Τετάρτη 16 Μαρτίου 2011

Μουσείο Αρχαίας Ελληνικής Τεχνολογίας


Το Μουσείο Αρχαίας Ελληνικής Τεχνολογίας λειτουργεί στο Κατάκολο του νομού Ηλείας, υπό την αιγίδα του Δήμου Πύργου και περιλαμβάνει 200 περίπου αξιόπιστα και λειτουργικά ομοιώματα μηχανισμών και επινοήσεων του αρχαιοελληνικού τεχνολογικού θαύματος κατόπιν έρευνας, μελέτης και κατασκευής του Κώστα Κοτσανά. Πρόκειται για την πλέον αξιόπιστη και πληρέστερη έκθεση του είδους της παγκοσμίως.
Τα εκθέματα (μερικά από τα οποία παρουσιάζονται στον ιστότοπο http://www.kotsanas.com/) συνοδεύονται από πλούσιο οπτικοακουστικό υλικό όπως επεξηγηματικές πινακίδες και γιγαντοαφίσες με πολλές πληροφορίες, αναλυτικά σχέδια, φωτογραφίες και πλήρεις βιβλιογραφικές αναφορές ενώ πολλά από τα εκθέματα είναι διαδραστικά. Υπάρχουν σταθμοί προβολής βίντεο και κινουμένων σχεδίων επίδειξης της λειτουργίας των μηχανισμών καθώς και προβολή ντοκυμαντέρ όπου ο εκθέτης εξηγεί τη λειτουργία και τη σημασία των μηχανισμών. Η έκθεση (ταξινομημένη σε ενότητες) ακολουθεί όλες τις σύγχρονες εκπαιδευτικές αντιλήψεις της Παιδαγωγικής και Μουσειακής Αγωγής ώστε να δρα πολυεπίπεδα ως προς το μέγεθος της αρχαίας ελληνικής τεχνολογικής σκέψης και τεχνικής τόσο στην εκπαιδευτική κοινότητα όλων των βαθμίδων όσο και στο ευρύτερο κοινό.
Πολλά από τα εκθέματα και τις μελέτες στις οποίες στηρίζεται η κατασκευή τους έχουν παρουσιαστεί σε δεθνή συνέδρια και εκθέσεις, ενώ έχουν πραγματοποιηθεί περιοδικές εκθέσεις του μουσείου στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Στόχος της έκθεσης είναι να κάνει γνωστές στο κοινό τις απίστευτες τεχνολογικές επιδόσεις των αρχαίων Ελλήνων δίνοντας τη δυνατότητα στους επισκέπτες να μάθουν ότι οι αρχαίοι Έλληνες:α) είχαν ανακαλύψει έναν «κινηματογράφο» ικανό να παρουσιάζει αυτόματα την πλοκή ενός μύθου με κινούμενη εικόνα και ήχο β) είχαν επινοήσει (για ψυχαγωγικό δυστυχώς μόνο σκοπό) αυτοκινούμενα οχήματα (αυτοκίνητα) με αυτόματη πλοήγηση, με κιβώτιο ταχυτήτων, υδραυλικές προγραμματιζόμενες βαλβίδες και άλλα περίπλοκα εξαρτήματα γ) χρησιμοποιούσαν λειτουργικά ρομπότ με σκοπό να τους υπηρετούν δ) είχαν ανακαλύψει την αρχή της ατμομηχανής π.χ. η «αιολόσφαιρα» του Ήρωνος με την προσθήκη (από τον ίδιο ή κάποιο μαθητή του) μιας τροχαλίας (για τη μετάδοση της κίνησης) θα είχε οδηγήσει (αν οι οικονομικοκοινωνικοπολιτικές συνθήκες της εποχής και η παρέμβαση των δήθεν «πρακτικότερων» Ρωμαίων το επέτρεπαν) στη Βιομηχανική Επανάσταση, 1500 χρόνια νωρίτερα, με απρόβλεπτες συνέπειες για την ανθρωπότητα, ε) χρησιμοποιούσαν πολύπλοκα μετρητικά όργανα ακριβείας που τους επέτρεπαν να υπολογίζουν τη διάμετρο της γης και την απόσταση ηλίου-γης ή να διανοίγουν σήραγγες χιλιομέτρων και από τις δυο πλευρές ενός βουνού στ) είχαν επινοήσει ευφυείς μηχανές με κερματοδέκτη ζ) χρησιμοποιούσαν πολύπλοκα ανυψωτικά μηχανήματα ικανά να οικοδομούν πανύψηλα κτίσματα με ολιγάριθμο προσωπικό η) διέθεταν ωρολόγια (και ξυπνητήρια) ικανά να λειτουργούν αυτόματα και αδιάκοπα χωρίς ανθρώπινη παρέμβαση, κ.ά.
Επίσης η έκθεση αυτή αποτελεί άλλη μια ευκαιρία να καταρριφθούν ανυπόστατες απόψεις μερικών ερευνητών για τη δήθεν έλλειψη «τεχνοφιλίας» από τους αρχαίους Έλληνες και την αποστροφή τους προς τις «βάναυσες» τέχνες. Π.χ πόσο έκπληκτοι νιώθουμε όλοι, μαθαίνοντας ότι η «αιολόσφαιρα» του Ήρωνος με την προσθήκη (από τον ίδιο ή κάποιο μαθητή του) μιας τροχαλίας (για τη μετάδοση της κίνησης) θα είχε οδηγήσει (αν οι οικονομικοκοινωνικοπολιτικές συνθήκες της εποχής στη Βιομηχανική Επανάσταση, 1500 χρόνια νωρίτερα, με απρόβλεπτες συνέπειες για την ανθρωπότητα.
Τα έργα είναι ταξινομημένα σε ενότητες και η περιήγηση περιλαμβάνει:
α) την ενότητα των 27 αρχαιοελληνικών ρολογιών όπου δεσπόζουν το ξυπνητήρι του Πλάτωνος και το θαυμαστό αυτόματο ρολόι του Κτησίβιου (ένα θαύμα του αυτοματισμού)
β) την ενότητα με τα καταπληκτικά «μαγικά» αυτόματα των Αλεξανδρινών Μηχανικών και την επιβλητική σε φυσικό μέγεθος «αυτόματη υπηρέτρια» (το πρώτο λειτουργικό ρομπότ της ιστορίας)
γ) τις ενότητες με το σταθερό και το κινητό αυτόματο θέατρο του Ήρωνος (δηλ. τον «κινηματογράφο» και το «αυτοκίνητο - κουκλοθέατρο» των αρχαίων Ελλήνων αντίστοιχα), δ) την ενότητα με τις εφευρέσεις του Αρχιμήδη (του σπουδαιότερου επιστήμονα όλων των εποχών),
ε) την ενότητα με τις εντυπωσιακές τηλεπικοινωνίες των αρχαίων Ελλήνων αλλά και τις μεθόδους κρυπτογράφησης,
στ) την ενότητα με την αγροτική, την υφαντική και την αθλητική αρχαιοελληνική τεχνολογία όπου εντυπωσιάζουν ο «αργαλειός της Πηνελόπης» και η «ύσπληγα» δηλ. ο μηχανισμός της αποφυγής της πρόωρης εκκίνησης των αθλητών (σε φυσικό μέγεθος και τα δύο),
ζ) την ενότητα με τις μεθόδους οικοδόμησης του αρχαιοελληνικού αρχιτεκτονικού θαύματος όπου εντυπωσιάζουν οι κάθε είδους γερανοί,
η) την ενότητα με τους επικουρικούς μηχανισμούς του αρχαιοελληνικού θεάτρου («από μηχανής θεός», «περίακτοι», «εκκύκλημα», κ.ά.),
θ) την ενότητα με τα όργανα, τα εργαλεία και τα μηχανήματα των αρχαίων Ελλήνων (οδόμετρο, τόρνος, κ,ά)
ι) την ενότητα με την υδραυλική και αγροτική τεχνολογία τους,
ια) την ενότητα με την αρχαιοελληνική πολιορκητική τεχνολογία (τα «τεθωρακισμένα» και το «πυροβολικό» των αρχαίων Ελλήνων, όπως η ελέπολις του Επιμάχου, η χελώνη και το τρύπανο του Διάδη, ο πολυβόλος καταπέλτης του Διονυσίου, κ.ά. και τέλος
ιβ) η ενότητα με τη αρχαιοελληνική ναυπηγική τεχνολογία όπου παρουσιάζεται η ιστορική εξέλιξη των ελληνικών πλεούμενων (π.χ. μονόξυλο, παπυρέλλα, ολκάς, πεντηκόντορος, διήρης, τριήρης, κ.ά.).

Το Μουσείο Αρχαίων Ελληνικών Μουσικών Οργάνων και Παιχνιδιών λειτουργεί δίπλα στο Μουσείο Αρχαίας Ελληνικής Τεχνολογίας και περιλαμβάνει 42 αρχαιοελληνικά μουσικά όργανα συνοδευμένα με λεπτομερείς περιγραφές και διαγράμματα κατόπιν έρευνας, μελέτης και κατασκευής του Κώστα Κοτσανά. Τα όργανα (μερικά από τα οποία παρουσιάζονται στον ιστότοπο http://www.kotsanas.com/) είναι πλήρως λειτουργικά και η κατασκευή τους βασίζεται στην αρχαία ελληνική γραμματεία και τις αγγειογραφικές απεικονίσεις.
Μερικά από τα εκθέματά της είναι: το μονόχορδο, ο ελικώνας και το σύντονο του Πυθαγόρα, με τα οποία ο σπουδαίος φιλόσοφος μελέτησε τις μουσικές κλίμακες και απέδειξε τις μαθηματικές σχέσεις που τις καθορίζουν. Η λύρα του Ερμή, το πρώτο έγχορδο όργανο με ηχείο από καύκαλο χελώνας και δέρμα βοδιού, βραχίονες από κέρατα κατσίκας και χορδές από έντερα προβάτου. Η μεγαλοπρεπής κιθάρα του Απόλλωνα, ένα τεχνολογικά πολύπλοκο όργανο με εξισορροπητικά βάρη, έκκεντρα περιστρεφόμενες προεξοχές τεζαρίσματος και χαλάρωσης των χορδών, ελαστικό υποστηρικτικό μηχανισμό για κυματιστό ήχο και μια ρυθμιζόμενη γέφυρα αλλαγής των μουσικών φθόγγων. Η πανδούρα, ο πρόγονος όλων των σύγχρονων εγχόρδων με τάστα (όπως το λαούτο, το μπουζούκι, ο μπαγλαμάς, κ.ά.). Η περίφημη ομηρική φόρμιγγα και η αρχαϊκή κιθάρα, η διονυσιακή βάρβιτος, η κιθάρα του Ορφέα, η πηκτίς της Σαπφώς, το τρίγωνο, η σαμβύκη, ο ελικών του Πτολεμαίου κ.ά. συμπληρώνουν τα έγχορδα αρχαιοελληνικά όργανα. Ο αυλός, ο δίαυλος, ο άσκαυλος, η σύριγξ του Πανός, η σάλπιγξ, το τύμπανο και το ρόπτρο, τα κύμβαλα, τα κρόταλα, το σείστρο, το κρουπέζιο, η ψιθύρα και το χαλκεόφωνο είναι μερικά από τα πνευστά και κρουστά . Τέλος η επιβλητική ύδραυλις του Κτησιβίου, το πρώτο παγκοσμίως πληκτροφόρο όργανο, δεσπόζει στο τέλος της έκθεσης, από την οποία οι επισκέπτες μπορούν να ακούσουν το τραγούδι του Σείκιλου, το αρχαιότερο πλήρως σωζόμενο αρχαιοελληνικό μουσικό κείμενο.
Πληροφορίες και για τα δύο μουσεία:

Τα δύο μουσεία βρίσκονται στην είσοδο του Κατακόλου, και απέχουν περίπου 50 μέτρα μεταξύ τους. Δίπλα ακριβώς από το μουσείο αρχαίας Ελληνικής τεχνολογίας, υπάρχει άνετος χώρος στάθμευσης.
Το κλείσιμο επισκέψεων γίνεται με τηλεφωνική επικοινωνία στο τηλέφωνο 6942420157

Τρίτη 15 Μαρτίου 2011

Το Πολυδιαστατικό σύμπαν


Υπάρχουν πάρα πολλά σύμπαντα, χωρίς όμως να τα βλέπουμε, δεν αντιλαμβανόμαστε ότι πιθανότατα ζούμε σε δέκα διαστάσεις, ενώ δεν αποκλείεται στο μέλλον να δημιουργούμε σύμπαντα στο εργαστήριο! Ο Δημήτρης Νανόπουλος, καθηγητής Φυσικής του πανεπιστημίου του Τέξας A&M (ΗΠΑ) και μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, μίλησε την Τετάρτη 10/03, στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, για το πείραμα του Μεγάλου Επιταχυντή Αδρονίων του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Πυρηνικών Ερευνών(CERN) και την πειραματική διερεύνηση της ύπαρξης του Πολυσύμπαντος. Ο κ. Νανόπουλος παρουσίασε μερικές νέες επιστημονικές ιδέες που ανέπτυξε πρόσφατα με την ερευνητική ομάδα του στο αμερικανικό πανεπιστήμιο και οι οποίες δίνουν μια συγκεκριμένη μορφή στην έννοια του Πολυσύμπαντος. Σύμφωνα με τις μελέτες αυτές, εκτιμάται, με βάση μαθηματικές εξισώσεις, ότι είναι δυνατό να υπάρχουν δέκα εις την πεντακοσιοστή σύμπαντα (ο αριθμός 10 με εκθέτη τον αριθμό 500!), σύμφωνα με τη θεωρία της Υπερσυμμετρίας (SUSY) και των Υπερχορδών, η οποία προβλέπει ότι, εκτός από τις γνωστές τέσσερις "μεγάλες" διαστάσεις -τρεις του χώρου (μήκος, πλάτος, ύψος) και ο χρόνος- υπάρχουν ακόμα έξι ή επτά, που βρίσκονται "διπλωμένες" σε τρομερά μικρό χώρο, ανεβάζοντας σε 10 ή 11 τον συνολικό αριθμό των διαστάσεων. "Ζούμε σε δέκα διαστάσεις, αλλά δεν το αντιλαμβανόμαστε" είπε ο κ. Νανόπουλος. Ο κ. Νανόπουλος είπε ακόμα ότι Το ένα σύμπαν "γεννάει" το άλλο, μέσα σε μια αέναη διαδικασία παραγωγής συμπάντων, η οποία, όπως είπε, καταργεί την έννοια της αρχής και του τέλους του χρόνου. Σύμφωνα με τον έλληνα φυσικό, η Γη αργά ή γρήγορα "δύσκολα θα αντέξει" στα προβλήματά της, γι' αυτό είναι ανάγκη να προετοιμαστεί η μετοίκηση της ανθρωπότητας σε άλλους πλανήτες. Η δήλωση του αυτή βρίσκει σύμφωνους πολλούς ακόμη επιστήμονες. Τέλος, ο κ. Νανόπουλος είπε ακόμα ότι ο ήλιος κάποτε θα "σβήσει", όμως το σύμπαν μας, που συνεχώς διαστέλλεται, είναι "ανοιχτό", συνεπώς ποτέ δεν θα "πεθάνει", ενώ είναι πιθανό να κάνει "μετάβαση" σε ένα άλλο σύμπαν-φυσαλίδα.
http://www.cosmo.gr/
http://visaltis.blogspot.com

Έλληνας ευπατρίδης ανατρέπει με την προσφορά του την απόφαση της υπουργού Παιδείας να κλείσει την ελληνική βιβλιοθήκη στα Πομακοχώρια


Επιστολή στην κ. Διαμαντοπούλου που οφείλει να απαντήσει:
Ένας ευπατρίδης Έλληνας κάνει τη δική του προσφορά για να ικανοποιηθεί το αίτημα των Πομάκων, που τους οδηγήσαμε στην τουρκική παιδεία…
Το κείμενο της επιστολής προς την υπουργό Παιδείας Άννα Διαμαντοπούλου είναι λιτό, αλλά ουσιαστικό και αποτυπώνει την αξία της προσφοράς των Ελλήνων που έχουν και συναισθάνονται το χρέος τους τώρα που το έθνος αδυνατεί να καλύψει τις υποχρεώσεις του σε ευαίσθητες περιοχές της πατρίδας μας. Πολύ απλά, μέσα από μία παράγραφο ο Πρόδρομος Εμφιετζόγλου τα λέει όλα. Διατυπώνει την πρόθεσή του να παραμείνει ανοικτή η βιβλιοθήκη και να αποτελεί την κιβωτό γνώσης και ελληνικής παιδείας για τα Πομακόπουλα της περιοχής τα οποία εντάσσονται στην τουρκόφωνη παιδεία, αλλά δε θα πρέπει να αποκόψουν τον ομφάλιο λώρο με την ελληνική εκπαίδευση και γνώση που παρέχει με το έργο της και μέσα από ειδικά προγράμματα η δημόσια βιβλιοθήκη της Μύκης Νομού Ξάνθης. Τη δημοσιεύουμε αυτούσια μήπως και βρει η χειρονομία αυτή μιμητές, για να φανεί ότι υπάρχουν ψυχωμένοι Έλληνες, αλλά και για να δούμε τα αντανακλαστικά του ελληνικού κράτους που παίρνει αποφάσεις πολλές φορές εντελώς απερίσκεπτα. Η βιβλιοθήκη δεν πρέπει να κλείσει.
“Προς υπουργείο Παιδείας κα. Άννα Διαμαντοπούλου
Κυρία υπουργέ, Πληροφορήθηκα από τον τύπο ότι κλείνει η Βιβλιοθήκη Μύκης – η μόνη ελληνική βιβλιοθήκη στα Πομακοχώρια της Ξάνθης – για λόγους οικονομικούς. Σας γνωρίζω ότι αναλαμβάνω τα έξοδα λειτουργίας και συντήρησης της εν λόγω βιβλιοθήκης για όσο διάστημα απαιτείται, μέχρι και 10 χρόνια.
Εν αναμονή της απαντήσεώς σας.
Με τιμή
Πρόδρομος Εμφιετζόγλου».
http://www.antibaro.gr

Δευτέρα 14 Μαρτίου 2011

Αναγνώριση και θύμηση


Μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τη ζωή χωρίς όραση ή ακοή — μερικές φορές, μάλιστα, σε ακραίες περιπτώσεις, χωρίς και τα δυο. Ωστόσο, ένας άνθρωπος χωρίς μνημονικό δε θα μπορούσε να ζήσει σχεδόν καθόλου, τουλάχιστο με την ουσιαστική έννοια του όρου. Δε θα μπορούσε να μάθει τίποτα ούτε να προοδεύσει σε οποιονδήποτε τομέα, αλλά θα ζούσε για πάντα σε νηπιακή κατάσταση, μόνιμα εξαρτημένος από τους άλλους. Όμως, όταν μιλάμε για τη μνήμη, τι ακριβώς εννοούμε;
Με τον όρο μνήμη, λοιπόν, εννοούμε τη διαδικασία με την οποία οι άνθρωποι αποθηκεύουν κάποιες πληροφορίες κι έπειτα, όποτε χρειαστεί, τις ανασύρουν στην επιφάνεια και τις χρησιμοποιούν. Στην πραγματικότητα, η λέξη "μνήμη" αναφέρεται σε δύο διαδικασίες και ένα γεγονός. Η μία διαδικασία είναι ότι πρώτα μαθαίνουμε κάτι, κι η δεύτερη ότι το θυμόμαστε. Το γεγονός είναι η αλλαγή που πραγματοποιείται στον εγκέφαλο, όταν μαθαίνουμε κάτι. Παρά τα τόσα χρόνια πειραματισμού και μελέτης γύρω από την υφή του εγκεφάλου και τη συμπεριφορά ανθρώπων και ζώων, η αλλαγή αυτή εξακολουθεί να παραμένει ένα μυστήριο: ακόμα δεν ξέρουμε τι συμβαίνει μέσα σ' έναν άνθρωπο όταν ξυπνούν οι αναμνήσεις, ή όταν θυμάται κάποιο συγκεκριμένο γεγονός. Ωστόσο, γνωρίζουμε αρκετά πράγματα για τις διαδικασίες της μάθησης και του μνημονικού. Γνωρίζουμε, λόγου χάρη, πως η επανάληψη βοηθάει τους ανθρώπους να θυμούνται. Επίσης, γνωρίζουμε τη διαφορά ανάμεσα στην "αναγνώριση" και τη "θύμηση". Η αναγνώριση (το γεγονός, δηλαδή, ότι θυμόμαστε κάτι όταν το βλέπουμε, το ακούμε, το αγγίζουμε, το μυρίζουμε ή το γευόμαστε) είναι απείρως ευκολότερη από τη θύμηση (να θυμόμαστε, δηλαδή, κάτι, χωρίς να υπάρχει οποιοσδήποτε υπαρκτός, απτός ερεθισμός). Η ανάπτυξη της μνήμης Πότε αρχίζει να αναπτύσσεται η μνήμη στα μωρά; Είναι ολοφάνερο πως ακόμα και πολύ μικρά μωρά, έχουν τη δύναμη της αναγνώρισης.
Πειράματα έδειξαν ότι μωρά που δεν έχουν ακόμα συμπληρώσει μια εβδομάδα ζωής, αναγνωρίζουν τη φωνή της μητέρας τους και τη μυρωδιά από το γάλα της. Μελέτες σε λίγο μεγαλύτερα μωρά, έδειξαν ότι στους δύο μήνες τα μωρά έχουν αναπτύξει αξιόλογη ικανότητα να θυμούνται όσα έμαθαν, ενώ στους τρεις μήνες θυμούνται για πολύ περισσότερο χρόνο.Σε μια μελέτη μωρών ηλικίας από δύο έως τεσσάρων μηνών, πάνω από την κούνια κάθε μωρού κρέμασαν ένα κινητό παιχνιδάκι και το συνέδεσαν ύστερα, με μια κορδέλα, από το ένα πόδι του μωρού. Ακόμα και τα πιο μικρά μωρά, σύντομα έμαθαν πως μόλις κλοτσούσαν, το παιχνιδάκι κινιόταν. Στη συνέχεια, οι ερευνητές απομάκρυναν το παιχνίδι. Λίγο αργότερα το κρέμασαν πάλι πάνω από την κούνια του μωρού και περίμεναν να δουν αν το μωρό θα κλοτσούσε, με τρόπο που θα έδειχνε πως αναγνώριζε το παιχνίδι κι ότι θυμόταν τι έπρεπε να κάνει για να το κινήσει. Ανακάλυψαν ότι στους δύο μήνες, τα μωρά θυμούνταν για μια περίοδο τριών ημερών κι ότι σε ηλικία τριών μηνών, θυμούνταν για μια εβδομάδα. Οι ερευνητές προχώρησαν ακόμα περισσότερο, με ένα πείραμα που τα αποτελέσματα του θα αποκάλυπταν κι άλλα πράγματα για τις ικανότητες των μωρών. Μωρά δύο μηνών, αφού έμαθαν πρώτα την κίνηση της κλοτσιάς, έμειναν "ελεύθερα" για δεκαοχτώ ημέρες κι ύστερα συνδέθηκαν ξανά με το παιχνίδι. Στην αρχή, δεν αντέδρασαν καθόλου. Κάποιος κίνησε από πάνω τους το παιχνίδι και τότε, μετά από μερικές στιγμές, άρχισαν να κλοτσούν με δύναμη και ενθουσιασμό. Οι αναμνήσεις υπήρχαν, αλλά τα μωρά χρειάζονταν κάποια υπενθύμιση για να τις ανακαλέσουν. Και οι γονείς έχουν αναφέρει πολλά παραδείγματα, συμπεριφοράς των μωρών τους, που μοιάζουν να υποδηλώνουν ότι τα μωρά θυμούνται ορισμένα περιστατικά του παρελθόντος. Φαίνεται πως τα μωρά έχουν πλουσιότερες αναμνήσεις μέσα στο περιβάλλον του σπιτιού τους απ' αυτές που δείχνουν στο εργαστήριο, κι αυτό δεν είναι διόλου παράξενο. Μωρά ηλικίας από εφτά μέχρι έντεκα μηνών, θυμούνται την ώρα του φαγητού τους, τη διαδικασία του μπάνιου και του ύπνου, τα αγαπημένα τους παραμύθια, ακόμα και μερικά παιχνίδια. Σε ηλικία οχτώ μηνών, το μωρό δείχνει ότι θυμάται κάπως ένα αντικείμενο που ούτε το βλέπει ούτε το αγγίζει — μπορεί να αναζητάει, λόγου χάρη, κάποιο χαμένο παιχνίδι στο σημείο που το φυλάει συνήθως η μητέρα του. Εννέα μηνών, δείχνει πια αδιαμφισβήτητα να θυμάται πως όταν έρχεται η μπέιμπι-σίτερ φεύγουν οι γονείς του, ή ότι την τελευταία φορά που επισκέφθηκε τον παιδίατρο γνώρισε κάποια οδυνηρή εμπειρία. Τι είναι αυτό που βοηθάει τα μωρά να θυμούνται Φυσικά, στα περισσότερα μωρά που ζουν μια φυσιολογική ζωή, η μνήμη αναπτύσσεται χωρίς να έχει ανάγκη κάποιας συγκεκριμένης στρατηγικής από μέρους των γονιών. Ωστόσο, θα ήταν ενδιαφέρον να παρατηρήσετε ποια πράγματα κυρίως θυμάται το μωρό σας, και τι είναι αυτό που το βοηθάει να θυμάται.Κάτι που βοηθάει πολύ τα παιδιά να θυμούνται - όπως όλους μας άλλωστε - είναι η επανάληψη. Ακούν πολλές φορές συνέχεια το όνομα τους κι έτσι μαθαίνουν να το αναγνωρίζουν. Ευκολότερα θυμούνται τα μωρά κάτι με το οποίο έρχονται σε σωματική επαφή, παρά κάτι που παρατηρούν από μακριά και παθητικά. Επιπλέον, πιο εύκολα εντυπώνεται στη μνήμη τους ένα αντικείμενο ή μια εμπειρία που το βιώνουν με περισσότερες από μία αισθήσεις, παρά εκείνο που το προσεγγίζουν με μια μονάχα αίσθηση. Έτσι, καλύτερα θυμούνται τα μωρά όσα μπορούν να αγγίζουν και να βλέπουν ταυτόχρονα, παρά κάτι που μόνο βλέπουν —αν μπορούν να το ακούνε κιόλας, είναι ακόμα πιο βέβαιο ότι θα το θυμούνται. Μωρά και νήπια διευκολύνονται ακόμα περισσότερο, όταν μπορούν να φτιάξουν ένα νοερό χάρτη στον οποίο εντοπίζεται το γεγονός ή η πράξη. Μέσα στη γνώριμη ρουτίνα του σπιτιού, θα θυμούνται το μπάνιο ή την κούνια τους, καθώς και τα παιχνίδια ή τις δραστηριότητες που συνοδεύουν την ώρα του μπάνιου ή του ύπνου. Για να ανακεφαλαιώσουμε: στα μωρά, όπως και στους ενήλικες, η μνήμη δεν μπορεί να ερευνηθεί απομονωμένη από άλλες φυσικές λειτουργίες. Υπάρχει αλληλεπίδραση ανάμεσα σ' αυτό που έγινε, σ' αυτό που κατάλαβε το μωρό και σ' αυτό που θεώρησε σημαντικό και ενδιαφέρον.
mother .gr

Ο Τζίμης Πανούσης σχολιάζει το νόμο-έκτρωμα που ετοιμάζει ο υπουργός Δικαιοσύνης

http://www.youtube.com/watch?v=5cDOMGATO18&feature=player_embedded

Τι θα πει φως


Η καρδιά σμίγει ό,τι ο νους χωρίζει, ξεπερνάει την παλαίστρα της ανάγκης και μετουσιώνει το πάλεμα σε αγάπη...
Τι θα πει ευτυχία ;
Να ζεις όλες τις δυστυχίες.
Τι θα πει φως;
Να κοιτάς με αθόλωτο μάτι όλα τα σκοτάδια.
Ασκητική
Νίκος Καζαντζάκης

Κυριακή 13 Μαρτίου 2011

Η χαρακτηροδομή των παιδιών τού μέλλοντος θα καθορίσει τη μοίρα τής ανθρωπότητας


Ο τρόπος που ερχόμαστε στον κόσμο διαμορφώνει τον τρόπο που θα ζήσουμε αργότερα σε αυτόν. Με ποσοστά που αγγίζουν στο 100% ανθρωπολόγοι έχουν τη δυνατότητα να προβλέψουν τη φύση τής κοινωνίας – βίαιη ή ειρηνική – από τον τρόπο που γεννιούνται τα παιδιά. Ωστόσο, η φύση τού φυσικού τοκετού έχει μικρή σχέση με τη μοντέρνα εκδοχή της, όπως εμφανίζεται από τις ποικίλες οργανώσεις και ατομικές πρωτοβουλίες, επειδή αγνοούνται τα βασικότερα δεδομένα.
Αυτά είναι οι ανακαλύψεις τού Ράιχ για τη σωματική και χαρακτηρολογική θωράκιση, που δεν επιτρέπει στο είδος μας να έχει φυσικό τοκετό, επειδή απλούστατα η φύση μας είναι βαριά διαταραγμένη, γεγονός που παρεμβαίνει στη φυσική διαδικασία τού τοκετού, μετατρέποντας την έκφραση “φυσικός τοκετός” σε γκροτέσκα παραλλαγή και σε μια ακόμα τραυματική διαδικασία για το νεογνό και την εγκυμονούσα.
Όταν είχα την τύχη να παρακολουθήσω τη διάλεξη στα ελληνικά, τής ψυχιάτρου – νευρολόγου Θεοδότας Χασάπη, (η οποία δίνει σχεδόν την ίδια διάλεξη στην έδρα τού Αμερικανικού Κολεγίου τής Οργονομίας στις ΗΠΑ), έμεινα κατάπληκτος για την παντελή άγνοια αυτών των κινημάτων γύρω από το τι πραγματικά είναι φυσικός τοκετός και την απίστευτη έλλειψη επαφής που τα διακρίνει για τις πραγματικές ανάγκες τής εγκυμονούσας και τού νεογνού, οι οποίες είναι πολύ πέρα από τον τοκετό στο σπίτι με μια μαία ή τον τοκετό σε ειδικά διαμορφωμένους χώρους κλινικών ή νοσοκομείων.
Δυστυχώς έχουμε ακόμα πολύ δρόμο να βαδίσουμε για να βρεθούμε στη θέση να φέρνουμε στον κόσμο παιδιά, που δεν θα έχουν στο σώμα και την ψυχή τους τα σημάδια τής βίας και τής έλλειψης επαφής, αλλά μόνο το βάλσαμο τής αγάπης. Όπως είχε πει ο εξαιρετικά διάσημος για τις ανακαλύψεις του, σχετικά με τον τοκετό, Μισέλ Οντάν, “είναι αδύνατο να γεννιούνται παιδιά με αγάπη, όταν οι μητέρες δεν εκκρίνουν την ορμόνη τής αγάπης”. Ακόμα και αν τα παιδιά γεννιούνται “φυσικά” στο σπίτι ή σε χώρους “φυσικού” τοκετού, θα πρόσθετα.
Δυστυχώς, ακόμα και ο Οντάν βρίσκεται μακριά από τις αναγκαίες προϋποθέσεις που θα επιτρέψουν στις μητέρες να εκκρίνουν τις ορμόνες τής αγάπης, επειδή η έκκρισή τους δεν είναι μηχανιστική διαδικασία, αλλά συμμετοχή ολόκληρης τής ψυχοσωματικής δομής, μια συμμετοχή, για την οποία ο Οντάν φαίνεται να αγνοεί σε σημαντικό βαθμό, ότι τίθενται αξεπέραστα εμπόδια από τη θωράκιση, αν και έχει δηλώσει, πως το σημαντικότερο βιβλίο τού 20ού αιώνα είναι “Η δολοφονία τού Χριστού” τού Βίλχελμ Ράιχ.
Ωστόσο, ο Οντάν έγραψε πρόσφατα ένα θαυμάσιο βιβλίο με τίτλο: “The Functions of the Orgasms”, αφιερωμένο στον Ράιχ και στη συγκλονιστική ανακάλυψή του για το ανακλαστικό τού οργασμού, (όπως περιγράφεται στο βιβλίο τού Ράιχ “Η λειτουργία τού οργασμού”). Τα ερωτήματα που θέτει ο Οντάν με βάση τις ανακαλύψεις, τις έρευνες και την τεράστια εμπειρία του, είναι συγκλονιστικά, επειδή αγγίζουν το μέλλον μας. Η ανησυχία του ότι ο κόσμος μας χωρίζεται πλέον σε πολλούς που είναι γεννημένοι χωρίς τις ορμόνες τής αγάπης και τη δυνατότητα τής βαθιάς ανθρώπινης επαφής (ένα είδος ανθρώπινων ρομποκόπ θα έλεγα) και σε λίγους που έχουν γεννηθεί με τις ορμόνες τής αγάπης και την ικανότητα τής βαθιάς επαφής, δημιουργεί το αναπόφευκτο ερώτημα εάν είναι δυνατό να επιβιώσει ο κόσμος μας με όλους εμάς, τους στερημένους ανθρώπους που αποτελούμε την πλειοψηφία.
Η άποψη τού Ράιχ διαμορφωμένη εδώ και περισσότερο από μισό αιώνα ήταν ότι “η χαρακτηροδομή των παιδιών τού μέλλοντος θα καθορίσει τη μοίρα τής ανθρωπότητας “. Αυτή η άποψη απαντά ευθέως στο ερώτημα τού Οντάν δημιουργώντας την επιτακτική ανάγκη για ευρύτερη συνειδητοποίηση τής υπάρχουσας αρνητικής για τη ζωή κατάστασης. Με μια τέτοια συνειδητοποίηση μπορεί να υπάρξει ευρεία αλλαγή στον τρόπο που γεννάμε τα παιδιά μας και στον τρόπο που τα μεγαλώνουμε.
Πιστεύω ότι εάν δεν αλλάξουν τα πάντα σε αυτό το χώρο, εάν δεν γίνουν ευρέως γνωστές οι ανακαλύψεις τού Ράιχ για το πώς διαταράσσεται η δυνατότητα τής αγάπης και τής επαφής κατά τον τοκετό και στη συνέχεια, εάν με άλλα λόγια δεν σπάσει αυτή η “καταραμένη” αλυσίδα τής θωράκισης, που μεταβιβάζεται από γενιά σε γενιά, το τρένο τού κόσμου μας κινείται με ιλιγγιώδη ταχύτητα προς την άβυσσο.
Χρήστος Μουσουλιώτης
http://yperthesi.wordpress.com/

Παρασκευή 11 Μαρτίου 2011

Όταν οι άνθρωποι απαρνούνται τη βούλησή τους


«Μισώ τους αδιάφορους. Πιστεύω ότι το να ζεις σημαίνει να εντάσσεσαι κάπου. Όποιος ζει πραγματικά δεν μπορεί να μην είναι πολίτης και ενταγμένος. Η αδιαφορία είναι αβουλία, είναι παρασιτισμός, είναι δειλία, δεν είναι ζωή. Γι’ αυτό μισώ τους αδιάφορους.
Η αδιαφορία είναι το νεκρό βάρος της ιστορίας. Η αδιαφορία δρα δυνατά πάνω στην ιστορία. Δρα παθητικά, αλλά δρα. Είναι η μοιρολατρία. Είναι αυτό που δεν μπορείς να υπολογίσεις. Είναι αυτό που διαταράσσει τα προγράμματα, που ανατρέπει τα σχέδια που έχουν κατασκευαστεί με τον καλύτερο τρόπο. Είναι η κτηνώδης ύλη που πνίγει την ευφυΐα. Αυτό που…συμβαίνει, το κακό που πέφτει πάνω σε όλους, συμβαίνει γιατί η μάζα των ανθρώπων απαρνείται τη βούλησή της, αφήνει να εκδίδονται νόμοι που μόνο η εξέγερση θα μπορέσει να καταργήσει, αφήνει να ανέβουν στην εξουσία άνθρωποι που μόνο μια ανταρσία θα μπορέσει να ανατρέψει. Μέσα στη σκόπιμη απουσία και στην αδιαφορία λίγα χέρια, που δεν επιτηρούνται από κανέναν έλεγχο, υφαίνουν τον ιστό της συλλογικής ζωής, και η μάζα είναι σε άγνοια, γιατί δεν ανησυχεί. Φαίνεται λοιπόν σαν η μοίρα να συμπαρασύρει τους πάντες και τα πάντα, φαίνεται σαν η ιστορία να μην είναι τίποτε άλλο από ένα τεράστιο φυσικό φαινόμενο, μια έκρηξη ηφαιστείου, ένας σεισμός όπου όλοι είναι θύματα, αυτοί που τον θέλησαν κι αυτοί που δεν τον θέλησαν, αυτοί που γνώριζαν κι αυτοί που δεν γνώριζαν, αυτοί που ήταν δραστήριοι κι αυτοί που αδιαφορούσαν. Κάποιοι κλαψουρίζουν αξιοθρήνητα, άλλοι βλαστημάνε χυδαία, αλλά κανείς ή λίγοι αναρωτιούνται: αν είχα κάνει κι εγώ το χρέος μου, αν είχα προσπαθήσει να επιβάλλω τη βούλησή μου, θα συνέβαινε αυτό που συνέβη;Μισώ τους αδιάφορους και γι’ αυτό: γιατί με ενοχλεί το κλαψούρισμά τους, κλαψούρισμα αιωνίων αθώων. Ζητώ να μου δώσει λογαριασμό ο καθένας απ’ αυτούς με ποιον τρόπο έφερε σε πέρας το καθήκον που του έθεσε και του θέτει καθημερινά η ζωή, γι’ αυτό που έκανε και ειδικά γι’ αυτό που δεν έκανε. Και νιώθω ότι μπορώ να είμαι αδυσώπητος, ότι δεν μπορώ να χαλαλίσω τον οίκτο μου, ότι δεν μπορώ να μοιραστώ μαζί τους τα δάκρυά μου.Είμαι ενταγμένος, ζω, νιώθω ότι στις συνειδήσεις του χώρου μου ήδη πάλλεται η δραστηριότητα της μελλοντικής πόλης, που ο χώρος μου χτίζει. Και μέσα σ’ αυτήν την πόλη η κοινωνική αλυσίδα δεν βαραίνει τους λίγους, μέσα σ’ αυτήν κάθε συμβάν δεν οφείλεται στην τύχη, στη μοίρα, μα είναι ευφυές έργο των πολιτών. Δεν υπάρχει μέσα σ’ αυτήν κανείς που να στέκεται να κοιτάζει από το παράθυρο ενώ οι λίγοι θυσιάζονται, κόβουν τις φλέβες τους. Ζω, είμαι ενταγμένος. Γι’ αυτό μισώ αυτούς που δεν συμμετέχουν, μισώ τους αδιάφορους».
11 Φλεβάρη 1917
Mετάφραση: Τόνια Τσίτσοβιτς*Ο Αντόνιο Γκράμσι (Antonio Gramsci, Άλες Σαρδηνίας, 23 Ιανουαρίου 1891 — Ρώμη, 27 Απριλίου 1937) ήταν Ιταλός συγγραφέας, πολιτικός και πολιτικός επιστήμονας.
http://skeftikos.blogspot.com

Πέμπτη 10 Μαρτίου 2011

Παιχνίδια με αριθμούς...


Έχετε δανείσει 100 ευρώ σε έναν με μισθό 100 ευρώ και 500 ευρώ σε κάποιον με μισθό 1000 ευρώ. Ο πρώτος σας χρωστάει το 100% του μισθού του, ενώ ο δεύτερος σας χρωστάει το 50% του μισθού του. Βάσει ποιας λογικής θα κυνηγούσατε τον πρώτο που αδυνατεί να πληρώσει το χρέος του και θα αφήνατε τον δεύτερο που ΜΠΟΡΕΙ να πληρώσει; Γιατί προσπαθείτε να πάρετε τα 100 και όχι τα 500;
Αυτό ακριβώς είναι που συμβαίνει με το ΔΝΤ.
Είδα στο διαδίκτυο τον κατάλογο με τα χρέη όλων των χωρών της γης. Ενδεικτικά:
-Η Γερμανία με 5 τρις έλλειμμα έχει χρέος στο 155% του ΑΕΠ της.
-Η Γαλλία πάλι με 5 τρις έχει χρέος στο 188% του ΑΕΠ της.
-ΟΙ ΗΠΑ με 13 τρις έλλειμμα έχει χρέος στο 94% του ΑΕΠ της.
Οπότε είναι προφανές ότι δεν έχει τόση σημασία το μέγεθος του χρέους όσο το ποσοστό του επί του ακαθαρίστου εθνικού προϊόντος.
Μετά από μερικές ματιές στον πίνακα προκύπτουν κάποιες απορίες:
Ερώτηση 1. Πως γίνεται και ενώ το Λουξεμβούργο, η Αγγλία, η Ελβετία, το Βέλγιο, η Γαλλία, η Δανία και η Αυστρία έχουν ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ποσοστό χρέους από εμάς, αυτοί να ΜΗΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ σώσιμο, αλλά αντίθετα έρχονται να σώσουν εμάς;
Ερώτηση 2. Πως γίνεται το Αφγανιστάν με περίπου μισόν αιώνα συνεχείς πολέμους να έχει μόνο 23% του ΑΕΠ του χρέος, την στιγμή που ξέρουμε ότι ένας πόλεμος μερικών ημερών μπορεί να ” ξετινάξει” μία χώρα;
Ερώτηση 3. Πως γίνεται να χρωστάνε 29% το Κουβέιτ, 54% το Μπαχρέιν και τα Αραβικά εμιράτα 56% την στιγμή που είναι παγκόσμιοι προμηθευτές πετρελαίου;
Ερώτηση 4. Πως γίνεται στην Ελβετία με 271% χρέος, μία απλή καθαρίστρια σε νοσοκομείο (περίπου το 2000) να πληρώνεται με 2000 ευρώ μισθό όσα έπαιρνε την ίδια στιγμή (στα βρώμικα καρβουνο-εργοστάσια της ΔΕΗ) ένας «υψηλόμισθος» τεχνικός, ανώτερης στάθμης εκπαίδευσης, ενταγμένος στα υπερ-βαρέα/ανθυγιεινά με 25 χρόνια προϋπηρεσία;
Ερώτηση 5. Πως γίνεται η Νορβηγία με 143% χρέος να μην έχει πρόβλημα και να μην χρειάζεται σώσιμο ή περικοπές;
Ένα πραγματικό παράδειγμα από εκεί: Γνωστός μου μετακόμισε στην Νορβηγία πριν δύο χρόνια. Προσέξτε τώρα τι «έπαθε» εκεί:
α) Έπιασε δουλειά σε κουζίνα εστιατορίου σαν ανειδίκευτος και έπαιρνε 2.500 ευρώ τον μήνα μισθό!
β) Μετά τρεις μήνες στην δουλειά δήλωσε ότι ήταν «ψυχικά κουρασμένος» και του έδωσαν αμέσως άδεια 15 ημερών!
γ) Με τις επιστροφές φόρων (κάτι σαν το δικό μας δώρο) πήγε μαζί με την γυναίκα του στο Θιβέτ διακοπές.
δ) Τώρα είναι άνεργος (με την δικαιολογία ότι ΔΕΝ ΤΟΥ ΑΡΕΣΕ εκεί που δούλευε!) και για δύο χρόνια παίρνει 1700 ευρώ τον μήνα!
Ερώτηση 6. Γιατί οι παγκόσμιοι δανειστές δεν ανησυχούν μήπως χάσουν τα 13, 5 τρις που χρωστάνε οι ΗΠΑ, τα 2 τρις που χρωστάει το Λουξεμβούργο, τα 9 τρις που χρωστάει η Αγγλία (κλπ, κλπ) αλλά ανησυχούν για τα 500 δις που χρωστάμε εμείς;
Ερώτηση 7. Πως γίνεται και ολόκληρος ο πληθυσμός της γης χρωστάει το 98% των χρημάτων του;
Ερώτηση 8. Ποιοι έχουν τόσα πολλά ώστε να «αντέχουν» να δανείσουν τόσο πολύ χρήμα;
Ερώτηση 9. Πού τα βρήκαν τόσα χρήματα;
Ερώτηση 10. Γιατί τα χρήματά τους δεν συμμετέχουν στο ΑΕΠ της χώρας τους;
Τελικά μήπως τα στοιχεία αυτά δείχνουν ότι η παγκόσμια οικονομία δεν είναι παρά μία τεράστια φούσκα, ενώ το χρήμα είναι ψεύτικο, τυπωμένο στα άδυτα των πολυεθνικών τραπεζών μόνο και μόνο για να επιτευχθεί ένας παγκόσμιος έλεγχος;
Ολόκληρος ο κατάλογος με τα χρέη παγκοσμίως βρίσκεται εδώ: http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_countries_by_external_debt
www.olympia.gr

Τρίτη 8 Μαρτίου 2011

Μεταμφιεσμένοι Έλληνες


Ψάχνοντας κάτι παλιά δημοσιευμένα κείμενα στην εφημερίδα “ΤΟ ΚΕΝΤΡΙ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ” βρήκα και το παρακάτω. Μου άρεσε και το αναρτώ.
«Ακόμη και τούμπες είμαι πρόθυμος να κάνω προκειμένου να βοηθήσω την πατρίδα μου την Ελλάδα»!
Νίκος Παπανδρέου (αδελφός του ΓΑΠ)
Ποιά πατρίδα σου ρε Νίκο, πλάκα μας κάνεις;
Εγώ στο βιβλίο σου… «Η Ελλάδα αιμορραγεί» (Β τόμος σελ.379) άλλα διαβάζω σε μια επιστολή σου προς την φίλη σου Χριστίνα Βάρντ, όπου μεταξύ άλλων γράφεις:
«Δεν ξέρω εάν σου είπε ο Γουόλτερ για το υπόβαθρο μου.
Είμαι μισός Αμερικανός και μισός Έλληνας. Γεννημένος στο Σαν Φρανσίσκο, είμαι… μετανάστης στην Ελλάδα (…).
Ο παππούς μου και ο πατέρας μου είναι ίσως οι πιο διάσημοι και… κακόφημοι πολιτικοί στην Ελλάδα από το 1900.
Αυτή τη στιγμή ο πατέρας μου είναι επικεφαλής αυτής της καταραμένης χώρας σαν πρωθυπουργός , για μια ακόμη φορά.
Ο αδελφός μου είναι βουλευτής με το πνεύμα της δεκαετίας του 1960.
Η μητέρα μου προήδρευε σε διάφορες γυναικείες οργανώσεις.
Ο γαμπρός μου 100% είναι πολιτικός για τα πανηγύρια.
Περιστασιακά και εγώ στήνω μια παράσταση ως υιός του.
Είμαι ένας μεταμφιεσμένος Έλληνας με Αμερικανική καρδιά.»
Γεια σου ρε μεταμφιεσμένε Έλληνα…
Δε βαριέσαι…
Κι ο αδερφός σου μεταμφιεσμένος πρωθυπουργός είναι!
Χάρρυ Κλύνν
http://kostasxan.blogspot.com/

Δευτέρα 7 Μαρτίου 2011

Αναζητώντας τον ηθικό αυτουργό της εκτέλεσης των δύο αστυνομικών


Η πρόσφατη εν ψυχρώ εκτέλεση των δύο νεαρών αστυνομικών από σπείρα οπλοφόρων κακοποιών, αναδεικνύει για πολλοστή φορά την εγκληματική στάση των κρατικών φορέων, κυρίως μάλιστα του υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και του ίδιου του υπουργού Χάρη Καστανίδη προσωπικά.
Πίσω από την άνανδρη δολοφονία των δύο αστυνομικών, καθώς επίσης και εκατοντάδων άλλων συμπατριωτών μας, που καθημερινά βρίσκονταν αντιμέτωποι με τις δολοφονικές κάνες αδίστακτων κακοποιών που την τελευταία δεκαετία έχουν κατακλύσει την πατρίδα μας, καγχάζει χαιρέκακα ο ίδιος ο υπουργός έλλειψης δικαιοσύνης, αδιαφάνειας και δικαιωμάτων των συμμοριτών.
Φαύλος, φαυλότατος ο κ. Καστανίδης, όπως άλλωστε και ολόκληρη η ξενόδουλη κουστωδία που σφετερίζεται την πολιτική εξουσία στη χώρα μας, με το που ανέλαβε τα καθήκοντά τέθηκε αμέσως επί του έργου διαρραγής του εθνικού-κοινωνικού ιστού της πατρίδας μας. Το πρώτο νομοθέτημα που έσπευσε να φέρει (ν. 3904/2010), με πρόσχημα την αποσυμφόρηση των φυλακών, απελευθέρωσε σε πρώτη φάση 3500 εγκληματίες. Και δεν είναι μόνο ότι χάρισε της ποινές εμπόρων ναρκωτικών και βαρυποινιτών, τους οποίους απελευθέρωσε για να συνεχίσουν το «ευαγές» τους έργο. Το χειρότερο είναι ότι κατήργησε την προφυλάκιση δραστών των οποίων η κακουργηματική πράξη επισείει ποινή κάτω των 10 ετών.
Το μήνυμα του νόμου-έκτρωμα είναι ξεκάθαρο προς τους απανταχού κακοποιούς και εγκληματίες. Ελάτε όλοι στην Ελλάδα και λιανίστε τα όλα! Η ίδια η ελληνική κυβέρνηση συνδράμει την δράση σας και εγγυάται την ατιμωρησία ακόμα και για τα πλέον επαχθή αδικήματά σας.
Και φτάσαμε στο σήμερα. Το δε αύριο προβλέπεται ακόμα πιο άγριο άμα δεν αντιδράσουμε. Οι δρόμοι γέμισαν ξενόφερτους ληστές, πρεζέμπορους, βιαστές, δολοφόνους και κάθε λογίς κακοποιά στοιχεία, οι οποίοι ουσιαστικά δρουν ανεξέλεγκτοι. Άπειρα περιστατικά σε καθημερινή βάση, σ’ ολόκληρη την επικράτεια. Λες και έχουμε πόλεμο!
Μάταια τα όργανα της τάξης επιχειρούν κάτι να κάνουν. Καθημερινά συλλαμβάνουν και προσαγάγουν όσους μπορούν από δαύτους, μα στη συνέχεια αφήνονται όλοι ελεύθεροι από τους εισαγγελείς, οι οποίοι είναι υποχρεωμένοι να τηρήσουν ευλαβικά τον νόμο-έκτρωμα. Ελεύθεροι με περιοριστικά μέτρα, λέει ο νόμος. Ελεύθεροι μέχρι τον καθορισμό της δικασίμου, που συνήθως ορίζεται τουλάχιστον μετά από τρία με τέσσερα έτη. Ελεύθεροι για να συνεχίσουν να λεηλατούν, να βιάζουν, να τρομοκρατούν, να σφάζουν. Και μάλιστα με την κρατική εγγύηση πως ουδέποτε θα δικαστούν. Ουδέποτε θα κλητευθούν σε δίκη. Διότι για να κλητευθεί κάποιος πρέπει να γνωρίζεις που θα τον βρεις. Πρέπει να έχει μόνιμη κατοικία, να διαθέτει όνομα και επώνυμο, να φέρει νόμιμα ταυτοτικά έγγραφά. Όμως καμία Αρχή δεν γνωρίζει ποιοι ακριβώς είναι. Πόσοι ακριβώς είναι. Σήμερα εμφανίζεται με το ψευδώνυμο Χασάν ή Αλία και αύριο σαν Μαχμούτ ή Αριέλ. Σήμερα σαν Πακιστανός, αύριο σαν Αφγανός και μεθαύριο Μπαγκλαντεσιανός.
Συμπατριώτες, ας μην έχουμε αυταπάτες. Στην ουσία, αυτός που καραδοκεί στις γωνίες να μας καρυδώσει για μερικά χαρτονομίσματα, αυτός που μπουκάρει με το καλάσνικωφ στο ψιλικατζίδικο της γειτονιάς και σπέρνει τον όλεθρο, αυτός που φαρμακώνει τα παιδιά μας με την «λευκή σκόνη», είναι ο ίδιος ο υπουργός δικαιοσύνης.
Και δεν έφταναν όλα αυτά, επανέρχεται ακάθεκτος, ο αχρείος, με έναν έτερο νόμο που επιβάλλει ποινή φυλάκισης σε όσους ενσπείρουν στην κοινωνία την «εχθροπάθεια» (άκου λέξη που πήγε να έφτιαξε ο αθεόφοβος!). Οι γειτονιές μας να πνίγονται στο αθώο αίμα και εμείς να μην τολμούμε να πούμε κουβέντα, για τον φόβο των Καστανίδιδων. Εφημερίδες, περιοδικά, τηλεοπτικά και ραδιοφωνικά κανάλια, blogs και διαδικτυακοί τόποι, απειλούνται με οριστική παύση έτσι και τολμήσουν να καταδείξουν τους υπαίτιους της μαύρης μας ζωής. Μέχρι και την οργανωμένη πολιτική αντίσταση επιχειρεί να καταπνίξει ο αχρείος, αφού με διετή φυλάκιση απειλούνται ακόμα και όποιοι συνιστούν ή συμμετέχουν σε οργανώσει που, κατά την αντίληψη του νομοθέτη, προκαλούν εχθροπάθεια.Αντιλαμβάνεστε βέβαια το μέγεθος της αναλγησίας! Ο Αλβανός εγκληματίας να έχει το ελεύθερο να ληστεύει, να σφάζει, να κατακρεουργεί και ο δημοσιογράφος που αναδεικνύει το πρόβλημα να παραπέμπεται σε τριετή κάθειρξη επειδή τόλμησε να αποκαλύψει την αλβανική μαφία.Δεν πρόκειται απλώς για ακόμα έναν λογοκριτικό νόμο, όπως νομίζουν μερικοί. Είναι ακόμα χειρότερο. Είναι η άκρα του τάφου σιωπή! Είναι η απαρχή ενός προαναγγελθέντος θανάτου. Του θανάτου του γένους μας! Κι όλα αυτά να επιτελούνται υπό την επιστασία του αχρείου Καστανίδη και της θλιβερής συμμορίας που παριστάνει την ελληνική κυβέρνηση.Και δίπλα σ’ αυτούς να παραστέκονται όλοι εκείνοι οι εξαγορασμένοι «ανθρωπιστές». Αδρά χρηματοδοτούμενοι, είτε άμεσα από το «ελληνικό» κράτος, υπό την μορφή των Μ.Κ.Ο, είτε έμμεσα από την διεθνή μαφία που ενορχηστρώνει και συντονίζει τον λαθρο-εποικισμό της πατρίδας μας.
Τα στοιχεία που έδωσε το ίδιο το Υπουργείο Εξωτερικών σχετικά με τις επίσημες χρηματοδοτήσεις των «πολυπολιτισμικών» ΜΚΟ, είναι ανατριχιαστικά! Την περίοδο 1999-2003 μοιράστηκαν 68.971.978 ευρώ, ενώ μόνο το 2007 πήραν το αστρονομικό ποσό των 9.513.922,99 ευρώ. Για παράδειγμα, το «Διεθνές Κέντρο Αποναρκοθέτησης» και μόνο, έλαβε για την περίοδο 1999-2003 το ιλιγγιώδες ποσό των 5.941.063 ευρώ!Βέβαια, όλα αυτά τα αστρονομικά ποσά, ποτέ δεν έφτασαν ολάκερα στους δόλιους παραλήπτες τους. Είναι απολύτως βέβαιον ότι ένα μεγάλο μέρος απ’ αυτά τα μοιράστηκαν με τους κρατικούς λειτουργούς (το «κομματόσκυλα» δηλαδή) που ενέκριναν εκείνες της επιχορηγήσεις.
Το τοπίο πλέον έχει ξεκαθαρίσει. Όλοι εκείνοι οι επαγγελματίες «αντιρατσιστές», κονδυλοφόροι δημοσιογραφίσκοι, πανεπιστημιακοί, δικηγόροι, τους οποίους παράλληλα βρίσκεις και μέσα σε κάποια κρατικοδίαιτη επιχορηγούμενη ΜΚΟ, πληρώνονται, και μάλιστα πολύ αδρά, για να λένε αυτά που λένε. Όλη αυτή η ενορχηστρωμένη εξάπλωση της γάγγραινας που λέγεται μεταμοντερνισμός και πολυπολιτισμικότητα δεν κατευθύνεται από ανθρώπους ιδεολόγους και ανθρωπιστές, όπως οι ίδιοι αρέσκονται να αυτοαποκαλούνται, αλλά από αργυρώνητα τομάρια χειρίστους είδους, χωρίς ιδανικά, χωρίς ηθικούς ενδοιασμούς, χωρίς τσίπα που λέει και ο λαός μας, που ξεπουλάνε και την μάνα τους ακόμα για μια χούφτα δολάρια.
Κι όλοι αυτοί συντονίζονται άρρηκτα μεταξύ τους. Κυβέρνηση, ΜΚΟ, μαφία, λαθροδιακινητές μαύρης σάρκας. Δεκάρα δεν δίνουν για τους εξαθλιωμένους κακομοίρηδες που η διεθνής χούντα εξεδίωξε από τις πατρίδες τους και τους στοιβάζει, τον ένα πάνω στον άλλο, στην πολύπαθη πατρίδα μας. Την δουλειά τους κάνουν, και την κάνουν πολύ καλά, και αμείβονται ακόμα καλύτερα, γι’ αυτές τους τις υπηρεσίες προς τα διεθνή τρωκτικά που πίνουν το αίμα των λαών.
Μα το χειρότερο είναι άλλο! Όλα αυτά τα αποτρόπαια εκτυλίσσονται κάτω από τα απαθή βλέμματα των κρατικών φορέων, που ενώ έχουν την δύναμη να αντιδράσουν, δεν το κάνουν. Λες και χάθηκε το φιλότιμο σ’ αυτό τον τόπο. Και είναι να απορεί κανείς: Πόσοι ακόμα αστυνομικοί πρέπει να χάσουν την ζωή τους για να αντιδράσει το Σώμα; Πόσο εξευτελισμό αντέχουν να υφίστανται καθημερινά και για πόσο ακόμα; Σε πόσους ακόμα συλληφθέντες και στη συνέχεια απελευθερωθέντες κακοποιούς θα σκύβουν ντροπιασμένα το κεφάλι, όταν εκείνοι τους βγάζουν κοροϊδευτικά τη γλώσσα; Αλλά και οι δικαστικοί λειτουργοί, εισαγγελείς και δικαστές, πόσους ακόμα στυγερούς εγκληματίες σκοπεύουν να αφήσουν ελεύθερους για να συνεχίσουν να ληστεύουν, να σκυλεύουν, να δολοφονούν; Χίλιους; Δέκα χιλιάδες; Ένα εκατομμύριο; Πόσους; Και για πόσο καιρό ακόμα; Δεν το αντιλαμβάνονται άραγε πως οι νόμοι που καλούνται να τηρούν τόσο τυπολατρικά είναι νόμοι κακόβουλοι και υποβολιμαίοι; Δεν το γνωρίζουν πως η κατοχική κυβέρνηση που τόσο ξεδιάντροπα θεσπίζει αυτά τα εμετικά νομοθετικά εξαμβλώματα, δεν έχει πλέον καμία δημοκρατική νομιμοποίηση; Ότι δεν έχουν καμία υποχρέωση να τηρούν τέτοιους διαστροφικούς νόμους;
Τα κόκαλα των προγόνων μας τρίζουν κάτω από τα ιερά χώματα της πατρίδας μας για την κατάντια των θλιβερών απογόνων τους. Ανάξια τέκνα ενδόξων προγόνων, καταντήσαμε σήμερα χλεύη και ντροπή για τους λαούς της Ευρώπης. Ο πιο ξεφτιλισμένος λαός της γηραιάς ηπείρου! Τέτοιοι που καταντήσαμε, καλά να πάθουμε!
Γιώργος Ιεροδιάκονος

Σάββατο 5 Μαρτίου 2011

"Το ίδιο το σύστημα καταστρέφει βαθμιαία όλους τους ανθρωπολογικούς τύπους που είναι αναγκαίοι για την ύπαρξη και τη λειτουργία του"


Ας θυμηθούμε τα λόγια του Κορνήλιου Καστοριάδη: «Δεν τιμάμε έναν στοχαστή με το να επαινούμε ή έστω με το να ερμηνεύουμε το έργο του, αλλά με το να το συζητάμε κρατώντας το έτσι ζωντανό και δείχνοντας έμπρακτα ότι νικά τον χρόνο και διατηρεί την ευστοχία του» («Χώροι του ανθρώπου», Ύψιλον, 1995).
Τα λόγια αυτά αναφέρονταν βέβαια στη Χάνα Αρεντ, αλλά ισχύουν και για τον ίδιο τον στοχαστή που τα διατύπωσε. Το έργο του Κορνήλιου Καστοριάδη μένει ζωντανό και μετά τον θάνατο του δημιουργού του. Κατορθώνει να νικά τον χρόνο, στον βαθμό που συνεχίζει να τροφοδοτεί τη σκέψη και την αναζήτηση για έναν ριζικό μετασχηματισμό της υπάρχουσας τάξης πραγμάτων, με στόχο τη δημιουργία μιας αυτόνομης κοινωνίας.
Ας ακούσουμε και πάλι τη φωνή του Καστοριάδη: «Τι θέλετε λοιπόν; Ν' αλλάξετε την ανθρωπότητα; - Όχι, κάτι απείρως πιο μετριοπαθές: ν' αλλάξει η ίδια η ανθρωπότητα τον εαυτό της, όπως το έχει ήδη πραγματοποιήσει δυο-τρεις φορές» («Οι ομιλίες στην Ελλάδα», Ύψιλον, 1990).
Ο Καστοριάδης υπογράμμιζε ότι η αυτόνομη κοινωνία μπορεί να εγκαθιδρυθεί μόνο με την αυτόνομη δραστηριότητα της συλλογικότητας. Η δραστηριότητα αυτή προϋποθέτει με τη σειρά της μια βαθιά μεταβολή των αξιών που προσανατολίζουν την ατομική και συλλογική πράξη.
Καμιά ριζική μεταβολή δεν είναι δυνατή όταν ο κυρίαρχος ή και αποκλειστικός στόχος της ζωής των ανθρώπων είναι η μεγιστοποίηση της κατανάλωσης ή η απόκτηση πλούτου, γοήτρου και δύναμης. Τότε ο στόχος της χειραφέτησης δεν τίθεται καν και ολόκληρη η κοινωνία παραδίδεται στον μηδενισμό και στον γενικευμένο κομφορμισμό. Η πάλη για την αυτονομία προϋποθέτει την ενεργό συμμετοχή ανθρώπων που διακατέχονται από το πάθος για τη δημοκρατία και την ελευθερία, για τα δημόσια πράγματα.
Σε αυτή τη σύντομη εισαγωγική αναφορά θα αρκεστούμε σε ένα μόνο παράδειγμα, που έχει ευθεία σχέση με την πολιτική επικαιρότητα και επιβεβαιώνει ότι οι αναλύσεις του Καστοριάδη διατηρούν την ευστοχία τους. Συζητάμε σήμερα για την έκρηξη της πολιτικής διαφθοράς. Διαπιστώνουμε ότι η γενικευμένη διαφθορά αποτελεί πλέον δομικό χαρακτηριστικό του πολιτικού και οικονομικού συστήματος.
Ερμηνεύουμε γενικότερα την κρίση των σύγχρονων αναπτυγμένων κοινωνιών κυρίως με οικονομικούς και πολιτικούς όρους. Ο Καστοριάδης όμως έδειξε ότι η κρίση των σύγχρονων κοινωνιών δεν μπορεί να γίνει κατανοητή, αν δεν συνυπολογίσουμε τις ανθρωπολογικές διαστάσεις της. Σύμφωνα πάντα με τον Καστοριάδη, η κρίση αυτή είναι και κρίση των κοινωνικών φαντασιακών σημασιών, οι οποίες δεν παρέχουν πλέον στα άτομα τους κανόνες, τις αξίες, τις αναφορές, τα κίνητρα που θα τους επέτρεπαν να κάνουν την κοινωνία να λειτουργήσει.
Από τις αναλύσεις του Καστοριάδη γνωρίζουμε ότι η ψυχοκοινωνική δομή του ατόμου είναι στενά συνδεδεμένη με τη δομή του συστήματος που επικρατεί και με τις κοινωνικές φαντασιακές σημασίες που έχει θεσπίσει αυτό το σύστημα. Η κυρίαρχη φαντασιακή σημασία του καπιταλισμού υποβάλλει στους ανθρώπους την ιδέα ότι ήρθαν στον κόσμο για να παράγουν και να καταναλώνουν εμπορεύματα.
Ο θρίαμβος του καπιταλιστικού φαντασιακού οδηγεί στην πολιτική απάθεια, στον γενικευμένο κομφορμισμό, στον κυνισμό, στην έκλειψη της κοινωνικής και πολιτικής αμφισβήτησης, στην εμφάνιση νέων μορφών αλλοτρίωσης και ετερονομίας, στην καθίζηση της πολιτικής δημιουργικότητας των δυτικών κοινωνιών.
Τι είδους ανθρώπινες υπάρξεις δημιουργεί ο σύγχρονος αναπτυγμένος καπιταλισμός; Δημιουργεί ανθρώπους παθητικούς στο πολιτικό πεδίο, κλεισμένους στην ιδιωτική τους σφαίρα, αφιονισμένους με την αύξηση της κατανάλωσης, χειραγωγούμενους από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, ανθρώπους που φαίνεται να έχουν ως μόνες αξίες τους το χρήμα και τη δύναμη.
«Όταν δηλώνεται, ανοιχτά, όπως γίνεται τώρα στις δυτικές κοινωνίες, ότι η μοναδική αξία είναι το χρήμα, το κέρδος, ότι το υπέρτατο ιδεώδες του κοινωνικού βίου είναι το "πλουτίστε", μπορεί να διερωτηθεί κανείς αν είναι ποτέ δυνατόν μια κοινωνία να συνεχίσει να λειτουργεί και να αναπαράγεται μονάχα σε αυτή τη βάση» («Η άνοδος της ασημαντότητας», Ύψιλον, 2000).
Ακολουθούμε εδώ πιστά το νήμα της ανάλυσης του Καστοριάδη. Αν ο καπιταλισμός μπόρεσε να λειτουργήσει και να αναπτυχθεί στο παρελθόν, αυτό έγινε επειδή κληρονόμησε μια σειρά ανθρωπολογικών τύπων τους οποίους δεν δημιούργησε και δεν θα μπορούσε να δημιουργήσει ο ίδιος: αδιάφθορους δικαστές, ακέραιους δημόσιους υπαλλήλους ικανούς να υπηρετούν το κοινό καλό, εκπαιδευτικούς αφοσιωμένους στο καθήκον τους, εργάτες για τους οποίους η δουλειά ήταν -παρά τις σκληρές συνθήκες- πηγή αξιοπρέπειας και υπερηφάνειας κ.λπ.
Αυτοί οι ανθρωπολογικοί τύποι δεν αναδύθηκαν από μόνοι τους, αλλά δημιουργήθηκαν σε προηγούμενες ιστορικές περιόδους με αναφορές σε αξίες που ήσαν τότε καθιερωμένες: την εντιμότητα, την ανιδιοτελή προσφορά προς το κοινωνικό σύνολο, τη μετάδοση της γνώσης, την εργασία που παράγει ωφέλιμο έργο κ.λπ.
Στις σύγχρονες κοινωνίες αυτές οι αξίες δεν έχουν πέραση, αφού το μόνο που μετράει πλέον είναι το χρήμα. Οι ανθρωπολογικοί τύποι που ενσαρκώνουν την εντιμότητα, την ηθική ακεραιότητα, την ανιδιοτέλεια γίνονται σχεδόν αδιανόητοι στη σύγχρονη εποχή. Δεν υπάρχουν επομένως καθιερωμένες αξίες ικανές να λειτουργήσουν ως φραγμός στη διάδοση της διαφθοράς.
Ακόμη και ο ανθρωπολογικός τύπος που αποτέλεσε ιστορικό δημιούργημα του ίδιου του καπιταλισμού, ο τύπος του επιχειρηματία -που συνδύαζε την τεχνική επινοητικότητα, την ικανότητα να συγκεντρώνει κεφάλαια, να οργανώνει μια επιχείρηση, να δημιουργεί αγορές- είναι και αυτός υπό εξαφάνιση. Αντικαθίσταται από διευθυντικές γραφειοκρατίες και από κερδοσκόπους, που εγκαταλείπουν τις παραγωγικές δραστηριότητες για να στραφούν προς το χρηματιστηριακό κέρδος. Το ίδιο το σύστημα καταστρέφει βαθμιαία όλους τους ανθρωπολογικούς τύπους που είναι αναγκαίοι για την ύπαρξη και τη λειτουργία του.
Ο Καστοριάδης θεωρούσε αναγκαία μια νέα φαντασιακή δημιουργία που θα έβαζε στο κέντρο της ζωής του ανθρώπου σημασίες άλλες από την αύξηση της παραγωγής και της κατανάλωσης, που θα έθετε διαφορετικούς στόχους ζωής, για τους οποίους οι άνθρωποι θα μπορούσαν να πουν πως αξίζουν τον κόπο.
Για να αποφύγουμε την οικολογική καταστροφή, αλλά και για να βγούμε από τη σημερινή ψυχική και ηθική εξαθλίωση των ανθρώπων -έλεγε- είναι αναγκαίο να επιδιώξουμε μια κοινωνία στην οποία οι οικονομικές αξίες δεν θα κατέχουν κεντρική ή κυρίαρχη θέση και στην οποία η οικονομία θα έχει ξαναμπεί στη θέση της, δηλαδή θα έχει γίνει απλό μέσον και όχι ο υπέρτατος σκοπός του ανθρώπινου βίου.
Θ. Γιαλκέτσης (ένθετο «Βιβλιοθήκη» - Ελευθεροτυπία – 2008)
http://www.tvxs.gr/news

Πέμπτη 3 Μαρτίου 2011

Διαφυλάξτε υγιή τη νεολαία μας…


Αισθάνθηκα μετά το σοκ της θλίψης από το γεγονός του χαμού των δύο παλικαριών την ανάγκη να γράψω κάτι, να αλαφρώσω..
Δύο παιδιά, γεμάτα ζωή, ομορφιά, με γαλήνη αλλά και ικμάδα στο βλέμμα τους…
Είναι λίγα χρόνια τώρα που παρατηρώ στους δρόμους της Αθήνας νέα παιδιά, γύρω στα 20 με 25 να περιπολούν με τις μηχανές τους σε τετράδες. Άλλοτε πάλι τους βλέπω «ξεπεζεμένους», να στέκονται στα πεζοδρόμια στις γωνίες, ανάμεσά τους και κοπέλες, ζωηρά βλέμματα χαμόγελα, κάποια πειράγματα. Και τα πρόσωπά τους… κατά ένα περίεργο τρόπο οικεία, θα μπορούσαν να’ ναι παιδιά μας, ανίψια μας, παιδιά των φίλων μας, γειτονόπουλα που δίνουν ξεχωριστό τόνο στις ομοιόμορφες πολυκατοικίες, της γειτονιάς μας. Χάρμα οφθαλμών.
Με τη φωτιά να καίει μέσα τους, ρίχτηκαν στο κατόπι των ληστών. Με πείσμα, αίσθηση τους καθήκοντος, και νεανικό ενθουσιασμό έτρεξαν ξωπίσω τους. Εκείνοι αδίστακτοι, έστησαν καρτέρι, θυμίζοντάς μας στυγνούς επαγγελματίες – δολοφόνους αμερικάνικων ταινιών. Μόνο που τούτη τη φορά δεν επρόκειτο για ταινία αλλά για ζωντανό δρώμενο.
Αποφεύγω συνειδητά να προσεγγίσω τον πόνο της μάνας και του πατέρα, των αδελφιών και των αγαπημένων που εντελώς αναπάντεχα τους έχασαν από τη ζωή τους. Δεν πιστεύω ότι μπορεί να νοηθεί τέτοιος πόνος. Συνειρμικά ανακαλώ τα λόγια του πρώην υπουργού Δημόσιας Τάξης κ. Σκουλαρίκη (δεν βρίσκεται πλέον εν ζωή), γύρω στα μέσα της δεκαετία του ’80 που παραδεχόταν ότι οι αστυνομικοί δεν εκπαιδεύονται όπως πρέπει. Και ήταν και ο ίδιος προϊστάμενος της αρμόδιας κρατικής αρχής…
Και ξάφνου μου έρχονται στη θύμηση εικόνες των άλλων παιδιών, που μετείχαν λέει σε κάποιους «πυρήνες» τρομοκρατών… Ήταν ένα άλλο σοκ εκείνων των ημερών, όχι πολύ πίσω χρονικά… Κοίταζα και ξανακοίταζα τότε τις φωτογραφίες εκείνων των παιδιών. Παιδιά της διπλανής πόρτας. Όχι, εκείνα δεν έχασαν τη ζωή τους, έχουν όμως μαύρο μέλλον μπροστά τους. Τι το κοινό; Οι εξίσου πολύ οικείες φυσιογνωμίες, σε αντίστοιχες ηλικίες με τα παιδιά που χάθηκαν χτες… Ακόμη πιο φριχτή σκέψη κλονίζει το νου μου… Θα μπορούσε άραγε να αντάμωναν οι μεν με τους δε, εκείνοι που «παίζουν» τον αστυνομικό κει εκείνοι που «παίζουν» τον επαναστάτη! Ναι, ομολογώ, δεν ξέρω τις συνιστώσες της εμπλοκής τους στην παρανομία, ίσως η δικαστική συνδρομή μας φωτίσει στο μέλλον. Άραγε ποιοί επιτήδειοι ινστρούχτορες, με τι πειθώ και μεθοδολογία «εκπαίδευσης» και εξοικείωσης τα έμπλεξαν στα γρανάζια δήθεν επαναστατικών επιλογών και ύστερα ίσως τα παρέδωσαν σε στιγμές σκοπιμότητας στη δικαιοσύνη.
Και η επίσημη Πολιτεία, αποσαθρώνει και γκρεμίζει το όποιο υφιστάμενο σύστημα Παιδείας. Συνωστίζει τους μαθητές σε ανύπαρκτες αίθουσες σχολείων, ανέχεται ή και στηρίζει την αποδόμηση της εθνικής συνείδησης μέσα στα κείμενα των εκπαιδευτικών συγγραμμάτων.
Πλησιάζει η ώρα των αδούλωτων να μιλήσουν;

Τετάρτη 2 Μαρτίου 2011

Πολιτεία: η άριστη κατάσταση της ψυχής εκείνης που βγήκε από το δεσμωτήριο του σπηλαίου...


Γεννιόμαστε, ζούμε και πεθαίνουμε χωρίς να καταλάβουμε το πώς και το γιατί. Ο χρόνος και ο ρυθμός κίνησης του βίου μας μοιάζει με ένα ποταμό που μας παρασέρνει στην ορμή του. Ο κόσμος που κληρονομούμε και αντιλαμβανόμαστε είναι έτσι όπως τον έφτιαξαν άλλοι για μας, δίχως να μας ρωτήσουν. Στην γέννησή μας μοιάζουμε με λευκό πίνακα που εμπεριέχει μέσα του όλες τις πιθανές ζωικές και ανθρώπινες τάσεις, οι οποίες καταπιέζονται, εκδηλώνονται βίαια ή εξελίσσονται σε κάτι ευγενέστερο , όπως συμβαίνει με το ακατέργαστο μάρμαρο που λαξεύεται σε ζώντες ανδριάντες. Από τις πρώτες μας αναπνοές αποτυπώνονται μέσα μας υποβολές που δομούν σκεπτομορφές και γκρίζες πραγματικότητες. Φόβος, εξουσία, αδικία, θρησκεία, λάθος πρότυπα, Μ.Μ.Α. (μέσα μαζικής αποχαύνωσης) δημιουργούν ένα άρρωστο πλέγμα μέσα στο πλέγμα που ονειρευόμαστε. Χρόνος, Χρήμα, Μέριμνα. Όταν ο άνθρωπος προσέβαλε την Αιδώ, η Δίκη επέφερε την Μέριμνα στο ανθρώπινο γένος και η σκιά της Μέριμνας έριξε τους ανθρώπους σε διπλό ύπνο, στον λήθαργο της Οντολογικής Λήθης. Έκτοτε, το σιδηρούν γένος μεταστοιχειώθηκε σε πλαστικό, λόγω του ότι αρνήθηκε να ακολουθήσει το Ιδεώδες του Εσθλού και να εναρμονιστεί με το Μέτρο του Λόγου που θεμελίωσε ο Ελληνικός Πολιτισμός σε αυτή τη χώρα και σε αυτόν το πλανήτη. Περιφρόνησε ο άνθρωπος τον Όμηρο και τον Ορφέα, καταδίκασε σε θάνατο τον Σωκράτη, λησμόνησε τον Λεωνίδα. Κατέστρεψε κάθε δείγμα του κλασσικού πολιτισμού και το αντικατάστησε με το καρκίνωμα της ψυχής του γεμίζοντας την φύση με τσιμέντο και πλαστικό. Από τότε κάνει μετάνοιες σε μαυροφορεμένους ρασοφόρους και σε σαπισμένες εικόνες. Αντί να τιμά τους θεούς, λατρεύει το χρήμα και προσκυνά σκεβρωμένους αλλότριους προφήτες. Αντί για την ελληνική Αρετή χτίζει μία ψεύτικη ηθική υποκρισία. Στην θέση των φιλοσόφων και των ποιητών έθεσε αστρολόγους, θεοσοφιστές, τέκτονες, ουφολόγους, τσαρλατάνους, παπάδες και τραγουδιστές του όχλου. Χαίρε βάθος αμέτρητο!....Έκτοτε, έσβησε το ακάματον ιερόν πυρ της Α-λήθειας και στέρεψε το Λάλον Ύδωρ. Ο άνθρωπος έπεσε στην βαθύτερη οντολογική λήθη, τα Τάρταρα. Πόλεμοι, καταστροφές, μαύρο αίμα χύνεται, νεογέννητα πεθαίνουν πριν καν γεννηθούν, η ατμόσφαιρα γίνεται όλο και πιο μολυσμένη, θρησκευτικοί πόλεμοι, σταυροφορίες, καρκίνοι, επαναστάσεις, μεταστάσεις, νόσοι, υποδούλωση, παγκοσμιοποίηση, υπερκαταναλωτισμός, Νέα Τάξη Πραγμάτων, Νέα Εποχή, μεταλλαγμένα είδη, οικονομική κρίση, επερχόμενος παγκόσμιος πόλεμος, βροχή από φωτιά, Χάος, καταστροφή, Αποκάλυψη, Χριστιανισμός. Όπως δεν έχει κορυφή το Είναι, έτσι δεν έχει πάτο και το Μηδέν.Εφόσον δεν είναι αρκετή η Δίκη ώστε να αφυπνίσει τον άνθρωπο, τα ηνία τα αναλαμβάνει πλέον η Νέμεσις. Ένας κόσμος καταστρέφεται κι ένας άλλος περιμένει να αναγεννηθεί από τις στάχτες του. Το πότε και το πώς μας το αφήνει άδηλο. Το κουτί της Πανδώρας άνοιξε και ο Τυφών ξεχύθηκε στην χθόνα με αβυσσαλέα ορμή. Μόνον η Ιδέα έμεινε εκεί ψηλά κι όταν κατέρχεται γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης και σπορά τερατογενέσεων. Η Ιδέα όμως μπορεί να φέρει τον άνθρωπο σε αρμονία με τον εαυτό του και την φύση. Το Αρχέτυπο της Ιδεατής Πολιτείας που θα ανυψώσει νοητικά τον άνθρωπο σαν μονάδα και σαν σύνολο. Άλλος δρόμος δεν υπάρχει. Όταν εναρμονιστεί η γήινη με την ουράνια Πολιτεία, ο κόσμος θα αναγεννηθεί ομαλά με συμμετρία, κάλλος και αρμονία σαν εκκολαπτόμενο αυγό. Διαφορετικά θα σπάσει σαν αυγό που το πετάμε στο τηγάνι. Ο πλανήτης νοσεί και μαζί του νοσεί και ετούτη η χώρα, η Ελλάδα. Τελικά τι είναι η Ελλάδα ή ορθότερα ποιος είναι Έλλην;Έλλην είναι ο έχων το ομόγλωττον, το ομόθρησκον, το ομότροπον και το ομόαιμον. Δηλαδή Είδος. Το ομόγλωττον κι όσο αυτό τείνει προς την Ομηρική. Πέρα από τις διαφορές της αττικής από την ιωνική διάλεκτο, ο κορμός της ελληνίδος γλώσσης είναι κοινός. Το είναι, το έχειν, το λέγω, το πράττω δηλώνουν κοινές ενέργειες. Ομοίως το άγαλμα, ο ήλιος, ο ίππος, η θάλασσα, το πυρ δημιουργούν κοινές εικόνες, όπως και το περί, το τούδε, το όπερ, το ένεκα συνδέουν μεταξύ τους εικόνες και ενέργειες, συνάπτουν προτάσεις με τελικό ή προσδιοριστικό σκοπό, ορίζουν την σχέση εικόνων και ενεργειών, δίχως να δημιουργούν νέες.Το ομόθρησκον κι όσο αυτό τείνει προς το όντως όν. Πέρα από τις διαφορές των ελευσίνιων από των σαμοθρακικών ονομάτων. Ο Διόνυσος, η Δήμητρα, η Κόρη κι όσα συμβολίζουν. Όχι ο Βούδας, ούτε ο Κούδας, ούτε ο Ιησούς κι ο Ιούδας.Το ομότροπον κι όσο αυτό τείνει προς το αρχαϊκόν. Το μουσικόν, το αθλητικόν, το επιστημονικόν, το φιλοσοφικόν, το πολιτικόν, το εθιμικόν, το θεατρικόν, το αρχιτεκτονικόν, το γλυπτικόν, το ενδυματολογικόν και προπάντων το ομονοητικόν. Όλα εκείνα τα στοιχεία αγωγής που χαρακτηρίζουν τον μετέχοντα στην ημετέρα παιδείαν. Το ομόαιμον, το οποίο εκφράζει το ομόψυχον. Πώς μπορούμε να το διακρίνουμε αυτό μέσα από τις φυλετικές μείξεις τόσων αιώνων και τις καθόδους τόσων ψυχών; Με ένα δάκρυ στους Δελφούς, με την αγαλλίαση όταν κοιτάζουμε ένα άγαλμα του Απόλλωνα, με την συγκίνηση που νιώθουμε όταν παρατηρούμε μία τραγωδία του Αισχύλου στην Επίδαυρο ή την υπερηφάνεια που νιώθουμε κοιτάζοντας έναν ανδριάντα του Λεωνίδα. Τις στιγμές εκείνες μιλάει το Αίμα και συν-κινεί την Ψυχή. Το έμφυτο γίνεται επίκτητο μέσω της Ελληνικής Παιδείας και Αγωγής όπως εκείνη εμπνέεται από την Ιδανική Πολιτεία. Πολιτεία εστί η άριστη κατάσταση της ψυχής, της ψυχής εκείνης που βγήκε από το δεσμωτήριο του σπηλαίου και δεν έμεινε εκεί ψηλά στις νήσους των μακάρων, αλλά κατέβηκε πάλι στο δεσμωτήριο ώστε να βοηθήσει κι άλλους να ανελιχθούν, μέσα από το πρότυπο της Πολιτείας που περιγράφει η φιλοσοφία. Φιλοσοφία είναι μόνον η οντολογία. Κάθε άλλο είναι γνώμη ή δόξα των σκιών των ειδώλων που αντιλαμβάνονται οι δεσμώτες. Μέρη της φιλοσοφίας, η διαλεκτική/μαιευτική, η γεωμετρία/στερεομετρία και τα μαθηματικά που άγουν στον τόπο των νοητών ειδών , έξω από την σφαίρα του γίγνεσθαι. Αρχή της φιλοσοφίας η ονομάτων επίσκεψις και μέσο της οι επακτικοί/αποφατικοί λόγοι και οι καθολικοί ορισμοί. Το να ορίσει κάποιος έναν ορισμό ακριβή, σαφή, δίχως περιττό, χωρίς λιγότερο, άρτιο, μαθηματικά λογικό και επαγωγικά επαληθεύσιμο, διατηρώντας ωστόσο την υλοζωϊκή του δραματικότητα και ζωντάνια σαν την λεπίδα που κόβει την σάρκα σου κι όχι την σάρκα κάποιου άλλου, είναι αν όχι ακατόρθωτο, τότε σίγουρα πολύ δύσκολο. Μυριάδες κύκλοι γύρω από το ίδιο όν και η ταχύτητα σκέψης να υπερβαίνει την ταχύτητα του φωτός, έτσι ώστε με τρόπο γεωμετρικό και χειρουργικό να προσθέτεις και να αφαιρείς μία λέξη, ένα γράμμα, μία τελεία μέχρι να παραμείνει καθαρή η ουσία του ορισμού, όπου κάθε περαιτέρω τελειοποίηση θα καταστρέψει όλο το δημιούργημα. Αν αυτό φαντάζει δύσκολο στο χαρτί, τότε να σκεφτούμε πώς θα ήταν να γινόταν αυτό διαλεκτικά σε ένα συμπόσιο δέκα ανθρώπων όπου ο καθένας είχε σπουδάσει την μοναδική του κοσμοθεωρία επί 30 και βάλε έτη στις εσχατιές του νου του. Σε μια εποχή που δεν υπάρχει διάλογος αλλά υπάρχουν παράλληλοι δογματικοί μονόλογοι, ας σκεφτούμε πώς θα ήταν να χαράξεις μία ευθεία στο νου σου και ο συνομιλητής σου να εφάπτει μία κάθετη σχηματίζοντας ορθή γωνία. Κι αν σου φύγει λίγο η γραμμή με μία λέξη λάθος ή ένα άτοπο κόμμα, μουτζουρώνεται το λευκό χαρτί των Ιδεών. Ας σκεφτούμε πώς θα ήταν οι μοίρες, οι γωνίες, οι ευθείες και τα διαστήματα να μην έχουν την μορφή σχημάτων αλλά νοηματικών ορισμών. Κι ακόμη πιο δύσκολο είναι αυτό που έχεις στο νου σου , αυτό ακριβώς να μεταδίδεται μέσω του λόγου στο νοητικό επίπεδο του άλλου. Ο κάθε ορισμός για οριστεί ορθώς, απαιτεί μία νέκυια στον Άδη, στις εσχατιές του νου και τα τρίσβαθα της ψυχής. Η κάθε λέξη του συμποσίου καλείται να επιβιώσει σε αγώνα αντοχής και ταχύτητας μέσα στον χρόνο κι από μάρμαρο να γίνει αφαιρετικά άγαλμα αποκτώντας ενδοκοσμική αθανασία και δημιουργώντας επιστήμη (επί και ίσταμαι, ίσταμαι επί των όντων). Παράλληλα, η Πολιτεία μας χρειάζεται την αγωγή του πολέμου και της μουσικής. Ως τέχνη πολέμου εννοούμε κάθε μορφή εξάσκησης, γυμναστικής, αθλητικών αγώνων και στρατηγικής, η οποία θα εκπαιδεύει τα μέλη της Πολιτείας από μικρά ώστε να είναι άξια να υπερασπιστούν τον τόπο τους και να είναι ικανά να πεθάνουν πάνω στην ασπίδα για το ιδεώδες της ελευθερίας, του εσθλού και της πατρίδος/μητρίδος. Κι ως πρότυπο λαμβάνουμε την Πολιτεία των Λακεδαιμονίων. Η μουσική είναι η τέχνη των μουσών και κάθε μούσα αντιστοιχεί σε μία μορφή τέχνης. Σαν τέχνη εννοούνται το αττικό δράμα, η αριστοφανική κωμωδία, η λυρική ποίηση, το μυθολογικό έπος, ο χορός, η ιστορία και η αστρονομία που έχουν ποιητική επίδραση πάνω στον άνθρωπο, καθώς δρα συλλογικά ο άνθρωπος. Στην Πολιτεία μας, είναι όλα κοινά. Κτίρια, χωράφια, αγαθά, γνώσεις, παιδιά, μα πάνω απ’όλα εξέχουσα θέση θα έχει η Αγωγή και η Αρετή. Στην Πολιτεία μας, αγάλματα, ανδριάντες, άνθρωποι και θεοί θα είναι ένα. Ο καθένας μέσα σε αυτήν προσπαθεί να τελειοποιήσει τον εαυτό του σε όλα τα επίπεδα κι όταν το καταφέρει προσπαθεί να βοηθήσει άλλους 10 να εξελιχθούν ελεύθεροι κι ο καθένας από αυτούς θα κάνει το ίδιο με την σειρά του, χωρίς ιδιοτέλεια, με μοναδικό σκοπό το κοινό ευ ζην και το κοινό αγαθό. Όταν ένας αριθμός ψυχών φτάσει εκεί και επιστρέψει, τότε τίποτα δεν θα είναι πλέον το ίδιο και η Πολιτεία μας θα έχει ενσαρκωθεί εδώ.Ας εξοριστούν για πάντα από την Πολιτεία μας οι δειλοί, οι αμαθείς, οι ταπεινοί, οι σοφιστές, οι ανόητοι, οι ανθέλληνες και οι αφιλοσόφητοι. Όσοι περιμένουν τον θεό να τους σώσει ενώ καταστρέφουν την Πολιτεία. Όσους βρήκαν απαντήσεις στον ιουδαιοχριστιανισμό και τις αιρέσεις του , αγνοώντας την φιλοσοφία και την μυθολογία. Όσοι δεν κάνουν τίποτα να αλλάξουν τον εαυτό τους και τον κόσμο. Στην Πολιτεία μας δεν έχουν θέση οι χριστιανοί, διότι η ιδανική μας πολιτεία δεν έχει ανάγκη από δούλους. Η Πολιτεία μας εμπνέεται από το αεί θείο πρότυπο της Ελληνικής Ιδέας –της Αθηνάς- και τον ολοφώτεινο Λόγο του Όντος –τον Απόλλωνα-. Σαν ιδανικά έχει την δικαιοσύνη, την σωφροσύνη, την φρόνηση, την ανδρεία και σαν αρχές την αρμονία, την συμμετρία και το κάλλος. Η Πολιτεία μας εμπνέεται από τους θεούς και σε αυτούς αποβλέπει. Στην Αλήθεια, στην Αρετή, στον Νόμο, στην Φιλία, στον Έρωτα, στην Παιδεία, στην Σοφία, στο Αγαθόν. Ας εξοριστεί για πάντα κάθετί ξένο από αυτήν.

Τρίτη 1 Μαρτίου 2011

Με Σοφία και τόλμη....


Μετά το κίνημα «Δεν πληρώνω», ένα ακόμα νέο κίνημα φαίνεται να γεννιέται που θα επιχειρήσει να συσπειρώσει όσους αμφισβητούν ότι το χρέος δημιουργήθηκε από παροχές προς τον ελληνικό λαό, άρα αυτός πρέπει και να το πληρώσει. Επικεφαλής της πρωτοβουλίας αυτής, που σκοπεύει να ζητήσει από την κυβέρνηση να ανοίξει όλα τα βιβλία του χρέους και να ελεγχθούν όλες οι συμβάσεις που το δημιούργησαν, είναι η Σοφία Σακοράφα, η οποία προκαλεί συνεχή εκνευρισμό στο κυβερνητικό επιτελείο.
Η πρόταση έγινε για πρώτη φορά, τον περασμένο Δεκέμβριο, από τον καθηγητή του πανεπιστημίου του Λονδίνου, Κώστα Λαπαβίτσα, , (http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=230217), ο οποίος υποστηρίζει ότι «το δημόσιο χρέος της χώρας μας είναι αδύνατον να αποπληρωθεί στο σύνολό του», καθώς και ότι μεγάλο μέρος του είναι «παράνομο» (και κατά συνέπεια ο ελληνικός λαός μπορεί να αρνηθεί να το πληρώσει. Ζήτησε λοιπόν να δημιουργηθεί μία Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου του χρέους, (ΕΛΕ την ονομάζει) από κοινά αποδεκτά πρόσωπα , επιστήμονες και φορείς, που θα ελέγξουν όλες τις συμβάσεις που φούσκωσαν το έλλειμμα (Siemens, εξοπλιστικά, Ολυμπιακοί αγώνες, swaps, Goldman Sachs κτλ).
Την ιδέα φαίνεται να υιοθέτησε η Σοφία Σακοράφα, η οποία λίγες μέρες μετά, κατά τη συζήτηση του προϋπολογισμού, πρότεινε σε ομιλία της στη Βουλή ( http://www.sakorafa.gr/pages/) να δημιουργηθεί ΕΛΕ.
«Σκοπός μας να “ξεσκονίσουμε” τους λογαριασμούς μας» δήλωσε. «Σκοπός η πολυσυζητημένη διαφάνεια. Να βρούμε ποιό κομμάτι αυτού του χρέους είναι προϊόν διαφθοράς. Επομένως παράνομο ή απεχθές. Και το αρνούμαστε» είπε τότε, αλλά λίγοι κατάλαβαν ότι θα υπήρχε και συνέχεια. Παρά τον έντονο εκνευρισμό που προκάλεσε στην κυβέρνηση η πρότασή της, όλοι πίστεψαν ότι θα μείνει εκεί, στα λόγια.
Εδώ και λίγες μέρες, όμως, η Σοφία Σακοράφα βρίσκεται σε συνεχείς επαφές με συνδικαλιστές, διανοούμενους εντός κι εκτός Ελλάδας, προσωπικότητες από διάφορους χώρους, ενώ από την πρωτοβουλία αυτή δείχνει να γοητεύονται και αρκετά απογοητευμένα στελέχη του ΠΑΣΟΚ.
Στο επιτελείο του Γιώργου Παπανδρέου είναι εξοργισμένοι με την πρώην βουλευτή του ΠΑΣΟΚ , ειδικά μετά τις πρόσφατες δηλώσεις της : «εάν δεν λεγόταν Παπανδρέου, θα είχε διαφύγει στο εξωτερικό» και «ένα μόνο επίθετο, το επίθετο Παπανδρέου, “κρατάει” μια ολόκληρη παράταξη δέσμια των επιλογών του» . Έχουν αρχίσει να ανησυχούν μήπως η κίνηση αυτή βρει απήχηση και ετοιμάζουν επικοινωνιακή αντεπίθεση, σε περίπτωση που δεν λειτουργήσει αποτελεσματικά το επικοινωνιακό εμπάργκο που υπάρχει για τη Σοφία Σακοράφα στα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ.
Αλέξανδρος Σγουρός

Κυριακή 27 Φεβρουαρίου 2011

Ανυπόληπτοι...



Ούτε στο εξωτερικό δεν θα μπορούν να ζήσουν οι σημερινοί κυβερνώντες.
Διαστάσεις χιονοστιβάδας που θυμίζουν τις αντιδικτατορικές εκδηλώσεις κατά την διάρκεια της επταετίας λαμβάνουν πλέον στο εξωτερικό οι διαμαρτυρίες κατά της κυβέρνησης. Μετά τον πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου, σειρά είχε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Θεόδωρος Πάγκαλος ο οποίος αποδοκιμάστηκε από δεκάδες Έλληνες φοιτητές και μετανάστες στο Παρίσι. Μάλιστα αναβλήθηκε κατ'αυτό τον τρόπο η βραδιά-αφιέρωμα που θα γινόταν προς τιμήν του σκηνοθέτη Κώστα Γαβρά στο Ελληνικό Σπίτι της Πανεπιστημιούπολης, και θα έκλεινε με την προβολή της ταινίας "Ζ".
Όμως, πριν να ξεκινήσει η βραδιά και μόλις έφθασε στην αίθουσα ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Θεόδωρος Πάγκαλος , ομάδα Ελλήνων φοιτητών άρχισαν ξεκίνησαν φραστικές επιθέσεις για την κυβερνητική πολιτική και την είσοδο της χώρας στο ΔΝΤ.
Ο Θ. Πάγκαλος πρότεινε στους συγκεντρωμένους να συναντηθούν σήμερα για προκειμένου να συζητήσουν, εκείνοι όμως δεν δέχθηκαν. Άκαρπες αποδείχθηκαν και οι προσπάθειες του Κώστα Γαβρά για να ηρεμήσουν τα πνεύματα, ενώ κάποιες παρατηρήσεις του Θ.Πάγκαλου έριξαν "λάδι στην φωτιά". Η ατμόσφαιρα ηλεκτρίστηκε ακόμη περισσότερο και τελικά φυγαδεύτηκε τόσο ο Θ. Πάγκαλος όσο και ο πρεσβευτής μας στο Παρίσι.Οι Έλληνες ξέσπασαν σε αποδοκιμασίες κατά του ιδίου και της κυβέρνησης ("απατεώνες", "αλήτες", "τι δουλειά έχει αυτός εδώ πέρα", "αμαυρώνεις τη δουλειά του Γαβρά", "πες μας για τα διαμερίσματα" κ.α. ήταν μερικά από τα ηπιότερα "κοσμητικά επίθετα") και ματαίως οι διοργανωτές της εκδήλωσης προσπαθούσαν να ηρεμήσουν τους παρευρισκόμενους!Τελικά ο αντιπρόεδρος αποχώρησε κάτω από το σύνθημα "Έξω, έξω!".
Ο Κ. Γαβράς, εμφανώς αμήχανος, επιχείρησε να υποστηρίξει τον κ. Πάγκαλο. Όμως δέχθηκε και ο ίδιος την δριμεία κριτική των παρευρισκόμενων για την παρουσία του αντιπροέδρου της κυβέρνησης, οι οποίοι του ζήτησαν να τον «αποκηρύξει» και μάλιστα με ιδιαίτερα θορυβώδη τρόπο.
- Δεν ανεχόμαστε στην παρουσίαση των αριστουργηματικών φιλμ του κ. Γαβρά, να είναι παρών ένας δολοφόνος.
- Μιλήσατε για Δημοκρατία, κ. Γαβρά, και λέτε ότι στην Ελλάδα η κυβέρνηση εξελέγη από τον λαό. Πριν από μόλις έναν μήνα ο κ. Πάγκαλος φέρθηκε στους Έλληνες σαν να ήταν ηλίθιοι και μας απεκάλεσε «κοπρίτες». Πιστεύετε ότι αυτό αποτελεί δημοκρατική συμπεριφορά;
Οι συνεχείς αποδοκιμασίες κυβερνητικών πολιτικών από Έλληνες φοιτητές ή Έλληνες της διασποράς, πραγματικά θυμίζουν εποχή δικτατορίας και έχουν προβληματίσει την κυβέρνηση, αφού ανάλογες εκδηλώσεις γίνονται μόνο σε ηγέτες δικτατορικών ή απολυταρχικών "ημι-δημοκρατιών", όπως η Ζιμπάμπουε.Η λαϊκή εξέγερση για άλλη μια φορά ξεκινά από το εξωτερικό, όπως πριν από το 1821, πριν το 1909 και πριν το 1974;
H Ιστορία θα δείξει...
Το σχετικό βίντεο εδώ:
http://www.youtube.com/watch?v=A9tLCF4rTg0&feature=player_embeddedಹ್ತ್ತ್ಪ
kostasxan.blogspot.com

Έλληνας επιστήμονας ανακαλύπτει την οριζόντια μεταφορά γονιδίων


Από την εποχή του Δαρβίνου το «δέντρο της ζωής» είναι η κατ΄ εξοχήν εικόνα που υποτίθεται ότι αντικατοπτρίζει καλύτερα από κάθε άλλη την πολυπλοκότητα της εξέλιξης στη Γη. Εντούτοις, νέα στοιχεία έρχονται σιγά-σιγά να ανατρέψουν αυτή την αντίληψη, δείχνοντας ότι η ζωή είναι περισσότερο ένας «ιστός» ή ένα «μωσαϊκό» παρά ένα «δέντρο».
Μια νέα ανακάλυψη ενός Έλληνα επιστήμονα στις ΗΠΑ, ότι τα γονίδια «πηδάνε» μαζικά και απευθείας από το ένα είδος μύκητα στο άλλο, χωρίς να μεσολαβήσουν ενδιάμεσα εξελικτικά στάδια και βαθμιαίες «διακλαδώσεις», ενισχύει τη νέα εικόνα.
Δημοσίευση
Οι ερευνητές του πανεπιστημίου Βάντερμπιλτ του Τενεσί, με επικεφαλής τον βοηθό καθηγητή Αντώνη Ρόκα του τμήματος βιολογικών επιστημών, σε εργασία που δημοσίευσαν στο έγκριτο περιοδικό βιολογίας «Current Biology», ανακάλυψαν ότι, πριν από εκατομμύρια χρόνια, μια ομάδα 23 γονιδίων «πήδηξαν» από το ένα είδος του μύκητα της μούχλας που βρίσκεται σε αμυλώδη τρόφιμα, όπως το ψωμί και η πατάτα, σε ένα άλλο είδος μύκητα που ζει στα κόπρανα των φυτοφάγων ζώων και εξειδικεύεται στη διάσπαση των φυτικών ινών.
Η ανακάλυψη αποτελεί μεγάλη έκπληξη, καθώς μέχρι σήμερα είναι γνωστές ελάχιστες περιπτώσεις στην πρόσφατη εξελικτική ιστορία, που έχουν γίνει τέτοιες άμεσες μεταβιβάσεις γονιδίων (η λεγόμενη «οριζόντια μεταφορά γονιδίων») μεταξύ πολύπλοκων κυττάρων οργανισμών, όπως τα ζώα, τα φυτά και οι μύκητες. «Επειδή οι περισσότεροι άνθρωποι δεν πίστευαν ότι τόσο μεγάλες ομάδες γονιδίων μπορούν να μεταφερθούν οριζόντια, δεν έχουν ψάξει για αυτές και δεν τις έχουν βρει», δήλωσε ο Ρόκας.
Μεταφορά
Η ομάδα του Έλληνα ερευνητή συνέκρινε λεπτομερώς τα πλήρη γονιδιώματα σχεδόν 100 ειδών μυκήτων για να καθορίσει τις μεταξύ τους εξελικτικές σχέσεις. Με τον τρόπο αυτό, ανίχνευσε την ομαδική μεταφορά των 23 γονιδίων, τα οποία συνεργάζονται για την κωδικοποίηση και την παραγωγή μιας τοξικής ουσίας που επιτρέπει στους μύκητες να επιτίθενται σε άλλους οργανισμούς ή να αμύνονται. Ουσίες τέτοιου είδους αποτελούν την πηγή διαφόρων σημαντικών φαρμάκων, όπως η πενικιλίνη και οι κυκλοσπορίνες.
«Οι μύκητες παράγουν μια εντυπωσιακή ποικιλία φαρμάκων και φυσικών δηλητηρίων. Η ανακάλυψή μας ότι μια από τις μεγαλύτερες γονιδιακές ομάδες, που είναι υπεύθυνη για την παραγωγή ενός τέτοιου δηλητηρίου, μεταφέρθηκε ανέπαφη από ένα είδος μύκητα σε άλλο, δείχνει ότι οι οριζόντιες μεταφορές ολόκληρων βιολογικών «μονοπατιών» μπορεί να έχουν συνεισφέρει σημαντικά στη δημιουργία αυτής της ποικιλίας», ανέφερε ο Ρόκας.
Από γονείς στα παιδιάΗ συνηθισμένη μεταφορά γονιδίων είναι η «κάθετη», από τους γονείς στα παιδιά, η οποία στο πέρασμα του εξελικτικού χρόνου συνέβαλε καθοριστικά -με τη βοήθεια των περιοδικών μεταλλάξεων και της φυσικής επιλογής- στο συνεχές «φούντωμα» και στα αλλεπάλληλα «κλαδιά» του «δέντρου της ζωής».
Ο Αντώνης Ρόκας αποφοίτησε το 1998 από το τμήμα Βιολογίας του πανεπιστημίου Κρήτης και από το 2007 διδάσκει στο πανεπιστήμιο Βάντερμπιλτ, όπου έχει το δικό του ερευνητικό εργαστήριο. Προηγουμένως, αφού πήρε το διδακτορικό του από το πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου (1991), υπήρξε ερευνητής στο Ινστιτούτο Broad των πανεπιστημίων ΜΙΤ και Χάρβαρντ.
http://www.imerisia.gr/

Σάββατο 26 Φεβρουαρίου 2011

Επεισόδια αστρικής δημιουργίας


Πρόσφατα ανακαλύφθηκε ένα ρεύμα άστρων (ροζ χρώμα), που μπορεί να είναι απομεινάρια από το πιο πρόσφατο γνωστό κοσμικό γεύμα του δικού μας Γαλαξία.
Γερμανοί αστρονόμοι πρόσφατα καθόρισαν ότι ο Γαλαξίας μας πιθανότατα ‘καταβρόχθισέ’ έναν κοντινό νάνο γαλαξία πριν περίπου 700 εκατομμύρια χρόνια. Η ανακάλυψη έγινε αφού αυτοί διαπίστωσαν «κατάλοιπα» στον ουρανό από το κοσμικό αυτό φαγοπότι.
Αυτά τα κατάλοιπα βρίσκονται με τη μορφή ενός ρεύματος άστρων. Ορισμένα από αυτά τα αντικείμενα συμπεριφέρονται με έναν ιδιαίτερο τρόπο, που οι ειδικοί λένε ότι δεν είναι σε αρμονία με το πώς πρέπει να ενεργούν, αν προέρχονταν από τον Γαλαξία μας.
Από την άλλη πλευρά, οι ιδιότητες και η συμπεριφορά τους θα είχε νόημα αν είχαν σχηματιστεί κάπου αλλού, και στη συνέχεια είχαν ακολουθήσει μια γαλαξιακή συγχώνευση με τον δικό μας Γαλαξία. Τέτοια γεγονότα συμβαίνουν αρκετά συχνά, όταν μεγάλοι γαλαξίες όπως ο δικός μας συγκρουστεί και συγχωνεύσει μικρότερους και πολύ λιγότερο ογκώδεις γείτονες.
Εκτός από την εξήγηση ορισμένων πτυχών των πολύ περίεργων άστρων στο Γαλαξία, η νέα ανακάλυψη προσφέρει επιπλέον αξιοπιστία στη θεωρία που λέει ότι οι πιο μεγάλοι γαλαξίες στο Σύμπαν αυξάνουν εντυπωσιακό το μέγεθός τους, με την ανάλωση νάνων γαλαξιών από το περιβάλλον τους.
Οι αστρονόμοι υποστηρίζουν ότι, διαφορετικά, είναι πολύ δύσκολο να εξηγήσουμε γιατί αυτά τα αντικείμενα φθάνουν σε εντυπωσιακές διαστάσεις. Οι συγχωνεύσεις επίσης μπορούν να εξηγήσουν γιατί εμφανίζονται κάθε τόσο έντονα επεισόδια αστρικής δημιουργίας.
Όταν δύο γαλαξίες συγκρούονται, δεν πέφτουν κατευθείαν ο ένας πάνω στον άλλο. Αντίθετα, κάνουν κύκλο ο ένας γύρω από τον άλλον για εκατομμύρια χρόνια, αλληλεπιδρώντας χαλαρά, προτού η ύλη τους συγχωνευτεί.
Καθώς εξελίσσεται αυτή η διαδικασία, οι στάσιμες μάζες αερίου υδρογόνου και κοσμική σκόνη που περιέχουν τα δύο σώματα, ξυπνούν και πάλι οπότε αρχίζουν να σχηματίζονται αστρικά φυτώρια. Με τη σειρά τους, οι δομές αυτές παράγουν τότε μεγάλο αριθμό νέων, μπλε άστρων.
Τα αστέρια που οδήγησαν στη νέα μελέτη, καθώς και τις επόμενες ανακαλύψεις, ανακαλύφθηκαν από την ερευνήτρια Mary Williams και τους συνάδελφους της. Η ομάδα βρήκε ένα «ρεύμα» από 15 αστέρια, που είχαν όλα τους παρόμοιες ταχύτητες και χημικές συνθέσεις.
Αυτές οι ιδιότητες τα θέτουν αμέσως εκτός από τα υπόλοιπα αστέρια του Γαλαξία, εκ των οποίων τα 250.000 ερευνήθηκαν με το Αυστραλιανό Αστρονομικό Παρατηρητήριο. Οι Γερμανοί ερευνητές λένε ότι αυτό το ρεύμα αστέρων βρίσκεται στον αστερισμό του Υδροχόου. Η Williams δημοσίευσε την ανακάλυψή της στο περιοδικό Astrophysical Journal.
Άστρα όπως τα ανωτέρω δείχνουν ότι έχουν ‘φαγωθεί’ από τον Γαλαξία μας, και δεν σχηματίζονται εδώ μέσα. Ωστόσο, η ομάδα παραδέχεται ότι χρειάζεται να βελτιώσει τους υπολογισμούς της, όσον αφορά την ηλικία της συγχώνευσης, γιατί έχει μια αβεβαιότητα + / – 350 εκατομμύρια χρόνια.
http://www।physics4u.gr/

Παρασκευή 25 Φεβρουαρίου 2011

Συμπεράσματα για το πολιτικό σκηνικό


Από όλη την προηγούμενη περίοδο αλλά και από αυτό που έγινε στην χθεσινή πορεία-συγκέντρωση στην Αθήνα, και σε άλλες πόλεις, βγαίνει μια σειρά από συμπεράσματα. Επιγραμματικά:
Το Μνημόνιο είναι εδώ γιατί εξυπηρετεί τα συμφέροντα της ολιγαρχίας του πλούτου που ελέγχει την οικονομική και πολιτική ζωή στην χώρα αλλά και τα συμφέροντα των ηγεσιών τουλάχιστον των δύο μεγάλων κομμάτων, ΠαΣοΚ και ΝΔ. Όλοι αυτοί θέλουν Μνημόνιο. Ακόμη και αυτοί που λένε ότι είναι εναντίον του. Μόνο ο λαός δεν το θέλει το Μνημόνιο.
Η κυβέρνηση δεν πέφτει γιατί δεν θέλει κανένας, εκτός από τον λαό, να την ρίξει. Ούτε η ΝΔ, ούτε το ΚΚΕ. Διότι η κυβέρνηση αυτή είναι ένα φτερό στον άνεμο, ένα φύλλο, ένα τίποτα και χρειάζεται μόνο ένα φύσημα για να πέσει. Για τον ίδιο λόγο δεν φεύγει και το Μνημόνιο.
Μεγάλα τμήματα του λαού, μεγάλα όμως λέμε, από όλες τις παρατάξεις και πολιτικές πλευρές, θέλουν να φύγει η κυβέρνηση αλλά και το τρέχον πολιτικό σύστημα και τα πρόσωπα. Σούμπιτο. Αυτή είναι πλέον η θέληση του κυρίαρχου λαού. Και μην ακούτε τις κομματικές πριμαντόνες που προσπαθούν να σώσουν τα κεκτημένα τους. Ο πολύς λαός δεν θέλει κανέναν τους.
Μεγάλο μέρος του λαού, πάλι από όλες τις πλευρές, έχει πια πάρει απόφαση να αντιμετωπίσει την κατάσταση ειρηνικά μεν, δυναμικά δε. Και διαρκώς μεγαλώνει η μερίδα αυτή. Γι’ αυτό και η μαζικότητα στις συγκεντρώσεις της χθεσινής απεργίας. Ο λαός αυτός ξέρει ότι είναι μόνος του. Και πως κανείς δεν πρόκειται να πάρει τα δίκια του και να τον υπερασπιστεί. Και έχει πάρει απόφαση, σε μεγάλο βαθμό, να βγάλει μόνος του το φίδι από την τρύπα. Ο λαός έχει αλλάξει φρόνημα.
Η οικονομική ολιγαρχία που κυβερνάει τον τόπο μαζί με τους υπαλλήλους της, δηλαδή κομματικές ηγεσίες και “προβεβλημένοι” πολιτικοί σε όλα τα κόμματα, ροκ σταρ δημοσιογράφοι των καναλιών της λοβοτομής, διάφορα τσιράκια δεξιά και αριστερά και παπαγαλάκια, έχουν χεστεί από το φόβο τους. Όχι μόνο από χτες και λόγω της μαζικότητας της συγκέντρωσης. Αλλά λόγω όλων των στοιχείων για τις διαθέσεις του λαού και την μεταστροφή στο φρόνημά του, τα οποία έχουν στα χέρια τους καιρό τώρα. Ξέρουν πια ότι με σιγουριά ο λαός θα τους αντιμετωπίσει δυναμικά. Και πολύ θυμωμένα για ότι του έχουν κάνει και συνεχίζουν αμετανόητοι να του κάνουν.
Οι ενορχηστρωτές της αντιμετώπισης των λαϊκών συγκεντρώσεων θα συνεχίσουν να αντιμετωπίζουν την αυξανόμενη μαζικότητα εντείνοντας την γνωστή και δοκιμασμένη μέθοδό τους: με τους μπαχαλάκηδες και τους “αντιεξουσιαστές”, που ελέγχουν οι ίδιοι, σε συνεργασία με τις επί τόπου αστυνομικές δυνάμεις, προκαλούν “επεισόδια” και “επιθέσεις” τάχα μου στα ΜΑΤ, ώστε μετά να έχουν το πρόσχημα να εξαπολύσουν βροχή και καταιγίδα χημικών, προς τον λαό της συγκέντρωσης. Να τον διαλύσουν κάνοντας το περιβάλλον αποπνικτικό.
Οι αντι-ασφυξιογόνες μάσκες θα είναι το μεγάλο λαϊκό όπλο στις επόμενες συγκεντρώσεις. Προμηθευτείτε αντιασφυξιογόνες μάσκες με κάθε τρόπο. Αλλιώς οι συγκεντρώσεις θα διαλύονται από τις ομοβροντίες των χημικών των ΜΑΤ. Υπάρχουν ήδη φήμες ότι έχει απαγορευτεί ή εμποδίζεται η πώλησή τους. Παραγγείλετε μέσω internet. Κάντε αναζήτηση στο google για anti gas mask.
Η ΓΣΕΕ και το ΚΚΕ, μέσω του ΠΑΜΕ, που έχουν στα χέρια τους τον έλεγχο της λαϊκής αντίδρασης, προκρίνουν μόνιμα ως σωστή μέθοδο την απεργία και την πορεία. Επειδή φυσικά δεν θέλουν να πέσει η κυβέρνηση. Η σωστή μέθοδος αντίδρασης στην επίθεση που δέχεται ο λαός είναι μία: Συγκέντρωση και παραμονή. Συγκέντρωση στην πλατεία (Συντάγματος) και παραμονή εκεί για μέρες ή εβδομάδες. Ακλόνητα. Μέχρι να μαζευτεί λαός μιλιούνια. Θα είναι πόλεμος χαρακωμάτων. Μακρύς.
Η διάσπαση ΓΣΕΕ – ΠΑΜΕ είναι τεχνητή. Είναι εφαρμογή του διαίρει και βασίλευε. Η ηγεσία του ΚΚΕ φοβάται και τρέμει την πτώση του υπάρχοντος πολιτικού συστήματος και θέλει την διατήρησή του. Διότι φοβάται πως μια γενικευμένη πτώση θα συμπαρασύρει και την ίδια. Η ηγεσία του ΚΚΕ δεν θέλει να πέσει αυτή η κυβέρνηση. Όχι τώρα και ΚΥΡΙΩΣ όχι από τον λαό. Η ηγεσία του ΚΚΕ δεν θέλει να κακομάθει ο λαός ότι μπορεί να περνάει το δικό του και να ρίχνει κυβερνήσεις. Όπως φυσικά και οι άλλες κομματικές ηγεσίες. Η ΓΣΕΕ φυσικά και είναι υποχείριο άμεσο του συστήματος.
Το ΠΑΜΕ (και φεύγουμε), εξυπηρετώντας τους σχεδιασμούς της ηγεσίας του ΚΚΕ, παίζει τον χειρότερο ρόλο στην όλη υπόθεση. Πρώτον, διότι εκτός από τα κομματικά ή συνδικαλιστικά μέλη που ούτως ή άλλως θα πήγαιναν μαζί του, μαζεύει στις πορείες του τους πιο δυναμικούς έλληνες, τους πιο πολιτικοποιημένους (ένα άλλο δυναμικό, ΠαΣοΚογενές όμως κομμάτι πάει με τα εργατικά κέντρα, δηλαδή την ΓΣΕΕ αλλά είναι μικρό ακόμη). Και δεύτερον διότι το ΠΑΜΕ το μόνο που κάνει είναι να τους πάει μια πορεία, βόλτα δηλαδή, και μετά να τους διαλύσει. ΠΑΜΕ και φεύγουμε δηλαδή. Φωνάζει και μερικά συνθήματα άσχετα με την τρέχουσα επικαιρότητα και τα τρέχοντα λαϊκά αιτήματα κι αυτό είναι όλο. (Προσωπικά μέχρι τώρα πήγαινα κυρίως με το ΠΑΜΕ, λόγω του ότι κάνει εδώ κοντά τις συγκεντρώσεις. Θα το ξανασκεφτώ όμως). Τους (μας) πάνε λοιπόν μια βόλτα και μετά μας διαλάνε. Ενώ ξέρουν καλύτερα από ΟΛΟΥΣ, λόγω και εμπειρίας που έχουν, πως για να φύγει αυτή η χολέρα, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΜΕ ΕΚΕΙ.
Η ΝΔ πιστεύει ότι μπορεί να κρυφτεί πίσω από το δάχτυλό της. Η ανεντιμότητα της ηγεσίας της είναι απλώς πιο προφανής από εκείνη των ηγεσιών των άλλων κομμάτων. Τα έχω ξαναπεί: η ΝΔ είναι το ένα από τα δύο μεγάλα κόμματα που μας κυβέρνησαν όλα αυτά τα χρόνια. Με έναν στρατό στελεχών, που παρόμοια με εκείνον του ΠαΣοΚ (και δεν μιλάω εδώ για τα μικρο-στελέχη), εξίσου βουτηγμένα στην διαφθορά, την συναλλαγή με εξωθεσμικούς παράγοντες και στην εσωτερική δολοπλοκία για την νομή της κομματικής εξουσίας. Μόνο την εξουσία θέλουν. Όπως όλοι δηλαδή. Η ΝΔ όπως και το ΠαΣοΚ, εξυπηρετεί τα συμφέροντα της ολιγαρχίας του πλούτου στην χώρα. Απλώς το ΠαΣοΚ το κάνει πιο αποτελεσματικά. Η ΝΔ δεν είναι αντι-μνημονιακή και μην ακούτε τίποτε. Είναι η πιθανότερη όμως εναλλακτική του συστήματος και η πιθανότερη επόμενη κυβέρνηση. Η ΝΔ και η ηγεσία της είναι σάρκα εκ της σαρκός αυτού του πολιτικού καθεστώτος που μας οδήγησε, μέσω της ανελέητης εκμετάλλευσης και της διεφθαρμένης συναλλαγής, στην τωρινή καταστροφή.
Δεν θα πάμε στην “νέα μεταπολίτευση”. Διότι ακόμα δεν βγήκαμε από την χούντα. Η χούντα άλλαξε απλώς τα ρούχα της και μεταμφιέστηκε σε μεταπολίτευση. Μας έφεραν “εθνάρχες” και “χαρισματικούς” αρχηγούς με την τάχα μου μεταπολίτευσή τους (και δεν ντρέπονται να κάνουν και γιορτή παλινόρθωσης της δημοκρατίας κάθε χρόνο, οι βέβηλοι). Οι οποίοι “εθνάρχες”, “χαρισματικοί” και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις, το μόνο που έκαναν ήταν να μας αποκρύβουν ότι ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. Δεν είχαμε ποτέ. Και πως Ο ΛΑΟΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΕΞΟΥΣΙΑ. Η εξουσία ασκείται από είκοσι οικογένειες στην Ελλάδα που ελέγχουν τον πλούτο της χώρας από συστάσεως ελληνικού κράτους. Και το κάνουν αυτό ελέγχοντας τα πολιτικά κόμματα και τα μέσα ενημέρωσης. Για να πάμε λοιπόν σε “νέα μεταπολίτευση” πρέπει να βγούμε από την χούντα. Και θα βγούμε από την χούντα όταν κανένα από τα πρόσωπα του σημερινού πολιτικού σκηνικού δεν θα εμφανίζεται στα κανάλια και στα έντυπά τους για να ζητάει την ψήφο μας και να κάνει παιχνίδι. Κανονικά τώρα οι μισοί από όλο το πολιτικό σκηνικό των τριών τελευταίων δεκαετιών, μέχρι και σε επίπεδο κάτω από δήμαρχο, έπρεπε να είναι στις φυλακές. Οι φυλακές μας έπρεπε να είναι γεμάτες από δαύτους όλους τώρα. Κι αυτοί ζουν και βασιλεύουν και τον κόσμο κοροϊδεύουν.
http://anarmodios.wordpress.com

Τετάρτη 23 Φεβρουαρίου 2011

Επικίνδυνες θεατρικές παραστάσεις ενηλίκων και ανηλίκων...


Μόλις γύρισα από την συγκέντρωση. ‘Ήμουν από τους πρώτους που έφτασαν στο Σύνταγμα και έχω να πω τα εξής:
Καθώς ο κόσμος ανέβαινε Σύνταγμα από Σταδίου, ξαφνικά από το πεζοδρόμιο τροχάδην ανέβαιναν τα ΜΑΤ μαζί και το τονίζω μαζί με καμιά 100σταριά κουκουλοφόρους νεαρούς με μέσο όρο ηλικίας τα 14 με 16 χρονών!
Τους βλέπαμε να τρέχουν παρεούλα στο Σύνταγμα με τα μεν ΜΑΤ με τα γκλομπς, τα δε “αναρχικά” κρατώντας πλαστικές σακούλες με μολότωφ.
Μόλις φτάνανε Σύνταγμα χωριζόντουσαν, τα μεν ΜΑΤ έπαιρναν θέσεις μπροστά στο ξενοδοχείο της Μ. Βρετανίας και οι δε κουκουλοφόροι στο πάρκο της πλατείας περιμένοντας και οι δύο ομάδες να φτάσει ο κύριος όγκος της πορείας στο Σύνταγμα.
Με το που έφτανε ο κόσμος στο Σύνταγμα, αρχίσανε τον ψευτοπόλεμο με αποτέλεσμα η ατμόσφαιρα να γίνει τόσο αποπνικτική ώστε ο κόσμος να αρχίσει να διαλύεται στα γύρω στενά!
Αυτή είναι η αλήθεια για τους ψευτοαναρχικούς και τις ψευτοσυμπλοκές!
Είναι ντροπή να μη αφήνουν τον κόσμο να διαδηλώσει την αντίθεσή του και να χρησιμοποιούν χούλιγκαν των γηπέδων, υποθέτω με κάνα χαρτζιλικάκι του 100στάρικου προκειμένου να διαλύσουν ειρηνικές πορείες δηλητηριάζοντας τον κόσμο με χημικά!
Αλήθεια πόσα λεφτά από το υστέρημα του Ελληνικού λαού πλήρωσε ο κύριος Παπουτσής προκειμένου να στρατολογήσει όλα αυτά τα 15χρονα και να οργανώσει αυτή την θεατρική παράσταση;
Ο κόσμος έχει αγανακτήσει! Από παντού και από χιλιάδες κόσμου, 50άρηδες και 60άρηδες άκουγα να φωνάζουν ότι πρέπει να έρθει ο …. Στρατός για να βάλει τον κάθε κατεργάρη στην θέση του!
Μα είναι τόσο ηλίθιοι και τόσο ανίκανοι ώστε να στρέφουν τον κόσμο στην απαίτηση να αναλάβει τα ηνία της χώρας ο Στρατός όπως και στην Αίγυπτο!
Εκεί θα μας οδηγήσουν στο τέλος με αυτές τις πρακτικές, αν δεν αναλάβει κάποιος πολιτικός ηγέτης με τσαγανό να ξεμπροστιάσει όλους αυτούς και να τους εξαφανίσει από την πολιτική σκηνή του τόπου!
Σημειωτέον ότι είναι η πρώτη μου φορά, τόσο για μένα όσο και για συναδέλφους μου που πήγαμε σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας!
http://kostasxan.blogspot.com

Σχόλιο: Παρόμοια περιστατικά τείνουν να αποτελέσουν κοινότυπη εμπειρία συμμετεχόντων και περαστικών σε διαδηλώσεις και πορείες. Οποίο όνειδος και οποία ηθική κατάπτωση για τον νυν προϊστάμενο των οργάνων της τάξης... Ο άλλοτε πρόεδρος της μεταδικτατορικής ΕΦΕΕ στο ρόλο του διώκτη και τρομοκράτη των συμμετεχόντων στις λαϊκές διαδηλώσεις και πορείες... Η αποκρουστική μετάλλαξη σε όλο της το "μεγαλείο". Η απόλυτη εικόνα του εκμαυλισμού και της καθυπόταξης της ψυχής και του νου στο θεό του χρήματος, της εφήμερης δόξας και εξουσίας. Η εικόνα της πλήρους επικράτησης της ηδονιστικής ικανοποίησης των κατωδιαφραγματικών αναγκών και της ανάδυσης ενός πιστού υπηρέτη των εχθρών του ελεύθερου ανθρώπου. Παράδειγμα προς αποφυγή!