Θέλω να συμπληρώσω την πολύ εύστοχη ανάλυσή του planarch5 με τα παρακάτω:
Η καθαρότητα της σκέψης συναρτάται με μία γενικότερη φυσική ισορροπία της ανθρώπινης φύσης.
Η ευστοχότερη αντιστοιχία για την ψυχή (φύση) του ανθρώπου είναι κατά τη γνωμη μου ‘Ο Ηνίοχος’ στο Φαίδρο του Πλάτωνα.
Ηνίοχος - Λευκός Ιππος - Μαύρος Ίππος
Λογιστικόν (λογική) – Θυμικόν (συναισθήματα) – Επιθυμητικόν (ένστικτα)
Όταν ο ηνίοχος ελέγχει τους δύο ίππους επέρχεται ισορροπία που πέρα από τη μεταφυσική του Πλάτωνα συνεπάγεται φύση σε αρμονία με το περιβάλλον της (φυσικό και κοινωνικό).
Οι Ελληνική κοινωνία όντως έχει αποδείξει ότι έχει την ικανότητα να διαμορφώνει μεγαλείο με το πνεύμα σε εποχές όμως που ο ηνίοχος ήταν ξύπνιος και δεν μάσαγε.
Γιατί έχω την αίσθηση ότι και τα δύο άλογα στη σημερινή Ελληνική πραγματικότητα έχουν αφηνιάσει και τρέχουν σε διαφορετικές κατευθύνσεις, ενώ ο ηνίοχος είναι σε ύπνο βαθύ;...
Παρασκευή 29 Φεβρουαρίου 2008
ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΝΕΥΜΑ
Η ιστορία έχει δείξει ότι οι μεγάλοι αποφασίζουν και διαμορφώνουν καταστάσεις σύμφωνα με τα συμφέροντά τους.
Η Ελλάς και οι Έλληνες έχουν αποδείξει ότι είναι λαός που έχει την ικανότητα να διαμορφώνει μεγαλείο με το πνεύμα και να δημιουργεί ρεύματα που παρασύρουν το κόσμο σε πνευματική και κατά συνέπεια σε κοινωνική εξέλιξη.
Στη σημερινή εποχή οι σκέψεις και οι πράξεις που εκπέμπουμε δεν είναι καθαρές, πρώτιστα, στο δικό μας μυαλό. Τι περιμένουμε, λοιπόν, από αυτούς στους οποίους στέλνουμε μηνύματα , όταν εμείς οι ίδιοι δεν ξέρουμε τι λέμε, τι προτείνουμε;
Για να πετυχαίνουμε τα συμφέροντά μας πρέπει να ξαναγίνουμε πρωτοπόροι, πρωτότυποι. Τότε μόνο θα είμαστε σεβαστοί και θα συμπαρασύρουμε σε αγαθή εξέλιξη τις κοινωνίες που ζούμε. Πρώτα ξεκινάμε από το σπίτι μας. Καθαρίζουμε τη σκέψη μας από τα σκουπίδια που μας ταϊζουν καθημερινά και αναλαμβάνουμε πρωτοβουλίες.
Ας αναλογιστούμε και ας εφαρμόσουμε όλοι τη συνταγή της ιστορίας του πολιτισμού μας που διδάσκεται σε όλες τις χώρες του κόσμου υποχρεωτικά πλέον. Τα γονίδιά μας γνωρίζουν αυτή τη συνταγή.
Κάντε λοιπόν την αρχή.
Πέτρος Γ. Πλανάκης
Η Ελλάς και οι Έλληνες έχουν αποδείξει ότι είναι λαός που έχει την ικανότητα να διαμορφώνει μεγαλείο με το πνεύμα και να δημιουργεί ρεύματα που παρασύρουν το κόσμο σε πνευματική και κατά συνέπεια σε κοινωνική εξέλιξη.
Στη σημερινή εποχή οι σκέψεις και οι πράξεις που εκπέμπουμε δεν είναι καθαρές, πρώτιστα, στο δικό μας μυαλό. Τι περιμένουμε, λοιπόν, από αυτούς στους οποίους στέλνουμε μηνύματα , όταν εμείς οι ίδιοι δεν ξέρουμε τι λέμε, τι προτείνουμε;
Για να πετυχαίνουμε τα συμφέροντά μας πρέπει να ξαναγίνουμε πρωτοπόροι, πρωτότυποι. Τότε μόνο θα είμαστε σεβαστοί και θα συμπαρασύρουμε σε αγαθή εξέλιξη τις κοινωνίες που ζούμε. Πρώτα ξεκινάμε από το σπίτι μας. Καθαρίζουμε τη σκέψη μας από τα σκουπίδια που μας ταϊζουν καθημερινά και αναλαμβάνουμε πρωτοβουλίες.
Ας αναλογιστούμε και ας εφαρμόσουμε όλοι τη συνταγή της ιστορίας του πολιτισμού μας που διδάσκεται σε όλες τις χώρες του κόσμου υποχρεωτικά πλέον. Τα γονίδιά μας γνωρίζουν αυτή τη συνταγή.
Κάντε λοιπόν την αρχή.
Πέτρος Γ. Πλανάκης
Πέμπτη 28 Φεβρουαρίου 2008
ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ: Τέλος στην προδοσία και την ασχήμια!
Ανεξάρτητα από τα αποτελέσματα των αμερικανικών εκλογών, δηλαδή ανεξάρτητα από το ποιος θα είναι ο μελλοντικός πρόεδρος, η κολοσσιαία πολεμική μηχανή έχει ήδη μπει μπροστά με στόχο την εξόντωση όλων όσων θεωρεί εχθρούς της. Ακόμη και αυτών όπως η Ελλάδα που δεν υπακούνε τυφλά τις εντολές της, Ιράν, Κορέα, Αραβικός κόσμος, μη υποτελείς και φυσικά άμεσα η Ρωσία και στο βάθος η Κίνα.
Μετά θα έρθει η σειρά των «ατάκτων» της Νοτίου Αμερικής. Ένας άμεσος και θανάσιμος κίνδυνος, πολυπρόσωπος, πολυπλόκαμος σαν χταπόδι κάνει αργά αλλά σταθερά την εμφάνισή του στο προσκήνιο της παγκόσμιας ιστορίας. Σημερινός στοίχος είναι τα Βαλκάνια με κύριο σύμμαχο την «Μεγάλη Αλβανία», ξεκινώντας από το Κόσσοβο με συνεργάτες τους υπεύθυνους για μαζικές δολοφονίες U.C.K.
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, γεγονός πρωτοφανές για τη χώρα μας, μερικοί « επιστήμονες» επέλεξαν το αμφιθέατρο του Παντείου Πανεπιστημίου για να αναπτύξουν δημόσια την υποστήριξή τους σε ένα βασικό αίτημα της «Μεγάλης Αλβανίας», την κατάκτηση της Ηπείρου έως την Πρέβεζα, με την δικαιολογία ότι ανήκε στην Αλβανική Τσαμουριά, από όπου τους έδιωξαν με εγκληματικές πράξεις οι έλληνες.
Ασφαλώς πρόκειται για οργανωμένη προβοκάτσια των Η.Π.Α, ώστε να μελετηθούν οι δικές μας αντιδράσεις και να προπαρασκευαστεί ψυχολογικά η εδαφική επέκταση της Αλβανίας μετά το Κόσσοβο και σε ένα μεγάλο τμήμα των Αλβανοφώνων των Σκοπίων και ακολούθως και σε δικά μας εδάφη.
Από την άλλη μεριά η σύμπλευση της Τουρκίας με τις Η.Π.Α στο Κόσσοβο, που έσπευσε πρώτη αυτή να το αναγνωρίσει, προετοιμάζει το έδαφος για πονηρά σχέδια σε βάρος της χώρας μας με βάση όχι μόνον το Αιγαίο και την Κύπρο, αλλά κα τη μουσουλμανική μειονότητα στη Θράκη, που ακολουθώντας το παράδειγμα του Κοσσόβου μπορεί να διεκδικήσει την δική της ανεξαρτησία.
Η πολιτική ηγεσία των Σκοπίων φαίνεται ότι γνωρίζει από πρώτο χέρι τα σχέδια των Η.Π.Α και για αυτό δείχνει αυτή την αλαζονική αδιαλλαξία.
Και πράγματι σε αυτή τη φάση συμπορεύονται με την πολιτική που εκθέσαμε. Όμως τι θα κάνουν όταν ξεκινήσει η επόμενη φάση, αυτής της φιλοαλβανικής τακτικής, οπότε το κρατίδιό τους θα κοπεί στη μέση, γιατί θα πρέπει να γνωρίζουν τόσο αυτοί, όσο και οι ΗΠΑ, ότι μπορούν να αυτοαποκαλούνται Μακεδόνες, όμως φυλετικά είναι Σλάβοι και ως εκ τούτου κατατάσσονται ουσιαστικά στη χωρία των εχθρών των ΗΠΑ μαζί με την Ρωσία, τη Σερβία αλλά κα τη Βουλγαρία που και αυτή δεν πρέπει να έχει αυταπάτες.
Έτσι γυρίζοντας σε εμάς τους Έλληνες θα πρέπει να δούμε ότι η κατάσταση όντως εξελίσσεται όπως εξελίσσεται και είναι παραπάνω από τραγική δεδομένου ότι οι Αμερικανοί δεν πείθονται, όσες υποκλίσεις και αν κάνουν απέναντί τους οι ποικιλόμορφες αμερικανόφιλες ηγεσίες, και αυτό γιατί φοβούνται, μισούν τον λαό μας, για τον οποίο είναι βέβαιοι ότι στη μεγάλη του πλειοψηφία απορρίπτει τα φιλοπόλεμα σχέδιά τους, για αυτό θέλει να μας τιμωρήσει με κάθε τρόπο εκτός και αν αποφασίσουμε όλοι μαζί να γονατίσουμε και να φιλήσουμε τα πόδια τους κάνοντας όρκους ότι από δω και στο εξής θάμασε καλά παιδιά και πειθήνια όργανα στην όποια πολιτική τους.
Όμως αφού το παιχνίδι είναι για μας έτσι και αλλιώς χαμένο, τότε ας πέσουμε με το κεφάλι ψηλά. Ας μην περιμένουμε βοήθεια από πουθενά. Ούτε έχουμε συμμάχους, είμαστε εμείς και εμείς, ας φροντίσουμε λοιπόν να είμαστε τουλάχιστον ωραίοι, περήφανοι και γιατί όχι χαρούμενοι, αφού θα έχουμε πάρει τη μεγάλη απόφαση να γίνουμε όλοι μαζί μια γροθιά ενωμένοι μπροστά στην προδοσία και την ασχήμια που χτυπάει την πόρτα μας.
Γιατί είναι προδοσία η αναγνώριση του Κοσσόβου χωρίς την έγκριση της διεθνούς κοινότητας του ΟΗΕ, δηλαδή μιας επαρχίας που από αιώνες αποτελεί τμήμα της Σερβίας και τι θα νοιώθαμε εμείς αν μεθαύριο έπαιρναν με το έτσι θέλω τη μισή Κύπρο, την Θράκη ή την Ήπειρο;
Όπως είναι ασχήμια να ανεχόμαστε να μας περιφρονούν και να μας εξυβρίζουν οχυρωμένοι κάτω από τα σκέλια των Αμερικανών οι Σκοπιανοί και εμείς να τους παρακαλάμε και να ζητάμε μεσολάβηση των Αμερικανών, χάνοντας κάθε μέρα όλο και πιο πολύ την αξιοπρέπειά μας και την υπερηφάνειά μας.
Ας κλείσουμε τα σύνορα, ας σταματήσουμε τις οικονομικές και διπλωματικές μας σχέσεις και ας τους αφήσουμε να αυτοαποκαλούνται όπως θέλουν, κοροϊδεύοντας τους εαυτούς τους.
Οφείλουμε να περάσουμε και από αυτή τη νέα δοκιμασία με το κεφάλι ψηλά. Μπορεί να υποφέρουμε, όμως το ζητούμενο για μας είναι να παραμείνουμε Έλληνες και θα παραμείνουμε Έλληνες αν δεν ξεχνάμε από πόσες δοκιμασίες περάσαμε ως τώρα, όμως στο τέλος πάντα βγήκαμε νικητές.
Το ίδιο θα συμβεί και στο μέλλον.
Μετά θα έρθει η σειρά των «ατάκτων» της Νοτίου Αμερικής. Ένας άμεσος και θανάσιμος κίνδυνος, πολυπρόσωπος, πολυπλόκαμος σαν χταπόδι κάνει αργά αλλά σταθερά την εμφάνισή του στο προσκήνιο της παγκόσμιας ιστορίας. Σημερινός στοίχος είναι τα Βαλκάνια με κύριο σύμμαχο την «Μεγάλη Αλβανία», ξεκινώντας από το Κόσσοβο με συνεργάτες τους υπεύθυνους για μαζικές δολοφονίες U.C.K.
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, γεγονός πρωτοφανές για τη χώρα μας, μερικοί « επιστήμονες» επέλεξαν το αμφιθέατρο του Παντείου Πανεπιστημίου για να αναπτύξουν δημόσια την υποστήριξή τους σε ένα βασικό αίτημα της «Μεγάλης Αλβανίας», την κατάκτηση της Ηπείρου έως την Πρέβεζα, με την δικαιολογία ότι ανήκε στην Αλβανική Τσαμουριά, από όπου τους έδιωξαν με εγκληματικές πράξεις οι έλληνες.
Ασφαλώς πρόκειται για οργανωμένη προβοκάτσια των Η.Π.Α, ώστε να μελετηθούν οι δικές μας αντιδράσεις και να προπαρασκευαστεί ψυχολογικά η εδαφική επέκταση της Αλβανίας μετά το Κόσσοβο και σε ένα μεγάλο τμήμα των Αλβανοφώνων των Σκοπίων και ακολούθως και σε δικά μας εδάφη.
Από την άλλη μεριά η σύμπλευση της Τουρκίας με τις Η.Π.Α στο Κόσσοβο, που έσπευσε πρώτη αυτή να το αναγνωρίσει, προετοιμάζει το έδαφος για πονηρά σχέδια σε βάρος της χώρας μας με βάση όχι μόνον το Αιγαίο και την Κύπρο, αλλά κα τη μουσουλμανική μειονότητα στη Θράκη, που ακολουθώντας το παράδειγμα του Κοσσόβου μπορεί να διεκδικήσει την δική της ανεξαρτησία.
Η πολιτική ηγεσία των Σκοπίων φαίνεται ότι γνωρίζει από πρώτο χέρι τα σχέδια των Η.Π.Α και για αυτό δείχνει αυτή την αλαζονική αδιαλλαξία.
Και πράγματι σε αυτή τη φάση συμπορεύονται με την πολιτική που εκθέσαμε. Όμως τι θα κάνουν όταν ξεκινήσει η επόμενη φάση, αυτής της φιλοαλβανικής τακτικής, οπότε το κρατίδιό τους θα κοπεί στη μέση, γιατί θα πρέπει να γνωρίζουν τόσο αυτοί, όσο και οι ΗΠΑ, ότι μπορούν να αυτοαποκαλούνται Μακεδόνες, όμως φυλετικά είναι Σλάβοι και ως εκ τούτου κατατάσσονται ουσιαστικά στη χωρία των εχθρών των ΗΠΑ μαζί με την Ρωσία, τη Σερβία αλλά κα τη Βουλγαρία που και αυτή δεν πρέπει να έχει αυταπάτες.
Έτσι γυρίζοντας σε εμάς τους Έλληνες θα πρέπει να δούμε ότι η κατάσταση όντως εξελίσσεται όπως εξελίσσεται και είναι παραπάνω από τραγική δεδομένου ότι οι Αμερικανοί δεν πείθονται, όσες υποκλίσεις και αν κάνουν απέναντί τους οι ποικιλόμορφες αμερικανόφιλες ηγεσίες, και αυτό γιατί φοβούνται, μισούν τον λαό μας, για τον οποίο είναι βέβαιοι ότι στη μεγάλη του πλειοψηφία απορρίπτει τα φιλοπόλεμα σχέδιά τους, για αυτό θέλει να μας τιμωρήσει με κάθε τρόπο εκτός και αν αποφασίσουμε όλοι μαζί να γονατίσουμε και να φιλήσουμε τα πόδια τους κάνοντας όρκους ότι από δω και στο εξής θάμασε καλά παιδιά και πειθήνια όργανα στην όποια πολιτική τους.
Όμως αφού το παιχνίδι είναι για μας έτσι και αλλιώς χαμένο, τότε ας πέσουμε με το κεφάλι ψηλά. Ας μην περιμένουμε βοήθεια από πουθενά. Ούτε έχουμε συμμάχους, είμαστε εμείς και εμείς, ας φροντίσουμε λοιπόν να είμαστε τουλάχιστον ωραίοι, περήφανοι και γιατί όχι χαρούμενοι, αφού θα έχουμε πάρει τη μεγάλη απόφαση να γίνουμε όλοι μαζί μια γροθιά ενωμένοι μπροστά στην προδοσία και την ασχήμια που χτυπάει την πόρτα μας.
Γιατί είναι προδοσία η αναγνώριση του Κοσσόβου χωρίς την έγκριση της διεθνούς κοινότητας του ΟΗΕ, δηλαδή μιας επαρχίας που από αιώνες αποτελεί τμήμα της Σερβίας και τι θα νοιώθαμε εμείς αν μεθαύριο έπαιρναν με το έτσι θέλω τη μισή Κύπρο, την Θράκη ή την Ήπειρο;
Όπως είναι ασχήμια να ανεχόμαστε να μας περιφρονούν και να μας εξυβρίζουν οχυρωμένοι κάτω από τα σκέλια των Αμερικανών οι Σκοπιανοί και εμείς να τους παρακαλάμε και να ζητάμε μεσολάβηση των Αμερικανών, χάνοντας κάθε μέρα όλο και πιο πολύ την αξιοπρέπειά μας και την υπερηφάνειά μας.
Ας κλείσουμε τα σύνορα, ας σταματήσουμε τις οικονομικές και διπλωματικές μας σχέσεις και ας τους αφήσουμε να αυτοαποκαλούνται όπως θέλουν, κοροϊδεύοντας τους εαυτούς τους.
Οφείλουμε να περάσουμε και από αυτή τη νέα δοκιμασία με το κεφάλι ψηλά. Μπορεί να υποφέρουμε, όμως το ζητούμενο για μας είναι να παραμείνουμε Έλληνες και θα παραμείνουμε Έλληνες αν δεν ξεχνάμε από πόσες δοκιμασίες περάσαμε ως τώρα, όμως στο τέλος πάντα βγήκαμε νικητές.
Το ίδιο θα συμβεί και στο μέλλον.
Μίκης Θεοδωράκης (επιστολή του στην εκπομπή του Λάκη Λαζόπουλου
(Greek American News Agency 28/02/2008)
Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου 2008
Γνωμικόν 2
"την γυναίκα την σώφρονα ου δεί τάς τρίχας ξανθάς ποιείν"
Απόδοση στη νεοελληνική:
"Η μυαλωμένη γυναίκα δεν πρέπει να βάφει τα μαλλιά της ξανθιά"
Μένανδρος (απόσπ. 679)
Απόδοση στη νεοελληνική:
"Η μυαλωμένη γυναίκα δεν πρέπει να βάφει τα μαλλιά της ξανθιά"
Μένανδρος (απόσπ. 679)
Ηθική Εντροπία
H κατασκευή και η διάπλαση του ανθρώπου τον σπρώχνει συνέχεια στην κατωφέρεια της ευκολίας. Ενώ η φύση και η πραγματικότητα του ζητούν ακατάπαυστα τη δυσκολία και το τραχύ.
Η ζωή είναι κίνηση, αδιάκοπη μεταβολή, συνεχής ανανέωση, αναπροσαρμογή, πορεία μετεξέλιξης, επανάσταση. Και όλα αυτά όχι για να προχωρεί κανένας μπροστά. Αλλά για να μένει ακίνητος, χωρίς ωστόσο να σαπίζει μέσα στην ακινησία του.
Αγωνίζομαι συνέχεια όχι για να πετύχω το καλύτερο, αλλά για να μην πέσω στο χειρότερο. Χρειάζομαι να προχωρώ όχι για να φτάσω, αλλά για να μην υπολειφθώ.
Σε τούτο το παράλογο θέατρο η φυσική επιστήμη δίνει λογική εξήγηση:
Η κίνηση του ανθρώπου που περιγράφει την πορεία της ζωής του δεν γίνεται σε αναφορά προς τον τόπο, αλλά σε αναφορά προς το χρόνο. Ό,τι κινείται δίπλα μου και παράλληλα με μένα δεν είναι ο τόπος αλλά ο χρόνος. Σωστότερα είναι ο χωροχρόνος, γιατί σε κάποιο επίπεδο χώρος και χρόνος γίνουνται ένα.
Καθώς λοιπόν κινούμαι συντονισμένα και παράλληλα με το χρόνο; ενώ τρέχω μπροστά, στην πραγματικότητα μένω ακίνητος. Φαντάσου έναν ίππο που τρέχει με την ίδια γρηγοράδα δίπλα σ' ένα τραίνο. (Είναι ένα αρμονικό ξεδίπλωμα ισορροπίας που το σιδερένιο άλογο δε νικάει το ζωντανό πουλάρι, σύμφωνα με την πικρή εικόνα του Σεργκέι Γιεσένιν).
Εδώ η ουσία και το νόημα δεν είναι ξεκινώντας από την Αθήνα να φτάσω στο Κακοσάλεσι ή στο Λιανοκλάδι, όπου θα φτάσει και το τραίνο. Η ουσία και το νόημα είναι να τρέχω, για να βρίσκομαι πάντα δίπλα στo τραίνο, ανεξάρτητα από το για πού τραβάει το τραίνο.
Έτσι παρότι τρέχω μπροστά, σε σχέση με το χρόνο μένω ακίνητος. Αλλά αυτή είναι η ακινησία η δημιουργική και η πλάστρα. Γιατί την καταπληρεί και την ερεθίζει η δύναμη και η οργανικότητα της φύσης. Σε αντίθεση με τη στατική ακινησία που δεν ξεκινά ποτέ από το σταθμό. Τη στατική ακινησία την απειλεί και τελικά την αλώνει η διάλυση και η σήψη.
Λαχανιάζω και κάνω το παν, προκειμένου να πετύχω να τρέχω πάντα δίπλα στο βέλος του χρόνου. Τώρα η ακινησία μου είναι θυελλώδης, και ενεργητική η αδράνειά μου. Όμοια όπως η γη, που ενώ φαίνεται ακίνητη, εντούτοις καλπάζει στο χάος με μια ταχύτητα που ξεπερνά τα τέσσερα χιλιόμετρα στο δευτερόλεπτο, 4 km/sec.
Αυτό είναι το μεγάλο και το μυστήριο της ζωής και της φύσης. Είναι εκείνο ακριβώς, που ο Ηράκλειτος το συνέλαβε, σε μια από τις πρώτες τιτανικές καταλαμπές του ανθρώπινου πνεύματος, και το ονόμασε ανάπαυση μέσα στη μεταβολή.
Στο επίπεδο της πολιτικής πράξης, ο Λένιν τούτο το μεγάλο και το μυστήριο το συνόψισε στην εικόνα του επαγγελματία επαναστάτη. Σε αντίθεση με τον επαγγελματία γραφειοκράτη του σταλινικού φαινόμενου αργότερα, που οδήγησε την Oχτωβριανή Επανάσταση στην ακινησία της σήψης.
Επαγγελματίας επαναστάτης είναι το νερό στο ποτάμι. Επαγγελματίας γραφειοκράτης είναι το νερό στη λίμνη. Εκεί η ποικιλία, το θέαμα, ο κίνδυνος, η εναλλαγή, η εμορφιά, τα χρώματα, η βουή του καταρράχτη, η άσωτη σπατάλη του πικραμένου και του αμίλητου. Εδώ η λάσπη, τα βατράχια, οι κώνωπες.
Το πρώτο είναι να θερίζεις, να αλέθεις και να ζυμώνεις το όνειρο· να φορτίζεις τη μοναξιά σου με γιορτή· να ζωγραφίζεις τον άνεμο. Το άλλο είναι κάκτοι στην πέτρα, οι ακροατές συναυλίας με αυτιά γαϊδάρου, η αποστειρωμένη δροσιά την αυγή, το μεγάλο Mικρό.
Στο επίπεδο της παιδείας τούτο το μεγάλο και το μυστήριο της φύσης και της ζωής ο Ρουσσώ το περιγράφει με την αρνητική παιδαγωγική του.
Στην πραγματικότητα η παιδαγωγική του Ρουσσώ, που κομίζει σαν ακραίο το μήνυμα και το αίτημα της αρνητικής ευτυχίας, του αρκεσμού στο ελάχιστο, και της οικείωσης με τα βάσανα, είναι η μεταφορά και η εφαρμογή ενός βασικού νόμου της Φυσικής στις ανθρωπιστικές επιστήμες. Πρόκειται για το δεύτερο νόμο της θερμoδυναμικής. Είναι ο νόμος που διαφoρετικά λέγεται νόμος της εντροπίας.
O νόμος της εντροπίας είναι το ελατήριο που ξετυλίγεται αργά. Oρίζει: ένα κλειστό σύστημα τείνει στην αταξία, διολισθαίνει δηλαδή συνεχώς και αδυσώπητα προς τη διάλυση και τον αφανισμό του, εάν δε δέχεται έξω από τον εαυτό του την ενέργεια που χρειάζεται για να το συντηρεί. Αυτή η ενέργεια είναι η συνεχής τροφοδότηση που θα το διατηρεί στην κατάσταση της αρχικής τάξης.
Εάν λόγου χάρη κλειδώσεις ένα σπίτι (κλειστό σύστημα) και το εγκαταλείψεις, κάποτε θα γκρεμιστεί από μόνο του. Εάν εγκαταλείψεις ένα καινούργιο αυτοκίνητο (κλειστό σύστημα) και δεν το ξαναγγίξεις, με τον καιρό θα οξειδωθεί και θα λειώσει. Και αντίστροφα: ένα σπίτι που το κατοικείς και συνέχεια το λατρεύεις (η ενέργεια απ' έξω), δε θα γίνει ποτέ ερείπιo.
O αρνητικός χαρακτήρας της παιδαγωγικής του Ρουσσώ έρχεται να πολεμήσει τούτο τον ανήλεο νόμο της εντροπίας -που οι φυσικοί λένε ότι μια μέρα θα γίνει η αιτία να πεθάνει το σύμπαν- καθώς η δράση του μεταφέρεται από τη φύση στην ιστορία, και από τη σχέση των πραγμάτων στην ηθική του ανθρώπου.
Μάθε το νέο να υποφέρει, και δε θα είναι ποτέ δυστυχής. Μάθε τον να τρέχει όπως το βέλος του χρόνου, και παρότι θα φαίνεται ακίνητος θά 'ναι πάντα σφριγηλός. Όπως το λουλούδι την άνοιξη· ο καρπός το καλοκαίρι· το χιόνι το χειμώνα.
Μάθε το νέο να μάχεται με κόπο αλησμόνητο τις αδυναμίες και τη ροπή του προς το εύκoλo. Μάθε τον να αντιστέκεται στην εγγενή ηθική εντροπία του, που είναι αόρατη και ύπουλη όσο η νοτιά και η σκόνη.
Η εντροπία στον άνθρωπο είναι η δύναμη που συνεχώς τον σπρώχνει στη νωθρότητα, στην αβελτερία, στον εφησυχασμό, στη μισητή φιλαυτία, στη χειμέρια νάρκη του μυαλού και της σάρκας. Εντροπία είναι η ηθική βαρύτητα που ακατάπαυστα μας σπρώχνει προς τα κάτω, προς το κακό, προς τον εκφυλισμό.
Εντροπία λόγου χάρη ήταν η αβουλησία και η λησμοσύνη28 μπροστά στην άνεση και στις ηδονές που βρήκανε σαν έφτασαν στο νησί της Κίρκης, και που έκαμε τους συντρόφους του Oδυσσέα από βλοσυρούς ταξιδευτές στις θάλασσες γρυλλίζοντες χοίρους στα παλάτια της μάγισσας.
Εκατό χρόνους μετά το Ρουσσώ, την αρνητική παιδαγωγική του για την καταπολέμηση της ηθικής εντροπίας ο Νίτσε την επαναδιατύπωσε μ' ένα σύνθημα-βρυχηθμό: Wille zur Macht. Βούληση για δύναμη.
Πολεμήστε, είπε ο Νίτσε, το σκουλήκι της αδυναμίας μέσα σας, το φτηνό εγωισμό σας, την αδιαφορία σας για το συνάνθρωπο, τις προλήψεις της ηθικής σας. Και ξεδιπλώστε στα φτερά του αγέρα τον αητό! Τότε θα αποβασκάνετε το παρόν. Και θα ιδρύσετε το μέλλον του ανθρώπου.
Και διακόσιους χρόνους μετά το Ρουσσώ, ένας άλλος πατριώτης του ξανακύρωσε την αρνητική παιδαγωγική μέσα από δρόμους φιλοσοφικούς. Αυτός μάλιστα χρησιμοποίησε σαν πηγή τους έλληνες. Ως γνωστό οι έλληνες τά 'χουν πει όλα.
Πρέπει να φανταστούμε, ισχυρίζεται ο Καμύ, ότι ο Σίσυφος, που είχε για δουλειά του το μαρτύριο να ανεβάσει την πέτρα στην κορυφή του βουνού που θα ξαναγκρεμιστεί στη βάση για να την ξανασηκώσει και έτσι επ' άπειρον, ήταν ευτυχισμένος.
Δε μας έρχεται εύκολο να φανταστούμε ευτυχισμένο το Σίσυφο!
Στον καιρό μας, μέσα στην παρακοή των δασκάλων, στο πήξιμο των σχολείων, και στη γενική ακηδία των μαζών, φωνές όπως εκείνες του Καμύ και του Νίτσε, μέσα στη δύναμη και τη φεγγοβολή τους, είναι μεμονωμένες και έρημες:
Oλίγo φως και μακρινό σε μέγα σκότος κι' έρμο, που τραγούδηοε ο Σολωμός για τους τραγικούς, ακριβώς επειδή ήσαν αληθινοί, Μεσολογγίτες.
Αντί για την εντολή του Ρουσσώ, οι δάσκαλοι, οι γονείς, οι δήμαρχοι, και οι όνοι προτίμησαν τη λύση του εφήμερου. Την ευκολία, το μυωπικό, τη χαλάρωση, τη συνεχή χρέωση, το «έχει ο Θεός». Κακά τα ψέματα. Σα δεν έχει ο άνθρωπος, δεν έχει ούτε ο Θεός.
Η ζωή είναι κίνηση, αδιάκοπη μεταβολή, συνεχής ανανέωση, αναπροσαρμογή, πορεία μετεξέλιξης, επανάσταση. Και όλα αυτά όχι για να προχωρεί κανένας μπροστά. Αλλά για να μένει ακίνητος, χωρίς ωστόσο να σαπίζει μέσα στην ακινησία του.
Αγωνίζομαι συνέχεια όχι για να πετύχω το καλύτερο, αλλά για να μην πέσω στο χειρότερο. Χρειάζομαι να προχωρώ όχι για να φτάσω, αλλά για να μην υπολειφθώ.
Σε τούτο το παράλογο θέατρο η φυσική επιστήμη δίνει λογική εξήγηση:
Η κίνηση του ανθρώπου που περιγράφει την πορεία της ζωής του δεν γίνεται σε αναφορά προς τον τόπο, αλλά σε αναφορά προς το χρόνο. Ό,τι κινείται δίπλα μου και παράλληλα με μένα δεν είναι ο τόπος αλλά ο χρόνος. Σωστότερα είναι ο χωροχρόνος, γιατί σε κάποιο επίπεδο χώρος και χρόνος γίνουνται ένα.
Καθώς λοιπόν κινούμαι συντονισμένα και παράλληλα με το χρόνο; ενώ τρέχω μπροστά, στην πραγματικότητα μένω ακίνητος. Φαντάσου έναν ίππο που τρέχει με την ίδια γρηγοράδα δίπλα σ' ένα τραίνο. (Είναι ένα αρμονικό ξεδίπλωμα ισορροπίας που το σιδερένιο άλογο δε νικάει το ζωντανό πουλάρι, σύμφωνα με την πικρή εικόνα του Σεργκέι Γιεσένιν).
Εδώ η ουσία και το νόημα δεν είναι ξεκινώντας από την Αθήνα να φτάσω στο Κακοσάλεσι ή στο Λιανοκλάδι, όπου θα φτάσει και το τραίνο. Η ουσία και το νόημα είναι να τρέχω, για να βρίσκομαι πάντα δίπλα στo τραίνο, ανεξάρτητα από το για πού τραβάει το τραίνο.
Έτσι παρότι τρέχω μπροστά, σε σχέση με το χρόνο μένω ακίνητος. Αλλά αυτή είναι η ακινησία η δημιουργική και η πλάστρα. Γιατί την καταπληρεί και την ερεθίζει η δύναμη και η οργανικότητα της φύσης. Σε αντίθεση με τη στατική ακινησία που δεν ξεκινά ποτέ από το σταθμό. Τη στατική ακινησία την απειλεί και τελικά την αλώνει η διάλυση και η σήψη.
Λαχανιάζω και κάνω το παν, προκειμένου να πετύχω να τρέχω πάντα δίπλα στο βέλος του χρόνου. Τώρα η ακινησία μου είναι θυελλώδης, και ενεργητική η αδράνειά μου. Όμοια όπως η γη, που ενώ φαίνεται ακίνητη, εντούτοις καλπάζει στο χάος με μια ταχύτητα που ξεπερνά τα τέσσερα χιλιόμετρα στο δευτερόλεπτο, 4 km/sec.
Αυτό είναι το μεγάλο και το μυστήριο της ζωής και της φύσης. Είναι εκείνο ακριβώς, που ο Ηράκλειτος το συνέλαβε, σε μια από τις πρώτες τιτανικές καταλαμπές του ανθρώπινου πνεύματος, και το ονόμασε ανάπαυση μέσα στη μεταβολή.
Στο επίπεδο της πολιτικής πράξης, ο Λένιν τούτο το μεγάλο και το μυστήριο το συνόψισε στην εικόνα του επαγγελματία επαναστάτη. Σε αντίθεση με τον επαγγελματία γραφειοκράτη του σταλινικού φαινόμενου αργότερα, που οδήγησε την Oχτωβριανή Επανάσταση στην ακινησία της σήψης.
Επαγγελματίας επαναστάτης είναι το νερό στο ποτάμι. Επαγγελματίας γραφειοκράτης είναι το νερό στη λίμνη. Εκεί η ποικιλία, το θέαμα, ο κίνδυνος, η εναλλαγή, η εμορφιά, τα χρώματα, η βουή του καταρράχτη, η άσωτη σπατάλη του πικραμένου και του αμίλητου. Εδώ η λάσπη, τα βατράχια, οι κώνωπες.
Το πρώτο είναι να θερίζεις, να αλέθεις και να ζυμώνεις το όνειρο· να φορτίζεις τη μοναξιά σου με γιορτή· να ζωγραφίζεις τον άνεμο. Το άλλο είναι κάκτοι στην πέτρα, οι ακροατές συναυλίας με αυτιά γαϊδάρου, η αποστειρωμένη δροσιά την αυγή, το μεγάλο Mικρό.
Στο επίπεδο της παιδείας τούτο το μεγάλο και το μυστήριο της φύσης και της ζωής ο Ρουσσώ το περιγράφει με την αρνητική παιδαγωγική του.
Στην πραγματικότητα η παιδαγωγική του Ρουσσώ, που κομίζει σαν ακραίο το μήνυμα και το αίτημα της αρνητικής ευτυχίας, του αρκεσμού στο ελάχιστο, και της οικείωσης με τα βάσανα, είναι η μεταφορά και η εφαρμογή ενός βασικού νόμου της Φυσικής στις ανθρωπιστικές επιστήμες. Πρόκειται για το δεύτερο νόμο της θερμoδυναμικής. Είναι ο νόμος που διαφoρετικά λέγεται νόμος της εντροπίας.
O νόμος της εντροπίας είναι το ελατήριο που ξετυλίγεται αργά. Oρίζει: ένα κλειστό σύστημα τείνει στην αταξία, διολισθαίνει δηλαδή συνεχώς και αδυσώπητα προς τη διάλυση και τον αφανισμό του, εάν δε δέχεται έξω από τον εαυτό του την ενέργεια που χρειάζεται για να το συντηρεί. Αυτή η ενέργεια είναι η συνεχής τροφοδότηση που θα το διατηρεί στην κατάσταση της αρχικής τάξης.
Εάν λόγου χάρη κλειδώσεις ένα σπίτι (κλειστό σύστημα) και το εγκαταλείψεις, κάποτε θα γκρεμιστεί από μόνο του. Εάν εγκαταλείψεις ένα καινούργιο αυτοκίνητο (κλειστό σύστημα) και δεν το ξαναγγίξεις, με τον καιρό θα οξειδωθεί και θα λειώσει. Και αντίστροφα: ένα σπίτι που το κατοικείς και συνέχεια το λατρεύεις (η ενέργεια απ' έξω), δε θα γίνει ποτέ ερείπιo.
O αρνητικός χαρακτήρας της παιδαγωγικής του Ρουσσώ έρχεται να πολεμήσει τούτο τον ανήλεο νόμο της εντροπίας -που οι φυσικοί λένε ότι μια μέρα θα γίνει η αιτία να πεθάνει το σύμπαν- καθώς η δράση του μεταφέρεται από τη φύση στην ιστορία, και από τη σχέση των πραγμάτων στην ηθική του ανθρώπου.
Μάθε το νέο να υποφέρει, και δε θα είναι ποτέ δυστυχής. Μάθε τον να τρέχει όπως το βέλος του χρόνου, και παρότι θα φαίνεται ακίνητος θά 'ναι πάντα σφριγηλός. Όπως το λουλούδι την άνοιξη· ο καρπός το καλοκαίρι· το χιόνι το χειμώνα.
Μάθε το νέο να μάχεται με κόπο αλησμόνητο τις αδυναμίες και τη ροπή του προς το εύκoλo. Μάθε τον να αντιστέκεται στην εγγενή ηθική εντροπία του, που είναι αόρατη και ύπουλη όσο η νοτιά και η σκόνη.
Η εντροπία στον άνθρωπο είναι η δύναμη που συνεχώς τον σπρώχνει στη νωθρότητα, στην αβελτερία, στον εφησυχασμό, στη μισητή φιλαυτία, στη χειμέρια νάρκη του μυαλού και της σάρκας. Εντροπία είναι η ηθική βαρύτητα που ακατάπαυστα μας σπρώχνει προς τα κάτω, προς το κακό, προς τον εκφυλισμό.
Εντροπία λόγου χάρη ήταν η αβουλησία και η λησμοσύνη28 μπροστά στην άνεση και στις ηδονές που βρήκανε σαν έφτασαν στο νησί της Κίρκης, και που έκαμε τους συντρόφους του Oδυσσέα από βλοσυρούς ταξιδευτές στις θάλασσες γρυλλίζοντες χοίρους στα παλάτια της μάγισσας.
Εκατό χρόνους μετά το Ρουσσώ, την αρνητική παιδαγωγική του για την καταπολέμηση της ηθικής εντροπίας ο Νίτσε την επαναδιατύπωσε μ' ένα σύνθημα-βρυχηθμό: Wille zur Macht. Βούληση για δύναμη.
Πολεμήστε, είπε ο Νίτσε, το σκουλήκι της αδυναμίας μέσα σας, το φτηνό εγωισμό σας, την αδιαφορία σας για το συνάνθρωπο, τις προλήψεις της ηθικής σας. Και ξεδιπλώστε στα φτερά του αγέρα τον αητό! Τότε θα αποβασκάνετε το παρόν. Και θα ιδρύσετε το μέλλον του ανθρώπου.
Και διακόσιους χρόνους μετά το Ρουσσώ, ένας άλλος πατριώτης του ξανακύρωσε την αρνητική παιδαγωγική μέσα από δρόμους φιλοσοφικούς. Αυτός μάλιστα χρησιμοποίησε σαν πηγή τους έλληνες. Ως γνωστό οι έλληνες τά 'χουν πει όλα.
Πρέπει να φανταστούμε, ισχυρίζεται ο Καμύ, ότι ο Σίσυφος, που είχε για δουλειά του το μαρτύριο να ανεβάσει την πέτρα στην κορυφή του βουνού που θα ξαναγκρεμιστεί στη βάση για να την ξανασηκώσει και έτσι επ' άπειρον, ήταν ευτυχισμένος.
Δε μας έρχεται εύκολο να φανταστούμε ευτυχισμένο το Σίσυφο!
Στον καιρό μας, μέσα στην παρακοή των δασκάλων, στο πήξιμο των σχολείων, και στη γενική ακηδία των μαζών, φωνές όπως εκείνες του Καμύ και του Νίτσε, μέσα στη δύναμη και τη φεγγοβολή τους, είναι μεμονωμένες και έρημες:
Oλίγo φως και μακρινό σε μέγα σκότος κι' έρμο, που τραγούδηοε ο Σολωμός για τους τραγικούς, ακριβώς επειδή ήσαν αληθινοί, Μεσολογγίτες.
Αντί για την εντολή του Ρουσσώ, οι δάσκαλοι, οι γονείς, οι δήμαρχοι, και οι όνοι προτίμησαν τη λύση του εφήμερου. Την ευκολία, το μυωπικό, τη χαλάρωση, τη συνεχή χρέωση, το «έχει ο Θεός». Κακά τα ψέματα. Σα δεν έχει ο άνθρωπος, δεν έχει ούτε ο Θεός.
(Λιαντίνης Δ)
Γνωμικόν 1
"αγαθής γυναικός εστίν μη κρείττονα είναι του ανδρός, αλλ'υπήκοον, γυνή δε νικώσ'άνδρα κακόν εστίν μέγα"
Απόδοση στη νεοελληνική: "Καλή σύζυγος είναι εκείνη που είναι υπήκοος του ανδρός και όχι εκείνη που εξουσιάζει τον άνδρα, αυτή είναι μέγα κακόν.
Φιλήμονος αδήλων, απόσπασμα 44
Απόδοση στη νεοελληνική: "Καλή σύζυγος είναι εκείνη που είναι υπήκοος του ανδρός και όχι εκείνη που εξουσιάζει τον άνδρα, αυτή είναι μέγα κακόν.
Φιλήμονος αδήλων, απόσπασμα 44
Τρίτη 26 Φεβρουαρίου 2008
Έως πότε πειραματόζωα;
Αν σηκώσετε το βλέμμα σας στον ουρανό σήμερα, όσο είνα ακόμη μέρα, θα τον δείτε "κεντημένο" από ψεκασμούς! Σήμερα ξεπέρασαν κάθε προηγούμενο... Δεν φιλοδοξώ να ακούσω ή διαβάσω εξηγήσεις από επίσημο ή ημιεπίσημο για το σχέδιο εν εξελίξει "Ασπίδα" ή όπως αλλιώς ονομάζεται. Η εξήγηση για τυχόν αισθήματα κόπωσης πονοκεφάλους και αδιαθεσίες είναι προφανής...
Σχετικός δικτυακός τόπος: http://www.enouranois.gr/
Σχετικός δικτυακός τόπος: http://www.enouranois.gr/
Κυριακή 24 Φεβρουαρίου 2008
Η τελειομανία
E-Psychology
Άννα Καρτσόγλου
Κλινική Ψυχολόγος Δρ Πανεπιστημίου Βιέννης
Η τελειομανία είναι ένας πολυδιάστατος τύπος προσωπικότητας που σχετίζεται με έναν αριθμό από ψυχολογικές, διαπροσωπικές και συσχετιζόμενες με την επίδοση δυσκολίες. Δεν είναι πρωτογενής διαταραχή από μόνη της, αλλά μπορεί να είναι ένδειξη διαταραχής και πιο συγκεκριμένα της Ψυχαναγκαστικής Διαταραχής.
Γενικότερα είναι ένας παράγοντας που δημιουργεί προβλήματα σε ενήλικες, εφήβους και παιδιά. Δεν πρέπει να συγχέουμε την τελειομανία με το υγιές κυνήγι της τελειότητας, το οποίο είναι θετικό γιατί συνήθως συνοδεύεται από μία αίσθηση ικανοποίησης και ολοκλήρωσης μετά από την επίτευξη ενός στόχου. Η τελειομανία ωστόσο δεν είναι μία τέτοια υγιής συμπεριφορά. Οι τελειομανείς θέτουν πολύ υψηλούς, πολλές φορές και άπιαστους στόχους τους οποίους είναι δύσκολο να πετύχουν με αποτέλεσμα να μην είναι ποτέ ευχαριστημένοι από την επίδοσή τους.
Άννα Καρτσόγλου
Κλινική Ψυχολόγος Δρ Πανεπιστημίου Βιέννης
Η τελειομανία είναι ένας πολυδιάστατος τύπος προσωπικότητας που σχετίζεται με έναν αριθμό από ψυχολογικές, διαπροσωπικές και συσχετιζόμενες με την επίδοση δυσκολίες. Δεν είναι πρωτογενής διαταραχή από μόνη της, αλλά μπορεί να είναι ένδειξη διαταραχής και πιο συγκεκριμένα της Ψυχαναγκαστικής Διαταραχής.
Γενικότερα είναι ένας παράγοντας που δημιουργεί προβλήματα σε ενήλικες, εφήβους και παιδιά. Δεν πρέπει να συγχέουμε την τελειομανία με το υγιές κυνήγι της τελειότητας, το οποίο είναι θετικό γιατί συνήθως συνοδεύεται από μία αίσθηση ικανοποίησης και ολοκλήρωσης μετά από την επίτευξη ενός στόχου. Η τελειομανία ωστόσο δεν είναι μία τέτοια υγιής συμπεριφορά. Οι τελειομανείς θέτουν πολύ υψηλούς, πολλές φορές και άπιαστους στόχους τους οποίους είναι δύσκολο να πετύχουν με αποτέλεσμα να μην είναι ποτέ ευχαριστημένοι από την επίδοσή τους.
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ: ΠΡΟΤΑΣΗ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑΣ
Greek American News Agency Φεβ 22 2008
ΠΑΡΑΒΙΑΖΕΤΑΙ Η ΓΕΝΕΣΙΟΥΡΓΟΣ ΚΑΙ ΘΕΜΕΛΙΩΔΗΣ ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΕΝΔΙΑΜΕΣΟΥ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ, ΠΕΡΙ ΑΛΛΑΓΗΣ ΤΗΣ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗΣ ΟΝΟΜΑΣΙΑΣ
Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ, μετά τη δημοσιοποίηση της νέας Πρότασης Νίμιτς, παρατηρεί ότι πρόκειται για καθαρή πρόταση ΔΙΠΛΗΣ ΟΝΟΜΑΣΙΑΣ και ΣΥΝΘΕΤΗΣ Ραδιουργίας, με σκοπό να υφαρπαχθεί η συγκατάθεση του Ελληνισμού σε μια πράξη ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑΣ, ανάλογη εκείνης που προέβλεπε για την Κύπρο το περιβόητο «Σχέδιο Αννάν»!
Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ παρατηρεί κατά δεύτερο λόγο, ότι επί της ουσίας, η νέα ΠΡΟΤΑΣΗ ΝΙΜΙΤΣ ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΕΝΔΙΑΜΕΣΟΥ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ, αφού εκείνη προέβλεπε ΑΛΛΑΓΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΩΝ, δηλαδή του ονόματος που ενοχλούσε την Ελλάδα και με το οποίο αυτοαποκαλούνταν τα Σκόπια, κάτι το οποίο δεν υιοθετείται, αφού ο Μεσολαβητής, προτείνει να παραμείνει ΑΝΑΛΛΟΙΩΤΟ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΤΟΥΣ ΟΝΟΜΑ, ΩΣ «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ»!!!
Η αποδοχή μιας τέτοιας θεμελιώδους παραβίασης της Ενδιαμέσου Συμφωνίας από την Αθήνα, θα οδηγήσει σε απρόβλεπτα καταστροφικό τελικό αποτέλεσμα, αφού, συν τοις άλλοις, η Πρόταση Νίμιτς, όπως διαβάζεται πίσω από τις γραμμές:
ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
ΠΑΡΑΒΙΑΖΕΤΑΙ Η ΓΕΝΕΣΙΟΥΡΓΟΣ ΚΑΙ ΘΕΜΕΛΙΩΔΗΣ ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΕΝΔΙΑΜΕΣΟΥ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ, ΠΕΡΙ ΑΛΛΑΓΗΣ ΤΗΣ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗΣ ΟΝΟΜΑΣΙΑΣ
Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ, μετά τη δημοσιοποίηση της νέας Πρότασης Νίμιτς, παρατηρεί ότι πρόκειται για καθαρή πρόταση ΔΙΠΛΗΣ ΟΝΟΜΑΣΙΑΣ και ΣΥΝΘΕΤΗΣ Ραδιουργίας, με σκοπό να υφαρπαχθεί η συγκατάθεση του Ελληνισμού σε μια πράξη ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑΣ, ανάλογη εκείνης που προέβλεπε για την Κύπρο το περιβόητο «Σχέδιο Αννάν»!
Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ παρατηρεί κατά δεύτερο λόγο, ότι επί της ουσίας, η νέα ΠΡΟΤΑΣΗ ΝΙΜΙΤΣ ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΕΝΔΙΑΜΕΣΟΥ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ, αφού εκείνη προέβλεπε ΑΛΛΑΓΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΩΝ, δηλαδή του ονόματος που ενοχλούσε την Ελλάδα και με το οποίο αυτοαποκαλούνταν τα Σκόπια, κάτι το οποίο δεν υιοθετείται, αφού ο Μεσολαβητής, προτείνει να παραμείνει ΑΝΑΛΛΟΙΩΤΟ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ ΤΟΥΣ ΟΝΟΜΑ, ΩΣ «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ»!!!
Η αποδοχή μιας τέτοιας θεμελιώδους παραβίασης της Ενδιαμέσου Συμφωνίας από την Αθήνα, θα οδηγήσει σε απρόβλεπτα καταστροφικό τελικό αποτέλεσμα, αφού, συν τοις άλλοις, η Πρόταση Νίμιτς, όπως διαβάζεται πίσω από τις γραμμές:
ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Σάββατο 23 Φεβρουαρίου 2008
συναισθηματική νοημοσύνη
Στο τέλος του 20ου αιώνα παρατηρήθηκε μια απαράμιλλη έξαρση μελετών για τα συναισθήματα, το έως τότε ανεξερεύνητο πεδίο, επειδή ο ρόλος των συναισθημάτων στο νοητικό επίπεδο είχε υποτιμηθεί από την αναγωγική προσέγγιση της επιστήμης. Υπήρχε μια εποχή που το IQ θεωρούνταν ως ο βασικός συντελεστής επιτυχίας στη ζωή, αλλά κατά την τελευταία δεκαετία ο ψυχολόγος Daniel Goleman υποστήριζε ότι η συναισθηματική νοημοσύνη, ή EI, είναι πιο σημαντική. Προσπαθεί να εξηγήσει γιατί τόσοι άνθρωποι με υψηλό IQ καταλήγουν να εργάζονται για ανθρώπους με μέτριο IQ και σχολιάζει ότι η απήχηση του βιβλίου του "Συναισθηματική Νοημοσύνη" μπορεί να οφείλεται στο γεγονός ότι "επιβεβαιώνει την άποψη ότι οι άνθρωποι μπορούν να είναι έξυπνοι με κατά κάποιον τρόπο ανεξάρτητο από βαθμολογία IQ". Αυτή η δημοφιλής άποψη δεν αποτελεί απλώς μια περίπτωση μέσω της οποίας οι άνθρωποι που έχουν πάρει χαμηλή βαθμολογία στα τεστ μέτρησης IQ προσπαθούν να νιώσουν καλύτερα. Γίνεται αυξανόμενα εμφανές ότι τα τεστ δεν βαθμολογούν τις ικανότητες που μετρούν περισσότερο στη ζωή, αλλά εκτιμούν την ικανότητα να κάνεις το συγκεκριμένο τεστ. Οι κοινωνίες ορίζουν την ευφυΐα υπό το συγκεκριμένο κοινωνικό πλαίσιο: Για παράδειγμα, οι πρωτόγονες κοινωνίες εξαρτιόνταν από πρακτικά προσόντα και από την εφαρμογή αυτών, ενώ οι τεχνολογικές κοινωνίες απαιτούν ικανότητες αφηρημένης σκέψης μεταδιδόμενες μέσω της επίσημης εκπαίδευσης. Συνεπώς αυτό που ορίζεται ως ευφυΐα σε μια τεχνολογική κοινωνία αντικατοπτρίζει παράγοντες που εγγυώνται την επιτυχία στο σχολείο.
Διάσημοι επιστήμονες έχουν πει ότι οι ανακαλύψεις τους αποτελούν ,απλά, αποκαλύψεις των μυστικιστών του παρελθόντος. Ακόμα και ο αλαζονικά σκεπτόμενος Φρόυντ έγραψε, "όπου κι αν πάω , βρίσκω έναν ποιητή που έχει πάει εκεί πριν από εμένα". Οι ποιητές και οι μυστικιστές γνώριζαν από πάντα ότι η αληθινή ευφυΐα είναι μια ευλογία του μυαλού και της καρδιάς, της σκέψης και του αισθήματος. Και τώρα η ψυχολογία προχωρά προς έναν ορισμό του τι μπορεί να είναι η EI (Emotional Intelligence).
Ο Goleman ορίζει την ΕΙ με τέτοιο τρόπο ώστε να συμπεριλαμβάνει αυτογνωσία, έλεγχο του παρορμητισμού, ζήλο και κινητοποίηση, εμπάθεια και κοινωνικές ικανότητες. Αυτά είναι τα προσόντα τα οποία ταυτοποιεί ως προϋποθέσεις για επιτυχία στην καριέρα και τις σχέσεις. Όμως ο όρος EI διατυπώθηκε επίσημα, για πρώτη φορά, το 1990 από τους ψυχολόγους Mayer και Salovey ως :
1) Να γνωρίζεις πώς νιώθεις, πώς νιώθουν οι άλλοι και τι πρέπει να κάνεις για αυτό. 2) Να γνωρίζεις τι σε κάνει να αισθάνεσαι καλά, τι σε κάνει να αισθάνεσαι άσχημα και πώς να πας από το "καλά" στο "άσχημα".3) Η συναισθηματική αυτογνωσία, η ευαισθησία και οι διαχειριστικές ικανότητες που μας βοηθούν να μεγιστοποιήσουμε την μακροπρόθεσμη ευτυχία και επιβίωσή μας.
Πιο πρόσφατα ανανέωσαν τον ορισμό τους: "Η συναισθηματική νοημοσύνη περικλείει την ικανότητα να αντιλαμβάνεσαι με ακρίβεια, να εκτιμάς και να εκφράζεις το συναίσθημα, την ικανότητα να αναδύεις και να γεννάς συναισθήματα όταν αυτά βοηθούν τη σκέψη, την ικανότητα να καταλαβαίνεις το συναίσθημα και την συναισθηματική γνώση, και την ικανότητα να ελέγχεις τα συναισθήματα ώστε να προωθείς τη συναισθηματική και διανοητική ανάπτυξη".
Knowledge of Reality Online - http://www.sol.com.au/kor/20_02.htm
Διάσημοι επιστήμονες έχουν πει ότι οι ανακαλύψεις τους αποτελούν ,απλά, αποκαλύψεις των μυστικιστών του παρελθόντος. Ακόμα και ο αλαζονικά σκεπτόμενος Φρόυντ έγραψε, "όπου κι αν πάω , βρίσκω έναν ποιητή που έχει πάει εκεί πριν από εμένα". Οι ποιητές και οι μυστικιστές γνώριζαν από πάντα ότι η αληθινή ευφυΐα είναι μια ευλογία του μυαλού και της καρδιάς, της σκέψης και του αισθήματος. Και τώρα η ψυχολογία προχωρά προς έναν ορισμό του τι μπορεί να είναι η EI (Emotional Intelligence).
Ο Goleman ορίζει την ΕΙ με τέτοιο τρόπο ώστε να συμπεριλαμβάνει αυτογνωσία, έλεγχο του παρορμητισμού, ζήλο και κινητοποίηση, εμπάθεια και κοινωνικές ικανότητες. Αυτά είναι τα προσόντα τα οποία ταυτοποιεί ως προϋποθέσεις για επιτυχία στην καριέρα και τις σχέσεις. Όμως ο όρος EI διατυπώθηκε επίσημα, για πρώτη φορά, το 1990 από τους ψυχολόγους Mayer και Salovey ως :
1) Να γνωρίζεις πώς νιώθεις, πώς νιώθουν οι άλλοι και τι πρέπει να κάνεις για αυτό. 2) Να γνωρίζεις τι σε κάνει να αισθάνεσαι καλά, τι σε κάνει να αισθάνεσαι άσχημα και πώς να πας από το "καλά" στο "άσχημα".3) Η συναισθηματική αυτογνωσία, η ευαισθησία και οι διαχειριστικές ικανότητες που μας βοηθούν να μεγιστοποιήσουμε την μακροπρόθεσμη ευτυχία και επιβίωσή μας.
Πιο πρόσφατα ανανέωσαν τον ορισμό τους: "Η συναισθηματική νοημοσύνη περικλείει την ικανότητα να αντιλαμβάνεσαι με ακρίβεια, να εκτιμάς και να εκφράζεις το συναίσθημα, την ικανότητα να αναδύεις και να γεννάς συναισθήματα όταν αυτά βοηθούν τη σκέψη, την ικανότητα να καταλαβαίνεις το συναίσθημα και την συναισθηματική γνώση, και την ικανότητα να ελέγχεις τα συναισθήματα ώστε να προωθείς τη συναισθηματική και διανοητική ανάπτυξη".
Knowledge of Reality Online - http://www.sol.com.au/kor/20_02.htm
Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου 2008
Τεχνολογική εξέλιξη ή απλά διαφοροποίηση;
Είναι γνωστό ότι ο προσανατολισμός της οικονομικής παραγωγής έχει μεταβληθεί τα τελευταία 50 χρόνια ακολουθώντας και τις μεταβολές στο κοινωνικό γίγνεσθαι. Αμέσως μετά το τέλος του Β' παγκοσμίου πολέμου ανεξάρτητα από νικητές και ηττημένους σε ευρωπαϊκό έδαφος, οι οικονομίες των καθημαγμένων από τους βομβαρδισμούς, τις ποικίλες καταστροφές και τις απώλειες σε έμψυχο δυναμικό χωρών, έπερεπε σιγά σιγά να ζωντανέψουν από τις στάχτες τους. για να μπορέσουν να ικανοποιηθούν, κατά πρώτο και κύριο λόγο, οι ανάγκες των παραγωγών σε κεφαλαιουχικά αγαθά (π.χ. μηχανήματα, εξοπλισμός, τεχνολογία) και κατά δεύτερο λόγο οι βασικές ανάγκες ενός μέσου νοικοκυριού, που η καθημερινή διαβίωση των μελών του, συναρτιόταν με την απόκτηση ηλεκτρικών οικιακών συσκευών όπως το ψυγείο, η κουζίνα, αργότερα το πλυντήριο με τις καλύτερες δυνατές ποιοτικές προδιαγραφές για την εποχή (αρκετοί από τους γονείς μας έχουν να μιλούν για την κουζίνα izola ή το ψυγείο kelvinator που ακόμα τους εξυπηρετεί θαυμάσια στο σπίτι στην εξοχή ή στο χωριό). Με λίγα λόγια το ενδιαφέρον της διοίκησης στο χώρο των επιχειρήσεων εστιαζόταν στην προσπάθεια να μεγιστοποιηθούν οι ποσότητες των παραγομένων προϊόντων με δεδομένη υψηλή ποιότητα. Η κατάσταση αυτή άρχισε να μεταβάλεται με την πάροδο του χρόνου, τη βελτίωση των οικονομικών μεγεθών, του μέσου βιοτικού επιπέδου, την παρουσία όλο και περισσότερων παραγωγών, με κατάληξη τη μετακίνηση του ενδιαφέροντος των διοικούντων την επιχείρηση από την ποσότητα παραγωγής δεδομένης ποιότητας, στην προσπάθεια ανίχνευσης αναγκών (σύγχρονο μάρκετινγκ) και τη βελτίωση της εμφάνισης των προϊόντων ώστε να γίνονται διακριτά στα ολοένα πιο φορτωμένα ράφια του λιανέμπορου. Αναρωτιέμαι ποιά είναι η κατάσταση σήμερα σχετικά με τον παράγοντα ποιότητας στα σύγχρονα παραγόμενα προϊόντα. Η μία όψη της είναι εκείνη που συνειδητοποιούμε οι περισσότεροι από εμάς όταν χρειαστεί να πάρουμε τηλέφωνο τον τεχνικό υπεύθυνο της αντιπροσωπείας της τηλεόρασής μας, της κουζίνας μας, ή του πλυντηρίου μας. Εκείνος θα μας ζητήσει να του περιγράψουμε το πρόβλημα και σε επόμενη στιγμή θα μας ρωτήσει πότε αγοράσαμε τη συσκευή. Αν η απάντησή μας υπερβαίνει σε χρόνια τα 10 με 15, η απάντηση έρχετια αστραπιαία: ε, τι περιμένετε μετά τόσα χρόνια; κι αμέσως μετά: δε σας συμφέρει να την επισκευάσετε, αγοράστε μια καινούργια (με ό,τι συνεπάγεται για τον οικογενειακό προϋπολογισμό). Ακούμε συχνά ότι οι εξαγορές, οι συγχωνεύσεις, η συγκέντρωση των επιχειρήσεων θα βελτιώσει την ποιότητα των παραγόμενων προϊόντων, τη χρηστικότητά τους, τις τιμές τους και τους όρους του ανταγωνισμού προς όφελος του αγοραστή. Η πραγματικότητα μας διαψεύδει οικτρά. Προσωπικά έχω δύο αναπάντητες απορίες: 1) Η κατάργηση του δίσκου βινυλίου σαν μέσου αναπαραγωγής μουσικής, ήρθε σαν επακόλουθο της ανακάλυψης του Compact Disk του οποίου οι εφευρέτες υπόσχονταν εξαιρετική διαφορά στην ποιότητα του αναπαραγόμενου ήχου σε σχέση με το κλασσικό βινύλιο που παιζόταν στο pickup. Η δική μου εμπειρία λέει ότι στα περισσότερα από τα CD διαφόρων ειδών μουσικής, η ποιότητα και καθαρότητα του ήχου υπολείπεται εμφανέστατα από τις αντίστοιχες εκδόσεις σε βινύλιο! 2) Πιό πρόσφατα, η εταιρεία kodak (ό ένας από τους δύο βασικούς παραγωγούς φωτογραφικού φιλμ), πρώτη αποφάσισε να σταματήσει την παραγωγή φωτογραφικού φιλμ και να συγκεντρώσει τη δραστηριότητά της στις ψηφιακές φωτογραφικές μηχανές. Όλοι όμως οι ειδικοί (κατασκευαστές φωτογραφικών μηχανών και φιλμ) συμφωνούν ότι η ποιότητα της φωτογραφίας (ανάλυση, απόδοση χρωμάτων, αντίθεση) που τραβήχτηκε με ψηφιακή φωτογραφική μηχανή υπολείπεται αρκετά ακόμη από αυτή που τραβήχτηκε σε κλασσικό αρνητικό φιλμ. Το ερώτημα προκύπτει αβίαστα: τότε προς τι η σπουδή της εγκατάληψης του φιλμ και η υιοθέτηση της ψηφιακής τεχνολογίας που ουσιαστικά δεν έχει ακόμη και θα αργήσει πολύ να πλησιάσει ποιοτικά το φιλμ, σπρώχνοντας βεβιασμένα τον κόσμο να προμηθευτεί πανάκριβο νέο εξοπλισμό; Τελικά τα δύο αυτά παραδείγματα που μπορούν να εμπλουτισθούν και με άλλα, με οδηγούν στο συμπέρασμα στο ότι έχουμε πλέον περάσει στην εποχή της κατ'ανάγκη υιοθέτησης προϊόντων απλά καινούργιων και κάθε άλλο παρά καλύτερων και λειτουργικότερων από αυτά που αντικαθιστούν με σημαντική συνολικά, επιβάρυνση της τσέπης μας! Έχουμε δυνατότητα αντίδρασης; Υπάρχει διέξοδος;
Πέμπτη 21 Φεβρουαρίου 2008
Οι κίνδυνοι από το σύστημα HAARP
Δεν πρόλάβαμε να απολαύσουμε την πεντακάθαρη ατμόσφαιρα μετά τις πρόσφατες χιονοπτώσεις και σήμερα το πρωί 21/2/2008 ξεκίνησαν και πάλι την εμφάνισή τους στον ουρανό της Αθήνας οι άσπρες χημικές ουρές (chemtrails) πίσω από διερχόμενα αεροπλάνα που δεν αποτελούν προϊόντα κάυσης στους κινητήρες τους. Τι αέρια είναι αυτά και πόσο επικίνδυνα για το αναπνευστικό σύστημα ιδιαίτερα των παιδιών είναι λόγω της περιεκτικότητάς τους σε αλουμίνιο, βάριο και άλλα στοιχεία; Μια απάντηση μας δίνει σχετικό άρθρο του κ. Τάσου Καφαντάρη στην εφημερίδα "ΤΟ ΒΗΜΑ" της 25/7/2004 με τίτλο "η άρπα του κλίματος":
H άρπα του κλίματος
Οι κεραυνοί και οι λοιπές εκδηλώσεις οργής της φύσης μπορούν πλέον να χορέψουν και στον σκοπό των ανθρώπων. Με την κατάλληλη... ΗΑARΡα βεβαίως!
Πριν από περίπου έναν χρόνο, στις 4.14 μ.μ. της 14ης Αυγούστου 2003 (και ακριβώς μετά το κλείσιμο του Χρηματιστηρίου της Γουόλ Στριτ), το ηλεκτρικό δίκτυο που τροφοδοτεί τις BA ΗΠΑ και τον Καναδά «κατέβασε τα ρολά», επιστρέφοντας 55 εκατομμύρια ανθρώπους στην προ ηλεκτρισμού εποχή. Αναζητώντας τι είχε συμβεί, οι τεχνικοί εντόπισαν το φαινόμενο σε μια κρίσιμη περιοχή μεταβίβασης φορτίου από το δίκτυο των Μεσοδυτικών Πολιτειών σε εκείνο των Ανατολικών. Υποψίες για τους χειριστές του δικτύου ηγέρθησαν, κουβέντες για παρωχημένο εξοπλισμό ακούστηκαν, αλλά η επιτροπή εμπειρογνωμόνων που συγκροτήθηκε για να αποδώσει ευθύνες δεν κατέληξε σε συγκεκριμένες βλάβες ή λάθη χειρισμού. Ούτε καν φυσικά φαινόμενα - όπως κεραυνοί ή ηλιακή καταιγίδα - δεν είχαν εκδηλωθεί ώστε να δικαιολογηθεί το γενικό μπλακάουτ. H μόνη περίεργη σύμπτωση ήταν ότι την ίδια ημέρα και ώρα - στις 4 μ.μ. - ένα από τα πλέον αμφιλεγόμενα πειράματα παρέμβασης στο κλίμα, το HAARP, είχε σημαδέψει με τις ακτίνες του την ιονόσφαιρα του πλανήτη μας... Σύμφωνα με τον τίτλο του (High frequency Active Auroral Research Program) το πείραμα αυτό «διερευνά τις δυνατότητες ενός τεχνητού υψίσυχνου σέλαος προκειμένου να κατανοήσουμε, να προσομοιώσουμε και να ελέγξουμε τις ιονοσφαιρικές διεργασίες που επηρεάζουν την απόδοση των συστημάτων επικοινωνίας και παρακολούθησης». Πιο απτά, πρόκειται για 180 κεραίες που έχουν κατασκευασθεί σε μια περιοχή της Αλάσκας από την πολεμική αεροπορία και το ναυτικό των ΗΠΑ με τη συνεργασία του Πανεπιστημίου της Αλάσκας και άλλων 14 AEI των ΗΠΑ. Οι εργασίες άρχισαν το 1993, με προβλεπόμενη διάρκεια των ερευνών τα 20 έτη. H ιδιαιτερότητα αυτών των κεραιών: δεν είναι παθητικοί δέκτες σημάτων, όπως όλες οι γνωστές μας κεραίες και τα ραντάρ, αλλά εκπέμπουν ραδιοκύματα προς τα εξώτερα στρώματα της γήινης ατμόσφαιρας, την ιονόσφαιρα. H ιονόσφαιρα είναι ακριβώς το στρώμα εκείνο που βρίσκεται σε ύψος από 70 έως 2.000 χιλιόμετρα και μας προστατεύει από την ηλιακή ακτινοβολία, αλλά και εκείνο που επιτρέπει τη ραδιοεπικοινωνία μας σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη, καθώς ανακλά τα ραδιοκύματα. Οταν λοιπόν τίθεται σε λειτουργία το δάσος κεραιών του HAARP εκπέμπει έναν παλμό ισχύος 3,6 μεγαβάτ προς την ιονόσφαιρα, μέσα στο φάσμα συχνοτήτων 2,8-10 MHz. Στη συνέχεια οι επιπτώσεις του παλμού παρακολουθούνται μέσω ραντάρ ώστε να κατανοηθεί η παρόμοια - αλλά πολύ μεγαλύτερης κλίμακας - επίδραση των ηλιακών καταιγίδων στη Γη και η διαταραχή που επιφέρουν στις ραδιοεπικοινωνίες. H εν λόγω εγκατάσταση είναι μία από τις τρεις, συνολικά, των ΗΠΑ: υπάρχει άλλη μία κοντά στο Φέρμπανκς της Αλάσκας και άλλη μία κοντά στο τηλεσκόπιο του Αρεσίμπο, στο Πουέρτο Ρίκο. Επίσης η Ευρωπαϊκή Ενωση διατηρεί έναν παρόμοιο ερευνητικό σταθμό στο Τρόμσο της Νορβηγίας. Αν επομένως αρκεσθούμε σε αυτά τα επίσημα στοιχεία, η δράση του HAARP είναι μια εύλογη ερευνητική δραστηριότητα. Το ότι συνέβαλε με ηλεκτρομαγνητικό της κύμα στην υπερφόρτωση του ηλεκτρικού δικτύου και οδήγησε σε μπλακάουτ είναι κάτι πιθανό, αλλά μέχρι στιγμής αναπόδεικτο. Για πάρα πολλούς όμως ερευνητές των περιβαλλοντικών οργανώσεων, η δράση αυτή του HAARP είναι μόνον η κορυφή ενός απύθμενου παγόβουνου.
Οι κρυφές χορδές της άρπας
Το βόρειον σέλας - λέει ο μύθος - ήταν τα πέπλα των υπερβορείων νυμφών που χόρευαν με την άρπα του Απόλλωνα. Τώρα ποιος μπορεί να είναι σίγουρος για το τι σημαίνουν;
Οι ιδέες στις οποίες βασίζεται το HAARP είναι εκείνες που ανέπτυξε το 1907 ο πολυεφευρέτης σέρβος φυσικός Νίκολα Τέσλα, ο άνθρωπος στον οποίο οφείλουμε τα δίκτυα εναλλασσόμενου ρεύματος. Βαθιά ανθρωπιστής και οραματιστής όσο ελάχιστοι, ο Τέσλα είχε παθιαστεί με την ιδέα άντλησης ενέργειας από την ιονόσφαιρα και της ασύρματης τηλεμεταφοράς της. Εβλεπε τον συνδυασμό ιονόσφαιρας και πλανήτη σαν μια τεράστια μπαταρία που θα παρείχε δωρεάν ρεύμα σε όλους τους ανθρώπους. Για να αποδείξει το υλοποιήσιμο των θεωριών του κατασκεύασε έναν πύργο-κεραία, εντελώς ανάλογο των τωρινών του HAARP. Το πείραμά του πέτυχε εν μέρει, αλλά ο πύργος καταστράφηκε. Οι χρηματοδότες του, ενοχλημένοι από την εμμονή του στη δωρεάν διανομή ενέργειας, τον άφησαν να βουλιάξει στα χρέη. Λίγο πριν από το ξέσπασμα του πολέμου, ο Τέσλα παρουσίασε στο υπουργείο Εθνικής Αμυνας την πρότασή του για ένα πλέγμα κεραιών που θα εντόπιζαν και θα κατέρριπταν ό,τι έμπαινε στον εναέριο χώρο των ΗΠΑ. Οι ιδέες του περιγελάστηκαν ως φαντασιώσεις και ο Τέσλα πέθανε δυστυχής, πάμπτωχος και καταφρονημένος. Οι σημειώσεις του όμως κατασχέθηκαν από το FBI, ως ζήτημα εθνικής ασφαλείας...
Στις ιδέες αυτές στηρίχθηκε σαράντα χρόνια αργότερα ένας άλλος ερευνητής, ο φυσικός Μπέρναρντ Ιστλουντ (Dr Bernard Eastlund), όταν κλήθηκε στην Αλάσκα ως επιστημονικός σύμβουλος για να βρει έναν τρόπο αξιοποίησης των τεράστιων αποθεμάτων φυσικού αερίου που είχαν εντοπισθεί στο βόρειο τμήμα της. H περιοχή των κοιτασμάτων ήταν τόσο απόμακρη ώστε το κόστος μεταφοράς ενέργειας για την εξόρυξη και την κατασκευή δικτύου αγωγών να είναι απαγορευτικό. Ο Ιστλουντ βασίστηκε στις ιδέες του Τέσλα για να προτείνει την κατασκευή ενός ιονοσφαιρικού μεταφορέα ενέργειας. H πρότασή του δεν ενθουσίασε την εταιρεία εκμετάλλευσης των κοιτασμάτων, ARCO, αλλά οι σχετικές ευρεσιτεχνίες που έσπευσε να κατοχυρώσει το 1985 ο Ιστλουντ είχαν μεγάλη απήχηση στους στρατιωτικούς. Αντελήφθησαν ότι με ένα τέτοιο σύστημα θα μπορούσαν να παρέμβουν στις τηλεπικοινωνίες παγκοσμίως και... έτι περισσότερα. Ανέθεσαν λοιπόν το 1993 στη θυγατρική τής ARCO που είχε τα δικαιώματα των πρώτων ευρεσιτεχνιών του Ιστλουντ να κατασκευάσει το HAARP. Το 1994 μια εταιρεία του στρατού, η Ε-systems, εξαγόρασε τη θυγατρική τής ARCO και αμέσως μετά ανακοίνωσε την επέκταση των ερευνών τού HAARP στον τομέα της υπόγειας τομογραφίας. Αυτό στρατιωτικά μεθερμηνεύεται στο ότι οι εν λόγω ακτινοβολίες μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την καταγραφή υπόγειων στοών, τούνελ και... καταφυγίων.
Οι όλες εξελίξεις έκαναν τον Ιστλουντ να αντιδράσει. Απεκάλυψε ότι οι στρατιωτικοί μετέστρεφαν την αρχική ερευνητική αποστολή τού HAARP σε ένα υπερόπλο. Εξέχοντες φυσικοί πήραν τη σκυτάλη σε περιοδικά όπως το Physics and Society, όπου εξέθεσαν την αγωνία τους για τις πιθανές προεκτάσεις. Διάφοροι ερευνητές που κατά δήλωσή τους εργάζονταν για το HAARP άρχισαν να αφήνουν να διαρρέουν - ανωνύμως πάντα - οι νέοι στόχοι του προγράμματος. Από τα όσα έχουν κατά καιρούς δημοσιευθεί ως σήμερα, εικάζεται ότι το HAARP έχει πλέον τις ακόλουθες τρομακτικές «επιχειρησιακές δυνατότητες»:
* Να εστιάζει σε συγκεκριμένη περιοχή του πλανήτη και να διαλύει τις τηλεπικοινωνίες του αντιπάλου.
* Να υπερφορτώνει τα ενεργειακά δίκτυα και να δημιουργεί μπλακάουτ.
* Να εντοπίζει πυρηνικούς πυραύλους και να τους καταστρέφει με υπερθέρμανση των ηλεκτρονικών τμημάτων τους.
* Να ακτινογραφεί το υπέδαφος και να καταγράφει κάθε φυσικό ή τεχνητό τούνελ ή κοίλωμα. * Να παρεμβαίνει στη διαδικασία εκδήλωσης ακραίων καιρικών φαινομένων για να τα εκτονώσει ή (αντίθετα) να τα δημιουργεί. Για παράδειγμα, μπορεί να συντελέσει στην αποδυνάμωση τυφώνων ή στη δημιουργία τους.
* Να δημιουργεί μικροκλίμα, όπως π.χ. βροχόπτωση, ομίχλη κ.ά.
* Να δημιουργεί τεχνητώς όζον - σε περιοχές π.χ. όπου η τρύπα του όζοντος έχει μεγεθυνθεί επικίνδυνα - ή να... το καταστρέφει.
* Να διεγείρει ψυχολογικά πληθυσμούς μέσω της εκπομπής ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας συγκεκριμένων συχνοτήτων, οδηγώντας τους είτε σε ακραία συμπεριφορά είτε σε πνευματική κατατονία.
Ενα τέτοιο πολλαπλό φάσμα δυνατοτήτων είναι βεβαίως ό,τι καλύτερο για τους θιασώτες σεναρίων συνωμοσίας. Οταν μάλιστα για το καθένα υπάρχει και μία πατέντα του Ιστλουντ κατοχυρωμένη, συν άλλες τόσες κατοπινές που έχουν χαρακτηρισθεί υψίστης ασφαλείας και δεν επιτρέπει το Πεντάγωνο τη δημοσίευσή τους... Το υλικό μυθιστοριογραφίας είναι όντως εκρηκτικό. Πώς να ξεχωρίσει κανείς την ήρα από το στάρι; Το πιο πρόσφατο και συγκλονιστικό σενάριο είναι αυτό που κυκλοφορεί χάρη στα e-mail ενός ανώνυμου μετεωρολόγου ο οποίος δηλώνει ότι εργάζεται για το HAARP. Σύμφωνα με αυτή τη μέχρι στιγμής αναξιόπιστη πηγή, το HAARP είναι η τελευταία ασπίδα προστασίας του πλανήτη μας!
Κατά τα λεγόμενά του, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας εξέθεσε μυστικά στις κυβερνήσεις των πιο προηγμένων τεχνολογικά χωρών τα πορίσματα μελετών του, σύμφωνα με τα οποία η εξέλιξη του κλίματος σε συνδυασμό με τη μείωση του όζοντος στην ατμόσφαιρα θα απαλείψει τη ζωή από τη Γη στα επόμενα 75 χρόνια! Οι κυβερνήσεις συναίνεσαν σε ένα μυστικό σχέδιο παρέμβασης στο κλίμα, ονόματι «Ασπίδα» (The Shield Project), ώστε τουλάχιστον να μπολιάζεται με τεχνητά δημιουργούμενο όζον η κατά περίπτωση πιο ευαίσθητη περιοχή. Στόχος είναι σταδιακά, ως το 2050, να αντιστραφεί η φθίνουσα πορεία. Για να επιτευχθεί αυτό - λέει - ψεκάζεται η ατμόσφαιρα από αεροσκάφη των συνεργαζόμενων χωρών (και σε αυτές περιλαμβάνονται οι ΗΠΑ, ο Καναδάς, η Ευρωπαϊκή Ενωση και η Ρωσία) με σωματίδια βαρίου, αλουμινίου και τιτανίου. Αυτά δημιουργούν τον αναγκαίο δεύτερο πόλο, με πρώτο εκείνον της ιονόσφαιρας. Το HAARP εκπέμπει στην ιονόσφαιρα την αναγκαία ενέργεια, η οποία ανακλώμενη επιστρέφει στην ατμόσφαιρα, προς τον «πόλο» των ψεκασμένων σωματιδίων. Από την παραγόμενη ηλεκτροδιέγερση έχουμε τεχνητή παραγωγή όζοντος, που εμποδίζει την καρκινογόνο δράση του Ηλίου στη φύσει απροστάτευτη περιοχή...
To δάσος των κεραιών του HAARP «φυτρώνει» στην επαρχία Gakona της Αλάσκας
Αν αυτό επιτελείται, γιατί η όλη μυστικότητα; Αφενός - λέει ο ανώνυμος πληροφοριοδότης - διότι ο πανικός από τη γνώση του επερχομένου θα προκαλέσει ανεξέλεγκτες καταστάσεις, αφετέρου διότι τα ψεκαζόμενα σωματίδια δημιουργούν και θα δημιουργήσουν τις επόμενες δεκαετίες εκατομμύρια έως και δισεκατομμύρια θύματα, κυρίως από παθήσεις του αναπνευστικού συστήματος!
Οσο κι αν ένα τέτοιο σενάριο κόβει την ανάσα, ελλείψει επώνυμης καταγγελίας και διασταύρωσης στοιχείων είμαστε υποχρεωμένοι να το θωρούμε ως αποκύημα φαντασίας. Αλλά δεν μπορούμε να μη σημειώσουμε κάτι εξαιρετικά επώνυμο και επίσημο που καταγγέλθηκε τον Αύγουστο του 2002: H ρωσική Βουλή, η Δούμα, παρουσίασε στον πρόεδρο Πούτιν το πόρισμα έρευνας των επιτροπών διεθνών σχέσεων και άμυνας, υπογεγραμμένο από 90 βουλευτές, όπου καταγράφεται: «Οι ΗΠΑ δημιουργούν νέα ολοκληρωμένα γεωφυσικά όπλα που μπορούν να επηρεάσουν την ατμόσφαιρα της Γης... H σημασία του ποιοτικού αυτού άλματος μπορεί να παραβληθεί μόνο με τη μετάβαση από την εποχή του σιδήρου στην εποχή της πυρίτιδας, ή από τα συμβατικά όπλα στα πυρηνικά όπλα. Αυτός ο νέος τύπος όπλων διαφέρει από όλους τους προηγούμενους τύπους όπλων στο ότι η ατμόσφαιρα μεταβάλλεται μονομιάς σε αντικείμενο άμεσης επίδρασης και συστατικό στοιχείο του όπλου». Το τι επακολούθησε αυτής της καταγγελίας και γιατί η τωρινή σιγή της Μόσχας, μας είναι άγνωστα. Να πείστηκε για τον υπέρτερο σκοπό και όντως να συμμετέχει στον μυστικό ψεκασμό μιας Γης που αργοπεθαίνει; Ισως η σιγή να είχε σχέση με την πρόσφατη είδηση της 29ης Μαρτίου 2004 ότι η Ρωσία ανέπτυξε ένα «επαναστατικό όπλο» που μπορεί να εκμηδενίσει την αντιπυραυλική ασπίδα των ΗΠΑ;... Επίσης άγνωστος είναι ο ρόλος της Κίνας σε αυτή την ιστορία. Να είχαν δίκιο οι ψιθυριστές ότι η πρεσβεία της στο Βελιγράδι βομβαρδίστηκε γιατί εκεί βρισκόταν μια κεραία αντίστοιχη των κεραιών του HAARP, η οποία και συνέβαλε στην κατάρριψη του βομβαρδιστικού Stealth των ΗΠΑ; Ή το, ακόμη πιο τραβηγμένο, σενάριο που λέει ότι η απόφαση για την επέμβαση στη Γιουγκοσλαβία ελήφθη τη δεκαετία του '80, όταν ανιχνεύθηκαν τέτοιες εκπομπές προερχόμενες από εκεί; Κατά τους ψιθυριστές, οι απόκρυφες σημειώσεις του Τέσλα είχαν βρει τον δρόμο για την πατρίδα τους και... κάποιοι τις διάβασαν με ζήλο. Πάμπολλα ερωτήματα, για τα οποία θα έχουμε ίσως απαντήσεις στα αμέσως επόμενα χρόνια. Ως τότε θα κοιτούμε πλέον με καχυποψία τις κάποτε αθώες ουρές των αεροπλάνων στον ουρανό...
ΥΓ.: Ο Ιστλουντ εργάζεται από το 1998 για την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος (ESA) με στόχο την υλοποίηση ενός δορυφόρου. Επονομαζόμενος Thunderstorm Solar Power Satellite ο δορυφόρος αυτός θα μετατρέπει την ηλιακή ενέργεια σε μικροκύματα για να καταστέλλει μέσω αυτών τυφώνες στη Γη ή να περιστέλλει καταιγίδες. Ενας HAARP του Διαστήματος.
Το ΒΗΜΑ, 25/07/2004 , Σελ.: H01Κωδικός άρθρου: B14220H011ID: 264128
Σχετικός δικτυακός τόπος: http://www.enouranois.gr/
H άρπα του κλίματος
Οι κεραυνοί και οι λοιπές εκδηλώσεις οργής της φύσης μπορούν πλέον να χορέψουν και στον σκοπό των ανθρώπων. Με την κατάλληλη... ΗΑARΡα βεβαίως!
Πριν από περίπου έναν χρόνο, στις 4.14 μ.μ. της 14ης Αυγούστου 2003 (και ακριβώς μετά το κλείσιμο του Χρηματιστηρίου της Γουόλ Στριτ), το ηλεκτρικό δίκτυο που τροφοδοτεί τις BA ΗΠΑ και τον Καναδά «κατέβασε τα ρολά», επιστρέφοντας 55 εκατομμύρια ανθρώπους στην προ ηλεκτρισμού εποχή. Αναζητώντας τι είχε συμβεί, οι τεχνικοί εντόπισαν το φαινόμενο σε μια κρίσιμη περιοχή μεταβίβασης φορτίου από το δίκτυο των Μεσοδυτικών Πολιτειών σε εκείνο των Ανατολικών. Υποψίες για τους χειριστές του δικτύου ηγέρθησαν, κουβέντες για παρωχημένο εξοπλισμό ακούστηκαν, αλλά η επιτροπή εμπειρογνωμόνων που συγκροτήθηκε για να αποδώσει ευθύνες δεν κατέληξε σε συγκεκριμένες βλάβες ή λάθη χειρισμού. Ούτε καν φυσικά φαινόμενα - όπως κεραυνοί ή ηλιακή καταιγίδα - δεν είχαν εκδηλωθεί ώστε να δικαιολογηθεί το γενικό μπλακάουτ. H μόνη περίεργη σύμπτωση ήταν ότι την ίδια ημέρα και ώρα - στις 4 μ.μ. - ένα από τα πλέον αμφιλεγόμενα πειράματα παρέμβασης στο κλίμα, το HAARP, είχε σημαδέψει με τις ακτίνες του την ιονόσφαιρα του πλανήτη μας... Σύμφωνα με τον τίτλο του (High frequency Active Auroral Research Program) το πείραμα αυτό «διερευνά τις δυνατότητες ενός τεχνητού υψίσυχνου σέλαος προκειμένου να κατανοήσουμε, να προσομοιώσουμε και να ελέγξουμε τις ιονοσφαιρικές διεργασίες που επηρεάζουν την απόδοση των συστημάτων επικοινωνίας και παρακολούθησης». Πιο απτά, πρόκειται για 180 κεραίες που έχουν κατασκευασθεί σε μια περιοχή της Αλάσκας από την πολεμική αεροπορία και το ναυτικό των ΗΠΑ με τη συνεργασία του Πανεπιστημίου της Αλάσκας και άλλων 14 AEI των ΗΠΑ. Οι εργασίες άρχισαν το 1993, με προβλεπόμενη διάρκεια των ερευνών τα 20 έτη. H ιδιαιτερότητα αυτών των κεραιών: δεν είναι παθητικοί δέκτες σημάτων, όπως όλες οι γνωστές μας κεραίες και τα ραντάρ, αλλά εκπέμπουν ραδιοκύματα προς τα εξώτερα στρώματα της γήινης ατμόσφαιρας, την ιονόσφαιρα. H ιονόσφαιρα είναι ακριβώς το στρώμα εκείνο που βρίσκεται σε ύψος από 70 έως 2.000 χιλιόμετρα και μας προστατεύει από την ηλιακή ακτινοβολία, αλλά και εκείνο που επιτρέπει τη ραδιοεπικοινωνία μας σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη, καθώς ανακλά τα ραδιοκύματα. Οταν λοιπόν τίθεται σε λειτουργία το δάσος κεραιών του HAARP εκπέμπει έναν παλμό ισχύος 3,6 μεγαβάτ προς την ιονόσφαιρα, μέσα στο φάσμα συχνοτήτων 2,8-10 MHz. Στη συνέχεια οι επιπτώσεις του παλμού παρακολουθούνται μέσω ραντάρ ώστε να κατανοηθεί η παρόμοια - αλλά πολύ μεγαλύτερης κλίμακας - επίδραση των ηλιακών καταιγίδων στη Γη και η διαταραχή που επιφέρουν στις ραδιοεπικοινωνίες. H εν λόγω εγκατάσταση είναι μία από τις τρεις, συνολικά, των ΗΠΑ: υπάρχει άλλη μία κοντά στο Φέρμπανκς της Αλάσκας και άλλη μία κοντά στο τηλεσκόπιο του Αρεσίμπο, στο Πουέρτο Ρίκο. Επίσης η Ευρωπαϊκή Ενωση διατηρεί έναν παρόμοιο ερευνητικό σταθμό στο Τρόμσο της Νορβηγίας. Αν επομένως αρκεσθούμε σε αυτά τα επίσημα στοιχεία, η δράση του HAARP είναι μια εύλογη ερευνητική δραστηριότητα. Το ότι συνέβαλε με ηλεκτρομαγνητικό της κύμα στην υπερφόρτωση του ηλεκτρικού δικτύου και οδήγησε σε μπλακάουτ είναι κάτι πιθανό, αλλά μέχρι στιγμής αναπόδεικτο. Για πάρα πολλούς όμως ερευνητές των περιβαλλοντικών οργανώσεων, η δράση αυτή του HAARP είναι μόνον η κορυφή ενός απύθμενου παγόβουνου.
Οι κρυφές χορδές της άρπας
Το βόρειον σέλας - λέει ο μύθος - ήταν τα πέπλα των υπερβορείων νυμφών που χόρευαν με την άρπα του Απόλλωνα. Τώρα ποιος μπορεί να είναι σίγουρος για το τι σημαίνουν;
Οι ιδέες στις οποίες βασίζεται το HAARP είναι εκείνες που ανέπτυξε το 1907 ο πολυεφευρέτης σέρβος φυσικός Νίκολα Τέσλα, ο άνθρωπος στον οποίο οφείλουμε τα δίκτυα εναλλασσόμενου ρεύματος. Βαθιά ανθρωπιστής και οραματιστής όσο ελάχιστοι, ο Τέσλα είχε παθιαστεί με την ιδέα άντλησης ενέργειας από την ιονόσφαιρα και της ασύρματης τηλεμεταφοράς της. Εβλεπε τον συνδυασμό ιονόσφαιρας και πλανήτη σαν μια τεράστια μπαταρία που θα παρείχε δωρεάν ρεύμα σε όλους τους ανθρώπους. Για να αποδείξει το υλοποιήσιμο των θεωριών του κατασκεύασε έναν πύργο-κεραία, εντελώς ανάλογο των τωρινών του HAARP. Το πείραμά του πέτυχε εν μέρει, αλλά ο πύργος καταστράφηκε. Οι χρηματοδότες του, ενοχλημένοι από την εμμονή του στη δωρεάν διανομή ενέργειας, τον άφησαν να βουλιάξει στα χρέη. Λίγο πριν από το ξέσπασμα του πολέμου, ο Τέσλα παρουσίασε στο υπουργείο Εθνικής Αμυνας την πρότασή του για ένα πλέγμα κεραιών που θα εντόπιζαν και θα κατέρριπταν ό,τι έμπαινε στον εναέριο χώρο των ΗΠΑ. Οι ιδέες του περιγελάστηκαν ως φαντασιώσεις και ο Τέσλα πέθανε δυστυχής, πάμπτωχος και καταφρονημένος. Οι σημειώσεις του όμως κατασχέθηκαν από το FBI, ως ζήτημα εθνικής ασφαλείας...
Στις ιδέες αυτές στηρίχθηκε σαράντα χρόνια αργότερα ένας άλλος ερευνητής, ο φυσικός Μπέρναρντ Ιστλουντ (Dr Bernard Eastlund), όταν κλήθηκε στην Αλάσκα ως επιστημονικός σύμβουλος για να βρει έναν τρόπο αξιοποίησης των τεράστιων αποθεμάτων φυσικού αερίου που είχαν εντοπισθεί στο βόρειο τμήμα της. H περιοχή των κοιτασμάτων ήταν τόσο απόμακρη ώστε το κόστος μεταφοράς ενέργειας για την εξόρυξη και την κατασκευή δικτύου αγωγών να είναι απαγορευτικό. Ο Ιστλουντ βασίστηκε στις ιδέες του Τέσλα για να προτείνει την κατασκευή ενός ιονοσφαιρικού μεταφορέα ενέργειας. H πρότασή του δεν ενθουσίασε την εταιρεία εκμετάλλευσης των κοιτασμάτων, ARCO, αλλά οι σχετικές ευρεσιτεχνίες που έσπευσε να κατοχυρώσει το 1985 ο Ιστλουντ είχαν μεγάλη απήχηση στους στρατιωτικούς. Αντελήφθησαν ότι με ένα τέτοιο σύστημα θα μπορούσαν να παρέμβουν στις τηλεπικοινωνίες παγκοσμίως και... έτι περισσότερα. Ανέθεσαν λοιπόν το 1993 στη θυγατρική τής ARCO που είχε τα δικαιώματα των πρώτων ευρεσιτεχνιών του Ιστλουντ να κατασκευάσει το HAARP. Το 1994 μια εταιρεία του στρατού, η Ε-systems, εξαγόρασε τη θυγατρική τής ARCO και αμέσως μετά ανακοίνωσε την επέκταση των ερευνών τού HAARP στον τομέα της υπόγειας τομογραφίας. Αυτό στρατιωτικά μεθερμηνεύεται στο ότι οι εν λόγω ακτινοβολίες μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την καταγραφή υπόγειων στοών, τούνελ και... καταφυγίων.
Οι όλες εξελίξεις έκαναν τον Ιστλουντ να αντιδράσει. Απεκάλυψε ότι οι στρατιωτικοί μετέστρεφαν την αρχική ερευνητική αποστολή τού HAARP σε ένα υπερόπλο. Εξέχοντες φυσικοί πήραν τη σκυτάλη σε περιοδικά όπως το Physics and Society, όπου εξέθεσαν την αγωνία τους για τις πιθανές προεκτάσεις. Διάφοροι ερευνητές που κατά δήλωσή τους εργάζονταν για το HAARP άρχισαν να αφήνουν να διαρρέουν - ανωνύμως πάντα - οι νέοι στόχοι του προγράμματος. Από τα όσα έχουν κατά καιρούς δημοσιευθεί ως σήμερα, εικάζεται ότι το HAARP έχει πλέον τις ακόλουθες τρομακτικές «επιχειρησιακές δυνατότητες»:
* Να εστιάζει σε συγκεκριμένη περιοχή του πλανήτη και να διαλύει τις τηλεπικοινωνίες του αντιπάλου.
* Να υπερφορτώνει τα ενεργειακά δίκτυα και να δημιουργεί μπλακάουτ.
* Να εντοπίζει πυρηνικούς πυραύλους και να τους καταστρέφει με υπερθέρμανση των ηλεκτρονικών τμημάτων τους.
* Να ακτινογραφεί το υπέδαφος και να καταγράφει κάθε φυσικό ή τεχνητό τούνελ ή κοίλωμα. * Να παρεμβαίνει στη διαδικασία εκδήλωσης ακραίων καιρικών φαινομένων για να τα εκτονώσει ή (αντίθετα) να τα δημιουργεί. Για παράδειγμα, μπορεί να συντελέσει στην αποδυνάμωση τυφώνων ή στη δημιουργία τους.
* Να δημιουργεί μικροκλίμα, όπως π.χ. βροχόπτωση, ομίχλη κ.ά.
* Να δημιουργεί τεχνητώς όζον - σε περιοχές π.χ. όπου η τρύπα του όζοντος έχει μεγεθυνθεί επικίνδυνα - ή να... το καταστρέφει.
* Να διεγείρει ψυχολογικά πληθυσμούς μέσω της εκπομπής ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας συγκεκριμένων συχνοτήτων, οδηγώντας τους είτε σε ακραία συμπεριφορά είτε σε πνευματική κατατονία.
Ενα τέτοιο πολλαπλό φάσμα δυνατοτήτων είναι βεβαίως ό,τι καλύτερο για τους θιασώτες σεναρίων συνωμοσίας. Οταν μάλιστα για το καθένα υπάρχει και μία πατέντα του Ιστλουντ κατοχυρωμένη, συν άλλες τόσες κατοπινές που έχουν χαρακτηρισθεί υψίστης ασφαλείας και δεν επιτρέπει το Πεντάγωνο τη δημοσίευσή τους... Το υλικό μυθιστοριογραφίας είναι όντως εκρηκτικό. Πώς να ξεχωρίσει κανείς την ήρα από το στάρι; Το πιο πρόσφατο και συγκλονιστικό σενάριο είναι αυτό που κυκλοφορεί χάρη στα e-mail ενός ανώνυμου μετεωρολόγου ο οποίος δηλώνει ότι εργάζεται για το HAARP. Σύμφωνα με αυτή τη μέχρι στιγμής αναξιόπιστη πηγή, το HAARP είναι η τελευταία ασπίδα προστασίας του πλανήτη μας!
Κατά τα λεγόμενά του, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας εξέθεσε μυστικά στις κυβερνήσεις των πιο προηγμένων τεχνολογικά χωρών τα πορίσματα μελετών του, σύμφωνα με τα οποία η εξέλιξη του κλίματος σε συνδυασμό με τη μείωση του όζοντος στην ατμόσφαιρα θα απαλείψει τη ζωή από τη Γη στα επόμενα 75 χρόνια! Οι κυβερνήσεις συναίνεσαν σε ένα μυστικό σχέδιο παρέμβασης στο κλίμα, ονόματι «Ασπίδα» (The Shield Project), ώστε τουλάχιστον να μπολιάζεται με τεχνητά δημιουργούμενο όζον η κατά περίπτωση πιο ευαίσθητη περιοχή. Στόχος είναι σταδιακά, ως το 2050, να αντιστραφεί η φθίνουσα πορεία. Για να επιτευχθεί αυτό - λέει - ψεκάζεται η ατμόσφαιρα από αεροσκάφη των συνεργαζόμενων χωρών (και σε αυτές περιλαμβάνονται οι ΗΠΑ, ο Καναδάς, η Ευρωπαϊκή Ενωση και η Ρωσία) με σωματίδια βαρίου, αλουμινίου και τιτανίου. Αυτά δημιουργούν τον αναγκαίο δεύτερο πόλο, με πρώτο εκείνον της ιονόσφαιρας. Το HAARP εκπέμπει στην ιονόσφαιρα την αναγκαία ενέργεια, η οποία ανακλώμενη επιστρέφει στην ατμόσφαιρα, προς τον «πόλο» των ψεκασμένων σωματιδίων. Από την παραγόμενη ηλεκτροδιέγερση έχουμε τεχνητή παραγωγή όζοντος, που εμποδίζει την καρκινογόνο δράση του Ηλίου στη φύσει απροστάτευτη περιοχή...
To δάσος των κεραιών του HAARP «φυτρώνει» στην επαρχία Gakona της Αλάσκας
Αν αυτό επιτελείται, γιατί η όλη μυστικότητα; Αφενός - λέει ο ανώνυμος πληροφοριοδότης - διότι ο πανικός από τη γνώση του επερχομένου θα προκαλέσει ανεξέλεγκτες καταστάσεις, αφετέρου διότι τα ψεκαζόμενα σωματίδια δημιουργούν και θα δημιουργήσουν τις επόμενες δεκαετίες εκατομμύρια έως και δισεκατομμύρια θύματα, κυρίως από παθήσεις του αναπνευστικού συστήματος!
Οσο κι αν ένα τέτοιο σενάριο κόβει την ανάσα, ελλείψει επώνυμης καταγγελίας και διασταύρωσης στοιχείων είμαστε υποχρεωμένοι να το θωρούμε ως αποκύημα φαντασίας. Αλλά δεν μπορούμε να μη σημειώσουμε κάτι εξαιρετικά επώνυμο και επίσημο που καταγγέλθηκε τον Αύγουστο του 2002: H ρωσική Βουλή, η Δούμα, παρουσίασε στον πρόεδρο Πούτιν το πόρισμα έρευνας των επιτροπών διεθνών σχέσεων και άμυνας, υπογεγραμμένο από 90 βουλευτές, όπου καταγράφεται: «Οι ΗΠΑ δημιουργούν νέα ολοκληρωμένα γεωφυσικά όπλα που μπορούν να επηρεάσουν την ατμόσφαιρα της Γης... H σημασία του ποιοτικού αυτού άλματος μπορεί να παραβληθεί μόνο με τη μετάβαση από την εποχή του σιδήρου στην εποχή της πυρίτιδας, ή από τα συμβατικά όπλα στα πυρηνικά όπλα. Αυτός ο νέος τύπος όπλων διαφέρει από όλους τους προηγούμενους τύπους όπλων στο ότι η ατμόσφαιρα μεταβάλλεται μονομιάς σε αντικείμενο άμεσης επίδρασης και συστατικό στοιχείο του όπλου». Το τι επακολούθησε αυτής της καταγγελίας και γιατί η τωρινή σιγή της Μόσχας, μας είναι άγνωστα. Να πείστηκε για τον υπέρτερο σκοπό και όντως να συμμετέχει στον μυστικό ψεκασμό μιας Γης που αργοπεθαίνει; Ισως η σιγή να είχε σχέση με την πρόσφατη είδηση της 29ης Μαρτίου 2004 ότι η Ρωσία ανέπτυξε ένα «επαναστατικό όπλο» που μπορεί να εκμηδενίσει την αντιπυραυλική ασπίδα των ΗΠΑ;... Επίσης άγνωστος είναι ο ρόλος της Κίνας σε αυτή την ιστορία. Να είχαν δίκιο οι ψιθυριστές ότι η πρεσβεία της στο Βελιγράδι βομβαρδίστηκε γιατί εκεί βρισκόταν μια κεραία αντίστοιχη των κεραιών του HAARP, η οποία και συνέβαλε στην κατάρριψη του βομβαρδιστικού Stealth των ΗΠΑ; Ή το, ακόμη πιο τραβηγμένο, σενάριο που λέει ότι η απόφαση για την επέμβαση στη Γιουγκοσλαβία ελήφθη τη δεκαετία του '80, όταν ανιχνεύθηκαν τέτοιες εκπομπές προερχόμενες από εκεί; Κατά τους ψιθυριστές, οι απόκρυφες σημειώσεις του Τέσλα είχαν βρει τον δρόμο για την πατρίδα τους και... κάποιοι τις διάβασαν με ζήλο. Πάμπολλα ερωτήματα, για τα οποία θα έχουμε ίσως απαντήσεις στα αμέσως επόμενα χρόνια. Ως τότε θα κοιτούμε πλέον με καχυποψία τις κάποτε αθώες ουρές των αεροπλάνων στον ουρανό...
ΥΓ.: Ο Ιστλουντ εργάζεται από το 1998 για την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος (ESA) με στόχο την υλοποίηση ενός δορυφόρου. Επονομαζόμενος Thunderstorm Solar Power Satellite ο δορυφόρος αυτός θα μετατρέπει την ηλιακή ενέργεια σε μικροκύματα για να καταστέλλει μέσω αυτών τυφώνες στη Γη ή να περιστέλλει καταιγίδες. Ενας HAARP του Διαστήματος.
Το ΒΗΜΑ, 25/07/2004 , Σελ.: H01Κωδικός άρθρου: B14220H011ID: 264128
Σχετικός δικτυακός τόπος: http://www.enouranois.gr/
Η προσφώνηση της προέδρου της Βουλής κ. Μπενάκη προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Παπούλια
Με τις δρομολογούμενες αλλαγές στην περιοχή μας των Βαλκανίων έρχεται ξανά στην επικαιρότητα η προσφώνηση της τέως προέδρου του ελληνικού κοινοβουλίου κ. Άννας Ψαρούδα-Μπενάκη προς τον πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Κάρολο Παπούλια επί τη εκλογή του στο Προεδρικό αξίωμα. Ημερομηνία: 12 Μαρτίου 2005. Ποιά συγκεκριμένη πληροφόρηση είχε τω καιρώ εκείνω η πρόεδρος του κοινοβουλίου;
(«ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ κ. ΑΝΝΑΣ ΜΠΕΝΑΚΗ-ΨΑΡΟΥΔΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΝΕΟ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ κ. ΚΑΡΟΛΟ ΠΑΠΟΥΛΙΑ ΚΑΙ ΑΝΑΓΓΕΛΙΑ ΤΗΣ ΕΚΛΟΓΗΣ ΤΟΥ: Κύριε Πρόεδρε,Έχω την εξαιρετική τιμή να σας αναγγείλω επισήμως ότι η Βουλή των Ελλήνων σας εξέλεξε σήμερα σε δημόσια συνεδρίασή της και με τη μεγάλη, πλειοψηφία των 279 ψήφων ως Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας. Η εκλoγή αυτή που έγινε σύμφωνα με το πνεύμα και το γράμμα του Συντάγματος αποτελεί κορυφαία πράξη της Δημοκρατίας, αλλά ταυτόχρονα και επιβράβευση της μέχρι σήμερα διαδρομής σας ως πολιτικού και ανθρώπου.Κύριε Πρόεδρε, αναλαμβάνοντας τα υψηλά καθήκοντα του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας, έπειτα από μια δεκαετή, κατά γενική εκτίμηση, συνετή και εποικοδομητική θητεία του προκατόχου σας κ. Κωνσταντίνου Στεφανόπουλου, καλείσθε να μετουσιώσετε σε πράξη τα υψηλά ιδεώδη και τις αρχές που το Σύνταγμα έθεσε ως βάση και αποστολή του πρoεδρικού αξιώματος, την ενότητα του έθνους και του λαού, την επαγρύπνηση, για την ορθή λειτουργία του πολιτεύματος και τη διατήρηση σuναινετικού κλίματος μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων στα μεγάλα εθνικά και κοινωνικά ζητήματα του τόπου. Αυτή η ίδια η υπόδειξη και εκλογή σας υπήρξε άλλωστε προϊόν συναίνεσης σύμφωνα και με το πνεύμα του Συντάγματος, γεγονός που σας εξοπλίζει με πρόσθετο κύρος για την επιτέλεση των καθηκόντων σας.Αναλαμβάνετε, κύριε Πρόεδρε, την Προεδρία της Ελληνικής Δημοκρατίας για μία, πενταετία όπου θα σημειωθούν σημαντικά γεγονότα και εξελίξεις : Η ευρωπαϊκή ενοποίηση θα προωθηθεί με την ψήφιση ενδεχομένως και της Συνταγματικής Συνθήκης, τα εθνικά σύνορα και ένα μέρος της εθνικής κυριαρχίας θα περιορισθούν χάριν της ειρήνης, της ευημερίας και της ασφάλειας στη διευρυμένη Ευρώπη, τα δικαιώματα του ανθρώπου και του πολίτη θα υποστούν μεταβολές καθώς θα μπορούν να προστατεύονται, αλλά και να παραβιάζονται από αρχές και εξουσίες πέραν, των γνωστών και καθιερωμένων και πάντως η Δημοκρατία θα συναντήσει προκλήσεις και θα δοκιμασθεί από ενδεχόμενες νέες μορφές διακυβέρνησης. Η χώρα μας εξάλλου θα έχει να αντιμετωπίσει σοβαρά διλήμματα σε πολλούς τομείς: στα εθνικά θέματα δρομολογούνται εξελίξεις που απαιτούν σύμπνοια και νηφαλιότητα, στον οικονομικό και κοινωνικό τομέα πρέπει να γίνουν τομές και να ληφθούν σοβαρές αποφάσεις για τη βελτίωση της ζωής των, πολιτών, η διαπαιδαγώγηση των νέων θα απαιτήσει αναπροσανατολισμούς στην εκπαίδευση και την κατάρτιση, ο ελληνικός πολιτισμός θα πρέπει να ανακτήσει την ιστορική του πρωτοπορία.Εν όψει των παραπάνω η ρυθμιστική και ενοποιητική αποστολή που σας αναθέτει το Σύνταγμα αποκτά ιδιαίτερη σημασία. Είμαι βεβαία ότι θα ανταποκριθείτε άριστα στον υψηλό αυτό ρόλο, με όπλα την μακρά πολιτική πείρα σας, την επιστημονική σας κατάρτιση, την κοινωνική ευαισθησία και τον ήπιο και μετριοπαθή χαρακτήρα σας. Θα έχετε άλλωστε αρωγό και συμπαραστάτη τους παράγοντες του πολιτεύματος και όλες τις πολιτικές δυνάμεις.Επιτρέψτε μου, κύριε Πρόεδρε, ως Πρόεδρος της Βουλής των Eλλήνων να σας εκφράσω εκ μέρους όλων των κοινοβουλευτικών κομμάτων και των Βουλευτών, αλλά και προσωπικά, τις θερμότερες ευχές για την επιτυχή εκπλήρωση των καθηκόντων σας.
ΑΝΝΑ ΜΠΕΝΑΚΗ-ΨΑΡΟΥΔΑ»
Δείτε το σχετικό βίντεο εδώ:
http://www.youtube.com/watch?v=0Ygwp67ge38&feature=player_embedded#
(«ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ κ. ΑΝΝΑΣ ΜΠΕΝΑΚΗ-ΨΑΡΟΥΔΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΝΕΟ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ κ. ΚΑΡΟΛΟ ΠΑΠΟΥΛΙΑ ΚΑΙ ΑΝΑΓΓΕΛΙΑ ΤΗΣ ΕΚΛΟΓΗΣ ΤΟΥ: Κύριε Πρόεδρε,Έχω την εξαιρετική τιμή να σας αναγγείλω επισήμως ότι η Βουλή των Ελλήνων σας εξέλεξε σήμερα σε δημόσια συνεδρίασή της και με τη μεγάλη, πλειοψηφία των 279 ψήφων ως Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας. Η εκλoγή αυτή που έγινε σύμφωνα με το πνεύμα και το γράμμα του Συντάγματος αποτελεί κορυφαία πράξη της Δημοκρατίας, αλλά ταυτόχρονα και επιβράβευση της μέχρι σήμερα διαδρομής σας ως πολιτικού και ανθρώπου.Κύριε Πρόεδρε, αναλαμβάνοντας τα υψηλά καθήκοντα του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας, έπειτα από μια δεκαετή, κατά γενική εκτίμηση, συνετή και εποικοδομητική θητεία του προκατόχου σας κ. Κωνσταντίνου Στεφανόπουλου, καλείσθε να μετουσιώσετε σε πράξη τα υψηλά ιδεώδη και τις αρχές που το Σύνταγμα έθεσε ως βάση και αποστολή του πρoεδρικού αξιώματος, την ενότητα του έθνους και του λαού, την επαγρύπνηση, για την ορθή λειτουργία του πολιτεύματος και τη διατήρηση σuναινετικού κλίματος μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων στα μεγάλα εθνικά και κοινωνικά ζητήματα του τόπου. Αυτή η ίδια η υπόδειξη και εκλογή σας υπήρξε άλλωστε προϊόν συναίνεσης σύμφωνα και με το πνεύμα του Συντάγματος, γεγονός που σας εξοπλίζει με πρόσθετο κύρος για την επιτέλεση των καθηκόντων σας.Αναλαμβάνετε, κύριε Πρόεδρε, την Προεδρία της Ελληνικής Δημοκρατίας για μία, πενταετία όπου θα σημειωθούν σημαντικά γεγονότα και εξελίξεις : Η ευρωπαϊκή ενοποίηση θα προωθηθεί με την ψήφιση ενδεχομένως και της Συνταγματικής Συνθήκης, τα εθνικά σύνορα και ένα μέρος της εθνικής κυριαρχίας θα περιορισθούν χάριν της ειρήνης, της ευημερίας και της ασφάλειας στη διευρυμένη Ευρώπη, τα δικαιώματα του ανθρώπου και του πολίτη θα υποστούν μεταβολές καθώς θα μπορούν να προστατεύονται, αλλά και να παραβιάζονται από αρχές και εξουσίες πέραν, των γνωστών και καθιερωμένων και πάντως η Δημοκρατία θα συναντήσει προκλήσεις και θα δοκιμασθεί από ενδεχόμενες νέες μορφές διακυβέρνησης. Η χώρα μας εξάλλου θα έχει να αντιμετωπίσει σοβαρά διλήμματα σε πολλούς τομείς: στα εθνικά θέματα δρομολογούνται εξελίξεις που απαιτούν σύμπνοια και νηφαλιότητα, στον οικονομικό και κοινωνικό τομέα πρέπει να γίνουν τομές και να ληφθούν σοβαρές αποφάσεις για τη βελτίωση της ζωής των, πολιτών, η διαπαιδαγώγηση των νέων θα απαιτήσει αναπροσανατολισμούς στην εκπαίδευση και την κατάρτιση, ο ελληνικός πολιτισμός θα πρέπει να ανακτήσει την ιστορική του πρωτοπορία.Εν όψει των παραπάνω η ρυθμιστική και ενοποιητική αποστολή που σας αναθέτει το Σύνταγμα αποκτά ιδιαίτερη σημασία. Είμαι βεβαία ότι θα ανταποκριθείτε άριστα στον υψηλό αυτό ρόλο, με όπλα την μακρά πολιτική πείρα σας, την επιστημονική σας κατάρτιση, την κοινωνική ευαισθησία και τον ήπιο και μετριοπαθή χαρακτήρα σας. Θα έχετε άλλωστε αρωγό και συμπαραστάτη τους παράγοντες του πολιτεύματος και όλες τις πολιτικές δυνάμεις.Επιτρέψτε μου, κύριε Πρόεδρε, ως Πρόεδρος της Βουλής των Eλλήνων να σας εκφράσω εκ μέρους όλων των κοινοβουλευτικών κομμάτων και των Βουλευτών, αλλά και προσωπικά, τις θερμότερες ευχές για την επιτυχή εκπλήρωση των καθηκόντων σας.
ΑΝΝΑ ΜΠΕΝΑΚΗ-ΨΑΡΟΥΔΑ»
Δείτε το σχετικό βίντεο εδώ:
http://www.youtube.com/watch?v=0Ygwp67ge38&feature=player_embedded#
ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ: ΤΟ ΝΕΟ ΥΠΕΡ-ΟΠΛΟ
Από Greek American News Agency 26/01/2008
Της Δέσποινας Συριοπούλου, Νέα Υόρκη
«Το πλήθος είναι σαν γυναίκα» (έτοιμη να αποπλανηθεί) διακήρυττε ο ναζιστής ηγέτης του 20ου αιώνα Αδόλφος Χίτλερ, ο οποίος προσέλκυε οπαδούς χρησιμοποιώντας ενστικτώδη αντίληψη της ψυχολογίας των μαζών.
Ενημέρωση + πληροφορία = Είδηση.
Αγκιτάτσια -Προπαγάνδα =(παρά)πληροφόρηση.
Δυο ταυτότητες που θεωρητικά μπορούν να αποτελέσουν την βάση για την σύγχρονη κοινωνία. Την κοινωνία της πληροφορίας σε μια εποχή όπου η οριογραμμή μεταξύ προπαγάνδας και ενημέρωσης είναι πολλές φορές δυσδιάκριτη, ιδιαίτερα στο πλαίσιο των διεθνών και πολιτικών σχέσεων μέσα σε έναν διαρκή (σκοτεινό) πόλεμο πληροφοριών που διάσπαρτες προς πολλές κατευθύνσεις εξυπηρετούν ένα στόχο. Θα έλεγε κανείς ότι μοιάζουν με ιστό αράχνης. Πληροφορίες που απορρέουν από συγκεκριμένα κέντρα εξουσίας που τελικό στόχο έχουν στον έλεγχο της ψυχολογίας του αντιπάλου. Ελέγχοντας την ψυχολογία του (αντιπ)άλλου, παρέχεται η δυνατότητα μιας βαθύτερης γνώσης για τις αντιδράσεις του. Τη στρατηγική του. Το σχεδιασμό του. Επομένως σχεδιάζεις αντίστοιχα μέχρι να πετύχεις τον στόχο σου. Η γνώση της ψυχολογίας -ενός παράγοντα-κλειδί- του αντιπ(άλλου) σήμερα είναι πολύτιμη ακόμα και από την γνώση μιας πληροφορίας. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, το γεγονός ότι στα διάφορα μελετητικά κέντρα ανθρώπινης συμπεριφοράς ελέγχεται η ψυχολογία του υποκείμενου πριν γίνει δέκτης της «πληροφορίας» και μετά από την γνώση αυτή. Η συμπεριφορά αλλάζει. Αυτή η αλλαγή είναι ο στόχος.
Είτε στο να κατευθύνει προς άλλη κατεύθυνση τη δράση και τις ενέργειες του αντιπάλου, είτε να δρομολογήσει τον εφησυχασμό του αντιπάλου ώστε αντίστοιχα κάπου αλλού-στο κέντρο που επεξεργάζεται, φιλτράρει και μελετά τη διαδρομή της «πληροφορίας» και του αποτελέσματος που αυτή δημιουργεί στην ψυχολογία του αντιπάλου- ώστε παράλληλα να σχεδιάζεται η άμυνα, η τελική επίθεση και επίτευξη του στόχου.
Από την άλλη πλευρά, «συνοδοιπόρος» της πληροφορίας στο σημερινό παγκόσμιο πολιτικό γίγνεσθαι η προπαγάνδα με όρους επιστημονικής ακρίβειας, απευθύνεται κατά βάση στα βασικά, ζωώδη ανθρώπινα ένστικτά. Ο συναισθηματισμός, η αίσθηση ότι ανήκουμε σε μία φυλή και ο ναρκισσισμός βρίσκουν έδαφος στην άσκηση οποιασδήποτε προπαγανδιστικής κίνησης, πέρα από την όποια ορθολογική πραγματικότητα. Η τακτική του υπουργού της προπαγάνδας των Ναζί, Γιόζεφ Γκέμπελς, χάραξε το δρόμο, όταν πρόσεξε ότι το μόνο που χρειαζόταν να κάνουν για να στείλουν τους ανθρώπους στον πόλεμο με βήμα ταχύ, ήταν να τους πούνε ότι δέχονται επίθεση, να αποκηρύξουν όσους διαφωνούσαν ως προδότες που εκθέτουν τη φυλή σε κίνδυνο και οι άνθρωποι από μόνοι τους θα συκοφαντούσαν, εξοστράκιζαν και απέβαλαν όσους διαφωνούσαν, ενώ στην συνέχεια θα έφευγαν χαρωποί για το μέτωπο ως πρόβατα επί σφαγή. Είχε πει ότι αυτή η τεχνική δούλευε σε κάθε χώρα του κόσμου. Στην σημερινή πραγματικότητα, η κυβέρνηση Μπους χρησιμοποίησε ακριβώς αυτήν την τεχνική για να ξεκινήσει δύο πολέμους. Ουσιαστικά ο αμερικανικός λαός έγινε δέκτης μιας επιχειρηματολογίας, όπου πρωτοστατούσε η επίθεση εναντίον της αμερικανικής καλοσύνης από τρελούς και διαβολικούς ανθρώπους που θέλανε την καταστροφή του...Φυλή, συναισθηματισμός, ναρκισσισμός...
Η σημασία της πληροφορίας, σε άμεση συνάρτηση -αναγκαστικά- με την προπαγάνδα και τις επιδιώξεις σε επίπεδο εξωτερικής -και όχι μόνο- πολιτικής και αντίστοιχα της εφαρμογής της δεν μπορεί να έχει μείνει εκτός της αξιοποίησης εκ μέρους της αμερικανικής κυβέρνησης. Η άφιξη στην εποχή της πληροφορίας με την εξάπλωση των πληροφοριακών συστημάτων και την αυξημένη δυνατότητα για ταχεία συλλογή, αφομοίωση, επεξεργασία και διάδοση πληροφοριών έχει άμεση επίδραση στις στρατιωτικές επιχειρήσεις, προκαλώντας τεράστιες αλλαγές τόσο στον τρόπο που οι σύγχρονοι στρατοί διεξάγουν επιχειρήσεις, όσο και στην φύση των ίδιων των εχθροπραξιών, εξαιτίας της εκμετάλλευσης και του ελέγχου των πληροφοριών, με τον πληροφοριακό πόλεμος (Information Warfare) να βρίσκεται στην πρώτη γραμμή. Σύμφωνα με το Ινστιτούτο Αμυντικών αναλύσεων ο πληροφοριακός πόλεμος διακρίνεται σε Πόλεμο Διοίκησης και Ελέγχου, σε Πόλεμο βασισμένο στις πληροφορίες [Intelligence Based Warfare (IBW)], στον Ηλεκτρονικό Πόλεμο [Electronic Warfare (EW)], στις ψυχολογικές Επιχειρήσεις [Psychological Operations (PSYOPS)], στον Πόλεμο εναντίον Χάκερς [Hacker Warfare], στον Πληροφοριακό Οικονομικό Πόλεμο [ Economic Information Warfare] και τέλος στον Κυβερνοπόλεμο [Cyber Warfare].
Από τις έξι αυτές κατηγορίες σε άμεση συνάρτηση με την στρατηγική των Ηνωμένων Πολιτειών ως η πιο επιθετική τακτική θεωρούνται σύμφωνα με το Κέντρο Έρευνας για την Παγκοσμιοποίηση οι ψυχολογικές επιχειρήσεις. Τα σχέδια της αμερικανικής κυβέρνησης για τις ψυχολογικές επιχειρήσεις εντάχθηκαν στον επονομαζόμενο «Οδικό χάρτη πληροφοριακής επιχείρησης», ένα απόρρητο κείμενο του 2003 υπογεγραμμένο από τον τότε αμερικανό υπουργό Άμυνας Donald Rumsfeld. Το συγκεκριμένο κείμενο, σύμφωνα με το Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων, καταγράφει διεξοδικά πληροφορίες για τις στρατιωτικές επιχειρήσεις, στις οποίες εντάσσονται και οι ψυχολογικές επιχειρήσεις, ο ηλεκτρονικός πόλεμος και η εμπλοκή ξένης δημοσιογραφίας. Το κείμενο αυτό τρία χρόνια μετά, τον Ιανουάριο του 2006 αποχαρακτηρίστηκε ως απόρρητο από το Πεντάγωνο και δημοσιοποιήθηκε από το Αρχείο Εθνικής Ασφαλείας ύστερα από σχετικό αίτημα.
Σύμφωνα με το μέχρι πρότινος απόρρητο έγγραφο του Πενταγώνου, η πληροφορία, -απαραίτητη στον πόλεμο- συνδράμει τα μέγιστα στην στρατιωτική επιτυχία και μελλοντικά αυτό θα ενταθεί, ενώ οι πληροφοριακές επιχειρήσεις οφείλουν να βρίσκονται απευθείας στην αρμοδιότητα και στην διαχείρηση του εκάστοτε υπουργού Άμυνας στοχεύοντας στην μέγιστη ικανή στρατιωτική δεινότητα. Ο αντικειμενικός στόχος και η σημασία των πληροφοριακών επιχειρήσεων εστιάζεται στην κυριαρχία όλου του φάσματος των πληροφοριών, μετατρέποντας τις (πληροφοριακές) επιχειρήσεις σε στρατιωτική δεινότητα σε έδαφος, αέρα, θάλασσα και ειδικές επιχειρήσεις. Το κομμάτι των ψυχολογικών (PSYOP) επιχειρήσεων θεωρείται ως το πιο επιθετικό λόγω της δυνατοτήτας χρήσης πολλαπλών μέσων για την επίτευξη του στόχου. Η βασική θέση, όπως διατυπώνεται στον «οδικό χάρτη» αναφέρει την σημασία που δίνεται στις ψυχολογικές επιχειρήσεις, υποστηρίζοντας ότι η «δημόσια δίοικηση πληροφορεί, η δημόσια διπλωματία και οι ψυχολογικές επιχειρήσεις επηρεάζουν».
Την εποχή της Κομμουνιστικής Τρίτης Διεθνούς, χρησιμοποιήθηκε ο όρος «αγκιτ-προπ», κατά συγκοπή των λέξεων, αγκιτάτσια-προπαγάνδα. Τότε η αγκιτάτσια ( η ρητορική διέγερση των μαζών ή επαναστατική ρητορία ξεσηκωμού) απευθυνόταν στην ψυχολογική φόρτιση, στην εφήμερη ψυχολογία του πλήθους.
Σήμερα αυτό μπορεί και να ονομάζεται «ψυχολογική επιχείρηση», κρατώντας το κλειδί του μέλλοντος στον έλεγχο των μαζών. Των Στρατών. Των Πολιτικών καταστάσεων. Η επιστήμη της ψυχολογίας εισχωρώντας στο οπλοστάσιο των αμυντικών κέντρων όχι μόνο των Ηνωμένων Πολιτειών αλλά και άλλων χωρών που διαθέτουν αναπτυγμένες και εκσυγχρονισμένες μυστικές υπηρεσίες, δίνει μια καινούργια οπτική της σύγχρονης στρατιωτικής πραγματικότητας. Ο στόχος είναι διττός: η προπαγάνδα υπέρ ή κατά συγκεκριμένου στόχου πρώτον και δεύτερον η αλλοίωση της ψυχολογίας και η αλλαγή συμπεριφοράς. Αν θυμηθούμε το κλίμα πριν την επιχείρηση «σοκ και δέος» τον Μάρτιο του 2003 θα δούμε ότι οι αμερικανικές δυνάμεις άλλη πληροφόρηση διοχέτευαν προς το εσωτερικό των Ηνωμένων Πολιτειών που στόχευε στην προπαγάνδα υπερ της συγκατάθεσης της κοινής γνώμης στο πολεμικό εγχείρημα του προέδρου Bush, επομένως έλεγχος της ψυχολογίας των μαζών. Κατα σύνέπεια, ο επηρεασμός της κοινής γνώμης που την ίδια ώρα αποτυπώνονταν στις δημοσκοπήσεις εξασφάλιζε το πράσινο φως για την μεγάλη επιχείρηση, ώστε εικονικά να φαίνεται πως εξασφαλίζεται η μεγάλη συναίνεση του λαού. Ενός λαού που τελικά προδόθηκε. Και από την άλλη η πληροφόρηση που διοχέτευαν προς το λαό του Ιράκ μέρες πριν, όχι μόνο από τα διεθνή ειδησεογραφικά ΜΜΕ με πολλαπλούς στόχους και αποδέκτες. Έλεγχος και εξέγερση της κοινής γνώμης. Πτώση του ηθικού του Ιρακινού στρατού. Άρα και μειωμένη και χαλαρή αντίσταση. Η κατάληξη: ο στόχος επετεύχθη!
Της Δέσποινας Συριοπούλου, Νέα Υόρκη
«Το πλήθος είναι σαν γυναίκα» (έτοιμη να αποπλανηθεί) διακήρυττε ο ναζιστής ηγέτης του 20ου αιώνα Αδόλφος Χίτλερ, ο οποίος προσέλκυε οπαδούς χρησιμοποιώντας ενστικτώδη αντίληψη της ψυχολογίας των μαζών.
Ενημέρωση + πληροφορία = Είδηση.
Αγκιτάτσια -Προπαγάνδα =(παρά)πληροφόρηση.
Δυο ταυτότητες που θεωρητικά μπορούν να αποτελέσουν την βάση για την σύγχρονη κοινωνία. Την κοινωνία της πληροφορίας σε μια εποχή όπου η οριογραμμή μεταξύ προπαγάνδας και ενημέρωσης είναι πολλές φορές δυσδιάκριτη, ιδιαίτερα στο πλαίσιο των διεθνών και πολιτικών σχέσεων μέσα σε έναν διαρκή (σκοτεινό) πόλεμο πληροφοριών που διάσπαρτες προς πολλές κατευθύνσεις εξυπηρετούν ένα στόχο. Θα έλεγε κανείς ότι μοιάζουν με ιστό αράχνης. Πληροφορίες που απορρέουν από συγκεκριμένα κέντρα εξουσίας που τελικό στόχο έχουν στον έλεγχο της ψυχολογίας του αντιπάλου. Ελέγχοντας την ψυχολογία του (αντιπ)άλλου, παρέχεται η δυνατότητα μιας βαθύτερης γνώσης για τις αντιδράσεις του. Τη στρατηγική του. Το σχεδιασμό του. Επομένως σχεδιάζεις αντίστοιχα μέχρι να πετύχεις τον στόχο σου. Η γνώση της ψυχολογίας -ενός παράγοντα-κλειδί- του αντιπ(άλλου) σήμερα είναι πολύτιμη ακόμα και από την γνώση μιας πληροφορίας. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, το γεγονός ότι στα διάφορα μελετητικά κέντρα ανθρώπινης συμπεριφοράς ελέγχεται η ψυχολογία του υποκείμενου πριν γίνει δέκτης της «πληροφορίας» και μετά από την γνώση αυτή. Η συμπεριφορά αλλάζει. Αυτή η αλλαγή είναι ο στόχος.
Είτε στο να κατευθύνει προς άλλη κατεύθυνση τη δράση και τις ενέργειες του αντιπάλου, είτε να δρομολογήσει τον εφησυχασμό του αντιπάλου ώστε αντίστοιχα κάπου αλλού-στο κέντρο που επεξεργάζεται, φιλτράρει και μελετά τη διαδρομή της «πληροφορίας» και του αποτελέσματος που αυτή δημιουργεί στην ψυχολογία του αντιπάλου- ώστε παράλληλα να σχεδιάζεται η άμυνα, η τελική επίθεση και επίτευξη του στόχου.
Από την άλλη πλευρά, «συνοδοιπόρος» της πληροφορίας στο σημερινό παγκόσμιο πολιτικό γίγνεσθαι η προπαγάνδα με όρους επιστημονικής ακρίβειας, απευθύνεται κατά βάση στα βασικά, ζωώδη ανθρώπινα ένστικτά. Ο συναισθηματισμός, η αίσθηση ότι ανήκουμε σε μία φυλή και ο ναρκισσισμός βρίσκουν έδαφος στην άσκηση οποιασδήποτε προπαγανδιστικής κίνησης, πέρα από την όποια ορθολογική πραγματικότητα. Η τακτική του υπουργού της προπαγάνδας των Ναζί, Γιόζεφ Γκέμπελς, χάραξε το δρόμο, όταν πρόσεξε ότι το μόνο που χρειαζόταν να κάνουν για να στείλουν τους ανθρώπους στον πόλεμο με βήμα ταχύ, ήταν να τους πούνε ότι δέχονται επίθεση, να αποκηρύξουν όσους διαφωνούσαν ως προδότες που εκθέτουν τη φυλή σε κίνδυνο και οι άνθρωποι από μόνοι τους θα συκοφαντούσαν, εξοστράκιζαν και απέβαλαν όσους διαφωνούσαν, ενώ στην συνέχεια θα έφευγαν χαρωποί για το μέτωπο ως πρόβατα επί σφαγή. Είχε πει ότι αυτή η τεχνική δούλευε σε κάθε χώρα του κόσμου. Στην σημερινή πραγματικότητα, η κυβέρνηση Μπους χρησιμοποίησε ακριβώς αυτήν την τεχνική για να ξεκινήσει δύο πολέμους. Ουσιαστικά ο αμερικανικός λαός έγινε δέκτης μιας επιχειρηματολογίας, όπου πρωτοστατούσε η επίθεση εναντίον της αμερικανικής καλοσύνης από τρελούς και διαβολικούς ανθρώπους που θέλανε την καταστροφή του...Φυλή, συναισθηματισμός, ναρκισσισμός...
Η σημασία της πληροφορίας, σε άμεση συνάρτηση -αναγκαστικά- με την προπαγάνδα και τις επιδιώξεις σε επίπεδο εξωτερικής -και όχι μόνο- πολιτικής και αντίστοιχα της εφαρμογής της δεν μπορεί να έχει μείνει εκτός της αξιοποίησης εκ μέρους της αμερικανικής κυβέρνησης. Η άφιξη στην εποχή της πληροφορίας με την εξάπλωση των πληροφοριακών συστημάτων και την αυξημένη δυνατότητα για ταχεία συλλογή, αφομοίωση, επεξεργασία και διάδοση πληροφοριών έχει άμεση επίδραση στις στρατιωτικές επιχειρήσεις, προκαλώντας τεράστιες αλλαγές τόσο στον τρόπο που οι σύγχρονοι στρατοί διεξάγουν επιχειρήσεις, όσο και στην φύση των ίδιων των εχθροπραξιών, εξαιτίας της εκμετάλλευσης και του ελέγχου των πληροφοριών, με τον πληροφοριακό πόλεμος (Information Warfare) να βρίσκεται στην πρώτη γραμμή. Σύμφωνα με το Ινστιτούτο Αμυντικών αναλύσεων ο πληροφοριακός πόλεμος διακρίνεται σε Πόλεμο Διοίκησης και Ελέγχου, σε Πόλεμο βασισμένο στις πληροφορίες [Intelligence Based Warfare (IBW)], στον Ηλεκτρονικό Πόλεμο [Electronic Warfare (EW)], στις ψυχολογικές Επιχειρήσεις [Psychological Operations (PSYOPS)], στον Πόλεμο εναντίον Χάκερς [Hacker Warfare], στον Πληροφοριακό Οικονομικό Πόλεμο [ Economic Information Warfare] και τέλος στον Κυβερνοπόλεμο [Cyber Warfare].
Από τις έξι αυτές κατηγορίες σε άμεση συνάρτηση με την στρατηγική των Ηνωμένων Πολιτειών ως η πιο επιθετική τακτική θεωρούνται σύμφωνα με το Κέντρο Έρευνας για την Παγκοσμιοποίηση οι ψυχολογικές επιχειρήσεις. Τα σχέδια της αμερικανικής κυβέρνησης για τις ψυχολογικές επιχειρήσεις εντάχθηκαν στον επονομαζόμενο «Οδικό χάρτη πληροφοριακής επιχείρησης», ένα απόρρητο κείμενο του 2003 υπογεγραμμένο από τον τότε αμερικανό υπουργό Άμυνας Donald Rumsfeld. Το συγκεκριμένο κείμενο, σύμφωνα με το Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων, καταγράφει διεξοδικά πληροφορίες για τις στρατιωτικές επιχειρήσεις, στις οποίες εντάσσονται και οι ψυχολογικές επιχειρήσεις, ο ηλεκτρονικός πόλεμος και η εμπλοκή ξένης δημοσιογραφίας. Το κείμενο αυτό τρία χρόνια μετά, τον Ιανουάριο του 2006 αποχαρακτηρίστηκε ως απόρρητο από το Πεντάγωνο και δημοσιοποιήθηκε από το Αρχείο Εθνικής Ασφαλείας ύστερα από σχετικό αίτημα.
Σύμφωνα με το μέχρι πρότινος απόρρητο έγγραφο του Πενταγώνου, η πληροφορία, -απαραίτητη στον πόλεμο- συνδράμει τα μέγιστα στην στρατιωτική επιτυχία και μελλοντικά αυτό θα ενταθεί, ενώ οι πληροφοριακές επιχειρήσεις οφείλουν να βρίσκονται απευθείας στην αρμοδιότητα και στην διαχείρηση του εκάστοτε υπουργού Άμυνας στοχεύοντας στην μέγιστη ικανή στρατιωτική δεινότητα. Ο αντικειμενικός στόχος και η σημασία των πληροφοριακών επιχειρήσεων εστιάζεται στην κυριαρχία όλου του φάσματος των πληροφοριών, μετατρέποντας τις (πληροφοριακές) επιχειρήσεις σε στρατιωτική δεινότητα σε έδαφος, αέρα, θάλασσα και ειδικές επιχειρήσεις. Το κομμάτι των ψυχολογικών (PSYOP) επιχειρήσεων θεωρείται ως το πιο επιθετικό λόγω της δυνατοτήτας χρήσης πολλαπλών μέσων για την επίτευξη του στόχου. Η βασική θέση, όπως διατυπώνεται στον «οδικό χάρτη» αναφέρει την σημασία που δίνεται στις ψυχολογικές επιχειρήσεις, υποστηρίζοντας ότι η «δημόσια δίοικηση πληροφορεί, η δημόσια διπλωματία και οι ψυχολογικές επιχειρήσεις επηρεάζουν».
Την εποχή της Κομμουνιστικής Τρίτης Διεθνούς, χρησιμοποιήθηκε ο όρος «αγκιτ-προπ», κατά συγκοπή των λέξεων, αγκιτάτσια-προπαγάνδα. Τότε η αγκιτάτσια ( η ρητορική διέγερση των μαζών ή επαναστατική ρητορία ξεσηκωμού) απευθυνόταν στην ψυχολογική φόρτιση, στην εφήμερη ψυχολογία του πλήθους.
Σήμερα αυτό μπορεί και να ονομάζεται «ψυχολογική επιχείρηση», κρατώντας το κλειδί του μέλλοντος στον έλεγχο των μαζών. Των Στρατών. Των Πολιτικών καταστάσεων. Η επιστήμη της ψυχολογίας εισχωρώντας στο οπλοστάσιο των αμυντικών κέντρων όχι μόνο των Ηνωμένων Πολιτειών αλλά και άλλων χωρών που διαθέτουν αναπτυγμένες και εκσυγχρονισμένες μυστικές υπηρεσίες, δίνει μια καινούργια οπτική της σύγχρονης στρατιωτικής πραγματικότητας. Ο στόχος είναι διττός: η προπαγάνδα υπέρ ή κατά συγκεκριμένου στόχου πρώτον και δεύτερον η αλλοίωση της ψυχολογίας και η αλλαγή συμπεριφοράς. Αν θυμηθούμε το κλίμα πριν την επιχείρηση «σοκ και δέος» τον Μάρτιο του 2003 θα δούμε ότι οι αμερικανικές δυνάμεις άλλη πληροφόρηση διοχέτευαν προς το εσωτερικό των Ηνωμένων Πολιτειών που στόχευε στην προπαγάνδα υπερ της συγκατάθεσης της κοινής γνώμης στο πολεμικό εγχείρημα του προέδρου Bush, επομένως έλεγχος της ψυχολογίας των μαζών. Κατα σύνέπεια, ο επηρεασμός της κοινής γνώμης που την ίδια ώρα αποτυπώνονταν στις δημοσκοπήσεις εξασφάλιζε το πράσινο φως για την μεγάλη επιχείρηση, ώστε εικονικά να φαίνεται πως εξασφαλίζεται η μεγάλη συναίνεση του λαού. Ενός λαού που τελικά προδόθηκε. Και από την άλλη η πληροφόρηση που διοχέτευαν προς το λαό του Ιράκ μέρες πριν, όχι μόνο από τα διεθνή ειδησεογραφικά ΜΜΕ με πολλαπλούς στόχους και αποδέκτες. Έλεγχος και εξέγερση της κοινής γνώμης. Πτώση του ηθικού του Ιρακινού στρατού. Άρα και μειωμένη και χαλαρή αντίσταση. Η κατάληξη: ο στόχος επετεύχθη!
Τρίτη 19 Φεβρουαρίου 2008
Ανεξαρτησία στο Κόσοβο
Ένας προσφιλής μου τρόπος να ελέγχω την σοβαρότητα μιάς πολιτικής κίνησης στη διεθνή σκακιέρα είναι να ελέγχω το κόστος ενασχόλησης των μεγάλων παικτών με το πρόβλημα.
Επι παραδείγματι ο Βλαντιμίρ Πούτιν επισκέφθηκε 4 φορές την Ελλάδα μέσα σε 3 χρόνια αφιερώνοντας γύρω στις 10 μέρες δηλαδή περίπου 80 ώρες από τις 2500 ώρες ετησίως που διαθέτει όπως ο καθένας μας. Μία προσεγγιστική κοστολόγιση του χρόνου του ρώσου ηγέτη (ας με συγχωρήσουν οι οικονομολόγοι) είναι ο λόγος (ΑΕΠ ρωσίας)/(2500 ώρες). Το ΑΕΠ της Ρωσίας κατα τη Διεθνή Τράπεζα και το ΔΝΤ είναι γύρω στα 600.000.000.000 USD. Άρα η ώρα του κυρίου Πούτιν 'συσχετίζεται' (για να μήν μπλέξουμε με λογιστικές αναλύσεις) με περίπου 240.000.000 USD. Συνεπώς κατά την ταπεινή μου ανάλυση οι επισκέψεις του στην Ελλάδα επεδίωκαν projects αξίας 19.200.000.000 USD.
To Κόσοβο μία από τις αθλιώτερες οικονομικά περιοχές των βαλκανίων έγινε τα τελευταία 15 χρόνια η Μαρία η Πενταγιώτισσα της περιοχής. Δεν τολμώ να κάνω τους προηγούμενους υπολογισμούς στην περίπτωση αυτή. Είναι τόσο αστρονομικά τα νούμερα που το μόνο που μπορεί κανείς να πεί εδώ είναι, σε τι δεν αφορά το διεθνές ενδιαφέρον επ' αυτού.
Επι παραδείγματι ο Βλαντιμίρ Πούτιν επισκέφθηκε 4 φορές την Ελλάδα μέσα σε 3 χρόνια αφιερώνοντας γύρω στις 10 μέρες δηλαδή περίπου 80 ώρες από τις 2500 ώρες ετησίως που διαθέτει όπως ο καθένας μας. Μία προσεγγιστική κοστολόγιση του χρόνου του ρώσου ηγέτη (ας με συγχωρήσουν οι οικονομολόγοι) είναι ο λόγος (ΑΕΠ ρωσίας)/(2500 ώρες). Το ΑΕΠ της Ρωσίας κατα τη Διεθνή Τράπεζα και το ΔΝΤ είναι γύρω στα 600.000.000.000 USD. Άρα η ώρα του κυρίου Πούτιν 'συσχετίζεται' (για να μήν μπλέξουμε με λογιστικές αναλύσεις) με περίπου 240.000.000 USD. Συνεπώς κατά την ταπεινή μου ανάλυση οι επισκέψεις του στην Ελλάδα επεδίωκαν projects αξίας 19.200.000.000 USD.
To Κόσοβο μία από τις αθλιώτερες οικονομικά περιοχές των βαλκανίων έγινε τα τελευταία 15 χρόνια η Μαρία η Πενταγιώτισσα της περιοχής. Δεν τολμώ να κάνω τους προηγούμενους υπολογισμούς στην περίπτωση αυτή. Είναι τόσο αστρονομικά τα νούμερα που το μόνο που μπορεί κανείς να πεί εδώ είναι, σε τι δεν αφορά το διεθνές ενδιαφέρον επ' αυτού.
- Δεν αφορά λοιπόν στο ζήτημα της 'δημοκρατικής αυτοδιάθεσης' ενός εκατομμυρίου ανθρώπων, γιατί σε άλλες αντίστοιχες περιπτώσεις (βλ. Κούρδοι 20 εκατομμυρίων) τηρούνται οι απαραίτητες αποστάσεις και ισορροπίες.
- Ούτε επιδιώκεται απλά η αποδυνάμωση & συρίκνωση της Σερβίας. Εναλλακτικά θα μπορούσαν (θα κόστιζε και λιγότερο) να αντικαταστήσουν τους ά(νυπο)τακτους ηγέτες, με ελεγχόμενους εξουσιαστές από το σωρό των λιγούρηδων υποψηφίων που αφθονούν σε κάθε κράτος.
- Δεν αφορά επισης σε όποια οικονομικά-επιχειρηματικά οφέλη πολυεθνικών (φήμες για ουράνιο κλπ). Ο συμβατικός πόλεμος είναι πλέον ντεμοντέ στην πρακτική των πολυεθνικών για άμεση επιβολή των συμφερόντων τους. Άλλωστε η διεθνοποίηση επεκτάθηκε ήδη και στη Μαφία.
Η εις άτοπον απαγωγή οδηγεί σε απαισιόδοξα σενάρια. Ένα από αυτά είναι η εισαγωγή νέας αρχής διεθνούς δικαίου. 'Η μειονότητα επιβάλλεται στο κυρίαρχο κράτος. Αυτό βέβαια δεν λειτουργεί αυτοματα. Επιλεκτικά ενθαρρύνονται με πολιτική και οικονομική υποστήριξη οι μειονότητες που μπορούν να εξυπηρετήσουν συγκεκριμένα συμφέροντα. Άλλες πάλι που δε συμφέρει να κινηθούν στην καλύτερη περίπτωση δεν τυγχάνουν της ίδιας υποστήριξης. Στη χειρότερη περίπτωση θα υποστούν ενδεχόμενο πογκρομ από το κυρίαρχο κράτος με την ανοχή των ιδίων διεθνών συμφερόντων. Σε κάθε περίπτωση η μειονοτητα αποτελεί ένα όπλο ανορθόδοξου πολέμου που μπορεί να χρησιμοποιηθεί 'υπό συνθήκες' χωρίς απαραίτητα να φτάσει στα άκρα. Αρκεί να φέρουν αποτέλεσμα οι σχετικές "διπλωματικές πιέσεις".
Προστίθεται δηλαδή η ενδεχόμενη μειονοτική απειλή, στην εργολαβική τρομοκρατία και την οικονομική εξάρτηση.
Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου 2008
Τυπος και Εξουσία
Ποια μορφή εξουσίας έχει ανάγκη σήμερα η κοινωνία μας; Η παγκοσμιοποίηση, που θέλει την διαχείριση της πληροφορίας ώστε να ελέγχει «τις μάζες» είναι αναγκαίο βήμα προόδου; Οσο περισσότερες πληροφορίες έχουμε στη διάθεση μας σήμερα, σημαίνει και γνώση;
Ποιός θα μπορούσε να είναι ο ρόλος του τύπου; Η κοινωνία (και οικονομία) της πρόσβασης που διαμορφώνεται (πρέπει να έχεις τα χρήματα για να έχεις «κωδικό πρόσβασης» σε όλες τις υπηρεσίες, αλλιώς είσαι εκτός κοινωνίας και οικονομίας) τι είδους «τύπο» θέλει;
Σε μια εποχή υστερίας κατά της «τρομοκρατίας» που επιζητείται η εγκαθίδρυση του «μεγάλου αδελφού», ο ρόλος του τύπου ποιός μπορεί να είναι; Και τι τελικά μπορούν να κάνουν οι δημοσιογράφοι που είναι απλοί εργαζόμενοι;
Το σημερινό συμπόσιο θέτει ερωτήματα. Γιατί το «κλειδί» τελικά είναι να διτυπώνεις την σωστή ερώτηση προς την σωστή κατεύθυνση στον σωστό άνθρωπο την «κατάλληλη στιγμή». Μπορεί ο σύγχρονος πολίτης να έχει τέτοια αντανακλαστικά; Κι όταν δεν τα έχει, τι συμβαίνει;
Και απο τη στιγμή που η τηλεόραση είναι η σύγχρονη μορφή δικτατορίας και «λοβοτομής» της κοινωνίας, πως μπορεί κανείς να αντιδράσει;
Ποιός θα μπορούσε να είναι ο ρόλος του τύπου; Η κοινωνία (και οικονομία) της πρόσβασης που διαμορφώνεται (πρέπει να έχεις τα χρήματα για να έχεις «κωδικό πρόσβασης» σε όλες τις υπηρεσίες, αλλιώς είσαι εκτός κοινωνίας και οικονομίας) τι είδους «τύπο» θέλει;
Σε μια εποχή υστερίας κατά της «τρομοκρατίας» που επιζητείται η εγκαθίδρυση του «μεγάλου αδελφού», ο ρόλος του τύπου ποιός μπορεί να είναι; Και τι τελικά μπορούν να κάνουν οι δημοσιογράφοι που είναι απλοί εργαζόμενοι;
Το σημερινό συμπόσιο θέτει ερωτήματα. Γιατί το «κλειδί» τελικά είναι να διτυπώνεις την σωστή ερώτηση προς την σωστή κατεύθυνση στον σωστό άνθρωπο την «κατάλληλη στιγμή». Μπορεί ο σύγχρονος πολίτης να έχει τέτοια αντανακλαστικά; Κι όταν δεν τα έχει, τι συμβαίνει;
Και απο τη στιγμή που η τηλεόραση είναι η σύγχρονη μορφή δικτατορίας και «λοβοτομής» της κοινωνίας, πως μπορεί κανείς να αντιδράσει;
ΠΙΣΩ ΣΤΗ ΦΥΣΗ (από άρθρο του Δημήτρη Λιαντίνη)
Η εντολή που έδωκε ο Ρουσσώ στους δασκάλους, και μέσω των δασκάλων στο ανθρώπινο γένος, είναι ότι το φυτό της παιδείας πρέπει να φυτεύεται στη φύση.
O νομοθέτης που θα συντάξει το σύνταγμα της αγωγής των νέων δεν είναι ο νους του ανθρώπου αλλά η σοφία της φύσης. Oι οδηγίες και οι κανόνες της αγωγής είναι τα πιστά αντικρύσματα των αρχών και των νόμων της φύσης. Τα αρχέτυπα και τα παραδείγματα η παιδεία οφείλει να τα λαβαίνει ακολουθώντας την αχάλαστη τάξη των πραγμάτων και των δράσεων. Η υγιής παιδεία για τον άνθρωπο δεν ημπορεί παρά να είναι το ζωντανό αντίγραφο του έμψυχου ζώου που είναι ο κόσμος9.
Τι ορίζει λοιπόν η φύση; Η φύση ορίζει ότι τα σώματα στο κενό πέφτουν. Oρίζει ότι ο σκορπιός είναι ένα ιοβόλο δραστικό. Ότι στους εκατό βαθμούς το νερό βράζει, ή στους 27,6 βαθμούς το ανθρώπινο σώμα πεθαίνει10.
Αντίστοιχα, η παιδεία που ακολουθεί τη φύση θα διδάξει πως δεν ημπορείς να ζεστάνεις την οχιά στην αγκαλιά σου. Πως ο παγοποιός για να φτιάξει τον πάγο δεν θα πάρει τη συνταγή από τους μωρούς και τους ρουφιάνους. Πως η κατσίκα που ψόφησε το χειμώνα δε θα ξαναβοσκήσει τον Απρίλη στο λειβάδι. Και πως ο άνθρωπος που πέθανε και ταφιάστηκε, δεν πρόκειται να ξαναζήσει στον αιώνα. Θα ζήσει μονάχα στη μνήμη εκείνων που τον γνώρισαν, τον σπουδάζουν και τον μολογούν. O Καραϊσκάκης σήμερα, για παράδειγμα, δεν ψήνεται στην κόλαση ούτε σεργιανίζει στον παράδεισο. Παρά είναι ένα εικόνισμα κρεμασμένο στη μνήμη μας. Και στην ευγνωμοσύνη μας.
Oλόκληρη αυτή τη συλλογιστική βάσης, που θεμελιώνει τη θεμέλια πέτρα της φυσικής αγωγής, ο Ρουσσώ την κλείνει σε μία πρόταση:
Κανένα άλλο βιβλίο εκτός από τον κόσμο. καμία άλλη διδασκαλία εκτός από τα γεγονότα11. Που όπου κόσμος και όπου γεγονότα οφείλουμε να διαβάζουμε: η οδηγία της φύσης, η διδασκαλία της πράξης.
Σε άλλο επίπεδο, διατύπωση αρνητική της ίδιας θέσης μας δίνει η σκληρή κριτική που ασκεί ο Ρουσσώ στη μεταφυσική, καθώς την αντιπαραθέτει προς τη φυσική. Η φυσική είναι των πραγμάτων και της φύσης, και έχει αντικείμενο τον κόσμο. Η μεταφυσική είναι των ανθρώπων και του εξωφυσικού, και τη γέννησε η μετέωρη φαντασία. Το ένα είναι πράγμα υλικό. Το άλλο είναι η σκιά του στη συννεφιά. Γράφει:
Ποτέ η γλώσσα της μεταφυσικής δε βοήθησε για την ανακάλυψη έστω και μιας αλήθειας. Απεναντίας εγιόμισε τη φιλοσοφία με παραλογισμούς που μας κάνουν να ντρεπόμαστε, μόλις τους γυμνώσουμε από τα μεγάλα τους λόγια.
Πόσο μελάνι δε θά 'χε χυθεί άσκοπο, και πόσες ανθρωποώρες εργασίας θα είχαν οικονομηθεί για ωφελιμότερη απασχόληση, αν είχαμε ακούσει αυτή την αλήθεια του Ρουσσώ! Και από πόσο πνευματικό κηφηναριό θά 'χαν γλυτώσει οι κοινωνίες μας! Από πόσους καλόγερους, δερβίσηδες, ραββίνους, γκουρού, μπάμπα, ιμάμηδες, και όλα τα αμάν.
Η αντιπαράθεση φυσικής και μεταφυσικής θα βρει την οργίλη της αποθέωση στο στοχασμό του Ρουσσώ, όταν θα μεταφερθεί στην αντιπαράθεση ανθρώπινης παράστασης και φυσικής πραγματικότητας.
Εδώ ο Ρουσσώ κρίνοντας την επιστήμη της εποχής του, που καθώς έρχεται από το μεσαίωνα τη θρησκεία και τις δεισιδαιμονίες του ανθρώπινου μυαλού δεν είναι φυσική, μιλάει μια γλώσσα που λυγίζει τους αιώνες, όπως λυγίζει τα ερυθρωμένα μέταλλα το σφυρί του χαλκέα. Ακούστε:
Oι επιστημονικές εταιρείες της Ευρώπης δεν είναι παρά δημοτικά σχολεία ψευδολογιών. Και στην Ακαδημία των Επιστημών ευρίσκει κανείς περισσότερες πλάνες, απ' όσες ημπορεί να βρει σε ολόκληρο συνοικισμό Κάφρων.
Θυμίζω πως οι Κάφροι είναι μια λορδωτή δολιχοκέφαλη υποφυλή πολεμοχαρών και ανθρωποφάγων.
O νομοθέτης που θα συντάξει το σύνταγμα της αγωγής των νέων δεν είναι ο νους του ανθρώπου αλλά η σοφία της φύσης. Oι οδηγίες και οι κανόνες της αγωγής είναι τα πιστά αντικρύσματα των αρχών και των νόμων της φύσης. Τα αρχέτυπα και τα παραδείγματα η παιδεία οφείλει να τα λαβαίνει ακολουθώντας την αχάλαστη τάξη των πραγμάτων και των δράσεων. Η υγιής παιδεία για τον άνθρωπο δεν ημπορεί παρά να είναι το ζωντανό αντίγραφο του έμψυχου ζώου που είναι ο κόσμος9.
Τι ορίζει λοιπόν η φύση; Η φύση ορίζει ότι τα σώματα στο κενό πέφτουν. Oρίζει ότι ο σκορπιός είναι ένα ιοβόλο δραστικό. Ότι στους εκατό βαθμούς το νερό βράζει, ή στους 27,6 βαθμούς το ανθρώπινο σώμα πεθαίνει10.
Αντίστοιχα, η παιδεία που ακολουθεί τη φύση θα διδάξει πως δεν ημπορείς να ζεστάνεις την οχιά στην αγκαλιά σου. Πως ο παγοποιός για να φτιάξει τον πάγο δεν θα πάρει τη συνταγή από τους μωρούς και τους ρουφιάνους. Πως η κατσίκα που ψόφησε το χειμώνα δε θα ξαναβοσκήσει τον Απρίλη στο λειβάδι. Και πως ο άνθρωπος που πέθανε και ταφιάστηκε, δεν πρόκειται να ξαναζήσει στον αιώνα. Θα ζήσει μονάχα στη μνήμη εκείνων που τον γνώρισαν, τον σπουδάζουν και τον μολογούν. O Καραϊσκάκης σήμερα, για παράδειγμα, δεν ψήνεται στην κόλαση ούτε σεργιανίζει στον παράδεισο. Παρά είναι ένα εικόνισμα κρεμασμένο στη μνήμη μας. Και στην ευγνωμοσύνη μας.
Oλόκληρη αυτή τη συλλογιστική βάσης, που θεμελιώνει τη θεμέλια πέτρα της φυσικής αγωγής, ο Ρουσσώ την κλείνει σε μία πρόταση:
Κανένα άλλο βιβλίο εκτός από τον κόσμο. καμία άλλη διδασκαλία εκτός από τα γεγονότα11. Που όπου κόσμος και όπου γεγονότα οφείλουμε να διαβάζουμε: η οδηγία της φύσης, η διδασκαλία της πράξης.
Σε άλλο επίπεδο, διατύπωση αρνητική της ίδιας θέσης μας δίνει η σκληρή κριτική που ασκεί ο Ρουσσώ στη μεταφυσική, καθώς την αντιπαραθέτει προς τη φυσική. Η φυσική είναι των πραγμάτων και της φύσης, και έχει αντικείμενο τον κόσμο. Η μεταφυσική είναι των ανθρώπων και του εξωφυσικού, και τη γέννησε η μετέωρη φαντασία. Το ένα είναι πράγμα υλικό. Το άλλο είναι η σκιά του στη συννεφιά. Γράφει:
Ποτέ η γλώσσα της μεταφυσικής δε βοήθησε για την ανακάλυψη έστω και μιας αλήθειας. Απεναντίας εγιόμισε τη φιλοσοφία με παραλογισμούς που μας κάνουν να ντρεπόμαστε, μόλις τους γυμνώσουμε από τα μεγάλα τους λόγια.
Πόσο μελάνι δε θά 'χε χυθεί άσκοπο, και πόσες ανθρωποώρες εργασίας θα είχαν οικονομηθεί για ωφελιμότερη απασχόληση, αν είχαμε ακούσει αυτή την αλήθεια του Ρουσσώ! Και από πόσο πνευματικό κηφηναριό θά 'χαν γλυτώσει οι κοινωνίες μας! Από πόσους καλόγερους, δερβίσηδες, ραββίνους, γκουρού, μπάμπα, ιμάμηδες, και όλα τα αμάν.
Η αντιπαράθεση φυσικής και μεταφυσικής θα βρει την οργίλη της αποθέωση στο στοχασμό του Ρουσσώ, όταν θα μεταφερθεί στην αντιπαράθεση ανθρώπινης παράστασης και φυσικής πραγματικότητας.
Εδώ ο Ρουσσώ κρίνοντας την επιστήμη της εποχής του, που καθώς έρχεται από το μεσαίωνα τη θρησκεία και τις δεισιδαιμονίες του ανθρώπινου μυαλού δεν είναι φυσική, μιλάει μια γλώσσα που λυγίζει τους αιώνες, όπως λυγίζει τα ερυθρωμένα μέταλλα το σφυρί του χαλκέα. Ακούστε:
Oι επιστημονικές εταιρείες της Ευρώπης δεν είναι παρά δημοτικά σχολεία ψευδολογιών. Και στην Ακαδημία των Επιστημών ευρίσκει κανείς περισσότερες πλάνες, απ' όσες ημπορεί να βρει σε ολόκληρο συνοικισμό Κάφρων.
Θυμίζω πως οι Κάφροι είναι μια λορδωτή δολιχοκέφαλη υποφυλή πολεμοχαρών και ανθρωποφάγων.
Είμαι ελεύθερος; (Πηγή: http://filosofia.gr)
Ελευθερία δε σημαίνει απλώς το αντίθετο της υποδούλωσης, αλλά το πλησιέστερο συνώνυμο του ατομικού και κοινωνικού ιδεώδους.
«Θεωρώ πιο γενναίο εκείνον που κυριαρχεί στα πάθη του από εκείνον που κυριαρχεί στους εχθρούς του. Η δυσκολότερη νίκη είναι εκείνη ενάντια στον ίδιο σου τον εαυτό.» {Αριστοτέλης}
«Λατρεύω την ελευθερία, αλλά θα ήθελα να τη βρίσκω πάντοτε θρονιασμένη ανάμεσα στη δικαιοσύνη και τον ανθρωπισμό». (Αδαμάντιος Κοραής)
«Είμαι πραγματικά ελεύθερος, σημαίνει μπορώ. Η δυνατότητα να κάνω αυτό που θέλω, να η ελευθερία μου! Υπάρχει όμως μια αναγκαιότητα στη βούλησή μου, αλλιώτικα θα ήθελα χωρίς λόγο, χωρίς αιτία, πράγμα αδύνατο[...] Ό,τι γίνεται είναι απόλυτα αναγκαίο. Δεν υπάρχει ενδιάμεσο μεταξύ αναγκαιότητας και τύχης. κι όπως το ξέρετε, η τύχη είναι ανύπαρκτη, άρα ό,τι συμβαίνει είναι φυσικά αναγκαίο[...] Στο βάθος, τι άλλο είναι ο καταναγκασμός παρά μια αναγκαιότητα που γίνεται αντιληπτή, κι η αναγκαιότητα, ένας καταναγκασμός που περνάει απαρατήρητος[...]». (Βολταίρος)
Ο Βολταίρος στο παραπάνω απόσπασμα διατείνεται πως ενώ από τη μια μεριά το «πράττειν» κατά βούληση σημαίνει ελευθερία, από την άλλη, η βούληση πηγάζει από κάποια αναγκαιότητα, καθιστώντας έτσι τη βούληση παράγοντα μιας προκαθορισμένης, εικονικής δηλαδή ελευθερίας.
Η ανάγκη του ανθρώπου για την επιβίωση και την αυτοσυντήρηση τίθεται αρκετές φορές ως παράγων μετριασμού της ελευθερίας.
Πηγάζει όντως, σύμφωνα με το Βολταίρο, η βούληση από τις ανάγκες, ή μήπως οι ανάγκες πηγάζουν από τη βούληση;
Θέλω να πράξω κάτι επειδή πρέπει να το πράξω, ή μήπως πρέπει να πράξω κάτι επειδή το θέλω;
Ολόκληρη η φιλοσοφία που τοποθετεί στη βάση της τον άνθρωπο προτείνει σε αυτόν την απόλυτη κυριαρχία, τον απόλυτο έλεγχο των αναγκών του. Να έχει αυτοκυριαρχία, δημιουργώντας ο ίδιος τις προϋποθέσεις υπό την ισχύ των οποίων θα ζήσει και θα χαράξει την εξελικτική του πορεία. Ο άνθρωπος θέλει και εξελίσσεται δημιουργώντας αδιάκοπα νεότερες ανάγκες.
Ο Πλάτων θα ορίσει την ελευθερία ως: «ΑΦΕΙΔΙΑ ΕΝ ΧΡΗΣΕΙ ΚΑΙ ΕΝ ΚΤΗΣΕΙ ΟΥΣΙΑΣ», δηλαδή ως απεριόριστη χρήση και απόκτηση ουσίας, πραγμάτων που συνιστούν πρόοδο και εξέλιξη του ανθρωπίνου είδους.
Το ανθρώπινο είδος δεν εμφανίστηκε με έμφυτη τη δύναμη της ανάγκης, αλλά τη δύναμη της θέλησης να οριοθετήσει το φάσμα των αναγκών του.
«Θεωρώ πιο γενναίο εκείνον που κυριαρχεί στα πάθη του από εκείνον που κυριαρχεί στους εχθρούς του. Η δυσκολότερη νίκη είναι εκείνη ενάντια στον ίδιο σου τον εαυτό.» {Αριστοτέλης}
«Λατρεύω την ελευθερία, αλλά θα ήθελα να τη βρίσκω πάντοτε θρονιασμένη ανάμεσα στη δικαιοσύνη και τον ανθρωπισμό». (Αδαμάντιος Κοραής)
«Είμαι πραγματικά ελεύθερος, σημαίνει μπορώ. Η δυνατότητα να κάνω αυτό που θέλω, να η ελευθερία μου! Υπάρχει όμως μια αναγκαιότητα στη βούλησή μου, αλλιώτικα θα ήθελα χωρίς λόγο, χωρίς αιτία, πράγμα αδύνατο[...] Ό,τι γίνεται είναι απόλυτα αναγκαίο. Δεν υπάρχει ενδιάμεσο μεταξύ αναγκαιότητας και τύχης. κι όπως το ξέρετε, η τύχη είναι ανύπαρκτη, άρα ό,τι συμβαίνει είναι φυσικά αναγκαίο[...] Στο βάθος, τι άλλο είναι ο καταναγκασμός παρά μια αναγκαιότητα που γίνεται αντιληπτή, κι η αναγκαιότητα, ένας καταναγκασμός που περνάει απαρατήρητος[...]». (Βολταίρος)
Ο Βολταίρος στο παραπάνω απόσπασμα διατείνεται πως ενώ από τη μια μεριά το «πράττειν» κατά βούληση σημαίνει ελευθερία, από την άλλη, η βούληση πηγάζει από κάποια αναγκαιότητα, καθιστώντας έτσι τη βούληση παράγοντα μιας προκαθορισμένης, εικονικής δηλαδή ελευθερίας.
Η ανάγκη του ανθρώπου για την επιβίωση και την αυτοσυντήρηση τίθεται αρκετές φορές ως παράγων μετριασμού της ελευθερίας.
Πηγάζει όντως, σύμφωνα με το Βολταίρο, η βούληση από τις ανάγκες, ή μήπως οι ανάγκες πηγάζουν από τη βούληση;
Θέλω να πράξω κάτι επειδή πρέπει να το πράξω, ή μήπως πρέπει να πράξω κάτι επειδή το θέλω;
Ολόκληρη η φιλοσοφία που τοποθετεί στη βάση της τον άνθρωπο προτείνει σε αυτόν την απόλυτη κυριαρχία, τον απόλυτο έλεγχο των αναγκών του. Να έχει αυτοκυριαρχία, δημιουργώντας ο ίδιος τις προϋποθέσεις υπό την ισχύ των οποίων θα ζήσει και θα χαράξει την εξελικτική του πορεία. Ο άνθρωπος θέλει και εξελίσσεται δημιουργώντας αδιάκοπα νεότερες ανάγκες.
Ο Πλάτων θα ορίσει την ελευθερία ως: «ΑΦΕΙΔΙΑ ΕΝ ΧΡΗΣΕΙ ΚΑΙ ΕΝ ΚΤΗΣΕΙ ΟΥΣΙΑΣ», δηλαδή ως απεριόριστη χρήση και απόκτηση ουσίας, πραγμάτων που συνιστούν πρόοδο και εξέλιξη του ανθρωπίνου είδους.
Το ανθρώπινο είδος δεν εμφανίστηκε με έμφυτη τη δύναμη της ανάγκης, αλλά τη δύναμη της θέλησης να οριοθετήσει το φάσμα των αναγκών του.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
