίο ταξιδεύει και διασχίζει έναν Ωκεανό. Πρέπει να γίνουμε ένα πρόσωπο και αυτό είναι που θα γίνει αν  μου δώσετε την προσοχή σας, αυτό για το οποίο μιλάμε.

Πριν από 2 ημέρες ήμουνα σε ένα συνέδριο οικονομολογίας στην Τουρκία και ήταν ένα κανάλι  οικονομολογικό και ήτανε πολλοί γκουρού των οικονομικών. Πολλοί με βραβεία Νόμπελ… Προσπάθησαν να δώσουν την άποψή τους σε φαινόμενα της Ευρωπαϊκής κρίσης αλλά έλεγαν τα ίδια λόγια, τα ίδια πράγματα όλοι. 

Όταν μου ζήτησαν να πω τι σκεφτόμουνα εγώ για την κρίση στην Ευρώπη, είπα ποια κρίση;;; Δεν ξέρω καμία κρίση. Η κρίση δεν είναι ένα αντικειμενικό ζήτημα, η κρίση είναι μια εσωτερική υπόθεση. Είναι μια αποσύνθεση του εσωτερικού σας εαυτού. 

Δεν είναι εξωτερική η κρίση και αυτός ο κόσμος πιστεύει ότι είναι κάτι που συμβαίνει στον κόσμο. Κάτι σαν 3ος παγκόσμιος πόλεμος, ειδικά στην δική σας χώρα την Ελλάδα, λένε: Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα, Χρεοκοπήσαμε. Η λύση είναι μόνο αν καταλάβετε ότι είναι κάτι εντελώς προσωπικό που ανήκει στο άτομο. 

Μόνο το άτομο μπορεί να δώσει λύσει στο πρόβλημα της χώρας. Έτσι, πως μπορεί το άτομο να λύσει αυτό το πρόβλημα; Πρέπει να αντιληφθείτε ότι η εξωτερική πραγματικότητα δεν είναι παρά μια προβολή. Είναι το όνειρο που έρχεται από μέσα και προβάλλει τον εαυτό του στον εξωτερικό κόσμο σαν απτή πραγματικότητα, αλλά δεν είναι παρά μια προβολή. 

Έτσι η Ευρωπαϊκή κρίση είναι ένας αυτοϋπνωτισμός, αλλά αυτή η ιδέα δεν σας αρέσει. Αν πούμε αυτό, θα πρέπει να αναλάβεις μια ευθύνη, εσωτερικά υπεύθυνοι πρέπει να είστε και δεν θα σας αρέσει., γιατί δεν θα εξαρτάστε από τους άλλους, το εγώ, τους ειδικούς, τους οικονομολόγους, το Θεό, το δάσκαλό σας. Θα πρέπει να πείτε στον εαυτό σας:

«Εγώ είμαι υπεύθυνος για όλους και όλα, είμαι ο μόνος υπεύθυνος για οτιδήποτε συμβαίνει στην ζωή μου» Άρα, τι να κάνω: Το να είμαστε υπεύθυνοι είναι μια λέξη όπου στα λατινικά σημαίνει να ανταποκρίνομαι, να είμαι ανταποκρινόμενος, γιατί όλα είναι μέσα μου και όταν καταλάβετε ότι όλα έρχονται από μέσα, τότε όλοι οι φόβοι θα φύγουν και όταν οι φόβοι σας φύγουν όλες σας οι δυνατότητες θα αποκαλυφθούν σε σας. Όλες οι λύσεις, όλες οι θεραπείες και η ‘’Σωτηρία’’, έτσι θα νιώσετε ασφαλείς. Δεν έχουμε ούτε μια γευσούλα, τόση δα.

Να νιώθεις ασφαλής σημαίνει να μην επιτρέπεις κανένα φόβο, καμία αγωνία, καμία αμφιβολία, καμία εσωτερική σύγκρουση, γιατί θα το εκφράσετε έξω από εσάς. Εάν έχετε μία απάντηση μέσα σας, θα δείτε ότι η πραγματικότητα θα ακολουθήσει για να βρει την απάντηση. Θα δείτε ότι όταν μπαίνετε μέσα σας, θα δείτε ότι συναντάτε τον εαυτό σας.  

Όταν κοιτάμε μέσα μας, τότε βλέπουμε αυτό που δεν είμαστε. 

Γι’ αυτό η ζωή μας είναι έτσι. Όταν θα καταλάβετε ότι αυτό που αντιτίθεται μέσα σας είναι μια παρατήρηση αυτού που δεν είστε, αυτή είναι μια πολύ σημαντική συνειδητοποίηση. 

Γιατί αυτό θα σας φέρει πιο κοντά και πιο κοντά σ’ αυτό που πραγματικά είστε. Η ζωή μας είναι κατά 99% αυτό που δεν είμαστε. Και η στροφή που προσπαθείτε να κάνετε μέσα σας. θα συναντήσετε ένα εμπόδιο που δεν θα μάθετε μ’ αυτόν τον τρόπο ποιός είστε πραγματικά.

Εάν αποκαλείτε αυτήν την πολλαπλότητα «Εγώ» και πιστεύετε ότι είστε ο εαυτός σας αλλά αυτό, είναι αυτό που δεν είστε και αυτό που δεν είστε, είναι αυτό που δημιουργεί όλη την κρίση. Βιώνετε, συνειδητοποιείτε αυτό που είναι έξω από σας, έξω από την πραγματικότητά σας. 

Το να είστε σιωπηλοί, το να μείνετε με τον εαυτό σας σε σιωπή είναι μία εξάσκηση, να αντέξετε την σιωπή, αυτό είναι υπευθυνότητα, αυτό σημαίνει υπευθυνότητα με την έννοια την λατινική να έχουμε την απάντηση… και αυτό σας επιτρέπει να αγγίξετε αυτό που πραγματικά είστε και η σιωπή είναι πολύ σημαντική, πολύ σπουδαία, πολύ ενδιαφέρουσα. 

Πρέπει να αντιληφθείτε ότι οτιδήποτε που συμβαίνει στην ζωή μας, είναι σαν να φοράμε μια μάσκα πιστεύοντας ότι… κάθε στιγμή... ταυτιζόμαστε μ’ αυτές τις μάσκες και πιστεύουμε ότι είμαστε αυτές οι μάσκες.

 Να απαλλαγούμε από τις ίδιες τις μάσκες είναι αδύνατον. Εσείς ήρθατε εδώ για να έχετε μια απάντηση αλλά δεν μπορείτε να καταλάβετε ποια μπορεί να είναι η απάντηση.... 

Η απάντηση είναι να είστε υπεύθυνοι για όλα και όλους και αυτό μπορεί να γίνει μόνο από μέσα και όλες οι κρίσεις σ’ αυτήν την ζωή και στον κόσμο, μπορούν να λυθούν μόνον εάν αντιληφθείτε ότι είστε η πραγματική αιτία όλων αυτών των εμπειριών που υπάρχουν έξω. 

Εγώ δεν βλέπω καμία κρίση, δεν βλέπω καμία οικονομική προκοπή, γιατί εάν δεν έχετε μια ρωγμή μέσα στο Είναι σας, δεν μπορεί να έχετε ρωγμές και στην εξωτερική σας ζωή, ούτε καν οικονομικές ρωγμές. Έτσι μόνο εσείς οι ίδιοι μπορείτε να προστατέψετε τον εαυτό σας. Εάν πιστεύετε τα ΜΜΕ, την τηλεόραση, τα νέα της τηλεόρασης, θα τρελαθείτε. 

Είναι ένας τρόπος για να ξεχάσετε τον εαυτό σας και αν δεν μπείτε μέσα σε μια τέτοια συνείδηση,  μέσα στον εαυτό σας δεν θα μπορείτε να λύσετε τίποτα, ούτε καν στην οικογένεια σας. Θα δείτε ότι όλα είναι αντανακλαστικά, απλά και μόνο επειδή παλεύετε τον εαυτό σας. 

Παλεύετε, έχετε διαμάχες εσωτερικές και πιστεύετε ότι αυτό το χάος το οποίο βιώνετε είναι κάτι που συμβαίνει έξω από εσάς. Τότε ποτέ δεν θα μπορέσετε να είστε κυρίαρχοι της ζωής σας και δεν μπορείτε να είστε κύριοι του εαυτού σας...

Το να είστε κυρίαρχοι του εαυτού σας έχει να κάνει με την αυτοπαρατήρηση και αυτό είναι μία πολύ δύσκολη τεχνική. Όλοι πιστεύουν ότι μπορούν να παρακολουθήσουν τον εαυτό τους, αλλά αυτό δεν είναι αλήθεια.

 Δεν μπορούμε να παρακολουθήσουμε τον εαυτό μας. Το να παρακολουθήσουμε τον εαυτό μας, σημαίνει οι σκιές να εξαφανιστούν. Μερικά δευτερόλεπτα αυτοπαρατήρησης μας βάζει σε μια κατάσταση που λύνει όλα τα προβλήματα. Όλα τα προβλήματα του οργανισμού μας, του κράτους, της χώρας, μέχρι τα πλανητικά προβλήματα.

Μα θα μου πείτε, πως είναι δυνατόν να είναι τόσο δυνατόν; Υπάρχουν τόσοι άνθρωποι, τόσοι σχεδιασμοί... πως μπορώ να αλλάξω την εξωτερική πραγματικότητα; Δημιουργείτε από εκατομμύρια, εκατομμυρίων σκέψεων, προβλήματα, δυσχέρειες.... 

Αυτά συμβαίνουν γιατί είμαστε υπνωτισμένοι από τον εαυτό μας, έχουμε δημιουργήσει μια φυλακή για τον εαυτό μας, πιστεύοντας στα εξωτερικά γεγονότα, πιστεύοντας ότι έξω εκεί υπάρχει κάτι το οποίο μας επιτίθεται, δηλαδή σαν να λέμε «Υπάρχει κάποιος κακός, κάποιος εχθρός που μας θέλει να αποτύχουμε» και δεν θα είμαστε ποτέ υπεύθυνοι γι’ αυτό, για οτιδήποτε που μας συμβαίνει. 

Σας λέω ότι η στιγμή, οι μεγαλύτερες ευκαιρίες έρχονται όταν νιώθετε αυτόν τον πόνο μέσα σας, όταν λέτε στον εαυτό σας: «δεν υπάρχει τίποτα να κάνω» αυτή είναι η πιο σημαντική στιγμή στην ζωή σας. Αυτός ο πόνος, αυτός ο φόβος, σας λέει ότι αυτή είναι η στιγμή που αποδίδει.

Το άλμα επάνω στο Είναι! Αλλά όταν αυτές οι στιγμές έρχονται προσπαθούμε πάντα να ξεφύγουμε, να ξεγλιστρήσουμε. Καλούμε ένα φίλο, πάμε στο εστιατόριο, σε μια καφετέρια, κάνουμε σεξ, δοκιμάζουμε οτιδήποτε για να αποφύγουμε αυτόν τον πόνο, αυτή την οδυνηρή κατάσταση. Αυτή είναι η πιο σημαντική στιγμή! 

Εάν μπορούμε να παρακολουθήσουμε αυτόν τον εσωτερικό πόνο, αυτήν την οδυνηρή κατάσταση, μπορούμε να φτάσουμε το αδύνατο!

Εάν δεν είστε ικανοί να ρίξετε το φταίξιμο στους άλλους, ότι δεν φταίει η εξωτερική πραγματικότητα για τον πόνο, θα μεταμορφώσετε πράγματα στον εξωτερικό κόσμο που δεν θα μπορείτε να το κάνετε με κανέναν άλλο τρόπο. 

Καμία επιστήμη, κανένας διαλογισμός δεν θα μπορούσε να διαπεράσει σαν μια ακτίνα λέιζερ αυτόν τον εσωτερικό πόνο που η ίδια η αίσθηση .... αν ζηλεύετε, αν φοβάστε είναι κάτι που βρίσκετε μέσα σας και είναι ένας τρόπος που έχετε φυλακίσει τον εαυτό σας. Χρειάζεται μία αυτοπαρατήρηση! Και όλοι νομίζετε ότι παρατηρείτε τον εαυτό σας αλλά δεν είναι αλήθεια. 

Η αυτοπαρατήρηση είναι πολύ δύσκολος τρόπος, γιατί η αυτοπαρατήρηση εισχωρεί και διαπερνά όλα τα εμπόδια τα οποία εσείς βάζετε στον εαυτό σας και έτσι είναι μια απελευθέρωση που κάνετε για τον εαυτό σας, αλλά δεν θέλετε να το κάνετε γιατί αγαπάτε πάρα πολύ τα βάσανά σας.

Τι αισθάνεστε αυτήν την στιγμή; Τι είναι αυτά που έχετε μάθει; Να αλλάξουμε τα εξωτερικά γεγονότα, τις εξωτερικές συνθήκες έξω από εμάς; Τις οικονομικές συνθήκες του κράτους; Τους έθνους; Της Ευρώπης; Της Γης ολόκληρης Αυτή είναι η εμπειρία μου. Ο κόσμος είναι έτσι όπως τον ονειρεύεστε. Ο κόσμος είναι έτσι όπως είναι, επειδή εσείς είστε έτσι όπως είστε και τα όριά σας, προβάλλονται προς τα έξω σαν όρια, περιορισμοί στον κόσμο.

Εσείς δεν είστε μόνο υπεύθυνοι για όλο αυτό το οποίο συμβαίνει έξω, είστε και ένοχοι! 

Είστε ένοχοι αλλά δεν ξέρετε ότι είστε σε μια κατάσταση ενοχής και έτσι περιορίζετε και παραβιάζετε την ζωή σας, μέσα από αυτή την έλλειψη συνειδητότητας, συνειδητοποίησης, Έλλειψη επίγνωσης. 

Έχετε μία ενοχή, ένα πολύ αρνητικό συναίσθημα, είστε γεμάτοι φόβους και αμφιβολίες χωρίς να το ξέρετε και έτσι, φορτώνετε τον εαυτό σας, αυτοκτονείτε, σαμποτάρετε τον εαυτό σας νομίζοντας ότι είστε πραγματικοί, αλλά όλοι μας με κάποιον τρόπο σκοτώνουμε τους εαυτούς μας πιστεύοντας ότι πρέπει να δουλέψουμε, πρέπει να συναντήσουμε κόσμο, είμαστε υπεύθυνοι για τους οργανισμούς μας τις εξωτερικές πραγματικότητες... είμαστε νεκροί εσωτερικά. 

Πρώτα πρέπει να συναντήσετε τους εσωτερικούς σας θανάτους, αλλιώς δεν μπορείτε να συναντήσετε τον κόσμο. Γιατί δημιουργείτε κατά κάποιο τρόπο.... εσάς στον εξωτερικό κόσμο. 

Δεν έχετε μιλήσει στον εαυτό σας εσωτερικά.  Και πιστεύετε ότι ο κόσμος είναι ένα πολύ κακό μέρος για να ζείτε και αν κάποιος σας βοηθήσει να ζήσετε μια ζωή χωρίς τέλος, χωρίς θάνατο, αυτό δεν θα σας άρεσε.... γιατί υπάρχουν τόσες δυσκολίες, τόσες αντιθέσεις, τόσοι πολλοί εχθροί, που δημιουργούν δυσκολίες στην ζωή μας, που επιθυμούμε να αποδράσουμε μέσω του θανάτου... αλλά ο θάνατος δεν είναι λύση, ο θάνατος είναι ο τρόπος του ανεύθυνου, του μη υπεύθυνου. 

Όταν γίνετε υπεύθυνοι για τον εαυτό σας θα αντιληφθείτε ότι μπορείτε να αλλάξετε την εξωτερική πραγματικότητα κατά την θέλησή σας... κατ’ επιλογή. Τότε σ’ αυτήν την περίπτωση, δεν θέλετε να εγκαταλείψετε αυτήν την ζωή, η οποία έχει γίνει ένας παράδεισος. 

Αλλά υπό τις συνθήκες τις οποίες ζούμε, αναμένουμε ότι κάποιος θα πεθάνει και υποβάλλουμε στον εαυτό μας τον θάνατο. Αυτοί οι εσωτερικοί θάνατοι, αυτοί τους οποίους έχουμε μέσα μας, αυτοί καταλήγουν σε έναν εξωτερικό θάνατο. Κάποιος με ρώτησε: Υπάρχουν όλα αυτά, υπάρχει η αθανασία; Πως μπορούμε να φτάσουμε στην αθανασία;

Εάν σας πω πως μπορείτε να φτάσετε στην αθανασία δεν θα σας αρέσει, γιατί πρέπει να εγκαταλείψετε τους φόβους σας, οι οποίοι αποτελούν τους πόνους σας και ήσαστε πολύ προσκολλημένοι, ηδονικά προσκολλημένοι στους φόβους και τις αμφιβολίες… 

Εάν μπορούσα αυτή την στιγμή να ακυρώσω όλους τους φόβους σας θα με σκοτώνατε! Γιατί θα υποφέρατε πολύ περισσότερο από πριν, γιατί δεν είστε έτοιμοι. Εάν δεν είστε έτοιμοι να ζήσετε χωρίς εσωτερικούς θανάτους τους οποίους έχετε συνηθίσει, το να καταργήσουμε, να εξαλείψουμε τους εσωτερικούς θανάτους θα ήταν πολύ οδυνηρό… 

Αν προσπαθήσετε να απαλλαγείτε από αυτό θα δείτε ότι είναι πάρα πολύ δύσκολο, πρέπει να δείτε με ποιούς θανάτους σκοτώνετε τον εαυτό σας, χιλιάδες θανάτους καθημερινά. Όχι μία φορά.  Έτσι η αυτοπαρατήρηση θα σας δείξει πόσοι θάνατοι έρχονται να σας σκοτώσουν καθημερινά. Η αυτοπαρατήρηση θα σας δείξει πόση φτώχεια, πόση ένδεια έχετε στο πνεύμα. Δεν μας αρέσει όλο αυτό. Δεν θέλουμε να δούμε αυτές τις ένδειες.

Πως μπορείτε να είστε προσκολλημένοι σε κάτι το οποίο δεν υπάρχει; Αυτό που δεν είστε είναι ο θάνατος,  είναι αυτό το οποίο λατρεύετε και είστε  αφιερωμένοι σε όλη σας την ζωή. Τον λατρεύετε αυτό το θάνατο που δεν είστε… λατρεύετε την ένδεια… Όποιος διαβάσει το βιβλίο, αυτές είναι οι ιδέες… αυτά σκεφτόμουνα σε όλη μου την ζωή. Αυτό είναι ένα Άλμα! Εξακολουθούμε να λέμε ψέματα στον εαυτό μας. 

Ένας απρόσωπος άνθρωπος λέει ψέματα στον εαυτό του. Νομίζει ότι μπορεί να κάνει χωρίς την αλήθεια, χωρίς την υπευθυνότητα. Αυτό συμβαίνει στον καθένα μας, σε όλους μας.  Στην καθημερινή ζωή το να πάει κανείς να διασχίσει τους ωκεανούς, να κατακτήσει βουνά αλλά χωρίς την εσωτερική κατανόηση θα πεθάνει.

Αυτό που συμβαίνει εδώ είναι πολύ καλό, συναντήσατε κάποιον ο οποίος προσπαθεί να ξεφύγει και είναι αδύνατον!

Γιατί βρίσκετε σε μια φυλακή η οποία είναι αυτοδημιούργητη, δεν είναι κάτι το οποίο έχει φτιάξει κάποιος άλλος γι αυτόν, ή κάτι άλλο, είναι ο δημιουργός αυτής της παγίδας. Πως μπορώ να σκεφτώ να ξεφύγω από κάτι που πιστεύω ότι είναι ο εαυτός μου; Ένα ακέραιο άτομο δεν μπορεί να δολοφονηθεί. Γιατί ένας άνθρωπος ακέραιος δημιουργεί άλλους ανθρώπους. Δεν μπορεί να σκοτωθεί ή να δολοφονηθεί από άλλους. Υπάρχουν γραπτά για τον Φραγκενστάϊν. 

Όταν ο Φραγκενστάϊν δημιουργεί το τέρας, παίρνει μέλη και δημιουργεί ένα τέρας, δημιουργεί την καταστροφή και αυτός ο ίδιος έχει σκοτωθεί από την καταστροφή. Αυτή είναι η αίσθηση του συγγραφέα. Αλλά πρέπει να αντιληφθείτε ότι ο κόσμος είναι το τέρας το οποίο δημιουργείτε… και το τέρας αυτό θα σας σκοτώσει αργά η γρήγορα. Ο κόσμος δεν είναι κακός, εσείς προβάλλετε αυτό το τέρας, το φόβο, την σύγκρουση, αυτόν τον πόνο, στον κόσμο και εσείς γίνεστε θύμα του, θύμα της δημιουργίας σας.  

Είμαι σίγουρος ότι αυτή τη στιγμή καταλαβαίνετε αλλά σε 5’ θα τα έχετε ξεχάσει όλα. Γιατί πρέπει να ζήσουμε όλη μας την ζωή με αυτόν τον τρόπο. Με αυτήν την προσοχή. Να είμαστε ένα δέος απέναντι στον εαυτό μας και απέναντι στους άλλους. Εννοεί την κατεύθυνση της προσοχής. Μια διπλή προσοχή προς τα έξω και προς τα μέσα. Συνέχεια. Και το να πάμε στον κόσμο είναι μια καλλιτεχνία, να παίξουμε ένα ρόλο με καλό τρόπο. 

Το Ελληνικό θέατρο είναι κάτι το οποίο θα πρέπει να το χρησιμοποιήσετε. Βλέπετε ένα άγαλμα του Διονύσου με μια μάσκα και στον κόσμο πρέπει να πηγαίνουμε με μια μάσκα και να παίζουμε ένα ρόλο συνειδητά. Να παίζετε τον ρόλο της μάσκας συνειδητά. Χρησιμοποιούμε μάσκα αλλά ασυνείδητα. Αυτό σημαίνει ότι οι μάσκες, μας χρησιμοποιούν. 

Πρέπει να παίζετε τον ρόλο. Τον ρόλο του ενήλικα, του θυμωμένου, τον ρόλο του πατέρα, της μάνας, τον ρόλο του παιδιού, της κόρης, του επιχειρηματία, του υπαλλήλου. Όταν θα αρχίσετε να παίζετε ρόλους συνειδητά, τότε θα εξαλείψετε τον ρόλο και τις μάσκες, δηλαδή θα χρησιμοποιήσετε την μάσκα και μετά θα την πετάξετε και θα προχωρήσετε παραπέρα, αλλά αν δεν παίζετε θέατρο, έτσι θα είστε συνέχεια στην φυλακή των μασκών που φοράτε. Δεν είναι κάτι πολύ δύσκολο, είναι πολύ απλό. 

Αυτή την στιγμή εγώ παίζω ένα ρόλο. Αλλά ξέρω ότι παίζω ένα ρόλο. Και δεν υπάρχει ούτε μία στιγμή που να μην είμαι εν γνώσει του ρόλου. Και να έχω όλη την γνώση του εαυτού μου, σημαίνει να συμπεριλαμβάνω όλους τους ρόλους. Και κάθε ένας από εσάς συμπεριλαμβάνει όλους μας. 

Μπορείτε να κρατήσετε αυτήν την επίγνωση, αυτήν την προσοχή κάθε στιγμή στην ζωή σας; Εάν μπορείτε να το κάνετε αυτό, η πραγματικότητα δεν θα είναι έτσι όπως είναι αυτήν την στιγμή. Δεν θα είναι τόσο δύσκολη η πραγματικότητα. Αυτοί που έχουν αυτήν την επίγνωση, αλλάζουν την πραγματικότητά τους και η απτή πραγματικότητα γίνετε ένας πολύ καλός υπηρέτης. Οτιδήποτε χρειάζεστε θα σας προσφέρεται. Γιατί είστε υπεύθυνοι για όλους και όλα. Εξουσιάζετε τον εαυτό σας και αν εξουσιάζετε τον εαυτό σας τότε εξουσιάζετε ολόκληρο τον κόσμο.

Ομιλία του Elio D’Anna στην παρουσίαση του βιβλίου του «Η Σχολή των Θεών» στο ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετανία

http://revealedtheninthwave.blogspot.gr

Αλλαγή πλεύσης στην Κύπρο;

Μια φράση του προκαθήμενου της Εκκλησίας της Κύπρου Αρχιεπισκόπου Χρυσόστομου ότι "Αναμένει εντός 15 ημερών την έγκριση μεγάλου δανείου προς την Εκκλησία της Κύπρου, το οποίο θα χρησιμοποιήσει για την υλοποίηση προγράμματος, που θα βοηθήσει μέρος του κυπριακού λαού" έχει βάλει "φωτιά" στην Κύπρο.
Η δήλωση αυτή, σε συνδυασμό με μία άλλη ότι "Δηλώνει απογοητευμένος από την στάση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Ηνωμένων Εθνών στο Κυπριακό" καταδεικνύει ότι "κάτι ψήνεται" κάτω από την μύτη της τρόικα στην Κύπρο.
Και λέει "κάτω από την μύτη της τρόικα" γιατί βασικός όρος στην  συμφωνία που υπέγραψε η κυβέρνηση Αναστασιάδη και ο οποίος περιλαμβάνεται και στο ελληνικό Μνημόνιο είναι ότι ... απαγορεύεται να δανειοδοτηθεί η χώρα από τρίτο μέρος, χωρίς την έγκριση των δανειστών της...
Ας πάρουμε το θέμα από την αρχή όμως: «Μόλις πάρουμε το δάνειο θα αρχίσουν οι ενέργειες για να δώσουμε δουλειές στον κόσμο» ανέφερε ο αρχιεπίσκοπος. Ερωτηθείς εάν η επένδυση θα αφορά τον τομέα της ενέργειας ο προκαθήμενος της Εκκλησίας απέφυγε να πει περισσότερα.
Επίσης απέφυγε να απαντήσει εάν το δάνειο θα προέρχεται από τη Ρωσία και περιορίστηκε να αναφέρει ότι θα δοθούν στοιχεία με την επίτευξη της συμφωνίας.
«Μην βιάζεστε» ήταν η παραίνεση του Αρχιεπισκόπου προς τους δημοσιογράφους.
Ο αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος δήλωσε ότι είναι απογοητευμένος από τη στάση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Ηνωμένων Εθνών στο Κυπριακό και κάλεσε την πολιτική ηγεσία «να τους ξεσκεπάσει».
Ανέφερε ότι "Δεν γνωρίζει τη διπλωματική γλώσσα αλλά διαθέτει το θάρρος να πει «τα σύκα-σύκα και τη σκάφη-σκάφη»".
«Δεν είμαστε καθόλου ευχαριστημένοι από τη στάση τους. Και η Ευρωπαϊκή Ένωση και τα Ηνωμένα Έθνη καμώνονται ότι δεν καταλαβαίνουν τη θέση μας για σωστή βάση έναρξης των συνομιλιών» ανέφερε ο αρχιεπίσκοπος.
Πρόσθεσε πως η επιμονή της Ελληνοκυπριακής πλευράς σε κοινό ανακοινωθέν αποσκοπεί στην αποτροπή μιας μελλοντικής απόσχισης των Τουρκοκυπρίων. Βλέπουμε λοιπόν ότι στηρίζει την απόφαση της κυβέρνησης Αναστασιάδη στο θέμα. Άλλωστε ο Χρυσόστομος "χρεώνεται" με την εκλογή της συγκεκριμένης κυβέρνησης, έστω και αν οι μετέπειτα εξελίξεις που κόστισαν τεράστια ποσά στην περιουσία της κυπριακής Εκκλησίας διέψευσαν την ορθότητα της επιλογής τους.
Απαντώντας σε σχετική ερώτηση ο προκαθήμενος της Εκκλησίας είπε ότι δεν προτίθεται να ποδηγετήσει την πολιτική ηγεσία, την οποία πιστώνει με μυαλό και πατριωτισμό και η οποία οφείλει να πράξει το καθήκον της.
Το ερώτημα είναι "Τι θα συμβεί" που θα αλλάξει τον οικονομικό χάρτη της Κύπρου. Είναι γνωστό ότι στην κυπριακή οικονομία η Εκκλησία κατέχει εξέχουσα οικονομική θέση και μάλιστα μέχρι πρότινος ήλεγχε την Ελληνική Τράπεζα.
Η κοινωνική κι πληθυσμιακή σύνθεση της Κύπρου, επιτρέπει μέσω της Εκκλησίας να γίνουν οικονομικές κινήσεις που θα επηρεάσουν καθοριστικά το μέλλον του νησιού.
Αυτές οι κινήσεις θα προέρχονται από την Ρωσία ή από κάποιο υπερατλαντικό fund, (αφού σίγουρα δεν θα προέρχεται από την Ευρωπαϊκή ένωση η δανειοδότηση); Αν θεωρήσουμε ότι τα υπερατλαντικά οικονομικά κέντρα δεν θα ήθελαν (ή δεν τα αφήνουν) να μπλέκονται στα πόδια του ΔΝΤ, οι μόνες χώρες που απομένουν και έχουν την οικονομική δυνατότητα είναι η Ρωσία και η Κίνα.
Η πρώτη εκτός από οικονομικό ενδιαφέρον έχει και τεράστια γεωστρατηγικά συμφέροντα στην περιοχή. Η δεύτερη θέλει να κάνει "μπάσιμο" στην Κύπρο και στα ενεργειακά κοιτάσματα του νησιού. Η εμφάνιση της κινεζικής φρεγάτας σε κυπριακό λιμάνι λέει πολλά.
Σε οποιαδήποτε περίπτωση, είναι "κοινό μυστικό" ότι στην Κύπρο "την ψάχνουν" για να σπάσουν την συμφωνία του Μνημονίου που έχει "δέσει" χειροπόδαρα και το δεύτερο ελληνικό κράτος. Και κάτι μάς λέει ότι δεν θα αργήσουν να βρουν την λύση...

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Η αγάπη πέρα από το μαρτύριο της σκέψης

Ένα μυαλό γεμάτο πίκρες δεν μπορεί να καταλάβει τι είναι αγάπη. Αισθηματικότητα και συναισθηματικότητα δεν έχουν καμία σχέση με την αγάπη. Έτσι, η αγάπη δεν έχει σχέση με την επιθυμία και την απόλαυση. Γνωρίζετε τι θα πει να αγαπάς αληθινά κάποιον; Να αγαπάτε χωρίς μίσος, χωρίς ζήλεια, χωρίς θυμό, χωρίς να θέλετε να επηρεάσετε το τι σκέφτεται η τι κάνει ο άλλος, χωρίς να καταδικάζετε, χωρίς να συγκρίνετε; 

Τι είναι η αγάπη; Η λέξη είναι τόσο πολύ φορτωμένη και διεφθαρμένη που αποφεύγω να την χρησιμοποιώ. Όλοι μιλάνε για αγάπη, κάθε περιοδικό και εφημερίδα και κάθε ιεραπόστολος μιλούν συνεχώς για αγάπη. Αγαπώ την πατρίδα μου, αγαπώ τον βασιλιά, αγαπώ κάποιο βιβλίο, αγαπώ το βουνό, αγαπώ την απόλαυση, αγαπώ την γυναίκα μου, αγαπώ τον θεό. Είναι η αγάπη μια ιδέα; Αν όντως είναι, τότε μπορεί να καλλιεργηθεί, τραφεί, να περιβληθεί με στοργή, να επιβληθεί, να αλλάξει κατά το δοκούν."

"Επειδή δεν μπορούμε να λύσουμε αυτό το ανθρώπινο ζήτημα καταφεύγουμε σε αφαιρέσεις. Η αγάπη μπορεί να είναι η ύστατη λύση σε όλες τις δυσκολίες του ανθρώπου, τα προβλήματα και τις επώδυνες προσπάθειες, οπότε πώς θα βρούμε τι είναι η αγάπη; Απλώς ορίζοντάς την; Η εκκλησία την όρισε με τον ένα τρόπο, η κοινωνία με άλλο τρόπο και υπάρχουν ένα σορό αποκλίσεις και διαστρεβλώσεις. Λατρεύουμε κάποιον, κοιμόμαστε με κάποιον, η ανταλλαγή συναισθημάτων, η συντροφικότητα- είναι αυτό που λέμε αγάπη;"

"Μπορεί η αγάπη να χωριστεί στην ιερή και την ανίερη, την ανθρώπινη και την θεϊκή, η απλά υπάρχει μόνο μια αγάπη; Είναι η αγάπη ένα πράγμα και όχι πολλά πράγματα; Αν πούμε "σε αγαπώ" αυτό αποκλείει την αγάπη για κάποιον άλλον; Είναι η αγάπη προσωπική η μη προσωπική; Ηθική η ανήθικη; Οικογενειακή η μη οικογενειακή; Αν αγαπάς την ανθρωπότητα αγαπάς και τον καθένα ξεχωριστά; Είναι η αγάπη συναίσθημα; Είναι η αγάπη αίσθημα; Είναι η αγάπη απόλαυση και επιθυμία; Όλες αυτές οι ερωτήσεις δείχνουν - έτσι δεν είναι; - ότι έχουμε ιδέες για την αγάπη, ιδέες για το τι πρέπει να είναι και τι δεν πρέπει να είναι η αγάπη, έναν κανόνα η κώδικα που έχει δημιουργήσει η κοινωνία στην οποία ζούμε."

"Τώρα πώς θα βρω τι είναι αυτή η φλόγα που λέμε αγάπη; Όχι πως να βρούμε έναν τρόπο να την εκφράσουμε διαφορετικά αλλά να βρούμε την σημασία της. Πρώτα θα απορρίψω ό,τι έχουν πει η εκκλησία, η κοινωνία, οι φίλοι και οι γονείς μου, κάθε βιβλίο και άνθρωπος διότι θέλω να βρω μόνος μου τι είναι η αγάπη. Εδώ είναι ένα τεράστιο πρόβλημα που εμπεριέχει όλη την ανθρωπότητα, υπάρχουν χιλιάδες τρόποι να την ορίσεις και εγώ έχω φυλακιστεί σε κάποιον τρόπο να την ορίζω. Για αυτό τον λόγο δεν πρέπει να διώξω όλες τις τάσεις και τις προκαταλήψεις μου; Είμαι μπερδεμένος, διαλυμένος από τις δικές μου επιθυμίες οπότε λέω στον εαυτό μου "πρώτα καθάρισε το δικό σου μπέρδεμα. Ίσως να μπορέσουμε να δούμε τι είναι αγάπη καταλαβαίνοντας τι δεν είναι."

"Το να ανήκεις σε κάποιον, το να σε φροντίζει κάποιος και να εξαρτάσαι από αυτόν, σε όλο αυτό πρέπει να υπάρχει πάντα άγχος, φόβος, ζήλεια, ενοχή, και όσο υπάρχει φόβος δεν μπορεί να υπάρξει αγάπη. Ένα μυαλό γεμάτο πίκρες δεν μπορεί να καταλάβει τι είναι αγάπη, αισθηματικότητα και συναισθηματικότητα δεν έχουν καμία σχέση με την αγάπη. Έτσι, η αγάπη δεν έχει σχέση με την επιθυμία και την απόλαυση."

"Η αγάπη δεν είναι προϊόν της σκέψης, η οποία με την σειρά της είναι προϊόν του παρελθόντος. Η σκέψη δεν μπορεί να καλλιεργήσει την αγάπη. Η αγάπη δεν περιορίζεται και δεσμεύεται από την ζήλεια, γιατί η ζήλεια είναι το παρελθόν. Η αγάπη είναι το τώρα, το παρόν. Δεν είναι το "θα αγαπήσω" ούτε το "αγάπησα". Όταν αγαπάς δεν πρόκειται να ακολουθήσεις κανέναν. Η αγάπη δεν υπακούει. Όταν αγαπάς δεν υπάρχει ούτε σεβασμός ούτε ασέβεια. Δεν γνωρίζετε τι θα πει να αγαπάς αληθινά κάποιον; Να αγαπάς χωρίς μίσος, χωρίς ζήλεια, χωρίς θυμό, χωρίς να θέλετε να επηρεάσετε το τι σκέφτεται η τι κάνει ο άλλος, χωρίς να καταδικάζετε, χωρίς να συγκρίνετε; Όταν υπάρχει αγάπη υπάρχει σύγκριση; Όταν αγαπάτε κάποιον με όλη σας την καρδιά, με όλο σας τον νου, με όλο σας το σώμα, με όλη σας την ύπαρξη, υπάρχει σύγκριση; Όταν αφήνεσαι ολοκληρωτικά στην αγάπη δεν υπάρχει ο άλλος.

"Αλλά αν θέλετε ακόμα να βρείτε (τι είναι η αγάπη), θα δείτε ότι δεν είναι φόβος, εξάρτηση, ζήλεια, η κτητικότητα, η υπευθυνότητα και το χρέος, η αυτολύπηση, η αγωνία του να μην αγαπηθείς. Λοιπόν, αφού τα διώξετε όλα αυτά, όχι με την βία, αλλά ξεπλένοντας τα όπως η βροχή ξεπλένει την σκόνη πολλών ημερών από ένα φύλλο, τότε ίσως βρείτε αυτό το περίεργο λουλούδι που ο άνθρωπος αναζητά τόσο πολύ. Θα σας υπαγορέψει κάποια εξουσία, κάποια μέθοδος, κάποιο σύστημα πώς να αγαπάτε; Αν κάποιος σας πει πώς να αγαπάτε τότε αυτό δεν είναι αγάπη. Γίνεται να πείτε "θα εξασκήσω την αγάπη. Θα κάτσω κάτω και θα το σκεφτώ μέρα με την ημέρα. Θα εξασκήσω τον εαυτό μου να είναι καλός και ευγενικός και θα τον πιέσω να δίνει προσοχή στους άλλους;"

"Η αγάπη είναι κάτι νέο, φρέσκο, ζωντανό. Δεν έχει χτες ούτε και αύριο. Είναι πέρα από το μαρτύριο της σκέψης. Μόνο το αθώο μυαλό μπορεί να καταλάβει τι είναι η αγάπη, και το αθώο μυαλό μπορεί να ζήσει σε έναν κόσμο που δεν είναι αθώος. Το να βρεις αυτό το καταπληκτικό πράγμα που ο άνθρωπος αναζητά αιώνια μέσα από την θυσία, μέσω της λατρείας, μέσω των σχέσεων, μέσω του σεξ, μέσω κάθε μορφής απόλαυσης και πόνου, είναι δυνατό μόνο όταν η σκέψη κατανοήσει τον εαυτό της και  φτάσει στο τέλος της. Τότε η αγάπη δεν έχει αντίθετο, τότε η αγάπη δεν έχει σύγκρουση."

"Τι πράγμα είναι οι σχέσεις και πόσο εύκολα πέφτουμε στη συνήθεια κάποιας συγκεκριμένης σχέσης, θεωρούμε τα πράγματα δεδομένα, αποδεχόμαστε τις καταστάσεις και δεν είναι ανεκτή καμιά αλλαγή δε δεχόμαστε καμία κίνηση προς την αβεβαιότητα, ούτε για ένα λεπτό. Όλα είναι τόσο καλά ρυθμισμένα, τόσο στέρεα φτιαγμένα, τόσο δεσμευμένα, που δεν υπάρχει καμία ελπίδα για λίγη φρεσκάδα, για μια καθαρή αναζωογονητική ανοιξιάτικη ανάσα. Αυτά κι άλλα πολλά τα ονομάζουμε σχέσεις.

Αν παρατηρήσουμε από κοντά, οι σχέσεις είναι κάτι πολύ πιο λεπτό, κάτι πιο γοργό κι από την αστραπή, πιο αχανές κι από τη γη, γιατί οι σχέσεις είναι η ζωή. Η ζωή μας είναι σύγκρουση. Θέλουμε να κάνουμε τις σχέσεις χοντροκομμένες, ωμές, εύκολες. Έτσι χάνουν την ευωδιά τους, την ομορφιά τους. Όλα τούτα συμβαίνουν γιατί δεν αγαπάμε, κι η αγάπη, φυσικά, είναι το σπουδαιότερο απ’ όλα, γιατί μέσα σ’ αυτή πρέπει να εγκαταλείψει κανείς ολοκληρωτικά τον εαυτό του. (το εγώ του)

Αυτή ακριβώς η ιδιότητα της φρεσκάδας, του καινούριου, είναι ουσιαστική, αλλιώς η ζωή γίνεται ρουτίνα, συνήθεια και η αγάπη δεν είναι συνήθεια, δεν είναι κάτι βαρετό. Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν χάσει το αίσθημα της έκπληξης. Θεωρούν τα πάντα δεδομένα κι αυτή η αίσθηση της ασφάλειας καταστρέφει την ελευθερία και τις εκπλήξεις της αβεβαιότητας.

Τζιντου Κρισναμουρτι

Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα στην Πολιτεία των χειρίστων αρχόντων

Τέλη κυκλοφορίας: Πλήρης ευτελισμός του νομικού μας συστήματος.

Για να καταλάβεις τι παίχτηκε φέτος με τα τέλη κυκλοφορίας, θα το γράψω με όσο πιο απλά λόγια γίνεται…

Δεν επιτρέπεται η είσπραξη ούτε η έναρξη αναγκαστικής εκτέλεσης σε βάρος της περιουσίας του φορολογούμενου με την ταμειακή βεβαίωση των τελών κυκλοφορίας, αν προηγουμένως ο φορολογούμενος δεν λάβει ειδικό εκκαθαριστικό σημείωμα που του αποστέλλει το Υπ.Οικ., από το οποίο λαμβάνει πλήρη γνώση της σε βάρος του καταλογιστικής πράξης των τελών κυκλοφορίας και της μεθόδου υπολογισμού τους (κυβισμός, παλαιότητα, εκπομπή ρύπων, στοιχεία κυκλοφορίας οχήματος, κλπ).

Φέτος ήταν η πρώτη χρονιά που οι οικονομικές υπηρεσίες του κράτους δεν κοινοποίησαν τέτοιο έγγραφο… Αντί αυτού, οι φορολογούμενοι «κλήθηκαν» να μπουν στο ιντερνέτ (!) και ειδικότερα στο σάιτ της ΓΓΠΣ (Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων) όπου «όφειλαν» να τυπώσουν ένα πι-ντι-εφ που σε συνθήκες πλήρους συνταγματικής εκτροπής υποκαθιστά υποτίθεται την κοινοποίηση έγκυρης διοικητικής πράξης!

Το πι-ντι-εφ όμως αυτό που έβγαλαν στο ιντερνέτ δεν αποτελεί νομίμως κοινοποιηθείσα καταλογιστική πράξη, διότι κατ αρχήν, δεν προκύπτει ημερομηνία νόμιμης κοινοποίησης από την οποία ξεκινά η προθεσμία άσκησης προσφυγής (διηγώντας τα να κλαις και να γελάς...). Για να ήταν η διαδικασία αυτή νόμιμη θα έπρεπε η «ανατολική ορθόδοξη ελληνική επαρχία της Τέταρτης Γερμανικής Αυτοκρατορίας», να έχει υλοποιήσει πλήρως σύστημα ηλεκτρονικής ταυτοποίησης μέσω προηγμένης ηλεκτρονικής υπογραφής.

Εφόσον λοιπόν σου κοινοποιούσαν εγκύρως καταλογιστική πράξη θα μπορούσες να ισχυριστείς, με προσφυγή που θα έκανες, ότι τα τέλη κυκλοφορίας των αυτοκινήτων έχουν χαρακτήρα ανταποδοτικών τελών, δεν είναι φόροι, και επιβάλλονται στους ιδιοκτήτες των αυτοκινήτων για τη χρησιμοποίηση από τους τελευταίους του οδικού δικτύου της χώρας και την εξεύρεση των αναγκαίων πόρων για τη συγκάλυψη των δαπανών συντήρησης του δικτύου τούτου, όπως με την 428/2005 απόφασή Του έκρινε ο Άρειος Πάγος. Προκύπτει λοιπόν ότι κατ αρχήν, η διοίκηση σου αποστέρησε το δικαίωμα άσκησης προσφυγής…

Πάμε τώρα στο «καλύτερο»: το διοικητικό όργανο, διαρκούσης της προθεσμίας άσκησης της προσφυγής, κωλύεται να προβεί στην ταμειακή βεβαίωση του συνολικού ποσού του χρέους για τα τέλη κυκλοφορίας, το οποίο (χρέος) οριστικοποιείται στην περίπτωση αυτή με την πάροδο Άπρακτης της προθεσμίας ασκήσεως κατ’ αυτής προσφυγής… Άρα από το γεγονός ότι φέτος δεν έγινε νόμιμη κοινοποίηση της καταλογιστικής πράξης των τελών κυκλοφορίας από την οποία (κοινοποίηση) θα ξεκινούσε η προθεσμία για την άσκηση προσφυγής, προκύπτει με βεβαιότητα ότι:

α) δεν υπήρξε ο από το άρθρο 2 Κ.Ε.Δ.Ε. προβλεπόμενος νόμιμος τίτλος ή αυτός είναι άκυρος, δεδομένου ότι το πι-ντι-εφ που σε συνθήκες πλήρους συνταγματικής εκτροπής έβγαλαν στο ιντερνέτ, δεν αποτελεί νόμιμο τίτλο και συνεπώς δεν επιτρέπεται και είναι άκυρη η διοικητική εκτέλεση.

β) η «ταμειακή» ΔΗΘΕΝ «βεβαίωση», που έχουν αναρτήσει για όσους δεν πλήρωσαν στο ιντερνέτ είναι άκυρη, αφού ουδέποτε τους κοινοποιήθηκε καταλογιστική πράξη για τα τέλη κυκλοφορίας και άρα δεν έχει έως σήμερα παρέλθει άπρακτη η προθεσμία ασκήσεως κατ’ αυτής προσφυγής, λόγος για τον οποίο κωλύεται η διοίκηση να προβεί στην ταμειακή βεβαίωση του συνολικού ποσού του χρέους…

Τα παραπάνω (που αποτελούν το πρώτο από τα τρία κεφάλαια τυχόν προσφυγής ή ανακοπής), δημοσιεύεται σε πλήρη ανάπτυξη του νομικού συλλογισμού εδώ.

Ο δεύτερος λόγος (νομικός κι αυτός) συμπυκνώνεται στο έξης πολύ απλό ερώτημα: «καλά ρε παιδιά, αφού ο Βενιζέλος ισχυρίζεται ότι τα τέλη κυκλοφορίας είναι ΦΟΡΟΣ, τότε γιατί απαλλάσσετε από την πληρωμή τους όσους δηλώνουν ακινησία του οχήματος; Αν έτσι έχουν τα πράγματα τότε γιατί δε μου επιτρέπετε να κάνω μια δήλωση ακατοικισίας και για το εξοχικό, μπας κι απαλλαγώ από τους φόρους που το βαρύνουν; Μήπως τελικά παιδιά, τα τέλη κυκλοφορίας είναι τέλη ανταποδοτικά και για αυτό επιτρέπετε την απαλλαγή από αυτά κατόπιν δήλωσης ακινησίας, με τη λογική, ότι πληρώνει μόνο όποιος χρησιμοποιεί το οδικό δίκτυο;» (ποστ εδώ)

Κλείνοντας θα προσπαθήσω να δώσω απάντηση σε ένα δύσκολο ερώτημα: «πως στο καλό μπορεί ο πολίτης να πάει στα δικαστήρια και να αμφισβητήσει τα τέλη κυκλοφορίας, όταν ο κώδικας διοικητικής δικονομίας δεν προβλέπει (ακόμα) προσφυγή ή ανακοπή κατά ατομικής διοικητικής πράξης που εκδίδεται σε πι-ντι-εφ και κοινοποιείται μέσα από δημόσια σελίδα στο ιντερνέτ;»

Ο πρώτος τρόπος είναι να πας στην Εφορία, να πέσεις γονυπετής στα πόδια του έφορα και να τον παρακαλέσεις να σου κοινοποιήσει την «ατομική ειδοποίηση» που έχει αναρτηθεί προς γνώση του οφειλέτη στο... ιντερνέτ! Το βλέπω πάντως απίθανο, αφού λογικά, αν η διοίκηση λειτουργεί υποτυπωδώς έστω, θα δοθεί αυστηρή οδηγία, να μην κοινοποιηθεί «ατομική ειδοποίηση», αφού ο Δικαστής που θα δικάσει την ανακοπή θα ξεχάσει και τα νομικά που ήξερε…. Ο δεύτερος, είναι να παρακαλέσεις τον πρώτο αστυνομικό που πέσει στο δρόμο σου, να σου αφαιρέσει τα στοιχεία κυκλοφορίας του οχήματος, για το λόγο ότι δεν έχεις πληρώσει τέλη κυκλοφορίας (παρεμπίπτον έλεγχος της νομιμότητας είσπραξης των τελών κυκλοφορίας κατόπιν προσφυγής κατά της πράξης αφαίρεσης των στοιχείων κυκλοφορίας του οχήματος).
Αστεία βεβαίως πράγματα, αφού κανείς δεν πρόκειται να το κάνει, ούτε βεβαίως η διοίκηση προτίθεται να ενοχλήσει όσους δεν πλήρωσαν, αφού αν η υπόθεση φτάσει στα δικαστήρια το δημόσιο θα βγει χαμένο (ότι πήραμε πήραμε).

Να μη ξεχάσω και το τελευταίο... Ότι κυκλοφορεί σε διάφορες βερσιόν στο ιντερνέτ, δημοσίευμα που στη Google δίνει 48.600 αποτελέσματα, με τίτλους πηχυαίους, όπως «Κατάσχεση ΙΧ και παρακράτηση μισθού για όσους «ξέχασαν» τα τέλη κυκλοφορίας», «Δυσάρεστες εκπλήξεις για όσους δεν πλήρωσαν τα τέλη κυκλοφορίας», «Αρχίζουν τις κατασχέσεις ΙΧ (και όχι μόνο) για όσους δεν πλήρωσαν τα τέλη»! που πάνω κάτω μου θυμίζουν ετούτο…

alampasis

http://www.logiosermis.net

Περί του ποιόντος:
https://www.youtube.com/watch?v=ASO0Gn3iDh8  

Χωρίς τιμωρία...

Ο  Δρ. Arun Gandhi, εγγονός του Μαχάτμα Γκάντι και ο ιδρυτής του M.K. Gandhi Ινστιτούτου για τη μη-βία, σε μια διάλεξή του στο Πανεπιστήμιο του Πουέρτο Ρίκο, μοιράστηκε την ακόλουθη προσωπική του ιστορία ως παράδειγμα της «μη βίας στην ανατροφή των παιδιών»:

“Ήμουν 16 χρονών και ζούσα με τους γονείς μου στο Ινστιτούτο που ο παππούς μου είχε ιδρύσει 18 μίλια έξω από το Durban, στη Νότια Αφρική, μέσα σε φυτείες ζάχαρης. Ήμασταν βαθιά μέσα στη χώρα, χωρίς γείτονες, έτσι οι δύο αδελφές μου κι εγώ  ψάχναμε αφορμή για να πάμε στην πόλη να επισκεφθούμε τους φίλους μας ή να δούμε μια καλή ταινία στο σινεμά.

Μια μέρα, ο πατέρας μου ζήτησε να τον οδηγήσω στην πόλη για ένα ολοήμερο συνέδριο, και έτσι άδραξα την ευκαιρία. Δεδομένου ότι θα πήγαινα στην πόλη, η μητέρα μου έδωσε μια λίστα με ψώνια που χρειαζόταν και  αφού είχα ολόκληρη την ημέρα ελεύθερη, ο πατέρας μου ανέθεσε να διεκπεραιώσω διάφορες δουλειές που εκκρεμούσαν, όπως να πάω το αυτοκίνητο στο συνεργείο για σέρβις.  Όταν τον άφησα στο συνέδριο εκείνο το πρωί μου είπε: «θα σε συναντήσω εδώ στις 5:00 μ.μ. για να επιστρέψουμε στο σπίτι μαζί».

Αφού τέλειωσα βιαστικά τις δουλειές μου, πήγα κατ' ευθείαν στο πλησιέστερο κινηματογράφο. Ήμουν τόσο απορροφημένος από την ταινία που ξέχασα εντελώς την ώρα. Ήταν 17:30 όταν θυμήθηκα το ραντεβού με τον πατέρα μου. Μέχρι να πάω στο συνεργείο να πάρω το αυτοκίνητο και φτάσω στο σημείο όπου ο πατέρας μου περίμενε ήταν σχεδόν 18:00. Με ρώτησε με αγωνία: «Γιατί άργησες;». Ντράπηκα τόσο να του πω ότι έβλεπα ένα καταπληκτικό γουέστερν με τον Τζων Γουέιν και έτσι είπα ψέματα  ότι το αυτοκίνητο δεν ήταν έτοιμο κι έπρεπε να περιμένω. Ο πατέρας μου όμως είχε ήδη τηλεφωνήσει στο συνεργείο. Μόλις αντιλήφθηκε ότι έλεγα ψέματα μου είπε με λύπη: 

«Κάποιο λάθος πρέπει να έχω κάνει στον τρόπο που σε ανέθρεψα  αφού δεν μου έχεις εμπιστοσύνη να μου πεις την αλήθεια. Για να καταλάβω αυτό το λάθος μου θα περπατήσει 18 μίλια μέχρι το σπίτι μόνος μου για να σκεφτώ.»

Έτσι, ντυμένος με το κοστούμι του και τα καλά του παπούτσια, άρχισε να κατευθύνεται προς το σπίτι μέσα στο σκοτάδι περπατώντας πάνω στον κακοτράχαλο χωμάτινο δρόμο. Δεν μπορούσα να τον αφήσω μόνο του, κι έτσι για πεντέμισι ώρες οδηγούσα πίσω του, ακολουθώντας τον και  βλέποντας τον να περνάει όλη αυτή τη δοκιμασία για ένα ηλίθιο ψέμα.

Αποφάσισα τότε, εκείνη τη νύχτα, ότι ποτέ δε θα ξαναέλεγα ψέματα στη ζωή μου. Συχνά σκέφτομαι εκείνο το επεισόδιο και αναρωτιέμαι: «Αν με είχε τιμωρήσει με τον τρόπο που τιμωρούμε εμείς τα παιδιά μας θα είχε καθόλου αξία η τιμωρία;». Δε νομίζω. Θα είχα ίσως υπομείνει  την τιμωρία και θα ξαναέκανα το ίδιο σφάλμα. Αλλά αυτή η μοναδική μη-βίαιη δράση ήταν τόσο ισχυρή που είναι ακόμα ζωντανή μέσα μου σαν να συνέβη χθες. Αυτή είναι η αληθινή δύναμη της μη-βίας.”

http://nekthl.blogspot.gr/

Δεν θα είμαστε ποτέ σε θέση να ξεπληρώσουμε στην Ελλάδα όσα της οφείλουμε

Εξαιρετική ομιλία του Stephen Fry στον οργανισμό Intelligence, που διοργανώνει συζητήσεις για πολλά σημαντικά ζητήματα.

Ο γνωστός Βρετανός ηθοποιός, συγγραφέας, δημοσιογράφος και κωμικός επιχειρηματολογεί πάνω στην άποψη πως τα μάρμαρα του Παρθενώνα πρέπει να επιστραφούν στην Αθήνα.

Η ομιλία εδώ: http://www.youtube.com/watch?v=J0IYBCCBA0g

Στη γαλήνη της αγκαλιάς...

«Χρειαζόμαστε τέσσερις αγκαλιές τη μέρα για να επιβιώσουμε, οκτώ αγκαλιές την ημέρα για να συντηρηθούμε και δώδεκα αγκαλιές την ημέρα για να αναπτυχθούμε», έχει πει η αμερικανίδα ψυχοθεραπεύτρια Virginia Satir. Και οι επιστήμονες, όσο και η αίσθηση που αποκομίζουμε μετά από μια ζεστή αγκαλιά με ένα αγαπημένο μας πρόσωπο, φροντίζουν να το αποδείξουν με χειροπιαστά στοιχεία, τα οποία συγκεντρώνουμε παρακάτω. Με μια προτροπή: Αγκαλιάστε περισσότερο, κάνει καλό.

*Η αγκαλιά νικά την κατάθλιψη
Και όχι μόνο: Η μοναξιά, ο θυμός και κάθε αρνητικό συναίσθημα καταπολεμάται από την οξυτοκίνη, την ορμόνη που παράγει ο οργανισμός μας όταν αγκαλιαζόμαστε. Παράλληλα, αυξάνονται τα επίπεδα σεροτονίνης, της «ουσίας της ευτυχίας».

*Η αγκαλιά τονώνει το ανοσοποιητικό μας σύστημα
Η ήπια πίεση που επιτυγχάνεται με την επαφή του στέρνου μας με αυτό κάποιου άλλου και το συναισθηματικό φορτίο που αυτή δημιουργεί ενεργοποιεί τον θυμοειδή αδένα του εγκεφάλου, ο οποίος ρυθμίζει και εξισορροπεί την παραγωγή λευκών αιμοσφαιρίων. Τα οποία με την σειρά τους φροντίζουν να μας κρατούν υγιείς. Η αύξηση της αιμοσφαιρίνης, άλλωστε, που επιτυγχάνεται με την αγκαλιά ενός αγαπημένου προσώπου βοηθά στην μεταφορά του οξυγόνου στον οργανισμό και την επούλωσή του μετά από μία ασθένεια.

*Η αγκαλιά κρατά την καρδιά υγιή
Η υψηλή αρτηριακή πίεση είναι ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες εμφάνισης καρδιαγγειακών παθήσεων. Επιστημονικές έρευνες έχουν δείξει πως ο εναγκαλισμός μπορεί να μειώσει την πίεση και επομένως να μειώσει τον κίνδυνο αυτό.

*Η αγκαλιά βοηθά τις σχέσεις μας
Μπορεί η αγκαλιά να αποτελεί έκφραση και απότοκο της καλής μας σχέσης με τον/την σύντροφό μας, αλλά το ίδιο ισχύει και αντίστροφα: Οι συχνές αγκαλιές, που παράγουν τις ορμόνες της σεροτονίνης και της ντοπαμίνης, βοηθούν στην διατήρηση της αρμονίας μεταξύ δύο συντρόφων και το χτίσιμο μιας καλής σχέσης.

*Η αγκαλιά τονώνει την αυτοπεποίθησή μας
Διότι δεν αποτελεί μόνο δείγμα της αγάπης κάποιου άλλου προς το πρόσωπό μας, αλλά μας βοηθά και εμάς τους ίδιους να αγαπήσουμε τον εαυτό μας. Από την στιγμή που γεννιόμαστε, άλλωστε, λαμβάνουμε την αγάπη των γονιών μας κυρίως μέσα από το άγγιγμά τους, κάτι που μας επιβεβαιώνει ότι την αξίζουμε. Αυτό, λένε οι επιστήμονες, «εγγράφεται» στα κύτταρά μας και οι αγκαλιές καθ’ όλη την διάρκεια της ζωής μας, μας θυμίζουν αυτή τη σύνδεση του σωματικού επιπέδου με την ικανότητα να αγαπάμε τον εαυτό μας και να τον εκτιμάμε.

*Η αγκαλιά βοηθά το νευρικό σύστημα
Συγκεκριμένα, η γαλβανική απόκριση της επιδερμίδας μας σε μια αγκαλιά αποδεικνύει την αγωγιμότητα του δέρματός μας, του οποίου η υγρασία και το ηλεκτρικό φορτίο μπορεί να μεταβληθεί και να εξισορροπηθεί χάρη σε ένα άγγιγμα.

*Η αγκαλιά μας μαθαίνει να δίνουμε και να παίρνουμε
Πάντα χρειάζονται δύο (τουλάχιστον) για μια αγκαλιά, κάτι που μας μαθαίνει με τον πιο άμεσο τρόπο πως όταν δίνουμε, αυτόματα παίρνουμε. Ουσιαστικά, η αγκαλιά μας διδάσκει πως η αγάπη είναι ένα συναίσθημα που… ρέει σε διπλή κατεύθυνση.

*Η αγκαλιά μας απελευθερώνει
Όταν αγκαλιάζουμε κάποιον, σταματάμε αυτόματα να σκεφτόμαστε οτιδήποτε άλλο: Η ενέργεια της αγκαλιάς μας κατακλύζει, μας αποσυνδέει από τις σκέψεις μας και μας επιτρέπει να επικεντρωθούμε στα συναισθήματά μας. Έχετε παρατηρήσει πως κατά την διάρκεια της αγκαλιάς μπορείτε να ακούσετε τον χτύπο της καρδιάς σας και να εστιάσετε στην αναπνοή σας; Αυτό συμβαίνει για παράδειγμα και όταν διαλογιζόμαστε ή όταν γελάμε – όλα τα παραπάνω αποτελούν διαδικασίες που μας βοηθούν να αφεθούμε στη στιγμή και να νιώσουμε καλύτερα.

http://bemary.com

Γενετικό τρικ επέτρεψε στα λουλούδια να κατακτήσουν τον πλανήτη

Ουάσινγκτον

Πριν από περίπου 160 εκατομμύρια χρόνια, ο πλανήτης γέμισε ξαφνικά λουλούδια. Η εξάπλωσή τους ήταν μάλιστα τόσο γρήγορα ώστε χαρακτηρίστηκε από το Δαρβίνο «απαίσιο μυστήριο» της φύσης. Το γονιδίωμα ενός ζωντανού απολιθώματος στο βασίλειο των φυτών αποκαλύπτει τώρα το γενετικό τρικ που έδωσε στα λουλούδια το πάνω χέρι.

Ολόκληρες γενιές επιστημόνων προσπάθησαν να λύσουν το παζλ

Τα φυτά που παράγουν άνθη, γνωστά ως αγγειόσπερμα, αποτελούν σήμερα τη συντριπτική πλειονότητα των φυτών σε όλο τον πλανήτη. Πιστεύεται ότι προήλθαν από τα γυμνόσπερμα, φυτά χωρίς πραγματικά άνθη, στα οποία κατατάσσονται τα σημερινά κωνοφόρα.

Ερευνητές αμερικανικών ιδρυμάτων παρουσιάζουν τώρα στο περιοδικό Science το γονιδίωμα του δέντρου Amborella trichopoda, το οποίο φύεται αποκλειστικά στο κύριο νησί της Νέας Καληδονίας στον Ειρηνικό, και θεωρείται ζωντανό απολίθωμα.

Το Amborella θεωρείται ο πλησιέστερος σύγχρονος συγγενής των πρώτων αγγειόσπερμων φυτών -η εξελικτική γραμμή του διαχωρίστηκε από τα υπόλοιπα αγγειόσπερμα λίγο μετά το άνοιγμα του πρώτου μπουμπουκιού στον πλανήτη.

Η σύγκριση του γονιδιώματός του με τα γονιδιώματα άλλων φυτών δείχνει τώρα να επιβεβαιώνει μια θεωρία που είχε προταθεί ως απάντηση στο «απαίσιο μυστήριο» του Δαρβίνου: πριν από περίπου 200 εκατ. χρόνια, οι πρόγονοι των ανθοφόρων φυτών υπέστησαν διπλασιασμό του γενετικού υλικού τους.

Το φαινόμενο είναι γνωστό ως πολυπλοειδία και είναι σύνηθες ακόμα και στα σημερινά φυτά -η πατατιά, για παράδειγμα, φέρει δύο έως έξι αντίγραφα κάθε γονιδίου και κάθε χρωμοσώματος.

Η αντιγραφή ενός γονιδίου σε πολλά αντίτυπα μέσα στο ίδιο γονιδίωμα πιστεύεται ότι δίνει στην εξέλιξη περιθώριο για αλλαγές: το αρχικό γονίδιο μπορεί να διατηρήσει τη λειτουργία του, αφήνοντας έτσι τα αντίγραφά του να μεταλλαχθούν και να αναλάβουν τελικά νέες λειτουργίες.

Τα ίδια τα άνθη αποτελούν εξάλλου παράδειγμα για το πώς μπορεί αυτό να συμβεί: τα πέταλα και τα σέπαλα των λουλουδιών σχηματίζονται από διαφοροποιημένα αντίγραφα γονιδίων τα οποία αρχικά εμπλέκονταν στον σχηματισμό των φύλλων. Με άλλα λόγια, τα σέπαλα και τα πέταλα είναι διαφοροποιημένα φύλλα.

«Ο διπλασιασμός του γονιδιώματος μπορεί επομένως να προσφέρει μια εξήγηση στο "απαίσιο μυστήριο" του Δαρβίνου -τη φαινομενικά απότομη εμφάνιση νέων ειδών ανθοφόρων φυτών την Κρητιδική περίοδο» λέει ο Κλοντ ντεΠαμφιλίς του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Πενσιλβάνια, μέλος της ερευνητικής ομάδας.

«Ολόκληρες γενιές επιστημόνων προσπάθησαν να λύσουν αυτό το παζλ» επισημαίνει.

Η ομάδα του ήταν τυχερή που πρόλαβε να λύσει το απαίσιο μυστήριο, αφού η μοναδική Amborella επιζεί σήμερα μόνο σε 18 σημεία της Νέας Καληδονίας και το μέλλον της είναι αβέβαιο.

Τα αποτελέσματα των γενετικών συγκρίσεων παρουσιάζονται σε τρεις επιμέρους μελέτες στο Science, διαθέσιμες εδώ.

Επιμέλεια: Βαγγέλης Πρατικάκης

Newsroom ΔΟΛ

Ας ξεφύγουμε από το μαρτύριο του Σίσυφου

Ο Σίσυφος ήταν από τους πιο ονομαστούς παλιούς ήρωες, γιός του Αιόλου, είχε χτίσει την Εφύρα –τη σημερινή Κόρινθο- όπου είχε γίνει και βασιλιάς της. Δεν ήταν η παλικαριά που τον είχε κάνει ξακουστό, γιατί δεν είχε κάνει ατομικούς άθλους ούτε πήρε μέρος σε εκστρατείες. Τη φήμη του τη χρωστούσε στη μεγάλη του εξυπνάδα και στην πονηριά του. Κατέστρωνε πανούργα σχέδια σε βάρος θεών. Ακόμη και το θάνατο μαζί με τους θεούς του Κάτω Κόσμου ξεγέλασε τον καιρό που κινδύνεψε να πεθάνει πριν της ώρας του.

Όταν λοιπόν, κάποτε ο Δίας έκλεψε την Αίγινα την κόρη του ποταμού Ασωπού, ο Σίσυφος τον είδε από το παλάτι του. Σε λίγο έφτασε ο Ασωπός γυρεύοντας τη χαμένη του κόρη, και ο Σίσυφος του μαρτύρησε ότι ο κλέφτης της θυγατέρας του ήτανε ο Δίας, ο οποίος για να τον εκδικηθεί παρακάλεσε τον αδελφό του τον Πλούτωνα να στείλει τον Θάνατο να πάρει τον καταδότη στον Κάτω Κόσμο, εκείνος όμως κατάφερε να τον ξεγελάσει και να τον αλυσοδέσει.

Από την ώρα που ο Θάνατος βρέθηκε δεμένος, ακολούθησαν χρόνια που κανείς πια δεν πέθαινε και η Γη άρχισε να στενάζει κάτω από το βάρος των πολλών ανθρώπων. Στο τέλος κατέβηκε ο Άρης, σταλμένος από το Δία και ελευθέρωσε τον Θάνατο. Του Θανάτου η πρώτη δουλειά τώρα ήτανε να αρπάξει τον Σίσυφο και να τον παραδώσει στους Θεούς του Κάτω Κόσμου. Ο πανούργος βασιλιάς Σίσυφος όμως δεν ήθελε να παραδεχτεί την ήττα του και πριν πεθάνει, έδωσε εντολή στη γυναίκα του να μην του προσφέρει καμία από τις καθιερωμένες για τους νεκρούς θυσίες.

Έτσι νεκρός πια, μια μέρα ο Σίσυφος παρουσιάζεται στη βασίλισσα του Άδη, την Περσεφόνη και της λέει θυμωμένος τάχα.. ‘Δώσε μου λίγες μέρες άδεια να ανέβω στη γη για να τιμωρήσω τη γυναίκα μου. Ακόμη καλά-καλά δεν πέθανα και με ξέχασε! Ακούς εκεί να μην κάνει καμία από τις προσφορές που μου ανήκουν! Και δεν είμαι εγώ μόνον ο αδικημένος, είστε κι εσείς που χάνετε το μερίδιό σας από τις προσφορές. Η Περσεφόνη ξεγελιέται και τον αφήνει να γυρίσει στο φως του ήλιου. Από τότε κατάφερε να μείνει στον Απάνω Κόσμο. Ο Θάνατος θα το συλλογιόταν πολύ να ξανάρθει, μήπως του κάνει πάλι καμία άσχημη δουλειά ο Σίσυφος!

Πως και πότε βρέθηκε οριστικά στον Άδη –οπωσδήποτε σε βαθιά γεράματα- κανείς δεν ήξερε να πει. Τον είχαν θάψει στον Ισθμό, αν και λίγοι ήταν οι σύγχρονοί του Εφυραίοι (Κορίνθιοι) που γνώριζαν που ακριβώς βρισκόταν ο τάφος του. Στον Κάτω Κόσμο όμως τον περίμεναν μεγάλα μαρτύρια, όχι τόσο γιατί είχε εξαπατήσει τους Κάτω Θεούς, όσο γιατί ο Δίας δεν ξεχνούσε πως ο Σίσυφος είχε ανακατευτεί στις ερωτικές του υποθέσεις. Για όποιο όμως από τα ανομήματά του και να πλήρωνε, βρέθηκε καταδικασμένος στον Άδη να ανεβάζει, σπρώχνοντας με χέρια και με πόδια, λουσμένος στον ιδρώτα και πνιγμένος στη σκόνη, έναν πελώριο βράχο σ’ ένα απότομα ύψωμα, μόλις όμως κόντευε να τον φτάσει στην κορυφή, ο βράχος του ξέφευγε και κατρακυλούσε πίσω ως κάτω. Ο Σίσυφος ξανάρχιζε τον αγώνα, χωρίς να παίρνει ποτέ τέλος το μαρτύριό του!

Για την πονηριά του Σίσυφου έχει να λέει ο κόσμος όλος! Ο Όμηρος, ο Πίνδαρος, ο Θέογνις, ο Αριστοφάνης, ο Αισχύλος και πολλοί άλλοι τον παρουσιάζουν ως πρότυπο εξυπνάδας και προνοητικότητας. Το όνομά του προελληνικό, το ετυμολογούν από το σι(=θεός) και συφός(=σοφός), ώστε Σίσυφος= θεόσοφος.

Στο ομώνυμο δοκίμιό του, ο συγγραφέας και στοχαστής Albert Camus χρησιμοποίησε τον παραπάνω μύθο προκειμένου να μιλήσει για την παράλογη καθημερινότητα του ανθρώπου. Όπως αναφέρει, το μαρτύριο του Σίσυφου γίνεται πιο τραγικό γιατί ο ήρωας έχει συνείδηση του μαρτυρίου του και στηρίζεται στην ελπίδα ότι μπορεί την επόμενη φορά να τα καταφέρει… αλλά κάθε φορά βιώνει ξανά τον πόνο της ματαίωσης. Υποστηρίζει ότι γεύεται για μία μόνο στιγμή την ελευθερία. Εκείνη τη μοναδική στιγμή που τελειώνει το σπρώξιμο του βράχου πριν ακόμη ξεκινήσει πάλι από την αρχή.

Τα κύρια χαρακτηριστικά σημεία του μύθου είναι ο φαύλος κύκλος της επαναλαμβανόμενης τιμωρίας του και ο ουσιαστικός λόγος της. Το επίπονο, συνεχές, επαναλαμβανόμενο ανέβασμα του βράχου στην κορυφή και το ακόλουθο κατρακύλισμα. Ο λόγος της τιμωρίας του είναι η προδοσία των θεών και ειδικότερα η κατάλυση του θανάτου, όχι μόνον για τον εαυτό του μα και για ολόκληρη την ανθρωπότητα, κάτι που οι ζηλόφθονοι θεοί το απαγόρευαν ρητά, το θεωρούσαν ‘ύβρη’ και το τιμωρούσαν με βασανισμούς. Επειδή ο Σίσυφος βρήκε τον τρόπο να ξεγελάσει τους θεούς κατορθώνοντας δύο φορές να νικήσει τον θάνατο, να κάνει πραγματικότητα ένα από τα πιο ουτοπικά όνειρα της ανθρωπότητας οι θεοί του επέβαλαν την πιο τρομερή καταδίκη. Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα στον κόσμο από το να αναγκαζόμαστε να επαναλαμβάνουμε για πάντα μια πράξη μάταιη και ανέλπιδη. Είναι παράλογο να κάνουμε προσπάθειες που δεν έχουν νόημα, που το τέλος τους θα είναι πάλι η ίδια αρχή. Είναι τραγικό όταν συνειδητοποιούμε αυτές τις άσκοπες προσπάθειες και ενέργειές μας. Είναι βέβαιο ότι θα μας οδηγήσουν στην ματαιότητα και την κατάθλιψη.

Νοιώθω την ανάγκη να εκφράσω τον προβληματισμό μου παρακολουθώντας τους Σίσυφους που κυκλοφορούν ανάμεσά μας. Αυτούς που αδιαμαρτύρητα σηκώνουν τους δικούς τους βράχους υπομένοντας καρτερικά το μαρτύριο της δικής τους αποτυχίας, στον φαύλο κύκλο που επαναλαμβάνουν βασανιστικά γνωρίζοντας ότι δε μπορούν να ξεφύγουν από τη μοίρα τους. Όσο πιο πολύ συνειδητοποιούν την κατάστασή τους, τόσο περισσότερο δένονται, γίνονται ένα, με το πρόβλημά τους δηλαδή με το βράχο τους! Οι σημερινοί ‘Σίσυφοι’ που αποφάσισαν να υπομείνουν την τιμωρία τους για να υποστηρίξουν τις παρελθοντικές τους επιλογές αυτοκαταστρέφονται! Ας ξεφύγουμε από το μαρτύριο του Σίσυφου… πληρώσαμε για τις επιλογές μας, εξαγνιστήκαμε! Ας πάψουμε να προσπαθούμε για ότι φαντάζει μάταιο, γιατί η ίδια η ζωή δεν είναι μάταιη, έχει νόημα! Ας αναζητήσουμε το σκοπό της ύπαρξής μας. Ο καθένας από εμάς δίνει μόνος του το νόημα της ζωής του, σταματώντας την παράλογη επανάληψη, καθορίζοντας μόνος του τη μοίρα του. Από τη γέννησή μας μαθαίνουμε να σηκώνουμε πέτρες, κοτρόνες, βράχους. Είναι η άσκηση που μας βοηθάει να αναπτυσσόμαστε πνευματικά αναγνωρίζοντας κάθε φορά το βράχο μας που ποτέ δεν έχει τον ίδιο όγκο ή το ίδιο βάρος γιατί και αυτός αλλάζει ανάλογα με την εξέλιξή μας.

http://revealedtheninthwave.blogspot.gr

Παράλληλοι γενετικοί κώδικες στο DNA

Επιστήμονες στις ΗΠΑ, με επικεφαλής τον Γιάννη Σταματογιαννόπουλο, καθηγητή γενετικής της Ιατρικής Σχολής του πανεπιστημίου Ουάσιγκτον του Σιάτλ, βρήκαν έναν δεύτερο γενετικό κώδικα μέσα στο DNA.

H ομάδα του Σταματατογιαννόπουλο ανακάλυψε πως το γονιδίωμα χρησιμοποιεί τον γενετικό κώδικα για να «γράψει» δύο διαφορετικές «γλώσσες» βιολογικού προγραμματισμού. Η μία κωδικοποιεί και κατευθύνει τις πρωτεΐνες και η άλλη καθοδηγεί το κύτταρο σχετικά με το πώς τα γονίδια θα ελέγχονται. Η μια «γλώσσα» είναι «γραμμένη» πάνω στην άλλη και γι' αυτό ο δεύτερος κώδικας είχε παραμείνει για τόσο καιρό κρυφός.

«Εδώ και πάνω από 40 χρόνια», δήλωσε ο ελληνικής καταγωγής επιστήμονας, «υποθέταμε ότι οι αλλαγές στο DNA που επιδρούν στον γενετικό κώδικα, έχουν επίπτωση απλώς στη δημιουργία των πρωτεϊνών. Τώρα ξέρουμε ότι αυτή η έως τώρα κεντρική υπόθεση για την ανάγνωση του ανθρωπίνου γονιδιώματος αποτελούσε μόνο το ήμισυ της εικόνας. Τα νέα ευρήματα φανερώνουν πως το DNA είναι μια απίστευτα ισχυρή συσκευή αποθήκευσης πληροφοριών, την οποία η φύση έχει αξιοποιήσει με απρόσμενους τρόπους».

Ο κανονικός γενετικός κώδικας χρησιμοποιεί ένα βιοχημικό «αλφάβητο» 64 «γραμμάτων», που λέγονται κωδικόνια. Η ομάδα του Σταματογιαννόπουλου βρήκε ότι μερικά κωδικόνια μπορούν να έχουν δύο «νοήματα», ένα (ήδη γνωστό) που αφορά τη δημιουργία των πρωτεϊνών και ένα δεύτερο (άγνωστο έως τώρα) που αφορά τον έλεγχο των γονιδίων. Οι δύο αυτοί κώδικες φαίνεται να έχουν εξελιχτεί διαχρονικά σε συνάφεια μεταξύ τους. Έτσι, οι εντολές που αφορούν τον έλεγχο των γονιδίων (ο δεύτερος κώδικας) βοηθάνε να σταθεροποιηθούν ορισμένα επωφελή για τον οργανισμό χαρακτηριστικά των πρωτεϊνών.

Η σημασία της ανακάλυψης είναι δυνητικά μεγάλη για το πεδίο της ιατρικής και της φαρμακευτικής. «Το γεγονός ότι ο γενετικός κώδικας μπορεί να γράφει ταυτόχρονα δύο είδη πληροφοριών, σημαίνει ότι πολλές αλλαγές στο DNA που φαίνονται να μεταβάλουν τις αλληλουχίες των πρωτεϊνών, μπορεί επίσης στην πραγματικότητα να διαταράσσουν τα προγράμματα ελέγχου των γονιδίων και έτσι να προκαλούν ασθένειες», δήλωσε ο Σταματογιαννόπουλος.

Ο ελληνικής καταγωγής επιστήμονας σπούδασε βιολογία στο πανεπιστήμιο Στάνφορντ της Καλιφόρνια και ιατρική στο πανεπιστήμιο Ουάσιγκτον, ενώ ειδικεύτηκε στην Ιατρική Σχολή του πανεπιστημίου Χάρβαρντ και στο Γενικό Νοσοκομείο της Μασαχουσέτης.

*Link: Για την πρωτότυπη επιστημονική εργασία (με συνδρομή) στη διεύθυνση:
http://www.sciencemag.org/content/342/6164/1367.abstract

http://www.defencenet.gr

Η σκέψη μορφοποιεί την ύλη

Ο άνθρωπος μέσω της εγκεφαλικής του ενεργειακής στόχευσης είναι ο δημιουργός της μελλοντικής υλικής του πραγματικότητας.
Είμαστε ό,τι σκεφτόμαστε.

Η διάλεξη του καθηγητή κ. Μάνου Δανέζη εδώ:

http://www.youtube.com/watch?v=lbYr3WCv7w0