Χορεύοντας το χορό μέχρι το τέλος...

Από τότε που συνειδητοποίησα πως δεν θα δω ποτέ τους γονείς μου μαζί σαν ηλικιωμένο ζευγάρι, άρχισα να παρατηρώ έξω με μεγάλο ενδιαφέρον και προσοχή τα ηλικιωμένα ζευγάρια. Δεν ξέρω τι με παρακίνησε να πράξω κατά αυτόν τον τρόπο. Σίγουρα, όμως απέκτησα μία διαφορετική οπτική για τον κόσμο και εκτίμησα πολύ παραπάνω την αξία της συντροφικότητας και του ‘’μαζί’’.

Πόσο δυνατή η λέξη ‘’μαζί’’; Πόση προσπάθεια χρειάζεται για να γίνει πράξη; Πόσες συνέπειες έχει είτε θετικές είτε αρνητικές; Και πόσοι εν τέλει καταφέρνουν αυτό το ‘’μαζί’’ να το κρατούν για πάντα;

Μου αρέσει συγκεκριμένα να παρατηρώ τα ηλικιωμένα ζευγάρια και τις όμορφες συνήθειές τους, να βγαίνουν το βράδυ περιποιημένοι και οι δύο στο εστιατόριο, να ακούν την αγαπημένη τους μουσική και να σιγοτραγουδούν,να κρατιούνται σφιχτά από το χέρι. Λες και δεν υπάρχει αύριο, λες και δεν υπάρχει χθες, αυτά τα ζευγάρια ζουν το τώρα και απολαμβάνουν την στιγμή χωρίς άγχος,κοιτώντας πάντα προς την ίδια κατεύθυνση. Τι μας έκανε άραγε να έχουμε συνηθίσει να κάνουμε εκπτώσεις στον έρωτα και στην αγάπη;

Στις μέρες μας με το παραμικρό, λίγη γκρίνια, κάποιες μικρές διαφωνίες και κατευθείαν λέμε αντίο. Γιατί δεν αντέχουμε να χορέψουμε μέχρι τέλος τον χορό στον οποίο διαλέξαμε να είμαστε;
Δεν ξέρω αν μπορώ να το ονομάσω μαγική συνταγή για σχέση που αντέχει στον χρόνο, σίγουρα όμως έχω κάποια βασικά χαρακτηριστικά υγιούς σχέσης στο μυαλό μου: ρομαντισμός, ειλικρίνεια, εμπιστοσύνη, πάθος, μοίρασμα, ενδιαφέρον. Να είσαι δεκτικός απέναντι στον άνθρωπό σου, να παίρνεις μέσα σου ένα βαθύ κομμάτι του, να δίνεσαι σε αυτόν. Να σε ενδιαφέρει κάθε ώρα και στιγμή πως είναι και πως νιώθει. Όλα αυτά φαντάζουν ιδανικά.

Ιδανικό, όμως είναι όχι να υπάρχουν όλα αυτά τα θετικά στοιχεία στην σχέση, αλλά να απουσιάζουν τα κακά χαρακτηριστικά που την πηγαίνουν πίσω. Ποια είναι τα αρνητικά χαρακτηριστικά; Κριτική και αμυντική στάση παίρνουν το βραβείο. Σίγουρα, στιγμές άμυνας θα υπάρξουν και στα επιτυχημένα ζευγάρια. Αυτά, όμως θα προσέξουν ότι κάτι δεν πάει καλά και θα προσπαθήσουν να διορθώσουν την κατάσταση. Δεν θα το βάλουν στα πόδια.

Η κάθε σχέση στην ζωή μας ερωτική ή μη θέλει προσπάθεια, αμοιβαία αισθήματα, πίστη, ειλικρίνεια και σεβασμό. Όταν σπάει το γυαλί, να μη κολλάμε τα σπασμένα κομμάτια, ούτε να αλλάζουμε ποτήρι. Απλά να μπορούμε να αντικαθιστούμε το γυαλί με νέο υλικό! Νέους υγιείς τρόπους συμβίωσης που θα διαλέξει από κοινού το ζευγάρι. Κοινοί στόχοι, κοινά όνειρα, αίσθηση ομαδικότητας.

Γράφοντας μου έρχονται όλο και περισσότερα θετικά χαρακτηριστικά. Δεν θα τα απαριθμήσω. Άλλωστε η κάθε σχέση είναι μοναδική και μόνο το ίδιο ζευγάρι γνωρίζει τι είναι γι΄αυτό σημαντικό και τι όχι.

Θαυμάστε και αγαπήστε αυτόν που έχετε δίπλα σας. Μπορεί να είσαι κατά του γάμου, γυναίκα καριερίστρια, μεγάλος εραστής, αλλά πάνω απ’όλα είσαι άνθρωπος και μεγαλώνοντας δεν μπορεί να μη θέλεις το παρεάκι σου. Γι’αυτό και μόνο αξίζει να σκεφτείς λίγο καλύτερα τα κριτήρια σου όταν κάνεις σχέση. Μην βλέπεις τα πράγματα μονόφθαλμα. Να σκέφτεσαι πάντα με γνώμονα την αγάπη.

Και αν νιώθεις ότι ο παρτενέρ σου μπορεί να σε χορέψει μέχρι το τέλος του χορού…..να τον κρατάς!!

Γεωργία Κανελλοπούλου – Ψυχολόγος