Όλοι όσοι ενδιαφέρονται για τη Θράκη και, γενικά, για τα εθνικά θέματα, γνωρίζουν πολύ καλά πώς συντελείται συστηματικά ο εκτουρκισμός της περιοχής χρόνια εδώ και δεκαετίες – εκτουρκισμός με εύκολα θύματα τον μουσουλμανικό πληθυσμό της περιοχής (Πομάκους και Ρομά) που εξαναγκάζεται με δράσεις του τουρκικού προξενείου Κομοτηνής να υποταχθεί στο βολικό θέσφατο της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής, σύμφωνα με το οποίο όπου μουσουλμάνος = τούρκος.
Επίσης, είναι γνωστή η δράση της Ελληνίδας δασκάλας, Χαράς Νικοπούλου, που μετά από σφοδρή επιθυμία της ίδιας πήγε να διδάξει στην ακριτική Θράκη, τη στιγμή που οποιοσδήποτε άλλος θα απέφευγε μια τέτοια «δυσμενή μετάθεση», χρησιμοποιώντας το όνομα του πατέρα του. Δράση που επιχείρησε και σε μεγάλο βαθμό κατάφερε να ανασχέσει στην περιοχή της τη μολυσματική δράση του Τουρκικού Προξενείου, φέρνοντας ξανά τους Πομάκους μαθητές της κοντά στη μητέρα Ελλάδα.
Κι εδώ αρχίζει να υφαίνεται ο ιστός της προδοσίας που παρακολουθούμε, τρίβοντας τα μάτια μας, να εκτυλίσσεται απροκάλυπτα (για τόσο υπνωτισμένους μας έχουν πλέον), όπως θα παρακολουθούσαμε να γίνεται σε μια απ’ τις «καταραμένες» ελληνικές πατριωτικές ταινίες..
Αφού οι τούρκοι πράκτορες απέτυχαν να σταματήσουν την ηρωική (μακάρι όλοι να ακολουθούσαμε το παράδειγμά της) δασκάλα με εκφοβισμούς και βιαιοπραγίες – έφτασαν, μάλιστα, στο σημείο να σπάσουν το χέρι της δασκάλας, επειδή έβαλε τα παιδιά να παρελάσουν, ανέλαβε το έργο ένα είδος θηλυκού Αρτέμη Μάτσα (μιας και συνηθίζει τη φράση «οι Τούρκοι είναι φίλοι μας»).
Ό,τι απέτυχαν να πετύχουν οι εχθροί το πέτυχε το «φίλιο» Υπουργείο Παιδείας και η «φιλτάτη» κυρία Θάλεια Δραγώνα, η οποία απείλησε την ΚΥΡΙΑ Νικοπούλου να σταματήσει να ασκεί πολιτική μέσα απ’ το σχολείο, αλλιώς θα διωχθεί από το Μεγάλο Δέρειο.
Η Θάλεια Δραγώνα απειλεί να διώξει την ηρωϊκή δασκάλα του Έβρου!
ΣΤΟ ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ ΤΗΣ ειδικής γραμματέως του υπουργείου Παιδείας κυρίας Θάλειας Δραγώνα βρίσκεται η δασκάλα του μειονοτικού σχολείου Μεγάλου Δερείου Εβρου κυρία Χαρά Νικοπούλου, επειδή υποστηρίζει με σθένος πως οι Πομάκοι μαθητές της δεν είναι Τούρκοι.
Η κυρία Δραγώνα επιτέθηκε φραστικά κατά της εκπαιδευτικού, κόρης του πρώην προέδρου του Αρείου Πάγου, προειδοποιώντας τη με «επίσπευση» της μετάθεσής της από τον Εβρο. Τα τελευταία πέντε χρόνια η κυρία Νικοπούλου έχει γίνει κόκκινο πανί για τους εγκάθετους της Αγκυρας στη Θράκη, οι οποίοι θεωρούν πως η εκπαίδευση των μαθητών της μειονότητας θα πρέπει να έχει τουρκική σφραγίδα, ακόμη και αν αυτοπροσδιορίζονται ως Πομάκοι, όπως στην περίπτωση των μουσουλμάνων στο Μεγάλο Δέρειο.
Επίσης, είναι γνωστή η δράση της Ελληνίδας δασκάλας, Χαράς Νικοπούλου, που μετά από σφοδρή επιθυμία της ίδιας πήγε να διδάξει στην ακριτική Θράκη, τη στιγμή που οποιοσδήποτε άλλος θα απέφευγε μια τέτοια «δυσμενή μετάθεση», χρησιμοποιώντας το όνομα του πατέρα του. Δράση που επιχείρησε και σε μεγάλο βαθμό κατάφερε να ανασχέσει στην περιοχή της τη μολυσματική δράση του Τουρκικού Προξενείου, φέρνοντας ξανά τους Πομάκους μαθητές της κοντά στη μητέρα Ελλάδα.
Κι εδώ αρχίζει να υφαίνεται ο ιστός της προδοσίας που παρακολουθούμε, τρίβοντας τα μάτια μας, να εκτυλίσσεται απροκάλυπτα (για τόσο υπνωτισμένους μας έχουν πλέον), όπως θα παρακολουθούσαμε να γίνεται σε μια απ’ τις «καταραμένες» ελληνικές πατριωτικές ταινίες..
Αφού οι τούρκοι πράκτορες απέτυχαν να σταματήσουν την ηρωική (μακάρι όλοι να ακολουθούσαμε το παράδειγμά της) δασκάλα με εκφοβισμούς και βιαιοπραγίες – έφτασαν, μάλιστα, στο σημείο να σπάσουν το χέρι της δασκάλας, επειδή έβαλε τα παιδιά να παρελάσουν, ανέλαβε το έργο ένα είδος θηλυκού Αρτέμη Μάτσα (μιας και συνηθίζει τη φράση «οι Τούρκοι είναι φίλοι μας»).
Ό,τι απέτυχαν να πετύχουν οι εχθροί το πέτυχε το «φίλιο» Υπουργείο Παιδείας και η «φιλτάτη» κυρία Θάλεια Δραγώνα, η οποία απείλησε την ΚΥΡΙΑ Νικοπούλου να σταματήσει να ασκεί πολιτική μέσα απ’ το σχολείο, αλλιώς θα διωχθεί από το Μεγάλο Δέρειο.
Η Θάλεια Δραγώνα απειλεί να διώξει την ηρωϊκή δασκάλα του Έβρου!
ΣΤΟ ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ ΤΗΣ ειδικής γραμματέως του υπουργείου Παιδείας κυρίας Θάλειας Δραγώνα βρίσκεται η δασκάλα του μειονοτικού σχολείου Μεγάλου Δερείου Εβρου κυρία Χαρά Νικοπούλου, επειδή υποστηρίζει με σθένος πως οι Πομάκοι μαθητές της δεν είναι Τούρκοι.
Η κυρία Δραγώνα επιτέθηκε φραστικά κατά της εκπαιδευτικού, κόρης του πρώην προέδρου του Αρείου Πάγου, προειδοποιώντας τη με «επίσπευση» της μετάθεσής της από τον Εβρο. Τα τελευταία πέντε χρόνια η κυρία Νικοπούλου έχει γίνει κόκκινο πανί για τους εγκάθετους της Αγκυρας στη Θράκη, οι οποίοι θεωρούν πως η εκπαίδευση των μαθητών της μειονότητας θα πρέπει να έχει τουρκική σφραγίδα, ακόμη και αν αυτοπροσδιορίζονται ως Πομάκοι, όπως στην περίπτωση των μουσουλμάνων στο Μεγάλο Δέρειο.
Πριν από τρεις εβδομάδες περίπου η κυρία Νικοπούλου βρέθηκε στην Αθήνα, όπου παρέλαβε από τα χέρια της υπουργού Παιδείας κυρίας Αννας Διαμαντοπούλου το δεύτερο βραβείο του διαγωνισμού «Αριστεία και Καινοτομία στην Εκπαίδευση 2010» για την έκδοση της μαθητικής εφημερίδας «Δέρειο στη γνώση».
Από το βήμα της εκδήλωσης η εκπαιδευτικός επεσήμανε πως τόσο στο Μεγάλο Δέρειο όσο και στην υπόλοιπη Θράκη υπάρχουν μαθητές Πομάκοι οι οποίοι είναι και αισθάνονται Ελληνες και ζητούν τα δικαιώματά τους στην εκπαίδευση. Μετά τη βράβευση η κυρία Νικοπούλου παρουσίασε την εργασία της για το μειονοτικό σχολείο του Μεγάλου Δερείου, που παρακολούθησε και η υπουργός Παιδείας, η οποία στο τέλος τη...... συνεχάρη.
«ΜΑΖΕΨΟΥ…»
Στο διάλειμμα της εκδήλωσης η κυρία Νικοπούλου δέχτηκε την απρόκλητη επίθεση της ειδικής γραμματέως του υπουργείου Παιδείας για τα όσα δημόσια δήλωσε για την εκπαίδευση των Πομάκων από το βήμα. Οπως δήλωσαν στο «ΘΕΜΑ» αυτόπτες μάρτυρες του επεισοδίου, η κυρία Δραγώνα επέπληξε την εκπαιδευτικό κατηγορώντας τη για «άσκηση εξωτερικής πολιτικής στον χώρο του σχολείου», ενώ την απείλησε ευθέως πως θα κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της για να μετατεθεί μια ώρα αρχύτερα από τον Εβρο όπως η ίδια έχει ζητήσει. «Δεν είσαι σωστή δασκάλα», της είπε, προκαλώντας την άμεση αντίδραση της κυρίας Νικοπούλου, η οποία της υπενθύμισε πως λίγο νωρίτερα βραβεύτηκε για το έργο της από την ίδια την υπουργό Παιδείας. Το επεισόδιο είχε συνέχεια, αφού η ειδική γραμματέας του υπουργείου, σε έντονο ύφος και κουνώντας τον δείκτη του χεριού της, κατηγόρησε την εκπαιδευτικό πως γίνεται… «υποχείριο» των κομμάτων της αντιπολίτευσης, που προσπαθούν να «στριμώξουν» την κυβέρνηση με ερωτήσεις στη Βουλή για τα όσα συμβαίνουν στη Θράκη και στον χώρο της μειονότητας.
Ακόμη και ο πρόσφατος εορτασμός της εθνικής επετείου της 25ης Μαρτίου βρέθηκε στο στόχαστρο της κυρίας Δραγώνα, η οποία ζήτησε από την κυρία Νικοπούλου να «μαζευτεί» και να μη διανοηθεί να ντύσει τους Πομάκους μαθητές και τις μαθήτριες του σχολείου με εθνικές παραδοσιακές στολές, αν και ήταν επιθυμία πολλών γονέων του χωριού.
Το «ΘΕΜΑ» επικοινώνησε με την κυρία Νικοπούλου, ζητώντας της να σχολιάσει τη συμπεριφορά της ειδικής γραμματέως του υπουργείου Παιδείας προς το πρόσωπό της. Η ίδια αρνήθηκε κάθε σχόλιο και δήλωση, επικαλούμενη τη θέση της ως δημοσίου υπαλλήλου, επιβεβαιώνοντας ωστόσο το φραστικό επεισόδιο με την κυρία Δραγώνα στους χώρους του Ιδρύματος Μείζονος Ελληνισμού στις 13 Μαρτίου.
Ακόμη και ο πρόσφατος εορτασμός της εθνικής επετείου της 25ης Μαρτίου βρέθηκε στο στόχαστρο της κυρίας Δραγώνα, η οποία ζήτησε από την κυρία Νικοπούλου να «μαζευτεί» και να μη διανοηθεί να ντύσει τους Πομάκους μαθητές και τις μαθήτριες του σχολείου με εθνικές παραδοσιακές στολές, αν και ήταν επιθυμία πολλών γονέων του χωριού.
Το «ΘΕΜΑ» επικοινώνησε με την κυρία Νικοπούλου, ζητώντας της να σχολιάσει τη συμπεριφορά της ειδικής γραμματέως του υπουργείου Παιδείας προς το πρόσωπό της. Η ίδια αρνήθηκε κάθε σχόλιο και δήλωση, επικαλούμενη τη θέση της ως δημοσίου υπαλλήλου, επιβεβαιώνοντας ωστόσο το φραστικό επεισόδιο με την κυρία Δραγώνα στους χώρους του Ιδρύματος Μείζονος Ελληνισμού στις 13 Μαρτίου.
ΣΤΟ ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ ΤΩΝ «ΤΟΥΡΚΟΦΡΟΝΩΝ»
Κόκκινο πανί γιατί καλλιεργεί την ελληνική συνείδηση στους μαθητές.
Κόρη του πρώην προέδρου του Αρείου Πάγου κ. Βασίλη Νικόπουλου, η νεαρή εκπαιδευτικός δεν χρησιμοποίησε το αξίωμα του πατέρα της για να πετύχει έναν «καλό» διορισμό στην Αθήνα ή στη Θεσσαλονίκη, αλλά ζήτησε να διοριστεί το 2004 στο Μεγάλο Δέρειο του Νομού Εβρου, όπου εγκαταστάθηκε μόνιμα μαζί με τον σύζυγό της, μεταφέροντας εκεί και τα πολιτικά τους δικαιώματα.
Η παρουσία της στο απομακρυσμένο χωριό γρήγορα θορύβησε τους σκληροπυρηνικούς κύκλους της μειονότητας, αφού η εκπαιδευτικός αρνήθηκε να συναινέσει στη γραμμή τουρκοποίησης των Πομάκων μαθητών της, με αποτέλεσμα να ξεκινήσουν για την ίδια τα προβλήματα.
Ηταν η πρώτη εκπαιδευτικός στο χωριό που πραγματοποίησε εκδηλώσεις και παρελάσεις στις εθνικές επετείους. Που μίλησε στους μαθητές της για την Ελληνική Ιστορία, τους έμαθε ποιήματα και τραγούδια για το 1821 και το 1940, τα οποία τα παιδιά απήγγελλαν και στη συνέχεια τραγουδούσαν εξοργίζοντας τους εγκάθετους της Αγκυρας, οι οποίοι θεωρούν τουρκικό έδαφος την περιοχή! «Υπάρχουν κύκλοι του τουρκικού προξενείου που δεν επιθυμούν την παρουσία μου γιατί θεωρούν την περιοχή τουρκική. Φαίνεται ότι τους χαλάω τα σχέδια με το να κάνω απλώς τη δουλειά μου. Να διδάσκω δηλαδή τους μαθητές μου και να προσπαθώ να τους δημιουργήσω ελληνική συνείδηση», είχε δηλώσει στις 17/2/2009 η κυρία Νικοπούλου σε συνέντευξή της στο «ΘΕΜΑ».
Αρχικά επιχειρήθηκε η εκδίωξή της από το χωριό με συγκέντρωση υπογραφών, η οποία όμως εξελίχθηκε σε φιάσκο, αφού η πλειοψηφία των γονέων, των μαθητών και των μαθητριών του σχολείου αρνήθηκε να υπογράψει. Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε συλλαλητήριο σε βάρος της, που μάλιστα καλύφθηκε τηλεοπτικά οπό το τουρκικό κανάλι TRT1, το οποίο πάλι δεν είχε κάποιο αποτέλεσμα. Ακολούθησε ο ξυλοδαρμός της (8/2/2008) από μουσουλμάνο «τουρκόφρονα» κάτοικο του χωριού, που είχε ως αποτέλεσμα να τοποθετήσει νάρθηκα στο χέρι της.
Πρόσφατα εφημερίδες της μειονότητας αναπαρήγαγαν την ψευδή είδηση πως η εκπαιδευτικός προσέβαλε τη θρησκεία του Ισλάμ ζητώντας από τους μαθητές της να ζωγραφίσουν τον Αλλάχ.
Ηταν μια είδηση καθαρά στημένη, που σκοπό είχε να στοχοποιήσει στον μουσουλμανικό κόσμο την κυρία Νικοπούλου, η οποία ήδη έχει προσφύγει στη Δικαιοσύνη.
Κόκκινο πανί γιατί καλλιεργεί την ελληνική συνείδηση στους μαθητές.
Κόρη του πρώην προέδρου του Αρείου Πάγου κ. Βασίλη Νικόπουλου, η νεαρή εκπαιδευτικός δεν χρησιμοποίησε το αξίωμα του πατέρα της για να πετύχει έναν «καλό» διορισμό στην Αθήνα ή στη Θεσσαλονίκη, αλλά ζήτησε να διοριστεί το 2004 στο Μεγάλο Δέρειο του Νομού Εβρου, όπου εγκαταστάθηκε μόνιμα μαζί με τον σύζυγό της, μεταφέροντας εκεί και τα πολιτικά τους δικαιώματα.
Η παρουσία της στο απομακρυσμένο χωριό γρήγορα θορύβησε τους σκληροπυρηνικούς κύκλους της μειονότητας, αφού η εκπαιδευτικός αρνήθηκε να συναινέσει στη γραμμή τουρκοποίησης των Πομάκων μαθητών της, με αποτέλεσμα να ξεκινήσουν για την ίδια τα προβλήματα.
Ηταν η πρώτη εκπαιδευτικός στο χωριό που πραγματοποίησε εκδηλώσεις και παρελάσεις στις εθνικές επετείους. Που μίλησε στους μαθητές της για την Ελληνική Ιστορία, τους έμαθε ποιήματα και τραγούδια για το 1821 και το 1940, τα οποία τα παιδιά απήγγελλαν και στη συνέχεια τραγουδούσαν εξοργίζοντας τους εγκάθετους της Αγκυρας, οι οποίοι θεωρούν τουρκικό έδαφος την περιοχή! «Υπάρχουν κύκλοι του τουρκικού προξενείου που δεν επιθυμούν την παρουσία μου γιατί θεωρούν την περιοχή τουρκική. Φαίνεται ότι τους χαλάω τα σχέδια με το να κάνω απλώς τη δουλειά μου. Να διδάσκω δηλαδή τους μαθητές μου και να προσπαθώ να τους δημιουργήσω ελληνική συνείδηση», είχε δηλώσει στις 17/2/2009 η κυρία Νικοπούλου σε συνέντευξή της στο «ΘΕΜΑ».
Αρχικά επιχειρήθηκε η εκδίωξή της από το χωριό με συγκέντρωση υπογραφών, η οποία όμως εξελίχθηκε σε φιάσκο, αφού η πλειοψηφία των γονέων, των μαθητών και των μαθητριών του σχολείου αρνήθηκε να υπογράψει. Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε συλλαλητήριο σε βάρος της, που μάλιστα καλύφθηκε τηλεοπτικά οπό το τουρκικό κανάλι TRT1, το οποίο πάλι δεν είχε κάποιο αποτέλεσμα. Ακολούθησε ο ξυλοδαρμός της (8/2/2008) από μουσουλμάνο «τουρκόφρονα» κάτοικο του χωριού, που είχε ως αποτέλεσμα να τοποθετήσει νάρθηκα στο χέρι της.
Πρόσφατα εφημερίδες της μειονότητας αναπαρήγαγαν την ψευδή είδηση πως η εκπαιδευτικός προσέβαλε τη θρησκεία του Ισλάμ ζητώντας από τους μαθητές της να ζωγραφίσουν τον Αλλάχ.
Ηταν μια είδηση καθαρά στημένη, που σκοπό είχε να στοχοποιήσει στον μουσουλμανικό κόσμο την κυρία Νικοπούλου, η οποία ήδη έχει προσφύγει στη Δικαιοσύνη.
πηγή: Πρώτο Θέμα, 28/3/2010
τελικά, μετέθεσε την ελληνίδα δασκάλα σε σχολείο της Θεσσαλονίκης.
Υποδειγματική σχολική γιορτή στο Μεγάλο Δέρειο
Έγινε προσκλητήριο νεκρών ηρώων, τα μουσουλμανάκια έψαλλαν τον Θούριο του Ρήγα, απήγγειλαν σε άπταιστα ελληνικά ποιήματα για το ‘21 Ο διευθυντής και αντιδήμαρχος Ορφέα Νετσμετίν Μπεκήρ αρνήθηκε να πει το παραμικρό, να συγχαρεί τους μαθητές και να πει «χρόνια πολλά» «…Αρνιέμαι στους Τούρκους να δηλώσω υποταγή, αρνιέμαι σε οποιονδήποτε να δώσω απ’ την δική μου γη, μια σπιθαμή…» τραγούδησαν τα παιδιά από το χαρακτηριστικό τραγούδι
Ήταν η τελευταία παρέλαση της Χαράς Νικοπούλου με τα παιδιά του μειονοτικού σχολείου του Μεγάλου Δερείου, είχε το δικό της συμβολισμό ανήμερα της 25η Μαρτίου γιατί συνδυάστηκε με την μεγάλη εθνική γιορτή της απελευθέρωσης του έθνους. Εκεί που έβλεπε κανείς τον μόχθο των δασκάλων αλλά και την προσπάθεια των πομακόπουλων της περιοχής να ανταποκριθούν σε άριστο βαθμό. Ντυμένα με τις σχολικές στολές και την γαλανόλευκη στα χέρια, παρέλασαν ακούγοντας το εμβατήριο από το μικρόφωνο και μετά συμμετείχαν στην κατάθεση στεφάνων, στην απαγγελία των ποιημάτων, στα τραγούδια που έλεγαν συνοδεία ακορντεόν που έπαιξε η κ. Νικοπούλου, ενώ τελετάρχης ήταν η εκπαιδευτικός Ζαφείρω Σουμάκα και ουσιαστικό ρόλο είχε η δασκάλα Ελπίδα Τζώρτζη, που επίσης δέχθηκαν τα συγχαρητήρια όλων. Την εκδήλωση παρακολούθησαν ο ιμάμης Αμέτ Ναζίφογλου, εκπρόσωπος του αστυνομικού τμήματος Μικρού Δερείου, αντιπροσωπεία της Πανκύπριας Ένωσης φοιτητών, πολιτευτές του ΛΑΟΣ, εκπρόσωποι των Βορειοηπειρωτών και πλήθος κόσμου, αφού συμμετείχαν οι γονείς όλων των παιδιών και οι ελάχιστοι χριστιανοί κάτοικοι του χωριού.
τελικά, μετέθεσε την ελληνίδα δασκάλα σε σχολείο της Θεσσαλονίκης.
Υποδειγματική σχολική γιορτή στο Μεγάλο Δέρειο
Έγινε προσκλητήριο νεκρών ηρώων, τα μουσουλμανάκια έψαλλαν τον Θούριο του Ρήγα, απήγγειλαν σε άπταιστα ελληνικά ποιήματα για το ‘21 Ο διευθυντής και αντιδήμαρχος Ορφέα Νετσμετίν Μπεκήρ αρνήθηκε να πει το παραμικρό, να συγχαρεί τους μαθητές και να πει «χρόνια πολλά» «…Αρνιέμαι στους Τούρκους να δηλώσω υποταγή, αρνιέμαι σε οποιονδήποτε να δώσω απ’ την δική μου γη, μια σπιθαμή…» τραγούδησαν τα παιδιά από το χαρακτηριστικό τραγούδι
Ήταν η τελευταία παρέλαση της Χαράς Νικοπούλου με τα παιδιά του μειονοτικού σχολείου του Μεγάλου Δερείου, είχε το δικό της συμβολισμό ανήμερα της 25η Μαρτίου γιατί συνδυάστηκε με την μεγάλη εθνική γιορτή της απελευθέρωσης του έθνους. Εκεί που έβλεπε κανείς τον μόχθο των δασκάλων αλλά και την προσπάθεια των πομακόπουλων της περιοχής να ανταποκριθούν σε άριστο βαθμό. Ντυμένα με τις σχολικές στολές και την γαλανόλευκη στα χέρια, παρέλασαν ακούγοντας το εμβατήριο από το μικρόφωνο και μετά συμμετείχαν στην κατάθεση στεφάνων, στην απαγγελία των ποιημάτων, στα τραγούδια που έλεγαν συνοδεία ακορντεόν που έπαιξε η κ. Νικοπούλου, ενώ τελετάρχης ήταν η εκπαιδευτικός Ζαφείρω Σουμάκα και ουσιαστικό ρόλο είχε η δασκάλα Ελπίδα Τζώρτζη, που επίσης δέχθηκαν τα συγχαρητήρια όλων. Την εκδήλωση παρακολούθησαν ο ιμάμης Αμέτ Ναζίφογλου, εκπρόσωπος του αστυνομικού τμήματος Μικρού Δερείου, αντιπροσωπεία της Πανκύπριας Ένωσης φοιτητών, πολιτευτές του ΛΑΟΣ, εκπρόσωποι των Βορειοηπειρωτών και πλήθος κόσμου, αφού συμμετείχαν οι γονείς όλων των παιδιών και οι ελάχιστοι χριστιανοί κάτοικοι του χωριού.
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ
Η γιορτή στηρίχθηκε στα παιδιά του δημοτικού σχολείου Δερείου όλων των τάξεων που ευλαβείς προσκυνητές, οι μαθητές του μειονοτικού σχολείου Μεγάλου Δερείου έκλεισαν νοερά το γόνυ μπροστά στους τάφους των αθάνατων νεκρών και υψώνουν με ευγνωμοσύνη το νου και την καρδιά τους στους ελευθερωτές, στους ήρωες και μάρτυρες των ηρωικών αγώνων του 1821, τους ατενίζουν με υπερηφάνεια γιατί κράτησαν μέχρι τώρα αυτά που τους παρέδωσαν και τους υπόσχονται ότι είναι έτοιμοι και στο μέλλον να υποστούν κάθε θυσία για να υπερασπιστούν τα όσια και τα ιερά της Ελλάδας και να διατηρήσουν κάθε σπιθαμή του Ελληνικού χώρου, διαψεύδοντας πανηγυρικά τις ντροπιαστικές δηλώσεις των σημερινών αρχόντων πως δήθεν απωλέσαμε την εθνική μας κυριαρχία λόγω οικονομικής κρίσης. Οι 39 μαθητές του Mεγάλου Δερείου ως γνήσιοι Έλληνες, εξέφρασαν το ευχαριστώ τους στους ήρωες του ’21, απαγγέλλοντας τα ποιήματα που έμαθαν και αφιέρωσαν στις μεγάλες μορφές της επανάστασης αλλά και σε κάθε ξένο που επιβουλεύεται την Ελλάδα.
Συγκίνησε το θερμό χειροκρότημα, προκάλεσε το τραγούδι «Αρνιέμαι» που αποτυπώνουμε μια στροφή του. «Αρνιέμαι να είσαι εσύ και να μην είμαι εγώ που την δική μου μοίρα διαφεντεύεις, με την δική μου γη και το νερό, αρνιέμαι οι άλλοι να κρατάνε τα σχοινιά, αρνιέμαι να έχω σκέψη να σωπαίνει, αρνιέμαι να πνιγώ στην καταχνιά. Αρνιέμαι στους Τούρκους να δηλώσω υποταγή, αρνιέμαι σε οποιονδήποτε να δώσω απ’ την δική μου γη, μια σπιθαμή». Η Xαρά Νικοπούλου έχοντας στο πλευρό τον σύζυγό της Ηλία Ελευθεριάδη, φωτογραφήθηκε με τα παιδιά του σχολείου, είχε εγκάρδια συνομιλία με τους γονείς τους, ενώ όπως πληροφορηθήκαμε από το νέο εκπαιδευτικό έτος θα είναι σε σχολείο του 3ου διαμερίσματος Θεσσαλονίκης αποχαιρετώντας το Δέρειο.
Μελαχροινή Μαρτίδου
Η κυρία Δραγώνα, ως γραμματέας του υπουργείου Παιδείας εφαρμόζει με σκυλίσια αφοσίωση την ειδικότητά της να περιφρουρεί τον τίτλο του υπουργείου στο οποίο υπηρετεί : Υπουργείο ΜΗ Εθνικής Παιδείας.
Η κυρία Δραγώνα ως άτομο που έφτασε σε κάποια αξιώματα χάρη στην εύνοια κάποιων προσώπων και όχι των πανεπιστημιακών της περγαμηνών, κάνει τη δουλειά της: δείχνει την ευγνωμοσύνη της. σε εκείνους που την προώθησαν Ωστόσο, υπάρχουν και άνθρωποι που μπορεί να μην κατέχουν τα σπουδαία αξιώματα της κυρίας Δραγώνα, αφού επέλεξαν να κερδίσουν ό,τι έχουν στη ζωή με την αξία τους κι όχι ανταποδίδοντας χάρες, αλλά το μετερίζι που επέλεξαν θα το κρατήσουν ως το τέρμα, κάνοντας το καθήκον τους, χωρίς να επιδεικνύουν γλοιώδη δουλικότητα σε ορατούς και «αόρατους» κατακτητές. Άνθρωποι που σαν πολλές Αντιγόνες (από το μεγίστου αντιστασιακού πνεύματος έργου του Σοφοκλή, που πιθανότατα θα βγει σύντομα απ’ τη διδακτέα ύλη των σχολείων, όπως μερικές δεκαετίες πριν) δίνουν μεγαλύτερη αξία στους άγραφους νόμους της ηθικής, της πατρίδας και της αξιοπρέπειας και όχι στους νόμους του συμφέροντος και του τομαρισμού.. Και αυτούς θα τους βρίσκουν πάντα μπροστά τους οι Κρέοντες και οι υπασπιστές τους..
Τι να γίνει; Έκαστος εφ’ώ ετάχθη.
Η κυρία Δραγώνα, ως γραμματέας του υπουργείου Παιδείας εφαρμόζει με σκυλίσια αφοσίωση την ειδικότητά της να περιφρουρεί τον τίτλο του υπουργείου στο οποίο υπηρετεί : Υπουργείο ΜΗ Εθνικής Παιδείας.
Η κυρία Δραγώνα ως άτομο που έφτασε σε κάποια αξιώματα χάρη στην εύνοια κάποιων προσώπων και όχι των πανεπιστημιακών της περγαμηνών, κάνει τη δουλειά της: δείχνει την ευγνωμοσύνη της. σε εκείνους που την προώθησαν Ωστόσο, υπάρχουν και άνθρωποι που μπορεί να μην κατέχουν τα σπουδαία αξιώματα της κυρίας Δραγώνα, αφού επέλεξαν να κερδίσουν ό,τι έχουν στη ζωή με την αξία τους κι όχι ανταποδίδοντας χάρες, αλλά το μετερίζι που επέλεξαν θα το κρατήσουν ως το τέρμα, κάνοντας το καθήκον τους, χωρίς να επιδεικνύουν γλοιώδη δουλικότητα σε ορατούς και «αόρατους» κατακτητές. Άνθρωποι που σαν πολλές Αντιγόνες (από το μεγίστου αντιστασιακού πνεύματος έργου του Σοφοκλή, που πιθανότατα θα βγει σύντομα απ’ τη διδακτέα ύλη των σχολείων, όπως μερικές δεκαετίες πριν) δίνουν μεγαλύτερη αξία στους άγραφους νόμους της ηθικής, της πατρίδας και της αξιοπρέπειας και όχι στους νόμους του συμφέροντος και του τομαρισμού.. Και αυτούς θα τους βρίσκουν πάντα μπροστά τους οι Κρέοντες και οι υπασπιστές τους..
Τι να γίνει; Έκαστος εφ’ώ ετάχθη.
Φ. Χ. Γιαπουτζίδου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου