Ποιοί δημιούργησαν και μισθοδοτούν τους αφιονισμένους μισθοφόρους

Aυτό που από την αρχή της συριακής σύγκρουσης το pronews.gr είχε αποκαλύψει, επιβεβαιώνει τώρα η μεγαλύτερη πολιτική οικογένεια των ΗΠΑ, η οικογένεια Κένεντι:   «Ο πόλεμος μας ενάντια στον Άσαντ δεν ξεκίνησε λόγω των ειρηνικών διαδηλώσεων της Αραβικής Άνοιξης του 2011 αλλά το 2000 όταν το Κατάρ προσφέρθηκε να κατασκευάσει έναν αγωγό αξίας δέκα δισεκατομμυρίων δολαρίων που θα περνούσε τη Σαουδική Αραβία, την Ιορδανία, τη Συρία και την Τουρκία» δήλωσε ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζούνιορ, σε συνέντευξη του για το Politico, επιβεβαιώνοντας όσους από την αρχή υποστήριζαν ότι οι ΗΠΑ σε συνεργασία με την Σαουδική Αραβία και το Κατάρ δημιούργησαν εξόπλισαν και εφοδίασαν το ISIS αλλά και τις υπόλοιπες ένοπλες ομάδες της υποτιθέμενης συριακής αντιπολίτευσης.   "Η απόφαση των ΗΠΑ για ανατροπή του Μ.Άσαντ πάρθηκε όταν αρνήθηκε να δεχτεί το πέρασμα του αγωγού που θα πήγαινε από το Κατάρ προς την Ευρώπη", δήλωσε.   Το pronews.gr από την αρχή είχε αποκαλύψει τους λόγους έναρξης αυτού του ατελείωτου "λουτρού αίματος" καθώς οι ΗΠΑ έλπιζαν ότι με τον αγωγό αυτόν θα μετέφεραν το καταριανό φυσικό αέριο στην Ευρώπη και θα εξοβέλιζαν την Ρωσία από την ευρωπαϊκή ενεργειακή αγορά.   "Επειδή ο πατέρας μου δολοφονήθηκε από έναν Άραβα έκανα προσπάθεια να κατανοήσω το πως η αμερικανική πολιτική επηρεάζει την Μέση Ανατολή"   "Αντί να έχουμε βολικές εξηγήσεις περί θρησκείας και ιδεολογίας ας δούμε πως το δάχτυλο της ευθύνης στρέφεται κατά ημών των ιδίων. Λίγα πράγματα γνωρίζει ο αμερικανικός λαός για τις βίαιες αμερικανικές επεμβάσεις στην Συρία"   Το Κατάρ, είναι ο στενός σύμμαχος των ΗΠΑ στην περιοχή, όπου και βρίσκονται οι δύο σημαντικότερες βάσεις των ΗΠΑ  και τα γραφεία της Κεντρικής Διοίκησης στη Μέση Ανατολή.   Για να υποστηρίξει τα συμφέροντα της Ρωσίας, ο Άσαντ αρνήθηκε να υπογράψει αυτή τη συμφωνία για χάρη ενός άλλου αγωγού που θα ξεκίναγε από το Ιράν και θα κατέληγε στον Λίβανο.   Φυσικά αυτό θα έβαζε το συμμαχικό προς-την Μόσχα- Ιράν σε θέση ισχύς ο καθώς θα γινόταν ένας από τους μεγαλύτερους παρόχους φυσικού αερίου στην Ευρώπη, και μαζί με την Μόσχα θα είχανε τον απόλυτο έλεγχο.   "Αμέσως μετά την άρνηση του Άσαντ, οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ, του Κατάρ, της Σαουδικής Αραβίας, άρχισαν να χρηματοδοτούν την αντιπολίτευση στη Συρία και να προετοιμάζουν την ανατροπή του. Η CIA μετέφερε έξι δισ. δολάρια σε λογαριασμό βρετανικού τηλεοπτικού καναλιού στη Συρία για να ξεκινήσει ρεπορτάζ υπέρ της ανατροπής του Άσαντ."   "Παρόλα αυτά ήταν λάθος η επιλογή των ισλαμιστών καθώς ο Άσαντ είναι περισσότερο διαλλακτικός από τα σουνιτικά ουαχαμπιστικά βασίλεια της περιοχής καθώς η χώρα του έχει κοσμική ελίτ σε αντίθεση με τις αντίστοιχες θεοκρατικές του Κατάρ και της Σ.Αραβίας.   Άλλωστε ο Μ.Άσαντ έδωσε όλες τις απαραίτητες πληροφορίες στη CIA μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου στη Νέα Υόρκη"   "Η CIA χρησιμοποίησε τους τζιχαντιστές για τα γεωπολιτικά συμφέροντα των ΗΠΑ και για να ανατρέψει καθεστώτα στη Μέση Ανατολή από τα μέσα του 20ου αιώνα καθώς θεωρούσε πως οι θεοκρατικές δυνάμεις ήταν ένα αξιόπιστο αντίβαρο για την επιρροή της Σοβιετικής Ένωσης στην περιοχή"   Είναι γνωστό ότι οι Ταλιμπάν δημιουργήθηκαν από τις ΗΠΑ για να χτυπηθούν οι Σοβιετικοί στο Αφγανιστάν την δεκαετία του '80   Αναφέρει μάλιστα χαρακτηριστικά ο Ρ.Κένεντι ότι ήδη από το 1957 οι ΗΠΑ προσπάθησαν να προκαλέσουν εξεγέρσεις στη Συρία και να ανατρέψουν την τότε κυβέρνηση   "Άρα το ISIS είναι αποτέλεσμα όλων αυτών των ενεργειών του παρελθόντος".   Οι δηλώσεις αυτές προέρχονται από την οικογένεια-μύθος των Δημοκρατικών και αποτελούν μεγάλο "χαστούκι" στον Μ.Ομπάμα και στην πολιτική που ακολούθησε. Η προεδρία του έχει πλέον σημαδευτεί από την εξάπλωση του ισλαμισμού σε όλον τον πλανήτη και την δημιουργία κλίματος φόβου παντού.   Συν τοις άλλοις χρεώνεται τις γενοκτονίες που έλαβαν χώρα σε Συρία και Ιράκ και την καταστροφή των Μνημείων με βάση τα οποία εξολοθρεύεται ένα μεγάλο μέρος της ανθρώπινης Ιστορίας.   Πολύ άσχημα επιτεύγματα για έναν άνθρωπο που κάποιοι του έδωσαν Νόμπελ Ειρήνης το 2008 για αυτά που ΘΑ έκανε στο μέλλον (το είδαμε κι αυτό).

Θεόφραστος Ανδρεόπουλος

http://www.pronews.gr

Περί τελειομανίας

Η εμμονή στην «Τελειότητα» και το ατέρμονο κυνήγι του «Αψεγάδιαστου» ταλαιπωρεί πολλούς ανθρώπους. Ναι μεν βγαίνει ασυνείδητα ως μία εσωτερική ανάγκη, η οποία αν δεν ικανοποιηθεί, ενδέχεται να «τιμωρήσει» αλλά τελικά, όπως και να έχει, προκαλεί απίστευτη ψυχική και σωματική κούραση και στον «Τελειομανή» και στους γύρω του.

Η «Τελειοθηρία» από τι προκαλείται; Όταν ένας άνθρωπος θέλει τόσο πολύ να έχει under control τα πάντα στη ζωή του, να είναι όλα σε τάξη, να μαζεύει μόνο επιτυχίες, κατά βάθος τι θέλει να κερδίσει;

Η απάντηση είναι μία και μοναδική. Την επιβεβαίωση, την επιβράβευση και την αποδοχή.
Συνήθως, οι ενήλικες που είναι «Τελειομανείς» στην ζωή τους, ως παιδιά έχουν εισπράξει σε μεγάλο βαθμό την επίκριση και την αδιαφορία, μπήκαν αρκετά στο περιθώριο και μεγαλώνοντας με το να προσπαθούν καθημερινά να ελέγχουν και να επιδιώκουν την «τέλεια» δουλειά, τους «τέλειους» συντρόφους, την «τέλεια» οικογένεια, τους «τέλειους» φίλους, αισθάνονται ότι τα μάτια γύρω τους θα καμαρώνουν για εκείνους. Στην πραγματικότητα, αγωνίζονται με αυτόν τον τρόπο να πιστέψουν στον ίδιο τους τον εαυτό μέσα από τους «άλλους», γιατί δεν έχουν μάθει από τα παιδικά τους χρόνια να αυτο-καμαρώνονται.

Οι «Τελειομανείς» άνθρωποι μέσα από αυτόν τον καταναγκασμό, καλώς ή κακώς, βγάζουν και ωραία αποτελέσματα μέσα από τις ενέργειες τους. Για αυτό άλλωστε και οι εργοδότες δεν έχουν ποτέ κανένα παράπονο από τέτοιους εργαζομένους. Οι ίδιοι, όμως, προκειμένου να πετύχουν το καλύτερο και να αποκλείσουν κάθε πιθανότητα αποτυχίας, καταναλώνουν περισσότερες δυνάμεις από αυτές, που μπορούν να αντέξουν, βάζοντας παράλληλα και σε άλλους ανθρώπους το «μαχαίρι στο λαιμό», για να το διασφαλίσουν. Όλη αυτή η εσωτερική πίεση, που στο συνειδητό θεωρείται απόλυτα φυσιολογική, συσσωρεύεται και πολλές φορές σωματοποιείται με τις λεγόμενες «ψυχοσωματικές διαταραχές».

Η λύση βρίσκεται στο να τροποποιηθούν οι «καταγραφές του παρελθόντος». Να αλλάξει η ματιά προς τον εαυτό και να γίνει απόλυτα κατανοητός ο λόγος, που δεν εισπράχθηκαν τα «μπράβο» κατά την παιδική ηλικία. Η κατανόηση, η αποδοχή, η συγχώρεση και η αγάπη προς εμάς τους ίδιους και την οικογένεια, που μας έφερε στον κόσμο, είναι λέξεις κλειδιά για την εξομάλυνση της «Τελειοθηρίας». Είναι μόνο καλό, να επιθυμούμε καλά πράγματα για εμάς και τους ανθρώπους, που αγαπάμε. Αλλά αυτό με βασική προϋπόθεση να απουσιάζει ο ψυχαναγκασμός, το άγχος και η αγωνία από κάθε είδους προσπάθεια. Γιατί; Γιατί απλά το «Τέλειο» δεν υπάρχει, η «Κορυφή» δεν αγγίζεται και αν αγγιχθεί, τότε έχουμε την αίσθηση ότι στην πορεία υπάρχει και άλλη. 

Της Μαριας Αθανασιαδου απο το enikos. gr

http://olympia.gr

Αποκαλύπτοντας το εγώ

Αν φοράς μια μάσκα για πολύ καιρό

αρχίζεις να ξεχνάς

ποιος κρύβεται πίσω απ’ αυτή.

Όταν φέρνουμε στο μυαλό μας κάποιον εγωκεντρικό τύπο, συνήθως σκεφτόμαστε ένα επηρμένο, αλαζονικό, εγωπαθές άτομο που κοιτάζει υποτιμητικά όλους τους άλλους γύρω του. Ωστόσο είναι σίγουρο πως το «εγώ» μπορεί να εμφανιστεί σε όλα τα σχήματα και τα μεγέθη. Στην πραγματικότητα, ο καθένας μας έχει ένα «εγώ» που το μόνο στο οποίο διαφέρει από το εγώ του πλησίον του είναι κάποιες μικρές ή μεγαλύτερες λεπτομέρειες. Το «εγώ» μας δεν είναι παρά η αίσθηση του εαυτού μας, η ιδέα που έχουμε για το ποιοι είμαστε.

Για παράδειγμα, ένα άτομο που λέει: «είμαι πολύ θρησκευόμενος, συμπεριφέρομαι πάντα ευγενικά στους συνανθρώπους μου, είμαι έξυπνος, είμαι ενάρετος» λειτουργεί εξίσου εγωκεντρικά με ένα άτομο που ισχυρίζεται πως: «εγώ εργάζομαι σκληρά και δεν ανέχομαι τους τεμπέληδες» ή «εγώ πάντα πετυχαίνω τους στόχους μου γιατί είμαι πειθαρχημένος».

Και οι δύο παραπάνω τύποι ανθρώπων λειτουργούν από μια ψευδαίσθηση για την εικόνα που έχουν για τον εαυτό τους.  Το πρόβλημα είναι ότι αυτή η ψευδαίσθηση την οποία όχι μόνο μαθαίνουμε να πιστεύουμε αλλά προσπαθούμε να πείσουμε και τους γύρω μας ότι είναι αληθινή, γίνεται τελικά η στενή φυλακή μας. Για παράδειγμα ένα άτομο που είναι δογματικά προσκολλημένο στη θρησκεία του δε θα είναι πρόθυμο να εξετάσει ιδέες ή έννοιες από άλλες θρησκείες επειδή ήδη έχει στο μυαλό του ότι αυτές οι ιδέες δεν ταιριάζουν με την εικόνα που έχει οικοδομήσει για τον εαυτό του.

Από την άλλη, αυτός που βλέπει τον εαυτό του σαν ένα σκληρά εργαζόμενο και φιλόδοξο άτομο θα πέσει σε κατάθλιψη αν ξαφνικά χάσει τη δουλειά του ή αν η εταιρεία του πτωχεύσει γιατί η πεποίθησή του γι’ αυτό που νομίζει ότι είναι αναπάντεχα θα καταρρεύσει. Αυτό που ονομάσαμε «εγώ» βασίζεται πάντα σε έννοιες και συστήματα πίστης και όχι σε κάτι πραγματικό ή απτό.   Έτσι, τι συμβαίνει όταν σταματήσουμε να πιστεύουμε σ' αυτό; Όταν αρχίσουμε να εναρμονιζόμαστε περισσότερο με τον αληθινό εαυτό μας, ο οποίος είναι το εσωτερικό εκείνο κομμάτι μας που μπορεί να παρατηρεί το «εγώ», όχι το ίδιο το εγώ, αντιλαμβανόμαστε ότι κάτω από την επιφάνεια της ύπαρξής μας υπάρχει πάντα εκείνη η γλυκύτατη κατάσταση της ειρήνης.  Αυτή η αΐδιος ειρήνη ξεπερνά όλες τις έννοιες και ιδέες που μέχρι τώρα πιστεύαμε ότι θα πρέπει να είμαστε.

Όσο περισσότερο λοιπόν ένα άτομο έρχεται σε επαφή με την Αλήθεια του, τόσο περισσότερο αντιλαμβάνεται ότι όλα όσα πίστευε για τον εαυτό του, για τους άλλους ή για τη ζωή γενικότερα ήταν βασισμένα σε μια μεγάλη παραίσθηση. Οι πεποιθήσεις του αυτές δημιουργούσαν ισχυρότατους περιορισμούς που τον κρατούσαν φυλακισμένο σε ένα ασφυκτικά στενό και ανήλιαγο κελί. Πως λοιπόν θα διαπιστώσουμε τελικά αν λειτουργούμε από τον εγωκεντρισμό ή από τον αληθινό εαυτό; Παρακάτω παραθέτουμε κάποιες ερωτήσεις που μπορείτε να θέσετε στον εαυτό σας και να λάβετε μόνοι σας την απάντηση.

Νιώθω συχνά προσβεβλημένος;

Ο αληθινός εαυτός δεν μπορεί να προσβληθεί. Δεν έχει κάποια προκατάληψη για το πώς οι άλλοι άνθρωποι θα πρέπει να του συμπεριφέρονται και για το τι θα πρέπει να αποφεύγουν να του κάνουν. Δέχεται τα πράγματα κυριολεχτικά έτσι όπως ακριβώς είναι.  Οι  άνθρωποι που λειτουργούν από τον εγωισμό τους προσβάλλονται συχνά από τους άλλους όταν ο τρόπος  που τους φέρονται δεν συμφωνεί με τις προκαταλήψεις τους. Συνεπώς δε μπορούν να δεχτούν τις καταστάσεις όπως τους εμφανίζονται στη ζωή.

Έχω άποψη για τα πάντα;

Το εγώ εκλιπαρεί για προσοχή. Θέλει να νιώθει σημαντικό με κάθε τρόπο. Ακόμα και λέγοντας ανοησίες. Όσο πιο εγωκεντρικό είναι ένα άτομο τόσο περισσότερο θέλει να επιβάλει τη γνώμη του για οποιοδήποτε θέμα άσχετα αν είναι ή όχι της ειδικότητάς του. Δεν έχει σημασία αν η συζήτηση περιστρέφεται γύρω απ’ τις καλύτερες γαρνιτούρες για μια πίτσα, απ’ τα σπουδαιότερα έργα της όπερας ή τις τελευταίες ανακαλύψεις της αστροφυσικής, το ριζωμένο στο εγώ άτομο θα έχει άποψη για τα πάντα.

Έχω βάλει στον εαυτό μου πολλές ταμπέλες;

Από τη στιγμή που το εγώ βασίζεται στην πίστη σ’ αυτό για να επιβιώσει, μεταμφιέζεται με διάφορες ταμπέλες έτσι ώστε να επιβάλει τη νομιμότητά του. Ταμπέλες που μπορεί να λένε οτιδήποτε, όπως: «είμαι ντροπαλός», «είμαι αστείος», «είμαι δυνατός» ή «είμαι αδύναμος», «είμαι μορφωμένος» ή «είμαι πνευματικό άτομο», ότι τέλος πάντων μπορεί να ισχυριστεί ένα άτομο για τον εαυτό του. Όταν ένα άτομο ταυτίζεται με την ταμπέλα του τότε νιώθει να απειλείται από οποιονδήποτε αμφισβητεί αυτή την ταμπέλα. Φανταστείτε να πείτε σε ένα άτομο που ισχυρίζεται πως είναι πνευματικό (κανένα πραγματικά πνευματικό άτομο δε θα τολμούσε να ισχυριστεί κάτι τέτοιο) πως έχει σημαντικά ελαττώματα. Το εγώ του θα πληγωνόταν βαθύτατα κι ίσως να εξοργιζόταν μαζί σας παρότι η ψευδαίσθηση της πνευματικότητάς του θα προσπαθούσε να πνίξει αυτή την οργή. Ο αληθινός εαυτός δεν πιστεύει ποτέ πως είναι κατηγορηματικά κάτι ιδιαίτερο κι έτσι δεν μπορεί να νιώσει προσβολή επειδή κάποιος αμφισβήτησε μια ανύπαρκτη ταμπέλα.

Μήπως ασχολούμαι υπερβολικά με το τι σκέφτονται για μένα οι άλλοι;

 Όταν οι άλλοι άνθρωποι δεν επικυρώνουν την πίστη μας για το ποιοι είμαστε, το εγώ νοιώθει επίσης να απειλείται. Αυτός είναι ο λόγος που οι περισσότεροι προσπαθούν να έχουν κοντά τους κόλακες και όχι πραγματικούς φίλους που να θέλουν το καλό τους και να  τους λένε την αλήθεια. Αυτά τα άτομα βασίζονται στην γνώμη των άλλων για να τονώσουν την μοναδικότητά τους και την δήθεν εξαιρετικότητα τους σε κάποιους τομείς κι έτσι όταν κάποιος άλλος άνθρωπος ή κάποιο γεγονός δεν ενισχύει αυτή τους την ανάγκη τότε το εγώ τους νοιώθει απογοητευμένο γιατί αντιλαμβάνεται πως δεν είναι τόσο μοναδικό όσο ήθελε να πιστεύει. Ο αληθινός εαυτός, χωρίς να έχει την ανάγκη να αποδείξει κάτι, δρα πάντα με απόλυτη φυσικότητα, είτε όλοι οι υπόλοιποι τον επιβραβεύουν είτε τον κατηγορούν γι’ αυτή του τη δράση.  

Μήπως έχω την τάση να χαρακτηρίζω εύκολα τους συνανθρώπους μου;

Το εγώ ενισχύεται όταν κρίνει και όταν συγκρίνει. Έτσι, όπως ακριβώς οι θεατές μιας ταινίας, το εγώ κατηγοριοποιεί τους ανθρώπους αλόγιστα σε καλούς ή κακούς. Και μόλις αξιολογήσει κάποιον, σχεδόν ποτέ δεν αλλάζει τη γνώμη που έχει γι’ αυτόν. Ωστόσο, όλοι κάποτε στη ζωή μας, έχουμε πράξει κάτι που κάποιος άλλος θα μπορούσε να το θεωρήσει κακό ή ακόμη και διαβολικό. Είναι όμως αλήθεια αυτό που θα πρέπει να μας χαρακτηρίζει για το υπόλοιπο της ζωής μας; Όταν λειτουργούμε από τον αληθινό μας εαυτό είναι ευκολοδιάκριτο ότι ο καθένας μας ενεργεί κάθε στιγμή από το επίπεδο της συνειδητότητας που βρίσκεται εκείνη ακριβώς την στιγμή και που μπορεί ανάλογα με τις συνθήκες που θα του παρουσιαστούν να αναδιαμορφωθεί. 

Συμπερασματικά θα καταλήξουμε ότι το να προσπαθήσουμε να ξεφορτωθούμε το εγώ μας ίσως να είναι τελικά μια μάταιη προσπάθεια. Δεν μπορούμε να το διώξουμε με τη βία παρά μόνον να αποκτήσουμε επίγνωση της ύπαρξής του και να αρχίσουμε να γελάμε μαζί του κάθε φορά που το ανακαλύπτουμε. Όταν θα καταφέρουμε να αρχίσουμε να το παρατηρούμε χωρίς να το κρίνουμε αυστηρά, όταν καταφέρουμε να αποκαλύπτουμε τους ύπουλους τρόπους με τους οποίους συμπεριφέρεται, τότε θα μπορέσουμε να χαλαρώσουμε την προσκόλλησή μας επάνω του. Όταν πάψουμε επιτέλους να πιστεύουμε σε οτιδήποτε το εγώ μας επιμένει πως είμαστε υποχρεωμένοι να πιστέψουμε τότε αντιλαμβανόμαστε ότι τελικά εμείς και μόνον εμείς κατέχουμε το κλειδί που ανοίγει την καγκελένια πόρτα του στενάχωρου κελιού μας. Τότε γινόμαστε λίγο πιο ελεύθεροι, πιο συνειδητοί και πιο χαρούμενοι σ’ αυτόν αφιλόξενο κόσμο που ζούμε κι όχι ισοβίως κρατούμενοι από τον ίδιο μας το νου. 

http://nekthl.blogspot.gr

Οι συνέπειες των εμβολίων

Πολλοί γονείς, με παρακάλεσαν να ξαναεμφανίσω το άρθρο με το αληθινό περιστατικό ΑΝΤΙΔΟΤΗΣΗΣ ΕΜΒΟΛΙΟΥ MMR, το οποίο δεν πρόλαβαν να διαβάσουν γιατί είχα αναγκαστεί να ΚΡΥΨΩ από το χρονολόγιο μου λόγω των απειλών για καταγγελίες εναντίον μου στον Ιατρικό Σύλλογο. (εδώ το άρθρο που ακόμα κυκλοφορεί στο διαδίκτυο με τις απειλές) http://www.docmed.gr/polemos-metaxi...

Κατόπιν συζήτησης μου με παγκοσμίως αναγνωρισμένο, επίτιμο καθηγητή της Ιατρικής του Α.Π.Θ. διαβεβαιώθηκα ότι είναι παράνομο να μου απαγορεύουν να μιλώ δημόσια για ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ ΑΣΘΕΝΗ ΜΟΥ, ότι δεν μπορούν να μου κάνουν τίποτα και ότι ΕΧΩ ΚΑΘΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΤΟ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΩ. Ορίστε λοιπόν η “πέτρα του σκανδάλου”.

Σαν Ομοιοπαθητικός ιατρός, έχω την τύχη να έχω συχνά επαφή με παιδιά και με τους γονείς τους. Οι γονείς ενώ είναι πλέον ενημερωμένοι για το πόσο μεγάλο κακό κάνουν τα εμβόλια, συνεχίζουν να νιώθουν κάπου ένοχοι αν σταματήσουν τον εμβολιασμό των παιδιών και έτσι τελικά δεν το πράττουν, θέτοντας τα παιδιά τους σε θανάσιμο κίνδυνο.

Ας δούμε όμως γιατί νιώθουν ένοχοι. Φοβούνται ότι αν δεν κάνουν π.χ. το εμβόλιο της μηνιγγίτιδας το παιδί θα έχει περισσότερες πιθανότητες να πάθει μηνιγγίτιδα, πράγμα που όπως θα δούμε παρακάτω, ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ. Και έτσι είναι για εκείνους σαν να πρέπει να διαλέξουν μεταξύ «κάποιων πιθανοτήτων» μακροπρόθεσμης εμφάνισης καρκίνου ή κάποιας σοβαρής νόσου (καρκίνου, σκλήρυνσης κατά πλάκας, κλπ) ή τη βραχυπρόθεσμη εμφάνιση μηνιγγίτιδας. Και από ότι φαίνεται οι γονείς, φοβούνται περισσότερο το 2ο κι έτσι εκθέτουν τα παιδιά τους στον κίνδυνο του εμβολιασμού.

Υπάρχουν διάφορες μελέτες που βρίσκονται σε συνεχή εξέλιξη, και μεταξύ αυτών η μεγαλύτερη είναι αυτή του κλασικού ομοιοπαθητικού Andreas Bachmair. 17.000 παιδιά έχουν λάβει μέρος σ αυτήν τη μελέτη. Η μελέτη αυτή μπορεί να βρεθεί στο VaccineInjury.info και έχει προστεθεί ένας σύνδεσμος για τους γονείς εμβολιασμένων παιδιών. Έχουν ανταποκριθεί και λάβει μέρος μέχρι στιγμής σε 11.000 οικογένειες, κυρίως από U.S.A. Άλλες μελέτες έχουν επίσης γίνει σε μικρότερα γκρουπ οικογενειών ανά τον πλανήτη.

ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΜΕΛΕΤΕΣ ΠΑΡΟΜΟΙΑ. ΟΛΕΣ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΟΤΙ ΤΑ ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΕΝΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΧΟΥΝ 2-5 ΦΟΡΕΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΘΟΥΝ ΤΙΣ ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΕΧΟΥΝ ΕΜΒΟΛΙΑΣΤΕΙ, ΚΑΘΩΣ ΕΠΙΣΗΣ ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ ΟΞΕΙΕΣ ΕΙΤΕ ΧΡΟΝΙΕΣ, ΑΥΤΙΣΜΟ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΡΓΙΕΣ…ΤΑ ΜΗ ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΕΝΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΧΟΥΝ ΟΠΩΣ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΤΕ 5 ΦΟΡΕΣ ΜΙΚΡΟΤΕΡΕΣ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΕΣ ΝΑ ΝΟΣΗΣΟΥΝ ΑΠΟ ΟΛΑ ΑΥΤΑ!!!

Καμία από τις μελέτες δεν εμφανίστηκε στα μεγάλα ΜΜΕ. Καμία, δεν χρηματοδοτήθηκε από τον ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ ΥΓΕΙΑΣ (WHO) ή από τα ΚΕΝΤΡΑ ΕΛΕΓΧΟΥ ΚΑΙ ΠΡΟΛΗΨΗΣ ΑΣΘΕΝΕΙΩΝ(CDC) ή από οποιοδήποτε εθνικό ή διεθνές γραφείο σχετικά με την υγεία ή από οποιοδήποτε ιατρικό γρουπ. Δεν τολμούν να συγκρίνουν αντικειμενικά την υγεία των μη εμβολιασμένων παιδιών, με αυτήν των εμβολιασμένων και να ρισκάρουν να διακοπεί η εμβολιο-μανία τους (vaxmania,, vaccination mania).

Σύνδεσμος συμμετοχής στη μελέτη του Andreas Bachmair. http://www.vaccineinjury.info/ http://www.vaccinationcouncil.org/ http://www.thedoctorwithin.com/

Παράδειγμα περιστατικού Αγόρι 7 ετών Όζο στο θυρεοειδή 3 χιλιοστών διάμετρο.

TSH: 11.95 (Φ.Τ. 0.28 – 4.3) T3: ΣΤΑ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ ΟΡΙΑ Τ4: ΣΤΑ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ ΟΡΙΑ Αιματοκρίτης Hct: 35.5 (Φ.Τ. 30-44%) Ρινορραγίες Βρογχίτιδες που ξεκίνησαν ένα μήνα μετά τον πρώτο εμβολιασμό (κάθε φορά οι πνευμονολόγοι έδιναν αντιβιώσεις και εισπνεόμενη κορτιζόνη) 4-4,5 ετών αρχίζει να βγάζει κοκκινίλες, διάφορα δερματικά εξανθήματα, έντονες αντιδράσεις ακόμα και σε τσίμπημα κουνουπιού, οι οποίες αντιμετωπίζονταν από την κλασική ιατρική μόνο με αντιβιώσεις. Ξαφνικά ξεκινά επικίνδυνη αλλεργία στο τσίμπημα της μέλισσας – που δεν υπήρχε πριν – η οποία επιβεβαιώθηκε και με αλλεργικό τεστ. Το παιδί οδηγείται πολλές φορές στο νοσοκομείο με επικίνδυνο για τη ζωή του αλλεργικό σοκ. Μεταφέρει πάντα μαζί του ενέσιμη αδρεναλίνη και κορτιζόνη, και έχει εκπαιδευτεί για να κάνει μόνο του ένεση σε περίπτωση που το τσιμπήσει μέλισσα. Αυτό, αγχώνει πολύ το παιδί και το φοβίζει. Οι γονείς θέλουν να απαλλαγεί από αυτήν την αλλεργία, για να απελευθερωθεί από αυτό το άγχος.

Το παιδί αφού έκανε κάποιους μήνες θεραπεία με Κλασσική Ομοιοπαθητική, παρουσίασε σταδιακά τις παρακάτω αλλαγές / βελτιώσεις. Δεν αρρωσταίνει πλέον συχνά. Όταν αρρωστήσει δεν είναι βαρύ το κρυολόγημα δηλαδή δεν παθαίνει πια βρογχίτιδες και λοιμώξεις αναπνευστικού, δεν χρειάζεται να παίρνει αντιβιώσεις, κορτιζόνη κλπ. Όταν αρρωστήσει, έχει τη μορφή ελαφριού κρυολογήματος, που αντιμετωπίζεται καθαρά με Ομοιοπαθητική και το πολύ σε 2 εικοσιτετράωρα το παιδί είναι τελείως καλά. Ο όζος στο θυρεοειδή έχει μειωθεί στα 2 χιλιοστά.

TSH: Μειώθηκε από 11.95 σε 6.5 (Φ.Τ. 0.28 – 4.3) T3: ΣΤΑ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ ΟΡΙΑ Τ4: ΣΤΑ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ ΟΡΙΑ Αιματοκρίτης Hct: Από 35.5% ανέβηκε στο 38.5% (Φ.Τ. 30-44%) Δεν παθαίνει πια ρινορραγίες.

Έχει παραμείνει όμως Η ΑΛΛΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ ΜΕΛΙΣΣΕΣ και η συμπεριφορά ελαφριάς μορφής αυτισμού, η οποία εκδηλώθηκε μετά το εμβόλιο MMR.

Σκέφτηκα ότι ίσως ο θυρεοειδής και η αλλεργία προέρχονται καθαρά από τους εμβολιασμούς. Μπήκα λοιπόν στη διαδικασία, να προσπαθήσω να αντιδοτήσω μερικά εμβόλια και αποφάσισα να ξεκινήσω από το εμβόλιο MMR. Ο λόγος που επέλεξα το MMR, ήταν επειδή το συγκεκριμένο εμβόλιο ευθύνεται για πολλές περιπτώσεις που εμφάνισαν ξαφνικά αυτισμό. Οι γονείς έλεγαν ότι το παιδί ήταν σαν να έχει αλλάξει χαρακτήρα και αυτά τα οποία περιέγραφαν θύμιζαν το σύνδρομο Asperger’s (η πιο ελαφριά μορφή αυτισμού). Ενώ παλιά ήταν πολύ κοινωνικό και ανοιχτό, ξαφνικά είχε γίνει ένα κλειστό παιδί. Όταν συναντούσαν ξένους ανθρώπους, κρυβόταν φοβισμένα πίσω από τη μητέρα του. Όταν θύμωνε ή στεναχωριόταν, δεν μπορούσε πλέον να ανταπεξέλθει στο να αντιμετωπίσει όποιον τον στεναχωρούσε, αλλά απλά τρεπόταν σε ΦΥΓΗ, είτε στο δωμάτιο του, είτε έβγαινε έξω από το σπίτι. Θύμωνε έντονα με παραμικρά πράγματα, έχοντας έντονες αντιδράσεις που παλιά δεν είχε, περισσότερο έκφραση οργής παρά απλού θυμού, ούρλιαζε εύκολα, πέταγε πράγματα, δεν μπορούσε να συγκεντρωθεί. Έχει γίνει υπερκινητικός και φαίνεται να έχει άγνοια κινδύνου. Κάποιες φορές βλέπει παιδιά να κλαίνε και είναι σαν να μην μπορεί να αντιλήφθη ότι πονάνε είτε ψυχικά είτε σωματικά. Δεν μπορεί να εφαρμόσει την ενσυναίσθηση, δηλαδή να μπει στη θέση του άλλου για να τον κατανοήσει, έστω με τον τρόπο που θα έκανε ένα παιδί της ηλικίας του. (Δηλαδή έλλειψη κοινωνικής φαντασίας…βασικό χαρακτηριστικό του συνδρόμου Asperger.) Άρχισαν ξαφνικά να τον ενοχλούν οι ήχοι ακόμα και η μουσική, με αποτέλεσμα να ενεργοποιείται πονοκέφαλος με αυτήν την αιτία.

ΠΛΗΡΗΣ ΙΑΣΗ ΤΗΣ ΑΛΛΕΡΓΙΑΣ ΣΤΗ ΜΕΛΙΣΣΑ ΚΑΙ ΙΑΣΗ ΤΩΝ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΩΝ ΑΥΤΙΣΜΟΥ.

Λόγω του ότι όλα αυτά τα συμπτώματα αναπτύχθηκαν αρκετά σταδιακά παράλληλα με τους εμβολιασμούς δοκίμασα λοιπόν να αντιδοτήσω το εμβόλιο MMR. Ζητήθηκε από φαρμακείο να φτιαχτεί από το εμβόλιο MMR το αντίστοιχο Ομοιοπαθητικό φάρμακο, το οποίο θα λειτουργούσε ως αντίδοτο. Η δοσολογία που εφαρμόστηκε είναι σύμφωνη με τους κανόνες που έχει εφαρμόσει ο Ομοιοπαθητικός Ιατρός Dr. Tinus Smits για να θεραπεύσει το ΜΕΤΕΜΒΟΛΙΑΚΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ, σύμφωνα με τη θεωρία του Inspiring Homeopathy, με μεγάλη επιτυχία είτε σε περιπτώσεις που μετ – εμβολιακά εμφανίστηκε αυτισμός, είτε οποιαδήποτε άλλη σωματική ή ψυχολογική / συμπεριφοριακή πάθηση.

Δεν χρειάστηκε να αντιδοτηθεί άλλο εμβόλιο, μιας και ήδη λίγο πριν ολοκληρωθεί η θεραπεία αντιδότησης, το παιδί ΣΤΑΜΑΤΗΣΕ ΝΑ ΕΧΕΙ ΑΛΛΕΡΓΙΑ ΣΤΗ ΜΕΛΙΣΣΑ! Επίσης ο όζος εξαφανίστηκε, η TSH πήγε στο φυσιολογικό, οπότε δεν υπήρχε λόγος πλέον το παιδί να λαμβάνει την αγωγή με το Τ4, που σε άλλη περίπτωση θα το έπαιρνε πιθανότατα εφ’ όρου ζωής. Ο αιματοκρίτης του στο πέρας της θεραπείας, ήταν στο 40%. Η συμπεριφορά του άλλαξε επίσης. Δεν είναι πια υπερκινητικός. Δεν έχει πλέον την ανάγκη να κρύβεται στο δωμάτιο του, ή να τρέχει έξω από το σπίτι, όταν κάτι τον θυμώσει ή τον στεναχωρέσει, αλλά μπορεί να αντιμετωπίσει με θάρρος και κυρίως με ψυχραιμία όταν συμβεί κάτι, σε βαθμό ακόμα και πολύ καλύτερο από τους άλλους συνομήλικους του. Δεν αντιδρά πλέον με νεύρα στο παραμικρό, αλλά μπορεί να λέει στη μητέρα του τι τον ενοχλεί και να κάνει διάλογο.

Ιατρός – Ομοιοπαθητικός Κ. Λυμνιούδη

http://revealedtheninthwave.blogspot.gr

Η κόμη ως αιθερικό αισθητήριο

Ο δυτικός πολιτισμός έχει οδηγήσει τους ανθρώπους να πιστεύουν ότι το στυλ που θα έχουν τα μαλλιά τους, ανήκει στη σφαίρα των προσωπικών προτιμήσεων, ότι το μήκος των μαλλιών έχει να κάνει με τη μόδα ή την άνεση. Αν πάμε όμως πίσω, στην εποχή του πολέμου στο Βιετνάμ, θα δούμε μια ολότελα διαφορετική εικόνα να αναδύεται, που παρέμεινε προσεκτικά κρυμμένη από το κοινό για δεκαετίες.

Τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του ’90, η Σάλυ (όνομα αλλαγμένο για προστασία), παντρεύτηκε έναν διακεκριμένο ψυχολόγο που εργαζόταν σε Νοσοκομείο βετεράνων του πολέμου του Βιετνάμ, που υπέφεραν από μετατραυματικό στρες μάχης.

Η Σάλυ διηγείται: «Θυμάμαι καθαρά ένα απόγευμα όταν επέστρεψε σπίτι ο άντρας μου, κρατώντας στα χέρια του έναν ογκώδη επαγγελματικό φάκελο. Μέσα του βρίσκονταν εκατοντάδες σελίδες από κάποια μελέτη που είχε εκπονήσει η κυβέρνηση. Ο άντρας μου είχε σοκαριστεί από το περιεχόμενο. Αυτά που διάβασε σ’ εκείνη τη μελέτη, άλλαξαν την μετέπειτα ζωή του. Από τη μέρα εκείνη ο συντηρητικός, μέσης ηλικίας άντρας μου, άφησε τα μαλλιά του και τα γένια του να μεγαλώσουν και δεν τα έκοψε ποτέ ξανά κοντά. Επιπλέον, το ιατρικό κέντρο που δούλευε του επέτρεψε να το κάνει, και ακόμα, ορισμένοι άλλοι πολύ συντηρητικοί άντρες από το προσωπικό ακολούθησαν το παράδειγμά του. Διάβασα τη μελέτη και έμαθα το γιατί.

Φαίνεται, λοιπόν, ότι κατά τη διάρκεια του πολέμου στο Βιετνάμ, ένας τομέας του υπουργείου Αμύνης είχε στείλει μυστικά ειδικούς απεσταλμένους σε Αμερικανικό Καταυλισμό Ινδιάνων να ερευνήσουν και να ψάξουν για ταλαντούχους ανιχνευτές, σκληροτράχηλους νεαρούς άντρες που ήταν εκπαιδευμένοι στο να κινούνται σε άγρια εδάφη χωρίς να τους παίρνει είδηση ο εχθρός. Αναζητούσαν ιχνηλάτες με σχεδόν υπερφυσικές, εξωπραγματικές ικανότητες. Πριν να τους προσεγγίσουν, εκείνοι οι εκλεκτοί άντρες παρακολουθούνταν στενά για την τεχνική τους και τον τρόπο που είχαν να επιβιώνουν.

Όταν βρήκαν τελικά εκείνο που έψαχναν, οι άντρες των ειδικών δυνάμεων, με όμορφα λόγια δελέασαν τους νεαρούς Ινδιάνους και τους έπεισαν να στρατολογηθούν στον Αμερικανικό στρατό. Μόλις κατετάγησαν, συνέβη κάτι εκπληκτικό. Όποιο ταλέντο και ικανότητα και αν διέθεταν προηγουμένως, εξαφανίστηκε μυστηριωδώς, και ο ένας νεοσύλλεκτος μετά τον άλλο δεν κατάφεραν να επιδείξουν όσα είχαν δείξει να γνωρίζουν στον καταυλισμό τους.

Μετά από τις σημαντικές αποτυχίες των νεοσύλλεκτων, η κυβέρνηση διεξήγαγε δαπανηρότατα τεστ για να ανακαλύψει την αιτία, και αυτά που βρήκε περιγράφονταν στη μελέτη.

Όταν οι Ινδιάνοι ερωτήθηκαν για τους λόγους της αποτυχίας τους, ο πιο μεγάλος στην ηλικία νεοσύλλεκτος απάντησε με επιμονή ότι όταν τους έκοψαν τα μακριά τους μαλλιά, δεν μπορούσαν πλέον να ‘νιώθουν’ τον εχθρό, δεν είχαν πια πρόσβαση στην 6η αίσθηση, η διαίσθησή τους δεν ήταν πια αξιόπιστη, δεν μπορούσαν να ‘διαβάσουν’ τα λεπτοφυή, αδιόρατα σήματα και δεν είχαν πλέον πρόσβαση στις λεπτοφυείς εξωαισθητήριες πληροφορίες.

Έτσι, Το ινστιτούτο που διεξήγαγε τις δοκιμές, στρατολόγησε και άλλους Ινδιάνους ιχνηλάτες, αυτή τη φορά επιτρέποντάς τους να κρατήσουν τα μαλλιά τους μακριά και τους υπέβαλε σε διάφορες δοκιμασίες. Μετά έστειλαν τους άντρες ανά ζεύγη, έχοντας και οι δυο από το ζεύγος περάσει τα τεστ με την ίδια βαθμολογία. Άφησαν τον ένα να κρατήσει τα μαλλιά του μακριά, ενώ τον άλλο κούρεψαν στρατιωτικά. Μετά τους υπέβαλαν ξανά σε διάφορες δοκιμασίες.

Οι άντρες με τα κουρεμένα μαλλιά αποτύγχαναν συνεχώς στα ίδια τεστ που προηγουμένως είχαν περάσει με επιτυχία.

Ένα τυπικό τεστ:

Ο νεοσύλλεκτος κοιμάται στο δάσος. Ένας οπλισμένος ‘εχθρός’ τον πλησιάζει. Ο με μακριά μαλλιά άντρας ξυπνάει με μια ισχυρή αίσθηση κινδύνου και φεύγει μακριά πριν ο εχθρός έρθει πολύ κοντά του, προτού καν ακουστεί κάποιος ήχος από τον ‘εχθρό’ που πλησιάζει.

Σε μια άλλη εκδοχή του ίδιου τεστ, ο ίδιος άντρας νιώθει κάτι να τον πλησιάζει και διαισθάνεται ότι ο εχθρός θα του επιτεθεί με το σώμα του. Ακολουθεί την 6η αίσθησή του και μένει ακίνητος προσποιούμενος τον κοιμισμένο, αιφνιδιαστικά αρπάζει τον επιτιθέμενο και τον ‘σκοτώνει’ καθώς εκείνος προσπαθεί να τον στραγγαλίσει.

Αυτός ο ίδιος άντρας που πέρασε με επιτυχία τα τεστ, στη συνέχεια κουρεύτηκε στρατιωτικά και συνεχώς αποτύγχανε σε όσα τεστ είχε περάσει. Έτσι, το έγγραφο συνιστούσε όλοι οι Ινδιάνοι ιχνηλάτες/ανιχνευτές να εξαιρούνται από το στρατιωτικό κούρεμα. Αντίθετα, ήταν επιβεβλημένο οι ιχνηλάτες να διατηρούν μακριά μαλλιά.

Σχόλιο

Το σώμα των θηλαστικών εξελίσσεται επί πολλά εκατομμύρια χρόνια. Οι ικανότητες επιβίωσης ανθρώπων και ζώων πολλές φορές μοιάζουν εξωπραγματικές, ενώ η επιστήμη συνεχώς ανακαλύπτει νέες εκπληκτικές ικανότητες. Κάθε μέρος του σώματος επιτελεί ένα πολύ λεπτό έργο για την επιβίωση και την ευζωία του σώματος.

Τα μαλλιά αποτελούν επέκταση του νευρικού συστήματος, μπορούν να ειδωθούν ως αισθητήρια νεύρα της εξωτερικής πλευράς, ένα είδος υψηλά εξελιγμένου ‘αισθητήρα’ ή ‘κεραίας’ που διαβιβάζει τεράστιες ποσότητες σημαντικών πληροφοριών στον εγκέφαλο.

Όχι μόνο τα μαλλιά, αλλά και το τριχωτό του προσώπου παρέχει στον εγκέφαλο μια οδική αρτηρία πληροφοριών και επίσης εκπέμπει προς το περιβάλλον την ηλεκτρομαγνητική ενέργεια του εγκεφάλου. Αυτό το έχουν δει οι επιστήμονες στις φωτογραφίες Κίρλιαν, όταν ένα άτομο φωτογραφίζεται με μακριά μαλλιά και μετά κουρεμένο.

Όταν τα μαλλιά είναι κοντά, οι λήψεις και οι εκπομπές από και προς το περιβάλλον εμποδίζονται πολύ. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα το ‘μούδιασμα’.

Το κόψιμο των μαλλιών συμβάλλει στην έλλειψη επίγνωσης που έχει ο κόσμος για την καταστροφή του περιβάλλοντος στα τοπικά οικοσυστήματα. Συμβάλλει ακόμα στην έλλειψη ευαισθησίας στις κάθε είδους σχέσεις. Συμβάλλει στην σεξουαλική απογοήτευση.

Συμπέρασμα

Αναζητώντας λύσεις για τη δυστυχία που υπάρχει στον κόσμο, ίσως είναι η ώρα να αναλογιστούμε ότι πολλές από τις βασικές υποθέσεις μας για την πραγματικότητα είναι λανθασμένες. Ίσως ένα μεγάλο κομμάτι της λύσης να κρύβεται στο πρόσωπο που κοιτάμε κάθε μέρα στον καθρέφτη μας.

Η ιστορία του Σαμψών και της Δαλιδά στην Βίβλο εμπεριέχει πολλές κωδικοποιημένες αλήθειες. Όταν η Δαλιδά έκοψε τα μαλλιά του Σαμψών, ο κάποτε αήττητος Σαμψών ηττήθηκε.

Ας αναλογιστείτε ότι εκτός από τους Ινδιάνους της Αμερικής, όλοι οι αρχαίοι λαοί διατηρούσαν μακριά μαλλιά. Αυτό δεν έχει να κάνει με την μη ύπαρξη ‘ψαλιδιών’ γιατί έχουν βρεθεί και τέτοια στις ανασκαφές.

http://olympia.gr