Η αξιοπρέπεια απέναντι στο συμβιβασμό

Η απεργία των φορτηγών και των βυτιοφόρων δημοσίας χρήσεως, ήταν από κάθε άποψη αποκαλυπτική.
Και αυτό το συμπέρασμα, δεν αφορά κυρίως στο περιεχόμενο των αιτημάτων της αυτών καθ εαυτών, αλλά αφορά πρωτίστως στα πολιτικά χαρακτηριστικά αυτής της απεργίας.
Ήταν μια αντιπαράθεση με το πολιτικό σύστημα και κατάφερε να του βγάλει τη μάσκα και να αποκαλύψει το αποκρουστικό πρόσωπο της υποταγής και της ανεξέλεγκτης επιθετικότητάς του. Ήταν μια αντιπαράθεση της αξιοπρέπειας με το συμβιβασμό που ανέδειξε την αξιοπρέπεια ως πραγματική διαχρονική αξία που οφείλει να σηματοδοτήσει τους μεγάλους αγώνες που έρχονται.
Ο κυβερνητικός θίασος, απέδειξε γι ακόμα μία φορά πως έχει χάσει και το τελευταίο ίχνος της πολιτικής και συνταγματικής νομιμοποίησης του. Δε δίστασε να παραβιάσει και πάλι το Σύνταγμα και να καταφύγει στο κατάπτυστο μέσο της πολιτικής επιστράτευσης, λαθροχειρώντας σε επιχειρηματολογία, αλλά με κυρίαρχη επιδίωξη την καθυπόταξη των κοινωνικών αντιστάσεων. Στόχος τους η περηφάνια και η μαχητική χειραφέτηση της αγωνιζόμενης κοινωνίας. Θέλουν μια κοινωνία συμβιβασμένη – υποταγμένη. Μια κοινωνία φοβική, άτολμη ανίκανη να αντισταθεί στις ολέθριες πολιτικές επιλογές και τα επικίνδυνα σχέδιά τους.
Η θλιβερή Νέα Δημοκρατία, αποδεικνύοντας πως δεν αποτελεί παρά μονάχα μια εναλλακτική πολιτική λύση, ένα πολιτικό δεκανίκι υποταγμένο στους χειραγωγούς της παγκόσμιας διακυβέρνησης, αρκέστηκε να πλειοδοτήσει σε υποκριτική φιλολογία για την ανάγκη της δήθεν διαφύλαξης της δημοκρατικής νομιμότητας, εξασφαλίζοντας έτσι ένα πλαίσιο πολιτικής στήριξης στον αντιδημοκρατικό – αυταρχικό και επικίνδυνα αντισυνταγματικό κατήφορο της κυβέρνησης στον αυταρχισμό και την αντιδημοκρατική εκτροπή στην οποία σύρει καθημερινά τη χώρα και την κοινωνία.
Μέσα σ αυτόν τον ορυμαγδό που στοχοποίησε πρωτίστως τη συνείδηση και την περηφάνεια του Έλληνα πολίτη, οι απεργοί σήκωσαν ψηλά τη σημαία της εθνικής και προσωπικής τους αξιοπρέπειας. Αυτοί οι απεργοί, τόλμησαν να αμφισβητήσουν τις πολιτικές αποφάσεις των προσκυνημένων…
Αυτοί οι απεργοί, τόλμησαν να κάνουν πράξη το σύνθημα της απειθαρχίας στην κυβέρνηση των υποτακτικών της παγκόσμιας διακυβέρνησης.
Αυτοί οι απεργοί, τόλμησαν να γυρίσουν την πλάτη στον μπαμπούλα της πολιτικής επιστράτευσης, παραδίδοντας ένα πολύτιμο μάθημα αξιοπρέπειας σε ολόκληρη την Ελληνική κοινωνία.
Γι αυτό και αυτός ο αγώνας κατασυκοφαντήθηκε και λοιδορήθηκε όσο κανείς άλλος.
Γιατί ήταν μια αντιπαράθεση της αξιοπρέπειας με το συμβιβασμό.
Ήταν ένας αγώνας που η Ελληνική κοινωνία όφειλε να τον στηρίξει στο σύνολό της.
Πού ήταν όμως όλοι αυτοί οι συνδικαλισταράδες και οι «αγωνιστικές» περσόνες των προηγούμενων ημερών και της καθημερινής φαφλατολογίας, για να κατεβάσουν τους εργαζόμενους στους δρόμους σε μια γενικευμένη αντιπαράθεση με τις στρατηγικές που στοχεύουν ευθέως στον κοινωνικό παροπλισμό.
Γιατί σήμερα δεν αποκλείστηκαν τα διυλιστήρια και οι δρόμοι για να δοθεί ένα καθολικό μάθημα κοινωνικής και πολιτικής ανυποταξίας στην κυβέρνηση και το πολιτικό σύστημα του δοσιλογισμού.
Τα ερωτήματα είναι πολλά, και τις απαντήσει σ αυτά θα τις δώσουν οσονούπω οι ίδιες οι πολιτικές εξελίξεις.
Το βέβαιο είναι πως αυτή η απεργία ήταν μόνο η αρχή.
Ήταν ίσως ένα χαρακτηριστικό δείγμα πως η πολιτική και η εθνική μας αξιοπρέπεια, είναι ικανές να τρομάξουν τις πολιτικές του δοσιλογισμού και να δρομολογήσουν ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις, ικανές να ανακόψουν τα επικίνδυνα και ολέθρια σχέδια τους.
Αυτή η απεργία, ίσως ήταν ενδεικτική για τη δυναμική και τα αυθεντικά χαρακτηριστικά του μεγάλου λαϊκού ξεσηκωμού που έρχεται.
Ενός ξεσηκωμού που θα είναι ικανός να ξεπεράσει τις συμβιβασμένες πολιτικές και συνδικαλιστικές ηγεσίες, και ν ανοίξει το δρόμο για μια άλλη πορεία στον τόπο.
Κ. Κυριακόπουλος
http://ellinikoforum.blogspot.com/