Περί ύπνου...

Η δύναμη του θεού Ύπνου είναι πολύ μεγάλη. Μπορεί να κοιμίσει όλους τους θεούς και όλους τους ανθρώπους. Μάλιστα κοίμισε ακόμα και τον αρχηγό των θεών, τον Δία, παρά τη θέλησή του, ύστερα από πιέσεις της θεάς Ήρας η οποία ήθελε να επηρεάσει την εξέλιξη του Τρωικού Πολέμου. Η Ήρα επισκέπτεται τον Ύπνο στη Λήμνο πού κατοικούσε. Τον προσφωνεί «άνακτα» (άρχοντα, βασιλιά) όλων των θεών και των ανθρώπων, για να τον πείσει, αλλά ο Ύπνος το σκέφτεται να τα βάλει με τον Δία, διότι είχαν προηγούμενα από το παρελθόν. Πείθεται να το κάνει, αφού όμως πρώτα η Ήρα του ορκίστηκε να τον παντρέψει με μία από τις νεότερες Χάριτες, την γλυκιά Πασιθέη, πού τόσο επιθυμούσε. Ο Ύπνος με την Ήρα αναχωρούν μαζί για να βρουν το Δία. Η Ήρα σκορπάει στην καρδιά του Δία «γλυκιά αγάπη και επιθυμία» και ο Ύπνος μεταμορφωμένος σε πουλί, τον αποκοιμίζει.

Να σημειώσουμε ότι η Πασιθέη είναι η θεά της χαλάρωσης και της ξεκούρασης, και έτσι καταλαβαίνουμε γιατί είναι τόσο πολύ επιθυμητή στον θεό Ύπνο !

Ο Ύπνος με την αγαπημένη του Πασιθέη, έκαναν παιδιά τους Όνειρους! Τα αδέρφια οι Όνειροι είναι: ο Μορφεύς, ο Ίκελος, ο Φοβήτωρ και ο Φάντασος. Όλοι μαζί ονομάζονται "Όνειροι" και είναι οι θεοί των ονείρων. Κατοικούσαν στις ακτές του ωκεανού, στη Δύση, σε ένα σπήλαιο κοντά στα σύνορα του Άδη. Οι όνειροι, έστελναν τα όνειρα στους θνητούς, μέσα από δύο πύλες που βρίσκονταν εκεί. Η μία πύλη ήταν φτιαγμένη από Κέρατο, και με αυτή έστελναν τα αληθινά όνειρα (προμηνύματα), ενώ με τη δεύτερη που ήταν φτιαγμένη από Ελεφαντόδοντο, έστελναν τα ψεύτικα όνειρα.

Αναλυτικά τα παιδιά του θεού Ύπνου είναι οι εξής:

Μορφέας : Το όνομα, βγήκε από τη λέξη "Μορφή" και σχετίζεται με την ικανότητά του να παίρνει οποιαδήποτε ανθρώπινη μορφή και να εμφανίζεται στα όνειρα. Έχει την ιδιότητα να στέλνει εικόνες στα όνειρα ή στα οράματα των ανθρώπων, να τα διαμορφώνει, και να μορφοποιεί τα όντα που κατοικούν σε αυτά. Η δράση του Μορφέα είναι πρωταγωνιστική, αλλά όχι αποκλειστική. Ο Μορφέας είναι ο πιο ισχυρός από τους υπόλοιπους, για αυτό και είναι ο μοναδικός θεός που μπορεί να επέμβει στα όνειρα των βασιλιάδων και των ηρώων, ενώ όπως λένε μετέφερε τα μηνύματα των θεών στους θνητούς, με τη μορφή ονείρων.

Φοβήτωρ : Κάνει τα όνειρα τρομακτικά. Είναι η προσωποποίηση του εφιάλτη, και παίρνει μορφή τεράτων ή τρομακτικών ζώων.


Φάντασος : Παράγει τα δυσνόητα και πλασματικά όνειρα, ενώ εμφανίζεται χωρίς ζωτική μορφή. Είναι η προσωποποίηση της φαντασίας.


Ίκελος : Βοηθάει τις πτυχές των ονείρων που απεικονίζουν τη πραγματικότητα, κάνοντάς τα ρεαλιστικά.


Κατόπιν όλων τούτων, φαίνεται πως οι αρχαίοι Έλληνες είχαν, πριν απ΄όλους, εξερευνήσει το θέμα του ύπνου, το οποίο κωδικοποίησαν σε μορφή μύθου, ώστε να μείνει στην παράδοση και την ιστορία, ως και έγινε. Οι κωδικοποιήσεις μύθων, ως και τούτου, κρύβουν μεγάλες αλήθειες και αυτό γίνεται σαφές αν ψάξουμε πιο λεπτομερώς.

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr 

Ο μόνος τρόπος για να μην αντισταθεί οργανωμένα ο ελληνικός λαός ενάντια στο καθεστώς κατοχής και εκποίησης είναι να μετατραπεί σε όχλο και να οδηγηθεί σε κοινωνικό εμφύλιο

του Δημήτρη Καζάκη

Ο εχθρός της δημοκρατίας είναι εχθρός της πατρίδας. Έτσι θα μπορούσε να αποδοθεί η γνωστή ρήση «τον του δήμου εχθρόν πολέμιον νομίζειν», του Κλεόβουλου του Λίνδιου, ο οποίος έζησε τον 6ο αι. π.Χ. και ήταν ένας από τους 7 σοφούς της αρχαιότητας. Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορεί κάποιος να προφασίζεται τον πατριώτη και να εμφορείται από τα δόγματα και τις πρακτικές της Χρυσής Αυγής. Ο ξυλοδαρμός της βουλευτίνας του ΚΚΕ κ. Λιάνας Κανέλλη στο πλατώ τηλεοπτικής εκπομπής από τον σεσημασμένο κακοποιό, Κασιδιάρη, εκπροσώπου της Χρυσής Αυγής, δεν είναι ένα απλό, τυχαίο περιστατικό. Δεν πρόκειται για κάποια ακρότητα.

Το ΕΠΑΜ από την πρώτη στιγμή είχε επισημάνει τα εξής σχετικά με την είσοδο της Χρυσής Αυγής στο κοινοβούλιο: «Είναι η πρώτη φορά στην ελληνική πολιτική ιστορία που καθαρόαιμο φασιστικό, ναζιστικό κόμμα αποκτά σοβαρή κοινωνική επιρροή και εισέρχεται στο ελληνικό κοινοβούλιο. Το...

φαινόμενο αυτό είναι προϊόν αφενός της ηθικής και πολιτικής σήψης που διαπερνά ολόκληρη την ελληνική κοινωνία, της κοινωνικής περιθωριοποίησης ευρύτατων στρωμάτων των λαϊκών τάξεων στα πλαίσια μια πρωτοφανούς υποβάθμισης της διαβίωσής τους, αλλά και της ιδιαίτερης προβολής του από τα ΜΜΕ με τρόπο που να ταυτίζεται ο πατριωτισμός με τον φασισμό και η κοινωνική αγανάκτηση με τις πρακτικές του υποκόσμου. Καθοριστική επίσης ήταν και η στήριξη από το ίδιο το επίσημο κράτος, το οποίο συντηρεί τις σχέσεις της Χρυσής Αυγής με τις δυνάμεις καταστολής με σκοπό να λειτουργήσουν ως τάγματα εφόδου ενάντια στις λαϊκές κινητοποιήσεις. Σημαντικός παράγοντας της ανόδου της Χρυσής Αυγής είναι επίσης ότι οι λαϊκές γειτονιές έχουν πλέον εγκαταλειφθεί παντελώς και έχουν μετατραπεί σε γκέτο πρωτοφανούς εξαθλίωσης και δράσης συμμοριών.» (Απόφαση του Εθνικού Συντονιστικού Συμβουλίου του ΕΠΑΜ σχετικά με την Εκτίμηση των Εκλογικών Αποτελεσμάτων της 6ης Μαΐου, 16/5/2012)

Ο ρόλος της Χρυσής Αυγής είναι ένας: να νομιμοποιεί στη συνείδηση του απλού κόσμου την δράση των ταγμάτων εφόδου. Μην ξεχνάμε ότι βρισκόμαστε υπό κατοχή και διαδικασία εκποίησης. Ο μόνος τρόπος για να μην αντισταθεί οργανωμένα ο ελληνικός λαός ενάντια στο καθεστώς κατοχής και εκποίησης είναι να μετατραπεί σε όχλο και να οδηγηθεί σε κοινωνικό εμφύλιο. Και σ’ αυτό τα τάγματα εφόδου του φασισμού έπαιξαν πάντα πρωταγωνιστικό ρόλο. Άλλωστε, είδατε ποτέ τον οργανωμένο υπόκοσμο της Χρυσής Αυγής να στρέφεται ενάντια στην εξουσία και τους εκπροσώπους της. Ποτέ. Αντίθετα τα τάγματα εφόδου δρούσαν πάντα ως το «μακρύ χέρι» του νόμου. Το ίδιο συνέβαινε στο μεσοπόλεμο με τις ανάλογες ναζιστικές και φασιστικές οργανώσεις στην Ελλάδα, όπου τότε στόχος ήταν οι «προσφύγοι», ή «τουρκόσποροι», όπως είχε αποκαλέσει ο Παναγής Τσαλδάρης του Λαϊκού Κόμματος από βήματος της Βουλής τους μικρασιάτες πρόσφυγες. Ορδές μελανοχιτόχων ναζί και φασιστών με στρατιωτική οργάνωση και εκπαίδευση εισέβαλαν τότε στις φτωχογειτονιές των προσφύγων διψώντας για αίμα. Την κάλυψη αυτών των ορδών είχε αναλάβει η χωροφυλακή και διάφορες παραστρατιωτικές οργανώσεις.

Το ίδιο γίνεται και σήμερα. Μέσα σ’ αυτά τα πλαίσια στήθηκε και το εν λόγω περιστατικό. Και λέμε στήθηκε όχι γιατί ήταν απαραίτητα προσυμφωνημένο να γίνει κάτι τέτοιο. Όχι. Στήθηκε γιατί εξαρχής τα Μέσα Μαζικής Εξαχρείωσης ήθελαν αίμα. Γι’ αυτό καλούσαν σεσημασμένο κακοποιό σε πολιτικά πάνελ. Ήλπιζαν και ήθελαν να συμβεί κάτι τέτοιο. Από την μια η τηλεθέαση, από την άλλη η μετατροπή της πολιτικής σε αρένα. Ότι πιο βολικό για τους φασίστες όλων των ειδών. Η δικαιολογία ότι τα κανάλια ήταν υποχρεωμένα να καλούν τους Χρυσαυγίτες είναι φούμαρα, πολύ απλά γιατί μπορούσαν κάλλιστα να αρνηθούν την παρουσία στα πάνελ σεσημασμένων κακοποιών με ανοιχτές ακόμη παρτίδες με την ποινική δικαιοσύνη. Ας άφηναν την Χρυσή Αυγή να σκούζει. Άλλωστε μην τρελαθούμε. Η πολιτική των αποκλεισμών είναι πάρα πολύ γνωστή στα ΜΜΕ και στις συγκεκριμένες εκπομπές. Όποτε θέλουν και όποτε τους συμφέρει εξαφανίζουν μη αρεστές απόψεις και πρόσωπα. Στην περίπτωση του Κασιδιάρη δεν έγινε, γιατί πολύ απλά ήθελαν να συμβεί ότι συνέβη.

Αυτό φάνηκε και από τις εξελίξεις μετά. Η αστυνομία, όπως ήταν φυσικό, δεν μπόρεσε να τον εντοπίσει ώστε να περάσει η προθεσμία του αυτοφώρου. Ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου ούτε καν συγκινήθηκε από το όλο συμβάν, έστω κι αν ο συγκεκριμένος ήταν επίσημα ο εκπρόσωπος τύπου της Χρυσής Αυγής. Ούτε που ίδρωσε το αυτί ακόμη κι όταν λίγο μετά το συμβάν η ίδια η Χρυσή Αυγή με επίσημη ανακοίνωσή της παρείχε κάλυψη στην δράση του υποτίθεται καταζητούμενου. Κι έτσι έχουμε ένα επίσημο νόμιμο κόμμα, που καλύπτει ανοιχτά, περιθάλπει επίσημα και δικαιολογεί την δράση σεσημασμένου κακούργου που αποτελεί στέλεχός του και διώκεται με την διαδικασία του αυτοφόρου για βιαιοπραγία, χωρίς να τίθεται ούτε καν θέμα νομιμότητας αυτού του κόμματος. Όλα είναι μέλι, γάλα. Όλα στο όνομα της δημοκρατίας γίνονται.

Το ΕΣΡ με την σειρά του αντί να επιβάλλει εξοντωτικό πρόστιμο στο εν λόγω κανάλι και στην συγκεκριμένη εκπομπή που επέτρεψε να γίνει το όλο σκηνικό και μάλιστα το εκμεταλλεύτηκε σε βαθμό εξευτελιστικό, βγήκε να πει ότι τα κανάλια απλά υποχρεούνται να διατηρούν την τάξη και την ασφάλεια στα πλατώ. Με άλλα λόγια, μπορούν να μετατρέπουν τα πάνελ σε αρένες, αρκεί να έχουν «φουσκωτούς» για να μην τις τρώει κανένας. Αν όμως έβριζε κάποιος από οποιαδήποτε συχνότητα ραδιοφώνου, τηλεοράσεως, την Μέρκελ, ή αποκαλούσε προδότη τον Παπούλια και την συμμορία των συγκυβερνώντων, τότε το ΕΣΡ θα έτρεχε με χίλια να επιβάλει την πλήρη φίμωση με εξοντωτικά πρόστιμα.

Άλλωστε, ο Κασιδιάρης τι έκανε; Αυτό που καλεί τον νοικοκυραίο να κάνει ο κ. Σαμαράς. Αυτός δεν ήταν που άρχισε και συνεχίζει να αναφέρεται στην αριστερά με υστερικές κραυγές εμφυλιοπολεμικής έμπνευσης; Ο συρφετός που έχει μαζέψει γύρω του δεν λέει τα ίδια; Τι μας δήλωσε ο μέγας πατριώτης Φαήλος Κρανιδιώτης της αποκαλούμενης λαϊκής δεξιάς στα τελευταία Επίκαιρα; Ότι το μεγάλο πρόβλημα της χώρας είναι να μην πέσει στα χέρια «αριστεριστών τυχοδιωκτών»! Για το γεγονός ότι είναι στα χέρια της ληστοσυμμορίας που υπηρετεί ο ίδιος και η οποία έχει πουλήσει ήδη την Ελλάδα και τον λαό της σε τιμή ευκαιρίας, δεν έχει να πει τίποτε.

Ένας άλλος από τον συρφετό των νεογιάπηδων φασιστών της τρύπιας κάλτσας που έχει μαζέψει γύρω της η ηγεσία της ΝΔ και ο οποίος καμώνεται τον Statesman, ο Χάρης Παυλίδης, έγραφε μόλις χθες:

«Οι ανοησίες που ακούγονται αυτό το διάστημα υπερβαίνουν τα όρια του γελοίου. Αναφέρομαι σε όλους αυτούς που δήθεν εμφανίζονται αιφνιδιασμένοι από τις δραστηριότητες της «Χρυσής Αυγής» και κάνουν λόγο για το «αυγό του φιδιού». Ανιστόρητες ανοησίες που λέγονται προκειμένου να αποκτήσει «πλοκή» του αφήγημα της Αριστεράς. Ε, λοιπόν ούτε «αυγά» υπάρχουν αλλά ούτε και «φίδια». Αυτό που σήμερα εκφράζει η «Χρυσή Αυγή» είναι μια ριζοσπαστική εθνικιστική Ακροδεξιά, που υπήρχε από το κίνημα των επιστράτων της εποχής του Γούναρη και σήμερα αποτελεί μια πραγματικότητα. Είναι το κόμμα της Ακροδεξιάς, που όπως σ’ όλη την Ευρώπη έτσι κι εδώ, φιλοδοξεί να εκπροσωπήσει συγκεκριμένα πολιτικά χαρακτηριστικά. Πέρα απ’ την αισθητική πλευρά του πράγματος- αναφέρομαι στους «φουσκωτούς»- η «Χρυσή Αυγή» είναι ένα αντιδημοκρατικό κόμμα που δεν πιστεύει στον κοινοβουλευτισμό- απλώς τον χρησιμοποιεί όπως και το ΚΚΕ ως μέσο προκειμένου να πετύχει το στόχο του- πιστεύει στο «Εθνικό Λαϊκό Κράτος» και αξιοποιεί τους μετανάστες- που πράγματι αποτελούν μείζον πρόβλημα- για να προσελκύσει τους αγανακτισμένους πολίτες.»

Ώστε έτσι λοιπόν; Το όλο ζήτημα είναι απλά θέμα γραφικότητας και επομένως η Χρυσή Αυγή θα πρέπει να παραμείνει ως νόμιμο κόμμα, όπως είναι και το ΚΚΕ. Με άλλα λόγια αν τεθεί θέμα νομιμότητας της Χρυσής Αυγής, ο εν λόγω κύριος θέτει θέμα νομιμότητας και για το ΚΚΕ. Οι διακριτές ιδεολογικοπολιτικές συγγένειες του εν λόγω κυρίου με τον χώρο της Χρυσής Αυγής είναι ολοφάνερες. Η Δεξιά που οικοδομεί ο κ. Σαμαράς σήμερα εκτελώντας εντολές έξωθεν, έχει ανάγκη από μια νόμιμη Χρυσή Αυγή, γιατί έχει ανάγκη από τον εμφύλιο πόλεμο. Επενδύει στην αναβίωση των εμφυλιοπολεμικών συνδρόμων και όχι μόνο.

Τα μεγάλα αφεντικά έχουν ανάγκη να οδηγήσουν την κοινωνία στον εμφύλιο. Κι αυτό μπορεί να γίνει μόνο με την αναβίωση του δεξιά-αριστερά της εποχής του φασισμού και του εμφυλίου. Και σ’ αυτό παίζουν ρόλο όχι μόνο ο υπόκοσμος της Χρυσής Αυγής, αλλά και εκείνοι στην αριστερά που λειτουργούν με την ίδια ηθική και λογική της Χρυσής Αυγής. Πρόκειται για τους χρυσαυγίτες της αριστεράς, που λειτουργούν με την ίδια λογική της Χρυσής Αυγής, αλλά αυτοπροσδιορίζονται ως αντιεξουσιαστές, αντικαπιταλιστές, διεθνιστές και άλλα τέτοια.

Την λογική και την πρακτική αυτών των χρυσαυγιτών της αριστεράς την δοκίμασε την Πέμπτη το βράδυ στα Εξάρχεια κι ένα μέλος του ΕΠΑΜ, όπου δοκίμασε να τον προπηλακίσει σε δημόσιο χώρο μια συμμορία από δαύτους κραυγάζοντας συνθήματα ενάντια υποτίθεται στους εθνικιστές, φασίστες. Δεν θα ασχοληθούμε με την ταύτιση εθνικισμού και φασισμού, που μόνο αφελείς, ανιστόριτοι, ή απολογητές του φασιστικού φαινομένου μπορούν να κάνουν. Απλά θα πούμε ότι η δράση αυτή των λεγόμενων αντιεξουσιαστών-αντικαπιταλιστών δεν διαφέρει σε τίποτε από την δράση των ομολόγων τους στην Χρυσή Αυγή. Είναι το ίδιο επικίνδυνοι, ακόμη κι αν δεν καθοδηγούνται από τα ίδια κέντρα. Ο στόχος τους είναι κοινός: να βυθιστεί η ελληνική κοινωνία σ’ έναν αιματηρό εμφύλιο ώστε οι επικυρίαρχοι να συνεχίσουν ήσυχοι τη δουλειά τους. Και μέσα στην αναμπουμπούλα να χορτάσουν και οι δυο όψεις του Ιανού την δίψα τους για αίμα αθώων.

http://seisaxthia-epam.blogspot.gr

Όταν η επιστήμη ανακαλύπτει μια ξεχασμένη αλήθεια, τον Διττό Εαυτό

Ο Χρόνος είναι συνεχής, αλά εμπεριέχει στιγμές μη συνειδητές από τον άνθρωπο, που επιτρέπουν την ανταλλαγή πληροφοριών με το «παρελθόν» και το «μέλλον».

Ονομαζόμενες από τον Δρ. Garnier Malet «ανοίγματα του χρόνου», αυτές οι μη συνειδητές στιγμές μας δίνουν ζωτικές διαισθήσεις, ένστικτα και προμηνύματα.

Ο έλεγχός τους μας επιτρέπει να βελτιώσουμε στο μέγιστο δυνατό το μέλλον μας πριν το ζήσουμε, να κατανοήσουμε τη ζωή μας και να δημιουργήσουμε μια προσωπική και συλλογική ισορροπία.

Ξεχνώντας όλα αυτά που έχετε μάθει, μπορείτε να κάνετε μια καινούργια αρχή πάνω σε νέες βάσεις που είναι καταπληκτικές και συγχρόνως απαραίτητες. Όταν εφαρμόζεται στην καθημερινή ζωή, αυτή η ανακάλυψη ισοδυναμεί με μια ολική αναθεώρηση του τρόπου ζωής μας και μας οδηγεί σε μια ισορροπία σωματική, ψυχική, συναισθηματική, οικογενειακή ή επαγγελματική, μια ισορροπία που αντιστοιχεί στην ισορροπία των σκέψεών μας.

Μία βασική εκπαίδευση δύο ημερών, ταχεία, ζωτική και αποδοτική θα μας  οδηγήσει στην ανακάλυψη και τον άμεσο έλεγχο ενός πανίσχυρου προσωπικού ενεργειακού δυναμικού, που συνδέεται με τα ανοίγματα του χρόνου. Αυτός ο έλεγχος θα μας επιτρέψει να βιώσουμε το κάλλιστο από τα διαθέσιμα μελλοντικά δυναμικά μας.

Η δεύτερη μέρα του σεμιναρίου θα μας επιτρέψει να πυροδοτήσουμε και να ελέγξουμε τις διαισθήσεις μας για να τις χρησιμοποιήσουμε προς ό,τι καλύτερο στην καθημερινότητά μας. Αντί να είναι εναντίον των διαφόρων ερευνών μας για εξεύρεση ισορροπίας και των διαφόρων θεραπειών, αυτός ο έλεγχος βοηθά να αναγνωρίσουμε τις άριστες λύσεις για μας. Το απόγευμα θα ανακαλύψουμε επίσης ότι η Διττότητα ήταν ήδη γνωστή από τους αρχαίους Έλληνες.

Η προσωπική μας εξισορρόπηση συμβάλλει στην ισορροπία των άλλων, αλλά ακόμη και του πλανήτη, ο οποίος μόνο και μόνο από άγνοιά μας αποσταθεροποιείται.

Μετά την παρατήρηση ενός υπερκαινοφανούς αστέρα (supernova) το 1998, δύο αστροφυσικοί, οι Brian Schmidt και Saul Perlmutter, απέδειξαν καθαρά την ύπαρξη μιας αντιβαρυτικής ενέργειας (εξάπλωση του σύμπαντος: 66,6% της ολικής ενέργειάς του), που είχε προβλεφθεί από τη θεωρία της Διττότητας το 1996.
Το 2011, οι δύο αστροφυσικοί πήραν το βραβείο Nobel γι’ αυτή τους την ανακάλυψη.

Ανακάλυψη του JPGM το 1988 – Επιστημονικές ανακοινώσεις σε διεθνή περιοδικά 1996-2010: «The Doubling Theory», by J.P. Garnier Malet.

Σημαντικό:
« Για να παρακολουθήσετε αυτή τη βασική εκπαίδευση δεν χρειάζεται καμία γνώση φυσικής ή μαθηματικών. Όσοι ενδιαφέρονται για τις επιστημονικές αποδείξεις πρέπει να γνωρίζουν ότι οι επιστημονικές δημοσιεύσεις μου σε έγκριτα διεθνή επιστημονικά περιοδικά υπόκεινται σε κρίση έγκυρων επιστημονικών επιτροπών. Μάλιστα, το Αμερικανικό Ινστιτούτο Φυσικής (American Institute of Physics – AIP) μου απέδωσε επιστημονική διάκριση το 2006. Αυτοί που προσπάθησαν με ειλικρίνεια να κατανοήσουν και να προχωρήσουν στον τομέα αυτό δεν ανακάλυψαν κανένα λάθος. Όπως έλεγε ο Καρτέσιος, πρέπει κανείς να αμφιβάλλει γι’ αυτά που γνωρίζει προκειμένου να δεχθεί μια καινούργια θεωρία. Ας αδειάσουμε λοιπόν το μπουκάλι μας πριν το γεμίσουμε με κάτι καινούργιο. Από καρδίας.» JPGM

Τα δύο βιβλία του JPGM έχουν εκδοθεί πολύ πρόσφατα και στα Ελληνικά από τις εκδόσεις Έσοπτρον:
• «Αλλάξτε το Μέλλον σας μέσα από τα ανοίγματα του Χρόνου», Οκτώβριος 2011 (250 σελ.)

• «Ο Διττός Εαυτός – Πώς λειτουργεί;» Μάιος 2012 (180 σελ.)
Έχουν ήδη μεταφρασθεί στα Αγγλικά, Γερμανικά, Ισπανικά, Ιταλικά, Πορτογαλικά και γνώρισαν πολλές εκδόσεις στα Γαλλικά.

Το σεμινάριο είναι στα Γαλλικά, με ταυτόχρονη μετάφραση στα Ελληνικά

Ημερομηνίες και ώρες Διεξαγωγής:
Σάββατο 9 Ιουνίου 2012, 2:00 μμ - 7:00 μμ (εγγραφές 13.00 - 14.00) & Κυριακή 10 Ιουνίου 2012 10:00 πμ - 6:00 μμ

Κόστος Συμμετοχής:
Η συμμετοχή για το διήμερο σεμινάριο του JPGM είναι 150 €.
Άνεργοι ή 2ο οικογενειακό μέλος: 120 €
Παιδί κάτω των 14 ετών, συνοδευόμενο από γονέα: Δωρεάν

Τόπος Διεξαγωγής:
GOLDEN AGE Hotel
Μιχαλακοπούλου 57, Αθήνα
(πλησίον στάσης μετρό Μέγαρο Μουσικής)

Για πληροφορίες και δηλώσεις συμμετοχής:
Πληροφορίες και απαραίτητη εγγραφή
Παπαντωνάκη Ντόρα
Κιν: 6936-527528
Email: dopapado@hotmail.com

http://www.drosostalida.com

Εκεί που ασκείται δημοσιογραφία…

To βίντεο που δεν έπαιξαν τα κανάλια… Ιρλανδός δημοσιογράφος “κατέβασε τα παντελόνια” στην τρόικα

Οι Ιρλανδοί διαθέτουν δημοσιογράφους με ..παντελόνια!

Εδώ τα ΜΜΕ δεν έπαιξαν αυτό το βίντεο, καθώς δημοσιογράφος της Ιρλανδίας διέσυρε κανονικά μέλος της τρόικα που έδινε συνέντευξη τύπου.

Στην Ιρλανδία υπάρχει δημοσιογραφία. Ολικό ξεβράκωμα της εθνοκτονικής τρόϊκα. Ο αγαπημένος Ιρλανδός δημοσιογράφος Vincent Browne εκθέτει ανεπανόρθωτα τον τραπεζίτη της ΕΚΤ Klaus Masuch, και δίνει ένα μάθημα για το πώς πρέπει να είναι ο αμερόληπτος δημοσιογράφος που σέβεται τον τόπο που του δίνει ζωή. 

Αναλογιστείτε τη στάση των ελληνικών ΜΜΕ, που τρομοκρατούν το λαό μας, μεταδίδουν ειδήσεις που θέλουν οι ισχυροί, ασκούν προπαγάνδα και καταπίεση ενώ γλύφουν ασταμάτητα...

τους δολοφόνους των Ελλήνων.

Όταν αποκατασταθεί η δικαιοσύνη στη χώρα μας, πρέπει να γίνει λόγος για ηθική αυτουργία κατά των Ελλήνων που αυτοκτονούν και εγκαταλείπουν την πατρίδα μας κάθε μέρα και πιο πολλοί.

Δείτε εδώ την παρέμβαση του Ιρλανδού δημοσιογράφου:

http://www.youtube.com/watch?v=nxkBR_f_q4Y&feature=player_embedded

http://greki-gr.blogspot.gr

Οι ανάδοχοι της μεταπολεμικής επιχειρηματικής κι όχι μόνο, δραστηριότητας στην Ελλάδα και η δολοφονία ενοχλητικού αιρετού άρχοντα

"Μπορείς να κόψεις όλα τα λουλούδια, αλλά δεν μπορείς να εμποδίσεις την Άνοιξη να ρθει".

Πάμπλο Νερούδα.

To απόγεμα της Μεγάλης Δευτέρας του 1986, έξω από το χωριό Πόμπια, στα νότια του νομού Ηρακλείου, το αυτοκίνητο που κινείται αργά στον άδειο και επικίνδυνο επαρχιακό δρόμο αναγκάζεται να σταματήσει όταν σε μία στροφή κάποιοι έχουν πετάξει κλαδιά και πέτρες που κλείνουν τον δρόμο. Ο οδηγός γνωρίζει καλά την περιοχή, είναι ο πρόεδρος της κοινότητας Πηγαδάκια. Ανυποψίαστος βγαίνει από το αυτοκίνητο για να δει τι συμβαίνει, όταν δέχεται τον πρώτο πυροβολισμό. Τραυματισμένος προσπαθεί να καλυφθεί πίσω από το αυτοκίνητο, αλλά ο δολοφόνος πλησιάζει και τον εκτελεί μπροστά στα έντρομα μάτια της οικογένειάς του.

Η δολοφονία του κοινοτάρχη Γιάννη Κουτσάκη, άγνωστη δυστυχώς στους περισσότερους, έβαλε τίτλους τέλους σε μια μακροχρόνια αντιπαράθεση, και είναι χαρακτηριστική για το πως λειτουργεί το παρακράτος στην χώρα μας. Αλλά ας πάρουμε την ιστορία από την αρχή.

Το μοναστήρι της Οδηγήτριας κατέχει μεγάλες εκτάσεις, τις οποίες νοικιάζει ή παραχωρεί σε βοσκούς της περιοχής. Το 1961 ο Νίκος Βαρδινογιάννης, αξιωματικός τότε του πολεμικού ναυτικού, βρίσκεται ξαφνικά ιδιοκτήτης 4.400στρεμμάτων στην συγκεκριμένη περιοχή, μόνο που δεν τα αγοράζει από τον νόμιμο ιδιοκτήτη (την μονή δηλαδή) αλλά από τους βοσκούς ενοικιαστές για ένα κομμάτι ψωμί. Παρά τις διαμαρτυρίες που έφτασαν τότε μέχρι και το κοινοβούλιο, το σκάνδαλο κουκουλώνεται μια που η οικογένεια διαθέτει ισχυρή πολιτική κάλυψη 

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%B1%CF%8D%CE%BB%CE%BF%CF%82_%CE%92%CE%B1%CF%81%CE%B4%CE%B9%CE%BD%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B7%CF%82

Η κομπίνα ολοκληρώνεται με την μυστηριώδη...«εξαφάνιση» των τίτλων ιδιοκτησίας που είχε στην κατοχή της η μονή, έτσι ώστε να μην μπορεί να στοιχειοθετηθεί η απάτη σε βάρος του δημοσίου.

Λίγο αργότερα, η οικογένεια Βαρδινογιάννη δημιουργεί την εταιρία ΣΕΚΑ και αγοράζει με αποικιοκρατικές διαδικασίες από το Ελληνικό δημόσιο το νησάκι "Άγιος Παύλος" στην είσοδο του όρμου των Καλών Λιμένων, έναντι 78.000 δραχμών :  

http://www.seka.com.gr/seka/content.aspx?mid=c737723e-3ac6-44eb-848a-7525c8492a72

Στην συνέχεια, με υποθήκη το νησί που αγόρασαν, παίρνουν δάνειο 36 εκατομμυρίων δρχ. (!) από Αμερικανική τράπεζα, και σε συνεργασία με την Mobil δημιουργούν στην περιοχή εγκαταστάσεις υγρών καυσίμων και ανεφοδιασμού πλοίων (βλέπε αμερικανικός 6ος στόλος). Μοναδικό αγκάθι στα μεγαλεπήβολα σχέδια της οικογένειας ήταν ο μικρός οικισμός των Καλών Λιμένων και οι λιγοστοί ψαράδες κάτοικοί του.

Οι κάτοικοι του οικισμού βρέθηκαν ξαφνικά περικυκλωμένοι από τις εγκαταστάσεις της εταιρίας.
Πολλοί εγκαταλείπουν την περιοχή και μεταναστεύουν, ενώ οι εναπομείναντες έχουν να αντιμετωπίσουν έναν συνεχή και ψυχοφθόρο πόλεμο νεύρων από την εταιρία και τους τραμπούκους της. Βροχή οι ξυλοδαρμοί και οι μηνύσεις για ανύπαρκτες πολεοδομικές παρατυπίες ακόμα και όταν κάποιος προσπαθούσε να επιδιορθώσει την τουαλέτα του, ενώ την ίδια στιγμή η εταιρία έχτισε παράνομα διάφορα κτίρια, ένα ξενοδοχείο, και μια βίλλα για την οικογένεια Βαρδινογιάννη.

Η εκλογή του Γιάννη Κουτσάκη το 1978 δίνει ελπίδα στους κατοίκους. Το πρώτο του μέλημα είναι να ανοίξει επιτέλους ο δρόμος από τα Πηγαδάκια στους Καλούς Λιμένες. Ο δρόμος είχε χαραχθεί το 1962, οι απαλλοτριώσεις είχαν τελειώσει το 1966, αλλά η εταιρία, παρ' όλο που είχε πληρωθεί, δεν άφηνε τα συνεργεία της νομαρχίας να προχωρήσουν.

Το 1981, μετά την νίκη του ΠΑΣΟΚ, ο Κουτσάκης πιστεύει πως θα μπορέσει επιτέλους να ξεπεράσει τα εμπόδια και την τρομοκρατία της ΣΕΚΑ, τελειώνει τον δρόμο και ξεκινά να φτιάχνει δίκτυο ηλεκτρισμού και ύδρευσης στην περιοχή, δίνοντας καθημερινά μάχη με τους μπράβους της ΣΕΚΑ που τα βράδια καταστρέφουν ότι φτιάχνουν τα κρατικά συνεργεία την ημέρα.

Τα έργα του κοινοτάρχη έχουν ως αποτέλεσμα να δημιουργηθεί ένα κύμα επιστροφής των εκδιωγμένων κατοίκων, σε μια προσπάθεια να ξαναφτιάξουν τα σπίτια τους. Η ΣΕΚΑ τους κάνει την ζωή δύσκολη, με ένα καταιγισμό μηνύσεων προσπαθώντας έτσι να κατεδαφίσει τα σπίτια των κατοίκων ως αυθαίρετα!

Οι Βαρδινογιάννηδες ασκούν αφόρητη πίεση στον νομάρχη να γκρεμίσει τα σπίτια των ανθρώπων, όμως όλα πέφτουν πάνω στην άρνηση του κοινοτάρχη ο οποίος απαντά ότι πρώτα θα γκρεμιστούν τα αυθαίρετα της εταιρίας, οι βίλες των Βαρδινογιάννηδων κλπ.

Τον χειμώνα του 1985 γίνεται απόπειρα δολοφονίας του κοινοτάρχη όταν ένα άγνωστο αυτοκίνητο προσπαθεί να ρίξει το αυτοκίνητο του Κουτσάκη σε γκρεμό, ενώ σε μια συνάντηση του με τους εκπροσώπους της εταιρίας, οι μπράβοι ξυλοκοπούν τον ανυπόταχτο κοινοτάρχη.

Ο Κουτσάκης σχεδιάζει να επισκεφτεί το Οικουμενικό Πατριαρχείο στην Κωνσταντινούπολη σε μια προσπάθεια να εντοπίσει τα εξαφανισμένα συμβόλαια της μονής Οδηγήτριας και να ξεσκεπάσει την απάτη των Βαρδινογιάννηδων, μόνο που τον πρόλαβαν οι πληρωμένοι δολοφόνοι. Ενδιαφέρον έχει και ο διάλογος μεταξύ Βαρδή Βαρδινογιάννη και Δημήτρη Κουφοντίνα στη δίκη της 17 Νοέμβρη : http://jungle-reloads.blogspot.com/2012/05/blog-post.html

Οι συγγενείς του δολοφονημένου κοινοτάρχη περιμένουν εδώ και δεκαετίες να πέσει φως στην υπόθεση, ενώ οι απειλές συνεχίστηκαν και μετά τον θάνατο του Κουτσάκη :  

http://www.madata.gr/24/26/12044.html

Το κόλπο με την αρπαγή κρατικής περιουσίας με την βοήθεια μοναστηριών ήταν τόσο πετυχημένο που ο όμιλος Βαρδινογιάννη το επανέλαβε και στην Χαλκιδική.

Η περίπτωση της Σιθωνίας.

Πρόκειται για τη μονή Ξενοφώντος και μια έκταση 57.000 στρεμμάτων στην Σιθωνία.
Το 1965 η μονή υποβάλλει αίτηση αναγνώρισης ιδιοκτησίας στο Ελληνικό δημόσιο, η οποία και φυσικά απορρίπτεται. Επί χούντας όμως η μονή κάνει και δεύτερη προσπάθεια και με την βοήθεια ... του θεού και της χούντας, ως εκ θαύματος δικαιώνεται. Αμέσως μεταβιβάζει την έκταση για ένα συμβολικό ποσό - μαντέψτε πού - στην ...ΣΕΚΑ!

Με την μεταπολίτευση, και μετά από τις έντονες αντιδράσεις τοπικών φορέων και κατοίκων, το 1974 η πολιτεία ακυρώνει την χουντική απόφαση και ανακηρύσσει την έκταση δημόσια.
Από τότε η μονή σε συνεργασία με την ΣΕΚΑ έχουν ξεκινήσει ένα δικαστικό αγώνα κατά του δημοσίου με τα γνωστά κόλπα, ψευδομάρτυρες, απειλές, δωροδοκίες, κλπ. : http://www1.rizospastis.gr/story.do?id=34387&publDate=15/12/1999

Οι απάτες με τις εκκλησιαστικές περιουσίες δεν έχουν σταματήσει να επαναλαμβάνονται μέχρι και τις μέρες μας, με διάφορες εκδοχές, όπως πχ με το σκάνδαλο της Μονής Βατοπεδίου, τη μονή Τοπλού, και άλλες :  

http://oikosyn.wordpress.com/2011/04/14/%CF%84%CE%BF-%CF%83%CE%BA%CE%AC%CE%BD%CE%B4%CE%B1%CE%BB%CE%BF-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%BC%CE%BF%CE%BD%CE%AE%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%80%CE%BB%CE%BF%CF%8D/

Έτσι λοιπόν δύο απόστρατοι του ναυτικού βρέθηκαν ξαφνικά με τεράστιες περιουσίες με την βοήθεια των Αμερικανών που τόσο τους εξυπηρέτησαν στο εμπάργκο της Ροδεσίας. Ας θυμηθούμε και αυτό το ..κατόρθωμα.

Τα χρόνια της πειρατείας.

Η οικογένεια Βαρδινογιάννη ...διαπρέπει στο σπάσιμο του αποκλεισμού του ρατσιστικού καθεστώτος της Ροδεσίας από τον ΟΗΕ που έγινε παγκόσμια γνωστός ως "Beira Patrol", προμηθεύοντας πετρέλαιο την κυβέρνηση του Ιαν Σμίθ με την υποστήριξη της CIA.

Οι Αμερικανοί θέλοντας να πάρουν κάτω από την σφαίρα επιρροής τους τις πρώην αποικίες της Μεγάλης Βρετανίας, αλλά αποφεύγοντας να συγκρουστούν μετωπικά με τους Βρετανούς συμμάχους, βοηθούν τους Βαρδινογιάννηδες να δράσουν ως πειρατές χωρίς αυτοί να χρειαστεί να λερώσουν τα χέρια τους. Η συγκεκριμένη υπόθεση είναι μία από τις μαύρες σελίδες της ελληνικής ναυτιλίας: περιφρόνηση ψηφισμάτων του ΟΗΕ, αλλαγή σημαίας από λιμάνι σε λιμάνι, αλλαγή ονόματος του καραβιού μεσοπέλαγα, κλπ. :  

http://kora.matrix.msu.edu/files/50/304/32-130-9D0-84-al.sff.document.nusa19660407.pdf

Η συνέχεια είναι λίγο πολύ γνωστή. Το 1972, επί χούντας δηλαδή, ιδρύουν την Μότορ Όιλ. Το 1979 με υπουργό συντονισμού τον ...Μητσοτάκη τους δίνεται πεσκέσι ο Παναθηναϊκός. Και αυτό το κόλπο ήταν τόσο πετυχημένο που το μιμήθηκε κάθε σωστός απατεώνας (Κοσκωτάς κλπ) που θέλησε να κάνει καριέρα στο ελληνικό Ελ Ντοράντο.

Κατά τραγική σύμπτωση, πάλι επί πρωθυπουργίας Μητσοτάκη, αποκτούν την τράπεζα Πειραιώς, καταπίνουν την Μακεδονίας-Θράκης, ενώ ας μην ξεχνάμε πως μερικές μόνο μέρες μετά τον σχηματισμό της Οικουμενικής Kυβέρνησης του Ξενοφώντα Ζολώτα, το 1989, ξεκινά το MEGA Channel ...

Το "τηλεοπτικό πλυντήριο" όχι μόνο βοηθά στις μπίζνες της οικογένειας προσφέροντας δωρεάν διαφήμιση με το γνωστό κόλπο των ..αγαθοεργιών της φιλεύσπλαχνης οικογένειας ως υποκατάστατο της ανύπαρκτης δικαιοσύνης, αλλά και ελέγχοντας έτσι έμμεσα το πολιτικό σύστημα δίνοντας τηλεοπτικό χρόνο σε άτομα της αρεσκείας τους :  

http://jungle-report.blogspot.com/2012/05/mega.html

Και έτσι φτάσαμε σήμερα στα γελοία ψευτοδιλήμματα "ευρώ ή μνημόνιο" και τα καταστροφολογικά σενάρια του παρακράτους και των παπαγάλων τους, που ευτυχώς αρχίζουν να ξεθωριάζουν στα μάτια της κοινής γνώμης. Ο μόνος τρόπος πια για να κρατηθούν στην εξουσία είναι πουλώντας φόβο.

"Δεν θα έχουμε φάρμακα, πετρέλαιο, τρόφιμα, οδοντόβουρτσες, αν βγει η αριστερά" φωνάζουν χωρίς να ντρέπονται, αυτοί που κατέστρεψαν τον τόπο επί τόσες δεκαετίες. Σε μία χώρα που έχει τόσο ανάγκη από ριζικές αλλαγές, προσπαθούν απελπισμένα να περάσουν το μήνυμα ότι «δεν είναι τώρα εποχή για αλλαγές, ας κάτσουμε στα αυγά μας».

Σταθεροί στις ..αξίες τους ως γνήσια τέκνα ενός συστήματος Φρανκεστάϊν, προσπαθούν να πείσουν την κοινή γνώμη ότι τίποτα δεν πρέπει να γίνεται για πρώτη φορά. Τελευταίες σπασμωδικές κινήσεις μιας κομματοκρατίας που απέτυχε σε όλα πουλώντας ταυτόχρονα πατριωτική ηθική, ενώ ακόμα και τώρα που όλα έχουν καταρρεύσει γύρω τους, αδυνατούν να ψελλίσουν έστω και δυο κουβέντες ουσιαστικής αυτοκριτικής.

«Οι μεγαλύτερες καταστροφές δεν προήλθαν από την ανυπακοή, αλλά από την υπακοή», είχε πει κάποτε ο Χάουαρντ Ζίν, ενώ ο ίδιος υπερασπιζόμενος πριν αρκετά χρόνια μια ομάδα οικολόγων που είχε εισβάλει σε ένα πυρηνικό εργοστάσιο, είχε πει απευθυνόμενος προς τους δικαστές:

«Χωρίς την πολιτική ανυπακοή, εσείς σήμερα δεν θα ήσαστε εδώ».

http://www.ribandsea.com/

Σχετικό κατατοπιστικό άρθρο εδώ:

http://eamb-ydrohoos.blogspot.gr/2011/03/blog-post_31.html

Η έκθεση των παιδιών σε μικρόβια ρυθμίζει το ανοσοποιητικό τους σύστημα

Ουάσινγκτον

Η χρόνια φλεγμονή του οργανισμού, μια δυσλειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος που θεωρείται «σιωπηλός δολοφόνος» στο δυτικό κόσμο, δείχνει να απουσιάζει εντελώς από τη φυλή Σουάρ του Αμαζονίου. Η διαφορά αυτή, συμπεραίνουν οι ερευνητές, δείχνει ότι οι λοιμώξεις της παιδικής ηλικίας είναι απαραίτητες για τη σωστή ρύθμιση του ανοσοποιητικού.

Οι Σουάρ ζουν σε «πρωτόγονες» συνθήκες στη ζούγκλα του Αμαζονίου στον Ισημερινό. Τα παιδιά εκεί εκτίθενται σε μια πληθώρα μικροβίων και άλλων παθογόνων που προκαλούν λοίμωξη και φλεγμονή και είναι τρεις φορές πιθανότερο να πεθάνουν πριν από την ηλικία των πέντε ετών, σε σχέση με τις ανεπτυγμένες χώρες.

Η φλεγμονή είναι μια αντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος με την οποία δίνεται εντολή στα λευκά αιμοσφαίρια και σε άλλα χημικά όπλα να επιτεθούν στους εισβολείς. Συχνά, όμως, οι φλεγμονώδεις αντιδράσεις βγαίνουν εκτός ελέγχου λόγω χρόνιας λοίμωξης στα ούλα, λόγω παχυσαρκίας ή λόγω χρόνιων ιώσεων όπως ο έρπις.

Σε αυτές τις περιπτώσεις, η χρόνια φλεγμονή μπορεί να αποδειχθεί επιζήμια, καθώς έχει βρεθεί να αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο για καρδιαγγειακά νοσήματα, καρκίνο και αυτοάνοσα νοσήματα.

Στις ανεπτυγμένες χώρες, περίπου ένας στους τρεις ενήλικες παρουσιάζει αυξημένα επίπεδα της «C-αντιδραστικής πρωτεΐνης (CRP), τα οποία είναι ένδειξη χρόνιας φλεγμονής.

Στη νέα μελέτη, Αμερικανοί ερευνητές θέλησαν να εξετάσουν αν η χρόνια φλεγμονή είναι πρόβλημα και στους πληθυσμούς των αναπτυσσόμενων χωρών, στις οποίες οι άνθρωποι δεν πάσχουν μεν από παχυσαρκία,  αλλά είναι περισσότερο εκτεθειμένοι στις λοιμώξεις.

Η ομάδα του Τόμας Μακ Ντέιντ, βιολογικού ανθρωπολόγου στο Πανεπιστήμιο Northwestern του Σικάγο, πέρασε ένα μήνα μετρώντας τα επίπεδα της CRP σε 52 ενήλικες της φυλής των Σουάρ. Οι αναλύσεις έδειξαν ότι τα επίπεδα της πρωτεΐνης μπορεί να αυξάνονταν για λίγες ημέρες, προφανώς ως αποτέλεσμα λοιμώξεων.

Το εντυπωσιακό όμως ήταν ότι κανείς από τους Σουάρ που εξετάστηκαν δεν παρουσίαζε επίπεδα πάνω από 3 milligram ανά λίτρο αίματος, το όριο για τη διάγνωση χρόνιας φλεγμονώδους αντίδρασης.

Τα αποτελέσματα της μελέτης δημοσιεύονται στο Αmerican Journal of Human Biology.

Σχολιάζοντας τα ευρήματα στο δικτυακό τόπο του Science, ο Δρ Μακ Ντέιντ εκτιμά ότι τα παθογόνα στα οποία εκτίθενται οι Σουάρ βοηθούν στη ρύθμιση του ανοσοποιητικού συστήματος ώστε να μην βγαίνει εκτός ελέγχου. Στους ιθαγενείς του Αμαζονίου «τα επίπεδα της CRP αυξάνονται όταν χρειάζεται, αλλά μετά την υποχώρηση της λοίμωξης η πρωτεΐνη είναι σχεδόν μη ανιχνεύσιμη» λέει ο ερευνητής.

Ανεξάρτητοι ειδικοί που κλήθηκαν να σχολιάσουν τη μελέτη στο Science τείνουν να συμφωνούν με τα συμπεράσματα του Μακ Ντέιντ. Αναφέρονται επίσης σε παλαιότερες μελέτες, οι οποίες έδειχναν ότι τα παιδιά που μεγαλώνουν σε «αποστειρωμένα περιβάλλοντα» και δεν εκτίθενται σε παθογόνα όπως τα παιδιά στις αναπτυσσόμενες χώρες, είναι πιθανότερο να εμφανίσουν αλλεργίες -μια άλλη υπεραντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος.

Newsroom ΔΟΛ

Ο Έλληνας Στέλιος Κυριακίδης

Γεννήθηκε στην Πάφο στις 4 Μαΐου 1910. Πάνω από έναν αιώνα πια. Φτωχόπαιδο ήταν και κάποια στιγμή ξεκίνησε τον αθλητισμό στην Λεμεσό. Του άρεσε να τρέχει από πιτσιρίκι. Κατάφερε, μάλιστα, να πάρει μέρος ως δρομέας με την ελληνική εθνική ομάδα στους ολυμπιακούς αγώνες του 1936! Αγροτόπαιδο, με έρωτα για τον αθλητισμό και ταλέντο, από το 1934 τα μαζεύει και μετακομίζει στο Χαλάνδρι. Έπιασε δουλειά στην ΔΕΗ (τότε Ηλεκτρική Εταιρεία) και πήγαινε να μετράει τα ρολόγια στα σπίτια του κόσμου για να βγάλει το μεροκάματο. Τα' μπλεξε ο πόλεμος μετά. Υπέφερε ο κόσμος. Έτσι κι αυτός, έτσι και η οικογένειά του. Το 1940 έκοψε το τρέξιμο και κοίταξε μόνο να ζήσει. Πείνα! Έβλεπε τους παλιούς του συναθλητές, εκείνη την μεγάλη ομάδα του 1930, να λιμοκτονούν ή να τους σκοτώνει ο γερμανικός κατοχικός στρατός. Παντρεύτηκε, έκανε παιδιά, τέλειωσε η Κατοχή, άρχισε η φαγωμάρα του Εμφυλίου. Αδερφός να σκοτώνει αδερφό εκείνα τα μαύρα χρόνια. Πούλησε τα μισά έπιπλα για να πάει να τρέξει! Παίρνει την μεγάλη απόφαση το 1946 να ξανατρέξει. Λίγη προπόνηση, ελάχιστο φαγητό από τους γείτονες, δύσκολα χρόνια. Ήθελε να πάει στην Αμερική. Στην Βοστώνη. Στον φημισμένο μαραθώνιο! Ελπίζοντας ότι και μόνο με την παρουσία του θα μπορέσει να ευαισθητοποιήσει τους Αμερικάνους για να βοηθήσουν τον λαό μας που τα περνούσε δύσκολα όσο ποτέ άλλοτε. Πώς, όμως, να αγοράσει εισιτήριο για την Αμερική; Με τι λεφτά; Μαζεύει και πουλάει τα μισά έπιπλα του σπιτιού. Πιάνει πέντε δραχμές στο χέρι, του δίνουν με τα πολλά και κάμποσα ακόμα από την δουλειά του και πάει και βγάζει αεροπορικό εισιτήριο. Μονό! Δεν είχε λεφτά για «μετ' επιστροφής». Μέσα από τα χαλάσματα της Αθήνας, βρήκε το κουράγιο να πετάξει για Αμερική ρισκάροντας τα πάντα. Με μοναδικό σκοπό να. τρέξει! Τίποτα άλλο! «Θα πεθάνεις στα πρώτα χιλιόμετρα» Ο πιο δύσκολος μαραθώνιος της εποχής - κι ακόμα φημισμένος - ήταν αυτός της Βοστώνης. Φαβορί ο τεράστιος Άγγλος Κένεθ Μπέιλι και ο Αμερικάνος, νικητής της προηγούμενης χρονιάς, Τζόνι Κέλι. Κι από κοντά ένας Καναδός αθληταράς. Πριν τον αγώνα όλοι οι αθλητές έπρεπε να περάσουν από γιατρό. Πάει και ο Κυριακίδης, τον εξετάζουν οι Αμερικάνοι και του λένε: «Δεν μπορείς να τρέξεις.». - Μα, γιατί; Γιατί δεν μπορώ ενώ έκανα τόσο ταξίδι; - Είσαι πολύ αδύναμος, νεαρέ Έλληνα. Θα πεθάνεις στον δρόμο από την εξάντληση, έτσι κοκαλιάρης όπως είσαι. Δεν θα αντέξεις ούτε για μερικά χιλιόμετρα. Παίρνει ουσιαστικά την προσωπική ευθύνη και λέει «φέρτε μου το χαρτί να το υπογράψω ότι θα τρέξω κι αναλαμβάνω όποιον κίνδυνο υπάρχει για την ζωή μου. Θα τρέξω κι ας πεθάνω εδώ πέρα.». Αρχίζει ο αγώνας. 20 Απριλίου 1946 ήτανε. Ξεκίνησε αργά ο Στέλιος Κυριακίδης, αλλά ανέβαζε στροφές. Όλο και πλησίαζε τους πρώτους, όλο και πατούσε καλύτερα. Στο 40 χιλιόμετρο έπιασε τον Κέλι, τον πρωτοπόρο. Ναι, κέρδισε! Με πανευρωπαϊκό ρεκόρ! Παραμιλούσε η Αμερική. «Εγώ έτρεχα για τον εαυτό μου, ο Κυριακίδης για έναν λαό» Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τρούμαν καλεί τον Κυριακίδη στον Λευκό Οίκο, μαζί με τον δεύτερο, τον Αμερικάνο Τζόνι Κέλι. Κι όταν λέμε Κέλι να αναφέρουμε ότι 15 φορές βγήκε στην καριέρα του μέσα στην πρώτη πεντάδα του μαραθωνίου της Βοστώνης, ενώ το 2000 ανακηρύχθηκε από το Runner's World ο κορυφαίος δρομέας για τον περασμένο αιώνα. Ρωτάει ο Χάρι Τρούμαν τον Τζόνι Κέλι: «Καλά, βρε παιδί μου. Πώς έχασες απ' αυτόν τον κοκαλιάρη (σ.σ. έτσι τον έλεγαν οι εφημερίδες) κι αδύναμο Έλληνα;». Απάντηση Κέλι: «Μόνο εγώ έχασα; Κανένας δεν μπόρεσε να τον κερδίσει. Εγώ έτρεχα για τον εαυτό μου κι αυτός για έναν ολόκληρο λαό, για μια ιδεολογία...». Ο Τρούμαν χαμογελάει και γυρνάει προς τον Κυριακίδη. «Εσύ, παιδί μου, είσαι άξιος συγχαρητηρίων. Για πες μου. Τι θες να κάνω για σένα; Θες ρούχα; Τρόφιμα να δυναμώσεις; Χρήματα; Ό,τι θες από μένα». Απάντηση Κυριακίδη: «Σας ευχαριστώ, πρόεδρε. Δεν θέλω τίποτα για εμένα. Το μόνο που ζητώ, κύριε Τρούμαν, είναι να στείλετε ρούχα και τρόφιμα στα 7 εκατομμύρια Έλληνες που λιμοκτονούν. Αυτό ζητάω. Να βοηθήσετε τον λαό μου που υποφέρει». Αυτό που έγινε μετά ήταν απίστευτο. Από δωρεές των Αμερικάνων μαζεύτηκαν τόνοι από τρόφιμα, φάρμακα, κουβέρτες. Δεν είχαν πώς να τα μεταφέρουν. Μόλις βρέθηκαν έξι καράβια, με τη συνδρομή της οικογένειας Λιβανού, έφτασε η βοήθεια στην Ελλάδα. Το «Πακέτο Κυριακίδη», όπως το ονόμασαν. Συγκεντρώθηκαν, επίσης, 250.000 δολάρια για να δοθούν στους ταλαιπωρημένους Έλληνες από την Κατοχή και τον Εμφύλιο! Ποσό τεράστιο για την εποχή. Όλες οι αμερικάνικες εφημερίδες τον είχαν πρωτοσέλιδο, ενώ ο ίδιος έτρεχε από Πολιτεία σε Πολιτεία της Αμερικής για να φέρει κι άλλη βοήθεια στην τσακισμένη Ελλάδα. Ένα εκατομμύριο κόσμος στην υποδοχή! Ένας λαός που πέθαινε στους δρόμους από την εισβολή του ναζισμού και τον Εμφύλιο, μπόρεσε να χαμογελάσει ξανά απ' αυτόν τον τεράστιο Έλληνα. Την μέρα που ήρθε από τις ΗΠΑ στην Αθήνα, στις 23 Μαΐου, ξεχύθηκε στους δρόμους ένα εκατομμύριο κόσμος για να τον υποδεχτεί. Είχαν φτάσει απ' όλη την Ελλάδα άνθρωποι στην πρωτεύουσα για να τον ευχαριστήσουν. Εκείνη τη μέρα ήταν η πρώτη φορά που φωταγωγήθηκε ξανά η Ακρόπολη από τότε που άρχισε ο πόλεμος. Και θεωρήθηκε το πρώτο χαρμόσυνο γεγονός για τον τόπο ύστερα από τόσα καταραμένα χρόνια. Ο Κυριακίδης έδωσε χαρά, περηφάνια, ανακούφιση στους συνανθρώπους του. Πόσο γνήσιος ο Στέλιος Κυριακίδης! Πόσο αυθεντικός. Και τι ψυχή! Μεγαλείο. Ο γιός του, απλόχερα και χωρίς να ζητήσει ποτέ καμία αμοιβή, προσέφερε χρόνια μετά όλα τα κειμήλια του Στέλιου Κυριακίδη στο Μουσείο του Μαραθωνίου δρόμου στον Μαραθώνα (αξίζει να το επισκεφθείτε κάποια φορά). Με διαμάντι! Μέσα σ' αυτά που έγιναν δωρεά στο Μουσείο είναι και το μετάλλιο τεράστιας αξίας από τον νικητήριο αγώνα στην Βοστώνη. Ένα μετάλλιο που ήταν συλλεκτικό ακόμα και τότε, αφού για εκείνη και μόνο τη χρονιά είχε τοποθετηθεί στο κέντρο του ένα διαμάντι! Ο Στέλιος Κυριακίδης είναι ακόμα και σήμερα άγνωστος στους περισσότερους Έλληνες φιλάθλους. Στις ΗΠΑ, όμως, έχουν γράψει βιβλία για το κατόρθωμά του, έχουν γυρίσει βραβευμένα ντοκιμαντέρ (NBC), ενώ ετοιμάζουν και μια ταινία από την Disney με παραγωγούς τους Mark Ciardi και Gordon Gray. Άνθρωπος της προσφοράς, με υψηλά ιδεώδη, γνώστης της βαριάς κληρονομιάς αυτού του τόπου στον αθλητισμό και τον πολιτισμό, ένας μοναδικός αθλητής που λατρεύτηκε στην εποχή του. Θα μπορούσε και σήμερα να αποτελεί φάρο έμπνευσης για όλους μας, αλλά μάλλον σε πολλούς το όνομά του δεν λέει κάτι. Κι ας έκανε, πέρα απ' όλα τα άλλα, κι έναν τεράστιο άθλο από καθαρά αθλητικής άποψης, αφού η νίκη στον μαραθώνιο της Βοστώνης θεωρείται κάτι τρομερά δύσκολο. Ο αείμνηστος Φρέντυ Γερμανός είχε κάνει μια εξαιρετική εκπομπή για τον Κυριακίδη το 1981, απόσπασμα της οποίας μπορείτε να παρακολουθήσετε από το βίντεο εδώ:   http://www.ert-archives.gr/V3/public/main/page-assetview.aspx?tid=26683&tsz=0&act=mMainView

Στη Βοστώνη, σε ανάμνηση του θριάμβου του, οι Αμερικανοί φιλοτέχνησαν γλυπτό στο οποίο εμφανίζεται ο πρώτος σύγχρονος ολυμπιονίκης του μαραθωνίου, Σπύρος Λούης, να δείχνει στον Στέλιο Κυριακίδη το δρόμο προς τη νίκη. *** Δείτε το θαυμάσιο ντοκιμαντέρ NBC στα αγγλικά »Στυλιανός Κυριακίδης: Το ταξίδι ενός πολεμιστή» (STYLIANOS KYRIAKIDES: the journey of a warrior, 2004) http://vimeo.com/25545569

Η Ισλανδία βγαίνει από την χρεοκοπία χωρίς μνημόνιο, αλλά με πατριώτες ηγέτες

Θεαματική είναι η ανάκαμψη της ισλανδικής οικονομίας μετά την επιβλητική αντίσταση του λαού της, ο οποίος με δημοψήφισμα συνέτριψε την ψοφοδεή πολιτική της σοσιαλδημοκρατικής κυβέρνησης που είχε υποκύψει στους ξένους δανειστές και την εξανάγκασε να μην πληρώσει στους ξένους καταθέτες τις οφειλές των ιδιωτικών ισλανδικών τραπεζών, αφήνοντάς τες να χρεοκοπήσουν.

«Η ύφεση αποδείχθηκε λιγότερο βαθιά
από όσο προβλεπόταν», ομολογεί ο Μαρκ Φλάνιγκαν, επικεφαλής της αποστολής του ΔΝΤ στην Ισλανδία, δηλώνοντας εντυπωσιασμένος από το γεγονός ότι οι Ισλανδοί κατόρθωσαν να διαφυλάξουν «το πολύτιμο σκανδιναβικό μοντέλο κοινωνικής προστασίας».

Η Ισλανδία, η οποία δεν ανήκει στην ευρωζώνη, αντιμετώπισε τη χρεοκοπία της χώρας με μια συνολική πολιτική.
Πρώτον, υποτίμησε το εθνικό νόμισμα, την ισλανδική κορώνα, και επέβαλε ελέγχους και περιορισμούς στην κίνηση κεφαλαίων.

Αρχικά η κορώνα υποτιμήθηκε έναντι του δολαρίου κατά 50%, αλλά ήδη η υποτίμηση έχει περιοριστεί στο 30% και συρρικνώνεται. Η χαμηλότερη ισοτιμία της κορώνας οδηγεί αμέσως στην αύξηση των εξαγωγών και στη μείωση των εισαγωγών, αντικαθιστώντας ένα τμήμα τους με τοπικά προϊόντα, με αποτέλεσμα το εμπορικό ισοζύγιο της Ισλανδίας να παρουσιάζει ήδη πλεόνασμα από ελλειμματικό που ήταν.

Το ΑΕΠ της χώρας αυξήθηκε κατά 1,2% το τρίτο τρίμηνο του 2010. Ο πληθωρισμός, ο οποίος είχε εκτιναχθεί στο 18,6%, έπεσε ήδη κοντά στο 2,5%, που είναι ο στόχος της ισλανδικής κεντρικής τράπεζας. Το έλλειμμα του προϋπολογισμού θα είναι 6,3% φέτος, και ταχύτατα, ίσως και μέσα στο 2011, θα οδηγηθεί σε πλεόνασμα.

Το δημόσιο χρέος, το οποίο έχει εκτιναχθεί στο 115% του ΑΕΠ, θα μειωθεί σταδιακά στο 80% του ΑΕΠ μέχρι το 2015.
Το δεύτερο μέτρο που πήραν οι Ισλανδοί ήταν ότι άφησαν τις ιδιωτικές τράπεζες να χρεοκοπήσουν. Κατόπιν τις εθνικοποίησαν, αλλά υπό τους εξής όρους:

Πρώτον, οι εθνικοποιημένες τράπεζες αναγνώρισαν όλες τις καταθέσεις των Ισλανδών πολιτών ώστε κανένας Ισλανδός να μη χάσει ούτε μία κορώνα από τις καταθέσεις του.

Δεύτερον, τα δάνεια που είχαν πάρει οι Ισλανδοί μεταφέρθηκαν στις εθνικοποιημένες τράπεζες, αλλά επειδή το νόμισμα είχε υποτιμηθεί, μειώθηκε και το ονομαστικό ύψος των δανείων, πέρα από τις σοβαρές άλλες διευκολύνσεις αποπληρωμής που έκανε το κράτος στους Ισλανδούς οφειλέτες για να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες που προκάλεσε η κρίση, ιδίως τον πρώτο καιρό (πάγωμα της πληρωμής δόσεων για μήνες κ.λπ.).

Τρίτον, οι εθνικοποιημένες τράπεζες δεν αναγνώρισαν καμιά υποχρέωση των ιδιωτικών χρεοκοπημένων τραπεζών σε χώρες του εξωτερικού.

Έτσι οι Ισλανδοί φορολογούμενοι φορτώθηκαν τα βάρη διάσωσης των καταθέσεων των δικών τους και των συμπατριωτών τους, ενώ φόρτωσαν στους ξένους επενδυτές και καταθέτες τον λογαριασμό των συναλλαγών τους με τις ιδιωτικές ισλανδικές τράπεζες που χρεοκόπησαν. Απολύτως σωστό.

Η ανάκαμψη της ισλανδικής οικονομίας, γράφει το βρετανικό περιοδικό «Εκόνομιστ», δείχνει ότι «το έξτρα κόστος για μια χώρα που δεν στηρίζει τις τράπεζές της μπορεί να είναι εκπληκτικά μικρό. Η Ισλανδία άφησε τις τράπεζές της να χρεοκοπήσουν και το ΑΕΠ της έπεσε αθροιστικά κατά 15% από το ανώτατο στο κατώτατο σημείο πριν αρχίσει να ανακάμπτει. Η Ιρλανδία ”έσωσε” τις τράπεζές της και είδε το ΑΕΠ της να πέφτει 14%».

Αν συνυπολογίσει κανείς ότι το έλλειμμα του προϋπολογισμού της Ιρλανδίας απογειώθηκε στο ασύλληπτο 32% του ΑΕΠ και το δημόσιο χρέος της εκτινάχθηκε από το 25% του ΑΕΠ το 2007 στο 100% φέτος και θα φτάσει στο 120% του ΑΕΠ το 2013, με την ανεργία να ανέρχεται στην Ιρλανδία στο 14,1% έναντι 7,3% στην Ισλανδία, βγαίνει αβίαστα το συμπέρασμα ότι η «υπάκουη» Ιρλανδία βρίσκεται σε πολύ χειρότερη μοίρα από την «απείθαρχη» Ισλανδία.

«Το ηθικό δίδαγμα της ιστορίας είναι ότι αν το σοκ μιας υποτίμησης μπορεί να πυροδοτήσει μια βίαιη κρίση και πολύ επώδυνη, μια πολιτική λιτότητας και αποπληθωρισμού εξαιτίας του χρέους καταλήγει να προκαλεί περισσότερες ζημιές» συμπεραίνει η βρετανική εφημερίδα «Ντέιλι Τέλεγκραφ».

«ΕΚΟΝΟΜΙΣΤ» Όταν το ευρώ γίνεται παγίδα

Ένα μάθημα των αντίθετων επιλογών Ισλανδίας και Ιρλανδίας είναι ότι «τα οφέλη τού να ανήκει μια μικρή χώρα σε μια μεγάλη νομισματική ένωση δεν είναι καθόλου αυτά που κάποτε εκθειάζονταν ότι είναι» γράφει το περιοδικό «Εκόνομιστ» και συνεχίζει:

«Όταν πανικόβλητοι επενδυτές εγκατέλειπαν τα μικρά νομίσματα το φθινόπωρο του 2008, το ευρώ φαινόταν καταφύγιο.
Δύο χρόνια μετά, το ευρώ μοιάζει περισσότερο με παγίδα για χώρες που αγωνίζονται να ξανακερδίσουν εξαγωγική ανταγωνιστικότητα.

Η Ελλάδα και η Ιρλανδία έχασαν την εμπιστοσύνη των αγορών, παρόλο που και οι δύο εκδίδουν ομόλογα σε ευρώ».
Όσο για τους Ισλανδούς, που αρχικά θεώρησαν το ευρώ σωτηρία, τώρα δεν θέλουν ούτε να το ακούσουν!

Πηγή

http://kostasxan.blogspot.gr