Ανυπόληπτοι...

Ούτε στο εξωτερικό δεν θα μπορούν να ζήσουν οι σημερινοί κυβερνώντες.
Διαστάσεις χιονοστιβάδας που θυμίζουν τις αντιδικτατορικές εκδηλώσεις κατά την διάρκεια της επταετίας λαμβάνουν πλέον στο εξωτερικό οι διαμαρτυρίες κατά της κυβέρνησης. Μετά τον πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου, σειρά είχε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Θεόδωρος Πάγκαλος ο οποίος αποδοκιμάστηκε από δεκάδες Έλληνες φοιτητές και μετανάστες στο Παρίσι. Μάλιστα αναβλήθηκε κατ'αυτό τον τρόπο η βραδιά-αφιέρωμα που θα γινόταν προς τιμήν του σκηνοθέτη Κώστα Γαβρά στο Ελληνικό Σπίτι της Πανεπιστημιούπολης, και θα έκλεινε με την προβολή της ταινίας "Ζ".
Όμως, πριν να ξεκινήσει η βραδιά και μόλις έφθασε στην αίθουσα ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Θεόδωρος Πάγκαλος , ομάδα Ελλήνων φοιτητών άρχισαν ξεκίνησαν φραστικές επιθέσεις για την κυβερνητική πολιτική και την είσοδο της χώρας στο ΔΝΤ.
Ο Θ. Πάγκαλος πρότεινε στους συγκεντρωμένους να συναντηθούν σήμερα για προκειμένου να συζητήσουν, εκείνοι όμως δεν δέχθηκαν. Άκαρπες αποδείχθηκαν και οι προσπάθειες του Κώστα Γαβρά για να ηρεμήσουν τα πνεύματα, ενώ κάποιες παρατηρήσεις του Θ.Πάγκαλου έριξαν "λάδι στην φωτιά". Η ατμόσφαιρα ηλεκτρίστηκε ακόμη περισσότερο και τελικά φυγαδεύτηκε τόσο ο Θ. Πάγκαλος όσο και ο πρεσβευτής μας στο Παρίσι.Οι Έλληνες ξέσπασαν σε αποδοκιμασίες κατά του ιδίου και της κυβέρνησης ("απατεώνες", "αλήτες", "τι δουλειά έχει αυτός εδώ πέρα", "αμαυρώνεις τη δουλειά του Γαβρά", "πες μας για τα διαμερίσματα" κ.α. ήταν μερικά από τα ηπιότερα "κοσμητικά επίθετα") και ματαίως οι διοργανωτές της εκδήλωσης προσπαθούσαν να ηρεμήσουν τους παρευρισκόμενους!Τελικά ο αντιπρόεδρος αποχώρησε κάτω από το σύνθημα "Έξω, έξω!".
Ο Κ. Γαβράς, εμφανώς αμήχανος, επιχείρησε να υποστηρίξει τον κ. Πάγκαλο. Όμως δέχθηκε και ο ίδιος την δριμεία κριτική των παρευρισκόμενων για την παρουσία του αντιπροέδρου της κυβέρνησης, οι οποίοι του ζήτησαν να τον «αποκηρύξει» και μάλιστα με ιδιαίτερα θορυβώδη τρόπο.
- Δεν ανεχόμαστε στην παρουσίαση των αριστουργηματικών φιλμ του κ. Γαβρά, να είναι παρών ένας δολοφόνος.
- Μιλήσατε για Δημοκρατία, κ. Γαβρά, και λέτε ότι στην Ελλάδα η κυβέρνηση εξελέγη από τον λαό. Πριν από μόλις έναν μήνα ο κ. Πάγκαλος φέρθηκε στους Έλληνες σαν να ήταν ηλίθιοι και μας απεκάλεσε «κοπρίτες». Πιστεύετε ότι αυτό αποτελεί δημοκρατική συμπεριφορά;
Οι συνεχείς αποδοκιμασίες κυβερνητικών πολιτικών από Έλληνες φοιτητές ή Έλληνες της διασποράς, πραγματικά θυμίζουν εποχή δικτατορίας και έχουν προβληματίσει την κυβέρνηση, αφού ανάλογες εκδηλώσεις γίνονται μόνο σε ηγέτες δικτατορικών ή απολυταρχικών "ημι-δημοκρατιών", όπως η Ζιμπάμπουε.Η λαϊκή εξέγερση για άλλη μια φορά ξεκινά από το εξωτερικό, όπως πριν από το 1821, πριν το 1909 και πριν το 1974;
H Ιστορία θα δείξει...
Το σχετικό βίντεο εδώ:
http://www.youtube.com/watch?v=A9tLCF4rTg0&feature=player_embeddedಹ್ತ್ತ್ಪ
kostasxan.blogspot.com

Έλληνας επιστήμονας ανακαλύπτει την οριζόντια μεταφορά γονιδίων

Από την εποχή του Δαρβίνου το «δέντρο της ζωής» είναι η κατ΄ εξοχήν εικόνα που υποτίθεται ότι αντικατοπτρίζει καλύτερα από κάθε άλλη την πολυπλοκότητα της εξέλιξης στη Γη. Εντούτοις, νέα στοιχεία έρχονται σιγά-σιγά να ανατρέψουν αυτή την αντίληψη, δείχνοντας ότι η ζωή είναι περισσότερο ένας «ιστός» ή ένα «μωσαϊκό» παρά ένα «δέντρο».
Μια νέα ανακάλυψη ενός Έλληνα επιστήμονα στις ΗΠΑ, ότι τα γονίδια «πηδάνε» μαζικά και απευθείας από το ένα είδος μύκητα στο άλλο, χωρίς να μεσολαβήσουν ενδιάμεσα εξελικτικά στάδια και βαθμιαίες «διακλαδώσεις», ενισχύει τη νέα εικόνα.
Δημοσίευση
Οι ερευνητές του πανεπιστημίου Βάντερμπιλτ του Τενεσί, με επικεφαλής τον βοηθό καθηγητή Αντώνη Ρόκα του τμήματος βιολογικών επιστημών, σε εργασία που δημοσίευσαν στο έγκριτο περιοδικό βιολογίας «Current Biology», ανακάλυψαν ότι, πριν από εκατομμύρια χρόνια, μια ομάδα 23 γονιδίων «πήδηξαν» από το ένα είδος του μύκητα της μούχλας που βρίσκεται σε αμυλώδη τρόφιμα, όπως το ψωμί και η πατάτα, σε ένα άλλο είδος μύκητα που ζει στα κόπρανα των φυτοφάγων ζώων και εξειδικεύεται στη διάσπαση των φυτικών ινών.
Η ανακάλυψη αποτελεί μεγάλη έκπληξη, καθώς μέχρι σήμερα είναι γνωστές ελάχιστες περιπτώσεις στην πρόσφατη εξελικτική ιστορία, που έχουν γίνει τέτοιες άμεσες μεταβιβάσεις γονιδίων (η λεγόμενη «οριζόντια μεταφορά γονιδίων») μεταξύ πολύπλοκων κυττάρων οργανισμών, όπως τα ζώα, τα φυτά και οι μύκητες. «Επειδή οι περισσότεροι άνθρωποι δεν πίστευαν ότι τόσο μεγάλες ομάδες γονιδίων μπορούν να μεταφερθούν οριζόντια, δεν έχουν ψάξει για αυτές και δεν τις έχουν βρει», δήλωσε ο Ρόκας.
Μεταφορά

Η ομάδα του Έλληνα ερευνητή συνέκρινε λεπτομερώς τα πλήρη γονιδιώματα σχεδόν 100 ειδών μυκήτων για να καθορίσει τις μεταξύ τους εξελικτικές σχέσεις. Με τον τρόπο αυτό, ανίχνευσε την ομαδική μεταφορά των 23 γονιδίων, τα οποία συνεργάζονται για την κωδικοποίηση και την παραγωγή μιας τοξικής ουσίας που επιτρέπει στους μύκητες να επιτίθενται σε άλλους οργανισμούς ή να αμύνονται. Ουσίες τέτοιου είδους αποτελούν την πηγή διαφόρων σημαντικών φαρμάκων, όπως η πενικιλίνη και οι κυκλοσπορίνες.
«Οι μύκητες παράγουν μια εντυπωσιακή ποικιλία φαρμάκων και φυσικών δηλητηρίων. Η ανακάλυψή μας ότι μια από τις μεγαλύτερες γονιδιακές ομάδες, που είναι υπεύθυνη για την παραγωγή ενός τέτοιου δηλητηρίου, μεταφέρθηκε ανέπαφη από ένα είδος μύκητα σε άλλο, δείχνει ότι οι οριζόντιες μεταφορές ολόκληρων βιολογικών «μονοπατιών» μπορεί να έχουν συνεισφέρει σημαντικά στη δημιουργία αυτής της ποικιλίας», ανέφερε ο Ρόκας.
Από γονείς στα παιδιάΗ συνηθισμένη μεταφορά γονιδίων είναι η «κάθετη», από τους γονείς στα παιδιά, η οποία στο πέρασμα του εξελικτικού χρόνου συνέβαλε καθοριστικά -με τη βοήθεια των περιοδικών μεταλλάξεων και της φυσικής επιλογής- στο συνεχές «φούντωμα» και στα αλλεπάλληλα «κλαδιά» του «δέντρου της ζωής».
Ο Αντώνης Ρόκας αποφοίτησε το 1998 από το τμήμα Βιολογίας του πανεπιστημίου Κρήτης και από το 2007 διδάσκει στο πανεπιστήμιο Βάντερμπιλτ, όπου έχει το δικό του ερευνητικό εργαστήριο. Προηγουμένως, αφού πήρε το διδακτορικό του από το πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου (1991), υπήρξε ερευνητής στο Ινστιτούτο Broad των πανεπιστημίων ΜΙΤ και Χάρβαρντ.
http://www.imerisia.gr/

Επεισόδια αστρικής δημιουργίας

Πρόσφατα ανακαλύφθηκε ένα ρεύμα άστρων (ροζ χρώμα), που μπορεί να είναι απομεινάρια από το πιο πρόσφατο γνωστό κοσμικό γεύμα του δικού μας Γαλαξία.
Γερμανοί αστρονόμοι πρόσφατα καθόρισαν ότι ο Γαλαξίας μας πιθανότατα ‘καταβρόχθισέ’ έναν κοντινό νάνο γαλαξία πριν περίπου 700 εκατομμύρια χρόνια. Η ανακάλυψη έγινε αφού αυτοί διαπίστωσαν «κατάλοιπα» στον ουρανό από το κοσμικό αυτό φαγοπότι.
Αυτά τα κατάλοιπα βρίσκονται με τη μορφή ενός ρεύματος άστρων. Ορισμένα από αυτά τα αντικείμενα συμπεριφέρονται με έναν ιδιαίτερο τρόπο, που οι ειδικοί λένε ότι δεν είναι σε αρμονία με το πώς πρέπει να ενεργούν, αν προέρχονταν από τον Γαλαξία μας.
Από την άλλη πλευρά, οι ιδιότητες και η συμπεριφορά τους θα είχε νόημα αν είχαν σχηματιστεί κάπου αλλού, και στη συνέχεια είχαν ακολουθήσει μια γαλαξιακή συγχώνευση με τον δικό μας Γαλαξία. Τέτοια γεγονότα συμβαίνουν αρκετά συχνά, όταν μεγάλοι γαλαξίες όπως ο δικός μας συγκρουστεί και συγχωνεύσει μικρότερους και πολύ λιγότερο ογκώδεις γείτονες.
Εκτός από την εξήγηση ορισμένων πτυχών των πολύ περίεργων άστρων στο Γαλαξία, η νέα ανακάλυψη προσφέρει επιπλέον αξιοπιστία στη θεωρία που λέει ότι οι πιο μεγάλοι γαλαξίες στο Σύμπαν αυξάνουν εντυπωσιακό το μέγεθός τους, με την ανάλωση νάνων γαλαξιών από το περιβάλλον τους.
Οι αστρονόμοι υποστηρίζουν ότι, διαφορετικά, είναι πολύ δύσκολο να εξηγήσουμε γιατί αυτά τα αντικείμενα φθάνουν σε εντυπωσιακές διαστάσεις. Οι συγχωνεύσεις επίσης μπορούν να εξηγήσουν γιατί εμφανίζονται κάθε τόσο έντονα επεισόδια αστρικής δημιουργίας.
Όταν δύο γαλαξίες συγκρούονται, δεν πέφτουν κατευθείαν ο ένας πάνω στον άλλο. Αντίθετα, κάνουν κύκλο ο ένας γύρω από τον άλλον για εκατομμύρια χρόνια, αλληλεπιδρώντας χαλαρά, προτού η ύλη τους συγχωνευτεί.
Καθώς εξελίσσεται αυτή η διαδικασία, οι στάσιμες μάζες αερίου υδρογόνου και κοσμική σκόνη που περιέχουν τα δύο σώματα, ξυπνούν και πάλι οπότε αρχίζουν να σχηματίζονται αστρικά φυτώρια. Με τη σειρά τους, οι δομές αυτές παράγουν τότε μεγάλο αριθμό νέων, μπλε άστρων.
Τα αστέρια που οδήγησαν στη νέα μελέτη, καθώς και τις επόμενες ανακαλύψεις, ανακαλύφθηκαν από την ερευνήτρια Mary Williams και τους συνάδελφους της. Η ομάδα βρήκε ένα «ρεύμα» από 15 αστέρια, που είχαν όλα τους παρόμοιες ταχύτητες και χημικές συνθέσεις.
Αυτές οι ιδιότητες τα θέτουν αμέσως εκτός από τα υπόλοιπα αστέρια του Γαλαξία, εκ των οποίων τα 250.000 ερευνήθηκαν με το Αυστραλιανό Αστρονομικό Παρατηρητήριο. Οι Γερμανοί ερευνητές λένε ότι αυτό το ρεύμα αστέρων βρίσκεται στον αστερισμό του Υδροχόου. Η Williams δημοσίευσε την ανακάλυψή της στο περιοδικό Astrophysical Journal.
Άστρα όπως τα ανωτέρω δείχνουν ότι έχουν ‘φαγωθεί’ από τον Γαλαξία μας, και δεν σχηματίζονται εδώ μέσα. Ωστόσο, η ομάδα παραδέχεται ότι χρειάζεται να βελτιώσει τους υπολογισμούς της, όσον αφορά την ηλικία της συγχώνευσης, γιατί έχει μια αβεβαιότητα + / – 350 εκατομμύρια χρόνια.
http://www।physics4u.gr/

Συμπεράσματα για το πολιτικό σκηνικό

Από όλη την προηγούμενη περίοδο αλλά και από αυτό που έγινε στην χθεσινή πορεία-συγκέντρωση στην Αθήνα, και σε άλλες πόλεις, βγαίνει μια σειρά από συμπεράσματα. Επιγραμματικά:
Το Μνημόνιο είναι εδώ γιατί εξυπηρετεί τα συμφέροντα της ολιγαρχίας του πλούτου που ελέγχει την οικονομική και πολιτική ζωή στην χώρα αλλά και τα συμφέροντα των ηγεσιών τουλάχιστον των δύο μεγάλων κομμάτων, ΠαΣοΚ και ΝΔ. Όλοι αυτοί θέλουν Μνημόνιο. Ακόμη και αυτοί που λένε ότι είναι εναντίον του. Μόνο ο λαός δεν το θέλει το Μνημόνιο.
Η κυβέρνηση δεν πέφτει γιατί δεν θέλει κανένας, εκτός από τον λαό, να την ρίξει. Ούτε η ΝΔ, ούτε το ΚΚΕ. Διότι η κυβέρνηση αυτή είναι ένα φτερό στον άνεμο, ένα φύλλο, ένα τίποτα και χρειάζεται μόνο ένα φύσημα για να πέσει. Για τον ίδιο λόγο δεν φεύγει και το Μνημόνιο.
Μεγάλα τμήματα του λαού, μεγάλα όμως λέμε, από όλες τις παρατάξεις και πολιτικές πλευρές, θέλουν να φύγει η κυβέρνηση αλλά και το τρέχον πολιτικό σύστημα και τα πρόσωπα. Σούμπιτο. Αυτή είναι πλέον η θέληση του κυρίαρχου λαού. Και μην ακούτε τις κομματικές πριμαντόνες που προσπαθούν να σώσουν τα κεκτημένα τους. Ο πολύς λαός δεν θέλει κανέναν τους.
Μεγάλο μέρος του λαού, πάλι από όλες τις πλευρές, έχει πια πάρει απόφαση να αντιμετωπίσει την κατάσταση ειρηνικά μεν, δυναμικά δε. Και διαρκώς μεγαλώνει η μερίδα αυτή. Γι’ αυτό και η μαζικότητα στις συγκεντρώσεις της χθεσινής απεργίας. Ο λαός αυτός ξέρει ότι είναι μόνος του. Και πως κανείς δεν πρόκειται να πάρει τα δίκια του και να τον υπερασπιστεί. Και έχει πάρει απόφαση, σε μεγάλο βαθμό, να βγάλει μόνος του το φίδι από την τρύπα. Ο λαός έχει αλλάξει φρόνημα.
Η οικονομική ολιγαρχία που κυβερνάει τον τόπο μαζί με τους υπαλλήλους της, δηλαδή κομματικές ηγεσίες και “προβεβλημένοι” πολιτικοί σε όλα τα κόμματα, ροκ σταρ δημοσιογράφοι των καναλιών της λοβοτομής, διάφορα τσιράκια δεξιά και αριστερά και παπαγαλάκια, έχουν χεστεί από το φόβο τους. Όχι μόνο από χτες και λόγω της μαζικότητας της συγκέντρωσης. Αλλά λόγω όλων των στοιχείων για τις διαθέσεις του λαού και την μεταστροφή στο φρόνημά του, τα οποία έχουν στα χέρια τους καιρό τώρα. Ξέρουν πια ότι με σιγουριά ο λαός θα τους αντιμετωπίσει δυναμικά. Και πολύ θυμωμένα για ότι του έχουν κάνει και συνεχίζουν αμετανόητοι να του κάνουν.
Οι ενορχηστρωτές της αντιμετώπισης των λαϊκών συγκεντρώσεων θα συνεχίσουν να αντιμετωπίζουν την αυξανόμενη μαζικότητα εντείνοντας την γνωστή και δοκιμασμένη μέθοδό τους: με τους μπαχαλάκηδες και τους “αντιεξουσιαστές”, που ελέγχουν οι ίδιοι, σε συνεργασία με τις επί τόπου αστυνομικές δυνάμεις, προκαλούν “επεισόδια” και “επιθέσεις” τάχα μου στα ΜΑΤ, ώστε μετά να έχουν το πρόσχημα να εξαπολύσουν βροχή και καταιγίδα χημικών, προς τον λαό της συγκέντρωσης. Να τον διαλύσουν κάνοντας το περιβάλλον αποπνικτικό.
Οι αντι-ασφυξιογόνες μάσκες θα είναι το μεγάλο λαϊκό όπλο στις επόμενες συγκεντρώσεις. Προμηθευτείτε αντιασφυξιογόνες μάσκες με κάθε τρόπο. Αλλιώς οι συγκεντρώσεις θα διαλύονται από τις ομοβροντίες των χημικών των ΜΑΤ. Υπάρχουν ήδη φήμες ότι έχει απαγορευτεί ή εμποδίζεται η πώλησή τους. Παραγγείλετε μέσω internet. Κάντε αναζήτηση στο google για anti gas mask.
Η ΓΣΕΕ και το ΚΚΕ, μέσω του ΠΑΜΕ, που έχουν στα χέρια τους τον έλεγχο της λαϊκής αντίδρασης, προκρίνουν μόνιμα ως σωστή μέθοδο την απεργία και την πορεία. Επειδή φυσικά δεν θέλουν να πέσει η κυβέρνηση. Η σωστή μέθοδος αντίδρασης στην επίθεση που δέχεται ο λαός είναι μία: Συγκέντρωση και παραμονή. Συγκέντρωση στην πλατεία (Συντάγματος) και παραμονή εκεί για μέρες ή εβδομάδες. Ακλόνητα. Μέχρι να μαζευτεί λαός μιλιούνια. Θα είναι πόλεμος χαρακωμάτων. Μακρύς.
Η διάσπαση ΓΣΕΕ – ΠΑΜΕ είναι τεχνητή. Είναι εφαρμογή του διαίρει και βασίλευε. Η ηγεσία του ΚΚΕ φοβάται και τρέμει την πτώση του υπάρχοντος πολιτικού συστήματος και θέλει την διατήρησή του. Διότι φοβάται πως μια γενικευμένη πτώση θα συμπαρασύρει και την ίδια. Η ηγεσία του ΚΚΕ δεν θέλει να πέσει αυτή η κυβέρνηση. Όχι τώρα και ΚΥΡΙΩΣ όχι από τον λαό. Η ηγεσία του ΚΚΕ δεν θέλει να κακομάθει ο λαός ότι μπορεί να περνάει το δικό του και να ρίχνει κυβερνήσεις. Όπως φυσικά και οι άλλες κομματικές ηγεσίες. Η ΓΣΕΕ φυσικά και είναι υποχείριο άμεσο του συστήματος.
Το ΠΑΜΕ (και φεύγουμε), εξυπηρετώντας τους σχεδιασμούς της ηγεσίας του ΚΚΕ, παίζει τον χειρότερο ρόλο στην όλη υπόθεση. Πρώτον, διότι εκτός από τα κομματικά ή συνδικαλιστικά μέλη που ούτως ή άλλως θα πήγαιναν μαζί του, μαζεύει στις πορείες του τους πιο δυναμικούς έλληνες, τους πιο πολιτικοποιημένους (ένα άλλο δυναμικό, ΠαΣοΚογενές όμως κομμάτι πάει με τα εργατικά κέντρα, δηλαδή την ΓΣΕΕ αλλά είναι μικρό ακόμη). Και δεύτερον διότι το ΠΑΜΕ το μόνο που κάνει είναι να τους πάει μια πορεία, βόλτα δηλαδή, και μετά να τους διαλύσει. ΠΑΜΕ και φεύγουμε δηλαδή. Φωνάζει και μερικά συνθήματα άσχετα με την τρέχουσα επικαιρότητα και τα τρέχοντα λαϊκά αιτήματα κι αυτό είναι όλο. (Προσωπικά μέχρι τώρα πήγαινα κυρίως με το ΠΑΜΕ, λόγω του ότι κάνει εδώ κοντά τις συγκεντρώσεις. Θα το ξανασκεφτώ όμως). Τους (μας) πάνε λοιπόν μια βόλτα και μετά μας διαλάνε. Ενώ ξέρουν καλύτερα από ΟΛΟΥΣ, λόγω και εμπειρίας που έχουν, πως για να φύγει αυτή η χολέρα, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΜΕ ΕΚΕΙ.
Η ΝΔ πιστεύει ότι μπορεί να κρυφτεί πίσω από το δάχτυλό της. Η ανεντιμότητα της ηγεσίας της είναι απλώς πιο προφανής από εκείνη των ηγεσιών των άλλων κομμάτων. Τα έχω ξαναπεί: η ΝΔ είναι το ένα από τα δύο μεγάλα κόμματα που μας κυβέρνησαν όλα αυτά τα χρόνια. Με έναν στρατό στελεχών, που παρόμοια με εκείνον του ΠαΣοΚ (και δεν μιλάω εδώ για τα μικρο-στελέχη), εξίσου βουτηγμένα στην διαφθορά, την συναλλαγή με εξωθεσμικούς παράγοντες και στην εσωτερική δολοπλοκία για την νομή της κομματικής εξουσίας. Μόνο την εξουσία θέλουν. Όπως όλοι δηλαδή. Η ΝΔ όπως και το ΠαΣοΚ, εξυπηρετεί τα συμφέροντα της ολιγαρχίας του πλούτου στην χώρα. Απλώς το ΠαΣοΚ το κάνει πιο αποτελεσματικά. Η ΝΔ δεν είναι αντι-μνημονιακή και μην ακούτε τίποτε. Είναι η πιθανότερη όμως εναλλακτική του συστήματος και η πιθανότερη επόμενη κυβέρνηση. Η ΝΔ και η ηγεσία της είναι σάρκα εκ της σαρκός αυτού του πολιτικού καθεστώτος που μας οδήγησε, μέσω της ανελέητης εκμετάλλευσης και της διεφθαρμένης συναλλαγής, στην τωρινή καταστροφή.
Δεν θα πάμε στην “νέα μεταπολίτευση”. Διότι ακόμα δεν βγήκαμε από την χούντα. Η χούντα άλλαξε απλώς τα ρούχα της και μεταμφιέστηκε σε μεταπολίτευση. Μας έφεραν “εθνάρχες” και “χαρισματικούς” αρχηγούς με την τάχα μου μεταπολίτευσή τους (και δεν ντρέπονται να κάνουν και γιορτή παλινόρθωσης της δημοκρατίας κάθε χρόνο, οι βέβηλοι). Οι οποίοι “εθνάρχες”, “χαρισματικοί” και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις, το μόνο που έκαναν ήταν να μας αποκρύβουν ότι ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. Δεν είχαμε ποτέ. Και πως Ο ΛΑΟΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΕΞΟΥΣΙΑ. Η εξουσία ασκείται από είκοσι οικογένειες στην Ελλάδα που ελέγχουν τον πλούτο της χώρας από συστάσεως ελληνικού κράτους. Και το κάνουν αυτό ελέγχοντας τα πολιτικά κόμματα και τα μέσα ενημέρωσης. Για να πάμε λοιπόν σε “νέα μεταπολίτευση” πρέπει να βγούμε από την χούντα. Και θα βγούμε από την χούντα όταν κανένα από τα πρόσωπα του σημερινού πολιτικού σκηνικού δεν θα εμφανίζεται στα κανάλια και στα έντυπά τους για να ζητάει την ψήφο μας και να κάνει παιχνίδι. Κανονικά τώρα οι μισοί από όλο το πολιτικό σκηνικό των τριών τελευταίων δεκαετιών, μέχρι και σε επίπεδο κάτω από δήμαρχο, έπρεπε να είναι στις φυλακές. Οι φυλακές μας έπρεπε να είναι γεμάτες από δαύτους όλους τώρα. Κι αυτοί ζουν και βασιλεύουν και τον κόσμο κοροϊδεύουν.
http://anarmodios.wordpress.com

Επικίνδυνες θεατρικές παραστάσεις ενηλίκων και ανηλίκων...

Μόλις γύρισα από την συγκέντρωση. ‘Ήμουν από τους πρώτους που έφτασαν στο Σύνταγμα και έχω να πω τα εξής:
Καθώς ο κόσμος ανέβαινε Σύνταγμα από Σταδίου, ξαφνικά από το πεζοδρόμιο τροχάδην ανέβαιναν τα ΜΑΤ μαζί και το τονίζω μαζί με καμιά 100σταριά κουκουλοφόρους νεαρούς με μέσο όρο ηλικίας τα 14 με 16 χρονών!
Τους βλέπαμε να τρέχουν παρεούλα στο Σύνταγμα με τα μεν ΜΑΤ με τα γκλομπς, τα δε “αναρχικά” κρατώντας πλαστικές σακούλες με μολότωφ.
Μόλις φτάνανε Σύνταγμα χωριζόντουσαν, τα μεν ΜΑΤ έπαιρναν θέσεις μπροστά στο ξενοδοχείο της Μ. Βρετανίας και οι δε κουκουλοφόροι στο πάρκο της πλατείας περιμένοντας και οι δύο ομάδες να φτάσει ο κύριος όγκος της πορείας στο Σύνταγμα.
Με το που έφτανε ο κόσμος στο Σύνταγμα, αρχίσανε τον ψευτοπόλεμο με αποτέλεσμα η ατμόσφαιρα να γίνει τόσο αποπνικτική ώστε ο κόσμος να αρχίσει να διαλύεται στα γύρω στενά!
Αυτή είναι η αλήθεια για τους ψευτοαναρχικούς και τις ψευτοσυμπλοκές!
Είναι ντροπή να μη αφήνουν τον κόσμο να διαδηλώσει την αντίθεσή του και να χρησιμοποιούν χούλιγκαν των γηπέδων, υποθέτω με κάνα χαρτζιλικάκι του 100στάρικου προκειμένου να διαλύσουν ειρηνικές πορείες δηλητηριάζοντας τον κόσμο με χημικά!
Αλήθεια πόσα λεφτά από το υστέρημα του Ελληνικού λαού πλήρωσε ο κύριος Παπουτσής προκειμένου να στρατολογήσει όλα αυτά τα 15χρονα και να οργανώσει αυτή την θεατρική παράσταση;
Ο κόσμος έχει αγανακτήσει! Από παντού και από χιλιάδες κόσμου, 50άρηδες και 60άρηδες άκουγα να φωνάζουν ότι πρέπει να έρθει ο …. Στρατός για να βάλει τον κάθε κατεργάρη στην θέση του!
Μα είναι τόσο ηλίθιοι και τόσο ανίκανοι ώστε να στρέφουν τον κόσμο στην απαίτηση να αναλάβει τα ηνία της χώρας ο Στρατός όπως και στην Αίγυπτο!
Εκεί θα μας οδηγήσουν στο τέλος με αυτές τις πρακτικές, αν δεν αναλάβει κάποιος πολιτικός ηγέτης με τσαγανό να ξεμπροστιάσει όλους αυτούς και να τους εξαφανίσει από την πολιτική σκηνή του τόπου!
Σημειωτέον ότι είναι η πρώτη μου φορά, τόσο για μένα όσο και για συναδέλφους μου που πήγαμε σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας!
http://kostasxan.blogspot.com

Σχόλιο: Παρόμοια περιστατικά τείνουν να αποτελέσουν κοινότυπη εμπειρία συμμετεχόντων και περαστικών σε διαδηλώσεις και πορείες. Οποίο όνειδος και οποία ηθική κατάπτωση για τον νυν προϊστάμενο των οργάνων της τάξης... Ο άλλοτε πρόεδρος της μεταδικτατορικής ΕΦΕΕ στο ρόλο του διώκτη και τρομοκράτη των συμμετεχόντων στις λαϊκές διαδηλώσεις και πορείες... Η αποκρουστική μετάλλαξη σε όλο της το "μεγαλείο". Η απόλυτη εικόνα του εκμαυλισμού και της καθυπόταξης της ψυχής και του νου στο θεό του χρήματος, της εφήμερης δόξας και εξουσίας. Η εικόνα της πλήρους επικράτησης της ηδονιστικής ικανοποίησης των κατωδιαφραγματικών αναγκών και της ανάδυσης ενός πιστού υπηρέτη των εχθρών του ελεύθερου ανθρώπου. Παράδειγμα προς αποφυγή!

Οι καθεστωτικοί προβοκάτορες

Κάθε αυθεντικό λαϊκό κίνημα δεν έχει ως «ιδεώδες» του τη βία και την τρομοκρατία. Αυτά είναι τα «ιδεώδη» της καπιταλιστικής εξουσίας και της νεοταξικής βαρβαρότητας.
Οι επαναστατικές λαϊκές εξεγέρσεις απεχθάνονται το φόνο. Δεν έχουν ανάγκη από αυτό το μέσον πάλης γιατί τα επαναστατικά κινήματα δεν αγωνίζονται εναντίον ατόμων, αλλά εναντίον των συστημάτων της ληστείας, της βίας και τρομοκρατίας.
Οι λαοί δεν κατεβαίνουν στην επαναστατική αρένα για να εκδικηθούν άτομα, ούτε και για αίμα. Η βία των λαών απορρέει από τη διαλεκτική της αυτό-άμυνας απέναντι στην κακουργία και τη βία των καθεστώτων και των δυναστών. Είναι μια ΑΝΤΙ-ΒΙΑ άμυνας των λαών και γκρεμίσματος των συστημάτων που γεννούν, τρέφουν και αναπαράγουν τη βία.
Η «αντί-βία» αυτή των λαϊκών κινημάτων δεν έχει καμία, ΑΠΟΛΥΤΩΣ καμία, σχέση με την απελπισμένη προσπάθεια κάποιων «μειοψηφιών» που επιχειρούν με τυφλές και ψυχωτικές πράξεις βίας και τρομοκρατίας να υποκαταστήσουν τα μαζικά κινήματα και να διεγείρουν, με αγκαθάκια, τη λαϊκή απελπισία.
Τέτοιες πράξεις απελπισμένης, ψυχωτικής και «μειοψηφικής» βίας, ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ και ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ λειτουργούν προβοκατόρικα για τα κινήματα των λαών.
Η φιλοσοφία αυτών των πράξεων είναι φασιστική: Επιζητούν να κατασκευάσουν, με τεχνητά υποκατάστατα, ένα κόσμο σύμφωνα με τα «ιδεώδη» της βίας και του αίματος…
Πάνω σε αυτή τη φιλοσοφία στηρίζονται και οργανώνονται και τα καθεστωτικά στρατεύματα της προβοκάτσιας για την κατασυκοφάντηση του λαϊκού κινήματος και για την επιβολή και θωράκιση της καθεστωτικής βίας και ΑΠΑΤΗΣ.
Σήμερα, όπως έχουμε αναλύσει πολλές φορές, η τρομοκρατική προβοκάτσια και η «φιλοσοφία του αίματος» και του φόνου, αποτελούν τα πλέον προνομιούχα πολιτικά «όπλα» της νεοταξικής βαρβαρότητας και των καθεστωτικών πολιτικών παιχνιδιών.
Ποικίλοι και πολύχρωμοι στρατοί έχουν κατασκευαστεί από τις «μαφίες» του χρήματος και του καθεστώτος για να χρησιμοποιηθούν εναντίον της λαϊκής αγανάκτησης και οργής που καθημερινά διογκώνεται και κοχλάζει εκρηκτικά.
Το παχνί αυτών των προβοκατόρων «ταγμάτων» είναι: Οι αλλοδαπές συμμορίες, εξαθλιωμένα και αποκτηνωμένα τμήματα της νεολαίας, οι στρατιές των χούλιγκαν του ποδοσφαίρου, ακραίες πολιτικές ομάδες κάθε κοπής και χρώματος και οι άπειρες ποικιλίες των «επιδοτούμενων»…
Εκπαιδευτικές «ασκήσεις» και «πρόβες» έχουν γίνει άπειρες: Κατασκευασμένες τρομοκρατικές ομάδες φόνου και αίματος, πλήθος από κουκουλοφόρικες λεηλασίες, επιθέσεις και «εξεγέρσεις», άγριες βιαιότητες και αιματοχυσίες μεταξύ των χούλιγκαν, το κάψιμο υπαλλήλων της ΜΑΡΦΙΝ και πάρα πολλά άλλα…
Μέσα σε αυτήν την καθεστωτική στρατηγική της ψυχωτικής βίας και του αίματος εντάσσεται και το πιο σάπιο κομμάτι της καθεστωτικής κακουργίας: ο ποδοσφαιρικό χουλιγκανισμός, η κοπριά του νέου φασισμού.
Μια μοχθηρή πτυχή αυτής της βαρβαρότητας αποτελούν τα γεγονότα στο γήπεδο Καραϊσκάκη…
Μια εκπαιδευτική «άσκηση» για πολιτικές προβοκάτσιες και για τα μακάβρια πολιτικά σχέδια των μαφιών του χρήματος, των «νταβάδων» και των «νονών» του καθεστώτος.
Κάτω από αυτό το πρίσμα οι παρακάτω καταγγελίες της Αλέκας Παπαρήγα, αποκτούν μεγάλη βαρύτητα και πρέπει να προσεχθούν.
Μόνο μια μικρή σημείωση: Το μεγαλύτερο «αντίδοτο» στις καθεστωτικές προβοκάτσιες ΑΠΟΤΕΛΕΙ η μαζικότητα και η οργάνωση του λαϊκού κινήματος.
Αν ο λαός κατακλύσει την Αθήνα δυναμικά και μαζικά τότε οι προβοκάτσιες πέφτουν στο κενό και αν επιχειρηθούν στρέφονται εναντίον του ίδιου του καθεστώτος και των οργανωτών τους.
Όταν ο λαός κατεβαίνει μαζικά και εκρηκτικά στο δρόμο κάθε ενέδρα, παγίδα και προβοκατόρικη τρικλοποδιά του καθεστώτος στρέφεται εναντίον του.
ΟΛΟΙ, λοιπόν, στο δρόμο και με τα μάτια ανοικτά…
Θύμιος Παπανικολάου
Περιοδικό «Ρεσάλτο»

Η καταγγελία της Παπαρήγα:
Προβοκάτορες με αποστολή να χτυπηθεί το κίνημα
Δημόσια καταγγελία για τη δράση προβοκατόρων που σχετίζονται με ομάδες «φιλάθλων» έκανε για πολλοστή φορά χτες από το βήμα της εκδήλωσης η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Είπε μεταξύ άλλων:
«Επιτρέψτε μου όμως να θέσουμε ένα άλλο ζήτημα σχετικό με την βία στα γήπεδα. Είναι η δεύτερη φορά που το θέτουμε επίσημα, μπροστά σε δημοσιογράφους. Την πρώτη φορά, το θέσαμε δύο μέρες μετά την μεγάλη διαδήλωση που είχε γίνει στην Αθήνα και που δυστυχώς συνοδεύτηκε από τον θάνατο τριών αθώων ανθρώπων. Την δολοφονία των εργαζομένων – δολοφονία ήταν – στην Μαρφίν. Τότε, με στοιχεία που όχι απλώς έπεσαν στην αντίληψή μας αλλά τα εξακριβώσαμε, κάναμε την εξής καταγγελία: Ότι υπάρχουν ομάδες “φιλάθλων” σε εισαγωγικά, ή τμήματα ομάδων “φιλάθλων” τα οποία χρησιμοποιούνται στα γήπεδα ως ένα είδος γυμναστικής και προετοιμασίας για να χρησιμοποιηθούν γενικότερα μέσα στην κοινωνία και για άλλους σκοπούς και λόγους.
Ανάμεσα σε αυτούς τους στόχους είναι η χρησιμοποίησή τους για τις διαδηλώσεις. Ως ομάδες, όπως λέμε εμείς στην πολιτική μας ορολογία, προβοκατόρων. Καταθέσαμε τότε συγκεκριμένα στοιχεία, δημόσια όχι στα αυτιά κάποιου. Είχαμε στοιχεία ότι υπήρχε στρατολόγηση τέτοιων ομάδων από “φιλάθλους”, ορισμένοι από τους οποίους μάλιστα χρησιμοποιούνται ως μπράβοι σε νυχτερινά κέντρα. Νοικιάζονται, είναι επαγγελματική δουλειά. Το βράδυ μπράβος, το σαββατοκύριακο “φίλαθλος”, τις άλλες μέρες προβοκάτορας. Και μάλιστα, καταγγείλαμε ότι είχαν σταλεί και χρησιμοποιηθεί στους κόλπους του συλλαλητηρίου που οργάνωνε το ΠΑΜΕ, με σκοπό να υπάρχουν προβοκάτσιες. Το καταγγείλαμε, πέρασε στα ψιλά, κανείς δεν έδωσε και πολύ μεγάλη σημασία. Και ορισμένοι είπανε “ναι, το ΚΚΕ λέει τα δικά του φαντασιόπληκτα πράγματα και συνωμοτικά σενάρια”.
Πρέπει να σας πω ότι και τα γεγονότα το βράδυ του Σαββάτου, στον αγώνα Ολυμπιακού – Παναθηναϊκού, έχουν σχέση με τέτοιες ομάδες “φιλάθλων”. Και μάλιστα πρέπει να σας πω ότι έχουμε επίσης συγκεκριμένες πληροφορίες, ότι αυτή η πρόβα τζενεράλε που έγινε το Σάββατο το βράδυ, με υπαρκτές αφορμές – δεν λέω ότι ήταν ανύπαρκτες αλλά η προβοκάτσια πάντα πατάει σε κάποια πραγματικότητα – αυτοί έχουν επίσης αποστολή στις 23 του μήνα που είναι γενική πανελλαδική απεργία που συμμετέχουν, τουλάχιστον σαν εξαγγελία, οι πάντες και ελπίζουμε βεβαίως, να έχει επιτυχία γιατί τα προβλήματα του λαού είναι οξυμένα.
Και θέτουμε αυτό το ζήτημα δημόσια. Και δεν θα το αφήσουμε να περάσει έτσι. Γιατί πραγματικά το ζήτημα είναι ότι πια δεν πλήττεται μόνο ο αθλητισμός, δεν πλήττονται λαϊκά αγωνίσματα, όπως είναι το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ και άλλα, δεν πλήττονται μόνο αυτά. Καταλαβαίνετε πλήττεται κάθε έννοια συλλογικής δραστηριότητας που περικλείει μέσα το σπέρμα του προοδευτισμού, του ριζοσπαστισμού. Είτε το περικλείει, είτε μπορεί στην πορεία να το αναπτύξει».
http://kostasxan.blogspot.com

Συμπτωματική η απεργία στα ΜΜΕ...

Του καθηγητή Γιώργου Πιπερόπουλου:
Κανείς δεν μπορεί να απαγορεύσει τους δημοσιογράφους να απεργήσουν! Για σήμερα 23 Φεβρουαρίου 2011 είχε προαναγγελθεί η πανελλήνια απεργία!
Γιατί όμως, πάλι συνέπεσε σήμερα, κυρίες και κύριοι δημοσιογράφοι η απεργία σας και το κλείσιμο των ΜΜΕ και έχουμε σε επανάληψη το καθιερωμένο και πρωτόγνωρο κοινωνιολογικό φαινόμενο του «black-out» στην ενημέρωση της συστηματικά «παραπληροφορημένης» ελληνικής κοινής γνώμης;
Δεν μπορεί να προβλέψει κανείς πόσο μαζικές θα είναι οι πορείες, και εάν υπάρξουν εκτεταμένα και σοβαρά, (και ελπίζουμε χωρίς νεκρούς), επεισόδια στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη τα οποία τις τελευταίες φορές που είχε, πάλι συμπτωματικά συμπέσει η απεργία σας με την γενική πανελλαδική απεργία τα μάθαμε (όπως μάθαιναν τα νέα στην Κατοχή οι γονείς μας), από τα ξένα ραδιοτηλεοπτικά ΜΜΕ!
Τελικά μήπως απεργούν τα ΜΜΕ για να μην διαπιστώσουμε ότι:
1)υπάρχει τεράστιος θυμός!
2)υπάρχει απάντηση στο πονηρά βλακώδες ερώτημα «καλά γιατί δεν αντιδρούν οι Έλληνες;»
3)κύριοι δημοσιογράφοι και καναλάρχες θα μας στερήσετε τις εικόνες από τα θυμωμένα πλήθη!
Μήπως κάποιοι φοβούνται ότι οι εικόνες θα «φουντώσουν» τη «φωτιά» που ήδη καίει τα σπλάχνα των Ελλήνων;
ΦΟΒΑΜΑΙ ότι και η σημερινή δημοσιογραφική απεργία, ταυτόχρονα με την Πανελλαδική, εξυπηρετεί «περίεργους» στόχους…
Ευτυχώς δεν απεργούν τα ελληνικά blogs!
http://gianniotis।blogspot.com/

Ο πραγματικός στόχος του Μνημονίου είναι οι εργασιακές σχέσεις

Δεν είναι δυνατό να μην υπάρχουν στο κυβερνών κόμμα βουλευτές, έστω μετρημένοι στα δάχτυλα, ικανοί να βλέπουν πού έχει οδηγήσει τη χώρα ο πρωθυπουργός αρχηγός τους. Δεν γίνεται, είναι αδιανόητο. Τουλάχιστον όσοι χλευάστηκαν κάποτε για «πατριωτισμό», όσοι διακινδύνευσαν κομματικά υπερασπίζοντας τη νοημοσύνη τους, όσοι θήλασαν με το μητρικό γάλα αίσθηση εντιμότητας και αυτοσεβασμού. Δεν μπορεί να μένουν αμέτοχοι στον πανικό που απλώνεται σαν ρίγος στη χώρα.
Η εξουσιαστική ιταμότητα των υπαλλήλων της «τρόικας» δεν είναι συμπτωματική απρέπεια συμπεριφοράς. Είναι συνεπές αποκύημα του «κλίματος» των σχέσεών τους με την κυβέρνηση. Μην ξεχνάμε: Επτά μήνες, από την επομένη της ορκωμοσίας του, ο πρωθυπουργός σεργιάνιζε στα διεθνή κέντρα οικονομικής και πολιτικής ισχύος διαφημίζοντας την οικονομική χρεοκοπία της χώρας του, τη φαυλότητα, την ανυποληψία της. Και οι υποψήφιοι δανειστές ανέβαζαν συνεχώς τον πήχυ των τοκογλυφικών τους ορέξεων. Προτάσεις δανεισμού με ελάχιστο επιτόκιο, από τη Ρωσία και την Κίνα, τις απέρριπτε ασυζητητί – γιατί; Δεν το εξήγησε. Ώσπου ο δανεισμός από τις «αγορές» έφτασε να γίνει ανέφικτος και η χώρα παραδόθηκε «αυτονόητα» στην «τρόικα»: Υπέγραψε ο πρωθυπουργός την «άνευ όρων» παραίτηση (όλων μας) από κάθε μορφή εθνικής κυριαρχίας: οικονομική, εδαφική, υποδομών, παραγωγικών πηγών, εργασιακού δυναμικού, πολιτισμικών θησαυρισμάτων. Η πρόσφατη ξαφνική απαίτηση των άξεστων μανδαρίνων για 50 δισ. από την κρατική περιουσία ως το 2015, συστοιχεί πλήρως με τη λογική του «Μνημονίου».
Συνεπέστατα, λοιπόν, το «κλίμα» των σχέσεων της κυβέρνησης με τους μανδαρίνους τούς επιτρέπει συμπεριφορές αφεντικών προς δουλικά: Τον Δεκέμβριο, ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ Πωλ Τόμσεν απερίφραστα βεβαίωνε «επενδυτές» στο Λονδίνο ότι «χρέος και έλλειμμα ήταν προσχήματα, στόχος πραγματικός του Μνημονίου με την Ελλάδα είναι οι εργασιακές σχέσεις και οι ασφαλιστικές μεταρρυθμίσεις» («Κ» 14.12.2010). Και πριν από λίγες μέρες σε δημόσια «συνέντευξή» τους και οι τρεις Ύπατοι Αρμοστές στο ελλαδικό προτεκτοράτο νουθετούσαν τους ραγιάδες να συγκρατούν τις οιμωγές τους από τον ανασκολοπισμό που υφίστανται («Κ» 12.2.2011). Τα νευρόσπαστα μαθητούδια - οικονομικό επιτελείο(!) της κυβέρνησης μοιάζει να συμπεριφέρονται στην τρόικα όπως οι πειθαρχημένοι εντολοδόχοι στους εκπροσώπους των εντολέων τους.
Στο τιμόνι της χώρας η γκροτέσκα φιγούρα. Πρωθυπουργός τόσο μειωμένων προσόντων και αδικημένης φυσικής σερμαγιάς που στην Ιστορία, το ξέρουμε όλοι, εμφανίζονται οι ανάλογοι μόνο για να συνοδέψουν μια σημαδιακή καταστροφή ή μια ανυπόφορη ατιμία. Αποκλείεται κάποιοι βουλευτές, κάποια «ιστορικά στελέχη» του κυβερνώντος κόμματος, να μην βλέπουν την ανεπάρκεια, να μην έχουν τεκμήρια για τον προκαθορισμό του μοιραίου ρόλου του. Εμείς, οι πολλοί, βυθιζόμαστε στον πανικό μόνο από τις εκτιμήσεις που μας επιτρέπουν οι ακατάσχετες τηλεοπτικές εμφανίσεις του, η αμήχανη, στερεότυπη ταυτολογία του, τα παιδαριώδη ρητορεύματά του. Εκείνοι, τα στελέχη του κόμματος, πρέπει να ξέρουν τα αίτια που τους υποχρεώνουν σε ανοχή, σε σιωπή.
Φυγομαχούν και το πληρώνει η φτωχολογιά. Ποτέ, καμιά κυβέρνηση στην Ελλάδα δεν εξουθένωσε τόσο μεθοδικά τα μικρά και μεσαία εισοδήματα, τις ελπίδες και την αξιοπρέπεια του βιοπαλαιστή. Δεν αισθάνονται προσωπικά εκτεθειμένοι όσοι ταυτίζουν ή ταύτισαν το όνομά τους, τη ζωή και την τιμή τους, με τέτοιου «Σοσιαλισμού» Πανελλήνιο Κίνημα; Αν σπίθιζε ίχνος ευφυΐας (κυρίως: ίχνος ειλικρίνειας προθέσεων), ακόμα και τη διαχείριση του τοκογλυφικού Μνημονίου μπορούσαν να τη χρησιμοποιήσουν σαν μοχλό για ρηξικέλευθρη σοσιαλιστική πολιτική: Να απαγορεύσουν αποτελεσματικά κάθε αντικοινωνική εκβιαστική απεργία, απεργία «κοινωνικού κόστους» – όταν η δημοκρατία υπερασπίζει την κοινωνική δικαιοσύνη δεν φοβάται να κατεβάσει και τον στρατό. Να πατάξουν τους απεργούς της απληστίας, φορτηγατζήδες, φαρμακοποιούς, οδηγούς των κοινωνικών (μαζικών) μέσων μεταφοράς, τους γιατρούς που παζαρεύουν το λειτούργημά τους. Κοντολογίς, να στήσουν τίμιο κοινωνικό κράτος.
Τις προάλλες βρέθηκε, επιτέλους, Έλληνας δημοσιογράφος (όσο κι αν μοιάζει απίστευτο) με την τόλμη να θέσει στην τρόικα το ερώτημα που βράζει στο στήθος κάθε νοήμονα πολίτη: Γιατί οι τοποτηρητές των δανειστών μας επαγρυπνούν με τόσο ζήλο και ακρίβεια για τα μέτρα που τσακίζουν τη φτωχολογιά (μείωση μισθών και συντάξεων, αύξηση του ΦΠΑ, απελευθέρωση συμβάσεων εργασίας, αύξηση ορίου ηλικίας για τη συνταξιοδότηση, συγχωνεύσεις σχολείων και χίλια δύο ανάλογα), αλλά δεν εμφανίστηκαν ποτέ να ψελλίζουν λέξη για το αμείωτο όργιο χρηματοδότησης των κομμάτων από το κράτος, ούτε λέξη για χαλινό στο αδιάντροπο «πάρτι» των αναρίθμητων υπαλλήλων της Βουλής, λέξη για μείωση των εσόδων (άμεσων και έμμεσων) των βουλευτών. Δεν αναφέρθηκε ποτέ η τρόικα στο ξετσίπωτο σκάνδαλο των χρυσοπληρωμένων μελών Δ.Σ. σε εταιρείες του Δημοσίου, πάντοτε πολυάριθμες. Δεν απαίτησε ποτέ να οδηγηθούν στο εδώλιο και να δικαιολογήσουν για ποια προσφορά έργου αμείβονταν επί δεκαετίες ως Κροίσοι οι τάχα και «σύμβουλοι» των εκάστοτε προέδρων της ΕΡΤ, της ΔΕΗ, των Ελληνικών Πετρελαίων, του Βάμβακος και απειράριθμων άλλων αποφύσεων του κομματικού κράτους.
Ο Αναστάσιος Πεπονής, ο Απόστολος Κακλαμάνης, ο Αντώνης Λιβάνης, ο Αλέκος Παπαδόπουλος, ο Γεράσιμος Αρσένης, ο Γιώργος Ρωμαίος, ο Γιάννης Καψής. Ταύτισαν τη ζωή τους και το όνομά τους με το ΠΑΣΟΚ, γόνιμα ή άγονα, δικαιωμένα ή αδικαίωτα. Πάντως, έφτιαξαν ο καθένας μιαν εικόνα μάλλον διαφοροποιημένη από τον παπανδρεϊκό αμοραλισμό, από το δόγμα του «όλα επιτρέπονται» για την ηδονή της εξουσίας, ακόμα και το ξεπούλημα εθνικής κυριαρχίας σε κάποιο Νταβός.
Σήμερα το παπανδρεϊκό δόγμα κυριαρχεί αυτονόητα σε ολόκληρο το πολιτικό φάσμα. Έχει εξαφανίσει τη διάκριση Αριστεράς και Δεξιάς, ακεραιότητας και φαυλότητας, ελληνικής (πολιτισμού) συνείδησης και μηδενιστικού «Διεθνισμού». Το πελατειακό κράτος, η χυδαία κομματοκρατία, συμπαίζει με την τρόικα για να περισώσει προνομίες. Οι «κομμουνιστές» μια γροθιά με τα «ρετιρέ», η Διαμαντοπούλου συνεχίζει την αποστολή της Γιαννάκου.
Και στο τιμόνι η γκροτέσκα φιγούρα, ο ολίγιστος των Παπανδρέου. Τα παρέδωσε όλα μεθοδικά στις «αγορές», με αντάλλαγμα να τον αφήνουν να παίζει με το παιχνιδάκι της εξουσίας. Αποκλείεται κάποια «ιστορικά στελέχη» να μην βλέπουν τι διακυβεύεται. Και είναι οι μόνοι που μπορούν αποτελεσματικά να δράσουν.
Αναδημοσίευση από την Kαθημερινή - Ημερομηνία δημοσίευσης: 20-02-11
Χρήστος Γιανναράς
http://lomak.blogspot.com

Η μηχανιστική διαδικασία στον τεχνολογικό κόσμο συνενώνει δουλειά και σεξουαλικότητα σε ένα ασυνείδητο αυτοματισμό. Η εκλεπτυσμένη και η ωμή σκλαβιά

Oι περισσότεροι άνθρωποι δεν μπορούν πια ούτε να φανταστούν, με τη στενή έννοια, έναν κόσμο με ποιοτικά διαφορετικό λόγο και πράξη, μια και η κοινωνία καταπνίγει κάθε προσπάθεια αντίθεσης και καθορίζει τη φαντασία. Όσοι βρίσκονται στις ζώνες πείνας τής κοινωνίας της αφθονίας γίνονται αντικείμενα τόσο κτηνώδικης μεταχείρισης που αναβιώνει τα μεσαιωνικά βασανιστήρια και μερικά άλλα πιο πρόσφατα. Όσο για τούς άλλους, λιγότερο απόκληρους, η κοινωνία απαντά στην ανάγκη τους για ελευθερία ικανοποιώντας ανάγκες που κάνουν υποφερτή κι ίσως ανυποψίαστη τη σκλαβιά.
H μηχανοποιημένη εργασία, που στο μεγαλύτερο μέρος της αποτελείται από αυτόματες και μισοαυτόματες αντιδράσεις, είναι πάντα μια απασχόληση που σκεπάζει ολόκληρη τη ζωή, είναι πάντα μια εξαντλητική, αποκτηνωτική, απάνθρωπη σκλαβιά. Aυτή η μορφή υποδούλωσης «ανώτερης ποιότητας» δεν διαφέρει ουσιαστικά απ’ αυτή που ασκείται πάνω στη δακτυλογράφο, πάνω στον τραπεζικό υπάλληλο, πάνω στον πωλητή και στην πωλήτρια που συνέχεια είναι στο πόδι, πάνω στον εκφωνητή τής τηλεόρασης. Η ισοπέδωση, η ρουτίνα, εξομοιώνουν τις παραγωγικές με τις μη παραγωγικές εργασίες. Ο προλετάριος των περασμένων εποχών τού καπιταλισμού ήταν πραγματικά το ζώο που κάλυπτε με τη δουλειά τού κορμιού του τις ανάγκες και τις πολυτέλειες τής ζωής, ενώ αυτός ζούσε μέσ’ στην ταπεινοσύνη και τη φτώχεια. Ήταν έτσι μια «ζωντανή» άρνηση τής κοινωνίας του. Αντίθετα, ο εργάτης των προχωρημένων τμημάτων τής τεχνολογικής κοινωνίας, αισθάνεται πολύ λιγότερο την ανάγκη αυτής τής άρνησης. Όπως κι όλα τα άλλα ανθρώπινα αντικείμενα τού κοινωνικού καταμερισμού τής εργασίας, βρίσκεται σε μια πορεία ενσωμάτωσης στην τεχνολογική κοινωνία. Στους τομείς με μεγαλύτερο βαθμό αυτοματισμού, ένα είδος τεχνολογικής κοινότητας συνενώνει τα άτομα στη δουλειά τους. Η μηχανή μοιάζει να επιβάλλει στους χειριστές της έναν υπνωτικό ρυθμό. H μηχανική διαδικασία μέσα στον τεχνολογικό κόσμο καταστρέφει ό,τι μυστικό και κρυφό έχει η ελευθερία, συνενώνει δουλειά και σεξουαλικότητα σ’ έναν αυτόματο και ασυνείδητο ρυθμικό αυτοματισμό. Oι δούλοι τού βιομηχανικού πολιτισμού μπορεί να είναι εκλεπτυσμένοι δούλοι, αλλά είναι δούλοι, γιατί η δουλεία δεν ορίζεται «από την υποταγή, ούτε από τη σκληρή δουλειά, αλλά απ’ τη μεταβολή τού ανθρώπου σε εργαλείο κι από τη μετατροπή του σε πράγμα» (Φρανσουά Περού, 1958). Η καθαρή μορφή σκλαβιάς είναι να υπάρχει σαν εργαλείο, σαν πράγμα. Ακόμη κι αν το πράγμα είναι έμψυχο, αν διαλέγει μόνο του την υλική και πνευματική του τροφή, ακόμη κι αν δεν καταλαβαίνει ότι είναι ένα πράγμα, ακόμη κι αν είναι όμορφο, καθαρό, ζωηρό, δεν παύει να είναι υποδουλωμένο.(Από το συνέδριο "Διαλεκτικές της Απελευθέρωσης" - "Dialectics of Liberation", Λονδίνο 1967)

Χέρμπερτ Μαρκούζε
http://freepsyche.blogspot.com

Επιστολή της Προμηθέας για την απόπειρα δολοφονίας

Επειδή τα τοπικά νέα μεταφέρουν εσφαλμένες πληροφορίες σας στέλνω τα γεγονότα ως συνέβησαν στις 17 Ιανουαρίου 2011.
Τα γεγονότα στις 17 Ιανουαρίου 2011 έχουν ως εξής.
Κατά της 12 το μεσημέρι Δευτέρα 17 Ιανουαρίου 2011, μέρα σχόλης [Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ Ημέρα] αφού η μητέρα μου και εγώ είχαμε το πρωινό μας, καθαρίσαμε την κουζίνα μας, και ήπιαμε τον καφέ μας, εκείνη βγήκε για την ημερήσια προσευχή της έξω στην αυλή, και εγώ πήγα για μελέτη.
Συντομότατα όμως η μητέρα μου γυρίζει πίσω ταραγμένη λέγοντας μου ότι κάποιος με το αυτοκίνητο του προσπαθεί να σπάσει την καγκελόπορτα της φραγμένης μας αυλής, που οδηγεί στην οικία μας. Έστειλα την μητέρα μου να φέρει την φωτογραφική μηχανή, και εγώ πήγα να δω ποιος είναι. Όταν πήγα στην θήρα, είδα τον Κύρο, και του είπα «GET LOST!!!» Η μητέρα μου, μου έφερε την μηχανή. Της είπα ότι είναι ο Κύρος. Εκείνη με καλή διάθεση πήγε προς αυτόν να τον προσκαλέσει και να τον φιλοξενήσει, πιστεύοντας ότι μία έλλογη συζήτηση θα έφερνε αίσιο τέλος και ειρήνη μετά από τόσα χρόνια πολέμου που είχε κηρύξει ο Κύρος εναντίων της. Εγώ ήμουν έτοιμη να φωτογραφίσω αυτό το κάθαρμα που μου έχει κάνει την ζωή μαρτύριο για 4 χρόνια και να δώσω το υλικό στην αστυνομία.
Η μητέρα μου ήταν μόλις 2 βήματα, το πολύ μακριά του. Αυτός με κρυμμένο το όπλο του-ένα GLOCK- στην παλάμη του μέσα στην φαρδιά τσέπη της κελεμπίας του, γυρίζει ξαφνικά προς την μητέρα μου και πυροβολεί. Η μητέρα μου αφήνει μία δυνατή φωνή εκπλήξεως και τρόμου, και οπισθοχωρεί ένα βήμα προς τα πίσω να αποφύγει το προφανέστατα αναπόφευκτο. Η πρώτη σφαίρα την βρίσκει αριστερά στο λαιμό ένα χιλιοστό δίπλα από την carotid αρτηρία. Το σώμα της τινάζεται από την σφαίρα 2 περίπου μέτρα μακρύτερα και πέφτει κάτω ανήμπορη πια να κινηθεί. Η σφαίρα κατάστρεψε εν μέρει το κύριο νεύρο (Brachial plexus) του αριστερού χεριού που αμέσως παραλύει, διαπερνάει τον αριστερό πνεύμονα που πέφτει, καθώς πλημμυρίζει ο θώρακας αέρα και αίμα, και σφηνώνεται μεταξύ ωμοπλάτης και πλευρού. Ρίχνω την φωτογραφική μηχανή στο έδαφος, και τρέχω στο πλάι της μητέρας μου. Το πρόσωπο της είναι πλημμύρα στο αίμα. Την αφήνω και πάω στον Κύρο. Το οπλισμένο χέρι του είναι τεντωμένο μέσα στον φράχτη. Βουτάω να του το πάρω. Οπισθοχώρησε εγκαίρως.
Απελπισμένη και θυμωμένη τρέχω στην οικία μου να βρω το κινητό μου. Τηλεφωνώ στην αστυνομία καθ’ οδών προς την μητέρα μου. Βγαίνω έξω. Ακούω νέους πυροβολισμούς, και αντιλαμβάνομαι ότι η κτηνωδία του Κύρου δεν έχει όρια, καθώς τον βλέπω να πυροβολεί ξανά και ξανά το ακίνητο σώμα της μητέρας μου στο έδαφος. Και ενώ δίνω πληροφορίες στην αστυνομία, φθάνω στο πλάι της μητέρας μου και σκεπάζω το σώμα της με το σώμα μου. Τα χείλη της είχαν μελανιάσει και ήταν πια σαν νεκρή.
Έφθασε μετά από 20 περίπου λεπτά η αστυνομία. Ο Κύρος στο μεταξύ αφού μου είπε ότι πρέπει να είμαι ευτυχής που η μητέρα μου θα πεθάνει μπήκε στο αυτοκίνητο του να φύγει. Είχε καλύψει το License Plate διότι ο κύριος σχεδίαζε να φύγει πίσω στην Φλόριντα και δεν ήθελε να αφήσει πίσω του στοιχεία της ενοχής του. [Ας σημειωθεί εδώ ότι ο Κύρος αποπειράθηκε να σκοτώσει την μητέρα μου όχι επειδή ήταν Χριστιανός, αλλά επειδή εγώ δεν υπάκουσα στις ΔΙΑΤΑΓΕΣ του, λες και ήμουν ΔΟΥΛΑ ΤΟΥ, να πάω σε άλλο πανεπιστήμιο, και ο θρασύδειλος αφού φόρτισε με συκοφαντίες τον ευγενέστατο χαρακτήρα της μητέρας μου, προσπαθώντας να της αμαυρώσει την τιμή, της επιτέθηκε με όλο το μίσος η φανατική του τυραννική φύση κατείχε, πυροβολώντας πολλαπλά μια άοπλη 57 ετών γυναίκα αφού πια είχε πέσει εκείνη ανήμπορη στο έδαφος]. Όμως καθώς ο Κύρος άρχισε να οδηγεί, δύο[2] αστυνομικοί κατέβαιναν πεζοί στον δρόμο μας προς τον Κύρο. Πιο ψηλά το ασθενοφόρο περίμενε της αστυνομίας το σήμα να έλθει στο πλάι της μητέρας μου. Οι αστυνομικοί δύο -2- φορές του είπαν να πετάξει το όπλο του στο έδαφος. « DROP YOUR GUN, SIR!». Αυτός πυροβόλησε τους αστυνομικούς κάθε φορά που τον πρόσταξαν, σχεδόν χτυπώντας έναν από τους δύο. Οι αστυνομικοί τότε άρχισαν να πυροβολούν. Όταν μετά από δευτερόλεπτα όλα σίγησαν μου είπαν να ανοίξω την καγκελόπορτα. Το ασθενοφόρο ήταν γρήγορα στο πλάι της μητέρας μου. 5 άνδρες έμπειροι την περιστοίχισαν.
Τρυπώντας το στέρνο μέσω ΙV της δίνανε οξυγόνο κατευθείαν στην αορτή, καθ’ οδών προς το Emergency Room. Είχανε εντοπίσει τις περιοχές από όπου εισέβαλαν οι σφαίρες, αλλά δεν γνώριζαν τι ζημιές είχαν γίνει. Εκεί στο Emergency Room βάλλανε σωλήνα μέσα στο πλευρό της, και αρχίσανε να αδειάζουνε τον αριστερό θώρακα από το αίμα και τον αέρα. Κατευθείαν μετά της δώσανε δύο-2- λίτρα αίμα διότι από εξωτερικές, και εσωτερικές αιμορραγίες είχε χάσει πολύ από το δικό της αίμα. Με cat scans και x-rays εντοπίσανε τις 5 σφαίρες αλλά και τον κύριο λόγο της αιμορραγίας στην κοιλιά της, την σφαίρα εκεί μέσα. Έξι ήταν οι οπές από τις σφαίρες στο σώμα της. Μία από τις σφαίρες μπήκε στον μηρό τον δεξί και εξήλθε εσωτερικά του μηρού και μπήχτηκε βαθιά στο έδαφος. Την σκάψανε στην επιφάνεια με φτυάρι οι Federal Investigators. Την πήγανε κατευθείαν για εγχείρηση αφού πρώτα την βάλανε σε ventilator διότι αλλιώς θα πέθαινε. Μία από τις σφαίρες πέρασε από τον γλουτό μέσα στο σώμα της, ράγισε την λεκάνη, έσκισε την κύστη και μπήκε στο μικρό έντερο. Η σφαίρα αυτή προκάλεσε σοβαρή αιμορραγία, ενώ τοξίνες και υγρά από τακατατροπωμένα όργανα χυνόντουσαν στην κοιλιά. Η εντόπιση αυτής της σφαίρας ήταν τρομερά δύσκολή εφόσον τα έντερα είναι τόσο πολύ τυλιγμένα. 87 cm του Ilium αφαιρέθηκαν από το μικρό έντερο, διότι ήταν γεμάτο τρύπες, εκεί όπου παρασκευάζεται και απορροφάται η βιταμίνη Β12.
Όπως και αναφέρθηκε από τους γιατρούς της, η μητέρα μου δεν θα έφθανε ζωντανή στην καλλίτερη εντατική του πλησιεστέρου νοσοκομείου, εάν δεν είχε γίνει η εγχείρηση στο έντερο και την κύστη, τόσο θανατηφόρα ήταν τα πλήγματα που δέχτηκε το σώμα της από τις σφαίρες του Κύρου. Κατευθείαν μετά την εγχείρηση μεταφέρθηκε με αεροπλάνο σε μεγαλύτερο νοσοκομείο ανώτερης τεχνολογικά εντατικής περιθάλψεως.
Αυτά τα γεγονότα καλύπτουν ορθά τα συμβάντα της 17 Ιανουαρίου 2011. Έκτοτε, η μητέρα μου πάσχει από συνεχή διάρροια, λόγω της εγχειρήσεως και αφαιρέσεως μέρους του μικρού της εντέρου. Χάνει από ½ με 2 κιλά ημερησίως και έχει εξασθενίσει σε επικίνδυνο βαθμό. Ο γιατρός της λέει ότι αυτή η κατάσταση θα πάρει 3 μήνες μέχρι και 2 χρόνια να καλυτερεύσει. Εννοείτε λοιπόν ότι τα προβλήματα που της προκάλεσε ο Κύρος παραμένουν, και μάλλον ποτέ ξανά δεν θα διορθωθεί η υγεία της όπως ήταν πριν τους πυροβολισμούς.Παραμένει, δε, παράλυτη στον αριστερό βραχίονα.
Μοιραστείτε αυτά τα νέα με όσους ποθούν να γνωρίσουν την αλήθεια.
Με εκτίμηση
Προμηθέα

Όσοι θέλουν να βοηθήσουν την Προμηθέα, μπορούν να διαβάσουν τις παρακάτω πληροφορίες:
Thursday, February 17, 2011 11:07 PMchris@mangoutas.com
Αγαπητέ κ. ΜαγγούταΧαίρετε!Ευχαριστώ θερμότατα εσάς και τους Έλληνες που θέλουν να συνδράμουν με οικονομική στήριξη προς εμέ και την μητέρα μου αυτήν την σκοτεινή περίοδο που ζούμε. Σας παρακαλώ εξηγήσετε στους φίλους που ποθούν να μας συμπαρασταθούνε ότι μετά από όσα συνέβησαν με τον Κύρο που αφού παρουσιάσθηκε ως φίλος και τον εμπιστευθήκαμε και του δώσαμε την διεύθυνση μας, το τηλέφωνό μας, και το e-mail μου, μας έκανε την ζωή μαρτύριο για 4 χρόνια και κόστισε σχεδόν την ζωή της μητέρας μου, και ότι εξ αιτίας αυτού, τώρα φοβούμαι να ξαναβρεθώ σε τέτοια κατάσταση.Προς το παρόν μπορείτε εσείς σας παρακαλώ να μεταβιβάζετε στους ενδιαφερόμενους νέα μας. Θα χρειασθεί χρόνος να επουλωθούν οι εσωτερικές πληγές που άνοιξε ο Κύρος μέσα μας και κατέρρευσε η εμπιστοσύνη που τρέφαμε για τους πάντες.Οι πληροφορίες που ζητάτε ακολουθούν [Πρόκειται για τον τραπεζικό λογαριασμό της Προμηθέας].

Wells Fargo, N.A. - 211 West Main, - Bozeman - MT 59715
Swift Code: WFBIUS6S
ABA NO: 121000248
Account NO: 4010604674
Name: Promethea Olympia Kyrene Pythaitha.
Σας ευχαριστώ και πάλι
Προμηθέα
(Χρήστος Μαγγούτας Τορόντο Καναδά)

Πηγή 1
Πηγή 2
Σχετικό θέμα: ΗΠΑ: Αστυνομικοί σκότωσαν ομογενή που επετέθη στην μητέρα της Προμηθέας
http://alfeiospotamos.blogspot.com

Η κατασκευασμένη κρίση κι ο ρόλος των κοινοβουλευτικών αχυρανθρώπων...

Colpo Grosso, Τραπεζιτών και Κυβερνήσεων, η «Κρίση» που τη δημιούργησαν για να μας φορτώσουν τα χρέη τους. Η «κρίση», που έγινε ευκαιρία, «δεν ήταν αναπόφευκτη». Το είπε και το Κογκρέσο. Επομένως δεν την έστειλε ο θεός της «Πανθρησκείας» του πολύ-πολιτισμού, ούτε σε συνδυασμό «παγκόσμιων φαινομένων» και «συγκυριών», αλλά εργάστηκαν συστηματικά για αυτήν, ένα «μάτσο Ιουδαίοι», οι Τράπεζες τους, και οι αχυράνθρωποι τους, στην κυβέρνηση των ΗΠΑ. Ευθύνες σε Τραπεζίτες, «ρυθμιστικές αρχές» και την κυβέρνηση των ΗΠΑ επέρριψε η επιτροπή του Κογκρέσου, που αναφέρει στο πόρισμα της, ότι η κρίση μπορούσε να αποφευχθεί, και τονίζει ότι « η κρίση υπήρξε αποτέλεσμα ανθρώπινων πρωτοβουλιών», από τη μία πλευρά και «απραξίας», από την άλλη. Οι επικεφαλής «οικονομικών οίκων», και οι πολιτικοί, αγνόησαν τα προειδοποιητικά σημάδια και απέφυγαν να λάβουν μέτρα για τους εμφανιζόμενους κινδύνους। «Η ολιγωρία τους υπήρξε μεγάλη. Δεν πρόκειται για στιγμιαίο σφάλμα», αναφέρει το πόρισμα της επιτροπής. Τόσα μπορούσαν, τόσα μας είπαν. Η αλήθεια δεν κρύβεται πια κάτω από το χαλί. Μας έδωσαν και ονόματα. Η (ιδιωτική)Κεντρική Τράπεζα (Fed), των Ρότσιλντ-Ροκφέλερ. Ο Ιουδαίος πρώην διοικητής της Fed, ο «μάγος» των αγορών, Αλαν Γκρίνσπαν που προώθησε την οικονομική απορρύθμιση, ο ιουδαίος Τιμ Γκάιτνερ, σήμερα υπουργός Οικονομικών, τότε διοικητής της Fed της Νέας Υόρκης. Ο αχυράνθρωπος των Ροκφέλλερ, που έβγαλε την Lehman Brothers, από «την πρίζα». Ο πρώην πρόεδρος γενικός διευθυντής της Lehman Brothers κ. Ντικ Φουλντ, ( 01-09-2010), ότι «η Lehman υποχρεώθηκε να πτωχεύσει, όχι λόγω αμέλειάς της ή αδυναμίας της να βρει τρόπους εξόδου της από την κρίση, αλλά μετά από μία απόφαση, που ελήφθη στη βάση ψεύτικων στοιχείων, να μην της δοθεί η ίδια βοήθεια που απολάμβαναν οι ανταγωνιστές της πριν αλλά και τις αμέσως επόμενες ημέρες, μετά την πτώχευσή της.
Την παραμονή της πτώχευσης, δηλαδή την 14η Σεπτεμβρίου 2008, η Fed συνέχιζε να παρέχει εγγυήσεις σε ανταγωνιστές της Lehman, κάτι που τους επέτρεπε να δανείζονται εν μέσω κρίσης, ενώ για την ίδια η Fed απαγόρευε να δανείζεται, σχεδόν για ένα 6μηνο και μονάχα η Lehman στερείτο αυτό στο οποίο οι άλλοι είχαν με μία ανεμπόδιστη πρόσβαση».
Και άλλοι πρωταγωνιστές: Ο Πόλσον και ο Λόιντ Μπλάνκφαϊν της Goldman Sachs , η JPMorgan Chase και ο Τζέιμι Ντάιμον, η Citigroup κλπ. κλπ. κλπ.
Το πόρισμα μιλάει και για το πλιάτσικο. «Κατάρρευση των αρχών χρηστής διοίκησης», διαπίστωσαν, και «μεγάλες παραβιάσεις δεοντολογίας και διαφάνειας σε όλα τα επίπεδα». Και να φανταστείτε, άφησαν απέξω, την Enron. Η Χούντα των αγορών, το «αθέατο» Ανώτατο Σοβιέτ, του Τετάρτου Ράιχ, δημιούργησε και προκάλεσε την κρίση, όπως και το 1929, και βρήκε την «ευκαιρία», να φορτώσει στις πλάτες των απλών ανθρώπων, τον «αέρα», μέσα από την μεταφορά των Ιδιωτικών Χρεών, στους κρατικούς προϋπολογισμούς, με τα «πακέτα διάσωσης». Έκαναν τη δική τους χρεοκοπία δική μας. Αυτή ήταν η σημασία του συνθήματος, «Να κάνουμε την κρίση Ευκαιρία». Ο Ιουδαίος διευθυντής του ΔΝΤ, αναφορικά με τις ΗΠΑ, είπε ότι θα δυσκολευθούν να χρηματοδοτήσουν το τεράστιο χρέος τους, στο οποίο φορτώθηκαν οι ζημιές των τραπεζιτών, ενώ εξέφρασε τις ανησυχίες των αγορών για το χρέος της Ιαπωνίας, μετά την υποβάθμισή της από τη Standard & Poor's. Ότι ισχύει, για την «μητέρα πατρίδα», ισχύει και για την Ελλάδα. Η «κρίση», που έγινε ευκαιρία, «δεν ήταν αναπόφευκτη», η «κρίση» υπήρξε αποτέλεσμα ανθρώπινων πρωτοβουλιών», και «απραξίας». Αφού, οι «κατσαπλιάδες των αγορών», έκαναν την «κρίση ευκαιρία», το αποτέλεσμα για την παγκόσμια οικονομία, ήταν η «υψηλή ανεργία» και οι «αυξανόμενες τιμές», που αν δεν «αντιμετωπιστούν», θα προκαλέσουν «αστάθεια και κοινωνικές συγκρούσεις», ακόμα και εμφύλιους πολέμους, σε χώρες με υψηλή ανεργία και μεγάλα χάσματα σε επίπεδο εισοδήματος, όπως μας είπε από την Σιγκαπούρη, ο περιούσιος επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, Ντομινίκ Στρος-Καν, που μίλησε για «μια χαμένη γενιά», αφού την προσεχή δεκαετία, 400 εκατομμύρια νέοι, αναμένεται να προστεθούν στην παγκόσμια αγορά εργασίας, και ανεργίας.
Η Παγκόσμια Διακυβέρνηση, της οποίας general manager είναι ο Ιουδαίος διευθυντής του ΔΝΤ, θέτει νέα καθήκοντα στους κοινοβουλευτικούς αχυρανθρώπους ανά τον κόσμο, για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων του έργου των «αγορών», και να ελεγχθεί το «πόπολο», και να μην προκαλέσει αστάθεια. Η Παγκόσμια Διακυβέρνηση, κάλεσε τις «κυβερνήσεις», να αντιμετωπίσουν τις «οικονομικές στρεβλώσεις», και να δημιουργήσουν νέες προσωρινές και part time θέσεις εργασίας, με «κινέζικα» μεροκάματα. Ο Ιουδαίος διευθυντής του ΔΝΤ τόνισε ότι οι αυξανόμενες τιμές ειδών διατροφής και πετρελαίου στη διάρκεια των τελευταίων μηνών είναι ένας από τους παράγοντες πίσω από τις μαζικές διαμαρτυρίες κατά των κυβερνήσεων σε Αίγυπτο και Τυνησία. Τους «άλλους παράγοντες», δεν μας τους είπε. Η στυμμένη λεμονόκουπα, ο Μουμπάρακ, είπε ότι θα φύγει τον Σεπτέμβριο και αυτό ανησύχησε τις «αγορές» και το πετρέλαιο, πέταξε στα 102 δολάρια.
Για μια ακόμα φορά έκαναν την κρίση ευκαιρία. Επομένως, αυτοί που δημιούργησαν το πρόβλημα μας προσφέρουν λύσεις ευκαιρία. Πρώτα δημιουργούν το πρόβλημα και μετά μας προσφέρουν τις δικές τους «λύσεις». Η λύση, όμως στο παγκόσμιο πια πρόβλημα, δεν είναι, περισσότερη παγκόσμια διακυβέρνηση. Τη λύση, δεν θα μας τη δώσουν, οι ένοχοι κατατσαπλιάδες , που συνωμότησαν κατά της ανθρωπότητας. Η λύση είναι περισσότερη λαϊκή κυριαρχία. Να ανατραπεί η παγκόσμια Τραπεζιτική Χούντα και το σύστημα των Κεντρικών Τραπεζών και να περάσει ο έλεγχος της παραγωγής χρήματος, στα δημοκρατικά όργανα εξουσίας.
Σπύρος Χατζάρας
http://deltio11.blogspot.com/

Η κατασκευή αντίπαλου δέους ως μέσο χειραγώγησης των επαναστάσεων και διαιώνισης της επικυριαρχίας στα έθνη. Τα παραδείγματα Ελλάδας και Αιγύπτου

Τα τεράστια κέρδη της ανθρωπότητας εξαιτίας της επανάστασης των Αιγυπτίων.
Τι σχέση έχει το ΚΚΕ με την «Μουσουλμανική Αδελφότητα»;
Υπάρχει πάντα ένας χρυσός κανόνας, όταν αναζητάς τα κέρδη της ανθρώπινης κοινωνίας μετά από κάθε μεγάλο ιστορικό γεγονός. Τα κέρδη της ανθρώπινης κοινωνίας πάντα είναι περίπου ίσα με τη ζημιά της εξουσίας. Γνωρίζοντας, κάποιος αυτήν την "εξίσωση", μπορεί να υπολογίσει τα κέρδη, τα οποία κάθε φορά προκύπτουν από τις συγκρούσεις μεταξύ των ανθρώπων και της εξουσίας. Γιατί λέμε "περίπου" ίσα και όχι ίσα; Γιατί, για να έχεις κέρδη από τη ζημιά του αντιπάλου σου, θα πρέπει κατ’ αρχήν να την αντιληφθείς. Αν το σύστημα εξουσίας καταφέρνει και "σκεπάζει" τη ζημιά του, τότε αυτή πρακτικά δεν υπάρχει. Αν, για παράδειγμα, χτυπάς ένα "κάστρο" και, όταν εκεί ανοίξει μια τρύπα, εσύ δεν μπορείς να την δεις, δεν έχεις κέρδος. Το "κάστρο" κλείνει την τρύπα κι εσύ συνεχίζεις να πολιορκείς, βασιζόμενος στο ένστικτο σου, χωρίς η γνώση σου να μπορεί να μετουσιώσει αυτόν τον αγώνα σε κέρδος.
Τα κέρδη λοιπόν της ανθρωπότητας, εξαιτίας των όσων συνέβησαν στο Κάιρο, μπορεί να είναι τεράστια. Δεν είναι ακόμα τεράστια, αλλά μπορούν να γίνουν τέτοια. Αρκεί κάποιος να μπορεί να τα αντιληφθεί και βέβαια να τα καταμετρήσει. Το κέρδος το μεγάλο δεν είναι η πτώση ενός αιμοσταγούς και διεφθαρμένου καθεστώτος, όπως ήταν αυτό του Μουμπάρακ …Του "φιλάνθρωπου" Μουμπάρακ, για να θυμηθούμε και τους "Βαρδινοκολλητούς" του εδώ στην Ελλάδα …Του "φιλάνθρωπου", ο οποίος με λίγα "ψίχουλα" εξαγόραζε "χαμόγελα παιδιών" και την ίδια ώρα έκλεβε "φιλέτα", βυθίζοντας στη φτώχεια έναν ολόκληρο λαό. Το κέρδος το μεγάλο λοιπόν —για να επανέλθουμε στο θέμα μας— είναι ότι η μεγάλη "πλημμύρα" του Νείλου αποκάλυψε τον σχεδιασμό, ο οποίος επιτρέπει στο σύστημα να τοποθετεί πάνω στους λαούς καθεστώτα τύπου Μουμπάρακ. Ο αιγυπτιακός λαός κατάφερε το ΔΥΣΚΟΛΟ, αλλά, για να απολαύσει μεγάλα και προπάντων μόνιμα κέρδη από τη νίκη του, θα πρέπει να καταφέρει και το ΠΟΝΗΡΟ.
Τι θέλουμε να πούμε με αυτό; Το κέρδος της ανθρωπότητας δεν είναι ότι "έπεσε" ένα τόσο απεχθές καθεστώς. Τα καθεστώτα είναι αναλώσιμα και μπορούν να διαδέχονται το ένα το άλλο έπ’ άπειρον. Το κέρδος της ανθρωπότητας είναι ότι άνοιξε ένα "παράθυρο", το οποίο της επιτρέπει να "δει" πώς το σύστημα κατορθώνει και εγκαθιδρύει στα διάφορα κράτη καθεστώτα τύπου Μουμπάρακ. Αν καταλάβει τι "βλέπει", δεν θα επιτρέψει ξανά σε τέτοια καθεστώτα να της ξανανεβούν στον "σβέρκο". Εδώ βρίσκεται το ΠΟΝΗΡΟ του θέματος, το οποίο απαιτεί γνώσεις. Αν ο κόσμος της Αιγύπτου παραμείνει στα κέρδη της πτώσης του καθεστώτος, θα την "πατήσει". Τον Μουμπάρακ θα τον διαδεχθεί κάποιος άλλος νεότερος και πιο πεινασμένος "Μουμπάρακ" …Το "μοναστήρι" να είναι καλά, όπως έλεγαν και οι παλιοί. Ειδικά το "μοναστήρι" του αιγυπτιακού στρατού, που, ελέω Ισραήλ, φαίνεται ότι έχει ατελείωτη "παραγωγή" σε "δημοκράτες" και "πατριώτες". Τον στρατιωτικό Μουμπάρακ, ο οποίος έγινε δισεκατομμυριούχος από τη διαφθορά μπορεί να τον διαδεχθεί ο οποιοσδήποτε από αυτούς, οι οποίοι σήμερα εμφανίζονται ως ηγέτες του στρατού. Θα βοηθήσουν οι ιμπεριαλιστές τον "νέο" να γευτεί λίγο και τους απαγορευμένους "καρπούς" της διαφθοράς και θα τον "δέσουν" στο άρμα τους.
Καταλαβαίνει ο αναγνώστης τι λέμε; Το κέρδος μετά από μια τέτοια κοσμοϊστορική νίκη δεν είναι σε καμία περίπτωση η αλλαγή του "αναλώσιμου" Μουμπάρακ. Το κέρδος είναι η αποκάλυψη του σχεδιασμού, ο οποίος επιτρέπει στο παγκόσμιο σύστημα να χρησιμοποιεί αναλώσιμους. Το κέρδος είναι η αποκάλυψη του σχεδιασμού της Λερναίας Ύδρας, που, όσα κεφάλια και να χάσει, δεν έχει πρόβλημα επιβίωσης, γιατί απλούστατα μπορεί και τα αντικαθιστά. Για να καταλάβει κάποιος απόλυτα το πώς λειτουργούν αυτού του είδους οι σχεδιασμοί, θα πρέπει να δει πετυχημένες εφαρμογές τους. Είναι γνωστό ότι το σύστημα δεν έχει άπειρες επιλογές και γι' αυτό φροντίζει πάντα να επαναλαμβάνει τις πιο επιτυχημένες του εφαρμογές. Αναζητούμε λοιπόν τέτοιες πετυχημένες εφαρμογές, όπου το σύστημα κατόρθωσε να ελέγξει "νικητές" λαούς, οι οποίοι —δυστυχώς γι' αυτούς— δεν είχαν τη δυνατότητα να προστατεύσουν τις νίκες τους. Λαούς, οι οποίοι κατάφεραν το ΔΥΣΚΟΛΟ, αλλά απέτυχαν στο ΠΟΝΗΡΟ.
Θα εξετάσουμε τα πράγματα με τη σειρά, για ν' αρχίσει ο αναγνώστης να καταλαβαίνει τα συμβαίνοντα. Ο διεθνής ιμπεριαλισμός, για να υποτάξει έναν λαό και ένα κράτος σε μια δική του αιμοσταγή και αδίστακτη Χούντα, θα πρέπει να εξασφαλίσει δύο πράγματα. Το "άλλοθι" απέναντι στην παγκόσμια κοινωνία και την "ανοχή" των ιδίων των θυμάτων του …Το "άλλοθι" σ' εκείνη την κοινωνία, η οποία διαχειρίζεται την παγκόσμια ισχύ και είναι η Δυτική. Μόνον όταν η δυτική εξουσία εξασφαλίζει το "άλλοθι" στη δική της "πολιτισμένη" κοινωνία προχωρά σε "σφαγές". Σφαγές, οι οποίες οδηγούν στην επιβολή φασιστικών καθεστώτων. Σφαγές, τις οποίες δεν απέφυγαν όχι μόνον τα κράτη της "υποτιμημένης" Μέσης Ανατολής, αλλά ούτε και κράτη της "ανεπτυγμένης" Δύσης.
Η Ελλάδα, για παράδειγμα, δεν απέφυγε αυτήν τη σφαγή, παρ' όλο που ήταν μέλος του χριστιανικού και "πολιτισμένου" κόσμου. Πότε έπεσε θύμα της "σφαγής"; Στην καλύτερή της στιγμή …Στη στιγμή που ήταν θριαμβεύτρια δύναμη μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο …Η κοιτίδα της Δημοκρατίας, η οποία έδωσε τον υπέρ πάντων αγώνα εναντίον του Ναζισμού …Η Ελλάδα, η οποία δικαίωσε τη φήμη της και όχι μόνον αγωνίστηκε, αλλά και κέρδισε τη μάχη της. Και όμως, αυτήν τη μάχη δεν μπόρεσε να τη μετουσιώσει σε κοινωνικό κέρδος. Γιατί; Γιατί δεν συνέφερε τα κτήνη του ιμπεριαλισμού. Τα κοινωνικά κέρδη των Ελλήνων μείωναν τα κέρδη των κτηνών και δεν το επέτρεψαν να συμβεί. Οι Έλληνες πέτυχαν το ΔΥΣΚΟΛΟ, που ήταν η νίκη εναντίον των φασιστών, αλλά —όπως θα δούμε παρακάτω— απέτυχαν παταγωδώς στο ΠΟΝΗΡΟ και την πάτησαν.
Την επομένη λοιπόν του πολέμου η νικήτρια —αλλά αφελής— Ελλάδα μπήκε στο στόχαστρο του ιμπεριαλισμού. Πανηγύριζαν οι Έλληνες στις πλατείες, όπως κάνουν οι Αιγύπτιοι σήμερα και αυτό προφανώς εκνεύρισε τα "αφεντικά". Έπρεπε να την υποτάξουν εκ νέου στα συμφέροντά τους και αυτό γινόταν μόνον με εμφύλιο. Μεθόδευσαν τον εμφύλιο και ισοπέδωσαν τα πάντα. Διεθνής κατακραυγή για το μέγα έγκλημα εναντίον της Ελλάδας δεν υπήρχε, γιατί το σύστημα ήταν έμπειρο στην προπαγάνδα. Είχε τη δικαιολογία. Η Ελλάδα μπορεί να ήταν η κοιτίδα της Δημοκρατίας, αλλά ταυτόχρονα ήταν και ύποπτη. "Έγερνε" προς τον κομμουνισμό. Άρα; Άρα ο εμφύλιος δεν ήταν ένα έγκλημα των ξένων εις βάρος των Ελλήνων. Ήταν μια "εσωτερική" μάχη της Ελλάδας με τον κακό της εαυτό. Η παγκόσμια κοινωνία "συναίνεσε" σ' αυτό το έγκλημα προς χάριν την Δημοκρατίας. Όχι μόνον "πείστηκε" η ίδια, αλλά "πείσθηκαν" και οι ίδιοι οι Έλληνες για την ωφελιμότητα της θυσίας. Το σύστημα είχε καταφέρει τα δύο ζητούμενα. Εξασφάλισε το "άλλοθι" στη Δύση και την "ανοχή" στην Ελλάδα.
Όλο το μυστικό αυτού του σχεδιασμού ήταν το ΚΚΕ …Το ΚΚΕ των χαφιέδων της Μόσχας …Της Μόσχας, που εν κρυπτώ συνεργαζόταν με τους Δυτικούς και στην ουσία ήταν το μεγάλο "δουλικό" τους. Αυτό το "δουλικό" της Σιβηρίας παρέδωσε το ΚΚΕ στον σχεδιασμό των Δυτικών …Το ΚΚΕ, το οποίο δήθεν ήθελε να καταλύσει τη Δημοκρατία και να "παραδώσει" το ελληνικό κράτος στο άρμα της Μόσχας. Τρόμος στην Ευρώπη και στην υπόλοιπη "πολιτισμένη" Δύση. Τεχνητός τρόμος, ο οποίος προκλήθηκε μέσα από τα δικά τους μέσα. Από τα ΜΜΕ των ιμπεριαλιστών. Η Μόσχα, μέσω Ελλάδας, θα τους "έφραζε" τον δρόμο προς τα πετρέλαια και άρα θα απειλούσε την ευημερία τους. Θα απειλούσε την πρόοδό τους. Θα απειλούσε τον πολιτισμό τους. Θα απειλούσε την ύπαρξη τους. Μπροστά σ' αυτό το τεράστιο κέρδος, φαινόταν ελάχιστο το κόστος της ελληνικής σφαγής …Άλλωστε γινόταν για καλό σκοπό. Τόσο καλός, που εύκολα εμφανιζόταν σαν ιερός.
Ο ελληνικός εμφύλιος έγινε και η Δύση με τη "δημοκρατική" Ελλάδα νίκησαν το "στημένο" ΚΚΕ των προδοτών και των χαφιέδων της Μόσχας και των άλλων "αφεντικών". Όμως, τα κέρδη αυτά από τη "νίκη" εναντίον του "κομμουνισμού" δεν έπρεπε να διασφαλιστούν; Έπρεπε. Άρα; Άρα έπρεπε να εγκαθιδρύσουν στην Ελλάδα φασιστικά καθεστώτα, τα οποία θα διασφάλιζαν τα αποτελέσματα της νίκης της "δημοκρατίας" απέναντι στον φασισμό του Στάλιν και των δουλικών του. Άρα; Άρα έπρεπε αυτά τα καθεστώτα ν' αποκτήσουν νομιμοποίηση. Έπρεπε να υπάρχει ένας "εχθρός", ο οποίος θα τα νομιμοποιούσε. Ένας "εχθρός", ο οποίος θα παρείχε στη Δύση το "άλλοθι" να τα στηρίζει και βεβαίως στους λαούς της τη δυνατότητα να κάνουν τα στραβά "μάτια", χωρίς να έχουν συνειδησιακά προβλήματα. Η Ελλάδα υπέφερε, αλλά αυτό γινόταν για το "καλό" της και για το "καλό" της παγκόσμιας Δημοκρατίας.
Πώς το κατάφεραν αυτό; Και πάλι με τον ίδιο δοκιμασμένο τρόπο. Με το ΚΚΕ των χαφιέδων προκάλεσαν τον εμφύλιο και με το ίδιο ΚΚΕ διαιώνισαν το μεταπολεμικό φασιστικό καθεστώς. Με τον εμφύλιο "διόρισαν" τα καθεστώτα και με την μετεμφυλιακή "αντίσταση" τούς έδωσαν καθημερινό λόγο για να υπάρχουν. Οι ίδιοι ΚΚΕδες, οι οποίοι πήραν τα όπλα εναντίον της Δημοκρατίας —αλλά "έχασαν"—, ήταν οι ίδιοι που εμφανίζονταν σαν "αμετανόητοι", που δεν παρατούσαν τη διεκδίκησή της …Αυτοί, οι οποίοι κρύβονταν σε σπηλιές με ασυρμάτους και έκρυβαν όπλα σε γιάφκες …Οι φασίστες, οι οποίοι δήθεν θα "διεκδικούσαν" την εξουσία, εκμεταλλευόμενοι την "ελευθερία" της ίδιας της Δημοκρατίας …Οι στην παρανομία και άρα μη "καταμετρημένοι" φασίστες, οι οποίοι "υπονοούσαν" ότι έλεγχαν τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού και αυτό "τρομοκρατούσε" τους "νοικοκυραίους" εντός και εκτός Ελλάδας.
Το αποτέλεσμα; Οι φασίστες έκαναν "γιορτή". Οι Χούντες έδιναν δικαιώματα ψήφων ακόμα και στα "δένδρα" …δήθεν για να μην πάρουν την εξουσία οι ΚΚΕδες …Οι πολυδιαφημισμένοι ΚΚΕδες …Οι ΚΚΕδες, οι οποίοι βρίσκονταν παντού, άσχετα αν δεν τους έβλεπε κανένας …Οι "διωκόμενοι" ΚΚΕδες, οι οποίοι όχι μόνον κατάφερναν να διασωθούν μετά την ήττα τους στον εμφύλιο, αλλά και να απειλούν μετά από αυτόν …Οι "διωκόμενοι" ΚΚΕδες, οι οποίοι, σε έναν κόσμο που πεινούσε και μετανάστευε στις φάμπρικες αυτού του κόσμου, ως δια μαγείας προόδευαν και πλούτιζαν ως υπάλληλοι του δημοσίου. Τόσο "δαιμόνιοι" ήταν. Έφαγαν γλυκό και πολύ "ψωμάκι" όλοι οι φασίστες μεταπολεμικά εξαιτίας του ΚΚΕ.
Όλα αυτά μέχρι που ο κόσμος απηύδησε. Ήταν θέμα χρόνου να βγει στους δρόμους και να τους στείλει όλους μαζί στο διάολο …Να αντιδράσει βίαια και ν' ανατρέψει τις Χούντες των Αμερικανοεγγλέζων. Όμως, και πάλι τα "αφεντικά" μας μερίμνησαν πριν από εμάς …για εμάς. Πριν ξεσηκωθεί ο κόσμος και τους στείλει στο διάολο δια της βίας, "έστησαν" ένα δήθεν σκηνικό βίαιης λαϊκής αντίδρασης. "…Εδώ Πολυτεχνείο" φώναζαν και πάλι οι χαφιέδες και οι πράκτορες του ίδιου καθεστώτος. Οι χαφιέδες και προβοκάτορες, οι οποίοι δήθεν "συγκρούστηκαν" επί εμφυλίου, ήταν οι ίδιοι που συγκρούστηκαν και στο Πολυτεχνείο. Υπό το βλέμμα όλων των μεγάλων μυστικών υπηρεσιών του Πλανήτη, η Ελλάς επαναστάτησε με "χορηγούς" τις αμερικανικές και ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες.
Σε μια Ελλάδα, η οποία "διψούσε" για Δημοκρατία, υπέρ της Δημοκρατίας "επαναστάτησαν" φασίστες σταλινικοί και μαοϊκοί …"Οικόσιτα" των μυστικών υπηρεσιών …Μεροκαματιάρηδες του χαφιεδισμού και της προβοκάτσιας. Ανακατεύτηκε εκ νέου η "τράπουλα" και πριν καταλάβει κάποιος τι έγινε, ξαναεμφανίστηκαν οι ίδιοι "σωτήρες". Ως εκ θαύματος "ανατράπηκε" η Χούντα του φασισμού και ξαναεμφανίστηκαν οι ίδιοι. Ο μεταπολεμικός φασισμός, ο οποίος εκφραζόταν από τον Παπανδρέου, τον Καραμανλή και τον Μητσοτάκη, σε αγαστή συνεργασία με το χαφιεδίστικο ΚΚΕ, επανήρθε δριμύτερος. Πήγαν όλοι στο εξωτερικό, μπήκαν σε μια μυστηριώδη "κολυμπήθρα του Σιλωάμ" και γύρισαν "άφθαρτοι". "Έπεσε" η Χούντα της μεταπολεμικής εποχής και "ανέβηκε" η "δημοκρατία" της μεταπολίτευσης. Το απόλυτο "θαύμα". Ακριβώς οι ίδιοι άνθρωποι στα ίδια πόστα με τους ίδιους ρόλους.
Η μόνη διαφορά ήταν ότι πλέον δεν τους "εξυπηρετούσε" το διωκόμενο ΚΚΕ, αλλά το νόμιμο ΚΚΕ. Γιατί; Γιατί η εξουσία τώρα δεν ήταν "δεμένη" γύρω από ένα άκαμπτο καθεστωτικό "παλάτι", ώστε να τους ωφελεί ένα βίαιο και αντιδραστικό ΚΚΕ. Τώρα η εξουσία ήταν "χαλαρή" γύρω από τα κόμματα των παλαιών φασιστών και χρειάζονταν ένα άκαμπτο "ΚΚΕ", για να στερεώσουν το "σκηνικό" της μεταπολίτευσης. Χρειαζόταν τα "μαγαζιά" του Καραμανλή και του Παπανδρέου ένα άκαμπτο ΚΚΕ, το οποίο θα "απειλούσε" εκ νέου τη "δημοκρατία". Τώρα δεν θα έκρυβε ασυρμάτους και όπλα στα υπόγεια, αλλά θα απειλούσε τη "δημοκρατία" με τα ίδια της τα όπλα. Θα την απειλούσε μέσα από την ίδια τη Βουλή με τις εκλογικές διαδικασίες. Με την ανοχή και τα μέσα της "δημοκρατίας" οι ΚΚΕδες θα κατέλυαν τη "δημοκρατία".
…Νέος λοιπόν ρόλος για τον παλιό "κομπάρσο" της εξουσίας. Το ΚΚΕ βοηθήθηκε και χρηματοδοτήθηκε από τους υποτιθέμενους "διώκτες" του, για να φέρει εις πέρας αυτόν τον νέο του ρόλο. Τον ρόλο, ο οποίος εξυπηρετούσε τα φασιστικά καθεστώτα στην Ελλάδα. Χάρη στο ΚΚΕ η χώρα, η οποία γέννησε τη Δημοκρατία δεν είδε ποτέ Δημοκρατία. Γιατί ήταν απαραίτητη η παρουσία του κρατικοδίαιτου ΚΚΕ στη διάρκεια της μεταπολίτευσης; Το φασιστικό —και άρα απεχθές για την πλειοψηφία του λαού— ΚΚΕ ήταν αυτό, το οποίο θα έδινε τον "ρυθμό" του φασισμού στην Ελλάδα. Τον "ρυθμό", τον οποίο, λόγω της αλλαγής του Συντάγματος, δεν μπορούσαν να επιβάλουν μόνοι τους οι φασίστες. Γι' αυτόν τον λόγο επέλεξαν το σταλινικό ΚΚΕ, ώστε να κρατάει το φασιστικό "ίσο". Οι σταλινικοί θα έδιναν τον "ρυθμό", τον οποίο θα ακολουθούσαν οι "δημοκράτες", για να προστατεύσουν τη "δημοκρατία" …Σε μια χώρα, την οποία την κυβέρνησαν δωσίλογοι των Γερμανών, οι οποίοι όχι μόνο δεν εκτελέστηκαν, αλλά επιβίωσαν σαν αγωνιστές της "δημοκρατίας". Προδότες, οι οποίοι απλά ισχυρίστηκαν ότι συνεργάστηκαν με τους κατακτητές, για να προστατεύσουν τη δημοκρατία από τους κομμουνιστές. Γι' αυτούς τους άθλιους ανθρώπους ήταν εύκολο το παιχνίδι με το ΚΚΕ.
Το ΚΚΕ θα ήταν αυτό, το οποίο μόνιμα θα επιχειρούσε να "κομματικοποιήσει" τον κρατικό μηχανισμό, για να "καταλύσει" τη "δημοκρατία". Γιατί πήρε αυτόν τον ρόλο; Γιατί έδινε το άλλοθι στους φασίστες της "δημοκρατίας" να κομματικοποιήσουν το κράτος για δικό τους λογαριασμό. Για να μην κομματικοποιήσει το ΚΚΕ το κράτος εις βάρος της "δημοκρατίας" το έκαναν οι ίδιοι υπέρ της "δημοκρατίας". Εξαιτίας του ΚΚΕ, οι ίδιοι δωσίλογοι και προδότες, οι οποίοι συνεργάστηκαν με τους Ναζί στον πόλεμο, κυβέρνησαν και τη μεταπολεμική Ελλάδα. Από εκεί και πέρα το ΚΚΕ έβγαζε το "μεροκάματό" του, πουλώντας ως εκδούλευση το "καπέλωμα" της λαϊκής αντίδρασης. Κάθε φορά που ο κόσμος απειλούσε τα μεγάλα "μαγαζιά" του φασιστικού δικομματισμού, εμφανιζόταν το ΚΚΕ σαν "απειλή" της "δημοκρατίας". Κάθε φορά που οι φασίστες ξεπερνούσαν τα όρια και ο λαός ήταν έτοιμος να βγει στους δρόμους για ν' αντιδράσει, έβγαινε πρώτο το λαομίσητο ΚΚΕ, για να μην βγει κανένας άλλος.
Το αποτέλεσμα ήταν το επιθυμητό για τους φασίστες. Οι δημοκράτες μισούσαν τους φασίστες που τους κυβερνούσαν, αλλά δεν έβγαιναν στους δρόμους για ν' αντιδράσουν, γιατί μισούσαν ακόμα πιο πολύ τους σταλινικούς του ΚΚΕ …Του κρατικοδίαιτου ΚΚΕ, το οποίο πάντα έκανε καλά τη δουλειά του …Του κρατικοδίαιτου ΚΚΕ, το οποίο σήμερα αρνείται να ελεγχθούν τα οικονομικά του στοιχεία, απλά και μόνον για να μην αποκαλυφθεί η ταυτότητα αυτών των αφεντικών του …Των πραγματικών αφεντικών τους, οι οποίοι είναι οι φασίστες της Ελλάδας και οι ιμπεριαλιστές.
Το τραγικότερο όλων αυτών ήταν ότι ακόμα και οι ίδιοι οι Έλληνες "έτρωγαν" την προπαγάνδα. Το ΚΚΕ, δηλαδή, με τις δήθεν μεγάλες δυνατότητες και με τα δήθεν σκοτεινά συνωμοτικά σχέδια, δεν παρέσερνε εύκολα σε λανθασμένα συμπεράσματα μόνον τη δυτική κοινή γνώμη, αλλά και την ελληνική κοινή γνώμη. Δεν παρασύρονταν μόνον οι ξένοι, οι οποίοι δεν είχαν και πολλούς λόγους να μην δώσουν άλλοθι στις Χούντες όλων των ειδών στην Ελλάδα, αλλά και οι ίδιοι οι Έλληνες φοβούνταν τη μυστηριώδη δύναμη του ΚΚΕ …Του ΚΚΕ, που έπρεπε να περάσουν εξήντα χρόνια, για να καταλάβουμε όλοι μας ότι επρόκειτο για μια κρατικοδίαιτη παρακρατική χαφιεδομηχανή παραγωγής ψευδών εντυπώσεων. Μια "μηχανή", την οποία τη "φούσκωναν" οι φασίστες, για να εξασφαλίζουν το άλλοθι που χρειάζονταν από το εξωτερικό και την ανοχή της κοινωνίας από το εσωτερικό …Μια "μηχανή", την οποία την όπλιζαν οι ίδιοι, ώστε να δείχνει "απειλητική".
Κατάλαβε ο αναγνώστης πού έχασαν οι Έλληνες το "παιχνίδι"; Οι γενναίοι και σκληροί Έλληνες, οι οποίοι νίκησαν τους σιδερόφραχτους φασίστες, δεν κατάλαβαν τι συνέβαινε και την "πάτησαν". Πέτυχαν το ΔΥΣΚΟΛΟ με αίμα και θυσία και απέτυχαν στο ΠΟΝΗΡΟ. Απέτυχαν, γιατί δεν κατάλαβαν το μυστικό του σχεδιασμού. Δεν κατάλαβαν τον ρόλο του ΚΚΕ. Δεν κατάλαβαν ότι οι φασίστες διατηρούσαν μόνιμα το ΚΚΕ, γιατί η ύπαρξή του και μόνον επέτρεπε τη φασιστοποίηση του συστήματός τους. Και μόνον που υπήρχε το φασιστικό ΚΚΕ, νομιμοποιούσε και μονιμοποιούσε το οποιοδήποτε φασιστικό καθεστώς απέναντί του. Αυτό είναι που δεν κατάλαβαν οι Έλληνες …Οι προς στιγμήν νικητές Έλληνες. Δεν κατάλαβαν πώς λειτουργούσε το ΚΚΕ και υπέρ ποιών λειτουργούσε. Δεν κατάλαβαν ότι τα πραγματικά αφεντικά του ήταν οι δήθεν "εχθροί" του. Δεν κατάλαβαν ότι η Μόσχα ήταν "υπεργολάβος" των Αμερικανών στην Ελλάδα. Οι Αμερικανοί τάιζαν το "αντιαμερικανικό" ΚΚΕ, για να στηρίζεται το φιλοαμερικανικό φασιστικό καθεστώς.
Ο αναγνώστης εύλογα θ' αναρωτιέται για το τι σχέση μπορεί να έχουν όλα αυτά τα εξόχως ελληνικά με ένα κείμενο, το οποίο έχει σχέση με την Αίγυπτο και την εξέγερση το λαού της …Έχουν …και μάλιστα πολύ περισσότερη απ' ό,τι φαντάζεται. Τον προβοκατόρικο και προδοτικό ρόλο, τον οποίο παίζει το ΚΚΕ στην Ελλάδα, στην Αίγυπτο τον παίζει εδώ και δεκαετίες η "Αδελφότητα των Μουσουλμάνων". Αν η νίκη εναντίον του καθεστώτος Μουμπάρακ ήταν το ΔΥΣΚΟΛΟ και το επικό, τότε η κατανόηση του ρόλου της "Αδελφότητας" είναι το ΠΟΝΗΡΟ. Αν δεν καταλάβουν οι Αιγύπτιοι τι ακριβώς κάνει αυτή η "Αδελφότητα", θα την πατήσουν όπως οι Έλληνες με το ΚΚΕ και θα πάει τζάμπα η θυσία τους. Η αποκάλυψη του ρόλου της "Αδελφότητας" είναι αυτή, η οποία απειλεί περισσότερο απ' οτιδήποτε άλλο τους ιμπεριαλιστές και τους λακέδες τους. Γιατί; Γιατί αφαιρεί από τους ιμπεριαλιστές το "άλλοθι" ότι εγκληματούν στη Μέση Ανατολή για το "καλό" του πολιτισμού και της Δύσης. Γιατί αφαιρεί από τους ιμπεριαλιστές τη δυνατότητα να εξασφαλίζουν την "ανοχή" των θυμάτων τους.
Αυτό ήταν το "παιχνίδι" στην Αίγυπτο. Με πρακτορικές μεθόδους και άπειρο αίμα αθώων θυμάτων εμφανιζόταν η "Αδελφότητα" σαν το αντίπαλο δέος του καθεστώτος. "Χαμένη" στις σκιές του παρακράτους και της παρανομίας, πάντα έπαιζε το παιχνίδι των σκιών, οι οποίες μπορούν να εμφανίσουν ένα μικρό ποντίκι ίσα με έναν ελέφαντα. Με τις ενέργειές της και την πολιτική της πάντα "υπονοούσε" ότι αντιπροσώπευε τον λαό απέναντι σε ένα τυραννικό ολιγαρχικό καθεστώς. Πάντα όμως χωρίς να καταμετρώνται οι πραγματικές της δυνάμεις και μόνον εξαιτίας των θεαματικών ενεργειών της. Ήταν "μεγάλη" η "Αδελφότητα", γιατί ήταν "μεγάλες" οι πράξεις της. Ήταν "επικίνδυνη" η "Αδελφότητα", γιατί ήταν "επικίνδυνες" οι πράξεις της. Όμως, τώρα, που βγήκε ο λαός στο δρόμο, αναγκαστικά γίνονται "συγκρίσεις". Τώρα, που κλονίζεται το πολιτικό σύστημα της Αιγύπτου, έρχονται στο φως αποκαλύψεις για την "Αδελφότητα", οι οποίες απαιτούν γνώση, για να αξιοποιηθούν κατάλληλα.
Από το Αλ Αραμπίγια μαθαίνουμε ότι το "αντιχριστιανικό" μακελειό, το οποίο συντάραξε την Αλεξάνδρεια και το οποίο τρόμαξε τους λαούς της Δύσης και έδωσε ανάσα ζωής στο καθεστώς Μουμπάρακ, ήταν οργανωμένο από το ίδιο το καθεστώς. Αυτός, δηλαδή, ο οποίος πουλούσε ασφάλεια και προστασία στους χριστιανούς από τα φανατικά ισλαμικά στοιχεία, ήταν ο ίδιος που τα χρηματοδοτούσε, για να σφάζουν χριστιανούς. Κλασική πολιτική των μπράβων και των νταβατζήδων. Αυτοί, οι οποίοι πουλάνε προστασία, είναι οι ίδιοι μ' αυτούς που προκαλούν τα φαινόμενα, τα οποία απαιτούν προστασία. Το "φιλοχριστιανικό" και "κοσμικό" καθεστώς Μουμπάρακ ήταν αυτό, το οποίο χρηματοδοτούσε τους φανατικούς ισλαμιστές, οι οποίοι "ανατινάζονταν" στο όνομα της Τζιχάντ και βέβαια του Αλλάχ .
Αυτό ήταν το "παραμύθι" και αυτό το παραμύθι δεν το "έτρωγαν" μόνον οι χριστιανοί, αλλά και οι ίδιοι οι Αιγύπτιοι. Μέσα σε ένα "ομιχλώδες" πολιτικό τοπίο κανένας δεν μπορούσε να καταλάβει τους πραγματικούς συσχετισμούς πολιτικών δυνάμεων μέσα στην αιγυπτιακή κοινωνία. Με βία και νοθεία παρίσταναν οι καθεστωτικοί τους "πολλούς" και απέναντί τους με ανάλογη βία παρίσταναν και οι "Αδελφοί" τον ισοδύναμο αντίπαλο. Γι' αυτόν τον λόγο κάναμε τη σύγκριση με την ελληνική περίπτωση. Όπως το ΚΚΕ κρυβόταν στις "σκιές" του παρακράτους και παρίστανε αυθαίρετα τον αυθεντικό εκφραστή του ελληνικού λαού, ενώ, όπως αποδείχθηκε, δεν αντιπροσώπευε τίποτε πέρα από μερικούς έμμισθους χαφιέδες της Μόσχας και των Αμερικανών, έτσι κάνει και η "Αδελφότητα". Μέσω των ίδιων μηχανισμών και μέσω των ίδιων ταμείων κάνει το ίδιο.
Τρόμαζε το δήθεν επαναστατικό ΚΚΕ τους Έλληνες και το ίδιο έκανε και η "Αδελφότητα" με τους Αιγυπτίους. Φοβούνταν οι Έλληνες την προοπτική ενός σταλινικού προλεταριάτου και φοβούνταν και οι Αιγύπτιοι την προοπτική μιας θεοκρατικής Σαρίας. Ο τρόμος προκαλεί την ανοχή και αυτό ήταν η επιδίωξη του συστήματος. Οι Έλληνες ανέχονταν τις Χούντες και οι Αιγύπτιοι τους "Μουμπάρακ". Ανέχονταν το φασιστικό καθεστώς του Μουμπάρακ, γιατί τους τρομοκρατούσε η βία της "Αδελφότητας". Το ανέχονταν, γιατί θεωρούσαν ότι θα ήταν ακόμα χειρότερα με τους "Αδελφούς Μουσουλμάνους" στην εξουσία. Ανέχονταν τον στρατοκρατικό φασισμό δυτικού τύπου, γιατί έτρεμαν τη θεοκρατική Σαρία.
Όλα αυτά δεν γίνονταν τζάμπα. Το σύστημα "πλήρωνε" πανάκριβα δολοφόνους και προβοκάτορες, για να επικρατήσει αυτή η άποψη. Οι "Αδελφοί" μάχονταν με τη βία —υποτίθεται για την κατάληψη της εξουσίας— και αυτό έδινε "άλλοθι" στο καθεστώς να ασκεί βία. Οι πολίτες δεν εξεγείρονταν εναντίον του καθεστώτος, γιατί φοβούνταν ότι με αυτόν τον τρόπο μπορεί να διευκόλυναν τους φανατικούς "Αδελφούς". Δεν γνώριζαν ότι το ίδιο το καθεστώς είχε "συνεταιριστεί" με αυτούς και τους χρηματοδοτούσε γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο. Δεν γνώριζαν ότι τα ακραία "ισλαμικά", αντικαθεστωτικά και αντισιωνιστικά "στοιχεία" ήταν χρηματοδοτούμενα από το καθεστώς, το Ισραήλ και βέβαια τη χριστιανική Δύση.
Ήταν χρηματοδοτούμενα, για να δημιουργούν τις επιθυμητές εντυπώσεις τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό της χώρας. Χρηματοδοτούνταν χαφιέδες και δολοφόνοι, για να δολοφονούν αθώους πολίτες και να τρομοκρατούν με αυτόν τον τρόπο όποιον επιθυμούσε αλλαγή της κατάστασης. Οι φανατικοί "μουσουλμάνοι" σκότωναν, για να κυβερνάνε τα διορισμένα από τη Δύση κτήνη. Σκότωναν στο όνομα του φονταμετανταλισμού, για να θεωρούν οι Δυτικοί λαοί τα καθεστώτα τύπου Μουμπάρακ "αναγκαίο κακό" για την παγκόσμια ασφάλεια και ειρήνη.
Όλα αυτά δούλευαν με ακρίβεια ρολογιού, μέχρι που ο λαός έφτασε στο όριο …Στο όριο της επιβίωσης. Εκεί όπου απλά έπρεπε να ξεσηκωθεί, γιατί δεν είχε τίποτε να χάσει. Δεν του είχε απομείνει τίποτε να χάσει. Τότε ξεσηκώθηκε και σαν τεράστιο και ορμητικό "ποτάμι" έπνιξε το "στημένο" σκηνικό και μαζί μ' αυτό αποκάλυψε τον κρυφό σχεδιασμό του αιγυπτιακού συστήματος. Όλοι περίμεναν τους "αντικαθεστωτικούς" "Αδελφούς Μουσουλμάνους" ν' αντιδράσουν, αλλά κανείς δεν τους έβλεπε. Όλοι περίμεναν να δουν στους δρόμους να υπερτερούν οι "εκφραστές" του λαού …Οι εκφραστές του θρησκευόμενου λαού. Τι έγινε; Η "πλημμύρα" αποκάλυψε το μεγάλο μυστικό του Νείλου. Οι "Αδελφοί" απλά δεν υπήρχαν. Αποδείχθηκε αυτό, το οποίο γνώριζαν οι μυστικές υπηρεσίες, αλλά όχι ο αιγυπτιακός λαός.
Μια οργάνωση πληρωμένων χαφιεδοπρακτόρων είναι, που τους "έπνιξε" ο κόσμος στον Νείλο. Αυτοί, οι οποίοι επί χρόνια έδιναν βίαιες "μάχες" εναντίον του καθεστώτος, δεν συμμετείχαν ενεργά στη μεγαλύτερη νίκη του αιγυπτιακού λαού εναντίον αυτού του καθεστώτος. Δεν συμμετείχαν, ενώ θεωρητικά θα μπορούσαν να οικειοποιηθούν αυτήν την νίκη στο σύνολό της. Γιατί δεν συμμετείχαν; Γιατί, αν συμμετείχαν, θα έπρεπε να πάνε σε εκλογές, για να διεκδικήσουν την Προεδρία και εκεί θα "ξεβρακώνονταν" πλήρως. Εκεί θα εμφάνιζαν την πραγματική τους δύναμη, εφόσον θα έπρεπε να κατεβάσουν δικό τους υποψήφιο.
Κατάλαβε ο αναγνώστης πόσο μικρός είναι ο κόσμος και πόσο ίδιες μέσα στο χρόνο είναι οι πρακτικές; Για τον ίδιο λόγο που το ΚΚΕ μετά την απελευθέρωση από τους Ναζί δεν ήθελε να συμμετάσχει στις εκλογές, για τον ίδιο λόγο δεν θέλουν και οι "Αδελφοί". Αποχή πρότεινε τότε το ΚΚΕ, για να μην καταμετρηθούν οι πραγματικές του δυνάμεις και να συνεχίσει να παριστάνει τη "μεγάλη" πολιτική δύναμη. Αποχή πρότεινε, για να διευκολύνει τα αφεντικά του στη μεθόδευση του εμφυλίου. Αυτήν την τακτική της άρνησης της "καταμέτρησης" των δυνάμεών τους ακολουθούν οι "Αδελφοί Μουσουλμάνοι" …Οι πολύ "φανατικοί" αντισιωνιστές, οι οποίοι μέχρι τώρα μάχονταν με τη βία για την κατάληψη της εξουσίας και τώρα δεν την "θέλουν", ενώ τους δίνεται ευκαιρία να την αποκτήσουν εύκολα —Ευκαιρία βέβαια μόνον στην περίπτωση που πραγματικά είναι τόσοι, όσοι ισχυρίζονταν πάντα ότι είναι— …Οι "επαναστάτες", που, αν ψάξει κάποιος λίγο περισσότερο τα στοιχεία που τους αφορούν, θα δει ότι όλοι τους είναι "επαναστάτες" με κρατικούς μισθούς …Όλοι τους "κολλητοί" του Ομάρ Σουλεϊμάν …"Κολλητοί" των μυστικών υπηρεσιών του καθεστώτος και βέβαια του Ισραήλ.
…Του Ισραήλ, που είναι πλέον προφανές ότι "αγόρασε" με χρήμα την ταπείνωση της Αιγύπτου …Του Ισραήλ, που με Αιγύπτιους προδότες εξασφάλισε την νίκη του πολέμου των Έξι Ημερών και εξακολουθεί να τους ταΐζει …Του Ισραήλ, που, μπροστά σ' αυτόν τον ανθρώπινο "Νείλο", τρέμει, γιατί τα "μαγαζιά" του δεν ελέγχουν τίποτε. Δεν το εξυπηρετούν ούτε το καθεστώς —που δραπέτευσε νύκτα— ούτε η δήθεν αντικαθεστωτική "Αδελφότητα" —η οποία δεν ελέγχει τίποτε απολύτως— και τώρα φοβάται μήπως αποκαλυφθεί. Γι' αυτούς, που έχουν γνώσεις, αποδείχθηκε ήδη το παιχνίδι στη Μέση Ανατολή. Ό,τι "παιχνίδι" έκαναν οι ιμπεριαλιστές στις "δημοκρατίες" της Δύσης με τα κομμουνιστικά κόμματα, το ίδιο "παιχνίδι" κάνουν και στη Μέση Ανατολή με τις "φανατικές" ισλαμικές οργανώσεις. Αποδείχθηκε ότι από την Αλ Κάιντα μέχρι την "Αδελφότητα των Μουσουλμάνων" της Αιγύπτου τα πάντα ελέγχονται και χρηματοδοτούνται από τις ΗΠΑ και το Ισραήλ. Οι αντιαμερικανικές και αντισιωνιστικές "κορώνες" όλων αυτών είναι περίπου ίδιες με τις αντιαμερικανικές "πορδές" του δικού μας Αμερικανού υπηκόου εβραϊκής καταγωγής Ανδρέα Παπανδρέου.
Γι' αυτόν τον λόγο βλέπουμε τώρα τα παράδοξα και τα γελοία. Βλέπουμε την πάλαι ποτέ βίαιη "Αδελφότητα" να φέρεται ως "αδερφή". Τη βλέπουμε να μην διεκδικεί τίποτε, αλλά ταυτόχρονα να διαπραγματεύεται με όλους και με όλα. Σαν πολιτική δύναμη δεν διεκδικεί το ανώτατο πολιτικό αξίωμα, αλλά ταυτόχρονα κάνει πολιτικούς ελιγμούς σαν κυρίαρχη δύναμη. Δεν κάνει κινήσεις μεγάλου "παίκτη", αλλά παριστάνει αυθαίρετα τον "μεγάλο". Γιατί το κάνουν αυτό; Για να διαχειριστούν τον χρόνο υπέρ των συμφερόντων των αφεντικών τους. Όπως οι Αμερικανοί συμφώνησαν με το ΚΚΕ —μέσω Θεοδωράκη— για τη "λύση"-Καραμανλή ως μεταβατικό στάδιο, μέχρι να μπορέσουν να φέρουν την κατάσταση στα μέτρα τους, έτσι κάνει σήμερα και η "Αδελφότητα". Η "Αδελφότητα" κερδίζει χρόνο για τους Αμερικανούς, μπαίνοντας σε πολλές μαραθώνιες και άνευ αντικειμένου διαπραγματεύσεις.
…Διαπραγματεύσεις, οι οποίες "μπερδεύουν" τους πολίτες, "τρώνε" πολύτιμο χρόνο και διευκολύνουν τους χειρισμούς των Αμερικανών …Διαπραγματεύσεις, μέχρι ν' αποφασίσουν τι θα κάνουν και στην κατάλληλη στιγμή να οδηγήσουν σε "διαφωνίες" …και από εκεί και πέρα σε νέες "συγκρούσεις. Έναν χρόνο διαπραγματευόταν το ΚΚΕ με τους Αμερικανούς για την πτώση της Χούντας, προκειμένου να τη φέρουν στο σημείο να φορτώσουν στην Ελλάδα έναν Εβραίο για Πρωθυπουργό της μεγάλης "Αλλαγής". Συνέργησε στον "διορισμό" του Καραμανλή κρυφά και κατόπιν έβγαινε στους δρόμους να φωνάζει …"ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά". Τέτοια λύση τύπου "εισαγόμενου" Καραμανλή για το ενδιάμεσο διάστημα μέχρι την "Αλλαγή" στην Αίγυπτο ήταν και ο Ελ Μπαραντέι. Κι αυτός, όπως και ο Καραμανλής, έρχεται με "διαπιστευτήρια" της Δύσης. Ο Καραμανλής "πουλούσε" τα "κολλητηλίκια" με τον Ζισκάρ Ντ’ Εστέν και ο Ελ Μπαραντέι "πουλάει" τα κάλπικα "βραβεία", που δίνουν οι Δυτικοί στα δουλικά τους.
Αφού προσπάθησαν να τον "γυαλίσουν", μέσω των δικών τους ΜΜΕ, τον εμφάνισαν στους δρόμους του Καΐρου. "Τον εμφάνισαν", τρόπος του λέγειν, γιατί δεν εμπιστεύονταν τον οργισμένο κόσμο. Τον είχαν περιορισμένο σε προστατευμένο χώρο και τον εμφάνιζαν σε περιορισμένο χρόνο σαν "λατέρνα", εφόσον ήταν φανερό ότι πήγαινε "καρότσι" με έναν στρατό "μπράβων" του καθεστώτος και πρακτόρων ξένων υπηρεσιών …"Ήρωας", σαν τους δικούς μας "εθνοπατέρες" …Σαν τον χωρικό "Τριανταφυλλίδη", ο οποίος, όταν ο κόσμος υπέφερε στη Χούντα, αυτός μάθαινε γκολφ στο Παρίσι …Σαν τον δικό μας Παπανδρέου, τον λαγόψυχο, που, όταν δεν τον έψαχναν σαν τα ποντίκια στις σοφίτες, μπορούσε με την προστασία της CIA να επιτίθεται στις ΗΠΑ.
Η Δύση, δηλαδή, σήμερα προσπαθεί να επαναλάβει τον εαυτό της στην Αίγυπτο. Προσπαθεί να παίξει ένα παιχνίδι, το οποίο το γνώριζε, εφόσον με "χρονοκαθυστέρηση" είναι το ίδιο, που παίχτηκε από την απέναντι πλευρά της Μεσογείου, στην Ελλάδα. Με αφορμή ένα βίαιο και ηρωικό επεισόδιο, προσπάθησε να δημιουργήσει την ηγεσία της επόμενης ημέρας. Ένα επεισόδιο, το οποίο, άσχετα αν δεν ξεκίνησε προβοκατόρικα, μπορούσε να γίνει εκμεταλλεύσιμο. Είχε την τεχνογνωσία να μετατρέψει την Πλατεία της Ελευθερίας σε ένα "Πολυτεχνείο" και να "κατασκευάσει" τους "ήρωες" της επόμενης ημέρας. Στέλνει πρώτα έναν χρήσιμο "Καραμανλή", για να δει πότε την "παίρνει" να εμφανίσει τον "Ανδρέα", για να εγκαθιδρύσει το καθεστώς των επόμενων δεκαετιών.
Γι' αυτόν τον λόγο έστειλε εκεί τον "αλεξιπτωτιστή" Αλ Μπαραντέι. Χρησιμοποίησε αυτό το γελοίο ανθρωπάκι, το οποίο υπηρέτησε από όλα τα πόστα τον διεθνή ιμπεριαλισμό, να παραστήσει τον "αντιιμπεριαλιστή". Έναν διοπτροφόρο Giorgo, τον οποίο επί δεκαετίες τον τάιζε η Δύση σαν "οικόσιτό" της για μια ώρα ανάγκης …σαν και αυτήν που είδαμε …Σαν "εναλλακτική", σε περίπτωση που το αιγυπτιακό καθεστώς "πέσει" και η Δύση δεν έχει προλάβει να οργανώσει την ομαλή διαδοχή του. Αυτός ο "βραβευμένος", με το πιο υποκειμενικό και πιο γελοίο τύπο Νόμπελ που υπάρχει, είναι ένα κλασικό "οικόσιτο" των Δυτικών. Ο Δόκτωρ Μπαραντέι, ο οποίος είναι ένας φουκαράς δικηγοράκος, που τον έβαλαν διευθυντή στη Διεθνή Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας για το "ξεκάρφωμα". Έβαλαν έναν Άραβα να "διαπιστώσει" το "δίκιο" της κατακρεούργησης του ιρακινού λαού από τα αφεντικά του. Ο άσχετος δούλος των αφεντικών του, που τον έβαλαν για το μεροκάματο να παριστάνει το στέλεχος στην International Crisis Group.
Ο αιγυπτιακός λαός όλα αυτά πρέπει να τα γνωρίζει. Όπως το σύστημα "δανείζεται" επιτυχημένες λύσεις του παρελθόντος, έτσι και οι λαοί πρέπει να "δανείζονται" από τις εμπειρίες άλλων λαών. Στην προκειμένη περίπτωση πρέπει ο αιγυπτιακός λαός να "δανειστεί" από την ελληνική εμπειρία. Να μην αφήσει την "Αδελφότητα" να κρύβεται πίσω από ομιχλώδεις και πρακτορίστικες πρακτικές. Με μέσον τις επερχόμενες εκλογές να δει τόσο η Αίγυπτος όσο και η παγκόσμια κοινωνία πόσοι είναι πια αυτοί οι φανατικοί "Αδελφοί". Να δούμε αν αποτελούν κίνδυνο όχι μόνον για την Αίγυπτο και τη Δημοκρατία της, αλλά για την παγκόσμια κοινωνία.
Εφόσον λοιπόν το αιγυπτιακό Σύνταγμα πάει για αναθεώρηση και η Δημοκρατία βρίσκεται προ των πυλών, δεν πρέπει να αφεθεί η "Αδελφότητα" να ξεφύγει. Εφόσον αποτελεί πολιτική δύναμη, πρέπει να συμμετάσχει υποχρεωτικά στις εκλογές για Πρόεδρο. Πρέπει ν' αναγκαστεί να κατεβάσει δικό της υποψήφιο για Πρόεδρο. Γιατί; Γιατί σ' αυτήν την περίπτωση θα καταγραφεί η πραγματική της δύναμη και όχι η δύναμη που της δίνουν τα ΜΜΕ των Αμερικανών και των σιωνιστών και το αίμα των θυμάτων της. Να συμμετάσχει υποχρεωτικά ή να διαλυθεί υποχρεωτικά. Δεν έχει άλλωστε λόγο ύπαρξης μια πολιτική δύναμη, όταν δεν ασκεί πολιτική. Ας καταγραφεί η δύναμή της και μετά ας κάνει ό,τι θέλει. Απλά πράγματα. Από τη στιγμή που η Δημοκρατία θα πρέπει να καταγράψει τις πολιτικές δυνάμεις της, θα πρέπει αυτές οι δυνάμεις να συμμετάσχουν στο σύνολό τους στις προσεχείς εκλογικές διαδικασίες.
Αυτό είναι το ΠΟΝΗΡΟ, που πρέπει να προσέξουν οι Αιγύπτιοι. Να προσέξουν να μην την "πατήσουν", όπως οι Έλληνες με την αποχή του ΚΚΕ από τις εκλογές του 1946 …Με την αποχή, που του επέτρεψε να "χαθεί" πίσω από τεράστια εξεγερμένα πλήθη. Να μην αφήσουν την "Αδελφότητα" να παριστάνει αυθαίρετα ότι αντιπροσωπεύει τον εξεγερμένο λαό, όπως το ολιγομελές χαφιεδομάγαζο του ΚΚΕ παρίστανε ότι αντιπροσωπεύει το ηρωικό και παλλαϊκό ΕΑΜ. Αν αφήσουν τώρα την "Αδελφότητα" να τους ξεφύγει και να πάει στον "αφηρημένο" χώρο της μη καταγραφής, θα τους "ξανακαπελώσει". Θα συνεννοηθεί με τους ιμπεριαλιστές να "διορίσουν" το επόμενο καθεστώς και η ίδια —με ήδη προπληρωμένα τα μελλοντικά της "λάθη"— θ' αναλάβει να του δώσει το "άλλοθι" να εκφασιστεί πλήρως. Θα ξαναρχίσει δήθεν τη βίαιη "διαμαρτυρία" απέναντι στους όποιους θ' αναλάβουν την εξουσία και θα ξαναεπαναληφθεί το ίδιο παιχνίδι.
Κατάλαβε ο αναγνώστης τι λέμε; Τα καθεστώτα στη Μέση Ανατολή είναι τα "είδωλα". Τα "είδωλα" τα καταστρέφεις, αλλά δεν τα κυνηγάς, γιατί θα την "πατήσεις". Ο πραγματικός εχθρός είναι οι μηχανισμοί, οι οποίοι χρησιμοποιούν τη θρησκεία, ώστε να δημιουργούνται τέτοια καθεστώτα-"είδωλα" …Οι μηχανισμοί, οι οποίοι δημιουργούν την ουτοπία των "ειδώλων" …Οι μηχανισμοί, οι οποίοι με εντολές της Δύσης δημιουργούν φανατικούς και δολοφόνους, ώστε να προστατεύονται τα συμφέροντα των ισχυρών. Οι μόνιμοι θρησκευτικοί μηχανισμοί των φανατικών δημιουργούν τους προδότες δισεκατομμυριούχους δικτάτορες, οι οποίοι εναλλάσσονται μεταξύ τους και ξεπουλάνε μόνιμα τις πατρίδες τους στους ιμπεριαλιστές.
Γι' αυτόν τον λόγο δεν πρέπει να τη γλιτώσει η "Αδελφότητα". Να συμμετάσχει στις εκλογές, ώστε να καταμετρηθεί. Να δούμε επιτέλους πόσοι είναι αυτοί οι φανατικοί; 5% ; 7% ; …Παραπάνω δεν είναι. Μαζί με τους καθεστωτικούς κλέφτες —οι οποίοι πάντα είναι οι ίδιοι, που πλαισιώνουν τους εκάστοτε "Μουμπάρακ"— δεν αντιπροσωπεύουν πάνω από το 10%. Αυτό συμβαίνει σε ολόκληρο τον κόσμο και αυτό συμβαίνει και στην Αίγυπτο. Πουθενά τα άκρα δεν υπερβαίνουν το 10%. Ένα τέτοιο 10% βύθισε την Ελλάδα στον εμφύλιο και είναι βέβαιον ότι ένα ανάλογο ποσοστό είναι κι αυτό, το οποίο "έλιωσε" την Αίγυπτο στη φτώχεια.
Η διαφυγή των άκρων από την καταμέτρηση των δυνάμεών τους είναι αυτό, το οποίο πρέπει πάση θυσία ν' αποφευχθεί. Αυτό μπορεί να είναι το μεγαλύτερο κέρδος για την Αίγυπτο και τον κόσμο από τη σημερινή Επανάσταση. Το κέρδος να καταφέρουν οι Αιγύπτιοι να σταματήσουν αυτό το "παιχνίδι" των ιμπεριαλιστών …Το "παιχνίδι" της προβοκάτσιας και των σκιών …Το "παιχνίδι", που το σύστημα μόνον με μια αφηρημένη και μυστηριώδη "Αδελφότητα" μπορεί να το παίξει. Απλά πράγματα. Το καθεστώς θα την πληρώνει και αυτή θα αντιδρά βίαια για αντιπαροχή. Η "Αδελφότητα" θα σκοτώνει αθώους πολίτες και το καθεστώς θα εξασφαλίσει το "άλλοθι" να γίνει βίαιο, για ν' αντιμετωπίσει τη βία της …Βίαιο για το "καλό" της "δημοκρατίας", της Δύσης και της παγκόσμιας ειρήνης.
Σε μια τέτοια περίπτωση ο λαός θα ξαναμπεί και πάλι ανάμεσα στους δολοφόνους και θα συνθλιβεί. Η δυτική κοινωνία θα παρακολουθεί με τρόμο τη βία, που θα νιώθει ότι την απειλεί. Θα νιώθει ότι απειλείται και η δική της ασφάλεια από τους "φανατικούς" και θα δώσει εύκολα το "άλλοθι" στο νέο καθεστώς να μιμηθεί την πολιτική Μουμπάρακ. Με τη βία της η "Αδελφότητα" θα δώσει εκ νέου Αιγυπτίους οπαδούς σ' αυτό το καθεστώς, εφόσον η ανοχή στον φασισμό θα είναι προτιμότερη από την τυφλή βία των φανατικών. Όλα αυτά θα γίνουν εύκολα, αν σήμερα κατορθώσει η "Αδελφότητα" και διαφύγει της εκλογικής διαδικασίας. Αν περάσει η "μπόρα" των εκλογών και αυτή επιβιώσει χωρίς αποκαλύψεις, θα γίνει πιο βίαιη από ποτέ, γιατί ο λαός πρέπει να καταπιεστεί ακόμα περισσότερο, για να "ξεχάσει" την τελευταία του νίκη.
Κατάλαβε ο αναγνώστης τον λόγο που στον τίτλο του κειμένου μιλάμε για κέρδη της ανθρωπότητας και όχι μόνον για κέρδη του αιγυπτιακού λαού; Η ανθρωπότητα πρέπει να καταλάβει τι γίνεται με το σύστημα των κτηνών και να μην τους ξαναδώσει "άλλοθι" να βασανίζουν τους λαούς. Πρέπει να καταλάβει ο μέσος Δυτικός πολίτης ότι στη Μέση Ανατολή δεν είναι όλοι "φανατικοί" ισλαμιστές. Στη Μέση Ανατολή κατοικούν άνθρωποι, οι οποίοι δεν διαφέρουν από όλους εμάς. Άνθρωποι, οι οποίοι λαχταρούν την ελευθερία, την ευημερία και τη Δημοκρατία, που τα εξασφαλίζει όλα αυτά.
Πρέπει να φύγει η "σαβούρα", που "σκεπάζει" τα πάντα στη Μέση Ανατολή και ν' αναδυθεί το όμορφο Ισλάμ. Η "σαβούρα" των διεφθαρμένων καθεστώτων και των φανατικών "μουτζαχεντίν", η οποία χρηματοδοτείται από το Ισραήλ και από τη Δύση και κρύβει το ήρεμο, πολιτισμένο και χαρούμενο Ισλάμ …Το Ισλάμ, το οποίο, ακόμα κι όταν αδικείται κατάφορα, έχει τη γενναιότητα να αυτοπυρπολείται για να διαμαρτυρηθεί …και δεν σκοτώνει. Δεν είναι όλοι στο Ισλάμ φανατικοί "Ταλιμπάν", όπως μέχρι τώρα φαντάζονταν οι Δυτικοί, γιατί αυτό τούς περνούσαν τα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα της Δύσης. Δεν είναι όλοι τους ζωσμένοι με εκρηκτικά, που θα ανατινάξουν την ευημερία, την πρόοδο και τον πολιτισμό της Δύσης. Αυτοί, οι οποίοι είναι φανατισμένοι εναντίον της Δύσης, τις περισσότερες φορές είναι έμμισθα υποχείρια της ίδιας της Δύσης. Όπου υπάρχει φανατισμός, υπάρχουν και δολάρια …πολλά δολάρια. Υπάρχουν πετρέλαια …πολλά πετρέλαια. Υπάρχουν ναρκωτικά …πολλά ναρκωτικά.
Τι θέλουμε να πούμε; Ότι δεν είναι τυχαίο πως ο μεγάλος φανατισμός εκδηλώνεται εκεί όπου υπάρχουν μεγάλα συμφέροντα. Συμφέροντα φανατικών, τα οποία διαπλέκονται μ' αυτά των "πολιτισμένων". Δεν είναι τυχαίο το ότι οι μεγαλύτεροι χρηματοδότες του φανατισμού του Ισλάμ είναι οι πιστότεροι σύμμαχοι των ιμπεριαλιστών. Στη Σαουδική Αραβία —των μπουρδελιάρηδων σεΐχηδων— υπάρχει η πουριτανική Σαρία. Στην Αίγυπτο —του δισεκατομμυριούχου Μουμπάρακ— υπάρχει η "Αδελφότητα", που σπέρνει τον τρόμο. Στο Αφγανιστάν των ναρκωτικών και των δισεκατομμυρίων δολαρίων "ανθίζει" η Αλ-Κάιντα.
Πρέπει ο αναγνώστης ν' αρχίσει να υποπτεύεται μερικά πράγματα. Η βία του Ισλάμ πάντα εκδηλώνεται με τρόπο τέτοιο, που ωφελεί τους άλλους και όχι το ίδιο. Πρέπει ν' αρχίσει να πονηρεύεται για ποιον λόγο αυτή η "αφέλεια" διαιωνίζεται. Η βία του Ισλάμ στηρίζει τα καθεστώτα των εκλεκτών των ιμπεριαλιστών. Αυτά τα καθεστώτα χρηματοδοτούν τη βία, γιατί αυτή η βία τα διατηρεί στις θέσεις τους. Αυτό είναι που αποκαλύπτεται σήμερα στην Αίγυπτο. Αποκαλύπτεται αυτό, το οποίο "πουλούσε" το καθεστώς Μουμπάρακ στη Δύση και τους λαούς της. Γκρεμίστηκε το καθεστώς, το οποίο έσφαζε τους εχθρούς του πάντα με τον "ιερό" σκοπό της προστασίας της δυτικής ευημερίας …Το καθεστώς με την "ιερή" αποστολή, που κονομούσε "ιερά" δισεκατομμύρια.
Τώρα, που οι Αιγύπτιοι με το αίμα της ψυχής τους νίκησαν το καθεστώς και κατάφεραν το ΔΥΣΚΟΛΟ, θα πρέπει να πάρουν τη γνώση, για να καταφέρουν και το ΠΟΝΗΡΟ.
Παναγιώτης Τραϊανού

http://eamb-ydrohoos.blogspot.com

Η συρρίκνωση του συστήματος Παιδείας ξεκινά από το κλείσιμο σχολείων με το έωλο πρόσχημα της εξοικονόμησης πόρων

Το τελευταίο διάστημα και εξ αφορμής της βαθειάς οικονομικής κρίσης, την οποία διέρχεται η χώρα, γίνεται διευρυμένη συζήτηση για κατάργηση οργανισμών του άμεσου αλλά και του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Στο πλαίσιο αυτό ακούγεται και πάλι πολύ έντονα η κατάργηση Ολιγοθέσιων Δημοτικών Σχολείων, τα οποία σύμφωνα με δημοσιεύματα στο ημερήσιο τύπο (Έθνος, 27-11-2010) ανέρχονται περίπου σε 300 για όλη τη χώρα, με έμφαση σε Ολιγοθέσια Δημοτικά Σχολεία της ηπειρωτικής Ελλάδας.
Στη συζήτηση αυτή τα κύρια επιχειρήματα, που αναπτύσσονται εστιάζουν στην άποψη ότι τα σχολεία αυτά είναι «ατροφικά», εξαιτίας του μικρού αριθμού μαθητών που φοιτούν σε αυτά και, επιπλέον- με έμφαση στα μονοθέσια- κοστίζουν περισσότερο στο κράτος, αφού τα συνολικά έξοδα λειτουργίας τους (συντήρηση κτιρίων, αναλώσιμα υλικά, μισθοί δασκάλων) κατανέμονται σε λιγότερους μαθητές. Με βάση τα επιχειρήματα αυτά χαρακτηρίζονται τα Ολιγοθέσια Δημοτικά Σχολεία ως «αντιοικονομικοί και αναποτελεσματικοί εκπαιδευτικοί οργανισμοί, αφού το υψηλό κόστος λειτουργίας τους παρέχει χαμηλό εκπαιδευτικό αποτέλεσμα».
Επί των επιχειρημάτων αυτών διατυπώνεται ο ακόλουθος αντίλογος, ο οποίος εδράζει σε έγκυρα και επιστημονικά τεκμηριωμένα δεδομένα της Παιδαγωγικής επιστήμης και έρευνας.
Καταρχήν το ζήτημα «αποτελεσματικότητα» στην παιδαγωγική και εκπαιδευτική διαδικασία αποτελεί μία πολυεπίπεδη και πολυσύνθετη κατάσταση, με πολλούς εμπλεκόμενους παράγοντες, εξατομικευμένα χαρακτηριστικά, διαφοροποίηση αντιλήψεων αλλά και στόχων και κύριων παιδαγωγικών και εκπαιδευτικών επιλογών. Έτσι, επιλογές που σε μια εκπαιδευτική ή διδακτική περίσταση ήταν εξαιρετικά λειτουργικές σε άλλες αντίστοιχες περιπτώσεις ήταν τελείως δυσλειτουργικές. Αυτό ισχύει, διότι τόσο η παιδαγωγική όσο και διδακτική διαδικασία δεν λειτουργεί με θέσφατα ή τετελεσμένα, αλλά βρίσκεται σε διαρκή διαπραγμάτευση και επαναπροσέγγιση, ανάλογα με την εκάστοτε εκπαιδευτική περίσταση.
Επιπλέον, διαχρονικά αποδεκτές μελέτες, με κορυφαία την Έκθεση Coleman (1965) στις ΗΠΑ, έχουν δείξει ότι η αύξηση ή η μείωση του κόστους εκπαίδευσης δεν συνεπάγεται αφεαυτού και βελτίωση του διδακτικού αποτελέσματος, αν δεν συνδυαστεί και με μια σειρά άλλων εκπαιδευτικών παραμέτρων και επιλογών.
Πέρα τούτων η μείωση της αναλογίας κόστους λειτουργίας σχολείου προς το σύνολο των φοιτούντων σε αυτά μαθητών δεν οδηγεί και σε βελτίωση του εκπαιδευτικού αποτελέσματος. Μάλλον φαίνεται ότι επιδεινώνεται το εκπαιδευτικό αποτέλεσμα.
Συνδυαστικά με αυτό επισημαίνεται ότι το να αξιοποιείται μόνο ως κριτήριο κόστους η αναλογία κόστους λειτουργίας σχολείου προς το σύνολο των φοιτούντων σε αυτά μαθητών δεν αποτελεί ασφαλές κριτήριο, διότι πέραν της αναλογίας αυτής υπάρχουν και μια σειρά άλλων δεδομένων, που τελικά ανατρέπουν την εκτίμηση, που κανείς μπορεί με μια βιαστική θεώρηση να εξάγει, όσον αφορά το συνολικό κόστος των Ολιγοθέσιων Δημοτικών Σχολείων.
Ειδικότερα επισημαίνονται τα ακόλουθα:
Στο κόστος λειτουργίας ενός σχολείου συγκαταλέγονται δυο κύριοι παράγοντες. Πρώτον, οι μισθοί των εκπαιδευτικών και δεύτερον, τα υπόλοιπα έξοδα συντήρησης, καθαριότητας, αναλωσίμων και άλλων συναφών. Με μια πρώτη εκτίμηση φαίνεται ότι η κατάργηση ενός σχολείου αυτομάτως καταργεί και τα συγκεκριμένα έξοδα. Η βαθύτερη, ωστόσο, προσέγγιση δείχνει ότι η κατάργηση δημιουργεί ταυτόχρονα ένα άλλο και ιδιαίτερα υπέρογκο κόστος, που αφορά το κόστος μετακίνησης των μαθητών από διάφορες περιοχές σε ένα κεντρικό σχολείο. Η έρευνα δείχνει ότι το κόστος αυτό είναι ιδιαίτερα υψηλό, τόσο, μάλιστα, που στις περισσότερες των περιπτώσεων να είναι πολύ υψηλότερο από αυτό της διατήρησης της λειτουργίας των Ολιγοθέσιων Δημοτικών Σχολείων στις περιοχές όπου εδρεύουν. Επιπλέον, στο κόστος μετακίνησης πρέπει να προστεθεί και το κόστος μισθοδοσίας των επιπρόσθετων εκπαιδευτικών, που θα απαιτηθεί να υπάρξουν στα κεντρικά σχολεία, λόγω της αύξησης του μαθητικού δυναμικού σε αυτά, εξαιτίας της εισαγωγής και των μαθητών από τα καταργημένα σχολεία, καθώς επίσης και των επιπρόσθετων λειτουργικών εξόδων (συντήρησης, αναλωσίμων κλπ), εξαιτίας και πάλι της αύξησης του μαθητικού τους δυναμικού. Η άθροιση των εξόδων αυτών όχι μόνο δεν καθιστά "πανάκριβα" τα Ολιγοθέσια Δημοτικά Σχολεία, όπως υποστηρίζεται, αλλά αντιθέτως πολύ πιο οικονομικά.
Επιπλέον και πέραν των ποσοτικών οικονομικών δεδομένων πρέπει να συνυπολογισθούν και τα ποιοτικά χαρακτηριστικά κόστους, στα οποία περιλαμβάνονται τα ακόλουθα
* Επικινδυνότητα μετακίνησης των μαθητών.
* Έλλειψη επιτήρησης τόσο κατά τη μετακίνηση των μαθητών, όσο και στην πιθανή καθυστέρηση αποχώρησής τους από το σχολείο, εξαιτίας καθυστερήσεων των μεταφορικών μέσων.
* Αύξηση της παραβατικής συμπεριφοράς, λόγω μειωμένου ελέγχου κατά τη μετακίνηση των μαθητών.
* Επιβάρυνση κόπωσης των μετακινούμενων μαθητών, οι οποίοι πρέπει να ξεκινούν πολύ νωρίτερα από το σπίτι τους και να επιστρέφουν πολύ αργότερα συγκριτικά με άλλους συμμαθητές τους, οι οποίοι κατοικούν στην περιοχή, στην οποία εδρεύει το κεντρικό σχολείο.
Και μία ακόμη κυριότατη επισήμανση πέρα των οικονομικών δεδομένων. Σειρά έγκυρων και επιστημονικά τεκμηριωμένων ερευνών στο διεθνή χώρο, αλλά και στον ελληνικό, αν και σε μικρότερη έκταση, ως προς το πλήθος των ερευνών, δηλώνει ότι τα Ολιγοθέσια Δημοτικά Σχολεία κάθε άλλο παρά "ατροφικά" μπορούν να χαρακτηριστούν. Η συντριπτική πλειοψηφία των ερευνών αυτών καταλήγει στην εκτίμηση ότι οι επιδόσεις των μαθητών που φοιτούν στα σχολεία αυτά είναι ισάξιες με αυτές των συμμαθητών τους που φοιτούν σε Πολυθέσια σχολεία των αντίστοιχων περιοχών, ενώ από άποψης κοινωνικών και επικοινωνιακών κριτηρίων υπερέχουν σαφώς έναντι των Πολυθεσίων. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι στις ΗΠΑ παρατηρείται αύξηση της λειτουργίας των Ολιγοθέσιων Δημοτικών Σχολείων, προκειμένου να αντιμετωπιστούν φαινόμενα βίας και παραβατικής συμπεριφοράς.
Καταληκτικά επισημαίνεται ότι κάθε σχολείο που καταργείται οδηγεί στο άνοιγμα μιας κοινωνικής «πληγής», η οποία θα είναι πάντα έτοιμη να «κακοφορμίσει» με απρόβλεπτες συνέπειες. Άλλωστε η φράση του Ιούλιου Βερν ότι «κλείνοντας ένα σχολείο ανοίγει μια φυλακή», είτε χρησιμοποιείται κυριολεκτικά είτε μεταφορικά, είναι πάντοτε επίκαιρη.
Ιωάννης Φύκαρης
Λέκτορας (υπό διορισμό) Διδακτικής Μεθοδολογίας Πανεπιστημίου Ιωαννίνων
Δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα ΑΛΦΑΒΗΤΑ