Ένας Πατρινός επιστήμονας βρίσκεται στην «χρυσή»
ομάδα των ερευνητών πίσω από τη θαυματουργή ανοσοθεραπεία, που κατάφερε να
εξαφανίσει για πρώτη φορά τελείως τον καρκίνο του μαστού σε
μια 49χρονη γυναίκα που βρισκόταν στο τελικό στάδιο της ασθένειας,
αφού οι γιατροί της είχαν δώσει μόνο τρεις μήνες ζωής. Μόλις ένα χρόνο πριν
ο 38χρονος Νίκος Ζαχαράκης, είχε χάσει τη δική του μητέρα από
την ίδια ασθένεια.
Μεγαλωμένος στην Πάτρα από μητέρα μοδίστρα και
πατέρα ζαχαροπλάστη, ο Νίκος Ζαχαράκης κατάφερε να γίνει μέλος της ερευνητικής
ομάδας του Εθνικού Ινστιτούτου Καρκίνου των ΗΠΑ. Οι ερευνητές του Ινστιτούτου,
με επικεφαλής τον δρα Στίβεν Ρόζενμπεργκ, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο
ιατρικό περιοδικό «Nature Medicine».
Η γυναίκα που βγήκε αλώβητη από αυτή την ασθένεια είναι
η Τζούντι Πέρκινς, μητέρα δύο παιδιών από τη Φλόριντα, η οποία έπασχε από
μεταστατικό καρκίνο του μαστού στο ήπαρ, αδύνατον να αντιμετωπιστεί με τις
συνήθεις θεραπείες.
Η θεραπεία, ένα «ζωντανό» φάρμακο
Αν και η θεραπεία έχει δοκιμασθεί με απόλυτη επιτυχία σε μία
μόνο ασθενή, αποτελεί ένα αξιοθαύμαστο ιατρικό επίτευγμα, καθώς είναι η πρώτη
φορά που έχει γίνει κάτι τέτοιο. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, πρόκειται για
μια πειραματική θεραπεία, αλλά μπορεί μελλοντικά να φέρει επανάσταση
στη θεραπεία όλων των καρκίνων. Η θεραπεία συνίσταται στην εισαγωγή
εκατομμυρίων ανοσοκυττάρων στο σώμα του ασθενούς, που βοηθούν τον οργανισμό να
καταπολεμήσει τους όγκους.
Βασίζεται ουσιαστικά σε ένα «ζωντανό» φάρμακο, το οποίο
φτιάχνεται από τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος του ασθενούς,
αποτελώντας έτσι την πιο προχωρημένη εξατομικευμένη θεραπεία που
υπάρχει. Οι ερευνητές, μετά τη γενετική ανάλυση που πραγματοποίησαν στους όγκους
της Πέρκινς για να εντοπισθούν οι συγκεκριμένες καρκινικές μεταλλάξεις, αφαίρεσαν
επιλεγμένα λεμφοκύτταρα (TIL) από το αίμα της, τα καλλιέργησαν σε μεγάλες
ποσότητες -της τάξης των 90.000.000.000- στο εργαστήριο και τα εισήγαγαν εκ
νέου στο σώμα της, μαζί με τη δραστική ουσία pembrolizumab, που βοηθά
το ανοσοποιητικό σύστημα να επιτεθεί στα καρκινικά κύτταρα. Σήμερα, δύο χρόνια
μετά τη θεραπεία η Τζούντι Περκινς δεν έχει κανένα ίχνος καρκίνου στο σώμα της.
Παρ’ όλα αυτά οι επιστήμονες διευκρινίζουν ότι είναι απαραίτητο να γίνουν κι
άλλες δοκιμές σε περισσότερους ασθενείς για να επιβεβαιωθεί η
αποτελεσματικότητα της νέας θεραπείας, προτού χρησιμοποιηθεί ευρύτερα στην
κλινική πρακτική.
Το σημαντικό επίτευγμα του Έλληνα επιστήμονα κοινοποίησε
μέσα από τη συγκινητική ανάρτησή της στο facebook η αδερφή του, γνωστή
δημοσιογράφος και ανταποκρίτρια του ΑΝΤ1 και του Sigma TV στην Τουρκία, Μαρία
Ζαχαράκη. «Έναν χρόνο μετά τη μεγάλη απώλεια της πολυαγαπημένης μας
μητέρας από την ίδια νόσο, είμαστε πολύ περήφανοι, Νίκο μας, για τη μεγάλη αυτή
ανακάλυψη που θα σώσει πολλούς ανθρώπους στη Γη. Η μητέρα μας θα ήταν πολύ
περήφανη για σένα, Νίκο, από όπου κι αν βρίσκεται!» γράφει η δημοσιογράφος,
εμφανώς συγκινημένη που βλέπει το όνομα του αδερφού της στα μεγαλύτερα
αμερικανικά και ευρωπαϊκά μέσα ενημέρωσης.
Αμερικανίδα ασθενής: Είχα απογοητευθεί και περίμενα απλά να
πεθάνω
Όπως αναφέρει σε δημοσίευμά της η εφημερίδα Guardian, oι γιατροί είχαν πει στην
Πέρκινς ότι στην καλύτερη περίπτωση θα ζούσε το πολύ άλλα τρία χρόνια.
«Παραιτήθηκα από τη δουλειά μου και περίμενα να πεθάνω» δηλώνει
η 52χρονη πλέον Τζούντι Πέρκινς, η οποία, όταν διαγνώστηκε με καρκίνο και
χάνοντας κάθε ελπίδα για την ζωή δημιούργησε μια λίστα πραγμάτων που θα ήθελε
να κάνει πριν πεθάνει.
«Η κατάστασή μου όδευε προς το τελικό στάδιο. Όγκοι πίεζαν
τα νεύρα μου και περνούσα τον περισσότερο χρόνο μου να μην κουνιέμαι καθόλου
για να μην πονάω. Είχα αρχίσει πλέον να παραδίνομαι. Είχα παραιτηθεί από τη
δουλειά μου και ετοιμαζόμουν να εκπληρώσω κάποιες τελευταίες μου επιθυμίες,
όπως το να επισκεφτώ το Γκραν Κάνυον. Όταν η θεραπεία άρχισε να λειτουργεί και
οι όγκοι να εξαφανίζονται, μπορούσα να κάνω περιπάτους καλύπτοντας δεκάδες
χιλιόμετρα. Μοιάζει με θαύμα, αλλά έχω επιστρέψει πλέον στην κανονική μου ζωή», αναφέρει
η Πέρκινς.
«Έχουμε να κάνουμε με την την πιο προχωρημένη εξατομικευμένη
θεραπεία που υπάρχει» λέει ο Στίβεν Ρόζενμπεργκ. «Πρόκειται για μια
άνευ προηγουμένου αντίδραση του οργανισμού σε τόσο προχωρημένο στάδιο καρκίνου» δηλώνει
ο Λάζλο Ραντβάνι, επιστημονικός διευθυντής του Ινστιτούτου Καρκινικής Έρευνας
του Οντάριο, στον Καναδά.
Η Τζούντι Πέρκινς αρχίζοντας να μετράει πλέον τον
χρόνο αντίστροφα ξεκίνησε να απολαμβάνει όσο μπορούσε όσα δεν πρόλαβε να χαρεί
στη διάρκεια της ζωής της. Ανάμεσα σε αυτά και τα ταξίδια. Ταξίδεψε μαζί τους
δυο γιους της, Κρις και Τσάρλι και με τον σύζυγό της, Ρόμπερτ, στην Κόστα Ρίκα
και στο Γκραν Κάνυον. «Όταν έχεις μεταστατικό καρκίνο μπορείς να
υποβληθείς σε θεραπείες, όχι όμως να θεραπευτείς. Κάθε θεραπεία λειτουργούσε
για όλο και μικρότερο διάστημα συγκριτικά με την προηγούμενη κι αυτό ήταν
εξαντλητικό. Δεν μπορούσα να κάνω τίποτα από τα πράγματα που απολάμβανα στο
παρελθόν και δεν ήθελα να συνεχίσω. Ήθελα να τελειώνω με το θέμα “θάνατος”»,
αναφέρει η Πέρκινς για την περίοδο που είχε επιδεινωθεί πια η υγεία της, στα
τέλη του 2015.
Ο καρκίνος είχε κάνει έως τότε μεταστάσεις στο ήπαρ και
στους λεμφαδένες του θώρακα και της κοιλιάς, και η ίδια ήταν αρκετά διστακτική
στο να υποβληθεί σε μια πειραματική θεραπεία, γνωρίζοντας ότι οι πιθανότητες
δεν ήταν με το μέρος της. «Μέσα σε δύο εβδομάδες μπορούσα να αισθάνομαι
τους όγκους στον θώρακά μου να συρρικνώνονται και άρχισα να νιώθω καλύτερα.
Είναι σαν θαύμα και είμαι ενθουσιασμένη από το γεγονός ότι είμαι καθαρή από
καρκίνο εδώ και δύο χρόνια. Οι ειδικοί μπορεί να το αποκαλούν παρατεταμένη
ύφεση, όμως εγώ το λέω θεραπεία», σημειώνει η Πέρκινς, μιλώντας στο BBC.
Ακολουθεί βίντεο για την αντικαρκινική δράση των
κυττάρων TIL:
WHO IS WHO
O Nίκος Ζαχαράκης γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Πάτρα και
από μικρό παιδί το όνειρό του ήταν να γίνει αστροναύτης στις ΗΠΑ, παρά
τις προβλέψεις του θείου του Ανδρέα ότι θα γινόταν ένας λαμπρός γιατρός.
Φυσικά η μητέρα του δεν ήθελε ούτε να ακούει τη λέξη ξενιτιά
που θα της στερούσε τον μοναχογιό της, όμως το ταλέντο και οι δεξιότητές του
φρόντισαν πολύ προτού κατασταλάξει κι ο ίδιος. Μετά την αποφοίτησή του από το Χημικό
της Πάτρας, έφυγε για μεταπτυχιακό στο εξωτερικό, πάνω στον τομέα της
Βιοχημείας. Η απόφαση να σπουδάσει στις ΗΠΑ και να συνεχίσει με το διδακτορικό
του ήρθε όταν ένας καθηγητής του, του πρότεινε ένα πανεπιστήμιο στη
Φιλαδέλφεια, γνωρίζοντας έναν άλλον Έλληνα καθηγητή που εργαζόταν εκεί.
Μετά τις σπουδές του στη Φιλαδέλφεια ακολούθησαν ερευνητικές
εργασίες για σπάνιες ασθένειες στο Νόρφολκ, μέχρι που πριν από τρία χρόνια
έστειλε το βιογραφικό του στο Εθνικό Σύστημα Υγείας της Αμερικής και προσελήφθη
από το Εθνικό Ινστιτούτο Καρκίνου, όπου ζητούσαν άτομο για το συγκεκριμένο
project, με επικεφαλής τον Στίβεν Ρόζενμπεργκ. Αναγνωρίζοντας από την πρώτη
στιγμή το ταλέντο του Νίκου Ζαχαράκη, ο διευθυντής του του εμπιστεύθηκε τη νέα
πειραματική ανοσοθεραπεία και την παρακολούθηση της πορείας της
υγείας της ασθενούς, ενώ μετά τα πρώτα θετικά αποτελέσματα ο Ζαχαράκης ανέλαβε
τη σύνταξη της μελέτης για λογαριασμό της ιατρικής επιθεώρησης «Nature Medicine».
