Η Ελληνίδα της NASA που κυνηγά τα όνειρά της

Η Ελένη Αντωνιάδου αναδείχτηκε "γυναίκα της χρονιάς" και βραβεύτηκε σε ειδική τελετή, στο Λονδίνο, για το ερευνητικό της έργο στα «2013 FDM Everywoman In Technology Awards».

Η  Ελληνίδα που μας κάνει υπερήφανους, ασχολείται με τις επιστήμες της ζωής, τις νανοεπιστήμες και την αναγεννητική ιατρική. Είναι από τους επιστήμονες που πιστεύουν ότι στο κοντινό μέλλον θα μπορούν να αναπτύσσονται ζωτικά όργανα από τα κύτταρα των ίδιων των ασθενών που χρειάζονται μοσχεύματα και τα οποία ο οργανισμός θα έχει λιγότερες πιθανότητες να απορρίψει.

Πρωτοπορεί στην τεχνολογία της αναγεννητικής ιατρικής, που έχει φτάσει πλέον σε σημείο να επιτρέπει τη μελέτη της μεταμόσχευσης οργάνων χωρίς να υπάρχουν δωρητές και είναι συν-ιδρυτής της εταιρίας Transplants Without Donors LLC που δραστηριοποιείται πάνω στον συγκεκριμένο τομέα.

Όπως αναφέρει η ίδια στο σημείωμά της στην ιστοσελίδα της NASA  "ο πατέρας μου πάντοτε μου έλεγε να κυνηγώ τα όνειρά μου, εάν θέλω να τα πιάσω".

Το ενδιαφέρον της για την εξερεύνηση του διαστήματος την οδήγησε στη NASA, όπου διερευνά την επίδραση της ακτινοβολίας στο νευρικό σύστημα, προκειμένου να προστατεύσει τους αστροναύτες μας, ενώ ταξιδεύουν στο διάστημα.

Δηλώνει ότι ονειρευόταν από μικρό κορίτσι να γίνει αστροναύτης και η συνεργασία της με την αμερικανική διαστημική εταιρεία δεν είναι παρά η πραγματοποίηση αυτού του ονείρου. Στην Ακαδημία της NASA είναι μέλος της επιστημονικής ομάδας της Διεύθυνσης Βιοτεχνολογίας στο εργαστήριο εξερεύνησης του Άρη και μελετά την επίδραση της ακτινοβολίας στο νευρικό σύστημα των αστροναυτών. Παράλληλα, είναι βοηθός καθηγητή στο Πανεπιστήμιο του Ιλινόι, δραστηριότητα για την οποία επίσης έχει διακριθεί.

http://www.bloko.gr/kosmos/h-ellhnida-ths-nasa-elena-antwniadoy-kynhghse-ta-oneira-ths-kai-bghke-gynaika-ths-xronias-sth-bretania.html

Η οικονομική "κρίση" επιτείνεται από τους τραπεζίτες, στην προσπάθειά τους για επιβολή παγκόσμιας διακυβέρνησης

1. Η δημιουργία και οι στόχοι της τεχνητής κρίσης.

2. Η κυκλοφορία χρήματος χωρίς αντίκρυσμα από αυτούς που έχουν ακόμα δικαίωμα να εκδίδουν χρήμα. Η προώθηση των σκηνοθετών του προβλήματος τραπεζιτών, στην οικονομική διακυβέρνηση των χωρών.

3. Η δέσμευση των νοικοκυριών με δάνεια. Η δημιουργία συνθηκών αδυναμίας εξόφλησής τους.

4. Η λεηλασία του εθνικού πλούτου από τους εκδότες του χρήματος.

5. Η δημιουργία τους προβλήματος από τους "κακούς" κυβερνήτες και η "επίλυσή" του από τους "καλούς" κυβερνήτες που ακολουθούν.

α) http://www.youtube.com/watch?v=SZR1VCWjdNw

β) http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=ntN4ALEuK80
 

Τα παιδιά μελετούν, αλλά δεν κατανοούν

 «Πολλές φορές διαβάζω και δεν καταλαβαίνω, όχι μόνο τους αρχαίους αλλά και αυτούς που είναι κάτι σαν… αρχαίοι – Καβάφη, Παπαδιαμάντη» (Ελευθερία, Γ΄ Λυκείου). «Όταν τα κείμενα είναι αρχαία με νέα ελληνικά μαζί, μου φαίνονται πολύ περίεργα. Δυσκολεύομαι να καταλάβω, θέλει πολλή ανάλυση. Θυμάμαι τον “Κρητικό” (σ.σ. Διον. Σολωμός), είδα κι έπαθα να βγάλω άκρη. Εκτός σχολείου, δε μ’ αρέσει να διαβάζω». (Βασίλης, Γ΄ Λυκείου). «Εξαιρώντας τα μαθήματα που μ’ ενδιαφέρουν για τις Πανελλήνιες, θα χρειαστώ περισσότερο χρόνο να κατανοήσω ένα κείμενο». (Δημήτρης, Β΄ Λυκείου).«Δυσκολεύομαι να γράψω. Δεν έχω ιδέες ή όταν έχω, δεν μπορώ να τις αναπτύξω. Έκθεση, πάω φροντιστήριο, μαθαίνω “πακέτα λέξεων”, τα γράφω. Άλλα βιβλία, ποτέ – μόνο Χάρυ Πόττερ παλιότερα. Προτιμώ ταινίες». (Σταύρος, Β΄ Λυκείου).

«Καταλαβαίνουν τα παιδιά όταν μελετούν;», το ερώτημα που θέσαμε σε εκπαιδευτικούς:

«Όχι! Κατηγορηματικά όχι!», θα πει χωρίς δεύτερη σκέψη η κ. Ευαγγελία Ρίζου, φιλόλογος και λυκειάρχης. Την άποψή της συμμερίζονται οι συνάδελφοί της φιλόλογοι, κ. Καίτη Σερέτη και Ευγενία Λέκκα, με πολυετή εμπειρία στις τρεις τάξεις του λυκείου. «Αρνητικά μπροστά στο συνεχές κείμενο τα παιδιά μας. Βαριούνται και φοβούνται. Η λεξιπενία ιδιαίτερα αισθητή, ενώ πρόβλημα υπάρχει τόσο στην κατανόηση, όσο και στις γνώσεις και την ορθογραφία», «χαρτογραφεί» την κατάσταση η λυκειάρχης. «Ότι έχει ιδιώματα ή πιο “υψηλό” λόγο το απορρίπτουν. Τους έδωσα τη “Χωματερή της Πληροφόρησης” του Γιανναρά για επεξεργασία και περίληψη στο σπίτι. Μόνο πέντε παιδιά το έφεραν. Για τους υπόλοιπους, εξαιρετικά δύσκολο. Όσο για “μαργαριτάρια”; Δεν τα προλαβαίνω. “Ο ήλιος βασιλεύει”, διαβάσαμε. “Τι ώρα της μέρας είναι”; ρωτάω. “Μεσημέρι”, “Γιατί;”, “Επειδή ο ήλιος είναι ψηλά, σα βασιλιάς”, η απάντηση μαθητών λυκείου!», σταχυολογεί στιγμιότυπα η κ. Σερέτη.

«Το επίπεδο εγγραμματισμού διαρκώς πέφτει στην Ελλάδα», σχολιάζει η κ. Λέκκα. «Οι ίδιοι κατεβάσαμε τον πήχυ, απολαμβάνουμε την παιδεία που θέλουμε. Δεν ζητάμε πλέον δοκίμια από τα παιδιά, περιοριζόμαστε σε “πρακτικά” κείμενα, όπως επιστολές». «Η ανεπάρκεια στον λόγο δεν αποτελεί δική μας αποκλειστικότητα», προσθέτει η κ. Σερέτη: «Στο βιβλίο της Νατάσσας Μπολονή “Τα χαμένα παιδιά” περιγράφεται αντίστοιχη κατάσταση στα δημόσια γαλλικά σχολεία, όπου μάλιστα καταργήθηκε η συγγραφή δοκιμίου, εξαιτίας της δυσκολίας των παιδιών να ανταποκριθούν».

Τι φταίει

Πού αποδίδουν οι ειδικοί το πρόβλημα; «Ίσως φταίει η εικόνα, στην οποία έχουν εθιστεί τα παιδιά μας», αποφαίνεται η λυκειάρχης. «Εξοικειωμένα με το επιφανειακό, το Διαδίκτυο καθώς και τα greekglish, τον γρήγορο ρυθμό ζωής, αδυνατούν να επεξεργαστούν ένα κείμενο, να αποκωδικοποιήσουν τα μηνύματα. Επιπλέον, δεν είναι μυημένα στη λογοτεχνία – συνήθως το ίδιο το περιβάλλον τους δεν ευνοεί τη φιλαναγνωσία». «Ούτε εφημερίδα δεν διαβάζουν τα παιδιά μας, πράγμα που αποτυπώνεται και στο γράψιμό τους», ομονοεί η κ. Λέκκα. «Το πρόβλημα επιδεινώνεται από τον μεγάλο όγκο της ύλης, ο οποίος είναι αντιστρόφως ανάλογος με τον διαθέσιμο χρόνο. Αποτέλεσμα; Οι μαθητές να προσπερνούν τα κείμενα. Η αφομοίωση και η απομνημόνευση είναι οι δύο αντίπαλες δυνάμεις, με τη δεύτερη να υπερισχύει. Η αγωγή του μαθητή, που αποτελεί τον κατ’ εξοχήν ρόλο της εκπαιδευτικής διαδικασίας, παραγκωνίζεται. Οι διάφοροι πειραματισμοί στην εκπαίδευση, η απουσία συνέχειας, ευθύνονται εξίσου για τη φθίνουσα πορεία του εγγραμματισμού».

Σύμφωνα με την κ. Ρίζου, «ο καθηγητής πρέπει να δώσει κίνητρα στα παιδιά να αγαπήσουν τον λόγο, να τα μυήσει στο μεγαλείο της ελληνικής γλώσσας. Στη συνηθισμένη απορία τους “γιατί μαθαίνουμε αρχαία αφού δεν τα χρησιμοποιούμε;”, οφείλει να εστιάσει στο γεγονός ότι τη γλώσσα, εκτός της συγχρονικής της διάστασης, πρέπει να την κατακτάς στη διαχρονική της πορεία. Αντίθετα, μπαίνει σήμερα ο φιλόλογος, διδάσκει ένα “λύω” και τέλος. Δυστυχώς, έχουμε γίνει γρανάζια ενός μηχανισμού χωρίς ουσία, με απόλυτο προσανατολισμό τις Πανελλαδικές, ένα μάθημα που γίνεται διεκπεραιωτικά, ενώ τα ίδια τα παιδιά μετατρέπονται σε άλογα κούρσας».

Ο ρόλος του σχολείου, αλλά και των γονέων

«Όχι μόνο όταν διαβάζουν Παπαδιαμάντη αλλά και όταν μελετούν ένα κεφάλαιο Φυσικών Επιστημών, Ιστορίας ή Γεωγραφίας, τα σημερινά παιδιά συχνά αντιμετωπίζουν τον σχολικό λόγο σαν «ξένη γλώσσα"», επισημαίνει ο κ. Ηλίας Ματσαγγούρας, καθηγητής Διδακτικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.

«Η ικανότητα του μαθητή να διαβάζει, να κατανοεί και να συνθέτει κείμενα διαφορετικού είδους, η έννοια δηλαδή του εγγραμματισμού στη σχολική κοινότητα, δεν έχει κατακτηθεί από την πλειοψηφία των παιδιών. Αυτό δεν είναι μόνο απόρροια του δύσκολου λεξιλογίου αλλά και της εσωτερικής δομής και διάρθρωσης του κειμένου». Γιατί; «Όσο απομακρυνόμαστε από τον αφηγηματικό λόγο και εισάγεται στα σχολικά εγχειρίδια ο επιστημονικός –έστω απλοποιημένος– δυσχεραίνει η προσπάθεια προσπέλασης. Τα παιδιά μας δεν υστερούν σε νοημοσύνη. Καλούνται όμως να διαχειριστούν την ύλη βιβλίων, κατά κανόνα ένα με δύο χρόνια πάνω από την ηλικία του μέσου μαθητή ενώ ο διαθέσιμος χρόνος αποτελεί πλέον αγαθό σε ανεπάρκεια. Αντί για την κάλυψη της ύλης, ας εστιάσουμε στην ικανότητα του παιδιού να κατανοεί τις ερωτήσεις, να δίνει απαντήσεις, αλλά και να διατυπώνει το ίδιο ερωτήσεις. Να επεξεργάζεται με αυτονομία τα δεδομένα του, να αντιλαμβάνεται τις μεταξύ τους σχέσεις. Η σταδιακή προσαρμογή του μαθητή σε όσο γίνεται περισσότερα και διαφορετικών ειδών κείμενα, μέσα από μία διαδρομή διαβαθμισμένης δυσκολίας και σύγχρονης διδακτικής προσέγγισης, υποστηρίζει τον στόχο».

Σε ό,τι αφορά τους εκπαιδευτικούς, ο κ. Ματσαγγούρας επισημαίνει: «Ενώ το να κατέχουν το αντικείμενο των σπουδών τους είναι προϋπόθεση εκ των ων ουκ άνευ, από μόνη της δεν φτάνει. Αποτέλεσμα, όταν αποφοιτούν, να μην είναι έτοιμοι να διδάξουν. Απαραίτητη λοιπόν εδώ η βελτίωση καθώς και η συνεχής επιμόρφωσή τους αργότερα». Επιπλέον, ο μέχρι τώρα «πυροσβεστικός» ρόλος αντιμετώπισης των προβλημάτων πρέπει να εγκαταλειφθεί. «Αναγκαίος ο μεσο- και μακροπρόθεσμος προγραμματισμός, εγγύηση για συνοχή και συνέχεια στο βάθος όλης της σχολικής ζωής, επιτρέποντας παράλληλα πειραματισμούς, στο πλαίσιο των προκλήσεων της κάθε εποχής».

Ο ρόλος των γονέων

Την προαγωγή της γνώσης οφείλουν να υποστηρίξουν και οι γονείς. Πώς; «Μιλώντας από την αρχή στο παιδί επεξηγηματικά, ερμηνευτικά και σχολιαστικά, όχι μόνο καθοδηγητικά. Εμπλεκόμενοι στην εκπαιδευτική διαδικασία. Εκθέτοντάς το σε προσλαμβάνουσες, ανάλογες με την ηλικία του».

Βασιλική Χρυσοστομίδου

http://news.kathimerini.gr/

http://hamomilaki.blogspot.gr

Ο εχθρός πράττει ό,τι θέλει όχι γιατί έχει την δύναμη να το κάνει, αλλά γιατί ακόμα οι σιωπηλοί, αόρατοι, μικροί, μοναχικοί, ξέρουν ότι ο εχθρός δεν έχει δείξει όλα του τα όπλα

Να χαίρεσαι που δεν σε λογαριάζουν γιατί αν κατάφερες αυτό, τότε έχεις κερδίσει τον μισό πόλεμο ενάντια στα ξένα και εντόπια καθίκια. Αν κατάφερες να κρατήσεις τις υπομονές σου μετατρέποντας τες σε λογική, τότε να είσαι σίγουρος ότι αρχίζεις από μονάδα να γίνεσαι ο επικίνδυνος άνθρωπος της γωνίας. Αυτός που και σε ειρηνικές αλλά και εμπόλεμες καταστάσεις έδινε την μια τον ιδρώτα του και την άλλη το αίμα του, κι όταν ολοκλήρωνε αυτό που το κοινωνικό και ανθρωπιστικό καθήκον τού όριζε, αποτραβιόταν και πάλι στη γνωστή γωνία. 

Αυτή η γωνία που σε κάνει να βλέπεις τον κόσμο από κάτοψη, που σε κάνει παρατηρητικό όχι εξαιτίας του φόβου μη σε βρουν αλλά λόγω της επιλογής σου να μένεις αόρατος γιατί σε στενεύουν οι τεράστιοι ρυπαροί πολυσύχναστοι χώροι. Γιατί το ξέρεις πολύ καλά ότι το να πάρεις θέση σε ένα παιχνίδι που παίζεται από αόρατους είναι σαν να χτυπάς με το σπαθί μόνο αέρα, αλλά και  ότι να συνδιαλέγεσαι με πιόνια που νομίζουν ότι ορίζουν καταστάσεις προσβάλει την νοημοσύνη σου μετατρέποντάς σε συνένοχο των εγκλημάτων. Από την γωνία βγήκαν όλοι αυτοί που θαυμάζεις και αν δεν κατέληξαν νεκροί από δική τους επιλογή και όχι από υπεροχή του αντιπάλου, τότε σε μια γωνία πέθαναν χορτάτοι από συνείδηση. 

Η γωνία είναι το καλύτερο σημείο του πλανήτη αν θέλεις να έχεις ολοκληρωμένη όραση αλλά και τα νώτα σου φυλαγμένα. Να φοβάσαι αυτούς που βγαίνουν σε ευθεία παράταξη σε ανοιχτούς δρόμους με τάχα ανυπεράσπιστα τα στήθια τους. Να φοβάσαι και όλους αυτούς που σε σπρώχνουν να βγεις στο φως διεκδικώντας τα καταπατημένα δικαιώματά σου. Για ασπίδα σε έχουν. Σε βγάζουν από την ασφαλή σου γωνία και γίνεσαι τρωτός αφού μεταβάλλεσαι σε όχλο. Από την στιγμή που σε γνωρίζουν είναι πολύ εύκολο για αυτούς να σε κάνουν αναλώσιμο. Κανείς από τους εξουσιαστές ποτέ δεν φοβήθηκε αυτό που βλέπει. Φοβόταν την σκιά και την σιωπή. Φοβόταν αυτό που δε μπορεί να το εντάξει σε κοινωνικό φαινόμενο, φοβόταν πάντα το άτομο και όχι τις ομάδες. Ο τακτικός πόλεμος είναι για μεγάλα υποταγμένα στην εξουσία στρατεύματα και όχι για μικρούς και ασήμαντους εχθρούς, όπως είναι όλοι οι άνθρωποι που μπορούν να χωρέσουν την ελευθερία τους σε μισό τετραγωνικό.

Αναρωτιόμαστε τι κάνει αυτός ο λαός και όλοι οι υπόλοιποι λαοί που είναι ήδη στα κρεματόρια χωρίς καν να πάρουν το τρένο. Γιατί ανέχονται αδιαμαρτύρητα αυτόν τον αιμοσταγή ειρηνικό πόλεμο; Είναι όλοι τους βολεμένοι, μισθωμένα δημοσιοϋπαλληλάκια, καβαντζωμένοι από λαμογιές, ωχαδερφιστές, δειλοί, απάτριδες; Η πλειοψηφία είναι, αλλά όχι το σύνολο. Διότι βλέπουμε όλους αυτούς να βγαίνουν στο φως, να μιλάνε, να γλεντάνε, να κάνουν επαναστάσεις δια προφορικού και γραπτού λόγου, αλλά δεν βλέπουμε εκείνους που είναι στην γωνία. Ουδείς γνωρίζει τον αριθμό τους αλλά σίγουρα είναι τόσοι όσοι ήταν πάντα: Ελάχιστοι. Και όπως απέδειξε και η επίσημη ιστορία -η γραμμένη από τους νικητές-, ήταν αυτοί που άλλαζαν την έκβαση των καταστάσεων όταν ερχόταν η ώρα να βγουν από την γωνία τους γνωρίζοντας καλά τον εχθρό μετά από τόσα χρόνια ήσυχης παρατήρησής του. Έδιναν τη μάχη όχι σε κοινωνικό επίπεδο, όπως η αντιπολιτευτική εξουσία θέλει να την κάνεις, αλλά σε προσωπικό. Ο πόλεμος για το Δίκαιο είναι προσωπική και όχι κοινωνική υπόθεση. Όσο τραβούν το σχοινί χωρίς καμία αντίσταση κατακτητές και ευρωλάγνοι, τόσο ο πόλεμος γίνεται προσωπικός,  δηλαδή ανελέητος. Πάντα ο πόλεμος για τους ανθρώπους της γωνίας ήταν προσωπικός. Από την εποχή της ειρήνης, μέχρι την εποχή του πολέμου, μέχρι την εποχή των εξοριών, μέχρι την εποχή της δημοκρατίας, μέχρι την εποχή του τραβεστί σοσιαλισμού, μέχρι και σήμερα στην παγκοσμιοποιημένη εποχή. Η γωνία ήταν πάντα γωνία. Με το ένα πόδι ψηλά ως τιμωρία στην αρχή, μετά αγκαλιά με την μοναξιά ως επιλογή ζωής και τέλος ως τελευταία έξοδος για την αθανασία "όταν η ιστορία τους καλούσε". 

Ο εχθρός πράττει ό,τι θέλει όχι γιατί έχει την δύναμη να το κάνει, αλλά γιατί ακόμα οι σιωπηλοί, αόρατοι, μικροί, μοναχικοί, ξέρουν ότι ο εχθρός δεν έχει δείξει όλα του τα όπλα. Έχει κι άλλο η ιστορία που ξεκινήσαμε να ζούμε. Ακόμα δεν έχουμε πάρει καν την γεύση από το όπλο του εχθρού. Οι τσέπες πονάνε τώρα, ο πόνος δεν έφθασε ακόμη στην ψυχή και στο κορμί. Όταν θα ολοκληρώσει τον εκφοβισμό του, όταν ήσυχος θα απλώσει μπροστά όλα του τα όπλα και θα σου τα δείχνει, τότε οι γωνίες θα δείξουν τι έκρυβαν για χρόνια μέσα τους. Σε ένα μη καθορισμένο αλλά μοιραίο ραντεβού θα ανταμωθούν και πάλι οι σιωπηλοί της ζωής βγαίνοντας από τις γωνίες τους. Αυτές οι τούβλινες μήτρες ταΐζουν τα παιδιά τους με Μνήμη και τα γεννούν με έναν πόνο γνωρίζοντας τι σημαίνει η ευχή: Καλή Λευτεριά.

http://simplemangreek.blogspot.gr

Η λύση για την Κύπρο είναι απλή

Χρεοκοπία των δύο μεγάλων τραπεζών και ό,τι προβλέπει ο νόμος.

Αυτά, τα οποία συμβαίνουν σήμερα στον κόσμο, αν δεν ήταν τραγικά, θα μπορούσαν να είναι κωμικά ...Απολύτως κωμικά. Μας "δουλεύουν" οι τοκογλύφοι και τα κωλοσφούγγια τους και δεν αντιδρά κανένας. Βλέπουμε, για παράδειγμα, στην Κύπρο καταστάσεις τόσο γελοίες, οι οποίες μόνον σε κωμωδίες θα μπορούσαν να έχουν εφαρμογή. Φαντάζεται κάποιος μια κατάσταση, όπου ληστές να πιάνονται έπ’ αυτοφώρω να σκοτώνουν και να κλέβουν και —προκειμένου να μην συλληφθούν— να απειλούν με ομηρία των συνενόχων τους;  ...Ελλείψει δηλαδή πραγματικών ομήρων, οι εγκληματίες να στρέφουν τα όπλα τους στους συνεργούς τους και να περιμένουν από την αστυνομία να μην επέμβει, αλλά να τους διευκολύνει ...Μόνον σε κωμωδία μπορεί να συμβεί αυτό και βέβαια και στην ...Κύπρο.

Θα πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά, για να καταλάβει ο αναγνώστης τι θέλουμε να πούμε. Στα χρόνια που πέρασαν όλες οι τράπεζες ήταν τα αγαπημένα "παιδιά" της παγκοσμιοποίησης ...Τα απόλυτα επιχειρηματικά "πρότυπα" της νέας κατάστασης. Αυτές "οδηγούσαν’ την "κούρσα" της Νέας Τάξης ...Οι "πρωτοπόροι" ...Οι pioneers, όπως θα έλεγαν και τα κουτορνίθια του Χάρβαρντ. Είχαν "σπάσει" τα "δεσμά" των εθνικών τους οικονομιών και είχαν αρχίσει τις διεθνείς "πτήσεις". Η παγκόσμια οικονομία είχε γίνει ενιαία και αυτές "πετούσαν" σε όλη τη Γη και σε όλα τα μέρη. Δανείζονταν από τους παγκόσμιους τοκογλύφους τεράστια ποσά, χωρίς να δίνουν λογαριασμό σε κανέναν και δάνειζαν χωρίς κανέναν έλεγχο σε όποιον ήθελαν. Οι τράπεζες είχαν γίνει ένας "σωλήνας", που από μέσα του περνούσαν χρήματα, τα οποία κανένας δεν γνώριζε από πού έρχονταν και βέβαια πού πήγαιναν.

Ο κόσμος είχε "αλλάξει" και τα τραπεζικά στελέχη ήταν οι απόλυτα "πετυχημένοι" εργαζόμενοι της νέας εποχής. Οι τοκογλύφοι τα είχαν καταφέρει μια χαρά. Είχαν ανοίξει τις εθνικές οικονομίες και τις "έπνιγαν" με το φτηνό τους χρήμα. Διέφθειραν τις εθνικές ηγεσίες και αυτές "χαλάρωσαν" τα μέτρα ελέγχου της τραπεζικής λειτουργίας υπέρ των τοκογλύφων. Οι Σημίτηδες, οι Κωστάκηδες και οι Γιωργάκηδες, οι οποίοι κυβερνούσαν τα κράτη, απλά "παρίσταντο". Με τις πολιτικές τους είχαν εξυπηρετήσει τους Σόρος και τους Μπάφετ, που ήταν οι χορηγοί τους. Ο ρόλος των κρατών ήταν καθαρά "διακοσμητικός", εφόσον τα κεφάλαια, τα οποία διακινούνταν μέσω αυτών των τραπεζών, δεν είχαν σχέση με τις εσωτερικές οικονομίες των κρατών.

Οι τράπεζες, ασχέτως με την έδρα που δήλωναν, μπορούσαν να εξυπηρετούν όποιον ήθελαν απ' όπου κι αν αυτός προέρχονταν. Τράπεζες στην Κύπρο εξυπηρετούσαν Ρώσους και όπως μαθαίνουμε τώρα τελευταία τράπεζες στον Παναμά εξυπηρετούσαν Γερμανούς. Η γεωγραφία, δηλαδή, δεν έπαιζε κανέναν ρόλο και για κανέναν λόγο. Ο "σωλήνας" κάπου έπρεπε να "ακουμπήσει" και ήταν θέμα τύχης το πού θα "ακουμπούσε" ...Ένα "χωριό" είχαμε γίνει. Οι κεντρικές τράπεζες είχαν παραδοθεί σε καθάρματα, τα οποία, άσχετα αν οι λαοί τα πλήρωναν από το υστέρημά τους, αυτά στην πραγματικότητα ήταν υπάλληλοι των Ρότσιλντ.

...Καθάρματα, που, όταν ήθελαν, παρίσταναν τους κρατικούς λειτουργούς και όποτε ήθελαν παρίσταναν τα στελέχη ιδιωτικών επιχειρήσεων. "Διορίζονταν" με κρατικό "μέσο" και μετά παρίσταναν και τα στελέχη με απαιτήσεις μισθών, που ξέφευγαν από την επίσημη κρατική πολιτική της μισθοδοσίας ...Καθάρματα, όπως ο Γκαργκάνας ή ο Προβόπουλος ή ο Πανίκος Δημητριάδης είναι χαφιέδες της διεθνούς τοκογλυφίας, που παριστάνουν τους κρατικούς αξιωματούχους ...Υπάλληλοι των Ρότσιλντ είναι, που μας τους "φόρτωσαν" να τους πληρώνουμε μόνοι μας. Αυτοί είναι που άφηναν τους τοκογλύφους να κάνουν ό,τι θέλουν εις βάρος όποιου θέλουν ...Καθάρματα, που άφηναν Λάτσηδες, Σαλλάδες, Βγενόπουλους και Λαυρεντιάδηδες να γίνονται τραπεζίτες χωρίς δεκάρα τσακιστή ...Τραπεζίτες, οι οποίοι δάνειζαν στους εαυτούς τους "τζάμπα" τα χρήματα του κόσμου και ξαναδάνειζαν πανάκριβα δάνεια στον κόσμο από τα "δικά" τους.

Όλο αυτό το παιχνίδι" δεν ήταν τυχαίο. Από τότε, που "χτιζόταν" η δήθεν Ενωμένη Ευρώπη της δήθεν αλληλεγγύης, υπήρχε σχέδιο από τους απατεώνες, για να "φάνε" τα κράτη και τις περιουσίες των λαών. Για να γίνει αυτό, έπρεπε να "φάνε" πρώτα τις κρατικές τράπεζες όλων των κρατών. Απέκτησαν τζάμπα αυτές που τους ενδιέφεραν και τις υπόλοιπες τις άρπαξαν με τις "φούσκες", εφόσον οι κρατικές τράπεζες δεν μπορούσαν να "παρακολουθήσουν" στην ασυδοσία και την κλεψιά. Όμως, για να γίνουν όλα αυτά, οι διεθνείς τοκογλύφοι απαιτούσαν να "κοιμούνται" οι ελεγκτικές αρχές ...Οι κεντρικές τράπεζες δηλαδή ...Η Τράπεζα της Ελλάδας για την Ελλάδα και η Τράπεζα της Κύπρου για την Κύπρο.

Από τους κεντρικούς τραπεζίτες ξεκίνησε διαφθορά, η οποία οδήγησε στη σημερινή "φούσκα" ...Αυτοί επέτρεψαν τα αίσχη ...Αυτοί επέτρεψαν στους τραπεζίτες να "παίζουν" με τα χρήματα του κόσμου ...Αυτοί επέτρεψαν στους τραπεζίτες να "δουλεύουν" τον κόσμο με τα "σύνθετα" προϊόντα και τις τοκογλυφίες. Σε όλο αυτό το διάστημα για το μόνο για το οποίο στην πραγματικότητα ελέγχονταν ήταν η τήρηση κάποιων διεθνών κανόνων, οι οποίοι δεν ίσχυαν για όλους και βεβαίως όχι για πάντα. Υποτίθεται ότι έπαιζαν έναν ρυθμιστικό ρόλο, ο οποίος είχε σχέση με τον "λόγο" μεταξύ καταθέσεων και χορηγήσεων, τον οποίο οι τράπεζες θα έπρεπε να σέβονται ...Έναν "λόγο", που ακόμα και ένας μαθητής του δημοτικού γνωρίζει ότι παραμένει σταθερός, όταν τα ποσά αυξάνονται ανεξέλεγκτα και από τις δύο πλευρές.

...Τίποτε δηλαδή. Γιατί; Γιατί, όταν έχεις μια "πόρτα" και δεν έχεις "τοίχους" γύρω από αυτήν, τι αποτελέσματα περιμένεις; Επειδή την έχεις "κλειστή" δεν σημαίνει ότι ελέγχεις κάτι. Τι να κάνει ένας "λόγος", δηλαδή, όταν τα ποσά τα οποία μπαίνουν και βγαίνουν σε μια τράπεζα δεν ανήκουν σε ένα κλειστό οικονομικό σύστημα; Αυτά τα ποσά ήταν το πρόβλημα, γιατί ήταν ανεξέλεγκτα και αυτά ήταν που δημιουργούσαν τις "φούσκες" ...Ήταν ποσά τεράστια σε οικονομίες "νάνους", όπως ήταν η κυπριακή ...Ήταν ποσά, τα οποία προέρχονταν είτε από τη διεθνή τοκογλυφία είτε από τα μαύρα χρήματα της διαφθοράς και της μαφίας. Μέσα σε λίγα χρόνια έφτιαξαν μια τεράστια "φούσκα", που —για κάποιον, που είχε τη στοιχειώδη λογική— ήταν θέμα χρόνου να "σκάσει".

...Μια "φούσκα", που γνώριζαν ότι θα "σκάσει", αλλά δεν ένοιαζε κανέναν από τους υπεύθυνους ...Πολιτικούς και τραπεζικούς παράγοντες. Τους πολιτικούς παράγοντες δεν τους ένοιαζε, γιατί το "φούσκωμα" των τραπεζών σήμαινε νέα υποκαταστήματα και άρα νέες προσλήψεις από χαρούμενους ψηφοφόρους. Οι τραπεζίτες προσελάμβαναν κομματόσκυλα και όλοι ήταν χαρούμενοι. Τα δάνεια έρεαν και έδιναν πλούτο στους εμπόρους χορηγούς των κομμάτων. Τα μπόνους των τραπεζικών υπαλλήλων έμπαιναν κι αυτά στην αγορά και επομένως ήταν "χαρούμενη" και η αγορά, "αποδεικνύοντας" έτσι την καλή "δουλειά" των πολιτικών ...Άμεσα και γρήγορα αποτελέσματα έφερναν πολιτικές επιτυχίες.

Το ίδιο αντίστοιχα δεν ένοιαζε αυτό το "φούσκωμα" και τους τραπεζικούς παράγοντες. Αυτούς ειδικά τους ένοιαζαν μόνον τα μπόνους, τα οποία θα εισέπρατταν ως "προμήθεια" της "φούσκας" ...Τους ένοιαζε που τα Χριστούγεννα θα έπαιρναν "δώρα" όχι μόνον για τους εαυτούς τους, αλλά και για τις γυναίκες τους και τα παιδιά τους ...Τους ένοιαζε που η τράπεζα θα τους έκανε δώρο ταξίδια σε εξωτικούς προορισμούς ...Τους ένοιαζε που η τράπεζα θα τους έκανε δώρο τα δίδακτρα του Κολεγίου για τα παιδιά τους. Ήταν πολίτες του "κόσμου" και το απολάμβαναν δίπλα σε "πρωτόγονους" εθνικιστές κι ανησυχούντες. Ήταν, για παράδειγμα, Κύπριοι, κατοικούσαν στην Κύπρο, αλλά ήταν "κοσμοπολίτες" ..."Έτυχε" να είναι Κύπριοι και "έτυχε" οι τράπεζές τους να είναι κυπριακής "καταγωγής". Θα μπορούσαν να ήταν Κύπριοι και να είναι τραπεζίτες στον Παναμά, όπως κάποιοι φίλοι και συμφοιτητές τους από τα Κολέγια.

Τώρα, που αυτές οι "φούσκες" απειλούνται με "σκάσιμο", όλοι αυτοί οι οπαδοί της Global Government "θυμήθηκαν" ότι κάποιες τράπεζες είναι "Κυπριακές". Γιατί είναι κυπριακές; ...Διεθνείς είναι. Ακόμα και σε Κυπρίους να ανήκουν, είναι ιδιωτικές και είναι μέρος του διεθνούς τραπεζικού κυκλώματος. Εφόσον δραστηριοποιούνταν στον διεθνή χώρο, δεν είναι εθνικές. Εφόσον δανείζονταν οι ίδιες από ένα διεθνές περιβάλλον και δάνειζαν σε ένα διεθνές περιβάλλον, δεν έχουν σχέση με την Κύπρο. Εφόσον οι πελάτες τους δεν ήταν αποκλειστικά Κύπριοι, δεν συνδέονται αποκλειστικά με τον κυπριακό λαό. Γιατί είναι λοιπόν "Κυπριακές"; Επειδή αυτό λέει το όνομά τους; ...Η Τράπεζα Πειραιώς, δηλαδή, είναι πειραιώτικη; ...Οι τράπεζες των Καϋμάν "αντιπροσωπεύουν" την οικονομία τους;

Όλα αυτά τα χρόνια της "τρόμπας", που "φούσκωναν" τις τράπεζες, ρωτούσαν την κυπριακή κυβέρνηση ή τον κυπριακό λαό πόσα χρήματα και από ποιον θα δανείζονταν; Ελέγχονταν από κανέναν για το "φούσκωμά" τους; Όταν έβγαζαν τα κέρδη τους οι ιδιώτες ιδιοκτήτες αυτών των τραπεζών, τα μοιράζονταν με τους Κυπρίους; Γιατί τώρα θέλουν να μοιραστούν τις ζημιές; Τώρα έχουν ανάγκη ανακεφαλαιοποίησης ...Όλες οι ιδιωτικές εταιρείες, όταν έχουν πρόβλημα, έχουν τέτοια ανάγκη. Γιατί αυτό θα μπορούσε να είναι πρόβλημα του κυπριακού λαού; Γιατί θα πρέπει το κυπριακό κράτος να δανειστεί και άρα να φορτωθεί με δημόσιο χρέος, για να "βοηθήσει" τις τράπεζες; ...Ας βρούνε οι ιδιοκτήτες τους τα χρήματα να ανακεφαλαιοποιήσουν τις επιχειρήσεις τους ...Ας βρούνε επενδυτές, αν δεν έχουν οι ίδιοι τα χρήματα που απαιτούνται.

Τι θα γίνει αν δεν τα βρουν; Ό,τι γίνεται με όλες τις ιδιωτικές εταιρείες, οι οποίες δεν μπορούν να επιβιώσουν ...Να αφεθούν να χρεοκοπήσουν ...Να χρεοκοπήσουν και να πάνε στα χέρια του κράτους για ένα ευρώ η κάθε μία ...Ό,τι έγινε και στην Ισλανδία ...Να γίνει εκκαθάρισή τους και να αποδοθούν ευθύνες με βάση τον νόμο. Αν η χρεοκοπία τους είναι αποτέλεσμα κακοδιαχείρισης, να πάνε φυλακή τα στελέχη, τα οποία ήταν υπεύθυνα για την κακοδιαχείριση αυτήν. Αν κάποιοι πελάτες θίγονται από τη χρεοκοπία, ας αναζητήσουν τις ευθύνες εκεί όπου αυτές υπάρχουν ...Στα στελέχη. Όχι στον λαό, ο οποίος δεν χρηματοδοτεί τα λάθη των στελεχών.

Θίγονται, για παράδειγμα, οι Ρώσοι "ολιγάρχες"; Δεν γνώριζαν το ρίσκο που έπαιρναν, όταν τοποθετούσαν τα χρήματά τους σε έναν τέτοιο "παράδεισο"; Όταν οι Κύπριοι "συνεργάτες" τους δεν ρωτούσαν το "πόθεν έσχες" των κατάμαυρων χρημάτων τους, δεν γνώριζαν τι γινόταν; Όταν, εξαιτίας της εισροής αυτών των "μαύρων" χρημάτων, έπαιρναν μεγάλες αποδόσεις στις "μπουγάδες" τους, δεν γνώριζαν τι γινόταν; Άρα; Άρα, δεν το έκαναν από αγάπη για την Κύπρο και για να δώσουν δουλειά στους Κυπρίους ...Το έκαναν από συμφέρον ...Τους συνέφερε το ρίσκο και γι' αυτό ρίσκαραν.

Τι λέει όμως ο θυμόσοφος λαός για το ρίσκο; ...Ο πίνων μεθά και ο παίζων χάνει. Τώρα, αυτό το ρίσκο δεν τους βγήκε. Μέχρι τώρα τους έβγαινε και τώρα δεν τους βγαίνει ...Έπαιξαν και έχασαν. Αν θεωρούν ότι κάποιοι τους "ρίξανε", ας ψάξουν να τους βρούνε. Αν τους φταίνε τα τραπεζικά στελέχη, τα οποία διαχειρίζονταν με κακό τρόπο τους λογαριασμούς τους, ας τα ...σκοτώσουν ...Να μην τους ταΐζουμε και τζάμπα στη φυλακή. Γιατί θα πρέπει αυτή η σύγκρουση μεταξύ ιδιωτών να γίνει ένα νέο κυπριακό ζήτημα; Δεν έχει καμία δουλειά το κυπριακό κράτος και ο λαός να ανακατευτούν στο θέμα αυτό.

Απόλυτα προβλέψιμο ήταν το πρόβλημα, το οποίο θα αντιμετώπιζαν αυτές οι ιδιωτικές τράπεζες της Κύπρου. Το γνώριζαν εξ’ αρχής τα στελέχη, τα οποία σήμερα εμφανίζονται "κλαίοντα". Σε μια περίοδο, όπου το τραπεζικό σύστημα παντού στον κόσμο κλυδωνίζεται, το μεγαλύτερο πρόβλημα το έχουν αυτοί, οι οποίοι έδιναν τα πιο "δελεαστικά" αποτελέσματα ...Πόσο μάλλον όταν αυτοί στοχοποιούνται από τη συμμορία του Βερολίνου της Μέρκελ. Όταν εκ των δεδομένων μια τράπεζα —ακόμα και απόλυτα υγιής να είναι— κινδυνεύει με "λουκέτο", εάν χαθεί η "εμπιστοσύνη" των πελατών της —αποσύροντας αυτοί μαζικά τις καταθέσεις τους—, αντιλαμβανόμαστε ότι οι διεθνείς κυπριακής καταγωγής τράπεζες δεν έχουν μέλλον, εφόσον στοχοποιήθηκαν από την επίσης διεθνή συμμορία των τοκογλύφων και των σακάτηδων του Βερολίνου.

Αυτή η συμμορία έχει βάλει στο στόχαστρό της την Κύπρο. Προσπαθούν να τρομοκρατήσουν τον λαό με το τραπεζικό σύστημα και το ευρώ. Οι διεθνείς τοκογλύφοι, οι οποίοι δάνεισαν παράνομα και παράλογα τις διεθνείς κυπριακές τράπεζες, θέλουν να βάλουν τον κυπριακό λαό να τους επιστρέψει τα χρήματα ...Τα χρήματα εκείνα, τα οποία με δική τους ευθύνη δανείστηκαν οι "πετυχημένοι" τραπεζίτες και τα κακοδιαχειρίστηκαν. Γι' αυτά τα χρήματα απειλούν σήμερα τους Κυπρίους με οικονομική καταστροφή και έξοδο από το ευρώ.

Γιατί απειλείται με κατάρρευση το κυπριακό τραπεζικό σύστημα με την κατάρρευση αυτών των δύο τραπεζών; Δεν καταλάβαμε το σκεπτικό των απειλών. Μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν είναι η Κύπρος; Άρα; Άρα, το τραπεζικό της σύστημα δεν είναι εθνικό, αλλά ευρωπαϊκό. Γιατί συνδέεται το τραπεζικό της σύστημα με αυτές τις τράπεζες. Δεν υπάρχουν άλλες τράπεζες στην Κύπρο; Τράπεζες, οι οποίες να λειτουργούν και να εξυπηρετούν τους Κυπρίους και την οικονομία τής Κύπρου; Δεν υπάρχουν παραρτήματα της HSBC, την Paribas, της Citibank, της Ντόιτσε Μπανκ και τόσων άλλων; ...Κανένα πρόβλημα ...Δεν βλέπουμε κάποιο πρόβλημα στην τραπεζική λειτουργία του νησιού.

Αν κάποιοι πολίτες και πελάτες έκαναν λάθος επιλογή τραπεζικής επιχείρησης —για να τους εξυπηρετήσει—, αυτό είναι δικό τους πρόβλημα. Από εκεί και πέρα υπάρχουν νόμοι, οι οποίοι ορίζουν με απόλυτη ακρίβεια τι συμβαίνει στην περίπτωση της χρεοκοπίας μιας τέτοιας επιχείρησης. Γιατί αυτό να είναι πρόβλημα της κυπριακής οικονομίας; ...Ας χρεοκοπήσουν δύο επιπλέον ιδιωτικές επιχειρήσεις ...Ούτε οι πρώτες θα είναι ούτε οι τελευταίες. Χιλιάδες επιχειρήσεις χρεοκοπούν κάθε μέρα και δεν παρασέρνουν τα κράτη στη χρεοκοπία ή στην έξοδό τους από το ευρώ. Γιατί οι τράπεζες να αντιμετωπίζονται διαφορετικά; Ποιος τις έκανε "ιερές αγελάδες", οι οποίες δεν πρέπει να αφήνονται να πεθάνουν ...σε σημείο που να οδηγούν τα κράτη στον "θάνατο"; Γιατί οι τραπεζίτες να μην πληρώνουν με καταστροφή ή με φυλακή τα σφάλματά τους, όπως συμβαίνει και με όλους τους άλλους επιχειρηματίες;

Ειδικά στην Κύπρο —ακόμα κι αν ήθελε το κράτος να "βοηθήσει" τις τράπεζες— αυτό θα ήταν θανάσιμο σφάλμα. Η Κύπρος είναι πολύ μικρή, για να βοηθήσει ένα τόσο "παχύσαρκο" τέρας. Είναι σαν να απλώνεις το χέρι σου να τραβήξεις από την άκρη του γκρεμού έναν ελέφαντα ...Δεν γίνεται αυτό ...Είναι παράλογο και αυτοκτονικό ...Όσο κι αν σε "πονάει", δεν το επιχειρείς, γιατί το μόνο το οποίο θα καταφέρεις είναι να το ακολουθήσεις στον θάνατο. Οι κυπριακές τράπεζες έχουν την ιδιομορφία να είναι "υπερφουσκωμένες". Τα ενεργητικά τους είναι μεγαλύτερα και από το ΑΕΠ της Μεγαλονήσου. Όσο και να "βοηθήσει" με δάνεια η Κύπρος, στο τέλος θα την "καταπιούν" οι τράπεζες ...Ειδικά τώρα, που έχουν στήσει παγίδα στην Κύπρο οι τοκογλύφοι.

Τώρα, που κατέστησαν τις τράπεζες αυτές αναξιόπιστες, δεν έχει τύχη κανένας αν τις βοηθήσει. Γιατί; Γιατί, όσα κι αν βάζει από τη μία μεριά, κάποιοι θα περιμένουν από την άλλη να τα αποσύρουν. Η κακή τραπεζική "πίστη" πλέον δεν θα επιτρέπει να βρεθεί ένα σημείο "ισορροπίας" ...Δεν θα μπορεί να λειτουργήσει καμία από αυτές τις τράπεζες μέχρι να αποσυρθεί και το τελευταίο ευρώ μέσα από τα ταμεία της ..."Τελειωμένες" είναι, δηλαδή, από τη στιγμή που δέχθηκαν την επίθεση του Eurogroup ..."Τελειωμένες", όχι επειδή είναι μικρές ή κυπριακές, αλλά επειδή είναι τράπεζες και οι τράπεζες δεν αντέχουν επιθέσεις και άσχημες φήμες ...Η Ντόιτσε Μπανκ μπορεί να τελειώσει μέσα σε μερικές ώρες, αν της επιτεθούν με τον ίδιο τρόπο τα καθάρματα του Βερολίνου.

Αυτό σημαίνει ότι η Κυπριακή Δημοκρατία, ακόμα κι αν το ήθελε, δεν θα έπρεπε καν να επιχειρήσει να βοηθήσει ...Δεν έχει νόημα ...Τελειωμένη υπόθεση είναι ...Δεν έχει το μέγεθος να χρηματοδοτήσει μια τόσο μεγάλη ιδιωτική "τρύπα" ...Είναι μεγαλύτερη η "τρύπα" από την ίδια την Κύπρο μαζί με τα "κοιτάσματά" της. Το ξέρουν αυτό και οι ίδιοι οι τοκογλύφοι, οι οποίοι απλά ελπίζουν στη λανθασμένη επιλογή των Κυπρίων, φιλοδοξώντας να "φάνε" αυτά τα κοιτάσματα.

Βεβαίως, αν δεν υπήρχαν αυτά τα κοιτάσματα, θα αντιμετώπιζαν την κατάσταση διαφορετικά. Όπως θα αντιμετωπίσουν στο άμεσο μέλλον τη Μάλτα, η οποία επίσης είναι σε μια ανάλογη κατάσταση ...πολύ δυσκολότερη όμως, λόγω του μικρού της μεγέθους. Τι θα γίνει, δηλαδή, αν οι επίσης "παραφουσκωμένες" Τράπεζες της Μάλτας χρειαστούν ανακεφαλαιοποίηση; ...Θα τις αναλάβει η Κυβέρνηση της Μάλτας; Θα πουλήσουν τους Μαλτέζους στα σκλαβοπάζαρα; Αν χρεοκοπήσουν οι τράπεζες των Κάυμαν, θα μαζέψουν τα ψάρια από τους κατοίκους των νησιών;

...Κατάλαβε ο αναγνώστης τι λέμε; Επειδή η Κύπρος μοιάζει πιο πολύ με κράτος σε σχέση με τους άλλους τραπεζικούς "παραδείσους", θα την ρημάξουμε; Δεν πρέπει καν η Κυπριακή Δημοκρατία να ανακατευτεί σε προσπάθειες εξυγίανσης των τραπεζών αυτών. Ακόμα και ζημιά να πάθουν κάποιοι Κύπριοι, ισχύει αυτό, το οποίο είπαμε παραπάνω ...Δεν είναι οι μόνοι που από εδώ και πέρα θα παθαίνουν ζημιές από τις τράπεζες κι ούτε είναι μόνον Κύπριοι στη ζημιά ...Όλοι αυτοί γνώριζαν τι έκαναν. Οι υψηλές αποδόσεις και τα μεγάλα επιτόκια έχουν ρίσκο. Δέχθηκαν να το πάρουν και δεν είναι λογικό τώρα να στέλνουν τον "λογαριασμό" σε άλλους.

...Αυτά είναι τα δεδομένα. Ό,τι θέλουν να κάνουν οι τοκογλύφοι μόνοι τους, ας το κάνουν. Αν νομίζουν ότι δεν τους συμφέρει η "τρύπα" της Κύπρου, ας την "μπαλώσουν" με δικά τους χρήματα. Αν δεν μπορέσουν, υπάρχει νόμος περί χρεοκοπίας και κρατικοποίησης. Η Κύπρος, ως κράτος, δεν έχει καμία δουλειά να ανακατευτεί σε τέτοιες τραπεζικές διαδικασίες. Αν η Κύπρος παρασυρθεί στους σχεδιασμούς των τοκογλύφων, όχι απλά δεν θα κατορθώσει να τις σώσει, αλλά θα καταστραφεί και η ίδια. Άπατο πηγάδι είναι ο τραπεζικός τομέας της Κύπρου σε σχέση με το μέγεθος της κυπριακής οικονομίας. Άρα; Άρα, τις αφήνεις, χωρίς να απλώσεις καθόλου το ευαίσθητο και αδύναμο "χεράκι" σου ...Τις αφήνεις να καταρρεύσουν όσο είναι νωρίς και χωρίς να έχεις "υποθηκεύσει" το μέλλον ολόκληρου του λαού ...Να χρεοκοπήσουν, όπως προβλέπεται από τον νόμο.

Αν από αυτήν τη χρεοκοπία και την κρατικοποίηση προκύψει κάποιο "κούρεμα" καταθέσεων, αυτό θα πρέπει να είναι κέρδος για την Κύπρο και όχι να πάει ως κέρδος στους μετόχους των τραπεζών και στους δανειστές της Κύπρου, χωρίς να αλλάξει τίποτε υπέρ του λαού.

Ήδη άρχισε το πλιάτσικο, το οποίο μελλοντικά θα χρεωθεί στους Κυπρίους. Γιατί να αφεθεί η συμμορία της Τράπεζας Πειραιώς να λεηλατήσει τα παραρτήματα των τραπεζών στην Ελλάδα; Τι αναλογία καταθέσεων και χορηγήσεων είχαν εκείνα τα "άρρωστα" υποκαταστήματα και τι αναλογία χαρακτηρίζει τη "μπατιροτράπεζα" του Σάλλα;

Γιατί να είναι "ταμπού" μια τραπεζική χρεοκοπία; Στην Ολλανδία —πριν από μερικές ημέρες— χρεοκόπησε η τέταρτη μεγαλύτερη τράπεζα της πολύ μεγαλύτερης από την Κύπρο χώρας και δεν είπε κανένας κουβέντα ...Στα "ψιλά" γράμματα πέρασε ...Δεν είδαμε τη Γερμανία να αποκαλεί τους Ολλανδούς τεμπέληδες ...Δεν είδαμε τον Σόιμπλε να "λυπάται" τους Ολλανδούς ...Δεν είδαμε την Μέρκελ να τους απειλεί με την "αντοχή" της υπομονής της ...Δεν τους απείλησε κανένας με "αποβολή" τους από το ευρώ ...Δεν είδαμε τον πανικό αυτόν, τον οποίο βλέπουμε σήμερα για την Κύπρο ...Εκεί δεν υπήρχαν καταθέτες, των οποίων οι αποταμιεύσεις "κουρεύτηκαν"; ...Χρήματα έχασαν ομολογιούχοι της τράπεζας και δεν έβγαλαν τσιμουδιά ...Με την DEXIA και τους "τεμπέληδες" Βέλγους τι γίνεται; ...Εκεί δεν υπάρχει πρόβλημα;

Αφού τα γνωρίζει όλα αυτά ο αναγνώστης, φτάνουμε και στην κωμωδία. Οι τοκογλύφοι, οι οποίοι καταστρέφουν τους λαούς, όταν ενεργούν, δεν είναι μόνοι τους ...Έχουν συνενόχους. Δεν είδε κανένας τον Σόρος ή τον Μπάφετ να γυρνάει στους δρόμους της Λεμεσού ή της Πάφου και να μοιράζει δάνεια. Κάποιοι όμως τα μοίραζαν αυτά τα δάνεια από τα χρήματα των τοκογλύφων. Ποιοι ήταν αυτοί; ...Οι τραπεζικοί υπάλληλοι ...Οι συνένοχοί τους ...Αυτοί, οι οποίοι στα χρόνια της "επιτυχίας" ήταν αδίστακτοι ...Ήταν αυτοί, οι οποίοι παρανόμως "παρακολουθούσαν" τις αποταμιεύσεις των πολιτών και τους "παρενοχλούσαν" μέχρι να τους τις "φάνε", για να πάρουν προμήθεια από τα αφεντικά τους.

...Εκατοντάδες τηλεφωνήματα γίνονταν κάθε μέρα για "προσφορές" ...Τηλεφωνήματα, τα οποία διαφήμιζαν "έξυπνα", "δομημένα", "αδόμητα" "πακτωμένα" και "εξωγήινα" τραπεζικά προϊόντα με "σίγουρες" αποδώσεις ...Παράνομα τηλεφωνήματα, για τα οποία οι τράπεζες είχαν πολλάκις καταδικαστεί ...Καταδίκες άπειρες, που —και μόνον αυτές που υπάρχουν— αποδεικνύουν το πόσο "ψαχνό" είχε η παρανομία των τραπεζών, που τις συνέφερε μέχρι και η καταδίκη. Ό,τι μπορούσαν να σκεφτούν σαν "προϊόν", για να ξεγελάσουν τον κοσμάκη, το πρότειναν, προκειμένου να πάει να υπογράψει, για να τους δώσει τα χρήματά του ...Να τους δώσει τους κόπους μιας ζωής, για να τα κάνουν "συμμετοχή" στα τοκογλυφικά funds όλης της Γης.

Όπου έχασαν χρήματα οι Ελλαδίτες, έχασαν και οι Κύπριοι εξαιτίας των τραπεζών τους ...Εξαιτίας των υπαλλήλων τους, οι οποίοι πίεζαν τον κόσμο ακόμα και με παράνομα μέσα. Κατέστρεψαν κόσμο με το χρηματιστήριο, τα ομόλογα και όλες τις ηλιθιότητες των "γκουρού" της τοκογλυφίας. Έπαιρναν μπόνους και αυξήσεις κάθε φορά που κάποιοι συμπολίτες μας γέμιζαν ...τους "κουβάδες". Λογαριασμό γι' αυτές τις καταστροφές δεν έδωσαν ...Τα "δαιμόνια στελέχη" παρίσταναν, όταν υπήρχαν κέρδη, τα οποία τα μοιράζονταν με τους τοκογλύφους. Τώρα, που έφτασε η ώρα της ζημιάς, είναι "ταπεινοί εργαζόμενοι" ...Μιλάμε για απύθμενη υποκρισία και άπειρη αθλιότητα.

Τώρα, αυτοί οι άνθρωποι, οι οποίοι έπρεπε να είναι δακτυλοδεικτούμενοι και λαομίσητοι, έβαλαν το "φωτοστέφανο" του "μάρτυρα". Τώρα, πήραν το ύφος του κατατρεγμένου εργαζόμενου, ο οποίος πονάει για το μεροκάματο. Τώρα, περιφέρουν τη θλίψη τους σαν να είναι εργάτες μεταλλουργείων. Κάθε μέρα πήγαιναν στις δουλειές τους με "κουστούμια", για να "δουλεύουν" τους πολίτες με την "επιτυχία" και την "ευμάρειά" των ιδρυμάτων τους και τώρα διαδηλώνουν με τα ζιβάγκο, για να τους "ξαναδουλέψουν" με την "κακομοιριά" τους. Τα πρώην δουλικά των τοκογλύφων, που κέρδιζαν μπόνους από την καταστροφή των πολιτών, τώρα έβγαλαν τη "λεοντή" του πετυχημένου στελέχους και έβαλαν τα "ζιβάγκο" των ταπεινών εργαζομένων. Νομίζουν ότι ο κόσμος έχει τη μνήμη του χρυσόψαρου. Πόσους Κύπριους πολίτες έχει πάρει στο "λαιμό" του κάθε ένας από αυτούς τους "θλιμμένους" εγκληματίες, οι οποίοι σήμερα διαδηλώνουν στην Κύπρο;

...Κατάλαβε ο αναγνώστης την κωμωδία; Οι τοκογλύφοι, οι οποίοι θέλουν να ρημάξουν την Κύπρο και την οικονομία της, θέλουν να βάλουν το κυπριακό κράτος να χρηματοδοτήσει τις ζημιές τους. Για να το καταφέρουν αυτό, προσπαθούν να το εμφανίσουν σαν κοινωνικό πρόβλημα ...και βάζουν τους υπαλλήλους τους να διαδηλώνουν την κοινωνική "οργή". Είναι δηλαδή κοινωνικό πρόβλημα, αν οι Κύπριοι τοκογλύφοι δεν μπορούν να επιστρέψουν τα χρήματα που δανείστηκαν από τους διεθνείς τοκογλύφους; Αυτή είναι η κωμωδία. Για να "κατασκευάσουν" οι τοκογλύφοι αυτήν την κατάσταση, χρησιμοποιούν σαν "ομήρους" τούς συνεργάτες τους. Οι εγκληματίες, δηλαδή, "εκβιάζουν" το κράτος με τους συνενόχους τους. Βγάζουν τους "εργαζόμενους" στον δρόμο, για να "πιέσουν" την Κυβέρνηση της Κύπρου να μην αφήσει τις τράπεζες να χρεοκοπήσουν για το "καλό" των εργαζομένων και άρα του λαού ...Εκβιάζουν οι τραπεζικοί υπάλληλοι το κράτος, για να μην αφήσει τα αφεντικά τους να πάθουν ζημιά.

...Μιλάμε για εγκλήματα. Οι τραπεζικοί υπάλληλοι, οι οποίοι "μάτωσαν" την κοινωνία με την αθλιότητά τους, ζητάνε —για να σώσουν τις δουλίτσες τους και τις συντάξεις τους— να καταστραφεί η Κύπρος ...Για να σώσουν τις θεσούλες τους, να επωμιστεί η Κύπρος ένα χρέος τόσο μεγάλο, το οποίο μέσα σε λίγα χρόνια θα λεηλατηθεί από τους τοκογλύφους. Για τις θέσεις κάποιων λίγων συνενόχων των διεθνών τοκογλύφων θα χαθεί ο κυπριακός λαός. Αυτά είναι εγκλήματα ...και τα εγκλήματα πληρώνονται. Όταν οι συνένοχοι των εγκληματιών βγαίνουν στους δρόμους να διαμαρτυρηθούν, καλό είναι να προσέχουν, γιατί δεν διαφέρουν σε τίποτε από τους δολοφόνους του Αττίλα ...Το ίδιο κακό —ίσως και μεγαλύτερο— επιχειρούν να κάνουν στον λαό της Κύπρου. Κάνουν κακό στα αγέννητα της Κύπρου, που, για να πάρουν οι άθλιοι τις προνομιακές συντάξεις τους, θα πρέπει αυτά να γεννηθούν σε έναν "υποθηκευμένο" κόσμο.

Για εμάς τα πράγματα είναι απλά ...Να αφεθούν οι τράπεζες να χρεοκοπήσουν και το κράτος να μην το σκεφτεί ούτε δεύτερη φορά ...Ό,τι προβλέπει ο νόμος ...Να βγει ο κόσμος να απαιτήσει τη χρεοκοπία των τραπεζών ...Να ρυθμιστούν τα θέματα των καταθέσεών τους με πολιτικά κριτήρια και στη φάση της κρατικοποίησης ...Να ρυθμιστούν δηλαδή οι καταθέσεις του λαού στη φάση εκείνη, που την εξουσία στις τράπεζες θα την έχει το κράτος του λαού. Αν αυτό δεν συμφέρει τους ιδιώτες τραπεζίτες, αυτό είναι πρόβλημά τους. Αν θέλει το διεθνές τραπεζικό σύστημα να χρηματοδοτήσει τις τράπεζες, να το κάνει μόνο του και να τις κρατήσει στον ιδιωτικό τομέα. Σε διαφορετική περίπτωση η Κύπρος δεν είναι υποχρεωμένη να χρηματοδοτήσει κανέναν. Τραπεζικό σύστημα υπάρχει οργανωμένο στην Ευρωπαϊκή Ένωση και οι Κύπριοι συναλλάσσονται μ' αυτό.

Από εκεί και πέρα το κυπριακό κράτος να γνωρίζει ποιους πρέπει να τιμωρήσει και ποιους όχι. Να κρατικοποιήσει τις τράπεζες και να πραγματοποιήσει απολύσεις ...Απολύσεις με πολύ συγκεκριμένα και δίκαια κριτήρια. Δεν είναι όλοι οι υπάλληλοι ίδιοι. Δεν είναι ίδιος ένας φουκαράς, ο οποίος μετράει κέρματα στο ταμείο με έναν εγκληματία στις εγκρίσεις δανείων. Όποιος υπάλληλος, εκ της θέσεώς του στην τράπεζα, δικαιολογούσε —μαζί με τον μισθό του— και μπόνους, να μην λογαριάζεται ως απλός εργαζόμενος. Συμμετείχε στα παλιά κέρδη και θα πρέπει να συμμετάσχει και στη σημερινή ζημιά. Η "συμμετοχή" του στη "ζημιά" θα πρέπει να είναι η αποδοχή της απόλυσής του χωρίς δεύτερη κουβέντα.

...Δεν χρειάζεται πολύ μεγάλη σκέψη. Όποιος απλώνει χέρι για μερίδιο στα κέρδη μιας επιχείρησης, εισπράττει και μερίδιο στη ζημιά της. Όπως κάποτε αυτοί όλοι ήταν τα "έξυπνα" στελέχη, τα οποία εισέπρατταν κέρδη, επειδή έκαναν την τράπεζα να "πετά", τώρα να "πονέσουν" για την "πτώση" της. Για μερικές χιλιάδες εργαζομένων δεν θα καταστραφεί η Κύπρος και ο λαός της. Για μερικά τραπεζικά λαμόγια, που τα γνωρίζει όλος ο κόσμος στην Κύπρο, δεν θα "υποθηκευτεί" το μέλλον την Κύπρου. Να ζουν αυτοί καλά με συντάξεις χιλιάδων ευρώ —οι οποίες θα προέρχονται από το δημόσιο χρέος και άρα από τη φτώχεια των Κυπρίων— και οι άλλοι να πεθάνουν;

...Να "κουρευτούν" άμεσα και δραματικά τα ασφαλιστικά ταμεία των τραπεζοϋπαλλήλων και τα χρήματα να πάνε για την εξυγίανση των κρατικοποιημένων τραπεζών. Να ευθυγραμμιστούν τα συνταξιοδοτικά τους προγράμματα με αυτά των κοινών υπαλλήλων ...και τέλος. Αν τώρα —όπως λένε τα "παπαγαλάκια", για να τρομοκρατήσουν τον κόσμο— υπάρχει σχεδόν ένας εργαζόμενος ανά κυπριακή οικογένεια σε τράπεζα, δεν υπάρχει πρόβλημα. Η Κύπρος δεν είναι ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία χώρα, η οποία θα ταλαιπωρηθεί αυτόν τον καιρό από την ανεργία. Σε όλα τα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπάρχει πλέον ένας άνεργος σε κάθε οικογένεια και αυτό δεν είναι κάτι που αφορά μόνον την Κύπρο.

...Άλλωστε και τα νούμερα δεν είναι αυτά που μας δείχνουν ...Τα νούμερα δίδονται με τρόπο που να οδηγεί σε λάθος συμπεράσματα. Ο συνολικός πληθυσμός των τραπεζικών υπαλλήλων δεν απειλείται. Απειλείται ένα μέρος του πληθυσμού των δύο υπό πτώχευση τραπεζών. Ας οδηγήσει το κυπριακό κράτος τις τράπεζες αυτές στη χρεοκοπία και θα δούμε πολλά χαμόγελα στο Βερολίνο να παγώνουν ...Θα δούμε πολλές μούρες να πέφτουν στα πατώματα. Από εκεί και πέρα υπάρχει και το νομικό μέρος της υπόθεσης. Εδώ μιλάμε για οικονομικό έγκλημα. Δεν είναι απλό το θέμα. Όταν στην τραπεζική λειτουργία το "κεφάλαιο" είναι η τραπεζική "πίστη", είναι εγκληματίας εκείνος ο οποίος ξεκινάει μια "φήμη" ή μια "πολεμική" εναντίον της τραπεζικής "πίστης" ενός τραπεζικού ιδρύματος.

Αν οδηγηθούν οι τράπεζες αυτές στη χρεοκοπία, υπάρχει και νομικό "θέμα" ...Υπάρχουν ευθύνες για τους ευρωπαίους καραγκιόζηδες του Eurogroup, οι οποίοι έκαναν μια παντελώς εγκληματική και παράνομη "επέμβαση" στην ιδιωτική οικονομία. Αν η Κύπρος κάνει το λάθος και χρηματοδοτήσει τις τράπεζες, θα τη "γλιτώσουν" οι διάφοροι Σόιμπλε και Μέρκελ για τις δηλώσεις εκείνες, οι οποίες στην πραγματικότητα ενεργοποίησαν μια αυτοεκπληρούμενη "προφητεία". Αν όμως αυτές οι τράπεζες οδηγηθούν στη χρεοκοπία, υπάρχουν ποινικές και αστικές ευθύνες γι' αυτούς, οι οποίοι οδήγησαν ιδιωτικά τραπεζικά ιδρύματα στη χρεοκοπία ...Υπάρχει δόλος, υπάρχουν συμφέροντα κλπ..

Επειδή οι άθλιοι τοκογλύφοι και τα κτήνη των Βρυξελών τα γνωρίζουν όλα αυτά, προσπαθούν να "θολώσουν" το τοπίο ...Προσπαθούν να "τυφλώσουν" τους Κυπρίους, προκειμένου αυτοί να μην βλέπουν τι συμβαίνει ...Προσπαθούν να τους τρομοκρατήσουν και να τους πανικοβάλουν με άθλια μέσα. Είναι δυνατόν να απειλεί κάποιος την Κύπρο με άδεια σούπερ μάρκετ και πείνα; ...Η Κύπρος για "πλάκα" μπορεί να συντηρήσει τον πληθυσμό της ...Έχει ανάγκη η Κύπρος τα αλογίσια σαλάμια της Lidl για να επιβιώσει; ...Φτάσαμε στο σημείο να "δουλεύει" την Κύπρο η Λετονία; ...Η Κύπρος δεν είναι Λετονία, να παράγει "τίποτε" ...για ένα πολύ μικρό διάστημα του χρόνου.

...Μια χαρά είναι η Κύπρος. Χωρίς το βάρος των τραπεζών το εξωτερικό της χρέος είναι απόλυτα διαχειρίσιμο. Η ανεργία της σε κάθε περίπτωση δεν θα μπει στα "κόκκινα", εξαιτίας των απολύσεων κάποιων υπαλλήλων αυτών των δύο τραπεζών. Οι ακτές της, όπως "διαπίστωσε" και ο Υπουργός Εξωτερικών της Σουηδίας, είναι σε άριστη κατάσταση. Πίστωση χρόνου μπορεί να πάρει, εφόσον πολλές χώρες της ευρωζώνης είναι σε πολύ χειρότερη κατάσταση από αυτήν και επιπλέον έχει και τα κοιτάσματα, τα οποία έχουν βρεθεί στην ΑΟΖ της και τα οποία ακόμα δεν έχουν βάλει στο "χέρι" οι δανειστές της.

Η Κύπρος μπορεί να ακολουθήσει το παράδειγμα της Ισλανδίας και να έχει πολύ πιο γρήγορα και θεαματικά αποτελέσματα, επειδή ακριβώς ανήκει στη ζώνη του ευρώ και μπορεί να "απορροφήσει" τη χρεοκοπία κάποιων τραπεζών της χωρίς καθόλου "κραδασμούς" ...Πλεονέκτημα είναι που ανήκει στη ζώνη του ευρώ και όχι μειονέκτημα, όπως θέλουν να το εμφανίζουν τα καθάρματα της ευρωζώνης ...Πολύ ευκολότερη είναι η αποστολή της από αυτήν της Ισλανδίας, η οποία έπρεπε μόνη της και με το δικό της νόμισμα να "στήσει" από την αρχή την οικονομία της ...Η Κύπρος δεν χρειάζεται να κάνει τίποτε. Αν φερθεί έξυπνα η Κυβέρνησή της, η οικονομία της δεν θα καταλάβει τίποτε απολύτως.

Η Κύπρος μπορεί να νικήσει και πρέπει να νικήσει για χάρη του ελληνισμού στο σύνολό του. Δεν έχει σχέση η τύχη των τραπεζών αυτών με την τύχη της οικονομίας της πάμπλουτης Κύπρου και την παραμονή της στην ευρωζώνη. Τώρα να πει "ΝΑΙ" στη χρεοκοπία των τραπεζών και θα διαπιστώσει ότι αυτό δεν ταυτίζεται με χρεοκοπία της οικονομίας της. Ακόμα και οι χαμένοι δεν θα είναι τόσο χαμένοι όσο νομίζουν. Υπάρχουν τα χρήματα, για να ρυθμιστούν οι καταθέσεις τους σε ικανοποιητικό βαθμό ...Τοκογλυφία έκαναν αυτές οι τράπεζες. Σίγουρα έχουν χρήματα, για να ικανοποιήσουν τους καταθέτες τους ...Τα κέρδη των τοκογλύφων λείπουν και όχι τα ποσά των καταθέσεων. Επιπλέον, υπάρχουν και τα μελλοντικά κέρδη ...Να μαζέψουν υπογραφές και να στείλουν στα διεθνή δικαστήρια τα ζώα των Βρυξελών, που με τις πράξεις τους απείλησαν τις αποταμιεύσεις τους.

...Να ζητήσουν μέρος των απωλειών τους από τα κράτη, τα οποία μεθόδευσαν τη σημερινή κατάσταση. Στην πραγματικότητα δεν θα χάσουν από τις καταθέσεις τους περισσότερα από αυτά, τα οποία έτσι κι αλλιώς προβλέπει το "κούρεμα". Τέλος, να μην αφήνουν τους τραπεζικούς υπαλλήλους να παίζουν παιχνίδια εντυπώσεων, παριστάνοντας τους εργαζόμενους, οι οποίοι διαδηλώνουν για τα "δίκια" τους ...Πληρωμένοι από τον Σόρος και τον Μπάφετ είναι όλοι τους. Τους υπόσχονται να διατηρήσουν τα προνόμια της εποχής των "παχιών αγελάδων" εις βάρος των άλλων. Η τύχη τους είναι πρόβλημα δικό τους και των αφεντικών τους και δεν είναι πρόβλημα των Κυπρίων. Έκαναν λάθη και πρέπει να τα πληρώσουν μόνοι τους. Σε διαφορετική περίπτωση είναι κοινοί εγκληματίες ...Δεν θα παίρνουν τα χιλιάδες ευρώ σε συντάξεις σε ένα νησί, το οποίο οι ίδιοι θα το έχουν βυθίσει στον όλεθρο.

Η Κύπρος πρέπει να πει "ΝΑΙ" στη χρεοκοπία των τραπεζών και να πληγώσει τον σακάτη του Βερολίνου ...Τον ανάπηρο χαφιέ της διεθνούς τοκογλυφίας ...Δεν θα μας "δουλεύει" το ανθρωποειδές από τη Ρουμανία ...Στην τρίτη χιλιετία ζούμε ...Τα "σάπια" δεν έχουν πέραση ...Δεν μπορούν να απειλούν κανέναν με "σφαγές" και αθλιότητες ...Ακόμα και το 1974 είναι "παλαιολιθικό" για τα σημερινά δεδομένα ...Οι καιροί του Δράμαλη και του Αττίλα έχουν παρέλθει οριστικά ...Οι άνθρωποι θα βρούμε την κοινή λύση απέναντι στους τοκογλύφους, που βασανίζουν όλα τα κράτη και τους λαούς της Νότιας Ευρώπης.

 ...Οι Κύπριοι έχουν την ευκαιρία να μπουν "μπροστά" και είναι βέβαιον ότι θα βρουν συμπαραστάτες ...Απλός εφιάλτης είναι και σε μια τέτοια περίπτωση αρκεί να ανοίξεις τα μάτια σου ...Να "ξυπνήσουν" οι Κύπριοι, μπας και "ξυπνήσουν" και οι Ελλαδίτες ...Η κυβέρνηση των δωσίλογων της Αθήνας μπορεί να μην τους στηρίξει, αλλά θα τους στηρίξει σίγουρα ο ελληνικός λαός.

ΥΓ.

Αξιέπαινη είναι η προσφορά του Αρχιεπισκόπου Κύπρου, αλλά τραγικά λάθος. Η περιουσία της Εκκλησίας της Κύπρου είναι ασφαλής για όσο διάστημα παραμένει περιουσία της Εκκλησίας. Το κράτος αυτήν τη στιγμή είναι ανεξέλεγκτο και δεν μπορεί να διαχειριστεί τίποτε με ασφάλεια. Κανένας δεν γνωρίζει τι έχουν σκοπό να υπογράψουν οι προδότες και τι να δεσμεύσουν. Αν θέλει η Εκκλησία να προσφέρει στον δοκιμαζόμενο κυπριακό λαό, ας προσφέρει τον πλούτο της ...Ας προσφέρει το χρήμα που διαθέτει στα παγκάρια της στους Κυπρίους ...Ας παραχωρήσει γη σε νέους Κυπρίους να την καλλιεργούν.

...Η ίδια η περιουσία, όμως, δεν πρέπει να αλλάξει χέρια ...Είναι μοναδική και αν χαθεί, χάνεται για πάντα. Αν χάσει ο κυπριακός λαός την περιουσία της Εκκλησίας, θα "απογυμνωθεί" πλήρως. Θα χάσει ένα μεγάλο μέρος της ιδιοκτησίας της πατρίδας τους και άρα ένα μέρος της "επαφής" του με αυτήν ...Ειδικά τώρα, που τα "κοράκια" της τοκογλυφίας αναζητούν γη, για να επενδύσουν τις "φωτοτυπίες" τους ...Ειδικά τώρα, που αισθάνονται την Κύπρο πληγωμένη και ευάλωτη.

Παναγιώτης Τραϊανού

http://eamb-ydrohoos.blogspot.gr/

Ευρωπαίοι απατεώνες

Είναι απίστευτο! Αποκαλύπτεται ότι από χθες υπάρχει επίσημη και, όσο μπορώ να κρίνω, σε πολλά της σημεία θετική απάντηση της Ρωσίας, για συμβολή της στη λύση του κυπριακού αδιέξοδου και …..ουδείς ασχολείται με το μέγα αυτό θέμα. Γιατί; Επειδή το περιεχόμενό της δυσαρεστεί την ΕΕ. Επειδή, απευθύνεται στον κ. Λιλλήκα που δεν είναι ο εκλεκτός της ΕΕ. Πως, όμως, θα προχωρήσουν οι συζητήσεις, και ενδεχομένως η εξεύρεση κάποιας λύσης , αφού οι Ρώσοι από την πλευρά τους, δηλώνουν ότι «δεν έχουν εμπιστοσύνη στον πρόεδρο της Κύπρου κ. Αναστασιάδη»;;

Η «σιωπή τάφου» από ελληνικής πλευράς για την εξαιρετικά σημαντική αυτή και επίσημη απάντηση της Ρωσίας  προς τον κ. Λιλλήκα, προστίθεται στη, χωρίς όρους, χωρίς αντιρρήσεις, χωρίς διαπραγμάτευση- ακριβώς, ως είθισται και με τα ελληνικά μνημόνια-  αποδοχή του προσβλητικού ultimatum εναντίον της Κύπρου. Το αρχικό ultimatum συμπληρώνεται με τη σημερινή, όντως, τρομοκρατική δήλωση της ΕΚΤ, που βάζει πια το όπλο στον κρόταφο του νησιού δηλώνοντας ότι……θα σταματήσει τη χρηματοδότηση των τραπεζών την ερχόμενη Δευτέρα. Που σημαίνει, ότι δεν δίνεται ο ελάχιστα απαραίτητος χρόνος στην Κύπρο, για να οργανώσει την άμυνά της στη  λαίλαπα από ΕΕ.

Και διερωτώμαι: η όλη συμπεριφορά της ΕΕ προς την Κύπρο περιέχει, έστω και ψήγματα αλληλεγγύης;;;; Είναι αυτή  συμπεριφορά εταίρου προς άλλο ισότιμο εταίρο;;;; Και διερωτώμαι, ακόμη: αν αυτό το κατάντημα της ΕΕ, που δεν τήρησε ούτε μία από τις αρχικές της υποσχέσεις, που λαμβάνει άνετα αποφάσεις, οι οποίες είναι καταστρεπτικές για τα πιο αδύναμα μέλη της, που απροκάλυπτα βάζει το όπλο στον κρόταφο των μελών-θυμάτων της χάριν της εξυπηρέτησης των συμφερόντων των κραταιών οικονομιών της….διερωτώμαι λοιπόν, πόσα από  τα κράτη-μέλη της ΕΕ, και αργότερα της ευρωζώνης, θα ψήφιζαν την είσοδό τους σ’αυτήν αν γνώριζαν από τότε τις εξελίξεις. Αν γνώριζαν, δηλαδή, ότι απροειδοποίητα ένα πρωί θα έπαυαν να είναι κυρίαρχα κράτη και θα γινόταν αποικίες των τραπεζών.

 Σε παρένθεση να παρατηρήσω, ακόμη,  ότι το πρόβλημα της Κύπρου αποτελεί προμελετημένο έγκλημα,  με κατασκευασμένη και όσο μπορώ να κρίνω αδικαιολόγητη κρίση. Η Κύπρος κατηγορείται επειδή υπήρξε χώρα προσέλκυσης ξένων κεφαλαίων, που επετύγχαναν υψηλές αποδόσεις και, σε μεγάλο ποσοστό,  δεν κατέβαλαν φόρους. Κάποιες πολύ γενικές παρατηρήσεις σχετικά είναι:  

-πρώτον ότι η Κύπρος δεν αποτελεί σημαντικό φορολογικό παράδεισο, δεδομένου ότι βάσει έρευνας του ΔΝΤ και του ΜΚΟ, οι παράδεισοι αυτοί κακώς πιστεύεται ότι βρίσκονται σε μικρά και απόμερα νησιά, ενώ ως σημαντικότερα κέντρα καταγράφονται η Μ. Βρετανία, η Ολλανδία, η Σιγκαπούρη, το Λουξεμβούργο, η Ελβετία, το Χόγκ- Κονγκ

-δεύτερον, δεδομένου ότι σύμφωνα με εκτιμήσεις, οι ρωσικές  καταθέσεις ανέρχονται σε πάνω από 20Ε δις.,  θα έπρεπε να ανησυχεί η Ρωσία για την τυχόν φοροδιαφυγή τους και όχι η ΕΕ

-τρίτον είναι φυσικό να δημιουργούνται πολλά ερωτηματικά για την ειλικρίνεια της Γερμανίας να εφαρμόζει εξισορροπητικούς κανόνες για την ευρωπαϊκή  οικονομία, όταν η ίδια διατηρεί επί δεκαετίες τεράστιο εμπορικό πλεόνασμα , με αντίκρισμα το μόνιμο εμπορικό έλλειμμα του ευρωπαϊκού νότου

-τέταρτον, πριν ακόμη συζητηθεί λύση για την Κύπρο εμφανίστηκαν στο προσκήνιο  οι πιθανοί διάδοχοί της που προσκαλούν τις καταθέσεις της στο έδαφός τους. Φυσικά, πρώτη και καλύτερη η Γερμανία, που  με τη συμπεριφορά της ενισχύει την υποψία ότι τέτοιες βίαιες επιδρομές σε μικρές οικονομίες, αν και καταστρεπτικές για την εμπιστοσύνη, γενικά, της ευρωζώνης, είναι όμως  πολύ συμφέρουσες για την ίδια

- οι πολλές καταθέσεις πουθενά δεν αναφέρονται ως λόγος «κουρέματός»  τους, ιδίως και που το χρέος της Κύπρου στο ΑΕΠ της δεν είναι υπερβολικό- λίγο πάνω  από 80%, που θεωρείται απολύτως διαχειρίσιμο. Πρόκειται για αυθαιρεσία μεγάλης ολκής, που δημιουργεί υπόνοιες για μεγάλα παιχνίδια που παίζονται σε βάρος της Κύπρου, της Ελλάδας, αλλά και ολόκληρου του ευρωπαϊκού νότου, και είναι απελπιστικό το γεγονός ότι η Κύπρος είναι τελείως μόνη και εγκαταλελειμμένη, ενώ θα έπρεπε να έχει συμπαραστάτισσα σχεδόν ολόκληρη την Ευρώπη. Αλλά, να, το κάθε κράτος-μέλος διατηρεί ακόμη την ψευδαίσθηση ότι οι μπόρες είναι για τους άλλους τους «κακούς», και αυτά θα σωθούν!

Η Κύπρος είναι, πράγματι, αβοήθητη. Γιατί, βέβαια, η Ελλάδα σε πλήρη ευθυγράμμιση με την ΕΕ δεν αποτελεί βοήθεια. Η Ρωσία, που θα μπορούσε πολύ εύκολα να σώσει την Κύπρο, προσκρούει στην Ευρώπη που δεν την επιθυμεί «στα πόδια της». Η λύση; Να μην υπολογίσει τις συμπληγάδες η Κύπρος, και να επιλέξει την αξιοπρέπεια, μέχρι τέλος. Μια μικρή οικονομία, με κοιτάσματα πετρελαίου που εκτιμώνται πάνω από 600Ε δις. θα είναι γελοίο να καταστραφεί για 5.8Ε δις.

Μαρία Νεγρεπόντη-Δελιβάνη      

 http://marianegreponti-delivanis.blogspot.gr

Για τη λευτεριά που κερδίζεται και δεν χαρίζεται…

Ο θερισμός σιμώνει, κι έχει δουλειά πολλή...

Έχουμε δικαίωμα στο χώμα που πατάμε, στο χώμα που μας θρέφει στο χώμα αυτό που θα μας αγκαλιάσει στην αιωνιότητα. Όλοι εμείς που αυτό το χώμα το τιμούμε, που σε αυτό το χώμα βλέπουμε το αίμα το προγονικό και από αυτό το χώμα μυρίζουμε τους ανθούς της ζωής, έχουμε δικαίωμα να παλέψουμε και να δώσουμε τον νυν υπέρ πάντων αγώνα. Γιατί, αυτό το χώμα θα είναι μετά από εμάς, θα είναι μετά και από τα παιδιά μας. Αυτό το δικαίωμα δεν μπορεί να μας το στερήσει κανείς.

Όλοι εσείς, οι άλλοι, που τούτο το χώμα το μολύνετε με κάθε τρόπο που μπορείτε, που τούτο εδώ το χώμα το ατιμάζετε επειδή δεν είστε άξιοι ούτε καν να το θωρείτε, να ξέρετε πως θα μας έχετε απέναντί σας και με εμάς που ακόμη νιώθουμε την λογική μας, που ακόμη τιμάμε τα ιερά και τα όσιά μας, που ακόμη η καρδιά μας ακούει τις φωνές τις προγονικές, με εμάς θα παλέψετε για να μπορέσετε να κλέψετε αυτά που δεν σας ανήκουν.

Κι εσείς οι υπόλοιποι, που βρεθήκατε απαίδευτοι και γείρατε από το βάρος του καιρού, εσείς που δεν μπορείτε να σταθείτε εκεί που το αίμα σας προστάζει, μην σκιάζεστε. Ο τρόμος που έχουνε σχεδιασμένο για να ζήσουμε, δεν τελειώνει εδώ... Ετούτοι που είδαν την ευκαιρία για να σας κλέψουν την ζωή, δεν πρόκειται να σταματήσουν μέχρι να το πετύχουν.
Προκάμετε, λοιπόν, πατριώτες…
Προκάμετε επειδή είναι βαρύ το τίμημα της λευτεριάς. Της λευτεριάς που κερδίζεται και που δεν χαρίζεται.
Εάν σταθείτε τώρα, εάν κουράστηκε η ψυχή σας, ένα να ξέρετε, θα σας λιανίσουν επειδή άλλο δεν ξέρουν να κάνουν οι γενίτσαροι ετούτοι. Θα σας λιανίσουν επειδή τρέμουν μην και σηκώσετε το κεφάλι, μην και βρείτε τα κουράγια εκείνα που το αίμα έχει κρυμμένα στις αποθήκες της καρδιάς και της ψυχής σας. Θα σας λιανίσουν για να μην τους λιανίσετε εσείς...

Τι κι αν οι δρόμοι σήμερα είν’ αδειανοί…! Τι κι αν τα κεφάλια των περσότερων είναι σκυμμένα και το μυαλό πετάει σε όσα χαθήκαν…!
Κάντε λοιπόν ένα βήμα, να σηκωθούν τα κεφάλια, να γεμίσουν οι δρόμοι με φωνές και με τα χέρια μας να πάρουμε πίσω το βιός μας…
Ένα βήμα, μία καλή αρχή, ετούτο μας χρειάζεται για να σηκωθούμε και να πάμε ψηλά, στα ψηλότερα, μακριά από ετούτα τα σκοτάδια που τα σκυλιά θέλουν να μας κλείσουν.

Κοίτα με στα μάτια πατριώτη και πες μου… τι μας χωρίζει; Να σου πω εγώ; Τίποτες πέρα από αυτούς που βάζουν ζιζάνια για να μας έχουν χώρια. Γιατί, μας φοβούνται σαν είμαστε μαζί. Μας τρέμουν, όπως τρέμει ο κλέφτης τον νοικοκύρη, όπως τρέμει ο εγκληματίας τον σοφό δικαστή, όπως τρέμουν οι διαόλοι το φως…

Αδερφέ, σύντροφε, πατριώτη, πες με όπως εσύ θες. Μα ένα να ξέρεις... Αν σήμερα δεν μονοιάσουμε, αν σήμερα δεν βρούμε τα κουράγια να πιαστούμε από το χέρι, αν ετούτο τον βαρύ καιρό δεν παλέψουμε, ένα να ξέρεις… Αύριο δεν θα έχει μείνει τίποτε για να παλέψουμε να το πάρουμε. Θα μας τα έχουν πάρει όλα.

Και δεν είναι μόνο η γης, το σπίτι και το βιός σου…
Δεν είναι που θα σου πάρουν το χαμόγελο από τη γυναίκα και τα παιδιά σου…
Θα σου κλέψουν την περηφάνια...
Θα σου βρωμίσουν τα ιερά σου...
Θα σου ποδοπατήσουν την τιμή σου.
Και τότε, όλοι μας, σαν έρθει η ώρα μας, θα πεθάνουμε ντροπιασμένοι… από ένα τσούρμο λεχρίτες.

Εγώ σου τά ‘πα και σου απλώνω το χέρι.

Έλα, έχουμε δρόμο μπροστά μας. Κι έχουμε πολλά να κάνουμε.

Οι μυρωδιές της γης σε λίγο θα αρχίσουν να ξεπηδούν και να καλούν όσους λατρεύουν την ζωή.

Έλα σου λέω… κι ο θερισμός σιμώνει…

Έλα κι οι τυχεροί θα ασπαστούν με τους αγγέλους στ’ άστρα…

Κωνσταντίνος

Ετούτες τις ώρες τα μάτια βουρκώνουν

Ετούτες τις ώρες θεριεύει η ψυχή

Ετούτες τις ώρες παιδιά αντριεύουν

και πίνουν της λευτεριάς τους το αθάνατο κρασί
Αγνώστου Έλληνα

ΥΓ: Το κείμενο αυτό πρωτογράφτηκε στις αρχές του 2012, μα σήμερα οι μέρες έχουν γιομίσει, τα μάτια έχουν αρχίσει να βλέπουν, ο σκοτεινός εχθρός ξεσκεπάζεται επειδή βιάζεται να μας ξεκάνει. Ετούτες τις ημέρες βλέπουμε όλοι μας πως ο στόχος τους δεν είναι το χρήμα, αφού το είχανε από πάντα. Ο στόχος τους είναι ένας λαός, που ποτέ δεν τους ανέχθηκε, ένας λαός που πάντοτε βρήκε τα κουράγια και τις δυνάμεις εκείνες για να σηκώσει το κεφάλι του και να βροντοφωνάξει το δίκιο, να παλέψει για τα αυτονόητα, ακόμη και να πεθάνει κραυγάζοντας "όχι". Τώρα, λοιπόν, που οι εισβολείς έγιναν γνωστοί, τώρα που φεύγει η ομίχλη, τώρα που ετοιμάζονται οι δειλοί για το ολοκληρωτικό τους χτύπημα, εμείς πρέπει να ξεφύγουμε από τον φυσιολογικό ανθρώπινο φόβο, πρέπει να υποτάξουμε την λογική που μας βάλανε οι επιτήδειοι, πρέπει να κάνουμε το δικό μας άλμα και να γράψουμε την ιστορία ξεγράφοντας τα αποβράσματά της, αποτινάσσοντας τις αλυσίδες που πασχίζουν να μας φορέσουν... Ετούτοι βάζουνε σαν όπλο τους τον μαμωνά, τον ίδιο τον διάολο για να μας πολεμήσουν. Εμείς βάνουμε την πίστη μας και τον Θεό μας που από πάντα μας στάθηκε όποτε του το ζητήσαμε. Ο θερισμός σιμώνει, λοιπόν... Και θέλει πολλή δουλειά μετά τη νίκη. Ετούτη η πατρίδα έθρεψε και ανέχτηκε πολλά σκουπίδια, σκιές και υπηρέτες των δαιμόνων... Για ετούτη την πατρίδα ξανάρθε η στιγμή να δοξάσει και να δοξαστεί. Γι αυτόν τον λαό υπάρχει ο μονόδρομος της αξιοπρέπειας και της λευτεριάς, που χαράχτηκε ανεξίτηλα σε χώματα, σε πέτρες και σε μάρμαρα από νέους και νέες που δεν ήξεραν για τι άλλο να ζήσουν, πέρα από την λευτεριά... Άντε, το λοιπόν, αδέρφια. Ας ετοιμαζόμαστε να γιορτάσουμε και να τιμήσουμε την πατρίδα, τους προγόνους και τους Αγίους, χορεύοντας με τους αγγέλους και κάνοντας για μία ακόμη φορά τον χάρο να μας σεβαστεί... Άντε το λοιπόν αδέρφια. Γιατί αν δεν διώξουμε σύντομα ετούτο το σκοτάδι, δεν θα φύγει ποτέ για να δώσει την θέση του στο φως...

http://kostasxan.blogspot.gr

Πρώτιστος στόχος τους, το τραπεζικό σύστημα της Κύπρου

Αυτό που έγινε στην Κύπρο με κατευθείαν «κούρεμα» των καταθέσεων δεν είναι ολίσθημα, ούτε λάθος, ούτε κάποιο αναγκαίο κακό. Πρόκειται για έγκλημα εκ προμελέτης που αποφασίστηκε από το Eurogroup στις 15/3 και εκτελέστηκε από τον νέο Πρόεδρο της Κύπρου Νίκο Αναστασιάδη, γνωστό οικονομικό δολοφόνο και διαπλεκόμενο με πολύ σκοτεινά συμφέροντα.

Το βασικό πρόβλημα δεν βρίσκεται απλά στο «κούρεμα» των καταθέσεων, αλλά στο ανεπανόρθωτο πλήγμα που δέχτηκε το τραπεζικό σύστημα του νησιού. Είτε περάσει το «κούρεμα», είτε όχι. Είτε γίνει στα 9,90 % για πάνω από 100 χιλιάδες ή όχι, είναι παντελώς αδιάφορο. Κανείς δεν μπορεί να έχει εμπιστοσύνη σ’ ένα τραπεζικό σύστημα όπου κάποιος αποφασίζει αυθαίρετα το «κούρεμα» των καταθέσεων. Ένα τέτοιο τραπεζικό σύστημα δεν μπορεί να σταθεί. Ακόμη κι αν ανακληθεί το «κούρεμα», ποιος μπορεί να έχει εμπιστοσύνη ότι κάτι τέτοιο δεν θα επαναληφθεί; Επομένως το σίγουρο είναι ότι οι τράπεζες της Κύπρου, είτε «κουρευτούν» οι καταθέσεις, είτε όχι, θα έχουν να αντιμετωπίσουν – μόλις, όποτε, ή αν ανοίξουν ποτέ – ένα γενικευμένο πανικό καταθετών που θα επιδιώκουν την ανάληψη των χρημάτων τους από τις τράπεζες. Και έχουν απόλυτο δίκιο.

Τι τράβηξε την προσοχή στην Κύπρο των αρπακτικών της Ευρωζώνης; Μα το ύψος των καταθέσεων που βρίσκονται στις τράπεζές της. Οι καταθέσεις στο κυπριακό τραπεζικό σύστημα ανέρχονται στο 382% του ΑΕΠ της Κύπρου. Ίσως ο υψηλότερος δείκτης καταθέσεων στην ευρωζώνη. Το αντίστοιχο ποσοστό για την Ιρλανδία είναι 152%, ο μέσος όρος της ευρωζώνης κυμαίνεται περίπου στο ΑΕΠ της, ενώ στην Ελλάδα οι καταθέσεις και ρέπος στις εγχώριες τράπεζες ανέρχονταν στα 221 δις ευρώ (Ιανουάριος ’13) δηλαδή στο 115% περίπου του ΑΕΠ της χώρας. Με άλλα λόγια οι κυπριακές τράπεζες έχουν πολλές καταθέσεις.

Περίπου το 62,5% των καταθέσεων στο κυπριακό τραπεζικό σύστημα είναι από κατοίκους της Κύπρου. Πιο συγκεκριμένα ο ιδιωτικός τομέας της Κύπρου διαθέτει (13/2/’13) καταθέσεις στις εγχώριες τράπεζες ύψους 42,3 δις ευρώ, ή 237% του ΑΕΠ της Κύπρου. Από αυτά τα 26,3 δις ευρώ, ή 147% του ΑΕΠ της Κύπρου ανήκουν στα εγχώρια νοικοκυριά, ενώ τα 9,3 δις ευρώ, ή 52% του ΑΕΠ ανήκουν σε επιχειρήσεις. Για να πάρουμε μια ιδέα τι σημαίνουν όλα αυτά, ας αναλογιστούμε ότι στην Ελλάδα τον Ιανουάριο του 2013, οι κάτοικοι εσωτερικού διέθεταν καταθέσεις 176,6 δις ευρώ, ή 91% του ΑΕΠ της χώρας. Από αυτά τα 161 δις ευρώ, ή 83% του ΑΕΠ αφορούν σε καταθέσεις των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων. Ενώ τα νοικοκυριά διαθέτουν σε καταθέσεις 135,8 δις ευρώ ή 70% του ΑΕΠ της χώρας.

Ένα δεύτερο πολύ σημαντικό στοιχείο της καταθετικής βάσης των τραπεζών της Κύπρου είναι το ιδιαίτερο μεγάλο μέγεθος καταθέσεων και ρέπος από το εξωτερικό και κυρίως από χώρες εκτός ευρωζώνης. Το σύνολο των ιδιωτικών καταθέσεων στην Κύπρο που προέρχονται εκτός ευρωζώνης ανέρχονται σε 20,8 δις ευρώ, ή 116% του ΑΕΠ του νησιού. Από αυτά τα νοικοκυριά από χώρες εκτός ευρωζώνης διαθέτουν 4,9 δις ευρώ ή 27%, οι επιχειρήσεις από χώρες εκτός ευρωζώνης διαθέτουν 11,4 δις ευρώ καταθέσεις ή 64% του ΑΕΠ, ενώ πιστωτικά ιδρύματα εκτός ευρωζώνης διαθέτουν 4,5 δις ευρώ ή 25% του ΑΕΠ της Κύπρου. Στην Ελλάδα, για να έχουμε ένα μέτρο σύγκρισης, οι καταθέσεις και ρέπος μη κατοίκων της ζώνης του ευρώ ανέρχονται στα 43 δις ευρώ, ή στο 22% του ΑΕΠ της χώρας.

Ο πληθυσμός της Κύπρου είναι περίπου 875.000, ώστε οι καταθέσεις από τον τομέα των νοικοκυριών συνεπάγονται κατά κεφαλήν ποσό 30.000 ευρώ περίπου. Σε αντίθεση με τα 4,6 εκατομμύρια του πληθυσμού της Ιρλανδίας που συνεπάγεται κατά κεφαλήν καταθέσεις των νοικοκυριών της τάξης των 20.000 ευρώ. Και της Ελλάδας της οποία οι κατά κεφαλή καταθέσεις των νοικοκυριών ανέρχονται στα 12.500 ευρώ. Η Ελλάδα έχει κατά κεφαλή ΑΕΠ 17.900 ευρώ περίπου, η Ιρλανδία έχει 35.000 ευρώ, ενώ η Κύπρος 20.000 ευρώ.

Οι κατά κεφαλήν καταθέσεις των νοικοκυριών στην Κύπρο είναι 150% υψηλότερες του κατά κεφαλήν ΑΕΠ της. Οι επίσημες στατιστικές δείχνουν ότι οι Κύπριοι έχουν πολλά χρήματα στην τράπεζα. Ενώ το εγχώριο τραπεζικό σύστημα της Κύπρου αποτελεί πόλο προσέλκυσης πολύ σημαντικών καταθέσεων από το εξωτερικό και κυρίως από χώρες εκτός ευρωζώνης. Ολόκληρη τη οικονομία της Κύπρου στηρίζεται κατά πρώτο και κύριο λόγο στην μετατροπή των τραπεζών της σε διαμετακομιστικό κέντρο κεφαλαίων, ειδικά με την μορφή δανείων και καταθέσεων. Για παράδειγμα το 2011, με βάση τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία, οι εγχώριες τράπεζες της Κύπρου εξήγαγαν 43,5 δις ευρώ σε Δάνεια/Νόμισμα και καταθέσεις και εισήγαγαν 62,6 δις ευρώ. Την ίδια χρονιά το ΑΕΠ της Κύπρου ανήλθε σχεδόν σε 18 δις ευρώ τρέχουσες τιμές. Το χρήμα που διακίνησαν οι εγχώριες τράπεζες της Κύπρου προς το εξωτερικό ήταν σχεδόν 2,5 φορές μεγαλύτερο από το ΑΕΠ και από το εξωτερικό σχεδόν 3,5 φορές μεγαλύτερο από το ΑΕΠ του νησιού.

Όλα αυτά δεν θα μπορούσαν να είχαν περάσει απαρατήρητα από τα αρπαχτικά της ευρωζώνης και κυρίως την Γερμανία. Το θέμα ήταν πώς θα έβαζαν στο χέρι την Κύπρο με δεδομένο ότι χάρις στη συμμετοχή στην ευρωζώνη το συνολικό εξωτερικό χρέος του νησιού ανήλθε από 200% του ΑΕΠ το 2004 στα 447,4% του ΑΕΠ το 2008, στα 465,6% του ΑΕΠ το 2011. Η ιδιαίτερα μεγάλη καταθετική βάση του εγχώριου τραπεζικού συστήματος, αλλά και το εμπόριο χρήματος με το εξωτερικό και κυρίως με χώρες εκτός ευρωζώνης, έδινε στο νησί την δυνατότητα να αντιμετωπίσει με σχετική ευκολία τις όποιες ζημιές λόγω της κρίσης χρέους στην ευρωζώνη.

Η επίθεση που δέχθηκε η Κύπρος από τα αρπαχτικά της ευρωζώνης άρχισε να προετοιμάζεται από το 2011, έστω κι αν έλλειπαν στα στοιχεία εκείνα που έκαναν περισσότερο ανησυχητική την οικονομική πορεία της Κύπρου από εκείνη των άλλων χωρών της ευρωζώνης ακόμη και της Γερμανίας. Παρ’ όλα αυτά η ευρωζώνη ξεκίνησε ολόκληρη εκστρατεία για την θυματοποίηση της Κύπρου. Σ’ αυτήν την εκστρατεία συμμετείχε και ο προηγούμενος πρόεδρος της Κύπρου Χριστόφιας, ο οποίος άνοιξε τον δρόμο για την επίθεση αυτή εναντίον του νησιού. Το παραμύθι είναι γνωστό: οι τράπεζες εμφάνισαν λογιστικές ζημιές και επομένως το κράτος έπρεπε να τις διασώσει. Βέβαια οι λογιστικές ζημιές των τραπεζών ήταν εν πολλοίς εικονικές λόγω της αλλαγής των τοποθετήσεών τους σε ελληνικά και άλλα ομόλογα, αλλά λόγω της συγκριτικά τεράστιας καταθετικής βάσης που υποτίθεται ότι διαθέτουν, οι ζημιές δεν συνιστούσαν κίνδυνο γι’ αυτές. Οι αξιωματούχοι της ευρωζώνης ήξεραν πολύ καλά τι είχαν κάνει την καταθετική τους βάση οι τράπεζες και πώς την έχουν εξανεμίσει, γι’ αυτό και τις έπεισαν να δεχθούν το «δώρο» της διάσωσης. Κι έτσι όλοι μαζί άρχισαν να ψάλουν το Αλληλούια του γνωστού μονόδρομου της τρόικας. Με πριμαντόνα τον Χριστόφια προσπάθησαν να εξαπατήσουν τους Κύπριους ότι δεν υπήρχε άλλος δρόμος. Και κλάμα η κυρία του προεδρικού μεγάρου!

Κι όλα αυτά βέβαια με την γνωστή δικαιολογία. Οι τράπεζες έπρεπε να διασωθούν και μάλιστα ατόφιες, χωρίς να ψάξει κανένας τα ενεργητικά τους για το που πήγε και πάει τόσο χρήμα, μόνο και μόνο για να εγγυηθούν άπαντες τις καταθέσεις του κοσμάκη. Με την άνοδο του Νίκου Αναστασιάδη και με δεδομένη την γενική αποχαύνωση που ακολουθεί κάθε εκλογική αναμέτρηση όπου ο λαός έχει να επιλέξει ανάμεσα στην Σκύλα και την Χάρυβδη, ξεκίνησε η επίθεση.

Το συγκεκριμένο μέτρο δείχνει τα εξής:

Πρώτο: Σε τι άθλια κατάσταση βρίσκεται η ίδια η ευρωζώνη και κυρίως οι μεγάλες οικονομίες της με πρώτη την Γερμανία. Αυτός είναι ο λόγος που δεν μπορούν να περιμένουν, ούτε να παίξουν το παιχνίδι της κλιμάκωσης των μνημονίων, όπως έκαναν με την Ελλάδα, όπως επίσης με την Ιρλανδία και Πορτογαλία. Η διάλυση της οικονομίας της Κύπρου με αυτόν τον άμεσο τρόπο υποδηλώνει ότι η ύφεση που αγκαλιάζει ακόμη και την Γερμανία δεν αφήνει πολλά περιθώρια κινήσεων στα αρπαχτικά της ευρωζώνης.

Δεύτερο: Πώς σκέφτονται να λειτουργήσουν τον αποκαλούμενο «ενιαίο τραπεζικό χώρο» της ευρωζώνης, όπως τον έχουν αποφασίσει. Οι τράπεζες και κυρίως οι καταθέσεις των πολιτών της ευρωζώνης θα μετατραπούν σε εύκολη λεία των αρπαχτικών της. Άλλωστε εγγύηση καταθέσεων στην ευρωζώνη δεν υπάρχει. Μέχρι σήμερα μόνο τα κράτη μπορούσαν να παράσχουν τέτοια εγγύηση, αλλά μόνο εικονικά μιας και σε περίπτωση γενικής κατάρρευσης των τραπεζών δεν μπορούν να αντλήσουν τα χρήματα που χρειάζονται για να αποκαταστήσουν τις χαμένες καταθέσεις.

Τρίτο: Η Κύπρος δεν πρόκειται να συνέλθει ξανά μετά από αυτό το χτύπημα. Ότι κι αν αποφασιστεί για το «κούρεμα» οι εγχώριες τράπεζες θα αδειάσουν από καταθέσεις και κεφάλαια, ενώ κανείς δεν πρόκειται ποτέ να τις ξαναεμπιστευτεί. Κι αυτό είναι μόνο το πρώτο βήμα για να εξαρτηθεί πλήρως η Κύπρος και η οικονομία της από τον μηχανισμό στήριξης που θα της επιβάλει το Eurogroup, ενώ θα αναγκαστεί να ξεπουλήσει τα πάντα μετατρέποντας του Κυπρίους σε ραγιάδες, σε δουλοπάροικους των αγορών με την προσδοκία ενός ξεροκόμματου.

Η Κύπρος κι ο λαός της έχει δυο μόνο επιλογές: Ή να επιζήσει σαν αποικία υπό καθεστώς πλήρους εξάρτησης από τις χρηματοδοτήσεις από το ευρωσύστημα που θα δώσει σε Γερμανούς και άλλους την δυνατότητα να την λεηλατήσουν όσο κανένας άλλος κατακτητής στην πολύχρονη ιστορία του νησιού. Ή να φύγει αμέσως εδώ και τώρα από το ευρώ, να εισάγει ξανά την κυπριακή λίρα, να θέσει υπό καθεστώς δημόσιας εκκαθάρισης τις τράπεζες – για να ξεκαθαριστεί το που πήγε όλο αυτό το χρήμα – έτσι ώστε να ανοικοδομήσει το τραπεζικό σύστημά της υπό κρατική ιδιοκτησία και να ανοικοδομήσει την οικονομία της επενδύοντας στην ζωντανή εργασία και στην κυριαρχία του νησιού. Άλλος δρόμος δεν υπάρχει.

Τα επόμενα εικοσιτετράωρα θα δούμε αν οι μηχανισμοί της ευρωζώνης θα μπορέσουν να αναχαιτίσουν την επιδρομή στις τράπεζες από καταθέτες σ’ ολόκληρο το ευρωσύστημα. Αν τα καταφέρουν θα έχουν την ευκαιρία να αντιμετωπίσουν την ραγδαία πτώση του ευρώ, αλλά και των αγορών κεφαλαίου. Διαφορετικά θα δούμε έναν γενικευμένο πανικό με εξαργυρώσεις σε όλες τις αγορές κεφαλαίου που θα συμπαρασύρει τα πάντα και θα προκαλέσει ένα μεγάλο κραχ στην ίδια την καρδιά της ευρωζώνης.

Όπως και να έχουν οι εξελίξεις, εμείς δεν μπορούμε να περιμένουμε. Αν έκαναν κάτι τέτοιο σε μια εύρωστη γενικά οικονομία σαν της Κύπρου, σκεφτείτε τι σχεδιάζουν για μια χώρα σαν την Ελλάδα. Πρέπει εδώ και τώρα να αποσύρουν όσοι διαθέτουν ακόμη καταθέσεις, ακόμη και το τελευταίο τους ευρώ από τις τράπεζες πριν να είναι πολύ αργά γι’ αυτούς. Ταυτόχρονα θα πρέπει να γενικευτεί η παύση πληρωμών όλων μας προς το κράτος, έτσι ώστε να καταρρεύσει η κυβέρνηση. Αν το κάνουμε με συνέπεια και συνέχεια για το επόμενο δίμηνο, τότε αποκτούμε την πρωτοβουλία ως λαός και επιβάλουμε τετελεσμένα. Αντί να μας τα επιβάλουν αυτοί, ας τους τα επιβάλουμε εμείς.

http://dimitriskazakis.blogspot.gr

Η Ελλάδα για μια ακόμη φορά σε σταυροδρόμι

Συνέντευξη του Δημήτρη Καζάκη (ΕΠΑΜ) στον τηλεοπτικό δίαυλο «Ένα» της Καβάλας στις 16/3/2013:

- Το γεωστρατηγικό παιχνίδι στο Αιγαίο, η σχέση της ρωσικής Gazprom με την αγγλοαμερικανική BP, οι επιδιώξεις Ρώσων, Αμερικανών και Γερμανών στο Αιγαίο.

- Πιθανό στημένο και προαποφασισμένο «θερμό επεισόδιο» στο Αιγαίο ερήμην των δύο λαών, τους οποίους θέλουν να διαλύσουν, ώστε να προκύψει μια κατάσταση «χυλού» που θα διευκολύνει τις στρατηγικές χαράξεις τους, σε οικονομικό και στρατιωτικό επίπεδο.

- Με τα οικονομικά μέτρα, στοχεύουν στη δημιουργία απελπισίας στα νοικοκυριά, για να τους αρπάξουν τις περιουσίες τους.

- Η γερμανική είναι μια σαθρή οικονομία και οι κρατούντες στη Γερμανία προσπαθούν να προσαρτήσουν τους πόρους και τα δυναμικά άλλων χωρών για να επιβιώσουν. Η Ρωμαϊκή αυτοκρατορία προσαρτούσε λαούς με το χρέος. Αν αντιδρούσαν, έστελνε τις λεγεώνες της.

- Για την «κατοχύρωση της Α.Ο.Ζ. είναι κατηγορηματικά αντίθετος. Δεν έχει νόημα η κατοχύρωση δικαιωμάτων των δανειστών σου. Πρώτα απαλλάσσεσαι από αυτούς.

- Το πολιτικό προσωπικό που «κυβερνάει» την Ελλάδα, είναι απλά μαριονέτες σε θέατρο σκιών αυτών, που έχουν στόχο την Ελλάδα.

- Η κυβέρνηση της Αθήνας εκπαιδεύει με μισθοφόρους, ελληνική δύναμη κρούσης βαριά οπλισμένων, για την αντιμετώπιση των λαϊκών αντιδράσεων, όπως στις Σκουριές Χαλκιδικής.

- Οι στημένες δημοσκοπήσεις κρύβουν την πραγματική εικόνα του λαού, που είναι πλέον απεγκλωβισμένος από τα υφιστάμενα κόμματα του Κοινοβουλίου, προσπαθώντας να τον πείσουν ότι το δίλημμα που αποδέχεται ο καθένας μας, είναι μεταξύ των μνημονιακών και του Τσίπρα.

Η συνέντευξη εδώ:

http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=fcis7PJT5i8

Είθε...

Ε, λοιπόν!
Η μικρά και αγωνιστική Κύπρος θα είναι εκείνη που θα δώσει το πρώτο χαστούκι στους οικονομικούς δολοφόνους του σημερινού "πολυπολιτισμικού" παγκοσμιοποιημένου ιμπεριαλισμού,
Χθες στο Γιουρογκρουπ αυτοί οι οικονομικοί δολοφόνοι των Λαών έκαναν το μεγάλο λάθος ...
Στις 4 η ώρα το πρωί ["Η σκοτεινότερη ώρα είναι λίγο πριν ξημερώσει", Σαίξπηρ], οι οικονομικοί δολοφόνοι είχαν έτοιμο το εκτελεστικό απόσπασμα, να ληστέψουν το χρήμα, δηλαδή την διαχρονική δύναμη αντίστασης των Κυπρίων [από τότε που υπάρχουν και που έκανε αυτό που λέγεται κυπριακό οικονομικό θαύμα και που ζήλευαν όλοι τους στην άθλια Εσπερία...].
Και τα είχαν όλα τόσο καλά σχεδιάσει οι "συνέταιροι" μας.. που όταν οι Κύπριοι σήμερα πήγαν να πάρουν χρήματα είδαν ότι το τραπεζικό σύστημα τους κρατούσε ήδη τα κλοπιμαία που είχαν διατάξει στις 4 το πρωί...
Λοιπόν...
     Κανένας Κύπριος βουλευτής , όπου και αν ανήκει, δεν πρόκειται να ψηφίσει αυτό το άθλιο μνημόνιο και βέβαια το δημοψήφισμα [που ήδη έχει προταθεί] είναι η ασφαλιστική δικλείδα που οι κύπριοι θα χρησιμοποιήσουν.

Και οι οικονομικοί αλήτες της Ευρώπης θα φάνε το πρώτο χαστούκι από τον έντιμο, μικρόν το δέμας αλλά τεράστιας αγωνιστικής αξίας Κυπριακό Λαό ο οποίος για άλλη μια φορά θα μας κάνει, όπως το 2004, περήφανους που είμαστε Έλληνες,

Όσο για τον νέο Πρόεδρο που χθες τον επικρίναμε για την επιλογή Δρουσιώτη, τι να πούμε... λυπόμαστε αλλά, ενώ η προηγουμένη προεδρία παρέλαβε οικονομική ευρωστία από τον ογκόλιθο του Ελληνισμού Τάσσο Παπαδόπουλο και παρέδωσε οικονομικό σφαγείο, ο νέος πρόεδρος που τελικά εξελέγη για να ανατρέψει αυτό το σφαγείο, υπέκυψε πριν αλέκτωρ φωνήσαι.

Το μόνο που τον σώζει είναι να υιοθετήσει το δημοψήφισμα που έτσι κι αλλιώς θα αναγκασθεί να προκηρύξει.

Η Κύπρος θα νικήσει.
16/3/2013
Αντιστράτηγος ε.α. Δημήτρης  Αλευρομάγειρος 

 

http://infognomonpolitics.blogspot.gr

«Θέλω με τον πλέον ξεκάθαρον και κατηγορηματικόν τρόπον να δεσμευτώ και δεσμεύομαι προς τους Κυπρίους συμπατριώτες μας αλλά και τους ξένους επενδυτές, αλλά και ταυτόχρονα να στείλω σαφέστατα μηνύματα προς όλους τους αποδέκτες στο εξωτερικόν ότι δεν πρόκειται –και το υπογραμμίζω- ο Νίκος Αναστασιάδης να υπογράψει το όποιο Μνημόνιο που θα περιέχει οποιαδήποτε πρόνοια για κούρεμα καταθέσεων».


Νίκος Αναστασιάδης, δήλωση πριν τις ποοεδρικές εκλογές