Θυμάμαι τότε που προσπαθούσα με αγωνία να κάνω επίδειξη στους φίλους μου· αγωνιζόμουν να βρω ένα τρόπο να ξεχωρίσω από τους υπόλοιπους. Επίδειξη ικανοτήτων, θάρρους, γνώσεων, χιούμορ, εξυπνάδας, ήθελα να δείξω ποιος είμαι τέλος πάντων. Ύστερα κατάλαβα τη ματαιότητα. Έτσι κι αλλιώς κανένας δεν ενδιαφερόταν πραγματικά. Όλοι προσπαθούσαν να επιδείξουν τον δικό τους εαυτό… Ησύχασα. Αποσύρθηκα στην εξοχή. Περιόρισα τις πολλές παρέες. Άρχισα να απολαμβάνω τη μοναχικότητα.
Στο μικρό μας εαυτό αρέσει πολύ να ξεχωρίζει. Του αρέσει να δείχνει μοναδικός. Γιατί άραγε; Όταν ο φίλος σου καυχιέται υπερβολικά ή “κάνει επίδειξη” καλό θα ήταν να τον ρωτήσεις:
“Τι δεν πάει καλά με σένα; Τι είναι αυτό που δεν σ' αρέσει στον εαυτό σου, σε τέτοιο βαθμό μάλιστα ώστε να νιώθεις ότι πρέπει να αρέσεις στους άλλους για αντιστάθμισμα;”
http://nekthl.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου