Η Χειμερινή Τροπή του Ηλίου συμβολίζει την εποχή κατά την
οποία η ανθρώπινη ψυχή εκδηλώνει τα σπέρματα των ιδεών και αποκτά την γνωστική
νόηση (4ο ιερό δράμα της εξελικτικής πορείας της φύσεως).
Η Γνώση θα φέρει την ανθρώπινη ψυχή σε κατάσταση να γνωρίσει
τα μέσα της πνευματικής της προόδου και ανόδου και θα της επιτρέψουν να έλθει
σε επαφή με τον Ουρανό ώστε με την επίδραση του Ουρανού να εκδηλωθεί σ' αυτήν η
ικανότητα προς απόκτηση της σοφίας.
Οι Ορφικοί, κατά την χειμερινή τροπή του ηλίου, εόρταζαν την
γέννηση του Διονύσου του Ζαγρέως, του ελευθερωτή των ανθρωπίνων ψυχών από τον
Άδη. Η γιορτή αυτή ήταν μεγάλης σπουδαιότητας γιατί κατ’ αυτήν αποκάλυπταν ότι
η ανθρώπινη ψυχή έφθασε σε τέτοια όρια της διανοήσεως ώστε να εκδηλώσει
δυναμικότητες δια των οποίων θα μπορέσει να έλθει σε επαφή προς τον Ουρανό. Εκ
των επιδράσεως του Ουρανού θα εκδηλωθούν σ’ αυτή ικανότητες προς απόκτηση
μεγαλύτερης γνώσης. Η γνώση αυτή θα την φέρει θα την οδηγήσει στο να γνωρίσει
τα μέσα της πνευματικής της ανόδου που θα την οδηγήσουν στην οδό της αθανασίας.
Η δεύτερη μύηση στα Ορφικά μυστήρια λάμβανε χώρα κατά την ημέρα της χειμερινής
τροπής του ηλίου ή αμέσως μετά. Ο χρόνος από της μυήσεως αυτής μέχρι την
επομένη μύηση που ελάμβανε χώρα κατά την εαρινή ισημερία του Ηλίου ήταν ο
χρόνος κατά τον οποίο ο μυούμενος έπρεπε να εκδηλώσει στην διάνοιά του τον
σπόρο της Ορφικής ιδεολογίας.
Στα Ελευσίνια μυστήρια η χειμερινή τροπή του ηλίου
συμβολίζεται με την αρπαγή της Περσεφόνης, της αγνής κόρης του θεού Διός και
της θεάς Δήμητρας, από τον θεό του Άδου Πλούτωνα. Η κάθοδος της Περσεφόνης στον
Άδη δεν σημαίνει πτώση, γιατί η Περσεφόνη είναι η φωτεινή ψυχή που κατήλθε στον
Άδη προς πλήρωση του Νόμου της αλληλεγγύης, δηλαδή προς πλήρωση των υποχρεώσεων
που έχει η φωτεινή ψυχή προς τις ψυχές που βρίσκονται στο σκότος. Ακολουθεί
κάθοδος του μνηστήρα της Διονύσου και της μητέρας της Δήμητρας οι οποίοι
αποκαλύπτουν στους ανθρώπους την καλλιέργεια του σίτου και της σταφυλής που
υπήρξαν τα κατ' εξοχήν σύμβολα όλων των μυστηρίων.
Οι μύστες της Ελευσίνας (οι οποίοι όπως κατά την φθινοπωρινή
ισημερία τιμούσαν γέννηση της Κόρης της Πρωτογόνης) έλεγαν ότι η Κόρη η
Πρωτογόνη (που είναι τέκνο του Ουρανού (συνεχούς ουσίας) και της Γης (της
ατομικής ουσίας) για να οδεύσει προς το Φως έχει ανάγκη και άλλης μίξεως,
μίξεως προς τις δυνάμεις του Ουρανού και αυτήν ακριβώς την δεύτερη μίξη
συμβολίζει η χειμερινή τροπή του Ηλίου. Την μίξη αυτή αλληγορούν και οι μίξεις
των Νυμφών με τους Θεούς
Η περίοδος από την χειμερινή τροπή του ήλιου μέχρι την
εαρινή ισημερία συμβολίζει την περίοδο κατά την οποία η ανθρώπινη ψυχή
εκκολάπτει τα σπέρματα των Ιδεών γιατί αυτά θα την βοηθήσουν να κατανοήσει τα
πάθη της και να τα αποβάλει. Η αποβολή των παθών είναι η βασική προϋπόθεση για
να οδεύσει η ψυχή του ανθρώπου προς την πνευματική της αναγέννηση, η οποία θα
λάβει χώρα κατά την εαρινή ισημερία.
Στο φυτικό επίπεδο γίνεται η εκκόλαψη και βλάστηση των
σπερμάτων δηλαδή την γέννηση νέων φυτών μέσα στο γόνιμο από τις βροχές του
φθινοπώρου έδαφος και συνεπώς είναι η εποχή της εκδήλωσης της φυτικής
ζωής και βλαστήσεως αυτής.
Οι Ορφικοί θεωρούσαν την περίοδο αυτή ως αλληγορική εικόνα
της προπαρασκευής των ανθρωπίνων ψυχών κατά την οποία εκδηλώνονται από τις
ψυχές συναισθήματα και οι Ιδέες. Με την βοήθεια αυτών μπορούν να προχωρήσουν
προς την πνευματική τους αναγέννηση που λάβει χώρα κατά την εαρινή ισημερία και
την εποχή που ακολουθεί, γιατί τότε οι ακτίνες του ηλιακού φωτός είναι
θερμότερες και δίδουν έτσι την δυνατότητα για την εκδήλωση και λειτουργία
του Νόμου του Φάνητος. Τα εκδηλούμενα με την βλάστηση της μητρός γης άνθη και
μύρα κατά το τέλος αυτής της περιόδου είναι η αλληγορική εικόνα, κατά τον θείο
Ορφέα, που εμφανίζει τις εκδηλώσεις εκείνων των ανθρωπίνων ψυχών οι οποίες
προχωρούν πια προς την αθανασία και οι οποίες (ψυχές) φέρουν πλέον στην φύση
τους αυτό που απεικονίζει το γέλιο του Φάνητος.
Από την χειμερινή τροπή του Ηλίου η ημέρα αυξάνει. Οι μύστες
της Ελευσίνας έλεγαν ότι η ημέρα συμβολίζει το φως και η νύκτα το σκότος, και
ότι μόνο οι ψυχές των μεμυημένων οδεύουν από το σκότος προς το φως ενώ οι ψυχές
των αμύητων παραμένουν στο σκότος. Αυτήν την προς το Φως πορεία της ψυχής
του μύστου γιόρταζαν οι Ελευσίνιοι την χειμερινή τροπή του Ηλίου.
Στυλιανός Τάκας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου