Αν να κρατάς καλά μπορείς το λογικό σου, όταν τριγύρω σου όλοι τα ΄χουν χαμένα και σ΄εσέ της ταραχής των ρίχνουν την αιτία. Αν να εμπιστεύεσαι μπορείς τον ίδιο τον εαυτό σου, όταν ο κόσμος δεν σε πιστεύει, κι αν μπορείς να του σχωρνάς αυτή τη δυσπιστία,να περιμένεις αν μπορείς, δίχως να χάνεις την υπομονή σου, κι αν άλλοι σε συκοφαντούν να μη καταδεχτείς ποτέ το ψέμα, κι αν σε μισούν, εσύ ποτέ σε μίσος ταπεινό να μην ξεπέσεις, μα να μην κάνεις τον καλό ή τον πολύ σοφό στα λόγια.
Αν να ονειρεύεσαι μπορείς και να μην είσαι δούλος των ονείρων. Αν να στοχάζεσαι μπορείς, δίχως να γίνει ο στοχασμός σκοπός σου. Αν ν’ αντικρίζεις σου βαστά τον θρίαμβο και την συμφορά παρόμοια κι όμοια να φέρεσαι σ’ αυτούς τους δύο τυραννικούς απατεώνες. Αν σου βαστά η ψυχή ν’ ακούς, όποιαν αλήθεια εσύ είχες ειπωμένη παραλλαγμένη απ’ τους κακούς, για να’ ναι για τους άμυαλους παγίδα, ή συντριμμένα να θωρείς, όσα σου ‘χουν ρουφήξει την ζωή σου και πάλι να ξαναρχινάς να χτίζεις μ’ εργαλεία που ‘ναι φθαρμένα.
Αν όσα απόχτησες μπορείς σ’ ένα σωρό μαζί να τα μαζέψεις και δίχως φόβο, μονομιάς κορώνα, ή γράμματα όλα να τα παίξεις και να τα χάσεις και απ’ αρχής ατράνταχτος να ξεκινήσεις πάλι και να μην βγάλεις και μιλιά ποτέ γι’ αυτόν τον ξαφνικό χαμό σου. Αν νεύρα και καρδιά μπορείς και σπλάχνα και μυαλό, όλα να τα σφίξεις να σε δουλέψουν ξαναρχής κι ας είναι από πολύν καιρό σωσμένα και να κρατιέσαι πάντα ορθός, όταν δε σου ‘χει τίποτε απομείνει παρά μονάχα η θέληση κράζοντας σ’ όλα αυτά “βαστάτε”.
Αν με τα πλήθη να μιλάς μπορείς και να κρατάς την αρετή σου, με βασιλιάδες να γυρνάς δίχως απ’ τους μικρούς να ξεμακραίνεις. Αν μήτε φίλοι μήτε εχθροί μπορούνε πια να σε πειράξουν, όλον τον κόσμο αν αγαπάς, μα και ποτέ πάρα πολύ κανένα. Αν του θυμού σου τις στιγμές, που φαίνεται αδυσώπητη η ψυχή σου, μπορείς να αφήσεις να διαβούν την πρώτη ξαναβρίσκοντας γαλήνη, δική σου θα ‘ναι τότε η γη μ’ όσα και μ’ ότι απάνω της κι αν έχει και κάτι ακόμα πιο πολύ: άντρας αληθινός θα ‘σαι, παιδί μου!
Αν (If) του Rudyard Kipling (1865-1936)
http://www.nea-acropoli-thes.gr/
Αν να ονειρεύεσαι μπορείς και να μην είσαι δούλος των ονείρων. Αν να στοχάζεσαι μπορείς, δίχως να γίνει ο στοχασμός σκοπός σου. Αν ν’ αντικρίζεις σου βαστά τον θρίαμβο και την συμφορά παρόμοια κι όμοια να φέρεσαι σ’ αυτούς τους δύο τυραννικούς απατεώνες. Αν σου βαστά η ψυχή ν’ ακούς, όποιαν αλήθεια εσύ είχες ειπωμένη παραλλαγμένη απ’ τους κακούς, για να’ ναι για τους άμυαλους παγίδα, ή συντριμμένα να θωρείς, όσα σου ‘χουν ρουφήξει την ζωή σου και πάλι να ξαναρχινάς να χτίζεις μ’ εργαλεία που ‘ναι φθαρμένα.
Αν όσα απόχτησες μπορείς σ’ ένα σωρό μαζί να τα μαζέψεις και δίχως φόβο, μονομιάς κορώνα, ή γράμματα όλα να τα παίξεις και να τα χάσεις και απ’ αρχής ατράνταχτος να ξεκινήσεις πάλι και να μην βγάλεις και μιλιά ποτέ γι’ αυτόν τον ξαφνικό χαμό σου. Αν νεύρα και καρδιά μπορείς και σπλάχνα και μυαλό, όλα να τα σφίξεις να σε δουλέψουν ξαναρχής κι ας είναι από πολύν καιρό σωσμένα και να κρατιέσαι πάντα ορθός, όταν δε σου ‘χει τίποτε απομείνει παρά μονάχα η θέληση κράζοντας σ’ όλα αυτά “βαστάτε”.
Αν με τα πλήθη να μιλάς μπορείς και να κρατάς την αρετή σου, με βασιλιάδες να γυρνάς δίχως απ’ τους μικρούς να ξεμακραίνεις. Αν μήτε φίλοι μήτε εχθροί μπορούνε πια να σε πειράξουν, όλον τον κόσμο αν αγαπάς, μα και ποτέ πάρα πολύ κανένα. Αν του θυμού σου τις στιγμές, που φαίνεται αδυσώπητη η ψυχή σου, μπορείς να αφήσεις να διαβούν την πρώτη ξαναβρίσκοντας γαλήνη, δική σου θα ‘ναι τότε η γη μ’ όσα και μ’ ότι απάνω της κι αν έχει και κάτι ακόμα πιο πολύ: άντρας αληθινός θα ‘σαι, παιδί μου!
Αν (If) του Rudyard Kipling (1865-1936)
http://www.nea-acropoli-thes.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου