H νέμεση να αποτρέψει την εκδίκηση

Ο «μέσος» πολίτης, ο χωρίς ειδικές γνώσεις λειτουργίας της οικονομίας, έχει ένα καίριο ερώτημα – είναι λογικό να υποθέτουμε ότι το έχει: Τού λένε ότι το μεγαλύτερο μέρος του τεράστιου (πράγματι) ποσού «βοήθειας» που χορηγούν στην Ελλάδα οι δανειστές της για την ανάκαμψη της οικονομίας της, έχει πια (με δόσεις) εκταμιευθεί. Όμως στην «πραγματική οικονομία» της χώρας, είναι σε όλους φανερό, δεν έχει εισρεύσει ούτε ελάχιστο ίχνος αυτού του χρήματος. H αγορά παραμένει σε βαθύτατο κώμα, η ανεργία καλπάζει νεκρώνοντας κάθε κοινωνική δυναμική, ο λαός βυθίζεται σε παραλυτικό πανικό. Πού πηγαίνει λοιπόν η γαλαντόμος βοήθεια, γιατί χρήμα ακούμε και χρήμα δεν βλέπουμε;

H απάντηση που δίνεται, βεβαιώνει: Mε το μικρότερο μέρος αυτών των χρημάτων εξοφλούνται κρατικά χρέη και τοκοχρεωλύσια. Tο μεγαλύτερο μέρος χορηγείται στις τράπεζες για την ....
«ανακεφαλαιοποίησή» τους. Xωρίς την «ανακεφαλαιοποίηση» των Τραπεζών η οικονομία της χώρας είναι αδύνατο να επανενεργοποιηθεί. Aν συνειδητοποιήσει ο αδαής πολίτης ποιου μεγέθους χρηματικά ποσά απαιτεί η «ανακεφαλαιοποίηση» των Τραπεζών, την ταυτίζει με εφιαλτική συμφορά, κυριολεκτικό ολοθρεμό. Διότι, για τις τρέχουσες ανελαστικές ανάγκες του κράτους η κυβέρνηση δανείζεται, κατά διαστήματα, ποσά της τάξεως του ενός, δύο, τριών δισεκατομμυρίων ευρώ. Ενώ η κατά δόσεις βοήθεια που της έχει ώς τώρα εκταμιευθεί, φτάνει περίπου τα διακόσια δισεκατομμύρια!

Πρέπει λοιπόν να μάθει ο πολίτης τι είναι αυτή η «ανακεφαλαιοποίηση», που σαν προμηθεϊκός γύπας τρώει το συκώτι της ελλαδικής κοινωνίας καρφωμένης στον βράχο του χρέους. Nα μάθει ότι είναι το χρήμα που εκβιαστικά, γκανγκστερικά λήστευαν από τις Τράπεζες τα κόμματα. Επί χρόνια.

Είναι διεθνής κανόνας ότι για να λειτουργήσει με αξιοπιστία μια Τράπεζα, πρέπει να διαθέτει δικό της κεφάλαιο ίσο με το 10% (τουλάχιστον) του κύκλου εργασιών της (καταθέσεων που δέχεται και δανείων που χορηγεί). Στις ελληνικές Τράπεζες αυτό το απαραίτητο αποθεματικό κεφάλαιο μειώθηκε τα τελευταία χρόνια σε σημείο απαγορευτικό για τη λειτουργία των Τραπεζών. Οι Τράπεζες δεν μπορούν πια να δανείσουν τους πολίτες (επιχειρηματίες, κατασκευαστές, καλλιεργητές, εμπόρους) ώστε να κινηθεί χρήμα στην αγορά και να ζωντανέψει η νεκρωμένη οικονομία.

Ποιος ήταν ο λόγος που μειώθηκε το αποθεματικό των Τραπεζών; Οι επεμβάσεις των κυβερνήσεων, δηλαδή του κομματικού κράτους. Οι κυβερνήσεις υποχρέωναν τις Τράπεζες να χορηγούν δάνεια τεράστια, εξωφρενικά, που ήταν αδύνατο να εξοφληθούν ποτέ. Σε ποιους; Στα ίδια τα κόμματα, που τα έξοδα λειτουργίας τους και αυτοδιαφήμισής τους ήταν αχαλίνωτα, επομένως τα χρέη τους ιλιγγιώδη. Αλλά οι Τράπεζες εκβιάζονταν να δανείζουν και δημόσιους οργανισμούς, που τα έσοδά τους είχε λεηλατήσει το κομματικό κράτος. Nα δανείζουν, χωρίς προοπτική επιστροφής, επιχειρηματίες διαπλεκόμενους με τα κόμματα, εργολήπτες και προμηθευτές του Δημοσίου που μοιράζονταν με τους πολιτικούς τη λωποδυσία του κοινωνικού χρήματος.

Aυτό σημαίνει ότι, πιθανότατα, το σύνολο της παρεχόμενης σήμερα διεθνούς βοήθειας προς την Ελλάδα έχει κιόλας ξοδευτεί, χωρίς να έχουν ακόμα καλυφθεί οι «τρύπες», τα κενά, τα ελλείμματα που δημιούργησαν οι κακουργίες των κομματανθρώπων. Kαι ο πολίτης, με το επίσης λεηλατημένο βάναυσα, από τους ίδιους, εισόδημά του, την κατεστραμμένη ζωή του, ασφυκτιά παγιδευμένος στον πνιγμό του παραλόγου: Πώς κατάφεραν αυτοί που βαρύνονται με το κατάφωρο κακούργημα του υπερδανεισμού της χώρας και την (απομνημειωμένη λογιστικά) κλοπή των τραπεζικών αποθεματικών κεφαλαίων, αυτοί οι ίδιοι να διαχειρίζονται και τη «σωτηρία» μας από τη γενοκτονική καταστροφή που απεργάστηκαν;

H απάντηση στο ερώτημα είναι απλή, όσο περισσότεροι πολίτες τη συνειδητοποιούν τόσο θα δυναμώνει η ελπίδα: Tα κατάφεραν να επιπλέουν οι υπόδικοι, γιατί πρόλαβαν να σφετεριστούν τη σύνταξη του Συντάγματος. Αναθεωρούν κάθε τόσο το Σύνταγμα, το κόβουν και το ράβουν για να το φέρουν στα μέτρα τους: να είναι συνταγματικά κατοχυρωμένη η κομματοκρατία, νομιμοποιημένη η αυθαιρεσία και η φαυλότητα, να έχουν ασυλία οι κομματάνθρωποι για οποιοδήποτε έγκλημα, να κλέβουν, να ληστεύουν χωρίς να ελέγχονται από κανέναν. Ελπίδα για τους Έλληνες θα υπάρξει, όταν μια κρίσιμη μάζα πολιτών συνειδητοποιήσει ότι πραγματική έξοδος από τον σημερινό εφιάλτη είναι μόνο μία: Συντακτική Εθνοσυνέλευση και καινούργιο Σύνταγμα. Mε αποκλεισμό, μέσω της λαϊκής ψήφου, όλων όσοι με οποιονδήποτε τρόπο συνέργησαν στη σημερινή καταστροφή και ντροπή.

Βέβαια, η κρίσιμη μάζα που θα απαιτήσει κοινωνικό μετασχηματισμό μέσω αλλαγής του Συντάγματος, δεν θα προκύψει με ευχολόγια ούτε με αρθρογραφίες «διανοουμένων». Θα σχηματιστεί, όταν η αγανάκτηση, η οργή, ο πνιγμός της αδικίας σφυρηλατήσουν ωριμάζοντας κάποια ανυποχώρητα, πάγκοινα αιτήματα. Πώς ξεκίνησαν μεγαλοαστοί (και όχι «προλετάριοι») την αντίσταση στη χούντα, έτσι η κοινή οργή θα υποχρεώσει δικαστικούς με ραχοκοκαλιά και ταλαντούχους νομικούς να τολμήσουν πρωτοβουλίες για να λειτουργήσει νέμεση. Δεν γίνονται ριζοσπαστικές κοινωνικές (συνταγματικές) μεταρρυθμίσεις χωρίς συνεπή, τίμια κάθαρση. Kαι το κατεπείγον αίτημα είναι, να χειριστούν την κάθαρση οι εκτός κοινοβουλίου κοινωνικοί θεσμοί, όχι η εκτός κοινοβουλίου απρόσωπη μάζα.

Έχει τεράστια συμβολική (αλλά και πραγματιστική - οικονομική) σημασία να δημευθούν οι περιουσίες των αυτουργών της καταστροφής: Όσων εισηγούντο και όσων αποφάσιζαν τον εγκληματικό υπερδανεισμό της χώρας, τη λεηλασία των ασφαλιστικών ταμείων, την καταλήστευση των δημόσιων οργανισμών, τις εκβιαστικές τραπεζικές δανειοδοτήσεις. Όσων εισηγούντο και όσων αποφάσιζαν να κατευθύνονται αυτοί οι πακτωλοί στα κομματικά ταμεία, στην εξυπηρέτηση του πελατειακού κράτους, στον διαπλεκόμενο με τα κόμματα «χλιδάτο» υπόκοσμο. Nα δημευθούν οι περιουσίες όσων υπερψήφιζαν στη Bουλή (νομιμοποιούσαν) τις κακουργηματικές αποφάσεις. Όσων, από υπουργικούς ή άλλους διοικητικούς θώκους, τις εκτελούσαν. Όσων επωφελήθηκαν από την εκτέλεση των αποφάσεων πλουτίζοντας με το «εγκεκριμένο» προϊόν κλοπής του κοινωνικού χρήματος – εργοληπτών, προμηθευτών, μεσαζόντων.

H ελληνική κοινωνία πρέπει και δικαιούται να σταθεί στα πόδια της, να ξαναζήσει. Όχι επειδή έχει Ιστορία, ένδοξους προγόνους, γλώσσα – αυτά είναι πια χαμένα εδώ και χρόνια, και η απώλεια έγκλημα κατά της ανθρωπότητας που αποκλείεται να δικαστεί.

Πρέπει να σταθεί στα πόδια της η ελληνική κοινωνία, γιατί έχει ακόμα ανθρώπινη ποιότητα πολύτιμη – μειονοτική, χλευασμένη, εξουθενωμένη, αλλά ελληνική. Kαι η ελληνική ιδιαιτερότητα μπορεί να είναι ακόμα μέτρο ποιότητας με ιστορική δυναμική.

Χρήστος Γιανναράς

από το "Ας Μιλήσουμε Επιτέλους"

Σχόλιο «ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑΣ-ΕΠΑΜ»: Μολονότι συμφωνούμε ε πολλοίς με τον κ. Γιανναρά στην ανάλυσή του και κυρίως στη θέση του για Συντακτική Εθνοσυνέλευση και νέο δημοκρατικό Σύνταγμα που αποτελούν επίσης αδιαπραγμάτευτη δική μας θέση, οφείλουμε να παρατηρήσουμε τα εξής:

1. Τα χρήματα που μας δίνουν οι ξένοι δεν αποτελούν οποιουδήποτε είδους βοήθεια. Είναι δάνεια και μάλιστα με επαχθέστατους όρους ρευστοποίησης όλης της δημόσιας, αλλά και της ιδιωτικής περιουσίας των Ελλήνων.  Η χώρα έχει μετατραπεί έτσι σε μια δουλοπαροικία χρέους και δεν πρόκειται ποτέ να ανασάνει, αν δεν αποφασίσει ο λαός της να απαλλαγεί άπαξ δια παντός διαγράφοντας μονομερώς το χρέος, που η αποπληρωμή του χρησιμοποιήθηκε ως πρόσχημα για την επιβολή της νέας κατοχής.

2. Όλα αυτά τα ποσά που εισρέουν με τη μορφή «βοήθειας» επανεξάγονται σε ασφαλείς τοποθετήσεις στο εξωτερικό από τους ίδιους τους τραπεζίτες και βέβαια το πολιτικό προσωπικό που τους εξυπηρετεί. Άρα ένοχοι του μεγάλου εγκλήματος στα όρια της γενοκτονίας που επιτελείται σε βάρος της χώρας και του λαού και που συνεχίζεται με ολοένα και μεγαλύτερη ένταση, δεν είναι μόνο οι πολιτικοί, ως καλά αμειβόμενο υπαλληλικό προσωπικό των επικυρίαρχων, αλλά και τα μεγάλα αφεντικά τους, οι τραπεζίτες και οι κρατικοδίαιτοι επιχειρηματίες. Έτσι το πρώτο καθήκον μιας νέας Κυβέρνησης που θα θελήσει να υπηρετήσει το Εθνικό συμφέρον και τα δικαιώματα των πολιτών είναι μαζί με την μονομερή διαγραφή του χρέους, να θέσει υπό τον απόλυτο δημόσιο έλεγχο τις τράπεζες, να τις θέσει υπό εκκαθάριση και τότε θα φανεί σε όλη του την έκταση το έγκλημα που έχει συντελεστεί.

http://seisaxthia-epam.blogspot.gr

Η Κόστα Ρίκα κλείνει τους ζωολογικούς κήπους, απελευθερώνει τα ζώα

Σαν Χοσέ

Η κυβέρνηση της Κόστα Ρίκα, μιας χώρας γνωστής για την πλούσια βιοποικιλότητα της ζούγκλας της, ανακοίνωσε ότι σκοπεύει να κλείσει τους δημόσιους ζωολογικούς κήπους και να απελευθερώσει όσα περισσότερα ζώα μπορεί.

Ο υπουργός Περιβάλλοντος Ρενέ Κάστρο ανακοίνωσε ότι το μότο της νέας πολιτικής είναι «τέρμα στα κλουβιά».

Η Κόστα Ρίκα έχει απαγορεύσει τα τσίρκο με ζώα από το 2002 και επιπλέον δεν επιτρέπει το κυνήγι για λόγους αναψυχής.

Μιλώντας στην εφημερίδα La Nacion, ο Κάστρο είπε ότι πηγή έμπνευσης για την τελευταία απόφαση ήταν ο παπαγάλος της γιαγιάς του.

«Μια μέρα μεταφέραμε τον παπαγάλο στην αυλή. Έτυχε τότε να περνά ένα σμήνος από άγριους παπαγάλους, και ο παπαγάλος μας πέταξε μαζί τους» είπε.

»Μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση επειδή νόμιζα ότι τον φροντίζαμε πολύ καλά. Του προσφέραμε τροφή και στοργή [...] όλα όσα νομίζαμε ότι χρειάζεται. Όταν όμως είχε την ευκαιρία προτίμησε να φύγει».

Ο Ζωολογικός Κήπος «Σιμόν Μπολίβαρ» στην πρωτεύουσα Σαν Χοσέ πρόκειται τώρα να μετατραπεί σε βοτανικό κήπο. Σε πάρκο θα μετατραπεί επίσης το Κέντρο Προστασίας «Σάντα Άνα» δυτικά της πόλης.

Οι δύο κήποι φιλοξενούν σήμερα περίπου 400 ζώα από 60 είδη.

Το ίδρυμα που τους διαχειρίζεται, με την ονομασία Fundazoo, διαμαρτυρήθηκε για την απόφαση επισημαίνοντας ότι τα ζώα χρειάζονται ειδικό κτηνίατρο και διατροφολόγο.

H Κόστα Ρίκα στην Κεντρική Αμερική αντιστοιχεί μόλις στο 0,25% της ξηράς του πλανήτη, εκτιμάται όμως ότι φιλοξενεί το 5% της παγκόσμιας βιοποικιλότητας.

Newsroom ΔΟΛ

Συνειδήσεις που φέρνουν την ανατροπή…

Χωρίς να περάσουν απαρατήρητα, δύο συμβάντα των τελευταίων εβδομάδων δεν έτυχαν της προσοχής και ιδίως της εμβάθυνσης που η σημασία τους απαιτεί.

Το πρώτο αφορά τον στρατιώτη Μπράντλεϊ Μάννινγκ, μετά από κράτηση τριών και πλέον ετών, εκ των οποίων ένα έτος σε συνθήκες απόλυτης απομόνωσης και μεταχείρισης που κρίθηκε από τον ειδικό εισηγητή του ΟΗΕ ως «απάνθρωπη και εξευτελιστική» και αντίθετη με όλες τις διεθνείς συμβάσεις, καταδικάστηκε σε 136 χρόνια φυλάκισης για «κατασκοπεία». Το αδίκημά του; Σοκαρισμένος από όσα είδε ο ίδιος στο Ιράκ, όπου υπηρετούσε στις γραμμές των αμερικάνικων δυνάμεων κατοχής, ο Μάννινγκ δημοσιοποιεί το 2010 μέσω του ιστότοπου Wikileaks εκατοντάδες χιλιάδες εμπιστευτικά κρατικά ντοκουμέντα σχετικά με την δράση των ΗΠΑ στο Αγφανιστάν και το Ιράκ. Ένα μέρος τους αναδημοσιεύτηκε από τα μεγαλύτερα και θεωρούμενα πιο έγκυρα έντυπα διεθνώς ενώ το σύνολό τους κυκλοφόρησε φυσικά ελεύθερα στο διαδίκτυο.

Το δεύτερο συμβάν αφορά την οδύσσεια του Εντγκαρ Σνόουντεν στον οποίο η Ρωσία έδωσε τελικά πολιτικό άσυλο μετά από πολύμηνη παραμονή στη ζώνη τράνζιτ του αεροδρομίου της Μόσχας. Ο Σνόουντεν καταζητείται επίσης για «κατασκοπεία» από τις αρχές των ΗΠΑ γιατί, όπως και ο Μάννινγκ, έδωσε στη δημοσιότητα εκατοντάδες χιλιάδες εμπιστευτικά ντοκουμέντα αμερικάνικων υπηρεσιών ασφαλείας, και ειδικότερα της NSA. Τα έγγραφα αυτά δεν αφορούν τους «βρώμικους πολέμους» των ΗΠΑ αλλά μια άλλη πτυχή της αυτοκρατορικής τους κυριαρχίας: ένα ολικό σύστημα παγκόσμιας παρακολούθησης όλων των τηλεπικοινωνιών τόσο μεταξύ απλών πολιτών όσο και μεταξύ κυβερνήσεων, συμπεριλαμβανομένων των ευρωπαϊκών. Ο Σνόουντεν κατέθεσε αιτήσεις ασύλου στις αρχές 20 χωρών, μεταξύ άλλων πολλών χωρών της ΕΕ και της Λατινικής Αμερικής, αλλά κατόπιν ανοιχτών εκβιασμών των ΗΠΑ οι περισσότερες απορρίφθηκαν.

Τι συνδέει αυτές τις δύο περιπτώσεις; Κατ’ αρχήν το κοινό τεχνολογικό μέσο και η μέθοδος που ακολούθησαν οι δύο πρωταγωνιστές, η μαζική διαρροή εμπιστευτικών εγγράφων στο διαδίκτυο, που βραχυκυκλώνει κάθε απόπειρα . Με αυτήν την έννοια, ο Μάννινγκ και ο Σνόουντεν ανήκουν στους ηρωικούς πρωτοπόρους της διαδικτυακής εποχής στην οποία ζούμε. Και τούτο διότι «αναποδογυρίζουν» κατά έναν τρόπο αυτήν την χρήση αυτής της τεχνολογίας, και αναδεικνύουν την «άλλη» της πλευρά. Ότι μπορεί δηλαδή από μέσο ολικής παρακολούθησης να γίνει μέσο διαφάνειας, που βγάζει στην επιφάνεια με τον πιο αδιαμεσολάβητο τρόπο τις πιο σκοτεινές πλευρές της εξουσίας, επί του προκειμένου του παγκόσμιου συστήματος κυριαρχίας που έχουν οικοδομήσει οι ΗΠΑ.

Εξ΄ου και το δεύτερο κοινό στοιχείο αυτών δύο προσωπικοτήτων: πρόκειται για «μοναχικούς ήρωες», για ατομικές συνειδήσεις που εξεγείρονται ενάντια στη βαναυσότητα των εξουσιαστικών μηχανισμών τους οποίους αμφότεροι έζησαν εκ των ένδον. Κατ’ εξοχήν όπλο τους είναι το διαδίκτυο, με την αμεσότητά του και τον φαινομενικά τουλάχιστον αδιαμεσολάβητο χαρακτήρα του. Όσο για τη δράση τους, δεν την τοποθετούν στα πλαίσιο του οποιουδήποτε οργανωμένου κινήματος ενώ, απ’ όσα ξέρουμε, η ιδεολογία τους φαίνεται να περιορίζεται στο δικαίωμα του ατόμου να αντιστέκεται στην καταπιεστική εξουσία και να την καταγγέλλει.

Κάθε καλοπροαίρετος θα σκεφτόταν ότι όσοι πρεσβεύουν τις φιλελεύθερες αξίες στις οποίες βασίζονται τα κράτη της «πεφωτισμένης Δύσης» θα έβλεπε με συμπάθεια τέτοιους ήρωες. Ειδικά όταν, για παράδειγμα, στο παρελθόν στεκόταν με ενθουσιασμό αλληλέγγυος με τους «διαφωνούντες» του πάλαι ποτέ «υπαρκτού σοσιαλισμού», τους οποίους θεωρούσε ήρωες του αγώνα ενάντια τον «κομμουνιστικό ολοκληρωτισμό». Ξέρουμε όμως πολύ καλά ότι κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει. Καμιά δυτική χώρα δεν διαμαρτυρήθηκε για την απάνθρωπη μεταχείριση που υπέστη ο Μάνινγκ, καμιά δεν προσέφερε άσυλο στον Σνόουντεν ενώ ο «σοσιαλιστής» Ολάντ απαγόρευσε τη διέλευση από τον γαλλικό εναέριο χώρο του αεροπλάνου του προέδρου της Βολιβίας Μοράλες γιατί οι ΗΠΑ είχαν διαρρεύσει (ψευδώς) ότι σ’ αυτό επέβαινε ο καταζητούμενος πρώην υπάλληλος της NSA.

Και εδώ βρίσκεται η πολιτική σημασία αυτών των υποθέσεων: οι Μάνινγκ και οι Σνόουντεν δεν είναι αγαπητοί στην φιλελεύθερη δυτική συνείδηση ακριβώς γιατί είναι οι διαφωνούντες της σημερινής παγκόσμιας τάξης πραγμάτων. Γιατί φέρνουν στο φως με τον πλέον αδιαμφισβήτητο τρόπο την απεριόριστη, ολοκληρωτικού χαρακτήρα βία στην οποία θεμελιώνεται αυτή η τάξη, που περισσότερο από ποτέ πρέπει να αποκαλείται με τον όρο που παραδοσιακά φωτίζει την πραγματική της φύση: ιμπεριαλισμός.

Στάθης Κουβελάκης

από την «Ελευθεροτυπία» μέσω του «iskra.gr»

http://seisaxthia-epam.blogspot.gr

Δεν είναι ο κόσμος που σε απογοητεύει, είναι οι δικές σου προσδοκίες γι'αυτόν

Οι περισσότεροι άνθρωποι αισθάνονται πληγωμένοι, απογοητευμένοι και προδομένοι από την κοινωνία, τους συνανθρώπους τους, τον κόσμο.
..αυτό όμως δεν είναι αλήθεια…είναι μια παραμόρφωση..
Οι άνθρωποι αυτοί είναι πληγωμένοι από τις δικές τους προσδοκίες για τον κόσμο
και όχι από αυτόν.

Οτιδήποτε κι αν συμβαίνει στον κόσμο είναι αληθινό,
αυτό όμως που αυτοί σκέφτονται ότι θα έπρεπε να συμβαίνει στον κόσμο
δεν είναι αληθινό.
δεν απογοητεύεσαι δηλαδή από τον κόσμο αλλά από τις δικές σου προβολές γι αυτόν στην απόσταση που δημιουργείται μέσα στο μυαλό σου ανάμεσα σε «αυτό που είναι» και αυτό «που θα έπρεπε να είναι» δημιουργείται η σύγκρουση.

Γνωρίζεις για παράδειγμα έναν άνθρωπο και λες « Τι υπέροχος άνθρωπος!»
Και μετά από λίγο καιρό λες « Μα πόσο ανόητος, πόσο διεφθαρμένος άνθρωπος ήταν!»
«αγαπάς» κάποιον γι αυτό που νομίζεις ότι είναι,
για την εικόνα που εσύ έχεις φτιάξει γι αυτόν.
Νομίζεις ότι ο συγκεκριμένος άνθρωπος άλλαξε ξαφνικά??
Ήταν οι δικές σου προσδοκίες και προβολές γι αυτόν που σε απογοήτευσαν,
όχι αυτός ο ίδιος.

Άρα, αυτό που έχει πραγματική αξία να παρατηρήσουμε είναι ο τρόπος που βλέπουμε τον κόσμο και τους άλλους…
και αυτός ο τρόπος καθορίζεται από τις αξίες μας και όσα έχουμε μάθει…
Από το τι πραγματικά γνωρίζουμε για τον κόσμο και τους άλλους.
Οι αξίες μας διαμορφώνονται κυρίως μέσα στο περιβάλλον που ζούμε.
Αν ζούμε σ ένα κόσμο εχθρικό και ανασφαλή, έναν κόσμο ανταγωνιστικό και βίαιο οι αξίες μας θα έχουν διαμορφωθεί ανάλογα το ίδιο και οι προσδοκίες και οι προβολές μας για τον κόσμο αυτό.

Υπάρχουν χιλιάδες θεωρίες σχετικές με το πώς θα έπρεπε να είναι ο κόσμος μα όλες αυτές οι θεωρίες δεν έχουν λύσει ποτέ κανένα πρόβλημα ουσιαστικά.
Οι άνθρωποι συνήθως ακολουθούν αυτές τις θεωρίες και χάνονται,
χάνουν τον «στόχο» τους.
Ακολουθούν γοητευμένοι τη θεωρία της Μη Βίας και της ειρήνης, για παράδειγμα, εξακολουθώντας να είναι βίαιοι στη ζωή τους.

Όταν ένας συνάνθρωπός σου πεινάει δεν έχει καμία αξία να του περιγράφεις πως είναι ένα πιάτο με φαγητό.

Η κοινωνία μας δεν είναι προσανατολισμένη στο να λύνει προβλήματα.
Η κοινωνία μας κινείται με βάση ένα πολύ περιορισμένο κίνητρο,
το προσωπικό όφελος, το κέρδος
και με ένα τέτοιο κίνητρο, μια τέτοια ψεύτικη αξία δεν θα λύσει ποτέ κανένα πρόβλημα.
Είναι ανοησία να πιστεύει κανείς ότι μπορεί το μέρος να ευτυχεί όταν το όλον δυστυχεί.

Όλα είναι ένα στον κόσμο μας και καλό θα ήτανε να το επανεξετάσουμε σοβαρά αυτό αν πραγματικά ενδιαφερόμαστε να αλλάξει ριζικά εικόνα αυτός ο κόσμος.

Για να λύσεις ένα πρόβλημα χρειάζεσαι να έχεις τη μέθοδο και τα «εργαλεία» να το κάνεις.

Ο κόσμος μας σήμερα, μας δίνει ένα πλήθος από εναλλακτικούς τρόπους και μεθόδους για να λύσουμε τα προβλήματά μας, οι γνώσεις μας γι αυτόν και τα «εργαλεία» που διαθέτουμε είναι εξαιρετικά.
Το βιοτικό επίπεδο όλων των ανθρώπων της γης θα μπορούσε να είναι πολύ υψηλό.
Και τούτο δεν είναι μια ακόμα προσδοκία ή προβολή γιατί βασίζεται σε πραγματικά και υπαρκτά δεδομένα.
Δυστυχώς όμως, όπως προαναφέρθηκε, ο κόσμος μας δεν είναι προσανατολισμένος στο να λύνει προβλήματα.
Οι άνθρωποι δεν είναι αποφασισμένοι βαθειά και ριζικά να αλλάξουν.
Όλοι οι εναλλακτικοί τρόποι, οι γνώσεις μας και τα «εργαλεία» που διαθέτουμε σήμερα σπαταλούνται για τα περιορισμένα οφέλη της παγκόσμιας ολιγαρχίας που εξουσιάζει τον κόσμο μας.
Ένας άλλος, πιο δίκαιος και ασφαλής κόσμος, υπάρχει μονάχα στις προσδοκίες και τα όνειρά τους και με αυτό τον τρόπο τίποτα δεν αλλάζει ουσιαστικά!
Κανείς δεν ξέρει πραγματικά το πόσο ακόμα χρειάζονται οι άνθρωποι να δυστυχήσουν και να υποφέρουν για να αποφασίσουν να αλλάξουν ριζικά.

Υ.Γ. Το κείμενο αποτελεί ελεύθερη μετάφραση και ανάπτυξη από σκέψεις του Jacque Fresco

Τάσος Πετρίδης
Πανγαία – Venus Project

http://revealedtheninthwave.blogspot.gr

Ηθοποιοί σε σκηνοθετημένο έργο ή πρωταγωνιστές με ελεύθερο σενάριο;

Χρόνια τώρα οι ''Αμερικανοί'' ελέγχουν οικονομικο-πολιτικά πάρα πολλές χώρες. Λειτουργούν τις περισσότερες φορές υπογείως, όταν θέλουν να αποσταθεροποιήσουν μια χώρα, δημιουργώντας όμως πάντα τα κατάλληλα άλλοθι, ώστε αν χρειαστεί να βγουν στην επιφάνεια, τότε να έχουν την κοινή γνώμη με το μέρος τους και όχι απέναντι τους.

Αυτοί εκπαίδευσαν τον Μπιν Λαντεν, αυτοί χρηματοδότησαν την τσετσενική μαφία, αυτοί διαμέλισαν την σοβιετική ένωση, όπως επίσης και με την ευλογία τους άφησαν την Ευρώπη να γίνει ένωση.

Αυτοί έκαναν τον πόλεμο του Κόλπου, αυτοί στήριζαν τον Σαντάμ Χουσεΐν για χρόνια, αυτοί δημιούργησαν την ''Αραβική Άνοιξη''.

Μέχρι και την ίδια τους την πατρίδα έπληξαν χτυπώντας τους δίδυμους πύργους για να ''αναγκαστούν" μετά να κάνουν τους πολέμους σε Αφγανιστάν και Ιράκ.

Σχέδια γραμμένα στο χαρτί πριν χρόνια....Και όποιος δεν τους κάνει....Παλιά ήταν μια σφαίρα στο κεφάλι (βλ.Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ, Κένεντυ). Σήμερα είναι ένα καρκινογόνο ''τσάι''. Ούγκο Τσάβες, Γιασέρ Αραφάτ, Τάσος Παπαδόπουλος είναι μερικά από τα ονόματα των ανθρώπων που έφυγαν ''περίεργα''.

Προφανώς, και απτές αποδείξεις δεν υπάρχουν, υπάρχει όμως μια αποχρώσα ένδειξη πως ο Αμερικανικός κωλο-δάχτυλος βρίσκεται παντού και πάντα.

Αυτοί δεν το κρύβουν, εσύ όμως δεν το αντιλαμβάνεσαι. Σε χειραγωγούν, σε βομβαρδίζουν ανηλεώς με "άρτον και θεάματα", σπίτι σου είναι το Κολοσσαίο κι εσύ ωσάν Καίσαρας απλά κραυγάζεις τείνοντας τον αντίχειρά σου στην γη ή τον ουρανό.

Όχι, δεν σε ψεκάζουν αν δεν θες να το ακούσεις, αλλά σε ταΐζουν, μέσα από τον έλεγχο των τροφών, όχι δεν σε ελέγχουν συνειδητά, αλλά ασυνείδητα μέσω της τηλεόρασης, αλλά και του κινηματογράφου. Δείχνοντάς σου μόνο αυτά που θέλουν να δεις αλλά και να σε πάνε εκεί που θέλουν να φτάσεις.

Είναι πολλά, πάρα πολλά, αλλά ας δούμε λίγο τι συμβαίνει αυτή την στιγμή στην πατρίδα μας και ποιος ο βρώμικος ρόλος των Αμερικανών.

Το σημαντικό είναι ότι επί δεκαετίες τοποθετούν τους Πρωθυπουργούς μας. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τις εκλογές του 2000 που κοιμηθήκαμε με κυβέρνηση Κ.Καραμανλή και ξυπνήσαμε με κυβέρνηση Σημίτη. Σε ένα βράδυ βρέθηκαν 40.000 ψήφοι παλιννοστούντων και άλλαξαν την κυβέρνηση. Βλέπετε, τον Καραμανλή δεν τον ήθελαν, αυτό ήταν γνωστό (όχι ότι ήταν κανένας ηγέτης με αρ....ια, αν και είχε τις ευκαιρίες να γίνει). Θυμηθείτε τώρα τις εκλογές του 2007. Εκεί κάηκε η Ελλάδα για έναν και μόνο λόγο, να έρθει στα πράγματα ο τζέφρυ, το παιδί τους, το αμερικανάκι, δεν τους έκατσε όμως, και ο Καραμανλής έμεινε αλλά δύο χρόνια , προσπάθησε να τα βρει με τους Ρώσους και τότε...Ξαφνικά παρέδωσε την πρωθυπουργία στον Τζέφρυ. Τα αποτελέσματα είναι γνωστά: διάγγελμα από το Καστελόριζο, ΔΝΤ, μνημόνια, αλλαγή σκυτάλης στον έτερο αμερικανοθρεμμένο Σαμαρά (μιλάμε για έναν ανύπαρκτο πολιτικό για 17 ολόκληρα χρόνια, που αφού πρώτα άνοιξε τα σύνορα και μπήκαν όλοι οι πεινασμένοι, πήρε εντολή από την Αμερική και έριξε τον Μητσοτάκη, έκανε την ΠΟΛ.Α - πολιτική άνοιξη), έναν Σαμαρά που μέχρι τότε φώναζε για αυτές τις πολιτικές των μνημονίων και σε ένα βράδυ έκανε την Κομανέτσι και ήρθε στην γραμμή της Αμερικής. 

Σήμερα η πατρίδα μας έχει γίνει επαίτης από την μια, αλλά και φτηνή που...ανα από την άλλη. Ξεπουλάμε κύριοι τα πάντα, λιμάνια, νησιά, φυσικό αέριο, χρυσό...Τώρα που έχουμε ανάγκη και μας έριξαν στη ζητιανιά τα δίνουμε όλα. 

Ένα πολύ καλά οργανωμένο σχέδιο... Χρηματιστήριο-φούσκα-διακοποδάνεια-υπερχρεωμένα νοικοκυριά-καταστολή δράσης...Φοβόμαστε όλοι να δράσουμε γιατί θέλουμε να σώσουμε το κεραμίδι που μας στεγάζει. Τώρα όμως που λένε ότι θα μας παίρνουν και τα σπίτια τι θα γίνει; Θα έχουμε καμία εξέγερση παλλαϊκή; Αυτό δεν το ξέρω, βλέπετε σαν κοινωνία μας πάνε με το πείραμα του βατράχου που βράζει σε σιγανή φωτιά στην κατσαρόλα μέχρι που πεθαίνει από τον βρασμό χωρίς να το καταλάβει. Έτσι και τώρα αυτό μας κάνουν, σιγά-σιγά, κλάδος-κλάδος, 2000 από δω 1.500 από κει 3.000 παραπέρα, σπίτι-σπίτι, λίρα-λίρα, νησί-νησί, χαμπάρι ο Έλληνας.

Αν όμως;

Λέω, αν γίνει εξέγερση...Θα μου πείτε που κολλάει η Αμερική και η νέα τάξη πραγμάτων με όλα αυτά... Όλα κολλάνε και όλα ενώνονται μεταξύ τους.

Ένα πράγμα με έχει βάλει σε σκέψεις και αυτό δεν είναι άλλο από την οχύρωση που φτιάχνει η Αμερικανική πρεσβεία τον τελευταίο μήνα. Έχει ρίξει την παλιά καγκελωτή μάντρα που είχε και φτιάχνει πραγματικό οχυρό!

Γιατί άραγε; Ξέρουν κάτι και περιμένουν εξέγερση του λαού ή προετοιμάζουν υπογείως την εξέγερση και θέλουν να είναι προφυλαγμένοι για όταν έρθει η ώρα; Βλέπετε, για αυτούς η εκάστοτε πρεσβεία με την γνωστή Αμερικανική σημαία που κυματίζει σε κάθε ταινία, είναι ένα σύμβολο που σε καμία περίπτωση δεν θέλουν να δεχτεί την αποκαθήλωση.

Η δικαίωση του Άρη Πουλιανού

Ο Καθηγητής κ. Άρης Πουλιανός, μέλος τού Μόνιμου Διεθνούς Ινστιτούτου Ανθρωπολογικών και Εθνολογικών Επιστημών τής UNESCO, δικαιώνεται για μία ακόμη φορά από την διεθνή επιστημονική κοινότητα.
Θεμελίωσε με ακλόνητα επιστημονικά στοιχεία:
- ΤΗΝ ΑΥΤΟΧΘΟΝΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΗ.
- ΤΗ ΒΙΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ.
- ΤΗΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΝΟΤΟ ΠΡΟΣ ΒΟΡΡΑ ΕΞΑΠΛΩΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ.
Επίσης,
- ΑΝΕΤΡΕΨΕ ΤΗΝ ΕΩΛΗ ΘΕΩΡΙΑ ΤΟΥ ΑΦΡΟΚΕΝΤΡΙΣΜΟΥ.
- ΚΑΤΕΡΡΙΨΕ ΤΑ ΜΩΡΟΦΙΛΟΛΟΓΗΜΑΤΑ ΠΕΡΙ ΙΝΔΟΓΕΡΜΑΝΙΚΗΣ, ΜΕΤΕΠΕΙΤΑ ΙΝΔΟΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΟΜΟΕΘΝΙΑΣ.
Τα ευρήματα στα Πετράλωνα τής Χαλκιδικής, στην Τρίλλια και στο Ελαιοχώρι, τον καθιστούν ζωντανό θρύλο των Ελλήνων και οι αγώνες μισού αιώνα επιστημονικού, και όχι μόνο, μόχθου, ο διωγμός του και οι περιπέτειές του στις αίθουσες των δικαστηρίων, τον ανέδειξαν σε έναν από τούς επιφανέστερους ΕΡΓΑΤΕΣ τής ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ διεθνώς.
Γ.Γάκης
……………………………………….
Δικαίωση για τον Α.Πουλιανό από Καίμπριτζ και Ευρωπαϊκή Ανθρωπολογική Ένωση.
Το Καίμπριτζ επιμένει, ψέγει το υπ. Πολιτισμού: 700.000 (και όχι 300.000) χρόνων το κρανίο των Πετραλώνων.
Παράλληλα με τις εργασίες του 18ου Συνεδρίου της Πανευρωπαϊκής Ανθρωπολογικής Ενώσεως, που πραγματοποιήθηκε στην Άγκυρα 3-6 Σεπτεμβρίου 2012, συνεδρίασε τρις το Διοικητικό της Συμβούλιο. Ανάμεσα σ’ άλλα ζητήματα εξετάσθηκαν κι εκείνα που σχετίζονται με:
Το Σπήλαιο Πετραλώνων Χαλκιδικής.
Το κρανίο του Αρχανθρώπου και
Την ακατανόητη απομάκρυνση του Άρη Πουλιανού από το Ανθρωπολογικό Μουσείο, το οποίο δημιούργησε ο ίδιος δίπλα στο σπήλαιο, με δικά του έξοδα και μόχθο μισού αιώνος, πρακτικά χωρίς κρατική βοήθεια.
Οι αποφάσεις των παραπάνω συμβουλίων αποτελούν ουσιαστικά συνέχεια προηγούμενων αποφάσεων της Ενώσεως, που είχαν ληφθεί στα Πετράλωνα Χαλκιδικής (1982), την Φλωρεντία (1984) ή το Πόζναν της Πολωνίας (2010).
Οι αποφάσεις της Πανευρωπαϊκής Ανθρωπολογικής Ενώσεως για τα Πετράλωνα συνοψίσθηκαν σε μια επιστολή προς το ελληνικό υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων Πολιτισμού και Αθλητισμού, της 5.9.2012, που υπογράφει ο πρόεδρος, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Καίμπριτζ, Νίκολας Μάτσι-Ταίυλορ (η οποία έλαβε τον αριθμό 49294 / 28.9.2012 με προορισμό την ΔΙΠΚΑ, στο γενικό πρωτόκολλο της Δ/νσεως Διοικητικού).
Παρακάτω δημοσιεύεται η επιστολή αυτή, με την ελπίδα ότι τούτην την φορά – ύστερα από παρέλευση μιας ολόκληρης 30ετίας – να υπάρξουν επί τέλους απαντήσεις, οι οποίες να είναι και αντάξιες του ονόματος που φέρει η Ελληνική Γενική Γραμματεία Πολιτισμού.
 

University of Cambridge
Department of Archaeology and Anthropology
Professor C G Nicholas Mascie-Taylor
Head of Department
Pembroke Street
Cambridge CB2 3QY
Tel: +44 (0) 1223 335456 +44 (0) 1223 335456
Email: nmt1@cam.ac.uk
Σας γράφω εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Ανθρωπολογικής Ενώσεως (η οποία είναι η επαγγελματική και ακαδημαϊκή «στέγη» υπό την οποία συνενώνονται όλες οι εθνικές – ευρωπαϊκές εταιρείες βιολογικής ανθρωπολογίας), με σκοπό να εκφρασθούν οι ανησυχίες μας σχετικά με την διατήρηση του Σπηλαίου και του Κρανίου των Πετραλώνων, την παραπληροφόρηση για την χρονολόγηση του κρανίου, όπως επίσης τους χειρισμούς του προσωπικού φυλάξεως του Σπηλαίου.
Οι βάσεις των ανησυχιών μας εστιάζονται στο γεγονός ότι το κρανίο έχει υποστεί πολλές φθορές από διάφορες χαρακιές, καθώς και το ότι η κορώνα ενός δοντιού (του 1ου δεξιού γομφίου) έχει αφαιρεθεί. Σύμφωνα με την Ανθρωπολογική Εταιρεία Ελλάδος αυτό που απαιτείται είναι μία λεπτομερής περιγραφή της παρούσης καταστάσεως διατηρήσεως του κρανίου, έτσι ώστε κανείς στο μέλλον να μην μπορεί αυθαίρετα να προκαλέσει κάποια περαιτέρω καταστροφή. Αναφύεται επίσης το πρόβλημα της χρονολογήσεως, η οποία έχει επιστημονικώς προσδιορισθεί περίπου στα 700.000 χρόνια πριν και όχι 300.000, όπως αποδίδεται σε αναρτημένο πίνακα (σήμερα μπροστά στο Σπήλαιο). Παρά την λεπτομερή καταγραφή ανασκαφών και ευρημάτων, τα οποία όμως χρήζουν περαιτέρω δημοσίας παρουσιάσεως, δεν μπορεί να προληφθεί οιαδήποτε απώλεια δειγμάτων (απολιθωμάτων κλπ.), καθ’ ότι ουδέποτε έχουν καταλογογραφηθεί (όπως θα άρμοζε σε επίσημο κρατικό φορέα).
Είναι πολύ ατυχές το ότι η Ελληνική Αρχαιολογική Υπηρεσία σταμάτησε τον δρ. Άρη Πουλιανό από παραπέρα εργασίες στο Σπήλαιο, χωρίς οποιαδήποτε εξήγηση. Είναι επίσης πολύ ανησυχητικό το γεγονός ότι κατά το τρέχον έτος ο δρ. Πουλιανός και η σύζυγός του δέχθηκαν σωματική επίθεση με τραυματισμό μέσα στο σπίτι τους, και οι ένοχοι δεν έχουν εντοπισθεί. Επίσης (ο δρ. Πουλιανός) προκλήθηκε φραστικά εν όσω προσπαθούσε να δώσει μία ομιλία σε εκπαιδευτικούς και μαθητές, μετά από σχετική πρόσκλησή τους.
Αναγνωρισμένοι ανθρωπολόγοι και γεωλόγοι κατ’ επανάληψη έχουν εμποδισθεί κατά την πρόσβαση στο Σπήλαιο και τα ευρήματά του για περαιτέρω έρευνες, ουσιαστικά χωρίς κανέναν λόγο. Εξ άλλου, ενωρίτερα αυτήν την χρονιά υπήρξε παραπληροφόρηση του Ελληνικού Κοινοβουλίου αναφορικά με οικονομικά θέματα του Σπηλαίου.
Προσβλέποντας σε απαντήσεις στα παραπάνω ζητήματα.
Δικός σας,
Καθηγητής Νίκολας Μάτσι-Ταίυλορ

Γιώργος Λεκάκης, xronos.gr

http://enneaetifotos.blogspot.gr

Η εξέλιξη τιμωρεί τον εγωισμό σύμφωνα με νέα μελέτη

Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο

Η εξέλιξη δεν ευνοεί τα εγωκεντρικά άτομα, αναφέρει νέα μελέτη που διεξήγαγαν ερευνητές του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν. Αντιθέτως, αναφέρουν οι ερευνητές, ευνοεί τη συνεργασία.

Η νέα έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Nature Communications αμφισβητεί προηγούμενες θεωρίες που ανέφεραν ότι είναι καλύτερο να δρα κανείς εγωκεντρικά.

Η ομάδα των ερευνητών χρησιμοποίησε υπολογιστές τελευταίας τεχνολογίας για να εξετάσει το «δίλημμα του φυλακισμένου», ένα σενάριο της θεωρίας παιγνίων. Στόχος ήταν να εξεταστεί εάν στο τέλος θα κερδίσει ο εγωισμός ή η ανιδιοτέλεια.

Το σενάριο θέλει δύο υπόπτους να ανακρίνονται σε διαφορετικά κελιά, οι οποίοι καλούνται να αποφασίσουν εάν θα ενημερώσουν ο ένας τον άλλο.

Όποιος αποφάσιζε να καταθέσει εις βάρος του άλλου θα απελευθερωνόταν, ενώ ο συγκρατούμενός του θα έμπαινε για έξι μήνες στη φυλακή.

Εάν και οι δύο συλληφθέντες δεχόντουσαν την προσφορά, θα κατέληγαν φυλακισμένοι για 3 μήνες ο καθένας.

Εάν σιωπούσαν και οι δύο, η ποινή τους θα αντιστοιχούσε σε φυλάκιση ενός μήνα.

Η έρευνα απέδειξε ότι εάν δινόταν στους κρατούμενους η ευκαιρία να συνομιλήσουν, τότε θα κατάφερναν να συνεργαστούν και να επιλέξουν να μη δώσουν πληροφορίες ο ένας για τον άλλο.

Ωστόσο, εάν δεν τους επιτρεπόταν η επικοινωνία, η πιο δημοφιλής στρατηγική ήταν η προδοσία του συγκρατούμενου, σε μια προσπάθεια να αποφύγουν την βαρύτερη ποινή.

Ο επικεφαλής της έρευνας, Κρίστοφ Αντάμι του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν δήλωσε ότι βραχυπρόθεσμα η τακτική του εγωισμού μπορεί να λειτουργεί.

Ωστόσο, εάν ακολουθηθεί μακροπρόθεσμα, τότε το ανθρώπινο είδος θα εξαφανιζόταν, καθώς σταδιακά όλοι θα έφταναν να έχουν τα ίδια εγωιστικά χαρακτηριστικά προκειμένου να επιβιώσουν.

Ο μαθηματικός Τζον Νας είχε ισχυριστεί ότι η καλύτερη στρατηγική στο δίλημμα του φυλακισμένου είναι η μη συνεργασία μεταξύ των κρατουμένων.

«Για πολλά χρόνια, οι άνθρωποι αναρωτιούνταν: εάν ο Νας έχει δίκιο, τότε γιατί βλέπουμε συνεργασία στο βασίλειο των ζώων, στον κόσμο της μικροβιολογίας και στους ανθρώπους;» δήλωσε ο Κ.Αντάμι.

Newsroom ΔΟΛ

Για την ανάγκη του Οδυσσέα να μείνει άνθρωπος

Το κλασικό πνεύμα άρχισε με τον Όμηρο. Στον Οδυσσέα ενσαρκώνεται ο αιώνιος άνθρωπος, που συντόνισε την πράξη του με τον αιώνιο ρυθμό. Η ζωή του Οδυσσέα είναι η ανθρώπινη κίνηση απάνου στην ασύλληπτη εφαπτομένη της ύλης και της μορφής. Μέσα στη χειροποίητη σχεδία του έχουν αποθέσει τις συνταγές και τα φάρμακα, τα εργαλεία, τα όπλα και τα σκεύη τους όλες οι θρησκείες, οι φιλοσοφίες και οι τέχνες.

Ο Οδυσσέας είναι ο άνθρωπος, που όλα τα γνώρισε και όλα τα δοκίμασε. Και τη δύναμη της μουσικής την ενίκησε σαν τον Απόλλωνα και στον ασφοδελό λειμώνα κατέβηκε σαν το νεκρό Διόνυσο, και με τη θεά κοιμήθηκε νύχτες και νύχτες, και την αθανασία που τούταξαν την κλώτσησε κλαίγοντας.

Κάθε φορά που νίκαγε κι ένα καινούργιο τέρας, επιβεβαίωνε τη διαίσθησή του ότι τραβάει σωστά τον ανθρώπινο δρόμο, ότι έσωσε πάλι να μη γκρεμισθεί από τη νοητή γραμμή της ακμής όπως οι σύντροφοί του, που ένας - ένας γλιστρώντας στη γοητεία της απόκλισης ξεπέφτανε από άνθρωποι σε βοσκήματα.

Η επιστροφή στην Ιθάκη ήταν αξεδιάλυτα δεμένη με την ανάγκη να μείνει άνθρωπος. Και για να μείνει άνθρωπος, έπρεπε να ξεφύγει από όλα τα φίλτρα της Κίρκης, τα καλέσματα δηλαδή προς το ζώο, που κάθε φορά πηδούσαν μπροστά του με αλλαγμένη όψη.

Το βαθύτερο νόημα του νόστου δεν βρίσκεται στο ότι ο ήρωας ποθεί να εύρει την Ιθάκη, αλλά στο ότι λαχταράει να μη χάσει τον εαυτό του.

Το φθάσιμο στην Ιθάκη σημαίνει ότι έμεινε ως το τέλος άνθρωπος. Τίποτ' άλλο δεν είχε κι ούτε χρειαζόταν να κάμει. Γι' αυτό και η εκδοχή, ότι άφησε πάλι βαρυεστημένος το νησί και ξαναρίχθηκε στις θάλασσες, σε καμία περίπτωση δεν ημπορεί να έχει κλασσική προέλευση.

Ο γυρισμός του Οδυσσέα φανερώνει ότι το κλασσικό πνεύμα στην τελική του μαρτυρία καταφάσκει τη ζωή. Ο άνθρωπος δικαιώνεται σίγουρα, αβίαστα και απλά. Πράγμα που δεν συμβαίνει με το ευρωπαϊκό πνεύμα, όπως ημπορεί να δείξει μια σπουδή του Faust, που αποτελεί το αντίστοιχο του Οδυσσέα μέσα στο ευρωπαϊκό πνεύμα.

Το κλασσικό πνεύμα ετελείωσε με τον Παρθενώνα, το ναό της Αθηνάς. Η Αθηνά για τους έλληνες ήταν η προστάτιδα της σοφίας αλλά και η υπέρμαχος του Οδυσσέα. Εν όσω ζούσε μέσα στην ψυχή του ανθρώπου, δαιμόνια, αεικίνητη, φροντιστική, οδηγήτρια και πολύτροπη, είχε για ναό της τον ίδιο τον Οδυσσέα.

Όταν όμως στην περίκλεια εποχή ο κλασσικός άνθρωπος ξέφυγε με μια ενθουσιασμένη ιαχή κατρακύλας από τη γραμμή της ακμής, ο Οδυσσέας πέθανε. Εκαταβούλιαξε μέσα στο ανώνυμο σμάρι των συντρόφων. Εκείνη την ώρα ήταν φυσικό η ψυχή της Αθηνάς, που ζούσε μέσα του, η σ ο φ ί α του κλασσικού πνεύματος, να ζητήσει το ναό που θα σκέπαζε το σεπτό σκήνωμά της. Ήταν λοιπόν ανάγκη αδήριτη, αίτημα γεωμετρικό, το ναό να τον χτίσει ο Περικλής, κι ο ναός να γίνει το ωραιότερο μνημείο του κλασσικού κόσμου. Σύμβολο ατελεύτητου θανάτου, αφού αιώνια ήταν και η ζωή που σκέπασε.

Στα δύο αετώματα του Παρθενώνα οι συνιστώσες του διονυσιακού και του απολλώνειου ανερχόμενες ήρεμα απολήγουν σε μίαν ακμή. Εάν συλ-λογισθεί κανείς τη δυναμική ένταση, που κρύβει αυτό το μορφικό σχήμα, τότε το αέτωμα μεταβάλλεται αυτόματα σ' ένα τανυσμένο τόξο, όμοιο με το τόξο του Ηράκλειτου, το οποίο ο εφέσιος σοφός διασκέδαζε να το ονομάζει άλλοτε ζωή (βίος), και άλλοτε θάνατο (βιός). Ποιος ξέρει, αν αυτό το τόξο η θεωρία του Ηράκλειτου δεν το δανείσθηκε από την πράξη του Ηρακλή!

Δημήτρης Λιαντίνης, Χάσμα Σεισμού, σελ. 142

http://revealedtheninthwave.blogspot.gr

Σαν χθες 23 Ιουλίου 1942 γεννήθηκε ο Δημήτρης Λιαντίνης

Έλληνας 3ος στη Διεθνή Ολυμπιάδα Φυσικής

Ένας απόφοιτος μαθητής Λυκείου από τη Ρόδο ο Σταύρος Ευθυμίου κατάφερε να πάρει το χάλκινο μετάλλιο στη Διεθνή Ολυμπιάδα Φυσικής που διοργανώθηκε στη Δανία και να μας κάνει περήφανους!

Συγκίνηση προκαλεί η στιγμή που ο Σταύρος φορώντας την Ελληνική σημαία παραλαμβάνει το χάλκινο μετάλλιο στην 44η Διεθνή Ολυμπιάδα Φυσικής που πραγματοποιήθηκε στην Κοπεγχάγη.

Πάνω από 80 χώρες συμμετείχαν στην Ολυμπιάδα Φυσικής και ο μαθητής από τη Ρόδο κατάφερε να βγει τρίτος κάνοντας περήφανη τη χώρα μας.

«Δεν το περίμενα από την αρχή γιατί δεν ήμουν και σίγουρος πως είχα γράψει αλλά γενικά προσπαθούσα όλο το χρόνο», λέει ο μαθητής και συνέχισε «ήταν ωραία επειδή είναι μαθητές από πάρα πολλές χώρες δηλαδή από 83 χώρες από όλο τον κόσμο. Συναντιόμαστε, κάνουμε γνωριμίες και γενικά τα θέματα του διαγωνισμού είναι ιδιαίτερο στυλ».

Οι Διεθνείς Ολυμπιάδες Φυσικής είναι ιδιαίτερα απαιτητικές αλλά για τον Σταύρο αυτό που κατάφερε είναι κάτι φυσιολογικό. Η μεγάλη του αγάπη είναι η φυσική και παρά το διάβασμα και τη σκληρή δουλειά που έκανε όλη τη χρονιά δεν ένιωσε ότι θυσίασε κάτι από την προσωπική του ζωή.


Δείτε το βίντεο εδώ: http://www.star.gr/Pages/Ellada_Kosmos.aspx?art=188576&artTitle=mas_ekane_perifanous_mathitis_apo_ti_rodo_pire_to_chalkino_metallio_sti_diethni_olympiada_fysikis&page=6

"Μια εξουσία που μπορεί να αλλάζει τη μοίρα των ανθρώπων..."

Η συγκλονιστική δήλωση του πρώην τεχνικού συμβούλου της NSA Έντουαρντ Σνόουντεν, που αποκάλυψε το σκάνδαλο παρακολουθήσεων των ΗΠΑ. Η δήλωση έγινε στο αεροδρόμιο της Μόσχας, όπου παραμένει εγκλωβισμένος ο Σνόουντεν, στο πλαίσιο κλειστής συνάντησής του με εκπροσώπους της Διεθνούς Αμνηστίας και της Human Rights Watch, καθώς και με σημαίνοντα Ρώσο δικηγόρο και με τον Ρώσο βουλευτή Βιάτσελαβ Νικόνοφ.

«Γεια σας. Ονομάζομαι Ed Snowden. Λίγο περισσότερο από ένα μήνα πριν, είχα οικογένεια, ένα σπίτι στον παράδεισο και ζούσα με μεγάλη άνεση. Είχα επίσης τη δυνατότητα, χωρίς κανένα ένταλμα, να έχω πρόσβαση και να διαβάζω τις επικοινωνίες σας. Την επικοινωνία του καθενός ανά πάσα στιγμή. Μια εξουσία που μπορεί να αλλάζει τη μοίρα των ανθρώπων.

Πρόκειται για σοβαρή παραβίαση του νόμου. Οι Τροποποιήσεις 4 και 5 του Συντάγματος της χώρας μου, το άρθρο 12 της Οικουμενικής Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, καθώς και πολυάριθμα καταστατικά και συνθήκες απαγορεύουν τέτοια συστήματα μαζικής, διάχυτης επιτήρησης. Ενώ το Σύνταγμα των ΗΠΑ χαρακτηρίζει αυτά τα προγράμματα ως παράνομα, η κυβέρνησή μου υποστηρίζει ότι μυστικές δικαστικές αποφάσεις, που ο κόσμος δεν επιτρέπεται να δει, νομιμοποιούν με κάποιο τρόπο μια παράνομη πράξη. Οι αποφάσεις αυτές φθείρουν απλά την πιο βασική έννοια της δικαιοσύνης – την έννοια της διαφάνειας των πράξεων. Κάτι ανήθικο δεν μπορεί να γίνει ηθικό μέσω ενός μυστικού νόμου.

Πιστεύω στην αρχή που διακηρύχθηκε στη Νυρεμβέργη το 1945: «Τα άτομα έχουν διεθνείς υποχρεώσεις που υπερβαίνουν τις εθνικές υποχρεώσεις υπακοής. Ως εκ τούτου, οι πολίτες έχουν το καθήκον να παραβιάζουν εθνικούς νόμους προκειμένου να προληφθούν εγκλήματα κατά της ειρήνης και της ανθρωπότητας».

Κατά συνέπεια, από πλευράς μου έκανα ό,τι πίστευα σωστό και άρχισα μια εκστρατεία για να διορθωθεί αυτή η αδικία. Δεν επιδιώκω πλουτισμό για τον εαυτό μου. Δεν επεδίωξα να πουλήσω μυστικά των ΗΠΑ. Δεν συνεργάζομαι με οποιαδήποτε ξένη κυβέρνηση προκειμένου να εγγυηθεί την ασφάλειά μου. Αντ΄ αυτού, δημοσιοποίησα ό,τι ήξερα, έτσι ώστε ό,τι επηρεάζει όλους μας, να μπορεί να συζητηθεί από όλους μας στο φως της ημέρας, και ζήτησα δικαιοσύνη απ΄όλη την ανθρωπότητα.

Αυτή η ηθική απόφαση να μιλήσω δημόσια για την κατασκοπεία που επηρεάζει όλους μας είχε μεγάλο κόστος, αλλά ήταν το σωστό που έπρεπε να κάνω και δεν το μετανιώνω.

Από εκείνη τη στιγμή, η κυβέρνηση και οι υπηρεσίες πληροφοριών των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής έχουν προσπαθήσει να με κάνουν παράδειγμα - προειδοποίηση προς όλους τους άλλους που θα μπορούσαν να μιλήσουν όπως εγώ. Έχασα την ιθαγένειά μου και καταδιώκομαι για πράξη πολιτικής έκφρασης. Η Κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών με έχει τοποθετήσει στη λίστα απαγόρευσης πτήσεων. Ζήτησε από το Χονγκ Κονγκ την έκδοσή μου εκτός του νομικού πλαισίου της χώρας αυτής, παραβιάζοντας άμεσα την Αρχή της μη επαναπροώθησης - Νόμο των Ην. Εθνών.

Έχει απειλήσει με κυρώσεις τις χώρες που θα υψώσουν το ανάστημά τους για να υπερασπίσουν τα ανθρώπινα δικαιώματά μου και το σύστημα ασύλου του ΟΗΕ. Προχώρησε μάλιστα σε μια άνευ προηγουμένου ενέργεια να ζητήσει από στρατιωτικούς συμμάχους να προσγειώσουν το αεροπλάνο προέδρου της Λατινικής Αμερικής, προκειμένου να αναζητήσουν έναν πολιτικό πρόσφυγα. Αυτές οι επικίνδυνες κλιμακώσεις αντιπροσωπεύουν μια απειλή όχι μόνο για την αξιοπρέπεια της Λατινικής Αμερικής, αλλά και για τα βασικά δικαιώματα κάθε ατόμου, κάθε έθνους, να ζει ελεύθερο από διώξεις, αναζητώντας και λαμβάνοντας άσυλο.

Ωστόσο, και παρά αυτή την ιστορικά δυσανάλογη επιθετικότητα, χώρες σε όλο τον κόσμο προσέφεραν υποστήριξη και άσυλο. Αυτά τα έθνη, η Ρωσία, η Βενεζουέλα, η Βολιβία, η Νικαράγουα και το Εκουαδόρ, έχουν την ευγνωμοσύνη μου και αξίζουν το σεβασμό να είναι τα πρώτα που όρθωσαν το ανάστημά τους ενάντια στις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που πραγματοποιούνται από τους ισχυρούς και όχι τους αδύναμους. Με την άρνησή τους να παραβιάσουν τις αρχές τους μπροστά στον εκφοβισμό, έχουν κερδίσει το σεβασμό του κόσμου. Είναι πρόθεσή μου να ταξιδέψω σε κάθε μία από αυτές τις χώρες για να αποδώσω τις προσωπικές μου ευχαριστίες στους ανθρώπους και τους ηγέτες τους.

Ανακοινώνω σήμερα την επίσημη αποδοχή εκ μέρους μου όλων των προσφορών στήριξης ή ασύλου που έχουν δοθεί και κάθε άλλη που μπορεί να προσφερθεί στο μέλλον. Με τη χορήγηση ασύλου, για παράδειγμα, από τον Πρόεδρο της Βενεζουέλας Maduro, η κατάσταση ασυλίας μου είναι τώρα επίσημη και κανένα κράτος δεν έχει νομική βάση να περιορίσει ή να παρεμποδίσει το δικαίωμά μου να απολαύσω αυτό το άσυλο. Όπως είδαμε, όμως, ορισμένες κυβερνήσεις της Δυτικής Ευρώπης και της Βόρειας Αμερικής επέδειξαν προθυμία να ενεργούν έξω από το νόμο, και αυτή η συμπεριφορά εξακολουθεί να υφίσταται σήμερα. Αυτή η παράνομη απειλή καθιστά αδύνατο για μένα να ταξιδέψω στη Λατινική Αμερική και να απολαύσω το άσυλο που μου χορηγείται εκεί σύμφωνα με τα κοινά δικαιώματα όλων.

Αυτή η βούληση των ισχυρών κρατών να ενεργούν εκτός νομιμότητας αντιπροσωπεύει μια απειλή για όλους μας, και δεν πρέπει να επιτραπεί να επιτύχει. Ως εκ τούτου, ζητώ τη βοήθειά σας στην αναζήτηση εγγυήσεων ασφαλούς διέλευσης από τις εμπλεκόμενες χώρες, ώστε να διασφαλίσω το ταξίδι μου στη Λατινική Αμερική, καθώς και στην αναζήτηση άσυλου στη Ρωσία, μέχρις ότου οι χώρες αυτές εφαρμόσουν το δίκαιο και επιτρέψουν το νόμιμο ταξίδι μου. Θα υποβάλω την αίτηση μου στη Ρωσία σήμερα, και ελπίζω ότι θα γίνει ευνοϊκά δεκτή.

Εάν έχετε οποιεσδήποτε ερωτήσεις, θα απαντήσω σε ό, τι μπορώ.
Σας ευχαριστώ. Εντ Σνόουντεν».

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Οι λόγοι που κάποιοι άνθρωποι αισθάνονται ακόμη, ότι δεν τους αφορούν αυτά που συμβαίνουν γύρω τους

1. Από ψυχολογικής μεριάς αυτές οι πληροφορίες δεν είναι εύκολο να τις χωνέψεις, έτσι κάποιοι απορρίπτουν αυτές τις πληροφορίες και συνεχίζουν την ζωή τους με τον ίδιο τρόπο.

Ο εγκέφαλος αναγνωρίζει ό,τι αυτές οι πληροφορίες θα τον αναγκάσουν να αναδιοργανώσει και να επαναπρογραματίσει αρκετές πληροφορίες που έχει αποκομίσει όλα αυτά τα χρόνια και ο εγκέφαλος θα παλέψει γιατί χρειάζεται μεγάλη νοητική προσπάθεια και ο καλύτερος τρόπος να αποφύγει τέτοια κόπωση, είναι να απορρίψει αυτές τις πληροφορίες.

2. Ο δεύτερος λόγος έχει να κάνει με το πρόβλημα του εγωισμού. Λόγω του εγωισμού θα παλέψει εσένα και τις πληροφορίες σου, επειδή αυτός δίνει μεγαλύτερη βάση στα λόγια του παρά στα δικά σου. Δεν μπορούν να δεχτούν ό,τι μπορεί να έπεσες σε τόσο πολύτιμες αλήθειες, που δεν είχαν προσέξει νωρίτερα και υπερασπίζοντας το ΕΓΩ τους διαγράφουν τους ισχυρισμούς σου.

3. Σε πολλές περιπτώσεις το άτομο είναι τόσο βολεμένο με την καλή ζωή, που απλά δεν θέλει να αλλάξει τρόπο ζωής και δεν τον ενδιαφέρει για το τι γίνεται στον κόσμο. Είναι υπερβολικά συγκεντρωμένοι στον εαυτό τους

4. Πρέπει να καταλάβεις ότι πολλοί απ'αυτούς δεν είναι έτοιμοι να αποκολληθούν (από το μάτριξ) και πολλοί από αυτούς είναι τόσο αδρανείς και απελπιστικά εξαρτημένοι από το σύστημα που θα παλέψουν για να το προστατέψουν

5. Πιστεύουν και εκτιμούν την φωνή του συστήματος, έχει γίνει η πρωτεύων οργανώτρια της πραγματικότητάς τους. Και αυτή δεν είναι άλλη από τα ΜΜΕ.

http://www.apocalypsejohn.com

Ζέα ή Ζειά το διατροφικό μυστικό των αρχαίων Ελλήνων

Το αρχαιότερο ίσως δημητριακό και βασικό συστατικό της διατροφής των αρχαίων. Η Ζέα (Triticum dicoccum) είναι ένα από τα αρχαιότερα δημητριακά που είναι γνωστά στον άνθρωπο. Δείγματά του έχουν βρεθεί σε ανασκαφές προϊστορικών οικισμών σε όλο τον ελλαδικό χώρο με παλαιότερο που χρονολογείται 12.000 χρόνια π.χ. Ήταν ένα από τα πρώτα δημητριακά που “εξημέρωσε” ο άνθρωπος και βασικό καλλιεργήσιμο είδος της πρώιμης γεωργίας.

Αναφορά στην καλλιέργεια αυτού του δημητριακού στην Λακωνική πεδιάδα κάνει και ο Όμηρος λέγοντας: “πυροί τε ζειαί τ’ ήδ’ εύρυφανές κρί λευκόν”. Ο Ηρόδοτος (5ος αι. π.Χ.)… αναφέρει ότι παρασκεύαζαν ψωμί αποκλειστικά από ζέα και περιφρονούσαν το σιτάρι και το κριθάρι. Ο Θεόφραστος (4ος αι. π.Χ.) διακρίνει σαφώς τη ζέα χαρακτηρίζοντας την ως το πλέον αποδοτικότερο μεταξύ πολλών άλλων δημητριακών. Σύμφωνα, με τον Πλίνιο τον Πρεσβύτερο και τον Διονύσιο τον Αλικαρνασσέα, η ζειά είχε καλλιεργηθεί αποκλειστικά ως το μοναδικό δημητριακό στην αρχή της ιστορίας και αυτό αποδεικνύεται και από τη χρησιμοποίηση της σε όλες τις θρησκευτικές τελετές. .
Η θρεπτική του αξία είναι αδιαμφισβήτητη, άλλωστε δεν είναι τυχαίο που η ετυμολογία της λέξης “ζείδωρος” (αυτός που δωρίζει ζωή) προέρχεται από αυτό το δημητριακό. Μετά από μακρόχρονη λησμονιά, οι νεότεροι επιστήμονες το “ανακάλυψαν” ξανά και κυρίως μετά τις έρευνες του Άγγλου Allen. Οι έρευνες αυτές έδειξαν ότι η Ζέα περιέχει 40% περισσότερο μαγνήσιο από τα άλλα δημητριακά. Το συστατικό αυτό βοηθά στην αντιμετώπιση των κραμπών που εμφανίζονται συνήθως μετά από πολύωρη πορεία. Το μαγνήσιο επιπλέον ενεργοποιεί τις ενζυματικές διαδικασίες του μεταβολισμού. Περιέχει δε υψηλά ποσοστά του αμινοξέος λυσίνη που καθιστά τα ζυμαρικά που παράγονται από τη Ζέα, ιδιαίτερα εύπεπτα. Αυτό άλλωστε είναι και το κύριο ζητούμενο της “βελτίωσης” των σιτηρών.

Όμάδα επιστημόνων έφθασε εις τήν Θεσσαλονίκην, όπου εύρισκες τότε ανθρώπους άπό όλες τις φυλές. Ήρεύνησε προσεκτικά και έδημοσίευσε τό 1922 τό πρώτο σύγγραμμα διά τις ομάδες αίματος και τις ιδιαιτερότητες εκάστης. Οί Έλληνες είναι κατά πλειοψηφία “0″ ομάδος και οί υπόλοιποι “Α” ομάδος, .Αρχάς του 1923 στέλνουν εις τήν Θεσσαλονίκη ένα ζευγάρι ιατρών διά νά εξετάσει τήν διατροφήν τών Ελλήνων, επηρεασμένων άπό τόνΙπποκράτη, ό όποιος έλεγε εις τους ασθενείς “φάρμακο σου είναι ή τροφή σου”. Άρα αυτοί έσκέφθησαν, έχει καθιερώσει εις τόν Έλληνα υγιεινή διατροφή, ποια είναι όμως ή βασική τροφή; Οί ερευνηταί κατέληξαν, σύντομα, ότι βασική τροφή τών Ελλήνων είναι τό ψωμί. Τό ψωμί όμως τών Ελλήνωνήταν από Ζειά και όχι άπό σιτάρι.

Είς τά χημικά εργαστήρια συνέκριναν αλεύρι άπό Ζειά και Σιτάρι καί μέχρι τό 1926 διαπιστώνουν ότι :
Είς τόν εγκέφαλο του ανθρώπου υπάρχει ένας αδένας μεγέθους διδράχμου τόν όποιον ονόμασαν “Αμυγδαλή” ή “Αμύγδαλα”. Αυτός ό άδήν δημιουργεί τήν μνήμην καί τήν φαντασίαν είς τους ανθρώπους με300 διαφορετικές πρωτεΐνες (Αμινοξέα). Αυτές οί πρωτεΐνες διά νά συνδεθούν μεταξύ των καί νά δημιουργήσουν τά συμπλέγματα της μνήμης καί νά διατηρηθούν αυτά είς τόν χρόνον, χρειάζονται μίαν δύναμιν, διά νά κολλήσουν Αυτήν τήν κόλλα τήν προσφέρουν οί τροφές μας καί τήν ονομάζουμε πρωτεΐνη στηρίξεως, πού σημαίνει συγκόλλησις καί σταθεροποίησις τής μνήμης. Τό ψωμί πού τρώμε άπό τό Σιτάρι έχει τελείως διαφορετικές πρωτεΐνες στηρίξεως άπό τό ψωμί άπό τη Ζειά.Εδώ ακριβώς έγκειται καί ή διαφορά τους. Είς τό Σιτάρι υπάρχει άφθονη ή γλουτένη. Ή γλουτένη είναι μία ισχυρή κόλλα καί χρησιμοποιείται ώς φυσική κόλλα ύπό τών ανθρώπων στην καθημερινή ζωή των. Ή γλουτένη όμως ώς πρωτείνη – στηρίξεως- (συγκόλλησις) τών πρωτεϊνών του εγκεφάλου διά τήν δημιουργίαν τής μνήμης είναι καλή μέν, διότι δημιουργεί ίσχυράν μνήμην, αλλά περιορισμένην, διότι συγκολλά περισσότερες πρωτεΐνες των απαιτουμένων και περιορίζει τό απόθεμα αυτών. Αποτέλεσμα είναι να περιορίζει την μνήμην εις πολύ λίγες εικόνες. Έτσι καταστρέφει τήν φαντασίαν και τό δημιουργικό πνεύμα. Είναι δε εγκληματική, διότι έμμεσα καταστρέφει τήν ύγείαν και τό πνεύμα, τήν πρόοδον και τον πολιτισμόν του ανθρώπου. Ή γλουτένη του σιταριού καταστρέφει τήν ύγείαν, τό πνεύμα, τήν μεγαλοφυίαν, τον πολιτισμόν της άνθρωπότητος, διότι ώς ισχυρή κόλλα έπικολλάται εις τά τοιχώματα όλων τών αγγείων πού διέρχεται, πεπτικούς σωλήνες, έντερα, φλέβες, αρτηρίες κ.λπ. Ένεκα τούτου παρακωλύει τήν σωστήν πέψιν, κενώσεις και κυκλοφορίαν του αίματος, μέ τις αντίστοιχες επιβαρύνσεις είς τήν ύγείαν.

Επομένως ή γλουτένη του σιταριού είναι καί ή τροχοπέδη τής εξελίξεως καί του πολιτισμού. διότι αγωνίζεται και θυσιάζεται δια αξίες πού του ενέπνευσαν τά οργανωμένα συμφέροντα και όχι ή φύσις. Αντίθετα ή πρωτεΐνη στηρίξεως της Ζειά (πληθυντικός Ζειαΐ) διασπάται από τά ένζυμα και αφομοιώνεται σάν καλή τροφή άπό τόν οργανισμό.

Αυτό τό χαρακτηριστικό της την κάνει πολύτιμη εις τόν ανθρώπινο οργανισμό. Διότι ενώ χρησιμεύει ώς πρωτεΐνη “στηρίξεως” (συγκόλλησις – σταθεροποίησις) εις τις πρωτείνες μνήμης του εγκεφάλου, δεν μπλοκάρει αυτόν, δέν δημιουργεί σταθερές και άναλοίωτες ενώσεις σάν βαρύδια στον έγκέφαλον, ώς ή γλουτένη του σιταριού, και αφήνει τόν εγκέφαλο νά λειτουργή ελεύθερα νά συλλαμβάνη, νά σκέπτεται νέες ιδέες, δοξασίες, νά δημιουργεί όνειρα, φαντασία, επιστήμη, κ.λπ. Οί αρχαίοι Έλληνες τό εγνώριζαν πολύ καλά αυτό, δι’ αυτό εκτρέφοντο μόνο μέ Ζειά, εγνώριζαν ότι ή Ζειά τρέφει τό πνεύμα. Αυτό μας τό λέει ό Αισχύλος εις τό ύμνον του προς τήν Δήμητρα:
“Δήμητερ ή θρέψασα τήν έμήν φρένα είναι με άξιον τών σων μυστηρίων” (Αισχύλος)

Επίσης δέν φράσσει τά αγγεία πού διέρχεται, φλέβες, αρτηρίες, κ.λπ. Δέν παρουσιάζει τις πολλές ασθένειες πού παρουσιάζει ή γλουτένη. Έπί πλέον ή Ζειά περιέχει άφθονα βιταμίνη Ο και πολλά ιχνοστοιχεία πού χρειάζεται ό οργανισμός μας, συν τό άμινοξύ “Λυσίνη” τό πολυτιμότατο συστατικόν δια τόν οργανισμό μας, πού σήμερα οί άνθρωποι τό αγοράζουμε πανάκριβα ώς συμπλήρωμα τής διατροφής μας, ένώ θά τό είχαμε άπό τό ψωμί της Ζειάς δωρεάν.

Η Ζειά:

1. Βοηθάει στην άπορρόφησιν τών θρεπτικών συστατικών (ca, mg) κ.ά.

2. Καταστέλλει τις φλεγμονές πού χρονίζουν στον οργανισμό καί καταστρέφουν τα υγιή κύτταρα.

3. Καταστέλλει τα ένζυμα του καρκινικού κυττάρου (εμποδίζει τήν ανάπτυξιν και μετάστασιν του καρκίνου).

4. Περιέχει τό βασικό αμινοξύ Λυσίνη (Lycin) πού ενισχύει τό ανοσοποιητικό σύστημα και είναι τό βασικό στοιχείο στην βιοχημική λειτουργία του εγκεφάλου.

Έκτος των ανωτέρω τά άρτοπαρασκευάσματα άπό αλεύρι Ζειάς είναι εύγεστα καί άσυγκρίτως νοστιμότερα άπό τά αντίστοιχα μέ αλεύρι σιταριού. Έάν δέ φάτε ψωμί ή μακαρόνια άπό Ζειά θά ερωτήσετε, τον κρέμασαν οι Έλληνες αυτόν που τους έστέρησε αυτήν τήν ασύγκριτη άπόλαυσιν; 

Νομίζω πώς όλα αυτά δέν θά ήσαν αρκετά νά τυφλώσουν τον λαό μας καί δέν θά έπετύγχανον, έάν δέν υπήρχε τό ακαλλιέργητο, τό πρωτόγονο ΕΓΩ του, τό όποιο αντιδρά σκληρά καί δέν δέχεται τό αντίθετο, όσο καθαρά καί άν αποδείξης τήν πλάνην του. Ερευνώντας ή επιτροπή, πού αναφέραμε πιό πάνω, τό διαιτολόγιο τών αρχαίων Ελλήνων έμεινε έκπληκτος. Οί αρχαίοι δέν έτρωγαν ψωμί άπό σιτάρι. Τό σιτάρι τό είχαν ώς τροφή τών ζώων καί τό oνομαζαν πυρρό. Έτρωγαν μόνον ψωμί άπό Ζειά ή Κριθάρι, έν ανάγκη ανάμεικτο με Ζειά. Ό Μέγας Αλέξανδρος έτρεφε την στρατιάν του μόνο μέ Ζειά, διά νά είναι οι άνδρες του υγιείς και πνευματικά ανεπτυγμένοι. Μόλις οι κοσμοκράτορες έδιάβασαν αυτήν τήν έκθεσιν τής επιτροπής, δίδουν εντολή το 1928 νά σταματήσει αμέσως ή καλλιέργεια Ζειά στην Ελλάδα, και μόνον στην Ελλάδα ! Οπότε βλέπουμε τόν Βενιζέλο νά έπιστρέφη στην Ελλάδα μετά άπό 8 χρόνια αυτοεξορίας του, και νά ορμά σάν κατά τής Ζειάς.

Μέσα σέ 60 χρόνια μόνον ήλλοίωσαν τήν πνευματικήν ύπεροχήν του σκέπτεσθαι τών Ελλήνων, τους έκαναν αδιάφορους, άβουλους, μέ μετρίαν αντίληψιν και φιλάσθενους. Όλα τά ανωτέρω περί Ζειά, γλουτένης καί σωστής διατροφής μέ λεπτομέρειες καί τάς παραμέτρους όλων αυτών καί τήν ύγιεινήν θά τά βρήτε είς τά εμπνευσμένα καί καλομελετημένα βιβλία “Τό Όλον” καί τό «ΌΛ-ΟΝ» Ένα βιβλίο γιά τήν “ΊΑΣΗ”, του πρωτοποριακού μελετητή Μιχάλη Γρηγορίου. Είπαν εις τόν λαό ότι ή Ζειά είναι ζωοτροφή, δι’ αυτό τά λεξικά την γράφουν έκτοτε ζωοτροφή και ότι είναι βλαβερή στην υγεία.

Αυτό τό πρόβαλαν έντονα τά ΜΜΕ. Όλοι οί Έλληνες εγκατέλειψαν τήν Ζειά μόνον ένας άπό όλους κράτησε σπόρο Ζειάς. Καί σήμερα 2010 καλλιεργεί Ζειά μόνον ένας ό Γ.Α.(*) είς ένα χωριό καί κατασκευάζει μακαρόνια άπό αλεύρι Ζειάς, τά όποια είναι υπερβολικά νοστιμώτερα άπό τά μακαρόνια του σίτου. Τήν έπιθεσίν του κατά τής Ζειάς ό “εθνάρχης” ολοκλήρωσε μέ τήν αθρόα εισαγωγήν αλεύρων σίτου ύπό τών φίλων του. Οί φίλοι του έγιναν πάμπλουτοι καί έξέσπασε τότε τό μέγα διά τήν έποχήν και γνωστό ώς“Σκάνδαλο τών αλεύρων”. Καί δέν ήρκέσθη μόνον είς τήν έξαφάνισιν του σπόρου ό “εθνάρχης” μας, επέτυχε νά σβήση τήν Ζειά από τήν μνήμην καί τήν γλώσσαν τών Ελλήνων.

Αποδείξεις: Εσείς έγνωρίζατε τήν λέξιν Ζειά πριν λίγα χρόνια, όταν ήρχισε νά προβάλεται άπό εμάς στά κανάλια; Εύρήκατε τήν λέξιν σέ λεξικό πού συντάχθηκε μετά τό 1930; Δεν θά τήν εύρητε, μήν ψάχνετε. Μόνον εις τυχόν ανατυπωθέντα παλαιά λεξικά θά τήν εύρητε, ή εις τό των Άγγλων “LINDELL & SCΟΤΤ”, τό όποιον δέν τήν εξηγεί σωστά. Εις τό “ΗΛΙΟΣ” πού είναι πιο ενήμερο και σοβαρό λεξικό γράφει:
Ζειά ή Ζέα… τήν Ζέαν τήν μάϊδα πού είναι ό γνωστός αραβόσιτος και κοινώς αραποσίτι”. Αραβόσιτος όμως είναι κοινώς τό Καλαμπόκι.

Ή Ζειά όμως ώς φυτό είναι κάτι σάν σιτάρι και κριθάρι, δέν έχει καμμία σχέσιν στην όψιν μέ τό καλαμπόκι, άλλα και τό σπυρί του είναι ώς του σιταριού πιό πεπλατυσμένο καί χονδρό.
Ή Ζειά μέ τον Σΐτον είναι όπως ή Νερατζιά μέ τήν Πορτοκαλιά. Καί τό νεράτζι μέ τό πορτοκάλι, ένώ έξωτερικώς είναι όμοια, εις τήν πραγματικότητα έχουν μεγάλες διαφορές εις τά συστατικά των.
Εκεί όμως πού έμεινα εμβρόντητος είναι όταν διάβασα τήν “Οδύσσεια” ραψωδία δ (4)-603-604, τό αρχαίο:“Ω έν μέν λωτός πολύς, έν δέ κύπειρον πυροί τε ζειαί τε ίδ’ εύρυφυές κρίλευκον”. Τό δημητριακό Ζειά η φύσις τό έδώρισε είς τους λαούς του Αιγαίου, γι αυτό ευδοκιμεί σε θερμά κλίματα

Τό σιτάρι ήτο φυσικό δημητριακό τών βορείων περιοχών. Οί Έλληνες τό έφεραν είς τήν Ελλάδα καί τό έκαλλιέργησαν ώς ζωοτροφή, αρκετά χρόνια πρό του Τρωικού Πολέμου, όταν ήρχισαν τό εμπόριο μέ τις βορείως του Ευξείνου Πόντου χώρες. Οι Βόρειοι λαοί αντί χρημάτων, που δέν είχαν, έπλήρωναν τα είδη πού ήγόραζαν άπό τους Έλληνας έμπορους μέ σιτάρι και έτσι ήλθε εις την Ελλάδα τό σιτάρι. “ΣΤΗΝ ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΑΤΗ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΑΛΦΑΒΗΤΟΥ”

(ύμνοι Όρφέως, Ομηρικά έπη, Μύθοι), διαβάζουμε :
«Ή πόλη τών Αθηνών ονομαζόταν και Ζείδωρος, διότι έπί του εδάφους της έκαλλιεργείτο έκτος άπό τήν έλαία και τό δημητριακό ζειά. Τό ζειά μέ τό ζήτα δηλώνει ζωή, μέ τό εψιλον γιώτα τήν μακρά πορεία και μέ τό άλφα που είναι τό πρώτο στοιχείο τό άριστον, τήν παρουσία του Αιθέρα (τό στοιχείο πού βρίσκεται παντού και δομεί τά πάντα είναι ό Αιθέρας), άρα ζειά σημαίνει μακροζωία».

Τήν Ζειά διεκινείτο άπό ένα λιμάνι του Πειραιώς που έξ αυτής έλαβε τό όνομα και μέχρι σήμερα τό λιμάνιονομάζεται Ζέα. Αυτήν τήν σύγχυσιν έκαλλιέργησαν οι φιλέλληνες… διά νά ξεχάσουμε τήν Ζειά. 

Γ. Γ. ΑΫΦΑΝΤΗΣ «Ο ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΕΜΠΑΙΓΜΟΣ» ΣΣ. 443-451

http://www.mousaios.gr

"Πρέπει να γίνεις εσύ ήλιος για να φωτίσεις τους σβησμένους ήλιους των άλλων"

Δεν υπάρχουν ιδέες, υπάρχουν μονάχα άνθρωποι που κουβαλούν τις ιδέες, κι αυτές παίρνουν το μπόι του ανθρώπου που τις κουβαλάει.

Πού να βρω μια ψυχή σαρανταπληγιασμένη κι απροσκύνητη, σαν την ψυχή μου, να της ξομολογηθώ;

Δε ζυγιάζω, δε μετρώ, δε βολεύουμαι! Ακολουθώ το βαθύ μου χτυποκάρδι ...

Να μην αρνιέσαι τη νιότη σου ως τα βαθιά γεράματα, να μάχεσαι σε όλη σου τη ζωή να μετουσιώσεις σε κατάκαρπο δέντρο την εφηβική σου άνθηση, αυτός, θαρρώ, είναι ο δρόμος του ολοκληρωμένου ανθρώπου.

Έχουν να πουν πως άνθρωπος είναι το ζώο που συλλογιέται το θάνατο. Όχι, σου λέω εγώ. Άνθρωπος είναι το ζώο που συλλογιέται την αθανασία.

Νιώθω σαν να χτυπάμε τα κεφάλια μας στα σίδερα. Πολλά κεφάλια θα σπάσουν. Μα κάποια στιγμή, θα σπάσουν και τα σίδερα.

Άσφαλτα κατέχει η χωματένια αυτή μήτρα την αξία του κάθε παιδιού της· κι όσο ανώτερη η ψυχή που έπλασε, τόσο και δυσκολότερη της αναθέτει εντολή: να σώσει τον εαυτό του ή τη ράτσα του ή τον κόσμο· από την πρώτη, τη δεύτερη, την τρίτη εντολή που σου αναθέτει διαβαθμίζεται η  ψυχή σου.

Άστρα, πουλιά, σπόροι μέσα στο χώμα, όλα υπακούουν. Και μόνο ο άνθρωπος σηκώνει κεφάλι και θέλει να παραβεί το νόμο και να μετατρέψει την υπακοή σε ελευτερία. Γι’ αυτό κι απ’ όλα τα πλάσματα του Θεού αυτός μονάχα μπορεί κι αμαρταίνει. Τι θα πει αμαρταίνει; χαλνάει την αρμονία.

Το πρώτο σου χρέος, εχτελώντας τη θητεία σου στη ράτσα, είναι να νιώσεις μέσα σου όλους τους προγόνους. Το δεύτερο, να φωτίσεις την ορμή τους και να συνεχίσεις το έργο τους. Το τρίτο σου χρέος, να παραδώσεις στο γιο τη μεγάλη εντολή να σε ξεπεράσει.

 Δε ζυγιάζω, δε μετρώ, δε βολεύουμαι! Ακολουθώ το βαθύ μου χτυποκάρδι ...

Δεν διαλέγεις αυτά που πιστεύεις. Αυτά διαλέγουν εσένα.

Πιστεύω στα αναρίθμητα, εφήμερα προσωπεία που πήρε ο Θεός στους αιώνες και ξεκρίνω, πίσω από την άπαυτη ροή του, την απόλυτη ενότητα.

Ποτέ μην αναγνωρίσεις τα σύνορα τ'ανθρώπου, να σπας τα σύνορα! Ν' αρνιέσαι ότι θωρούν τα μάτια σου!

Να πεθαίνεις και να λες:

Θάνατος δεν υπάρχει

Ένας δρόμος, ένας μονάχα οδηγάει στο Θεό, ο ανήφορος.

Αν δε δει ο Θεός χέρι ανθρώπου, δε βάζει μήτε κι αυτός το δικό του.

Σκύβω απάνω στο μερμήγκι, θωρώ μέσα στο γυαλιστερό μαύρο μάτι του το πρόσωπο του Θεού.

Θεός είναι η ακατάλυτη δύναμη που μεταμορφώνει την ύλη σε πνέμα. Κάθε άνθρωπος έχει μέσα του ένα κομμάτι από το θεϊκό αυτό στρόβιλο και γι’ αυτό κατορθώνει να μετουσιώνει το ψωμί και το νερό και το κρέας και να το κάνει στοχασμό και πράξη.

Δεν είναι νερό δροσερό ο Θεός, όχι, δεν είναι νερό δροσερό, να το πιεις, να δροσερέψεις. Είναι φωτιά, και πρέπει να περπατάς απάνω της. Κι όχι μονάχα να περπατάς, παρά, κι αυτό ’ναι το πιο δύσκολο, παρά και να χορεύεις! Σίγουρα, ευτύς ως μπορέσεις να χορέψεις, η φωτιά γίνεται νερό δροσάτο, μα ώσπου να φτάσεις ως εκεί τι αγώνας, τι αγωνία, Θεέ μου!

Νίκος Καζαντζάκης

http://hamomilaki.blogspot.gr

Η συνειδητοποίηση του σκοπού της ύπαρξής μας και του «ζειν κατά φύσιν» λίγο πριν το τέλος της μαθητείας μας στη γη

H Bronnie Ware εργαζόταν στην...παρηγορητική φροντίδα ασθενών, κυρίως σε αυτούς που γυρνούσαν στα σπίτια τους για να πεθάνουν.

Για χρόνια μιλούσε με ανθρώπους που δεν κατάφερναν να ξεπεράσουν τις ασθένειές τους και κρατούσε σημειώσεις απ'όσα έλεγαν. Έπειτα από καιρό έγραψε και κυκλοφόρησε το βιβλίο «The Top Five Regrets of the Dying», για όσα μετανιώνουν οι άνθρωποι όταν φτάνουν στο τέλος της ζωής τους.

Η ίδια αναφέρει στο blog της: Οι άνθρωποι ωριμάζουν πολύ όταν έρχονται πρόσωπο με πρόσωπο με το θάνατο. Οι ασθενείς, περνώντας από πολλά και διαφορετικά συναισθήματα (άρνηση, φόβο, θυμό, στεναχώρια, περισσότερη άρνηση), στο τέλος αποδέχονταν το τέλος τους. Κάθε ασθενής έβρισκε την εσωτερική του γαλήνη.

Όταν τους ρωτούσα αν μετάνιωναν για κάτι ή αν θα έκαναν κάτι διαφορετικά, παρατήρησα πως πολλές απαντήσεις ήταν κοινές. Παρακάτω σας δίνω αυτά που άκουσα πιο συχνά:

1. Εύχομαι να είχα το κουράγιο να ζήσω τη ζωή μου όπως την ήθελα στ' αλήθεια, κι όχι όπως ήθελαν οι άλλοι.

Αυτή ήταν η πιο συνηθισμένη απάντηση. Όταν συνειδητοποιείς πως η ζωή σου τελειώνει και κοιτάς πίσω σου, βλέπεις πόσα όνειρα έμειναν απραγματοποίητα. Οι περισσότεροι δεν είχαν κάνει ούτε τα μισά και θα πέθαιναν γνωρίζοντας πως γι' αυτό έφταιγαν οι επιλογές που είχαν κάνει, ή δεν είχαν κάνει. Είναι σημαντικό να προσπαθήσεις να πραγματοποιήσεις κάποια όνειρά σου – όταν χάσεις την υγεία σου θα ναι αργά.

2. Εύχομαι να μην δούλευα τόσο σκληρά.

Aυτό ειπώθηκε από όλους τους άντρες. Έχασαν τα παιδικά χρόνια του γιου ή της κόρης τους, δεν έζησαν όσο έπρεπε τη συντροφικότητα. Οι γυναίκες επίσης εξέφρασαν μετάνοια για τον καιρό που έχαναν δουλεύοντας. Κάνοντας πιο απλή τη ζωή σας και κάνοντας πιο συνειδητοποιημένες επιλογές, είναι πιθανό να μην χρειαστείτε το εισόδημα που πιστεύετε πως πρέπει να αποκτήσετε. Και κάνοντας περισσότερο χώρο στη ζωή σας, γίνεστε πιο χαρούμενοι και ανοιχτοί σε νέες ευκαιρίες, που ταιριάζουν περισσότερο στο νέο τρόπο ζωής σας.

3. Εύχομαι να είχα το κουράγιο να εκφράσω τα συναισθήματά μου.

Πολλοί άνθρωποι καταπίεζαν τα συναισθήματά τους για να κρατήσουν ήρεμο περιβάλλον γύρω τους και να αποφύγουν καβγάδες. Έτσι ζούσαν μια μέτρια ζωή. Πολλές ανίατες ασθένειές τους σχετίζονταν, εν μέρει, με την πικρία και την αναπόφευκτη μνησικακία που κουβαλούσαν σ' ολόκληρη τη ζωή τους.

Δεν μπορούμε να ελέγξουμε πώς θα αντιδράσουν οι γύρω μας. Όμως, ακόμη και αν πολλοί άνθρωποι αντιδράσουν άσχημα όταν αρχίσετε να μιλάτε με ειλικρίνεια, στο τέλος αυτό περνά τις σχέσεις σε άλλο επίπεδο, πιο υγιές, ή καταργεί τις λάθος σχέσεις από τη ζωή σας. Όπως και να έχει βγαίνετε κερδισμένοι.

4. Εύχομαι να είχα κρατήσει επαφή με τους φίλους μου.

Συχνά οι ασθενείς δεν είχαν πλήρως αντιληφθεί όλα τα οφέλη μιας παλιάς φιλίας, μέχρι τη στιγμή που έμαθαν πως πέθαιναν. Και τότε δεν ήταν εύκολο να εντοπίσουν τα άτομα αυτά. Πολλοί είχαν απορροφηθεί τόσο πολύ από τις ζωές τους που άφησαν «χρυσές φιλίες» να χαθούν μέσα στα χρόνια. Συχνά οι ετοιμοθάνατοι μετάνιωναν βαθιά που δεν είχαν «ξοδέψει» περισσότερα σε μια φιλία. Όλοι ανεξαιρέτως νοσταλγούν τους φίλους τους όταν πεθαίνουν.

Είναι σύνηθες όταν έχεις πλήρες καθημερινό πρόγραμμα στη ζωή σου να ξεχνάς τους φίλους σου, όμως όταν αντιμετωπίζεις τον θάνατο, οι φυσικές λεπτομέρειες της ζωής δεν μετρούν πια. Οι άνθρωποι θέλουν να τακτοποιήσουν τις οικονομικές τους υποχρεώσεις, όμως ούτε τα λεφτά, ούτε η κοινωνική θέση απασχολούν τους ανθρώπους τις τελευταίες τους στιγμές. Αυτό που μένει τότε σε όλους είναι η αγάπη και οι σχέσεις τους με άλλους ανθρώπους.

5. Εύχομαι να είχα αφήσει τον εαυτό μου να νιώσει ευτυχισμένος.

Αυτό ήταν, παραδόξως, πολύ σύνηθες. Πολλοί δεν αντιλαμβάνονταν πως η ευτυχία είναι επιλογή, παρά μόνο στο τέλος της ζωής τους. Είχαν κολλήσει σε παλιές συνήθειες και συμπεριφορές. Αυτό που λέγεται «βόλεμα» ή «οικείο» γέμιζε τα συναισθήματά τους και τις ζωές τους.

Ο φόβος της αλλαγής τούς έκανε να υποκρίνονται στους άλλους, και στους εαυτούς τους, πως είναι πλήρεις. Όταν είσαι στο νεκροκρέβατο, αυτό που νομίζουν οι άλλοι δεν σε αφορά. Θέλεις να σηκωθείς και να χαμογελάσεις και να απελευθερωθείς από όλα αυτά. Η ζωή είναι επιλογή. Είναι Η ΖΩΗ ΣΟΥ. Πρέπει να επιλέγεις συνειδητά, σοφά και με ειλικρίνεια. Επέλεξε την ευτυχία.

hellas-now

Δημιουργώντας την πραγματικότητά μας

Τα πάντα στην ζωή μας και στην ζωή των γύρω μας επηρεάζονται από τον Νόμο της Έλξης. Είναι η βάση για οτιδήποτε βλέπουμε να εκδηλώνεται στον κόσμο μας, αλλά και στην προσωπική μας εμπειρία.
Ο Νόμος της Έλξης λέει «τα όμοια έλκονται». Όλα όσα έχουν έρθει, ή βρίσκονται τώρα στην εμπειρία μας, δεν έχουν σχέση με τίποτε άλλο παρά μόνο με τις δονήσεις που εκπέμπαμε στο παρελθόν, μέσα από τις σκέψεις και τα συναισθήματά μας.
Ας προσπαθήσουμε να συσχετίσουμε πράγματα που μας συνέβησαν με τις σκέψεις και τα συναισθήματα που εκπέμπαμε προηγούμενα, τότε θα μας γίνει φανερό ότι εμείς τα προσελκύουμε όλα, χωρίς εξαιρέσεις...
Επειδή ο Νόμος της Έλξης ανταποκρίνεται στις σκέψεις που κάνουμε συνεχώς και στα συναισθήματα που τις συνοδεύουν, είμαστε εμείς που δημιουργούμε την πραγματικότητά μας. Και επειδή πολύ συχνά αυτές οι σκέψεις και τα συναισθήματα είναι αρνητικά, προσελκύουμε στην ζωή μας αρνητικές εμπειρίες και καταστάσεις.
Είτε θυμόμαστε κάτι που συνέβη στο παρελθόν, είτε παρατηρούμε κάτι που συμβαίνει στο παρόν, είτε φανταζόμαστε κάτι που αφορά το μέλλον μας, θετικό ή αρνητικό, αυτή η σκέψη στην οποία είμαστε εστιασμένοι, ενεργοποιεί μια δόνηση μέσα μας – και ο Νόμος της Ελξης ανταποκρίνεται σε αυτή την δόνηση τώρα.

Από Σεμινάριο:
«Νόμος της Έλξης»
Βασικό

Oμάδα της Ανθρωπότητας Ελλάδας
www.otan.gr

Τα παιδιά που δεν φοβούνται τα λάθη τους...

Κανένας γονιός δεν θέλει να βλέπει το παιδί του να κάνει λάθη στην ορθογραφία ή να αποτυγχάνει σε ένα διαγωνισμό. Όμως οι ειδικοί μας διαβεβαιώνουν ότι η αποτυχία, μπορεί να μετατραπεί σε πολύτιμη μαθησιακή εμπειρία που πραγματικά βελτιώνει την ικανότητα του παιδιού να πετύχει στο μέλλον.

Η αλήθεια είναι ότι γενικά η αποτυχία μπορεί να προκαλέσει επώδυνα συναισθήματα, σε ένα παιδί (ή σε έναν ενήλικο) όπως θυμό, απογοήτευση ή χαμηλή αυτοεκτίμηση.
Και βέβαια ο τρόπος με τον οποίο το παιδί σας βιώνει αυτά τα συναισθήματα έχει να κάνει με την ηλικία και την ωριμότητά του. Μπορεί, ωστόσο, να μάθει να αναγνωρίζει και να χειρίζεται αυτά τα συναισθήματα και με θετικό τρόπο μας λέει η ειδική ψυχολόγος Michele Borba στο βιβλίο της The Big Book of Parenting Solutions. Και βέβαια να κάνει την αποτυχία ένα καλό μάθημα για την επιτυχία. Άλλωστε όπως λέει ο γνωστός συγγραφέας Vic Johnson: «Στην ζωή δεν υπάρχουν λάθη, μόνο μαθήματα»

Πως να τους μάθετε να μην φοβούνται τα λάθη τους...
Τα παιδιά μαθαίνουν πρώτα από εμάς. Τα παιδιά βλέπουν και αξιολογούν πως αποδεχόμαστε και χειριζόμαστε εμείς την αποτυχία και αυτό επηρεάζει την δική τους αντίδραση. Αν θυμώνουμε βίαια σε περίπτωση που χάσουμε την προαγωγή ή εκνευριζόμαστε με το δάσκαλο του παιδιού λόγω μιας πράξης του ή αμέλειάς του, τότε τα παιδιά μπορεί να αντιγράψουν αυτή τη συμπεριφορά όταν αντιμετωπίζουν τις δικές τους αποτυχίες.

Τι μπορεί να μάθει το παιδί από τα λάθη του;
Με τα λάθη το παιδί μαθαίνει να επεξεργάζεται τα συναισθήματα του. Και εσείς θα πρέπει να το βοηθήσετε να το κάνει σε ασφαλές πλαίσιο. Σύμφωνα με την Michele Borba όταν ένα παιδί χάνει σε ένα επιτραπέζιο παιχνίδι, για παράδειγμα, που παίζει στο σπίτι με τον γονιό του, είναι πολύ πιο εύκολο και πιο ελεγχόμενο ως εμπειρία, από το να χάσει σε ένα δημόσιο περιβάλλον, π.χ. σε ένα διαγώνισμα ή σε έναν αθλητικό αγώνα. Στο σπίτι, μπορεί να «εξασκηθεί» με ασφάλεια σε τέτοιου είδους συναισθήματα και καταστάσεις. Αυτό θα το βοηθήσει να συνηθίσει στον ανταγωνισμό, αλλά σαφώς με πιο ήπιο τρόπο.

Τα λάθη θα το βοηθήσουν να μάθει και να βελτιωθεί
Η ήττα σε ένα παιχνίδι, μπορεί να είναι ιδιαίτερα γόνιμη, αν μέσα από αυτή το παιδί αρχίσει να σκέφτεται τα λάθη του και τρόπους να τα διορθώσει. Ιδιαίτερα σε παιχνίδια στρατηγικής (και όχι τύχης), μπορείτε μετά να του εξηγήσετε το λάθος και να σκεφτείτε μαζί τι θα μπορούσε να είχε κάνει διαφορετικά.

Τα λάθη θα το βοηθήσουν να χτίσει αυτοπεποίθηση
Αντίθετα από ό,τι νομίζουμε, η αυτοπεποίθηση δεν αποκτάται από τις συνεχείς νίκες. Η αυτοπεποίθηση χτίζεται με την επιτυχία που έρχεται μετά από προσπάθεια. Η καλύτερη ανταμοιβή έρχεται όταν κάποιος έχει βιώσει την ήττα, έχει προσπαθήσει και τελικά έχει βρει τρόπους να επιτύχει. Αντίθετα, η εύκολη νίκη δίνει μια μη ρεαλιστική άποψη για τον εαυτό του αφού στον έξω ανταγωνιστικό κόσμο κανείς δεν θα χαρίσει ποτέ τη νίκη.
Και το χειρότερο, οι συνεχείς και εύκολες χαρισμένες νίκες υποσκάπτουν στην πραγματικότητα την αυτοπεποίθηση του παιδιού, αφού του δίνουν εντελώς εσφαλμένη εικόνα για τις πραγματικές του ικανότητες, που όταν κληθεί να τις επιστρατεύσει, θα διαπιστώσει ότι δεν είναι τόσο μεγάλες όσο το αφήναμε να πιστεύει.

Με τα λάθη αποκτά κατανόηση
Το παιδί που χάνει, μπορεί να καταλάβει πώς αισθάνεται ένας φίλος του που έχασε σε ένα παιχνίδι. Αυτό θα βοηθήσει να μην είναι ειρωνικός ή κοροϊδευτικός με όσους χάνουν και να μπορεί να κατανοήσει τα συναισθήματα των άλλων.

Τα λάθη βοηθούν στον αυτοέλεγχο
Η διατήρηση της ψυχραιμίας σε δύσκολες καταστάσεις είναι πολύ σημαντική, ιδιαίτερα για τα αγόρια που είναι πιο ευέξαπτα και ανταγωνιστικά. Μια ήττα θα βοηθήσει το κάθε παιδί να ωριμάσει και να μάθει να αποδέχεται ήρεμα ακόμη και πράγματα που δεν του είναι τόσο ευχάριστα.

Σχετικό:

Learning from Mistakes: Helping Kids See the Good Side of Getting Things Wrong

http://hamomilaki.blogspot.gr