Πόσο δύσκολο είναι να μεγαλώνουμε με έναν συναισθηματικά απόμακρο πατέρα;

 «Ήσουν πάντα απών. Για να είμαι πιο ακριβής ήσουν πάντα ένας «παρών-απών».
Παρών ως φυσική παρουσία, αλλά απών ως προς τη μεταξύ μας σχέση. Συναισθηματικά δεν ήσουν ποτέ εδώ… Καμία επικοινωνία, καμία κατανόηση, καμία ενσυναίσθηση, καμία σχέση».

Πόσο δύσκολο είναι να μεγαλώνουμε με έναν συναισθηματικά απόμακρο πατέρα;

Και το πιο δύσκολο απ’όλα είναι ότι ενώ είναι «παρών», δεν μπορείς να του κάνεις τα παράπονα που’χεις, γιατί ξέρεις ότι δεν πρόκειται να τ’ακούσει. Δεν μπορεί να σε κατανοήσει. Είναι σαν να’χεις σχέση μ’ένα φάντασμα, απ’το οποίο δεν μπορείς ν’απαλλαγείς, καθώς δεν είναι δυνατό να ξεφύγεις από ένα μη υπαρκτό στη ζωή σου πρόσωπο. Πάντα θα υπάρχει και πάντα θα νιώθεις ότι σε στοιχειώνει αυτή η σχέση, χωρίς να προχωρά και να εξελίσσεται.

Ένας παρών-απών πατέρας δεν μπορεί ποτέ να βρίσκεται εδώ, να νιώθεις ότι βρίσκεται εδώ, να’ναι διαθέσιμος συναισθηματικά κι ανοιχτός στην επικοινωνία μαζί σου. Η φυσική του παρουσία, όμως, διαρκώς, σου δίνει μια αίσθηση ελπίδας. Μια διαρκή αναζήτηση δόμησης μιας ουσιαστικής σχέσης. Μια αποκατάσταση της μέχρι τώρα απούσας επικοινωνίας.

Και αφού μεγάλωσες με μια πατρική φιγούρα που υπήρχε και δεν υπήρχε. Που ήταν και δεν ήταν εδώ. Που σου’δινε και δεν σου’δινε σημασία, έφτασες στο σήμερα, ν’αναρωτιέσαι τι θέλεις απ’τους άλλους κι απ’τις σχέσεις σου.

Σκέψου πρώτα τι έχεις μάθει να περιμένεις από ένα σημαντικό για σένα πρόσωπο. Μήπως οι περισσότερες σχέσεις σου περιλαμβάνουν συναισθηματικά μη διαθέσιμα άτομα; Πόσο ασφαλές και οικείο σου είναι αυτό; Μπορεί να μην σε ικανοποιεί, ξέρεις, όμως, πώς να συμπεριφερθείς. Ξέρεις τι να περιμένεις και να προσδοκάς, προσπαθώντας να καλυφθούν τα κενά που’χουν δημιουργηθεί απ’τη σχέση με τον πατέρα.

Όταν έχεις μεγαλώσει με έναν «παρών-απών» πατέρα έχεις ήδη βιώσει αρκετή απογοήτευση. Οπότε μεγαλώνοντας θεωρείς ότι δεν μπορείς να περιμένεις κάτι παραπάνω από τους άλλους ανθρώπους. Αφού ένας τόσο δικός σου άνθρωπος σε πλήγωσε, σε απογοήτευσε και σε πρόδωσε, γιατί να μην το κάνουν και όλοι οι άλλοι γύρω σου; Έτσι, βιώνεις ένα έντονο φόβο να αφεθείς και να εμπιστευτείς άλλους ανθρώπους. Η απόσταση που βίωνες από την πλευρά του πατέρα σου είναι τώρα η δική σου πραγματικότητα.

Λόγω φόβου να μην απογοητευτείς και να μην πληγωθείς κρατάς απόσταση από τους άλλους ανθρώπους γύρω σου. Φοβάσαι να αφήσεις τους άλλους να σε πλησιάσουν. Σου’ναι δύσκολο να μοιραστείς τους φόβους, τα πάθη και τις ανησυχίες σου μ’ένα σημαντικό για σένα πρόσωπο. Κάνεις σχέσεις στις οποίες ουσιαστικά δεν είσαι εκεί… Για να μην πληγωθείς κι απογοητευτείς. Για να μην ξαναβιώσεις όλα όσα βίωνες τόσα χρόνια στη σχέση σου με τον πατέρα σου. Και μήπως καταλήγεις σε αυτές τις σχέσεις να είναι «παρών-απών»;

Σε τέτοιου είδους σχέσεις δεν υπάρχει η δυνατότητα να καλλιεργηθεί η εμπιστοσύνη, μ’αποτέλεσμα να προκύπτουν σημαντικά προβλήματα εμπιστοσύνης κι αίσθησης ασφάλειας. Όλοι είναι αναξιόπιστοι και δεν αξίζουν την εμπιστοσύνη σου. Ακόμα κι αυτοί που θα μπορούσες να τους εμπιστευτείς σίγουρα έχουν κάποια κίνητρα που θα τα ανακαλύψεις στη συνέχεια. Δεν γίνεται κάποιος να είναι καλός μαζί σου χωρίς να υπάρχει κάποιος απώτερος σκοπός, κάποιος βαθύτερος λόγος. Κι όσο αναλώνεσαι σε τέτοιου είδους σκέψεις και σχέσεις αποδεικνύεις στον εαυτό σου πόσο ανεπαρκείς είναι οι συναισθηματικές σχέσεις για σένα. Πόσα λίγα σου προσφέρουν και πόσο μπορεί να σε πληγώσουν. Και το αποτέλεσμα πάντα το ίδιο: αποτυχία. Κανείς δεν θέλει να σε γνωρίσει πραγματικά. Κανείς δεν μπορεί να είναι πραγματικά εδώ για σένα και κανείς δεν σ’ αγαπά.

Όλα όσα δεν έλαβες απ’τη σχέση με τον «παρών-απών» πατέρα σου δεν κατάφερες να τα λάβεις κι από καμία άλλη σχέση;

Μήπως αυτό πίστευες από την αρχή και απλά επέλεγες ασυνείδητα όλα όσα το επιβεβαίωναν; Στο τέλος, ίσως καταλήγουμε να επαναλαμβάνουμε διαρκώς αυτό που διακαώς προσπαθούμε να αποφύγουμε. Αντί να προσπαθούμε να το αποφύγουμε, θα ήταν προτιμότερο να προσπαθούμε να το αναγνωρίσουμε και να το προσεγγίσουμε. Να το βιώσουμε, να το επεξεργαστούμε…

Μπορεί να κρύβει πολλές αρνητικές εμπειρίες κι απωθημένα το να έχουμε μεγαλώσει μ’έναν απόμακρο και «απών» πατέρα. Είναι πολύ περισσότερα, όμως, τα αρνητικά που βιώνουμε αν δεν συνειδητοποιήσουμε όλα όσα ζήσαμε, όλα όσα δεν ζήσαμε και όλα όσα θα θέλαμε να ζήσουμε.
«Δεν ήσουν ποτέ εδώ… να με δεις, να με ακούσεις, να με νιώσεις, να με στηρίξεις… κι όμως σ’ έβλεπα και περίμενα… Κι αυτό είναι πολύ χειρότερο από το να ήσουν ολότελα απών…».
«Ήταν σαν μια διαρκή απώλεια, που την διέψευδε η παρουσία σου, αλλά την ίδια στιγμή την επιβεβαίωνε η συναισθηματική σου απουσία.

Ήσουν ένας «παρών-απών». Δεν μ’ άφηνες να πενθήσω την απουσία σου, αλλά ούτε και να χαρώ την παρουσία σου. Και κάπως έτσι πέρασε όλη μου η ζωή μαζί σου… προσδοκώντας, ελπίζοντας…».

Κείμενο: Παπαδοπούλου Ελένη, Ψυχολόγος, MSc
Πηγή: papadopsixologos.blogspot.gr
http://www.themamagers.gr/

Το παιδί που κουβαλάμε και ως ενήλικες

Όπως εκφράζουμε τα συναισθήματα μας προς τους γονείς μας και όπως αυτοί ανταποκρίνονται, θα μας κυνηγάει για πάντα.

Ας υποθέσουμε ότι αν η παιδική μας ηλικία έχει υπάρξει, με οποιονδήποτε τρόπο, δυσλειτουργική, αυτή την οικεία δυσλειτουργία θα βαλθούμε να ψάχνουμε και στην υπόλοιπη ζωή μας.

Ας υποθέσουμε, τέλος, ότι όλες αυτές οι διεργασίες είναι υποσυνείδητες και ότι, ως εκ τούτου, βρισκόμαστε πάντα να αναρωτιόμαστε γιατί μας τυχαίνουν όλοι οι τεμπέληδες/εγωιστές/αγενείς ή όλες οι κακομαθημένες/άπιστες/ακοινώνητες. Αυτή λοιπόν είναι η περίληψη στο βιβλίο της ζωής όλων μας. Ας προχωρήσουμε τώρα στην εισαγωγή. Όπως συνήθως, όλα ξεκινάνε από την παιδική ηλικία.

Σύμφωνα με όλες τις θεωρίες, ο τρόπος με τον οποίο σχετίζεται ένα βρέφος και αργότερα ένα παιδί με τους γονείς του και οι τρόποι με τους οποίους αυτοί ανταποκρίνονται, θα γίνουν αργότερα οι τρόποι με τους οποίους σχετίζεται με τον κόσμο που τον περιβάλλει.

Για τους πρώτους 6 μήνες της ζωής τους τα μωρά εξαρτώνται αποκλειστικά από τους γονείς για όλες τους τις ανάγκες. Ένα μεγάλο λάθος που κάνουν κάποιοι γονείς είναι ότι πιστεύουν πως με το να αφήσουν ένα μωρό 3, 4 μηνών να κλαίει, αυτό θα μάθει κάποια στιγμή να είναι αυτάρκες και θα σταματήσει να ενοχλεί.

Ένα μωρό αυτής της ηλικίας, αν αφεθεί να κλαίει, πράγματι κάποια στιγμή θα σταματήσει, όχι όμως επειδή ξαφνικά δεν επιθυμεί ή δεν έχει την ανάγκη που είχε όταν ξεκίνησε. Θα σταματήσει επειδή έχει λάβει ένα μήνυμα που του λέει ότι κανένας δεν είναι εκεί για να καλύψει τις ανάγκες του.

Όταν ολόκληρος ο κόσμος του δε, είναι οι γονείς του, αυτό μεταφράζεται σε μία απόλυτη έλλειψη εμπιστοσύνης, το μωρό θα αποτραβηχτεί, θα σωπάσει και οι γονείς θα το μεταφράσουν ως επιτυχημένη μέθοδο πειθαρχίας για να μη γίνει το μωρό κακομαθημένο.

Όμως, ένα παραμελημένο παιδί, θα γίνει ένας εξαρτητικός ενήλικας, χωρίς εμπιστοσύνη στον εαυτό του, με ένα σκεπτικό που λέει ‘Αφού δεν ενδιαφέρονται για μένα, μάλλον είμαι/κάνω κάτι λάθος’, και χωρίς εμπιστοσύνη προς τους άλλους, με μία αντίστοιχη πεποίθηση που λέει ‘Η εμπιστοσύνη μου θα προδοθεί, η ανάγκη μου δε θα καλυφθεί.’

Στην ηλικία μεταξύ 12 και 18 μηνών, ένα ασφαλές παιδί, που νιώθει πως οι περισσότερες ανάγκες του καλύπτονται και υπάρχει μία σταθερή και ασφαλής βάση, θα αρχίσει να εξερευνά τον κόσμο, κάνοντας όλο και περισσότερα βήματα προς το άγνωστο, πριν επιστρέψει στην ασφάλεια της μαμάς ή/και του μπαμπά.

Ένα παιδί όμως που δεν έχει νιώσει αυτή τη σιγουριά, θα παραμένει πάντα κοντά στους γονείς, θα φοβάται να κοινωνικοποιηθεί και γενικά θα αποφεύγει οποιαδήποτε εξερεύνηση μπορεί να διακινδυνεύσει την παρουσία των γονιών του.

Και κάπως έτσι δημιουργούμε σχέσεις που είναι λάθος για τον ψυχισμό μας, εφ’όσον οι άνθρωποι ακολουθούμε μοτίβα που έχουμε βιώσει στη διάρκεια της ζωής μας και τα αναπαράγουμε με συνέπεια ώστε να μπορούμε να παραμείνουμε σε αυτό που γνωρίζουμε πώς να το διαχειριστούμε, στο οικείο.

Έτσι, μία γυναίκα που ως παιδί κακοποιείτο σωματικά ή σεξουαλικά ή που παρατηρούσε τους γονείς να παίζουν ξύλο, θα επιλέξει να είναι σε μία σχέση με κάποιον με τον οποίο μπορεί να επαναλάβει αυτό το σενάριο.

Και ενώ γνωρίζω πως η λέξη ‘επιλέξει’ ίσως σας ακούγεται παράδοξη, γιατί ποιος θα επέλεγε να είναι σε σχέση με κάποιον που τον χτυπάει ή τον προσβάλλει, τη χρησιμοποιώ γιατί ο μηχανισμός επιλογής λειτουργεί ασυνείδητα και έτσι γίνεται σχεδόν μία ανάγκη.

Οι ανάγκες είναι, στο συγκεκριμένο παράδειγμα, συνήθως δύο: Αφ’ ενός, πρέπει να επιλέξω να είμαι σε μία κατάσταση που γνωρίζω και άρα μπορώ να τη διαχειριστώ. Δεύτερον, είμαι σίγουρη ότι δεν αξίζω, γιατί αν άξιζα δε θα με έδερναν οι γονείς μου.

Εφ’ όσον δεν αξίζω, σίγουρα δε θα μπορέσω να κάνω μία όμορφη, υγιή σχέση οπότε δε χρειάζεται καν να το προσπαθήσω. Είναι μία ακριβής αναπαραγωγή του οικογενειακού περιβάλλοντος και των δυσλειτουργιών του και χωρίς κάποια βοήθεια, είναι δύσκολο να απεμπλακεί κάποιος.

Ο τρόπος με τον οποίο έχουμε μάθει να εκφράζουμε τα συναισθήματα μας προς τους γονείς μας και ο τρόπος με τον οποίο αυτοί ανταποκρίνονται, επίσης θα μας κυνηγάει για πάντα – ή τουλάχιστον για όσο καιρό αρνούμαστε να μπούμε σε θεραπεία!

Αν οι γονείς μας, μας έμαθαν ότι ο θυμός μας δεν είναι αποδεκτός, με το να μας αγνοούν ή να μας τιμωρούν για αυτόν, εμείς θα περάσουμε τη ζωή μας, όχι χωρίς να βιώνουμε θυμό (κάτι τέτοιο είναι αδύνατο) αλλά βιώνοντας τον παθητικά-επιθετικά.

Αυτό θα μεταφραστεί σε αντιδράσεις λίγο πολύ γνωστές σε όλους μας, δηλαδή παρακράτηση σεξουαλικών επαφών (η αγαπημένη τιμωρία των γυναικών) ή ανεπάρκεια σε δουλειές του σπιτιού ή λοιπές υποχρεώσεις (η αγαπημένη  τιμωρία των ανδρών) μέχρι να γίνει μία έκρηξη από τη μία ή και τις 2 πλευρές.

Δυστυχώς όμως, όταν φτάσει το ζευγάρι στο σημείο της έκρηξης, είναι πολύ λίγα αυτά που μπορούν να διασωθούν.

Χρήσιμο είναι λοιπόν να προλαμβάνουμε τέτοιες καταστάσεις, είτε με συζητήσεις με το/τη σύντροφό μας, είτε, αν αυτές φαίνονται αδιέξοδες, με τη βοήθεια ενός επαγγελματία ψυχικής υγείας.

Γράφει η Αντωνία Αντωνά, Σύμβουλος Ψυχικής υγείας και Συνθετική Ψυχοθεραπεύτρια


https://olagiatingunaika.gr

Τι πετύχαμε με το Διαλογισμό Ενότητας

Ο συγκεκριμένος διαλογισμός απετέλεσε σημείο καμπής στη διαδικασία απελευθέρωσης του πλανήτη

https://www.youtube.com/watch?v=y97rBdSYbkg

Μερικά εκατομμύρια άνθρωποι πληροφορήθηκαν για το διαλογισμό με τους τελικούς συμμετέχοντες να αριθμούν περίπου 250.000 άτομα, διαμορφώνοντας έτσι τον ισχυρότερο διαλογισμό που έχει ποτέ πραγματοποιηθεί.

Η ενότητα και ο βαθμός έντασής της που πετύχαμε ήταν εξαιρετικός και απετέλεσε μήνυμα για την Κεντρική Φυλή ότι το αφυπνισμένο τμήμα της ανθρωπότητας θα είναι σε θέση να κρατήσει το Φως σε ενότητα όταν συμβεί το Γεγονός και ότι έφθασε πλέον η ώρα ο πλανήτης αυτός να εισέλθει σε διαδικασία Ανάληψης. Αυτό σημαίνει ότι από εδώ και στο εξής, οι ενέργειες που φτάνουν από το Γαλαξιακό Κέντρο θα εντείνονται εκθετικά μέχρι να καθαριστεί το σκότος τελείως και να απελευθερωθεί ο πλανήτης.

Κατά τη διάρκεια του διαλογισμού, η βασική δομή του ενεργειακού δικτύου της Νέας Ατλαντίδος ολοκληρώθηκε και το δίχτυ αυτό είναι πλέον αρκετά ισχυρό να δεχτεί τις ενέργειες του Γεγονότος. Από εδώ και πέρα, το νέο ενεργειακό δίκτυο της Νέας Ατλαντίδος θα αξιοποιηθεί από τις δυνάμεις Φωτός για τη μετάδοση κωδικών ενεργοποίησης αποστολών με τη μορφή αποκαλυπτικών ονείρων, εντυπώσεων και οραμάτων στο αφυπνισμένο τμήμα της ανθρωπότητας.

Μεγαλύτερο του ημίσεως τμήμα της απομένουσας ανωμαλίας πλάσματος Yaldabaoth, έχει μεταστοιχειωθεί και η αρνητική δίνη πλάσματος της Ανατολικής Ακτής (των ΗΠΑ) έχει εξαφανιστεί. Αυτό που έχει απομείνει είναι μικρές δίνες αποσυντιθέμενης ανωμαλίας πλάσματος στην Ουάσινγκτον και στη Νέα Υόρκη. Οι Archons με μυστικότητα χρησιμοποιούσαν τη δίνη ανώμαλου πλάσματος της Ανατολικής Ακτής για να προστατεύουν την Cabal. Με τη διάλυση αυτής της δίνης και την απουσία προστασίας της Cabal πολλές δραστηριότητες της Cabal, περιλαμβανομένου του εκτεταμένου κυκλώματος παιδοφιλίας, θα εκτεθούν σύντομα σε όλο τον πληθυσμό.

Οι Δυνάμεις Φωτός ήσαν πολύ δραστήριες κατά τη διάρκεια των τελευταίων μηνών στην αφαίρεση του Μαύρου Λίθου (Black Stone) και ο διαλογισμός μας για την Ενότητα, παρείχε την ενέργεια για την τελική προσπάθεια αχρήστευσής του. Θα καθαριστεί τελείως εντός μιας εβδομάδας και όλη η πλασματική ανωμαλία που το συνοδεύει θα έχει καθαριστεί εντός μηνός. ‘Όταν συμβεί αυτό, ο επιταχυντής ανδρονίων στο Long Island θα είναι πλέον άχρηστος για την ομάδα Χίμαιρα και θα σταματήσουν να τον χρησιμοποιούν. Με αυτό τον τρόπο θα αποτελεί έναν από τους πολλούς επιταχυντές στον κόσμο, χωρίς δυνατότητα να βλάπτει τους ανθρώπους.

Όλα αυτά τα γεγονότα, έχουν προκαλέσει πανικό στα 80 εναπομένοντα μέλη της. Δύο ομάδες της έχουν εγκαταλείψει ήδη το Long Island, αισθανόμενοι ότι το μέρος είναι πλέον διαβόητο.

Η πρώτη ομάδα επικεντρώνεται πλέον εδώ:

https://www.bizjournals.com/washington/blog/fedbiz_daily/2012/05/darpa-moves-into-new-13-story-hq-in.html

Η δεύτερη ομάδα εδώ:

https://en.wikipedia.org/wiki/Peterson_Air_Force_Base

Και η τρίτη ομάδα παραμένει στην τοποθεσία κλωνοποιήσεων στην υπόγεια τοποθεσία εδώ:

https://en.wikipedia.org/wiki/Cold_Spring_Harbor_Laboratory

Το κύριο εμπόδιο που απομένει για την πραγματοποίηση του Γεγονότος είναι οι toplet βόμβες πλάσματος που έχουν απομείνει.

Η άσκηση EARTH EX που υλοποιείται σήμερα, παρέχει εξαιρετικά σημαντική πληροφόρηση στα μέλη της Αντίστασης γύρω από τους τρόπους με τους οποίους θα διατηρήσουν αλώβητη την παγκόσμια δομή (επικοινωνιών, ενέργειας κ.λ.π.) όταν συμβεί το Γεγονός.

http://www.eiscouncil.com/EarthEx

 

Επιλεγμένα πρόσωπα της Αντίστασης αναμειγνύονται στην άσκηση με συγκεκριμένο τρόπο κι αυτό θα μας φέρει ακόμη πιο κοντά στο Γεγονός..

Νίκη του Φωτός!

http://2012portal.blogspot.gr/

Επιτυχία του Διαλογισμού!

Η κρίσιμη μάζα συμμετοχής στο Διαλογισμό για την Ενότητα επιτεύχθηκε!

Πλήρης αναφορά θα αναρτηθεί αντός των προσεχών ημερών και θα περιέχει πολύ καλά νέα.

Νίκη του Φωτός!

http://2012portal.blogspot.gr/

Κρίσιμος διαλογισμός για την Eνότητα στον πλανήτη την ημέρα της ολικής έκλειψης ηλίου Δευτέρα 21 Αυγούστου 2017 το βράδυ, στις 8:11 μ.μ. .

Είναι πλέον και πάλι καιρός για δράση! Είναι καιρός να πάρουμε στα χέρια μας τη μοίρα του κόσμου μας! Όλοι συμφωνούμε ότι η απελευθέρωση του πλανήτη καθυστερεί. Έχουμε μια ευκαιρία να επιταχύνουμε συλλογικά τις εξελίξεις. Αξιοποιώντας το γεγονός της ολικής έκλειψης ηλίου την 21^η Αυγούστου, δημιουργούμε μια πύλη μέσα από την οποία ενοποιούμε τη συνείδησή μας και φωτίζουμε το ενεργειακό πεδίο γύρω από τον πλανήτη.

Διαδώστε το γεγονός! Μοιραστείτε το με γνωστούς σας σε όλο τον πλανήτη. Αναρτήστε το στον ιστότοπο ή στο blog σας. Προσκαλέστε ομάδες πνευματικής αναζήτησης και αυτογνωσίας. Αν τυχαίνει να γνωρίζετε κάποιο εναλλακτικό μέσο επικοινωνίας, ενημερώστε το σχετικά. Μπορείτε να δημιουργήσετε μια ομάδα στο facebook σε τοπικό επίπεδο στην περιοχή σας. Είναι επίσης απαραίτητη η δημιουργία μιας κεντρικής ομάδας στο facebook για το συγκεκριμένο γεγονός. Μπορείτε ακόμη να δημιουργήσετε ένα σχετικό βίντεο και να το αναρτήσετε στο youtube.

Είναι επιβεβαιωμένες από επιστημονικές μελέτες, οι θετικές επιπτώσεις του διαλογισμού στην ανθρώπινη κοινωνία, ώστε κάθε ένας από εσάς που θα συμμετάσχει στον διαλογισμό βοηθά στο να συντομεύσει η επέλευση του Γεγονότος και η πλήρης αποκάλυψη της ιστορίας του πλανήτη, των διαθέσιμων τεχνολογιών ενέργειας και θεραπείας όλων των ασθενειών και της παραπληροφόρησης χιλετηρίδων:

http://thespiritscience.net/2015/06/18/studies-show-group-meditation-lowers-crime-suicide-deaths-in-surrounding-areas/

http://www.worldpeacegroup.org/washington_crime_study.html

Ο διαλογισμός βοηθά τις Δυνάμεις του Φωτός να επιγειώσουν την ενέργεια του Φωτός στην επιφάνεια του πλανήτη,  ώστε να ενδυναμωθεί το ενεργειακό πλέγμα του Φωτός που χρειάζεται για την επιτάχυνση της διαδικασίας Αποκάλυψης και Ανάληψης. Ο πιο σημαντικός παράγοντας που επηρεάζει το αποτέλεσμα αυτού του διαλογισμού είναι ο αριθμός των συμμετεχόντων.

Μπορούμε να πετύχουμε τον κρίσιμο αριθμό συμμετεχόντων στο διαλογισμό που είναι 144.000 άτομα. Αυτό θα ενεργοποιήσει μια αλυσιδωτή θεραπευτική δραστηριότητα στο ενεργειακό πεδίο της γης. Η εστίαση του διαλογισμού θα εντοπίζεται στις ΗΠΑ όπου κρίνεται πολύ απαραίτητη η θεραπευτική ενεργοποίηση.

Ο αστρολογικός χάρτης για το διαλογισμό μας, δείχνει μια δυνατή σχέση τριγώνου 120 μοιρών Γαλαξαικού κέντρου/Κρόνου/ Λίλιθ στον Τοξότη, Έριδος/Ουρανού στον Κριό και Άρη/σημείων που η πορεία της Σελήνης τέμνει την εκλειπτική/Ήλιου/Σελήνης στον Λέοντα. Ο πυρήνας αυτού του μεγάλου τριγώνου είναι στο Γαλαξιακό Κέντρο στις 28 μοίρες του Τοξότη, Ουρανό στις 28 μοίρες του Κριού και έκλειψης Ήλιου/Σελήνης στις 28 μοίρες του Λέοντα. Κατά την έκλειψη, η ενέργεια ηλεκτρικής φωτιάς απελευθέρωσης θα ρεύσει από το Γαλαξιακό Κέντρο (το Πλήρωμα) διαμέσου του Ηλιακού μας Συστήματος, από τον Ουρανό στην  έκλειψη Ήλιου/Σελήνης, όλων ευρισκομένων σε ζώδια της φωτιάς. Με αυτό το συνδυασμό, ο διαλογισμός μας κατά την ώρα της έκλειψης έχει την ικανότητα τεράστιας επίδρασης-αλλαγής στην επιφάνεια του πλανήτη, καθώς θα είναι η στιγμή της πιο άμεσης σύνδεσης με το Γαλαξιακό Κέντρο.

Αυτή θα είναι η πρώτη μετά το 1918 έκλειψη που θα διασχίσει τις ΗΠΑ. Η έκλειψη αποτελεί μια θαυμάσια ευκαιρία για εμάς να αποφασίσουμε να δημιουργήσουμε την ενότητα μεταξύ μας. Η ενότητα των αφυπνισμένων ανθρώπων, αποτελεί τον πιο ισχυρό καταλύτη για την απελευθέρωση του πλανήτη. Γι αυτό τον λόγο εγώ, ο Corey Goode και πολλοί άλλοι ενώνονται μαζί για να επιτύχουμε την κρίσιμη μάζα των 144.000 που θα συμμετάσχουν στο Διαλογισμό.

Μια κοινή συνέντευξη Cobra και Goode θα δημοσιοποιηθεί σε λίγες ημέρες.

Το μονοπάτι της ολικής έκλειψης, θα ξεκινήσει από το Salem, στις 10:18 ώρα Ειρηνικού και θα φτάσει μέχρι το Charleston στις 2:47 ώρα ανατολικών ακτών ΗΠΑ.

Για αυτούς που μένουν στη δυτική ακτή των ΗΠΑ η ορατή έκλειψη θα πραγματοποιηθεί μετά το χρόνο του διαλογισμού. Ο διαλογισμός θα ξεκινήσει ακριβώς πριν το μέγιστο της έκλειψης και οι διαμένοντες στις κεντρικές ΗΠΑ θα διαλογίζονται την ώρα αυτή. Οι κάτοικοι των ανατολικών ακτών θα παρακολουθήσουν την έκλειψη μετά το διαλογισμό.

Θα διαλογιστούμε στην Ελλάδα, κατά το χρόνο του μέγιστου της Ηλιακής έκλειψης, το βράδυ στις 8:11π.μ, την Δευτέρα 21 Αυγούστου 2017.

Οδηγίες διαλογισμού:

1.  Χρησιμοποιείστε την τεχνική που προτιμάτε προκειμένου να περιέλθετε σε     κατάσταση χαλαρής συνειδητότητας.

2. Δηλώστε την πρόθεσή σας να χρησιμοποιήσετε τον διαλογισμό σαν εργαλείο επίσπευσης της επικράτησης της ενότητας και της αρμονίας σε όλους τους ανθρώπους.

3. Οραματισθείτε μια στήλη φωτός να ξεκινά από τον Κεντρικό Γαλαξιακό Ήλιο, να περνά από όλα τα όντα φωτός του Ηλιακού μας Συστήματος,  διαμέσου της έκλειψης Ηλίου και κατόπιν μέσα από το σώμα σας να κατευθύνεται στο κέντρο της Γης. Στη συνέχεια, οραματισθείτε μια άλλη στήλη Φωτός ανερχόμενη από το κέντρο της Γης, να περνά μέσα από το σώμα σας προς τον ουρανό, να διαπερνά όλα τα όντα Φωτός του Ηλιακού μας Συστήματος και του Γαλαξία μας. Κάθεστε τώρα σε δύο στήλες Φωτός ανερχόμενη και κατερχόμενη ταυτόγχρονα. Κρατείστε ενεργές αυτές τις δύο στήλες Φωτός για λίγα λεπτά.

4. Τώρα οραματισθείτε μια ροζ θεία θεραπευτική θηλυκή ενέργεια, να θεραπεύει όλους του κατοίκους του πλανήτη από παρελθόντα τραύματα, φέρνοντας ειρήνη, αρμονία, κατανόηση, αφθονία και ενότητα. Δείτε όλους τους Εργάτες Φωτός, του Πολεμιστές Φωτός, τους λάτρεις της Αλήθειας να εργάζονται μαζί για τη δημιουργία της Νέας Γης. Δείτε τους κατοίκους της Γης να γιορτάζουν και να συμμετέχουν με χαρά στη δημιουργία της καινούργιας πραγματικότητας όπου όλοι μπορούν να έχουν ό,τι χρειάζονται και μπορούν να επιλέξουν τον τρόπο ζωής που επιθυμούν

Η διάρκεια του διαλογισμού είναι 15 λεπτά.

Το επίσημο βίντεο με τις οδηγίες του Διαλογισμού στα ελληνικά εδώ:

https://www.youtube.com/watch?v=_rPuAfkylP8

Πληροφόρηση 19/8/2017:

Ο χρόνος πλησιάζει για το Διαλογισμό Ενότητας και οι ενέργειες ενισχύονται με την πρόθεση συμμετοχής όλο και περισσότερων ανθρώπων. Η όλη δραστηριοποίηση αποκτά ιδιαίτερη δυναμική.

Αυτό το επίπεδο ενότητας δεν έχει προηγούμενο στην κοινότητα των αφυπνισμένων. Πολλές ομάδες και άτομα αφήνουν στην άκρη τις διαφορές τους και στηρίζουν το Διαλογισμό Ενότητας. Μερικοί από αυτούς είναι οι:

Cobra:

http://2012portal.blogspot.com/2017/08/make-this-viral-unity-meditation-at.html

Corey Goode:

http://spherebeingalliance.com/blog/update-summary-august-9-2017.html

https://www.youtube.com/watch?v=ptjJ0GMsW44&feature=youtu.be

David Wilcock:

http://divinecosmos.com/start-here/davids-blog/1217-dark-alliance?showall=&start=2

http://divinecosmos.com/start-here/davids-blog/1218-mega-attack

Benjamin Fulford:

https://benjaminfulford.net/2017/08/15/us-threats-to-north-korea-linked-to-bankruptcy-negotiations-and-global-reboot/

Veronica Keen:

http://www.galacticchannelings.com/english/montague06-08-17.html

Justin Deschamps:

http://www.stillnessinthestorm.com/2017/08/make-this-viral-unity-meditation-at-the-eclipse-2017-8-21.html

Kauilapele:

https://kauilapele.wordpress.com/2017/08/02/cobra-update-8-2-17-make-this-viral-unity-meditation-at-the-eclipse-2017-8-21/

The Mind Unleashed:

http://themindunleashed.com/2017/08/leo-solar-eclipse-revolution-healing-and-collapse-new-world-order.html

http://themindunleashed.com/2017/07/scientific-proof-next-global-meditation-can-change-world.html

Steve Beckow:

http://goldenageofgaia.com/2017/08/17/planned-celebrations-of-the-solar-eclipse-and-the-30th-anniversary-of-the-harmonic-convergence/

Και πολλοί άλλοι::

https://truthearth.org/2017/08/15/breaking-news-the-meditation-of-all-meditations-approaching-video/

http://teamupforpeace.com/

http://www.globalpeacemeditation.com/

https://www.youtube.com/watch?v=FSiRxzeUabY

Η πληροφόρηση για το Διαλογισμό περνάει και στα ΜΜΕ:

http://www.theyucatantimes.com/2017/08/global-unity-peace-meditation-on-august-21/

http://www.digitaljournal.com/pr/3455250

Αυτό ειδικά το βίντεο για το Διαλογισμό λέει αρκετά:

https://www.youtube.com/watch?v=iWKxmobLyrA

Η ενότητα πρόθεσης που έχουμε επιτύχει, έχει δημιουργήσει ένα ισχυρό, κατανοητό μήνυμα που έχει προκαλέσει την προσοχή της Κεντρικής Φυλής (Central Race). Εκλαμβάνουν το σήμα αυτό σαν ένδειξη ότι η ανθρωπότητα είναι έτοιμη να προχωρήσει στο επόμενο εξελικτικό της στάδιο. Θα είμαι σε θέση να δημοσιεύσω μερικά καλά νέα μετά το διαλογισμό.

Η σημερινή μέρα θα είναι αποφασιστικής σημασίας για τον πλήθος των συμμετεχόντων στο διαλογισμό και στην επίδραση που θα έχει στην πλανητική κατάσταση. Τα σχετικά βίντεο στο youtube με το περιεχόμενο του διαλογισμό σε 36 γλώσσες εδώ:

http://2012portal.blogspot.com/2017/08/unity-meditation-videos.html

Χιλιάδες επισκέπτονται το site κάθε μέρα και οι περισσότεροι έχουν προφιλ στο facebook με πολλούς φίλους. Επομένως εκατοντάδες χιλιάδες αν όχι εκατομμύρια μπορούν να προσκληθούν να συμμετάσχουν στο διαλογισμό.

Αρχεία με ακουστικό περιεχόμενο για το διαλογισμό εδώ:

English:

https://www.youtube.com/watch?v=k1T9d4-oAE8

French:

https://www.youtube.com/watch?v=WjmDUcjEluk

Romanian:

https://www.youtube.com/watch?v=HBPSGHXGPLw

Turkish:

https://www.youtube.com/watch?v=PQJMqJnweNo

Hungarian:

https://www.youtube.com/watch?v=wRE7afxbbnI

Greek:

https://www.youtube.com/watch?v=5Xg-I9tseRo

Slovenian:

https://www.youtube.com/watch?v=OOwVXPVihwM

Serbian:

https://www.youtube.com/watch?v=LCc0C-jPugA

Απόδοση στη νεοελληνική από andreas

http://2012portal.blogspot.gr/

Όταν η γλώσσα του σώματος επιβεβαιώνει τις επερχόμενες αλλαγές

https://www.youtube.com/watch?v=G9fq3BljjKo

Αναγνώριση των Ελλήνων Καλάς

Ο Ελληνισμός «ακούγεται» και πάλι στα βάθη της Ασίας καθώς οι πακιστανικές αρχές αναγνώρισαν την περιβόητη φυλή των Καλάς ως απογόνους των στρατιωτών του Μεγάλου Αλεξάνδρου!

Πακιστανικό δικαστήριο διέταξε τις αρχές να καταμετρήσουν ξεχωριστά, κατά τη διάρκεια της απογραφής του πληθυσμού, την κοινότητα που θεωρείται ότι είναι απόγονοι των πολεμιστών του ξακουστού Έλληνα, Μεγάλου Αλεξάνδρου, γράφει, σήμερα, το αλβανικό κρατικό πρακτορείο ειδήσεων (ata.gov.al) και δημοσιεύει το αξιόπιστο Βαλκανικό Περισκόπιο Οι Καλάς (Kalash ή Kalasha) είναι μια κοινότητα 4.000 κατοίκων που ζουν στις ορεινές περιοχές κοντά στα σύνορα με το Αφγανιστάν, διατηρούν τα πολιτιστικά και θρησκευτικά ήθη και διαχωρίζονται από τους εντόπιους μουσουλμάνους.

Το Πακιστάν, το οποίο κατέχει την έκτη θέση στον κόσμο σε αριθμό πληθυσμού, διοργανώνεται και πάλι μετά από 20 χρόνια απογραφή η οποία έπρεπε να είχε γίνει το 2008, αλλά ματαιώθηκε λόγω βiαιων γεγονότων στη χώρα.

Κατά την απογραφή συλλέγονται τα δεδομένα: τα άτομα και τις οικογένειες που ανήκουν στην κύρια θρησκεία, την Ισλαμική, καθώς και σε δύο άλλες θρησκείες του Ινδουισμού και του Χριστιανισμού, ενώ παραλείπονται οι μικρές θρησκευτικές ομάδες όπως οι Καλάς, όπως λέει ο ακτιβιστής Λούκε Ρεχμάτ (Luke Rehmat), απόγονος του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Ο Ρεχμάτ και άλλοι ακτιβιστές υπέβαλαν αίτηση στο δικαστήριο ότι η κοινότητά τους πρέπει να καταγραφεί ξεχωριστά.

«Το δικαστήριο αποφάνθηκε υπέρ μας», δήλωσε ο Ρεχμάτ.

Οι Καλάς είναι απόγονοι των στρατιωτών του Μεγάλου Αλεξάνδρου, οι οποίοι παρέμειναν στις περιοχές αυτές, μετά από την περίφημη μάχη του Υδάσπη ποταμού (326 π.Χ.) κατά του βασιλιά Πώρου του ινδικου βασιλείου Παουραβά στην Πενταποταμία.

Σχετικό κείμενο αντλούμε από την ιστοσελίδα του Πακιστάν «Down.com» στην αγγλική γλώσσα, που αναφέρεται στο δικαίωμα «βάσει του άρθρου 25 του Συντάγματος, κάθε πολίτης πρέπει να αντιμετωπίζεται ισότιμα».

http://www.pronews.gr

Από γενιά σε γενιά κληροδοτείται η παρακμή και η αποσύνθεση της ελληνικής κοινωνίας

«Τ΄αγγειά γινήκαν θυμιατά
και τα σκατά λιβάνι
οι γύφτοι γίναν δήμαρχοι
κι οι κλέφτες καπετάνιοι»
Γ. Σουρής

Γυρίζεις σαν άνθρωπος το μεσημέρι, το βράδυ στο σπίτι σου. Λαχταράς την γαλήνη, την θαλπωρή, την ανάπαυση του ιδιωτικού σου κάστρου. Καταπώς συνηθίζεται, μαζί με τους οικείους, σε «υποδέχεται» το ανύστακτο και ακάματο τηλεοπτικό μάτι. Συν γυναιξί και τέκνοις στυλώνεις, ασυναίσθητα, το βλέμμα σου στο μεσημεριανό – βραδινό πρόγραμμα των καναλιών. (Οι δημοσκοπικές έρευνες κατατάσσουν την μεσημεριανή ζώνη, σ’ αυτήν με τις υψηλότερες θεαματικότητες). Την ώρα, λοιπόν, της ευλογημένης οικογενειακής σύναξης, επιλέγουν οι κερδέμποροι του θεάματος για να προβληθεί ό,τι ευτελές και βορβορώδες κυκλοφορεί στην ελληνική τηλεόραση. Όλα σχεδόν τα ιδιωτικά κανάλια, μιμούμενα φτηνιάρικες, κουτσομπολίστικες «αμερικανιές» (εκπομπές), ανέλαβαν εργολαβικά να παιδαγωγήσουν την ελληνική οικογένεια στην χυδαιότητα και την προστυχιά. Το σκηνικό ίδιο και απαράλλαχτο παντού. Μία παρουσιάστρια-εμπόρευμα γυναικείο, οπισθοτεταμένο και ημίγυμνο, για να θωπεύει τις καταχωνιασμένες φαντασιώσεις των απανταχού στερημένων, πλαισιωμένη από ένα παρδαλό ανθρώπινο συνονθύλευμα. Το συνονθύλευμα αυτό, υπακούοντας στην λογική των ποσοστώσεων, αντιπροσωπεύει όλη την ελληνική κοινωνία. Απαραιτήτως δύο ή τρεις θηλύγλωσσοι, που διαφημίζουν κορδωμένοι το «κουσούρι» τους. Καναδυό φτιασιδωμένα και ψιμυθιωμένα γραϊδια, κάτι σαν «ανακομιδή λειψάνων» της πάλαι ποτέ καλής ελληνικής τηλεόρασης. Νεαρές με μισοανασηκωμένες μικροφούστες, που ονειρεύονται χρυσή, γρήγορη καριέρα –όνειρο ζωής- ελεύθερες από αναστολές και λοιπές… μικροαστικές αρετές. Και ένα-δύο ξεθυμασμένα, παλιμπαιδίζοντα  γερόντια, τύπου Κωστόπουλου, που υποδύονται, αξιογέλαστα ή αξιοδάκρυτα, τους μοσχόμαγκες. Όλο αυτό το τιποτολόγο κράμα, χωρίς πολλή προσπάθεια, διασκεδάζει την ελληνική οικογένεια, χρησιμοποιώντας, ως πρώτη ύλη, λάσπη και σπέρμα ανακατωμένα, καλλιεργώντας στον κοινωνικό βίο τον κυρακατινισμό . Χαρακτηριστικό του αγοραίου ήθους και του παρδαλογενούς ύφους είναι ο τίτλος των σκουπιδο-εκπομπών. (Παρελαύνουν οι Ζήνες, οι Τατιάνες, οι… labires, oι menioi ).

Κατανοείς αμέσως ότι το όλο εγχείρημα, εκείνο που προπαγανδίζει συστηματικά, είναι το πνεύμα μιας καθημερινότητα, συνοψιζόμενης σε ευχάριστες «μαλακιούλες», κατά την αποκαλυπτική διατύπωση ενός βαθυστόχαστου «σχολιαστή». Οι τηλεοπτικές αυτές εκπομπές-εκκενώσεις (για να δικαιολογηθεί και το τετράστιχο του Σουρή στον πρόλογο του άρθρου) μετατρέπουν τον κόσμο σε κλειδαρότρυπα. Κλειδαρότρυπα κοσμικού παρουσιολογίου, κακεντρεχών υπονοουμένων, εκχαυνωτικού χαβαλέ για την μόδα, τον πλούτο, την καλλιτεχνία, όλα καρυκευμένα με σεξοπικάντικα αρτύματα και τετριμμένες φαντασιώσεις για όλα τα γούστα.

Οι συνέπειες όλης αυτής της αισχρότητας είναι καταστρεπτικές. Εθίζονται βαθμιαία μικροί και μεγάλοι στην μικροπρέπεια, την κατάκριση, και το κουτσομπολιό, κατηχούνται στον καταναλωτισμό και την απληστία. Εγκληματικές, κυριολεκτικά, είναι οι συνέπειες για τα παιδιά (κι αυτό λόγω της απουσίας ή της ανοχής των γονέων).

Μια όμως παραπομπή στο «αρχαίο πνεύμα» κρίνεται απαραίτητη. Ο Πλάτωνας στην «Πολιτεία» του κατέκρινε ποιητές και πεζογράφους που εκθείαζαν την βία, την παραλυσία, την ανηθικότητα. Τους καταδικάζει ως διδασκάλους της νεότητας, γιατί παρουσιάζουν στα έργα τους ανθρώπους άδικους και όμως ευτυχισμένους, και αντίθετα χρηστοήθεις αλλά δυστυχείς που ισχυρίζονται πως η αδικία ωφελεί, όταν δεν αποκαλύπτεται («…ότι εισίν άδικοι μεν ευδαίμονες πολλοί, δίκαιοι δε άθλιοι και ως λυσιτελές το αδικείν, εάν λανθάνη». 392 β). Βάζει στο στόμα του Σωκράτη να λέει στον Αδείμαντο πως όταν οι νέοι ακούνε –σήμερα βλέπουν- αφηγήσεις για ελεεινή συμπεριφορά θεών και ηρώων –τα σημερινά τηλεοπτικά νούμερα- και δεν αγανακτούν «θα καταντήσουν να μην θεωρούν ανάξιο να διαπράττουν τα ίδια και εκείνοι, που στο κάτω-κάτω είναι άνθρωποι».

Κι αν αυτό δεν είναι εμφανές, ο άμεσος επηρεασμός από την τηλεοπτική αθλιότητα καταφαίνεται στην γλώσσα. («Πού έμαθε να βρίζει;» ρωτούν πολλές φορές εμβρόντητοι οι γονείς). Η γλώσσα της τηλεόρασης είναι ανάπηρη, ανεξέλεγκτη, κακοποιημένη και πολλές φορές υβρεοβωμολοχική. Και αυτή η γλώσσα περνάει στα παιδιά. Στην πιο ευαίσθητη περίοδο της γλωσσικής του εκπαίδευσης το ανυπεράσπιστο και απομονωμένο μπροστά στην τηλεόραση παιδί, «διδάσκεται» κατακρεουργημένο τον ελληνικό λόγο. Έχει ειπωθεί πολύ εύστοχα πως για το παιδί σήμερα η τηλεόραση έχει γίνει τρίτος γονέας και μητρική του γλώσσα δεν είναι πια η γλώσσα της μητέρας αλλά της τηλεόρασης. Μία γλώσσα φτωχή και φτηνή σε λέξεις αλλά πλούσια και ελκυστική σε εικόνες. Ίσως αυτά φαίνονται κάπως χιμαιρικά. Ίσως. Όσοι όμως είμαστε μέσα στην τάξη μιλούμε «εκ πείρας». Και αυτή η «ιδίοις όμμασι» πείρα είναι αποκαρδιωτική.

(Τούτη την εποχή, που κάθε βράδυ τα μυαλά των Ελλήνων «παιδαγωγούνται»-αλέθονται στην “πατάω επί πτωμάτων”, αγωγή του «Survivor», με αυτό το κρανιοκενές κοπάδι των γυμνοσάλιαγκων «παικτών» και απολαμβάνουν την κνίσσα της απύθμενης ανοησίας, τα παιδιά στο σχολείο -«ον μιμητικότατο» κατά τον Αριστοτέλη, το παιδί- στους αύλειους χώρους χωρίζονται σε μαχητές και διάσημους και διαγωνίζονται με έπαθλο το κολατσιό τους. Ποιος φταίει; Από γενιά σε γενιά κληροδοτείται η παρακμή και η αποσύνθεση της πάλαι ποτέ ελληνικής κοινωνίας).

Και για επανέλθουμε στην γλώσσα.

«Ο άνθρωπος», λέει ο Μπρεχτ, «για να νιώσει άνθρωπος πρέπει να τον φωνάξεις». Να τον πεις άνθρωπο. «Το παιδί αν δεν ακούσει να μιλάνε για αγάπη, δεν θα νιώσει αγάπη. Αν δεν ακούσει να του μιλάνε για αξίες, δεν θα αισθανθεί την ανάγκη να αγωνιστεί για αξίες. Κι έτσι ποτέ δεν θα γίνει παιδί με αξία». (Σ. Καργάκος, «Αλεξία», σελ. 142). «Μία-μία σβήνουν από την γλώσσα μας λέξεις μεγάλες, όπως η τιμή, η αξιοπρέπεια, η αγνότητα, η αρετή, η φιλία και δεν αισθανόμαστε πως το να λείπουνε από το στόμα μας οι τέτοιες λέξεις, σημαίνει πως σβήσανε από μέσα μας οι ευγενέστερες φλέβες του ανθρώπινου μεγαλείου» γράφει ο Κόντογλου στην «Βασάντα». (Έχω γράψει και το ξαναγράφω πώς ποτέ δεν άκουσα μαθητή μέσα στην τάξη να μεταφέρει εξωσχολικές εμπειρίες ή γνώσεις, χωρίς να αρχίζει τον λόγο του με την εξής στερεότυπη πια φράση «κύριε, είδα στην τηλεόραση»). Θα κλείσω με μια παρατήρηση. Θα θυμούνται οι παλαιότεροι αναγνώστες πώς στα παλιά αναγνωστικά κυριαρχούσε το κείμενο και η εικόνα ήταν δευτερεύουσας σημασίας. Στα νέα αναγνωστικά, επικρατεί η εικόνα και υποσκελίζεται το κείμενο, ο λόγος. Αυτή η αλλαγή δεν έγινε τυχαία. Η σημερινή γενιά της εικόνας, της τηλεόρασης, δυσανασχετεί με τον γραπτό λόγο, γιατί αυτός απαιτεί σκέψη και μόχθο για κατανόηση. Η εικόνα είναι εύκολη, αλλά «τρώει», ακρωτηριάζει τον λόγο. Ίσως στο μέλλον αντικατασταθεί ο δάσκαλος, από μία τεράστια οθόνη στην θέση του πίνακα, όπου θα «παίζεται» το μάθημα. («Φωνάζω ελληνικά κι ούτε που μ’ αποκρίνεται κανείς», κραυγάζει προφητικά ο Ελύτης).

Ανδρώνεται μια γενιά, που βλέπει το… Survivor, αλλά δεν θα ξέρει πώς να επιβιώνει…

Δημήτρης Νατσιός,
δάσκαλος-Κιλκίς

http://www.antibaro.gr/article/16995

http://aktines.blogspot.gr

Nτρέπεσαι να περγελάς αν μια φλεγόμενη ψυχή ζητάει το αδύνατο

Πώς να πιστέψουν οι άπιστοι τι θάματα μπορεί να γεννήσει η πίστη;

Ξεχνούν πως η ψυχή του ανθρώπου γίνεται παντοδύναμη, όταν συνεπαρθεί από μια μεγάλη ιδέα. Τρομάζεις όταν, ύστερα από πικρές δοκιμασίες, καταλαβαίνεις πως μέσα μας υπάρχει μια δύναμη που μπορεί να ξεπεράσει τη δύναμη του ανθρώπου, τρομάζεις… γιατί δεν μπορείς πια να βρεις δικαιολογίες για τις ασήμαντες ή άνανδρες πράξεις σου, ρίχνοντας το φταίξιμο στους άλλους.

Ξέρεις πως εσύ, όχι η μοίρα, όχι η τύχη, μήτε οι άνθρωποι γύρω σου, εσύ μονάχα έχεις, ό,τι και αν κάμεις, ό,τι και αν γίνεις ακέραιη την ευθύνη. Και ντρέπεσαι τότε να γελάς, ντρέπεσαι να περγελάς αν μια φλεγόμενη ψυχή ζητάει το αδύνατο.

Καλά πια καταλαβαίνεις πως αυτή ‘ναι η αξία του ανθρώπου: να ζητάει και να ξέρει πως ζητάει το αδύνατο· και να ‘ναι σίγουρος πως θα το φτάσει, γιατί ξέρει πως αν δε λιποψυχήσει, αν δεν ακούσει τι του κανοναρχάει η λογική, μα κρατάει με τα δόντια την ψυχή του κι εξακολουθεί με πίστη, με πείσμα να κυνηγάει το αδύνατο, τότε γίνεται το θάμα, που ποτέ ο αφτέρουγος κοινός νους δε μπορούσε να το μαντέψει: το αδύνατο γίνεται δυνατό.

Νίκος Καζαντζάκης
Απόσπασμα από το έργο του «Ο Καπετάν Μιχάλης»

Πηγή

https://www.healingeffect.gr

Οι καλοί άνθρωποι

H ζωή τεστάρει τους ανθρώπους κάθε μέρα. Και για λόγους που δεν γνωρίζουμε, ο καθένας περνάει μια διαφορετική δοκιμασία. Κάποιοι παλεύουν με δύσκολους υπολογισμούς κι άλλοι αντιμετωπίζουν απλά μαθηματικά. Έτσι ή αλλιώς, όλοι πρέπει να ασχοληθούμε με αυτό που μας έτυχε.

Γιατί τελικά, όλα μας δίνονται στην τύχη. Γονίδια, τόπος, οικονομική κατάσταση – όλα είναι ζήτημα του που θα κάτσει η μπίλια. Ωστόσο, ό,τι κι αν φέρει η ζωή στο δρόμο σας, εσείς πρέπει να αποφασίσετε αν θα είστε θύμα ή αγωνιστής. Εσείς επιλέγετε αν η ζωή σας θα είναι γλυκιά ή πικρή. Και εκείνοι που επιλέγουν να είναι γλυκιά – οι αγωνιστές – είναι οι ισχυρότεροι.

Ο Ελβετός ψυχίατρος και συγγραφέας, Elisbeth Kübler-Ross, έχει δηλώσει πολύ σωστά: Οι πιο όμορφοι άνθρωποι είναι εκείνοι που έχουν γνωρίσει την ήττα, τον πόνο, τον αγώνα, την απώλεια και βρήκαν το δρόμο τους. Αυτά τα άτομα έχουν μια εκτίμηση, μια ευαισθησία και μια κατανόηση της ζωής που τους γεμίζει με συμπόνια, ευγένεια, και ένα βαθύ ενδιαφέρον αγάπης. Με άλλα λόγια, οι καλοί άνθρωποι δεν γεννήθηκαν καλοί – επέλεξαν να είναι.

Οι καλοί άνθρωποι φέρνουν φως στον κόσμο, επειδή προέρχονται από σκοτεινά παρελθόντα.

Στον κόσμο του σκότους στον οποίο γεννήθηκαν, χρησιμοποιούν τη θετικότητα ως ένα φανάρι για να δημιουργήσουν περισσότερο φως. Αντιμετωπίζουν συχνά κακοτυχίες. Ωθούνται σε επιζήμιες καταστάσεις, όπως τα ναρκωτικά ή η φτώχεια. Και έχουν μάθει όχι μόνο να πετυχαίνουν. Έχουν μάθει να ξεπερνούν. Πετάνε τα δεκανίκια και κάνουν το αδύνατο: Διδάσκουν τον εαυτό τους να τρέχει και να καλύπτει τη διαφορά με τους άλλους σε έναν κόσμο που δεν περιμένει κανέναν.

Οι καλοί άνθρωποι αγαπούν τα δύσκολα επειδή έχουν πληγωθεί περισσότερο.

Αυτοί οι άνθρωποι είναι πιθανόν να σας περιποιηθούν καλύτερα αν έχουν πληγωθεί από έναν πρώην εραστή. Γιατί συμβαίνει αυτό; Τα άτομα που έχουν ραγισμένες καρδιές ξέρουν πως είναι να ξανακολλάνε τα κομμάτια τους.

Οι καλοί άνθρωποι έχουν μάθει με σκληρό τρόπο ότι τα μειονεκτήματα είναι ευκαιρίες για ανάπτυξη.

Συνήθως γεννιούνται απαισιόδοξοι. Αλλά με την πάροδο του χρόνου, μαθαίνουν πώς να είναι θετικοί. Ίσως συνειδητοποιούν ότι κάθε μικρό πράγμα που φαίνεται να τους τραβάει κάτω στη ζωή γίνεται τελικά ένα σκαλοπάτι προς την επιτυχία.

Οι καλοί άνθρωποι δεν θέλουν να πληγωθούν οι άλλοι με τον τρόπο που πληγώθηκαν οι ίδιοι.

Μπορεί να έχουν δεχθεί πειράγματα για τις φακίδες τους, τα μεγάλα αυτιά ή την ακμή. Ίσως μια σωματική αναπηρία τους κάνει να αισθάνονται αόρατοι στους άλλους ανθρώπους. Ίσως η ίδια η αόρατη αναπηρία τους αποτρέπει από το να πάρουν τη φροντίδα που χρειάζονται. Και επειδή ξέρουν πως είναι να αισθάνεσαι βασανισμένος, δεν θα ήθελαν ποτέ να προκαλέσουν σε κάποιο άλλον αυτό το ίδιο είδος πόνου. Η καλοσύνη προκύπτει από εκείνους που έχουν γνωρίσει μόνο την σκληρότητα. Αντί να παρενοχλούν τους άλλους, οι καλοί άνθρωποι σπάνε την κυκλική φύση της αναισθησίας. Δίνουν φιλοφρονήσεις και λένε λόγια ενθάρρυνσης. Θέλουν οι άλλοι να αισθάνονται πραγματικά όμορφοι και με αυτοπεποίθηση αντί άσχημοι και κακοί.

Οι καλοί άνθρωποι επιλέγουν να είναι αγωνιστές που βοηθούν τους άλλους να επιβιώσουν.

Μπορούν να αντιμετωπίσουν οποιαδήποτε κατάσταση βρεθεί στον δρόμο τους. Ξέρουν ότι μπορούν να επιβιώσουν παντού, επειδή το έχουν ήδη κάνει. Γνωρίζοντας ότι μπορούν να υπομένουν, κάνουν ό,τι μπορούν για να βοηθήσουν τους άλλους να προχωρήσουν μπροστά. Στον αγώνα της ζωής, οι περισσότεροι δρομείς συνήθως κοιτάνε μόνο μπροστά και επικεντρώνονται στον εαυτό τους. Αλλά οι άνθρωποι που έχουν υποφέρει κοιτάνε εκείνους που μπορεί να βιώνουν παρόμοιες δυσκολίες. Φτιάχνουν το κέφι των φίλων, μοιράζουν μπουκάλια νερού και παρακινούν τους άλλους να τρέξουν μαζί τους. Γίνονται η χείρα βοηθείας που θα ήθελαν να είχαν για τον εαυτό τους.

Απόδοση Φανή Καρδάση –  themamagers.gr

image by SharonGracias

http://www.awakengr.com

Εκείνοι που θα σε φέρουν πιο κοντά στην δική σου Ιθάκη

Σου μιλώ για εκείνους τους ανθρώπους…

Εκείνους τους ανθρώπους που κάνουν μία αμυχή στην ψυχή σου, που με φόρα εισβάλλουν στον κόσμο σου, που με το ελεύθερο πνεύμα και την αλήθεια τους σε παρασύρουν στην πιο τρελή βόλτα της ζωής σου…

Εκείνους τους ανθρώπους που απολαμβάνουν κάθε στιγμή της ζωής τους καλή και άσχημη, που η σιωπή και το μελαγχολικό τους βλέμμα είναι πιο πλούσια ακόμη και από τις πιο περίτεχνες λέξεις, που φεύγουν βίαια όσο βίαια ήρθαν όχι γιατί δεν σε αγαπούν αλλά γιατί έτσι είναι προορισμένοι να αντιδρούν στον κατακλυσμό συναισθημάτων…

              

Εκείνους τους ανθρώπους που γεμίζουν κάθε κενό σου κομμάτι με τις σφιχτές τους αγκαλιές και τον τρόπο που σε αγγίζουν, που γελούν δυνατά, κλαίνε και αυτοσαρκάζονται ακόμη και στις πιο μαύρες σελίδες της ζωής τους…

Εκείνους τους ανθρώπους που σε παροτρύνουν να κυνηγήσεις την πιο βαθιά, τρελή σου επιθυμία, που πιστεύουν σε σένα, που σε κοιτάζουν με λατρεία και με ένα χαριτωμένο χαμόγελο μικρού παιδιού τη στιγμή που αφοσιώνεσαι σε κάτι που αγαπάς γιατί ξέρουν να παραμερίζουν κάθε είδους εγωλατρεία και να θέλουν μόνο να σαι ευτυχισμένη…

Εκείνους τους ανθρώπους που αγκιστρώνονται στην ψυχή σου και πολιορκούν το νου και το σώμα σου, που σαν μία φωτεινή σκιά θα σε ακολουθούν πάντα νοητά, που χάθηκαν κάπου στην πορεία αλλά πάντα θα ναι εκεί, που σε μάγεψαν, σε φρόντισαν, σε αγάπησαν , σε λάτρεψαν και μετά σε άφησαν γιατί δεν είχαν κάτι άλλο να σου δώσουν και δεν ήθελαν να παρασιτούν στη ζωή σου.

Γιατί ξέρουν πως όταν αγαπάς κάποιον αληθινά, σταματάς την υπέροχη βόλτα που σου χάρισε πριν ο χρόνος αμαυρώσει τη μαγεία της..

Εκείνοι οι άνθρωποι είναι σαν αερικά, που αν έτυχε ποτέ να τα γνωρίσεις θα σε φέρουν ένα βήμα πιο κοντά στην δική σου Ιθάκη…

Εκείνοι οι άνθρωποι κι ο έρωτας τους είναι που πρέπει να θεωρείς πραγματικό κόσμημα.

Όλοι οι άλλοι είναι κάλπικοι μέσα σε φανταχτερά περιτυλίγματα…

Ζωή Αργύρη

http://www.awakengr.com

Τολμώντας την αλλαγή

Η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία, λένε. Η ελπίδα συναρτάται με το μέλλον. Εμάς, όμως νοιάζει το παρόν, σωστά; Τότε, γιατί λέμε ότι ελπίζουμε ακόμη;

Τι ελπίζεις ότι θ᾽ αλλάξει; Γιατί μένεις ακόμη σε μια δουλειά που δε σου αρέσει; Γιατί μένεις ακόμη σ᾽ εκείνο το σπίτι που μόνο προβληματικό είναι; Γιατί μένεις ακόμη σ᾽ αυτή τη σχέση, αφού δεν παίρνεις αυτά που θέλεις; Περιμένεις ότι θ᾽ αλλάξει κάτι, έτσι δεν είναι;

Eυελπιστούσες ότι θ᾽ αλλάξουν όλα προς το καλύτερο. Πως θα πάρουν την τροπή που επιθυμείς εσύ. Ο λίγος καιρός έγινε πολύς κι εσύ από μεγάλος έγινες μικρός. Απλά περιμένεις, απλά επιθυμείς, απλά ελπίζεις.

Ποιος σου είπε, όμως, ότι θ᾽ αλλάξουν όλα από μόνα τους αν κι εσύ δε βοηθήσεις λίγο; Για να πάρεις αυτό που θέλεις πρέπει να κάνεις κάτι που ποτέ δεν έκανες. Γι᾽ αυτό φύγε. Φύγε, όσο ακόμη είναι νωρίς. Ακόμα κι εσύ που άργησες, προλαβαίνεις.

Δεν ξέρουμε τι θα γίνει στο μέλλον και δε μας νοιάζει, διότι αν δεν ασχοληθείς με το παρόν, το μέλλον δε θα έρθει ποτέ.

Σταμάτα τα παράπονα και την κλάψα και ξεκίνα να παίρνεις αποφάσεις για σένα. Μην τη φοβάσαι τη φυγή, μην ακούς που λένε ότι αποδεικνύει δειλία. Κάποιες φορές είναι απαραίτητη. Αυτή τη φορά είναι μία απ᾽ αυτές.

Μην ξεχνάς ότι έχεις το πλεονέκτημα να ξεκινάς κάθε φορά απ᾽ την αρχή. Την αρχή μπορείς να την φτιάξεις εσύ όπως θες, κι άμα θες μη βάλεις μέσα τίποτα απ᾽ το χθες. Δικιά σου είναι, γούστο σου καπέλο σου.

Μη φοβάσαι ν᾽ αφήσεις πίσω σου ό,τι δε σου φέρει πια καλό. Μόλις τ᾽ αφήσεις και με λίγη προσπάθεια από σένα, ό,τι επιθυμείς θα έρχεται το ένα πίσω απ᾽ το άλλο. Τότε, είναι που θα καταλάβεις πόσο ανόητος ήσουν που δεν έκανες αυτό το βήμα νωρίτερα, αλλά κάλλιο αργά παρά ποτέ.

Η ελπίδα μόνο δύναμη δεν μπορεί να σου φέρει. Τα όριά της είναι τόσο λεπτά, που αν τα περάσεις μπαίνεις στο πλαίσιο της ψευδαίσθησης. Το μυαλό σου δημιουργεί σενάρια κι ιδανικές καταστάσεις αλλά είναι τέτοιες, που στην πραγματικότητα δεν μπορούν να συμβούν ούτε στο ελάχιστο.

Σκέψου και το άλλο. Η ελπίδα είναι το έσχατο σημείο. Γιατί να χρειαστεί να ελπίζεις; Γιατί κάτι να σ᾽ αφήσει έτσι; Γιατί τελικά είναι και αυτό ένα βήμα πριν το τέλος.

Ίσως, η ελπίδα είναι απλώς η απόδειξη ότι κάτι δεν πάει καλά.

Συγγνώμη που σου γκρεμίζω τα όνειρα, αλλά αυτό που ζεις είναι απλώς μια ψευδαίσθηση. Αν δε βάλεις κι εσύ το χεράκι σου δε θα έχεις ποτέ κεκτημένα.

Τι ζητάς; Να συνεχίσεις να μένεις απλώς σ᾽ ένα ουτοπικό ιδανικό περιβάλλον του μυαλού σου ή να κοιμάσαι το βράδυ μ᾽ αυτά που θέλεις στα χέρια σου;

Χριστίνα Χατζηκαμπούρη

Πηγή: ilov.gr

http://www.awakengr.com

Η αντιστοίχιση των οργάνων του σώματος στην παλάμη

Γνωρίζατε ότι συγκεκριμένα σημεία πίεσης στην παλάμη του χεριού σας μπορούν να σας ανακουφίσουν άμεσα από πόνους σε άλλες περιοχές του σώματός σας;
Κι όμως συμβάνει!
Μελετήστε προσεκτικά την παρακάτω εικόνα και στη συνέχεια:
1. Πιέστε το σημείο του χεριού σας που αντιστοιχεί στην περιοχή που θέλετε να ανακουφίσετε, για 5 δευτερόλεπτα.
2. Αφήστε για 3 δευτερόλεπτα και πιέστε ξανά.
3. Επαναλάβετε όσες φορές χρειαστεί καθ όλη τη διάρκεια της ημέρας.

https://www.mymind.gr

Περί των εκλογών στη Γαλλία

Από την εκλογική προεδρική αναμέτρηση στη Γαλλία μεταξύ Μακρόν και Λε Πεν, μόνον ένα και μοναδικό είναι το σαφές κι αδιάψευστο συμπέρασμα που θα πρέπει να κρατήσουν ως «κόρη οφθαλμού» όσοι δεν έχουν ενσωματωθεί στο "παγκόσμιο σύστημα" και δεν υποκύπτουν σε χαρακτηρισμούς που εξαπολύει η νέα τάξη με ευκολία, όπως ρατσιστές, ξενόφοβοι, αντιδραστικοί, ομοφοβικοί, ακροδεξιοί, εθνικιστές κ.α.π.

Όταν εμφανίζεται -έστω αμυδρά- μια ουσιαστική αλλαγή ή κάποιος τριγμός στο κυρίαρχο "παγκόσμιο σύστημα", τότε:  πολιτικοί και "θεσμική" πολιτική, οικονομολόγοι, τραπεζίτες, χρηματιστές, δημοσιογράφοι και "διανοούμενοι" best seller, κάθε μικρό και μεγάλο γρανάζι του συστήματος... υπερασπίζονται το σύστημα, το δικό τους σύστημα.

Συσπειρωμένη η "αριστερά" υπέρ του συστήματος για να μην έλθει η "ακροδεξιά", να μην χαθούν οι "ευρωπαϊκές κατακτήσεις" (ποιες είναι άλλωστε;), να μην αποσταθεροποιηθεί το ευρώ (λες κι είναι νόμισμα της Ε.Ε. κι όχι ενός ιδιωτικού φορέα που πουλάει τυπωμένο χαρτί με αντίτιμο αίμα), λες και σήμερα στην Ε.Ε. υπάρχει κίνδυνος "πραξικοπήματος" όταν τα πάντα είναι υπόθεση των τραπεζιτών, η δικτατορία του υπερεθνικού κεφαλαίου.

Συσπειρωμένη κι η δεξιά, μαζί με την "αριστερά" για τους ίδιους λόγους, με ένα επιπρόσθετο κέρδος: ξεπλυμένη ως πρώην όργανο του κεφαλαίου.
Έτσι πέφτουν οι μάσκες, η φτηνή βαφή των βαψομαλλιάδων όταν βρέχει.

Δηλαδή στηρίζουμε Λε Πεν;
Το "φαινόμενο" Λε Πεν είναι αποκλειστικό έργο της ανύπαρκτης αριστεράς, ή σωστότερα της "δικαιωματικής μεταρρυθμιστικής αριστεράς" που υπηρετεί το 4ο Ράιχ.
Στηρίζουμε κάθε ρωγμή, κάθε χαραμάδα που προκαλεί το "σύστημα", γιατί έτσι μπορούμε να σηματοδοτήσουμε στους λαούς τον κύριο εχθρό, το σημερινό ταξικό αντίπαλο των λαών: την ιμπεριαλιστική "αριστερά"!

Το 40% του Γαλλικού λαού (αυτό θα είναι περίπου το ποσοστό που θα συγκεντρώσει η Λε Πεν) δεν είναι ακροδεξιοί... Είναι τα θεμέλια της αριστεράς, η χειμαζόμενη εργατική τάξη, οι άνεργοι, οι εξαθλιωμένοι, όσοι στενάζουν στο ζυγό της τρόικα και του διευθυντηρίου. Είναι ο λαός που εγκατέλειψε η κοσμοπολίτικη "αριστερά" των τραπεζιτών και που αναζητεί ένα καλύτερο κι ειρηνικό μέλλον.

Η σημερινή αναμέτρηση στη Γαλλία είναι μια ακόμη ευκαιρία να φανεί πιο καθαρά πως μπορεί να "Χωρίζει η ήρα από το σιτάρι, να κοσκινίζεται ο κόσμος".

Η επιστράτευση της η πάλαι ποτέ αριστερής εφημερίδας "Liberation", σήμερα ιδιοκτησίας Ρότσιλντ, η έκκληση Μελανσό κατά Λε Πεν, δείχνει την αδυναμία του συστήματος, το φόβο τους κι απόψε η τρόικα θα "εκλέξει" πρόεδρο στη Γαλλία, αλλά ο σπόρος της αμφισβήτησης χώθηκε στο χώμα, θα φυτρώσει και θ' ανθίσει η αμφισβήτηση...

Σχόλιο, λίγο πριν κλείσουν οι κάλπες στη Γαλλία, Νίκου Κλειτσίκα

http://www.press-gr.com

Η συμπαντική ιδιοσυστασία του ανθρώπινου DNA

Πρόσφατη Ρωσική επιστημονική έρευνα, με αντικείμενο το ανθρώπινο DNA, αποδεικνύει ότι αυτό είναι «ολογραφικός» υπολογιστής, συνδεδεμένος μάλιστα με το Σύμπαν, έξω από τις χωροχρονικές διαστάσεις!

Αυτό, όπως είναι φυσικό, εξηγεί δυσεξήγητα φαινόμενα όπως η μαντική ικανότητα, η τηλεπάθεια, η διαίσθηση, η εξ αποστάσεως θεραπεία, η αυτοθεραπεία, η θεραπεία με μεθόδους ενεργειακής (ηλεκτρομαγνητικής) επίδρασης, η επήρεια του μυαλού στο περιβάλλον κ.α.

Η δυτική γενετική επιστήμη θεωρεί ότι μόνον το 10% του DNA μας χρησιμοποιείται στο να κατασκευάζει πρωτεΐνες και έτσι να κατευθύνει τις λειτουργίες των κυττάρων, βάσει του πυρηνικού κώδικα που διαθέτει, ενώ το άλλο 90%, που το βλέπουν «σιωπηλό» το ονομάζουν junk(σκουπιδό)-DNA.

Τώρα όμως έρχεται o Ρώσος Βιοφυσικός και Μοριακός Βιολόγος Pjotr Garjajev με την ομάδα του και αποδεικνύει ότι αυτό ακριβώς το θεωρούμενο άχρηστο γενετικό υλικό λειτουργεί σαν ολογραφικός υπολογιστής, ενώ το ενεργό μικρό κομμάτι του είναι απλά ο μηχανικός του βραχίονας!

Επίσης οι Ρώσοι ερευνητές απέδειξαν ότι αυτό το DNA δεν είναι μόνο υπεύθυνο για την δομή και την λειτουργία του σώματός μας, αλλά αποτελεί την αποθήκη όλων των πληροφοριών που εκ γενετής φέρουμε και επιπλέον επικοινωνεί και ανταλλάσσει συνεχώς πληροφορίες με όλο το Σύμπαν!

Το πιο καταπληκτικό όμως είναι ότι κατάφεραν να κατανοήσουν τη γλώσσα προγραμματισμού του, που μάλιστα μοιάζει πολύ με την ανθρώπινη γλώσσα και έτσι τώρα έχουν την δυνατότητα επαναπρογραμματισμού του με την εισαγωγή νέων πληροφοριών, μέσω συχνοτήτων με την εφαρμογή κατάλληλα διαμορφωμένων ηλεκτρομαγνητικών πεδίων!

Εκεί ακριβώς βασίζονται και τα πολλές φορές θαυματουργά αποτελέσματα των θεραπειών με την μέθοδο του βιοσυντονισμού, όπου οι Ρώσοι έχουν κάνει τεράστια πρόοδο, ανατρέποντας μάλιστα τα έως τώρα δεδομένα παγκοσμίως, αφού εφαρμόζοντας ανάλογα προγράμματα θεραπείας, ακόμη και με φορητές συσκευές βιοσυντονισμού, επιτυγχάνουν αποτελέσματα που πλησιάζουν το 100% και για ανίατα, ακόμη, νοσήματα κατά τη συμβατική επιστήμη!

http://www.el.gr

Ελεύθερος Άνθρωπος

Ξημερώματα Πρωτομαγιά; του 1976, το Fiat που οδηγούσε ο Αλέκος Παναγούλης, καρφώθηκε σε ένα υπόγειο κατάστημα στη συμβολή της Λ.Βουλιαγένης με την οδό Όλγας.

Ο Αλέκος Παναγούλης είναι από τους ελάχιστους ήρωες της νεώτερης ελληνικής ιστορίας που «ΖΕΙ». Ίσως γιατί η δράση του, πολυσχιδής, ανατρεπτική, αναμφίβολα επαναστατική, υπερμεγέθης, την περίοδο της Χούντας των Συνταγματαρχών, συνταιριάζεται με ένα πρόσωπο τρυφερό και ταυτόχρονα οικείο, χαμογελαστό, ερωτικό.

Ο άντρας που πέρασε – και άντεξε – από το ελληνικό «Γκουαντάναμο» της εποχής, τις στρατιωτικές φυλακές στο Μπογιάτι, σε ένα κελί – τάφο, είναι ο ίδιος που φωτογραφίζεται ερωτευμένος, αγκαλιά με τη ντίβα της ιταλικής δημοσιογραφίας Οριάνα Φαλάτσι – σε μια σχέση εκρηκτική, καθοριστική, τόσο που πολλά χρόνια αργότερα, εκείνη θα εκμυστηρευθεί ότι δεν κατάφερε να πάει ποτέ «στον τάφο του Αλέκου».

Ο Παναγούλης φλέρταρε με τον θάνατο, αλλά αγαπούσε τη ζωή. Πέρασε από κόμματα, αλλά δεν χώρεσε στα κοστούμια τους. Η προσωπική του «τρέλα» υπερέβαινε όρια, φραγμούς στερεότυπα.

Στα νύχια της χούντας

Ο μύθος του αντέχει στον χρόνο και για ακόμη έναν λόγο: υποκλίθηκαν μπροστά του οι εχθροί του. Ο Θόδωρος Θεοφιλογιαννάκος, ο αρχιβασανιστής της Χούντας, ο άνθρωπος που επί τρία χρόνια του κεντούσε με καυτές βελόνες την ουρήθρα του, στο Μπογιάτι, παραλήρησε κάποια στιγμή ενώπιον των δικαστών : «παρακαλώ να πιστέψει ότι τον εκτιμώ πολύ, ότι πάντα τον εκτιμούσα, ότι και τότε τον εκτιμούσα, τον εκτιμούσαμε πολύ… Διότι, κύριοι, ήταν ο μοναδικός που δεν υπέκυψε! Ο μοναδικός που δεν λύγισε ποτέ!».

Ο αρχηγός της ΕΣΑ Δημήτρης Ιωαννίδης έκπληκτος απέναντι στο σθένος του κρατούμενου, θα παραδεχθεί για τον Παναγούλη : «Δεν μιλάει. Πέσαμε στην περίπτωση ∙ ένας στο εκατομμύριο…»

Η απόπειρα κατά του δικτάτορα

Ο Αλέξανδρος Παναγούλης γεννήθηκε στη Γλυφάδα το 1939. Ήταν ο δεύτερος κατά σειρά γιος του αξιωματικού του στρατού ξηράς Βασιλείου Παναγούλη και της Αθηνάς Παναγούλη. Την εποχή της κορύφωσης του αγώνα για το 1-1-4, σπούδαζε στη Σχολή Μηχανολόγων – Ηλεκτρολόγων του Πολυτεχνείου ενώ είχε ενταχθεί στην Οργάνωση της Νεολαίας της Ένωσης Κέντρου του Γεωργίου Παπανδρέου. Έναν μήνα μετά την επιβολή του πραξικοπήματος, λιποτακτεί, εγκαταλείπει το στράτευμα στο οποίο έκανε τη θητεία του, και οργανώνει την αντιστασιακή του δράση. Ήταν η εποχή που γνωρίζει τον αμφιλεγόμενο κύπριο υπουργό Άμυνας -και αρχικώς διώκτη του- Πολύκαρπο Γεωρκάτζη, ο οποίος υπόσχεται να συμπλεύσει με τον Παναγούλη, ώστε να γίνει πραγματικότητα η απόπειρα δολοφονίας του δικτάτορα Γεωργίου Παπαδόπουλου.

Εκρηκτικά, χρήματα και προκηρύξεις φθάνουν στην Αθήνα, κρυμμένα στους διπλωματικούς σάκους της κυπριακής πρεσβείας.

Είναι Τρίτη και 13, Αύγουστος του 1968, ώρα 7.30 το πρωί. Συνοικισμός, Καλύβια, Λαγονήσι. Ο Γεώργιος Παπαδόπουλος μπαίνει στο αλεξίσφαιρο αυτοκίνητο, δώρο επιχειρηματιών, που κάποτε ανήκε στον αφρικανό πρώην δικτάτορα της Γκάνα, τον Κοάμε Νικρουμά. Μπροστά οι μοτοσυκλετιστές, πιο πίσω το αυτοκίνητο της Αστυνομίας και πίσω από την πρωθυπουργική λιμουζίνα το αυτοκίνητο της Ασφάλειας. Ο μηχανισμός θα εκπυρσοκροτήσει στη στροφή του 31ου χιλιόμετρου της παραλιακής Αθηνών – Σουνίου, δευτερόλεπτα μετά το πέρασμα της αυτοκινητοπομπής. «Εγώ το έκανα, εγώ που δεν μπορώ να σκοτώσω άνθρωπο. Εγώ που πρέπει, έπρεπε, να σκοτώσω τον τύραννο», θα γράψει αργότερα ο ίδιος.

Βουτάει στη θάλασσα για να ξεφύγει… Ο Παναγούλης συλλαμβάνεται και οδηγείται στο ΕΑΤ – ΕΣΑ, για να βασανιστεί με αγριότητα πρωτοφανή, που θα τον «αγιοποιούσε» στα μάτια του κόσμου, από τον Θεοφιλογιαννάκο, τον Μάλλιο, τον Μπάμπαλη.

Εφημερίδα Ακρόπολις, 14 Αυγούστου 1968

Η «Ακρόπολη» της επόμενης ημέρας κυκλοφορεί στα περίπτερα με πρωτοσέλιδο τη «Δολοφονική απόπειρα εναντίον του Πρωθυπουργού» και στο πλάϊ δημοσιεύει φωτογραφία του Παναγούλη, με το μαγιό, ξυπόλητο: «Αυτός είναι ο δράστης».

Στη δίκη που θα ακολουθήσει τον Νοέμβριο, θα καταδικαστεί δις εις θάνατον. Μεταφέρεται στην Αίγινα για να τουφεκιστεί αλλά η διεθνής κατακραυγή, ακόμη και με διπλωματικά διαβήματα, αλλάζει τον ρου των γεγονότων. Στην Ιταλία, στις 12 το μεσημέρι της επόμενης ημέρας, νεκρώνουν οι δρόμοι. Ακινητοποιούνται όλα τα μέσα μεταφοράς και τα ΙΧ, οι πολίτες τηρούν πέντε λεπτών σιγή.

Η Χούντα κάνει ένα βήμα πίσω

Στη φυλακή ξεκινά απεργία πείνας, διαμαρτυρόμενος για το δράμα που ζει. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και ο Διεθνής Ερυθρός Σταυρός ζητούν να τον δουν, αλλά η Χούντα αρνείται. Πλανάται η φήμη ότι έχει «φύγει». Δυο φύλακες του βγάζουν τις χειροπέδες, τον βοηθούν να πλυθεί, τον ξυρίζουν, τον κουρεύουν, του δίνουν ρούχα καθαρά και μια μπάλα, τον βγάζουν στο προαύλιο. Την επόμενη μέρα θα δημοσιευτούν φωτογραφίες του στις εφημερίδες, για να πεισθεί ο κόσμος ότι ο Παναγούλης καλοπερνάει στο Μπογιάτι.

Σιδηροδέσμιος

Τον Ιούνιο του 1969, ο φρουρός του Γιώργος Μωράκης τον βοηθά να δραπετεύσει. Παίρνουν μαζί το λεωφορείο της γραμμής (!), ο Παναγούλης προκλητικά ψύχραιμος κάνει αστεία με τον εισπράκτορα. Τέσσερις μέρες μετά την απόδραση, δεν έχουν βρει σπίτι να τον φιλοξενήσει. Τρέμουν οι πάντες. Ο κλοιός σφίγγει. Το σχέδιο είναι να φύγουν για την Ιταλία, αλλά δεν θα το υλοποιήσουν ποτέ. . Στόματα ανοίγουν, ο Παναγούλης γνωρίζει τι θα πει προδοσία και βρίσκεται και πάλι στη φυλακή. Νέα απεργία πείνας, νέα προσπάθεια απόδρασης (συνολικά τρεις), ο ίδιος θα καταγγείλει αργότερα σωματική και ψυχολογική βία ασύλληπτων διαστάσεων, μέχρι και απόπειρα δολοφονίας του τον Απρίλιο του 1970.

Ο έρωτας με τη Φαλάτσι

Στις 21 Αυγούστου του 1973, ύστερα από βάσανα και περιπέτειες περίπου τεσσάρων ετών στις φυλακές, αποφυλακίζεται με ειδικό διάταγμα χάριτος, αρνούμενος την αμνηστία από το καθεστώς.

Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από την εποχή που η μητέρα του φωτογραφιζόταν με το Ευαγγέλιο ανά χείρας, αυτό στο οποίο προσευχόταν για το μελλοθάνατο παιδί της.

Η οικογένεια γιορτάζει ∙ δυο ημέρες μετά την αποφυλάκιση του Αλέκου, έχει αποφυλακιστεί και ο τρίτος γιος ο Στάθης, μετέπειτα βουλευτής. Το πατρικό στη Γλυφάδα σφύζει από κόσμο. Ανάμεσα τους, η Οριάνα Φαλάτσι, που φθάνει στην Αθήνα για να πάρει συνέντευξη από τον «ήρωα». Έχει μόλις επιστρέψει από το Βιετνάμ, ενώ κουβαλάει το κύρος των συνεντεύξεων με τον Φεντερίκο Φελίνι, την Ίνγκριντ Μπέργκμαν, τον Νόρμαν Μέιλερ.

Αλέκος και Οριάνα

Το αφιέρωμα θα δημοσιευθεί στο περιοδικό «L’ Europeo», έναν μήνα αργότερα, προδίδοντας μια γυναίκα συνεπαρμένη από την προσωπικότητα του Παναγούλη.

«…Εκείνη τη μέρα, είχε το πρόσωπο ενός Χριστού, ξανασταυρωμένου δέκα φορές, κι έμοιαζε μεγαλύτερος από τα 34 του χρόνια», γράφει.

Κάνουν βόλτες στην πόλη. Την κερνάει στου «Ψαρόπουλου», στη Γλυφάδα, περπατούν στην Πλάκα, διασκεδάζουν στα μαγαζιά της παραλίας. Ζουν μαζί από τον Οκτώβριο 1973, όταν ο Παναγούλης αυτοεξορίζεται στη Φλωρεντία.

-«Θα πεθάνω, κι εσύ θα γράψεις ένα βιβλίο για μένα», της λέει προφητικά ο Παναγούλης.

-«Αλέκο, είσαι τρελός!», απαντά γελώντας.

-«Κι αν πέθαινα εγώ πριν από σένα ή μαζί με σένα;»

-«Όχι, όχι», επιμένει εκείνος. «Δεν θα πεθάνεις ούτε πριν από μένα, ούτε μαζί με μένα… Διότι πρέπει να διηγηθείς την ιστορία».

Έτσι κι έγινε. Το 1979, τρία χρόνια μετά τον θάνατο του, η Φαλάτσι θα γράψει το «Ένας Άνδρας», πουλώντας εκατομμύρια αντίτυπα σε ολόκληρο τον κόσμο, χαρίζοντας στον Παναγούλη παγκόσμια αίγλη. Στο οπισθόφυλλο του βιβλίου, τον σκιαγραφεί: «…Ο συνηθισμένος μύθος του ήρωα που αγωνίζεται μόνος, που χτυπιέται από τους άλλους, που τον περιφρονούν, που δεν τον καταλαβαίνουν. Η συνηθισμένη ιστορία του ανθρώπου που αρνιέται να υποταχθεί σε εκκλησίες, φόβους, μόδες, ιδεολογικά σχήματα, απόλυτες αρχές, απ’ όπου κι αν προέρχονται, μ’ ότι χρώμα κι αν είναι ντυμένες, και κηρύσσει την ελευθερία. Η συνηθισμένη τραγωδία του ατόμου που δεν προσαρμόζεται, που δεν παραδίνεται, που σκέφτεται με το μυαλό του και γι’ αυτό πεθαίνει σκοτωμένος απ’ όλους. Να την, και συ ο μοναδικός δυνατός συνομιλητής μου, εκεί κάτω στο χώμα, ενώ το ρολόι χωρίς δείχτες σημαίνει την πορεία της θύμησης».

Ευτυχισμένοι, μαζί

Στην αυτοβιογραφία της, στον τίτλο της οποίας αυτοπροσδιορίζεται ως μια άβολη γυναίκα («Μόνο εγώ μπορώ να γράψω την ιστορία μου. Αυτοπροσωπογραφία μιας άβολης γυναίκας»), η Φαλάτσι δηλώνει : «δεν αγάπησα κανέναν όπως τον Αλέκο».

«Στον τάφο του Αλέκου δεν άφησα ποτέ ένα λουλουδάκι. Κάθε 1η Μαϊου, σε κάθε επέτειο του θανάτου του, του έστελνα 37 κόκκινα τριαντάφυλλα: ναι, ήταν 37 χρονών όταν τον σκότωσαν. Στο κοιμητήριο της οικογένειας μου, στη Φλωρεντία, έχω βάλει μια επιτύμβια στήλη στη μνήμη του: ναι. Την έχω βάλει στη γωνιά που θα θαφτώ. Η ψυχή του βρίσκεται στην καρδιά μου». Η Φαλάτσι πέθανε και ετάφη στη Φλωρεντία το 2006.

Η μοιραία Πρωτομαγιά

Με τη Μεταπολίτευση, ο Παναγούλης επιστρέφει στην Αθήνα και εκλέγεται βουλευτής στη Β΄ Αθηνών, με την Ένωση Κέντρου – Νέες Δυνάμεις του Γεωργίου Μαύρου. Δεν συμπαθεί τον Ανδρέα Παπανδρέου, τον θεωρεί επικίνδυνο. Συγκρούεται με στελέχη της Δεξιάς, ιδίως με τον Ευάγγελο Αβέρωφ για τη σχέση που διατηρούσαν με το καθεστώς. Παραιτείται από την Ένωση Κέντρου, αλλά παραμένει στο Κοινοβούλιο ως ανεξάρτητος βουλευτής. Δέχεται απειλητικά τηλεφωνήματα στο σπίτι και το γραφείο του.

Το αυτοκίνητο από το οποίο ανασύρθηκε νεκρός ο Αλέκος Παναγούλης

Λίγες ημέρες πριν από τον θάνατο του, ο ίδιος προαναγγέλλει ότι έχει συγκεντρώσει στοιχεία από σημαντικά αρχεία της ΕΣΑ για τη σχέση των χουντικών με εν ενεργεία πολιτικούς και σκοπεύει να τα παρουσιάσει στη Βουλή.

Ξημερώματα Πρωτομαγιάς του 1976, το Fiat Mirafiori του Παναγούλη – δώρο της Φαλάτσι – καρφώνεται σε ένα υπόγειο κατάστημα, στη συμβολή της λεωφόρου Βουλιαγμένης με την οδό Όλγας, στον Άγιο Δημήτριο. Μάρτυρες καταθέτουν ότι τον ακολουθούσαν δυο ή και τρία αυτοκίνητα. Είναι πολλοί αυτοί που κάνουν λόγο για πολιτική δολοφονία.

Στις 3 Μαϊου, εμφανίζεται ο Μιχάλης Στέφας που υποστηρίζει ότι προκάλεσε χωρίς δόλο το ατύχημα. Ο Τύπος συνδέει ευθέως τον θάνατο του Παναγούλη με τις προθέσεις του για αποκαλύψεις.

«ΤΑ ΝΕΑ» βγαίνουν στα περίπτερα με πρωτοσέλιδο «Τον σκότωσαν για να μη κάνη αποκαλύψεις» (σσ: διατηρείται η ορθογραφία της εποχής), Την ημέρα της κηδείας του, στις 5 Μαϊου, η Αθηναϊκή κυκλοφορεί υπό τον τίτλο «Τι θα απεκάλυπτε ο Παναγούλης στη Βουλή».

 «Τα Νέα» υιοθέτησαν αμέσως την άποψη περί δολοφονίας του Παναγούλη

Η κηδεία θυμίζει συλλαλητήριο, κάποιοι μιλούν για ενάμιση εκατομμύριο κόσμου. Παρά το πλήθος, πάνω από το γυάλινο φέρετρο απουσιάζει η θεσμική ελίτ της χώρας: ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Τσάτσος και ο Πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Καραμανλής.

Τα ποιήματα

Στο Μπογιάτι, ο Παναγούλης γράφει για να μην τρελαθεί. Κι επειδή δεν είχε χαρτί και μολύβι, γράφει στους τοίχους με το αίμα του. Δυο συλλογές ποιημάτων του θα εκδώσει με μεγάλη επιτυχία ο ιταλικός οίκος Rizzoli, με τον Πιέρ Πάολο Παζολίνι να υπογράφει τον πρόλογο και στις δυο εκδόσεις. Ο Μίκης Θεοδωράκης μελοποιεί κάποια από αυτά τα ποιήματα. Ο Παναγούλης τιμάται με το διεθνές βραβείο λογοτεχνίας Βιαρέτζιο.

Το 1979 κυκλοφορεί το άλμπουμ «Non devi dimenticare» («Δεν πρέπει να ξεχάσεις»), σε μουσική του Ένιο Μορικόνε, στο οποίο απαγγέλλει ο ίδιος ποιήματα του με τον Παζολίνι, τον Τζιαν Μαρία Βολοντέ, την Αντριάνα Άστι.

Βιβλία για τον Αλέξανδρο Παναγούλη έχουν συγγράψει, εκτός από τη Φαλάτσι, και Έλληνες. «Πρόβες Θανάτου» επιγράφεται το βιβλίο του Κώστα Μαρδά (σσ: από το οποίο και σταχυολογήθηκαν αρκετές πληροφορίες του κειμένου αυτού), «Ο Παναγούλης και οι άλλοι», του Γιάννη Βούλτεψη, «Η Δίκη του Αλέξανδρου Παναγούλη», του Λέανδρου Καραμφυλλίδη, συνηγόρου του Παναγούλη στη δίκη του 1968.

Λαϊκός ήρωας: στην κηδεία του χιλιάδες πολίτες

Τον προσεχή Νοέμβριο – οπότε και η επέτειος από την καταδίκη του σε θάνατο (17/11/68) – θα εκδοθεί στα ελληνικά, από τις εκδόσεις Παπαζήση, το βιβλίο του γάλλου δικηγόρου Denis Langlois «panagoulis, le sang de la grece» («Παναγούλης, το αίμα της Ελλάδας»). Ο ίδιος εκδοτικός οίκος έχει εκδώσει και στην ελληνική και την ιταλική γλώσσα, τα ποιήματα του Παναγούλη.

Το κινηματογραφικό πορτρέτο του, «Panagulis Vive» («Ο Παναγούλης ζει»), έχει σκηνοθετήσει ο Τζουζέπε Φεράρα, με πρωταγωνιστή τον Στάθη Γιαλέλη ενώ μόλις πριν από τρία χρόνια έγιναν, και στην Ελλάδα, τα γυρίσματα τηλεταινίας με θέμα τον έρωτα του Αλέκου Παναγούλη και της Οριάνας Φαλάτσι, για τη RAI.

Στο Facebook, υπάρχουν περισσότερες της μιας σελίδες στο όνομα του, κάποιες στα ιταλικά, με φωτογραφικό υλικό και στοιχεία για τη δράση του.

Προσφάτως το όνομα του δόθηκε σε οδό της Νάπολης, ενώ δρόμος Αλέξανδρου Παναγούλη υπάρχει και στην Ολλανδία. Στην Αθήνα, ο σταθμός του μετρό στον Άγιο Δημήτριο φέρει το όνομα του, όπως ασφαλώς και πολλοί δρόμοι, ενώ ορειχάλκινος ανδριάντας του – έργο του γλύπτη Αχιλλέα Βασιλείου – έχει στηθεί στην πλατεία Δικαστηρίων (επί της Πανεπιστημίου, απέναντι από το κινηματοθέατρο Rex), με παραχώρηση της πλατείας από τον Νικήτα Κακλαμάνη ως δήμαρχο Αθηναίων. Ο ανδριάντας θα στηνόταν εξολοκλήρου με χορηγία της Βουλής, αλλά λόγω παλινωδιών ένα μέρος του έργου κατέληξε να υλοποιηθεί με δωρεές φίλων.

Ελευθερία Κόλλια

PROTAGON