Η αποθεραπεία placebo με μόνη την επίσκεψη στο γιατρό

To φαινόμενο placebo δεν περιορίζεται στα ψευδοφάρμακα -την ίδια θεραπευτική επίδραση μπορεί να έχει η φροντίδα και η ζεστή συμπεριφορά των γιατρών, υποδεικνύει νέα μελέτη στην επιθεώρηση Lancet. Φαίνεται ότι η πίστη στις ικανότητες του γιατρού συχνά αρκεί για να τονώσει τους μηχανισμούς άμυνας του οργανισμού.
Εδώ και αιώνες, οι γιατροί γνωρίζουν ότι πολλοί ασθενείς παρουσιάζουν πραγματική βελτίωση όταν νομίζουν ότι παίρνουν κάποιο φάρμακο, ενώ στην πραγματικότητα αυτό που λαμβάνουν είναι ένα βιολογικά αδρανές χάπι.
Οι ασθενείς όμως μπορεί να υποβάλλονται στη ιδέα ότι θα βελτιωθούν όχι μόνο από τα ψευδοφάρμακα, αλλά και από πολλές άλλες ιατρικές πρακτικές, δείχνει η νέα μελέτη, η οποία βασίστηκε σε ανασκόπηση παλαιότερων ερευνών για το φαινόμενο placebo που χρονολογούνται ακόμα και στη δεκαετία του 1700.
Για παράδειγμα, μια από αυτές τις έρευνες είχε δείξει ότι οι ασθενείς βελτιώνονται περισσότερο όταν τους γίνεται μια ένεση από έναν γιατρό, από ό,τι αν τους κάνει την ένεση μια αυτόματη αντλία.
Μια άλλη έρευνα έδειχνε ότι οι ασθενείς που λάμβαναν κάποιο αναλγητικό, το οποίο αργότερα αντικαταστάθηκε από ψευδοφάρμακο, συνέχιζαν να αισθάνονται λιγότερο πόνο.
«Οι περισσότεροι άνθρωποι θεωρούν πως το placebo είναι ένα φαινόμενο που συμβαίνει σε ορισμένους ανθρώπους όταν λαμβάνουν μια ψεύτικη θεραπεία, συνήθως στο πλαίσιο μελετών για την αποτελεσματικότητα μιας νέας θεραπείας» σχολίασε στο AFP ο Ντέιμιεν Φίνις του Πανεπιστημίου του Σίδνεϊ, επικεφαλής της διεθνούς ερευνητικής ομάδας.
«Εμείς προχωρήσαμε πέρα από αυτό. Η έρευνά μας αποκαλύπτει ότι φαινόμενα placebo μπορούν να εμφανιστούν σε ιατρικές πρακτικές ρουτίνας και σε ένα μεγάλο εύρος παθήσεων -και αυτά τα φαινόμενα μπορεί να έχουν ισχυρό θεραπευτικό αποτέλεσμα» ανέφερε.
Διευκρίνισε, πάντως, ότι για να δει κανείς αυτή βελτίωση πρέπει να έχει πίστη στις ικανότητες του γιατρού.

Newsroom ΔΟΛ

Σχόλιο: ... πίστη στο γιατρό ή απλά στον εαυτό μας και εξερεύνηση των δυνατοτήτων μας...

Εξαιρετικός Σουρής... καυτηριάζει την επικαιρότητα!

Ποιός είδε κράτος λιγοστό

σ’ όλη τη γη μοναδικό,

εκατό να εξοδεύει

και πενήντα να μαζεύει;

Να τρέφει όλους τους αργούς,

να ’χει επτά Πρωθυπουργούς,

ταμείο δίχως χρήματα

και δόξης τόσα μνήματα;

Να ’χει κλητήρες για φρουρά

και να σε κλέβουν φανερά,

κι ενώ αυτοί σε κλέβουνε

τον κλέφτη να γυρεύουνε;

(Γ. Σουρής)

Ο Νίκος Τσιφόρος για τους Έλληνες, το Βυζάντιο και τον Χριστιανισμό

Ένα σπάνιο κείμενο του Νίκου Τσιφόρου γραμμένο τη δεκαετία του ΄60

Επειδή οι νέοι χριστιανοί θέλανε με κάθε τρόπο να ξεριζώσουν τον παγανισμό, δηλαδή την αρχαία θρησκεία των Ελλήνων και να κάνουν όλους τους υπηκόους του Βυζαντίου χριστιανούς, άρχισαν να προσηλυτίζουν τους εθνικούς, όχι με χριστιανικά διδάγματα, αλλά με βία, με φόνους, με καταδιώξεις και με μαρτύρια.
Όσα αρχαία ελληνικά μνημεία είχανε γλιτώσει από τις βαρβαρικές επιδρομές, άρχισαν να γκρεμίζονται από τους φανατικούς χριστιανούς του Βυζαντίου. Χιλιάδες μελέτες και επιστημονικές παρατηρήσεις ή κάηκαν από αυτούς τους φανατικούς ή -επειδή δεν υπήρχε χαρτί- σβηνόντουσαν από τους καλόγηρους, που μεταχειριζόντουσαν το σβησμένο χαρτί, για να γράψουν προσευχές και χριστιανικά παραγγέλματα.
Επιπλέον αφού η πίστη στο Χριστιανισμό ήτανε τόσο πολύ ριζωμένη απαγορευόταν ακόμα και η εξάσκηση τού ιατρικού επαγγέλματος. Αν κανείς αρρώσταινε, περίμεναν να τον σώσουν με προσευχές και όχι με φάρμακα ή με θεραπεία ιατρική.
Συνέβαινε, όμως, πολλές γυναίκες πού είχαν αρρώστους τον άντρα τους ή το παιδί τους, να θυμούνται, ότι πολλές αρρώστιες θεραπευόντουσαν με ορισμένα βότανα. Αυτό ήτανε μια παράδοση, πού την έχομε ακόμα και σήμερα, όταν διατηρούμε του κόσμου τα βότανα για ορισμένες ασθένειες. Άλλωστε η φαρμακολογία και σήμερα επιστημονικά βασίζεται στη βοτανολογία, στα βότανα δηλαδή.
Οι «εθνικές» γυναίκες, λοιπόν, που δεν πίστευαν, δεν είχανε χωνέψει, ότι ο άρρωστός τους θα γινόταν καλά με προσευχές, ξεκινούσαν να πάνε στα χωράφια και να βρουν τα βότανα, που ξέρανε για να κάνουν καλά τους αγαπημένους τους. Επειδή, όμως, αυτό από το Χριστιανισμό απαγορευόταν, οι γυναίκες αναγκαζόντουσαν να βγουν για μάζεμα βοτάνων τη νύχτα.
Από το σημείο αυτό οι χριστιανοί φανατισμένοι πάντα και βλέποντάς τες να ψάχνουνε στο φως του φεγγαριού, τις χαρακτήρισαν για μάγισσες. «Φθάνει, λέει ο ιστορικός, θεαθή γυνή τις νύκτωρ πλησίον αρχαίων μαρμάρων ίνα χαρακτηρισθή ως αιρετική». Το αποτέλεσμα είναι, ότι χιλιάδες γυναίκες και κοντά σ΄ αυτές και οι δικοί τους, καταδικάσθησαν και κάηκαν ζωντανές σα μάγισσες, όλη αυτή τη σκοτεινή εποχή, που το Βυζάντιο φρόντιζε να εκχριστιανίσει την Ελλάδα...
To παρατιθέμενο κείμενο του Νίκου Τσιφόρου είναι απόσπασμα από το βιβλίο του: "Η Ιστορία της Αθήνας". (εκδ. "Ερμής", 1999).

http://www.freeinquiry.gr/

Διεθνείς τραπεζικοί κολοσσοί σε δίκη στο Μιλάνο για απάτη

Τέσσερις διεθνείς τράπεζες -Deutsche Bank, JP Morgan, UBS, και Depfa- και 13 άτομα παραπέμπονται σε δίκη στην Ιταλία με την κατηγορία της απάτης στις αγορές παραγώγων στο Μιλάνο. Πρόκειται για την πρώτη δίκη του είδους και αφορά συναλλαγή του 2005 από την οποία ο δήμος Μιλάνου ζημιώθηκε με 100 εκατ. ευρώ, σύμφωνα με το κατηγορητήριο.
Η έναρξη της δίκης προσδιορίστηκε για τις 6 Μαΐου και πέραν των τεσσάρων τραπεζικών κολοσσών (στην Ιταλία εκτός από πρόσωπα μπορούν να παραπεμφθούν και ιδρύματα όπως οι τράπεζες) οδηγούνται στο εδώλιο 11 τραπεζίτες, ένας πρώην υπεύθυνος και ένας οικονομικός σύμβουλος του δήμου.
Οι κατηγορούμενοι παραπέμπονται για «διακεκριμένη απάτη» λόγω μίας συναλλαγής swap (ανταλλαγή νόμιμων υποχρεώσεων), αλλά με 30ετή χρονικό ορίζοντα. Ο δήμος του Μιλάνου δανειζόταν προκειμένου να αναδιαρθρώσει το χρέος του.Η επίδικη συναλλαγή έγινε το 2005 και αφορούσε ομόλογα του δήμου του Μιλάνου, συνολικής αξίας 1,68 δισ.ευρώ. Με αυτή τη συναλλαγή ο δήμος ζημιώθηκε με τουλάχιστον 100 εκατ. ευρώ. Αντιθέτως, λέει το κατηγορητήριο, οι τράπεζες «έβγαλαν» περίπου «100 εκατομμύρια ευρώ εντελώς παράνομα κέρδη».
Ήδη ο δήμος του Μιλάνου εστράφη δικαστικά εναντίον όλων των εμπλεκόμενων διεθνών τραπεζών -Deutsche Bank, JP Morgan, UBS, και Depfa. Οι ιδιώτες επενδυτές, αλλά κι ο ίδιος ο δήμος του Μιλάνου στην ίδια συναλλαγή παραπλανήθηκαν από τις εν λόγω τράπεζες για την ακριβή φύση, αλλά και τους συναφείς κινδύνους, της προσωπικής επένδυσής τους, πάντοτε σύμφωνα με το κατηγορητήριο.
Αυτή θα είναι η πρώτη δίκη του είδους, μεγάλες τράπεζες που εμπλέκονται σε παρανομία που αφορά και θεσμό του κράτους, έναν μεγάλο δήμο. Το Ελεγκτικό Συνέδριο της Ιταλίας απεφάνθη ότι αυτή η συναλλαγή «ήταν μία αληθινή ωρολογιακή βόμβα για τους εμπλεκόμενους» σε αυτήν.
Υπεύθυνοι του ανωτέρω δικαστηρίου δήλωσαν ανώνυμα ότι και δεκάδες άλλοι δήμοι στην Ιταλία έχουν κάνει ανάλογες συναλλαγές, σε μία προσπάθεια να βρίσκουν τουλάχιστον τα τοκοχρεολύσια για να εξυπηρετήσουν παλαιότερα δάνειά τους.
Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ/Reuters/Γαλλικό/Γερμανικό, ΑΠΕ/Γερμανικό

Σχόλιο: Με τις "δουλειές τους στη χώρα μας τι γίνεται; Ενδιαφέρεται κάποιος αρμόδιος να ελέγξει;

"Διώξτε τους οικονομικούς τρομοκράτες"...

Απόσπασμα από το διεθνές δελτίο ειδήσεων του Al Jazeera με αναφορά στην «κρίση» στην Ελλάδα. Τα συμπεράσματα δικά σας…
Al Jazeera: Στη συζήτησή μας απόψε καλεσμένοι είναι, από την Αθήνα ο κ. Γιώργος Υφαντής, πρόεδρος του Ελληνικού Κέντρου Ευρωπαϊκών Μελετών, επίσης από την Αθήνα, ο κ. Τζον Σφακιανάκης, οικονομολόγος, επικεφαλής, γενικός διευθυντής της τράπεζας Saudi Fransi κι απ’το Παρίσι, θα μας μιλήσει ο οικονομικός αναλυτής κ. Max Keiser. Σας ευχαριστώ όλους για την παρουσία σας.
κ. Υφαντή, προφανώς χιλιάδες Έλληνες είναι θυμωμένοι, εξαγριωμένοι, μπορούμε να τους προσεγγίσουμε ποσοτικά, πόσο μεγάλη θεωρείτε την αντίδραση στα νέα μέτρα;
Υφαντής: Δεν υπάρχει εύκολος τρόπος να υπολογίσουμε αριθμητικά το μέγεθος της αντίδρασης, νομίζω όμως πως η πλειοψηφία των Ελλήνων έχει συνειδητοποιήσει ότι η κατάσταση είναι τραγική, ότι όλα αυτά τα χρόνια ζούμε πάνω από το επίπεδο που μπορούμε και τώρα ήρθε ο καιρός να βάλουμε το σπίτι μας σε τάξη
Al Jazeera: Όμως μπορεί να πει κάποιος ότι αυτή η άποψη δεν αντιπροσωπεύει τη γνώμη της πλειοψηφίας. Χιλιάδες έχουν βγει στους δρόμους εναντίον αυτών των μέτρων. Είναι δίκαιο για πολλούς Έλληνες να σκέφτονται γιατί να υποφέρουμε εμείς από την κρίση, αφού δεν την προκαλέσαμε εμείς, δεν είμαστε η αιτία της.
Υφαντής: αυτή είναι μια εύκολη υπεκφυγή, που μας απαλλάσσει από οιανδήποτε ευθύνη για αυτά που συμβαίνουν. Δεν πρέπει όμως εμείς οι Έλληνες να ξεχνάμε ότι δεν πληρώνουμε τους φόρους μας όπως πρέπει, έχουμε αναδειχθεί σε πρωταθλητές φοροαπάτης και φοροκλοπής, απαιτούμε όλο και περισσότερα από το κράτος, έχουμε εμπλακεί σε μια κατάσταση αποθέωσης της προσδοκίας για ό,τι μπορεί να κάνει το κράτος για μας, έχουμε δαιμονοποιήσει από πολλές απόψεις τον ιδιωτικό τομέα και την ιδιωτική πρωτοβουλία και δεν νομίζω ότι λίγες χιλιάδες ή κάποιες χιλιάδες διαδηλωτές απηχούν τη γενική άποψη για τα πράγματα.
Al Jazeera: κ. Σφακιανάκη εσείς θεωρείτε αυτές τις διαμαρτυρίες αντιπροσωπευτικές του θυμού των εξεγερμένων γιατί καλούνται να σφίξουν κι άλλο το ζωνάρι τους;
Σφακιανάκης: Κατ’αρχήν ευχαριστώ για την πρόσκληση. Δεν θα έλεγα ότι οι διαδηλώσεις είναι αντιπροσωπευτικές. Θα συμφωνούσα με τον προηγούμενο καλεσμένο σας.
AL Jazeera: Max Keiser, οι άλλοι δύο καλεσμένοι αναφέρθηκαν στα μέτρα λέγοντας ότι δεν υπήρχαν εναλλακτικές επιλογές. Εσύ τι πιστεύεις;
Max Keiser: Πριν από οτιδήποτε άλλο, ας αφήσουμε στο τραπέζι τα ούζα κι ας αναφερθούμε σε κάποια γεγονότα. Το ποσοστό χρέους σαν αναλογία στο ΑΕΠ, ήταν ακριβώς το ίδιο το 2000, γιατί δεν είχε αποκαλυφθεί τότε; Γιατί η Goldman Sachs σε συνεργασία με την ελληνική κυβέρνηση, απέκρυψαν δισεκατομμύρια χρέους. Αυτό είναι το πρόβλημα. Έχετε τράπεζες σαν την Goldman Sachs και την Wall Street εξίσου «μολυσμένες» με την ελληνική κυβέρνηση στην χάλκευση μεγεθών. Για την επιδιόρθωση του προβλήματος, η ελληνική κυβέρνηση ορίζει ελεγκτή και διαχειριστή στα θέματα αυτά άνθρωπο της Goldman Sachs! (προφανώς εννοεί εδώ την τοποθέτηση του Πέτρου Χριστοδούλου στον Οργανισμό Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους). Γι αυτό πάσχουν από το σύνδρομο Στοκχόλμης. Κρατούνται όμηροι διεφθαρμένων τραπεζιτών της Wall Street και κατηγορούν τον εαυτό τους, αυτομαστιγώνονται για τη διαφθορά τρίτων, τη διαφθορά της Wall Street. Ε, αυτή κατάσταση είναι γελοία. Κι εδώ έχουμε δύο Έλληνες οικονομικούς αναλυτές που μας λένε ότι πρέπει να μπουν κι άλλοι φόροι, πρέπει να απαλλαγούμε από τη μαύρη αγορά και η Goldman Sachs τους συμβουλεύει πώς θα απαλλαγούν από τη διαφθορά. Η Goldman Sachs πλήρωσε πέρυσι λιγότερο από 1% φόρους. Για να πληρωθούν λοιπόν τα Χριστουγεννιάτικα μπόνους των golden boys της Goldman Sachs, θα ζητήσεις από τους Έλληνες να πληρώσουν μεγαλύτερους φόρους; Θα ζητήσετε από τους Έλληνες να καταβάλουν τα παχυλά αυτά bonus! Αυτό είναι παράλογο! Γιατί ξεπουλάτε τους συμπατριώτες σας και λέτε ότι δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική λύση; Λύση μπορεί να είναι και η εξέγερση. Γιατί δεν διώχνετε την κυβέρνησή σας; Είναι εντελώς διεφθαρμένη.
AL Jazeera: Max Keiser γνωρίζουμε ότι δεν πρόκειται να γίνει αναδοχή του χρέους από τη Γαλλία, τη Γερμανία ή την ΕΕ. Μήπως η λύση είναι να απευθυνθεί η Ελλάδα στο ΔΝΤ ή μήπως τελικά αυτό θα ήταν χειρότερο;
Max Keiser: Σιγά μην πηδήξει από το τηγάνι… στη φωτιά. Αφού το ΔΝΤ μαζί με την Goldman Sachs τη Διεθνή Τράπεζα και τη Wall Street είναι η ίδια κλίκα και συνεργάζονται. Αυτό κατέστη προφανές στην κρίση πριν δύο χρόνια. Όπως είπε και ο Γουώρεν Μπάφετ, όταν φεύγει η παλίρροια τότε βλέπεις ποιος δε φορά μαγιώ.
Τώρα, όσον αφορά την κρίση χρέους, στερεί τις εταιρείες δανειοληπτικής ικανότητας όπως στην περίπτωση της Ελλάδας και των άλλων λεγόμενων χωρών PIGS (σημαίνει γουρούνια, τυχαία η σειρά;) δηλαδή Portugal, Italy, Greece, Spain. Παρακολουθήσαμε κάτι ανάλογο και στην Ισλανδία όπου οι οικονομικοί τρομοκράτες έκαναν τα ίδια. Στις 6 Μαρτίου έγινε δημοψήφισμα και ο λαός ψήφισε να μην πληρώσουν τα χρέη τους. Για να δούμε όμως και τις περιπτώσεις της Γαλλίας και της Γερμανίας. Η Γερμανία είναι η δεύτερη εξαγωγική χώρα στον κόσμο. Δεν τους νοιάζει η υποτίμηση του ευρώ. Χρησιμοποιεί λοιπόν την Ελλάδα ως εξιλαστήριο θύμα. Λένε: «κοιτάχτε τους κακούς έλληνες, πρέπει να ανασυγκροτήσουμε την Ελλάδα, το ευρώ είναι σε κίνδυνο», αλλά επωφελούνται τα μέγιστα από την πτώση της τιμής του ευρώ. Η Ελλάδα δεν είναι εξαγωγική χώρα.
Al Jazeera: Πώς μπορούν άραγε να δικαιολογήσουν η Γαλλία και η Γερμανία στους λαούς τους το ενδεχόμενο να δώσουν περισσότερα χρήματα στους Έλληνες;
Max Keiser: Α, μπορούν να μην κάνουν τίποτε απολύτως διότι γνωρίζουν ότι οι κερδοσκόποι έχουν σαν στόχο τους το ευρώ. Με λίγα λόγια, τα αρνητικά στοιχήματα κατά του ευρώ, έχουν φτάσει σε ιστορικά υψηλά. Δισεκατομμύρια δισεκατομμυρίων έχουν παιχτεί σαν στοίχημα για την πτώση του ευρώ. Τεράστια κερδισμένη θα βγει η Γερμανία που αποτελεί κολοσσό εξαγωγών. Έτσι χρησιμοποιούν την Ελλάδα και τους ταλαίπωρους Έλληνες οι οποίοι χάνουν τις δουλειές τους και υποβάλλονται σε μέτρα λιτότητας. Τα μέτρα αυτά δεν έχουν καμία σχέση με την αναδιάρθρωση της οικονομίας τους. Οι Έλληνες είναι τα «λουκάνικα» που ρίχνονται στη τραπεζική μηχανή της Wall Street. Πρέπει να απαγορεύσετε οποιαδήποτε μορφή δραστηριότητας της Golman Sachs στην Ελλάδα. Πρέπει να απαγορέψετε στα τραπεζικά ιδρύματα της Wall Street να δραστηριοποιούνται στη χώρα σας. Αν δεν απαλλαγείτε από τους οικονομικούς τρομοκράτες στη χώρα σας, θα συνεχίσετε να χάνετε θέσεις εργασίας, η ανεργία θα εξακολουθήσει να αυξάνει και το βιοτικό επίπεδο να χειροτερεύει γιατί είστε αιχμάλωτοι οικονομικών τρομοκρατών. Δεν το καταλαβαίνετε; Διώξτε τους! Εκτός κι αν σας αρέσει να σας κακομεταχειρίζονται τρομοκράτες. Υπάρχουν αρκετοί μαζοχιστές στον κόσμο μας και ίσως να θεωρείτε ότι εμπίπτετε σ’ αυτή την κατηγορία. Αν όμως πιστεύετε ότι δεν είστε από αυτούς, απαλλαγείτε από τους οικονομικούς τρομοκράτες στη χώρα σας!
Δείτε το βίντεο εδώ:
http://www.youtube.com/watch?v=AbH1JsOTInk&feature=player_embedded#

απόδοση κειμένου από andreas

Η ζωή μας μια Τράπεζα Μνήμης

Φαντάσου να ξυπνούσες ένα πρωί χωρίς καμία ανάμνηση, χωρίς σύνδεση με το παρελθόν ή το περιβάλλον σου. Μερικές φορές εύχεσαι να μπορούσες να το κάνεις αυτό, άλλες, και μόνο η ιδέα σε τρομάζει. Όπως όλα, έτσι και αυτή η ιδέα έχει δυο όψεις και αν δεν εξετάσεις αντικειμενικά και τις δυο, δεν μπορείς να είσαι ελεύθερος στις επιλογές σου.

Πολλά από αυτά που καταχωρούμε στην τράπεζα του νου μας, τη μνήμη, είναι χρήσιμα, απόλυτα απαραίτητα για την ομαλή λειτουργία της καθημερινότητας μας. Σκέψου να έπρεπε κάθε πρωί, προτού ξεκινήσεις για το γραφείο, να μάθαινες από την αρχή πώς να οδηγείς το αυτοκίνητο σου. Σίγουρα δεν θα κατέληγες συχνά στο γραφείο, ήρεμος και χαλαρός. Σκέψου να ξεχνούσες το όνομα σου, τι δουλειά κάνεις, όλη την εκπαίδευση σου και να μην ήξερες πού έπρεπε να πας ή τι έπρεπε να κάνεις με τον εαυτό σου μέσα στη μέρα. Πραγματικά θα ήταν χαοτική και αγχωτική μια τέτοια προοπτική.Από την άλλη, τα περισσότερα από όσα κουβαλάμε σε αυτή την άπειρη τράπεζα του νου, είναι σκουπίδια, άχρηστες πληροφορίες που, όχι μόνο μας είναι ανώφελα για να τα κουβαλάμε, αλλά γίνονται ολοένα και πιο βαρύ φορτίο, που μας εμποδίζει να είμαστε ανάλαφροι και αγνοί ταξιδιώτες. Πολύ θα θέλαμε τα περισσότερα απ’ όλα αυτά που κουβαλάμε (αναγκαστικά, πιστεύουμε) να τα αδειάζαμε κάπου και να κάναμε τη ζωή μας ευκολότερη. Το κάνουμε στον υπολογιστή μας: προχωράμε εύκολα σε φορμάτ, με σκοπό να πετάξουμε τα άχρηστα, να βάλουμε πιο εύχρηστα και γρήγορα προγράμματα και να ορίσουμε νέες λειτουργίες, πιο αποδοτικές, πιο χαρούμενες, κάνοντας τον υπολογιστή μας πιο γρήγορο και εύχρηστο. Δεν τολμούμε να σκεφτούμε το ίδιο για τον ισχυρότερο και ευφυέστατο υπολογιστή που υπάρχει, τον οποίο διαθέτουμε (και θα διαθέτουμε για πάντα) αλλά δεν γνωρίζουμε: το νου μας.

Οι λόγοι που δεν το κάνουμε αυτό είναι κυρίως δύο: Πρώτον, δεν μας έδειξε ποτέ κανείς πώς να το κάνουμε αυτό. Αντίθετα, όλη η εκπαίδευση μας έχει βασιστεί στη συλλογή, στην καταχώρηση και στη διεκδίκηση όλο και περισσότερων πληροφοριών, όλο και περισσότερου χώρου αποθήκευσης. Δεύτερον, φοβόμαστε ότι χωρίς το φορτίο μας θα είμαστε γυμνοί και ανασφαλείς. Πιστεύουμε ότι αυτό μας προστατεύει, ότι το χρειαζόμαστε για να ορίζουμε τον εαυτό μας. Βασιζόμαστε στη μνήμη για να ερμηνεύσει τη ζωή μας, χωρίς να γνωρίζουμε ότι αυτή λειτουργεί όπως ακριβώς μια τράπεζα: ό,τι καταθέτεις, αυτό παίρνεις. Το δυστύχημα εδώ είναι ότι αγνοούμε τις καταθέσεις, τις αναλήψεις, τις παραλήψεις, τις ελλείψεις και γενικά τον τρόπο που το σύστημα του νου λειτουργεί. Ο προσωπικός σου λογαριασμός είναι το υποσυνείδητο σου. Είναι το τμήμα του νου που καταγράφει και καταχωρεί χωρίς παραλήψεις.

Μη βιαστείς όμως να αλλάξεις τίποτα. Αξίζει να ρίξεις μια ματιά γύρω σου, στο σπίτι σου, στις ντουλάπες σου. Είναι εκπληκτικό, και φαίνεται υπερβολικά απλό για να είναι αληθινό, όμως, όπως είναι τα ντουλάπια σου, έτσι ακριβώς είναι και ο νους σου αλλά δεν το έχεις προσέξει.Μήπως κρατάς ρούχα που έχεις χρόνια να φορέσεις; Δες αν συλλέγεις διάφορα χρήσιμα και άχρηστα πραγματάκια για διάφορους λόγους, γεμίζοντας το σπίτι σου με αντικείμενα που σπάνια ή ποτέ δεν χρησιμοποιείς. Ίσως πάλι, οι ντουλάπες σου να είναι άψογες, στοιχισμένες, καθαρές, σε απόλυτη τάξη, ανά χρώμα, είδος και όποια άλλη κατηγορία έχεις σκεφτεί για να έχεις τάξη και αρμονία στη ζωή σου. Μπορεί να σου αρέσει να πετάς τα πράγματα σου από ‘δω και από ‘κει, να είναι τα ντουλάπια σου ένα χάος. Παρατήρησε τα όλα αυτά, αξίζει τον κόπο. Τίποτα δεν κάνουμε τυχαία. Εκφράζουμε αυτό που είμαστε.

Ο καθένας έχει τις δικές του ιδιαιτερότητες όσον αφορά τον τρόπο που διαχειρίζεται τα πράγματα του, τα ντουλάπια, το σπίτι του. Με τον ίδιο αυτό ιδιαίτερο τρόπο, διαχειρίζεται και το νου του. Όπως ακριβώς διαχειρίζεσαι τα μικρά της καθημερινότητας σου, έτσι λειτουργείς και εσωτερικά αλλά δεν έχεις εκπαιδευτεί να το παρατηρείς. Παρόμοιες πολύτιμες πληροφορίες για τον εαυτό σου, μπορεί να σου δώσει ο τρόπος που οδηγείς και συμπεριφέρεσαι στο δρόμο, αλλά και πολλά άλλα πράγματα που κάνεις... συνήθως ασυνείδητα.Το θέμα είναι ότι ασυνείδητα έχουμε γεμίσει το νου μας (το υποσυνείδητο) με άπειρες αναμνήσεις, πεποιθήσεις, απόψεις, που αδιάκριτα επεμβαίνουν και ελέγχουν τη ζωή μας. Νομίζουμε ότι επιλέγουμε τις κινήσεις μας, όπως νομίζουμε ότι περιοριζόμαστε από εξωτερικούς αναγκασμούς. Και οι δυο απόψεις είναι λανθασμένες και στηρίζονται στην άγνοια.

Αρνητικές μνήμες από το παρελθόν θέλουμε να τις ξεχνάμε για να μην μας πονάνε. Πού τέτοια τύχη όμως; Όσο περισσότερο τις αρνιόμαστε, τόσο φαίνεται να πεισμώνουν και να μας στοιχειώνουν. Θετικά περιστατικά που μας έχουν γαληνέψει, θέλουμε να τα επαναλαμβάνουμε αλλά δεν φαίνεται να καταφέρνουμε να ξαναζούμε την ίδια ένταση των συναισθημάτων μας, όσο και αν έχουμε τέλεια προγραμματίσει το νου μας ή με απόλυτη ακρίβεια σχεδιάσει τις κινήσεις μας.

Το δυστύχημα είναι ότι βασιζόμαστε στη μνήμη: στις προσδοκίες για το μέλλον, στους φόβους του παρελθόντος, για να καθορίσουμε το παρόν μας. Κάθε φορά διαπιστώνουμε ότι αυτό δεν γίνεται, αλλά κάθε φορά εξακολουθούμε να θέλουμε να αποφύγουμε (το αρνητικό) ή να επαναλάβουμε (το θετικό) που ανήκουν πια στο παρελθόν. Ζούμε σε ανύπαρκτο χρόνο ενώ ελπίζουμε σε ένα διαφορετικό μέλλον, εξακολουθώντας να αγνοούμε το παρόν.Όμως, κάθε στιγμή είναι μοναδική. Δεν υπάρχουν συνηθισμένες στιγμές, όσο και αν μας βολεύει να σκεφτόμαστε ότι η ζωή είναι μια ρουτίνα ή ότι επαναλαμβάνεται ή ότι παραμένει στάσιμη. Αυτό που λείπει είναι η συνειδητότητα στο παρόν. Χρειάζονται άλλες διαδικασίες σκέψης για να ζούμε στο παρόν (το μόνο πραγματικό χρόνο). Όσο και αν λογικά όλοι ξέρουμε ότι το παρόν είναι το μόνο που έχουμε ουσιαστικά και ότι δεν μπορούμε να γνωρίζουμε το μέλλον, η αλήθεια είναι ότι η θεωρία από την πράξη απέχει κόσμους μακριά η μια από την άλλη.

Η ζωή δεν είναι ανάμνηση ούτε προσδοκία. Η ζωή είναι ΤΩΡΑ και την καθορίζουμε με τον τρόπο που σκεφτόμαστε για αυτήν. Κάποια στιγμή, όσοι από μας επιλέγουμε να ζούμε συνειδητά και ουσιαστικά, πρέπει να ασχοληθούμε με αυτήν την τεράστια ατομική τράπεζα και να αναλάβουμε την ευθύνη για τις καταθέσεις μας και τη διαχείριση τους.

http://enallaktikimathisi.blogspot.com/

"Οι Έλληνες είναι αναρχικοί και δύσκολα κουμαντάρονται. Γι’ αυτόν τον λόγο πρέπει να χτυπήσουμε βαθιά μέσα στις πολιτισμικές τους ρίζες..."

«Δεν είναι δουλειά της κυβέρνησης να εμποδίζει τους πολίτες να κάνουν λάθη. Είναι δουλειά των πολιτών να εμποδίζουν την κυβέρνηση να κάνει λάθη», έλεγε ο Robert H. Jackson.
Είναι δική μας δουλειά λοιπόν, να εμποδίσουμε όποιους φαλκιδεύουν το μέλλον μας, όποιους από την κυβέρνηση και τη Βουλή, υπονομεύουν τις ζωές, τις δικές μας και των παιδιών μας.
Είναι δική μας δουλειά, να μην αφήσουμε κανέναν να αποφασίζει για μας χωρίς εμάς.
Τους ψηφίσαμε για να μας εκπροσωπούν στη Βουλή, να νομοθετούν και να κυβερνούν, για το καλό του τόπου και των πολιτών που ζουν σ αυτόν.
Τους ψηφίζουμε να φροντίζουν, για την ευημερία των ελλήνων και του τόπου, για την ασφάλεια των πολιτών, για την παιδεία των νέων γενεών, για τον πολιτισμό μας, για όσα είμαστε ως λαός και όσα μας αξίζουν.
- δεν δώσαμε σε κανέναν λευκή επιταγή, με τις εκλογές, να ξεπουλάει κομμάτια της επικράτειάς μας,
- δεν δώσαμε σε κανέναν λευκή επιταγή να μπασταρδεύει και να αλλοιώνει τον πληθυσμό της χώρας,
- δεν δώσαμε σε κανέναν λευκή επιταγή να νομιμοποιεί ανομίες,
- δεν δώσαμε σε κανέναν λευκή επιταγή να κάνει την Ελλάδα χώρα, πόλο έλξης ή κέντρο υποδοχής παράνομης μετανάστευσης, και στη συνέχεια εξαγωγής μεταναστών με ελληνική ταυτότητα,
- δεν δώσαμε σε κανέναν λευκή επιταγή να κάνει τους Έλληνες επαίτες του κόσμου,
- δεν δώσαμε σε κανέναν λευκή επιταγή να ταπεινώνει την υπερηφάνεια και την αξιοπρέπεια αυτού του λαού,
- δεν δώσαμε σε κανέναν λευκή επιταγή να μας υπονομεύει.
Το 1974 έλεγε σε ομιλία του, στην Ουάσιγκτον, ο Χένρι Κίσινγκερ: «Οι Έλληνες είναι αναρχικοί και δύσκολα κουμαντάρονται. Γι’ αυτόν τον λόγο πρέπει να χτυπήσουμε βαθιά μέσα στις πολιτισμικές τους ρίζες: έτσι ίσως καταφέρουμε να τους αναγκάσουμε να συμβιβαστούν. Εννοώ βέβαια να χτυπήσουμε την γλώσσα τους, την θρησκεία τους, τα πολιτισμικά και ιστορικά αποθέματα, έτσι ώστε να ουδετεροποιήσουμε την δυνατότητα τους να αναπτύσσονται, να διακρίνουν τους εαυτούς τους, ή να αποδεικνύουν ότι μπορούν να νικούν, έτσι ώστε να ξεπεράσουμε τα εμπόδια στα στρατηγικός απαραίτητα σχέδια μας στα Βαλκάνια, την Μεσόγειο, και την Μέση Ανατολή…»
Σήμερα, τριάντα έξι χρόνια μετά από εκείνο το ανθελληνικό παραλήρημα του πρώην υπουργού εξωτερικών των ΗΠΑ, έχουμε φτάσει στο σημείο να βλέπουμε το σχέδιο του Κίσινγκερ, να απλώνεται μπροστά μας, να το ζούμε σε όλο του το μεγαλείο και το χειρότερο να το απλώνουν, κατά τ’ άλλα «ελληνικά χέρια» συναινώντας στις ορέξεις τρίτων, μιας υποτιθέμενης υπεύθυνης ελληνικής κυβέρνησης.
Σύμφωνα, με τα τελευταία στοιχεία, 532,898 αλλοδαποί θα ψηφίσουν στις επόμενες εκλογές, αφού με το νομοσχέδιο, δίνεται παράταση εγγραφής στους εκλογικούς καταλόγους έως τις 30/06/10.
Από αυτούς οι 378,34 προέρχονται από την Αλβανία και οι υπόλοιποι 154,552 από τριτοκοσμικές χώρες.
Το 80% αυτών που θα ελληνοποιηθούν σε μια νύχτα, είναι μουσουλμάνοι!!!
Πρέπει να πούμε σε όλους, προς κάθε κατεύθυνση, σε κάθε τόνο ότι: είμαστε εδώ και θα διεκδικήσουμε ότι μας πρέπει, ότι μας ανήκει. Ότι θα φωνάξουμε:
για την κυριαρχία μας,
για την αξιοπρέπεια μας,
για τις οικογένειες μας,
για να σταθούμε στα πόδια μας χωρίς δεκανίκια,
για την ιστορία μας,
για τον πολιτισμό μας,
για αυτά που δώσαμε στον κόσμο,
για αυτά που είμαστε υπερήφανοι.
Αν κάποιοι νομίζουν ότι πήραν την λαϊκή εντολή για να κάνουν ότι γουστάρουν, είναι απλά γελασμένοι, είναι απλά κομπάρσοι σε άλλο έργο, όχι στο δικό μας…
Αναγνώστης

http://www.antinews.gr/

Η ξενοδουλεία, σήμερα περνά για αρετή

«Σήμερα νομίζεται καλός σε όλα, όποιος είναι αδιάφορος, όποιος δεν νοιάζεται για τίποτα, όποιος δεν νιώθει καμιά ευθύνη. Αλλιώς τον λένε σωβινιστή, τοπικιστή, μισαλλόδοξο, φανατικό. Όποιος αγαπά την χώρα μας, τα ήθη και έθιμα μας, την παράδοση μας, την γλώσσα μας, θεωρείται οπισθοδρομικός. Οι αδιάφοροι περνούν για φιλελεύθεροι άνθρωποι, για άνθρωποι που ζούνε με το πνεύμα της εποχής μας, που έχουν για πιστεύω την καλοπέραση, το εύκολο κέρδος, τις ευκολίες, τις αναπαύσεις, κι ας μην απομείνει τίποτα που να θυμίζει σε ποιο μέρος βρισκόμαστε, από που κρατάμε, ποιοι ζήσανε πριν από μας στην χώρα μας. Η ξενομανία μας έγινε τώρα σωστή ξενοδουλεία, σήμερα περνά για αρετή, κι όποιος έχει τούτη την αρρώστια πιο βαριά παρμένη, λογαριάζεται για σπουδαίος άνθρωπος.»

Φώτης Κόντογλου, Έλληνας ζωγράφος, λογοτέχνης και αγιογράφος (1895-1965)

Μετά την άλωση της Αμερικής, η άλωση της Γερμανίας και τώρα η σειρά της Ελλάδας...

Συμβαίνει συχνά με τον άνθρωπο το εξής απλό φαινόμενο. Βλέπει άριστα τις "καμπούρες" των άλλων και δεν βλέπει καθόλου τη δική του. Σήμερα στο παγκόσμιο "μικροσκόπιο" βρίσκεται η "καμπούρα" των Ελλήνων. Όλοι τη βλέπουν, αλλά όχι οι Έλληνες. Όλοι βλέπουν την "καμπούρα" των Ελλήνων, αλλά όχι τις δικές τους. Αυτή η επιλεκτική "ορατότητα" είναι ένα φυσικό φαινόμενο και αυτό θα προσπαθήσουμε να το εκμεταλλευτούμε, για να εξασφαλίσουμε την καλύτερη δυνατή "εικόνα" της κατάστασης στην οποία έχει περιέλθει η πατρίδα μας. Θα δούμε και εμείς ως Έλληνες τις "καμπούρες" των άλλων, για να κατανοήσουμε τη δική μας, η οποία είναι όμοια. Σε έναν κόσμο "καμπούρηδων" οι πάντες μοιάζουν και άρα θα χρησιμοποιήσουμε τον "απέναντι" ως "είδωλο" δικό μας.
Πριν πούμε όμως οτιδήποτε άλλο, χρήσιμο είναι να ξεκινήσουμε με μια διαπίστωση, την οποία στη συνέχεια του κειμένου θα αιτιολογήσουμε. Οι Ευρωπαίοι, που σήμερα μας "μαλώνουν" για τις "σπατάλες" μας, είναι οι κύριοι και αποκλειστικοί υπεύθυνοι για το εξωτερικό μας χρέος. Τα άπειρα χρήματα του εξωτερικού μας χρέους δεν μπήκαν σε κάποια ελληνικά "σεντούκια". Ευρωπαϊκές τράπεζες τα έδωσαν και ευρωπαϊκές εταιρείες τα εισέπραξαν. "Πέρασαν" από την ελληνική οικονομία, αλλά δεν "στάθηκαν" σ' αυτήν. Οι ίδιοι άνθρωποι, που μας τα έδωσαν, ήταν οι ίδιοι που τα ξαναπήραν. Τώρα λοιπόν, που οι Βρυξέλες ζητούν "μέτρα", είναι ευκαιρία να λύσουμε και τις όποιες εκκρεμότητες υπάρχουν μεταξύ μας.
Αφού έκανε το λάθος ο "κλέφτης" και τα "τσιράκια" του να φωνάζουν, καλό είναι ο "νοικοκύρης" να πάρει το "χαρτί" και το "μολύβι". Μας συμφέρει το "χαρτί" και το "μολύβι", γιατί είμαστε θύματα μιας κατάστασης, που, αν δεν αντιμετωπίσουμε με τον σωστό τρόπο, μπορεί να μας καταστρέψει. Είμαστε μέλη της ευρωπαϊκής οικογένειας και ως τέτοιοι θα λύσουμε τις όποιες διαφορές μας υπάρχουν με τους υπολοίπους. Κανένας δεν αμφισβητεί την αναγκαιότητα της ενιαίας Ευρώπης, αλλά τα πάντα μέσα σ' αυτήν πρέπει να κινούνται μέσα στα πλαίσια της δικαιοσύνης του αμοιβαίου σεβασμού και βέβαια της ισότητας μεταξύ των λαών. Είναι τελείως διαφορετικό πράγμα ο οραματιστής από το κορόιδο. Είναι τελείως διαφορετικό πράγμα η συμμετοχή μας στην Ευρώπη από την …κατοχή μας από την Ευρώπη.
Αν κάποιοι Ευρωπαίοι εξέλαβαν την ευρωπαϊκή ενοποίηση σαν τη μεγάλη ευκαιρία, για να καταφέρουν να κάνουν με χρήματα αυτά τα οποία απέτυχε να κάνει ο Χίτλερ με τα όπλα, κάνουν λάθος και αυτό το λάθος σύντομα θα κληθούν να το πληρώσουν. Σ' ό,τι αφορά το ίδιο το πρόβλημα του ευρώ και της σταθερότητας της ευρωζώνης έχουμε να πούμε σε όλους όσους διακατέχονται από "ευρωφοβίες" ότι αυτές δεν ευσταθούν. Κανενός ευρώ την ασφάλεια δεν θέτει σε κίνδυνο η οικονομική κατάσταση της Ελλάδας. Πέραν του γεγονότος ότι η ίδια η οικονομία της Ελλάδας αντιπροσωπεύει ένα πολύ μικρό μέρος της ευρωπαϊκής οικονομίας —περίπου το 3%— και άρα μπορεί να στηριχθεί ανά πάσα στιγμή από την κεντρική ευρωπαϊκή τράπεζα και πάλι δεν τίθεται θέμα ασφάλειας, για τον λόγο ότι η ευρωπαϊκή οικονομία έχει άμυνες. Άμυνες πολύ ισχυρότερες ακόμα και από αυτές των ΗΠΑ, των οποίων το δολάριο δεν απειλήθηκε από την "πτώχευση" ενός εκ των ισχυροτέρων "πυλώνων" της αμερικανικής οικονομίας, όπως είναι η Καλιφόρνια. Η Ευρώπη αποτελεί την πλουσιότερη αγορά του κόσμου και το νόμισμα του καταναλωτή είναι πάντα πιο ισχυρό από αυτό του πωλητή.
Ο δήθεν πανικός και οι υστερίες των Βρυξελών αποκαλύπτουν πολιτικές αγωνίες και όχι οικονομικές ανασφάλειες. Ποια είναι η κύρια αγωνία τους; Ότι η σημερινή παγκόσμια οικονομική κρίση θα αποκαλύψει τα εγκλήματά τους. Ότι μετά από έναν "μαραθώνιο" λεηλασίας των ασθενέστερων κρατών από τους ισχυρότερους εταίρους καταλήξαμε στο τελικό αποτέλεσμα, το οποίο ήταν γνωστό εκ των προτέρων, εφόσον είχε εξ’ αρχής δρομολογηθεί γι' αυτόν τον λόγο. Περί αυτού πρόκειται. Το αποτέλεσμα των ευρωπαϊκών πολιτικών των Βρυξελών ήταν η "κατάκτηση" των ασθενέστερων εταίρων από τους ισχυρότερους. Τώρα, με τις "υστερίες" κατά της Ελλάδας, απλά χτυπάνε το "σαμάρι" για ν' ακούσει το "γομάρι". Χτυπάνε τον ασθενέστερο, για ν' ακούσουν και οι υπόλοιποι αδύναμοι. Χτυπάνε την Ελλάδα, για ν' "ακούσει" η Ιταλία, η Ισπανία και τα άλλα τα "παιδιά".
Τα εξωτερικά χρέη των κρατών κυρίως της Μεσογείου αποκαλύπτουν τη ζοφερή πραγματικότητα για τους λαούς τους. Λεηλατήθηκαν… και τώρα αυτοί, που τα λεηλάτησαν, φοβούνται τις αντιδράσεις τους. Γι' αυτόν τον λόγο έχουν στήσει μια παράσταση "τρόμου" και ωμού εκβιασμού. Προκειμένου να μην αντιδράσουν, θα επιχειρήσουν να τους τρομοκρατήσουν με την "πτώχευσή" τους. Τα εξωτερικά χρέη των κρατών ήταν στην πραγματικότητα τα "ουίσκι" και τα "καθρεπτάκια", που πούλησαν στους "Ινδιάνους", προκειμένου να τους αφαιρέσουν τη γη τους. Ξαφνικά κυρίαρχοι λαοί βρέθηκαν να είναι "φιλοξενούμενοι" στις πατρίδες τους. "Φιλοξενούμενοι", γιατί κάποιοι τραπεζικοί "βρικόλακες" τους αφαίμαξαν και στη συνέχεια τους αφαίρεσαν τις ίδιες τις πατρίδες τους.
Απλά και γνωστά πράγματα, τα οποία έχουν γίνει και στο παρελθόν και γι' αυτόν τον λόγο τρομάζουν αυτούς που τα εφάρμοσαν. Το οικονομικό έγκλημα αυτού του τύπου, δηλαδή, δεν είναι μια καινούργια και άγνωστη πρακτική για το σύστημα. Η δημιουργία χρεών, προκειμένου να λεηλατηθούν ή να ελεγχθούν κράτη και λαοί, δεν είναι κάτι το πρωτοφανές. Ολόκληρος ο Τρίτος Κόσμος με τα τεχνητά χρέη ελέγχεται και λεηλατείται καθημερινά. Εξαιτίας των χρεών λιμοκτονούν λαοί σε πατρίδες, οι οποίες θα μπορούσαν να τους θρέψουν με μεγάλη άνεση. Με λίγη ανθρωπιστική "βοήθεια", ένα τρακτέρ και μερικούς σπόρους, τούς αφαίρεσαν τις πατρίδες τους. Με λίγο "χαρτζιλίκι" διαφθοράς σε προδότες κυβερνήτες παραμένουν κατακτητές, χωρίς να χρειαστεί να χυθεί αίμα. Το αποτέλεσμα όμως είναι το ίδιο. Οι περισσότεροι φτωχοί λαοί έχουν χάσει τις πατρίδες τους.
Το μόνο πρωτότυπο —στην περίπτωση που αναφερόμαστε— είναι ότι αυτού του είδους την πολιτική την έκαναν εις βάρος "ανεπτυγμένων" κρατών. Κρατών, τα οποία ήταν μακριά από τη "ζούγκλα" και τα οποία με τα χρέη και τη διαφθορά φρόντισαν να τα τοποθετήσουν στο κέντρο της "ζούγκλας". Άλωσαν κράτη, τα οποία μέχρι τώρα είχαν άμυνες και εξαιτίας της "ενοποίησης" τις έχασαν. Κράτη, τα οποία είχαν ισχυρές άμυνες μέσα στα πλαίσια των εθνικών πολιτικών και εντασσόμενα μέσα σε ευρύτερα πλαίσια τις έχαναν. Είναι η ίδια εγκληματική τακτική που ακολούθησε η Δυτική Γερμανία εις βάρος της Ανατολικής. Τι έκαναν; Ένα από τα πιο ισχυρά κράτη της πάλαι ποτέ Ανατολικής Ευρώπης λεηλατήθηκε μέσα σε ελάχιστα χρόνια από τους "αδερφούς" του καπιταλιστές. Με την άνευ προστατευτικών δικλείδων ενοποίησή τους ο ισχυρός λεηλάτησε τον ανίσχυρο. Απαξιώθηκε η παραγωγή της Ανατολικής Γερμανίας και ως εκ τούτου ο πληθυσμός της βυθίστηκε στην ανεργία. Η ανεργία απαξίωσε το ανατολικογερμανικό κεφάλαιο και αυτό έδωσε την ευκαιρία στους Δυτικογερμανούς να το αρπάξουν τζάμπα. Υποκριτικές "βοήθειες" και υψηλότοκα δάνεια αναμίχθηκαν και έγιναν μια "μέγγενη", η οποία έπνιξε το κράτος και τον λαό της πάλαι ποτέ Ανατολικής Γερμανίας.
Σήμερα οι Ανατολικογερμανοί περιφέρονται στην ενιαία Γερμανία όμοιοι με τους φτωχούς λαθρομετανάστες. Άνεργοι και χωρίς καμία περιουσία, είτε ιδιωτική είτε συλλογική. Ξανθοί "Πακιστανοί" και "Ινδοί" μέσα σε μια πατρίδα, η οποία τους "ξεζούμισε" και τώρα πλέον δεν τους "θέλει". Τους βύθισαν στα δάνεια, στερώντας τους όχι μόνον την περιουσία του παρελθόντος, αλλά και την ελπίδα να ανακάμψουν κάποτε στο μέλλον. Τα "αδέρφια" τους με τις λαμπερές "βιτρίνες" κατάπιαν ό,τι υπήρχε και δεν υπήρχε στην πατρίδα τους. Οι Ανατολικογερμανοί την "πάτησαν" όπως τα έντομα, που έλκονται από τους δυνατούς "λαμπτήρες" και πεθαίνουν όταν "αγγίζουν" το "όνειρό" τους. Σήμερα οι Δυτικοί αδερφοί τους αντιλαμβάνονται σαν πρόβλημα και σαν "παράσιτα", που επιβαρύνουν την οικονομία τους. Την οικονομία των "ανεπτυγμένων", που της στερούν πόρους.
Αυτό είναι το μεγαλύτερο έγκλημα που έχει διαπράξει ένα κράτος εις βάρος του υποτιθέμενου λαού του από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά. Ποιος όμως το διέπραξε; Οι Γερμανοί εις βάρος Γερμανών; Το γερμανικό κράτος εις βάρος μιας μεγάλης μερίδας Γερμανών; Όχι βέβαια. Γερμανία —δυστυχώς για τον λαό της— δεν υπάρχει. Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο δεν υπάρχει ελεύθερη Γερμανία. Υπάρχει μια εβραιοκρατούμενη Γερμανία, η οποία καθημερινά προσβάλει, ταπεινώνει και εξευτελίζει τον γερμανικό λαό για τις συλλογικές του ευθύνες σε ένα υποτιθέμενο "ολοκαύτωμα". Υπάρχει μια εβραιοκρατούμενη Γερμανία, η οποία λεηλατεί καθημερινά τον γερμανικό λαό σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της ενιαίας πλέον Γερμανίας. Μια συμμορία Εβραίων, η οποία εκμεταλλεύτηκε τις αγωνίες ενός διχασμένου λαού και τον κατέστρεψε ολοσχερώς.
Αυτή η συμμορία χρησιμοποίησε —για να φέρει εις πέρας τον σχεδιασμό της— τον πιο διεφθαρμένο Γερμανό του τελευταίου αιώνα. Τον κοιλιόδουλο Κολ. Τον χρησιμοποίησε και κατόπιν τον "παρόπλισε", γιατί της ήταν άχρηστος. Ήταν πολύ βρόμικος και προκλητικός για ν' αναλάβει να εκφράσει τη μελλοντική "επεκτατική" πολιτική της Γερμανίας. Αυτή η πολιτική έπρεπε να έχει χαμηλό "προφίλ" και γι' αυτό επιλέχθηκε ένα "τίποτε" με το όνομα Μέρκελ. Αυτή η συμμορία, μετά το "πείραμα" της ενοποίησης της Γερμανίας, θέλησε —και το κατάφερε— να μεταφέρει την τεχνογνωσία της και στην υπόλοιπη Ευρώπη. Αυτό ακριβώς είναι το όλο θέμα. Με την απόλυτη ενοποίηση της Γερμανίας στην πραγματικότητα έγινε μια πρόβα τζενεράλε γι' αυτά τα οποία θα έκαναν οι Εβραίοι στην ενιαία Ευρώπη.
Το τραπεζικό σύστημα της Ευρώπης "οπλίστηκε" με εμπειρία από τις δοκιμασμένες πρακτικές που ακολουθήθηκαν στην Ανατολική Γερμανία και εκεί ακριβώς πόνταρε. Όπως "κρύφτηκε" πίσω από το κράτος και την οικονομία της Δυτικής Γερμανίας, για να "καταπιεί" την Ανατολική, έτσι "κρύφτηκε" πίσω από το κράτος της ενιαίας Γερμανίας, για να "καταπιεί" την υπόλοιπη Ευρώπη. Οι ίδιοι άνθρωποι, που εγκλημάτησαν εις βάρος των Γερμανών, επανέλαβαν τους εαυτούς τους και έκαναν τα ίδια εγκλήματα εναντίον όλων των Ευρωπαίων. Ισχυροποιήθηκαν με τη λεηλασία της Ανατολικής Γερμανίας και στη συνέχεια αυτήν την ισχύ τη χρησιμοποίησαν εις βάρος των υπόλοιπων ευρωπαϊκών κρατών.
Η συμμορία αυτή δεν είναι αγνώστου "διαμονής". Είναι "συμμορία" με γνωστό "ονοματεπώνυμο" και γνωστή "κατοικία". Είναι η συμμορία που ελέγχει απόλυτα την οικονομία της εβραιοκρατούμενης γερμανικής οικονομίας. Η συμμορία της Deutsche Bank του Ιωσήφ Άκερμαν. Μια "συμμορία", η οποία εξ’ αρχής βάδιζε με "σχέδιο". Είχε απέναντι της τους νέους "Ινδιάνους", οι οποίοι είχαν μια περιουσία που τους ενδιέφερε και είχε έτοιμα "καθρεπτάκια" και "ουίσκι", για να τους ξεγελάσει. Σήμερα, που έχει ολοκληρωθεί ο κύκλος της "κατάκτησης", η επιθυμία τους είναι ν' αποφύγουν τις αντιδράσεις των θυμάτων τους. Γι' αυτό "χτυπάνε" την Ελλάδα, προκειμένου να τρομοκρατήσουν και τους υπόλοιπους.
Η τρομοκράτηση των λαών και των κρατών που λεηλατήθηκαν είναι το ζητούμενο αυτής της πολιτικής. Γιατί; Γιατί θέλουν να μας "πουλήσουν" τον τελικό σχεδιασμό της καταστροφής, χωρίς να υπάρξουν αντιδράσεις. Θέλουν να μας "ρυθμίσουν" "χαριστικά" τα δάνεια και τα χρέη, προκειμένου να είμαστε "ευχαριστημένοι". Προκειμένου να μην αντιδράσουμε για τη λεηλασία. Προκειμένου να μην ψάξουμε να βρούμε ποιοι ευθύνονται πραγματικά για τα υπέρογκα χρέη που "φορτωθήκαμε" και ποιοι επωφελήθηκαν από αυτά. Η Ελλάδα, για παράδειγμα, χρωστάει πάνω από μισό τρις ευρώ στο διεθνές και κυρίως στο ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα.
Πού πήγαν αυτά τα χρήματα; Τα πήραν οι Έλληνες και τα έβαλαν στα σεντούκια τους, λεηλατώντας τους πόρους και βέβαια τον "ιδρώτα" των υπολοίπων Ευρωπαίων; Τα μετέτρεψαν σε επενδύσεις και άρα σήμερα ζουν εξαιτίας των κερδών κεφαλαίων, τα οποία ανήκαν στους υπόλοιπους Ευρωπαίους; Τι έγιναν δηλαδή τα χρήματα των Ελλήνων αλλά και των υπολοίπων Ευρωπαίων, που "επενδύθηκαν" στην Ελλάδα; Τα χρήματα δεν "χάνονται". Τα χρήματα αφήνουν "ίχνη". Από τη στιγμή που οι Έλληνες τα πήραν, κάπου υπάρχουν. Αν δεν τα έχουν οι ίδιοι, αυτό σημαίνει ότι κάποιοι άλλοι τα πήραν για λογαριασμό τους. Αυτό είναι το αντικείμενο του κειμένου. Η αναζήτηση των "ιχνών" του χρήματος. Είναι βέβαιον ότι υπάρχουν "ίχνη". Τόσο μεγάλα ποσά είναι βέβαιον ότι θα έχουν τεράστια "ίχνη".
Θα πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά, για ν' αρχίσουμε το "κυνήγι". Η Ελλάδα και οι Έλληνες, όταν μπήκαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, είχαν μια πολύ συγκεκριμένη περιουσία. Μια περιουσία, η οποία μπορούσε να καταμετρηθεί με πολύ απλό τρόπο. Δεν ήταν αφηρημένη. Υπήρχε η ατομική περιουσία των Ελλήνων και η συλλογική περιουσία των Ελλήνων. Ο λαός των Ελλήνων φημίζονταν εκείνη την εποχή για τις αποταμιεύσεις του. Φημιζόταν για την παθιασμένη προσκόλλησή του στην ακίνητη περιουσία του. Σε μια εποχή ευρωπαϊκής ακμής, κατά την οποία οι ισχυροί ευρωπαϊκοί λαοί "κατανάλωναν" την ακμή τους, οι Έλληνες "αποταμίευαν" με πάθος. Δεν είχαν την πολυτέλεια να αφεθούν στην ασφάλεια ενός συστήματος, που φρόντιζε για τα μέλη του. Αυτά, που έναν Γερμανό του τα "εγγυούταν" το κοινωνικό κράτος της Γερμανίας, για τον Έλληνα ήταν κρυμμένα κάτω από το "μαξιλάρι" του.
Ταυτόχρονα όμως οι Έλληνες, ως λαός, είχαν και μια τεράστια συλλογική περιουσία. Περιουσία, την οποία δεν διέθεταν άλλοι λαοί σε συλλογικό επίπεδο. Περιουσία, η οποία προέκυψε από τις ιδιομορφίες των πολιτικοκοινωνικών δεδομένων που αφορούσαν την Ελλάδα. Περιουσία, που δημιουργήθηκε μέσα από συλλογικές θυσίες. Περιουσία, που σε άλλες χώρες —πολύ ισχυρότερες— ανήκε στη σφαίρα των ιδιωτικών συμφερόντων, εφόσον δεν επιτρέπονταν στα κράτη να κάνουν επενδύσεις σε χώρους οι οποίοι ενδιέφεραν τον ιδιωτικό τομέα. Το αποτέλεσμα ήταν η συλλογική περιουσία του ελληνικού λαού να είναι τεράστια και αμύθητης αξίας.
Εταιρείες-κολοσσοί ανήκαν στους Έλληνες πολίτες. Εταιρείες όπως η ΕΛΠΕ, η ΔΕΗ, ο ΟΤΕ, ο ΟΠΑΠ, η ΕΥΔΑΠ, η ΑΓΕΤ ΗΡΑΚΛΗΣ, η Εθνική Τράπεζα, η Ολυμπιακή, οι οποίες, αν ανήκαν σε ιδιώτες, θα τους καθιστούσαν μεγιστάνες παγκοσμίου βεληνεκούς. Εταιρίες πανάκριβες με κεφάλαιο όλων των τύπων και μορφών. Με άπειρο κεφάλαιο σε ακίνητη περιουσία —που απαιτούσαν οι υποδομές τους— αλλά και με κεφάλαιο σε έμψυχο δυναμικό, με το άρτια εκπαιδευμένο και εξειδικευμένο προσωπικό τους. Τόνους χρήματος είχαν ξοδέψει οι Έλληνες όχι μόνον για να "χτίσουν" αυτές τις εταιρείες, αλλά και για να εκπαιδεύσουν το προσωπικό τους.
Κοντά σ' αυτό το κεφάλαιο υπήρχε και ένα άλλο κεφάλαιο εξίσου μυθικής αξίας. Η Ελλάδα, ως φυσικός χώρος, ήταν πάντα ένα από τα πιο γνωστά "φιλέτα" στον Πλανήτη. Ήταν ένα "οικόπεδο" στη μέση της Μεσογείου. Στη μέση του μέσου της Γης. Ένα ανεκμετάλλευτο "φιλέτο", το οποίο περίμενε ανά πάσα στιγμή να αποδώσει χρυσάφι από την ανάπτυξή του. Ένα "φιλέτο", του οποίου η εκμετάλλευση εκείνη την εποχή ήταν μηδενική και "εκφραζόταν" από τη γριά του rooms to let και από το καμάκι, που αναζητούσε το εύκολο σεξ. Το συλλογικό κεφάλαιο των Ελλήνων, το οποίο αφορούσε την ακίνητη περιουσία του λαού, ήταν τερατωδών διαστάσεων. Το "μαγαζί" ήταν "γωνία" και ανήκε εξ’ ολοκλήρου στον ελληνικό λαό. Γι' αυτόν τον λόγο μιλάμε για ιδιομορφία πολιτικοκοινωνικών δεδομένων.
Η σύγχρονη Ελλάδα προερχόταν από "απελευθέρωση" και δεν ήταν η τελική "μετάλλαξη" κάποιου φεουδαρχικού συστήματος, όπως συνέβαινε με άλλα ευρωπαϊκά συστήματα. Δεν ήταν το τελικό αποτέλεσμα μιας δύσκολης "διαπραγμάτευσης" μεταξύ λαού και "γαλαζοαίματων", όπως συνέβαινε με τη Βρετανία, το Βέλγιο, την Ολλανδία ή τη Γερμανία. Τα βουνά, τα δάση ή οι ακτές της δεν ανήκαν σε κάποιους "γαλαζοαίματους". Ανήκαν στον λαό της και ήταν αμύθητης αξίας. Μιας αξίας, η οποία ήταν "ορατή" για εκείνους που έβλεπαν τις οικονομικές εξελίξεις του τότε άμεσου μέλλοντος. Ήταν "ορατό" για τους γνωρίζοντες ότι ο τουρισμός θα γινόταν η βαριά βιομηχανία της επόμενης ημέρας της ευρωπαϊκής ενοποίησης.
Η Ελλάδα μπήκε στην Ευρώπη σαν ένας βαθύπλουτος κληρονόμος. Πανίσχυρη και με όλα τα δεδομένα να μπορούν να λειτουργήσουν υπέρ της. Είχε τεράστιο συλλογικό κεφάλαιο, είχε αποταμιευμένους πόρους και διάθεση να επενδύσει στην ανάπτυξή του. Ταυτόχρονα είχε και ένα άλλο προσόν, που έκανε τη διαδικασία ακόμα πιο εύκολη. Είχε "φθηνά" λειτουργικά. Είχε έναν κρατικό μηχανισμό πολύ "σφικτό" στα έξοδά του, σε βαθμό που να χαρακτηρίζεται "μίζερος". Είχε ανύπαρκτη διαφθορά. Οι κρατικοί υπάλληλοι ήταν από τους χειρότερα αμειβόμενους εργαζόμενους στη χώρα και η διαφθορά τιμωρούνταν σκληρά, με αποτέλεσμα να μην υφίσταται αυτή στον βαθμό που να δημιουργεί κοινωνικό πρόβλημα.
Τι έγινε λοιπόν και μέσα σε λίγες δεκαετίες όλα αυτά άλλαξαν κατά τρόπο τραγικό για τους Έλληνες; Πώς δηλαδή ένας λαός, με "παράδοση" στη συγκέντρωση περιουσιακών στοιχείων, εμφανίζεται "νταντέλα"; Ένας λαός, ο οποίος είχε υπό την κατοχή του δεκάδες τρισεκατομμύρια δραχμές σε καταθέσεις —τα οποία μεταφράζονταν σε δισεκατομμύρια του δολαρίου εκείνης της εποχής—, βρέθηκε να χρωστά άλλα τόσα και με την υπόλοιπη περιουσία του να έχει "χαθεί". Τι απέγινε εκείνο το μυθώθες συλλογικό κεφάλαιο; Πώς ξαφνικά ο ΟΤΕ βρέθηκε υπό γερμανική ιδιοκτησία; Πώς ξαφνικά το μεγάλο λιμάνι της χώρας έχει γίνει κινέζικο και το μεγάλο αεροδρόμιο της χώρας έγινε γερμανικό; Πώς βρέθηκαν πάνω από δύο εκατομμύρια ξένων ατομικών ιδιοκτησιών μέσα σε μια τόσο μικρή χώρα; Πώς κατάφεραν οι πολυεθνικές του τουρισμού ν' αποκτήσουν ιδιοκτησίες "πλακών" χιλιάδων στρεμμάτων πάνω στο "μπαλκόνι" του Αιγαίου;
Γιατί ξαφνικά οι δημόσιοι υπάλληλοι των "τρεις κι εξήντα", που δεν διαφθείρονταν όταν ήταν φτωχοί και είχαν ανάγκη τα χρήματα, άρχισαν να διαφθείρονται όταν έγιναν υψηλόμισθοι προνομιούχοι; Ποιοι εισέπραξαν εκείνα τα χρήματα της διαφθοράς;
Καταλαβαίνει ο αναγνώστης τι λέμε; Καταλαβαίνει τον λόγο που κάποιοι στην Ευρώπη "φωνάζουν"; Φοβούνται μήπως οι Έλληνες "ξυπνήσουν" και "δουν" αυτά τα οποία δεν πρέπει να δουν ότι για πέντε δρόμους, μερικές ψηφιακές συνδέσεις και υποβρύχια που "γέρνουν" έχασαν ολόκληρη την πατρίδα τους. Φοβούνται κάποιοι Ευρωπαίοι μην θυμώσουν οι Έλληνες και κάνουν αυτό το οποίο δεν τους συμφέρει. Φοβούνται μην κάνουν καταμέτρηση της ζημιάς και τους αποκαλύψουν. Φοβούνται τον "κερατά" και τώρα τον απειλούν και με "ξυλοδαρμό".

Η συνέχεια του άρθρου εδώ:
http://www.eamb.gr/new_text/xreos.htm

Γιατί η ανυπακοή είναι προϋπόθεση για την εξέγερση

Σαν άνθρωπος κρίνεις. Σαν άνθρωπος έχεις δικαιώματα και υποχρεώσεις. Ένα αναφαίρετο δικαίωμα σε όλη την ανθρωπότητα είναι η ζωή. Ζωή ευτυχισμένη αξιοπρεπής και με νόημα. Μια υποχρέωση είναι να νοιάζεσαι για τους γύρω σου. Όταν φτιάχνεις κοινωνία με την ύπαρξή σου και την συνεργασία σου με άλλους, με τις φιλίες και τους έρωτές σου δεν υπάρχουν οι φράσεις και πολύ περισσότερο οι πράξεις: «Δεν είναι δικό μου πρόβλημα» - «Δεν με νοιάζει» - «Εγώ τα δικά μου κοιτάω» - «Κοίτα τον εαυτό σου» ή «Κοίτα τη δουλειά σου».
Κάθε θεωρία ή σχέδιο ή γνώση ή νοοτροπία, που διαχέεται, διδάσκεται ή επικρατεί προς αυτή την κατεύθυνση είναι μέρος του σχεδιασμού για την διαμόρφωση αντι-κοινωνίας, αντι-ζωής, είναι τμήμα σχεδίου διαμόρφωσης φυλακής, αρένας, εκτροφείου μισθωτών, εκτροφείου φορολογούμενων, είναι εν τέλει τμήμα σχεδίου δημιουργίας ζωντανών ταμειακών μηχανών, που παράγουν υπεραξία, για να εξασφαλίζουν άνετη ζωή στους εκτροφείς τους, οι οποίοι όμως, έχουν μια εγγενή αδυναμία. Δεν ικανοποιούνται. Είναι ανικανοποίητοι. Είναι ανίκανοι.
Ζωή, που δεν προσανατολίζεται στην ευτυχία και την ηδονή είναι αδύνατο να αντιληφθεί την ικανοποίηση, άρα είναι ανίκανη να την βιώσει. Η συσσώρευση είναι το πολιτικο-οικονομικό ανάλογο της σεξουαλικής ανικανότητας. Δεν το ευχαριστιέμαι και το μαζεύω μη τυχόν και μου λείψει. Εφ΄όσον δεν το ευχαριστιέμαι, δεν ικανοποιούμαι, άρα ζητάω από τα εκτρεφόμενα υποκείμενα - ανθρώπους να μου παράγουν ολοένα περισσότερο.
Αν για κάποιο λόγο σταματήσουν την παραγωγή ή έστω την μειώσουν, είμαι σε πανικό, απόγνωση, οργή και αδιέξοδο. Ξέρω, ότι δεν μπορώ να κάνω κάτι για να τους ενθαρρύνω να συνεχίσουν την παραγωγή παρά μόνο να τους μοιράσω κάτι από τα μαζεμένα. Αυτό όμως είναι αντίθετο στη φύση μου και θα μεγαλώσει την οργή, την αμηχανία και την ανασφάλειά μου. Τότε το μόνο όπλο, που μου απομένει είναι ο φόβος. Η καλλιέργεια και η εξάσκηση φόβου πάνω στο κοπάδι - παραγωγούς, ώστε να ξανάρθει στα ίσια του και νάναι όπως πριν.
Αυτό το ρόλο τον παίζουν τα Μ.Μ.Ε., η Παιδεία, η Οικογένεια ο Στρατός και η επίσημη κουλτούρα. Δεν είναι τυχαίο, ότι από όλο τον πνευματικό πλούτο της ανθρωπότητας οι πνευματικοί άνθρωποι, που προβάλλονται και διδάσκονται είναι οι μεταφυσικοί, οι αναχωρητές, οι ενδοσκόποι, οι εξουσιόδουλοι, οι αόριστοι και δήθεν βαθυστόχαστοι, αλλά παραγκωνίζονται και ακυρώνονται αυτοί, που δίνουν γνώση και ερμηνευτικά εργαλεία του συστήματος, που δεν είναι κοινωνία, όπως θεωρώ, αλλά εκτροφείο και ακόμα περισσότερο παραγκωνίζονται και δεν διδάσκονται αυτοί, που σε κάθε εποχή προσφέρουν τρόπους εξέγερσης ανατροπής και εναλλακτικά μοντέλα ζωής -λένε μερικοί- μοντέλα ζωής λέω εγώ, γιατί αυτό που ζούμε δεν είναι ζωή, είναι παραγωγή.
Όπως και στην παραγωγή ζώων για κατανάλωση αφαιρείται η σεξουαλική ικανοποίηση με την τεχνητή σπερματέγχυση στο όνομα της διατήρησης μιας καθαρότητας ράτσας με συγκεκριμένα ποιοτικά χαρακτηριστικά. Όπως στην παραγωγή φυτών αφαιρείται η σεξουαλική ικανοποίηση με τον αποκλεισμό της εγγενούς αναπαραγωγής (γύρη - στήμονες και τα γνωστά) με την εκτεταμένη χρήση ανδρόστειρων υβριδίων για την διατήρηση πάλι μιας καθαρότητας με συγκεκριμένα ποιοτικά χαρακτηριστικά. Έτσι και στους εκτρεφόμενους - παραγωγούς υπεραξίας, που λέγονται άνθρωποι, αφαιρείται από την ζωή τους η ηδονή. Οι προϋποθέσεις δημιουργίας της, η έντασή της και η συχνότητα τής εμφάνισής της στο όνομα και την σκοπιμότητα τής παραγωγής συγκεκριμένης υπεραξίας και με όπλο τον φόβο για κάποιες ασθένειες ή, σε πιο κυνικά εκτροφεία, με όπλο την απαξίωση των ανθρώπινων σχέσεων, με προβολή μοντέλων χρησιμοθηρικών ανθρώπινων επαφών και βραχύβιων επαφών, που είναι μερικές φορές ανεκτές για να ανανεώνεται το κοπάδι.
Αφού, σύμφωνα με την λογική θεμελίωση της άποψης αυτής ως τώρα, δεν υπάρχει κοινωνία και ζωή, αλλά εκτροφείο και αφού το όπλο του μοιράσματος δεν είναι τόσο προτιμητέο όσο ο φόβος, γιατί απλά έρχεται σε αντίθεση με την φύση τού εκτροφέα, τότε το μόνο, που έχουμε να αντιμετωπίσουμε, είναι ο φόβος. Ο φόβος δεν υπάρχει έξω από εμάς. Ο φόβος μάς χρειάζεται για να υπάρξει. Εμείς όμως, δεν τον χρειαζόμαστε για να είμαστε ζωντανοί και ακόμα περισσότερο δεν τον χρειαζόμαστε για να είμαστε ευτυχισμένοι. Η απλή ανυπακοή στα κελεύσματα και τις προσταγές του εκτροφέα καπιταλιστή ή, αν δεν σας αρέσει ο όρος, γιατί σας κινητοποιεί εξαρτημένα αντανακλαστικά αντικομμουνισμού και σας τρέχουν τα πνευματικά σάλια, χρησιμοποιείστε τον όρο εκτροφέας - εξουσιαστής - ανικανοποίητος συσσωρευτής - γουρούνι - αγάμητος - κακογαμημένος... Εν τέλει δεν πρέπει να μας νοιάζει πώς βαφτίζει ο καθένας και η καθεμιά αυτό που όλοι βλέπουμε και όλοι καταλαβαίνουμε τι κάνει και πως το κάνει. Η απλή ανυπακοή λοιπόν, τον φέρνει σε ένα αδιέξοδο, που το μόνο του όπλο είναι η δημιουργία ενός συναισθήματος, που δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς την συγκατάθεσή μας.
Αν αρνηθούμε και αυτό τον φόβο, τότε η κατάσταση ανατρέπεται. Είναι νομοτελειακό. Αν θάναι με βία, με αίμα, με καταστροφή ή με ειρηνικό τρόπο ή με μια ενδιάμεση κατάσταση (κάποια βία, αλλά γρήγορη αποκατάσταση της ειρήνης) είναι τελείως δευτερεύον και απρόβλεπτο. Κανείς δεν μπορεί να ξέρει πώς ακριβώς θα γίνει, αλλά αρκεί να ξέρουμε, ότι πρέπει να γίνει. Το τί θα ακολουθήσει μετά είναι επίσης δευτερεύον. Είναι στο χέρι όλης της ανθρωπότητας να μην επαναλάβει τα λάθη τού παρελθόντος και να ξεφορτωθεί τα δυό - τρία θεμελιώδη συστατικά, που έφτιαξαν το εκτροφείο και αυτά είναι απλά... η θεοποίηση της ιδιοκτησίας, το χρήμα και η εξουσία.
Θα αφήσω άλλους πιο καταρτισμένους να διατυπώσουν στο τί θα επακολουθήσει και πώς θα κτιστεί. H δική μου γνώση και εμπειρία μέχρι τώρα μου λέει, ότι αν δεν ανατραπεί η μελλοντολογία είναι άλλοθι αναβλητικότητας. Η προϋπόθεση όμως, για να ανατραπεί αυτό το εκτροφείο, είναι η ανυπακοή γιατί έτσι ακυρώνεται η επιθυμία του εκτροφέα και είναι πολύ πιο απλό από όσο μας φαίνεται τώρα με τον βαθμό αλλοτρίωσης που έχει επιτρέψει ο καθένας.

http://www.freeinquiry.gr

Το ΥΠ.ΕΞ. ανακοίνωσε την κατάργηση του εορτασμού της 25ης Μαρτίου στα Ελληνικά Προξενεία και στις Ελληνικές πρεσβείες ανεξαρτήτως οικονομικών λόγων

Μετά την κατάργηση του υπουργείου Μακεδονίας-Θράκης, μετά την μετονομασία του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτωνμετά την αναγγελία της κατάργησης παρελάσεων μηχανοκίνητων μονάδων (λες και θα σωθεί η οικονομία από λίγο πετρέλαιο που θα κάψουν τα άρματα για 1-2 χιλιόμετρα), μετά την απαγόρευση παρέλασης στρατιωτικού αγήματος στην πρόσφατη παρέλαση στο Λιτόχωρο Πιερίας το "Ελληνικό" Υπουργείο Εξωτερικών ανακοίνωσε:

την ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ του εορτασμού της 25ης Μαρτίου στα Ελληνικά Προξενεία και στις Ελληνικές πρεσβείες.

Αρχικά επικαλέσθηκαν οικονομικούς λόγους ...

Όταν όμως Έλληνες ομογενείς προσφέρθηκαν να καλύψουν οι ίδιοι τα έξοδα των εκδηλώσεων (βλέπετε υπάρχουν ακόμη Έλληνες με φιλότιμο) ακολούθησε ΝΕΑ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ του ΥΠ.ΕΞ. που ΑΠΑΓΟΡΕΥΕ στα Προξενεία και τις Πρεσβείες να επιτρέψουν εκδηλώσεις ακόμη και αν αυτές δεν θα κοστίσουν τίποτε στο ελληνικό κράτος "για λόγους συμβολισμού".

Με μια νέα πρωτοβουλία του το αντίβαρο ξεκινάει εκστρατεία συγκέντρωσης υπογραφών για να σταλούν στις 8 Μαρτίου στο Υπουργείο Εξωτερικών, στους αρχηγούς των Ελληνικών Κομμάτων και στην Προεδρία της Δημοκρατίας.

Αναδημοσιεύουμε τμήμα από την έκκληση του αντίβαρου:

Το Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών, με την εμμονή του στην ακύρωση του εορτασμού της 25ης Μαρτίου στις διπλωματικές αποστολές του εξωτερικού, και την απόρριψη εισηγήσεων πρεσβευτών και προξένων για την άνευ δαπάνης διοργάνωση τέτοιων εκδηλώσεων, εμφανίζεται να δυναμιτίζει αυτή καθαυτή την πολιτική σημασία και την υπόσταση της εθνικής μας επετείου.

Θεωρούμε ότι ο εορτασμός της Εθνικής Επετείου στις ελληνικές διπλωματικές αντιπροσωπείες δεν αποτελεί προαιρετική επιλογή για την Κυβέρνηση αλλά χρέος τιμής προς τους προγόνους μας, οι οποίοι έδωσαν την ζωή τους και την περιουσία τους για την ελευθερία και την εθνική ανεξαρτησία του λαού μας.

Είναι ιδιαίτερα λυπηρό το γεγονός ότι το Υπουργείο Εξωτερικών παραβλέπει το χρέος τιμής της σύγχρονης Ελλάδος προς τους αγωνιστές του 1821, επικαλούμενο «συμβολικούς λόγους» και οικονομικές δυσχέρειες για την ακύρωση των καθιερωμένων δεξιώσεων εορτασμού της εθνικής μας επετείου.

Αν πράγματι τα δημόσια οικονομικά είναι σε τέτοια οικτρή κατάσταση ώστε το Ελληνικό κράτος να μην δύναται να διοργανώσει λιτές δεξιώσεις τιμής της 25ης Μαρτίου στις διπλωματικές του αποστολές - όπως έπραξε σε πολύ χαλεπότερους καιρούς, όταν η Ελλάδα τελούσε υπό ξένη κατοχή και οι Ελληνικές κυβερνήσεις βρίσκονταν εξόριστες στο εξωτερικό- θα αναμέναμε ότι θεσμοί που φέρουν κατά τεκμήριο τη βασική ευθύνη για την οικτρή κατάσταση των δημοσίων οικονομικών (κόμματα, διοίκηση, κοινοβούλιο) θα έβρισκαν τρόπους να εξοικονομήσουν τα όσα ελάχιστα χρειάζονται για την κάλυψη των εξόδων τιμητικών της 25ης Μαρτίου εκδηλώσεων στις κατά τόπους διπλωματικές αποστολές της Ελλάδος.

Υπογράψτε (μέχρι 8 Μαρτίου 2010) το σχετικό κείμενο εδώ: http://www.antibaro.gr/node/1282

Επιπλέον, επιστολή θα σταλεί προς τις ομογενειακές οργανώσεις και τους Έλληνες του εξωτερικού που θα τους καλούν:

1) Να διαμαρτυρηθούν στο Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών και να απαιτήσουν την άρση της απόφασης αναστολής των επίσημων εορτασμών της 25ης Μαρτίου στις κατά τόπους διπλωματικές αποστολές της Ελλάδος.

2) Να συνδράμουν οικονομικά για τη διενέργεια των εορτασμών αυτών, εφόσον κάτι τέτοιο κριθεί σκόπιμο.

3) Σε περίπτωση που η Ελληνική κυβέρνηση εμμένει στην απόφασή της, ΝΑ ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΟΥΝ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΙΜΗΣ ΚΑΙ ΜΝΗΜΗΣ για την 25η Μαρτίου ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΕΣ ΑΠΟΣΤΟΛΕΣ.

http://www.antibaro.gr

Αποφυλακίζονται έμποροι ναρκωτικών για να προσληφθούν στο Δημόσιο!

ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ
ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΤΕΥΧΟΣ ΤΡΙΤΟ Αρ. Φύλλου 100
16 Φεβρουαρίου 2010
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ, ΔΙΑΦΑΝΕΙΑΣ
ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ

Με Προεδρικό Διάταγμα που εκδόθηκε στην Αθήνα στις 2−2−2010 σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 47 παρ.1 του Συντάγματος, ύστερα από πρόταση του Υπουργού Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και γνωμοδότηση του Συμβουλίου Χαρίτων,

αποφασίζουμε:

Χαρίζεται:
1 .Το υπόλοιπο της ποινής του Καρακωνσταντή Μιχαήλ του Στέργιου, που του έχει επιβληθεί με την απόφαση αριθμός 47655/14−9−2007 του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών σε ποινή καθείρξεως είκοσι (20) ετών, χρηματική ποινή 154.937 ευρώ και στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων για δέκα (10) έτη που εκδόθηκε κατά προσαρμογή της υπ’ αριθ. 33/1995 απόφασης του Κακουργιοδικείου Παλέρμο Ιταλίας με την οποία είχε καταδικαστεί σε κάθειρξη είκοσι (20) ετών, χρηματική ποινή 300.000.000 λιρετών Ιταλίας και σε ισόβια στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων, για πώληση, διανομή, αγορά, εκχώρηση, μεταφορά, εισαγωγή και κατοχή ναρκωτικών ουσιών.
Αίρονται:
1. Οι κατά νόμον συνέπειες που απορρέουν από τις καταδίκες του ΓΑΛΕΡΑΚΗ Θεοδοσίου του Σπυρίδωνα με τις αποφάσεις αριθμ.: α) 901/6−9−1993 του Τριμελούς Εφετείου Κρήτης, σε ποινή φυλάκισης δύο (2) ετών και ενός (1) μηνός για κατοχή, πώληση ινδικής κάνναβης, κατοχή πυρομαχικών β) 140/9−2−1979 του Πενταμελούς Εφετείου Αθηνών σε ποινή φυλάκισης δύο (2) ετών για αγορά, πώληση, κατοχή ναρκωτικών ουσιών γ) 87/7− 2−1977 του Πενταμελούς Εφετείου Αθηνών σε ποινή φυλάκισης πέντε (5) ετών και τεσσάρων (4) μηνών για ληστεία, κλοπή, επικίνδυνη σωματική βλάβη, παράνομη οπλοφορία, οπλοχρησία, ψευδή καταμήνυση, ψευδορκία και δ) 858/23−4−1973 του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών σε ποινή φυλάκισης δέκα (10) ημερών μετατραπείσα για παράβαση υγειονομικού κανονισμού προκειμένου να διοριστεί στην Δήμο Ρεθύμνης.
4. Οι κατά νόμον συνέπειες που απορρέουν από τις καταδίκες του ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ Δημητρίου του Ιωάννη με τις αποφάσεις αριθμ.: α) 203/17−4−1989 του Τριμελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης σε ποινή φυλάκισης δεκαοκτώ (18) μηνών, Χ.Π. 100.000 δρχ., μετατραπείσα για πώληση κοκαΐνης από τοξικομανή β) 7777/24−6−1992 του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Θεσσαλονίκης σε ποινή φυλάκισης δύο (2) μηνών μετατραπείσα για παράβαση Ν. 1729/87 (περί ναρκωτικών) γ) 281/4−5−1992 του Τριμελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης σε ποινή φυλάκισης εννέα (9) μηνών μετατραπείσα για διάθεση ναρκωτικών ουσιών από τοξικομανή και δ) 2721/6−10−1988 του Τριμελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης σε ποινή φυλάκισης οκτώ (8) μηνών μετατραπείσα, Σ.Π.Δ. για έξη (6) μήνες για παράβαση Ν.5422/1932, προκειμένου να προσληφθεί στο Δήμο Κορδελιού ως μόνιμος υπάλληλος.
7. Οι κατά νόμον συνέπειες που απορρέουν από την καταδίκη του ΚΕΒΡΕΚΙΔΗ Σάββα του Λεωνίδα με την απόφαση αριθμ. 22SKT 2JS 99/94/29−10−1994 του Πρωτοδικείου KREFELD, σε ποινή φυλάκισης τριών (3) ετών για από κοινού παράνομη εισαγωγή κατά συρροή με αγοραπωλησία ναρκωτικών ουσιών σε μικροποσότητες, κατά συρροή με οδήγηση χωρίς άδεια, προκειμένου να προσληφθεί στο Δήμο Κορδελιού ως μόνιμος υπάλληλος.
8. Οι κατά νόμον συνέπειες που απορρέουν από την καταδίκη του ΚΥΠΡΙΩΤΗ Παναγιώτη του Σπυρίδωνος με την απόφαση αριθμ.25−26/10−1−2006 του Τριμελούς Εφετείου Πατρών σε ποινή φυλάκισης έξη (6) μηνών με τριετή αναστολή για πλαστογραφία μετά χρήσεως και απάτη σε βάρος του Δημοσίου, προκειμένου να δύναται να επαναλειτουργήσει το φαρμακείο του στη Γαστούνη Ηλείας.
9. Οι κατά νόμον συνέπειες που απορρέουν από τις καταδίκες του ΜΑΛΑΞΙΑΝΑΚΗ Ιωάννη του Ρούσσου με τις αποφάσεις αριθμ.: α) 2378/13−10−1995 του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Χανίων σε ποινή φυλάκισης πέντε (5) μηνών μετατραπείσα για κλοπή και β) 687/26−1−1993 του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Χανίων σε ποινή φυλάκισης τριάντα (30) ημερών μετατραπείσα για προσβολή γενετήσιας αξιοπρέπειας (άρθρο 337 Π.Κ.), προκειμένου να προσληφθεί ως χειριστής μηχανημάτων στο Δήμο Ακρωτηρίου Χανίων, στο Δημόσιο, Ο.Τ.Α., Ν.Π.Δ.Δ.
10. Οι κατά νόμον συνέπειες που απορρέουν από τις καταδίκες του ΜΑΝΩΛΑΤΟΥ Χαράλαμπου του Νικολάου με τις αποφάσεις αριθμ.: α) 1461/28−9−1993 του Τριμελούς Εφετείου Πατρών σε ποινή φυλάκισης οκτώ (8) μηνών μετατραπείσα για κλοπή από κοινού και β) 1462/28−9−1993 του Τριμελούς Εφετείου Πατρών σε ποινή φυλάκισης οκτώ (8) μηνών μετατραπείσα για κλοπή από κοινού. Οι ανωτέρω συγχωνεύτηκαν στην υπ’ αρ. 1462Α/28−9−1993 συγχωνευτική απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Πατρών, σε ποινή φυλάκισης δώδεκα (12) μηνών μετατραπείσα, προκειμένου να μην υφίσταται κώλυμα για την ανανέωση της σύμβασης εργασίας ορισμένου χρόνου με την Δημοτική Επιχείρηση Ύδρευσης− Αποχέτευσης Αργοστολίου....

Ολόκληρο το κείμενο του συγκεκριμένου φύλου της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως με την υπογραφή του αρμοδίου υπουργού κ. Καστανίδη εδώ:
http://gianniotis.blogspot.com/2010/03/pasok_07.html

Ο Βρετανός Ευρωβουλευτής Nigel Farage ξεσκεπάζει τον διορισμένο πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης Herman Van Rompuy...

Εξαιρετικός και αποκαλυπτικός στην αγόρευσή του στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ο Βρετανός ευρωβουλευτής Nigel Farage απογυμνώνει το ρόλο του διορισμένου προέδρου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ενός κατ'επίφαση δημοκρατικού θεσμού, που οι διεθνείς τραπεζίτες την προορίζουν να μεταλλαχθεί σε οικονομική και στη συνέχεια σε πολιτική υπερκυβέρνηση της Νέας Παγκόσμιας Τάξης για τα κράτη "μέλη" της:

http://www.youtube.com/watch?v=9p1syaWAOxQ

Στην Ισλανδία λειτουργούν οι θεσμοί, στην Ελλάδα;

Οι Ισλανδοί προσήλθαν σήμερα στις κάλπες, σε δημοψήφισμα με το ερώτημα αν θα πρέπει να επιστρέψει το Ισλανδικό δημόσιο 5,4 δισ. δολάρια σε 340.000 Βρετανούς και Ολλανδούς καταθέτες/επενδυτές. Οι τελευταίοι έχασαν τα λεφτά τους το 2008 από το «κραχ» της ισλανδικής επενδυτικής τράπεζας Icesaver και χάρη στην πολιτική...
ισχύ των μεσολαβητριών τραπεζών τους φόρτωσαν τα σπασμένα στις πλάτες των Ισλανδών φορολογουμένων.
Για να εξασφαλίσει χρηματοδότηση 7 δισ. δολάρια από τη Σουηδία, τη Ρωσία και κυρίως το ΔΝΤ, η ισλανδική Βουλή ψήφισε τον Δεκέμβριο το αντιλαϊκό νομοσχέδιο με 49 «Ναι» και 14 «αποχές». Ομως ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Ολαφ Ράγκναρ Γκρίμσον έκανε την έκπληξη ασκώντας αναπάντεχα βέτο, σε αρμονία προς το λαϊκό αίσθημα.
Αυτή τη στιγμή (12.15 ώρα Ελλάδας), η Ισλανδική τηλεόραση μεταδίδει τα μέχρι τώρα αποτελέσματα, που είναι :
ΕΠΙ ΣΥΝΟΛΟΥ: 38.800
ΝΑΙ: 606 (1,56%)
ΟΧΙ: 36.088 (93%)
ΛΕΥΚΑ: 2.056 (5,3)
ΑΚΥΡΑ: 50 (0,1).
Βλέπουμε δηλαδή ότι μόνο το 1,56 % συμφώνησε με την πρόταση της κυβέρνησής του.
Εκεί λειτουργεί η δημοκρατία και η εθνική συνείδηση σε Θεσμικά πρόσωπα, στην Ελλάδα;

http://taxalia.blogspot.com/

Κρατείστε την Ελλάδα, γιατί φεύγει...

Ανοιχτή επιστολή του ποιητή Δημήτρη Ιατρόπουλου,στους Έλληνες τραπεζίτες, μεγαλοεπιχειρηματίες, εφοπλιστές κι αρχοντοδεσπότες:
«Κυρίες και Κύριοι, αδελφοί Συνέλληνες. Τώρα που πέσανε πια όλες οι μάσκες, τώρα που η χώρα αυτή, για άλλους Πατρίδα, για άλλους χώρος επιχειρήσεων και για άλλους κερδοσκοπικός παράδεισος, κινδυνεύει όχι πλέον να πτωχεύσει αλλά να σβηστεί απ τον παγκόσμιο χάρτη κυριολεκτικά, σε ελάχιστα μονάχα χρόνια, τώρα λοιπόν που οι κατεργάρηδες μέσα κι έξω απ τον τόπο, είναι τόσοι πολλοί ώστε να μην υπάρχουν πάγκοι για να καθίσουν, ας κοιταχτούμε στα μάτια, στα ίσα, κι ας κουβεντιάσουμε σταράτα και κάθετα.

Γνωριζόμαστε όλοι σ’ αυτό τον τόπο. Εννοώ κι εσάς τους 10.000 –δεν είσαστε περισσότεροι- κι εμάς που παροικούμε την Ιερουσαλήμ της Ενημέρωσης ως ένοικοι του Δημόσιου Βήματος αυτής εδώ της τραυματισμένης Δημοκρατίας. Δεν ωφελεί κανέναν μας πια, η Οπισθοδακτυλοκρυψία, το Συναξάρισμα, η Επαγγελματική Υποκρισία και το Αλληλοπαραμύθιασμα. Η Ελλάδα έγινε Μπατεσκυλαλεσταρία. Απευθύνομαι σ’ εσάς, -με ξέρετε όλοι, περνάτε καλά μαζί μου όταν «τα χώνω» από τηλεοράσεως, έχετε διασκεδάσει με τα τραγούδια μου, κοντά μισόν αιώνα τώρα, και σε κάποιες εξαιρέσεις σας μάλιστα, έχετε επικοινωνήσει και με τον καθαρό ποιητικό μου λόγο, κλπ.

Απευθύνομαι σ εσάς, διότι εσείς κυβερνάτε εδώ και πολλά χρόνια τον τόπο. Αγοράζετε και εξαγοράζετε επίορκους, ανίκανους και φτωχομπινέδες πολιτικούς, -οι εξαιρέσεις, πασίγνωστες και φωτεινές δεν αρκούν να τουμπάρουν τη ζυγαριά- φτιάχνετε νόμους και καθιερώνετε διατάξεις σύμφωνα με τα κλειστά δικά σας συμφέροντα, γράφοντας στα παλιά σας τα παπούτσια το λαό αυτής της χώρας. Τον οποίο συχνά πυκνά φωνάζετε να σκύψει κι άλλο και να βγάλει απ τη μύγα το ξύγκι να το καταθέσει στις ατέλειωτες τεράστιες δεξαμενές χρημάτων που είτε κληρονομικά, είτε με τη δικιά σας μαεστρία και ικανότητα, έχετε αποθηκεύσει για πολλές-πολλές γενιές των οικογενειών σας.

Απευθύνομαι σ’ εσάς γιατί δεν είσαστε όλοι παλιοτόμαρα, η συντριπτική σας πλειοψηφία έχει σπουδάσει, συνήθως στο εξωτερικό, έχετε λάβει και ελληνική παιδεία, ξέρετε γλώσσες αλλά μιλάτε και την ελληνική πολύ καλά.Έχετε διαβάσει ιστορία και μετέχετε των παραδόσεων στο βαθμό που οι τελετές τους σας εξασφαλίζουν ένα μίνιμουμ ψυχικής ευφορίας.

Πολλοί από σας είσαστε και αληθινά φιλοπάτριδες. Και βοηθάτε μακριά από τη δημοσιότητα με συγκεκριμένο φιλανθρωπικό έργο.

Κανείς δεν δικαιούται να σας βάλει σ' ένα καζάνι όλους μαζί, έτσι απλουστευτικά και αφελώς.

Απευθύνομαι λοιπόν σ εσάς, γιατί ετούτες τις μέρες η Ιστορία μας η Ελληνική, μας χτυπάει τα τζάμια των παραθύρων, έρχεται τη νύχτα στον ύπνο μας, κυκλοφορεί αμεταμφίεστη πλέον στους δρόμους μας, τη βλέπετε βουρκωμένη να κρεμιέται σαν την πρώτη τυχούσα πουτάνα στα περίπτερα...

Κατ αρχήν, εσείς οι τραπεζίτες μας. Όπως η ίδια η Τράπεζα της Ελλάδας ομολογεί, το ενεργητικό σας είναι 580 δισεκατομμύρια Ευρώ. Τα τελευταία χρόνια μονάχα, κερδίσατε 350 δις!Κι εσείς οι επιχειρηματίες μας. Τα «Νέα» γράφανε το Μάη του 09, αυτό που αποκαλύπτει το παγκόσμιο Δίκτυο Φορολογικής Δικαιοσύνης, ότι έχετε 10.000 οφ- σορ εταιρίες δικές σας και κάνετε κάθε χρόνο τζίρο, 500 δις!6.000 από σας χρωστάτε 15 δις ευρώ στο κράτος! Αλλά τα ρέπος σας, γίνανε τα τελευταία χρόνια 277 δις ευρώ! Και οι προθεσμιακές σας καταθέσεις στις τράπεζες είναι άλλα 136 δις! Και το επίσημο Ενεργητικό των επιχειρήσεών σας, (τα λέει η ICAP αυτά) έχει φτάσει στα 700 δις! Την ίδια ώρα αυτή η κυβέρνηση, έχει κιόλας ανακοινώσει τη χρηματοδότησή σας με 10 δις ευρώ μέσω του ΕΣΠΑ, με άλλα 7,2 δις ευρώ μέσω του Επενδυτικού Νόμου, με άλλα 6 δις μέσω των «Συμπράξεων Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα», ενώ άλλα 4 δις ευρώ σας τα χαρίζει για τις πληρωμές των ασφαλιστικών εισφορών που οφείλετε!

Τι άλλο θέλετε πια; ΄Ελεος! Εσείς οι εφοπλιστές μας, πάλι, το έλλειμμα των 30 δις ευρώ για το οποίο πάμε να βουλιάξουμε έναν ολόκληρο λαό στη μιζέρια, ισοδυναμεί, («Καθημερινή» (8/9/2009)), με μια και μόνο παραγγελία σας για τη ναυπήγηση των νέων 777 ποντοπόρων πλοίων σας εντός του 2009!

Όσο για σας αρχοντοδεσπότες, με την αμύθητη περιουσία που δεν μπορεί να μετρηθεί καν, τι να πει κανείς, οι αριθμοί χλομιάζουν! Δισεκατομμύρια ευρώ, τεράστια φιλέτα της χώρας, χιλιάδες ακίνητα, κτήρια, μέγαρα, καταθέσεις, μετοχές, ΜΚΟ μαϊμούδες, λιβάδια, κοπάδια...Λοιπόν; Τι θα κάνουμε Κύριοι; Βλέπετε ένα λαό στη συντριπτική του πλειοψηφία ολιγογράμματο, μαστουρωμένο απ τον μπανιστηρτζίδικο λαϊκισμό, και πανικόβλητο. Έχετε κι εσείς, -ξέρετε ποιοι- ευθύνη γι αυτή την κατάντια. Βλέπετε αναρίθμητους προβοκάτορες να καταστρέφουν τα πάντα, να καίνε τη χώρα βάσει σχεδίου, να βομβαρδίζουν την όποια εναπομείνασα εθνική φυσιογνωμία, να διαλύουν τον κοινωνικό ιστό. Βλέπετε μια νεολαία ζαλισμένη, και με το δίκιο της. Βλέπετε την ξευτίλα, την υποτέλεια, την υποταγή, η Ελλάδα κινδυνεύει για πρώτη φορά μετά από την ΄Αλωση της Πόλης με μια καινούργια Άλωση.Θα το επιτρέψετε; Τι σόι αίμα κυλάει στις φλέβες σας; Πόσο νομίζετε ότι θα ζήσετε; Μια μπριζόλα χωράει η κοιλιά σας κι αυτή μετά από άδεια του γιατρού. Για τους απογόνους σας φροντίσατε δεν κινδυνεύουν για πολλές γενιές, τα είπαμε.

Δεν υπάρχει ανάμεσα σας ένας Έλληνας μωρέ, μια αληθινή Ελληνίδα, να βουρκώσει επιτέλους, γαμώ τα λεφτά σας, γαμώ; Η πατρίδα κυλιέται σαν τσούλα στα πεζοδρόμια, οι κωλοσύμμαχοι βγάζουνε όλα τους τα κόμπλεξ, οι ανθέλληνες περιμένουν σαν κοράκια να μοιράσουν τις σάρκες μας, κι εσείς μετράτε τι ακόμα θα κερδίστε απ’ αυτό το σαρακοφαγωμένο «νεοελληνικό» κρανίο, που πάνε να του αφαιρέσουν εντελώς τη φαιά ουσία απ την κρανιακή κάψα;

Τα παιδιά μας μισογραμματιζούμενα, οι γέροι μας πανικόβλητοι, οι ψυχές μας πεταγμένες στα πεζοδρόμια, τα όνειρά μας σκέτοι εφιάλτες, ηγέτες δεν έχουμε, πολιτικούς δεν έχουμε, πνευματικούς ανθρώπους δεν έχουμε, μαλάκες οι περισσότεροι, τελεία ο τόπος και πάμε για την παύλα.

ΥΣΤΕΡΟΛΟΓΙΟΝ: Ε, όχι λοιπόν, όχι! Εσείς κυβερνάτε! Κάντε κάτι. Τη σκόνη μονάχα να δώσετε, σώθηκε η πατρίδα. ΄Εχετε και τον τρόπο και τη δύναμη. Κρατείστε την Ελλάδα, γιατί φεύγει! Και δεν το θέλετε ούτε εσείς, που διαβάζετε την ιστορία, να σας σκατοψυχάνε οι μεταγενέστεροι! Δώσετε στην Ελλάδα τη σκόνη από τα αμύθητα πλούτη σας, για να μην διαλυθεί η σκόνη της μνήμης σας κάποτε, στους πέντε ανέμους. Κάντε αυτό που πρέπει. Τώρα. Εσείς, και αμέσως!

http://kostasxan.blogspot.com/

Η επίκαιρη φωνή του αξέχαστου Στέλιου Καζαντζίδη

http://www.youtube.com/watch?v=2QCKL8ej_dA&feature=player_embedded

Άς βάλει ο καθένας από εμάς το δικό του λιθαράκι για την μεγάλη ανατροπή

Θα τα δεχτούμε αδιαμαρτύρητα;

http://www.youtube.com/watch?v=p9JsRYV_FlM&feature=player_embedded#

Ξεχωριστός ή Μοναδικός;

Μερικές φορές οι λέξεις μας μπερδεύουν καθώς τις χρησιμοποιούμε απερίσκεπτα, ταυτίζοντας έννοιες που είναι στην ουσία διαφορετικές. Από την άλλη, δεν έχει και τόση σημασία ποιες λέξεις χρησιμοποιούμε, φτάνει να κατανοούμε το βαθύτερο νόημα των όσων λέμε. Ίσως τότε, να μην είχε υποστεί τέτοιο βιασμό η γλώσσα, ίσως να μη μιλούσαμε τόσο ακατάπαυστα αλλά να σκεφτόμασταν περισσότερο.

Ας μην ασχοληθούμε λοιπόν με την επιφάνεια των λέξεων, αλλά με το νόημα που έχουμε δώσει σε αυτές βιωματικά: στη ζωή μας, στη λειτουργία μας, σε αυτά που πιστεύουμε και κάνουμε δράση στη ζωή μας.

Τέτοιες, μπερδεμένες μέσα μας έννοιες, είναι οι λέξεις «ξεχωριστός» και «μοναδικός». Φαίνονται αλλά δεν είναι συνώνυμες, καθώς η κάθε μια κρύβει ένα διαφορετικό – και αντιφατικό – σύστημα πεποιθήσεων.

Ολόκληρη η ζωή μας περιστρέφεται γύρω από την επιδίωξη του «ξεχωριστού». Ο καθένας προσπαθεί να διαφέρει, να ειδικευτεί, να υπερέχει, σε ένα αγώνα καθιέρωσης και επιβεβαίωσης της αξίας του. Ξεχωρίζουμε τους ανθρώπους σε αυθεντίες και μη, τους κρίνουμε σύμφωνα με την ειδικότητα, τη θέση και το ρόλο τους. Τοποθετούμε ανάλογα τον εαυτό μας, συγκρίνοντας ποιον έχουμε απέναντι μας.

Η ανάγκη να ξεχωρίζουμε είναι ο μεγαλύτερος δικτάτορας που υπαγορεύει λανθασμένες αποφάσεις. Αναπόφευκτα μπαίνουμε στη διαδικασία της σύγκρισης και του ανταγωνισμού, θεωρώντας τους άλλους εχθρούς αλλά και εμπόδια στο δρόμο μας. Μιλάμε για «σεβασμό» αλλά δε σεβόμαστε όλους τους ανθρώπους το ίδιο. Κάτω από το σεβασμό και την ευγένεια υπάρχει κρυμμένος ο φόβος και η προσδοκία.

Οι λειτουργίες της σύγκρισης, της κριτικής, της κατάταξης υπάρχουν σε κάθε σχέση, σε κάθε συζήτηση, ακόμα και σε αυτές που κάνουμε μέσα μας με τον εαυτό μας, γιατί υπάρχουν στη σκέψη μας. Ο μόνος δημιουργός της πραγματικότητας μας είναι ο νους. Δεν καταλαβαίνουμε ότι μόνιμα ζούμε και αναπνέουμε αυτό το σύστημα διαχωρισμού, που όλο και περισσότερο μας απομακρύνει από τον Εαυτό μας. Πιστεύουμε ότι μας έχει επιβληθεί, ότι «έτσι είναι ο κόσμος» γιατί φοβόμαστε να αναλάβουμε την ευθύνη ότι εμείς δημιουργούμε τον κόσμο αυτό.

Δες πόσο εύκολα οι κυρίαρχες σκέψεις στο νου σου (δεν έχει σημασία αν τις εκδηλώνεις ή όχι γιατί η σκέψη είναι ενέργεια και η ενέργεια δεν είναι στάσιμη ούτε χάνεται) είναι σκέψεις σύγκρισης, κριτικής, μίμησης, φόβου, ανάγκη άμυνας ή επίθεσης. Δες πώς λειτουργεί η παγίδευση των αντιθέτων, η απουσία από το παρόν. Δες ότι χρησιμοποιείς τακτικές όπως είναι η πειθώ, η επιβολή, η εκμετάλλευση μέσα από την αδυναμία και την αυτοθυσία για να δεσμεύσεις την ενέργεια των άλλων.
Τίποτα δεν κατανοούμε που δεν το βλέπουμε μέσα μας.

Η ανάγκη διαχωρισμού βασίζεται στο ψέμα, στην καχυποψία, στη συνεχή επαγρύπνηση (για τυχόν επίθεση). Είναι το οικοδόμημα του διαχωρισμού, του εγώ. Το μυστικό που απελπισμένα προσπαθείς να κρύψεις είναι ότι δεν εμπιστεύεσαι τον εαυτό σου, δεν εμπιστεύεσαι τη ζωή, άρα κανέναν. Θεωρείς (βαθιά μέσα σου και όχι φανερά) τον εαυτό σου ασήμαντο, ανάξιο και αδύναμο, έστω και αν δεν το παραδέχεσαι.

Πάνω σε αυτά τα θεμέλια έλλειψης χτίζει ο καθένας έναν υποκειμενικό κόσμο που πιστεύει ότι είναι πραγματικός. Θεωρεί στη συνέχεια ότι πρέπει να προστατευτεί από αυτόν, ενώ πεισματικά αγνοεί τον δημιουργό του – τον προγραμματισμένο νου – πολεμώντας σκιές και φαντάσματα που είναι απλά οι προβολές του.

Κανένας άνθρωπος – όποιος και αν είναι – δεν είναι ξεχωριστός, αλλά ο καθένας είναι μοναδικός. Μοναδικός σημαίνει ότι είναι ένα μοναδικό κομμάτι, όπως τα κομματάκια ενός πάζλ, του Όλου. Σημαίνει ότι δεν υπάρχει, ούτε ένας άλλος άνθρωπος στον κόσμο ακριβώς ίδιος με σένα, ούτε υπήρξε ούτε θα υπάρξει ποτέ. Σημαίνει ότι έχεις μια μοναδική θέση στη ζωή, με την έννοια ότι μόνο εσύ μπορείς να συμπληρώσεις αυτό το κενό που σου αναλογεί. Κανένας άλλος εκτός από σένα δεν μπορεί ούτε πρόκειται να το κάνει. Η θέση σου θα παραμένει κενή, μέχρι να αναλάβεις την ευθύνη της μοναδικότητας σου.

Αυτή η θέση είναι αναγκαία, είναι απαραίτητη για να σχηματιστεί το Όλον σε αυτή τη διάσταση. Μόνο αναγνωρίζοντας τη δική σου μοναδικότητα μπορείς να καταλάβεις ότι χρειάζεται να βοηθήσεις άλλους να αναγνωρίσουν τη δική τους, γιατί όλοι έχουμε ένα και μοναδικό στόχο: να δημιουργήσουμε τη Μεγάλη Εικόνα της Αγάπης στον κόσμο.

Ο μόνος λόγος που οποιοσδήποτε άνθρωπος δεν έχει αυτόν τον Ένα και μοναδικό στόχο, είναι γιατί βρίσκεται ακόμα παγιδευμένος στο διαχωρισμό. Η ανάγκη αυτή πάντα αφορά αδυναμία. Είναι ο εσωτερικός φόβος, η πίστη στην αναξιότητα που στερείται εμπιστοσύνης και οδηγεί αναπόφευκτα στην απομόνωση, στην απληστία, στο φθόνο, στο μίσος, στην οργή και στην επίθεση (είτε προς τον εαυτό, είτε προς τους άλλους).

Όλα αυτά υπονοούν ότι όποιος αναγνωρίζει τη μοναδικότητα του, έχει παράλληλα κατακτήσει και την ταπεινότητα να γνωρίζει ότι δεν είναι με κανένα τρόπο ξεχωριστός. Πρόθυμα βοηθά τους άλλους, μέσα από τη δική του αναγνώριση και σιγουριά, να αναγνωρίσουν τη δική τους μοναδικότητα. Γιατί ενόσω δεν το κάνουν, ενόσω υπάρχουν «κενές θέσεις», η Εικόνα ποτέ δεν μπορεί να συμπληρωθεί και να φανερωθεί (υλοποιηθεί).

Πόσο εύκολα όμως θα γκρεμίζαμε ό,τι στηρίζει την ξεχωριστή ύπαρξη μας, το εγώ; Πόσο μπορούμε να αμφισβητήσουμε λέξεις όπως «ειδικός», «ειδήμων», «εκλεκτός»; Δεν υπάρχουν «εκλεκτοί του Θεού». Υπάρχουν «ειδικοί» μόνο όταν αναγνωριστεί η «ειδικότητα», η μοναδικότητα του καθενός.

Και τότε, η ειδικότητα ως διαχωρισμός είναι αχρείαστη γιατί παίρνει άλλο νόημα.

Η ενοχή της αναξιότητας και ο φόβος του διαχωρισμού (ξεχωριστού) κάνει τους ανθρώπους μοναχικούς, αμυντικούς και εμπόλεμους. Σίγουρα δεν προσφέρει ασφάλεια αυτό το σύστημα σκέψης και σίγουρα διατηρεί το όνειρο της ειρήνης και της αγάπης σε ουτοπία, όπως συντηρεί ζωντανό τον εφιάλτη που δημιουργούμε καθημερινά.

Το μοναδικό χρέος που έχουμε είναι να αποδεχτούμε ο καθένας τη μοναδικότητα του. Αυτή είναι η ουσιαστική συμβολή και προσφορά μας στον κόσμο. Οτιδήποτε στηρίζει το διαχωρισμό, στηρίζει παράλληλα τον πόλεμο. Είναι αφέλεια να πιστεύουμε ότι μπορούμε να κρατάμε την ενοχή, το φόβο, την άγνοια της μοναδικότητας μας αλλά παράλληλα να ελπίζουμε στην ειρήνη «εκεί έξω».
http://enallaktikimathisi.blogspot.com/

Είμαστε Απόγονοί τους...

Ελληνικό Δίκαιο που ίσχυε κατά τον 5ο π.Χ. αιώνα, δηλαδή του Χρυσού Αιώνα της Δημοκρατίας της ...Ελλάδας ΜΑΣ.
Aναφέρεται εδώ η περίπτ ωση του πολίτη που ήθελε να γίνει βουλευτής.

Ο νόμος απαιτούσε τα εξής:
1) Να είναι Έλλην πολίτης
2) Nα κατέχει την Ελληνική θρησκεία και παιδεία
3) Nα ΜΗΝ είναι κίναιδος και

4) Να καταγραφεί ΟΛΗ η περιουσία του κυρίου, μέχρι και τα σανδάλια που φοράει, καθώς και η οικογενειακή του περιουσία.

Εάν τηρούνταν όλα αυτά τότε ο εν λόγω κύριος, μπορούσε να γίνει βουλευτής.

Αν ο κύριος αυτός πρότεινε και περνούσε νόμο ο οποίος αποδεικνυόταν οικονομικά ζημιογόνος για την Αθήνα, τότε έπρεπε να κατασχεθεί από την καταγεγραμμένη περιουσία του, όλο το ποσόν κατά το οποίο ζημιώθηκε οικονομικά η Αθήνα.
Αν δεν έφθανε η περιουσία του τότε έπρεπε να κατασχεθεί ΟΛΗ η περιουσία του (μέχρι και τα σανδάλια που κατεγράφησαν) και το υπόλοιπο που αδυνατεί να καλύψει να το εξοφλήσει ΔΟΥΛΕΥΟΝΤΑΣ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΡΓΑ.

Αν ο νόμος που πρότεινε και πέρασε ο κύριος αυτός, ζημίωνε ΗΘΙΚΑ την Αθήνα
η ποινή ήταν :

AΥΘΗΜΕΡΟΝ ΤΕΛΕΥΘΗΣΑΤΩ !!!
5ος π.Χ. ΑΙΩΝΑΣ -- ΧΡΥΣΟYΣ ΑΙΩΝ
21ος μ.Χ. ΑΙΩΝΑΣ -- ;;;;;
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣΑναρτήθηκε από troktiko

Το θέατρο της απάτης

Ώστε όλα αυτά τα απίστευτα μέτρα εξαθλίωσης των εργαζομένων, πάρθηκαν για να εξασφαλιστούν 4,8 δισ. ευρώ;

Και τα οφειλόμενα από την "ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ" Α.Χ.Ε.Π.Ε.Υ. που ΧΑΡΙΣΤΗΚΑΝ, ανέρχονται σε 5,7 δισ. ευρώ;