Οι αντιξοότητες αποκαλύπτουν την ευφυΐα, η ευμάρεια την κρύβει

Αυτό το είπε ο Οράτιος και είχε δίκιο. Κάθε αντίξοη φάση της ζωής μας, μας κεντρίζει να αξιοποιήσουμε στο έπακρο το μυαλό και την δημιουργικότητά μας, και αυτό βέβαια ισχύει για τον καθένα μας ατομικά αλλά και για όλη την ανθρωπότητα.

Χρησιμοποιώντας την ευφυΐα μας, θα ανακαλύψουμε ότι υπάρχει και άλλος τρόπος να ζούμε, διαφορετικός από το «ο θάνατός σου, η ζωή μου» και άλλοι στόχοι που αξίζει να κυνηγήσουμε πέρα από το «μεγαλύτερα, καλύτερα, περισσότερα...»

Δες αυτή την εποχή, σαν μια πρόκληση στην επινοητικότητά μας και μια πρόσκληση από την Ζωή να ξανα-ανακαλύψουμε τα πράγματα που είναι αληθινά σημαντικά: την αγάπη, την οικογένεια, τους φίλους, και ... το ταξίδι της Ψυχής.

Oμάδα της Ανθρωπότητας Ελλάδας www.otan.gr

Μυστικά της έλξης των ανθέων

Ουάσινγκτον

Τα έντομα προσελκύονται από τα λουλούδια για να τρυγήσουν το νέκταρ τους – και να μεταδώσουν τη γύρη τους, εξασφαλίζοντας έτσι αμοιβαία την πολυπόθητη διαιώνιση του κάθε είδους – με διάφορα «σήματα»: οπτικά, όπως τα χρώματα, τα σχήματα και τα μοτίβα των πετάλων τους ή οσφρητικά, όπως οι πτητικές ενώσεις που εκλύουν.

Τώρα βρετανοί ερευνητές ανακάλυψαν ένα νέο «μέσο» σε αυτή την επικοινωνία. Διαπίστωσαν ότι τα άνθη στέλνουν μέσω ηλεκτρικών πεδίων στους βομβίνους λεπτομερείς πληροφορίες σχετικά με το πόσο νέκταρ διαθέτουν προκειμένου να τους ενημερώσουν αν αξίζει τον κόπο να τα «επισκεφθούν» ή όχι για την εξασφάλιση του γεύματός τους.

Θετικά και αρνητικά φορτία

Η όλη ιδέα ξεκίνησε από μια «φυσική» διαπίστωση – το γεγονός ότι τα έντομα όταν πετούν στον αέρα έχουν θετικό φορτίο ενώ τα λουλούδια, τα οποία είναι «γειωμένα» στο έδαφος, έχουν αρνητικό φορτίο. Οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ σκέφτηκαν να μελετήσουν αν τα έντομα αντιλαμβάνονται με κάποιον τρόπο αυτή τη διαφορά φορτίων και αν τη χρησιμοποιούν στην αναζήτηση της τροφής τους.

Για να το κάνουν επέλεξαν τους βομβίνους (Bombus terrestris), τριχωτά έντομα που συγγενεύουν με τις μέλισσες. Οι ερευνητές δημιούργησαν τεχνητά λουλούδια – συγκεκριμένα πετούνιες – «γεμίζοντας» κάποια από αυτά με ζάχαρη και άλλα με κινίνη, ουσία η οποία είναι διατροφικά αδιάφορη για τους βομβίνους. Όταν εξαπέλυσαν τα έντομα επάνω από τα ψεύτικα λουλούδια, είδαν ότι αυτά τα επισκέπτονταν για να βρουν τροφή επιλέγοντάς τα με τυχαία τρόπο.

Στη συνέχεια οι ερευνητές έδωσαν στα λουλούδια που περιείχαν ζάχαρη ένα αρνητικό φορτίο 30 Volt (όσο παρατηρείται ότι έχει συνήθως ένα αληθινό άνθος ύψους 30 εκατοστών). Διαπίστωσαν ότι οι βομβίνοι επισκέπτονταν τα φορτισμένα τεχνητά λουλούδια κατά 81% συχνότερα. Όταν η παροχή ηλεκτρικού ρεύματος διακόπηκε τα έντομα επανήλθαν στην τυχαία επιλογή των λουλουδιών, γεγονός το οποίο σήμαινε ότι ήταν σε θέση να «αισθανθούν» τα ηλεκτρικά πεδία.

Σε επόμενο πείραμα, αλλάζοντας τα σχήματα των ηλεκτρικών πεδίων των τεχνητών λουλουδιών, οι ειδικοί είδαν ότι οι βομβίνοι έδειχναν μια προτίμηση κατά 70% προς τα πεδία που αποτελούνταν από ομόκεντρους κύκλους, κάτι το οποίο υποδηλώνει ότι και το σχήμα αποτελεί ένα είδος «σήματος» στην επικοινωνία μεταξύ εντόμων και ανθέων.

Σύνθετα σήματα

Οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν ακόμη ποιες ακριβώς πληροφορίες μεταδίδει ένα λουλούδι σε ένα έντομο μέσω του ηλεκτρικού πεδίου του, θεωρούν όμως ότι τα ηλεκτρικά σήματα ενισχύουν, με έναν γρήγορο και πιο «εκλεπτυσμένο» τρόπο, τις πληροφορίες που μεταδίδονται μέσω των οπτικών (όπως το χρώμα ή το σχήμα) και των οσφρητικών (όπως οι πτητικές ενώσεις) ερεθισμάτων.

Με άλλα λόγια, όπως τονίζουν, πιστεύουν ότι τα λουλούδια επιστρατεύουν μια μέθοδο παρόμοια με εκείνη των τηλεοπτικών διαφημιστικών σποτ, τα οποία χρησιμοποιούν ένα μείγμα οπτικών και ακουστικών σημάτων για να περάσουν καλύτερα το μήνυμά τους. «Ο ηλεκτρισμός αποτελεί για αυτά μια αίσθηση» επεσήμανε ο Ντάνιελ Ρόμπερτ, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ και επικεφαλής της μελέτης που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση Science.

Σε αυτή τη «διαφημιστική καμπάνια» και τον πόλεμο του ανταγωνισμού, τα λουλούδια είναι πάντως απολύτως ειλικρινή – οι πληροφορίες που μεταδίδουν είναι σαφείς και αντιστοιχούν απόλυτα στην πραγματικότητα. Όταν ένα έντομο τρυγήσει το νέκταρ τους, το ηλεκτρικό φορτίο τους μειώνεται, στέλνοντας σήμα ότι η τροφή που διαθέτουν είναι – προς το παρόν – περιορισμένη. «Το τελευταίο πράγμα που θέλει ένα λουλούδι είναι να πει ψέματα σε ένα έντομο» λέει ο καθηγητής Ρόμπερτ. «Ο ηλεκτρισμός είναι ένας τρόπος να μεταδώσει σήματα πολύ γρήγορα: “Έχω τέλεια όψη, μυρίζω ωραία, τα ηλεκτρικά μου όμως δεν είναι όπως πρέπει, περάστε αργότερα”».

Όλα αυτά, υπογραμμίζει ο ειδικός, δεν γίνονται βεβαίως εσκεμμένα εφόσον, όπως τονίζει, «είναι απλώς ζήτημα ατμοσφαιρικής φυσικής». Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι οι βομβίνοι αισθάνονται τα ηλεκτρικά φορτία στις τρίχες τους κατά τον ίδιο τρόπο που εμείς νιώθουμε τα μαλλιά μας να «ηλεκτρίζονται» αν πλησιάσουμε πολύ μια οθόνη τηλεόρασης. Αν αποδειχθεί ότι διαθέτουν μια «πραγματική» ηλεκτρική αίσθηση πέραν της απλής ατμοσφαιρικής φυσικής, θα είναι τα πρώτα ζώα που ανακαλύπτουμε ότι μπορούν να ανιχνεύουν ηλεκτρικά σήματα στον αέρα – η ικανότητα αυτή έχει εντοπισθεί ως τώρα σε ζώα μόνο μέσα στο νερό ή σε υγρά περιβάλλοντα.

Ο καθηγητής Ρόμπερτ θεωρεί πάντως ότι οι βομβίνοι δεν είναι τα μόνα έντομα που επικοινωνούν με τα λουλούδια μέσω των ηλεκτρικών πεδίων και οι επόμενες έρευνές του θα εστιάσουν και σε αυτόν τον τομέα.

Βήμα Scienc

Newsroom ΔΟΛ

Κάθε σύμπαν έχει τους δικούς του νόμους

Δεν υπάρχει μόνο ένα αλλά πάρα πολλά σύμπαντα. Συγκεκριμένα δέκα εις την πεντακοσιοστή και δεν αποκλείεται στο μέλλον να δημιουργούμε σύμπαντα στο εργαστήριο, ενώ δεν αντιλαμβανόμαστε ότι πιθανότατα ζούμε σε δέκα διαστάσεις!
Αυτές είναι μερικές νέες επιστημονικές ιδέες που ανέπτυξε πρόσφατα με την ερευνητική του ομάδα ο Δημήτρης Νανόπουλος, διακεκριμένος καθηγητής Φυσικής του πανεπιστημίου του Τέξας A&M και τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, που μίλησε χθες στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών σχετικά με το πείραμα του CERN και την πειραματική διερεύνηση της ύπαρξης του Πολυσύμπαντος (multiverse).
Ειδικότερα, όπως αναφέρει ρεπορτάζ του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων, ο κ. Νανόπουλος εκτιμά, με βάση μαθηματικές εξισώσεις, ότι είναι δυνατό να υπάρχουν δέκα εις την πεντακοσιοστή σύμπαντα, σύμφωνα με τη θεωρία της Υπερσυμμετρίας (SUSY) και των Υπερχορδών, η οποία προβλέπει ότι, εκτός από τις γνωστές τέσσερις «μεγάλες» διαστάσεις -τρεις του χώρου (μήκος, πλάτος, ύψος) και ο χρόνος- υπάρχουν ακόμα έξι ή επτά, που βρίσκονται «διπλωμένες» σε τρομερά μικρό χώρο, ανεβάζοντας σε 10 ή 11 τον συνολικό αριθμό των διαστάσεων. «Ζούμε σε δέκα διαστάσεις, αλλά δεν το αντιλαμβανόμαστε», είπε χαρακτηριστικά.
Η θεωρία του πολυσύμπαντος ή των πολλών παράλληλων συμπάντων έχει διάφορες εκδοχές, μια από τις οποίες προωθεί σθεναρά ο κ. Νανόπουλος, ο οποίος τόνισε όμως ότι μια τέτοια θεωρία έχει νόημα μόνο αν καταστεί δυνατό να αποδειχτεί πειραματικά και σε αυτό μπορεί να βοηθήσει ο Μεγάλος Επιταχυντής Αδρονίων του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Πυρηνικών Ερευνών (CERN).
Όπως υποστηρίζει ο Έλληνας φυσικός, κάθε επιμέρους σύμπαν (μεταξύ αυτών το δικό μας) μέσα σε αυτό το πολυσύμπαν μπορεί να έχει τους δικούς του ξεχωριστούς φυσικούς νόμους, που ισχύουν μόνο σε αυτό, ενώ στα άλλα σύμπαντα οι νόμοι που τα διέπουν, μπορεί να είναι αφάνταστα διαφορετικοί ή και σχετικά παρόμοιοι, έχουν όμως οπωσδήποτε ως κοινό παρονομαστή τη βαρύτητα. Το ένα σύμπαν «γεννάει» το άλλο, μέσα σε μια αέναη διαδικασία παραγωγής συμπάντων, η οποία, όπως είπε, καταργεί την έννοια της αρχής και του τέλους του χρόνου.
Τα άλλα σύμπαντα, τα οποία χαρακτήρισε φυσαλίδες της πραγματικότητας» που απαρτίζουν το πολυσύμπαν, είναι δυνατό να βρίσκονται πολύ κοντά μεταξύ τους αλλά δεν μπορούν να επικοινωνήσουν. Δεν απέκλεισε όμως ότι είναι πιθανώς δυνατό να γίνει μετάβαση από το ένα σύμπαν στο άλλο. Όλα τα σύμπαντα με τους ιδιαίτερους νόμους τους προκύπτουν κατά βάση από μόνα τους, σαν μια «τοπική μετάλλαξη» του χώρου σε ένα προϋπάρχον σύμπαν. Ο κ. Νανόπουλος δεν απέκλεισε μάλιστα ως σενάρια επιστημονικής φαντασίας τολμηρές υποθέσεις ότι κάποια σύμπαντα θα μπορούσαν π.χ. να αποτελούν δημιούργημα ενός «χάκερ» σε κάποιο άλλο σύμπαν. Επεσήμανε ότι, αν τελικά αποδειχτεί η θεωρία του πολυσύμπαντος, τότε «θα καταλαβαίνουμε τον μηχανισμό παραγωγής συμπάντων», οπότε, όσο κι αν ακούγεται εξωφρενικό, «είναι πιθανό στο μέλλον να δημιουργηθεί ένα σύμπαν στο εργαστήριο».
Ακόμα, ανέφερε ότι δεν αποκλείεται το σύμπαν που ζούμε τώρα, να δημιουργηθεί ξανά ακριβώς το ίδιο στο μέλλον, ενώ το τωρινό σύμπαν μας θα μπορούσε να είναι το νιοστό από το παρελθόν, να έχει δηλαδή ήδη προϋπάρξει πολλές φορές. Ωστόσο, κατέστησε σαφές ότι είναι νωρίς ακόμα για να επιβεβαιωθούν τέτοιες υποθέσεις, πρόσθεσε όμως ότι τελικά αποτελούν λογικές συνέπειες της ευρύτερης θεωρίας του πολυσύμπαντος, που θα έπρεπε κανείς να ακολουθήσει και να διερευνήσει.
Σύμφωνα με τον ίδιο, το σύμπαν που βλέπουμε (της ορατής ύλης) και το οποίο έχει ηλικία 13,7 δισεκατομμυρίων ετών, δεν είναι παρά το 4%, καθώς το υπόλοιπο είναι αόρατο, αποτελούμενο κατά 23% από «σκοτεινή ύλη» και 73% από «σκοτεινή ενέργεια». Υπολογίζεται ότι μόνο στο δικό μας σύμπαν υπάρχουν περίπου 100 δισεκατομμύρια γαλαξίες και κάθε ένας από αυτούς έχει περίπου 100 δισεκατομμύρια ήλιους, γύρω από τους οποίους περιφέρεται ένας τεράστιος αριθμός πλανητών. Ο κ. Νανόπουλος είπε ακόμα ότι ο ήλιος κάποτε θα «σβήσει», όμως το σύμπαν μας, που συνεχώς διαστέλλεται, είναι «ανοιχτό», συνεπώς ποτέ δεν θα «πεθάνει», ενώ είναι πιθανό να κάνει «μετάβαση» σε ένα άλλο σύμπαν-φυσαλίδα.
Επιτιθέμενος στους υπέρμαχους της «ανθρωπικής Αρχής» (που λένε ότι το σύμπαν είναι "κομμένο και ραμμένο" στα μέτρα των ανθρώπων), αντέτεινε ότι «δεν του καίγεται καρφάκι του σύμπαντος για εμάς», ενώ χαρακτήρισε τη θεωρία του πολυσύμπαντος «το τελευταίο καρφί στο φέρετρο της τελεολογίας». Απαντώντας σε σχετική ερώτηση, διευκρίνισε ότι δεν έχει χάσει το νόημα της η αναζήτηση μιας «ενοποιημένης θεωρίας του παντός» στην Φυσική, όμως δεν θα αφορά παρά μια λύση μοναδική για το δικό μας σύμπαν και τίποτε περισσότερο.
Απαντώντας σχετικά με τις φιλοσοφικές προεκτάσεις της θεωρίας του πολυσύμπαντος, είπε ότι παραπέμπει σε «ένα νέο Διαφωτισμό» που ανοίγει νέους δρόμους για την ανθρωπότητα, ενώ αρνήθηκε ότι υπάρχουν φραγμοί και όρια στις δυνατότητες του ανθρώπινου νου να συλλάβει την πραγματικότητα του σύμπαντος, εκτός από τα αναπόφευκτα ποσοτικά όρια στη συσσώρευση γνώσης στο μυαλό του ανθρώπου. Όμως γι' αυτό, όπως είπε, υπάρχουν οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές ως συμπαραστάτες μας, ενώ στο μέλλον η σχέση τους με τους ανθρώπους θα μπορούσε να γίνει ακόμα πιο στενή. Αρνήθηκε επίσης ότι συσσωρεύοντας ολοένα περισσότερες γνώσεις, οι άνθρωποι χάνουν τη σοφία τους. Παράλληλα, συμφώνησε με τις εκτιμήσεις άλλων επιστημόνων ότι η Γη αργά ή γρήγορα «δύσκολα θα αντέξει» στα προβλήματά της, γι' αυτό είναι ανάγκη να προετοιμαστεί η μετοίκηση της ανθρωπότητας σε άλλους πλανήτες.
Όσον αφορά στον CERN, δήλωσε ότι πλέον «δουλεύει ρολόι»,αν και οι φυσικοί που αναλύουν τις συγκρούσεις των σωματιδίων, είναι αναγκασμένοι «να ψάχνουν ψύλλους στα άχυρα». Πάντως, σε προηγούμενη ομιλία του στην Αθήνα, είχε δηλώσει ότι αν τελικά τα πειράματα του CERN δεν φέρουν τα αναμενόμενα αποτελέσματα, αποτυγχάνοντας να βρουν νέα σωματίδια και να επιβεβαιώσουν πειραματικά την υπερσυμμετρία, τότε «αυτό θα αποτελέσει ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα για τη Φυσική, θα προκαλέσει μια μεγάλη κρίση», καθώς θα σημαίνει, όπως είχε πει χαρακτηριστικά, ότι «πήραμε λάθος δρόμο».
Τέλος, αναφερόμενος σε πρόσφατο δημοσίευμα του περιοδικού «Nature», που θεωρεί πιθανή την κατάρρευση της θεωρίας της υπερσυμμετρίας, επειδή τα μέχρι τώρα αποτελέσματα των πειραμάτων του CERN δεν την επιβεβαιώνουν, ο έλληνας φυσικός χαρακτήρισε υπερβολική και πρόωρη μια τέτοια εκτίμηση.

Πηγή alttherapy.blogspot.gr

Σαν παλιοί γνώριμοι...

http://www.youtube.com/watch?v=rynvewVe21Y

Το ουσιαστικό χρέος...

«Απ’ τα τσακάλια δε γλιτώνεις μ’ εφκές και παρακάλια…
Κι αν είναι ο λάκκος σου βαθύς,
χρέος με τα χέρια σου να σηκωθείς.»

 

Κώστας Βάρναλης

Το "λάθος"...

Το άρθρο του επικεφαλής οικονομολόγου του ΔΝΤ Ολιβιέ Μπλανσάρ –για λάθος στους δημοσιονομικούς πολλαπλασιαστές- άναψε τη συζήτηση στην Ελλάδα αλλά, χτες, ο Όλι Ρεν έστειλε επιστολή στους υπουργούς Οικονομικών της ευρωζώνης στην οποία διευκρινίζει πως δεν υπήρξε κανένα λάθος.
Το λάθος είναι ο ίδιος ο καπιταλισμός αλλά δεν πιστεύω πως η αναφορά του οικονομολόγου του ΔΝΤ σε λανθασμένους πολλαπλασιαστές ήταν τυχαία και οφείλεται μόνο στην «κόντρα» του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου με την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η παραδοχή πως υπήρξε λάθος στους δημοσιονομικούς πολλαπλασιαστές διευκολύνει την ελληνική κυβέρνηση και κάνει ακόμα πιο εύκολη την αποδοχή του Μνημονίου από τους πολίτες.
«Να, ορίστε, το ΔΝΤ έκανε λάθος, δεν φταίμε εμείς» μπορεί να λέει τώρα η κυβέρνηση Σαμαρά.
Από την άλλη, ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, ερωτά τον Αντώνη Σαμαρά «πώς θα εκμεταλλευτεί η ελληνική κυβέρνηση τη δημόσια παραδοχή περί ‘λάθους’ στον πολλαπλασιαστή;».
Και για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι πολύ βολική η παραδοχή λάθους από πλευράς του ΔΝΤ –στην περίπτωση που θα γίνει κυβέρνηση- γιατί θα έχει μια δικαιολογία παραπάνω να ξεχάσει τα περί «θαψίματος του Μνημονίου», και να υπογράψει ένα νέο Μνημόνιο που θα είναι «σωστό».
Και για τους -χωρισμένους σε χιλιάδες ομάδες- Έλληνες πολίτες είναι βολική η παραδοχή του λάθους από το ΔΝΤ, αφού τους κάνει να αισθάνονται ακόμα πιο εξαπατημένοι και να βολεύονται στον ρόλο του σιωπηλού και στωικού θύματος που έχουν επιλέξει.
«Να μωρέ, κάνουν και λάθη και τα παραδέχονται, δεν είναι τόσο κακοί τελικά. Είναι καλοί άνθρωποι.».
Η «κόντρα» του ΔΝΤ με την Ευρωπαϊκή Ένωση μου θυμίζει το «καλός μπάτσος, κακός μπάτσος». Δεν υπάρχουν καλοί μπάτσοι.
Η συζήτηση για το «λάθος» στον πολλαπλασιαστή θολώνει τα νερά, παγιώνει το Μνημόνιο στη συνείδηση των πολιτών και μας απομακρύνει ακόμα περισσότερο από τα τρία θέματα που θα έπρεπε να έχουν απασχολήσει την ελληνική κοινωνία και με τα οποία δεν ασχολείται κανείς.
Το πρώτο θέμα είναι πως οι πολιτικοί που οδήγησαν την χώρα στην χρεοκοπία δεν οδηγήθηκαν ποτέ στη Δικαιοσύνη. Ούτε ένας. Είναι όλοι στις θέσεις τους.
Το δεύτερο θέμα είναι πως η Ελλάδα αποπληρώνει ένα χρέος το οποίο δεν ξέρουμε ακόμα πώς δημιουργήθηκε. Η Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου για το ελληνικό δημόσιο χρέος δεν συστάθηκε ποτέ και οι Έλληνες καλούνται να ζητούν αποδείξεις για τις καραμέλες από τον ψιλικατζή, αν και δεν έχουν δει την «απόδειξη» για μερικά δισεκατομμύρια ευρώ που καλούνται να πληρώσουν.
Το τρίτο θέμα είναι πως, εδώ και τρία χρόνια τουλάχιστον, όλα φωνάζουν πως η Ελλάδα πρέπει να βγει από την ευρωζώνη. Βέβαια, αυτό απαιτεί συνειδητοποιημένους πολίτες και πολιτικούς με κάκαλα.
Ξέρουν πολύ καλά πώς βαδίζουν. Μετά τις εκλογές, δεν ήθελαν μια κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας-ΠΑΣΟΚ, αν και μπορούσαν να την έχουν, γιατί αμέσως οι πολίτες θα έβλεπαν απέναντί τους αυτούς που οδήγησαν την χώρα στην χρεοκοπία.
Ήθελαν στην κυβέρνηση και την ΔΗΜΑΡ –ως «αριστερό άλλοθι»- που είναι εξίσου συστημική με την Χρυσή Αυγή.
Κάνουν λάθος όσοι πιστεύουν πως το πείραμα που γίνεται στην Ελλάδα είναι μόνο οικονομικό.
Το πείραμα περιλαμβάνει και την αντιμετώπιση των αντιδράσεων μιας κοινωνικής έκρηξης που, κάθε μέρα, έρχεται όλο και πιο κοντά.
Το πείραμα έχει προβλέψει και την κοινωνική έκρηξη.
Για την ακρίβεια, δεν είναι πείραμα. Είναι σχέδιο. Ολοκληρωμένο. Και ολοκληρωτικό.
(Τα βασανιστήρια των αστυνομικών στους τέσσερις νεαρούς αναρχικούς στην Κοζάνη και –κυρίως- η δημοσιοποίηση των φωτογραφιών τους δεν ήταν «λάθος». Ήταν η καμπάνα. Και χτύπησε για εμάς. Μπορούμε να προσευχηθούμε ή να ενωθούμε και να αντισταθούμε. Την κατάληξη αυτών που προσεύχονται -όταν έρχονται να τους κόψουν τα κεφάλια- την ξέρουμε.)
 
http://pitsirikos.net

Η μουσική «χτίζει» τον εγκέφαλο

Διαφορετικές δομές εμφανίζει ο εγκέφαλος των ατόμων που ασχολούνται με τη μουσική από μικρή ηλικία, υποστηρίζουν οι καναδοί ειπστήμονες

Μόντρεαλ 

Τα παιδιά που αρχίζουν να μαθαίνουν ένα μουσικό όργανο πριν από την ηλικία των επτά ετών, αναπτύσσουν τις κινητικές τους δεξιότητες ταχύτερα από άλλα, υποστηρίζει νέα μελέτη καναδών επιστημόνων.

Όπως αναφέρουν οι ειδικοί του Πανεπιστημίου Κονκόρντια στο Μόντρεαλ, με δημοσίευσή τους στο επιστημονικό έντυπο «Journal of Neuroscience», φάνηκε πως στην ηλικία των 6-8 ετών υπάρχει ένα «παραθυράκι», όπου η μουσική εκπαίδευση αλληλεπιδρά με τον ρυθμό ανάπτυξης των κινητικών δεξιοτήτων των παιδιών προκαλώντας έτσι μακροπρόθεσμες αλλαγές στον εγκέφαλο.

«Η εκμάθηση ενός μουσικού οργάνου απαιτεί συγχρονισμό ανάμεσα στις κινήσεις των χεριών και στα οπτικοακουστικά ερεθίσματα που δέχεται ο οργανοπαίκτης» εξηγεί η κύρια ερευνήτρια της μελέτης και καθηγήτρια ψυχολογίας Βιρτζίνια Πένχιουν. «Όσο νωρίτερα αρχίσει μαθήματα ένα παιδί, τόσο μεγαλύτερο είναι το δέσιμο μεταξύ των δύο».

«Η εκμάθηση ενός οργάνου ενισχύει τη φυσιολογική ωρίμανση της σχέσης ανάμεσα στις κινητικές δεξιότητες και στις αισθητηριακές περιοχές του εγκεφάλου, δημιουργώντας μια βάση επάνω στην οποία μπορεί να στηριχθεί η περαιτέρω ανάπτυξή της» επισημαίνει η επικεφαλής της μελέτης.

Κάτι τέτοιο βέβαια, υπογραμμίζουν οι επιστήμονες, δε σημαίνει ότι αν ένα μικρό παιδί ξεκινήσει να μαθαίνει μουσική θα γίνει αναγκαστικά μεγάλος συνθέτης κλασικής μουσικής.

«Τα ευρήματα αυτά δείχνουν ότι όσοι ξεκινούν νωρίς έχουν κάποιες δεξιότητες και αλλαγές σε περιοχές του εγκεφάλου που τους συνοδεύουν εφ’ όρου ζωής» εξηγεί η δρ Πένχιουν. «Αυτό δεν σημαίνει απαραιτήτως ότι θα γίνουν καλύτεροι μουσικοί από άλλους. Οι μουσικές επιδόσεις απαιτούν ικανότητες, όπως επίσης επικοινωνία, ενθουσιασμό, προσωπικό στιλ και πολλά άλλα μη μετρήσιμα στοιχεία. Η εκμάθηση ενός μουσικού οργάνου σε μικρή ηλικία θα μπορούσε να ευνοήσει την έκφραση της ιδιοφυΐας, αλλά δε μας κάνει αυτομάτως ιδιοφυΐες στη μουσική». 

Η ενδιαφέρουσα μελέτη

Με τη βοήθεια απεικονιστικών μεθόδων, οι ερευνητές μελέτησαν τον εγκέφαλο 36 μουσικών - που ασχολούνταν με τη μουσική περίπου τα ίδια χρόνια – κατά την εκτέλεση (μη μουσικών) ασκήσεων κινητικών δεξιοτήτων. Οι μουσικοί μοιράστηκαν σε δύο ομάδες: εκείνους που είχαν ξεκινήσει να μαθαίνουν μουσική πριν από την ηλικία των επτά ετών και σε εκείνους που είχαν ξεκινήσει αργότερα. Στη μελέτη συμπεριλήφθηκε ακόμη μια ομάδα εθελοντών που δεν είχε διδαχθεί ποτέ μουσική.

Βάσει των αποτελεσμάτων φάνηκε ότι οι εθελοντές που είχαν αρχίσει να μαθαίνουν μουσική πριν από τα επτά εμφάνιζαν μεγαλύτερη ακρίβεια ως προς τον συγχρονισμό των κινήσεων τους συγκριτικά με τους υπόλοιπους. Οι απεικονίσεις του εγκεφάλου αποκάλυψαν συσσωρευμένη λευκή ουσία στο μεσολόβιο – μεγάλη δέσμη νευρικών ινών που συνδέουν τις κινητικές περιοχές του δεξιού και του αριστερού ημισφαιρίου του εγκεφάλου.

Αντίθετα, οι εξετάσεις των εθελοντών που ακολούθησαν τη μουσική σε μεγαλύτερη ηλικία και εθελοντών που δεν είχαν μάθει ποτέ μουσική δεν εμφάνιζαν καμία διαφορά ως προς την ανάπτυξη των συγκεκριμένων περιοχών του εγκεφάλου τους. Κάτι τέτοιο, όπως υποστηρίζουν οι ερευνητές, ενδεχομένως να σημαίνει ότι οι αλλαγές αυτές προκαλούνται νωρίς ή αλλιώς ποτέ.

Το Βήμα

Απέναντί τους ολόκληρη η ανθρωπότητα

O εβραϊκής καταγωγής σκηνοθέτης του Hollywood και υποψήφιος πρόεδρος των ΗΠΑ στις εκλογές του 2004 Aaron Rousso, σε αποκαλυπτική του συνέντευξη στον Alex Jones τον Ιανουάριο του 2007.

Αποκαλύπτει ότι ο Nick Rockefeller του είχε εκμυστηρευτεί την καταστροφή των δίδυμων πύργων 6 μήνες πριν αυτή συμβεί.

Αποκαλύπτει επίσης ότι οι Rockefellers χρηματοδότησαν και στήριξαν με τα ΜΜΕ της εποχής το κίνημα απελευθέρωσης γυναικών για συγκεκριμένους λόγους, όπως και το σχεδιασμό για την εγκαθίδρυση της παγκόσμιας δικτατορίας όπου όλοι θα ελέγχονται από εμφυτευμένο microchip.

Απόσπασμα της συνέντευξης:

Aaron Rousso: … Ο τελικός σκοπός αυτών των ανθρώπων είναι να δημιουργήσουν μια παγκόσμια κυβέρνηση η οποία θα ελέγχεται από τους ιδιοκτήτες των τραπεζών. Και το κάνουν τμηματικά, κατά περιοχές. Το ευρωπαϊκό νόμισμα (ευρώ) και η Ευρωπαϊκή Ένωση σαν θεσμός αποτελεί το ένα τμήμα. Τώρα προσπαθούν να το κάνουν και στην Αμερική με τη Βορειοαμερικανική Ένωση και θέλουν να δημιουργήσουν ένα νέο κοινό νόμισμα που το ονομάζουν Amero. Η όλη ατζέντα είναι η δημιουργία μιας παγκόσμιας κυβέρνησης, όπου όλοι θα έχουν εμφυτευμένο ένα RFID τσιπ στο σώμα τους. Όλα τα χρήματά τους θα είναι αποθηκευμένα ηλεκτρονικά σε αυτό το τσιπ. Δεν θα υπάρχει πλέον ρευστό χρήμα. Αυτό μου το εκμυστηρεύτηκε ο ίδιος ο Ροκφέλερ, αυτό προσπαθούν να επιτύχουν. Καθώς όλα τα χρήματά τους θα βρίσκονται σε αυτό το τσιπ, θα μπορούν όποτε θέλουν να τους παίρνουν όποιο ποσό σε όποιο χρόνο επιθυμούν. Θα τους πουν «Οφείλετε τόσα χρήματα για φόρους και θα τα αφαιρούν από το τσιπ τους.

Alex Jones: Πλήρης έλεγχος

Aaron Rousso: Πλήρης έλεγχος. Και αν εσείς ή εγώ διαμαρτυρόμαστε γι αυτό που κάνουν, απλά θα μας απενεργοποιούν το τσιπ και δεν θα έχουμε τίποτα. Δεν θα μπορείς να αγοράσεις τρόφιμα… οτιδήποτε. Πλήρης έλεγχος των ανθρώπων.

Alex Jones: Και αυτό το τσιπ είναι συνδεδεμένο με μια βάση δεδομένων, όπου έχουν καταγεγραμμένες τις αγορές σου, τα προσωπικά σου στοιχεία…

Aaron Rousso: Τα πάντα Έτσι θέλουν μια παγκόσμια κυβέρνηση την οποία θα ελέγχουν, όπου όλοι θα έχουν τσιπ με όλα τα στοιχεία και χρήματά τους εκεί. Κι έτσι γίνεσαι σκλάβος τους, υπηρέτης τους κι αυτός είναι ο στόχος τους.

Alex Jones:  Άαρον, μπορείς να γίνεις πιο συγκεκριμένος, πότε γνώρισες τον Ροκφέλερ και πότε κάνατε αυτές τις συζητήσεις;

Aaron Rousso: Γνώρισα τον Ροκφέλερ μέσω μιας δικηγόρου που γνώριζα. Μου τηλεφώνησε μια μέρα και μου είπε «ένας από τους Ροκφέλερ θέλει να σε συναντήσει». Είχα παλαιότερα κάνει ένα βίντεο το οποίο είχε δει ο Ροκφέλερ και ζήτησε να με συναντήσει. Ήξερε ότι είχα βάλει υποψηφιότητα για κυβερνήτης της Νεβάδα. Και είπα «ναι θα ήθελα να τον γνωρίσω». Συναντηθήκαμε, μου έκανε καλή εντύπωση. Ήταν πολύ έξυπνος. Μιλούσαμε τακτικά, μοιραζόμασταν σκέψεις. Ήταν αυτός που μου είπε 11 μήνες πριν την 11^η Σεπτεμβρίου 2001 (11/9) ότι θα συνέβαινε ένα γεγονός, δεν μου διευκρίνισε τι ακριβώς και μετά από αυτό το γεγονός θα εισβάλουμε στο Αφγανιστάν για να ελέγξουμε τους αγωγούς της Κασπίας θάλασσας, μετά θα εισβάλουμε στο Ιράκ για να καταλάβουμε τις πετρελαιοπηγές και να εγκαταστήσουμε βάση στη μέση Ανατολή, όλα αυτά σαν μέρος της εγκαθίδρυσης νέας παγκόσμιας τάξης. Μετά θα κτυπήσουμε τον Τσάβες και τη Βενεζουέλα.
Λίγο καιρό μετά τα γεγονότα της 11/9 θυμάμαι πως μου έλεγε πως θα έψαχναν στα σπήλαια του Αφγανιστάν , του Πακιστάν και ότι θα ξεκινούσε ένας πόλεμος εναντίον της τρομοκρατίας, η οποία δεν αποτελεί πραγματικά υφιστάμενο εχθρό και όλο αυτό θα είναι μια γιγαντιαία φάρσα.

Αυτός θα ήταν ένας τρόπος για την κυβέρνηση να αποκτήσει τον έλεγχο των αμερικάνων πολιτών.

Alex Jones: Σου είπε ότι θα ήταν μια φάρσα;

Aaron Rousso: Ω, ναι δεν υπάρχει αμφιβολία. Είπε ότι θα αρχίσει ένα πόλεμος εναντίον της τρομοκρατίας και γελούσε. Μου είπε, «γιατί νομίζεις ότι συνέβη η 11/9 και τίποτε άλλο δεν συνέβη από τότε; Πιστεύεις ότι η ασφάλειά μας έχει γίνει τόσο άψογη ώστε μετά την 11/9 κανείς πλέον δεν μπορεί να καταλάβει ένα αεροπλάνο; Έλα τώρα, είναι γελοίο! Η 11/9 έγινε από ανθρώπους στην κυβέρνησή μας, στο δικό μας τραπεζικό σύστημα για να διαιωνίσουν το αίσθημα του φόβου στον αμερικάνικο λαό και να τους κάνουν πειθήνιους στις προθέσεις της κυβέρνησης γι αυτούς. Περί αυτού πρόκειται. Ένας ατέλειωτος πόλεμος στην τρομοκρατία. Αυτό ήταν το πρώτο ψέμα. Το επόμενο ήταν όταν εισβάλαμε στο Ιράκ για να σταματήσουμε τον Σαντάμ από τη χρήση όπλων μαζικής καταστροφής».

Alex Jones: Αυτό έγινε πριν έξι χρόνια; (χρόνος συνέντευξης 2007) 11 μήνες πριν το γεγονός της 11/9;

Aaron Rousso: Ναι

Alex Jones: Και ο Νικ Ροκφέλερ με τον οποίο είχατε ήδη γίνει φίλοι τα προηγούμενα χρόνια σου λέει ότι θα γίνει ένα μεγάλο γεγονός και εξ αυτού ξεκινήσει διαρκής πόλεμος με την τρομοκρατία;

Aaron Rousso: Ακριβώς, ατέλειωτος πόλεμος χωρίς πραγματικό εχθρό στον οποίο δεν μπορείς ποτέ να καθορίσεις τον νικητή. Δεν υπάρχει κανένας να νικήσεις οπότε συνεχίζεις ασταμάτητα. Κι έτσι μπορούν να κάνουν ότι θέλουν, να κατατρομοκρατήσουν τον αμερικάνικο λαό… Κοίτα, όλος αυτός ο πόλεμος είναι μια απάτη. Μια φάρσα. Είναι πολύ δύσκολο να το πεις δυνατά, ο κόσμος υποβάλλεται στο φόβο μόνο και μόνο στη σκέψη να το πει, γιατί αν το αναφέρει θα τον βγάλουν τρελό. Η αλήθεια όμως πρέπει να ακουστεί, να αποκαλυφθεί γι αυτό δίνω αυτή τη συνέντευξη. Η ουσία της όλης υπόθεσης είναι ότι αυτός ο πόλεμος εναντίον της τρομοκρατίας είναι μια απάτη. Κι όμως ο πόλεμος αυτός συνεχίζεται στο Ιράκ. Εισβάλαμε στο Ιράκ και πολεμούν άνθρωποι εκεί, ο πόλεμος όμως εναντίον της τρομοκρατίας είναι ένα αστείο. Μέχρι να ανακαλύψουμε τι συνέβη στις 11/9 και ποιοι ήσαν υπεύθυνοι γι αυτό, γιατί από εκεί ξεκίνησε ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας, μέχρι να φτάσουμε στη ρίζα της αλήθειας, δεν θα ξέρουμε τίποτε για τον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας.

Στο σημείο αυτό ο Alex Jones ρωτά για τον Νικ Ροκφέλερ και τους ανθρώπους του, αν τελικά προσπάθησαν να τον εντάξουν-στρατολογήσουν στις επιδιώξεις τους ώστε να θεωρείται πλέον ένας από αυτούς που χαίρει προστασίας.

Aaron Rousso: Θεωρούσαν ότι με είχαν εντάξει στην ομάδα τους.

Alex Jones: Μίλησέ μας γι αυτό.

Aaron Rousso: Θυμάμαι ότι ήμασταν φίλοι, ερχόταν στο σπίτι μου, γευματίζαμε κάποια βράδια, συζητούσαμε, μου μιλούσε για επενδυτικές ευκαιρίες, ότι μπορούσε να με βοηθήσει σε εναλλακτικές ευκαιρίες επένδυσης. Μου πρότεινε αν με ενδιέφερε να γίνω μέλος σε διοικητικά συμβούλια εταιριών του, να δώσει την απαραίτητη σύσταση για μένα. Του απαντούσα ότι εγώ δεν έχω εμπειρία ούτε ενδιαφέροντα σε τέτοιες δραστηριότητες. Του είπα «όσο κι αν μου αρέσεις Νικ ο τρόπος σκέψης μας διαφέρει. Δεν πιστεύω στην υποδούλωση των ανθρώπων».

Alex Jones: Επανήλθε μετά την αντίδρασή σου αυτή;

Aaron Rousso: Μου απάντησε με έναν τρόπο… «γιατί νοιάζεσαι γι αυτούς; Γιατί νοιάζεσαι για τους άλλους ανθρώπους τι σημασία έχουν για σένα; Εσύ φρόντισε τη δική σου ζωή. Κάνε ό,τι καλύτερο μπορείς για σένα και την οικογένειά σου. Τι σημασία έχουν για σένα οι άλλοι άνθρωποι γύρω σου; δεν έχουν καμία αξία για σένα. Είναι απλά υπηρέτες, μάζα». Δεν νοιαζόταν για κανένα αυτός ο άνθρωπος. Εγώ δεν είμαι τέτοιος τύπος ανθρώπου. Ήταν ψυχρός. Τον ρώτησα, «ποιο το νόημα σε όλα αυτά; Έχεις όσο χρήμα χρειάζεσαι, όση δύναμη θέλεις, ποιο το νόημα σε όλα αυτά; Ποιος είναι ο τελικός σου σκοπός;» Μου απάντησε ότι «ο τελικός σκοπός είναι να έχουν όλοι εμφυτευμένο τσιπ για να ελέγχουμε όλο τον κόσμο. Για να μπορούν οι τραπεζίτες, η ελίτ και οι τραπεζίτες με κάποιους κυβερνητικούς να ελέγχουν όλο τον κόσμο». Τον ρώτησα «δηλαδή όλοι στα συμβούλια στις μεγάλες αίθουσες έτσι σκέφτονται;» και μου απάντησε «όχι, όχι, οι περισσότεροι από αυτούς πιστεύουν ότι κάνουν το σωστό. Πολλοί από αυτούς πιστεύουν ότι είναι καλύτερα να είναι σοσιαλιστές. Πρέπει να πείσουμε τον κόσμο ότι σοσιαλισμός είναι ο σωστός καπιταλισμός. Γιατί η Αμερική σήμερα έχει γίνει μια σοσιαλιστική κομμουνιστική χώρα».     

Ένα άλλο που μου είπε ήταν… ήμασταν σπίτι ένα βράδυ, μιλούσαμε και άρχισε να γελάει λέγοντάς μου «Ααρόν για ποιο λόγο πιστεύεις ότι ξεκίνησε το κίνημα απελευθέρωσης των γυναικών;»  Του απάντησα με πολύ καταφατικό ύφος «για να έχουν οι γυναίκες τα ίδια δικαιώματα στην εργασία, να αμείβονται το ίδιο όπως οι άνδρες, όπως ακριβώς κέρδισαν και το δικαίωμα ψήφου».

Άρχισε να γελάει και μου λέει «είσαι βλάκας». Τον ρωτάω «γιατί είμαι βλάκας;» και μου απάντησε «να σου πω πώς ξεκίνησε, εμείς οι Rockefellers το χρηματοδοτήσαμε. Εμείς το αναδείξαμε στα περιοδικά, στις εφημερίδες, και θέλεις να μάθεις γιατί; Υπάρχουν δύο βασικοί λόγοι, ο ένας, δεν μπορούσαμε να φορολογήσουμε αλλιώς τον μισό πληθυσμό πριν το κίνημα απελευθέρωσης γυναικών και ο δεύτερος, ότι τώρα έχουμε τα παιδιά στα σχολεία σε πολύ μικρή ηλικία. Μπορούμε να τα προσανατολίσουμε πώς να σκέφτονται, να τα αποχωρίσουμε από τους γονείς και να τα μάθουμε να βλέπουν την Πολιτεία, το σχολείο, τους κρατικούς υπαλλήλους σαν την οικογένειά τους».  Αυτοί ήσαν οι δύο βασικοί λόγοι που χρηματοδοτήθηκε το κίνημα αυτό. Εγώ μέχρι τότε θεωρούσα τα κίνητρα δημιουργίας του κινήματος σωστά και ηθικά. Όταν είδα τις προθέσεις τους πίσω από αυτό, από πού προέχρονταν και ποιοί το δημιούργησαν είδα το δόλιο σκοπό τους αντί μιας ευγενικής κίνησης.

Το απόσπασμα της συνέντευξης εδώ:

http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=WVkPT3_ka8I

Η πλήρης συνέντευξη εδώ:

http://www.youtube.com/watch?v=YGAaPjqdbgQ

Αναρωτήθηκα αν o Aaron Rousso ζει μετά τη συνέντευξή του αυτή. Αναζητώντας σχετική πληροφόρηση στο διαδίκτυο έμαθα πως πέθανε στις 24 Αυγούστου 2007 από καρκίνο, επτά μόλις μήνες μετά τη συνέντευξη.

Το πολίτευμα αλλάζει

Mεταλλάσσει το πολίτευμα της Ελλάδας ο ζυγός του μνημονίου. Το κοινοβουλευτικό καθεστώς αφυδατώνεται. Οι συνταγματικές πρόνοιες για καταστάσεις έκτακτης ανάγκης μετατρέπονται σε καθημερινό τρόπο διακυβέρνησης. Οι δημοκρατικές και συνδικαλιστικές ελευθερίες συρρικνώνονται. Οι εργασιακές κατακτήσεις ολόκληρου του 20ού αιώνα καταλύονται. Τα ρήγματα στις σχέσεις κυβερνώντων και κυβερνωμένων διευρύνονται και γίνονται αβυσσαλέα χάσματα. Η δραματική αλλαγή επί τα χείρω του πολιτεύματος συντελείται ταχύτατα, χωρίς αντιστάσεις. Οι πολίτες ως σύνολο δυσκολεύονται να συνειδητοποιήσουν το βάθος και τον μόνιμο χαρακτήρα, όπως και τις τραγικές συνέπειες του τρόπου με τον οποίο ασκεί την εξουσία η συγκυβέρνηση Σαμαρά, Βενιζέλου, Κουβέλη.

Η οικονομική καταβαράθρωση εκατομμυρίων Ελλήνων και οι απεγνωσμένες και μάταιες προσπάθειές τους να αποτρέψουν την εξαθλίωσή τους, απορροφά κάθε ικμάδα ενεργητικότητας που έχει απομείνει στον πληθυσμό της χώρας. Δεν αντιλαμβάνονται έτσι το μέγεθος της πολιτειακής αλλαγής που συντελείται. Νομίζουν ότι πρόκειται απλώς για αποσπασματικές εκδηλώσεις αυταρχισμού της κυβέρνησης. Κάνουν λάθος.

Η αυταρχική διολίσθηση είναι όμως αποτέλεσμα μιας συνειδητής επιλογής άσκησης της εξουσίας με νέο τρόπο. Η περιφρόνηση εκ μέρους της κυβέρνησης της άνετης κοινοβουλευτικής της πλειοψηφίας στη Βουλή και η προτίμησή της να διοικεί με εξόφθαλμα αντισυνταγματικές Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, σηματοδοτεί την απαξίωση του κοινοβουλευτισμού που επιδιώκει η συγκυβέρνηση ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ. Η στάση της κυβέρνησης Σαμαρά και υπολοίπων συμπληρώνει και προστίθεται στους αλαλαγμούς μερίδας του πλήθους «Να καεί, να καεί το μπ...λο η Βουλή», δεν αντιπαρατίθεται σε αυτούς που περιφρονούν το κοινοβουλευτικό πολίτευμα. Τους ενισχύει.

Η κατάλυση των δικαιωμάτων των εργαζομένων, η εκμηδένιση της προστασίας της εργασίας, η πολιτική επιστράτευση των απεργών, ο καταποντισμός των μισθών κάτω από το όριο της φτώχειας για τη μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων, η άσκηση πολιτικής που δημιουργεί εκατοντάδες χιλιάδες νέους ανέργους κάθε χρόνο κ.λπ. δεν είναι μόνο αποκρουστικά μέτρα αυτά καθαυτά. Αλλάζουν εκ βάθρων τη σχέση του πολιτεύματος και του κράτους με τους πολίτες.

Η αμφισβήτηση της... νομιμότητας (!) του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, του ΣΥΡΙΖΑ, από τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη είναι κάτι πολύ σοβαρότερο από την παρεκτροπή ενός υπουργού ακροδεξιάς νοοτροπίας ή από την αγωνία του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά μήπως ο Αλέξης Τσίπρας κριθεί «πρωθυπουργήσιμος» από το ελληνικό κατεστημένο, τους Αμερικανούς ή τους Γερμανούς, με αποτέλεσμα να κινδυνεύει πλέον θανάσιμα αυτός και οι συνεργάτες του να χάσουν σύντομα την εξουσία. Όταν μια κυβέρνηση προσπαθεί να εμφανίσει ως δήθεν κινούμενη εκτός νομιμότητας την αξιωματική αντιπολίτευση, τότε αυτό που απειλείται από την κυβέρνηση και τη δράση της είναι πρωτίστως η δημοκρατία.

Οι ξυλοδαρμοί κρατουμένων από αστυνομικούς και η δημοσίευση εσκεμμένα φωτογραφιών τους με τα πρόσωπα μελανιασμένα ή αιμόφυρτα από το ξύλο που τους έδωσαν οι αστυνομικοί, σημαίνουν πολύ περισσότερα πράγματα από τις προσωπικές παρεκτροπές των οργάνων της πολιτείας που διέπραξαν τους ξυλοδαρμούς ή και βασανιστήρια εις βάρος αυτών που συνέλαβαν. Αποσκοπούν προφανώς να τρομοκρατήσουν καταρχάς τους ομοϊδεάτες τους, αλλά και όσους άλλους Έλληνες θεωρούνται εχθροί της κυβέρνησης.

Το κράτος της Δεξιάς, που προς μεγάλη τότε ανακούφιση του ελληνικού λαού κατέλυσε από το 1981 ο Ανδρέας Παπανδρέου, είχε μια βαρύτατα ένοχη ιστορία κρατικής και παρακρατικής βίας. Το μόνο που δεν χρειάζεται η σημερινή Ελλάδα είναι μια επανέκδοσή του σε συνθήκες 21ου αιώνα.

Επιβολή της πολιτικής της με κάθε μέσο επιδιώκει η συγκυβέρνηση Σαμαρά, Βενιζέλου, Κουβέλη και στην επιδίωξή της αυτή δείχνει να μην ορρωδεί προ ουδενός. Δεν ενδιαφέρεται πλέον για την άσκηση μιας πολιτικής στον οικονομικό και στον κοινωνικό τομέα ή στον τομέα των δημοκρατικών και πολιτικών ελευθεριών που θα εξασφάλιζε τη συναίνεση της τεράστιας πλειοψηφίας του ελληνικού λαού στη λειτουργία του πολιτεύματος.

Αυτό συνιστά τομή με τη μέχρι τώρα πολιτειακή λειτουργία. Ταυτόχρονα, η επιλογή της επιβολής αντί της συναίνεσης και ενσωμάτωσης των πολιτών, καθιστά τον αυταρχισμό αναπόσπαστο στοιχείο του νέου πολιτεύματος.

" Έθνος"

Κακοσκηνοθετημένη παράσταση

Κάθε μέρα κι από ένα επεισόδιο της σειράς ''Η δημοκρατική κυβέρνηση και τα άκρα'' ή ''Η τρομοκρατία της αριστεράς και οι δημοκρατικές δυνάμεις'' κτλ. Το είχαμε προβλέψει χωρίς να θα θεωρούμαστε προφήτες. Όσο δεν γίνονται πειστικοί οι πραγματικοί τρομοκράτες του καθεστώτος θα προχωρούν μέχρι να καταφέρουν να πείσουν όσους περισσότερους αφελείς μπορούν περί της ύπαρξής της και του ''κινδύνου για τη δημοκρατία''. Με τα καλάσνικοφ στη Συγγρού και τις χύτρες του αυθαίρετου απέτυχαν. Κακοσκηνοθετημένη παράσταση. Ενώ τώρα; Οι ''τρομοκράτες'' της Κοζάνης τους έδωσαν τη χείρα βοηθείας που ζητούσαν...

''Αυτοί είναι οι τρομοκράτες! Τώρα τους βλέπετε! Αναρχικοί από εύπορες οικογένειες! Θέλουν να επιβάλουν το χάος! Καλά τους έκαναν οι αστυνομικοί! Δεν τους ξυλοφόρτωσαν αργότερα...το πόρισμα της ΕΛ.ΑΣ έδειξε ότι χρησιμοποιήθηκε βία κατά τη σύλληψή τους!''

Αηδία, εμετός, σιχασιά. Όλοι χορεύουν στο ρυθμό της ''τρομοκρατίας''. Στο ρυθμό που επιβάλει το κατοχικό καθεστώς. Ακόμα και αυτοί οι ίδιοι οι αφελείς πρωταγωνιστές που παρουσιάζουν τους εαυτούς τους ως...αναρχικούς επαναστάτες.

Πιόνια στη σκακιέρα για τον αποπροσανατολισμό του Λαού και την επιβολή ακόμα μεγαλύτερων κατασταλτικών μέτρων. Για την απενοχοποίηση του καθεστώτος και τη νομιμοποίησή του. Για την ενοχοποίηση κάθε μορφής πάλης έξω από τα πλαίσια της ''νομιμότητάς του καθεστώτος''. Ακόμα και της Απεργίας. Οι φωνές για Γενική Απεργία Διαρκείας βλέπετε πληθαίνουν επικίνδυνα. Για την ενοχοποίηση της Αριστεράς συλλήβδην. Φροντίζει γι αυτό και η νεοταξίτικη συμμορία εντός και εκτός βουλής που την υποδύεται. Την ενοχοποίηση του Εθνικισμού. Φροντίζει γι αυτό εκτός από τη κυβερνητική συμμορία και οι υποδυόμενοι τους εθνικιστές, ακροδεξιοί εντός και εκτός της γιάφκας της πλατείας Συντάγματος.
Η σειρά ''Η δημοκρατική κυβέρνηση και τα άκρα'' είμαστε βέβαιοι ότι θα συνεχιστεί. Και θα συνεχίζεται μέχρι να πέσει η παρούσα κατοχική κυβέρνηση.

Χάρρυ Κλυνν
http://harryklynn.blogspot.gr/

Διαίρει και Βασίλευε

www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=F8aEBsEzBaw

Η εποχή του θερισμού

Τώρα που οι 16χρονοι του 2008, έχουν γίνει 20χρονοι, τώρα θα θερίσετε ότι σπείρατε εκείνον τον Δεκέμβρη του Αλέξη Γρηγορόπουλου. Όλοι εσείς που καταδικάζατε την βία από όπου κι αν προέρχεται. Τώρα που οι 16χρονοι έχουν περάσει στα πανεπιστήμια, πήγαν στα πρώτα party στρατολόγησης των κομμάτων, για να έχουν πρόσβαση στις σημειώσεις, μπας και περάσουν εύκολα το μάθημα για ένα πτυχίο χωρίς αντίκρισμα.

Τώρα που οι γονείς τους, ο ένας είναι άνεργος κι ο άλλος με συρρικνωμένο μισθό, τώρα που η TV σα να μη τρέχει τίποτε εξακολουθεί να πουλάει τρόπους ζωής που δεν είναι εφικτοί και το αξίωμα «καλός είναι όποιος έχει φράγκα» παραμένει αμετακίνητο σαν πρώτη μοναδική αξία στην χώρα του δίχως αύριο. Τώρα που κλείνουν τα μουσικά σχολεία και αντιμετωπίζουν τους μαθητές ως γραφικούς όταν κι αν διαμαρτυρηθούν, τώρα που η προοπτική όποιας εργασίας ανήκει στη σφαίρα του εξωπραγματικού, τώρα που πρέπει να πάρει το νέο smart phone, το αυτοκίνητο για να βγάλει γκόμενα, τα trendy ρούχα για τα trendy party γιατί μόνο αυτά προωθούνται και διαφημίζονται, τώρα αρχίζει να διαφαίνεται το μέγεθος της ευθύνης για την τερατογέννεση που κατάφερε να κάνει η γενιά των πενηντάρηδων στη νεολαία μας.

Κι αυτό κάνει όλη την κοινωνία μας το ίδιο υπεύθυνη, αν όχι περισσότερο εγκληματική, μόνο που όσοι σήμερα το πρωί δεν κυκλοφορούμε με πρησμένα από τη μπουνιά ματιά και λαιμούς με Photoshop καλυμμένους στην αγορά, δεν σημαίνει ότι είμαστε αθώοι, αλλά ότι απλά διαφεύγουμε της σύλληψης. Κι όσο αντί να νιώσουμε την ευθύνη που μας αναλογεί, ήρεμοι συνεχίζουμε την επιβίωση μας, τόσο χειρότερη κάνουμε την ώρα που θα χρειαστεί να ομολογήσουμε το πόσο και γιατί φταίμε. Κι όσο κάτι σημειώματα σαν αυτό τα αντιμετωπίζουμε ως γραφικά και μακριά από μας, τόσο η κοινωνία μας βαδίζει όλο και πιο κάτω, όλο και πιο χαμηλά, χωρίς ίχνη επανάκαψης, χωρίς ελπίδα σωτηρίας.

Ναι είναι δυσβάστακτη η εποχή του θερισμού, γιατί οι πρώτοι που θα εκπλαγούν, θα είναι οι φιλήσυχοι, οι σιωπηλοί, οι νοικοκυραίοι που ακόμη και τώρα, χωρίς ντροπή με ελαφρότητα, ομολογούν και σχολιάζουν ότι ένα παιδί 20 χρονών είναι εγκληματίας και τρομοκράτης κι αυτοί τα αθώα ανυπεράσπιστα θύματα του.

"parallaximag"

http://sibilla-gr-sibilla.blogspot.gr

Σχόλιο: Η ενσωμάτωση των σημερινών πενηντάρηδων κι όχι μόνο, στο ομολογουμένως καλά σχεδιασμένο σκηνικό της αποκαλούμενης μεταπολιτευτικής Ελλάδας, έχει συντελεστεί πολύ πριν τη δολοφονία Γρηγορόπουλου. Ας αποτελέσουν τα εξελισσόμενα γεγονότα το έναυσμα για την ενσυνείδητη και αναγκαία καθαρτική διαδικασία γαι τον καθένα μας...

Ο προοδευτικός παροπλισμός του κράτους και της δημοκρατίας από τους παράγοντες της οικονομικής παγκοσμιοποίησης

Μήνυμα του Πέδρο Ολάγια για την «κρίση» στην Ελλάδα:

«Χαίρετε,

Θα ήθελα να πω λίγα λόγια σε όλους όσους με ακούν, στην Ισπανία ή αλλού.

Επείγοντα λόγια, που τα απευθύνω στους φίλους μου από την Αθήνα, μια Αθήνα όλο και πιο σακατεμένη.

Θέλω να σας ενημερώσω για μια κατάσταση που αφορά όλους μας και που εξ αιτίας της σοβαρότητάς της, κάνει το οποιοδήποτε άλλο ζήτημα μας απασχολεί τον τελευταίο καιρό να μοιάζει άνευ ουσίας..

Θέλω επίσης να σας ζητήσω κάτι σημαντικό, αλλά αυτό το αφήνω για το τέλος, γιατί πιστεύω πως δεν σας πειράζει να περιμένετε πέντε λεπτά.

Τον τελευταίο καιρό, πολιτικοί και μέσα ενημέρωσης, στην Ισπανία και άλλες χώρες, έχουν σαν βασικό τους μότο ότι, ευτυχώς δεν είμαστε Ελλάδα, ότι τα ισοζύγιά μας είναι καλύτερα από των Ελλήνων, που τους αξίζει αυτό που παθαίνουν, γιατί είναι τεμπέληδες κι απείθαρχοι κι όλη την ώρα κάνουν απεργίες ή διαδηλώσεις.

Ελπίζω τώρα που φτάνει και στην Ισπανία και αλλού το παλιρροϊκό κύμα, τώρα που αρχίζουν να περικόπτονται παντού συντάξεις, δικαιώματα και προνόμια, να αναθεωρήσουν οι Ισπανοί και οι Ευρωπαίοι τη γνώμη τους για την Ελλάδα και να αντιληφθούν την αληθινή φύση της κατάστασης που μας απειλεί όλους, όπως και τις αληθινές διαστάσεις της.

Τι συμβαίνει;

Αυτό που συμβαίνει είναι ότι με ιστορικούς όρους μιλώντας, εκείνοι που ελέγχουν την οικονομική εξουσία στον κόσμο οικειοποιούνται όλο και περισσότερα τμήματα της πολιτικής εξουσίας μέσω της δημιουργίας και εκμετάλλευσης χρέους. Και το κάνουν αυτό με τη συνενοχή της κυβέρνησής μας και την έλλειψη μιας οργανωμένης απάντησης από τους πολίτες.

Άρα το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι ένα τοπικό πρόβλημα. Είναι το ορατό αποτύπωμα στην Ευρώπη μιας τραγωδίας που μας αφορά όλους: ο προοδευτικός παροπλισμός του κράτους και της δημοκρατίας από τους παράγοντες της οικονομικής παγκοσμιοποίησης. Αυτό που συμβαίνει είναι πολύ σοβαρό, γιατί όταν θα έχουν κατακτήσει πλήρως οι οικονομικές και επενδυτικές δυνάμεις την πολιτική εξουσία, η πολιτική ως άσκηση κυριαρχίας, θα εξαφανιστεί. Η δημοκρατία θα είναι απλά μια γκροτέσκα χίμαιρα κι ανεξάρτητα ποιος θα κυβερνάει θα είμαστε όλοι σκλάβοι μιας χούφτας μεγιστάνων του πλούτου.

Το να αντισταθούν ως πολίτες σ’συτή τη διαδικασία είναι το βαθύτερο νόημα όλων των κινητοποιήσεων που τον τελευταίο ενάμισι χρόνο απασχολεί καθημερινά τους περισσότερους Έλληνες.

 Οι Έλληνες είναι πρόθυμοι να κάνουν θυσίες, πολλές, αλλά έχουν αρχίσει σιγά-σιγά να συνειδητοποιούν ότι οι θυσίες που τους απαιτούνται και τους επιβάλλονται  δεν αποσκοπούν στην ανατροπή ενός διεστραμμένου συστήματος, παρά στη τροφοδότηση και διαιώνισή του.

Γιατί;

Γιατί το «σχέδιο σωτηρίας» που μας επέβαλαν η Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ. ως μοναδική λύση της συμφοράς απέναντι στη χρεοκοπία, είναι ένα σχέδιο φτιαγμένο για να περιφρουρήσει τα συμφέροντα των σπεκουλαδόρων, να ελαχιστοποιήσει τα ρίσκα τους και να τους ανοίξει το δρόμο στην ιδιοποίηση του εθνικού πλούτου.

Δεν είναι καθόλου ένα σχέδιο που αποσκοπεί στη βελτίωση της κατάστασης της χώρας, στη δημιουργία ανάπτυξης ή στην πιο δίκαιη ανακατανομή του πλούτου για όλους. Αντίθετα, είναι ένα σχέδιο για να συνεχίσουν τα χρήματα του κόσμου να κυλάνε άδικα σε όλο και λιγότερα χέρια.

Ας είμαστε σαφείς: αυτό που παρουσιάζεται σαν «κρίση», στην πραγματικότητα είναι μια οργανωμένη οικονομική επίθεση, κι αυτό που παρουσιάζεται σαν «χρέος» είναι ένα προσεκτικά σχεδιασμένο προϊόν καθυπόταξης, που δίνει συνέχεια στην αποικιοκρατία και διαιωνίζει την ίδια βία.

Ένα στα πέντε δολάρια του παγκόσμιου χρέους το χρωστάμε στο Δ.Ν.Τ. και στην Παγκόσμια Τράπεζα. Για όσους έχουν κάποια ιδέα από τη σύγχρονη ιστορία, οι πρακτικές αυτών των οργανισμών είναι πασίγνωστες στις χώρες όπου τις άσκησαν μέχρι τώρα. Εάν δεν είναι ενήμεροι, μπορούν να ρωτήσουν τις χώρες της Λατινικής Αμερικής, της Αφρικής κάτω από τη Σαχάρα, της νοτιοανατολικής Ασίας, ή του επονομαζόμενου Τρίτου Κόσμου, που τις τελευταίες δεκαετίες ζουν αιμορραγώντας εξαιτίας μιας αυξανόμενης συσσώρευσης χρέους, ενώ επιστρέφουν στον Πρώτο Κόσμο επτά φορές όσα δέχονται με τη μορφή αναπτυξιακής βοήθειας.

Οι οργανισμοί αυτοί λειτουργούν ως οικονομικού ενδιάμεσοι και μέσω των δανείων τους, προσφέρουν καλύτερες εγγυήσεις στους επενδυτές απ’ότι οι ίδιες οι χώρες όπου επενδύουν. Ο στόχος των επενδυτών, όπως είναι γνωστό, είναι η απόδοση κεφαλαίου, αλλά ως ιδιωτικοί επενδυτές δεν έχουν καμία εγγύηση ότι οι χώρες στις οποίες επενδύουν θα παράγουν τα αναμενόμενα κέρδη και θα τους αποδοθούν όντως τα χρήματα που προσδοκούν. Υπόκεινται στο ρίσκο του τζόγου και το εισπρακτικό τους δικαίωμα περιορίζεται σε ένα μέρος μόνο των οφελών και όχι βέβαια στον εθνικό πλούτο των χωρών όπου επενδύουν.

Έτσι, προκειμένου να υπάρχει εγγύηση για την απόδοση της επένδυσής τους, στόχος είναι να φέρουν στις χώρες έναν εισπρακτικό μηχανισμό που να μπορεί να μετατρέψει την ιδιωτική κερδοσκοπία σε δημόσιο χρέος. Κι αυτό είναι που κάνει το Δ.Ν.Τ. από την πρώτη στιγμή της σύστασής του.

Αλλά για να το πετύχεις, πρέπει να έχεις τη συνενοχή ορισμένων πολιτικών. Κι αυτό είναι που κατάφεραν στην Ελλάδα.

Τώρα, χάρη στο «σύστημα μετατροπής» του Δ.Ν.Τ., η Ελλάδα δε χρωστάει πια χρήματα σε ιδιώτες σπεκουλαδόρους αλλά σε άλλα κράτη, πράγμα που κάνει πιο πολύπλοκη τη μη πληρωμή.

Το αποτέλεσμα είναι ότι καλείται να εκπληρώσει τις δανειακές της υποχρεώσεις με τον ιδρώτα του φορολογούμενου και – ακόμα ελκυστικότερο για τους επενδυτές – τον εθνικό πλούτο, που η κυβέρνηση φρόντισε να βάλει στο τραπέζι σαν εγγύηση πίσω από τους αδιαπραγμάτευτους όρους του πρόσφατα υπογεγραμμένου μνημονίου.

Ας δούμε: είναι η Ελλάδα η πιο χρεωμένη χώρα στην Ευρώπη ή στον κόσμο όπως προσπαθούν κάποιοι να μας κάνουν να πιστέψουμε εδώ και αρκετό καιρό;

Φυσικά όχι.

Στον τομέα του εξωτερικού χρέους σε εκατομμύρια δολάρια βρίσκεται στη 18^η θέση, στον τομέα του ιδιωτικού χρέους σε σχέση με το Α.Ε.Π. κατέχει την 9^η θέση και στον τομέα του κατά κεφαλήν χρέους την 15^η, πολύ πίσω από τη Γαλλία, τη Γερμανία, την Αγγλία και την Ελβετία, πολύ πίσω ακόμα και από την Ισπανία. Ούτε είναι η Ελλάδα πρώτη στον τομέα του ιδιωτικού χρέους και στις δημόσιες δαπάνες ή στον αριθμό των δημοσίων υπαλλήλων. Αλλά ναι, είναι η χώρα με τον υψηλότερο συντελεστή φορολογίας σε καταναλωτικά είδη πρώτης ανάγκης και οι περισσότεροι Έλληνες έχουν στραφεί από καιρό στην οικογένεια, ή σε δεύτερες δουλειές κι επισφαλή μεροκάματα για να βγάλουν το μήνα.

Οπότε, τι είναι αυτό το χρέος;

90% του χρέους εξαιτίας του οποίου αναγκάζεται η Ελλάδα να ζητήσει το μεγαλύτερο δάνειο στην ιστορία της ανθρωπότητας, είναι από κρατικά ομόλογα. Και τα κρατικά ομόλογα δεν είναι ακριβώς «χρέος». Είναι «μηχανισμοί επένδυσης» ελεύθερα διαπραγματεύσιμοι στην αγορά αξιών, στοιχήματα με χρήματα που μπορεί να κερδίσεις ή να χάσεις. Κι αυτό είναι μια μεγάλη διαφορά.

Σήμερα, το κεφάλαιο που διακινείται στην παγκόσμια αγορά δανεισμού είναι 158 τρις δολάρια, ενώ η ετήσια παραγωγή φτάνει τα 57. Η αιτία της «χρεοκοπίας» του κόσμου, βρίσκεται σ’αυτή την αβυσσαλέα αναντιστοιχία. Δεν οφείλεται στο πραγματικό έλλειμμα μα στην «ανάγκη» να εκμεταλλευτούν αυτό το «κεφάλαιο» 1.600 μεγαλοεπενδυτές. Τις τελευταίες δεκαετίες από άποψη οικονομική κατασκευάσαμε έναν κόσμο που δεν είναι μόνο άδικος μα και παράλογος. Κι ωστόσο μας λένε ότι πρέπει να κάνουμε οτιδήποτε δυνατό για να μην τον αφήσουμε να καταρρεύσει.

Έτσι, χωρίς συζήτηση, πριν δύο χρόνια οι Έλληνες εγγυοδότησαν για τις τράπεζες με 70 δις ευρώ από τα χρήματα των φορολογουμένων για ν’αποφευχθούν υποτίθεται τα χειρότερα. Και τώρα πρέπει να σώσουμε τον οικονομικό τομέα, ξανά με τα λεφτά των φορολογουμένων.

Στο μεταξύ – και προσέξτε το αυτό! – 50% των χρημάτων που διακινούνται παγκόσμια, διακινούνται μέσω off-shore εταιρειών, με έδρα φορολογικούς παραδείσους, όπου κατοχυρώνεται η πλήρης ανωνυμία των κατόχων τους. Στην Ελλάδα μόνο λειτουργούν 4.000 off-shore εταιρείες. Και τα τελευταία δέκα χρόνια περισσότερες από 1.000.000 από αυτές τις εταιρείες αγγλοσαξωνικής καταγωγής, έχουν ιδρυθεί ανά τον κόσμο.

Σήμερα τα πραξικοπήματα γίνονται από τους επενδυτές. Ο ελληνικός λαός, ακολουθώντας τις επιταγές των Ευρωπαίων, της Κεντρικής Τράπεζας και του Δ.Ν.Τ., οφείλει να υποστεί αυξήσεις φόρων, περικοπές μισθών, απολύσεις, τη διαρπαγή του συστήματος υγείας και των κοινωνικών κατακτήσεων. Του επιβάλλεται ιδιωτικοποίηση των δημοσίων υπηρεσιών. Αναγκάζεται να αφήσει τον εθνικό πλούτο της χώρας στα χέρια ξένων επενδυτών. Αναγκάζεται να αγοράσει όπλα από τους δανειστές του κι επιπλέον να δίνει «εισφορές αλληλεγγύης».

Στο μεταξύ οι τράπεζες χρηματοδοτούνται κι ούτε ένας ελάχιστος συντελεστής φορολογίας, της τάξης του 0.1%, που θα απέφερε 600 εκατομμύρια το χρόνο, στο υποτιθέμενο ελληνικό χρέος χωρίς να αγγίξει κανείς τις τσέπες των φορολογουμένων ή την πείνα των φτωχών.

Όμως αυτό δεν γίνεται, μάλλον ακούγεται ανήθικο. Όσο λειτουργεί έτσι ο κόσμος, ούτε οι πολιτικοί, ούτε οι κεφαλαιούχοι, έχουν το ηθικό δικαίωμα να επιβάλλουν τις θυσίες που θέλουν.

Και τι θα μπορούσε να γίνει, θα με ρωτήσετε.

Τι είναι αυτό που δεν γίνεται;

Πρώτα απ’όλα, αυτό που σήμερα λέμε ευρωπαίος πολίτης (αν υποθέσουμε ότι ισχύει) στην Ελλάδα, την Ισπανία κι άλλες ευρωπαϊκές χώρες, πρέπει να δημιουργήσει ένα κοινό μέτωπο απέναντι στην κατάχρηση της εξουσίας. Πρέπει να απαιτήσει από τις κυβερνήσεις να βάλουν φρένο στους κερδοσκόπους ή να πάνε σπίτι τους, υποχρεώνοντας τους πιστωτές να αναλάβουν το ρίσκο των επί το πλείστον ύποπτων δραστηριοτήτων τους, αντί να τρέχουν να τους σώσουν με δημόσιο χρήμα ώστε να τους αφήνουν πάντα στο τέλος να κερδίζουν. Πρέπει με δυο λόγια, να κυβερνούν για τους ανθρώπους που τους εμπιστεύτηκαν την εξουσία κι όχι για τα προσωπικά τους συμφέροντα.

Στην περίπτωση της Ελλάδας, ο ευρωπαίος πολίτης θα πρέπει να την υποστηρίξει να αρνηθεί την αναγνώριση αυτού του χρέους. Οποιοδήποτε σχέδιο για διαπραγμάτευση του χρέους θα οδηγήσει σε χρεοκοπία, με τους όρους των δανειστών. Των πάντων όχι μόνον της Ελλάδας. Ο δρόμος του χρέους είναι ένα βαρέλι χωρία πάτο, όπως επανειλημμένα μας έχει διδάξει η ιστορία.

Οπότε πρέπει να απαιτήσουμε να αλλάξει η σημερινή πολιτική πρακτική. Πρέπει να σταματήσουμε άμεσα να πληρώνουμε το «χρέος».

Πρέπει να διευκρινίσουμε τη φύση και την προέλευση αυτού του «χρέους», να δούμε κατά πόσο έχουν διαπράξει έγκλημα κάποιοι απ’αυτούς που υπέγραψαν για το δανεισμό και να αποφασίσουμε σε ποιο βαθμό είναι «απεχθές χρέος» το υπέρογκο αυτό ποσό, μια σύμβαση υπογεγραμμένη ενάντια στα συμφέροντα ενός λαού, σε πλήρη επίγνωση του δανειστή, θέμα που πρώτες διατύπωσαν οι Η.Π.Α., για το δικό τους συμφέρον, μετά τον πόλεμο με την Ισπανία για την απελευθέρωση της Κούβας.

Και αφού ξεκαθαριστούν όλα αυτά και τιμωρηθούν οι ένοχοι, να παρθούν αποφάσεις με ηρεμία και δικαιοσύνη πάνω στο ποια δάνεια, ποιες πωλήσεις και ποια νέα μέτρα έχουν να κάνουν με το νόμιμο χρέος.

Το πραγματικό έλλειμμα αυτής της χώρας την τελευταία δεκαετία είναι μόλις 4%.

Ένα τέτοιο μέτρο για παράδειγμα, θα ήταν η απαίτηση των πολεμικών αποζημιώσεων που η Γερμανία έχει κληθεί να αποδώσει στην Ελλάδα μετά το τέλος του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου και που παρ’όλη τη στρατιωτική κατοχή και τις μαζικές αποστολές σε στρατόπεδα εκτελέσεων και τον αφανισμό περισσότερων από 1.000.000 ανθρώπων δεν έχει δώσει ακόμη.

Άλλα μέτρα, με περισσότερο οικονομικό χαρακτήρα και λιγότερο «ιστορικά» θα ήταν, ας πούμε, να απαγορευτεί η λειτουργία των off-shore εταιρειών στο ελληνικό έδαφος, να μπλοκάρουν τα περιουσιακά στοιχεία τους και να υποχρεώσουν τους ανώνυμους μετόχους να εμφανιστούν ως φυσικά πρόσωπα και να πληρώσουν τους φόρους τους προκειμένου να ξεμπλοκάρουν τα χρήματά τους.

Πιθανόν, οι περισσότεροι από αυτούς δεν θα τολμούσαν καν να προσέλθουν.

Επίσης θα πρέπει να υποχρεωθούν οι τράπεζες να επιστρέψουν τα κεφάλαια διάσωσής τους και να επιβληθούν φόροι στις διεθνείς οικονομικές συναλλαγές όπως και δίκαιοι συντελεστές φορολογίας στις επαίσχυντες καταθέσεις στην Ελβετία και άλλους φορολογικούς παραδείσους. Μια σειρά από φορολογικά μέτρα ώστε να μπει τέλος στην αληθινή φοροδιαφυγή, η οποία συντελείται σήμερα μέσω του τραπεζικού συστήματος, των χρηματιστηρίων και των off-shore εταιρειών. Κι εκτός απ’όλα αυτά θα πρέπει να ξαναδούμε τη σχέση μας με την Ε.Ε. και το ενιαίο της νόμισμα, το ευρώ, που είναι σχεδιασμένο με νεοφιλελεύθερα κριτήρια για την κατοχύρωση προνομιακών οφειλών για τη Γερμανία και ορισμένους άλλους εταίρους.

Αν αρνηθούμε να πληρώσουμε το χρέος, θα μας πετάξουν έξω από τις αγορές για κάποιο διάστημα και θα μας μποϋκοτάρουν για όσο περισσότερο μπορούν.

Από την άλλη, όμως, θα γλιτώσουμε χρήματα από την κερδοσκοπία στα ομόλογα και θα σώσουμε μεγάλο μέρος του εθνικού πλούτου που διαφορετικά θα πάει σε μεγάλους επενδυτικούς ομίλους.

Οι τόκοι των ομολόγων μόνο για φέτος είναι 16 δις ευρώ, όσα δηλαδή και τα χρήματα που προβλέπονται στην Ελλάδα για την παιδεία και την υγεία!

Αν δεν αναγνωρίσουμε το χρέος, αντί να τρέφουμε την κερδοσκοπία θα μπορούμε να ασχοληθούμε με το έλλειμμα. Θα μπορούμε να στηρίξουμε την πραγματική οικονομία του κράτους, να ξαλαφρώσουμε από τις πιέσεις τους πολίτες, να αναθερμάνουμε το εμπόριο και να ενθαρρύνουμε την αποταμίευση. Και το κυριότερο, οι θυσίες μας, που θα είναι πολλές, θα έχουν σαν αληθινό αποτέλεσμα την ανατροπή ενός άδικου συστήματος και τη δημιουργία ενός καλύτερου.

Και τώρα, φτάνοντας στο τέλος αυτού του χαιρετισμού από την Αθήνα, ήρθε η στιγμή να σας ζητήσω κάτι πολύ σημαντικό.

Μπρος στην κατάχρηση εξουσίας της οικονομικής παγκοσμιοποίησης, βοηθήστε να παγκοσμιοποιήσουμε την αντίσταση. Οι ευρωπαίοι πολίτες αναπαύονται στην πολιτική διαχείριση των φτωχών δημοκρατιών της.

Κι όμως χρειάζεται κατεπειγόντως να γίνουν πιο προοδευτικοί στα πιστεύω τους και να αντιδράσουν αποφασιστικά στους καινούργιους πραξικοπηματίες.

Να πολεμούν αποτελεσματικά την αδικία και την άγνοια, αντί να τις κουκουλώνουν ή να τις ευνοούν για σκοτεινά συμφέροντα  Κι αυτό πρέπει να γίνει για το καλό όλων μας. Γιατί όσοι απολαμβάνουν περισσότερο από άλλους ελευθερία, ευημερία και πολιτισμό, έχουν αυτό το ηθικό χρέος στην υπόλοιπη ανθρωπότητα.

Ναι, παραδέχομαι ότι είμαι εναντίον του συστήματος, επειδή δεν καταλαβαίνω πώς σε έναν κόσμο όπου 50 εταιρείες συγκεντρώνουν περισσότερο πλούτο από 100 χώρες μαζί, μπορεί κάποιος που πιστεύει στην αλληλεγγύη να είναι υπέρ του συστήματος αυτού.

Πιστεύω ότι στους καιρούς που ζούμε, το «σύστημα» μας, χρειάζεται περισσότερους διαφωνούντες από ποτέ. Ανθρώπους έτοιμους να σκεφτούν ανοιχτά, να νιώσουν βαθιά και να μιλήσουν καθαρά.

Σας εύχομαι τα καλύτερα από την Ελλάδα.»  

Pedro Olalla

Στοιχεία για τον Pedro Olalla εδώ: http://pedroolalla.com/

Το βίντεο της ομιλίας εδώ:

http://www.youtube.com/watch?v=jX7Kqb21b44

Ελληνική γραφή 7.000 ετών

Μια πολύ σημαντική για την ιστορία και την εξέλιξη της ελληνικής γλώσσας επιγραφή από την περιοχή μας, έχει πέσει θύμα της κρατικής αδιαφορίας για κάθε τι ελληνικό.

Σύμφωνα με αναδημοσίευση του περιοδικού «ΔΑΥΛΟΣ» από το βιβλίο του καθηγητού Γ. Χουρμουζιάδη «Προϊστορικά ειδώλια» (Θεσσαλονίκη 1974), πρόκειται για την εικονιζόμενη επιγραφή που βρίσκεται σε ένα ειδώλιο της νεολιθικής εποχής από τον Πρόδρομο Καρδίτσας, στην οποία απεικονίζονται σαφώς οι χαρακτήρες 

«L Θ € Σ».

Η χρονολόγηση με ραδιενεργό άνθρακα την τοποθετεί στην ίδια εποχή με τις επιγραφές του Δισπηλιού (5.250 π.Χ.) και των Γιούρων της Αλοννήσου 

(5000 π.Χ.), δηλαδή στην αρχαιότερη νεολιθική εποχή, περισσότερο από 7000 χρόνια πριν. Την εποχή εκείνη ο ελλαδικός χώρος γνώρισε ευρύτατη πολιτιστική ανάπτυξη με πάρα πολλές εστίες και πλούσια ευρήματα όπως άλλωστε και η περιοχή μας.

Υπενθυμίζουμε ότι η επιγραφή του Δισπηλιού που ανακαλύφτηκε το 1993 στον νεολιθικό οικισμό του Δισπηλιού της Καστοριάς, αποτελείται από παρόμοιους χαρακτήρες χαραγμένους σε ένα κομμάτι ξύλο που διατηρήθηκε λόγω των ιδιαιτέρων συνθηκών καταχώσεώς του (βυθισμένο στη λάσπη υπό αναερόβιες συνθήκες). Από την επιγραφή αυτή, σώζονται σήμερα μερικές μετρίας ποιότητος φωτογραφίες και ευτυχώς κάποιες απεικονίσεις των «σημάτων» της, ενώ η τύχη της ίδιας αγνοείται, χωρίς να παρέχονται επαρκείς εξηγήσεις από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.

Κατά την επίσημη άποψη εδώ και χρόνια ευρίσκεται σε εργαστήριο συντηρήσεως ενώ κατ’ επανάληψη έχει διατυπωθεί δημοσίως η υπόνοια πως έχοντας παραμεληθεί αλλοιώθηκε ανεπανόρθωτα.

Η πινακίδα των Γιούρων ήρθε στο φώς το 1994. Πρόκειται για ένα όστρακο (τμήμα πήλινου αγγείου) από το 4.500 – 5.000 π.Χ. με χαραγμένους πάνω του (ΠΡΙΝ ΤΟ ΨΗΣΙΜΟ ΤΟΥ ΑΓΓΕΙΟΥ) τους χαρακτήρες «Α Υ Δ», με μεγάλη ομοιότητα με αυτά των Γραμμικών Α και Β αλλά και με τα φθογγόσημα Α, Υ και Δ. Τα χαράγματα αυτά δεν αντιστοιχούν σε κανενός τύπου διακόσμηση και αποτελούν με βεβαιότητα προϊστορικό δείγμα γραφής.

Κατά τα φαινόμενα λοιπόν, οι χαρακτήρες των επιγραφών αυτών, αποτελούν γράμματα φωνητικής γραφής με μεγάλη αναλογία με τους χαρακτήρες των μεταγενέστερων (2η χιλιετία π.Χ.) γραμμικών ελληνικών γραφών.

Επισημαίνουμε την ευρύτερη εξάπλωσή της γραφής στον ελλαδικό χώρο εκείνη την αρχαιότατη εποχή (πράγμα καθόλου απίθανο δεδομένης της υψηλής πολιτισμικής στάθμης που μαρτυρούν τα ευρήματα) και κυρίως την επανάσταση που πυροδοτεί η ύπαρξη γραφής εκείνη την εποχή, αφού τοποθετεί την πρώτη γραφή της ιστορίας στον ελληνικό χώρο και μάλιστα περισσότερο από 2000 χρόνια πριν την υποτιθέμενη σαν πρώτη γραφή της ανθρωπότητος, Σουμεριακή. Έτσι μεταξύ άλλων, ανατρέπεται η θεωρία του φοινικισμού, της δήθεν δηλαδή προελεύσεως του ελληνικού αλφαβήτου από το φοινικικό, την οποία μετά μανίας υποστηρίζει το ντόπιο και ξένο επιστημονικό κατεστημένο.

Αυτό εξηγεί την ύποπτη αδράνεια της μελέτης και αξιολογήσεως των επιγραφών και δημιουργεί εικασίες για τις περίεργες συνθήκες της σιωπηρής «αποσύρσεως» της πινακίδας του Δισπηλιού.

Με δεδομένο ότι η ανακάλυψη του ειδωλίου του Προδρόμου Καρδίτσας προηγήθηκε του Δισπηλιού και των Γιούρων, είναι άγνωστο πόσα αναξιοποίητα σπαράγματα προϊστορικών επιγραφών μπορεί να βρίσκονται παραμελημένα στα μουσεία της Ελλάδος ή στις αποθήκες τους.

Είναι αυτονόητο καθήκον όχι μόνο των ειδικών επιστημόνων αλλά και κάθε εμπλεκομένου αρμοδίου, η ανάδειξη κάθε άγνωστης πτυχής της ελληνικής αλλά και της τοπικής ιστορίας όταν μάλιστα αυτή διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην πνευματική εξέλιξη όχι μόνο του γένους μας αλλά και της ίδιας της ανθρωπότητος.

Αναλυτικά οι φωτογραφίες των ευρημάτων:

©ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΟ/visaltis.net