Ένα από τα λίγα ερμητικά κείμενα που σώθηκαν από την πυρκαγιά της βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας και κατά κάποιο τρόπο θεμελίωσε τις βάσεις των διαφόρων φιλοσοφικό-εσωτερικών ρευμάτων μέχρι τις ημέρες μας, είναι το λεγόμενον Κυμβάλειον.
Εμφανίστηκε πολύ πρόσφατα (το 1908) από μία ομάδα ατόμων που αποκαλούνται «οι 3 μύστες». Περιέχει τις Αρχές του Σύμπαντος, τους επτά Aρχικούς Νόμους που διοικούν τα πάντα και που μετέδωσε στους ανθρώπους σαν Υψηλή Διδασκαλία ο θεός Ερμής.
Γι’ αυτόν το λόγο το σύνολο των διαφόρων εσωτερικών Διδασκαλιών που βασίζονται σ’ αυτές τις Αρχές, από την αρχαία ελληνική εποχή ως σήμερα, λέγεται Ερμητισμός, δηλαδή η Επιστήμη του Ερμή. Όμως οι ρίζες του κειμένου αυτού δεν σταματούν στα χειρόγραφα της Αλεξάνδρειας αλλά χάνονται πιο βαθιά στην ομίχλη της ιστορίας.
Οι ιστορικές και φιλοσοφικές αναφορές που έκαναν οι Αρχαίοι Έλληνες για το κείμενο του Κυβαλείονα (έτσι τον αποδίδουν), οι Ρωμαίοι και οι μεσαιωνικοί αποκρυφιστές, κατευθύνονται στην Αίγυπτο, πριν από τις Δυναστικές Εποχές, όταν βασίλευε ο θεός Θωθ, δηλαδή ο Ερμής ο Τρισμέγιστος.
Ο Ερμής έγινε γνωστός στη Δύση κατά την Αναγέννηση όταν ο Μαρσίλιο Φιτσίνο μετάφρασε στα λατινικά το (ελληνικό) κείμενο των σωζόμενων ερμητικών γραπτών, γνωστών σήμερα ως Hermetica ή Corpus Hermeticum. Το κείμενο αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για τους αλχημιστές της εποχής και κρατούνταν μυστικό, οπότε η ετυμολογία της «ερμητικής γνώσης» και της λέξης «ερμητικός» προέρχεται από εδώ.
Γνωστότερο γραπτό που αποδίδεται στον Ερμή τον Τρισμέγιστο είναι ο Σμαραγδένιος Πίνακας (αγγλ. Emerald Tablet). Τα γραπτά του Ερμή υποτίθεται πως διδάσκονταν στους μύστες από τους Αιγυπτίους ιερείς πολύ πριν από την εποχή του Πλάτωνα. Δεν είναι εύκολο να προσδιοριστεί η ηλικία τους αλλά η απώτατη καταγωγή τους χάνεται στη φαραωνική Αίγυπτο.
Ωστόσο κατά την ελληνιστική και τη ρωμαϊκή εποχή οι διδασκαλα Ερμή του Τρισμέγιστου εξελληνίστηκαν και απέκτησαν έναν λιγότερο πρακτικό και πιο φιλοσοφικό χαρακτήρα, επικεντρωμένο στο μυστικισμό και την αλχημεία ως οδό για τη θεουργία. Έτσι προέκυψε ο ερμητισμός, ως κίνημα των κατώτερων κοινωνικών τάξεων της κατεχόμενης Αιγύπτου, το οποίο διαδόθηκε ευρύτατα στη ρωμαϊκή Ανατολή κατά τους πρώτους μεταχριστιανικούς αιώνες.
Οι Έλληνες που είχαν σπουδάσει στην Αίγυπτο και αλλού ήταν γνώστες των γραπτών του Ερμή του Τρισμέγιστου, αλλά δε μιλούσαν ανοικτά για αυτά τηρώντας όρκους μυστικότητας. Οι εσωτεριστές φιλόσοφοι και Σοφοί όλων των εποχών μίλησαν για τέτοιες αρχές με διαφορετικά ονόματα και Σύμβολα, που ανακεφαλαιώνονται στο Ερμητικό κείμενο του Κυμβαλείονα. Αυτοί έλεγαν ότι όποιος γνώριζε και τις εφάρμοζε πιστά θα μπορούσε να καταλάβει και να ερμηνεύσει τους Νόμους σ’ όλο το φάσμα του Σύμπαντος, στις επτά εκδηλώσεις του επειδή κατείχε το μαγικό κλειδί της Επταπλής Σοφίας.
Ας δούμε περιληπτικά ποιες είναι αυτές οι αρχές για τις οποίες μίλησαν, οι αρχαίοι Μύστες-Σοφοί και πώς εκφράζονται και λειτουργούν μέσα στο Σύμπαν μας.
ΤΟ ΚΥΜΒΑΛΕΙΟΝ (ΕΚΔΟΣΗ 1908, ΓΑΛΛΙΑ)
Α. Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ
΄΄ΤΟ ΟΛΟΝ ΕΙΝΑΙ ΝΟΥΣ, Το Σύμπαν είναι Νοητικό.΄΄
Αυτή η Αρχή εμπεριέχει την αλήθεια ότι ΄΄ Όλα είναι Νούς. ΄΄ Εξηγεί ότι ΤΟ ΟΛΟΝ {το οποίον είναι η Ουσιαστική Αλήθεια συνεπάγεται όλων των εξωτερικών εκδηλώσεων και φαινομένων τα οποία είναι γνωστά με όρους όπως
΄΄Το Υλικό Σύμπαν΄΄, τα ΄΄Φαινόμενα της Ζωής΄΄ ΄΄Υλη΄΄ ΄΄Ενέργεια΄΄ και, κοντολογίς, όλα όσα είναι φαινόμενα των φυσικών μας αισθήσεων} είναι ΠΝΕΥΜΑ το οποίο καθαυτό είναι ΑΚΑΤΑΛΗΠΤΟ και ΑΜΟΛΥΝΤΟ, αλλά το οποίο μπορεί να θεωρείται και να εκφράζεται σαν ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ, ΑΠΕΙΡΟ, ΖΩΝΤΑΝΟΣ ΝΟΥΣ. Επίσης εξηγεί ότι όλος ο φαινόμενος κόσμος ή σύμπαν είναι απλά μια Νοητική Δημιουργία του ΤΟ ΟΛΟΝ, η οποία υπόκειται στους Νόμους των Δημιουργημένων Πραγμάτων, και ότι το σύμπαν, σαν ολότητα, και στα μέρη του ή στις μονάδες, έχει τη δική του ύπαρξη στο Νού του ΤΟ ΟΛΟΝ, στον οποίο Νού εμείς ΄΄ζούμε και κινούμαστε και έχουμε την ύπαρξή μας.
΄΄ Αυτή η Αρχή, εγκαθιστώντας τη Νοητική Φύση του Κόσμου, εύκολα εξηγεί όλη την ποικιλία των νοητικών και ψυχικών φαινομένων τα οποία απασχολούν τόσο μεγάλο τμήμα της προσοχής του κοινού, και τα οποία, χωρίς αυτή την εξήγηση, είναι ακατανόητα και χρήζουν επιστημονικής θεραπείας. Η κατανόηση αυτής της μεγάλης Ερμητικής Αρχής της Πνευματικότητας ενθαρρύνει κάποιον πρόθυμα να αδράξει τους νόμους του Πνευματικού Κόσμου, και να εφαρμόσει τους ίδιους στην ευημερία του και την πρόοδό του.
Ο Ερμητιστής Μαθητής καθίσταται ικανός να εφαρμόσει ευφυώς τους μεγάλους Πνευματικούς Νόμους, αντί να τους χρησιμοποιήσει με ευκαιριακό τρόπο. Με το Κλειδί όλων των κλειδαριών στην κατοχή του, ο μαθητής μπορεί να ξεκλειδώσει τις πολλές πόρτες του νοητικού και ψυχικού ναού της γνώσης, και να εισέλθει το ίδιο ελεύθερα και έξυπνα.
Αυτή η Αρχή εξηγεί την αληθινή φύση της Ενέργειας, Δύναμης, και Ύλης, και γιατί και πώς όλες αυτές είναι υποδεέστερες από την Κυριαρχία του Νού. Ένας από τους παλαιούς Ερμητιστές Διδασκάλους έγραψε, πολλούς αιώνες πριν ΄΄Αυτός που αρπάζει την αλήθεια της Πνευματικής Φύσης του Κόσμου είναι καλά προοδευμένος Στο Μονοπάτι για την Κυριαρχία.΄΄ Και αυτά τα λόγια είναι τόσο αληθινά σήμερα όσο και τον καιρό που είχαν πρωτογραφεί. Χωρίς αυτό το Κλειδί για όλες τις κλειδαριές, η Κυριαρχία είναι αδύνατη, και οι μαθητές χτυπούνε μάταια τις πολλές πόρτες Του Ναού.
Β. Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗΣ
΄΄Ως άνω, ούτως κάτω, ως κάτω, ούτως άνω.΄΄- – Το Κυμβάλειον.
Αυτή η Αρχή εμπεριέχει την αλήθεια ότι υπάρχει πάντα Ανταπόκριση ανάμεσα στους νόμους και τα φαινόμενα των διαφόρων επιπέδων της ύπαρξης και της ζωής. Το αρχαίο Ερμητικό αξίωμα αναπτύσσεται μ’ αυτά τα λόγια ΄΄Ως άνω, ούτως κάτω, ως κάτω, ούτως άνω.΄΄ και το άρπαγμα αυτής της Αρχής δίνει σε κάποιον τα μέσα για τη λύση πολλών σκοτεινών παράδοξων, και απόκρυφων μυστικών της Φύσης. Υπάρχουν πεδία από τη γνώση μας, αλλά όταν εφαρμόζουμε την Αρχή της Ανταπόκρισης σ’ αυτά είμαστε ικανοί να κατανοήσουμε κατά πολύ ότι διαφορετικά θα ήταν άγνωστο σε μας.
Αυτή η Αρχή έχει συμπαντική εφαρμογή και εκδηλώνεται, στα διαφορετικά πεδία του υλικού , νοητικού, και πνευματικού σύμπαντος – – είναι ένας Οικουμενικός Νόμος. Οι αρχαίοι Ερμητιστές θεωρούσαν αυτή την Αρχή σαν ένα από τα περισσότερο σημαντικά νοητικά εργαλεία το οποίο ο άνθρωπος ήταν ικανός να χρησιμοποιήσει για να θέσει κατά μέρος τα εμπόδια που κρύβουν τη θέα του Αγνώστου. Στη χρήση του ακόμη και η απόσπαση του Βέλου της Ίσιδας σε σημείο μια βιαστική ματιά του προσώπου της θεάς να μπορεί να ιδωθεί.
Ακριβώς όπως η γνώση των Αρχών της Γεωμετρίας καθιστούν ικανό τον άνθρωπο να μετρήσει μακρινούς ήλιους και τις κινήσεις τους, ενώ είναι καθισμένος στο παρατηρητήριό του, τοιουτοτρόπως η γνώση της Αρχής της Ανταπόκρισης ενδυναμώνει τον άνθρωπο να αιτιάται ευφυώς από το Γνωστό στο Άγνωστο. Μελετώντας τη μονάδα, αντιλαμβάνεται τον αρχάγγελο.
Γ. Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΔΟΝΗΣΗΣ
΄΄Τίποτα δεν
μένει ακίνητο, όλα κινούνται, όλα δονούνται.΄΄-
-Το
Κυμβάλειον.
Αυτή η Αρχή εμπεριέχει την αλήθεια ότι όλα είναι σε κίνηση, όλα δονούνται, τίποτα δε μένει ακίνητο, γεγονότα τα οποία η Σύγχρονη Επιστήμη επικυρώνει, και τα οποία κάθε νέα επιστημονική ανακάλυψη αναμένεται να επαληθεύσει. Και ακόμη αυτή η Ερμητική Αρχή είχε δηλωθεί ξεκάθαρα χιλιάδες χρόνια πρίν, από τους Διδασκάλους της Αρχαίας Αιγύπτου.
Αυτή η Αρχή εξηγεί ότι η διαφορά ανάμεσα στις διαφορετικές εκδηλώσεις της Ύλης, Ενέργειας, Νού, και ακόμα Πνεύματος, απορρέει σε μεγάλο βαθμό ποικίλες αξίες Δόνησης. Από ΤΟ ΌΛΟΝ, που είναι Αγνό Πνεύμα, μέχρι κάτω στην πιο πυκνή μορφή Ύλης, όλα είναι σε δόνηση- -όσο υψηλότερη η δόνηση, τόσο υψηλότερη η θέση στην κλίμακα. Η δόνηση του Πνεύματος είναι σε τόσο άπειρο βαθμό έντασης και ταχύτητας ώστε είναι πρακτικά ακίνητο-όπως ένας γρήγορα περιστρεφόμενος τροχός φαίνεται να είναι ακίνητος. Και στο άλλο άκρο της κλίμακας, υπάρχουν σκοτεινές μορφές ύλης οι δονήσεις των οποίων είναι τόσο χαμηλές ώστε να μοιάζουν ακίνητες.
Ανάμεσα σ’ αυτούς τους πόλους, υπάρχουν εκατομμύρια εκατομμυρίων διαφορετικών βαθμών δόνησης. Από τα ζωντανά κύτταρα και το ηλεκτρόνιο, το άτομο και το μόριο, τους κόσμους και τα σύμπαντα, όλα είναι σε δονούμενη δράση. Αυτό είναι επίσης αληθινό στα επίπεδα της ενέργειας και της δύναμης {αλλά οι οποίες είναι διαφορετικών βαθμών δόνησης}, και επίσης στο νοητικό επίπεδο {του οποίου οι θέσεις εξαρτώνται από τις δονήσεις},και ακόμη περισσότερο στα πνευματικά επίπεδα. Η κατανόηση αυτής της Αρχής, με τις κατάλληλες διατυπώσεις, ενδυναμώνει τον Ερμητικό μαθητή να ελέγξει τις δικές του νοητικές δονήσεις όπως επίσης και αυτές των άλλων. Οι Διδάσκαλοι επίσης εφαρμόζουν αυτή την Αρχή στην κατάκτηση των Φυσικών φαινόμενων, με ποικίλους τρόπους. ‘’Αυτός που κατανοεί την Αρχή της Δόνησης, έχει αρπάξει το σκήπτρο της δύναμης,’’ λέει ένας απ’ τους παλαιούς συγγραφείς.
Δ. Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΠΟΛΩΣΗΣ
‘’Όλα είναι
Διπλά, όλα έχουν πόλους, όλα έχουν το ζεύγος τους των
αντιθέτων, ίδια και ανόμοια είναι το ίδιο, αντίθετα και ολόιδια είναι
φυσικό, αλλά διαφορετικά σε βαθμό, τα ακραία απαντώνται, όλες οι
αλήθειες είναι αλλά μισές αλήθειες, όλα τα παράδοξα μπορούν να
εναρμονισθούν.’’ – – Το Κυμβάλειον.
Αυτή η Αρχή εμπεριέχει την αλήθεια ότι ‘’όλα είναι διπλά’’, ‘’όλα έχουν δύο πόλους’’, ‘’όλα έχουν το ζεύγος των αντιθέτων τους,’’ όλα των οποίων ήταν παλαιά Ερμητικά αξιώματα. Εξηγεί τα αρχαία παράδοξα, που έχουν μπερδευτεί τόσο πολύ, τα οποία έχουν δηλωθεί ξεκάθαρα ως ακολούθως: ‘’Θέσις και αντίθεσις είναι όροι ταυτόσημοι στη φύση, αλλά διαφορετικοί σε βαθμό’’, ‘’ τα αντίθετα είναι τα ίδια, διαφέροντας μόνο σε βαθμό’’, ‘’τα ζεύγη των αντιθέτων μπορούν να εξισορροπηθούν’’, τα ακραία συναντώνται’’, όλα είναι και δεν είναι, την ίδια στιγμή’’, ‘’όλες οι αλήθειες είναι αλλά μισές αλήθειες’’, ‘’κάθε αλήθεια είναι μισό-ψέμα’’, ‘’υπάρχουν δύο πλευρές σε όλα,’’ κλπ., κλπ., κλπ. Εξηγεί ότι σε όλα υπάρχουν δύο πόλοι, ή δύο αντίθετες απόψεις, και ότι ‘’τα αντίθετα’’ είναι στην πραγματικότητα μόνο τα δύο άκρα του ίδιου πράγματος, με πολλούς διαφορετικούς βαθμούς ανάμεσά τους.
Για να διευκρινίσουμε: Το Θερμό και το Ψυχρό, αν και ‘’αντίθετα,’’ είναι στην πραγματικότητα το ίδιο πράγμα, η διαφορά συνίσταται μερικά σε βαθμούς του ίδιου πράγματος. Κοιτάξτε το θερμόμετρό σας και διαπιστώστε αν μπορείτε να ανακαλύψετε που τελειώνει το ‘’θερμό’’ και αρχίζει το ‘’ψυχρό’’. Δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα όπως ‘’απόλυτη θερμότητα’’ ή ‘’απόλυτο ψυχρό’’- -οι δύο όροι ‘’θερμότητα’’ και ‘’ψύχος’’ απλά υποδηλώνουν διαφορετικές διαβαθμίσεις του ίδιου πράγματος, και αυτό το ‘’ίδιο πράγμα’’ που εκδηλώνεται σαν ‘’θερμότητα’’ και ‘’ψύχος’’ είναι μερικώς μια μορφή, ποικιλία, και βαθμός της Δόνησης.
Έτσι ‘’θερμότητα’’ και ‘’ψύχος’’ είναι απλά οι ‘’δύο πόλοι’’ αυτoύ που ονομάζουμε ‘’Θερμοκρασία’’- -και τα φαινόμενα που ακολουθούν αμέσως μετά είναι εκδηλώσεις της Αρχής της Πόλωσης. Η ίδια Αρχή εκδηλώνεται στην περίπτωση του ‘’Φωτός και του Σκότους,’’ στα οποία ισχύει το ίδιο πράγμα, η διαφορά συνίσταται στους ποικίλους βαθμούς ανάμεσα στους δύο πόλους των φαινόμενων. Που το ‘’σκοτάδι’’ σταματά, και το ‘’φώς’’ ξεκινά;
Ποιά είναι η διαφορά ανάμεσα στο ‘’Μεγάλο και το Μικρό’’; Ανάμεσα στο ‘’Σκληρό και το Μαλακό’’; Ανάμεσα στο ‘’Μαύρο και το Άσπρο’’; Ανάμεσα στον ‘’Δραστήριο και στον Αδρανή’’; Ανάμεσα στον ‘’Θόρυβο και την Ησυχία’’; Ανάμεσα στο ‘’Υψηλό και το Χαμηλό’’; Ανάμεσα στο ‘’Θετικό και το Αρνητικό’’; H Αρχή της Πόλωσης εξηγεί αυτά τα παράδοξα, και καμιά άλλη Αρχή μπορεί να την αντικαταστήσει. Η ίδια Αρχή λειτουργεί στο Νοητικό Πεδίο.
Ας πάρουμε ένα θεμελιώδες και ακραίο παράδειγμα-αυτό της ‘’Αγάπης και του Μίσους,’’ δύο διανοητικές καταστάσεις προφανώς συνολικά διαφορετικές. Και όμως υπάρχουν βαθμοί Μίσους και βαθμοί Αγάπης, και ένα μέσο σημείο στο οποίο χρησιμοποιούμε τους όρους ‘’Επιθυμώ ή Αντιπαθώ,’’ οι οποίοι επισκιάζονται ο ένας με τον άλλον ώστε σταδιακά μερικές φορές είμαστε σε άγνοια εάν ‘’επιθυμούμε’’ ή ‘’αντιπαθούμε’’ ή ‘’κανένα από τα δύο.’’
Και όλα είναι απλές διαβαθμίσεις του ίδιου πράγματος, όπως θα αναγνωρίσεις αλλά εάν εξετάσεις για μια στιγμή. Και, ακόμη περισσότερο από αυτό {και θεωρείται μεγάλης σημασίας από τους Ερμητιστές}, είναι δυνατόν να αλλάξει τις δονήσεις του Μίσους σε δονήσεις της Αγάπης, κάποιος στο νού του, και στους νόες των άλλων. Πολλοί από σας, που διαβάζουν αυτές τις γραμμές, είχαν προσωπικές εμπειρίες ακούσιας ταχείας μεταβολής από την Αγάπη στο Μίσος, και το αντίστροφο, στη δική σας περίπτωση και αυτή των άλλων. Και θα αντιληφθείτε επομένως την δυνατότητα αυτού να ολοκληρώνεται από τη χρήση της Θέλησης, μέσω των Ερμητικών διατυπώσεων.
‘’Το Καλό και το Κακό’’ δεν είναι παρά οι πόλοι του ίδιου πράγματος, και ο Ερμητιστής αντιλαμβάνεται την τέχνη της μετάλλαξης του Κακού σε Καλό, μέσω της εφαρμογής της Αρχής της Πόλωσης. Εν τάχει, η ‘’Τέχνη της Πόλωσης’’ καθίσταται μια φάση της ‘’Νοητικής Αλχημείας’’ γνωστή και εφαρμοσμένη από τους αρχαίους και σύγχρονους Ερμητικούς Διδασκάλους. Η κατανόηση των Αρχών θα καταστήσει ικανό κάποιον να αλλάξει την Πόλωσή του, όπως επίσης και αυτή των άλλων, εάν θα αφιερώσει το χρόνο και τη μελέτη αναγκαία για την κυριαρχία της τέχνης.
Ε. Η ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΡΥΘΜΟΥ
‘’Όλα ρέουν,
έξω και μέσα, όλα έχουν τις περιόδους των,
όλα τα πράγματα έχουν άνοδο και πτώση, η αμφιταλάντευση του
εκκρεμούς εκδηλώνεται σε όλα, το μέτρο της ταλάντευσης προς
τα δεξιά είναι το μέτρο της ταλάντευσης προς τα αριστερά, ο ρυθμός
εξισορροπεί.’’ – -Το Κυμβάλειον.
Αυτή η Αρχή εμπεριέχει την αλήθεια ότι σε όλα εκδηλώνεται ένα μερίδιο κίνησης, πρός και από, μια εισροή και εκροή, μια ταλάντευση πίσω και εμπρός, μια κίνηση-σαν το εκκρεμές, μια άμπωτης και παλίρροια, μια μεγάλη παλίρροια και μια μικρή παλίρροια, ανάμεσα στους δύο πόλους οι οποίοι υπάρχουν σε συμφωνία με την Αρχή της Πόλωσης που περιγράφηκαν πριν μια στιγμή. Υπάρχει πάντα μια δράση και μια αντίδραση, μια πρόοδος και μια υποχώρηση, μια ανατολή και μια δύση. Αυτό είναι στις υποθέσεις του Σύμπαντος, ήλιοι, κόσμοι, άνθρωποι, ζώα, νούς, ενέργεια, και ύλη. Αυτός ο νόμος εκδηλώνεται στην δημιουργία και την καταστροφή των κόσμων, στην άνοδο και την πτώση εθνών, στη ζωή όλων των πραγμάτων, και τελικά στις διανοητικές καταστάσεις του ανθρώπου {και είναι με αυτόν ότι αργότερα οι Ερμητιστές βρίσκουν την κατανόηση της Αρχής περισσότερο σημαντική}. Οι Ερμητιστές έχουν αρπάξει αυτήν την Αρχή, βρίσκοντας τη συμπαντική εφαρμογή της, και έχουν επίσης ανακαλύψει κάποια μέσα για να ξεπεράσουν τα αποτελέσματά της στον εαυτό τους με τη χρήση των κατάλληλων εννοιών και μεθόδων. Εφαρμόζουν το Νοητικό Νόμο της Ουδετεροποίησης. Δεν μπορούν να ακυρώσουν την Αρχή, ή να την αναγκάσουν για να πάψει τη λειτουργία της, αλλά έχουν μάθει πώς να δραπετεύσουν τα αποτελέσματά της επάνω στον εαυτό τους ως ένα βαθμό ανάλογα με την Κυριαρχία στην Αρχή. Έχουν μάθει πώς ΝΑ ΤΟΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΟΥΝ, αντί να ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΑΠΟ αυτον. Σε αυτή και σε παρόμοιες μεθόδους, συνίσταται η τέχνη των Ερμητιστών. Ο Κυρίαρχος των Ερμητικών πολώνεται στο σημείο στο οποίο επιθυμεί να στηριχτεί, και εξουδετερώνει έπειτα τη ρυθμική ταλάντευση του εκκρεμούς που θα έτεινε να τον φέρει στον άλλο πόλο. Όλα τα άτομα που έχουν επιτύχει οποιοδήποτε βαθμό Αυτοκυριαρχίας το κάνουν αυτό ως ένα βαθμό, λίγο πολύ ασυναίσθητα, αλλά ο Κυρίαρχος το κάνει αυτό συνειδητά, και με την χρήση της Θέλησής του, και επιτυγχάνει έναν βαθμό νηφαλιότητας-ισορροπίας και διανοητικής σταθερότητας σχεδόν αδύνατης στην πεποίθηση εκ μέρους των μαζών που ταλαντεύονται προς τα πίσω και προς τα εμπρός όπως ένα εκκρεμές. Αυτή η Αρχή και αυτή της Πολικότητας έχουν μελετηθεί προσεκτικά από τους Ερμητιστές, και οι μέθοδοι, αντίδρασης, εξουδετέρωσης, και ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΩΝΤΑΣ τες μορφοποίησαν ένα σημαντικό μέρος της Ερμητικής Διανοητικής Αλχημείας.
ΣΤ. Η ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΑΙΤΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΙΤΙΑΤΟΥ
«Κάθε Αιτία έχει την Επίδρασή της, κάθε Επίδραση έχει την Αιτία της, όλα συμβαίνουν σύμφωνα με το Νόμο η Πιθανότητα είναι μόνο ένα όνομα για το Νόμο που δεν αναγνωρίζεται, υπάρχουν πολλά επίπεδα αιτιότητας, αλλά τίποτα δεν δραπετεύει το Νόμο.»– Το Κυμβάλειον.
Αυτή η αρχή εμπεριέχει το γεγονός ότι υπάρχει μια Αιτία για κάθε Επίδραση, μια Επίδραση από κάθε Αιτία. Εξηγεί ότι: «Όλα συμβαίνουν σύμφωνα με το Νόμο», ότι τίποτα πάντα «απλά συμβαίνει» ότι δεν υπάρχει κανένα τέτοιο πράγμα όπως την πιθανότητα, ότι ενώ υπάρχουν διάφορα επίπεδα του Αιτίου και του Αιτιατού, η ανώτερη εξουσιάζει – τα χαμηλότερα επίπεδα, ακόμα τίποτα ποτέ δεν δραπετεύει εντελώς από το νόμο.
Οι Ερμητιστές αντιλαμβάνονται την τέχνη και τις μεθόδους της ανύψωσης πάνω από το συνηθισμένο επίπεδο του Αιτίου και του Αιτιατού, ως ένα βαθμό, και νοητικώς ανυψούμενοι σε ένα υψηλότερο επίπεδο γίνονται Αιτίες αντί αποτελέσματα. Οι μάζες των ανθρώπων φέρονται εμπρός, υπάκουες στο περιβάλλον, οι θελήσεις και οι επιθυμίες άλλων ισχυρότερων από τους ίδιους, η κληρονομικότητα, οι εισηγήσεις, και άλλες εξωτερικές αιτίες που τους κινούν περίπου όπως τα πιόνια στη σκακιέρα της ζωής.
Αλλά οι Κυρίαρχοι, ανέρχονται στο ανώτερο επίπεδο, εξουσιάζοντας τις διαθέσεις τους, τους χαρακτήρες, τις ιδιότητες, και τις δυνάμεις, καθώς επίσης και το περιβάλλον που τους περιβάλλει, και γίνονται Εισηγητές αντί πιόνια. Βοηθούν ΝΑ ΠΑΙΧΤΕΙ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ, αντί να παίζεται και να κινείται από θελήσεις άλλων και του περιβάλλοντος. ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝ την Αρχή αντί να είναι τα εργαλεία της. Οι Κυρίαρχοι υπακούουν την Αιτιολογία των ανώτερων επιπέδων, αλλά βοηθούν ΝΑ ΚΑΘΟΔΗΓΗΘΕΙ το επίπεδό τους.
Όλες οι Ερμητικές Αρχές έχουν αλληλεπίδραση με σχέση Αιτίου-Αποτελέσματος. Η Αιτία «έρχεται εντός και εκτός των δεσμών», με το Αποτέλεσμα. Όλες τις εκδηλώσεις είναι μεταξύ αιτίας και αποτελέσματος. Η Αιτία και το Αποτελέσμα αντλεί τη φύση του από τη συνουσία της δημιουργίας. Σε αυτήν την δήλωση υπάρχει συμπυκνωμένος έναν πλούτος Ερμητικής γνώσης-αφημένης να διαβαστεί από όποιον μπορεί.
Ζ. Η ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ
«Το γένος
είναι σε όλα, όλα έχουν τις Αρσενικές και τις
Θηλυκές τους Αρχές, το Γένος εκδηλώνεται σε όλα τα Επίπεδα. «– Το Κυμβάλειον.
Αυτή η αρχή ενσωματώνει την αλήθεια ότι υπάρχει ΓΕΝΟΣ που φανερώνεται σε όλα — οι αρσενικές και θηλυκές αρχές πάντα σε έργο. Αυτό ισχύει όχι μόνο στο Φυσικό Επίπεδο, αλλά για το Διανοητικό και ακόμη και το Πνευματικό Επίπεδο. Στο Φυσικό Επίπεδο, η Αρχή εκδηλώνεται ως φύλο, στα υψηλότερα Επίπεδα λαμβάνουν υψηλότερες μορφές, αλλά η αρχή είναι πάντα η ίδια. Καμία δημιουργία, φυσική, διανοητική ή πνευματική, δεν είναι δυνατή χωρίς αυτήν την Αρχή. Μια κατανόηση των νόμων της θα ρίξει φως σε πολλές όψεις ενός θέματος που έχει περιπλέξει τα μυαλά των ανθρώπων. Η Αρχή του Γένους λειτουργεί πάντα στην κατεύθυνση της γέννησης, της αναγέννησης, και της δημιουργίας. Όλα, και κάθε πρόσωπο, περιλαμβάνουν τα δύο Στοιχεία ή τις Αρχές, ή αυτήν την μεγάλη Αρχή, μέσα σε αυτό, αυτόν ή αυτήν.
Κάθε Αρσενικό περιέχει και το Θηλυκό Στοιχείο, όπως κάθε Θηλυκό περιέχει και την Αρσενική Αρχή. Εάν θα κατανοούσατε τη φιλοσοφία της Νοητικής και Πνευματικής Δημιουργίας, Γέννησης, και Αναγέννησης, θα πρέπει να κατανοήσετε και να μελετήσετε αυτή την Ερμητική Αρχή. Περιέχει τη λύση πολλών μυστηρίων της Ζωής. Σας προειδοποιούμε ότι αυτή η αρχή δεν έχει καμία αναφορά σε ευρεία βάση, ολέθριες και υποβαθμισμένες λάγνες θεωρίες, διδασκαλίες και πρακτικές, οι οποίες διδάσκονται υπό τους πομπώδεις τίτλους, και που είναι ευτελισμός της μεγάλης φυσικής αρχής του Γένους.
Τέτοιες αναγεννήσεις βάσεων των αρχαίων κακόφημων μορφών φαλλισμού τείνουν να καταστρέψουν το μυαλό, το σώμα και την ψυχή, και η ερμητική φιλοσοφία έχει ηχήσει πάντα τη σημείωση προειδοποίησης ενάντια σε αυτές τις υποβιβασμένες διδασκαλίες που τείνουν προς τη σφοδρή επιθυμία, την ακολασία, και τη διαστροφή των αρχών της Φύσης. Εάν επιδιώκετε τέτοιες διδασκαλίες, πρέπει να πάτε αλλού για αυτές — Ο Ερμητισμός δεν περιέχει τίποτα για σας σύμφωνα με αυτές τις γραμμές. Στον καθαρό, όλα τα πράγματα είναι καθαρά στη βάση, όλα τα πράγματα είναι βάση.
To κυμβάλειον είναι αρχαίο κείμενο το οποίο λέγετε ότι προέρχεται από τον Ερμή τον τρισμέγιστο, μεγάλο δάσκαλο του εσωτερισμού . Λέγετε << τρισμεγιστος >> διότι σύμφωνα με τον μύθο έχει αφήσει τρεις φορές την ευτυχία και την ειρήνη των εσωτερικών κόσμων, για να ενσαρκωθεί και να βοηθήσει και να καθοδηγήσει τον άνθρωπο στον εσωτερικό δρόμο. Για αυτό και ταυτίζετε με τον αρχαίο Έλληνα θεό Έρμη ο οποίος ήταν και ο σύνδεσμος μεταξύ θεού και ανθρώπων [ ο αγγελιοφόρος των θεών ] Το κυμβαλειον διασώθηκε από << τρεις μύστες >> οι οποίοι ανέλαβαν αυτή η διδασκαλεία να φτάσει στους ανθρώπους . Λέγεται επίσης ότι το κυμβαλειον είναι ένα από τα λίγα χειρόγραφα τα οποία διασωθήκαν από την βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας πριν την καταστροφή.
Πηγή:
