Κάλεσμα για τη Δευτέρα 1 Μαρτίου, 19:00 μ.μ., στο ξενοδοχείο President

Π Ρ Ο Σ Κ Λ Η Σ Η

Την ΔΕΥΤΕΡΑ, 1 ΜΑΡΤΙΟΥ 2010 στις 7:00 μ.μ. στο ξενοδοχείο PRESIDENT στη λεωφόρο Κηφισίας στους Αμπελόκηπους.

Το κίνημα , για Εθνική Αναγέννηση και Δημοκρατική Αντίσταση, που καθημερινά γιγαντώνεται, από τον Έβρο μέχρι την Κρήτη, λέει:

- ΟΧΙ στο λαθρονομοσχέδιο, και τον εξισλαμισμό της Χώρας μας

- ΟΧΙ στην ομοσπονδοποίηση και το διαμελισμό της Ελλάδας

- ΟΧΙ στον ολιγαρχικό εκλογικό νόμο για χειραγωγούμενη Δημοκρατία

- ΟΧΙ στην καταλήστευση του Ελληνικού λαού.

- ΟΧΙ στην Παγκόσμια Διακυβέρνηση της Τραπεζιτικής Χούντας

- ΟΧΙ στον Νέο-Οθωμανισμό και τον Εθνομηδενισμό

Η κρίση δεν θα γίνει η ΕΥΚΑΙΡΙΑ τους. Θα την κάνουμε ΤΑΦΟΠΛΑΚΑ για τα σχέδια της Νέας Τάξης. Η Επιτροπή Εθνικής Σωτηρίας και η Επιτροπή Ενημερώσεως επί των Εθνικών Θεμάτων, οργανώνουν, μαζί με το Ελληνικό Ανανεωτικό Ρεύμα και την Πατριωτική Αυτόνομη Κίνηση Εκπαιδευτικών συγκέντρωση, για να απαντήσουμε στα σχέδια της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης και των ντόπιων συνεργατών της, κατά του Ελληνικού Λαού, και του Έθνους, για κατάργηση της Εθνικής Ανεξαρτησίας, και της Λαικής Κυριαρχίας, και να απαιτήσουμε Κοινωνική Δικαιοσύνη.

Καλούμε κάθε πατριώτη, κάθε Έλληνα, να δώσει το Παρόν, στο ξενοδοχείο ΠΡΕΖΙΝΤΕΝΤ για να διατρανώσουμε προς πάσα κατεύθυνση, ότι.

- Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΝΩΝΕΙ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ

- Η ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ και η ΛΑΪΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ είναι Α Δ Ι Α Π Ρ Α Γ Μ A Τ Ε Υ Τ Ε Σ

- Η ΕΘΝΙΚΗ ΑΠΟΔΟΜΗΣΗ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡAΣΕΙ.Η ΣΥΣΤΡΑΤΕΥΣΗ ΚΑΙ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΕ ΕΝΙΑΙΟ ΜΕΤΩΠΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗΚΑΙ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ ΘΑ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΛΑΟ ΜΑΣ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΗ ΤΩΝ ΕΞΕΛΙΞΕΩΝ.

- ΕΞΩ Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΤΑ ΤΣΙΡΑΚΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Όλοι την ΔΕΥΤΕΡΑ 1 ΜΑΡΤΙΟΥ 2010 στις 7:00 μ.μ στο ξενοδοχείο PRESIDENT στη λεωφόρο Κηφισίας.

- Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΘΝΙΚΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ

- Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΕΩΣ ΕΠΙ ΤΩΝ ΕΘΝΙΚΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ
http://deltio11.blogspot.com

http://epitropi-es.blogspot.com/

Υπάρχουν χρήματα... αλλά δεν είναι για μας!

«Αυτοί που αρπάνε το φαί από το τραπέζι κηρύχνουν τη λιτότητα. Αυτοί που παίρνουν όλα τα δοσίματα ζητάν θυσίες. Οι χορτάτοι μιλάν στους πεινασμένους για τις μεγάλες εποχές που θα‘ρθουν.» Μπέρτολντ Μπρέχτ
“Επιτέλους”! Αυτό αναφώνησε ο πρόεδρος του ΣΕΒ, Δημ. Δασκαλόπουλος, μετά το πρόσφατο διάγγελμα του πρωθυπουργού. Ενθουσιάστηκε από τη σκληρότητα των μέτρων που εξαγγέλθηκαν. Τώρα που μπήκαμε σε επιτήρηση θα πλέει σε πελάγη ευτυχίας. Τον περασμένο Οκτώβριο βρέθηκε σε μια έκθεση στο Λονδίνο κι αγόρασε ένα πίνακα 1,5 εκατ. $. Όσα θα βγάλει ένας εκπαιδευτικός δουλεύοντας 60 χρόνια ή ένας εμποροϋπάλληλος δουλεύοντας 80 χρόνια ! Είναι να μη χαίρεται με τη σκληρή λιτότητα (των εργαζομένων) και με την επιτήρηση;
Στην ελληνική κοινωνία υπάρχει συσσωρευμένος τεράστιος πλούτος κι εμείς πρέπει πάλι να πληρώσουμε για χρέη που ποτέ δεν δημιουργήσαμε. Τα ταμεία είναι άδεια αλλά και οι τσέπες μας επίσης. Ποιοι έχουν τέλος πάντων τα λεφτά;
Ας δούμε ορισμένα παραδείγματα :
Τα τελευταία 12 χρόνια το ΑΕΠ της χώρας αυξήθηκε κατά 60%. Αφού το δικό μας – των εργαζομένων – εισόδημα δεν αυξήθηκε καθόλου, ΠΟΥ ΠΗΓΕ ΟΛΟΣ ΑΥΤΟΣ Ο ΠΛΟΥΤΟΣ ;
30.000 ελληνικές οικογένειες διαθέτουν στα τμήματα private banking των τραπεζών περίπου 50 δις € ενώ άλλα 40 δις έχουν καταθέσει έλληνες πολίτες στο εξωτερικό. Μάλλον δημόσιοι υπάλληλοι θα ‘ναι.
Μόνο οι εισηγμένες στο Χρηματιστήριο εταιρείες είχαν κέρδη: 11,8 δις € το 2009, 10 δις το 2008 και 11,3 δις το 2007. Η Εθνική Τράπεζα την τελευταία πενταετία είχε κέρδη 6,3 δις €. Το 2009 η ΔΕΗ πραγματοποίησε κέρδη 1,1 δις ενώ προέβλεπε ο προϋπολογισμός της 531 εκατ. €.
Ελληνικές επιχειρήσεις (υπολογίζονται 4.000) έχουν επενδύσει σχεδόν 20 δις € στο εξωτερικό, από τα οποία τα 16 δις στα Βαλκάνια.
Την τετραετία 2004 – 2008 χαρίστηκαν πάνω από 9 δις € σε περίπου 50.000 επιχειρήσεις ( τα 5,1 δις από τη μείωση του συντελεστή φορολόγησης των κερδών από 35% σε 25% και 3,5 δις από τις δυο ρυθμίσεις περαίωσης ανέλεγκτων χρήσεων.)
Υπάρχουν 10.000 υπεράκτιες (offshore) εταιρείες ελληνικών συμφερόντων που διακινούν γύρω στα 500 δις € και το δημόσιο χάνει ετησίως από φόρους 6 δις.
Κάθε χρόνο οι καταναλωτές πληρώνουν και οι επιχειρήσεις εισπράττουν αλλά δεν αποδίδουν περί τα 6 με 6,5 δις € από ΦΠΑ.
Η εισφοροδιαφυγή φτάνει τα 8 δις € ετησίως.
Πάνω από 5.000 επιχειρήσεις οφείλουν 31 δις € στο δημόσιο.
Οι έλληνες εφοπλιστές αγόρασαν το 2009 -χρονιά κρίσης- 164 μεταχειρισμένα πλοία διαθέτοντας 3,16 δις $. Μικρό ποσό για τους εφοπλιστές. Ο ελληνικός εφοπλισμός ελέγχει σχεδόν το 20% του παγκόσμιου στόλου και το 40,9% της κοινοτικής ναυτιλίας. Αν και αποτελεί παγκόσμια δύναμη στηρίζεται σημαντικά από το ελληνικό τραπεζικό σύστημα. Η Εθνική Τράπεζα τους έχει δανείσει 3,5 δις €, η Πειραιώς 2 δις € κι ακολουθούν οι υπόλοιπες. Με τις δικές μας, τις λαϊκές αποταμιεύσεις – καταθέσεις οι τράπεζες χρηματοδοτούν το «θαύμα» της ελληνικής ναυτιλίας.
Κι επειδή είμαστε παραδοσιακά ναυτική χώρα δεν θα μπορούσε να υστερούμε και σε κότερα, θαλαμηγούς κλπ. Ο Θοδ. και Γιάννα Αγγελοπούλου πούλησαν τη θαλαμηγό τους -που ήταν η καλύτερη στη χώρα- κι αγόρασαν ένα υπερσύγχρονο mega yacht μήκους 85,6 μέτρων κι αξίας 150 εκατομ. $. Ο εφοπλιστής Προκοπίου έχει παραγγείλει θαλαμηγό 106 μέτρων και αξίας πάνω από 100 εκατ.$. Ο Π. Δράγνης έχει κότερο 82 μέτρα. Έχει γραφτεί ότι η θαλαμηγός του Μελισσανίδη κοστίζει 65 εκ., του Κούστα 60 εκ., του Βαφειά το ίδιο κι ακολουθούν άλλοι με ακριβότερα κι άλλοι με φθηνότερα κότερα, όπως Κοπελούζος, Πατέρας, Τσάκος, Αλαφούζος, Δημ. Κωστόπουλος, Ρέστης, Βασιλάκης, Κοντομηνάς, Μαρινόπουλος κλπ. Ο Σπ. Λάτσης νοικιάζει την 117 μέτρων «Τurama», σε μη έχοντες κότερο επιχειρηματίες, αντί 90.000 € τη μέρα !
Μη νομίσετε ότι υστερούμε και στον αέρα. Διακόσια είκοσι ιδιωτικά αεροπλάνα είναι καταγεγραμμένα στα ελληνικά νηολόγια (χώρια όσα είναι σε νηολόγια του εξωτερικού ). Η Μαρ. Λάτση έχει 3 ιδιωτικά τζετ (Boeing 757, Boeing 737 και Gulfstream IV), o Βγενόπουλος 2 (Cesna και Falcon 900), o M.Κυριακού ένα και καλό αξίας 50 εκ., ο Ρέστης ένα των 47 εκ., ο Κόκκαλης, ο Μελισσανίδης, ο Τσακίρης, ο Μαρινάκης, ο Θοδ. κι η Γ. Αγγελοπούλου και πολλοί άλλοι. Τα έξοδα συντήρησης ενός τέτοιου αεροσκάφους φτάνουν το χρόνο 1 με 1,5 εκατ. € !
Ο Λ. Λαυρεντιάδης ξόδεψε το Δεκέμβρη 70 εκ. € κι αγόρασε το 31,3% της Proton Bank αφού πρωτύτερα είχε δώσει 36 εκ. για το 50% του γηπέδου Καραϊσκάκη και άλλα 86 εκ. για να επαναγοράσει τη «Νεοχημική», από την πολυεθνική Carlyle. Έδωσε και κάτι «ψιλά» για ν’ αποκτήσει μερτικό σε κάποια από τα μεγαλύτερα ΜΜΕ της χώρας (13,53% στον Πήγασο, που ελέγχει ΜEGA και Έθνος, 9,62% στην Ελευθεροτυπία, κι ελέγχει Flash 9.61, Espresso, City Press, Αthens News, Σφήνα, Ισοτιμία κλπ). Ο Β. Ρέστης αγόρασε το πιο αναγνωρίσιμο τουριστικό αξιοθέατο του Μαυροβουνίου, το νησάκι του Αγ. Στεφάνου, ξοδεύοντας 30 εκ. € και σχεδιάζει να επενδύσει 50 εκ. χτίζοντας βίλες σε αυτό.
Έρευνα του Hotels.com (καλοκαίρι 2009) έδειξε πως η ακριβότερη σουϊτα στον κόσμο νοικιάζεται 50.000$ και είναι του Grand Resort στο Λαγονήσι Αττικής!
Σύμφωνα με στοιχεία του ΕΟΤ, από το Μάρτη του 2005 ως τον Οκτώβρη του 2009, είχαν υπαχθεί στον αναπτυξιακό νόμο (Ν. 3290/04) 1790 επενδύσεις ξενοδόχων προϋπολογισμού 5,7 δις € και επιδοτήθηκαν με 2,5 δις €. Δηλαδή το 44% ήταν από δικά μας λεφτά. Τζάμπα επενδυτές μιας και τα υπόλοιπα είναι δανεικά από τις δικές μας καταθέσεις στις τράπεζες.
Πάνω που πήγαν να μας πείσουν πως «δεν υπάρχει σάλιο» και λίγο μετά την ανακοίνωση της επιτήρησης, πληροφορηθήκαμε ότι αγοράζουμε 6 γαλλικές φρεγάτες κόστους 2,5 δις €, για να υπερασπίζουν τα «εθνικά μας δίκαια» ανοιχτά της Σομαλίας και στον Περσικό κόλπο.
Δεν αναφέρομαι καθόλου στις μίζες και στα σκάνδαλα (Siemens, Βατοπαίδι, δομημένα ομόλογα, διαγραφή προστίμου 5,5 δις € της «Ακρόπολης» κλπ) γιατί είναι γνωστά. Άλλωστε έχει επιληφθεί κι η ελληνική …«δικαιοσύνη».
Ούτε στα 28 δις € που τέθηκαν στη διάθεση των τραπεζών και τώρα τα χρησιμοποιούν για να δανείσουν το κράτος σαν κοινοί τοκογλύφοι.
Μπορεί να ζούμε όλοι στην ίδια χώρα αλλά είμαστε δυο διαφορετικές χώρες, δυο διαφορετικοί και αντίθετοι κόσμοι. Δυο κόσμοι μέσα στην ίδια χώρα.
Από τη μια ο κόσμος μας: ανεργία, απολύσεις, τρομοκρατία κι εξευτελισμοί στους χώρους δουλειάς, ανασφάλιστη εργασία, μερική απασχόληση, προσωρινή απασχόληση, συντάξεις των 400€ , μισθοί των 700 €, σύνταξη στα 67, δάνεια και κάρτες, τα φροντιστήρια των παιδιών, η βενζίνη στα 1,4 €, ο 14ος μισθός που κόβεται , η κατάργηση των συμβάσεων, ο φόβος κι η αγωνία για το αύριο.
Κι απ’ την άλλη ο κόσμος τους: τραπεζίτες, επενδυτές, golden boys, βιομήχανοι κι εφοπλιστές, πολυτελείς επαύλεις, ιδιωτικά τζετ, θαλαμηγοί, χειροποίητες Bentley και θηριώδη Hummer, διαμάντια και τσάντες Luis Vitton και Hermes, η Μύκονος, το Κολωνάκι και η Εκάλη, σαλέ και σούσι μπαρ, χαριτωμένοι μόδιστροι και «καλλιτεχνάδες διανοούμενοι λινάτσες», όπως λένε κι οι Active Member. Ένας κόσμος σπατάλης, χλιδής , σαπίλας και παρακμής.
Τελικά λεφτά υπάρχουν αλλά όχι για μας. Είναι δικά μας αλλά δεν είναι για μας. Εμείς τα «γεννήσαμε» αλλά δε μας ανήκουν. Φταίμε όμως κι εμείς γιατί όπως λέει κι η παροιμία «αν δεν εγονάτιζε η καμήλα δεν τηνε φορτώνανε». Η επίθεση που δεχόμαστε από ΠΑΣΟΚ – ΝΔ –ΕΕ και κεφαλαιοκράτες (διεθνείς και εθνικούς) δε θα σταματήσει ποτέ από μόνη της. Τώρα πρέπει να αναχαιτίσουμε την επίθεση, τώρα να διεκδικήσουμε αναδιανομή του πλούτου, έξοδο από τη ληστρική Ε.Ε. του κεφαλαίου. Για να επιστρέψει πάνω από την Ευρώπη το φάντασμα που κάποτε πλανιόταν, όπως έλεγε ο Μαρξ. Για ν’ αρχίσουν πάλι να τρέμουν οι ξεσαλωμένες, σήμερα, κυρίαρχες τάξεις.
Γιάννης Κυριακάκης
Οικονομολόγος, εκπαιδευτικός

WWF: Οι αυτόκλητοι "προστάτες" της φύσης...

Όλοι θα έχετε ακούσει να μιλάνε για την WWF με τα καλύτερα λόγια και ότι οπωσδήποτε μπορείτε να εμπιστεύεστε. Οργάνωση γεμάτη ανθρώπους χαμογελαστούς, προθυμότατους, που θέτουν υπό την προστασία τους την κηδεμονία των ζώων και την προστασία της φύσης. Οργάνωση «παράδειγμα» που πρέπει να υποστηρίζεται ηθικά και οικονομικά.
Κάπως έτσι το σκεφτόμουν κι εγώ κι ευχαρίστως κατέθετα τον οβολό μου, μέχρι που ενημερώθηκα επαρκέστερα.
Σύμφωνα με τον John Philippson καθηγητή της Οξφόρδης σε μια αναφορά του (1989): WWF, Οργάνωση που από το 1961 (έτος ίδρυσής της) έχει ήδη θησαυρίσει από τις δωρεές ανθρώπων παγκοσμίως.
Πως γεννήθηκε όμως η WWF; Από την ομάδα Bildeberg ( μητέρα της Παγκόσμιας Νέας Τάξης) μαζί με τον πρίγκιπα Φίλιππο (σύζυγο της βασίλισσας Ελισάβετ της Αγγλίας).
Ναι τον ίδιο Φίλιππο που οργανώνει κυνήγια κατακρεούργησης αλεπούδων, για διασκέδαση.
Μερικούς μήνες πριν από την ίδρυση της WWF, o Phillipson συμμετείχε μαζί με τη βασίλισσα σε βασιλική περιοδεία στην Ινδία. Το πρόγραμμα εκείνης της περιοδείας προέβλεπε και κυνήγι τίγρης. Κατσίκες δεμένες σε δέντρο που η οσμή τους έλκυε μια τίγρη με σκοπό μόνο και μόνο να την σκοτώσει ο « περιβαλλοντολόγος» Φίλιππος.
Όταν αυτή η ιστορία πήρε δημοσιότητα και η φωτογραφία του Φίλιππου με το πόδι ακουμπισμένο πάνω στο άψυχο πτώμα της τίγρης εμφανίστηκε στις εφημερίδες, η απήχηση ήταν πολύ μεγάλη.
Στην ίδια περιοδεία, κατά την διάρκεια άλλου κυνηγιού μαζί με τον Alex Douglas Hume, ο συντηρητικός πρωθυπουργός, πρόεδρος της ομάδας Bilderberg. Ο Ian MacPhail, ο πρώτος διευθυντής της WWF international, δήλωσε τότε σε ένα τηλεοπτικό συνεργείο ότι ένας θυλυκός ελέφαντας και το μικρός της ήταν «στοχοθετημένα». Ο Φίλιππος πυροβόλησε την μητέρα και το μικρό το έσκασε πανικοβλημένο.
Ο MacPhail ανέφερε ότι βοήθησε στην συγκάλυψη αυτού του περιστατικού, λόγω του ότι η WWF, βρισκόταν υπό …..ίδρυση . Σύντομα όμως άλλαξε γνώμη: « Με σφιγμένη καρδιά δηλώνω ότι έκανα λάθος. Ο Ρινόκερος, ο Ελέφαντας και το Πάντα έχασαν πια το καράβι και η νέα Κιβωτός του Νώε έφυγε χωρίς αυτά.»
H WWF δημιουργήθηκε για σκοπούς τελείως διαφορετικούς από αυτούς της προστασίας και κηδεμονίας των ζώων.
Είναι ένα όργανο με το οποίο ελέγχονται οι προστατευόμενες φυσικές περιοχές της Αφρικής και όπου αλλού, στις οποίες ομάδες τρομοκρατών και μισθοφόρων μπορούν να συνευρεθούν, να εκπαιδευτούν και να ξεπεραστούν τα διάφορα όρια προκαλώντας γενοκτονίες σε χώρες, όπως η Ruanda και το Burundi.
H WWF συντονίζει και χρηματοδοτεί την συστηματική σφαγή των ανθρώπων και ζώων. Συνεχίζει βέβαια να πλουτίζει από το παράνομο εμπόριο ελεφαντοστού, αντί να το σταματήσει.
Το δυστύχημα είναι ότι πολλές από αυτές τις πρωτοβουλίες «χρηματοδοντούνται» από δωρεές ανθρώπων που αφελώς νομίζουν ότι βοηθάνε τα ζώα.
Διαβάζοντας όλα αυτά φυσικά με τίποτα δεν θα έβαζα σε αμφιβολία την καλή πίστη των εκατοντάδων χιλιάδων εθελοντών της WWF, οι οποίοι αγαπούν πραγματικά τα ζώα και τα συμφέροντά τους είναι στην καρδιά. Αμφιβάλω όμως πια για την καλή πίστη των ισχυρών, τα απώτερα σχέδια των επιχειρήσεων, ενώσεων, κρατών, ΜΜΕ, γιατί δυστυχώς ελέγχονται πλήρως από τον Θεό του χρήματος.
Κι αναρωτιέμαι πως γίνεται να δημιουργώ μια Οργάνωση για την προστασία του περιβάλλοντος και των ζώων και συγχρόνως να σκοτώνω ένα ζώο μπροστά στο μικρό της και να χρηματοδοτώ πολιτοφυλακές που σπέρνουν τον όλεθρο στις φτωχότερες περιοχές της Αφρικής.
το κείμενο είναι ελεύθερη απόδοση του
Πλανεμένος
Από: http://informazionetrasparente.blogspot.com/2010/02/wwf-linganno-genocidi-africani-e.html

Αγαπημένε μου «φίλε» Γερμανέ

... δε λέω... φτιάχνεις και γαμώ τ' αυτοκίνητα, αλλά μωρέ.. πώς να το πω? δεν είναι τόσο ευγενικό να παίζεις με κάποια σύμβολα.. Και θα σου πω γιατί: εσένα π.χ. θα σου άρεσε να περιγελούν κάποια στοιχεία της εθνικής σου ταυτότητας; Δε νομίζω.. Δε μπορείς να λες ότι η επιπολαιότητα είναι στοιχείο του DNA του κάθε Έλληνα.. Αν το θέσουμε έτσι, τότε κι ο ναζισμός είναι στοιχείο του DNA κάθε Γερμανού.. Ισχύει; Σόρρυ κιόλας που στο λέω έτσι, αλλά ξέρω πόσο πολύ σε πονάει το συγκεκριμένο θέμα.. Στο άρθρο που διάβασα, πέρα ότι μας αποκαλείς «απατεώνες» (ok δε λέω ότι έχεις τελείως άδικο, αλλά μη ξεχνάς ότι η Ζήμενς μάλλον Γερμανική είναι. Μη ξεχνάς ότι απάτη δε γίνεται μόνο με έναν) εγώ αυτό που κατάλαβα είναι ότι σε νοιάζουν τα λεφτουδάκια σου. Ok! Με το δίκιο σου.. κι εμένα θα με ένοιαζαν.. όταν όμως έκανες τα στραβά μάτια για να μπούμε στην ΟΝΕ, τότε προείχε για σένα η δημιουργία μιας ελεύθερης οικονομικής ζώνης όπου θα μπορούσες να προωθήσεις προνομιακά τα προϊόντα σου.. Είχες ένα ρίσκο και το πήρες. Μη ζητάς τώρα τα ρέστα… είναι σαν να λέω εγώ στον ΟΠΑΠ «που’ σαι μεγάλε; ok έπαιξα στο Τζόκερ 50 ευρώ δελτίο αλλά δε μου κάθισε.. φέρτα πίσω τώρα.».. δε γίνονται αυτά τα πράγματα.. Άκου να δεις όμως τι μπορεί να γίνει: ας πληρώσει η χώρα σου τις αποζημιώσεις για τα εγκλήματα που έγιναν στη χώρα μου στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ας επιστρέψει και το χρυσό που υφάρπαξε, και τότε τα συζητάμε.. Για να μη σου πω ότι θα σου άξιζε να ακυρωθούν όλες οι παραγγελίες και οι συμβάσεις για αμυντικό εξοπλισμό που τόσο πολύ καίγεσαι να μας πουλήσεις.. Νομίζω και μόνο έτσι συμμορφώνονται αρκετά καλά τα Δημοσιοοικονομικά μας.. Άλλωστε κάτι Λέοπαρντ του κώλου που μας μοσχοπουλάς όταν ήμουν στο στρατό και πηγαίναμε να κάνουμε καμιά βολή, έριχναν μια κανονιά και μετά έπαιρναν φωτιά.. για να μη σου θυμίσω τί μεγάλη, τεράστια επιτυχία έχουν τα υποβρύχιά σου ντηζάιν ιν Τζέρμανυ και που αγοράσαμε, τα οποία μπατάρουν.. μιλάμε για πρώτο πράμα! Γι’ αυτό σου λέω.. άστο. Μη μιλάς. Έχεις κι εσύ τη φωλιά σου χεσμένη. Compriende? Ήρθε τώρα ο Ούννος κι ο Βησιγότθος να παίξει με την όμορφη Αφροδίτη μας.. Η Αφροδίτη μεγάλε είναι μια χαρά. Πάντα ήταν εδώ και 2.500 χρόνια. Και το δαχτυλάκι της βάλτο εκεί που ξέρεις.

Micalis K.

Το στημένο παιχνίδι των γνωστών διεθνών τραπεζιτών στην Ελλάδα

Ανατριχιαστικός είναι ο μηχανισμός με τον οποίον συγκεκριμένοι τραπεζικοί κολοσσοί κερδοσκόπησαν εναντίον της χώρας μας, με αποτέλεσμα αυτοί μεν να κερδίσουν ποσά ύψους εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, η Ελλάδα δε να τεθεί υπό ξένη οικονομική κηδεμονία. Αξίζει να τον περιγράψουμε σε αδρές γραμμές.
Το αποφασιστικό εργαλείο στο παιχνίδι που παίχτηκε εναντίον της Ελλάδας είναι ένα εντελώς πρόσφατο χρηματοπιστωτικό προϊόν που ονομάζεται CDS (από τα αρχικά των αγγλικών λέξεων creditdefaultswaps).
Πρόκειται για ασφάλιση κατά της περίπτωσης μη αποπληρωμής ενός χρέους. Μια τράπεζα π.χ. που αγοράζει ομόλογα ενός κράτους ασφαλίζει το ποσό που έδωσε σε μια άλλη τράπεζα, η οποία είναι υποχρεωμένη να της δώσει αυτή τα λεφτά της, αν το κράτος χρεοκοπήσει και βρεθεί σε αδυναμία να εξοφλήσει τα ομόλογά του όταν λήξουν ή να πληρώσει ενδιαμέσως τους τόκους. Εννοείται ότι όσο πιο επισφαλής είναι η οικονομική κατάσταση μιας χώρας τόσο υψηλότερα ασφάλιστρα θα απαιτήσει η τράπεζα που ασφαλίζει το χρέος. Το στοιχείο που σοκάρει είναι ότι τρεις και μόνο τραπεζικοί κολοσσοί, η γερμανική Ντόιτσε Μπανκ και οι αμερι-κανικές Γκόλντμαν Ζαξ και Τζ. Π. Μόργκαν ελέγχουν τον 75% (!) της παγκόσμιας αγοράς των CDS.
Πάμε τώρα στην περίπτωση της Ελλάδας. Περί τα μέσα Γενάρη, περίπου δέκα ημέρες πριν η χώρα μας αναζητήσει αγοραστές για το πενταετές ομόλογό της, η Ντόιτσε Μπανκ δημοσιοποιεί μια έκθεση – φωτιά για την ελληνική οικονομία, όπου αναφέρει πως πάμε χάλια και δεν αποκλείεται κατάρρευση.
Αμέσως μετά κινητοποιείται το τμήμα της CDS της Ντόιτσε Μπανκ. Ζητάει πολύ υψηλότερα ασφάλιστρα για το ελληνικό χρέος, αφού υποτίθεται ότι η χώρα μας βρίσκεται σε επικίνδυνη κατάσταση, όπως λέει το τμήμα μελετών της... ίδιας τράπεζας!
Αφού το επιτόκιο των CDS για την Ελλάδα ανεβαίνει, περνάει αμέσως το μήνυμα παγκοσμίως στο χρηματοπιστωτικό σύστημα: τα διεθνή ΜΜΕ που δρουν ως «παπαγαλάκια» των κερδοσκόπων ουρλιάζουν ότι η ελληνική οικονομία παραπαίει, η ανενημέρωτη κοινή γνώμη τρομοκρατείται και οι επαΐοντες καταλαβαίνουν ότι στοχοποιήθηκε η Ελλάδα και οδεύει προς οικονομικό «γδάρσιμο».
Εν συνεχεία η ίδια η Ντόιτσε Μπανκ μαζί με την Γκόλντμαν Ζαξ αναλαμβάνουν να... πουλήσουν τα ελληνικά ομόλογα! Να τα προωθήσουν στους υποψήφιους αγοραστές! Ναι, αυτοί ακριβώς που συμμετείχαν ενεργά στην οργάνωση του κλίματος καταρράκωσης της ελληνικής οικονομίας για να διευκολυνθούν οι κερδοσκοπικές επιθέσεις! Δεν πρόκειται περί κακόγουστου αστείου. Μιλάμε εντελώς σοβαρά. Η ελληνική κυβέρνηση, όπως και πάμπολλες άλλες κυβερνήσεις, υποχρεώνεται αντικειμενικά να προστρέξει στις τράπεζες που ελέγχουν την αγορά CDS, παρ' όλο που υπονομεύουν την Ελλάδα. Τους πληρώνει ουσιαστικά «προστασία», με τη χυδαία έννοια του όρου, ελπίζοντας να τις εξευμενίσει ώστε να την βοηθήσουν να δανειστεί με ανεκτά επιτόκια.
Η Ντόιτσε Μπανκ λοιπόν ως ανάδοχος τράπεζα μαζί με την Γκόλντμαν Ζαξ και άλλες, που παίζουν πολύ δευτερεύοντα ρόλο, καθορίζουν ουσιαστικά το επιτόκιο με το οποίο θα διαθέσει τα ομόλογά της η κυβέρνηση Παπανδρέου, η οποία στην πραγματικότητα δεν έχει περιθώρια να μη συμμορφωθεί στις υποδείξεις τους.
Εννοείται ότι η Ντόιτσε Μπανκ και η Γκόλντμαν Ζαξ έχουν ενημερώσει τους πελάτες τους, οι οποίοι τρέχουν σαν τρελοί να αγοράσουν ελληνικά ομόλογα με επιτόκιο 6,2%, γιατί φυσικά οι τράπεζες αυτές γνωρίζουν εκ των ένδον πως έχει στηθεί το παραμύθι της δήθεν επαπειλούμενης χρεοκοπίας.
Η Ντόιτσε Μπανκ και η Γκόλντμαν Ζαξ εισπράττουν παχυλές προμήθειες εκατομμυρίων ευρώ από τους πελάτες τους, ενώ αγοράζουν και οι ίδιες μεγάλες ποσότητες χρυσοφόρων ελληνικών ομολόγων.
Τώρα ετοιμάζουν τον επόμενο γύρο ελληνικού δανεισμού, στήνοντας σκηνικό για ακόμη μεγαλύτερα κέρδη φυσικά...
ΤΩΡΑ ΤΡΕΜΟΥΝ Τα κράτη, όμηροι των τραπεζών
ΚΑΘΥΒΡΙΖΟΥΝ την Ελλάδα οι Γερμανοί. Έχουν όμως ταραχθεί ακόμη και αυτοί από την επίδειξη δύναμης των τραπεζών.
«Η Κοινότητα θα έπρεπε να σκεφθεί πώς θα μπορέσει να αποξηράνει αυτόν τον βάλτο (των τραπεζών) που πιάνει ομήρους ολόκληρες χώρες» έγραψε σε πρωτο-σέλιδο κύριο άρθρο της η «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε». Η «Μοντ» είναι εξοργισμένη: «Μόλις έναν χρόνο αφότου τα κράτη έσωσαν τις τράπεζες αφιερώνοντας κολοσσιαία ποσά και στις δύο όχθες του Ατλαντικού -25% του ΑΕΠ σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα- τα χρεωμένα κράτη πέφτουν θύματα επιθέσεων από τα ίδια τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα που διέσωσαν. Αυτό είναι ένα από τα πικρά μαθήματα της ελληνικής κρίσης» ομολογεί η γαλλική εφημερίδα.

Γιώργος Δελαστίκ

"Έθνος" 16.2.2010

"Δώστε μου τον έλεγχο της κυκλοφορίας και έκδοσης του χρήματος μιας χώρας και δεν με νοιάζει καθόλου ποιός φτιάχνει τους νόμους της..." Mayer Amschell Rothchild (ιδρυτής της τραπεζικής δυναστείας των Rothchild)

Η ανοχή στον εξευτελισμό και την ταπείνωση με στόχο τη «διάκριση» προάγει κοινωνίες ανθρώπων- λάφυρων

Βγαίνω από το μετρό του Συντάγματος και ανεβαίνω τις σκάλες που σε οδηγούν σε ένα από τα τρία κεντρικά και πολυτελή ξενοδοχεία της περιοχής. Η μέρα είναι ηλιόλουστη, από αυτές τις πρώτες καλοκαιρινές χειμωνιάτικες μέρες που έκαναν την εμφάνισή τους γλυκές σαν αμαρτία την περασμένη εβδομάδα. Ένα πρωινό ραντεβού με ένα συγγραφέα, προκειμένου να μιλήσουμε για το βιβλίο του, με φέρνει σ’ αυτά τα μέρη. Περιμένω καρτερικά στη ρεσεψιόν, μετανιώνοντας που έβγαλα τα γυαλιά ηλίου μου, παρ’ όλο που βρίσκομαι σε κλειστό χώρο. Η αντανάκλαση του ήλιου μετατρέπει μια συνηθισμένη εργάσιμη μέρα ένα απαιτητικό επαγγελματικό ραντεβού σε υπόσχεση καλοκαιρινής ραστώνης.
Ξαφνικά, όλα σκοτεινιάζουν. Ένα ψηλό, όμορφο κορίτσι, από αυτά που όλοι γνωρίζουμε από την τηλεόραση και τα περιοδικά, με αξιώσεις για τίτλους στα καλλιστεία και εμφανίσεις σε βραδινές τηλεοπτικές εκπομπές ντυμένο με το τζιν και τις μπότες του, ένα λουλούδι της νιότης, κατευθύνεται προς τη ρεσεψιόν. Στην αρχή δεν την πρόσεξα. Ήταν πιο όμορφη από κοντά, απλά βαμμένη, αναδεικνύοντας τις αρετές της ηλικίας της, με ένα δυστυχισμένο, απλανές βλέμμα, στοιχείο γοητευτικό για πολλούς άνδρες που θέλουν διακαώς να παίξουν το ρόλο του σωτήρα. Δίπλα της, δύο κύριοι. Μεσήλικες, κοντοί, με απλά ρούχα, χωρίς κανένα χαρακτηριστικό επαγγελματικής ή κοινωνικής καταξίωσης, συνόδευαν αυτό το κορίτσι, ζητώντας σε ένα τέτοιο ξενοδοχείο δωμάτιο ημιδιαμονής. Οι ρεσεψιονίστ εξεπλάγησαν. Δεν ήταν συνηθισμένοι σε μια τέτοια απροκάλυπτη απαίτηση, ιδίως όταν έχουν συνηθίσει να φιλοξενούν ανθρώπους, όχι αμέμπτου ηθικής, αλλά με μεγαλύτερη διπλωματική, λόγω της οικονομικής επιφάνειας που διαθέτουν, κάλυψη. Ήταν σαφές ότι ποτέ κανένας δεν τους είχε ζητήσει στο παρελθόν ένα δωμάτιο ημιδιαμονής, κανένας δεν σκέφτηκε ποτέ να περάσει λίγες ώρες αχαλίνωτου ή απλώς πληρωμένου σεξ σε ένα από αυτά τα ξενοδοχεία χωρίς να προσφέρει τουλάχιστον στην εν λόγω κυρία μια ολοκληρωμένη διαμονή, έστω και ένα πρωινό. Η άκομψη και ιδιαίτερα επιπόλαιη κίνηση των εν λόγω κυρίων, να περιφέρουν σαν έπαθλο ένα τέτοιο κορίτσι πρωί-πρωί, χωρίς να έχουν διάθεση να την προστατέψουν, έστω για λόγους κοινωνικής κατακραυγής, μαρτυρούσε τον επαρχιώτικο χαρακτήρα τους και την ακόρεστη, φαλλική βούληση για επίδειξη και κομπασμό. Αφήνοντας στην άκρη τη φτήνια.
Είναι σαφές ότι δεν ανακάλυψα την πυρίτιδα. Δεν είδα κάτι που δεν φανταζόμουν ή δεν γνώριζα. Ότι δηλαδή πολλά από αυτά τα κορίτσια που περιφέρουν την ομορφιά τους σαν έπαθλο από κανάλι σε κανάλι εργάζονται ως συνοδοί πολυτελείας ή πληρώνουν το νοίκι τους προσφέροντας το κορμί τους στον αγοραίο έρωτα. Παρ’ όλο τον κυνισμό της εποχής που επιτάσσει να μην εκπλήσσεσαι με τίποτα, όταν πέφτεις πάνω σε ένα τέτοιο περιστατικό, βλέποντας με τα ίδια σου τα μάτια τις φάτσες των κυρίων που λιγουρεύονται νεανική σάρκα με βούλα -οι τίτλοι των καλλιστείων ανεβάζουν την ταρίφα-, πάντα οργίζεσαι, απογοητεύεσαι. Σκέφτεσαι τα όνειρα των κοριτσιών που έχουν καλλιεργηθεί με τις ευλογίες της οικογένειάς τους (αχ, αυτές οι μανάδες!), την προσπάθεια, τον αγώνα, την ανοχή στον εξευτελισμό, στην ταπείνωση, με μόνο στόχο να ξεφύγουν από την αφάνεια, να καταξιωθούν στο χώρο του μόντελινγκ και αργότερα να κάνουν ένα καλό -δηλαδή πλούσιο- γάμο ή να απορροφηθούν από το χώρο της τηλεόρασης. Μια ευθύγραμμη επιλογή ζωής, η οποία σπάνια καταλήγει σ’ αυτό που είχαν εξαρχής στο μυαλό τους, οδηγεί αυτά τα ακαλλιέργητα κορίτσια στον κυκεώνα του trafficking, του εμπορίου λευκής σαρκός με τη χορηγία των ΜΜΕ, την υποστήριξη επιχειρηματιών και την ευλογία της αγίας ελληνικής οικογένειας. Και όταν βλέπω τηλεοπτικές εκπομπές αναζήτησης του καλύτερου μοντέλου, όπως αυτή που ολοκληρώθηκε μόλις πρόσφατα, με τους «καθηγητές-κριτές» να δίνουν μαθήματα ζωής και πειθαρχίας για μια αγορά που δεν υπάρχει τελικά στην Ελλάδα, τόσο διογκώνεται στο μυαλό μου η εικόνα του διψασμένου επαρχιώτη με το παχύ μουστάκι τη στιγμή που κλείνει το μάτι ζητώντας ένα δωμάτιο, δείχνοντας το απόκτημά του-λάφυρο, που σε λίγο θα γίνει δικό του έστω και με ημιδιαμονή.
Μαρία-Ελένη Σπυροπούλου
CityPress 22.02.2010

http://www.citypress.gr/

Στην Ελλάδα από αρχαιοτάτων χρόνων υπάρχουν κάποιοι έτοιμοι να παραδώσουν την πατρίδα στον εισβολέα...

Όταν οι ολιγαρχικοί θέλησαν να προδώσουν την Ελλάδα στους Πέρσες πριν τη μάχη των Πλαταιών:

Από το 508 π.Χ., που ιδρύθηκε η δημοκρατία στην Αθήνα, η Ολιγαρχική παράταξη κατάλαβε ότι ποτέ δεν θα μπορούσε να επανέλθει στην εξουσία μέσω της πλειοψηφικής θέλησης των πολιτών. Ωστόσο, η διαχρονική της νοοτροπία "η εξουσία για την εξουσία" και η πλήρης αδιαφορία της για το κοινό καλό, συχνά την οδήγησαν -ήδη από την αρχαιότητα- να συμμαχεί με τους εχθρούς της πατρίδας, με αποκλειστικό γνώμονα την ανακατάληψη του κράτους θυσιάζοντας πάνω σε αυτό τον αλαζονικό βωμό την εθνική ανεξαρτησία και τη λαϊκή κυριαρχία. Το απόσπασμα που ακολουθεί, είναι από τον αρχαίο ιστορικό και φιλόσοφο Πλούταρχο (50 - 120 μ.Χ.), ο οποίος αποκαλύπτει ότι πριν τη νικηφόρα μάχη των Πλαταιών (Αύγουστος 479 π.Χ), που χάρισε στην Ελλάδα την ελευθερία της από τους Πέρσες, οι ολιγαρχικοί της Αθήνας είχαν αποφασίσει να "πουλήσουν" το ελληνικό στρατόπεδο με αντάλλαγμα να τους δώσουν πίσω οι Πέρσες τη χαμένη τους εξουσία! Ευτυχώς, εγκαίρως οι δημοκρατικοί ανακάλυψαν τα σχέδιά τους, πρόλαβαν να αντιδράσουν και έτσι σώθηκε η πατρίδα και ο πολιτισμός μας. Το απόσπασμα του Πλούταρχου (Βίοι Παράλληλοι, "Αριστείδης", 13). "Επειδή, όμως, ολόκληρη η Ελλάδα βρισκόταν σε κατάσταση αναταραχής και ιδιαίτερα για τους Αθηναίους τα πράγματα ήταν πολύ δύσκολα, γιατί άτομα που κατάγονταν από επιφανείς οικογένειες και είχαν μεγάλες περιουσίες τα κατάντησε ο πόλεμος φτωχά και μαζί με τον πλούτο τους είδαν να χάνεται όλη η δύναμη και η δόξα που είχαν στην πόλη, ενώ έβλεπαν άλλους να παίρνουν τιμές και αξιώματα, μερικοί συγκεντρώθηκαν κρυφά σε κάποιο σπίτι στις Πλαταιές κι έκαναν συνωμοσία να καταργήσουν τη δημοκρατία και, αν δεν πετύχαιναν, να καταστρέψουν τα πράγματα και να προδώσουν την πατρίδα στον εχθρό. Ενώ έτσι είχαν τα πράγματα στο στρατόπεδο και πολλοί είχαν αναμιχθεί στη συνωμοσία, ο Αριστείδης, που αντιλήφθηκε τι γινόταν, επειδή φοβήθηκε την περίσταση, σκέφθηκε ότι δεν έπρεπε να αδιαφορήσει και να κλείσει τα μάτια, αλλά ούτε πάλι να τα φέρει όλα στο φως, γιατί γνώριζε πόσο μεγάλος αριθμός συνωμοτών θ' αποκαλυπτόταν αν γινόταν έρευνα με βάση αυτό που επέβαλλε το δίκαιο και όχι το συμφέρον. Γι' αυτό από τους πολλούς συνέλαβε μόνο οχτώ: απ' αυτούς δύο, ο Αισχίνης ο Λαμπρεύς και ο Αγησίας ο Αχαρνεύς, που τους βάραινε η μεγαλύτερη κατηγορία και για τους οποίους είχε οριστεί η πρώτη δίκη, δραπέτευσαν από το στρατόπεδο. Τους άλλους ο Αριστείδης τους άφησε ελεύθερους για να δώσει την ευκαιρία σ' εκείνους που νόμιζαν ότι δεν είχαν ανακαλυφθεί ακόμα να πάρουν θάρρος και να μετανοήσουν. Γιατί, είπε, έχουν τον πόλεμο μεγάλο δικαστήριο για ν' απαλλαγούν από τις κατηγορίες, αν σκεφθούν σωστά και δίκαια για το καλό της πατρίδας".

Στέφανος Μυτιληναίος

http://antihistory-gr.blogspot.com

Στην αγκαλιά της Τουρκίας στέλνει το ελληνικό κράτος τους Ρομά...

Στην... αγκαλιά των Τούρκων στέλνει η πολιτεία τους Τσιγγάνους μετά την ξαφνική διακοπή της χρηματοδότησης του συλλόγου «Ελπίδα» που είχε αναλάβει την εκπαίδευσή τους. Στερεύει η αισιοδοξία στο Δροσερό Ξάνθης, στον οικισμό των Ελλήνων Τσιγγάνων, εκεί όπου τα τελευταία χρόνια με τη βοήθεια της πολιτείας είχε ανοίξει «παράθυρο στην ελπίδα» για ένα καλύτερο μέλλον. Στερεύει η αισιοδοξία στο Δροσερό Ξάνθης, στον οικισμό των Ελλήνων Τσιγγάνων, εκεί όπου τα τελευταία χρόνια με τη βοήθεια της πολιτείας είχε ανοίξει «παράθυρο στην ελπίδα» για ένα καλύτερο μέλλον.
Ξαφνικά τους τελευταίους μήνες η στήριξη της πολιτείας διακόπηκε, με αποτέλεσμα η μουσουλμανική κοινότητα των Ρομά με την ελληνική συνείδηση, να έχει γίνει στόχος του τουρκικού προξενείου Θράκης, το οποίο επιχειρεί με τις γνωστές μεθόδους του να αφομοιώσει τους Τσιγγάνους και να τους παρουσιάσει ως «τουρκική μουσουλμανική μειονότητα», παρά τις σθεναρές προσπάθειές τους για το αντίθετο.
Το «Έθνος της Κυριακής» επισκέφθηκε το Δροσερό και κατέγραψε τα προβλήματα και τα συναισθήματα των κατοίκων του οικισμού, ο οποίος εξακολουθεί να μην μπαίνει στο σχέδιο πόλης, όχι φυσικά από επιλογή των κατοίκων του. Την περασμένη Κυριακή το πρωί, ανήμερα Αποκριάς, ένας πλανόδιος πωλητής διαλαλούσε την πραμάτεια του, καλώντας τις Τσιγγάνες να ψωνίσουν. Από τα παράθυρα των σπιτιών τους οι Τσιγγάνες έριξαν μια ματιά και ορισμένες μονολόγησαν: «Πάλι ήρθε ο χότζας».
Τελευταία, έχουν πληθύνει οι επισκέψεις στο Δροσερό θρησκευτικών εκπροσώπων ελεγχόμενων από την Τουρκία, παρατηρούν ορισμένοι και μάλιστα οι περισσότερες σημειώνονται κατά τη διάρκεια γιορτινών ημερών. «Δεν είναι λίγες οι φορές που μας λένε ότι οι Τσιγγάνοι πεθαίνουμε νέοι γιατί δεν έχουμε τζαμί στο χωριό», λένε κάποιες Τσιγγάνες για να λάβουν ως απάντηση από τη Σαμπιχά Σουλεϊμάν: «Αυτό που χρειαζόμαστε περισσότερο είναι τα σχολεία, όχι τα τζαμιά».
Η Σαμπιχά είναι Τσιγγάνα Ρομά. Από παιδί που κάποτε πουλούσε λουλούδια, βρέθηκε να δίνει τη μάχη για ένα καλύτερο αύριο των Τσιγγάνων Ρομά της περιοχής της. Iδιαίτερα δραστήρια, ανέπτυξε με τη βοήθεια της πολιτείας δράσεις, ιδρύοντας μαζί με άλλες 20 γυναίκες τον Σύλλογο Γυναικών Δροσερού «Η Ελπίδα» το 2006. Μέσα σε 3 χρόνια ο σύλλογος ανέπτυξε δράσεις τόσο για την εκπαίδευση των παιδιών, σε συνεργασία με τους επίσημους κρατικούς φορείς, όσο και με εθελοντικές οργανώσεις, καθώς και δράσεις για την επιμόρφωση των ενηλίκων.
Παρείσακτη

«Η μητρική μου γλώσσα είναι τα ρομανί, η γλώσσα των Τσιγγάνων. Πήγα σε μειονοτικό σχολείο, αφού είχα ήδη παντρευτεί στην ηλικία των 14 χρόνων. Κι εκεί έμαθα τουρκικά. Δεν ήταν δική μου επιλογή, απλά δεν με δέχονταν στο δημόσιο σχολείο. Στο μειονοτικό σχολείο ήμουν κι εκεί η παρείσακτη. Θέλω τα παιδιά του Δροσερού να έχουν ελπίδα για το μέλλον τους, να μορφωθούν και να προχωρήσουν στο σχολείο», λέει στο «Έθνος της Κυριακής».
Μελέτη που έγινε το 2007 κατέδειξε ότι σχεδόν το 100% των κατοίκων του Δροσερού είναι αναλφάβητοι. Παρά το ότι αρκετοί έχουν πιστοποιητικά από το δημοτικό, συνήθως δεν μπορούν να γράψουν ή να διαβάσουν. Σήμερα πάνω από 1.000 παιδιά έχουν γραφτεί στο σχολείο του Δροσερού.
Ο σύλλογος σε συνεργασία με την πολιτεία και εθελοντές είχε αναλάβει υποστηρικτική βοήθεια σε αυτά τα παιδιά. Η βοήθεια αυτή δεν ήταν μόνο η ενισχυτική διδασκαλία, αφού πολλά παιδιά μιλούν σχεδόν αποκλειστικά τη γλώσσα των Τσιγγάνων. Πολλές φορές χρειαζόταν «μεσολαβητές» του συλλόγου να επισκεφθούν τις οικογένειες των μαθητών για να επισημάνουν απουσίες των παιδιών από το σχολείο.
Οι γονείς πολλές φορές λόγω οικονομικής ανέχειας προτιμούν να πάρουν κοντά τους τα παιδιά σε εποχικές εργασίες, μακριά από τον τόπο διαμονής τους κι ας θυσιάσουν την εκπαίδευσή τους, ή άλλες φορές, μη έχοντας να αφήσουν κάποιον στο σπίτι να προσέχει τα βρέφη, προτιμούν να αφήνουν επιτηρητή ένα από τα παιδιά που παρακολουθούν το δημοτικό ώστε αυτοί να πάνε σε κάποια εργασία.
Η προσπάθεια των κοινωνικών λειτουργών ήταν να πείσουν τις οικογένειες να δώσουν μια συνέχεια στην εκπαίδευση των παιδιών τους, και αφού οι ίδιοι δεν μπορούν να τα βοηθήσουν στα μαθήματα να τα βοηθούν οι ειδικοί. Έτσι, για όλα τα παιδιά άνω των 7 ετών ο σύλλογος είχε οργανώσει συμπληρωματικά μαθήματα ελληνικής γλώσσας.
Τις Παρασκευές επιπλέον διοργανώνονταν θεατρικές βραδιές, μαθήματα μουσικής και άλλες παρόμοιες δραστηριότητες για να τραβήξουν το ενδιαφέρον των παιδιών. Ειδικοί ψυχολόγοι παρακολουθούσαν τα παιδιά, ενώ οι γονείς καλούνταν μία φορά τον μήνα για να ενημερωθούν για την πρόοδό τους.
Παράλληλα οργανώνονταν τακτικοί εμβολιασμοί των παιδιών, αφού, λόγω των πολλών προβλημάτων που αντιμετωπίζει ο οικισμός, είχαν σημειωθεί αρκετά κρούσματα ηπατίτιδας και μηνιγγίτιδας στα παιδιά του Δροσερού.
Ο σύλλογος

Μαθήματα ελληνικών και επαγγελματικής κατάρτισης
Ο Σύλλογος Γυναικών Δροσερού «η Ελπίδα» δεν περιοριζόταν μόνο στις εκπαιδευτικές δραστηριότητες για τα παιδιά. Διοργάνωνε μαθήματα ελληνικής γραφής και ανάγνωσης και για τις γυναίκες του οικισμού, οι οποίες με περηφάνια απέκτησαν πιστοποιητικά πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης και είδαν να σβήνεται από τις ταυτότητές τους η ατιμωτική λέξη «αγράμματος».
Παράλληλα περίπου από το 2006 120 γυναίκες, διαφόρων ηλικιών, συμμετείχαν σε μαθήματα κατάρτισης για κομμωτική, ραπτική, μαγειρική και ζαχαροπλαστική και μαγείρεμα. Ορισμένες από αυτές κατάφεραν να αποκτήσουν εισόδημα χάρη στις νέες τους δεξιότητες.
Οι στόχοι που είχε θέσει ο σύλλογος γυναικών Δροσερού ήταν, μεταξύ άλλων, η εξασφάλιση της συνέχειας της εκπαίδευσης και η ανάπτυξη προγραμμάτων κατάρτισης ενηλίκων.
Επιπλέον, η δημιουργία ενός ακόμα νηπιαγωγείου, η επέκταση των μαθημάτων ελληνικών ως ενισχυτική διδασκαλία, η αύξηση των δημιουργικών πολιτιστικών εκδηλώσεων για να προωθηθεί και να τονωθεί η πολιτιστική ταυτότητα των Ρομά και τέλος η απόκτηση ενός μικρού λεωφορείου που θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τις δραστηριότητες των παιδιών.
ΔΡΟΣΕΡΟ ΞΑΝΘΗΣ

Η ταυτότητα του οικισμού
Το Δροσερό κατοικείται κυρίως από τη μουσουλμανική κοινότητα των Ρομά στην περιοχή της Ξάνθης και βρίσκεται ένα χιλιόμετρο από το κέντρο της πόλης. Η πλειονότητα των κατοίκων ζει κάτω από δύσκολες συνθήκες, καθώς υπάρχει ανεπαρκής υδροδότηση και αποχέτευση καθώς και απομάκρυνση των σκουπιδιών. Αποτέλεσμα είναι να έχει απειληθεί πολλές φορές η υγεία των κατοίκων. Πάνω από τα δυο τρίτα του πληθυσμού ζουν σε κατοικίες κακής ποιότητας. Κατασκευάζονται από προσωρινά υλικά που παρέχουν ανεπαρκή προστασία από τις καιρικές συνθήκες (κρύο ή ζέστη). Πολλές φορές οι κάτοικοι για να αποκτήσουν στέγη παίρνουν δάνεια, τα οποία αδυνατούν πολλές φορές να αποπληρώσουν.
Η οικονομική κατάσταση των κατοίκων είναι ιδιαίτερα χαμηλή, αφού οι περισσότεροι απασχολούνται σε εποχικές εργασίες, είτε είναι πλανόδιοι μικροπωλητές. Τους θερμούς μήνες (Απρίλιο με Σεπτέμβριο) πολλές οικογένειες μετακινούνται σε τουριστικές περιοχές για να πουλήσουν λουλούδια ή άλλα προϊόντα σε τουρίστες. Ορισμένοι άνδρες είναι ναυτικοί. Επίσης υπάρχει ικανός αριθμός ενηλίκων που δεν έχουν καμία απασχόληση και εισόδημα και ζει με τους κανόνες της μαύρης εργασίας και αγοράς.
Η πλειονότητα των κατοίκων βγαίνει έξω από την κοινότητα μόνο όταν πρέπει να χρησιμοποιήσει τις δημόσιες υπηρεσίες ή τα Σαββατοκύριακα ως μικροπωλητές στην τοπική αγορά. Τα παιδιά δεν έχουν καμία επαφή με παιδιά μη Ρομά. Οι Τσιγγάνοι έχουν εγκατασταθεί στην περιοχή αυτή τα τελευταία περίπου 100 χρόνια.
Τα παιδιά ψάχνουν τη δασκάλα τους... Η άνθιση που οφειλόταν στη στήριξη -οικονομική και ηθική- της ελληνικής πολιτείας αιφνιδιαστικά κόπηκε. Αποτέλεσμα ήταν να σταματήσουν σχεδόν όλες οι δραστηριότητες του συλλόγου και να αρχίσει να φυλλορροεί και πάλι η συμμετοχή των μαθητών στο σχολείο.
Ένα τεράστιο «γιατί» ζωγραφίζεται στα μάτια όλων των κατοίκων του Δροσερού, ανηλίκων και ενηλίκων. Το είδαμε στα μάτια των παιδιών που έπαιζαν μπάλα και έτρεξαν να μας συναντήσουν μήπως και μάθουν κάποιο νέο για τη δασκάλα τους που ξαφνικά χάθηκε από το «φροντιστήριο», όπως λένε την ενισχυτική διδασκαλία. Το έθεσαν ανοιχτά και οι ενήλικες που είχαν εμπιστευθεί το σύστημα που αναπτύχθηκε και ήταν σίγουροι ότι τα παιδιά τους είναι σε «καλά χέρια».
Το είδαμε στα μάτια της Σαμπιχά, που δεν σταμάτησε ούτε λεπτό να μιλάει για τα πεπραγμένα του συλλόγου γυναικών. Μια δράση που έχει βραβεύσει ο ίδιος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας τον Νοέμβριο του 2007 ως αναγνώριση για το έργο που προσφέρουν. Ήταν η πρώτη φορά που μια γυναίκα Ρομά μίλησε στο παλιό κτίριο του Κοινοβουλίου και κάλεσε δημοσίως την ελληνική κοινωνία να στηρίξει την πρόοδο των παιδιών των Ρομά, να ενταχθούν ομαλά στην κοινωνία στην οποία ανήκουν: στην ελληνική κοινωνία.
Το ερώτημα είναι πώς και γιατί αυτή η προσπάθεια σταμάτησε να στηρίζεται από την ελληνική πολιτεία.
Ιωάννα Ηλιάδη
Εφημερίδα «ΕΘΝΟΣ»

http://www.ethnos.gr

Ματαιώνουν τις εορταστικές εκδηλώσεις της 25ης Μαρτίου!

Με μια πρωτοφανή ενέργεια το υπουργείο Εξωτερικών επιβάλλει τη ματαίωση των εορταστικών εκδηλώσεων που οργανώνονται στις ελληνικές πρεσβείες και προξενεία ανά τον κόσμο για λόγους... οικονομίας. Σύμφωνα με εγκύκλιο η οποία στάλθηκε σε όλες τις ελληνικές διπλωματικές Αρχές του εξωτερικού με θέμα «Εορτασμός Εθνικής Επετείου από Αρχές Εξωτερικής Υπηρεσίας υπό παρούσα δυσχερή οικονομική συγκυρία», δίδεται εντολή να μην παρατεθούν οι καθιερωμένες δεξιώσεις για την 25η Μαρτίου. Όπως αναφέρεται, μάλιστα, η ακύρωση των εορταστικών εκδηλώσεων της εθνικής επετείου «κρίνεται σκόπιμη προς εξοικονόμηση πόρων, αλλά και για λόγους... συμβολισμού». Η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εξωτερικών (η εγκύκλιος υπογράφεται από τον γ.γ. του υπουργείου Εξωτερικών, πρέσβη Ι. Αλ. Ζέπο), έτσι δεν αφήνει περιθώρια ούτε και για πρωτοβουλίες χρηματοδότησης εκ των ενόντων ή από κατά τόπους ομογενείς της καθιερωμένης δεξίωσης για την εθνική επέτειο, καθώς επισημαίνεται το στοιχείο του... «συμβολισμού». Τα χρήματα δεν θα εξοικονομηθούν καν, καθώς όπως αναφέρεται στην εγκύκλιο θα διατεθούν για κάλυψη άλλων... συναφών εκδηλώσεων!! Τα ποσά τα οποία θα εξοικονομηθούν φυσικά είναι ασήμαντα για τον προϋπολογισμό του υπουργείου Εξωτερικών, καθώς συνήθως πρόκειται για τυπικές δεξιώσεις που όμως έχουν ιδιαίτερη σημασία, όχι μόνο για τις περιοχές όπου ζουν ομογενείς, αλλά και σε άλλες χώρες όπου δίνεται η ευκαιρία για «ανεπίσημη» διπλωματία, ενώ ο εορτασμός της εθνικής εορτής σε μια πρεσβεία έχει έντονο συμβολικό χαρακτήρα για τη διεθνή παρουσία και το κύρος μιας χώρας. Εξάλλου μάλλον αρνητικό μήνυμα εκπέμπει για τη χώρα μας το γεγονός ότι φέτος μόνο οι πρεσβευτικές και προξενικές Αρχές της Ελλάδας σε όλο τον κόσμο δεν θα εορτάσουν την εθνική επέτειο της χώρας τους...

Ν. ΜΕΛΕΤΗΣ

ΕΘΝΟΣ

http://infognomonpolitics.blogspot.com

Κατώτεροι των περιστάσεων ή...

Το Αμερικανικό περιοδικό CounterPunch τιτλοφορεί το κύριο άρθρο του «Η Ελλάς υπογράφει το Συμβόλαιο της εθνικής της αυτοκτονίας». Επέτυχε το είδος σωτηρίας, γράφει, που αισθάνεται ένας που αδειάζει το πορτοφόλι του στον ληστή που τον απειλεί με το πιστόλι στον κρόταφο. Η παραφροσύνη των περικοπών και της αυξήσεως των φόρων θα δείξει σύντομα τα αποτελέσματά της με εξαθλίωση και ανεργία του πληθυσμού. Η κεφαλαιαγορά, όπως ο Σάϋλοκ, απαιτεί την λίβρα της σάρκας, a pound of flesh. Πολιτικώς, αυτά σημαίνουν την ανάθεση του ελέγχου της μακροπολιτικής της ΕΕ σε εξωτερικό consortium όπου δεσπόζει απειλητική η Γερμανία και η Γαλλία. Η Ελλάς γίνεται αποικία. Στην ΕΕ ο χωρισμός των νομισματικών αρχών από το φορολογικό σύστημα έχει καταστήσει τον συντονισμό νομισματικής και φορολογικής πολιτικής αδύνατον. Φεντεραλισμός εφαρμόζεται μόνο για την ΚΕΤ. Αυτό που απαιτείται είναι φεντεραλιστική βάση και στην φορολογική πολιτική. Η Ελλάς δέχτηκε άνευ αντιστάσεως, παθητικά, να υποδουλωθεί κάτω από αυθαίρετους κανόνες που δεν έχουν βάση στην οικονομική θεωρία. Έτσι καμία χώρα δεν μπορεί να επιτύχει ανάπτυξη και οικονομική σταθερότητα. Αυτά είναι μόνο συνταγή για εθνική αυτοκτονία. Το άρθρο συνεχίζει με το αυτονόητο ότι τα όρια του 60% του χρέους και του 3% του ελλείμματος είναι απολύτως αυθαίρετα. Γιατί 60 και όχι 40 ή 80; Γιατί 3 και όχι 4 ή 5; Αυτά λέγει το άρθρο. Γενικώς σχολιάζεται ότι η ελληνική αντιπροσωπεία προσήλθε για διαπραγμάτευση κατεχόμενη από σύμπλεγμα κατωτερότητος και από παντελή έλλειψη πείρας στις προσωπικές σχέσεις με τους Ευρωπαίους υπαλλήλους. Ο Υπουργός Οικονομικών, άπειρος σε διεθνείς σχέσεις, εδέχετο με ταπεινό ύφος να του κουνά το δάχτυλο ο Τρισέ χωρίς σθεναρά φωνή αντιστάσεως και χωρίς συναίσθηση των όπλων που έχει στην διάθεσή της η Ελλάς. Η οποία εξευτελίζεται ως εάν ήταν η μόνη χώρα που έχει υπερβεί τα αυθαίρετα όρια του Μάαστριχτ. Ο δε πρωθυπουργός υπόσχεται ότι η Ελλάς «θα τα καταφέρει» με την ίδια αφελή άγνοια που έδειχνε στον προεκλογικό αγώνα όταν βεβαίωνε ότι «χρήματα υπάρχουν» για να γίνουν θαύματα παροχών. Ίσως, λέγεται, κανείς από την κυβέρνηση δεν έχει αντιληφθεί τι σημαίνει απόσβεση 90 δισεκ. ευρώ κατ έτος, σε μία χώρα που έχει εκδιώξει το «μεγάλο ντόπιο και ξένο κεφάλαιο» και έχει υποστεί πλήρη αποβιομηχάνιση με παράλληλη πλήρη αποχαλίνωση των Συνδικάτων.

Νίκος Καλογερόπουλος. Γενεύη

"Διαβάζω στον Τύπο ότι σε λίγο θα εγκατασταθεί ένα «Διευθυντήριο» στη χώρα μας, που ουσιαστικά θα μας κυβερνά με δικτατορικό τρόπο. Τα μέλη του θα παίρνουν μόνα τους όλες τις καίριες αποφάσεις, οι οποίες θα έχουν το χαρακτήρα τελεσιγράφων, που θα πρέπει η χώρα μας να εφαρμόζει χωρίς δικαίωμα γνώμης. Τα σκληρά οικονομικά μέτρα που πρόκειται να λάβουν, θα βυθίσουν τις κοινωνικές τάξεις -τη μια μετά την άλλη- σε απόγνωση, που τελικά θα γενικευθεί και θα μας οδηγήσει σε δραματικές κοινωνικές συνθήκες και καταστάσεις. Το χειρότερο είναι ότι δεν πρόκειται τίποτα να διορθωθεί. Γιατί οι αιτίες του ΚΑΚΟΥ δεν βρίσκονται στους αριθμούς αλλά στους ανθρώπους. Που οι πάντες εν γνώσει τους οδήγησαν τη χώρα εκεί που την οδήγησαν, ο καθένας για τους δικούς του λόγους και όλοι μαζί.. Κι εμείς που τους ψηφίζουμε, παρακολουθούμε την κατάσταση πληγωμένοι γιατί μας ξεγέλασαν ΟΛΟΙ ΟΛΟΥΣ, καταχράστηκαν την εμπιστοσύνη ΟΛΟΙ ΟΛΩΝ και χάσαμε τον εαυτό μας και την πατρίδα μας. Δεν αγαπάμε τον εαυτό μας, δεν αγαπάμε τη χώρα μας και γι αυτό τίποτα δεν μας σώζει. Έτσι εκεί που φτάσαμε, τουλάχιστον ας μην ευτελιζόμαστε μπροστά στους ξένους.. Είναι ντροπή ένας λαός με πληθυσμό 10 εκατομμυρίων να μην έχει 10 ικανούς ανθρώπους και να χρειάζεται τη βοήθεια των ξένων...

ΕΙΝΑΙ ΝΤΡΟΠΗ!"

Μίκης Θεοδωράκης

www.deltio11.blogspot.com

Γιατί η επίθεση ειδικά στην Ελλάδα;

Στην πολιτική επίθεση εναντίον της χώρας μας που έχει εξαπολύσει η Γερμανία και άλλες δυνάμεις της ΕΕ και στην κερδοσκοπική επίθεση που τη συνοδεύει, χρησιμοποιούνται ένα σωρό προπαγανδιστικοί μύθοι και ανακρίβειες, προκειμένου να τρομοκρατήσουν τους Έλληνες εργαζόμενους και να παραλύσουν εκ των προτέρων τις όποιες αντιδράσεις τους στα μέτρα στραγγαλιστικής λιτότητας που υποχρέωσαν τον πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου να εξαγγείλει. Επικεντρώνοντας όλη τη συζήτηση στο ύψος του ελλείμματος και του δημόσιου χρέους, επιχειρείται η παραπλάνηση της ανενημέρωτης κοινής γνώμης.
Χρεοκοπεί άραγε μια χώρα όταν επί σειρά ετών έχει ελλείμματα; Ναι, είναι η απάντηση που προσπαθούν να υποβάλουν. Όχι, είναι η σωστή απάντηση. Σε καμιά περίπτωση δεν αρκούν τα ελλείμματα για να οδηγηθεί μια χώρα σε χρεοκοπία.
Για του λόγου το αληθές, ας δούμε τι γίνεται στις οικονομικές υπερδυνάμεις του πλανήτη - την ευρωζώνη, τις ΗΠΑ, την Ιαπωνία.
Και οι τρεις, ολόκληρη τη δεκαετία 2001 - 2010 (εννοείται ότι για το 2010 αναφερόμαστε σε προβλέψεις) είχαν ελλείμματα και μόνο ελλείμματα και τα δέκα ανεξαιρέτως συνεχή χρόνια!
Η ευρωζώνη 6,6% για το 2010 και 6,2% για το 2009, αλλά και 2,5% το 2002 ή 3% το 2003.
Πολύ χειρότερη η κατάσταση στις ΗΠΑ: έλλειμμα 10% το 2010 και 12,5% το 2009 ή 5,9% το 2008. Επίσης 3,7% το 2002 και 4,8% το 2003.
Στην Ιαπωνία απερίγραπτα χειρότερα τα πράγματα: έλλειμμα 8% το 2002 και επίσης 8% το 2003, αλλά και 5,8% το 2008 και 10,5% το 2009 ή 10,2% το 2010! Για ολόκληρη τη δεκαετία, τα ελλείμματα της Ιαπωνίας ήταν σαφώς χειρότερα από αυτά της Ελλάδας!
Ναι, λένε κάποιοι, όμως η Ελλάδα δεν έχει μόνο υψηλά ελλείμματα έχει και υψηλό δημόσιο χρέος. Η Ιαπωνία να δείτε! Στο 135,4% (!) του ΑΕΠ της βρισκόταν το δημόσιο χρέος της ήδη από το 2000 και καθόλου δεν έχει μειωθεί στη διάρκεια της δεκαετίας. Αντιθέτως έχει εκτοξευθεί στο 197,2% (!), όταν το ελληνικό δημόσιο χρέος ήταν 112,6% το 2009 και εκτιμάται ότι θα φτάσει στο 125% το 2010.
Έπειτα, ο περιορισμός της συζήτησης στο δημόσιο χρέος δεν επιτρέπει την πλήρη απεικόνιση της κατάστασης.
Αν επεκτείνουμε την ανάλυση στο συνολικό χρέος κάθε χώρας (το σύνολο του ποσού δηλαδή που έχει δανειστεί το κράτος, οι επιχειρήσεις και οι ιδιώτες, άρα δημόσιο συν ιδιωτικό χρέος), η εικόνα αλλάζει εντυπωσιακά.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, το συνολικό χρέος της Ελλάδας είναι στο ύψος του 179% του ΑΕΠ. Εξαιρετικά υψηλό, μπορεί να νομίσει κανείς. Ίσως, αλλά ο μέσος όρος της ΕΕ είναι... 175%! Ίδιο δηλαδή με της Ελλάδας.
Στο συνολικό χρέος δε καθόλου «πρωταθλήτρια» της ευρωζώνης δεν είναι η Ελλάδα. Την ξεπερνούν η Ολλανδία (!) με 234%, η Ιρλανδία με 222%, το Βέλγιο με 219%, η Ισπανία με 207%, η Πορτογαλία με 197%, η Ιταλία με 194% και πάει λέγοντας.
Εντυπωσιακά στοιχεία προκύπτουν επίσης όταν ασχοληθεί κανείς με το εξωτερικό χρέος μιας χώρας (πόσα χρωστούν δηλαδή το κράτος, οι επιχειρήσεις και οι ιδιώτες μιας χώρας σε ξένες τράπεζες, δεδομένου ότι πάντα ένα τμήμα του χρέους αναφέρεται σε τράπεζες της ίδιας της χώρας).
Περιορίζοντας το δείγμα στις βαλλόμενες μεσογειακές χώρες (Ελλάδα, Πορτογαλία, Ισπανία) και στην Ιρλανδία, η οποία ως... χώρα-φούσκα του νεοφιλελευθερισμού έχει συρρικνωμένο σχετικά δημόσιο χρέος αλλά αστρονομικό χρέος επιχειρήσεων και ιδιωτών, προκύπτει μια εντελώς διαφορετική κατάταξη αυτών των χωρών.
Στο εξωτερικό χρέος, λοιπόν, διαπιστώνουμε ότι η Ιρλανδία χρωστάει στους ξένους το... 414% του ΑΕΠ της και η Πορτογαλία το 130% του δικού της ΑΕΠ.
Σε σαφώς καλύτερη μοίρα βρίσκονται η Ελλάδα με 89,5% του ΑΕΠ και η Ισπανία με 80% βάσει των στοιχείων που δίνει η γερμανική εφημερίδα «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε».
Υπάρχουν κι άλλες χώρες της ευρωζώνης, λοιπόν, που στην πραγματικότητα χρωστούν περισσότερα στις τράπεζες ή στους ξένους από την Ελλάδα.
Έξι χώρες της ευρωζώνης τουλάχιστον με επικεφαλής την Ολλανδία και το Βέλγιο, έχουν συνολικό χρέος (δημόσιο και ιδιωτικό) μεγαλύτερο από αυτό της Ελλάδας! Δέκα ολόκληρα χρόνια η Ιαπωνία έχει δημόσιο χρέος τρομερά μεγαλύτερο από αυτό της Ελλάδας και παράλληλα την ίδια δεκαετία έχει ελλείμματα κατά μέσο όρο πολύ χειρότερα από τα ελληνικά!
Ο κατά κεφαλήν εξωτερικός δανεισμός της Ιρλανδίας είναι σχεδόν οκταπλάσιος (!) από της Ελλάδας. Το γεγονός ότι για καμιά από αυτές τις χώρες δεν λένε ότι χρεοκοπεί (πολύ σωστά, άλλωστε), ενώ το λένε για την Ελλάδα (εντελώς αβάσιμα), αποδεικνύει ότι η χώρα μας βρίσκεται στο επίκεντρο πολιτικών και κερδοσκοπικών επιθέσεων.
Γιώργος Δελαστίκ
Εφημερίδα «ΕΘΝΟΣ»

http://www.ethnos.gr/

Σχόλιο: Συνεκμετάλλευση πετρελαίων στο Αιγαίο μυρίζει το σκηνικό. Θα επανέλθουμε...

"Είμαστε όλοι Έλληνες"

Άρθρο με τίτλο "Είμαστε όλοι Έλληνες", της Ιταλίδας καθηγήτριας αρχαίου ρωμαϊκού και ελληνικού Δικαίου στο πανεπιστήμιο του Μιλάνου Εύας Κανταρέλα, δημοσιεύεται σήμερα στην εφημερίδα "Κοριέρε Ντέλα Σέρα". Ο τίτλος του άρθρου παραπέμπει στη γνωστή ρήση του Βρετανού ποιητή και φιλέλληνα Πέρσι Σέλεϊ, κατά την έναρξη της επανάστασης του 1821. Η Ιταλίδα καθηγήτρια, με μια σύντομη αναδρομή στον 19ο αιώνα, αλλά και στην κλασική περίοδο, θέλει να υπενθυμίσει στους Ευρωπαίους το χρέος τους, όπως τονίζει, προς την Ελλάδα. Παράλληλα, στέλνει το μήνυμα ότι σήμερα, πρέπει να επιδειχθεί ουσιαστική αλληλεγγύη προς την Ελλάδα. "Το 1821, γινόταν αναφορά στο ελληνικό θαύμα, στη χώρα, στην οποία, κατά τον 5ο αιώνα π.Χ., είχαν ανθίσει η φιλοσοφία, η ιστοριογραφία, οι τέχνες, η δημοκρατία, δηλαδή, ο πολιτισμός", γράφει η Εύα Κανταρέλα. Η καθηγήτρια του πανεπιστημίου του Μιλάνου εξηγεί ότι "σήμερα γνωρίζουμε ότι οι Έλληνες διατηρούσαν επαφές και με άλλους λαούς της Μεσογείου και ότι ουκ ολίγες πλευρές του πολιτισμού τους, προέρχονται από ανατολικές επιρροές. Αυτό, όμως, δεν μειώνει με κανένα τρόπο το χρέος μας προς αυτό τον λαό". Η Εύα Κανταρέλα παραθέτει το παράδειγμα της ιστοριογραφίας, την οποία οι έλληνες εφηύραν ως "λογοτεχνικό είδος". Σε ό,τι αφορά τη σημερινή πραγματικότητα, η διακεκριμένη Ιταλίδα πανεπιστημιακός τονίζει ότι "ξαφνιάζει και μας αφήνει άναυδους το ότι σήμερα η Ευρώπη, ή τουλάχιστον ένα μέρος της ηπείρου μας, μοιάζει να είναι τόσο αδιάφορη ως προς τη μοίρα της χώρας που λειτούργησε ως κοιτίδα του πολιτισμού, όχι μόνον του ευρωπαϊκού, αλλά ολόκληρης της Δύσης. Σε αυτή την περίπτωση, πιστεύω ότι είναι χρέος μας, να επαναλάβουμε, μαζί με τον Σέλεϊ, ότι είμαστε όλοι Έλληνες".

ΑΜΕ ΑΠΕ

Το σύστημα διακυβέρνησης που έχει στόχο την εξαθλίωση και υποδούλωση του ανθρώπου

Ξεκινάω με μια ιστορία: Κάποτε σε ένα τσίρκο ένα παιδάκι παρατηρεί με έκπληξη ένα τεράστιο ελέφαντα που είναι δεμένος σε ένα πασαλάκι με μια λεπτή αλυσίδα. Ρωτάει τον πατέρα του λοιπόν. ''Μπαμπά πως γίνεται να μην μπορεί να σπάσει την αλυσίδα ένα τόσο μεγάλο και δυνατό ζώο;" Κι εκείνος του εξηγεί: "Όταν ήταν πολύ μικρό το έδεσαν με αυτή τη μικρή αλυσίδα. Από τότε προσπάθησε πολλές φορές να ελευθερωθεί. Αδύναμο και μικρό όπως ήταν, σταμάτησε να προσπαθεί και τώρα πια δεν το επιχειρεί αφού έχει πεισθεί πως κάτι τέτοιο είναι αδύνατον" Με λίγα λόγια, δεν έχει επίγνωση της τεράστιας δύναμής του. Βέβαια το ερώτημα είναι τί θα έκανε το ελεφαντάκι αν του έκαναν το βίο αβίωτο. Πάμε παρακάτω όμως. Ζούμε σε μια κατάσταση απερίγραπτη. Σε ένα κόσμο που μπάζει από παντού. Και ενώ αυτό γίνεται όλο και πιο καθαρό ακόμη και στους πιο απρόθυμους και αδιάφορους η άσχετους, παρ'όλα αυτά ο καπιταλισμός, μέσα από την πλύση εγκεφάλου από τα ΜΜΕ, προσπαθεί να μας παρουσιασθεί σαν το μόνο δίκαιο και αξιόπιστο σύστημα! Σαν η μόνη αναμφισβήτητη προοπτική! Το θηρίο δηλαδή που ....κατασπαράζει κάθε πλευρά αυτού του κόσμου, παρουσιάζεται συγχρόνως , ως ο προστάτης, φρουρός, φύλακας άγγελος της ζωής μας. (Μππρρρ... Να αυτοκτονήσω τώρα η αργότερα;) Όμως ο καπιταλισμός απέτυχε σε όλα τα επίπεδα. Ή μήπως όχι; Στην οικονομία; Ας μην το συζητάμε καν. Η απόλυτη συγκέντρωση του πλούτου που παράχθηκε τα τελευταία χρόνια από την τεράστια αύξηση των ΑΕΠ σε ελάχιστα χέρια, μας έφερε αυτήν την τελευταία κρίση. Το συγκεντρωμένο κεφάλαιο ήταν πλέον τόσο τεράστιο, που δεν είχε νόημα να επιχειρείται αύξησή του σε μικρά ποσοστά. Έτσι η απληστία -που φυσικά δεν είναι μια ανθρώπινη αδυναμία, αλλά ένα εγγενές χαρακτηριστικό ειδικά αυτού του συστήματος- έκανε τον πλούτο να πέσει με τα μούτρα στις αγορές, όπου με πρωτοφανείς και αδιαφανείς τρόπους επιχειρούσε διαρκώς διπλασιασμούς και βάλε, εις βάρος φυσικά άλλων, μεταξύ των οποίων κρατών, ομολόγων, ασφαλιστικών ταμείων, και τελευταία και κρατικών πακέτων στήριξης που δεν είναι τίποτα άλλο από χρήματα φορολογουμένων. Ακολούθησε πραγματική σφαγή (ειδικά των αμνών) που συνεχίζεται και στις μέρες μας και ειδικά στην ελληνική οικονομία! Οι αλγοριθμικές αλχημείες των γάτων των αγορών που ελάχιστοι καταλάβαιναν, δημιούργησαν μια κατάσταση ασφυξίας που τώρα πρέπει να "καταλάβουμε" και να δώσουμε και κάτι όλοι μας για να λυθεί. Στην υγεία; Η ιδιωτικοποίηση σιγά σιγά και σταθερά νοσοκομείων και γενικά της περίθαλψης, ανέβασε το κόστος σε ύψη δυσθεώρητα έτσι που η μπάλα να χάνεται εντελώς για ασφαλισμένους, ταμεία, κράτος κλπ. ιδιαίτερα όταν κάποιος πρέπει να εισαχθεί για νοσηλεία. Σήμερα μόνο το κόστος μιας γέννας στα 700 ευρώ θεωρείται χαμηλό(μιλάμε για κρατικά μαιευτήρια και 3κλινα δωμάτια), και η εικόνα της γιαγιάς μας που γεννούσε στο σκαμνί μπροστά στο τζάκι κάτω απ΄τα εικονίσματα ,για να βάλει κι ο Θεός το χέρι του να μη γίνει καμιά στραβή, ξαναγυρίζει στο μυαλό! Το κλασικό αστείο "ούτε να πεθάνεις δεν μπορείς" δεν είναι πια αστείο. Είναι πραγματικότητα. Το δε επίκτητο χάρισμα της απανθρωπιάς, με το οποίο προίκισε ο καπιταλισμός τους ανθρώπους, που κάνει π.χ. τα φακελάκια αποδεκτές συμπεριφορές και μάλιστα από φτωχούς ασθενείς έναντι πάμπλουτων μεγαλογιατρών, πλέον θεωρείται εκ των ων ουκ άνευ. Και από πίσω έρχεται η κατάρρευση λόγω χρεών δημόσιων νοσοκομείων, με ότι αυτό συνεπάγεται, και λίγο πιο μακριά η παραίτηση από ένα δημόσιο σύστημα υγείας. Στην παιδεία μήπως; Πλήρης απαξίωση και συστηματική αποδόμηση και δυσφήμηση της δημόσιας παιδείας, για να προετοιμασθεί το έδαφος για την έφοδο της ιδιωτικής, που βέβαια πίσω της κρύβεται το μακρύ χέρι των μεγάλων εταιρειών που θέλουν τον όποιο καρπό της, στα χέρια τους για πολλούς λόγους. Είναι καθαρό πχ ότι πολλές πατέντες νέων τεχνολογιών χρήσιμων για τον άνθρωπο, βρίσκονται αγορασμένες στα συρτάρια πετρελαϊκών, φαρμακευτικών η άλλων εταιριών που δεν έχουν κανένα λόγο να τις αφήσουν να αναπτυχθούν! Όσο για το δικαίωμα στη δωρεάν παιδεία είναι ένα ωραίο ανέκδοτο. Στην απασχόληση και το δικαίωμα στη δουλειά; Απαντήστε μόνοι σας αν εξακολουθεί αυτό το δικαίωμα να θεωρείται δικαίωμα. Δεν είναι τρελό; Στον πολιτισμό; Στον ποιό; Ο πολιτισμός είναι από τις δραστηριότητες που φυσικά θεωρήθηκαν άχρηστες, αφού το τελευταίο που ενδιέφερε το σύστημα ήταν η καλλιέργεια, η ευαισθησία και η δημιουργία ανθρώπων που να σκέφτονται και να στέκονται απέναντι σε μια πραγματικότητα κυνική όπως η σημερινή. Έτσι αφέθηκε και αυτός όπως και οι άλλοι τομείς στο έλεος των λογικών αγοράς, για να καταντήσουμε να θεωρούμε τέχνη μόνο ότι παίζει στα "τσάρτς" των κατευθυνόμενων ΜΜΕ. Σήμερα λιγότερο από κάθε άλλη εποχή, ασχολούνται οι άνθρωποι με την λογοτεχνία, την ποίηση, τον καλό κινηματογράφο, το θέατρο, και βέβαια οι πιο "δύσκολες" τέχνες όπως γλυπτική, ζωγραφική απλά χλευάζονται. Aρκεί που υπάρχει το X-Factor! Στον αθλητισμό; Χρηματισμοί, ντόπινγκ, στημένα πρωταθλήματα, και ένας τεράστιος χορός εκατομμυρίων στα δημοφιλή σπορ, δίνουν την απάντηση. Όσο για τα παιδιά μας δυστυχώς, όποιος δεν του περισσεύουν 50 ευρώ, το παιδί του θα παίζει μπάλα στο μπαλκόνι, αν έχει.. Ειλικρινά βαριέμαι να συνεχίσω γιατί το συμπέρασμα είναι πια φανερό. Δε βρίσκω ούτε ένα σημείο που να μην υπάρχει κατάρρευση. Κλείνω λοιπόν με το ζήτημα της ίδιας της ποιότητας της δημοκρατίας από όπου ξεκινούν όλα. Κάποτε το πρόβλημα με τον καπιταλισμό και την αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία, ήταν ότι ο λαός συμμετείχε κάθε 3,4 η 5 χρόνια εκλέγοντας κάποιο κοινοβούλιο που αποφάσιζε μετά γι αυτόν. Τώρα όμως μόνο οι ηλίθιοι δεν βλέπουν ότι η συγκέντρωση του πλούτου, οι πιέσεις των ισχυρών, οι εκβιασμοί και η διαφθορά, σε συνδυασμό με τη χρήση της τηλεόρασης και της απόλυτης πλύσης εγκεφάλου, έχουν δημιουργήσει ένα καθεστώς που μόνο κατ'ευφημισμό μπορεί να λέγεται δημοκρατία. Είναι μια "δημοκρατία" των ελάχιστων εχόντων τα πάντα, και της ενδιάμεσης τάξης που βρίσκεται ανάμεσα σ'αυτούς και το λαό που υποφέρει. Μιας ενδιάμεσης τάξης που συνδιαχειρίζεται με τους πλούσιους την εξουσία, την ίδια στιγμή που προσποιείται πως συμπάσχει και κατανοεί τα προβλήματα, και πως στέκεται στο πλάι των όλο και περισσότερων φτωχών, μόνο και μόνο για να τους κλείσει τα μάτια. Τέλος, έχει γίνει πιο καθαρό από ποτέ, ότι ο καπιταλισμός όχι μόνο έχει χάσει το όποιο ανθρώπινο πρόσωπο είχε, αλλά ότι πλέον δεν ενδιαφέρεται καν γι αυτό. Η μάσκα έπεσε και το μόνο του ενδιαφέρον είναι το χρήμα και τίποτα παραπάνω. Και είναι ακόμα πιο καθαρό ότι είναι ένα σύστημα που ειδικεύεται αργά και συστηματικά στην διάβρωση της ανθρώπινης προσωπικότητας, και ειδικά εκείνων των πλευρών που ενδέχεται να απειλήσουν το ίδιο το σύστημα. Όμως άνθρωπος χωρίς ανθρωπιά δεν γίνεται, τι να κάνουμε. Και βρισκόμαστε σ αυτό ακριβώς το σημείο. Ή θα κάνουμε τα δέοντα για την ανατροπή αυτού του αδιέξοδου, η θα πρέπει να δεχτούμε την ιδέα της παραίτησης από την βασική μας ιδιότητα, από την ίδια μας την ουσία δηλαδή, και να κατασπαράξουμε ο ένας τον άλλο. Και όποιος αντέξει. Ε, τώρα αν νομίζει κάποιος ότι θα κατασπαράξει μόνος τα θηρία και θα βγει νικητής, τι να πω, καλή τύχη και ...εντάξει, υπάρχει και η αιώνια ζωή. Όσο για μένα και για όσους σκέφτονται παρόμοια, λέω να επιμείνουμε εδώ στο μάταιο κόσμο, και να βαδίσουμε πάνω κάτω αυτό το δρομάκι που μας δόθηκε, σ'αυτή την σύντομη αλλά μαγική βόλτα που λέγεται ζωή.Υ.Γ. Και επειδή θα αρχίσουν οι μπαμπούλες για τον σοσιαλισμό και την αριστερά, που αν έρθει " θα μας πάρει τις περιουσίες", ας μην ανησυχούμε. Φροντίζει μια χαρά γι αυτό ο καπιταλισμός και τα καταφέρνει τέλεια.
Γιώργος Σαρρής

http://kafeneio-gr.blogspot.com/

Περί "παραχώρησης εθνικής κυριαρχίας"...

Η δήλωση του Πρωθυπουργού στο πρόσφατο Υπουργικό Συμβούλιο ότι: «Όπως χειριστήκαμε τα οικονομικά, μας αφαιρέθηκε και ένα κομμάτι της κυριαρχίας μας» συνειρμικά ανακαλεί στο νου την προσφώνηση της πρώην Προέδρου του Ελληνικού Κοινοβουλίου κ. Άννας Ψαρούδα-Μπενάκη προς τον νεοεκλεγέντα τότε, Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Παπούλια, η οποία με παρεμφερή λεκτική διατύπωση μετέφερε ουσιαστικά το ίδιο νόημα.
Προσχεδιασμένες εξελίξεις;

Σχετικές δηλώσεις πρωθυπουργού: http://www.youtube.com/watch?v=WlcAd0jTH3I&feature=player_embedded

Σχετικές δηλώσεις προέδρου ελληνικού κοινοβουλίου:
http://www.youtube.com/watch?v=0Ygwp67ge38&feature=player_embedded

Η μεθοδευμένη σταδιακή αποδόμηση της Ελληνικότητας

Ανατρέχοντας με τη μνήμη μας λίγα χρόνια πίσω, διακρίνουμε κάποια γεγονότα τα οποία σήμερα έχουν καταστεί σε τέτοιο βαθμό επικίνδυνα, έτσι ώστε να είναι ξεκάθαρη η σχεδιασμένη κατασκευή τους. Άλλωστε, αυτό αποτελεί ένα από τα βασικά στοιχεία της προπαγάνδας, τα γνωστά «κατά συνθήκην ψεύδη». Έτσι λοιπόν θυμόμαστε καθαρά, το lobby των «εκσυγχρονιστών» το οποίο έκανε την εμφάνισή του στην δημόσια ζωή περίπου το 1996. Παθιασμένοι ανθέλληνες, άθεοι, και φορείς εθνομηδενιστικών θέσεων, οι οποίες αναμφίβολα αγγίζουν τα όρια της παρανοϊκής ψύχωσης, εφ' όσον είναι σαφές το ότι να μισεί κάποιος την πατρίδα του αγγίζει τα όρια της ψύχωσης. Αυτή η περίεργη elite αρχικά έκανε την εμφάνιση της ως μια μειοψηφία πανεπιστημιακών καθηγητών, έπειτα δημοσιογράφων και λοιπών «διανοουμένων» και συνεχίζεται ως τις μέρες μας με μια πρωτοφανή εξάπλωση σε όλους τους τομείς της δημόσιας ζωής. Από την εκπαίδευση μέχρι τον πολιτισμό, και από την πολιτική μέχρι την ενημέρωση. Η μόδα των «εκσυγχρονιστών» πολύ γρήγορα έγινε μια σύφιλη η οποία εξαπλώθηκε στον πολιτικό κόσμο. Σε συνεργασία με εκδότες και ιδιοκτήτες τηλεοπτικών σταθμών κατάφεραν μέσα σε ελάχιστο χρόνο να έχουν υπό τον έλεγχο τους τα δυο σημαντικότερα κομμάτια για την διαμόρφωση της κοινωνίας, την εκπαίδευση και την ενημέρωση. Όλους αυτούς τους χώριζαν κατά περιόδους οι φιλοδοξίες, αλλά τους ένωναν αναμφίβολα πάντοτε τα συμφέροντα. Ένας ολόκληρος εσμός καθηγητών πανεπιστημίου, δημοσιογράφων και πολιτικών, υπό την σαφή και ξεκάθαρη πλέον καθοδήγηση ξένων κέντρων αποφάσεων, κατάλαβαν κάπου στα 1996 πως η βιομηχανία του «εκσυγχρονισμού» θα είναι εκείνη η οποία όχι μόνο θα τους πλουτίσει χωρίς όρια, αλλά και θα τους ανοίξει τις πύλες της εξουσίας. Είναι χαρακτηριστικό πως μέχρι τότε η ελληνική κοινωνία, χαρακτηριζόταν από συγκεκριμένα παραδοσιακά, αν θέλετε ακόμη και συντηρητικά, χαρακτηριστικά, τα οποία οριοθετούσαν την δομή, την ηθική, την συνείδηση του συνόλου σχεδόν των Ελλήνων. Το 1996 χαρακτηρίζεται ως το σημείο εκκίνησης όλων αυτών των δεινών τα οποία σήμερα βιώνουμε, σε αυτό το άθλιο προτεκτοράτο της Ανατολής. Από τους μαθητές του 1996 οι οποίοι πρώτοι απ' όλους δέχτηκαν την προπαγάνδα του πολυπολιτισμού, της ισότητας, των «δικαιωμάτων», του αντιρατσισμού κτλ, στελεχώνονται σήμερα σε μεγάλο βαθμό οι ιδιωτικές πολυεθνικές εταιρείες marketing, ένας από τους πολιορκητικούς κριούς της παγκοσμιοποίησης. Οι νεαροί καθηγητές εκείνης της εποχής είναι σήμερα οι πανεπιστημιακοί προπαγανδιστές του ανθελληνισμού, και τα στελέχη των ΜΚΟ, των υπουργείων, και του συνόλου σχεδόν των δημοσίων οργανισμών. Και τέλος οι πανεπιστημιακοί και οι μεγαλοδημοσιογράφοι, η «πρώτη μαγιά» του εκσυγχρονισμού, είναι σήμερα υπουργοί και βουλευτές, είναι ιδιοκτήτες των μεγαλύτερων εκδοτικών συγκροτημάτων, ή κατέχουν την πρώτη θέση ανάμεσα σε αυτούς οι οποίοι είναι «επιφορτισμένοι» από τα πολυεθνικά αφεντικά τους με την διαμόρφωση της κοινής γνώμης. Αλλά και αυτό ακόμη το γεγονός του 1996 δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως παρθενογένεση, όπως άλλωστε εύκολα μπορεί να καταλάβει κανείς διαβάζοντας το κατατοπιστικό άρθρο του Δημήτρη Παπαγεωργίου στο τεύχος 19 του Patria, αναφορικά με την ιστορία του think tank της «πολιτικής ορθότητας» και την περιβόητη «Frankfurt Schule». Απλά την συγκεκριμένη εποχή βρέθηκαν οι κατάλληλοι άνθρωποι στις κατάλληλες θέσεις. Και αν τότε ήταν μια μειοψηφία, η οποία εν πολλοίς χαρακτηριζόταν ως «διανόηση», «εναλλακτική πρόταση» και «διαφορετική γνώμη», πολύ γρήγορα εξελίχτηκε σε μια τερατώδη βιομηχανία αποδόμησης της ελληνικότητας. Αποδόμησης η οποία συνίσταται τόσο στην αλλοίωση των βασικών ηθικών και αξιακών αρχών του μέσου Έλληνα, αλλά και κάτι ακόμη βαθύτερο: στην αλλοίωση και μετάλλαξη της ελληνικής συνείδησης. Τι αλήθεια μπορεί να κρύβεται πίσω από αυτήν την εφιαλτική κατάσταση; Αναμφίβολα το οικονομικό κέρδος είναι ένα πολύ σοβαρό επιχείρημα. Όχι μόνο τα ιλιγγιώδη χρηματικά ποσά τα οποία έχουν διατεθεί όλα αυτά τα χρόνια προς ΜΚΟ, οργανισμούς, σωματεία, προγράμματα, και πανεπιστήμια, από τον κρατικό προϋπολογισμό, την ΕΕ και άγνωστες πηγές, αλλά και κάτι ακόμη σημαντικότερο, ίσως και τρομακτικό. Το γεγονός πως οι αποδομητές της ελληνικής κοινωνίας, κατάφεραν να καταστήσουν πολύ γρήγορα σαφές σε όλους τους επίδοξους να ασχοληθούν με την δημόσια ζωή, πως δεν θα έχουν καμία θέση σ' αυτήν εάν δεν ακολουθήσουν την συγκεκριμένη τάξη πραγμάτων. Κάτι παρόμοιο δηλαδή με τους διαιτητές στο ποδόσφαιρο, όπου όποιος δεν συμμορφώνεται με την εύνοια του ισχυρού αποβάλλεται από το πρωτάθλημα. Έτσι λοιπόν δεν μπορεί να υπάρξει δάσκαλος σε σχολείο ο οποίος δεν θα υμνεί τον αντιρατσισμό και τον πολυπολιτισμό. Δεν μπορεί να υπάρξει καθηγητής σε πανεπιστήμιο ο οποίος θα μιλάει για την ιστορική συνέχεια του Ελληνισμού. Δεν μπορεί να υπάρξει δημοσιογράφος ο οποίος να μην εντάσσεται σε έναν συγκεκριμένο τρόπο ενημέρωσης και λεκτικών αναφορών. Κόντρα σε όλους και σε όλα, οφείλουμε να σταθούμε απέναντί τους, αν δεν θέλουμε να λέγεται μελλοντικά στην γεωγραφία ότι «εδώ υπήρξε κάποτε η Ελλάδα».
Ευάγγελος Χ. Χανιώτης

http://elkosmos.gr/

"Από τότε που η χώρα μας επι διακυβέρνησης Σημίτη ήταν ανάμεσα στις 20 πιο ισχυρές οικονομίες του κόσμου, δηλαδή πρίν απο 10 χρόνια, τι μέσολάβησε έως σήμερα και γίναμε η χειρότερη της Ευρώπης των 27; Πήραν αυξήσεις οι δημόσιοι και ιδιωτικόι υπάλληλοι που να δικαιολογούν ...την πτώχευση; Γίνανε νοσοκομεία; Σχολεία; Αεροδρόμια; Δρόμοι; Μειώθηκαν οι φόροι που πληρώνουμε; Μας έδωσαν δωρεάν πετρέλαιο; Δωρεάν νερό και ρεύμα; Ποιός τελικά χρεωκόπησε την Ελλάδα και ζητούν να τα πληρώσουμε εμείς;"
www.troktiko.blogspot.com

Από τους "εγκεκριμένους" κι αυτοί, του ελληνικού κοινοβουλίου

Τα συνημμένα φυλλάδια του ΠΑΜΕ (ΚΚΕ) προτρέπουν τους Λαθρο-μετανάστες για απεργία στις 10 Φλεβάρη.
Το αξιοσημείωτο του πράγματος είναι ότι στην ελληνική εκδοχή του φυλλαδίου οι λόγοι της απεργίας είναι η άρνηση των μισθωτών να πληρώσουν την κρίση των τραπεζιτών και των αφεντικών (ούτε και εδώ κάνουν λόγω για μετανάστες http://www.edupame.gr/ , http://www.pamehellas.gr/main.php ). Στην Λαθρο εκδοχή (και δη στην Αγγλική) όμως, πέραν τούτου κύριος λόγος απεργίας είναι και το αίτημα για νομιμοποίηση όλων των (Λαθρο)μεταναστών (legalization of all immigrants who live and work in Greece). Ζητείται η διδασκαλία των παιδιών των (Λαθρο) μεταναστών της γλώσσας, της ιστορίας, των ηθών και των εθίμων της πατρίδας τους από την ελληνική πολιτεία (δηλαδή όχι αφομοίωση αλλά δημιουργία γκέτο) αλλά το φοβερό είναι ότι:ΚΑΤΗΓΟΡΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΥ ΕΝΙΣΧΥΕΙ ΤΗΝ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΤΗΣ ΜΕ ΤΗΝ FRONTEX ΩΣΤΕ ΝΑ ΘΩΡΑΚΙΣΕΙ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΤΗΣ!!(Takes measures to strengthen Frontex and the mechanisms of immigrant's deportation and intimidation). Η αποκορύφωση είναι ότι κατηγορούν την Ελλάδα για τρομοκρατία και απελάσεις (δηλαδή την εφαρμογή του νόμου -όσον αφορά στις απελάσεις) κατά των (ΛΑΘΡΟ) μεταναστών που στερούνται των απαιτούμενων εγγράφων ή πιστοποιητικών. Αν κατάλαβα καλά οι Έλληνες δεν είναι που διπλο-τριπλο κλειδώνονται μέσα στα σπίτια τους; (Τo stop the terrorist operations and deportations of the undocumented immigrants)Απ' ότι φαίνεται όμως και στην αγγλική εκδοχή -που οι περισσότεροι Έλληνες μπορούν να διαβάσουν- δεν τα είπαν όλα! Αν καταλαβαίνω καλά πρέπει να είναι η βουλγαρική εκδοχή στην οποία αν ρίξουμε μια ματιά βρίσκουμε την λέξη ΙΘΑΓΕΝΕΙΑ!! Είναι σαφές ότι αν όλα αυτά τα έγραφαν στην ελληνική εκδοχή, οι ΕΛΛΗΝΕΣ θα τους έπαιρναν με τις πέτρες! ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΠΡΟΣΩΠΙΑ ΤΟΥ ΚΚΕ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙ ΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΩΣ ΒΙΤΡΙΝΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΩΘΕΙ ΤΑ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΑ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΑ.ΗΔΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΕΠΑΙΞΕ ΜΕΓΑΛΟ ΡΟΛΟ, ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΩΝΙΩΔΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΤΟΥ ΓΙΑ ΑΠΟΚΟΠΗ ΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΟΤΕΛΕΙΑ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΜΟΣΧΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΑΝΣΛΑΒΙΣΜΟ, ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΜΦΥΛΙΟ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ ΤΑ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΘΥΜΑΤΑ (ΚΑΙ ΟΙ ΔΕΞΙΟΙ ΕΠΙΣΗΣ), ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΚΟΠΙΑ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΨΥΧΡΟ ΠΟΛΕΜΟ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ, ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΤΗΡΙΞΗ ΤΟΥ ΠΑΜΕ ΣΤΗΝ ΣΤΕΛΛΑ ΠΡΩΤΟΝΟΤΑΡΙΟΥ (http://www.edupame.gr/node/209 ) ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΣΤΗΡΙΞΗ ΤΟΥ ΣΤΟ ΛΑΘΡΟ-ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ. ΘΑ ΚΛΕΙΣΩ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΜΕ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΕΝΟΣ ΠΡΩΗΝ ΓΕΝΙΚΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ ΚΑΙ ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΤΟΥ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ: Εις μνήμην τω θυμάτων του Κομμουνισμού, τόσον των κατά καιρούς υπό κομμουνιστών φονευθέντων, όσον και αυτών των κομμουνιστών, οίτινες έπεσαν αγωνιζόμενοι, διότι επίστευσαν και εθυσιάσθησαν δια μιαν αστήρικτον απατηλήν και ανεδαφικήν ιδέαν. Οι πρώτοι είναι μάρτυρες, οι δεύτεροι αξιολύπητοι.

Ελευθέριος Σταυρίδης (από τους οργανωτές της κατάρρευσης του Νοτίου Μικρασιατικού Μετώπου)
http://deltio11.blogspot.com/

Δείτε σχετικές δηλώσεις της κ. Παπαρήγα εδώ:

http://www.youtube.com/watch?v=Gc2d5hiPyA8&feature=player_embedded

Επίκαιρος Τζιμάκος

09/02/10: ΔΗΛΩΣΗ ΤΖΙΜΗ ΠΑΝΟΥΣΗ με αφορμή την ανάδειξή του ως ραδιοφωνικού παραγωγού της χρονιάς από τα Βραβεία STATUS "Άνδρες της χρονιάς":
Δεν είναι καιρός να παίρνουμε βραβεία. Είναι καιρός να παίρνουμε τα βουνά.
Σύντροφοι τηλεθεατές, δεν έχουμε δημοκρατία, δυστυχώς. Η δημοκρατία προϋποθέτει ισονομία μεταξύ πολιτικών και πολιτών. Εδώ δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα. Κομματική χούντα έχουμε. Είδατε εσείς καμιά ισονομία; Δεν υπάρχει. Άμα εγώ καταθέσω ψευδή πλαστά στοιχεία στην εφορία με τη δήλωσή μου θα πάω φυλακή. Όμως, ο Καραμάν-Αλής ο πρωθυπουργός, αυτός ο Μπουχέσας, το παχουλό ανιψάκι του Εθνάρχη, ο Κωστάκης ο Β' ο Μικρός, που τον είχαμε πρωθυπουργό -τρομάρα του- πέντε χρόνια, πέντε χρόνια δήλωνε πλαστά στοιχεία στην Ευρώπη και αντί να πάει φυλακή είναι τώρα στα πίσω έδρανα της Βουλής και γελάει σα το χάχα. Μας κοροϊδεύει.
Άλλα και ο Γιωργάκης δεν κάνει. Μην τρελαθούμε. Έχει μαζέψει τους φίλους του και παίζει την κυβέρνηση. Τους μποιρμπιλογερουλάνους. Ο Γιωργάκης πιστεύει ότι είναι πρόεδρος Μη-Κυβερνητικές Οργάνωσης. Δεν ξέρει απ' αυτή τη δουλειά. Θα μας καταστρέψει παιδιά. Είναι ο Γιωργάκης ο Θαπατέρας που λέει. Ο ΘΑΘΑτζής ο γνωστός. Λαπτοπάκιας με μουστάκι, μαμάκιας, δεν κάνει γι' αυτή τη δουλειά. Ο πατέρας του έβαζε υπουργό τόσα χρόνια. Ήτανε και στο Υπουργείο Παιδείας, ήτανε και στο Υπουργείο Εξωτερικών και θα μείνει στην ιστορία ως αυτός που έβαλε την υπογραφή του για να γίνουν οι βομβαρδισμοί στη Σερβία από τους "συμμάχους".
Δεν μας τρομάζουν τα νέα μέτρα, δε μας τρομάζει ο σοσιαλισμός. Θα τον στείλουμε και το Γιωργάκη στα αποδυτήρια με τον Κώστα το χοντρό.
Φιδάκια!

http://www.youtube.com/watch?v=xnTG53tj5_8&feature=player_embedded

Η οικονομική ανάκαμψη δεν επιτυγχάνεται με το μαύρισμα της ψυχής του πολίτη

Η σταθεροποίηση των δημοσιονομικών είναι απαραίτητο στοιχείο μιας οικονομικής πολιτικής, αλλά δεν μπορεί να είναι η αρχή και το τέλος κάθε πολιτικής. Η σταθεροποίηση της οικονομίας δεν πρέπει να πραγματοποιηθεί με το «μαύρισμα της ψυχής του πολίτη» και με τρόπο που να οδηγήσει στην ύφεση. Δεν μπορεί, δεύτερον, να υλοποιηθεί ενάντια στην κοινωνία, αλλά μόνο με την εμπιστοσύνη της. Άρα θα πρέπει να αποδείξει ότι στρέφεται συστηματικά, ανάμεσα στα άλλα, και ενάντια στην παραοικονομία και το μαύρο χρήμα. Ότι είναι κοινωνικά δίκαιη. Τέλος, τρίτο, μακρόχρονα δεν έχει νόημα οποιαδήποτε πολιτική σταθεροποίησης των δημοσιονομικών μεγεθών αν δεν συνδυαστεί με μέτρα ανάπτυξης.

Η νίκη των αγορών είναι ήττα της πολιτικής.

Όταν νικάνε οι αγορές σε βάρος της πολιτικής, σημαίνει ότι κερδίζουν οι έχοντες και οι κατέχοντες. Ότι η οικονομική πολιτική, μαζί με ορισμένα ΜΜΕ, στοχοποιεί τους μισθωτούς. Πρόκειται για μια επιλογή που κινδυνεύει να αφήσει εκ των πραγμάτων στο απυρόβλητο εκείνους που χρωστάνε εκατοντάδες εκατομμύρια στα ασφαλιστικά ταμεία, που φοροδιαφεύγουν και ασκούνται ακόμα και στην φοροκλοπή. Η αντίληψη ότι όλοι και όλα, ιδιαίτερα η πολιτική, πρέπει να υποταχθεί στις αγορές υπήρξε η κύρια αιτία της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Στην Ελλάδα η κρίση αυτή συγχωνεύτηκε με την πολιτική της Νέας Δημοκρατίας, καθώς και με παλαιότερα διαρθρωτικά προβλήματα. Σε κάθε περίπτωση, η κύρια αιτία της κρίσης ήταν η κατάληψη όλων των παρυφών και κορυφών της οικονομίας από νεοφιλελεύθερα δόγματα και τις χωρίς έλεγχο και ρύθμιση αγορές. Η κατάληψή τους από τα μεγαλολαμόγια και τους αεριτζήδες. Τώρα που η κρίση έχει οξυνθεί στην Ελλάδα, δεν είναι λίγοι εκείνοι που προσπαθούν να μας κάνουν να ξεχάσουμε το ποιες συνταγές και με πιο τρόπο μας οδήγησαν εδώ που βρισκόμαστε σήμερα. Εξακολουθούν δε, να επιμένουν ότι η έξοδος από την κρίση βρίσκεται στην εκ νέου εφαρμογή εκείνων των συνταγών που δημιούργησαν την κρίση, όπως εκείνης του περιορισμού της ζήτησης και της λαϊκής κατανάλωσης. Μια τέτοια επιλογή, όμως, θα προκαλέσει παραπέρα αναδιανομή εισοδημάτων σε βάρος των μισθωτών και των μικρών εισοδημάτων, υπέρ του πλούτου. Από ένα τέτοιο πανηγύρι θα εξέλθουν τροπαιούχοι τα καρτέλ, η παραοικονομία, το αεριτζίδικο και αρπακτικό κεφάλαιο, ιδιαίτερα οι κερδοσκόποι από τις διεθνείς αγορές. Όλοι όσοι έχουν χαθεί από την οπτική των μέτρων της σημερινής οικονομικής πολιτικής. Σε τέτοια πλαίσια, όμως, εκείνοι που καλούνται να πληρώσουν «τη νύφη» θα αναρωτιούνται για ποιο λόγο δεν λαμβάνονται μέτρα στην Ελλάδα ενάντια στα παράσιτα και τα καρτέλ. Ποιοι είναι οι μηχανισμοί που επιτρέπουν διόγκωση των κερδών των μεσαζόντων και άνοδο των τιμών σε μια εποχή υποχώρησης του κόστους εργασίας και σχεδόν μηδενικού εισαγόμενου πληθωρισμού.

Το πρόβλημα είναι και μακρόχρονο – δεν περιορίζεται στα χρέη.

Πράγματι η χώρα πρέπει να βρει λεφτά να κλείσει άμεσα τα μεγάλα ελλείμματα που δημιουργήθηκαν στον δημοσιονομισματικό τομέα. Από την άλλη, όμως, αυτά τα ελλείμματα δεν είναι αποτέλεσμα μόνο κάποιων λανθασμένων επιλογών, ή και λαμογιάς –και οι δύο παράγοντες είναι παρόντες στην ελληνική κοινωνία και οφείλουμε να τους καταπολεμήσουμε- αλλά προκύπτουν κύρια εξαιτίας άλλων παραγόντων (ελλείψεις σε νέες παραγωγικές μονάδες, σε σύγχρονη γραφειοκρατία, οι αλλά Σήμενς εξαρτήσεις στις δημόσιες προμήθειες κοκ). Τα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας συνδέονται με την έλλειψη ανταγωνιστικότητας. Η τελευταία, όμως, δεν προκύπτει κύρια εξαιτίας του έτσι και αλλιώς συγκριτικά χαμηλού εργατικού κόστους, αλλά εξαιτίας των στρεβλώσεων στην αγορά. Της κυριαρχίας των καρτέλ. Την έλλειψη ρυθμίσεων και ελέγχου στις αγορές. Των μονοπωλιακών και ολιγοπωλιακών καταστάσεων. Πριν από όλα εξαιτίας της έλλειψης επενδύσεων σε κλάδους τεχνολογικής αιχμής και απουσίας κάθε στρατηγικής ειδίκευσης της Ελλάδας στον σύγχρονο παγκόσμιο καταμερισμό εργασίας. Πρόκειται για αιτίες και παράγοντες που η πολιτική και τα ΜΜΕ με ευκολία θέλουν να ξεχνούν. Στο βαθμό που δεν θα υπάρξουν αλλαγές στις δομές της ελληνικής οικονομίας και δεν αποτραπεί η παραπέρα άδικη ανακατανομή εισοδημάτων και ιδιοκτησίας, η χώρα κινδυνεύει να βρεθεί ενώπιον του κινδύνου μιας νέας και βαθύτερης ύφεσης. Αλλά και σκληρών κοινωνικών συγκρούσεων. Και οι δύο αυτές προοπτικές θα είναι η ταφόπλακα των σημερινών μέτρων, αλλά και της ίδιας της οικονομίας της χώρας. Σε κάθε περίπτωση, η εξυπηρέτηση σήμερα του χρέους, η μεγέθυνση του δημοσιονομικού ελλείμματος, θα έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση της αιμορραγίας της χώρας και τη συνεχή απώλεια δυνατοτήτων για παραγωγικές – αναπτυξιακές επενδύσεις. Στο βαθμό που απουσιάζουν οι τελευταίες, στον ίδιο βαθμό θα περιορίζονται και οι προοπτικές της χώρας να μειώσει το χρέος της και να κινηθεί σε έναν «διάδρομο ανάπτυξης». Να αυξήσει την παραγωγικότητα και την ανταγωνιστικότητά της. Να παράγει, κατά προέκταση, με ποιότητα και υψηλή ειδίκευσης, ώστε να περιορίσει τις εισαγωγές και να αυξήσει τις εξαγωγές. Να διαμορφώσει, κατά συνέπεια, εκείνη την παραγωγική βάση που θα αποτρέψει την επανεμφάνιση των σημερινών προβληματικών καταστάσεων. Για να γίνουν όλα τα πιο πάνω, απαιτείται, επίσης, να κτυπηθεί η παραοικονομία, το μαύρο χρήμα, τα καρτέλ, η λαμογιά και η διευρυνόμενη ανισότητα. Να συνδυαστούν δε, αυτά, με την εγκαθίδρυση αποτελεσματικών και παραγωγικών δημόσιων θεσμών. Με ρυθμίσεις, ώστε η αγορά να διευκολύνει την λειτουργία του οικονομικού ιστού. Να μην τον αποδιαρθρώνει με την «κατάληψη» των κρατικών πόρων και μόνο. Τέλος, να μετακινηθούν οι δραστηριότητες των τραπεζών από την τοκογλυφία, συχνά σε βάτος του δημοσίου, στην στήριξη μέτρων ενίσχυσης της συνολικής παραγωγικότητας της χώρας. Δυστυχώς, όσο οι τράπεζες μπορούν, και μπορούν, να αγοράζουν ομόλογα του δημοσίου με 6,2% για πιο λόγο να δώσουν δάνεια στην κοινωνία στο ύψος του 3,8% - 4,5%;. Και δεν είναι μόνο το γεγονός ότι είναι πιο κερδοφόρο για τις τράπεζες να επενδύσουν στα σαφώς υψηλότερο επιτόκια που δίνει το δημόσιο από τους ιδιώτες στην αγορά, αλλά, επιπλέον, ο δανεισμός αυτός τους δίνει και τη μέγιστη δυνατή ασφάλεια. Θα μου πει κάποιος ότι αυτό που κάνουν οι τράπεζες είναι λογικό και συνέπεια του συνόλου των προβλημάτων της χώρας. Από μια σκοπιά θα του δώσω δίκαιο. Αλλά όταν οι τράπεζες προσανατολίζονται να μην δανείζουν τους ιδιώτες στο εσωτερικό της χώρας ή εκείνοι που τα έχουν τα πάνε στο εξωτερικό, τότε δεν υφίσταται προοπτική ανάπτυξης και ενίσχυσης της οικονομίας όσα βάρη και να ριχτούν στους ώμους του «μισθωτού εχθρού».

Ο κίνδυνος της ύφεσης απαιτεί ανάπτυξη και οικονομική δικαιοσύνη.

Η προοπτική της ύφεσης επιτείνεται και από το γεγονός ότι το λαϊκό εισόδημα συρρικνώνεται. Και αυτό, διότι τα μέτρα που έλαβε η κυβέρνηση αφορούν στρώματα που ότι εισόδημα και αν έχουν, κατά κανόνα το καταναλώνουν. Ο κίνδυνος της ύφεσης είναι υπαρκτός, άρα και της μη αποπληρωμής του δημόσιου χρέους. Ακόμα και ένας πρωτοετής φοιτητής γνωρίζει ότι ο μόνος τρόπος διασφάλισης της αποπληρωμής στο μέλλον των σημερινών υψηλών επιτοκίων δημόσιου δανεισμού είναι η ανάπτυξη. Άρα επανέρχομαι στο πολύ απλό και σαφές σχήμα, χωρίς επενδύσεις και ανάπτυξη η χώρα δεν θα είναι σε θέση να πληρώσει στο μέλλον τα σημερινά δάνειά της. Αυτή την αλήθεια δεν επιτρέπεται να την παραγνωρίζει η οικονομική πολιτική. Για αυτό υποστηρίζω, ότι είναι καιρός, πλέον, να εργαστούμε με στόχο την πραγμάτωση μεγάλων επενδύσεων προκειμένου να διασφαλίσουμε μια καλή μελλοντική θέση της Ελλάδας στον διεθνή καταμερισμό εργασίας. Επίσης, να εργαστούμε σκληρά ώστε να εξασφαλιστεί για τι χώρα ο δυνατός φτηνότερος δανεισμός και νέες συνεργασίες για επενδύσεις. Επί παραδείγματι, όταν ισχυρές δυνάμεις της Δύσης έχουν ως σημαντικό δανειστή την Κίνα, εμείς δεν πρέπει να φοβόμαστε να πράξουμε το ίδιο. Διαφορετικά, ο οποιοσδήποτε θα μπορούσε να σκεφτεί, ότι κάποιοι τρίτοι θέλουν να μας απαγορεύσουν ένα δικαίωμα που το εξασκούν οι ίδιοι. Όσο κουτό είναι να σκέφτεται κανείς ότι μπορεί να συνεχίσει η χώρα να πορεύεται, όπως πορεύεται, δηλαδή με ελλείμματα που συνεχώς διογκώνονται, άλλο τόσο δεν είναι σοφό να πιστεύει ότι υπάρχει κάποιο τέλος σε αυτά τα ελλείμματα και σε αυτόν τον δανεισμό χωρίς επενδύσεις και αναπτυξιακή πολιτική. Όπως, λοιπόν, η κυβέρνηση επεξεργάζεται σχέδια για τον δανεισμό και τον περιορισμό των ελλειμμάτων, οφείλει να επεξεργαστεί, ταυτόχρονα, μεγάλα επενδυτικά σχέδια και μέτρα δικαιοσύνης. Προς το παρόν η Πολιτεία τα παίρνει από τους μη έχοντες και τους μη κατέχοντας δημιουργώντας στον δημόσιο χώρο προκαταλήψεις ενάντια ορισμένων κατηγοριών μισθωτών, ως να είναι εκείνοι οι μοναδικοί υπαίτιοι της κρίσης! Καιρός η Πολιτεία να κοιτάξει και αλλού!

Νίκος Κοτζιάς

epirusgate.blogspot.com

Η αρρυθμία της ελληνικής Πολιτείας

Το βιβλίο και η μικρού μήκους ταινία The Shock Doctrine της Naomi Klein, αναφέρονται στο πως οι πολιτικές της ελεύθερης αγοράς, έχουν ανέλθει σε εξέχουσα θέση σε χώρες όπως τη Χιλή (υπό την ηγεσία του Pinochet), τη Ρωσία (υπό το Γιέλτσιν), τις Ηνωμένες Πολιτείες (π.χ. στην Νέα Ορλεάνη μετά από τον τυφώνα Katrina), την ιδιωτικοποίηση της οικονομίας του Ιράκ (υπό την Προσωρινή κυβέρνηση συνασπισμού), στην Βρετανία (επί Θάτσερ) και αλλού, όχι επειδή οι ηγέτες εκεί ήταν αρκετά δημοφιλείς, αλλά επειδή ώθησαν κατευθείαν όλες τις επίπονες πολιτικές και μεταρρυθμίσεις στις οποίες αντιδρούσε η κοινωνία, ενώ οι πολίτες των χωρών αυτών ήταν κλονισμένοι και αποπροσανατολισμένοι από τις καταστροφές ή τις αναταραχές που λάμβαναν χώρα ώστε να είναι ανίκανοι να αντιδράσουν. Το σχέδιο είναι βρώμικο και απλό: Κάθε φορά που υπάρχει μια κρίση, να προωθούνται όλες οι επίπονες και απάνθρωπες μεταρρυθμίσεις. Παρόμοιες κρίσεις συμβαίνουν και τώρα όπως ή οικονομική κρίση. Έτσι βλέπουμε πάντα πως οι μόνοι αρμόδιοι για να λύσουν αυτά τα προβλήματα είναι οι εκλεγμένοι ηγέτες όλων των χωρών και κυρίως των πλουσιότερων. Έτσι βλέπουμε ο κόσμος να έχει αγωνιά για να ξεπεραστεί αυτή η κρίση που δημιουργήθηκε σκόπιμα από την οικονομική ελίτ, και που προβάλλεται με εκφοβιστικό τρόπο από τα ΜΜΕ (Μέσα Μαζικής Εξημέρωσης), τα οποία αντί να πληροφορήσουν τον κόσμο για τα πραγματικά αίτια που δημιούργησαν αυτή την κρίση, προτιμούν σκοπίμως να τον εκφοβίζουν και να τον τρομοκρατούν με τις συνέπειες που έχει δημιουργήσει αυτή, ώστε να μην μπορεί κανείς να αντιληφθεί τα βρώμικα σχέδια, που εφαρμόζονται με έντεχνο τρόπο από την πολιτική και επιχειρηματική ελίτ παγκοσμίως, με μοναδικό πάντα γνώμονα το κέρδος. Είναι Φανερό ότι αυτή η κρίση δημιουργήθηκε εσκεμμένα ώστε να γίνουν κάποιες αλλαγές στο οικονομικό σύστημα παγκοσμίως. Γι' αυτό μην απορήσετε άμα δείτε τις οικονομίες της Βόρειας Αμερικής να συνενώνονται μεταξύ τους ή στην Ελλάδα να δούμε περισσότερες ιδιωτικοποιήσεις και ξεπούλημα των πάντων σε ντόπιους και ξένους επιχειρηματίες, ώστε να μπορέσει ξεπεραστεί το δημόσιο χρέος - το οποίο πάντα θα υπάρχει, αφού είναι το μόνο μέσο που υποκινεί χώρες και κοινωνίες (ξεπούλημα στους Κινέζους λιμάνια και στους Γερμανούς τις τηλεπικοινωνίες κ.τ.λ.) καθώς επίσης και την λήψη περισσότερων φορολογικών μέτρων σε βάρος των φτωχών ώστε να ξεπεραστεί η κρίση αυτή. Και επειδή τα ΜΜΕ είναι το μεγαλύτερο μέσο αποπλάνησης σήμερα: Αλήθεια πόσο Σοκαρισμένοι αισθάνεστε μετά από κάθε φορά που βλέπετε τα δελτία ειδήσεων;Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ, ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΝΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΟΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΛΟΝΙΣΜΟ!ΟΠΛΙΣΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ!!!
http://antihistory-gr.blogspot.com/

Σχόλια:

1) Είναι γεγονός ότι οι ελληνικές κυβερνήσεις από πολλών ετών, αντί για πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς, προτιμούσαν να χορηγούν βελτιώσεις των μισθών υπό μορφή επιδομάτων. Τα επιδόματα ως γνωστόν δεν εκλαμβάνονται ως μέρος του εν ενεργεία μισθού κατά τον υπολογισμό του ύψους της σύνταξης, με συνακόλουθο το χαμηλότερο ύψος της χορηγούμενης σύνταξης. Ήταν ένα σόφισμα (τρικ) των κυβερνήσεων (ανεξαρτήτως χρώματος) για την εξοικονόμηση χρημάτων από τις συντάξεις, ο υπολογισμός των οποίων βασιζόταν στις εισφορές των εργαζομένων που ως γνωστόν, κατετίθεντο άτοκα στην Τράπεζα της Ελλάδος. Η περικοπή λοιπόν των επιδομάτων σήμερα, συνιστά μείωση των αποδοχών των εργαζομένων και σαν τέτοια μπορεί να προσβληθεί νομικά από τους ενδιαφερόμενους. Είναι ένα γεγονός που ανησυχεί ήδη τους εμπνευστές του σχετικού νομοσχεδίου που ετοιμάζεται να γίνει νόμος του κράτους.

Από την φιλοσοφία των κυβερνώντων απουσιάζει παντελώς η αναπτυξιακή προοπτική της οικονομίας. Η εξοικονόμηση πόρων για την μερική, ούτως ή άλλως, μείωση του εξωτερικού μας χρέους, δεν λύνει το πρόβλημα και αντίθετα δημιουργεί άλλα. Τι αποτέλεσμα μπορεί άραγε να έχει αυτή η θυσία στην οποία θα υποβληθούν οι αεί πάσχοντες μισθωτοί; Μείωση της κατανάλωσης, αδυναμία κάλυψης βασικών αναγκών, πάγωμα της αγοράς γενικότερα και τελικά βαθύτερη ύφεση. Και το κεφαλαιοποιουμένων τόκων χρέος μας να συνεχίζει να υφίσταται (αλήθεια, από το νομοθέτημα για τη μείωση των αποδοχών των εργαζομένων, γιατί εξαιρούνται ανερυθρίαστα, αυτοί που πρώτοι θα έπρεπε να δώσουν το παράδειγμα: οι 300 βουλευτές;)

2) Το θέμα της αθρόας παροχής ιθαγένειας σε λαθρομετανάστες προσκρούει στο Σύνταγμα της Ελλάδος όπως γνωμοδοτεί στο παρελθόν και ο γνωστός συνταγματολόγος κ. Δ. Τσάτσος. Σχετικό το δημοσίευμα στη συνέχεια:
«Τον καθηγητή Δ. Τσάτσο τον γνωρίζουμε όλοι. Έγκριτος συνταγματολόγος και, προσφάτως, σύμβουλος του κ. Ραγκούση στα κρίσιμα θέματα του Υπουργείου του. Ο Δ. Τσάτσος ασχολήθηκε και με το ζήτημα της ψήφου των μεταναστών στις δημοτικές εκλογές σε ανύποπτο χρόνο. Έτσι, στο Συνταγματικό του Δίκαιο (τόμος Γ΄, Θεμελιώδη Δικαιώματα, 1988, σελ. 164 -165) παίρνει σαφώς θέση υπέρ της αντισυνταγματικότητας του δικαιώματος ψήφου των μεταναστών, λέγοντας χαρακτηριστικά ....
... «Αντίθετα, εμείς πιστεύουμε πως το Σύνταγμα και αυτό το δικαίωμα το επεφύλαξε μόνο στους Έλληνες πολίτες… Η αναγνώριση τέτοιων δικαιωμάτων στους αλλοδαπούς προϋποθέτει συνταγματική μεταβολή. Τελικά η συνταγματική μεταβολή που θα ήταν αναγκαία για την αναγνώριση ενός τέτοιου δικαιώματος για τους αλλοδαπούς δεν συντελέσθηκε».
Στο σημείο αυτό αξίζει να αντιδιασταλεί η μετανάστευση των δεκαετιών 50, 60, 70 και 80 των Ελλήνων προς χώρες της Ευρώπης, της Αμερικής και της Αυστραλίας με τη σημερινή αντίστροφη κατάσταση εισροής λαθρομεταναστών. Για να γίνουν δεκτοί οι έλληνες μετανάστες, έπρεπε κατ’ ελάχιστον να τύχουν σχετικής πρόσκλησης από κάποιον επιχειρηματία της χώρας προορισμού τους, να πληρούν όλους τους αυστηρούς κανόνες υγιεινής και να έχουν συστατικές επιστολές προσωπικοτήτων που έχαιραν υπόληψης και κύρους στις κοινωνίες τους. Καμία σχέση με την κατάσταση στην Ελλάδα σήμερα όπου ανεξέλεγκτα όποιος θέλει περνά τα θαλάσσια σύνορα, βασιζόμενος έναντι σημαντικής χρηματικής αντιπαροχής, στους αντίστοιχους έμπορους των οποίων η επιχειρηματική «τάξη» διευρύνεται συνεχώς, και γίνεται δεκτός ως μετανάστης (!)
3) Η αντίδραση του κόσμου στην ασύγνωστη λειτουργία ή καλύτερα αρρυθμία της Πολιτείας, είναι αυθόρμητη, πηγαία, αγκαλιάζει συνεχώς όλο και μεγαλύτερες ομάδες της κοινωνίας μας. Μήπως συνδέεται ακριβώς με αυτήν την ακηδεμόνευτη διογκούμενη αντίδραση του κόσμου η καθυστερημένη αντίδραση της αξιωματικής αντιπολίτευσης «στο κοινό περί δικαίου αίσθημα»; Μήπως ο φόβος ότι το ρεύμα αυτό θα πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις είναι το ζητούμενο πίσω από την όψιμη προσπάθεια να ελεγχθεί η αυθόρμητη αυτή δυναμική με τον εναγκαλισμό της από ελεγχόμενο κοινοβουλευτικό φορέα;

Η αποικιοποίηση των ευρωπαϊκών κρατών

Οι ξένοι -και το έχουμε εξηγήσει αυτό από παλιά- δεν ήλθαν σαν φυσικό φαινόμενο καταστροφής ούτε ανατροπής «κοσμοσωτήριων» καθεστώτων. Ούτε είναι φυγάδες «απολεσθέντων παραδείσων».
Είναι θύματα ενός νέου καπιταλισμού, που προσφυώς κάποτε κάποιος προφητικά τον είπε «καπιταλισμό του σαλούν». Μπαμ και κάτω! Αυτός ο τύπος καπιταλισμού μετά το 1989 φαινόταν να θεριεύει. Τώρα όμως παραπαίει χειρότερα από τα κομμουνιστικά καθεστώτα, που όταν έπεσαν -με εξαίρεση τη Ρουμανία- δεν άφησαν θύματα. Τούτος ο καπιταλισμός, όταν θα πέσει, θα αφήσει εκατομμύρια θύματα. Ήδη τα δημιουργεί. Υπολογίζονται σε δεκάδες οι πνιγόμενοι κάθε ημέρα λαθρομετανάστες. Οι δικοί μας ψαράδες έχουν απηυδήσει με το να τραβούν με τα δίχτυα τους πτώματα, και μάλιστα μανάδων και μικρών παιδιών! Εν ονόματι κάποιων ανθρωπιστικών αρχών (τον έπιασε ο πόνος τον καπιταλισμό γι' αυτές!) χαλάρωσαν οι έλεγχοι, έπεσαν τα σύνορα, συρρικνώθηκε η έννοια του κράτους, σπιλώθηκε η έννοια του έθνους, υποβιβάστηκε η έννοια της πατρίδος. Ίσχυσε, τουλάχιστον στην πατρίδα μας, το «Μπάτε, σκύλοι, αλέστε κι αλεστικά μη δώσετε». Φυσικά το σύστημα φροντίζει μαζί με τα αλεστικά να αλέθει και τους... σκύλους. Ακόμη και τον μυλωνά. Κανείς πια δεν νιώθει νοικοκύρης στον τόπο του. Συνθήματα, όχι παλιά, αλλά σαν αυτά του Αντρέα Παπανδρέου, «Η Ελλάς ανήκει στους Έλληνες», φαντάζουν στους επιγόνους του κωμικά ή ρατσιστικά. Όλα όμως αυτά τα «ανθρωπιστικά» υπηρετούν τη νέα κυριαρχούσα θεότητα του Μαμωνά. Με τη λεγόμενη ελευθερία της αγοράς, αντί για διακίνηση προϊόντων έχουμε διακίνηση ανθρώπων, που έχουν γίνει εμπόρευμα. Αν όχι ολόσωμα, πάντως το αίμα και κάποια όργανά τους! Και δεν θα πω ότι αυτά δεν είχαν προβλεφθεί. Ο γράφων σε ένα διδακτικό βιβλίο του, το «Μαθήματα Εκθέσεων», που κυκλοφόρησε το 1971, εν μέση δικτατορία, και έκανε 27 εκδόσεις, σε κάποια δοκίμια που είχαν σχέση με την τεχνολογία / τεχνοκρατία και την απόλυτη κυριαρχία της μηχανής, με τρόπο συγκεκαλυμμένο παρατηρούσε από τότε ότι η νέα μορφή οικονομίας (δεν έλεγε ιμπεριαλισμός) δεν είναι το έσχατο στάδιο του κεφαλαιοκρατικού συστήματος (δεν έλεγε καπιταλισμός ούτε το όνομα του Λένιν), αλλά μια άλλη μορφή εξουσίας και οικονομίας, που δεν έχει τα χαρακτηριστικά της αποικιοκρατίας, δηλαδή τη στρατιωτική κατοχή εδαφών και την οικονομική εκμετάλλευσή τους. Οι νέες μορφές εξουσίας στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ εκμεταλλεύονται τον λαό τους. Και πάλι με καμουφλαρισμένα λόγια εξηγούσα το πώς: κάθε χώρα γινόταν αποικία. Οι παραδοσιακές αποικιακές δυνάμεις, όπως η Γαλλία, η Αγγλία, το Βέλγιο, η Ολλανδία, η Πορτογαλία, από μητροπόλεις μετασχηματίζονταν σε αποικίες. Έτσι δεν χρειαζόταν στρατός -κάτι που κόστιζε σε αίμα και σε χρήμα- δεν χρειάζονταν υπερπόντιες στρατιωτικές επιχειρήσεις. Απλώς ο κόσμος των αποικιών συσσωρευόταν στις μητροπόλεις. Τα κέρδη ήσαν πολλαπλά για τις εξουσιαστικές κάστες. Πρώτον, οι εργατικές κατακτήσεις, που είχαν εξασφαλιστεί μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο χάρη στη ραγδαία ανάπτυξη της βιομηχανίας αλλά και λόγω του κομμουνιστικού κινδύνου, άρχισαν να φυλλορροούν. Τότε δεν ήταν άμεσα ορατό. Τώρα είναι ορατό και από τυφλό. Δεύτερον, έσβησαν τα απελευθερωτικά κινήματα, τουλάχιστον αυτά που είχαν έναν ανθρωπιστικό προσανατολισμό. Τότε, το 1971, θα έλεγα σοσιαλιστικό. Ο πεινασμένος λαός, αντί να κάνει επανάσταση, έκανε -και κάνει- μετανάστευση. Αντί να αγωνιστεί να δημιουργήσει έναν δικό του παράδεισο με κάθε τρόπο, ήθελε να μεταπηδήσει στον έτοιμο παράδεισο. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Έτσι, στις χώρες του λεγόμενου Τρίτου Κόσμου εγκαθιδρύθηκαν διεφθαρμένα καθεστώτα, που για να κρατηθούν χρειάζονταν όπλα. Τα οποία φυσικά έπαιρναν από τις τέως μητροπόλεις. Τότε, το 1971, είχα διαβάσει πως ένα συμβόλαιο για βομβαρδιστικά αποφέρει πολύ περισσότερα κέρδη από μια μακροχρόνια αποικιακή κατάκτηση και εκμετάλλευση. Αλλά για να χρειάζονται βομβαρδιστικά και άλλης λογής όπλα οι πρώην αποικίες, έπρεπε να αρχίσουν «να μισούνται ανάμεσά τους» και να μάθουν να πολεμούν. Και τότε ανακαλύφθηκαν θρησκευτικές διαφορές, καλλιεργήθηκε σε ευρωπαϊκά και αμερικανικά ινστιτούτα ο ισλαμικός φονταμενταλισμός (πού έκανε σπουδές ο Μπιν Λάντεν;), βρέθηκαν φυλετικές και γλωσσικές διαφορές, καλλιεργήθηκαν στους λαούς ira et studia, οργή και πάθη, σπάρθηκε το μίσος με το τσουβάλι για να αλληλοσκοτώνονται και να αγοράζουν όπλα σε μυθώδη ποσά. Όλη όμως αυτή η συγχυτική κατάσταση που επέτρεπε την υπογραφή των παχυλών συμβολαίων με τα μυθώδη ποσά, τα οποία καλλιέργησαν τη διαφθορά (ας θυμηθούμε τι έφαγε ο Μιτεράν), έκανε τη δήθεν ενωμένη Ευρώπη μια πολιτική «κουλουβάχατα» (η λέξη σημαίνει φύρδην μίγδην). Οι άλλοτε μητροπόλεις μετέτρεψαν τους λαούς τους σε «παιδιά ενός κατώτερου Θεού». Τους έκαναν πολτό, ιζηματώδες σκεύασμα. Και με την αθρόα μεταφορά μαζών από τις πρώην αποικίες δεν γνωρίζεις σήμερα αν βρίσκεσαι στο Παρίσι ή στο Τζιμπουτί. Η βαβελική οικονομία μετέτρεψε τα κέντρα της αποικιοκρατίας σε σύγχρονους Πύργους της Βαβέλ. Που είναι υπό κατάρρευση. Ακόμη και με ένα πέταγμα πεταλούδας... Όσο για τη χώρα μας, που δεν ήταν δα αποικιακή δύναμη, έγινε «Βαβυλωνία». Από χώρα εξαγωγής εργατικού δυναμικού έγινε χώρα εισαγωγής. Διότι κάποια στιγμή βρέθηκε χωρίς νέους που να προσφέρονται για χειρωνακτική εργασία. Η σπουδομανία, η υπαλληλομανία, που άρχισε από το τρίτο έτος της δικτατορίας, μετέτρεψε τους νέους σε πτυχιοσυλλέκτες. Η ανάγκη για πτυχία έδωσε την ευκαιρία αναπτύξεως σ' έναν φτηνό πολιτικαντισμό: Γέμισε η Ελλάδα σχολές, που κανείς δεν ξέρει τι διδάσκεται εκεί και τι δουλειά μπορεί να κάνει κάποιος απόφοιτος μιας τέτοιας σχολής. Μοιραία, το κενό που δημιουργήθηκε στον χώρο των χειρωνακτικών εργασιών ήλθε να το καλύψει ο ξενικός πληθυσμιακός κατακλυσμός. Ξένοι / ξένες ανέλαβαν τη φροντίδα των γονέων μας, των παιδιών και των εγγονιών μας, των χωραφιών και των εργαστηρίων μας, των οικοδομικών και των επισκευαστικών εργασιών. Μερικοί από τους ξένους, ιδίως Αλβανοί -και μπράβο τους!- έχουν γίνει αφεντικά. Και γι' αυτό ένα πρωί σε μια τηλεοπτική συζήτηση έκανα μια σύσταση προς τους νέους: να μαθαίνουν αλβανικά για να μπορούν να συνεννοούνται με τα μελλοντικά τους αφεντικά! Για να εισπράξω από έναν «παραθυροβίωτον» την ετικέτα του... ρατσιστή! Το ότι η προσφορά των ξένων ήταν και είναι σημαντική ουδείς το αμφισβητεί. Αλλά δεν πρέπει να αγνοούμε και τις ηθικές επιπτώσεις. Και δεν εννοώ μόνον την εγκληματικότητα, τα ναρκωτικά, την πορνεία, ούτε καν την αλλοίωση του εθνικού μας χαρακτήρα ούτε την αλλοίωση της πληθυσμιακής μας συστάσεως. Είναι γνωστό ότι δεν έχω καμία υπόληψη προς τον μεταδικτατορικό Έλληνα. Είναι τα «ρέστα», τα «ψιλά» των προγόνων του. Μόνος απεμπόλησε την ελληνικότητά του, τη γλώσσα, τη γραφή, ακόμη και τη μουσική του. Εννοώ ότι ο ερχομός των ξένων ευνόησε τη ροπή των νέων προς την τεμπελιά. Γέμισε η Ελλάδα κηφηνεία, στέκια νέων αγραυλούντων, νύκτα μέρα συζητούντων. Χωρίς να λένε τίποτα. Λόγια πολλά, ουσία καμία. Όσο για λεφτά, αρκεί το χαρτζιλίκι του μπαμπά, του παππού, της γιαγιάς. Όσο για δουλειά, αυτή είναι υπόθεση των ξένων. Και κάποια στιγμή ο μπαμπάς, μέσω κάποιου βουλευτή, κάπου θα βρει να μας χώσει. Μια θέση όχι για να δουλεύουμε αλλά για να καθόμαστε! Μοιραία, όλες οι παραγωγικές εργασίες πέρασαν στα χέρια των ξένων. Και ήταν καιρός να υπάρξει κάποια μέριμνα γι' αυτούς όχι βάσει προγραμμάτων, με τα οποία βολεύονται οι «προγραμματοποιοί», αλλά μέσω μιας επίσημης αναγνωρίσεως αστικών αρχικά και ακολούθως, με κριτήρια αυστηρά (βλ. Ελβετία), πολιτικών δικαιωμάτων. Αυτή όμως η νομιμοποίηση είναι ένα σύνθετο, πολύπλοκο θέμα, που η αντιμετώπισή του απαιτεί βαθύ και όχι ρηχό μυαλό. Οι νυν κυβερνώντες, κατά τα πρότυπα των παλαιών, εφαρμόζουν μια «αλεπουδίσια» πολιτική: Θα φέρουμε το θέμα επί σκηνής, θα χωρίσουμε τους πολυχωρισμένους σε πλήθος κομμάτια Έλληνες σε δύο νέα κομμάτια, τους «φιλόξενους» και τους «μισόξενους», θα αρχίσει νέα φαγωμάρα, μια χωρίς προηγούμενο αναμπουμπούλα και, όπως είναι γνωστό, «ο λύκος στην ανεμοζάλη χαίρεται». Που μπορεί, όμως, να σπαράξει και την... αλεπού! Την κυβέρνηση εννοώ, που με τα τερτίπια αυτά θα βγει τελικά με κομμένη ουρά... Και μια επιλογική παρατήρηση: Οι ξένοι που σαν πουλιά με σπασμένα φτερά ήλθαν στη χώρα μας, πέρα από τη φτώχεια τους, έφεραν τα μίση τους και τις προκαταλήψεις τους. Έτσι, στους δικούς μας τσακωμούς θα προστεθούν και οι δικοί τους. Οι αναγνώστες θα ενθυμούνται περσινές «τσεκουρομαχίες» στην οδό Πειραιώς. Αν, λοιπόν, ελληνοποιηθούν κάποιοι μεν, αλλά δεν ελληνοποιηθούν κάποιοι δε, θα ζήσουμε πολλές «Νύχτες Αγίου Βαρθολομαίου». Το θέμα, όπως είναι φυσικό, έχει και άλλες πτυχές, που θα αναλύσουμε προσεχώς ή στο προσεχές.

Σαράντος Καργάκος

"ΤΟ ΠΑΡΟΝ" 7/2/2010