Για τη χώρα… της δημοκρατίας και της ελευθερίας!

Ο υπουργός Δικαιοσύνης των ΗΠΑ Έρικ Χόλντερ αποκάλυψε ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ έχει νομικό δικαίωμα έχει το δικαίωμα να δολοφονεί Αμερικανούς στο εξωτερικό οι οποίοι σχεδιάζουν επιθέσεις εναντίον των ΗΠΑ, εκθέτοντας για πρώτη φορά λεπτομέρειες όσον αφορά μια πολιτική οι επικριτές της οποίας λένε πως παραβιάζει το αμερικανικό και το διεθνές δίκαιο.

Ο υπουργός Δικαιοσύνης είπε ότι οι Αμερικανοί οι οποίοι έχουν ενταχθεί στην αλ Κάιντα ή συνδεδεμένες οργανώσεις μπορεί να γίνονται στόχοι θανατηφόρων επιθέσεων εάν υπάρχει άμεση απειλή για τις Ηνωμένες Πολιτείες και η σύλληψή τους δεν είναι εφικτή.

Σε σχόλια που έκανε σε φοιτητές της Northwestern University School of Law, ο Χόλντερ δεν αναφέρθηκε άμεσα στην επιδρομή μη επανδρωμένου τηλεκατευθυνόμενου αεροσκάφους της CIA από την οποία σκοτώθηκε ο Ανουάρ αλ Αουλάκι, ένας γεννημένος στις ΗΠΑ ισλαμιστής ιερωμένος ο οποίος είχε ενταχθεί στην «πτέρυγα» της αλ Κάιντα στην Υεμένη και φέρεται ότι διηύθυνε τρομοκρατικές επιθέσεις.

«Η απόφαση να χρησιμοποιηθεί θανατηφόρος ισχύς εναντίον ενός πολίτη των Ηνωμένων Πολιτειών--ακόμη και κάποιου που έχει την πρόθεση να δολοφονήσει Αμερικανούς και έχει γίνει επιχειρησιακός ηγέτης της αλ Κάιντα σε μια ξένη χώρα--είναι από τις σοβαρότερες που μπορεί να αντιμετωπίσουν οι ηγέτες μιας κυβέρνησης», ανέφερε ο Χόλντερ μιλώντας στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Νόρθγουεστερν. «Ο Αμερικανικός λαός μπορεί να είναι -και αξίζει να είναι- βέβαιος ότι οι ενέργειες που γίνονται για την άμυνά του συνάδουν με τις αξίες του και τους νόμους του», πρόσθεσε ο υπουργός Δικαιοσύνης.

Οργανώσεις προάσπισης των πολιτικών δικαιωμάτων στην Αμερική επικρίνουν έντονα την πολιτική αυτή, λέγοντας ότι ουσιαστικά δίνει το πράσινο φως για να εκτελούνται Αμερικανοί χωρίς την προσήκουσα νομική διαδικασία στα δικαστήρια όπως ορίζει το Σύνταγμα των ΗΠΑ, κατηγορία την οποία ο Χόλντερ απέρριψε.

Η έγκριση δικαστηρίων για τέτοια πλήγματα δεν είναι απαραίτητη, είπε ο Αμερικανός υπουργός Δικαιοσύνης, προσθέτοντας πως «ο πρόεδρος μπορεί να διατάσσει τη χρήση βίας στο εξωτερικό εναντίον κάποιου ανώτερου επιχειρησιακού ηγέτη μιας ξένης τρομοκρατικής οργάνωσης με την οποία οι Ηνωμένες Πολιτείες βρίσκονται σε πόλεμο -ακόμη και αν αυτό το πρόσωπο τυχαίνει να είναι πολίτης των ΗΠΑ».

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Μας αρκεί η ελευθερία στην επιλογή του κουστουμιού, της μάσκας και του ρόλου που θα παίξουμε στο θεατρικό έργο της ζωής;

του Κωνσταντίνου Φλώρου
από το βιβλίο του "2013- τι;" που μας παραχώρησε προς δημοσίευση

Κάποια στιγμή, επέλεξα να γεννηθώ μην έχοντας άλλη διέξοδο. Ένα είδος φράγματος, με εμπόδισε να ανέβω σε πιο ψηλό σκαλοπάτι και να ανελιχθώ σε ανώτερα πνευματικά επίπεδα εκτός υλικού κόσμου στο βιβλίο της ζωής. Κάτι με έσπρωξε βίαια προς τα «κάτω» και ενσαρκώθηκα για πολλοστή φορά σε αυτή την κόλαση που ονομάζεται Γη. Αυτός, ίσως, είναι και ο λόγος που γεννήθηκα με καισαρική τομή, παίρνοντας παραπάνω μέρες από τις προβλεπόμενες. Κάτι με έκανε να μην θέλω να βγω από την ασφάλεια και την θαλπωρή που μου προσέφερε η μήτρα της μάνας μου. Ο μαιευτήρας, όμως, είχε άλλη γνώμη και με έβγαλε έξω, όπως ο μάγος τραβάει λαγό από το καπέλο. Και τι λαγό! Έναν λαγό γεμάτο απορίες και γιατί!

Έκτοτε, με διακατείχε πάντοτε μία απορία που δεν μπορούσα να την εκφράσω, βέβαια, λεκτικώς λόγω ηλικίας. Όμως, εκφραζόμουν πνευματικά και αυτό με έκανε να μην καταλαβαίνω που πάνε τα τέσσερα. Δεν ήμουν σε θέση ακόμη να ρωτήσω οτιδήποτε στην αρχή. Απλώς, μου φαινόντουσαν όλα περίεργα και είχα την αίσθηση ότι δεν ανήκα πουθενά. Ούτε στους γονείς μου, ούτε στο σχολείο. Ξεκινώντας το νηπιαγωγείο, ήμουν απροσάρμοστος τόσο απέναντι στην δασκάλα όσο και στους συμμαθητές μου. Δεν καταλάβαινα γιατί ήμουν εκεί και για ποιό λόγο. Το ίδιο συνεχίστηκε και στις πρώτες τάξεις του δημοτικού σχολείου. Δεν μπορούσα με τίποτα να ενσωματωθώ στο σχολικό σύστημα.

Υπέφερα και ρώταγα συνέχεια την μάνα μου και τις δασκάλες γιατί πάω σχολείο. Η απάντηση, βέβαια, ήταν πάντα η ίδια: «για να μάθω γράμματα του θεού τα πράγματα». Άλλες στερεότυπες απαντήσεις ήταν: «Γιατί έτσι πρέπει» ή «γιατί όλα τα παιδάκια πάνε στο σχολείο». Απαντήσεις, μηχανιστικές και απλοϊκές που, όμως, ποτέ δεν με κάλυπταν. Για αυτό και αισθανόμουν μόνος, ακόμη και στα διαλλείματα. Ήμουν μοναχικός και σχεδόν μελαγχολικός. Όταν σχολούσα, αισθανόμουν πολύ πιο χαρούμενος. Αλλά και πάλι, αναλωνόμουν σε ατομικά παιχνίδια και όχι ομαδικά.

Αν και κακός μαθητής στην αρχή, μετά ανακάλυψα ότι μάθαινα τα μαθήματα από την παράδοση και δεν χρειάστηκε να διαβάζω σχεδόν καθόλου στο σπίτι. Σαν προβατάκι στο μαντρί, άρχισα να ενσωματώνομαι με το ένα πόδι στο σχολικό σύστημα. Από την άλλη, όμως, παρέμενα σχεδόν σιωπηλός και αμέτοχος εκτός μαθημάτων. Δεν είχα καταφέρει να επικοινωνώ με τους συμμαθητές μου στα σχολικά διαλλείματα και στις εκδρομές. Δεν καταλάβαινα γιατί τα αγόρια παίζανε πάντα ποδόσφαιρο και τα κορίτσια σχοινάκι.

Επειδή τελείωσα γαλλικό δημοτικό σχολείο, επίσης, ποτέ δεν κατάλαβα γιατί ο «Φρερ» (καθολικός ιερωμένος και διευθυντής του σχολείου), μοίραζε πάντοτε μπάλες ποδοσφαίρου σε κορίτσια και αγόρια στις γιορτές. Αφού τα κορίτσια δεν παίζανε ποτέ ποδόσφαιρο! Μου φαινόντουσαν όλα γελοία, αστεία και πολλές φορές ανόητα. Αλλά, πάνω από όλα, μου φαινόντουσαν όλα ακατανόητα.

Συνεχίζοντας τα μαθητικά μου χρόνια στην «στάνη» του γυμνασίου, πάλι δεν μπορούσα να κατανοήσω γιατί ήμουν εκεί. Το ίδιο μου συνέβαινε και στο λύκειο. Σκαμπανεβάσματα απανωτά με ταλάνιζαν πνευματικά και σωματικά. Δεν κατανοούσα, γιατί έπρεπε να κάνω μαθήματα που δεν μου άρεσαν ή δραστηριότητες όπως το ποδόσφαιρο. Γιατί μόνο αυτό υπήρχε να παίξουμε ως ομαδικό παιχνίδι. Δεν καταλάβαινα, γιατί έπρεπε να έρθω σε ρήξη με γονείς και καθηγητές και να πιεστώ για αυτά. Έτσι, όμως, είναι τα μαντριά. Και όταν από μικρό σε μαθαίνουν να είσαι πρόβατο, σου αρέσει δε σου αρέσει, χόρτο θα φας και θα πεις και ευχαριστώ. Μπεεέ…!

Στο μεταξύ, κατάφερνα πάντοτε να έχω ερωτήσεις για το κάθε τι. Αποδέκτες ήταν πάντα οι γονείς μου και έφτανα στο επίπεδο να τους ζαλίζω κυριολεκτικά. Η μάνα μου, έδινε πάντα στερεότυπες και ασαφείς απαντήσεις ή δεν μπορούσε να απαντήσει. Από την άλλη, ο πατέρας μου απαντούσε μόνον στις εύκολες. Στις δύσκολες, έδειχνε ότι δεν άντεχε. Ρώταγα τα πάντα και πάντοτε με ένα μεγάλο «Γιατί»; Η απάντηση, ποτέ δεν μου έλυνε την απορία και με έκανε να γυρνάω γύρω από περισσότερες ερωτήσεις.

Γιατί ζούμε; Γιατί μεγαλώνουμε; Γιατί υπάρχουμε; Γιατί είναι έτσι οι άνθρωποι; Πώς και γιατί γεννιόμαστε; Γιατί πεθαίνουμε; Τι υπάρχει μετά τον θάνατο; Γιατί πάμε σχολείο; Γιατί γυρνάει η Γη; Γιατί υπάρχει Θεός και τι είναι ο Θεός; Γιατί τα άστρα που βλέπουμε δεν μπορούμε να τα επισκεφτούμε; Ποιός είμαι εγώ; Γιατί έχω εσένα για μπαμπά και την άλλη για μαμά; Γιατί υπάρχει φτώχια και δυστυχία; Πολλά γιατί! Στις δασκάλες, βέβαια, ούτε κατά διάνοια να κάνω ερωτήσεις γιατί με το που τελείωναν το μάθημα εξαφανίζονταν μην δείχνοντας την παραμικρή ανοχή.

Παράλληλα με το σχολικό και το οικογενειακό μαντρί, είχαμε και το εκκλησιαστικό. Δεν έφτανε το μάθημα των θρησκευτικών στο σχολείο που μας ακολουθούσε σε κάθε τάξη, λες και θα γινόμασταν παπάδες. Επιπλέον, είχαμε και τον υποχρεωτικό εκκλησιασμό για την «πνευματική μας κατήχηση». Εκεί ήταν που είχαμε πλήρη σύγχυση όλα τα παιδιά. Ακούγαμε και βλέπαμε πράγματα που δεν καταλάβαμε ποτέ γιατί γίνονται έτσι. Φαινόντουσαν όλα γελοία. Δεν ήταν τυχαίο, ότι μας έπιανε ως παιδιά νευρικό γέλιο μέσα στην εκκλησία. Ούτε, ακόμη, ήταν τυχαίο, ότι την θεολόγο και τον παπά τους ταράζαμε στις ερωτήσεις και δεν μπορούσαν να δώσουν τις σωστές απαντήσεις. Η πιο καθιερωμένη απάντηση ήταν: «έτσι, είναι ορισμένα από τον Ιησού Χριστό, τους αγίους και την εκκλησία». Πρέπει έτσι να τα δεχόμαστε και να τα πιστεύουμε, αλλιώς είναι αμαρτία.

Οι ερωτήσεις και οι απορίες των παιδιών, πάντοτε αντιμετωπίζονται με τον ίδιο κατευναστικό και ανόητο τρόπο απανταχού στον κόσμο. Γιατί, έτσι το έμαθαν «εκείνοι» και έτσι πρέπει να το ακολουθήσουν οι «υπόλοιποι», χωρίς καμιά αμφιβολία ή παρέκκλιση. Πίστευε και μη ερεύνα! Άκου, χωρίς να ρωτάς πολλά! Βλέπε, αλλά με τα μάτια που σου δίνουν οι άλλοι! Η φυσική έρευνα και η περιέργεια των παιδιών καταπνίγονται εν τη γενέσει τους σε ολόκληρο τον κόσμο. Η πνευματική τροφή της οικογένειας, του σχολείου, της θρησκείας και αργότερα της δουλειάς δηλητηριάζει ανεπανόρθωτα εμάς τα προβατάκια.

Γεννηθήκαμε τυφλοί, κουφοί και μετά γίναμε όλοι μας πνευματικά ανάπηροι. Μην νομίζεις ότι αν κάνεις τα ίδια ερωτήματα σε ειδικούς ή πνευματικούς θα σου δώσουν απάντηση ικανοποιητική. Θα λάβεις κάποιες απαντήσεις μηχανιστικές ή στερεότυπες, αλλά τίποτα το ουσιώδες. Ποιο είναι, όμως, το νόημα της ζωής; Θα χρησιμοποιήσω ένα απλό παράδειγμα με το θέατρο. Εμείς, ως τυφλοί και κουφοί, ξέρουμε ότι το θέατρο ονομάστηκε «θέατρο» και ότι σε αυτό παίζουν ηθοποιοί γιατί έτσι το έχουμε μάθει.

Οι ειδικοί, (π.χ. θεατρολόγοι, σκηνοθέτες, σκηνογράφοι), είναι σε θέση να απαντήσουν διεξοδικά σε ερωτήματα που θα τους τεθούν ως προς την τεχνική του θεάτρου, την επιλογή του έργου, των κοστουμιών και των σκηνικών. Από την άλλη, οι ηθοποιοί, είναι σε θέση να σου εξηγήσουν ότι υποδύονται πολύ πειστικά έναν Χ ρόλο. Η αυλαία ανοίγει και η παράσταση αρχίζει. Με το τέλος της παράστασης η αυλαία πέφτει μαζί με τα χειροκροτήματα των θεατών.

Έλα, όμως, που δεν είναι έτσι τα πράγματα γιατί κανείς από τους παραπάνω ειδικούς, δεν είναι σε θέση να σου εξηγήσει τι υπάρχει πραγματικά πίσω από την κουρτίνα και ποια η ουσία του θεάτρου; Κανείς δεν θα σου εξηγήσει, γιατί οι ηθοποιοί παίζουν ρεαλιστικό ρόλο στην σκηνή και μας κάνουν να κλαίμε ή να γελάμε. Ενώ, όταν πέφτουν οι μάσκες, παίζουν το πραγματικό θέατρο στην καθημερινή σκληρή πραγματικότητα. Γιατί;

Η ζωή, λοιπόν, τουλάχιστον έτσι όπως μας την έχουν μάθει μέχρι τώρα, είναι ένα μεγάλο θέατρο και εμείς είμαστε ηθοποιοί, τυφλοί και κουφοί. Η μόνη ελευθερία που υπάρχει μέχρι στιγμής, είναι η επιλογή από εμάς του κουστουμιού, της μάσκας και του ρόλου που θα παίξουμε στο θεατρικό έργο της ζωής. Έχουμε, λοιπόν, ρόλους για τους εξής βασικούς χαρακτήρες: για τον γονιό, τον επαγγελματία, τον επιτυχημένο, τον αποτυχημένο, τον φτωχό, τον πλούσιο, τον ηγέτη και τον νεκρό άνθρωπο.

Αν έχεις και φαντασία, θα ανακαλύψεις ότι μπορείς να κάνεις και συνδυασμούς αυτών των ρόλων. Έτσι μπορούμε να έχουμε έναν γονιό επιτυχημένο ή αποτυχημένο στον ρόλο του. Το ίδιο με τον επαγγελματία, αλλά να έχει και τον ρόλο του γονέα. Μπορείς να παίξεις τον αποτυχημένο φτωχό ή τον επιτυχημένο πλούσιο και να είσαι γονιός και επαγγελματίας. Στην μία περίπτωση, μπορεί να είσαι ένας κροίσος με δύο παιδιά, και στην άλλη ένας φτωχός αθίγγανος με δεκαπέντε παιδιά. Μπορείς να διαλέξεις και τον ρόλο του ηγέτη, επιτυχημένου ή όχι, με παιδιά ή χωρίς.

Η παράσταση, όμως, φίλε αναγνώστη, θα είναι πάντα η ίδια. Θα παίζεις και θα υποδύεσαι διαφορετικούς ρόλους και το χειροκρότημα ή το γιουχάισμα θα είναι ανάλογο του πόσο καλά έχεις παίξει στο θέατρο της ζωής. Όλοι μας, όμως, είτε τυφλοί είτε μονόφθαλμοι, πλούσιοι και φτωχοί, τίμιοι και άτιμοι, πνευματικοί και υλιστές, είμαστε ηθοποιοί στην ίδια παράσταση. Εκείνο, όμως, τον ρόλο που τον ερμηνεύουμε όλοι, ανεξαρτήτως συνδυασμών, είναι «ο νεκρός άνθρωπος». Είναι ο μεγαλύτερος και ο πιο βαρύς ρόλος για όλους, εδώ και πολλές χιλιάδες χρόνια. Θεωρητικά, από τότε που εμφανίστηκε ο πρώτος άνθρωπος στην Γη, ήταν ήδη νεκρός.

Συμπερασματικά, μπορούμε να συνοψίσουμε την ανθρώπινη ιστορία σε τρεις βασικές ανθρωπολογικές κατηγορίες. Έχουμε τον «Homo Erectus» (όρθιος άνθρωπος), τον «Homo Sapiens», (έμφρων άνθρωπος) και τον «Homo Mortuus» (ο νεκρός άνθρωπος). Ο μεγάλος Νίτσε αναφώνησε, κάποτε, ότι «ο Θεός είναι νεκρός». Ο «Homo Mortuus» έρχεται τώρα να συμπληρώσει τον Νίτσε. Ως νεκροί άνθρωποι έχουμε μέσα μας έναν νεκρό θεό. Νεκρολογίας εγκώμιων για την ανθρώπινη υπόσταση. Δεν υπάρχει πιο χαμηλό υπαρξιακό επίπεδο, από αυτό που είμαστε τώρα γιατί βρισκόμαστε στο σημείο Ναδίρ ή στον πάτο του βαρελιού.

Για αυτό, υπάρχει διαφωνία, πλήρη μεσάνυχτα και παραλογισμός, όταν θέτονται δύσκολα ερωτήματα και φιλοσοφικές ενατενήσεις σε ειδικούς. Ακόμη, και στους πιο φωτεινούς και πνευματικούς ταγούς της επιστήμης, της όποιας θρησκείας και της τεχνοκρατίας, υπάρχει διαφωνία σε σημείο σύγκρουσης και παράκρουσης. Κανείς δεν συμφωνεί με κάποιον άλλον, ακόμη και αν προέρχεται από τον ίδιο χώρο. Από την άλλη, όλοι εμείς λειτουργούμε ως σύγχρονοι Προμηθείς Δεσμώτες. Είμαστε δηλαδή τα έρμαια στο παίγνιο των δυνατών. Όποιοι και αν είναι αυτοί, είτε θεοί είτε άνθρωποι. Προσφέρουμε τα πάντα ως «σύγχρονοι δούλοι» εργαζόμενοι και εισπράττουμε τα ελάχιστα και πολλές φορές ακόμη και τίποτα. Είναι σαν να είμαστε αποκομμένοι και τιμωρημένοι. Είμαστε εντελώς τυφλοί και κουφοί. Αυτοί δε, που κρατούν τα ηνία της εξουσίας είναι πάντοτε μονόφθαλμοι. Αλλά, στους τυφλούς ο μονόφθαλμος βασιλεύει.

Όσο περισσότερο οι άνθρωποι είναι πολιτισμένοι,

τόσο περισσότερο είναι ψεύτικοι και ηθοποιοί.

(Καντ, Εμμανουήλ, Φιλόσοφος)

συνεχίζεται...

http://vickytoxotis.blogspot.com

Δεν είναι κρίμα να γονατίσεις, κρίμα είναι να μην ξανασηκωθείς και να προχωρήσεις

“Δεν είναι κρίμα να γονατίσεις, κρίμα είναι να μην ξανασηκωθείς και να προχωρήσεις”.

Γονατίσαμε, από τα λάθη μας, όχι μόνο οικονομικά αλλά και πολιτικά, ηθικά, πνευματικά και πολιτιστικά. Και άλλες φορές όμως το Έθνος μας γονάτισε, αλλά πάντα είχε τις δυνάμεις να σηκωθεί και να προχωρήσει. Και τώρα πρέπει – και μπορούμε – να ξανασηκωθούμε.

Χρειάζεται πίστη. Πίστη στον Θεό, πίστη στην πατρίδα, πίστη στις δυνάμεις μας. Χρειάζεται όμως και αποφασιστικότητα, πείσμα, θυσίες και σοφία.

Πρώτα πρέπει να δούμε τα λάθη μας που μας έφεραν σ’ αυτή την κατάσταση. Να τα παραδεχθούμε, να διδαχθούμε, να μην τα επαναλάβουμε. Πρέπει να αλλάξουμε, να γεννάμε, να παράγουμε, να γίνουμε καλλίτεροι. Να επιλέξουμε τη νέα ηγεσία της χώρας με μόνο γνώμονα το εθνικό συμφέρον, τους καλλίτερους για την πατρίδα. Να διορθώσουμε τα του οίκου μας. Νέα κρατική οργάνωση, αποτελεσματική, με περιορισμό δαπανών που να συμβάλει στην ανάπτυξη, να καταπολεμήσει την αναξιοκρατία και την διαφθορά, που να βοηθάει, αντί να διώχνει τα καλλίτερα παιδιά της.

Μία διακυβέρνηση, που επιτέλους θα στείλει στη φυλακή όσους έκλεψαν την πατρίδα, θα επαναφέρει το αίσθημα ευθύνης, εμπιστοσύνης, αξιοκρατίας και δικαιοσύνης σε όλους τους πολίτες.

Όλα τα ανωτέρω, είναι εύκολα στη θεωρία, όμως δύσκολα στην πράξη. Και το χειρότερο, χρειάζονται χρόνο. Και χρόνο δεν έχουμε. Πρέπει λοιπόν, άμεσα να αποφασίσουμε δύο κρίσιμα αποφασιστικά βήματα, που θα ανατρέψουν την σημερινή παρακμιακή αυτοκαταστροφική κατάσταση, να κόψουμε τα δεσμά του μνημονίου, του σημερινού μας γόρδιου δεσμού.

Πρέπει λοιπόν τώρα, πρώτον, να κηρύξουμε την Α.Ο.Ζ. μας και να εκμεταλλευτούμε τα πλούσια ενεργειακά αποθέματα και δεύτερον, να θέσουμε επίσημα και να απαιτήσουμε τις οφειλόμενες Γερμανικές πολεμικές επανορθώσεις.

Α.Ο.Ζ

Αυτή είναι η Ελληνική Α.Ο.Ζ. (χάρτης), σύμφωνα με το Δίκαιο της Θάλασσας που ψηφίσθηκε στο Montego Bay, στις 10 Δεκεμβρίου του 1982 και οριστικοποιήθηκε με τις πράξεις του Ο.Η.Ε. τον Μάρτιο του 1986 και τον Ιούλιο του 1993. Την εν λόγω συνθήκη την κυρώσαμε το 1995 και βέβαια, σύμφωνα και με το Σύνταγμά μας, υποχρεούμεθα να την εφαρμόσουμε. Και απορεί κανείς. Γιατί δεν κηρύξαμε την Α.Ο.Ζ μας τόσα χρόνια. Γιατί αυτή η συστηματική ύποπτη σιωπή; Εγκληματική αμέλεια ή “φοβικό σύνδρομο”;

Φτάνει πια με αυτό το “φοβικό σύνδρομο”. Φοβόμαστε τους Τούρκους, τους Αμερικάνους, τους Γερμανούς, ακόμα και τους Σκοπιανούς! Φτάνει πια.

Δεν φοβήθηκε η ματωμένη Κύπρος, που κήρυξε και οριοθέτησε την κυπριακή Α.Ο.Ζ. με την Τουρκία πάνοπλη στο νησί. Δεν φοβήθηκε ο Τάσσος Παπαδόπουλος, οι δικοί μας γιατί φοβούνται εδώ και 25 χρόνια;

Τώρα όμως διαφαίνονται επιτέλους τα πρώτα ελπιδοφόρα σημάδια. Οι αγώνες του Καθηγητή Καρυώτη και αρκετών άλλων, αρχίζουν να αποδίδουν. Ο Αντώνης Σαμαράς διεκήρυξε την Ελληνική ΑΟΖ ως πρώτη προτεραιότητα και σύντομα ξεκινούν συνομιλίες με την Αίγυπτο για την οριοθέτηση της Ελληνοαιγυπτιακής ΑΟΖ.

Το 1912 ο Βενιζέλος διπλασίασε την Ελλάδα. Το 2012 μπορούμε να την διπλασιάσουμε και πάλι. Και πέραν της τεράστιας γεωπολιτικής αναβάθμισης της χώρας μας, να αρχίσουμε άμεσα την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων φυσικού αερίου και πετρελαίου όλης της Α.Ο.Ζ. μας.

Το Ισραήλ και η Κύπρος άνοιξαν το δρόμο. Εμείς πρέπει να μη χάσουμε στιγμή πλέον.

Οι σημερινές εκτιμήσεις της αξίας των κοιτασμάτων, υπερβαίνουν τα 3 τρισεκατομμύρια € και όπως απεδείχθη, με τις αντίστοιχες γεωτρήσεις στο Ισραήλ και Κύπρο, η πραγματικότητα υπερβαίνει τις εκτιμήσεις.

Λοιπόν άμεσα Α.Ο.Ζ. – άμεσα προκήρυξη διαγωνισμών στα 10 πρώτα οικόπεδα – όχι μόνο στο Ιόνιο – αλλά και στο Αιγαίο, ανατολικά της Θάσου, νότια της Κρήτης, νότια του Καστελόριζου.

Προτείνω την παραχώρηση όλων των δικαιωμάτων εξόρυξης και εκμετάλλευσης στην «Ελληνική Εταιρεία Υδρογονανθράκων», την εκτίμηση της αξίας των κοιτασμάτων από διεθνείς οίκους και την προσφορά του 20% των μετοχών της Εταιρείας στους απανταχού Έλληνες. Με εκτίμηση σημερινής αξίας 1 τρισεκατομμυρίου € λοιπόν και προσφορά του 20% των μετοχών στη μισή αξία, μπορεί να συγκεντρωθούν 100 δισεκατομμύρια €. Και αν μείνουν αδιάθετες μετοχές, αυτές μπορεί να διατεθούν στο παγκόσμιο επενδυτικό κοινό. Με σφιχτό χρονοδιάγραμμα, η διαδικασία μπορεί να ολοκληρωθεί σε 1 χρόνο.

Μετά από 4 χρόνια, όταν θα έχουν προχωρήσει οι έρευνες, όταν το ελληνικό φυσικό αέριο και πετρέλαιο θα ρέουν στην Ευρώπη αποτρέποντας την ενεργειακή της ασφυξία, τότε μπορεί να γίνει επανεκτίμηση της αξίας της Εταιρείας και έκδοση νέων μετοχών και πάλι με παρόμοια διαδικασία.

Και βέβαια, πρέπει να θέσουμε με παρρησία στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ότι η Ελληνική Α.Ο.Ζ. είναι και Ευρωπαϊκή Α.Ο.Ζ., ότι όταν τα παγκόσμια αποθέματα φυσικού αερίου και το πετρέλαιο θα λιγοστεύουν, άρα οι τιμές θα ανεβαίνουν, η Ευρώπη θα έχει τη δική της ενέργεια, που δεν θα εξαρτάται από ένα “επεισόδιο” στα στενά του Ορμούζ ή στο Σουέζ, ούτε σε διαμάχες Ρωσίας – Ουκρανίας, ούτε στους εκβιασμούς της Τουρκίας.

Και βέβαια, πρέπει να υποστηρίξουν και να χρηματοδοτήσουν τα ενεργειακά έργα υγροποίησης και αγωγού φυσικού αερίου Ισραήλ –Κύπρου – Κρήτης – Ηπείρου – Ιταλίας και να μην επιτρέψουν πειρατικές ενέργειες οιουδήποτε αντίθετες με τις αρχές του Διεθνούς Δικαίου και της ίδιας της Ένωσης.

ΓΕΡΜΑΝΙΚΕΣ ΕΠΑΝΟΡΘΩΣΕΙΣ

Οι Γερμανοί δεν πρέπει να ξεχνούν τα εγκλήματα που διέπραξαν στην πατρίδα μας τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Μας ερείπωσαν και μας λεηλάτησαν. 300.000 Έλληνες πέθαναν από την πείνα. Έκαψαν 1.700 χωριά, δολοφόνησαν χιλιάδες Έλληνες. Το Δίστομο δεν ξεχνιέται, όποια απόφαση και αν βγάλει η Χάγη.

Μας χρωστούν λοιπόν, δεν τους χρωστούμε. Και μας χρωστούν τις πολεμικές επανορθώσεις, αλλά και το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο!

Η Ιταλία και η Βουλγαρία πλήρωσαν – πρέπει να πληρώσει και η Γερμανία. Το 1990 η Γερμανία ενοποιήθηκε, άρα και η τελευταία δικαιολογία εξέλιπε. Να τηρήσουν και το λόγο που έδωσε ο Καγκελάριός τους Erhard το ’64. Τα κράτη έχουν συνέχεια και οι υποχρεώσεις πρέπει να τηρούνται εκατέρωθεν. Ο Χίτλερ το παραδέχθηκε, πλήρωσε μάλιστα δύο δόσεις, πώς μπορεί η Μέρκελ να το αρνείται;

Τι μας οφείλουν λοιπόν τώρα οι Γερμανοί; Με μέσο τόκο 6% από το ’44 μέχρι τώρα, μας οφείλουν 165 δισεκατομμύρια $ από το κατοχικό δάνειο και 335 από τις πολεμικές επανορθώσεις, ήτοι 500 δισεκατομμύρια $. Κατ’ άλλους υπολογισμούς – του Γάλλου Οικονομολόγου Delpla – το ποσό ανέρχεται σε 575 δισεκατομμύρια $, ήτοι περί τα 440 δισεκατομμύρια €.

Είναι επιτέλους καιρός το θέμα να τεθεί επίσημα, από την Ελλάδα στη Γερμανία και να οριστικοποιηθεί ο τρόπος αποπληρωμής. Επίσημα, υπεύθυνα, ανυποχώρητα, χωρίς “φοβικό σύνδρομο”.

Και να δώσουμε και μία συμβουλή στην Μέρκελ, τον Σόιμπλε και όσους μας ειρωνεύονται, υποτιμούν και εξευτελίζουν: “Δύο φορές τον περασμένο αιώνα αιματοκυλίσατε την Ευρώπη, οδηγήσατε τη χώρα σας σε ολική καταστροφή. Πάρτε το μάθημα της Ιστορίας. Μην επαναλάβετε το ίδιο λάθος τρίτη φορά”.

Τα 100 δισεκατομμύρια € από την μετοχοποίηση του 20% των πόρων της Ελληνικής Α.Ο.Ζ., συν την τμηματική καταβολή από τις πολεμικές επανορθώσεις της Γερμανίας, δεν θα αλλάξουν μόνο τη σημερινή οικονομική αθλιότητα στην Ελλάδα. Θα αποτελέσουν το απαραίτητο οικονομικό εφαλτήριο, για να αποκτήσουμε την αξιοπρέπεια και την υπερηφάνεια μας. Θα μας βοηθήσουν – σοφότεροι πια – να προχωρήσουμε, να γεννάμε, να δημιουργούμε, να παράγουμε πολιτισμό, ότι κάναμε εδώ και 3.000 χρόνια!

Εμπρός λοιπόν, “Θαρσείν Χρη”.

“Θαρσείν χρή ταχ΄ αύριον έσετ΄ άμεινον”

Χρειάζεται θάρρος, αύριο όλα θα είναι καλύτερα.

Πρόδρομος Εμφιετζόγλου

http://olympia.gr

Τα αξιολάτρευτα της δημιουργίας...

Όταν δύο άνθρωποι συναντιούνται για πρώτη φορά, συστήνονται με μια φράση του τύπου «γεια σας, είμαι ο/η...». Όπως αποκαλύπτει μία νέα μελέτη, κάτι παρόμοιο ίσως κάνουν και τα δελφίνια, χρησιμοποιώντας αντί για λέξεις ένα μοναδικό σφύριγμα-υπογραφή.

Μέχρι πριν από λίγα χρόνια, οι επιστήμονες μπορούσαν να μελετήσουν τα σφυρίγματα αυτά μόνο σε θηλαστικά, τα οποία ζουν σε συνθήκες αιχμαλωσίας, κάτι που τους έκανε να διερωτώνται εάν το κάλεσμα συνδέεται με την απομόνωση ή το στρες του ζώου. Το 2004 όμως, μία μελέτη έδειξε για πρώτη φορά ότι ένα κοπάδι ρινοδέλφινων, τα οποία ζούσαν ελεύθερα ανοιχτά των ακτών της Φλόριντα, επικοινωνούσαν χρησιμοποιώντας τέτοια σφυρίγματα-υπογραφές.

Οι θαλάσσιοι βιολόγοι Βίνσεντ Τζέινικ και Νίκολα Κουικ από το βρετανικό πανεπιστήμιο του Σεντ ’Aντριους αποφάσισαν να συνεχίσουν τη μελέτη, στο πλαίσιο της δικής τους έρευνας γύρω από την επικοινωνία των δελφινιών στο φυσικό τους περιβάλλον. «Τα δελφίνια μπορούν να συγκριθούν με τους μεγάλους πιθήκους ως προς τις γνωστικές τους δεξιότητες, όμως οι γνώσεις μας περιορίζονται στο τι κάνουν σε συνθήκες εργαστηρίου», εξηγεί ο Τζέινικ. «Θέλαμε να κατανοήσουμε πώς τα δελφίνια χρησιμοποιούν τη νοημοσύνη τους έξω από το πλαίσιο που καθορίζουν γι' αυτά οι άνθρωποι».

Οι δύο ερευνητές ακολούθησαν ένα κοπάδι ρινοφέλφινων ανοιχτά των ανατολικών ακτών της Σκοτίας με μια βάρκα εξοπλισμένη με ειδικά υποβρύχια μικρόφωνα - ή υδρόφωνα- τα οποία βύθισαν σε βάθος δύο μέτρων για να καταγράψουν τα καλέσματα του κάθε δελφινιού χωριστά.

Είδαν ότι τα κάθε δελφίνι χρησιμοποιούσε το δικό του σφύριγμα-υπογραφή όταν το κοπάδι έβρισκε στο δρόμο του ένα άλλο κοπάδι. Μάλιστα, όπως γράφουν οι ερευνητές στην επιθεώρηση Proceedings of the Royal Society B., δεν αρκούσε τα δύο κοπάδια να συναντηθούν, αλλά έπρεπε τα δελφίνια να «σμίξουν» για να «συστηθούν» μεταξύ τους, ακριβώς όπως οι άνθρωποι.

Από τις 11 τέτοιες «συνομιλίες» που κατέγραψαν, μόνο δύο δεν κατέληξαν στη συνένωση των κοπαδιών, ενώ μόνο μία φορά υπήρξε ένωση χωρίς να προηγηθούν... οι συστάσεις. Επιπλέον, μόνο ένα μέλος κάθε ομάδας απηύθυνε κάλεσμα - σφύριγμα προς την άλλη. Κατά τον Τζέινικ, είναι πιθανό να επρόκειτο για τον αρχηγό του κοπαδιού, ο οποίος αναλάμβανε να μιλήσει εκ μέρους των υπολοίπων. Μπορεί όμως οι ομάδες να γνωρίζονταν ήδη και γι' αυτό να μην ήταν απαραίτητες οι συστάσεις.

Οι δύο ερευνητές παραδέχονται ότι είναι πολλά αυτά που εξακολουθούν να μη γνωρίζουν. Τα συμπεράσματά τους όμως έχουν ήδη προκαλέσει ενθουσιασμό στους συναδέλφους τους. «Γνωρίζουμε ότι τα δελφίνια μαθαίνουν να αντιγράφουν το ένα το σφύριγμα-υπογραφή του άλλου», λέει η Λεϊλά Σαγίγ από το αμερικανικό Ωκεανογραφικό Ίδρυμα Γουντς Χόουλ. «Φαντάζεστε να χρησιμοποιούν το σφύριγμα για να αναφερθούν σε ένα "τρίτο πρόσωπο", ένα δελφίνι που δεν είναι παρόν;»

Η μελέτη αποτελεί μόνο την τελευταία απόδειξη της νοημοσύνης των δελφινιών, τα οποία επικοινωνούν, μπορούν να διδαχθούν να καταλαβαίνουν τα βασικά στοιχεία της ανθρώπινης γλώσσας, να βλέπουν τηλεόραση, ακόμη και να ακολουθούν εντολές που εμφανίζονται στην οθόνη. Την περασμένη εβδομάδα, επιστήμονες απηύθυναν έκκληση τα δελφίνια να χαρακτηριστούν «μη ανθρώπινα όντα» προκειμένου μεταξύ άλλων να προστατευθούν από το κυνήγι και την αιχμαλωσία.

Ναυτεμπορική

"Να τελειώνουμε με τους παλιούς", γιατί άραγε;

Με αφορμή την ανακοίνωση των επιχορηγήσεων του Ελεύθερου Θεάτρου από το υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού, ο Θανάσης Παπαγεωργίου, ιδρυτής και ιδιοκτήτης του θεάτρου Στοά, αρνείται την επιχορήγηση των 20.000 ευρώ, που εγκρίθηκαν για το θέατρό του.

Με μια σύντομη, αλλά ιδιαιτέρως σκληρή επιστολή, η οποία απευθύνεται στον πρόεδρο της γνωμοδοτικής επιτροπής του ΥΠΠΟΤ για τις επιχορηγήσεις των θεατρικών ομάδων, Δημήτρη Τσατσούλη, ο Θανάσης Παπαγεωργίου καυτηριάζει τον προσανατολισμό της Επιτροπής και σημειώνει:

«Αγαπητέ κύριε, αντιλαμβανόμενος τη δυσκολία στην οποία βρίσκεται τα τελευταία χρόνια η νοοτροπία 'να τελειώνουμε με τους παλιούς', νοοτροπία που υπηρετείτε με ιδιαίτερο ζήλο και που τώρα δεχτήκατε να υπηρετήσετε και επισήμως χάριν ενός αδιάφορου και αδαούς υπουργού και των άσχετων περί αυτόν, επιθυμώ να σας συμπαρασταθώ σε αυτήν τη δύσκολη θέση που σας φέρνουν αιτήσεις θεάτρων σαν και το δικό μου που, για κάποιο δικό σας λόγο, σας είναι κάρφος στο μάτι σας.

» Η ηρωική απόφασή σας να με επιχορηγήσετε με είκοσι χιλιάδες ευρώ, εκτός των άλλων είναι και προσβλητική. Αν ήσασταν σχετικός με τα πρακτικά του θεάτρου θα γνωρίζατε -και αν όχι θα μπορούσατε να το μάθετε διαβάζοντας την αίτησή μου- ότι για το Θέατρο ΣΤΟΑ αυτήν την εποχή, είκοσι χιλιάδες είναι τα έξοδα είκοσι πέντε ημερών.

» Δεν θα σας δώσω την ικανοποίηση να αισθανθείτε ότι δεν 'αφήσατε κανέναν απόξω'. Θα βγω μόνος μου. Θα αρνηθώ αυτά τα χρήματα και θα σας τα επιστρέψω. Επειδή είμαι αξιοπρεπής και έτσι πορεύτηκα σε όλη μου την καριέρα. Έτσι, θα μπορέσετε να χρησιμοποιήσετε αυτές τις είκοσι χιλιάδες σε ένα σχήμα που με αυτά τα λεφτά θα μπορούσε πιθανόν να ξεκινήσει κάτι. Η ΣΤΟΑ όμως είναι ένας οργανισμός που απασχολεί κόσμο, έχει υψηλό ενοίκιο και έχει το ελάττωμα να είναι συνεπής στις υποχρεώσεις της.

» Θα σας ευχαριστήσω για τη γαλαντομία σας, αλλά θα σας θυμάμαι για την προσβολή σας. Όχι μόνο αυτή των είκοσι χιλιάδων, αλλά κι εκείνη που δηλώσατε ότι είστε η μοναδική επιτροπή που δεν σιτίζεται από τους επιχορηγούμενους. Θα το σκεφτώ αν αξίζει τον κόπο να σας κάνω μήνυση.

»Απλώς υποψιάζομαι ότι ειπώθηκε πάνω στον ενθουσιασμό σας για το σπουδαίο έργο που επιτελέσατε, και πιθανόν να αναφέρεστε σε περιπτώσεις που γνωρίζετε αλλά δεν κατονομάζετε. Όμως όταν γενικολογούμε, αντί να έχουμε τον ανδρισμό να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους, κινδυνεύουμε να γίνουμε γελοίοι» καταλήγει η επιστολή.

Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

Συμπεριφορές που δικαιολογούν ψυχιατρική εξέταση ή ακόμα και θεραπεία

Επί τέλους, ήταν καιρός να πάρει θέση και η επιστήμη στο πολιτικό γίγνεσθαι του τόπου μας, να πει και αυτή την άποψή της, που σίγουρα έχει βαρύνουσα σημασία.
Όχι βέβαια ότι εμείς οι απλοί και χωρίς εξειδικευμένες γνώσεις ψυχιατρικής και ψυχολογίας δεν το είχαμε καταλάβει, αλλά άλλο είναι να βγάζεις δικά σου συμπεράσματα έστω και αν αυτά είναι σωστά, και άλλο να ακούς την ορθότητα των δικών σου συμπερασμάτων επικυρωμένα από ειδικούς για το αντικείμενο επιστήμονες με «καντρωμένα» πτυχία, όπως έλεγε και ο μακαρίτης συγγραφέας και στοχαστής Γιάννης Σκαρίμπας.

Αναφέρομαι στην μελέτη που παρουσιάσθηκε στο 1ο Πανελλήνιο Συνέδριο της Ένωσης Επαγγελματιών Ψυχιάτρων Ελλάδας σύμφωνα με την οποία από διάγνωση που έκαναν οι έλληνες ψυχίατροι προκύπτει ότι:
Οι πολιτικοί μας είναι δίγλωσσοι και αλαζόνες, κρύβουν την πραγματικότητα και κατασκευάζουν μια δική τους, την οποία «πλασάρουν» στο λαό.
Επιδεικνύουν δηλαδή οι πολιτικοί μας, συμπεριφορές που θα δικαιολογούσαν ψυχιατρική εξέταση ή ακόμα και θεραπεία.
«Οι πολιτικοί μας παρουσιάζονται αναποτελεσματικοί, παρόλο που είναι ευφυείς και μορφωμένοι διότι χαρακτηρίζονται από διγλωσσία, αλαζονεία και εξωπραγματική θεώρηση της πραγματικότητας» είπε ο κ. Αλεξανδόπουλος, Ψυχίατρος Συντονιστής Διευθυντής Ψυχιατρικού Τομέα στο νοσοκομείο «Ευαγγελισμός».
Ενώ ο κ. Γιώργος Μούσσας καθηγητής ψυχιατρικής, τόνισε ότι «από ψυχική άποψη το πολιτικό προσωπικό είναι σοβαρά ανεπαρκές και δεν μπορεί να ηγηθεί της κοινωνίας…έχει ναρκισσιστική συμπεριφορά, χρησιμοποιεί ξύλινη γλώσσα και αρνείται την πραγματικότητα κατασκευάζοντας δική του».
Βέβαια ίσως και για λόγους «τακτ» δεν ανέφεραν μεταξύ των άλλων «κουσουριών» των πολιτικών μας και το στοιχείο της «εξαπάτησης» των ψηφοφόρων προκειμένου να οικειοποιηθούν και να σφετερισθούν την εξουσία αφού αυτό έγινε.
Έτσι, για να μη ξεχνάμε το «λεφτά υπάρχουν».
Εδώ όμως προκύπτει σύμφωνα με τα παραπάνω ένα τεράστιο και σοβαρό ζήτημα.
Κατά πόσο είναι έγκυρα όλα αυτά τα μέτρα που λαμβάνονται σε βάρος του πληθυσμού της χώρας και οι συμφωνίες που υπογράφονται όταν αυτοί που τις αποφασίζουν –σύμφωνα με τις επιστημονικές διαγνώσεις- έχουν συμπεριφορές που «δικαιολογούν ψυχιατρική εξέταση ή και ακόμα θεραπεία»;;;
Και να εξηγήσω:
Στο πέμπτο κεφάλαιο του Αστικού Κώδικα περί Δικαιοπραξιών και συγκεκριμένα στο Άρθρο 131αναφέρεται ότι «Η δήλωση βούλησης είναι άκυρη, αν κατά το χρόνο που έγινε, το πρόσωπο δεν είχε συνείδηση των πράξεών του ή δεν είχε τη χρήση του λογικού επειδή έπασχε από πνευματική ασθένεια».
Κατόπιν λοιπόν όλων των προαναφερομένων μήπως –λέω μήπως- θα πρέπει να επιληφθεί του θέματος η Δικαστική εξουσία και να απαιτήσει από την επιστημονική κοινότητα της χώρας να διαγνώσει εξειδικευμένα για κάθε πολιτικό αν συντρέχουν λόγοι υπαγωγής του στο παραπάνω άρθρο και να ακυρωθούν οι όποιες αποφάσεις και συμφωνίες έχουν υπογραφεί;
Γιατί, κακά τα ψέματα σίγουρα όλοι μας έχουμε προσέξει πολλές φορές τις συζητήσεις των εθνοπατέρων μας στη Βουλή, με ομιλητές που άλλα λένε και άλλα εννοούν, που ενίοτε γυαλίζει το μάτι τους, που να έχουν κλειστά τα μάτια τους παραδομένοι στις αγκάλες του Μορφέα και γενικά συμπεριφορές κάθε άλλο παρά υπεύθυνες από ανθρώπους που αποφασίζουν για τις τύχες ενός ολόκληρου λαού.
Άλλωστε δεν είναι λίγες οι φορές που ψηφισμένοι νόμοι κηρύσσονται από τα δικαστήρια «αντισυνταγματικοί». Τι υποδηλώνει αυτό;;
Γι αυτό λέω, αφού μίλησε η επιστήμη μήπως πρέπει να ψαχτούμε λίγο μπας και δικαιωθεί τόσο η επιστήμη όσο και εμείς;;;

Δημήτρης Κακογιάννης

filologos10

Κράτος τιμωρός

Ούτε λίγο ούτε πολύ το κράτος δικάζει σαν ... τρομοκράτες κατοίκους της Κερατέας, με ένα κατηγορητήριο που δεν έχει να ζηλέψει σε τίποτα από αυτό που αποδίδεται στα φερόμενα μέλη του "Επαναστατικού Αγώνα". Τέτοιες εξοντωτικές κατηγορίες σε "δημοτικούς άρχοντες" δεν νομίζουμε να έχουμε ξανασυναντήσει. Ο λόγος είναι απλώς: Θέλουν να στείλουν ένα σαφή μήνυμα σε όλη την αγωνιζόμενη, απέναντι στην επέλαση της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, κοινωνία.

Το παρακάτω κείμενο είναι από το τρέχον "Ποντίκι".

Μπορεί ο αγώνας του... άπαρτου κάστρου της Κερατέας να έληξε με νικηφόρο αποτέλεσμα για τους κατοίκους, όμως τώρα θα σταθούν αντιμέτωποι με τη Δικαιοσύνη και τον... εθνικό εργολάβο καταγγέλλοντας απόπειρα να ποινικοποιηθεί η αντίσταση τους με το να στηθούν στο «απόσπασμα» οι πρωταγωνιστές αυτής της υπόθεσης.

Οι κάτοικοι της Κερατέας λοιπόν θεωρούν ότι η Δικαιοσύνη προσπαθεί να εξοντώσει τους μπροστάρηδες του αγώνα της Κερατέας επειδή τόλμησαν να αντισταθούν στα μεγάλα συμφέροντα που ήθελαν την περιοχή τους να ζει και να δουλεύει ως μια τεράστια μηχανή παραγωγής κερδών, εις βάρος βέβαια της ποιότητας ζωής των κατοίκων.

Για ποιον άλλο λόγο άραγε θα έπρεπε να διατυπωθούν εξοντωτικές, τόσο ηθικά όσο και ποινικά, κατηγορίες εναντίον του τέως δημάρχου Κερατέας Σταύρου Ιατρού, των δύο επικεφαλής των παρατάξεων της αντιπολίτευσης Α. Αντωνίου και Κ. Λεβαντή (νυν δημάρχου Λαυρεωτικής), των τότε αντιδημάρχων Π. Κατσίκη και Σ. Παπαγιάννη καθώς και του αδελφού του τέως δημάρχου Γιώργου Ιατρού, οι οποίοι απειλούνται να καθίσουν στο εδώλιο σαν... τρομοκράτες;

Συγκεκριμένα, η Εισαγγελία Πρωτοδικών διέταξε προκαταρκτική εξέταση για όσα πραγματοποιήθηκαν στην Κερατέα τρεις μέρες μετά την εισβολή των ΜΑΤ κατηγορώντας τα παραπάνω άτομα για τα εξής αδικήματα:

♦ Συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση.
♦ Απόπειρα ανθρωποκτονίας κατά συρροή από κοινού.
♦ Απόπειρα επικίνδυνης σωματικής βλάβης κατά συρροή εναντίον αστυνομικών κατά την εκτέλεση της υπηρεσίας τους.
♦ Εμπρησμό από πρόθεση κατά συναυτουργία.
♦ Οπλοφορία.
♦ Οπλοχρησία.
♦ Προμήθεια και κατοχή εκρηκτικού υλικού.
♦ Έκρηξη από την οποία μπορούσε να προκύψει κίνδυνος για άνθρωπο.
♦ Αντίσταση από κοινού από περισσότερους που φέρουν όπλα και αντικείμενα από τα οποία μπορεί να προκληθεί σωματική βλάβη.

Σύμφωνα μάλιστα με τα όσα υποστηρίζουν οι κάτοικοι, η προκαταρκτική στηρίχτηκε σε ψευδείς καταθέσεις αστυνομικών, ενώ σε ξεχωριστές από την παραπάνω δικογραφίες 37 ακόμα άτομα (ανάμεσά τους και πάλι ο «τρομοκράτης» Σταύρος Ιατρού) αντιμετωπίζουν άλλες κακουργηματικές κατηγορίες για γεγονότα που πραγματοποιήθηκαν κατά τις 128 ημέρες του αγώνα τους.
Σύμφωνα με τους κατοίκους της Κερατέας, η αντίστασή τους ποινικοποιείται ακριβώς επειδή άντεξε στην καταστολή και τις πολιτικές και επιχειρηματικές πιέσεις και νίκησε. Ιδίως στην Κερατέα η ήττα της αστυνομίας, του υπουργείου και του εργολάβου, και κυρίως η νομική δικαίωση του αγώνα τους, «απέδειξε ότι η ΕΛ.ΑΣ., τα ΜΑΤ και το υπουργείο παρανομούσαν προστατεύοντας τον εργολάβο επί 128 ημέρες βιάζοντας βάναυσα μία ολόκληρη κοινωνία».

Παλμός αντίστασης

Πάντως η κοινή πείρα λέει ότι τους ανθρώπους που αντιστέκονται, όσο και να τους χτυπάς, δύσκολα μπορείς να τους νικήσεις, ειδικά όταν είναι απολύτως πεισμένοι για το δίκιο τους και παλεύουν μέχρι το τέλος.

Το μέτωπο της Κερατέας μπορεί αυτήν τη στιγμή να είναι στην πράξη ανενεργό, όμως ο παλμός της αντίστασης δεν έχει σβήσει και ακόμη και σήμερα η περιφρούρηση του αποτελέσματος του αγώνα τους παραμένει πρώτο θέμα στην ημερήσια διάταξη των κατοίκων, θα συνεχίσουν ενωμένοι, όπως προειδοποιούν, καθώς όλοι πιστεύουν ότι θα καταρρεύσουν οι κατηγορίες ενάντια στους μπροστάρηδες της κινητοποίησής τους και της μάχης με τους μηχανισμούς καταστολής.

Μάλιστα οι κάτοικοι καλούν κάθε προοδευτικό, δημοκράτη, αγωνιστή και ριζοσπάστη πολίτη και κάθε φορέα της ελληνικής κοινωνίας να εκφράσει τη συμπαράστασή του στον δίκαιο αγώνα τους, ο οποίος κάλλιστα θα μπορούσε να συμπτυχθεί στο παραφρασμένο σύνθημα: «Λαύριο, Κερατέα, Γραμματικό / πάλι θα την πατήσεις / εργολάβε go home».

Αγύριστα κεφάλια αυτοί οι άνθρωποι...

Πηγή

Πηγή: http://ideopigi.blogspot.com/

Όταν τα πρόβατα γίνονται λύκοι

Έως τώρα οι απεγνωσμένοι συμπολίτες μας αυτοκτονούσαν. Τώρα πήραν τα όπλα. Χρειάσθηκε να περάσουν δύο χρόνια ώσπου να στροφάρει αλλιώς ο εγκέφαλος.

Πολλοί θα πουν για το περιστατικό της Κομοτηνής, ότι πρόκειται για μεμονωμένο περιστατικό. Λάθος! Η ψυχολογία είναι κοινή, φαίνεται και από τις επισκέψεις στους ψυχιάτρους.

Το Μνημόνιο τσακίζει τις προσωπικές ισορροπίες. Αποδιοργανώνει τον εσωτερικό κόσμο.

Ελάχιστοι όμως έχουν την ψευδαίσθηση ότι το πρόβλημα είναι μόνο δικό τους.

Αρκεί μια κουβέντα με το διπλανό σου, ακόμη και στο δρόμο, για να αντιληφθείς ότι και εκείνος έχει παρόμοια συμπτώματα.

Υπάρχουν εργοδότες που απολύουν με πόνο ψυχής έναν υπάλληλό τους.

Υπάρχουν όμως και κάποιοι αδίστακτοι, συνήθως καλά φρουρούμενοι. Αυτό που συνέβη στη Κομοτηνή είναι προφανώς από τις «μετρήσιμες» συνέπειες που οι ειδικοί έχουν καταγράψει στις χώρες που πέρασε το ΔΝΤ.

Σου λένε θα έχουμε 1000 αυτοκτονίες και 100 απόπειρες δολοφονίας.

Υπολογισμένα κι όχι υπολογίσιμα νούμερα.

Όπως και οι ανθρώπινες ζωές-οι ζωές μας- για τους εγχώριους αχυρανθρώπους της Τρόικας.

Έτσι συμβαίνει στην ιστορία. Ώσπου έρχεται κάποια στιγμή που τα πρόβατα γίνονται λύκοι.

Ακούς τα ουρλιαχτά;

Βασίλης Μπόνιος

http://kourdistoportocali.com

Γνήσια ελληνική απάντηση

Έχουμε ξαναπεί ότι ο Νίκος Χουντής είναι ένας από τους ευρωβουλευτές που τιμά την Ελληνική παρουσία στο ευρωκοινοβούλιο.

Σήμερα δεν δίστασε να κάνει σκληρή επίθεση στον ανεκδιήγητο Γιούνκερ, ο οποίος πριν λίγες ώρες είχε κάνει μια πρωτόγνωρη παρέμβαση για το πολιτικό σκηνικό της χώρας μας…

Για την ακρίβεια ο Νίκος Χουντής έβαλε ..στη θέση του τον Πρόεδρο του Eurogroup, o oποίος προσπάθησε – χωρίς επιτυχία – να ανασκευάσει τα λεγόμενά του.

Τί είπε ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ προς τον Ζαν Κλοντ Γιούνκερ; «Είστε άξιος εκπρόσωπος της αυταρχικής Γερμανικής Ευρώπης, του κοινωνικού και εργασιακού Μεσαίωνα».

Μέσα στην συνεδρίαση της Επιτροπής Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, που έγινε με την παρουσία του προέδρου του Eurogroup, ο Ν. Χουντής είπε:

«Κύριε Γιούνκερ, σε συνέντευξή σας σε γερμανική εφημερίδα δηλώσατε ότι εάν στην Ελλάδα ενισχυθούν ακραία κόμματα σε βαθμό που το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία δεν μπορούν να φτιάξουν κοινοβουλευτική πλειοψηφία, και αυτοί που θα κυβερνήσουν, θελήσουν να αποχωρήσουν από το πρόγραμμα σωτηρίας, θα αποχωρήσει και η Ευρώπη. Σε άλλη συνέντευξη συμπληρώσατε ότι χρειάζεται ένας Επίτροπος για την Ελλάδα.

Θέλω να σας πω ότι ο εκβιασμός σας είναι για τους Έλληνες προφανής. Τι μας λέτε;

Πρώτον: Ή ψηφίζετε τα κόμματα που στηρίζουν σήμερα το μνημόνιο, που δεν είχαν το θάρρος, δεν είχαν την αντοχή να υπερασπιστούν τον ελληνικό λαό από την ταπείνωση ή τώρα που εξασφαλίσαμε τις τράπεζες, τώρα που εξασφαλίσαμε την επικυριαρχία με επιτρόπους και γκαουλάιντερ, τώρα που σας έχουμε σε καθεστώς επιλεκτικής χρεοκοπίας, να ξέρετε ότι δεν μπορείτε να ψηφίσετε την κυβέρνηση και το κόμμα που σας αρέσει. Δηλαδή, μας υπόσχεστε επιλεκτική δημοκρατία. Και που το λέτε αυτό; Στην χώρα που γεννήθηκε η δημοκρατία.

Πριν λίγους μήνες θα έλεγα στον πρόεδρο της ευρωζώνης ότι η θέση του δεν του επιτρέπει να κάνει τέτοιες ‘αγενείς’ δηλώσεις. Θα του έλεγα ότι δεν έχει κανένα δικαίωμα να χαρακτηρίζει ακραίο κάθε άλλο ελληνικό κόμμα εκτός από το ΠΑΣΟΚ και τη Νέα Δημοκρατία. Θα του έλεγα ότι δεν έχει τη δυνατότητα και το δικαίωμα να μας επιβάλει ποια κυβέρνηση θα έχουμε στην Ελλάδα.

Δεν σας τα λέω αυτά, όμως, γιατί αναγνωρίζω στο πρόσωπό σας έναν άξιο εκπρόσωπο μιας Ευρώπης που έχει διαμορφώσει ένα τραπεζικό και δημοσιονομικό ‘Νταχάου’, έναν κοινωνικό και εργασιακό Μεσαίωνα. Μιας Ευρώπης της σιδηράς πειθαρχίας, μιας Γερμανικής Ευρώπης. Γι’ αυτό κ. Γιούνκερ δε σας ρωτάω από πού αντλείτε το δικαίωμα να κάνετε αυτές τις ‘αγενείς’ δηλώσεις για την πατρίδα μου».

http://economikos.wordpress.com/

http://kostasxan.blogspot.com/

Ελεύθεροι έμποροι ναρκωτικών με το νόμο Καστανίδη...

Ο Διοικητής και όλο το προσωπικό της Δίωξης Ναρκωτικών Ρόδου, διαμαρτύρεται διότι ενώ συλλαμβάνουν εγκληματίες αυτοί αποφυλακίζονται. Σε μια μακροσκελή ανακοίνωση, γράφουν μεταξύ άλλων:

«Με μεγάλη έκπληξη και απογοήτευση, λάβαμε γνώση, πριν λίγες ημέρες, της απόφασης του Συμβουλίου Πλημ/κων Ρόδου, που αποφυλάκισε, πριν δικαστούν ενώπιον του ακροατηρίου, 17 άτομα, ημεδαπούς και αλλοδαπούς (υπηκόους Αλβανίας), οι οποίοι είχαν κατηγορηθεί (Φεβρουάριος 2011) και κριθεί ως προσωρινά κρατούμενοι, για εγκληματική οργάνωση, που δραστηριοποιούνταν, κατ΄ επανάληψη και κατά συνήθεια, στην εμπορία ναρκωτικών ουσιών, κυρίως ηρωίνης.

» Θυμίζουμε, για όσους ξέχασαν ότι η συγκεκριμένη δικογραφία, που σχηματίστηκε, από το Τμήμα Δίωξης Ναρκωτικών Ρόδου, αποτελούνταν, από περίπου, τέσσερις χιλιάδες (4.000) σελίδες, οι οποίες, περιέγραφαν ανάγλυφα, την εγκληματική δραστηριότητα (εμπορία ηρωίνης), των αποφυλακισθέντων, πλέον, κατηγορουμένων. Επιπλέον, στην δικογραφία, περιλαμβάνονται και 25 καταθέσεις άλλων κατηγορουμένων, που κατονομάζουν τους αποφυλακισθέντες, ως εμπόρους ναρκωτικών.

» Οι Αστυνομικοί, σας θυμίζουμε ότι, δεν είμαστε «ρομποκοπ», δεν είμαστε αναλώσιμες μηχανές. Είμαστε και εμείς άνθρωποι, με συναισθήματα, με συγκεκριμένα όρια ψυχικής και σωματικής αντοχής. Και η πολιτεία, αντί να θεσπίζει νόμους, που να διευκολύνουν, το έργο των διωκτικών αρχών, καταρτίζει νόμους-τροχοπέδη, στην καταπολέμηση του εγκλήματος, ψηφίζοντας νόμους, για πρόωρες αποφυλακίσεις.

» Παρακαλούνται όσοι πολίτες, θέλουν, από τώρα και στο εξής, να προβαίνουν, σε καταγγελίες, για θέματα ναρκωτικών, που εμπλέκονται οι ανωτέρω αποφυλακισθέντες κατηγορούμενοι, να απευθύνονται αποκλειστικά, σε αυτούς που τους αποφυλάκισαν.

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Το Ιράν είναι μια από τις τρεις μόνο χώρες στον κόσμο, των οποίων η κεντρική τράπεζα δεν ελέγχεται από τους Rothschild

Μήπως ένα από τους βασικούς λόγους που οι ΗΠΑ και το Ισραήλ στοχοποιούν το Ιράν, είναι για να κερδίσουν τον έλεγχο της κεντρικής του τράπεζας;

Όσο αυξάνονται οι εντάσεις που οδηγούν προς έναν απερίσκεπτο πόλεμο στο Ιράν, τόσο αξίζει να συγκρίνουμε το ιρανικό τραπεζικό σύστημα με αυτά των ΗΠΑ, της Βρετανίας, και του Ισραήλ.

Κάποιοι ερευνητές, τονίζουν το γεγονός ότι, το Ιράν είναι μια από τις τρεις μόνο χώρες στον κόσμο, των οποίων η κεντρική τράπεζα δεν ελέγχεται από τους Rothschild.

Πριν από την 11/9/2001, οι χώρες αυτές ήταν επτά: Αφγανιστάν, Ιράκ, Σουδάν, Λιβύη, Κούβα, Β. Κορέα, και Ιράν.

Μέχρι το 2003, οι Rothschild κατάφεραν να «καταπιούν» το Αφγανιστάν και το Ιράκ, ενώ μέχρι το 2011, το ίδιο έγινε και με το Σουδάν και την Λιβύη.

Στην Λιβύη μάλιστα, εγκαθιδρύθηκε μια τράπεζα των Rothschild στη Βεγγάζη, την ώρα που η χώρα σπαράσσονταν από τον εμφύλιο πόλεμο!

Το Ισλάμ απαγορεύει την χρέωση τόκου, κάτι που αποτελεί σημαντικότατο πρόβλημα για το τραπεζικό σύστημα των Rothschild. Μέχρι πριν μερικούς αιώνες, το ίδιο ίσχυε και στον χριστιανικό κόσμο, και μάλιστα η χρέωση τόκου τιμωρούνταν με θάνατο. Θεωρούνταν ως εκμετάλλευση, και υποδούλωση!

Από το 1815 περίπου, οπότε και οι Rothschild ανέλαβαν τον έλεγχο της Τράπεζας της Αγγλίας, συνεχώς επεκτείνουν τον έλεγχό τους στις τράπεζες όλου του κόσμου. Η μέθοδος που ακολουθούσαν ήταν να πείθουν τους κατά τόπους διεφθαρμένους πολιτικούς να δέχονται τεράστια δάνεια, τα οποία όμως δεν μπορούν ποτέ να ξοφλήσουν, και έτσι οι χώρες τους να καθίστανται υποχείρια και θύματα των τραπεζικών δυνάμεων των Rothschild.

Αν κάποιος ηγέτης αρνείται τα δάνεια αυτά, απομακρύνεται ή δολοφονείται.

Αν αποτύχουν αυτές οι μέθοδοι, τότε πραγματοποιούνται εισβολές, και αμέσως εγκαθιδρύεται στη χώρα μια νέα κερδοσκοπική τράπεζα υπό τον έλεγχο των Rothschild.

Οι Rothschild ασκούν ισχυρότατη επιρροή στα παγκόσμια ΜΜΕ. Με την μέθοδο της συνεχούς επανάληψης, τα ΜΜΕ πείθουν τους λαούς να δέχονται ως αλήθεια τις διάφορες ιστορίες τρόμου σχετικά με τους «κακούς» του πλανήτη.

Οι Rothschild ελέγχουν την Τράπεζα της Αγγλίας, την αμερικανική Federal Reserve, την ΕΚΤ, το ΔΝΤ, την Παγκόσμια Τράπεζα, και την Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών.

Παράλληλα, έχουν στα χέρια τους το μεγαλύτερο μέρος του παγκόσμιου χρυσού, ελέγχοντας και το χρηματιστήριο χρυσού του Λονδίνου, το οποίο καθημερινά ορίζει την τιμή του.

Λέγεται, πως η συγκεκριμένη οικογένεια κατέχει πάνω από τον μισό συνολικό πλούτο ολόκληρου του πλανήτη, που υπολογίζεται από την Credit Suisse στα $231 τρισεκατομμύρια. Όλα αυτά τα ελέγχει η σημερινή επικεφαλής της οικογένειας, Evelyn Rothschild.

Κάποιοι αντικειμενικοί παρατηρητές πιστεύουν πως η Τεχεράνη δεν δαιμονοποιείται επειδή αποτελεί μια πυρηνική απειλή, όπως οι Ταλιμπάν, ο Σαντάμ Χουσείν, αλλά και ο Καντάφι, δεν συνιστούσαν πραγματικές απειλές.

Τότε ποιος είναι ο πραγματικός λόγος;

Ο πραγματικός λόγος είναι τα τρισεκατομμύρια που θα κερδηθούν από το πετρέλαιο, ή τα αντίστοιχα από τον πόλεμο;

Ο πραγματικός λόγος είναι να χρεοκοπήσουν οι ΗΠΑ, ή να ξεκινήσει ο Γ` Π.Π.;

Ο πραγματικός λόγος είναι να καταστραφούν οι εχθροί του Ισραήλ, ή απλά να καταστραφεί η κεντρική τράπεζα του Ιράν, έτσι ώστε να μην μείνει κανείς που δεν θα συμμετέχει στην παγκόσμια τραπεζική κομπίνα των Rothschild;

Μπορεί τελικά ο πραγματικός λόγος να είναι ένας από όλους τους παραπάνω, ή ακόμη χειρότερα, όλοι μαζί!

Του Pete Papaherakles

American Free Press

ΠΗΓΗ: antinews.gr

«Είμαστε όλοι Έλληνες» είπε και… καταψήφισε

Γερμανίδα βουλευτής κατηγόρησε την κυβέρνηση της Άνγκελα Μέρκελ, λέγοντας ότι εκείνη φταίει για το γεγονός ότι ένας στους τρεις Έλληνες ζει κάτω από το όριο της φτώχειας, ενώ πρόσθεσε ότι τα χρήματα αυτά δεν θα πάνε στη χώρα αλλά στους δανειστές.

«Σέβομαι τους ανθρώπους που κατεβαίνουν και διαδηλώνουν, ενώ δεν θεωρώ τυχαίο ότι ο Μίκης Θεοδωράκης στην ηλικία των 86 ετών κατέβηκε στο δρόμο να υπερασπιστεί τα δικαιώματα του Ελληνικού λαού.» είπε η βουλευτής ενώ σημείωσε ότι βρίσκεται στο πλευρό των Ελλήνων που υπεραμύνονται της πατρίδας τους. «Ξεκαθαρίζω τη θέση μου διότι δεν θέλω να μπω στο ίδιο τσουβάλι με τη Bild που το μόνο που ξέρει να κάνει είναι να υβρίζει την Ελλάδα» πρόσθεσε.

Τέλος, η βουλευτής έκλεισε την ομιλία της αναφερόμενη στα κινήματα συμπαράστασης που έχουν δημιουργηθεί και είπε σε άπταιστα ελληνικά: Είμαστε όλοι Έλληνες!

Το σχετικό βίντεο εδώ:

http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=ISTI1ivAMYI

http://www.tsantiri.gr

Η «οδυνηρή αλλά σωτήρια» λιτότητα θα μας παρουσιαστεί ως το μέσον για να αποφύγουμε τη μοίρα της Ελλάδας, ενώ οδηγεί ακριβώς εκεί...

Η γαλλική “Liberation” της Τρίτης 21 Φεβρουαρίου δημοσίευσε ένα σημαντικό κείμενο αντιμνημονιακής συμπαράστασης προς τον ελληνικό λαό και ενάντια στις ισοπεδωτικές πολιτικές που με αφετηρία την Ελλάδα προβλέπεται να επεκταθούν σε όλη την Ευρώπη. Συνυπογράφεται από κορυφαίους γάλλους στοχαστές- μεταξύ των οποίων ο Μπαντιού, ο Μπαλιμπάρ, ο Νανσύ, ο Ρανσιέρ, η Μπάρμπαρα Κασσέν, ο Μισέλ Σουριά, ο Ντιντί -Υμπερμάν,ο Ρογκοζίνσκι, κ.ά. Κινητοποιήθηκαν με πρωτοβουλία του Ελληνικού περιοδικού αληthεια που τους πρότεινε και το κείμενο για συνυπογραφή. Το κείμενο θα δημοσιευτεί και στην “Guardian” και στο ιταλικό “Μανιφέστο” .

Το κείμενο που υπέγραψαν οι Γάλλοι διανοούμενοι αναφέρει τα εξής:

“Τη στιγμή που ένας στους δύο Έλληνες νέους είναι άνεργος, 25.000 άστεγοι περιπλανώνται στους δρόμους της Αθήνας, το 30% του πληθυσμού βρίσκεται κάτω από το όριο της φτώχιας, χιλιάδες οικογένειες υποχρεούνται να βάλουν τα παιδιά τους σε ιδρύματα προκειμένου να μην πεθάνουν από την πείνα και το κρύο, νεόφτωχοι και πρόσφυγες δίνουν μάχες για τους σκουπιδοτενεκέδες στους δημόσιους χώρους, οι «σωτήρες» της Ελλάδας, υπό το πρόσχημα ότι οι Έλληνες «δεν καταβάλουν αρκετές προσπάθειες», επιβάλλουν ένα νέο σχέδιο βοήθειας που διπλασιάζει τη χορηγούμενη θανατηφόρα δόση. Ένα σχέδιο που καταργεί το εργατικό Δίκαιο και καταδικάζει τους φτωχούς σε ακραία ένδεια, εξαφανίζοντας παράλληλα τις μεσαίες τάξεις.

Ο στόχος δεν είναι σε καμία περίπτωση η «σωτηρία» της Ελλάδας: όλοι οι οικονομολόγοι που είναι άξιοι του ονόματός τους συμφωνούν επ’ αυτού. Το ζητούμενο είναι να κερδηθεί χρόνος προκειμένου να σωθούν οι πιστωτές ενώ παράλληλα η χώρα οδηγείται σε μια προδιαγεγραμμένη χρεοκοπία. Πρωτίστως, το ζητούμενο είναι να μετατραπεί η Ελλάδα σε εργαστήριο μιας κοινωνικής μεταλλαγής που θα γενικευθεί, σε έναν δεύτερο χρόνο, σε ολόκληρη την Ευρώπη. Το μοντέλο που δοκιμάζεται πάνω στους Έλληνες είναι εκείνο μιας κοινωνίας χωρίς δημόσιες υπηρεσίες, στο πλαίσιο της οποίας τα σχολεία, τα νοσοκομεία και τα ιατρικά κέντρα κατεδαφίζονται, η υγεία καθίσταται προνόμιο των πλουσίων, οι ευπαθείς πληθυσμοί προορίζονται για μια προγραμματισμένη εξόντωση, ενώ όσοι εξακολουθούν να έχουν μια εργασία καταδικάζονται σε ακραίες μορφές εργασιακής επισφάλειας και οικονομικής εξαθλίωσης.

Προκειμένου όμως αυτή η αντεπίθεση του νεοφιλελευθερισμού να πετύχει τον στόχο της χρειάζεται να εγκαθιδρύσει ένα καθεστώς που καταργεί τα πλέον στοιχειώδη δημοκρατικά δικαιώματα. Με διαταγή των σωτήρων, βλέπουμε λοιπόν να εγκαθίστανται στην Ευρώπη κυβερνήσεις τεχνοκρατών που περιφρονούν τη λαϊκή κυριαρχία. Πρόκειται για ένα σημείο καμπής όσον αφορά στα κοινοβουλευτικά καθεστώτα στο πλαίσιο των οποίων βλέπουμε τους «αντιπροσώπους του λαού» να εξουσιοδοτούν εν λευκώ τους ειδικούς και τους τραπεζίτες, απαρνούμενοι την υποτιθέμενη εξουσία τους να αποφασίζουν. Ένα είδος κοινοβουλευτικού πραξικοπήματος, το οποίο προσφεύγει, μεταξύ άλλων, και σε ένα διευρυμένο κατασταλτικό οπλοστάσιο απέναντι στις λαϊκές διαμαρτυρίες. Έτσι, από τη στιγμή που οι βουλευτές επικύρωσαν την διαμετρικά αντίθετη με την εντολή που είχαν λάβει σύμβαση που τους υπαγόρευσε η Τρόικα (Ευρωπαϊκή Ένωση, Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα, Διεθνές Νομισματικό Ταμείο), μια εξουσία στερούμενη δημοκρατικής νομιμότητας υποθήκευσε το μέλλον της χώρας για τα επόμενα τριάντα ή σαράντα χρόνια.

Παράλληλα, η Ευρωπαϊκή Ένωση ετοιμάζεται να δημιουργήσει έναν δεσμευμένο τραπεζικό λογαριασμό στον οποίον θα κατατίθεται απευθείας η βοήθεια προς την Ελλάδα προκειμένου να χρησιμοποιείται αποκλειστικά προς όφελος του χρέους. Τα έσοδα της χώρας οφείλουν να αφιερώνονται κατά «απόλυτη προτεραιότητα» στην εξόφληση των πιστωτών και, εφόσον παραστεί ανάγκη, να κατατίθενται απευθείας σε αυτόν τον λογαριασμό την διαχείριση του οποίου έχει αναλάβει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Σύμβαση υπαγορεύει ρητά ότι κάθε νέα υποχρέωση που θα προκύπτει στο πλαίσιό της θα διέπεται από το αγγλικό δίκαιο, το οποίο απαιτεί υλικές εγγυήσεις, ενώ οι διενέξεις θα εκδικάζονται από τα δικαστήρια του Λουξεμβούργου, με την Ελλάδα να έχει αποποιηθεί εκ των προτέρων κάθε δικαίωμα προσφυγής ενάντια σε όποια κατάσχεση αποφασίσουν οι πιστωτές της.

Για να ολοκληρωθεί η εικόνα, οι ιδιωτικοποιήσεις έχουν ανατεθεί σε ένα Ταμείο υπό τη διαχείριση της Τρόικας στο οποίο θα κατατίθενται οι τίτλοι ιδιοκτησίας των δημοσίων αγαθών. Εν συντομία, έχουμε να κάνουμε με μια γενικευμένη λεηλασία, χαρακτηριστικό γνώρισμα του χρηματοπιστωτικού καπιταλισμού που προσφέρει εν προκειμένω στον εαυτό του μια θεσμική καθοσίωση. Στο βαθμό που πωλητές και αγοραστές θα κάθονται στην ίδια πλευρά του τραπεζιού, δεν έχουμε την παραμικρή αμφιβολία ότι το εν λόγω εγχείρημα ιδιωτικοποιήσεων αποτελεί πραγματικό συμπόσιο για τους αγοραστές.

Όλα τα μέτρα που έχουν ληφθεί έως τώρα είχαν ως μοναδικό αποτέλεσμα την εμβάθυνση του ελληνικού εθνικού χρέους το οποίο, με τη βοήθεια των σωτήρων που δανείζουν με τοκογλυφικά επιτόκια, έχει κυριολεκτικά εκτοξευθεί στα ύψη προσεγγίζοντας το 170% ενός ακαθάριστου εθνικού προϊόντος σε ελεύθερη πτώση, ενώ το 2009 δεν αντιπροσώπευε παρά το 120%. Μπορεί κανείς να στοιχηματίσει ότι αυτός ο εσμός σχεδίων σωτηρίας -τα οποία παρουσιάζονται κάθε φορά ως «τελικά»- δεν στόχευε παρά στο να εξασθενίσει ολοένα και περισσότερο τη θέση της Ελλάδας ούτως ώστε, στερούμενη κάθε δυνατότητας να προτείνει από μόνη της τους όρους μιας ανασυγκρότησης , να εξαναγκαστεί να εκχωρήσει τα πάντα στους πιστωτές της υπό τον εκβιασμό «καταστροφή ή λιτότητα». Η τεχνητή και καταναγκαστική επιδείνωση του προβλήματος του χρέους χρησιμοποιήθηκε σαν όπλο εφόδου για την άλωση μιας κοινωνίας στο σύνολό της.

Σκόπιμα χρησιμοποιούμε εδώ όρους που ανήκουν στη στρατιωτική ορολογία: πρόκειται σαφώς για έναν πόλεμο που διεξάγεται με τα μέσα της οικονομίας, της πολιτικής και του δικαίου, έναν πόλεμο ταξικό εναντίον ολόκληρης της κοινωνίας. Και τα λάφυρα που η χρηματοπιστωτική τάξη υπολογίζει να αποσπάσει από «τον εχθρό» είναι τα κοινωνικά κεκτημένα και τα δημοκρατικά δικαιώματα, αλλά αυτό που διακυβεύεται σε τελική ανάλυση είναι η δυνατότητα για μια ανθρώπινη ζωή. Και η ζωή εκείνων που δεν παράγουν ή δεν καταναλώνουν αρκετά σε σύγκριση με τις στρατηγικές μεγιστοποίησης του κέρδους, δεν πρέπει να διατηρηθεί.

Έτσι, η αδυναμία μιας χώρας πιασμένης στη μέγγενη της χωρίς όρια κερδοσκοπίας και των καταστροφικών σχεδίων σωτηρίας, γίνεται η μυστική πόρτα από την οποία εισβάλλει βίαια ένα μοντέλο κοινωνίας σύμφωνο προς τις απαιτήσεις του νέο-φιλελεύθερου φονταμενταλισμού. Μοντέλο που προορίζεται για ολόκληρη την Ευρώπη και πέραν αυτής. Αυτό είναι το πραγματικό διακύβευμα, και γι αυτό η υπεράσπιση του ελληνικού λαού δεν είναι συρρικνώσιμη σε μια χειρονομία αλληλεγγύης ή αφηρημένης ανθρωπιάς: διακυβεύεται το μέλλον της δημοκρατίας και η τύχη των ευρωπαϊκών λαών. Παντού η «επιτακτική αναγκαιότητα» μιας «οδυνηρής αλλά σωτήριας» λιτότητας θα μας παρουσιαστεί ως το μέσον για να αποφύγουμε τη μοίρα της Ελλάδας, ενώ οδηγεί κατευθείαν σε αυτήν.

Μπροστά σε αυτή την οργανωμένη επίθεση ενάντια στην κοινωνία, μπροστά στην καταστροφή και των τελευταίων νησίδων της δημοκρατίας, καλούμε τους συμπολίτες μας, τους γάλλους και ευρωπαίους φίλους μας να εκφρασθούν σθεναρά. Δεν πρέπει να αφήσουμε το μονοπώλιο του λόγου στους ειδήμονες και στους πολιτικάντηδες. Το γεγονός ότι το αίτημα κυρίως των γερμανών και των γάλλων ιθυνόντων είναι η απαγόρευση πλέον των εκλογών στην Ελλάδα μπορεί να μάς αφήνει άραγε αδιάφορους; Ο στιγματισμός και η συστηματική δυσφήμηση ενός λαού δεν θα άξιζε άραγε μια απάντηση; Είναι δυνατόν να μην υψώσουμε την φωνή μας ενάντια στη θεσμική δολοφονία του ελληνικού λαού; Και μπορούμε άραγε να σιωπούμε μπροστά στην καταναγκαστική εγκαθίδρυση ενός συστήματος που θέτει εκτός νόμου ακόμη και την ίδια την ιδέα της κοινωνικής αλληλεγγύης;

Βρισκόμαστε σε ένα σημείο μη επιστροφής. Είναι επείγον να δώσουμε τη μάχη των αριθμών και τον πόλεμο των λέξεων για να αναχαιτίσουμε την ακραίο-φιλελεύθερη ρητορική του φόβου και της παραπληροφόρησης. Είναι επείγον να αποδομήσουμε τα μαθήματα ηθικής που συσκοτίζουν την πραγματική διαδικασία που εκτυλίσσεται μέσα στην κοινωνία. Είναι κάτι περισσότερο από επείγον να απομυθοποιήσουμε τη ρατσιστική εμμονή περί ελληνικής «ιδιαιτερότητας» που φιλοδοξεί να αναγάγει τον υποτιθέμενο εθνικό χαρακτήρα ενός λαού (τεμπελιά ή κατά βούληση πονηριά) σε πρωταρχική αιτία μιας κρίσης η οποία στην πραγματικότητα είναι παγκόσμια. Αυτό που μετρά σήμερα δεν είναι οι ιδιαιτερότητες, πραγματικές ή φαντασιακές, αλλά τα κοινά: η τύχη ενός λαού που θα επηρεάσει και τους άλλους.

Πολλές τεχνικές λύσεις έχουν προταθεί για να βγούμε από το δίλημμα «ή καταστροφή της κοινωνίας ή πτώχευση» (πράγμα που σημαίνει, το βλέπουμε σήμερα: «και καταστροφή και πτώχευση). Όλες οι λύσεις πρέπει να εξεταστούν σαν στοιχεία στοχασμού προκειμένου να οικοδομήσουμε μιαν άλλη Ευρώπη. Αλλά κατ’ αρχάς πρέπει να καταγγείλουμε το έγκλημα, να αναδείξουμε την κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο ελληνικός λαός, εξ αιτίας των «σχεδίων βοήθειας» τα οποία έχουν συλληφθεί από και για τους κερδοσκόπους και τους πιστωτές. Τη στιγμή που ένα κίνημα υποστήριξης υφαίνεται σε όλο τον κόσμο, όπου τα δίκτυα Ιντερνέτ βουίζουν από πρωτοβουλίες αλληλεγγύης, οι γάλλοι διανοούμενοι θα ήταν άραγε οι τελευταίοι που θα ύψωναν τη φωνή τους υπέρ της Ελλάδας; Χωρίς να περιμένουμε περισσότερο, ας πολλαπλασιάσουμε τα άρθρα, τις παρεμβάσεις στα μέσα, τις συζητήσεις, τις εκκλήσεις, τις διαδηλώσεις. Γιατί κάθε πρωτοβουλία είναι καλοδεχούμενη, κάθε πρωτοβουλία είναι επείγουσα. Σε ό,τι μας αφορά, ιδού τι προτείνουμε: να προχωρήσουμε τάχιστα στη δημιουργία μιας ευρωπαϊκής επιτροπής διανοουμένων και καλλιτεχνών για την αλληλεγγύη προς τον ελληνικό λαό που αντιστέκεται.
Αν δεν είμαστε εμείς, ποιος θα είναι;

Αν δεν είναι τώρα, πότε θα είναι;”

Βίκη ΣΚΟΥΜΠΗ, Αρχισυντάκτρια του περιοδικού αλήthεια, Αθήνα.
Michel SURYA, Διευθυντής του περιοδικού Lignes, Παρίσι.
Δημήτρις Βεργέτης, Διευθυντής του περιοδικού αλήthεια.
Και
Daniel ALVARO
Alain BADIOU
Jean-Christophe BAILLY
Etienne BALIBAR
Fernanda BERNARDO
Barbara CASSIN
Bruno CLEMENT
Danièle COHEN-LEVINAS
Yannick COURTEL
Claire DENIS
Georges DIDI-HUBERMANN
Roberto ESPOSITO
Francesca ISIDORI
Pierre-Philippe JANDIN
Jèrôme LEBRE
Jean-Clet MARTIN
Jean-Luc NANCY
Jacques RANCIERE
Judith REVEL
Elisabeth RIGAL
Jacob ROGOZINSKI
Avital RONELL
Ugo SANTIAGO
Beppe SEBASTE
Michele SINAPI
Enzo TRAVERSO

http://tvxs.gr

Η αρχαία Ελλάδα δεν πέθανε...

Ο Λιαντίνης αισθανόταν πολύ περήφανος που ήταν Έλληνας, αλλά πικραινόταν πολύ με τα στραβά της φυλής μας. Ήταν στιγμές που ένοιωθε ότι πρέπει να τα διορθώσει μόνος του.

Κάθε καλοκαίρι όταν πήγαινε για διακοπές στο εξοχικό του μάζευε τα παιδιά του σχολείου και καθάριζε μαζί τους την παραλία. Αυτό γινόταν κάθε χρόνο. Τόσο που τον έμαθαν και οι μαγαζάτορες και οι ψαράδες της περιοχής: "Καλώς τον Δημητρό, που ήρθε να μας μάσει τα σκουπίδια" του έλεγαν.

Αυτό γινόταν κάθε καλοκαίρι. Βέβαια τα παιδιά από ένα σημείο και μετά δεν ερχόταν μαζί του. Αυτός όμως κάθε πρωί ήταν στην παραλία και κοίταζε μήπως υπάρχουν σκουπίδια, για να τα καθαρίσει.

Μια μέρα λοιπόν καθώς καθάριζε σκουπίδια τον είδε ένας Βέλγος τουρίστας -γιατρός ήταν- και άρχισε να διαμαρτύρεται για "τους βρώμικους Έλληνες που έχουν μία τόσο όμορφη χώρα και δεν την σέβονται". Στην συνέχεια άρχισε να του δίνει διαταγές: "Πάρε και αυτό, μάζεψε και εκείνο..." Ο Λιαντίνης αντέδρασε:

Λιαντίνης: Για ποιον με περνάς;

Βέλγος: Καθαριστής του δήμου δεν είσαι;

Λιαντίνης: Όχι, δάσκαλος στο πανεπιστήμιο.

Ο Βέλγος έβγαλε το καπέλο του, που το φορούσε για να προστατευτεί από τον ήλιο, ώστε να δείξει τον θαυμασμό του και του είπε:

Έπρεπε να το δω αυτό, για να πω ότι η αρχαία Ελλάδα δεν πέθανε!

http://emmanouilpapas.blogspot.com

Ευρύτατη συμπαράταξη δυνάμεων με κύριο σκοπό την ακύρωση όλων των συμφωνιών και δεσμεύσεων

Οι συμφωνίες στα πλαίσια του Eurogroup της δοτής κυβέρνησης Παπαδήμου κάνουν ακόμη και το 1ο Μνημόνιο με την αντίστοιχη Σύμβαση Δανειακής Διευκόλυνσης του 2010 να ωχριούν. Με το πλαστό επιχείρημα ότι «η χώρα σώθηκε από την χρεοκοπία» οι πολιτικές δυνάμεις της συγκυβέρνησης παρέδωσαν κυριολεκτικά τα κλειδιά της χώρας στους δανειστές και τους ευρωκράτες.

Δεν συμφώνησαν μόνο στην κυριολεκτική διάλυση της εσωτερικής αγοράς εργασίας, προϊόντων και υπηρεσιών της Ελλάδας, ώστε να υποβαθμιστεί η χώρα στο επίπεδο των ανατολικών χωρών της Κεντρικής Ευρώπης, όπως επιτάσσει ξεκάθαρα το 2ο Μνημόνιο που ψήφισε στις 10/2 η δοτή πλειοψηφία της Βουλής.

Αποδέχτηκαν επίσης και τα εξής:

Πρώτο: Την παράδοση του συνόλου των δημοσιονομικών εσόδων της χώρας στη διάθεση των δανειστών με σκοπό να εξυπηρετείται πρώτα απ’ όλα το δημόσιο χρέος. Πλέον, μόνο ότι περισσεύει θα πηγαίνει στις πρωτογενείς δαπάνες (μισθοί, συντάξεις, υγεία, παιδεία, κοκ). Για τον σκοπό αυτό, η Ελλάδα καλείται να ενσωματώσει στο εσωτερικό της δίκαιο την ρήτρα αυτή και να κατοχυρώσει μέσα από αναθεώρηση του συντάγματος, το ταχύτερο δυνατό, ότι πρώτη προτεραιότητα είναι η εξυπηρέτηση του χρέους και όλα τα υπόλοιπα έπονται.

Δεύτερο: Την δημιουργία ειδικού λογαριασμού, υπό τον έλεγχο της τρόικας, ο οποίος θα διαθέτει πάντα ρευστότητα ίση με την πληρωμή των τοκοχρεολυσίων του επόμενου τριμήνου. Εάν η ρευστότητα στον λογαριασμό αυτόν πέφτει κάτω από αυτό το σημείο, τα χρήματα θα συμπληρώνονται από τα τακτικά έσοδα που προορίζονται για τη λειτουργία του ελληνικού κράτους. Μέσω αυτού του ειδικού λογαριασμού θα καταβάλλεται και η δόση του νέου δανείου που θα πηγαίνει αποκλειστικά σε τοκοχρεωλύσια.

Τρίτο: Την υποβολή της Ελλάδας σε πρωτοφανή εξωτερικό έλεγχο των δημοσιονομικών της και της οικονομίας της. Για το σκοπό αυτό πρόκειται να ενισχυθεί η Task Force με «ειδικούς» από τα κράτη μέλη, με σκοπό να θέσουν υπό τον έλεγχό τους όλες τις βασικές λειτουργίες του ελληνικού κράτους και να εξασφαλίσουν την μοιρασιά του δημόσιου πλούτου ανάμεσα στα μεγάλα συμφέροντα που ο καθένας αντιπροσωπεύει.

Τέταρτο: Την εγκατάσταση μόνιμης επιτροπείας στην χώρα από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, με κύριο σκοπό τον έλεγχο του κρατικού προϋπολογισμού και με κύρια ευθύνη την απαρέγκλιτη εφαρμογή του προγράμματος. Ιδίως την εξασφάλιση ότι θα τηρηθεί η απόλυτη προτεραιότητα στην εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους, έναντι κάθε άλλης ανάγκης του ελληνικού κράτους.

Όλα αυτά συμφωνήθηκαν από την δοτή κυβέρνηση Παπαδήμου με σκοπό, αφενός, να εγκριθεί ένα νέο πακέτο δανεισμού ύψους 130 δις ευρώ και, αφετέρου, να πραγματωθεί η εθελοντική ανταλλαγή ομολόγων (PSI) με ονομαστικό «κούρεμα» της τάξης του 53,5%. Με τον τρόπο αυτό υποτίθεται ότι το χρέος της Ελλάδας θα κατέβει στο 120% έως το 2020 και θα γίνει «βιώσιμο». Πρόκειται για παραμύθια που σκοπό έχουν να κρύψουν το γεγονός ότι η Ελλάδα με το νέο πρόγραμμα παύει να είναι αυτοτελές, ανεξάρτητο και κυρίαρχο κράτος.

Υπό το νέο καθεστώς και κυρίως μετά την ένταξη της Ελλάδας στον μόνιμο Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης, που προγραμματίζεται για τον Ιούλιο του 2012, θα υποβαθμιστεί στην κατάσταση ενός απλού νομικού προσώπου που τελεί υπό εκκαθάριση όπως κάθε άλλη επιχείρηση που βρίσκεται υπό πτώχευση. Δεν είναι τυχαίο ότι το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΕΤΧΣ) έχει καθεστώς ιδιότυπης Ανώνυμης Εταιρείας και έχει σαν σκοπό να αναλάβει τη διαχείριση κρατών υπό πτώχευση, μέχρι το ρόλο αυτό να αναλάβει από τον ερχόμενο Ιούλιο ο μόνιμος Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Στήριξης, που συνιστά διεθνή οργανισμό, με καθήκοντα αντίστοιχα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για την περιοχή της Ευρωζώνης. Τη συνθήκη αυτού του ΕΜΣ έχει ήδη υπογράψει η δοτή κυβέρνηση Παπαδήμου ερήμην του ελληνικού κοινοβουλίου και του ελληνικού λαού, μόλις πριν από λίγες ημέρες και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι μία τόσο σημαντική είδηση πέρασε τελείως στα ψιλά κάποιων ιστολογίων και δεν βρήκε το δρόμο της σε κανένα ραδιοτηλεοπτικό σταθμό ή έντυπο ευρείας κυκλοφορίας.

Ταυτόχρονα, το νέο δάνειο των 130 δις ευρώ, δεν πρόκειται να δοθεί όπως το προηγούμενο, δηλαδή μέσω παροχής δανείων από τα κράτη-μέλη της ευρωζώνης. Το Eurogoup έχει στήσει έναν νέο μηχανισμό δανεισμού, αρχικά, διαμέσου του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθεροποίησης (ΕΤΧΣ) και αργότερα, του μόνιμου Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ΕΜΣ). Ο δανεισμός μέσω αυτών των μηχανισμών προϋποθέτει την έκδοση ομολόγων με την εγγύηση του ελληνικού δημοσίου. Αυτό σημαίνει ότι ο μηχανισμός θα μπορεί να εκταμιεύει την εκάστοτε δόση του νέου δανείου, ανάλογα με το τι μπορεί να βάλει ενέχυρο η ελληνική κυβέρνηση και ανάλογα με την πορεία ιδιωτικοποιήσεων και ξεπουλήματος της χώρας. Αν δεν φτάνουν αυτά τότε θα χρησιμοποιούνται ως εγγύηση ακόμη και τα τακτικά έσοδα του προϋπολογισμού.

Για το λόγο αυτό και σύμφωνα με πληροφορίες που έρχονται καθημερινά στο φως της δημοσιότητας από διάφορες πηγές, τη στιγμή που η ίδια η «ελληνική» Κυβέρνηση δεν αναφέρει το παραμικρό για τις λεπτομέρειες του προγράμματος, έχει δημιουργηθεί ήδη σκιώδης εταιρεία στο Λουξεμβούργο, με άγνωστους μετόχους και σκοπό τη διαχείριση αυτών των εγγυήσεων, έτσι ώστε, πρώτα, το ΕΤΧΣ και ύστερα ο μόνιμος ΕΜΣ, να εκδίδει ομόλογα για το δανεισμό του ελληνικού κράτους αποκλειστικά για την εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους. Αυτό σημαίνει ότι το νέο δάνειο δεν θα μπορεί να εκταμιεύεται παρά μόνο στον βαθμό που θα αποδίδει το ξεπούλημα, ή ο ενεχυριασμός των περιουσιακών στοιχείων της χώρας. Σημειώνεται ότι διόλου τυχαία στο Λουξεμβούργο εδρεύουν τόσο o ΕΧΤΣ όσο και ο ΕΜΣ και στα δικαστήρια της χώρας αυτής έχει υπαχθεί κάθε διαφορά που τυχόν θα προκύψει μεταξύ της Χώρας μας και των δανειστών της η νέα Σύμβαση Δανειακής Διευκόλυνσης.

Υπενθυμίζεται τέλος ότι, όπως ξεκαθαρίζεται και στο Προοίμιο της Συνθήκης για το τον ΕΜΣ, προϋπόθεση για τη συνέχιση της χρηματοδότησης μέσω του ΕΣΜ είναι η άμεση υπογραφή και επικύρωση και του περιβόητου Συμφώνου Δημοσιονομικής Σταθερότητας, το οποίο θέτει νέους ομοιόμορφους κανόνες δημοσιονομικής πειθαρχίας για όλα τα κράτη μέλη της Ευρωζώνης, τους οποίους μάλιστα όλα τα Κράτη Μέλη οφείλουν όχι μόνο να ενσωματώσουν στην εσωτερική έννομη τάξη τους, αλλά και να τους αναβαθμίσουν πλέον σε συνταγματικούς κανόνες και μάλιστα το αργότερο έως το Μάρτιο του 2013. Σε απλά ελληνικά, αυτό σημαίνει ότι καλείται η χώρα μας, όπως και όλες οι χώρες που αντιμετωπίζουν δημοσιονομικά προβλήματα, να καταστήσουν τη μόνιμη λιτότητα συνταγματική επιταγή, εάν θέλουν να γλιτώσουν τη «χρεοκοπία» και να «σώσουν την πατρίδα», με βάση τη ρητορική που έχουν υιοθετήσει οι δανειστές μας και οι εγχώριοι συνεργάτες τους.

Τα δεδομένα αυτά εξασφαλίζουν ότι παρά την όποια εικονική απομείωση χρέους πετύχει το PSI, ένα είναι σίγουρο: το δημόσιο χρέος της χώρας δεν πρόκειται να γίνει βιώσιμο με κανένα τρόπο. Απλά θα εξασφαλίζει ότι ο ελληνικός λαός δεν πρόκειται ποτέ να γλυτώσει από το επίσημο καθεστώς δουλοπαροικίας που του επιβάλουν.

Οι συμφωνίες της συγκυβέρνησης αποτελούν πράξεις που υπερβαίνουν κατά πολύ την ταξική σκοπιμότητα και την εθνική υποτέλεια που διακρίνει για δεκαετίες το επίσημο πολιτικό σύστημα της χώρας. Τέτοιες συμφωνίες είναι πράξεις ανοιχτού δωσιλογισμού και είναι δύσκολο να βρεθούν ανάλογες, τόσο στην ιστορία της χώρας, όσο και διεθνώς, ακόμη και σε συνθήκες πολεμικής κατοχής. Η ίδια η ύπαρξη της χώρας, η επιβίωση του ελληνικού λαού, ακόμη και η τυπική αυτοτέλεια του ελληνικού κράτους, έχουν τεθεί υπό αίρεση. Το μόνο που μένει τώρα πια, είναι να τεθεί ο ελληνικός λαός και υπό επίσημη στρατιωτική κατοχή από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, προκειμένου να πειστεί πώς είναι προς το συμφέρον του να ζει ως δουλοπάροικος των αγορών και του ευρώ.

Το Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο θεωρεί τις συμφωνίες αυτές πράξεις εσχάτης προδοσίας και προκλητικής καταπάτησης κάθε έννοιας εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας. Θεωρεί επίσης την εκβιαστική επιβολή τους από το Eurogroup ως ανοιχτή εχθρική ενέργεια εναντίον του ελληνικού λαού, με μοναδικό σκοπό την υποδούλωσή του.

Το Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο θεωρεί ότι οι συμφωνίες αυτές είναι άκυρες, γιατί παραβιάζουν κατάφωρα κάθε έννοια εθνικού και διεθνούς δικαίου. Είναι επίσης άκυρες, γιατί τις αποδέχτηκε μια κυβέρνηση με διορισμένο πρωθυπουργό κατά παράβαση του συντάγματος και μια προσχηματική πλειοψηφία της Βουλής, χωρίς κανενός είδους νομιμοποίηση από τον ελληνικό λαό.

Το Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο δηλώνει απερίφραστα ότι θα αγωνιστεί μαζί με τον ελληνικό λαό για την άμεση ανατροπή του καθεστώτος δουλοπαροικίας και κατοχής. Καλεί όλες τις κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις που αντιτάσσονται στις συμφωνίες σε κοινή δράση, έτσι ώστε, το ταχύτερο δυνατό, να δημιουργηθεί εκείνο το αναγκαίο πλειοψηφικό ρεύμα που θα λυτρώσει τη χώρα και τον λαό από την «ξένη ακρίδα». Στην κατεύθυνση αυτή το Ε.ΠΑ.Μ. θα συνεχίσει να παίρνει, ή να συμμετέχει σε πρωτοβουλίες για την συγκρότηση μιας ευρύτατης συμπαράταξης δυνάμεων, με κύριο σκοπό την ακύρωση όλων των συμφωνιών και δεσμεύσεων που αναλαμβάνει ερήμην και σε βάρος του ελληνικού λαού η δοτή κυβέρνηση Παπαδήμου και το πολιτικό σύστημα της συγκυβέρνησης.

Το Ε.ΠΑ.Μ. καλεί τις δυνάμεις της αριστεράς, αλλά και το σύνολο των δυνάμεων που αντιτάχθηκαν στις συμφωνίες, να συναισθανθούν τις ιστορικές ευθύνες τους έναντι του ελληνικού λαού και της χώρας. Πρέπει να αντιληφθούν ότι δεν υπάρχουν πια περιθώρια για ιδεοληψίες και προσχήματα διαφορετικότητας. Όποιος δεν τοποθετείται σήμερα ξεκάθαρα ενάντια στο σύνολο του πλαισίου συμφωνιών του Eurogroup, ή αρνείται την κοινή δράση στη βάση αυτή, είτε δεν έχει αντιληφθεί την κρισιμότητα της κατάστασης, είτε υπηρετεί ξένες προς τον λαό σκοπιμότητες.

Δημήτρης Καζάκης

http://dimitriskazakis.blogspot.com

Πράγματι υπάρχει κι' αυτή η ΕΛΛΑΔΑ της ομορφιάς, της περηφάνειας, της δημιουργίας και του πολιτισμού

This video was made for the British Hellenic Chamber conference in London and was played at the beginning of the conference. It seems that it has made a great impression and gathered people together to fight for Greece instead of knocking it down all the time!!

Please forward to your friends and associates worldwide !!
Join in changing the negative impressions....

We deserve much more than our politicians are able to vision for us !

http://www.youtube.com/watch?v=ppJW01LeRrk&feature=player_embedded

Όταν οι κάτοικοι παίρνουν την κατάσταση στα χέρια τους...

Σύμφωνα με τις τελευταίες εξελίξεις από το Γραμματικό, οι κάτοικοι κατέφεραν να εμποδίσουν τον εργολάβο να εισέλθει στον χώρο του ΧΥΤΑ. Στην προσπάθειά του να ξεφύγει από το οργισμένο πλήθος, ο εργολάβος με το βαρύ όχημα, γκρέμισε έναν τοίχο. Το γεγονός εξόργισε ακόμα περισσότερο τους κατοίκους, οι οποίοι τον κυνήγησαν. Συνελήφθησαν ο οδηγός και ο συνοδηγός του οχήματος και …κινήθηκε εναντίον τους η διαδικασία του αυτόφωρου. Κάτοικοι του Γραμματικού, συνοδευόμενοι από τον δικηγόρο Νίκο Χατζηγιάννη, μεταβαίνουν αυτή την ώρα στο Α.Τ. Μαραθώνα, προκειμένου να υποβάλλουν μηνύσεις εναντίον του εργολάβου και του συνεργάτη του. Πληροφορίες αναφέρουν, ότι ο Δήμαρχος και η Δημοτική Αρχή του Μαραθώνα, είναι … απούσα, εξαιρουμένου φυσικά του Νίκου Χρυσίνα που ως Γραμματικιώτης ήταν παρών.

Πόπη Σουφλή

Πηγή: http://attikanea.blogspot.com/2012/02/blog-post_7759.html#more

olympiada

Η κρίση μας καλεί να υιοθετήσουμε την ανταλλακτική οικονομία...

Μπορείς να κουρευτείς και να πληρώσεις είδος; Πόσο κοστίζει αυτή η παροχή υπηρεσίας; Μια κότα, λίγα αυγά, λάδι, φρούτα, ένα μαρούλι…;

Στις ερωτήσεις αυτές απαντά η ιδιοκτήτρια ενός κομμωτηρίου στον Πύργο, που φανερά απογοητευμένη από την κατάσταση στη χώρα, δίνει μαζί με τους συνεργάτες της τη δική τους απάντηση στην κρίση.

Το φυλλάδιο που κυκλοφορεί έχει το κεντρικό μήνυμα «κούρεμα χωρίς δεκάρα» και ο βασικός στόχος είναι ένας: Να αφυπνιστούν οι πολίτες, να αποδεσμευτούν από το χρήμα και να καταφέρουν να ζήσουν ανταλλάσοντας υπηρεσίες και προϊόντα. Όσο και αν ακούγεται λίγο… «πρωτόγονο» η ανταλλακτική οικονομία μέσα στην κρίση έχει θέση… Και όχι επειδή το λέμε εμείς, αλλά γιατί αποδεικνύεται στην πράξη. Στην πόλη του Πύργου η ιδιοκτήτρια του κομμωτηρίου Μορφή, Βούλα Βλάχου, ακολουθεί αυτή την λογική αυτή που όπως αναφέρει, ενθουσιάστηκε όταν είδε να βρίσκει εφαρμογή σε άλλες περιοχές της χώρας μας.

«Το έχουν κάνει ήδη σε πολλά μέρη στην Ελλάδα, μου άρεσε σαν ιδέα. Βλέπω ότι εκεί θα οδηγηθούμε όλοι. Ήθελα επίσης να αφυπνίσω την κοινωνία του Πύργου μήπως γίνει πιο οργανωμένα και από άλλους επαγγελματίες της πόλης και σκέφτηκα λοιπόν πρώτα να δώσω τη δυνατότητα στις ευπαθείς ομάδες που δεν μπορούν να έρθουν στο κομμωτήριο.

Θεωρώ λόγω της δουλειάς μας, ότι το κομμωτήριο πάντα λειτουργεί σαν χώρος ψυχοθεραπείας, γιατί σίγουρα όταν βλέπουμε τον εαυτό μας ατημέλητο, σε συνδυασμό με τα οικονομικά προβλήματα, πέφτουμε ψυχολογικά. Σκέφτηκα λοιπόν, πριν αρχίσουμε να παίρνουμε όλοι ψυχοφάρμακα, να δώσω την δυνατότητα στους ανθρώπους, που δεν θα μπορούσαν να πληρώσουν το κούρεμά τους» αναφέρει η κα Βλάχου.

Τι γίνεται όμως στην ανταλλακτική οικονομία; Τι δίνει και τι παίρνει κάποιος…;

«Το θέμα ανταλλαγής είναι ενδεικτικό. Δεν το βάζω σε ποσόστωση. Περισσότερο το κάνω για να δείξουμε την ανθρωπιά μας και την αλληλεγγύη. Να δούμε πως θα είναι η ζωή μας και χωρίς χρήματα» εξηγεί η ιδιοκτήτρια του κομμωτηρίου.

Όσο για την ανταπόκριση… «Μόλις λίγες μέρες γίνεται και μόνο με τα λίγα έντυπα που μοίρασα είδα ότι έχει ανταπόκριση και με χαροποιεί το γεγονός». Οι πελάτες που δεν έχουν δυνατότητες να πληρώσουν ένα κούρεμα φέρνουν κυρίως είδη διατροφής.

«Μας έχουν φέρει κοτόπουλα χωριάτικα, αυγά, λάδι, πορτοκάλια… ότι έχει ο καθένας.

Ίσως απ’ αυτή την κρίση βγάλουμε την ανθρωπιά μας. Πιστεύω ότι όλοι οι Έλληνες έχουν μέσα τους ανθρωπιά και δεν την έχουν χάσει. Ίσως ήταν οι καταστάσεις τέτοιες που μας έκαναν να αποξενωθούμε. Τώρα είναι καιρός να συσφίξουμε τις σχέσεις μας» λέει πάντα με χαμόγελο η κα Βλάχου στο ilialive.gr.

http://www.tsantiri.gr/