Το νησί των συναισθημάτων

Μια φορά κι έναν καιρό, υπήρχε ένα νησί στο οποίο ζούσαν όλα τα συναισθήματα.
Εκεί ζούσαν η Ευτυχία, η Λύπη, η Γνώση, η Αγάπη και όλα τα άλλα συναισθήματα.
Μια μέρα έμαθαν ότι το νησί τους θα βούλιαζε και έτσι όλοι επισκεύασαν τις βάρκες τους και άρχισαν να φεύγουν.
Η Αγάπη ήταν η μόνη που έμεινε πίσω. Ήθελε να αντέξει μέχρι την τελευταία στιγμή.
Όταν το νησί άρχισε να βυθίζεται, η Αγάπη αποφάσισε να ζητήσει βοήθεια.
Βλέπει τον Πλούτο που περνούσε με μια λαμπερή θαλαμηγό.
Η Αγάπη τον ρωτάει: «Πλούτε, μπορείς να με πάρεις μαζί  σου;»,
«Όχι, δεν μπορώ» απάντησε ο Πλούτος. «Έχω ασήμι και χρυσάφι στο σκάφος μου και δεν υπάρχει χώρος για σένα».
Η Αγάπη τότε αποφάσισε να ζητήσει βοήθεια από την Αλαζονεία που επίσης περνούσε από μπροστά της σε ένα πανέμορφο σκάφος.
«Σε παρακαλώ βοήθησέ με» είπε η Αγάπη.
«Δεν μπορώ να σε βοηθήσω Αγάπη. Είσαι μούσκεμα και θα μου χαλάσεις το όμορφο σκάφος μου» της απάντησε η Αλαζονεία.
Η Λύπη ήταν πιο πέρα και έτσι η Αγάπη αποφάσισε να ζητήσει από αυτή βοήθεια.
«Λύπη άφησέ με να έρθω μαζί σου».
«Ω Αγάπη, είμαι τόσο λυπημένη που θέλω να μείνω μόνη μου» είπε η Λύπη.
Η Ευτυχία πέρασε μπροστά από την Αγάπη αλλά και αυτή δεν της έδωσε σημασία.
Ήταν τόσο ευτυχισμένη, που ούτε καν άκουσε την Αγάπη να ζητά βοήθεια.
Ξαφνικά ακούστηκε μια φωνή:
«Αγάπη, έλα προς τα εδώ! Θα σε πάρω εγώ μαζί μου!».
Ήταν ένας πολύ ηλικιωμένος κύριος που η Αγάπη δεν γνώριζε, αλλά ήταν γεμάτη από τέτοια ευγνωμοσύνη, που ξέχασε να ρωτήσει το όνομά του.
Όταν έφτασαν στην στεριά ο κύριος έφυγε και πήγε στο δρόμο του.
Η Αγάπη γνωρίζοντας πόσα χρωστούσε στον κύριο που τη βοήθησε, ρώτησε την Γνώση:
«Γνώση, ποιος με βοήθησε»;
«Ο Χρόνος» της απάντησε η Γνώση.
«Ο Χρόνος;;» ρώτησε η Αγάπη. «Γιατί με βοήθησε η Χρόνος;»
Τότε η Γνώση χαμογέλασε και με βαθιά σοφία της είπε:
«Μόνο ο Χρόνος μπορεί να καταλάβει πόσο μεγάλη σημασία έχει η Αγάπη».

Μάνος   Χατζιδάκις

... τελευταίες απέλπιδες προσπάθειες για υποκίνηση παγκόσμιας σύρραξης ...

Ο Ζμπίγκνιου Μπρεζίνσκυ, Ιησουίτης που ανήκει στη μαύρη οικογένεια αρχόντων με καταγωγή από το Μπιζεζανυ της Ουκρανίας, είναι ο ιθύνων νους, της διένεξης στην Ουκρανία

Το σχέδιο των Ιησουϊτών αφορά στην στήριξη των φατριών των Ιλλουμινάτι και Σιωνιστών στην απελπισμένη επιδίωξή τους για την πρόκληση πολέμου, ελπίζοντας στην εμπλοκή του Πούτιν σε μια ευθεία πολεμική αναμέτρηση:

http://www.rumormillnews.com/cgi-bin/forum.cgi?read=301100

Σε αντίθεση, ο Πούτιν μένει σταθερός στη θέση του για την προστασία των Ρώσων πολιτών στο έδαφος της Ουκρανίας τηρώντας τα συμφωνηθέντα μεταξύ των δύο πλευρών:

http://rt.com/news/russian-vehicles-crimea-comply-agreements-227/

Οι Ουκρανικές στρατιωτικές δυνάμεις στην Κριμαία παραδόθηκαν χωρίς να πέσει τουφεκιά:

http://jhaines6.wordpress.com/2014/03/02/rt-ukrainian-troops-dispatched-in-crimea-switch-to-regions-side-sources/

http://inserbia.info/news/2014/03/ukrainian-warships-leave-sevastopol/

Η ειρήνη στην Κριμαία αποκαθίσταται:

http://jhaines6.wordpress.com/2014/03/02/rt-five-top-military-security-commanders-take-oath-to-crimea/

Ο ήπιος χθεσινός σεισμός στην Κριμαία, αποτελεί ένα φυσικό γεγονός καθώς η απελευθέρωση της συσσωρευθείσας έντασης, προκάλεσε ανεπαίσθητη μετατόπιση των τεκτονικών πλακών. Δεν αποτελεί απόρροια χρήσης του HAARP:

http://www.emsc-csem.org/Earthquake/earthquake.php?id=362664

Δεν θα επιτραπεί πλέον στην Cabal να αναμειγνύεται στα εσωτερικά ζητήματα κυρίαρχων κρατών καθώς η Ανατολική Συμμαχία κάνει την τελική της κίνηση:

http://chucherias2012.blogspot.com/2014/02/russia-considers-unacceptable-foreign.html?spref=tw

http://www.cnsnews.com/news/article/patrick-goodenough/russia-seeks-access-bases-eight-countries-its-ships-and-bombers

Συμβαίνει κάτι άλλο πολύ βαθύτερα στα παρασκήνια και θα είμαι σε θέση να αναφερθώ με περισσότερες λεπτομέρειες στην επόμενη ενημέρωση, σε περίπου μία εβδομάδα από τώρα, όταν συγκεκριμένες πληροφορίες παύσουν να χαρακτηρίζονται απόρρητες και συγκεκριμένες δραστηριότητες των δυνάμεων Φωτός έχουν ολοκληρωθεί.

Είναι λυπηρό ότι η κατάσταση στην Ουκρανία δεν έχει επιλυθεί ακόμη και πολλοί άνθρωποι εγκαταλείπουν τη χώρα:

http://rt.com/news/ukrainians-leave-russia-border-452/

Επίσης, υφίσταται πιθανότητα κλιμάκωσης στρατιωτικής σύγκρουσης στο κεντρικό μέρος της Ουκρανίας. Το σχέδιο της Cabal είναι να εμπλέξει σε σύγκρουση Ουκρανικές και Ρωσικές στρατιωτικές δυνάμεις σε περιοχές μεικτών εθνοτήτων στην κεντρική Ουκρανία και μετά να ζητήσει την επέμβαση του ΝΑΤΟ:

http://beforeitsnews.com/war-and-conflict/2014/03/ukraine-mobilizes-troops-after-putins-declaration-of-war-leaves-obama-dazed-and-confused-video-2450716.html

Δείτε σχετικά κι εδώ:
http://hipknowsys.blogspot.gr/2014/03/benjamin-fulford-march-3-2014-secret.html

Πηγή:
http://hipknowsys.blogspot.gr/2014/03/cobra-update-march-3-2014-peace.html

Περί ζωής και θανάτου

"Θάνατος ουδείς ουδενός ή μόνον εμφάσει, καθάπερ ουδέ γένεσις ουδενός ή μόνον εμφάσει. Το μεν γαρ εξ ουσίας τραπέν εις φύσιν έδοξε γένεσις, το δε εκ φύσεως εις ουσίαν κατά ταυτά θάνατος ούτε γιγνομένου κατ΄αλήθειάν τινος, ούτε φθειρομένου ποτέ, μόνον δε εμφανούς όντος αοράτου τε ύστερον του μεν διά παχύτητα της ύλης, του δε διά λεπτότητα της ουσίας, ούσης μεν αιεί της αυτής, κινήσει δε διαφερούσης και στάσει. Τούτο γαρ που το ίδιον ανάγκηι της μεταβολής ουκ έξωθεν γενομένης ποθέν, αλλά του μεν όλου μεταβάλλοντος εις τα μέρη, των μερών δε εις το όλον τρεπομένων ενότητι του παντός." 

"Θάνατος δεν υπάρχει για κανέναν, παρά μόνο φαινομενικά, ούτε γένεση υπάρχει για κανέναν, παρά μόνο φαινομενικά. Η τροπή της ουσίας σε φύση θεωρείται γένεση, ενώ η τροπή της φύσεως σε ουσία κατά τα αυτά θεωρείται θάνατος. Ούτε γεννιέται αληθινά κάτι ούτε φθείρεται ποτέ, μόνο τη μια γίνεται φανερό και ύστερα γίνεται αόρατο· και το μεν πρώτο συμβαίνει λόγω παχύτητος της ύλης, το δε δεύτερο λόγω λεπτότητος της ουσίας, η οποία είναι πάντα ίδια και απλώς διαφέρει κατά την κίνηση και την στάση. Διότι αυτό είναι αναγκαστικά το ίδιον της μεταβολής, που δεν γίνεται από κάπου έξω, αλλά το μεν όλον μεταβάλλεται στα μέρη, τα δε μέρη στο όλον λόγω της ενότητος του παντός. "

Απολλώνιου Τυανέως επιστολή προς τον Ρωμαίο Διοικητή Βαλέριο, λίγο μετά το θάνατο του γιού του 
-Στον Βαλέριο. [ Περί ζωής και θανάτου ]
Απόδοση: Ιαλυσσός
Απολλώνιος ο Τυανεύς - Βίος και Έργο. Τα Σωζόμενα.

Πηγή

http://alfeiospotamos.pblogs.gr

Η ήττα της γυναίκας που άρχισε να σκέπτεται όμοια με τον άνδρα

Μέσα σ' αυτό το επί αιώνες σταθερό σκηνικό μία φορά "επαναστάτησε" η γυναίκα. "Επαναστάτησε" τον τελευταίο αιώνα και άρα την εποχή που φαίνονταν πλέον τα κέρδη της ανθρώπινης προόδου και άρα της θυσίας της. "Επαναστάτησε" υποτίθεται, για να ζητήσει το μερίδιό της από αυτήν την πρόοδο, στην οποία είχε συμβάλει μέσω της θυσία της. Αυτό ήταν το μέγα λάθος της και δυστυχώς δεν ήταν δικό της. Η μεγαλύτερη "ήττα" της γυναίκας οφείλεται στην υποτιθέμενη μεγάλη και ίσως μοναδική της "νίκη". Στη "νίκη" της "χειραφέτησής" της. Γιατί ήταν "ήττα"; Γιατί ήταν νίκη με βάση την ανδρική σκέψη. Οι άνδρες έβαλαν τη γυναίκα να ανταγωνίζεται τους άνδρες, για να την παγιδεύσουν. Οι γυναίκες δεν είχαν ανάγκη τη χειραφέτηση. Οι γυναίκες είχαν ανάγκη την ελευθερία. Η ελευθερία τους έλειπε. Η ελευθερία να κάνουν τις επιλογές τους ελεύθερα και να μην μπορεί ο κάθε κάφρος - όποιος κι αν είναι αυτός - να τις "νοθεύει". Η ελευθερία να κάνουν τις επιλογές της αρεσκείας τους και όχι η ελευθερία να γίνουν πυροσβέστες, πιλότοι ή οδηγοί τραμ.  Η ελευθερία να ζήσουν όπως θέλουν και όχι να "χτίσουν" ό,τι θέλουν.

Η γυναίκα ήταν "ενήλικη" και δεν χρειαζόταν τη χειραφέτηση. Τη χειραφέτηση την αναζητά αυτός, ο οποίος αναζητά τον ρόλο που δικαιούται και τον στερείται. Η γυναίκα είχε ρόλο και δεν αναζητούσε ρόλο. Ήταν η μητέρα του εαυτού της και όλων των ανδρών. Ήταν ο έρωτας όλων των ανδρών. Με αυτά μπορούσε να ζήσει ...δεν είχε ανάγκη τίποτε άλλο. Εκεί την "πάτησε". Αν μέχρι τη χειραφέτησή της ήταν "δούλα" του συστήματος και της οικογένειάς της, στην εποχή της χειραφέτησής της έγινε "δούλα" του σφάλματός της. Έγινε "δούλα" των δικών της "αναγκών", τις οποίες δεν έλεγχε πλέον. Η "ενήλικη" από τα δώδεκά της χρόνια γυναίκα μπήκε στον ανδρικό κόσμο και έγινε "ανήλικη" ετών τριάντα. Μορφώνεται στα καλύτερα πανεπιστήμια και έχει μικρότερη ωριμότητα από ένα αγράμματο κοριτσάκι των δεκατριών ετών. Αναζητεί την αλήθεια μέσα στις βιβλιοθήκες των ανδρών και αγνοεί την αλήθεια που κουβαλάει μέσα της. Απέκτησε απορίες, τις οποίες δεν είχε από την εποχή της Δημιουργίας.

Τα σφάλματα όμως πληρώνονται και οι γυναίκες δεν θα μπορούσαν να αποφύγουν αυτήν την πληρωμή. Γιατί; Γιατί ο χρόνος γι' αυτές είναι το απόλυτα εχθρικό μέγεθος. Όταν αρχίζουν τα "καμπανάκια" και χτυπάνε, σκορπίζεται ο τρόμος. Η δυστυχία βρίσκεται προ των πυλών πιο φουριόζα και από τον Αννίβα. "Χτίζουν" καριέρες με τον κόπο που το κάνουν οι άνδρες και έρχονται αντιμέτωπες με τον μεγάλο τους εχθρό απροετοίμαστες. Ό,τι και να κάνουν, θα "κλάψουν". Γιατί; Γιατί, αν επιλέξουν ν' ακολουθήσουν τη φύση τους, θα πρέπει να "γκρεμίσουν" αυτό το οποίο "έχτισαν". Θα πρέπει να παρατήσουν τις με αίμα φτιαγμένες καριέρες τους, για να γίνουν μάνες. Θα πρέπει να εγκαταλείψουν έναν αγώνα ζωής, για να κάνουν αυτό το οποίο για τις ίδιες είναι η ζωή. Αν το κάνουν, θα είναι δυστυχείς. Αν δεν το κάνουν, θα είναι επίσης δυστυχείς, γιατί καμία καριέρα και κανένα βραβείο δεν μπορεί να καλύψει μια κενή ζωή. Μια άτεκνη γριά με τοίχους γεμάτους από βραβεία και διακρίσεις είναι μια δυστυχισμένη γυναίκα. Μια αποτυχημένη γυναίκα. Τόσο αποτυχημένη γυναίκα, που απορεί μ' αυτήν ακόμα και ένα δεκατριάχρονο κοριτσάκι.

Αντιλαμβανόμαστε ότι η απόλυτη ήττα της γυναίκας οφείλεται στην παγίδευσή της από τον άνδρα. Η απόλυτη ήττα της ήταν που άρχισε να σκέπτεται όμοια με τον άνδρα. Δεν χρειαζόταν πλέον ο άνδρας να είναι βίαιος ή εξουσιαστικός, προκειμένου να πάρει από αυτήν ό,τι επιθυμούσε. Η γυναίκα πλέον ήταν μάνατζερ του εαυτού της και σκεφτόταν με τον ανδρικό τρόπο. Με τον τρόπο της αντικειμενικότητας και όχι του συναισθήματος. Δεν χρειαζόταν ένας τυραννικός πατέρας να την αναγκάσει να κάνει επιλογές πέρα από τον έρωτα. Τις έκανε μόνη της, γιατί είχε πλέον "μορφωθεί". Έκανε καριέρα και θα έκανε ό,τι ήταν δυνατόν να την υποβοηθήσει. Θα έκανε ό,τι ήταν δυνατόν να μεγιστοποιήσει αυτά τα κέρδη. Ένας γάμος με έναν εξίσου "πετυχημένο" άνδρα θα ήταν η απόλυτη "επιτυχία".

Οι άνδρες ήταν ευτυχείς. "Νίκησαν". Πέτυχαν αυτό το οποίο ήθελαν. Έβαλαν τη γυναίκα στα δικά τους "χωράφια". Μπορούσαν πλέον ν' αγωνίζονται, χωρίς να έχουν αμφιβολίες ότι θα "ανταμειφθούν" ...όσα χρόνια κι αν περνούσαν. Δεν χρειαζόταν πλέον να τις πιέζουν με τη βία ν' "ανταποκριθούν". Το έκαναν πλέον οι γυναίκες μόνες τους. Οι "πρωτοπόρες" γυναίκες. Αυτές, οι οποίες είχαν τόσο πολύ "μεθύσει" με τον νέο τους ρόλο, που στο τέλος έφτασαν όχι μόνον να μιμούνται τους άνδρες, αλλά να γίνουν τέλειοι άνδρες. Τόσο τέλειοι, που στο τέλος άλλαξαν και "στρατόπεδο". Χειραφετημένες, μορφωμένες καριερίστριες είναι οι περισσότερες λεσβίες. Τα νέα "μουλάρια" του άλλου "στρατοπέδου". Κανένας άνδρας και ποτέ δεν έκανε μεγαλύτερο κακό στις γυναίκες από τις λεσβίες και τις φεμινίστριες. Από αυτές, που, για να καλύψουν τις δικές τους "ιδιόμορφες" ανάγκες, εφεύραν νέο "ρόλο" για τις γυναίκες. Αυτές, που έβαλαν την απόλυτα ανδρική αντίληψη των πραγμάτων μέσα στο γυναικείο φύλο.

Όμως, τα φύλα δεν είναι αντίπαλοι μεταξύ τους, ώστε η καταστροφή του ενός να είναι η επιτυχία του άλλου. Τα φύλα λειτουργούν συμπληρωματικά μεταξύ τους. Η απόλυτη "ήττα" του ενός δεν σημαίνει τη "νίκη" του άλλου, αλλά την καταστροφή του. Απλά πράγματα. Δεν πριονίζεις το κλαδί πάνω στο οποίο κάθεσαι. Δεν το νικάς, επειδή μπορείς να το κόψεις. Αυτό ακριβώς συμβαίνει με τα δύο φύλα. Οι άνδρες έκοψαν το κλαδί στο οποίο κάθονταν. Η μεγάλη "νίκη" τους ήταν η τέλεια καταστροφή τους. Γιατί; Γιατί αυτοί "έτρεχαν" και δεν "έφταναν", τότε που η γυναίκα με το απλό ανθρωπινό της κεφάλαιο ήταν σκληρή κριτής απέναντί τους. Όταν η γυναίκα με απλοϊκή σκέψη και άπειρο συναίσθημα τους αγαπούσε και τους επέλεγε πολλές φορές πέρα από κάθε λογική και βέβαια πέρα από τα συμφέροντά της. Μετατρέποντάς την σε ένα πανίσχυρο και συμφεροντολογικό ανδροπρεπές "τέρας", τίναξαν τα πάντα στον "αέρα". Ο "πήχης" ανέβηκε τόσο πολύ, που δεν μπορεί πλέον ο μέσος άνδρας να τον πιάσει με κανέναν τρόπο.

Όμως, για όσο διάστημα ο άνδρας δεν μπορεί να περάσει τον "πήχη", δεν μπορεί να ενηλικιωθεί. Θα τελειώσει το Λύκειο και δεν του φτάνει πλέον για να κάνει οικογένεια, γιατί και η γυναίκα τον "ακολουθεί" κι αναζητεί απόφοιτο Πανεπιστημίου τουλάχιστον. Θα τελειώσει το Πανεπιστήμιο, αλλά επίσης δεν θα του φτάνει, γιατί και πάλι η γυναίκα θα τον "ακολουθεί". Θα πάει στα μεταπτυχιακά, θα πάει στις ειδικές εκπαιδεύσεις. Θα γίνει μεσόκοπος και ακόμα θα "μαζεύει" προσόντα, γιατί από "κάτω" σπρώχνουν οι γυναίκες. Οι γυναίκες, οι οποίες δεν κοιτάζουν ποτέ πιο "κάτω" απ' όπου βρίσκονται οι ίδιες.

Αυτό είναι ένα φυσικό χαρακτηριστικό των γυναικών. Το έχουν από τη φύση τους και αποτελεί ασφαλιστική δικλείδα της Δημιουργίας. Δεν κοιτάνε πιο "κάτω" από εκεί που βρίσκονται οι ίδιες. Γιατί; Γιατί, ανεξάρτητα από το "επίπεδο" στο οποίο βρίσκονται, αυτό το θεωρούν βάση της "επιβίωσης". Δεν αποδέχεται ο "οργανισμός" τους να προσφέρουν στα παιδιά τους λιγότερα απ' όσα απόλαυσαν οι ίδιες ως παιδιά. Στη χειρότερη περίπτωση θα τους προσφέρουν τα ίδια. Ως εκ τούτου κοιτάνε πάντα προς τα "πάνω" και άρα για βελτίωση αυτού που θεωρούν σαν βασικό επίπεδο. Κοιτάνε για βελτίωση αυτού, που απόλαυσαν οι ίδιες ως παιδιά.

Αυτό το φαινόμενο δεν οφείλεται σε κάποιου είδους απληστία των γυναικών. Αυτό είναι ένα δεδομένο που χαρακτηρίζει τη γυναίκα και εξασφαλίζει πάντα την επιβίωση του ανθρώπινου είδους. Ένα δεδομένο, το οποίο "σπρώχνει" την ανθρωπότητα προς την πρόοδο. Ένα δεδομένο, το οποίο αναγκάζει την κάθε επόμενη γενεά να προσπαθεί να γίνει καλύτερη από την προηγούμενη. Ένα δεδομένο, το οποίο επαναλαμβάνεται ατόφιο σε κάθε νέα γενεά γυναικών που γεννιέται.

Αυτό δεν είναι απειλητικό για την ομαλή λειτουργία της κοινωνίας. Δεν είναι απειλητικό όμως μόνον όταν οι άπειρες γυναίκες, που γεννιούνται, βρίσκονται στο βασικό επίπεδο του ανθρώπινου κεφαλαίου. Στο επίπεδο που τις ενδιαφέρει να ευτυχίσουν μέσω του έρωτα και να φτιάξουν οικογένεια. Τότε που είναι μόνον γυναίκες και όχι γυναίκες-θηρία, που αρνούνται την ευτυχία για μια καριέρα και αγωνίζονται να φτιάξουν μια οικογένεια-επιχείρηση. Τότε κοιτάνε προς τα "πάνω", αλλά έχουν απέναντί τους το σύνολο του ανδρικού πληθυσμού, προκειμένου να επιλέξουν τον σύντροφό τους. Αυτό κάνουν από την πρώτη στιγμή που υπάρχουν. Ένα δεκατριάχρονο κοριτσάκι δεν κοιτά ποτέ ένα μικρότερο αγόρι από αυτήν. Ούτε καν έναν συνομήλικο. Της το απαγορεύει η φύση και το DNA της ανθρωπότητας. Κοιτά έναν μεγαλύτερο και άρα ισχυρότερο. Έναν άνδρα, που θα την πλημμυρίσει από έρωτα και θα τη γεμίσει με το συναίσθημα της ασφάλειας.

Όταν λοιπόν οι άνδρες έβαζαν τις γυναίκες στη διαδικασία της μαζικής υψηλής εκπαίδευσης, στην πραγματικότητα ενεργοποιούσαν μια "βόμβα", την οποία δεν γνώριζαν πόσο καταστροφική μπορεί να γίνει. Τους ενθουσίασαν τα πρώτα θετικά αποτελέσματα και δεν καταλάβαιναν τι ακολουθεί. Δεν καταλάβαιναν ότι, "τραβώντας" τις γυναίκες προς το μέρος τους, "έσπρωχναν" τα δικά τους όρια, οδηγώντας τους εαυτούς τους προς την καταστροφή. Μετέτρεψαν τις γυναίκες σε "μάνατζερ" των εαυτών τους, αλλά οι ίδιοι έπρεπε πλέον να γίνουν "προϊόντα" υψηλής ποιότητας, προκειμένου να επιλεγούν από αυτές. "Προϊόντα" σπάνια και δυσεύρετα, ώστε να είναι επιθυμητά. "Προϊόντα", που με μαθηματική βεβαιότητα δεν μπορούν να γίνουν όλοι οι άνδρες και άρα μιλάμε για κίνδυνο μαζικών "αποκλεισμών" από την "αγορά". Όταν μετατρέπεις την κοινωνία σε αγορά, πρέπει να είσαι σίγουρος ότι είσαι "Μερσεντές", γιατί διαφορετικά θα την πατήσεις ...και εκεί την πάτησαν οι άνδρες. Όλοι μαζί δημιούργησαν τις συνθήκες αγοράς, αλλά δεν ήταν όλοι "Μερσεντές".

Όταν αυτό το απλό φυσικό χαρακτηριστικό της γυναίκας - να μην κοιτά προς τα "κάτω" - μπαίνει στα "προσόντα", η κατάσταση γίνεται εφιαλτική για τους άνδρες. Τώρα οι γυναίκες, ακολουθώντας με αυτοκτονικό πάθος τους άνδρες, έχουν ανεβεί στον τελευταίο "όροφο" της ανθρώπινης "πολυκατοικίας" και εκείνοι που βρίσκονται στην "ταράτσα" είναι ελάχιστοι. Όλες "ερωτευμένες" με τους ελάχιστους, οι οποίοι δεν φτάνουν πλέον πληθυσμιακά να καλύψουν τις ανάγκες τους. Οι "ίσοι" άνδρες της μάζας απλά είναι "κατώτεροι" και άρα δεν "υπάρχουν".  Τα αποτελέσματα; Αυτά που βλέπουμε καθημερινά. Η απόλυτη δυστυχία, μιζέρια και θλίψη. Εκεί που επί αιώνες οι γυναίκες με τη βία καθηλώνονταν στα δωμάτιά τους, για να μην ερωτευτούν τον "λάθος" με αντικειμενικά κριτήρια άνδρα, σήμερα κάνουν το ίδιο από μόνες τους.

Περιφέρονται όλη την ημέρα στους δρόμους και όλη τη νύχτα στα μπαρ με τα ίδια αποτελέσματα. Όπως βγαίνουν από τα σπίτια τους, έτσι γυρνάνε. Μόνες βγαίνουν και μόνες μπαίνουν. Δεν συνάπτουν σχέσεις με τους άνδρες και συνθέτουν "συμμορίες" κυνηγών, που αναζητούν τον μεγάλο "στόχο". Κυνηγών πολύ πιο ανηλεών από τους άνδρες. Ανηλεών, όχι όταν "πυροβολάνε", αλλά όταν απορρίπτουν "θήραμα". Αυτό είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να συμβεί για τον ανδρικό κόσμο. Αυτοί οι "κυνηγοί" δεν "βλέπουν" άνδρες μπροστά τους, γιατί περιφέρονται πλέον σε έναν κόσμο "κενό". Σε έναν κόσμο όπου τα επιθυμητά "θηράματα" είναι ελάχιστα. Σε έναν κόσμο ενιαίο και παγκοσμιοποιημένο έχουν μπερδευτεί. Σε έναν κόσμο, που, λόγω της τεχνολογίας, έχει γίνει μικρός ίσα με ένα χωριό, ψάχνουν τον καλύτερο του "χωριού". Ψάχνουν για "πρότυπα", τα οποία απλά δεν υπάρχουν. Ψάχνουν για έναν άνδρα με την ομορφιά του Άδωνη, τις καταθέσεις του Μίδα, τη γενναιότητα του Αχιλλέα, την εξυπνάδα του Οδυσσέα και λίγο από το χιούμορ του Αριστοφάνη.

Σήμερα μπορούμε να πούμε ότι φτάσαμε στον απόλυτο "πάτο". Η γυναίκα τείνει στην απόλυτη εκπόρνευση και ο άνδρας στην αιώνια ανωριμότητα. Η ανέραστη και "χειραφετημένη" σύγχρονη γυναίκα τις λίγες φορές πλέον που κάνει σεξ, το κάνει με μοναδικό κριτήριο την κάλυψη μιας φυσικής ανάγκης, εφόσον "περιμένει" τον ιδανικό άνδρα. Γερνάει, περιμένοντας ν' αποδώσει καρπούς η "επένδυση" του Πανεπιστημίου και της καριέρας. Από την άλλη πλευρά ο νεαρός άνδρας ούτε το σεξ της ανάγκης μπορεί να έχει, γιατί πλέον δεν είναι "ιδανικός" για καμία. Ούτε καν για τη μεθυσμένη, που, μόλις ξεμεθύσει, θα τον απορρίψει. "Τρέχει" σε έναν αγώνα που δεν έχει τέλος και στο τέλος τον "σκοτώνει".

Γεμάτη είναι πλέον η κοινωνία από δυστυχισμένους ανθρώπους. Ανθρώπους και των δύο φύλων. Γυναικοπαρέες καθημερινά κατακλύζουν τους δρόμους και τα μπαρ. Πίνουν και βρίζουν σαν μεθυσμένοι Βρετανοί τουρίστες, "περιμένοντας" τον ιδανικό άνδρα. Σε ηλικίες που οι πρόγονές τους είχαν ζήσει πλήρεις ζωές, αυτές αναζητούν ακόμα το καλύτερο ντεκαπάζ, για να βελτιώσουν την ανταγωνιστικότητά τους σε έναν "αγώνα", ο οποίος κινδυνεύει ν' "αναβληθεί" ελλείψει συμμετοχών. Την ίδια ώρα οι άνδρες, φοβισμένοι "ανήλικοι" των τριάντα και πλέον ετών, παραμένουν στα πατρικά τους, ζώντας virtual ζωές μέσα από το ίντερνετ. Σε ηλικίες που κάποτε οι πρόγονοί τους γίνονταν παππούδες, αυτοί παίζουν counter strike. Σε ηλικίες που οι γονείς τους αντιμετώπιζαν πραγματικά προβλήματα πραγματικών ανθρώπων, αυτοί παίζουν Ikariam και ως κατά φαντασίαν αυτοκράτορες στέλνουν στις αποικίες τους πέτρες, χρυσάφι και κρασί.

Γι' αυτόν τον λόγο μιλάμε για απόλυτο "πάτο". Έχουν πλέον ενεργοποιηθεί τα απόλυτα ένστικτα της κοινωνίας και ζούμε τον απόλυτο εφιάλτη. Τα πάντα έχουν πάρει ακραίες μορφές. Το "θηρίο", που λέγεται γυναίκα, στον "αγώνα" της σύγχρονης μορφής της "επιβίωσης" έχει βγει με όλα του τα "όπλα". Την ώρα που οι "πετυχημένες" και "χειραφετημένες" γριές ψάχνουν πλαστικούς γιατρούς και στυλίστες, για να "βελτιώσουν" το βασικό τους κεφάλαιο, έχουν βγει στην "πιάτσα" αυτές, οι οποίες δεν χρειάζονται επιστημονικές ή άλλες "βοήθειες". Την ώρα που οι "χτισμένες" τεντώνουν δέρματα και φτιάχνουν μύτες, προσπαθώντας να βελτιώσουν το βασικό τους κεφάλαιο, οι νεαρές "άχτιστες" σαρώνουν τα πάντα.

Βλέπουμε νεαρές - σχεδόν ανήλικες - γυναίκες να "σαρώνουν" τα πάντα, στηριζόμενες αποκλειστικά στο μεγάλο κεφάλαιο της γυναίκας, που είναι η φυσική της υπόσταση. Αυτές πλέον με το γυναικείο κεφάλαιό τους στην υπέρτατη μορφή διεκδικούν και παίρνουν τα πάντα, "δικαιώνοντας" και ανταμείβοντας τους "επιτυχημένους" γέροντες.

Γυναίκες με δική τους πρωτοβουλία κάνουν αυτό το οποίο επί αιώνες τους επέβαλαν με τη βία και επαναστατούσαν. Αυτό, το οποίο μερικές δεκαετίες πριν θα φαινόταν ανήθικο, σήμερα φαίνεται λογικό. Γέροντες πραγματικοί αποτελούν "φιλέτα" για ανήλικες. Ο γηραιός Μπερλουσκόνι κατηγορείται για σχέσεις με ανήλικη και η κοινωνία το "αντέχει". Τον ζηλεύουν οι "συναγωνιστές" του και την ανήλικη τη ζηλεύουν οι ανήλικες, οι οποίες λαχταράνε μεγαλεία, χρήμα και ναρκωτικά ...για να "μειώνουν" το κόστος των επιλογών τους.

Αυτή είναι η απόλυτη κόλαση και είναι "σφραγισμένη". Όταν μια δεκαοκτάχρονη κούκλα "ερωτεύεται" έναν υπερήλικα Golden Boy του συστήματος, όλοι οι "ενδιάμεσοι" συνθλίβονται. "Σφραγίζεται" μια κοινωνία και "ζουν" μόνον τα άκρα της. Τα απόλυτα άκρα της. Τα άκρα, τα οποία εκφράζουν το απόλυτο ανθρώπινο κεφάλαιο. Η γυναίκα με το απόλυτο φυσικό γυναικείο κεφάλαιο και ο άνδρας με το απόλυτα τεχνητό ανδρικό κεφάλαιο. Όλοι οι υπόλοιποι αποτελούν το "φόντο" της γιγαντομαχίας. "Μουλάρια", που δεν τα θέλει κανένας. Απόλυτες συνθήκες αγοράς. Ανάλογα με το τι "διαθέτει" κάποιος, παίρνει ό,τι "θέλει". Όποιος διαθέτει τα "πάντα", διαλέγει και παίρνει ό,τι θέλει. Όταν λέμε "όποιος", εννοούμε όποιος ...και όταν λέμε "ό,τι", εννοούμε ό,τι. Γιατί; Γιατί στο "όποιος" σήμερα προστέθηκαν και οι γυναίκες της επιτυχίας. Τα Golden Boys δεν είναι μόνον αρσενικά. Είναι και θηλυκά. Αυτά τα θηλυκά, σκεπτόμενα με τον ανδρικό τρόπο, αναζητούν "τεκνά". Αναζητούν τον άνδρα με το φυσικό του κεφάλαιο στον υπέρτατο βαθμό και τον αναζητούν με τον ίδιο τρόπο και χρησιμοποιώντας τα ίδια μέσα που αναζητούν τις νεαρές γυναίκες οι άνδρες συνάδελφοί τους.

Μιλάμε για την απόλυτη δυστυχία, η οποία είναι αποτέλεσμα της απόλυτης βλακείας. Στο απόλυτο επίπεδο της "επιτυχίας" οι "πετυχημένοι" αναζητούν αυτό το οποίο είχαν αρνηθεί, όταν δεν χρειαζόταν καμία "επιτυχία" για να το πάρουν. Αυτό ισχύει τόσο για τους άνδρες όσο και για τις γυναίκες. Όταν οι άνδρες ήταν νέοι, αρνούνταν τις νέες, που τους προσφέρονταν δωρεάν και "κοιμούνταν" με τις γριές, για να τους βοηθήσουν στις καριέρες τους. Τώρα που ολοκλήρωσαν τις καριέρες τους, θέλουν τις νέες με τον ακριβό τρόπο και άρα "αγοράζοντάς" τες. Το ίδιο συμβαίνει και με τις "πετυχημένες" γυναίκες. Όταν ήταν νέες "επενδύτριες", δεν ήθελαν τους νέους και "κοιμούνταν" με τους "πετυχημένους" γέρους. Οι νέοι ήταν "ξεβράκωτοι" και δεν τους ήθελαν. Τώρα έγιναν "τεκνατζούδες" και ονειρεύονται ξεβράκωτους νέους. Το απόλυτο τέλμα. Οι νέοι ζηλεύουν τους επιτυχημένους γέρους και οι επιτυχημένοι γέροι τους νέους. Ο καθένας από αυτούς θα πουλούσε την "ψυχή" του στον Διάβολο, προκειμένου ν' αποκτήσει αυτό που ζηλεύει.

 

Από το βιβλίο του Παναγιώτη Τραϊανού:

«Η ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΘΑ ΣΩΣΟΥΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ»

http://forza-traianou.blogspot.com/

Η αίσθηση της φυσικής ομορφιάς στο παιδί…

Τη «μαγεία» που κρύβει ο κόσμος για τα παιδιά, για τα οποία όλα είναι νέα και άγνωστα, δείχνει ένα βίντεο από την Καλιφόρνια των ΗΠΑ, στο οποίο ένα κοριτσάκι 15 μηνών βλέπει για πρώτη φορά βροχή. Οι αντιδράσεις του….

είναι εκπληκτικές. Το ίδιο και όσων μεγάλων βλέπουν το βίντεο… Τη μικρή Kayden καταγράφει με κάμερα η οικογένειά της. Βγαίνει από την πόρτα, περιεργάζεται τη βροχή και χαίρεται με το νερό που πέφτει πάνω της, βγάζοντας κραυγές χαράς, ενώ η μητέρα της την ακολουθεί.

Κάποια στιγμή η μητέρα της αποφασίζει να την φέρει στο σπίτι, αλλά εκείνη είναι αποφασισμένη να μην χάσει τόσο γρήγορα την όμορφη εμπειρία. Το σκάει και ξαναβγαίνει έξω για να απολαύσει τη βροχή.

Το βίντεο ανέβασε η μητέρα της στο Vimeo την Τετάρτη και το έχουν δει πάνω από 600.000 χρήστες.

«Είμαι εδώ τόσο αγχωμένος, έχω ένα βουνό δουλειά να συμπληρώσω, αλλά αυτό με σταμάτησε, το είδα και δάκρυσα. Τι ωραία υπενθύμιση για το νόημα της ζωής» ανέφερε ένας από αυτούς που παρακολούθησαν το βίντεο.

Δείτε το βίντεο εδώ:

http://vimeo.com/84802749

http://www.katohika.gr

Παιδιά που μαθαίνουν να "στέκονται στα πόδια τους"

Η ανάρτηση μιας μητέρας που απευθύνεται στους γονείς που συχνάζουν μαζί της στο πάρκο.

"Αγαπητοί γονείς που έρχεστε στο ίδιο πάρκο:

Παρακαλώ πολύ μην βοηθάτε τις κόρες μου όταν βρίσκονται στην κορυφή της τσουλήθρας, ιδίως όταν με ακούτε να τις λέω ότι δεν πρόκειται να τις βοηθήσω, και παράλληλα τις ενθαρρύνω να προσπαθήσουν μόνες τους.

Δεν κάθομαι εδώ, 5 μέτρα μακριά από τα παιδιά μου, γιατί είμαι πολύ τεμπέλα για να σηκωθώ να τις βοηθήσω.

Κάθομαι εδώ, γιατί δεν τις  έχω φέρει στο πάρκο με σκοπό  να μάθουν πώς να χρησιμοποιούν τους άλλους ώστε να κάνουν αντί γι' αυτές τις δύσκολες δουλειές. Τις έφερα  εδώ για να μάθουν να τις κάνουν μόνες τους.

Θέλω να μάθουν να αναρριχώνται και να τσουλούν χωρίς βοήθεια.

Αν δεν μπορούν να τα καταφέρουν, θα πρέπει να μάθουν να αντιμετωπίζουν την απογοήτευση. Έτσι, θα έχουν έναν στόχο  να εργαστούν για την επίτευξή του.

Θέλω να εξαντλούν τα όριά τους και να προσπαθούν να πιέσουν τον εαυτό τους ώστε να τα καταφέρουν  χωρίς καμία βοήθεια από μένα.

Δεν είναι δουλειά μου - και σίγουρα δεν είναι δική σας - να αποτρέπω τα παιδιά μου να νιώσουν τα συναισθήματα της απογοήτευσης, του φόβο και της δυσφορίας.

Αν το κάνω,  θα τους στερήσω τη δυνατότητα να μάθουν ότι αυτές οι δυσκολίες δεν είναι το τέλος του κόσμου, και υπάρχει τρόπος να ξεπεραστούν ή να χρησιμοποιηθούν προς όφελός τους.

Αν φτάσουν σε αδιέξοδο και δεν βρίσκουν λύση, δεν είναι δουλειά μου να τα 'σώσω' αμέσως.

Αν το κάνω, θα τα στερήσω από τη δυνατότητα να μάθουν να ηρεμούν, να αξιολογούν την κατάσταση, και να προσπαθούν να λύσουν το πρόβλημα στηριζόμενα στις δικές τους δυνάμεις.

Δεν είναι δουλειά μου να τα προφυλάσσω από την πτώση.

Αν το κάνω, δεν θα μπορέσουν να μάθουν ότι και η πτώση είναι κάτι που μπορεί να συμβεί, αλλά κάποιες φορές αξίζει το ρίσκο, και ότι αν συμβεί μπορούν να σηκωθούν ξανά.

Δεν θέλω οι κόρες μου να μάθουν ότι δεν μπορούν να ξεπεράσουν τα εμπόδια χωρίς βοήθεια.

Δεν θέλω να μάθουν ότι μπορούν να φτάσουν σε μεγάλα ύψη χωρίς προσπάθεια.

Δεν θέλω να μάθουν ότι έχουν δικαίωμα στην ανταμοιβή, χωρίς να χρειαστεί να πιεστούν για ξεπεράσουν ό,τι τις κρατά πίσω.

Κανένα από τα παραπάνω δεν είναι αλήθεια. Κι αν τις επιτρέψω να μάθουν να σκέφτονται έτσι, τότε έχω αποτύχει ως μητέρα.

Θέλω τα κορίτσια μου να κατανοούν  τη χαρά που αισθάνεσαι όταν ξεπερνάς το φόβο και την αμφιβολία για την επίτευξη ενός δύσκολου στόχου.

Θέλω να πιστεύουν στις δικές τους ικανότητες και να είναι σίγουρες και αποφασισμένες στις ενέργειές τους.

Θέλω να γνωρίζουν και να αποδέχονται τις αδυναμίες τους μέχρι να αναζητήσουν και  να βρουν έναν τρόπο για να τις ξεπεράσουν ή να τις χρησιμοποιήσουν με τρόπο που θα λειτουργήσει θετικά για τις ίδιες.

Θέλω να αισθάνονται ότι μπορούν να πάρουν τις δικές τους αποφάσεις, να αναπτύξουν τις δικές τους δεξιότητες, να αναλάβουν ρίσκα, αλλά και να αντιμετωπίσουν τα συναισθήματα τους.

Θέλω να αναρριχηθούν στην τσουλήθρα χωρίς καμία βοήθεια, παρά τις καλές προθέσεις που πιστεύω ότι έχετε.

Επειδή μπορούν. Το ξέρω. Και αν τις δώσουμε λίγο χρόνο, θα το γνωρίζουν σύντομα και ο ίδιες. Πολύ σύντομα.

Γι 'αυτό σας παρακαλώ να σταθείτε εκεί που είστε, και επιτρέψτε μου να κάνω τη δουλειά μου, μέρος της οποίας είναι να μπορώ να αντιστέκομαι στις σκέψεις που κάνετε και εσείς,  να δαγκώνω τη γλώσσα μου, όταν θέλω να φωνάξω, "ΠΡΟΣΟΧΗ" , και να επιλέγω σκόπιμα να στέκομαι εκεί που βρίσκομαι όταν στην πραγματικότητα θέλω να τρέξω για να τις βοηθήσω.

Διότι, καθώς μεγαλώνουν τα παιδιά, οι σκάλες θα γίνουν πιο ψηλές και πιο τρομακτικές και πολύ πιο δύσκολες να τις ανέβει κάποιος.

Δεν ξέρω για σας, αλλά εγώ θα προτιμούσα να επιτρέψω στα παιδιά μου να πειραματιστούν και να μάθουν τις δεξιότητες τους αυτή την περίοδο που ένα παραπάτημα θα έχει ως συνέπεια απλώς ένα μικρό χτύπημα στο γόνατο ή στο κεφάλι, που όμως περνάει με ένα φιλί.

Και ενώ ακόμα και οι πιο δύσκολες προκλήσεις που έχουν τώρα μπροστά τους, μπορούν να κατακτηθούν λέγοντας μέσα τους "Πιστεύω ότι μπορώ, πιστεύω ότι μπορώ", και ενώ αυτά τα 5 μέτρα  που βρίσκομαι μακριά τους, τα αισθάνονται σαν να βρίσκομαι πάρα πολύ μακριά τους."

Kate Bassford Baker

Please Don't Help My Kids

απόΑντικλείδι

http://hamomilaki.blogspot.gr

...επίκεινται μεγάλες αλλαγές...

Πλησιάζουμε προς «το τέλος».. μένει να αποδειχθεί και από τα γεγονότα.

Τελικά ο χειρισμός του «κανόνα του χρυσού» απ την Cabal, αποκαλύπτεται στον κόσμο…. Αυτό είναι πολύ σημαντικό, γιατί όταν επιτευχθεί η κρίσιμα μάζα επίγνωσης στον πληθυσμό, το οικονομικό σύστημα της Cabal θα καταρρεύσει εξ αιτίας της απουσίας εμπιστοσύνης, καθώς ένα επίσημο οικονομικό σύστημα μπορεί να λειτουργήσει μόνο όταν υπάρχει κάποιου βαθμού εμπιστοσύνη στα συστήματα ελέγχου του και στα στοιχεία των ισορροπιών του.

Επίκεινται μεγάλες αλλαγές.

Παρά το γεγονός ότι αυτό δεν θα συμβεί ακόμα, καθώς ορισμένες επιχειρήσεις από τις Φωτεινές Δυνάμεις πρέπει πρώτα να ολοκληρωθούν, η παγκόσμια οικονομική Επαναφορά και το Γεγονός πλησιάζουν.

 
Η Ανατολική Συμμαχία ετοιμάζεται να αποκτήσει τον έλεγχο της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ (Federal Reserve) :

http://philosophyofmetrics.com/2014/01/16/china-to-purchase-the-federal-reserve/

…και για να εισάγει Ειδικά Τραβηχτικά Δικαιώματα (Special Drawing Rights - S.D.R.) που θα αποτελούν τη ραχοκοκαλιά του νέου χρηματοπιστωτικού συστήματος, το οποίο θα πρέπει να έχει αντίκρυσμα καλύμματος σε χρυσό :

http://philosophyofmetrics.com/2014/01/21/sdrs-and-the-new-bretton-woods-part-one/

http://www.silverdoctors.com/the-big-reset-why-china-bought-jpmorgans-gold-vault/

http://www.bis.org/review/r090402c.pdf?frames=0

Τα S.D.R. μπορούν τώρα να ανταλλαχθούν με Δολάρια ΗΠΑ, Ευρώ, Λίρες Αγγλίας και το Ιαπωνικό Γεν:

http://en.wikipedia.org/wiki/Special_drawing_rights

Το Κινεζικό Γουάν και το Ελβετικό Φράγκο θα προστεθούν σε αυτό το καλάθι των νομισμάτων κατά την «Επαναφορά».

 Τέλος, η χειραγώγηση του χρυσού από την Cabal αποκαλύπτεται στον πολύ κόσμο:

http://www.bloomberg.com/news/2014-01-16/metals-currency-rigging-worse-than-libor-bafin-s-koenig-says.html

http://www.paulcraigroberts.org/2014/01/17/hows-whys-gold-price-manipulation/

Αυτό είναι πολύ σημαντικό, διότι όταν επιτευχθεί η κρίσιμη μάζα επίγνωσης στον ανθρώπινο πληθυσμό, το άνευ πραγματικής αξίας χρηματοπιστωτικό σύστημα της Cabal θα καταρρεύσει λόγω της έλλειψης εμπιστοσύνης.

Αυτή η κατάσταση επίσης γίνεται λίγο άβολη για την Deutsche Bank, ένα από τα κύρια προπύργια του χρηματοπιστωτικού συστήματος της Cabal. Για να κρυφτούν από φώτα της δημοσιότητας, έχουν ανακοινώσει ότι θα αποσυρθούν από τον καθορισμό της τιμής του χρυσού, κάτι που ακριβώς έπραξαν και οι Rothschilds το 2004 :

http://www.bloomberg.com/news/2014-01-17/deutsche-bank-withdraws-from-gold-fixing-in-commodities-cutback.html

 Θα επιχειρήσουν τώρα να χειραγωγήσουν την τιμή του χρυσού έμμεσα, με παρόμοιο τρόπο όπως οι Rothschilds κάνουν μέσω της Barclays Bank.

Από την άλλη πλευρά, οι Δυνάμεις του Φωτός έχουν διεισδύσει περισσότερο στη Bundesbank, και αποτελούν μία από τις κύριες πηγές αποκάλυψης του γεγονότος ότι η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ (Federal Reserve –FED) δεν έχει καθόλου αποθέματα χρυσού :

http://www.zerohedge.com/news/2014-01-19/germany-has-recovered-paltry-5-tons-gold-ny-fed-after-one-year

Όπως έχω πει πολλές φορές στο παρελθόν, η συντριπτική πλειοψηφία των αποθεμάτων χρυσού της Cabal αποσπάσθηκε από οποιοδήποτε εμφανές μέρος του πλανήτη από την Αντίσταση, στις αρχές του 2012. Όταν ο πολύς κόσμος αρχίσει να συνειδητοποιεί ότι δεν έχει απομείνει χρυσός, αυτό θα επιταχύνει την κατάρρευση του σημερινού συστήματος και την Επαναφορά.

Παρασκηνιακά, η πλειοψηφία της Cabal έχει αποδεχθεί το σχέδιο των Ιησουιτών για τη δική τους εκδοχή της οικονομικής Επαναφοράς (με αυτούς πίσω από το τιμόνι) και αρχίζουν να την προωθούν μέσα από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης :

http://www.usatoday.com/story/news/world/2014/01/15/davos-world-economic-forum-pre-event-presser/4487561/

Αυτό είναι το επίκεντρο της συνάντησής τους στο Davos. Περιττό να πούμε ότι, τα σχέδιά τους δεν θα επιτύχουν.

Καθώς συνεχίζεται η εξουδετέρωση της μεσαίας τάξης στελεχών της Cabal στην Κίνα, πολλά τσιράκια της Cabal εγκαταλείπουν τη χώρα :

http://www.businessinsider.com/chinese-millionaires-leaving-the-country-2014-1

Πλησιάζουμε τη στιγμή του αποφασιστικού βήματος, όπως μπορείτε να δείτε καθαρά σε αυτή την αναπαράσταση:

 http://ultraculture.org/blog/2013/08/26/watch-a-jaw-dropping-visualization-of-every-protest-since-1979/

Οι εξελίξεις θα αρχίσουν να επιταχύνονται τον Φεβρουάριο και ειδικά τον Μάρτιο και ο πόλεμος πληροφοριών μεταξύ του Φωτός και του σκότους θα φτάσει στο αποκορύφωμά του. Θα υπάρξουν πολλές κρίσιμες πληροφορίες που θα κυκλοφορήσουν στο διαδίκτυο, αναμεμειγμένες με τόνους παραπληροφόρησης. Ως εκ τούτου, η όξυνση της διορατικής ικανότητάς σας θα είναι υψίστης σημασίας. Αυτό επιτυγχάνεται εύκολα με το συνδυασμό του ορθολογισμού με τη διαίσθησή σας. Πάνω απ 'όλα, θα πρέπει να σκέφτεστε με τον δικό σας νου και να αισθάνεστε με τη δική σας καρδιά.

Αυτή η ιστοσελίδα δίνει ένα σαφές παράδειγμα για το πώς λειτουργεί μια επιχείρηση παραπληροφόρησης :

 http://blog.redefininggod.com/2014/01/13/an-illustrative-example-of-faux-truther-disinfo-secureteam10.aspx

Αλλά και πάλι, οι πληροφορίες στην ίδια ιστοσελίδα δεν είναι κοντά στο 100% σωστές, έτσι θα πρέπει να χρησιμοποιήσετε τη διακριτική σας ικανότητα και εκεί. Είναι σημαντικό να μην πέσουμε στην παγίδα της πόλωσης, βλέποντας μια πηγή πληροφοριών ως εντελώς αληθινή (Φως) και μια άλλη εντελώς ψευδή (σκότος). Η αλήθεια βρίσκεται συνήθως κάπου στη μέση και θα πρέπει να διαχωριστεί η ήρα από το σιτάρι.

Ένα από τα βασικά εμπόδια στη χρήση της ικανότητας διάκρισης-διόρασης, αποτελούν τα Αόρατα, παράσιτα των "Αρχόντων" που έχουν προσβάλει τον αιθερικό εγκέφαλο σχεδόν κάθε ζώντος ατόμου σε αυτόν τον πλανήτη. Ζουν σε παρασιτική συμβίωση με τα αιθερικά γλοιακά κύτταρα του εγκεφάλου και προκαλούν αποσυνδέσεις των συνάψεων μεταξύ των αιθερικών μεσημβρινών του εγκεφάλου που επηρεάζουν την διαμόρφωση του DNA, στο αντίστοιχο υλικό επίπεδο - τις φυσικές συνάψεις του εγκεφάλου. Αυτό δημιουργεί διανοητική σύγχυση, στρεβλώσεις στη διαμόρφωση της σκέψης και στερεότυπες πεποιθήσεις. Όταν τα εν λόγω παράσιτα απομακρυνθούν από τις Δυνάμεις του Φωτός η ανθρωπότητα θα βιώσει τεράστια ώθηση της νοημοσύνης και της δημιουργικής της ικανότητας και μεγάλη διεύρυνση της συνείδησης.

http://2012portal.blogspot.gr/2014/01/planetary-situation-update.html

http://universalblessing.blogspot.gr

Το φυτικό βασίλειο σφύζει ζωής

H Μimosa pudica μαθαίνει και θυμάται, όπως και τα ζώα. Και όλα αυτά χωρίς να διαθέτει εγκέφαλο

Σίδνεϊ

Είναι δυνατόν ένα φυτό να μαθαίνει και να θυμάται αφού δεν διαθέτει εγκέφαλο; Και όμως είναι, όπως υποστηρίζουν ερευνητές του Πανεπιστημίου της Δυτικής Αυστραλίας και του Πανεπιστημίου της Φλωρεντίας στην Ιταλία. Οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι ένα φυτό που ανήκει στην οικογένεια των μπιζελιών και αποκρίνεται στο άγγιγμα έχει μάθει ότι οι σταγόνες του νερού δεν είναι επιβλαβείς για την επιβίωσή του και μάλιστα διατηρεί αυτή τη γνώση επί εβδομάδες.

Η νέα μελέτη μαρτυρεί ότι τα φυτά μαθαίνουν σημαντικές για την επιβίωσή τους λεπτομέρειες και την ίδια στιγμή... διδάσκει στους ειδικούς - και όχι μόνο - να δουν τη χλωρίδα με άλλο μάτι.

Το φυτό-«καλός μαθητής»

Το φυτό-«καλός μαθητής» ονομάζεται Mimosa pudica και είναι επίσης γνωστό ως ευαίσθητο φυτό ή μιμόζα-μη μου άπτου. Κατάγεται από τη Βραζιλία, την Ινδία και το Εκουαδόρ και τα άνθη του σχηματίζουν μικρές χνουδωτές μπάλες με χρώμα συνήθως ροζ ή μοβ. Όσο για την ευαισθησία του, αυτή έγκειται στο ότι τα φύλλα του διπλώνονται σε κάθε άγγιγμα και αν μάλιστα κάποιος τα αγγίξει με λίγο περισσότερη δύναμη, οι μίσχοι λυγίζουν και αυτά πέφτουν. Οι κινήσεις αυτές ονομάζονται σεισμογενείς μετακινήσεις (αφορούν αντίδραση στον φυσικό κραδασμό). Παράλληλα τα φύλλα του Mimosa pudica κλείνουν τη νύχτα και ξανανοίγουν με το φως του ήλιου, υποτασσόμενα σε κινήσεις γνωστές ως νυκτογενείς μετακινήσεις.

Αυτές οι κινήσεις προκαλούνται όταν συγκεκριμένες περιοχές των φυτικών κυττάρων χάνουν την ωσμωτική πίεση - πρόκειται για τη δύναμη που ασκείται στα κυτταρικά τοιχώματα από το νερό εντός των κυττάρων. Όταν το φυτό... ενοχλείται, περιοχές του μίσχου του εκλύουν χημικά όπως ιόντα καλίου, τα οποία και ωθούν το νερό έξω από τα κύτταρα. Έτσι προκαλείται απώλεια της πίεσης και τελικώς κατάρρευση των φυτικών κυττάρων.

Όχι απλές ανακλαστικές κινήσεις

Οι ειδικοί από το Πανεπιστήμιο της Δυτικής Αυστραλίας σε συνεργασία με τον καθηγητή Στέφανο Μανκούζο του Πανεπιστημίου της Φλωρεντίας ανακάλυψαν ότι αυτές οι κινήσεις του φυτού δεν είναι απλώς ανακλαστικές.

Οι ερευνητές εξέτασαν τη βραχυπρόθεσμη και τη μακροπρόθεσμη «μνήμη» του Mimosa pudica σε περιβάλλοντα με πολύ καθώς και με λίγο φως ρίχνοντας επανειλημμένως νερό σε φυτά του συγκεκριμένου είδους μέσω μιας ειδικής συσκευής προκειμένου να διερευνήσουν την απόκρισή τους.

Όπως είδαν, τα φυτά σταμάτησαν να μαζεύουν τα φύλλα τους μόλις έμαθαν ότι το νερό δεν αποτελούσε απειλή για την επιβίωσή τους. Μάλιστα, σύμφωνα με δημοσίευση στο επιστημονικό έντυπο «Oecologia», τα Mimosa pudica αποκτούσαν αυτή την επίκτητη συμπεριφορά μέσα σε δευτερόλεπτα και, όπως συμβαίνει και με τα ζώα, η μάθηση ήταν ταχύτερη σε συνθήκες λίγου φωτός.

Μνήμη επί εβδομάδες

«Το πιο αξιοσημείωτο είναι ότι τα συγκεκριμένα φυτά μπορούσαν να θυμηθούν αυτό που είχαν μάθει επί αρκετές εβδομάδες, ακόμη και όταν οι περιβαλλοντικές συνθήκες είχαν αλλάξει» γράφουν οι ερευνητές.

Σύμφωνα με τα νέα ευρήματα, τα «ευαίσθητα φυτά» είναι σε θέση να μάθουν και να θυμηθούν όπως και τα ζώα, χωρίς όμως να διαθέτουν εγκέφαλο.

Παρ' ότι οι επιστήμονες δεν είναι σίγουροι ποιος μηχανισμός κάνει το Mimosa pudica να μαθαίνει και να θυμάται, εκτιμούν ότι αφορά ένα δίκτυο σηματοδότησης που βασίζεται στο ασβέστιο εντός των κυττάρων του φυτού - πρόκειται για ένα δίκτυο του οποίου η λειτουργία προσομοιάζει με εκείνη που εμπλέκεται στη διαδικασία μνήμης των ζώων.

Η νέα μελέτη αλλάζει ριζικά τον τρόπο με τον οποίον οι άνθρωποι αντιλαμβάνονται τα φυτά καθώς και τα όρια μεταξύ φυτών και ζώων. Και αυτό διότι μέχρι σήμερα εκτιμούσαμε ότι η μάθηση αποτελεί «προνόμιο» μόνο των οργανισμών που διαθέτουν νευρικό σύστημα. Τελικώς η φύση αποδεικνύει ότι έχει πολλά ακόμη να διδάξει στα... εγκεφαλικά όντα που συχνά την κακοποιούν.

Τα φυτά «μιλούν» μεταξύ τους
Προηγούμενη μελέτη του καθηγητή Ρίτσαρντ Κάρμπαν από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας έδειξε ότι τα φυτά επικοινωνούν μεταξύ τους προκειμένου να προστατευθούν από τους εχθρούς.

«Τα φυτά έχουν πολύ πιο εξελιγμένη και εκλεπτυσμένη συμπεριφορά από ό,τι φανταζόμαστε» σημείωσε ο καθηγητής Κάρμπαν, η μελέτη του οποίου δημοσιεύθηκε το 2009 στο επιστημονικό έντυπο «Εcology Letters».

Σύμφωνα με εκείνη τη μελέτη την οποία ο ίδιος ο «πατέρας» της χαρακτήρισε «αμφιλεγόμενη», τα φυτά... κουβεντιάζουν στέλνοντας χημικά σήματα μέσω του αέρα και προειδοποιώντας τους γείτονές τους σχετικά με την ύπαρξη πεινασμένων θηρευτών. Όταν ο γείτονας «ακούσει» το μήνυμα αυξάνει τις άμυνές του ενάντια σε εχθρούς όπως οι ακρίδες και οι κάμπιες.

Προκειμένου να καταλήξει στα συμπεράσματά του ο ειδικός μελέτησε ένα είδος θάμνου που ενδημεί στις δυτικές ΗΠΑ (sagerbrush bush). Χρησιμοποίησε ψαλίδι ώστε να κόψει φύλλα και μίσχους από τέτοιους θάμνους προκαλώντας τους καταστροφές αντίστοιχες με εκείνες που τους προκαλούν οι ακρίδες.

Στη συνέχεια φύτεψε κάποια φυτά που είχαν υποστεί βλάβες μαζί με κάποια που δεν είχαν υποστεί καμία βλάβη σε ένα χωράφι και μέτρησε τα επίπεδα θήρευσης στους γείτονές τους. Όπως προέκυψε, τα φύλλα των φυτών που κοντά τους είχαν «ψαλιδισμένους» γείτονες παρουσίαζαν και τις μικρότερες καταστροφές εξαιτίας επίθεσης ακρίδων, γεγονός που σημαίνει ότι είχαν λάβει σήμα από τα «πληγωμένα» φυτά και είχαν προετοιμαστεί κατάλληλα ώστε να αντιμετωπίσουν τον εχθρό.

Η δρ Μόνικα Γκαλιάνο, ερευνήτρια στο Κέντρο Εξελικτικής Βιολογίας του Πανεπιστημίου της Δυτικής Αυστραλίας, που ήταν και πρώτη συγγραφέας της νέας μελέτης, δημοσίευσε πρόσφατα μια άλλη μελέτη που δείχνει ότι τα φυτά μπορούν να «συνομιλήσουν» με χρήση ήχων.

Βήμα Science

Newsroom ΔΟΛ

Ένα στοχευμένο τέλος στο έργο ; ...

Εδώ και μήνες, οι “νταβατζήδες” που περνούσαν γενεές 14 τον ΣΥΡΙΖΑ ξαφνικά τον θέλουν κυβέρνηση. Όχι, δεν είναι “μυστήριο”. Οι βαρόνοι θεωρούν ότι κρατούν πλέον αρκετά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ (ενδεικτική η περίπτωση Σταθάκη), γεγονός που θα λειτουργήσει αποτρεπτικά στην ενδεχόμενη “βλάβη συμφερόντων τους”.

Η αλήθεια είναι ότι ο Τσίπρας ακροβατεί μεταξύ των “επενδυτών” και κάποιων γραφικών απολειφαδιών της εποχής Αλαβάνου, τότε που το κόμμα λειτουργούσε ως παρακράτος του Παπανδρέου (εποχή Καραμανλή). Το πρόβλημα λοιπόν δεν είναι οι “συνιστώσες” που αρθρώνουν διαφορετική άποψη, αλλά αυτοί που παριστάνουν τους εν δυνάμει υπουργούς και ασκούν υψηλές δημόσιες σχέσεις. Οι τοκογλύφοι της Τρόικας εύχονται να δουν έναν Τσακαλώτο ή έναν παλιμπαιδίζοντα απολύτως διαχειρίσιμο Μηλιό στην κυβέρνηση, από ότι έναν Παναγιώτη Λαφαζάνη, έναν Ρούντι Ρινάλντι, ανθρώπους ακέραιους και ιδεολόγους.

Όλα λοιπόν θα εξαρτηθούν από το πόσο ευάλωτος θα αποδειχθεί ο Αλέξης Τσίπρας σε αυτές τις πιέσεις. Αυτό που επίσης δεν πρέπει να προκαλεί εντύπωση είναι πως οι “χρυσαυγοφάγοι” εκδότες προωθούν ένα τέτοιο σχέδιο που νομοτελειακά θα κάνει την Χρυσή Αυγή αξιωματική αντιπολίτευση. Ένα δώρο άνευ προηγουμένου σε αυτό που υποτίθεται ότι πολεμούν. Είναι γεγονός πως η συγκυβέρνηση ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ είναι το ιδανικό σενάριο για την Χρυσή Αυγή, αφού αυτόματα δημιουργεί ένα δίπολο που στο παραμικρό “ατύχημα” θα την φέρει στην εξουσία.

Εδώ υπάρχουν κάποιες θεωρίες συνωμοσίας από το 2010, σύμφωνα με τις οποίες το καταληκτικό σενάριο του μνημονίου είναι όντως ο εθνικός διχασμός και μία κυβέρνηση τύπου Γούναρη ή Ιωαννίδη για να “τελειώσει το έργο”. Σε αυτό συντείνουν και απόψεις που λένε “δεν είναι δυνατόν να θέλουν να πολεμήσουν την Χρυσή Αυγή και να αφήνουν στο απυρόβλητο τους καθοδηγητές της που σήμερα βρίσκονται στην κυβέρνηση”.

Οι νταβατζήδες πάντως έχουν αποδείξει πως δεν δίνουν δεκάρα για την πατρίδα και τον λαό. Ως αρχιτέκτονες της καταστροφής, ακόμα και το πιο ακραίο σενάριο δεν πρέπει να θεωρείται “άκρατη συνωμοσιολογία”.

http://olympia.gr

Όταν οι μνήμες επιβιώνουν...

Το παγκόσμιο ενδιαφέρον έχουν προκαλέσουν οι ικανότητες ενός 6χρονου παιδιού από τη Σκωτία, το οποίο οραματίζεται γεγονότα και καταστάσεις που ανήκουν σε άλλη εποχή.
Ο λόγος για τον Κάμερον Μακόλεϊ, ο οποίος το 2003 σε ηλικία μόλις 3 ετών άρχισε να μιλάει για μία οικογένεια, έναν τόπο και ένα άσπρο σπίτι που ποτέ δεν είχε δει. Μάλιστα, το μικρό παιδί περιέγραφε στους γονείς του μία άλλη μητέρα με μακριά και καστανά μαλλιά, τα αδέλφια του, ένα λευκό σπίτι μπροστά στη θάλασσα, ένα μαύρο αυτοκίνητο, και έναν πατέρα που σκοτώθηκε σε τροχαίο δυστύχημα.
«Ο καιρός περνούσε και ο Κάμερον μάς περιέγραφε συνεχώς περιστατικά με λεπτομέρειες με την άλλη οικογένεια και υποστήριζε ότι είχε γεννηθεί στο νησί Μπάρα της Κορνουάλης» είχε δηλώσει στο παρελθόν η 42χρονη μητέρα του μικρού αγοριού.
«Άρχισε να παραπονιέται πως εμείς έχουμε ένα μπάνιο, ενώ το άλλο σπίτι είχε τρία, ενώ μας έλεγε συνεχώς ότι δεν πρέπει να φοβόμαστε τον θάνατο, γιατί ξαναγυρίζουμε κάποια στιγμή» ανέφερε η μητέρα του!
Η επιμονή του μικρού για να δει την πρώτη του οικογένεια και τα κλάματα του, ανάγκασε τη μητέρα του να βρει και να ενημερώσει τον διευθυντή της Κλινικής Παιδικής Ψυχιατρικής του Πανεπιστημίου της Βιρτζίνια με ειδικότητα στις μετενσαρκώσεις να τους συνοδεύσει μαζί με μία κάμερα στο νησί Μπάρα.
Με το ταξίδι τους στο νησί Μπάρα, πράγματι βρήκαν το άσπρο σπίτι με τα τρία μπάνια ακριβώς έτσι όπως το περιέγραφε ο Κάμερον. Το σπίτι είχε εγκαταλειφθεί και μετά από έρευνα στο ληξιαρχείο βρήκαν πως η οικογένεια που περιέγραφε ο μικρός είχε ζήσει στο άσπρο σπίτι πριν πολλά χρόνια.
Ο 6χρονος είδε τις φωτογραφίες της οικογένειας και αναγνώρισε τα πάντα μέχρι το μαύρο αυτοκίνητο και αυτό για το οποίο μιλούσε συνέχεια, το σκυλί με τις βούλες.
Η μητέρα του είπε πως «ο Κάμερον έλαμπε από χαρά» και μετά όταν πια γύρισαν στο σπίτι τους, ο μικρός ησύχασε κι έγινε πια πολύ ήρεμος».

Σχετικό βίντεο εδώ:
http://www.youtube.com/watch?v=2Wh0OsVtdeE

Η υπέρβαση του θανάσιμου εναγκαλισμού των φαρμακευτικών εταιριών, στην αναζήτηση θεραπείας του καρκίνου

Το παρακάτω κείμενο δημοσιεύθηκε πριν μερικά χρόνια στο newsletter της ιστοσελίδας του David Icke στη διεύθυνση http://www.davidicke.com, με τον τίτλο The killing machine … called « modern medicine ». Ο David Icke, με αφορμή την περιπέτεια υγείας του φίλου και γνωστού του Brian Haw, ξεσπαθώνει εναντίον του ιατρικού κατεστημένου και των φαρμακοβιομηχανιών βγάζοντας τα άπλυτα τους στη φόρα. Και αυτά που έχει να τους προσάψει δεν είναι λίγα! Οι πιο υποψιασμένοι δεν θα εκπλαγούν και ιδιαίτερα αλλά όσοι δεν έχουν εμβαθύνει στην έρευνα για ιατρικές απάτες και βρομιές θα πέσουν απ’ τα σύννεφα με αυτά που θα διαβάσουν. Έχω διατηρήσει το περισσότερο φωτογραφικό υλικό που συνόδευε το πρωτότυπο κείμενο.

Γιατί αυτοί οι βαθύτατα διαταραγμένοι « άνθρωποι » θα προτιμούσαν να πεθαίνουμε μαζικά παρά να θεραπευτούμε χρησιμοποιώντας μια εναλλακτική θεραπεία και γιατί έχουν δημιουργήσει το μύθο της χοληστερόλης και το φόβο του ήλιου για να βλάψουν το σώμα και την καρδιά – και τόσα άλλα.

Γεια σε όλους …
Καθώς ταξίδευα και έβγαζα ομιλίες στην Αμερική τον Οκτώβρη, έλαβα ένα μήνυμα να επικοινωνήσω με τον Brian Haw, τον ακτιβιστή για την ειρήνη που ξεκίνησε μια διαμαρτυρία 24 ώρες το 24ωρο και 7 μέρες την εβδομάδα έξω απ’ το κτίριο της Βουλής στο Λονδίνο το 2001 για να τονίσει από τότε τη σφαγή και τον πόνο των παιδιών που σκοτώθηκαν και ακρωτηριάστηκαν στους πολέμους στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ και για να δείξει τη φρίκη που προκαλεί η χρήση του απεμπλουτισμένου ουρανίου.
Η αφοσίωση του στον αγώνα του είναι πραγματικά το κάτι άλλο. Κάθεται βρέξει χιονίσει στην πλατεία απέναντι απ’ την είσοδο της Βουλής αντιμετωπίζοντας τις επιθέσεις των τραμπούκων και της αστυνομίας ( που πολύ συχνά είναι το ίδιο πράγμα).
Πολλές φορές τον έχουν συλλάβει, τον έχουν κακοποιήσει, τον έχουν απειλήσει καθώς συνέχεια αντιστέκεται στις προσπάθειες της κυβέρνησης για την εκδίωξη του. Τα μέλη της κυβέρνησης του Tony Blair αισθάνθηκαν τόσο άβολα με την διαμαρτυρία του Brian Haw που γινόταν μπροστά στα μούτρα τους σε σημείο που ψήφισαν νέους νόμους για να τον διώξουν. Όμως οι νόμοι δεν μπορούσαν να έχουν αναδρομική ισχύ και έτσι ο Brian παρέμεινε στην πλατεία.

Έχω επισκεφτεί τον Brian μερικές φορές τα τελευταία χρόνια και έχουμε κουβεντιάσει για τις εξελίξεις. Σε πολλά πράγματα οι απόψεις μας δε συγκλίνουν αλλά αυτό δεν έχει σημασία. Πάντα θαύμαζα την αφοσίωση του και τη δύναμη του χαρακτήρα του γιατί τραβάει το δρόμο του ότι κι αν προκύψει και είναι πραγματικά εξοργισμένος με αυτό που γίνεται στο όνομα μας στο Ιράκ και το Αφγανιστάν.
Έτσι στεναχωρήθηκα πολύ όταν πήρα το μήνυμα για τον Brian στην Αμερική που έλεγε ότι ήταν στο νοσοκομείο στο Λονδίνο με καρκίνο των πνευμόνων και ότι έπρεπε να επικοινωνήσω μαζί του.
Επέστρεψα πίσω δια μέσω Λονδίνου για να πάω στην επόμενη εκδήλωση στην Ευρώπη όπου θα μιλούσα και μόλις κατέβηκα απ’ το αεροπλάνο κατευθύνθηκα αμέσως προς το νοσοκομείο κοντά στο κτίριο της Βουλής για να δω τον Brian.
Αυτό που μου έκανε τρομερή εντύπωση ήταν πως παρά τη διάγνωση η έννοια του Brian ήταν το πως θα επιστρέψει στη θέση του στην πλατεία το συντομότερο δυνατό.
Του είχαν πει ότι έπασχε από καρκίνο των πνευμόνων που ήταν « εγχειρήσιμος ». Αλλά ο όρος «εγχειρήσιμος », όπως προέκυψε στη συνέχεια, σήμαινε ότι μπορούσε να γίνει αφαίρεση του πνεύμονα και μετά άλλαξαν γνώμη επειδή είπαν ότι ο άλλος πνεύμονας δεν ήταν αρκετά δυνατός για να τα καταφέρει μόνος του. Καθώς καθόμουν δίπλα του, ένας νεαρός γιατρός ήρθε και άρχισε να μιλάει για μια επέμβαση που θα εμπόδιζε τον όγκο να φράξει την τραχεία και μετά πρότεινε τη συνηθισμένη θεραπεία που ακολουθεί την επέμβαση – τη χημειοθεραπεία.
Τα φάρμακα της χημειοθεραπείας είναι δηλητήρια που σκοτώνουν τα κύτταρα, όχι απλά τα καρκινικά κύτταρα αλλά όλα τα κύτταρα, συμπεριλαμβανομένων και των κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος. Το ζήτημα είναι το αν τα φάρμακα θα σκοτώσουν τα καρκινικά κύτταρα προτού καταστρέψουν αρκετά υγιή κύτταρα και οδηγήσουν το σώμα στο θάνατο. Και ακόμα και αν μερικές φορές υπάρχει επιτυχία, η χημειοθεραπεία θα έχει καταστρέψει αρκετά κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος με αποτέλεσμα ο ασθενής να είναι πολύ πιο επιρρεπής στο να αναπτύξει περισσότερους καρκίνους και αρρώστιες που κανονικά ένα υγιές ανοσοποιητικό σύστημα θα αντιμετώπιζε.
Ο Brian απέρριψε τη χημειοθεραπεία και ήθελε να ακολουθήσει την εναλλακτική θεραπεία που βασίζεται στο έργο του Ιταλού ογκολόγου Tullio Simoncini, « Cancer Is A Fungus … And It Is Curable » ( σ.τ.μ. Ο Καρκίνος Είναι Μύκητας … Και Θεραπεύεται ) το οποίο έχω αναφέρει στο newsletter μου.

Ο Simoncini ήταν ένας κορυφαίος χειρούργος-ογκολόγος στην Ιταλία που είχε κουραστεί να βλέπει παιδιά να πεθαίνουν όχι απλά απ’ τον καρκίνο αλλά απ’ τη χημειοθεραπεία και την ακτινοθεραπεία. Στα βιβλία μου το περιγράφω ως « Dying to be cured » ( σ.τ.μ. Πεθαίνεις για να θεραπευτείς ).
Σκέφτηκε ότι έπρεπε να υπάρχει κάποιος καλύτερος τρόπος θεραπείας και άρχισε να επανεξετάζει την ασθένεια του καρκίνου απ’ το μηδέν και χωρίς προκαταλήψεις σχετικά με το τι ήταν και πως μπορούσε να νικηθεί.
Η έρευνα που ακολούθησε και η εμπειρία του στο χώρο της ογκολογίας και της χειρουργικής τον οδήγησαν στην ανακάλυψη ότι ο καρκίνος προκαλείται από ένα μύκητα γνωστό ως Candida. Σχεδόν όλοι έχουν Candida, έναν οργανισμό που μοιάζει με ζυμομύκητα, αλλά αυτό δεν αποτελεί πρόβλημα γιατί το ανοσοποιητικό σύστημα τον ελέγχει. Το πρόβλημα παρουσιάζεται μόνο όταν το ανοσοποιητικό σύστημα βρίσκεται σε καταστολή και είναι εξασθενισμένο (από το άγχος, τα φάρμακα, τα ναρκωτικά, τα συντηρητικά τροφίμων, την ηλεκτρομαγνητική μόλυνση κτλ. ή αλλιώς τη «σύγχρονη ζωή »). Τότε η Candida μεταμορφώνεται σε έναν ισχυρό μύκητα που μπορεί να βγει εκτός ελέγχου και να κατακλύσει το σώμα και τα όργανα του.
Το ανοσοποιητικό σύστημα αντιδρά με πανικό σε αυτή την εξάπλωση του μύκητα κατασκευάζοντας κυτταρικά τοιχώματα ή φράγματα – τα οποία είναι γνωστά ως « καρκινικοί όγκοι » – για να προστατέψει το σώμα απ’ την επίθεση των μυκήτων.
Αυτό δεν είναι τόσο μια κυτταρική δυσλειτουργία όσο μια απελπισμένη προσπάθεια αναχαίτισης της επίθεσης του μύκητα. Όταν τμήματα του μύκητα αποσπώνται και κατακλύζουν άλλα μέρη του σώματος, το ανοσοποιητικό σύστημα αντιδρά με τον ίδιο τρόπο και έτσι έχουμε αυτό που ονομάζεται δευτερεύων καρκίνος.
Μπορείς να δοκιμάσεις να αφαιρέσεις τη ρίζα του προβλήματος χειρουργικά αλλά αν ο μύκητας είναι ακόμα ενεργός θα επιστρέψει απλά κάπου αλλού. Γι’ αυτό το ποσοστό επιβίωσης για ασθενείς με καρκίνο των πνευμόνων στο Ηνωμένο Βασίλειο πχ. είναι μόλις 29.7% μετά από ένα χρόνο και 8.8% μετά από πέντε χρόνια.
Ο Simoncini ξεκίνησε την ανακάλυψη του όταν αναρωτήθηκε γιατί υπήρχαν πάντα λευκές μπαλίτσες γύρω απ’ τον καρκινικό όγκο όποτε έκανε εγχείρηση σε καρκινοπαθείς. Και τότε συνειδητοποίησε γιατί συνέβαινε αυτό.

Η Candida στους καρκινικούς όγκους, είναι λευκή.

Πριν λίγους μήνες μοιράστηκα με τον Tullio Simoncini μια ημερήσια παρουσίαση που είχε οργανωθεί απ’ τον Mike Lambert της κλινικής Shen ένα δρόμο πιο κάτω απ’ το σπίτι μου και ο Tullio με εντυπωσίασε βαθύτατα ως άνθρωπος και ως επιστήμονας. Έχει πάθος να βοηθάει ανθρώπους που δεν θα χρειαστεί να πεθάνουν αν φροντιστούν όπως πρέπει και ακολουθήσουν θεραπευτική αγωγή με μια από τις ισχυρότερες αντιμυκητιακές ουσίες στον πλανήτη – τη διττανθρακική σόδα ( σ.τ.μ. δηλαδή τη μαγειρική σόδα ) , ναι αυτό το πράγμα που μπορείς να αγοράσεις στο σούπερ μάρκετ δίνοντας ένα γελοίο ποσό.
Πως μπορεί το βασικό συστατικό του μπέικιν πάουντερ να σκοτώνει τον καρκίνο; Είναι απίστευτα αποτελεσματικό στο να σκοτώνει το μύκητα Candida και όταν αυτό συμβαίνει, το ανοσοποιητικό σύστημα διαλύει το κυτταρικό φράγμα – τον όγκο – γιατί δε χρειάζεται πλέον.
Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι γνώριζαν για τις θεραπευτικές ιδιότητες των αντιμυκητιακών ουσιών και Ινδικά βιβλία γραμμένα πριν από χιλιάδες χρόνια πραγματικά συνιστούν αυτές με τη μεγαλύτερη δραστικότητα για τη θεραπεία του καρκίνου. Επειδή ο καρκίνος δε μπορεί να υπάρξει σε ένα αλκαλικό περιβάλλον – ο μύκητας μπορεί να υπάρξει μόνο σε ένα όξινο περιβάλλον και υπάρχει τόσος καρκίνος τριγύρω επειδή η διατροφή και ο τρόπος ζωής έχουν κάνει τα σώματα των ανθρώπων απίστευτα όξινα. Ακόμα και το άγχος και τα αρνητικά συναισθήματα εμφανίζονται χημικά ως οξέα στο σώμα.

Τι είναι η διττανθρακική σόδα; Μια ισχυρή αλκαλική ουσία.

Η αλκαλοποίηση του σώματος αυξάνει επίσης την παροχή του οξυγόνου στην πληγείσα απ’ τον καρκίνο περιοχή και ο καρκίνος δε μπορεί να επιβιώσει σε μια ατμόσφαιρα πλούσια σε οξυγόνο. Η διττανθρακική σόδα είναι πολύ πιο αποτελεσματική από τα αντιμυκητιακά φάρμακα και έχει ένα άλλο φοβερό πλεονέκτημα – οι μύκητες δε μπορούν να μεταλλαχθούν ώστε να αναπτύξουν νέα στελέχη με ανοσία σ’ αυτή όπως μπορεί να συμβεί με τα άλλα φάρμακα.
Στην παρουσίαση του Simoncini είδα εντυπωσιακές φωτογραφίες από το στάδιο πριν τη θεραπεία και μετά απ’ αυτή και παρακολούθησα ένα πλήθος ανθρώπων που είχαν να διηγηθούν επιβλητικές ιστορίες για τις « θαυματουργές » θεραπείες τους και την ανάρρωση τους ακόμα κι από προχωρημένα στάδια του καρκίνου.

Έναν Αμερικάνο τον έστειλαν στο σπίτι του απ’ το νοσοκομείο και του είπαν απλά να απολαύσει το χρόνο που του απέμενε γιατί δε γινόταν τίποτα, αλλά όταν πέτυχε τυχαία το Simoncini στο διαδίκτυο και πήγε για θεραπεία στην Ιταλία επέστρεψε στο νοσοκομείο για να ξεκαθαρίσει τα πράγματα. Μία κυρία μίλησε για το πως θεραπεύτηκε από τον καρκίνο του μαστού μέσα σε επτά μέρες. Ο ίδιος γνωρίζω ότι πάρα πολλοί άνθρωποι έχουν δει τους καρκίνους τους να εξαφανίζονται έπειτα από τη θεραπεία του Simoncini και άλλοι γιατροί έχουν αρχίσει να ακολουθούν το παράδειγμα του, αν και πάντα κάτω από τις τρομερές πιέσεις των ιατρικών οργανισμών και των κυβερνητικών αρχών που χρηματοδοτούνται και ελέγχονται απ’ τα καρτέλ των φαρμακευτικών εταιρειών που θέλουν να συντρίψουν οποιαδήποτε εναλλακτική θεραπεία πάει κόντρα στο νυστέρι, τη χημειοθεραπεία και την ακτινοθεραπεία.
Όταν ο Simoncini ανακάλυψε ότι η θεραπεία του είχε αποτέλεσμα, προσέγγισε τους επίσημους ιατρικούς οργανισμούς στην Ιταλία για να ζητήσει να γίνουν κλινικές δοκιμές ώστε να αποδείξει πόσο αποτελεσματική ήταν. Αν το ιατρικό κατεστημένο ενδιαφερόταν πραγματικά για τους ασθενείς και το καλό τους θα άρπαζε αυτή την ευκαιρία. Αντί γι’ αυτό όμως φρόντισαν να αφαιρέσουν την άδεια ασκήσεως του ιατρικού επαγγέλματος απ’ τον Simoncini και επιχείρησαν να σταματήσουν τη θεραπεία του ενώ οργάνωσαν τη διαπόμπευση του απ’ τα Μ.Μ.Ε και τον απείλησαν με φυλάκιση. Τον διέγραψαν απ’ τον ιατρικό οργανισμό της Ιταλίας και δεν τον άφηναν να βλέπει ασθενείς λόγω « της χρήσης μη εγκεκριμένων θεραπειών ».
Αυτοί και οι όμοιοι τους σε όλο τον κόσμο είναι άρρωστοι με όλη τη σημασία της λέξης. Άρρωστοι στην καρδιά και άρρωστοι στο μυαλό. Όσο για το αν είναι άρρωστοι στην ψυχή έχω αμφιβολίες γιατί μπορεί να μην έχουν καν ψυχή.
Η εμπειρία του Brian Haw αποτελεί ένα τυπικό παράδειγμα του τι συμβαίνει. Του εξήγησα τη θεραπεία και του κανόνισα μια συνάντηση με τον Mike Lambert απ’την κλινική Shen, ο οποίος με τη σειρά του κανόνισε γι’ αυτόν μια τηλεφωνική συνομιλία με τον Tullio Simoncini.

Τότε ήταν που άρχισαν τα προβλήματα. Ήταν φανερό ότι είχε γίνει βούκινο στο νοσοκομείο του Λονδίνου που νοσηλευόταν ο Brian αυτό που σχεδιάζαμε και ξαφνικά ο Mike δέχθηκε ένα τηλεφώνημα απ’ το Βρετανικό Γενικό Ιατρικό Συμβούλιο που τον προειδοποιούσε να μην τολμήσει να εφαρμόσει καμία τέτοια θεραπεία στη Βρετανία – κάτι που ούτως ή άλλως δεν είχε πρόθεση να κάνει.
Ακόμα, ο Tullio Simoncini χρειαζόταν να δει τις γνωματεύσεις και τις ακτινογραφίες του Brian ώστε να μάθει που ακριβώς βρισκόταν ο καρκίνος και να εκτιμήσει πόσο προχωρημένος ήταν. Όμως το νοσοκομείο τις κρατούσε για εβδομάδες και δε μας άφηνε να τις πάρουμε πράγμα που έκανε αδύνατη τη διάγνωση για τη θεραπεία του. Έτσι χάθηκε χρόνος.
Πήγα με τον Mike να δούμε τον Brian και να ρωτήσουμε το προσωπικό του νοσοκομείου τι στα κομμάτια γινόταν με τις γνωματεύσεις κτλ. και δεν του τις έδιναν. Στην πραγματικότητα ήταν αφημένες στο γραφείο της πτέρυγας αλλά δε μπορούσαν να του τις παραδώσουν χωρίς άδεια από τη διεύθυνση του νοσοκομείου και μας είπαν ότι έπρεπε να περάσουν 40 μέρες – ναι 40 μέρες – για να τις παραδώσουν στον ασθενή.
Τι νόημα έχει αυτό; Οι περισσότεροι ασθενείς μέχρι τότε είτε θα έχουν πεθάνει είτε θα έχουν πάρει εξιτήριο. Εξέφρασα ανοιχτά το πως αισθανόμουν για αυτή την εξωφρενική κατάσταση και την άλλη μέρα μας έδωσαν αυτά που θέλαμε. Αλλά όταν τα στείλαμε στον Simoncini μας είπε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με τις αξονικές τομογραφίες – ήταν θολές, αλλοιωμένες και αδύνατο να διαβαστούν σωστά.
Αυτό έχει ζωτική σημασία για τον εξής λόγο. Όταν η διττανθρακική σόδα διαλυμένη σε νερό έρθει σε επαφή με τον μύκητα, τον αφήνει νεκρό – κάθε φορά. Γι’ αυτό, με εξαίρεση τον καρκίνο των οστών, μπορείς να καταστρέψεις σχεδόν κάθε καρκινικό όγκο αν καταφέρεις να εναποθέσεις το διάλυμα της διττανθρακικής σόδας πάνω στον μύκητα/όγκο.
Αν αυτή η θεραπεία ήταν σε μεγάλο βαθμό διαθέσιμη στα νοσοκομεία, τότε δε θα υπήρχε αυτό το πρόβλημα γιατί μέσω μιας χειρουργικής επέμβασης το διάλυμα θα μπορούσε να εγχυθεί οπουδήποτε. Επίσης αυτό μπορεί να γίνει χωρίς καμία επέμβαση αν η περιοχή του σώματος που μας αφορά αιματώνεται καλά γιατί η διττανθρακική σόδα μπορεί να εισαχθεί στην κυκλοφορία του αίματος όσο πιο κοντά γίνεται στο μύκητα και το αίμα θα την πάει στο σημείο που θέλουμε.
Σε μερικά είδη καρκίνου, όπως του λάρυγγα, μπορεί να χρησιμοποιηθεί από του στόματος και στον καρκίνο του δέρματος φυσικά τα πράγματα είναι πιο απλά – τοποθετείται πάνω του – όπως μπορείτε να δείτε στις παρακάτω εικόνες από το πριν και το μετά.
Χειρουργικές επεμβάσεις για αυτή τη ριζοσπαστική θεραπεία δεν επιτρέπονται εξαιτίας του ιατρικού κατεστημένου που υπηρετεί τα συμφέροντα των φαρμακοβιομηχανιών και έτσι ο Tullio Simoncini έπρεπε να αναπτύξει τη χρήση των ενδοσκοπίων, τα οποία είναι μακριά σωληνάκια που χρησιμοποιούν οι γιατροί για να δουν το εσωτερικό του σώματος χωρίς να κάνουν εγχείρηση. Κάτι τέτοιο επιτρέπει στη διττανθρακική σόδα να τοποθετηθεί κατευθείαν πάνω στον καρκίνο – μύκητα.
Αυτό σήμαινε ότι, μετά τον εξοστρακισμό του απ’ την ιατρική κοινότητα επειδή βρήκε μια αποτελεσματική θεραπεία για τον καρκίνο, ο Simoncini έπρεπε να συνεργαστεί με ιδιωτικές κλινικές που έχουν ιατρικό προσωπικό με άδεια να χρησιμοποιεί τα ενδοσκόπια και αυτό έχει κάνει τη θεραπεία πολύ πιο ακριβή απ’ ότι είναι στην πραγματικότητα. Η διττανθρακική σόδα από μόνη της είναι τόσο φτηνή όσο τα πατατάκια.
Όλα αυτά μπορούν να κάνουν την οργάνωση της θεραπείας μια πολύ δύσκολη και χρονοβόρα διαδικασία και προς τιμήν του ο Mike Lambert έκανε τουλάχιστον 100 τηλεφωνήματα καταβάλλοντας υπεράνθρωπες προσπάθειες για να βρεθεί μια κλινική στην οποία ο Brian Haw θα μπορούσε να κάνει τη θεραπεία.
Τότε όμως έφτασαν τα νέα ότι οι Ιταλικές αρχές είχαν κινηθεί και πάλι δικαστικά ενάντια στον Simoncini για να του απαγορέψουν ακόμα και τη συνεργασία με τις Ιταλικές κλινικές και το προσωπικό τους που τον βοηθούσε στο έργο του.
Δε βλέπουν καμία ειρωνεία ή αντίφαση στο γεγονός ότι όπως μου είπε ο Mike Lambert : « Η διττανθρακική σόδα χορηγείται συχνά ενδοφλέβια σε περιπτώσεις μεταβολικής οξέωσης, νεφρικών δυσλειτουργιών κτλ., και μερικές φορές χρησιμοποιούνται διαλύματα με περιεκτικότητα 8,4% ενώ ο Tullio Simoncini χρησιμοποιεί διαλύματα με ανώτατη περιεκτικότητα 5%.
Αυτό δείχνει την απελπισμένη προσπάθεια του ιατρικού κατεστημένου που ελέγχεται από τις φαρμακοβιομηχανίες να εμποδίσει τον κόσμο να δει πόσο αποτελεσματική είναι αυτή η θεραπεία. Αλλά από που κι ως που μπορεί να περιμένει κανείς συμπαράσταση ή τιμιότητα από ένα σύστημα ελέγχου που δεν έχει πρόβλημα να στοχοποιεί πόλεις ολόκληρες με άμαχο πληθυσμό και να ενορχηστρώνει γεγονότα σαν αυτά της 11/9 και άλλες εκτρωματικές πράξεις;
Αυτή είναι η νοοτροπία με την οποία έχουμε να κάνουμε και το κατεστημένο είναι τρομοκρατημένο στην ιδέα ότι κάποιος επώνυμος άνθρωπος με κύρος θα θεραπευτεί με αυτό τον τρόπο και με το παράδειγμα του θα καταστρέψει το Μαγαζάκι του Τρόμου των φαρμακευτικών εταιρειών και των μεγαλογιατρών δίνοντας δημοσιότητα στην αποτελεσματικότητα αυτής της θεραπείας και εκθέτοντας τις συστηματικές προσπάθειες για την απόκρυψη της.
Επίσης έχω επισημάνει το έργο δύο Βρετανών επιστημόνων και ερευνητών, των καθηγητών Gerry Potter και Dan Burke, οι οποίοι ανακάλυψαν την αποτελεσματικότητα μερικών φυσικών αντικαρκινικών ουσιών που ονομάζονται σαλβεστρόλες ( σ.τ.μ. salvestrols στο πρωτότυπο κείμενο ) και οι οποίες βρίσκονται σε πολλά φρούτα και λαχανικά. Τι ρόλο έχουν οι σαλβεστρόλες στα φρούτα και τα λαχανικά; Να σκοτώνουν τους μύκητες – δείτε στο newsletter της ιστοσελίδας μου το άρθρο « Stopping Cancer … The Way It Was Meant To Be » ( σ.τ.μ. Σταματώντας τον καρκίνο με τον τρόπο που θα έπρεπε ).
Η ριζοσπαστική δουλειά των Potter και Burke μας δίνει τη δυνατότητα και να θεραπεύσουμε τον καρκίνο και να προστατευθούμε απ’ αυτόν αλλά για μια ακόμα φορά έχουμε την επανάληψη του γνωστού πια σκηνικού – οι ερευνητές παρενοχλούνται συνεχώς και το έργο τους υπονομεύεται απ’ το ιατρικό κατεστημένο που δεν επιθυμεί την επιτυχία τους.

Τα « φάρμακα » των φαρμακοβιομηχανιών και οι κυνηγοί κεφαλών τους.

Στο τέλος ο Mike Lambert παρά τις αναποδιές τα κατάφερε και κανονίστηκε ο Brian Haw να ξεκινήσει θεραπεία σε κάποια Ευρωπαϊκή χώρα μέσα στις επόμενες δύο εβδομάδες κι όλα αυτά χάρη στην εκπληκτική ανταπόκριση σας στην έκκληση που έκανα αυτή την εβδομάδα μέσα απ’ την ιστοσελίδα για δωρεά χρημάτων ώστε να καλυφθούν τα έξοδα θεραπείας, μετακινήσεων και διαμονής του Brian Haw.
Η ανακούφιση μου δεν περιγράφεται μετά απ’ όλο αυτό το διάστημα που χάσαμε χρόνο εξαιτίας των συνθηκών στις οποίες αναφέρθηκα προηγουμένως.
Δεν υπάρχουν εγγυήσεις για το αν θα γίνει καλά ο Brian, ακόμα πρέπει να βρεθεί η ακριβής θέση του καρκίνου, σε πόσο προχωρημένο στάδιο βρίσκεται κ.ο.κ αλλά του δόθηκε η καλύτερη δυνατή ευκαιρία παρά τις πιθανότητες που είναι εναντίον του λόγω του πολύ χρόνου που ήδη έχει χαθεί.
Πόση κακία υπάρχει στον κόσμο όταν για να κανονίσεις μια θεραπεία που θα μπορούσε να βοηθήσει έναν καρκινοπαθή πρέπει να κάνεις τα αδύνατα δυνατά;
Πως είναι δυνατόν να πιστεύουμε ότι είμαστε ελεύθεροι όταν δεν έχουμε καν το δικαίωμα να αποφασίσουμε ποια θεραπεία θα επιλέξουμε για το ίδιο μας το σώμα που καταρρέει; Για σκεφτείτε το. Αυτό και μόνο το γεγονός δείχνει ξεκάθαρα ότι ο φασισμός βασιλεύει στον κόσμο που ζούμε.

Σχετικά κι εδώ:
http://www.candidacleanser.com/index-d.html

Σχετικό βίντεο εδώ:

http://www.youtube.com/watch?v=Jfgx7Wy_MdU


Πηγή:

http://eleftheria111.wordpress.com/2012/04/25/david-icke-%CE%B7-%CE%B4%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CF%86%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%BC%CE%B7%CF%87%CE%B1%CE%BD%CE%AE-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%BB%CE%AD%CE%B3%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%B9/