Γιατί η "αντιπροσωπευτική δημοκρατία" δεν είναι δημοκρατία

"...Αν η δημοκρατική κυβέρνηση προϋποθέτει επαγρυπνούντες και θαρραλέους πολίτες, η επαγρύπνηση και το θάρρος είναι ταυτόχρονα αποτέλεσμα της δημοκρατικής διακυβέρνησης. Αρνητικά, είναι προφανές ότι ένας λαός που μεταβιβάζει διαρκώς τις εξουσίες του δε θα διδαχθεί ποτέ τις πολιτικές αρετές του θάρρους και της επαγρύπνησης που απαιτεί η δημοκρατία. Θα εκπαιδευτεί αποκλειστικά στην ευκολία της παθητικότητας και της μεταβίβασης σε άλλους. Άπαξ και τελειώσουν οι εκλογές, οι πολίτες θα σπεύσουν να επιστρέψουν στις ιδιωτικές τους υποθέσεις. Όλοι οι μεγάλοι κλασσικοί συγγραφείς είχαν βαθύτατη επίγνωση αυτού του ουσιώδους και ξεχασμένου σήμερα δεσμού μεταξύ εκπαίδευσης (με τη βαθιά, όχι απλώς σχολική έννοια του όρου) και του πολιτικού θεσμού, ώς κύριου μέσου πολιτικής διαπαιδαγώγησης..."
"...είναι απόλυτα σαφές ότι η εκλογή μή ανακλητών αντιπροσώπων για μεγάλο χρονικό διάστημα αποτελεί μεταβίβαση της πολιτικής εξουσίας πρός όφελος μιάς επιμέρους κατηγορίας πολιτών. Δε χρειάζονται ιδιαίτερα λεπτομερείς αναλύσεις για να δεί κανείς ότι αυτή η κατηγορία τείνει εκ των πραγμάτων να διατηρήσει την εξουσία που της έχει ανατεθεί και ότι ώς εκ τούτου, άπαξ και εκλεγούν μή ανακλητοί αντιπρόσωποι, κάθε μετέπειτα εκλογή δεν θα αποτελεί πλέον εκλογή, αλλά θα επηρεάζεται πάντα από το αποτέλεσμα της δράσης αυτών που έχουν ήδη ασκήσει την εξουσία για ένα διάστημα δύο, τριών ή πέντε ετών. Στο εξής, αυτοί ακριβώς θα καθορίζουν το πλαίσιο μέσα στο οποίο θα συζητηθούν τα ζητήματα, πράγμα που τους δίνει τη δυνατότητα να διαμορφώνουν σε πολύ μεγάλο βαθμό της απαντήσεις..."

Η Ελληνική Ιδιαιτερότητα Β'
Κορνήλιος Καστοριάδης

Οι θετικές σκέψεις και τα θετικά συναισθήματα έλκουν και δημιουργούν θετικές πραγματικότητες

Χρειάζεστε έναν ήρεμο, καθαρό και θετικό νου για να ικανοποιήσετε τις ανάγκες σας για τον εαυτό σας, την οικογένειά σας και ίσως ακόμη για την κοινωνία και τον κόσμο.

Τα συναισθήματά μας έχουν απευθείας επίδραση στο σώμα μας. Κάθε φορά που νιώθουμε ένα συναίσθημα, το ενδοκρινικό μας σύστημα εκκρίνει συγκεκριμένες ορμόνες ή πεπτίδια που κυκλοφορούν μέσα στο αίμα μας προς όλα τα κύτταρα, γεμίζοντας τα με τις «ορμόνες αυτού του συναισθήματος». Η ορμονική κατάσταση που δημιουργείται από αρνητικά συναισθήματα φέρνει ανισορροπία σε διάφορα συστήματά μας όπως το νευρικό, το ενδοκρινικό και το ανοσοποιητικό μας σύστημα, τα οποία στη συνέχεια δημιουργούν έλλειψη ισορροπίας σε όλα τα άλλα συστήματα. Αυτό έχει σαν επακόλουθο να είμαστε πολύ περισσότερο ευαίσθητοι σε ασθένειες και διαταραχές.

Ιατρικές μελέτες στο «Ινστιτούτο Αριθμητικής της Καρδιάς» στην Καλιφόρνια έχουν δείξει ότι πέντε λεπτά θυμού ή απογοήτευσης μπορούν να αποδυναμώσουν μέρη του ανοσοποιητικού συστήματος για πέντε ώρες και ότι πέντε λεπτά αγάπης ή ευγνωμοσύνης μπορούν να ενισχύσουν το ανοσοποιητικό σύστημα για πέντε ώρες.

Άλλες μελέτες έχουν δείξει ότι αποκτούμε χημικό εθισμό σε ορμονικές εκκρίσεις από συγκεκριμένα συναισθήματα και έχουμε την τάση να αναζητούμε υποσυνείδητα τρόπους να ξαναδημιουργήσουμε αυτά τα συναισθήματα και να πάρουμε τις «ορμονικές δόσεις» μας, ακριβώς όπως κάνουμε με κάθε άλλη εθιστική ουσία. Στην πραγματικότητα αποκτούμε χημικό εθισμό σε συναισθήματα φόβου, θυμού, πόνου, πίκρας, μίσους ή ενοχής και έλκουμε και δημιουργούμε καταστάσεις, στις οποίες μπορούμε να βιώσουμε ξανά εκείνα τα οικεία συναισθήματα.

Αυτό στη συνέχεια οδηγεί σε ένα φαύλο κύκλο αναδημιουργίας αρνητικών συναισθηματικών καταστάσεων που ενισχύουν τις λανθασμένες πεποιθήσεις μας ότι κινδυνεύουμε ή ότι είμαστε θύματα ή ανάξιοι. Η υγεία, οι σχέσεις, η εργασία και η ευτυχία μας φθείρονται.

Ο νους μας δημιουργεί την πραγματικότητά μας

Το χειρότερο ίσως αποτέλεσμα είναι ότι, λόγω του νόμου της έλξης, τα αρνητικά μας συναισθήματα και οι αρνητικές μας σκέψεις έλκουν περισσότερα από αυτά για τα οποία νιώθουμε αρνητικά. Αυτό μπορεί επίσης να ονομαστεί νόμος του καθρεφτίσματος, νόμος της συμπαθητικής δόνησης ή νόμος της εκδήλωσης.

Ο νους, οι σκέψεις, τα συναισθήματα, οι προσδοκίες και οι συμπεριφορές μας δημιουργούν την πραγματικότητά μας. Όταν τα αλλάζουμε, η πραγματικότητά μας αλλάζει. Οι θετικές σκέψεις και τα θετικά συναισθήματα έλκουν και δημιουργούν θετικές πραγματικότητες.

Αυτή είναι η δοκιμασία του καιρού μας: το να νιώθουμε εμπιστοσύνη και θετικότητα ακόμη κι όταν η εξωτερική πραγματικότητα δεν εμπνέει θετικές σκέψεις. Εδώ είναι που ξεχωρίζουν «αυτοί που είναι στο κέντρο τους» από τους «φοβισμένους». Αυτοί, που μπορούν να συνεχίσουν να νιώθουν εμπιστοσύνη στην ικανότητά τους να αντιμετωπίσουν και να ξεπεράσουν τις προκλήσεις, θα είναι καλά. Αυτοί, που υποκύπτουν στο φόβο, το άγχος, το θυμό και το μίσος, όπως είναι πολύ εύκολο να κάνουν, θα υποφέρουν ακόμη περισσότερο.
Οι άλλοι καθρεφτίζουν τα συναισθήματά μας

Εκπέμπουμε τα συναισθήματά μας, σαν ενέργειες, είτε τα εκφράζουμε είτε όχι. Αυτές οι ενέργειες κάνουν τους άλλους να αντιδρούν και να συμπεριφέρονται με τρόπους που αντανακλούν τα συναισθήματά μας. Όταν έχουμε έντονα αρνητικά συναισθήματα για διάρκεια χρόνου (όχι απλά στιγμιαία συναισθήματα, που είναι φυσιολογικά και αβλαβή), στην πραγματικότητα αυξάνουμε την πιθανότητα να μας φερθούν οι άλλοι αρνητικά.Ακόμη κι όταν είμαστε «αθώοι», και δεν έχουμε βλάψει κανέναν, ο φόβος μας για τους άλλους θα τους προσκαλέσει υποσυνείδητα να φερθούν με τρόπους που καθρεφτίζουν τους δικούς μας φόβους. Το ίδιο ισχύει για τα συναισθήματα του θυμού, της ενοχής, του πόνου, της προδοσίας, του μίσους, της πίκρας, της απόρριψης, της κριτικής και όλα τα άλλα. Αυξάνουν την πιθανότητα έλξης αυτού για το οποίο αισθανόμαστε αρνητικά.

Αυτό είναι ένα γεγονός που είναι εξαιρετικά σημαντικό να θυμόμαστε όταν περνάμε «καιρούς δοκιμασίας». Στην πραγματικότητα δοκιμάζεται η ικανότητά μας να παραμείνουμε θετικοί νιώθοντας άξιοι, ασφαλείς και δυνατοί μέσα μας, ώστε να μπορέσουμε να ενθαρρύνουμε τον εαυτό μας στην αντιμετώπιση των ανθρώπων και των καταστάσεων.
Η δύναμη της Ευγνωμοσύνης

Ένας τρόπος να δημιουργείτε θετικά συναισθήματα είναι να εστιάζεστε σε όλα όσα έχετε, για τα οποία μπορείτε να νιώθετε ευγνωμοσύνη. Ακόμη κι όταν δεν έχουμε όλα όσα θέλουμε ή πιστεύουμε ότι πρέπει να έχουμε για να είμαστε ευτυχισμένοι, μπορούμε πάντοτε να εστιαζόμαστε σ’ αυτά που έχουμε. Όταν συγκεντρωνόμαστε μόνο σ’ αυτό που δεν έχουμε, χάνουμε όλα αυτά που πραγματικά έχουμε, επειδή τα αγνοούμε και δεν τα επιτρέπουμε να μας παρέχουν απόλαυση, ασφάλεια ή ευτυχία.

Μπορεί να μην έχουμε τα χρήματα ή την υλική ασφάλεια που θα θέλαμε να έχουμε, αλλά μπορεί να έχουμε ανθρώπους που αγαπάμε και μας αγαπούν. Μπορεί να έχουμε καλή ή αρκετά καλή υγεία για να απολαύσουμε τη ζωή. Μπορεί να έχουμε στέγη και τροφή. Μπορεί να έχουμε ηλεκτρισμό και τρεχούμενο νερό. Μπορεί ακόμη να έχουμε και ζεστό τρεχούμενο νερό. Αν έχουμε βιβλία και τηλεόραση, τότε είμαστε πιθανώς στο ανώτερο 20% του πλανήτη. Αν έχουμε έστω και λίγα χρήματα στην τράπεζα, τότε είμαστε στο ανώτερο 8% του πλανήτη.

Μπορούμε να νιώθουμε ευγνωμοσύνη για τον αέρα που αναπνέουμε, τα λουλούδια, τα δένδρα και τα πουλιά γύρω μας. Κι αν ζούμε κοντά σε ένα πάρκο, δάσος, βουνό ή κοντά σε οποιοδήποτε είδος νερού, τότε μπορούμε να βρούμε ευχαρίστηση από την παρουσία τους στη ζωή μας. Ακόμη και σε δύσκολους καιρούς, μπορούμε να απολαύσουμε τους ανθρώπους, τα ζώα και τη φύση γύρω μας.

Αν ξέρουμε να διαβάζουμε και έχουμε πάρει διάφορες μορφές μόρφωσης, τότε είμαστε πολύ ιδιαίτεροι και ευλογημένοι. Αν έχουμε πρόσβαση στο Διαδίκτυο, τότε είμαστε μέσα στο 6% των ανθρώπων του πλανήτη που έχουν πρόσβαση σε ηλεκτρονικό υπολογιστή. Αν έχουμε τηλέφωνο, είμαστε πολύ καλύτερα από τα 3 δισεκατομμύρια ανθρώπους (το 50% του πλανήτη) που δεν έχουν και μπορεί να μην έχουν καν δει τηλέφωνο.

Το αίσθημα της ευγνωμοσύνης για όλα όσα έχουμε έλκει περισσότερα από αυτά που χρειαζόμαστε. Όταν αισθανόμαστε ευγνωμοσύνη, εκπέμπουμε θετική ενέργεια, η οποία αντανακλάται πίσω σε μας από τους ανθρώπους και το σύμπαν με τη μορφή όλων αυτών που μας κάνουν να νιώθουμε ακόμη μεγαλύτερη ευγνωμοσύνη. Όταν αισθανόμαστε τυχεροί που έχουμε όσα έχουμε, έλκουμε περισσότερα από αυτά που μας κάνουν να νιώθουμε τυχεροί. Όταν αισθανόμαστε ανάξιοι της αγάπης, άτυχοι και αποθαρρυμένοι, έλκουμε περισσότερα από αυτά που μας κάνουν να έχουμε αυτά τα συναισθήματα.

Η ζωή είναι ένας καθρέφτης που αντικατοπτρίζει πίσω σε μας τις υπερισχύουσες σκέψεις, συναισθήματα και συμπεριφορές μας από το παρελθόν και το παρόν. Η δύναμη να δημιουργήσουμε μια καινούρια και πιο ευτυχισμένη πραγματικότητα, ακόμη και σ’ αυτούς τους καιρούς δοκιμασίας, εξαρτάται από την ικανότητά μας να έχουμε εμπιστοσύνη ότι πάντοτε αξίζουμε, είμαστε ασφαλείς και έχουμε τη δύναμη και το εσωτερικό σθένος να αντιμετωπίσουμε και να ωφεληθούμε από κάθε πρόκληση που μας φέρνει η ζωή.

Είναι σημαντικό να αντιλαμβανόμαστε τη ζωή φιλική παρά επικίνδυνη. Έχουμε μάθει και προγραμματιστεί να βλέπουμε τη ζωή δύσκολη και επικίνδυνη, επειδή για πολλές χιλιάδες χρόνια η κοινωνία μάς έχει ταυτίσει με το σώμα και το νου, αγνοώντας τον πνευματικό εαυτό μας και τον πραγματικό λόγο που βρισκόμαστε, σαν πνεύματα, μέσα σ’ αυτά τα προσωρινά σώματα.
Τίποτα δεν είναι τυχαίο

Μια βασική αλλαγή που χρειάζεται να κάνουμε στον τρόπο που σκεφτόμαστε είναι να αντιληφθούμε ότι τίποτα από όσα έχουν συμβεί, συμβαίνουν και θα συμβούν στη ζωή μας δεν είναι τυχαίο. Ο Θεός, η ζωή και το σύμπαν μάς αγαπούν πέρα από κάθε μέτρο. Ό,τι συμβαίνει στη ζωή μας είναι μια ευκαιρία για ανάπτυξη και εξέλιξη. Δημιουργούμε αυτά τα γεγονότα και τις καταστάσεις είτε με τις μη φωτισμένες επιλογές, συναισθήματα και σκέψεις μας είτε σαν «επιλογές της ψυχής» πριν να γεννηθούμε.

Η πραγματικότητα είναι ότι είμαστε ουσιαστικά αθάνατη άμορφη συνειδητότητα που έχει καταλάβει προσωρινά ένα σώμα με σκοπό να θυμηθούμε την αληθινή αιώνια φύσης μας ενώ βρισκόμαστε μέσα στο σώμα και μετά να εκδηλώσουμε στο υλικό επίπεδο την αρμονία, αγάπη, ενότητα και ομορφιά που ήδη υπάρχουν στον πνευματικό εαυτό μας.

Μ’ αυτό στο νου μας, υπάρχουν μόνο δύο λόγοι για να συμβεί κάτι δυσάρεστο στη ζωή μας. Ο ένας είναι ότι η άγνοια και ο φόβος μας έλκουν αρνητικές πραγματικότητες. Ο άλλος είναι ότι σε πνευματικό επίπεδο έχουμε επιλέξει αυτήν την εμπειρία σαν ευκαιρία να αφυπνιστούμε.

Μπορούμε να συμπεράνουμε ότι αυτή η οικονομική, κοινωνική και ηθική κρίση που βιώνει ο κόσμος είναι προϊόν αυτών των δύο λόγων. Σ’ ένα επίπεδο αυτή η κρίση είναι αποτέλεσμα της ταύτισής μας με το εγώ μας, την ιδιοτέλεια, την απληστία, το φόβο και την ξεχωριστότητά μας. Σ’ ένα άλλο επίπεδο, είναι αυτό που έχουμε τώρα επιλέξει σαν ευκαιρία για να αναπτύξουμε εσωτερική ασφάλεια και μεγαλύτερη αίσθηση ενότητας, αγάπης και συνεργασίας.

Ρόμπερτ Ηλίας Νατζέμυ
http://nekthl.blogspot.com

Ο μαγνήτης της ευτυχίας, ή όταν η "φύση συνομωτεί"

Μπορούμε να καθορίσουμε οι ίδιοι το ριζικό μας;

Σύμφωνα με τον «Νόμο της Έλξης», ναι.

Αρκεί να εξοικειωθούμε με την ιδιότητα του ηλεκτρομαγνητικού όντος, ικανού να «συλλέγει» από το περιβάλλον θετικές δονήσεις.
«Όμοιος ομοίω αεί πελάζει...». Σε αυτό το γνωστό αρχαίο ρητό βασίζεται η σύγχρονη θεωρία του «Νόμου της Έλξης». Πρόκειται για την εφαρμογή στην καθημερινή ζωή του βασικού νόμου της φυσικής, σύμφωνα με τον οποίο το όμοιο έλκει το όμοιο.
Σύμφωνα με τον Νόμο της Έλξης (www.nomoselxis.gr), καθένας από εμάς εκπέμπει μαγνητικά φορτισμένα κύματα, τα οποία μας καθιστούν στην κυριολεξία κινούμενους μαγνήτες.
«Με αυτόν τον τρόπο διαρκώς «τραβάμε» προς το μέρος μας οτιδήποτε συμβαίνει να έχει την ίδια με εμάς δόνηση. Δηλαδή αν εκπέμπουμε θετικά κύματα, θα λάβουμε θετική... αντίδραση», εξηγεί στο «Έθνος της Κυριακής» η κ. Δήμητρα Μπούρα, συντονίστρια της Ομάδας της Ανθρωπότητας Ελλάδας και υπεύθυνη για τον Τομέα Εκπαίδευσης για την Ομάδα της Ανθρωπότητας Παγκοσμίως (Humanity’s Team World Wide Education & Inner Work Coordinator).
«Το Μυστικό»

«Ό,τι κι αν θέλει κανείς -ένα αυτοκίνητο, μία καλή δουλειά κλπ.-, μπορεί να το αποκτήσει, αρκεί να ξέρει πώς να το φέρει κοντά του, μέσω του συναισθήματος».
Ο Νόμος της Έλξης άρχισε να γίνεται ευρύτερα γνωστός τα τελευταία δύο χρόνια μέσα από την ταινία και το βιβλίο «Το Μυστικό» (The Secret).
Ωστόσο, από τη δεκαετία του 1930 ακόμη, η επιστήμη της Φυσικής έχει αποδείξει επιστημονικά πως οι σκέψεις μας και τα συναισθήματα που τις συνοδεύουν είναι μία μορφή ενέργειας.
Επειδή η ενέργεια είναι δόνηση, όταν σκεφτόμαστε και έχουμε ένα συναίσθημα για κάτι, είναι σαν να εκπέμπουμε δονήσεις.
«Οι σκέψεις και τα συναισθήματα είναι δονήσεις, ηλεκτρομαγνητικά κύματα, και οι διαφορετικές σκέψεις και συναισθήματα είναι διαφορετικές δονήσεις, που διαφέρουν μεταξύ τους ακριβώς όπως οι νότες που βγαίνουν από ένα μουσικό όργανο», λέει η κ. Δήμητρα Μπούρα.
«Όσο πιο έντονα επιθυμούμε κάτι τόσο πιο έντονα το σκεφτόμαστε και φυσικά τόσο πιο έντονο είναι το συναίσθημα που συνοδεύει τις σκέψεις μας.
Μέχρι σήμερα, πιστεύαμε ότι η ζωή μας καθορίζεται από την τύχη, από εξωτερικούς παράγοντες και όχι από εμάς τους ίδιους. Έχουμε μάθει να είμαστε επιφυλακτικοί, καχύποπτοι και προσεκτικοί με το καθετί.
Νομίζουμε ότι πρέπει να ανησυχούμε για τα πάντα. Όλα αυτά είναι συμπεριφορές που πηγάζουν από τον φόβο και συνοδεύονται πάντοτε από αρνητικά συναισθήματα, δηλαδή χαμηλές δονήσεις, έλξη αρνητικών πραγμάτων.
Δημιουργούμε με το συναίσθημα και όχι με τη σκέψη», τονίζει η κ. Δήμητρα Μπούρα.
Τα τέσσερα βήματα της «έλξης» Για να βοηθηθούν όσοι θελήσουν να αρχίσουν να σκέφτονται... θετικά, τα μέλη της «Ομάδας της Ανθρωπότητας» διοργανώνουν σεμινάρια, με σκοπό να διδάξουν στον καθένα πώς μπορεί να εκμεταλλευτεί τη δυνατότητα αυτή προς όφελός του. Στο Σεμινάριο διδάσκεται ο τρόπος «έλξης» μιας οποιασδήποτε επιθυμίας σε κάθε τομέα της ζωής μας, μέσα από τέσσερα απλά βήματα, με παραδείγματα και βιωματικές ασκήσεις. Τα τέσσερα βήματα είναι τα εξής:
1. ορίζουμε αυτό που δεν θέλουμε
2. ορίζουμε αυτό που τελικά θέλουμε
3. βρίσκουμε το συναίσθημα αυτού που θέλουμε
4. συνδεόμαστε με αυτό.
«Το τέταρτο βήμα αφορά τα χρονικά περιθώρια που πρέπει να αφήνουμε για να συμβεί αυτό που θέλουμε. Μπορεί να ακούγονται απλοϊκά τα βήματα, αλλά δεν είναι, απαιτούν περαιτέρω επεξήγηση και αυτό κάνουμε στο σεμινάριο», εξηγεί η κ. Δήμητρα Μπούρα.
«Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι κατ’ αρχάς να συνειδητοποιήσουμε ότι εμείς είμαστε η πηγή και η αιτία κάθε πράγματος που υπάρχει στη ζωή μας. Και μετά, να αρχίσουμε να λειτουργούμε συνειδητά με βάση αυτά που γνωρίζουμε. Να πάψουμε απλώς να αντιδρούμε μηχανικά στα πράγματα, ζώντας τη ζωή μας στον αυτόματο πιλότο.
Αντί γι’ αυτό να ελέγχουμε συνειδητά τις σκέψεις και το συναίσθημά μας. Να έχουμε επίγνωση των δονήσεων που εκπέμπουμε κάθε φορά και να μπορούμε να παρέμβουμε και να αλλάξουμε τη δόνησή μας, άρα και τον τρόπο με τον οποίο έλκουμε».
Ο Νόμος

«Το όμοιο έλκει το όμοιο»
Σύμφωνα με τον Νόμο της Έλξης «το όμοιο έλκει το όμοιο». Ίδια δόνηση έλκει ίδια δόνηση. «Τα θετικά συναισθήματα εκπέμπουν υψηλές δονήσεις και τα αρνητικά χαμηλές δονήσεις, κάτι που σοφά εκφράζεται και γλωσσικά με τις φράσεις "είμαι ανεβασμένος" ή αγγλιστί "είμαι high" ή αντίθετα "είμαι πεσμένος, είμαι down"», τονίζει η συντονίστρια.
Σύμφωνα με τον Νόμο της Έλξης, όταν κανείς νιώθει ανεβασμένος, γεμάτος χαρά και ευγνωμοσύνη, τα συναισθήματά του στέλνουν δονήσεις υψηλής συχνότητας που θα μαγνητίσουν και θα του φέρουν πίσω μόνο «καλά πράγματα», δηλαδή οτιδήποτε είναι στην ίδια υψηλή συχνότητα δόνησης που ταιριάζει με αυτήν που εκπέμπει.
Δονήσεις

Εάν από την άλλη νιώθουμε φόβο, αγωνία, ενοχή ή ακόμα ελαφριά ανησυχία, αυτά τα συναισθήματα εκπέμπουν δονήσεις χαμηλής συχνότητας και θα έλξουν μόνο «κακά πράγματα», δηλαδή οτιδήποτε έχει την ίδια χαμηλή συχνότητα και θα επιτείνει την κακή διάθεση, να «εισπράξουμε» δηλαδή την ίδια δόνηση με αυτή που εκπέμψαμε.
«Είναι ώρα να αντιληφθούμε ότι είμαστε ηλεκτρο-μαγνητικά όντα, που τριγυρνάμε στον πλανήτη με μία ασύλληπτη δυνατότητα να μαγνητίζουμε στη ζωή μας οτιδήποτε επιθυμούμε. Μπορούμε να το κάνουμε αυτό για τον εαυτό μας, αλλά και συλλογικά για μεγαλύτερες ομάδες και για το σύνολο της ανθρωπότητας», συμπληρώνει η συντονίστρια του σεμιναρίου.
Μαρία Ψαρά

mapsara@pegasus.gr

http://www.ethnos.gr/

Οι "Λειτουργίες" στην Αρχαία Αθήνα

Μία σημαντική πηγή εσόδων για την πόλη και μία μορφή έμμεσης φορολογίας αποτελούσαν οι λειτουργίες, ένας ενδιαφέρων θεσμός που σύμφωνα με μία άποψη μπορούσε να εμπνεύσει περηφάνια στο φορολογούμενο Αθηναίο, καθώς πρόσφερε ένα μέρος της περιουσίας του σε όφελος της πόλης. Στη θεωρία -αλλά σε μεγάλο ποσοστό και στην πράξη- οι πλουσιότεροι άντρες της Αθήνας ήταν πρόθυμοι να εκτελέσουν όσο το δυνατόν καλύτερα διάφορες υπηρεσίες που όριζε η πόλη τους με ανταμοιβή, σε πρώτη φάση, τη λαμπρότητα και τη φιλοτιμία.
Οι λειτουργίες διακρίνονταν σε τακτικές και έκτακτες και ήταν είτε στρατιωτικής είτε πολιτειακής φύσεως. Έκτακτες ήταν η τριηραρχία και η εισφορά, οι οποίες μάλιστα είχαν και άμεση σχέση με περιόδους πολέμου. Στις τακτικές συγκαταλέγονταν η χορηγία, η γυμνασιαρχία, η εστίασις, η προστατεία ή αρχιθεωρία και η ιπποτροφία. Η τελευταία επιβαλλόταν μόνο στους πεντακοσιομέδιμνους και στους τριακοσιομέδιμνους.

Για ένα χρόνο ένας πολίτης, ο τριήραρχος, οριζόταν -τουλάχιστον κατ' όνομα- κυβερνήτης μίας τριήρους. Δε χρειαζόταν να έχει υπερβεί το τριακοστό έτος της ηλικίας του για να θεωρηθεί υποψήφιος για αυτήν τη θέση. Είχε την ευθύνη της καλής συντήρησης του πλοίου και επιβαρυνόταν μόνο με την πρόσληψη και εκπαίδευση του πληρώματός του και όχι με την πληρωμή και τη διατροφή του. Η τριηραρχία αποτελούσε τη δαπανηρότερη από τις λειτουργίες, καθώς μπορούσε να κοστίσει έως και ένα τάλαντο.
Η εισφορά ήταν επίσης δαπανηρή και επιβαλλόταν σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης, κυρίως σε καιρό πολεμικής σύρραξης. Ο χορηγός θεωρούνταν ο υπεύθυνος για τη σύσταση, εκπαίδευση, πληρωμή και ένδυση των 15 μελών του χορού σε μία τραγωδία, των 24 σε μία κωμωδία, των 50 σε ένα διθυραμβικό χορό ή τέλος μίας ομάδας χορευτών του πυρίχιου. Κάθε φορά μάλιστα συναγωνιζόταν με τους άλλους χορηγούς για την κατάληψη της πρώτης θέσης στους σχετικούς αγώνες. Ευθύνη του γυμνασίαρχου ήταν η εκπαίδευση και η πληρωμή μίας ομάδας δρομέων για τις λαμπαδηδρομίες που τελούνταν στη διάρκεια των Παναθηναίων, των Ηφαιστείων και των Προμηθείων. Ο εστίαρχος επιφορτιζόταν με την παροχή γευμάτων στα μέλη της φυλής του κατά τη διάρκεια των Μεγάλων Παναθηναίων και των Μεγάλων Διονυσίων. Ο αρχιθέωρος αναλάμβανε την αρχηγία σε περίπτωση αποστολής πρεσβείας σε μαντεία και στις πανελλήνιες γιορτές στην Ολυμπία, τους Δελφούς, τη Νεμέα, τον Ισθμό και τη Δήλο. Ο ιπποτρόφος αναλάμβανε τη διάθεση και την εκτροφή ίππων είτε για το στρατό είτε για μεγάλες γιορτές και αγώνες.
Η επιλογή των λειτουργών δεν ήταν πάντα σωστή. Ένας Αθηναίος μπορούσε να αποδειχτεί ότι δεν ήταν τόσο εύπορος όσο είχε θεωρηθεί όταν του ανατέθηκε η λειτουργία. Η απαλλαγή του από αυτήν την υποχρέωση γινόταν είτε με την απόφαση δικαστηρίου ενόρκων είτε μέσα από τη διαδικασία της αντίδοσης. Όταν ένας πολίτης -στον οποίο είχε ανατεθεί μια λειτουργία- θεωρούσε ότι κάποιος άλλος βρισκόταν σε καλύτερη οικονομική κατάσταση από τον ίδιο, μπορούσε να ζητήσει την απαλλαγή του από αυτήν την υποχρέωση. Για την ακρίβεια, είχε το δικαίωμα να προκαλέσει το συμπολίτη του είτε να αναλάβει εκείνος τη λειτουργία είτε με την αντίδοση να ανταλλάξουν τις περιουσίες τους. Εάν, ωστόσο, ο δεύτερος πολίτης δεν ανταποκρινόταν θετικά στην παραπάνω πρόκληση, η υπόθεση εκδικαζόταν.

Σύγχρονη δουλεία

Η ελληνική οικονομία δεν πρόκειται να σωθεί, αλλά έντεχνα θα χρεωθεί ακόμη περισσότερο μέχρις ότου οι πόροι της χώρας να περάσουν σε χέρια συγκεκριμένων εταιρειών. Αυτό θα γίνεται μέχρις ότου οι πολίτες καταλάβουν πως τους επιβάλουν μία σύγχρονη δουλεία και ξεσηκωθούν...
Θα σας θυμίσω τη δράση του κ. John Perkins, στέλεχος της CIA, οικονομικός εκτελεστής και συγγραφέας του βιβλίου: «Καταθέσεις ενός οικονομικού εκτελεστή».
Είχε αποστολή να σχεδιάζει κυβερνητικά συμβόλαια, που θα φαίνονταν ιδανικά, αλλά ο πραγματικός στόχος θα ήταν να «υποδουλώσει» μια χώρα σε χρέος και να την κρατήσει υποδουλωμένη για πάντα.
Γιατί ως γνωστόν, όποιος χρωστάει, μόνο «ΝΑΙ», μπορεί να λέει σ αυτόν που του έχει δανείσει χρήματα.
John Perkins: « Ο πιο κοινός τρόπος να δράσουμε, είναι να εντοπίσουμε μία χώρα που διαθέτει πόρους, όπως πετρέλαιο και μετά θα κανονίσουμε ένα τεράστιο δάνειο για τη χώρα αυτή, από την παγκόσμια τράπεζα ή έναν από τους αδερφούς οργανισμούς (ΔΝΤ). Αλλά τα χρήματα ποτέ δεν πάνε στην πραγματικότητα στη χώρα αυτή . Πηγαίνουν σε μεγάλες εταιρείες για να χτίσουν έργα υποδομής σ αυτήν τη χώρα. Εγκαταστάσεις παραγωγής ενέργειας, βιομηχανικά πάρκα, λιμάνια.
Πραγματικό κέρδος έχουν οι λίγοι και πλούσιοι. Και φυσικά οι εταιρείες μας.
Στην πραγματικότητα δεν βοηθούν την πλειοψηφία των ανθρώπων. Εντούτοις, αυτοί οι άνθρωποι σε όλη τη χώρα υπομένουν και κρατάνε το τεράστιο χρέος.
Το χρέος είναι τόσο μεγάλο που είναι αδύνατο να εξοφληθεί. Και αυτό είναι μέρος του σχεδίου. Δεν μπορούν να το ξεπληρώσουν. Και εμείς οι οικονομικοί εκτελεστές πάμε πίσω και τους λέμε: Μας οφείλετε πολλά λεφτά και δεν μπορείτε να πληρώσετε το χρέος σας. Οπότε, πουλήστε το πετρέλαιό σας πολύ φθηνά στις δικές μας εταιρείες. Επιτρέψτε μας να χτίσουμε στρατιωτική βάση στη χώρα σας ή στείλτε στρατεύματα για να υποστηρίξουν τα δικά μας. Όπως στο Ιράκ, ή ψηφίστε υπέρ μας στη σύνοδο των Ηνωμένων Εθνών ή ιδιωτικοποιήστε την εταιρεία ύδρευσης και ηλεκτρισμού και πουλήστε σε δικές μας εταιρείες.
Είναι τυπικός ο τρόπος που λειτουργεί το ΔΝΤ και η παγκόσμια Τράπεζα. Χρεώνουν μία χώρα και το χρέος είναι τόσο μεγάλο που δεν μπορούν να το αποπληρώσουν. Και μετά προσφέρονται να αναχρηματοδοτήσουν αυτό το χρέος και να πληρωθούν με περισσότερο τόκο. Και εσύ απαιτείς αυτό το αντάλλαγμα που αποκαλείς «εξάρτηση» ή «καλή διακυβέρνηση», το οποίο βασικά σημαίνει ότι πρέπει να ξεπουλήσουν τους πόρους τους, συμπεριλαμβάνοντας πολλές από τις κοινωνικές υπηρεσίες, τις εταιρείες κοινής ωφέλειας, τα εκπαιδευτικά συστήματα μερικές φορές τα ποινικά τους συστήματα, τα ασφαλιστικά τους συστήματα σε ξένες εταιρείες».
«Τίποτα δεν είναι τσάμπα» σ αυτή τη ζωή και μάλιστα όταν έχεις να κάνεις με δοσατζήδες και τοκογλύφους. Η μείωση μισθών και η ελαχιστοποίηση των υπαλλήλων των Δημόσιων φορέων, είναι μια «εύλογη» εξέλιξη, όταν θα έρθουν οι αμερικανικές και ευρωπαϊκές εταιρείες να αγοράσουν τους καταχρεωμένους οργανισμούς.
Το κόστος όλων αυτών των κινήσεων:
Απολύσεων, αποζημιώσεων, ανεργίας, υποτίμηση της ζωής και της δράσης μας, διάχυση φόβου σε έναν ολόκληρο λαό,θα το επωμιστούμε εμείς τώρα, για να... «απολαύσουν» τα δεδομένα που τώρα συμφωνούν στις διαπραγματεύσεις για την ενεργοποίηση του μηχανισμού διάσωσης των πιστωτών μας, οι «μεγάλοι».
Γιατί ας μην γελιόμαστε, ο μηχανισμός δεν σώζει την ελληνική οικονομία. Κατοχυρώνει του πιστωτές μας, στο ότι θα πάρουν και μάλιστα έγκαιρα τα χρήματά τους.
Η ελληνική οικονομία θα παραμείνει έρμαιο των διαθέσεων αυτών που μας δανείζουν… ούτε που μπορούμε να υπολογίσουμε πόσα χρόνια.
Οι αριθμοί δεν βγαίνουν. Όσα χρειαζόμαστε ετησίως, για αποπληρώσουμε τους τόκους και τα δάνειά μας, αλλά και για επιβιώσουμε, δεν φτάνουν. Η συνέχιση του δανεισμού, είναι αυτονόητη…
Δείτε εδώ ιστορικά στοιχεία για την δράση των "οικονομικών" δολοφόνων;
1) http://www.youtube.com/watch?v=plRiapEX8Dw&feature=player_embedded
2) http://www.youtube.com/watch?v=i_ifd1uuI3Q&feature=player_embedded
3) http://www.youtube.com/watch?v=ZKa9QYY1OUE&feature=player_embedded

http://macedonia-greece.blogspot.com/

Περί δυνάμεων κατοχής...

Αυτό που θα διαβάσετε παρακάτω είναι η προκήρυξη της κατοχικής «κυβέρνησης» Τσολάκογλου, που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα της «κυβέρνησης», στις 29 Απρίλη του 1941:

«Μετά την κατάληψιν των Αθηνών υπό του γερμανικού στρατού δε δύναται να γίνει ουδείς πλέον λόγος περί συνεχίσεως του αγώνος. Πρέπει να αναλάβωμεν την τύχη της χώρας σθεναρώς εις τα χέρια μας και να ατενίζωμεν κατάματα τη σκληράν πραγματικότητα. Διά να ανταποκριθώμεν εις αυτά αποφάσισα να σχηματίσω υπό την προεδρίαν μου κυβέρνησιν. Αυτή θα είναι η μόνη νόμιμος κυβέρνηση εν Ελλάδι και θα έχει ως εντολήν και μοναδικόν προορισμόν, τη συγκαταθέσει των δυνάμεων κατοχής, να αποκαταστήσει την ησυχίαν και την τάξιν εις τον δυστυχισμένον αυτόν τόπον και να χαρίσει στον ελληνικόν λαόν την ασφάλειαν διά μιας υπευθύνου και δραστηρίας ενεργείας, ώστε κανείς να μην αισθάνεται τον εαυτόν του ως απροστάτευτον».

69 χρόνια μετά ήρθε και πάλι επιτέλους η ώρα ώστε κανείς Έλληνας να μην αισθάνεται απροστάτευτος. Ο Έλλην πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου έκανε την ακόλουθη δήλωση: «Θα προστατεύσω τη χώρα μου».

Υπάρχει πάντως μια αξιοσημείωτη διαφορά μεταξύ των δύο ηγετών.

Ο Τσολάκογλου δήλωσε τα παραπάνω ατιμάζοντας τη στρατιωτική του στολή και την ως τότε προσωπική διαδρομή προκειμένου να διοριστεί πρωθυπουργός από τους Γερμανούς προστάτες που είχαν καταλάβει τη χώρα. Ο κ. Παπανδρέου εξελέγη πρωθυπουργός από τον ελληνικό λαό βάσει ενός συγκεκριμένου προεκλογικού προγράμματος και κατόπιν προσκάλεσε τους Γερμανούς και Αμερικανούς προστάτες.

http://redflyplanet.blogspot.com/

"Δεν μπορώ να δικαιολογήσω την ταχύτητα με την οποία κατρακύλησε οικονομικά η χώρα μας... Τα ίδια χρέη και μεγαλύτερα έχουν κι άλλες χώρες..."

"Με τον κοινό νου που διαθέτω, δεν μπορώ να εξηγήσω και ακόμα περισσότερο να δικαιολογήσω την ταχύτητα με την οποία κατρακύλησε η χώρα μας από τα επίπεδα του 2009 σε τέτοιο σημείο, ώστε με το ΔΝΤ να απολέσουμε ένα μέρος της εθνικής μας κυριαρχίας και να τεθούμε σε καθεστώς κηδεμονίας.

Και είναι περίεργο ότι κανείς έως τώρα δεν ασχολήθηκε με το πιο απλό, δηλαδή την οικονομική μας διαδρομή με αριθμούς και στοιχεία από τότε έως τώρα, ώστε να καταλάβουμε κι εμείς οι αδαείς τους πραγματικούς λόγους αυτής της πρωτοφανούς και ιλιγγιώδους εξελίξεως, που έχει ως αποτέλεσμα την απώλεια της εθνικής μας αυτοτέλειας και μαζί της την διεθνή ταπείνωση.

Ακούω για το χρέος των 360 δισεκατομμυρίων, όμως συγχρόνως βλέπω ότι τα ίδια και μεγαλύτερα χρέη έχουν πολλές άλλες χώρες. Άρα δεν μπορεί να είναι αυτή η βασική αιτία της κακοδαιμονίας. Επίσης με προβληματίζει το στοιχείο της υπερβολής στα διεθνή χτυπήματα με στόχο την χώρα μας, μαζί με ένα τόσο καλά εναρμονισμένο συντονισμό εναντίον μιας ασήμαντης οικονομικά χώρας, που καταντά ύποπτος.

Έτσι οδηγούμαι στο συμπέρασμα ότι κάποιοι μας ντρόπιασαν και μας φόβισαν, για να μας οδηγήσουν στο ΔΝΤ, που αποτελεί βασικό παράγοντα της επεκτατικής πολιτικής των ΗΠΑ και όλα τα άλλα περί ευρωπαϊκής αλληλεγγύης ήταν στάχτη στα μάτια μας, για να μη φανεί ότι πρόκειται για μια καθαρά αμερικανική πρωτοβουλία, για να μας ρίξει σε μια εν πολλοίς τεχνητή οικονομική κρίση, ώστε να φοβηθεί ο λαός μας, να φτωχύνει, να χάσει πολύτιμες κατακτήσεις και τέλος να γονατίσει, έχοντας δεχθεί να τον κυβερνούν ξένοι.Όμως γιατί; Για να εξυπηρετηθούν ποια σχέδια και ποιοι στόχοι;

Παρ’ ό,τι υπήρξα και παραμένω οπαδός της ελληνοτουρκικής φιλίας, εν τούτοις πρέπει να πω ότι με φοβίζει αυτή η αιφνίδια σύσφιξη των κυβερνητικών σχέσεων, οι επαφές υπουργών και άλλων παραγόντων, οι επισκέψεις στην Κύπρο και η έλευση του Ερντογκάν. Υποψιάζομαι ότι πίσω απ’ αυτά κρύβεται η αμερικανική πολιτική με τα ύποπτα σχέδιά της, που αφορούν τον γεωγραφικό μας χώρο, την ύπαρξη υποθαλάσσιων κοιτασμάτων, το καθεστώς της Κύπρου, το Αιγαίο, τους βόρειους γείτονές μας και την αλαζονική στάση της Τουρκίας, με μόνο εμπόδιο την καχυποψία και την εναντίωση του ελληνικού λαού.

Όλοι γύρω μας, ποιος λίγο ποιος πολύ, είναι δεμένοι στο άρμα των ΗΠΑ. Η μόνη παραφωνία εμείς, που από την επιβολή της Χούντας και την απώλεια του 40% της Κύπρου ως τους εναγκαλισμούς με τα Σκόπια και τους υπερεθνικιστές Αλβανούς, δεχόμαστε συνεχώς χτυπήματα δίχως να βάλουμε μυαλό.Θα έπρεπε λοιπόν να καταργηθούμε ως λαός και αυτό ακριβώς γίνεται σήμερα. Καλώ τους οικονομολόγους, πολιτικούς, αναλυτές να με διαψεύσουν. Πιστεύω ότι δεν υπάρχει άλλη λογικοφανής εξήγηση παρά το γεγονός ότι υπήρξε μια διεθνής συνωμοσία, στην οποία συμμετείχαν και οι Ευρωπαίοι φιλοαμερικανοί τύπου Μέρκελ, η ευρωπαϊκή Τράπεζα, ο διεθνής αντιδραστικός τύπος, που όλοι μαζί συνωμότησαν για το «μεγάλο κόλπο» της υποβάθμισης ενός ελεύθερου Λαού σε υποτελή. Τουλάχιστον εγώ δεν μπορώ να δώσω καμμία άλλη εξήγηση. Παραδέχομαι όμως ότι δεν διαθέτω ειδικές γνώσεις αλλά μιλώ βασισμένος στον κοινό νου. Ίσως και πολλοί άλλοι να σκέφτονται όπως εγώ κι αυτό ίσως το δούμε στις μέρες που θα ‘ρθουν.

Πάντως θα ήθελα να προετοιμάσω την κοινή γνώμη και να τονίσω ότι εάν η ανάλυσή μου είναι ορθή, τότε η οικονομική κρίση (που όπως είπα μας επεβλήθη) δεν είναι παρά μόνο το πρώτο πικρό ποτήρι στο λουκούλειο γεύμα που θα ακολουθήσει και που αυτή τη φορά θα αφορά ζωτικά και κρίσιμα εθνικά μας θέματα, που δεν θα ήθελα ούτε να φανταστώ πού θα μας οδηγήσουν.

Μακάρι να έχω άδικο."

Τότε ήταν Δ.Ο.Ε. τώρα Δ.Ν.Τ.

Το 2010 όπως και το 1897 ήταν ένα καταθλιπτικό για τον ελληνισμό έτος. Μετά τον χαμένο ελληνοτουρκικό πόλεμο επιβλήθηκε τότε όπως και τώρα ο ΔΟΕ (τότε τον έλεγαν Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο, τώρα το λένε ΔΝΤ) (1). Τότε όπως και τώρα οι φαύλοι πολιτικοί δεν είχαν την δύναμη ή την διάθεση (δεν τους είχε καν μπει η ιδέα) να διακόψουν την φαυλότητα τους και να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Τότε οι αξιωματικοί του «Στρατιωτικού Συνδέσμου» στασίασαν στο Γουδί και ζήτησαν αλλαγή πολιτικής πλεύσης, επέβαλλαν σαν πρωτεργάτη της νέας πολίτικης περιόδου τον Ελευθέριο Βενιζέλο κλείνοντας έτσι την περίοδο της φαυλοκρατίας (2).

Τώρα την στιγμή που γράφω αυτές τις γραμμές ακούω στην τηλεόραση στην εκπομπή της Πόπης Τσαπανίδου ότι ο «Στρατιωτικός Σύνδεσμος» καλεί σε σιωπηλή διαμαρτυρία στο Μοναστηράκι. Εύχομαι με όλη μου την ψυχή να μπορέσουν τώρα όπως και τότε να κάνουν κάτι, να γνωρίζουν ότι θα έχουν ολόψυχο συμπαραστάτη τον ελληνικό λαό και ΘΑ ΓΡΑΨΟΥΝ ΙΣΤΟΡΙΑ.

Γιάννης Αλεξάκης

Εκηβόλος

(1): Λόγω της παραπάνω εξέλιξης η Ελλάδα θα κηρύξει πτώχευση και αδυναμία εξυπηρέτησης του εξωτερικού χρέους της, με βασική συνέπεια την επιβολή διεθνούς οικονομικού ελέγχου. Τούτο θα έχει σημαντική επίπτωση στη διεθνή εικόνα της χώρας αλλά, ταυτόχρονα, θα βοηθήσει στο «νοικοκύρεμα» των οικονομικών της. Χωρίς βέβαια να πρέπει να αποδοθούν τα εύσημα στην Επιτροπή Διεθνούς Ελέγχου, η Ελλάδα θα ανακάμψει σχετικά γρήγορα, ενώ τα έτη 1910 και 1911 οι ισολογισμοί της θα είναι πλεονασματικοί (20 εκατομμύρια δραχμές αθροιστικά). Η σχετικά καλή πορεία της ελληνικής οικονομίας και η ορθολογικότερη χρήση των πόρων του κράτους μέχρι το ξέσπασμα των Βαλκανικών Πολέμων θα αποτελέσει ίσως τη σημαντικότερη παράμετρο για την επιτυχή εξέλιξη των τελευταίων. Οι στρατιωτικές επιτυχίες θα φέρουν την Ελλάδα ενισχυμένη γεωγραφικά και πληθυσμιακά στην περίοδο του Μεσοπολέμου. ΣΩΤΗΡΗ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ Η ελληνική οικονομία και η κρίση του Μεσοπολέμου.

(2) 1909-2009: 100 ΧΡΟΝΙΑ ΣΥΜΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΙ ΦΕΤΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΤΟ ΓΟΥΔΗ...Έτσι τον Αύγουστο του 1909 ξεσπά στην Αθήνα στρατιωτική επανάσταση στο Γουδί. Παραιτείται η κυβέρνηση Ράλλη και σχηματίζεται καινούργια υπό τον Κυριακούλη Μαυρομιχάλη. Όμως, επειδή έχει δημιουργηθεί πολιτικό αδιέξοδο, ο Στρατιωτικός Σύνδεσμος (η οργάνωση των αξιωματικών που είχε κάνει την επανάσταση), ο οποίος είχε απόλυτη εξουσία, προσκαλεί τον Βενιζέλο από την Κρήτη να αναλάβει την πρωθυπουργία. Αυτός ήταν η ψυχή του Έθνους! Ο Μεσσίας της Εθνικής μας Απολύτρωσης! Ήλθε λοιπόν στην Αθήνα ο Βενιζέλος και, αφού είχε διαβουλεύσεις με τον Στρατιωτικό Σύνδεσμο και με εκπροσώπους του πολιτικού κόσμου, εισηγήθηκε τον σχηματισμό νέας κυβέρνησης και τη σύγκληση μεταρρυθμιστικής Βουλής. Η Βουλή αυτή, όμως, θεωρήθηκε ότι θα μπορούσε να αποτελέσει κίνδυνο για το καθεστώς. Ο Βενιζέλος σταμάτησε τότε όλες τις επαφές του κι ετοιμαζόταν να γυρίσει στην Κρήτη. Ο Γεώργιος Α΄, φοβούμενος κλιμάκωση της κρίσης, συγκάλεσε συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών, οι οποίοι του συνέστησαν να δεχθεί τη λύση Βενιζέλου. Ο βασιλιάς, μετά από πολλές αναβολές, συμφώνησε και ανέθεσε στον Στέφανο Δραγούμη (ήταν υπόδειξη του Βενιζέλου) να σχηματίσει κυβέρνηση που θα οδηγούσε τη χώρα σε εκλογές.

Νίκος Μαστοράκης,

Καθηγητής Πολυτεχνείου Σόφιας,

3 Μαρτίου 2009

Απλοί συλλογισμοί και υπολογισμοί

Κι άλλες χώρες έχουν ελλείμματα σαν της Ελλάδας ή και πολύ χειρότερα. Όμως εμείς είμαστε ειδική περίπτωση, γιατί...τα ελλείμματα και τα χρέη του κράτους είναι απλά η κορυφή του παγόβουνου. Το υποβόσκον πρόβλημα μας είναι η απουσία κανόνων «νομιμότητας» και τρόπου επιβολής τους. Το ελληνικό Δημόσιο χρεοκόπησε γιατί διαπλέκεται με τον φαύλο ιδιωτικό (ελληνικό και διεθνή) τομέα, δηλαδή, έκανε και κάνει “ρεμούλες με λαμόγια”.
Θα αρκούσε οι φοροφυγάδες να πληρώσουν τους φόρους τους (30 δισ. βεβαιωμένα χρέη και 50 δις μη καταγεγραμμένα, λόγω παραοικονομίας). Θα αρκούσε οι Ολυμπιακοί αγώνες, αντί να κοστίσουν 11,2 δις (ανεπίσημα μιλούν για 20 δις ευρώ), να κοστίσουν όσο κι οι αντίστοιχοι του Σίδνεϋ (7 δις δολάρια, δηλαδή 6 δις ευρώ). Θα αρκούσε να μην κοστολογούνται σε τριπλάσιες τιμές τα δημόσια έργα (με επιεικείς υπολογισμούς θα είχε όφελος το δημόσιο 30 δις ευρώ ΜΟΝΟ την τελευταία 15ετία). Θα αρκούσε απλά να μειωθεί η μίζα των εξοπλισμών κατά 3% για να εξοικονομούσαμε άλλα! 4 δις, ως δημόσιο, την τελευταία 15ετία. Θα αρκούσε να μπουν κανόνες ανταγωνισμού παροχής ποιότητας υπηρεσιών στο τουρισμό (ανέξοδα) για να εισέρρεαν 4,5 δις ευρώ την τελευταία 15ετία. Θα αρκούσε να μηχανοργανωθεί όλη η υγεία κι ο δημόσιος τομέας για να γλυτώσουμε: α) χαμένες εργατοώρες των προστρεχόντων (αύξηση παραγωγικότητας κατά 4%), β) μισθούς πλεονάζοντος προσωπικού υπαλλήλων (5 δις ετησίως), γ) καύσιμα άσκοπων μετακινήσεων (περίπου 0,2 δις ετησίως), δ) κόστος υπερτιμολογίσεων νοσοκομείων (5 δις την τελευταία 15 ετία). Θα αρκούσε να μαζέψουμε τ! η χρυσοφόρο ναυτιλία υπό ελληνική σημαία για να βάλουμε στα δημόσια ταμεία περίπου 1,8 δις ετησίως. Όλα τα παραπάνω θα απέφεραν σε δεκαπέντε χρόνια 279,5 δις (περίπου όσο και το δημόσιο χρέος). Θα αρκούσε τέλος να εκμεταλλευθούμε τις ορυκτές μας πλουτοπαραγωγικές πηγές, για να έχουν τα δημόσια ταμεία ακόμα και πλεόνασμα.Όμως η ηγεσία της χώρας είναι διαχρονικά ανεπαρκής. Επείγει να αναλάβει την υπεράσπιση της Ελλάδας, κατά την συνταγματική επιταγή, ο ίδιος ο λαός. Ο θυμός κι η απελπισία όπου να' ναι θα εκραγούν στα μούτρα της γελοίας εξουσίας. Δεν τους κρατάει άλλο ο άμβωνας που' χουν ανέβει.Ας ξεκινήσουμε την αντίσταση με: α) συλλογή υπογραφών για δημοψήφισμα σχετικά με τα μέτρα του ΔΝΤ και β) καθιστικές - σιωπηλές διαμαρτυρίες με μαύρα t-shirts (όπως τότε στις πυρκαγιές)!"
Αναγνώστης στο "troktiko"

Εικονική διακυβέρνηση

Είναι πλήρης η αδυναμία Παπανδρέου να ελέγξει τις αποφάσεις, που απλά του ανακοινώνονται για να τις εκτελέσει...
Το ακούσαμε και αυτό: ο Πρωθυπουργός της χώρας, κος Παπανδρέου, χθες το πρωί στη συνάντηση με τους συνδικαλιστές, παραδέχτηκε ότι δεν είναι πια Πρωθυπουργός της χώρας, ότι δεν κάνει αυτός πλέον κουμάντο, ότι δεν έχει τον έλεγχο.
Σε μια αποστροφή του λόγου του ο Γ.Γ. της ΑΔΕΔΥ, κος Ηλίας Ηλιόπουλος, μετά από ερώτηση του Ν. Χατζηνικολάου, στο ΑΛΤΕΡ, είπε: "το πρωί είπα στον κ. Πρωθυπουργό, κε Πρόεδρε είναι δυνατόν να κόψουμε από τους συνταξιούχους των 400 ευρώ, το 13 και 14 μισθό, να μην τους αφήσουμε τουλάχιστον να μπορούν να χαίρονται λίγο τις γιορτές''.
Και ο Πρωθυπουργός μου απάντησε: "σωστό είναι αυτό, αλλά άλλοι παίρνουν τις αποφάσεις"…
Με λίγα λόγια ο πρωθυπουργός παραδέχθηκε, στους συνδικαλιστικούς φορείς ότι, δεν ελέγχει τη χώρα, ότι δεν είναι πια ο πρωθυπουργός της χώρας, αλλά απλώς φέρει τον τίτλο του Πρωθυπουργού.
Αν αυτό δεν λέγεται πτώχευση, τότε πιο λέγεται;
Μετά από αυτή την εξέλιξη, μήπως θα πρέπει να αναρωτηθούμε πως σκοπεύει να συστηθεί στον Ερντογάν και την κουστωδία του στην επικείμενη επίσκεψή τους στην Ελλάδα;
Αλήθεια, μήπως σκοπεύει να "αυτοπροσδιοριστεί" ως "Σούλα η κομμώτρια";
Κάποιοι, που δεν θα αντιληφθούν το χιούμορ, ίσως τρέξουν να επικαλεστούν πως ο Γιώργος Παπανδρέου βρίσκεται "υπό ομηρία" (που μόνος του αποφάσισε), αλλά, μήπως θα πρέπει να αναρωτηθούν πως στην ηλικία που βρίσκεται υπό κηδεμονία βρίσκονται μόνο οι μη έχοντες σώας τας φρένας;
Κάποιοι άλλοι, κάτω από πλήρη συναισθηματική φόρτιση ίσως να επικαλεστούν πως "έγινε πρωθυπουργός για τη φουκαριάρα τη μάνα του"!!!
Σωστά... ας καλέσουν τότε και σε βοήθεια, γιατί η λαϊκή οργή αυξάνεται και πολύ σύντομα το μόνο που δεν θα σκέφτεται ο κύριος Παπανδρέου, θα είναι η μάνα του...
Αλλά, και πάλι, μήπως πρέπει να σκεφτούμε και τι γινόταν όταν έπαιρνε ο ίδιος τις αποφάσεις (που όλως τυχαίως μας οδήγησαν στην "θανάσιμη" αγκαλιά του ΔΝΤ);
Αντιμετωπίζοντας, όμως, σοβαρά αυτή τη δήλωση του Παπανδρέου πως "άλλοι παίρνουν τις αποφάσεις", τότε διαπιστώνουμε πως βρισκόμαστε μπροστά σε ένα μοναδικό δίλημμα:
α) Είτε οι αποφάσεις δεν είναι νόμιμες αφού, σύμφωνα με την αντιπροσωπευτική δημοκρατία, δεν αποφασίστηκαν από εκλεγμένους αντιπροσώπους του λαού,
β) Είτε ο Πρωθυπουργός δεν είναι νόμιμος και οφείλει να παραιτηθεί, αφού βρίσκεται υπό ομηρία...
Να ρωτήσω τώρα αν οι αποφάσεις του να κάνει κανό ή να αγοράσει καινούργιο ποδήλατο, πάρθηκαν από τον ίδιο ή μήπως εκτελούσε εντολές (πάλι);
Να αναρωτηθώ, πότε κατέληξε στο συμπέρασμα πως άλλοι παίρνουν τις αποφάσεις;
Πριν μας οδηγήσει στο ΔΝΤ ή μετά; Η απάντηση θεωρείται πολύ κρίσιμη για όλους μας, αλλά κυρίως για τον ίδιο...
Μετά τους “σεμνούς και ταπεινούς” μας ήρθαν οι “ειλικρινείς” και πράγματι με περισσή ειλικρίνεια και μάλλον πολύ ωμά, μας στέλνουν στην απόλυτη φτώχεια!
Ένας θεός ξέρει που θα μας οδηγήσουν “οι αδιάφθοροι”!!!
Και... μεταξύ μας, την αλήθεια είπε ο άνθρωπος.
Όλοι μας ξέρουμε πως ποτέ δεν είπε τίποτε δικό του και ποτέ δεν κυβέρνησε ο ίδιος... Ίσως ούτε μία στιγμή, ίσως ούτε μία φορά. Και θα πρέπει να μας ανακοινώσει, επιτέλους, ποιοί είναι οι σύμβουλοί του (ακόμη δεν ανακοινώθηκαν στο ΦΕΚ), από ποιές χώρες και με τι... "ειδικότητες"...
Για να ξέρουμε και ποιός μας... κυβερνάει!
gianniotis.blogspot.com

Δείτε εδώ σχετικό βίντεο:
http://vimeo.com/11400680

Υπάρχει συναίσθηση των όσων λέγονται;

1) Το ακούσαμε και δεν το πιστέψαμε. Το Υπουργείο Παιδείας προκηρύσσει διαγωνισμό για«ΠΡΟΜΗΘΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΜΗΧΑΝΙΣΜΩΝ ΣΚΙΑΣΗΣ ΤΟΥ ΚΤΗΡΙΟΥ ΥΠ.Π.Δ.Β.Μ.&Θ ΣΤΟ ΜΑΡΟΥΣΙ» ύψους 200.000 ευρώ. Μέσα στις κρίσης το καιρό και η Αννούλα θα ήθελε να έχει σκιά.
Το ψάξαμε και είναι αλήθεια. Πράγματι η Άννα Διαμαντοπούλου κάνει διαγωνισμό να βάλει στέγαστρο στο γραφείο της στο Υπουργείο.
Μωραίνει Κύριος ον βούλεται απωλέσαι...
Δείτε την προκήρυξη εδω
http://greekmacedonians.blogspot.com/

2) Οι βουλευτές θα μας τρελάνουν: 1.500.000 ευρώ επίδομα για αγορά H/Y!!!
Την ίδια στιγμή που ανακοινώνονται τα νέα οικονομικά μέτρα και οι "απλοί άνθρωποι του μόχθου" καλούνται να πληρώσουν "το μάρμαρο", η Βουλή των Ελλήνων κατά ομόφωνη απόφαση (ΦΕΚ223 Α) ενέκρινε, εν μέσω κρίσης, πρόγραμμα επιδότησης για όλους ανεξαιρέτως, τους βουλευτές και ευρωβουλευτές προκειμένου να αγοράσουν το δικό τους προσωπικό εξοπλισμό πληροφορικής, προκειμένου να αναπτύξουν τις δημόσιες σχέσεις τους μέσω του διαδικτύου με προϊόντα όπως:
Επιτραπέζιους Η/Υ , Laptops, Notebooks, πολυμηχανήματα-εκτυπωτές, Τηλεφωνικό κέντρο, Fax, Λογισμικό αυτοματισμού πολιτικού γραφείου , προγράμματα Η/Υ, δορυφορικό δέκτη και ότι άλλο gadget μπορεί να περιλαμβάνει ένα σύγχρονο πολιτικό γραφείο.
Όπως προκύπτει από το επίσημο έγγραφο κάθε βουλευτής επιλέγοντας τον δικό του προμηθευτή , προσκομίζει στο Τμήμα Προμηθειών και Διαχειρίσεως της Βουλή τιμολόγια αγορά έως 5.500 ευρώ έκαστος (αναλόγως με την κατηγορία που ανήκει) και ο προμηθευτής θα. περνάει να εξοφλείται από τη Βουλή των Ελλήνων.
Με έναν πρόχειρο υπολογισμό των τριακοσίων της βουλής μαζί με τους ευρωβουλευτές πού επίσης δικαιούνται το επίδομα μάς δίνει ένα ποσό μεγαλύτερο από 1.500.000 ευρώ.

3) Από την πίσω πόρτα ΔΙΠΛΑΣΙΑΖΟΥΝ τους μισθούς των προέδρων και διευθυνόντων συμβούλων των Νομικών Προσώπων Ιδιωτικού Δικαίου (ΝΠΙΔ), δηλαδή της ΕΡΤ, της ΔΕΗ, της ΔΕΠΑ, του ΔΕΣΦΑ και όποιων άλλων οργανισμών έχουν τη μορφή ΝΠΙΔ!

4) Έδωσαν χάρη στην Μπριγκίτα Παπασταύρου που ήταν πρόεδρος και στο "ΑΓΡΟΚΤΗΜΑ ΑΕ" και η οποία έχει ευθύνη για την κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος. Το έκανε ο Καστανίδης και ο πρόεδρος της δημοκρατίας!
Έσβησαν την ποινή που είχε στο παρελθόν για άλλα αδικήματα έτσι ώστε να μπορεί να πάρει...θέσεις σε οργανισμούς που της πρότεινε και το ΠΑΣΟΚ