Γρίπη των πτηνών και Η5Ν1, εμβολιασμοί και AIDS

Συνέντευξη του γερμανού ιατρού Dr. rer. nat. Stefan Lanka
στον Christopher Ray, στις 27.10.2005, για λογαριασμό της διαδικτυακής εφημερίδας «FAKTUELL»
Σημείωση:
Μια πολύ μεγάλη ανησυχία της ομάδας klein-klein-aktion, ήταν ότι θα διεξαγόταν υποχρεωτικός εμβολιασμός προς όφελος του World Cup. Αυτή η ανησυχία ευτυχώς δεν υλοποιήθηκε, εξ’ αιτίας μιας συλλογικής προσπάθειας από την klein-klein-aktion. Αυτή η ανησυχία ήταν πραγματική στην περίοδο αυτής της συνέντευξης, στα τέλη του Οκτώβρη του 2005.

Dr. Lanka, απειλούμαστε στη Γερμανία από τη γρίπη των πτηνών;
Μόνον έμμεσα. Τον επόμενο χρόνο θα γεννηθούν πολύ λιγότερα μωρά. Αν πιστέψουμε τα ΜΜΕ, τότε όλοι οι πελαργοί μας θα ψοφήσουν από την γρίπη των πτηνών. Κάτι τέτοιο θέλουν να πιστέψουμε.
Μιλάτε σοβαρά;
Ακριβώς το ίδιο σοβαρά, όσο σοβαρή είναι και η ύπαρξη οποιασδήποτε απειλής για εμάς από τον υποτιθέμενο ιό Η5Ν1. Ο κίνδυνος ή η καταστροφή βρίσκονται σε τελείως διαφορετική κατεύθυνση.
Πού βρίσκεται κατά τη γνώμη σας ο κίνδυνος ή η καταστροφή;
Επιτρέψαμε να μας κάνουν να πάψουμε να χρησιμοποιούμε την λογική μας, και αυτό είναι που αποτελεί τον πραγματικό κίνδυνο, ή την καταστροφή. Οι πολιτικοί και τα ΜΜΕ επιχειρούν να μας ξεγελάσουν ότι τα αποδημητικά πουλιά της Ασίας έχουν μολυνθεί με κάποιον εξαιρετικά επικίνδυνο, θανατηφόρο ιό. Αυτά τα πουλιά, παρότι άρρωστα του θανατά, πετάνε στη συνέχεια για εβδομάδες. Πετάνε χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά, μολύνουν την Ρουμανία, την Τουρκία, την Ελλάδα και οποιοδήποτε άλλο μέρος έχει κοτόπουλα, χήνες και κάθε λογής πτηνά, τα οποία χωρίς να έρθουν σε επαφή με τα αποδημητικά πουλιά, αρρωσταίνουν και πεθαίνουν σε σύντομο χρονικό διάστημα. Τα αποδημητικά πουλιά όμως ούτε αρρωσταίνουν ούτε πεθαίνουν, αλλά συνεχίζουν να πετάνε για εβδομάδες, χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά. Όποιος τα πιστεύει αυτά, πιστεύει επίσης και ότι τα μωρά τα φέρνουν οι πελαργοί. Και πράγματι, το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού στη Γερμανία πιστεύει στην ύπαρξη απειλής από τη γρίπη των πτηνών.
Δηλαδή δεν υπάρχει γρίπη των πτηνών;
Από τον 19ο αιώνα παρατηρήθηκαν κάποιες αρρώστιες σε πτηνοτροφεία όπως κυάνωση, μειωμένη παραγωγή αυγών, ατσούμπαλο φτέρωμα, και σημειώθηκαν ακόμα και κάποιοι θάνατοι πτηνών. Αυτές οι αρρώστιες ονομάστηκαν «πανούκλα των πτηνών». Στα σημερινά πτηνοτροφεία, κυρίως εκεί που κρατάνε τα κοτόπουλα σε κλουβιά, πολλά από αυτά πεθαίνουν κάθε μέρα σαν συνέπεια της φυλάκισής τους. Οι συνέπειες αυτού του μαζικού σταβλίσματος μετονομάστηκαν απλά από «πανούκλα των πτηνών» σε «γρίπη των πτηνών». Εδώ και δεκαετίες παρακολουθούμε το πώς αποδίδουν αυτή την καταστροφή στην ύπαρξη κάποιου υποτιθέμενου ιού, ώστε να αποσπαστεί η προσοχή μας από τις πραγματικές αιτίες.

Τα 100 εκατομμύρια κοτόπουλα, τότε, που φέρονται να έχουν πεθάνει από τη γρίπη των πτηνών, πέθαναν ουσιαστικά από άγχος και διάφορες ελλείψεις ή δηλητηριάσεις;
Όχι! Αν ένα κοτόπουλο κάνει λιγότερα αυγά ή πάθει κυάνωση και επιπλέον διαγνωστεί σαν Η5Ν1-θετικό, τότε εξολοθρεύουν και όλα τα υπόλοιπα κοτόπουλα. Κάπως έτσι προκύπτει ο αριθμός των 100 εκατομμυρίων κοτόπουλων που αποδεκατίστηκαν από τον ιό Η5Ν1.
Αν κοιτάξουμε προσεκτικότερα, τότε θα διακρίνουμε μια στρατηγική δεκαετιών πίσω από όλα αυτά: πρόκειται για έναν τρόπο που εφαρμόζεται στη Δύση ώστε να εξυγιαίνονται οι μεγάλες επιχειρήσεις, αφού τα ζώα που εξολοθρεύονται σαν υποτιθέμενα θύματα της επιδημίας, αποζημιώνονται δημοσία δαπάνη με την υψηλότερη τιμή του εμπορίου. Στην Ασία, πάλι, και σε άλλα μέρη όπου τα πουλερικά εκτρέφονται με επιτυχία, τορπιλίζεται η αγορά τους συστηματικά και εμπαθώς από τον FAO (Food and Acricultural Organisation) υπό την αιγίδα του ΟΗΕ. Έτσι, οι μεγάλοι Δυτικοί πτηνοτρόφοι δεν έχουν κανένα λόγο να ανησυχούν και όταν οι τιμές πέσουν, φροντίζουν να πάρουν από τους κτηνιάτρους τους μια διάγνωση επιδημίας, ώστε με αυτόματη διάθεση όλων των πουλερικών τους στη χωματερή, να κερδίσουν πολύ περισσότερα χρήματα από το κράτος, από όσα θα κέρδιζαν με την κανονική διάθεσή των πτηνών τους στην αγορά.
Με δυο λόγια: είναι μια σύγχρονη επιδοτούμενη απάτη με πρόκληση καταλυτικού φόβου, η οποία ταυτόχρονα εγγυάται ότι κανείς δε θα ζητήσει αποδείξεις.

Από τι πέθαναν οι 61 άνθρωποι, στους οποίους βρέθηκε ο ιός Η5Ν1;
Υπάρχουν ελάχιστες μόνο αναφορές διαθέσιμες στο κοινό για τα συμπτώματα που παρατηρήθηκαν και για το πώς αντιμετωπίστηκαν, ενώ οι συγκεκριμένες περιπτώσεις ήταν σαφείς: άνθρωποι με συμπτώματα κρυολογήματος που είχαν την ατυχία να πέσουν στα χέρια κυνηγών του ιού Η5Ν1, θανατώθηκαν με τρελές ποσότητες χημειοθεραπείας που θα αναχαίτιζε, υποτίθεται, τον ιό-φάντασμα. Απομονωμένοι σε θαλάμους από νάιλον, και περιτριγυρισμένοι από τρελούς με διαστημικές στολές, αυτοί οι άνθρωποι πέθαναν μέσα σε τρομώδη φόβο από πολλαπλές οργανικές ανεπάρκειες.
Τελικά δεν υπάρχει πουθενά αυτός ο ιός της γρίπης των πτηνών;
Στον άνθρωπο, στο αίμα και σε άλλα υγρά του σώματος, στα ζώα ή σε φυτά, κανείς δεν είδε και δεν απέδειξε δομές που να μπορούν να χαρακτηριστούν σαν ιοί της γρίπης των πτηνών, της κοινής γρίπης, ή σαν οποιοιδήποτε άλλο παθογόνο ιό. Τα αίτια των ασθενειών που αποδίδονται σε ιούς, όταν εμφανίζονται γρήγορα, διαδοχικά, ή ταυτοχρόνως σε πολλά άτομα όπως και στα ζώα, είναι από καιρό γνωστά.
Και το κυριότερο: για τους ιούς, ως υπαίτιους για πρόκληση ασθενειών, πολύ απλά δεν υπάρχει καμιά θέση στην Βιολογία.
Θα πρέπει να αγνοήσω τις αντιλήψεις της Νέας Ιατρικής του Dr. Hamer, σύμφωνα με τις οποίες τα αίτια των ασθενειών οφείλονται σε τραυματικά γεγονότα (σοκ), να αγνοήσω τις αντιλήψεις της Χημείας σχετικά με τις συνέπειες των δηλητηριάσεων και των ελλείψεων, καθώς και τις αντιλήψεις της Φυσικής για τις συνέπειες των ακτινοβολιών, για να βρω χώρο για φαντασιώσεις όπως είναι οι ιοί που προκαλούν ασθένειες.
Τότε γιατί υπάρχουν ακόμα ισχυρισμοί περί παθογόνων ιών;
Οι συμβατικοί γιατροί έχουν ανάγκη από τον καταλυτικό, αποβλακωτικό και ολέθριο φόβο για παθογόνους ιούς-φαντάσματα, σαν κεντρική βάση της ύπαρξής τους:
Πρώτον, για να ρημάζουν μαζικά τους ανθρώπους με τα εμβόλια ώστε να οικοδομήσουν έναν πελατειακό κύκλο χρονίως άρρωστων και ευπαθών ατόμων, που θα τους επιτρέπουν οποιοδήποτε πειραματισμό πάνω τους.
Δεύτερον, για να μη χρειαστεί να παραδεχτούν ότι αποτυγχάνουν παταγωδώς στη θεραπεία των χρόνιων ασθενειών και ότι σκότωσαν και συνεχίζουν να σκοτώνουν περισσότερους ανθρώπους από όσους κατάφεραν όλοι οι πόλεμοι μαζί μέχρι σήμερα. Κάθε συμβατικός γιατρός έχει επίγνωση αυτής της πραγματικότητας, αλλά μόνο πολύ λίγοι τολμούν να την αναφέρουν. Δεν είναι να απορεί κανείς που οι συμβατικοί γιατροί έχουν μακράν το υψηλότερο ποσοστό περιπτώσεων αυτοκτονίας σε σχέση με άλλες επαγγελματικές ομάδες.
Τρίτον, οι συμβατικοί γιατροί έχουν ανάγκη τον καταλυτικό και αποβλακωτικό φόβο περί διαβολικών ιών, ώστε να καλύψουν τη δική τους προέλευση σαν καταπιεστές και θανατηφόρα όργανα του επιβλητικού Βατικανού, με τα «λευκά άμφια» του πρώιμου Μεσαίωνα, που αποτελούσαν ένα ολοφάνερο όργανο θανάτωσης και βασανισμού της Ιεράς Εξέτασης.
Η συμβατική Ιατρική ήταν και είναι ο πιο σημαντικός στυλοβάτης όλων των δικτατοριών και των κυβερνήσεων που δε θέλησαν να υπακούσουν στο γραπτό νόμο, στους θεσμούς και στα ανθρώπινα δικαιώματα, δηλαδή στο δημοκρατικά θεσμοθετημένο κοινωνικό συμβόλαιο. Έτσι εξηγείται και το γεγονός ότι η συμβατική ιατρική μπορεί και της επιτρέπεται πραγματικά να κάνει τα πάντα, χωρίς να υπόκειται σε κανέναν έλεγχο. Αν δεν υπερνικήσουμε αυτό το εμπόδιο, θα αφανιστούμε όλοι από την συμβατική Ιατρική.
Μήπως υπερβάλλετε λιγάκι σε αυτό το σημείο;
Δυστυχώς όχι! Καθένας που έχει τα μάτια του ανοικτά, έτσι θα το δει. Ο Ivan Illich προειδοποιούσε για αυτόν τον κίνδυνο ήδη από το 1975, στην ανάλυσή του «Η απαλλοτρίωση της υγείας» (Die Enteignung der Gesundheit).
Αυτό το βιβλίο υπάρχει και σήμερα με τον τίτλο «Η Ιατρική Νέμεσις» («Die Medizinische Nemesis», και στα αγγλικά «Medical Nemesis»).
Ο Γκαίτε περιέγραψε πολύ εύστοχα τη φύση της συμβατικής Ιατρικής στον «Φάουστ», όπου βάζει τον γιατρό Dr. Faustus να παραδεχτεί:
Εδώ ήταν το φάρμακο, οι ασθενείς πέθανανκαι κανείς δε ρώτησε «ποιός γιατρεύτηκε;»,Έτσι μαινόμαστε με διαβολικά ματζούνια (στμ: Αναφέρεται στα υδραργυρούχα σιρόπια της εποχής)
σε αυτές τις κοιλάδες, σε αυτά τα βουνά,πολύ χειρότερα από ότι η πανούκλα.Εγώ ο ίδιος έδωσα το δηλητήριο σε χιλιάδες.Αυτοί μαράθηκαν, και εγώ έπρεπε να βιώσωπως οι θρασείς φονιάδες επαινούνται.
Ο Γκαίτε, τους συμβατικούς γιατρούς, τους «δηλητηριαστές», αυτούς δηλαδή που δίνουν δηλητηριώδεις ουσίες, τους ονομάζει «θρασείς φονιάδες», οι οποίοι ακόμα και σήμερα επαινούνται.
Σε αυτό το σημείο μου επιτρέπεται (και πρέπει) να αναφερθώ και στις δημοσιεύσεις μας, επειδή εμείς θέσαμε πρώτοι στην σύγχρονη Ιατρική την «ερώτηση της Γκρέτχεν» τη βασική αποκαλυπτική ερώτηση έναντι της σύγχρονης ιατρικής και τα συμπεράσματα που προκύπτουν. Στην ιστοσελίδα www.klein-klein-aktion.de και www.klein-klein.verlag.de θα βρείτε όλες τις σχετικές με το θέμα πληροφορίες.
(Στμ: «Ερώτηση της Γκρέτχεν» ονομάζεται η ερώτηση που κατευθύνεται απευθείας στην ουσία ενός ζητήματος και συνήθως φέρνει σε πολύ δύσκολη θέση τον ερωτηθέντα, επειδή απαιτεί από αυτόν μία εξομολόγηση, την οποία είχε αποκρύψει μέχρι τη στιγμή που του τέθηκε η ερώτηση.)
Πώς πέσατε ειδικά εσείς πάνω σε αυτή την απάτη της χιλιετίας;
Σπούδασα μοριακή βιολογία. Στη διάρκεια των σπουδών μου απέδειξα την ύπαρξη του πρώτου ιού στην θάλασσα, σε μια θαλάσσια άλγη. Αυτή η απόδειξη, σύμφωνα με την καθιερωμένη πρακτική στις φυσικές επιστήμες, δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 1990 σε μία επιστημονική έκδοση. Ο ιός, του οποίου την ύπαρξη απέδειξα, πολλαπλασιάζεται στην άλγη, μπορεί να την εγκαταλείψει και να πολλαπλασιαστεί σε άλλες άλγες αυτής της κατηγορίας χωρίς καθόλου αρνητικές επιδράσεις, και δε σχετίζεται με καμία ασθένεια.
Σε ένα λίτρο θαλασσινού νερού, για παράδειγμα, περιέχονται πάνω από 100 εκατομμύρια διαφορετικοί ιοί. Αυτό, για καλή μας τύχη, δεν υπέπεσε στην αντίληψη των υγειονομικών αρχών και των γιατρών, διαφορετικά θα είχε υπάρξει προ πολλού νόμος, σύμφωνα με τον οποίο το μπάνιο στην θάλασσα δεν θα επιτρεπότανε, παρά μόνο με ολόσωμο προφυλακτικό.
Απεναντίας, βιολογικές δομές που να έχουν κάποια αρνητική επίπτωση, δεν έχουμε δει ποτέ. Η βάση της βιολογικής ζωής είναι η συντροφικότητα και η συμβίωση και εκεί δεν υπάρχει χώρος για πόλεμο και καταστροφή. Ο πόλεμος και η καταστροφή σε βιολογικό επίπεδο, είναι μια επινόηση άρρωστων και εγκληματικών μυαλών.
Στη διάρκεια των σπουδών μου, δε βρήκαμε πουθενά ούτε εγώ ούτε άλλοι, την παραμικρή απόδειξη για την ύπαρξη παθογόνων ιών. Αργότερα φέραμε αυτό το θέμα στη δημοσιότητα και παρακινήσαμε τον κόσμο να μην πιστέψει ούτε εμάς, αλλά να ερευνήσουν οι ίδιοι αν υπάρχουν παθογόνοι ιοί.
Έτσι δημιουργήθηκε η klein-klein-Aktion, η οποία εδώ και πάνω από 5 χρόνια ζητάει αποδείξεις από τις υγειονομικές αρχές, μέχρι που τελικά έλαβε την παραδοχή και την βεβαιότητα ότι δεν υπάρχει καμία απόδειξη για ύπαρξη παθογόνων ιών και καμία απόδειξη για την ωφελιμότητα των εμβολίων.
Προκειμένου να δημοσιεύσουμε χωρίς παραποιήσεις αυτά τα αποτελέσματα, ιδρύσαμε πριν από τρία χρόνια τον εκδοτικό οίκο klein-klein-Verlag.
Ποιοι ιοί υπάρχουν εν τέλει και τι κάνουν;
Δομές που μπορούν να χαρακτηριστούν σαν «ιοί» έχουν εντοπιστεί σε πολλά είδη βακτηριδίων, καθώς και σε απλές μορφές ζωής παρόμοιες με τα βακτηρίδια. Είναι συστατικά της συμβίωσης διαφορετικών κυττάρων σε έναν κοινό κυτταρικό τύπο, που παρέμειναν ανεξάρτητα. Αυτό ονομάζεται «συμβίωση», μια ενδοσυμβίωση η οποία προκύπτει στη διάρκεια του συνδυασμού διαφόρων κυτταρικών τύπων και δομών, από τον οποίο γεννήθηκε ο σημερινός τύπος κυττάρου στον άνθρωπο, στα ζώα και στα φυτά.
Όπως τα βακτηρίδια σε όλα τα κύτταρά μας τα οποία αναπνέουν το οξυγόνο, όπως τα μιτοχόνδρια ή τα βακτηρίδια σε όλα τα φυτά τα οποία παράγουν το οξυγόνο, όπως οι χλωροπλάστες, έτσι και οι ιοί είναι συστατικά των κυττάρων. Πολύ σημαντικό είναι το εξής: οι ιοί είναι συστατικά πολύ απλών οργανισμών, όπως π.χ. κάποιας άλγης (Fadealge), ενός συγκεκριμένου είδους μιας μονοκύτταρης άλγης-Chlorella, αλλά και συστατικά πάρα πολλών βακτηριδίων. Αυτά τα ιοειδή συστατικά τα ονομάζουμε «φάγους». Εν τούτοις, παρόμοιες δομές δεν έχουν ποτέ εντοπιστεί σε πολυσύνθετους οργανισμούς και κυρίως σε ανθρώπους, ζώα και φυτά.
Σε αντίθεση με τα βακτηρίδια των κυττάρων μας, με τα μιτοχόνδρια, με τα βακτηρίδια σε κάθε φυτό, ή και με τους χλωροπλάστες οι οποίοι δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τα κοινά κύτταρα μια που έχουν προσαρμοστεί στον μεταβολισμό τους, σε αντίθεση με όλα αυτά λοιπόν, οι ιοί μπορούν να εγκαταλείψουν τα κύτταρα, μια που μέσα σε αυτά δεν εκπληρώνουν καμία σημαντική αποστολή επιβίωσης.
Οι ιοί είναι συστατικά των κυττάρων που έχουν δώσει ολόκληρο τον μεταβολισμό τους στα κοινά κύτταρα και για αυτό τον λόγο μπορούν να τα εγκαταλείψουν. Έξω από τα κοινά κύτταρα βοηθάνε άλλα κύτταρα, καθώς μεταφέρουν δομικά και ενεργειακά συστατικά. Δεν έχουμε παρατηρήσει ποτέ κάτι διαφορετικό.
Οι πραγματικοί, δηλαδή οι επιστημονικά αποδεδειγμένοι ιοί, ασκούν μεταξύ τους και μέσα στα πλαίσια των υψηλά σύνθετων συμβάντων στο κύτταρο, μια βοηθητική, υποστηρικτική και σε καμία περίπτωση καταστροφική λειτουργία. Μάλιστα στις περιπτώσεις ασθενειών, δεν είδαμε και δεν απομονώσαμε ούτε στον άρρωστο οργανισμό ούτε σε κάποιο σωματικό υγρό, κάποια δομή που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί «ιός». Η υπόθεση ύπαρξης οποιουδήποτε παθογόνου ιού είναι ξεκάθαρη απάτη, ένα θανάσιμο ψέμα με δραματικές συνέπειες.
Δεν φαντάζομαι να ισχυρίζεστε ότι ακόμα και ο επικίνδυνος ιός του AIDS είναι φανταστικός;
Δεν είμαι μόνο εγώ που ισχυρίζομαι ότι ο λεγόμενος ιός του AIDS, ο HIV, δεν αποδείχτηκε ποτέ επιστημονικά, και ότι θεωρείται αποδεδειγμένος βάσει μιας «ομοφωνίας».
Η Ομοσπονδιακή Υπουργός Υγείας Ulla Schmidt έγραψε με ημερομηνία 05.01.2004 στον Ομοσπονδιακό βουλευτή Rudolf Kraus (στμ: από τον οποίο έγινε η ερώτηση):
«Ασφαλώς ο HIV θεωρείται – στην παγκόσμια επιστημονική «ομοφωνία»- ως επιστημονικά αποδεδειγμένος».
Σήμερα, αφού για χρόνια οι πολίτες έθεταν ξανά και ξανά το ερώτημά στους ομοσπονδιακούς υγειονομικούς υπαλλήλους για επιστημονικές αποδείξεις του υποτιθέμενου παθογόνου ιού, δεν υποστηρίζουν πια ότι έχει αποδειχτεί άμεσα οποιοσδήποτε παθογόνος ιός.
Σε μια αύξουσα διαδικασία αγωγών στην γερμανική Βουλή, το Ομοσπονδιακό Υπουργείο Υγείας επέρριψε την ευθύνη στο Ομοσπονδιακό Υπουργείο Έρευνας, το οποίο πλέον εκπροσωπεί τη γελοία άποψη ότι η νομικά διασφαλισμένη ελευθερία της επιστήμης εμποδίζει την πολιτεία να εξετάζει τους ισχυρισμούς της επιστήμης.
Γελοίο πράγματι. Αυτό θα σήμαινε ότι η πολιτεία μας παραδίδει αβοήθητους και απροστάτευτούς σε μια ανεξέλεγκτη επιστήμη, η οποία κάνει και έχει τη δυνατότητα να κάνει ό,τι θέλει. Είστε σίγουρα της άποψης, ότι η πολιτεία μάς μεταχειρίζεται με τέτοιον τρόπο;
Δεν είναι θέμα άποψης εδώ. Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να βλέπω και να κατονομάζω γεγονότα. Παρακολουθούμε όλοι με τον πρόσφατο πανικό για τη γρίπη των πτηνών, το πώς η πολιτεία παραδίδει εν γνώσει της τον πληθυσμό σε κάποια πρόσωπα που είναι μεταμφιεσμένα σε επιστήμονες. Σχεδιάζουν να εφαρμοστεί εξαναγκαστική χημειοθεραπεία και την επόμενη Άνοιξη το σύνολο του γερμανικού πληθυσμού θα εμβολιαστεί υποχρεωτικά δύο φορές ενάντια στον υποτιθέμενο ιό-φάντασμα της γρίπης των πτηνών.
Όμως ούτε ο ιός της γρίπης των πτηνών έχει αποδειχτεί ότι υπάρχει, ούτε και οποιοσδήποτε άλλος ιός που να σχετίζεται με οποιοδήποτε τρόπο με κάποια αρρώστια. Τέτοιοι ιοί δεν υπάρχουν. Θεωρούνται αποδεδειγμένοι και υπαρκτοί, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που η Υπουργός Υγείας ομολόγησε ότι ο ιός του AIDS θεωρείται αποδεδειγμένος βάσει μιας «παγκόσμιας ομοφωνίας».

Μα ο επικίνδυνος για τον άνθρωπο ιός της γρίπης των πτηνών, αποδείχτηκε με μεγάλη ακρίβεια σε ένα εγγλέζικο εργαστήριο!
Αν πράγματι αποδειχτεί κάποια στιγμή η ύπαρξη ενός ιού μέσα από ένα συγκεκριμένο σώμα, ή από ένα υγρό, από πουλιά για παράδειγμα, τότε οποιοσδήποτε συνηθισμένος επιστήμονας σε ένα συνηθισμένο εργαστήριο, είναι σε θέση μέσα σε μια μέρα να εξετάσει αν αυτός ο ιός υπάρχει, π.χ. σε κάποιο νεκρό πουλί.
Ωστόσο ποτέ δε συνέβη κάτι τέτοιο. Αντιθέτως τίθενται σε εφαρμογή έμμεσες και εντελώς άσχετες διαδικασίες.
Υποστηρίζεται, για παράδειγμα, ότι υπάρχουν αντισώματα, τα οποία ενώνονται με το σώμα του υποτιθέμενου ιού (και μόνο με αυτό), οπότε με την απόδειξη μιας επιτυχούς ένωσης μεταξύ σώματος και αντισώματος, υποστηρίζεται ότι αποδείχθηκε και ο υποτιθέμενος ιός.
Στην πραγματικότητα, τα ισχυριζόμενα αντισώματα είναι απλώς διαλυτές πρωτεΐνες του αίματος, οι οποίες παίζουν κεντρικό ρόλο στο κλείδωμα αναπτυσσόμενων και διαιρούμενων κυττάρων, καθώς επίσης και στη θεραπεία των πληγών.
Αυτές οι πρωτεΐνες, που ονομάζονται και «γλομπουλίνες» συνδυάζονται με άλλες πρωτεΐνες στον δοκιμαστικό σωλήνα, σε ανάλογη συγκέντρωση οξέων και βάσεων, μετάλλων και διαλυτών. Έτσι μπορούμε να κάνουμε οποιοδήποτε δείγμα από άνθρωπο ή ζώο, να προκύπτει θετικό ή αρνητικό. Είναι ολοφάνερη, και αυτό πρέπει να ειπωθεί ξεκάθαρα, εγκληματική αυθαιρεσία.
Ακόμα και όταν υποστηρίζεται ότι μέσω μιας βιοχημικής τεχνικής πολλαπλασιασμού, που ονομάζεται «αλυσιδωτή αντίδραση πολυμεράσης» (PCR), πολλαπλασιάζεται (και έτσι αποδεικνύεται) το ονομαζόμενο «γενετικό υλικό» του ιού, πρόκειται πάλι για απάτη επειδή πρώτον, δεν υπάρχει πουθενά γενετικό υλικό παθογόνου ιού με το οποίο να μπορούμε να συγκρίνουμε τα τεχνητά πολλαπλασιασμένα τμήματα του γενετικού υλικού, και δεύτερον, πολλαπλασιάζονται μόνο σωματίδια του γενετικού υλικού, τα οποία βρίσκονταν από πριν στα υγρά που χρησιμοποιούνται για την έμμεση απόδειξη του υποτιθέμενου ιού.
Είναι πολύ απλό: Χίλιες έμμεσες αποδείξεις, όπως για παράδειγμα οι αγρογραφίες, δεν συνεπάγονται την ύπαρξη των UFO. Δεν χρειάζεται καν γνώση της αγγλικής γλώσσας για να διακρίνει κανείς ότι στις δημοσιεύσεις που παραπέμπουν οι απατεώνες της θεωρίας των ιών, δεν εμφανίζεται πουθενά κάποιος ιός: αν ρωτήσουμε αυτούς τους επιστήμονες για την απόδειξη της ύπαρξης του υποτιθέμενου ιού, για παράδειγμα του ιού Η5Ν1, αυτό που θα εισπράξουμε είναι υπεκφυγές και ποτέ μία συγκεκριμένη απάντηση.
Στην τηλεόραση ακούσαμε ξανά και ξανά ότι οι έρευνες έγιναν σε ένα αγγλικό εργαστήριο. Το όνομα αυτού του εργαστηρίου δεν γνωστοποιήθηκε στο κοινό. Πρόκειται για το εργαστήριο αναφοράς της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη γρίπη των πτηνών στο Weybrigde. Ρώτησα πολλές φορές τους επιστήμονες σχετικά με τις αποδείξεις ύπαρξης του ιού Η5Ν1.
Μου απάντησαν μόνο μία φορά και έκτοτε ποτέ ξανά, γράφοντας μου ότι δεν κατάλαβαν την ερώτησή μου. Απευθύνθηκα πολλές φορές στον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ) και ειδικά στον συντονιστή της πανδημίας της γρίπης των πτηνών, τον Γερμανό Klaus Stohr, με την παράκληση να μου δώσουν τις αποδείξεις για την ύπαρξη του ιού της γρίπης των πτηνών. Δεν αντέδρασε ούτε ο ΠΟΥ, ούτε ο Klaus Stohr.
Τι σημαίνει όμως το όνομα του ιού «Η5Ν1», για τον οποίο μιλάει όλος ο κόσμος;
Το «Η» είναι το αρχικό της «αιμοσυγκολιτίνης» (Ηemagglutinin) και το «Ν» είναι το αρχικό της «Νευραμινιδάσης» (Neuraminidase). Οι ψευδο-ιολόγοι ισχυρίζονται ότι στο περίβλημα των ιών της γρίπης, βρίσκονται πρωτεΐνες τύπου αιμοσυγκολιτίνης και πρωτεΐνες τύπου του ενζύμου «νευραμινιδάση».
Στην βιοχημεία, σαν «αιμοσυγκολιτίνη» χαρακτηρίζονται οι πιο διαφορετικές ουσίες, όχι μόνο πρωτεΐνες, οι οποίες προκαλούν συγκόλληση των ερυθρών αιμοσφαιρίων.
Οι ψευδο-ιολόγοι έχουν συμφωνήσει ότι στο περίβλημα των ιών της γρίπης πρέπει να βρίσκονται 15 διαφορετικοί τύποι πρωτεϊνών με τις ιδιότητες της αιμοσυγκολιτίνης. Το «5» εκπροσωπεί τον πέμπτο τύπο μιας υποτιθέμενης πρωτεΐνης, η οποία και αυτή αποδείχτηκε μόνο έμμεσα.
«Για να ανιχνευτεί κάποιος ιός της γρίπης, ανακατεύουν στο εργαστήριο ερυθρά αιμοσφαίρια με δείγματα στα οποία υποτίθεται ότι βρίσκεται ο ιός. Αν τα ερυθρά αιμοσφαίρια συγκολληθούν, τότε υποστηρίζουν πως η αιτία για αυτό είναι η αιμοσυγκολιτίνης που περιέχεται στον ιό της γρίπης, δίχως όμως ποτέ να έχουν δει ή απομονώσει έναν τέτοιο ιό σε ένα τέτοιο μείγμα, ή σε κάποιο οποιοδήποτε δείγμα.
Στη συνέχεια, από το είδος και τον τρόπο της συγκόλλησης και με τον ίδιο και απαράλλαχτο τρόπο που χρησιμοποιούν οι μάντεις στα κόμιξ «Αστερίξ», συμπεραίνουν τελικά για το ποιός τύπος αιμοσυγκολιτίνης έχει εντοπιστεί. Οι συγκεκριμένοι επιστήμονες διαθέτουν ευρεία γκάμα μεθόδων, οι οποίες εγγυώνται εκ κατασκευής την κατάδειξη εκείνου ακριβώς του τύπου αιμοσυγκολιτίνης, τον οποίο ο ερευνητής είχε υποθέσει από πριν. Το ίδιο συμβαίνει και με το ένζυμο νευραμινιδάση, το οποίο υποστηρίζουν ότι αποτελεί τμήμα του περιβλήματος του ιού της γρίπης. Εδώ οι ψευδο-ιολόγοι υποστηρίζουν την ύπαρξη 9 διαφορετικών τύπων. Στην πραγματικότητα, η νευραμινιδάση είναι ένα ένζυμο που μέσω του αποχωρισμού τμημάτων ενός αμινοσακχάρου που ονομάζεται νευραμινικό οξύ, ρυθμίζει την ένταση επιφάνειας που είναι καθοριστική για τη λειτουργία του εκάστοτε μεταβολισμού. Κατά αναλογία με την «ιογενή» αιμοσυγκολιτίνη, υπάρχει ένα πλήθος διαθέσιμων προς αγορά μεθόδων ελέγχου, οι οποίες καταδεικνύουν ακριβώς εκείνο το αποτέλεσμα (δηλαδή τον τύπο της νευραμινιδάσης), που ο «μάντης» επιστήμονας διέβλεψε από πριν. Έτσι, δεν είναι καθόλου παράδοξο που η χήνα του 73χρονου χωρικού Δημήτρη Κοσμηνάρη από το νησί Οινούσσες του ανατολικού Αιγαίου, η οποία κατά τα φαινόμενα ψόφησε από τον Η5Ν1, «εξαφανίστηκε» στη συνέχεια δίχως να αφήσει ίχνη. Στο προαναφερθέν εργαστήριο αποδεδειγμένα πάλι δεν έφτασε κανένα δείγμα από την Ελλάδα, αλλά τα προφητικά ΜΜΕ είχαν αναφέρει πως «το πρώτο δείγμα επιβεβαίωσε τις υποψίες».
Για να αποδειχτεί ο Η5Ν1, πράγματι δεν είναι απαραίτητο κανένα δείγμα, επειδή όπως σε όλες τις υποτιθέμενες επιδημίες, δεν πρόκειται παρά για μια προσχεδιασμένη κίνηση πρόκλησης ενός κλίματος φόβου για πολιτικούς σκοπούς.
Στα μέσα ενημέρωσης παρουσιάζονται συνεχώς φωτογραφίες από ιούς τόσο της γρίπης των πτηνών, όσο και της κοινής γρίπης. Κάποιες από αυτές τις φωτογραφίες δείχνουν στρογγυλές μορφές. Αυτές οι μορφές δεν είναι ιοί;
Όχι! Πρώτον, οι στρογγυλές μορφές που υποτίθεται ότι είναι ιοί γρίπης, μπορούν να αναγνωριστούν από κάθε μοριακό βιολόγο ότι είναι τεχνητά κατασκευασμένα σωματίδια από λίπη και πρωτεΐνες. Ο μη ειδικός μπορεί να εξακριβώσει αυτή την πραγματικότητα ζητώντας απλά κάποια επιστημονική δημοσίευση, στην οποία να περιγράφονται οι φωτογραφίες και να τεκμηριώνεται η σύνθεσή τους. Τέτοια δημοσίευση δεν υπάρχει.
Δεύτερον, οι φωτογραφίες που υποτίθεται ότι απεικονίζουν ιούς της γρίπης των πτηνών, είναι εύκολο να αναγνωριστούν από κάθε βιολόγο ως κανονικά τμήματα που απαρτίζουν κάποια κύτταρα, ή ακόμα και ως ολόκληρα κύτταρα που βρίσκονται στη φάση εισαγωγής ή εξαγωγής συστατικών τμημάτων του μεταβολισμού. Ο μη ειδικός, μπορεί και πάλι να εξακριβώσει αυτή την πραγματικότητα με απλό τρόπο, ζητώντας να του γνωστοποιήσουν τη δημοσίευση από την οποία προέρχονται αυτές οι φωτογραφίες: δε θα παραλάβει ποτέ τέτοιες δημοσιεύσεις.
Η συντεχνία που ευθύνεται για την διασπορά του πανικού δε θέλει να αποκαλύψει τα μέσα της επιχείρησής της, δηλαδή την εξαπάτηση που σχετίζεται με τα εργαστηριακά πειράματα και τα πειράματα σε ζώα.
Αν ρωτήσουμε τα φωτογραφικά και ειδησεογραφικά πρακτορεία από πού προμηθεύονται αυτές τις φωτογραφίες, θα μας παραπέμψουν στον οργανισμό του Αμερικανικού Υπουργείου Υγείας, το CDC, που υπόκειται στην εξουσία του Πενταγώνου και είναι υπεύθυνος για τις επιδημίες. Από το CDC προέρχεται και η μοναδική εικόνα του υποτιθέμενου Η5Ν1. Αυτή η εικόνα δείχνει το μήκος και ταυτόχρονα την τομή των σωληνίσκων στα κύτταρα, τα οποία θανατώθηκαν στον δοκιμαστικό σωλήνα. Αυτοί οι σωληνίσκοι, στην γλώσσα των ειδικών ονομάζονται «μικροσωλινίσκοι» και εξυπηρετούν την μεταφορά και την επικοινωνία μέσα στο κύτταρο καθώς και την διαίρεση του κυττάρου.
Ωστόσο έχουν δείξει ότι ο Η5Ν1 σκοτώνει τα έμβρυα από τα κοτόπουλα και καλλιεργείται στα αυγά. Τι κρύβεται εδώ;
Τέτοια πειράματα έχουν ήδη χρησιμοποιηθεί εδώ και πάνω από 100 χρόνια για την «απόδειξη» των πιο διαφορετικών «ιών», όπως για παράδειγμα του ιού της ανεμοβλογιάς. Κάνουν πάνω από το τσόφλι του αυγού ενέσεις εκχυλισμάτων στο έμβρυο. Ανάλογα με την ενέσιμη ποσότητα και το σημείο που θα τρυπηθεί το έμβρυο με το «μολυσμένο» εκχύλισμα, πεθαίνει αμέσως ή σιγά-σιγά. Θα πέθαινε ακόμα και αν το εκχύλισμα είχε προηγουμένως απολυμανθεί.
Αυτές οι θανατώσεις χρησιμοποιούνται από τους ιολόγους σαν άμεση απόδειξη, πρώτον, για την ύπαρξη του εκάστοτε ιού, δεύτερον, για την απόδειξη της ικανότητας πολλαπλασιασμού του ιού, και τρίτον (και ταυτόχρονα) σαν απόδειξη για την απομόνωση του ιού. Από τα έμβρυα των κοτόπουλων που θανατώνονται με αυτόν τον τρόπο και τα οποία ετησίως ψοφάνε σιωπηρά κατά εκατομμύρια στα κέντρα παραγωγής εμβολίων, παράγονται στη συνέχεια τα διάφορα εμβόλια.
Στον δοκιμαστικό σωλήνα, εκτός από έμβρυα κοτόπουλων, σκοτώνονται και κύτταρα, ούτως ώστε ο θάνατος αυτών των κυττάρων να χρησιμοποιηθεί σαν απόδειξη για την ύπαρξη, τον πολλαπλασιασμό και την απομόνωση κάποιου παθογόνου ιού. Πουθενά σε όλη αυτή την διαδικασία όμως δεν απομονώνεται κάποιος ιός, δεν φωτογραφίζεται στο ηλεκτρονικό μικροσκόπιο και δεν παρουσιάζονται τα συστατικά του σε διαδικασίες που ονομάζονται «ηλεκτροφόρεση».
Πώς μπορεί να το επαληθεύσει κάτι τέτοιο ο μη ειδικός;
Όσον αφορά αυτά τα μικρά τμήματα, τα οποία με την γενετική έννοια δεν είναι ολοκληρωμένα και δεν επαρκούν ούτε για τον ορισμό του γονιδίου, υποστηρίζεται ότι όλα μαζί θα απέδιδαν το συνολικό γενετικό υλικό ενός ιού της γρίπης. Για να φανεί η εξαπάτηση, πρέπει μόνο να προσθέσουμε όλα τα δημοσιευμένα τμήματα, για να διαπιστώσουμε ότι το μήκος του αθροίσματος όλων αυτών των τμημάτων, τα οποία όλα μαζί θα έπρεπε να αποδίδουν το συνολικό γενετικό υλικό του υποτιθέμενου ιού της γρίπης, δεν αποδίδουν ούτε την «ιδέα» (στμ: δηλαδή την «υπόθεση» αντί για την απόδειξη) του γονιδιώματος του μοντέλου του ιού της γρίπης.
Ακόμα απλούστερο θα ήταν να ρωτήσει κανείς σε ποια δημοσίευση μπορούμε να βρούμε μια εικόνα από ηλεκτρονικό μικροσκόπιο αυτού του υποτιθέμενου ανακατασκευασμένου ιού. Τέτοια δημοσίευση δεν υφίσταται.
Υποστηρίζεται ότι αυτά τα πειράματα έδειξαν πως αυτός ο ανακατασκευασμένος ιός του 1918 θα μπορούσε να γίνει εξαιρετικά θανατηφόρος. Τι δε σας φαίνεται αλήθεια εδώ;
Αν σε ένα έμβρυο κότας κάνουμε ένεση στην καρδιά με μείγμα από τεχνητά κατασκευασμένα τμήματα γενετικού υλικού, θα πεθάνει γρηγορότερα από ότι αν αυτή η ένεση είχε γίνει κάπου πιο περιφερειακά. Αν εκθέσουμε κύτταρα στον δοκιμαστικό σωλήνα, σε μία ποσότητα από τεχνητά κατασκευασμένα τμήματα γενετικού υλικού και πρωτεϊνών, τα κύτταρα θα πεθάνουν πιο γρήγορα από ότι στις τυπικές συνθήκες θανάτου άλλων κυττάρων στον δοκιμαστικό σωλήνα, πράγμα που συνήθως χρησιμοποιείται ως απόδειξη για την ύπαρξη, την απομόνωση και τον πολλαπλασιασμό του υποτιθέμενου ιού.
Με βάση τώρα αυτό το τεχνητά κατασκευασμένο γενετικό υλικό, το οποίο παρουσιάζεται ως ιογενές, δημιουργούν στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές μοντέλα πρωτεϊνών. Από αυτά τα μοντέλα πρωτεϊνών, ανακατασκευάζεται στους υπολογιστές η μορφή ολόκληρου του ιού. Αυτό είναι όλο κι όλο, αλλά όλος ο κόσμος πιστεύει ότι θα μπορούσαμε να ανακατασκευάσουμε ιούς στο εργαστήριο. Δεν είναι να απορούμε λοιπόν που σε ανακοινώσεις της CIA και της βρετανικής μυστικής υπηρεσίας Μ16, αναφέρονται ισχυρισμοί ότι το κομουνιστικό καθεστώς της Βόρειας Κορέας θα κατασκευάσει τώρα ιούς, ακόμα πιο θανατηφόρους από τον Η5Ν1.
Τι συμπεραίνετε από αυτό;
Αφού δεν βρήκαμε τον αρχηγό της υποτιθέμενης Αλ Κάιντα, τον Μπιν Λάντεν, αφού η «Αλ Κάιντα» στα αραβικά δεν σημαίνει τίποτε άλλο παρά «Ο δρόμος» και προτού την κατεδάφιση των ουρανοξυστών της Νέας Υόρκης δεν είχε ακουστεί τίποτα γιa αυτήν, αφού ο Σαντάμ δε βρέθηκε να κατέχει όπλα μαζικής καταστροφής ή ιούς της ευλογιάς που στάθηκαν η αιτία για τον δεύτερο πόλεμο στο Ιράκ και αφού τώρα υποστηρίζεται η ύπαρξη καινούργιων ιών, θα έπρεπε πλέον να είναι ξεκάθαρο ποιοι είναι στην πραγματικότητα οι τρομοκράτες και ποιοι είναι στην πραγματικότητα οι βομβιστές αυτοκτονίας. Είναι όλοι όσοι εμπλέκονται και συμβάλλουν στη δημιουργία πανικού με τους ιούς. Ανάμεσα στα σχέδια πανδημίας, προβλέφτηκε από τον ΠΟΥ (Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας) η πιθανή κατάρρευση των συστημάτων τροφοδοσίας και της δημόσιας τάξης, σε συνδυασμό με την ανακήρυξη της γρίπης των πτηνών. Τις εκτιμήσεις για τα πάνω από 100 εκατομμύρια νεκρούς πρέπει να τις λάβουμε σοβαρά υπόψη. Βλέπω σαν πρώτους απειλούμενους τους τροφίμους των γηροκομείων, που σε περίπτωση χάους, κατάρρευσης του συστήματος τροφοδοσίας και κατάρρευσης της δημόσιας τάξης, θα βρεθούν και αυτοί και τα μικρά παιδιά τελείως απροστάτευτοι και ανίκανοι να αντισταθούν.
Θα ήταν κάτι το απερίγραπτο, αν οι κατασκευαστές επιδημιών κηρύξουν κατάσταση έκτακτης ανάγκης στη διάρκεια του Xειμώνα.
Προστατεύει τους ανθρώπους από την γρίπη των πτηνών το φάρμακο Tamiflu, που τώρα αγοράζεται με λεφτά των φορολογουμένων για να εξασφαλιστούν αποθέματα;
Πουθενά δεν υποστηρίζεται ότι αυτό το φάρμακο προστατεύει από κάποια γρίπη. Το Tamiflu υποτίθεται ότι επιδρά σαν ανασταλτικό της νευραμινιδάσης. Καταστέλλει στον οργανισμό την λειτουργία του σακχάρου που ονομάζεται νευραμινιδάση, το οποίο είναι συνυπεύθυνο για την επιφανειακή τάση (βιοηλεκτρική τάση) των κυττάρων.
Οι παρενέργειες που αναφέρονται στις εσώκλειστες οδηγίες του Tamiflu είναι σχεδόν ίδιες με τα συμπτώματα της βαριάς γρίπης. Και τώρα ετοιμάζουν μαζικά αποθέματα των φαρμάκων που προκαλούν ακριβώς συμπτώματα σαν εκείνα μια πραγματικής, βαριάς όπως λέγεται γρίπης, τα οποία θα υποχωρούσαν χωρίς γιατρό σε επτά ημέρες και με γιατρό σε.. μία βδομάδα.
Αν το Tamiflu δοθεί σε άρρωστους ανθρώπους, θα πρέπει να περιμένουμε πολύ βαριά συμπτώματα, σαν εκείνα της βαριάς γρίπης. Αν ανακοινωθεί η εξάπλωση μιας πανδημίας στον ανθρώπινο πληθυσμό, θα λάβουν αυτό το φάρμακο πολλοί άνθρωποι ταυτοχρόνως. Και τότε θα έχουμε πράγματι τα ξεκάθαρα συμπτώματα μιας επιδημίας «Tamiflu». Τότε θα πρέπει επίσης να αναμένουμε θανάτους από το Tamiflu, οι οποίοι στη συνέχεια θα παρουσιαστούν σαν απόδειξη για την επικινδυνότητα της γρίπης των πτηνών και για τη μεγάλη φροντίδα που επέδειξε η πολιτεία για την υγεία των ανθρώπων. Εδώ έχουμε να κάνουμε με επανάληψη του δοκιμασμένου παραδείγματος του AIDS. Στην Ισπανία, οι εσώκλειστες οδηγίες των φαρμάκων του AIDS αναφέρουν ότι δεν είναι γνωστό αν τα συμπτώματα προκαλούνται από τα φάρμακα, ή από τον ιό του AIDS.
Δε θα συνιστούσατε λοιπόν, κάποιο γενικό εμβολιασμό, ή τον ειδικά ανεπτυγμένο εμβολιασμό εναντίων της γρίπης των πτηνών;
Δε συνιστώ την παραφροσύνη. Κάθε εμβόλιο περιέχει δηλητηριώδη συστατικά με επιπτώσεις μακράς διαρκείας στον οργανισμό και με αποτέλεσμα κάποια μικρή ή σοβαρή βλάβη. Ο νόμος προστασίας μολύνσεων επιβάλλει σαν δικαιολογητικό προϋπόθεσης του εμβολιασμού την «ύπαρξη» ενός νοσογόνου διεγέρτη, π.χ. ενός ιού.
Επειδή όμως δε μπορεί και δεν επιτρέπεται να υποστηριχτεί η ύπαρξη κανενός από τους ονομαζόμενους «παθογόνους ιούς», δε μπορεί να υπάρξει νόμιμος εμβολιασμός κατά της γρίπης, ούτε επίσης κατά της γρίπης των πτηνών.
Κάθε εμβολιασμός που διεξήχθη στην Γερμανία μετά την εφαρμογή του νόμου περί μολύνσεων της 01.01.2001, εντάσσεται στο ποινικό αδίκημα της πρόκλησης βαριάς σωματικής βλάβης. Είναι αυτονόητο ότι δεν συνιστώ σε κανέναν να προσφερθεί σαν θύμα ποινικών αδικημάτων και εγκληματιών.
Τι κρύβεται κατά την γνώμη σας πίσω από όλα αυτά που ζούμε εδώ στο παρόν;
Σχετικά με αυτό μπορούμε μόνο να κάνουμε υποθέσεις. Είναι αυτονόητο ότι οι φαρμακοβιομηχανίες ευτυχούν με τις χοντρές δουλειές από τον πανικό της γρίπης των πτηνών. Στην πραγματικότητα όμως, ο καθένας μας βρίσκεται πίσω από αυτή την τρέλα. Η κατάσταση είναι έτσι όπως είναι. Αλλά έφτασε ως εκεί που έφτασε, επειδή εμείς σαν πολίτες επιτρέψαμε στο Κράτος να ενεργεί με τέτοιο τρόπο εναντίων των ανθρώπων, παρόλο που το Κράτος μας είναι θεωρητικά μια δημοκρατία δικαίου.
Όποιος περιμένει ότι οι φαρμακοβιομηχανίες θα κάνουν κάτι για το καλό των ανθρώπων σε αυτή την υπόθεση, θα περιμένει μάταια. Όποιος δεν υπερασπίζεται τον εαυτό του, κάνει ένα τεράστιο λάθος. Ο καθένας μπορεί να ρωτήσει στο Ομοσπονδιακό Υπουργείο Προστασίας Καταναλωτή και στο Ομοσπονδιακό Υπουργείο Υγείας για τις επιστημονικές αποδείξεις που δικαιολογούν την γρίπη των πτηνών.
Όποιος περιμένει ότι αυτό θα το κάνουν «οι άλλοι», δεν θα έπρεπε να εκπλήσσεται αν οι άλλοι δεν το κάνουν και αν η κατάσταση δεν μένει καθόλου όπως έχει, αλλά χειροτερεύει διαρκώς. Τελικά, είμαστε εμείς οι πολίτες που βρισκόμαστε πίσω από αυτά τα πράγματα, με την χρόνια απραγία μας μέσα σε αυτή την τρέλα που παρακολουθούμε και ανεχόμαστε. Οφείλουμε να αρχίσουμε να παίρνουμε στα σοβαρά την κοινωνική υπευθυνότητα, αν δεν θέλουμε να παραδοθούμε και να θυσιαστούμε στην απόλυτη κυριαρχία και το χάος μιας ανεξέλεγκτης ψευδοεπιστήμης.
Θα έπρεπε, λοιπόν, κατά την γνώμη σας να πάμε ενάντια στην επιστήμη;
Η κυριαρχία της ψευδοεπιστήμης πρέπει να αντικατασταθεί με μια κοινωνική επιστήμη, που θα την χαρακτηρίζει η υποχρέωσή της προς την αλήθεια και τη δυνατότητα για επιβεβαίωση και επικύρωσή της.
Η γλώσσα της υπάρχουσας πανεπιστημιακής Ιατρικής αποκαλύπτει ότι στο προσκήνιο βρίσκονται ηγεσίες ανεξέλεγκτες από την δημοκρατία και το δίκαιο, τη στιγμή που οι ορθόδοξοι γιατροί και το Κράτος δικαιολογούν τις πράξεις τους με επίκληση στην «επικρατούσα άποψη της ιατρικής», στην οποία οφείλουμε να καθυποταχτούμε κι εμείς, και τη στιγμή που αυτή η ηγεσία υποστηρίζει ότι τα μωρά τα φέρνει ο πελαργός, ή ότι η Γη είναι επίπεδη.
Δεν έχουμε όμως λόγο να παραπονιόμαστε. Εμείς είμαστε που ανεχόμαστε αυτή την κρατική συμπεριφορά. Αν συνεχίσουμε ωστόσο να ανεχόμαστε τη δημιουργία αυτής της ηγεσίας από εμάς τους ίδιους, ακριβώς όπως κάνουμε και τώρα που ήρθαμε αντιμέτωποι με τη γελοιότητα των ισχυρισμών για την γρίπη των πτηνών, δεν θα έπρεπε να εκπλαγούμε αν ένα πρωί ξυπνήσουμε και διαπιστώσουμε έντρομοι ότι είμαστε νεκροί: σκοτωμένοι από μια ηγεσία που την ανεχτήκαμε σαν πολίτες ενός δημοκρατικού κράτους δικαίου.
Σε ένα δημοκρατικό κράτος δικαίου, η γρίπη των πτηνών θα ήταν το ίδιο αδιανόητη όπως το AIDS και οι εμβολιασμοί. Εμείς, οι πολίτες πρέπει να χτίσουμε το κράτος δικαίου. Και τότε μόνο δε θα δώσουμε καμιά ευκαιρία ούτε στο AIDS, αλλά ούτε και στη σχετική μα αυτό ψευδοεπιστήμη. Το μόνο που μπορώ να πω σε όλους είναι: Μη πιστεύετε τα ψέματα που σας λένε! Ελέγξτε τα! Χρησιμοποιήστε τη λογική σας!
Για όποιον θέλει να το κάνει, υπάρχουν αρκετά κεντρίσματα στην ιστοσελίδα www.agenda-leben.de

H παραπάνω συνέντευξη υπάρχει στο βιβλίο:
«Die Vogelgripe – Der Krieg der USA gegen die Menschheit», των:
Stefan Lanka, Hans-Ulrich Niemitz, Veronika Widmer, Karl Krafeld
ΕΚΔΟΣΕΙΣ: klein-klein-verlag,
καθώς επίσης και στις ιστοσελίδες: www.klein-klein-aktion.de
και www.faktuell.de

Νέα Ιατρική: η επιστροφή στην αρχαία ελληνική επιστημονική και φιλοσοφική παράδοση

Η θεωρία του Dr. Hamer
Ο Γερμανός ακτινολόγος - γιατρός Ryke Geerd Hamer, θεωρεί ότι κάθε καρκίνος εμφανίζεται μετά από κάποιο συναισθηματικό - βιολογικό σοκ, που το ονόμασε Σύνδρομο Ντερκ Χάμερ (Dirk Hamer Syndrom - DHS). Διαπίστωσε ότι κάθε καρκίνος προέρχεται από ένα ψυχικό σοκ, που βιώνει ο ασθενής δραματικά, συγκρουσιακά και μοναχικά.
Εκείνη τη στιγμή εμφανίζεται στον εγκέφαλο μία αλλοίωση, ορατή με τον αξονικό τομογράφο ως εστία ομόκεντρων κύκλων (=Εστία Χάμερ). Ανάλογα με το συγκεκριμένο σημείο του εγκεφάλου, όπου εμφανίζεται η Εστία Χάμερ, αρχίζει να σχηματίζεται καρκινικός όγκος στο αντίστοιχο όργανο του σώματος. Έτσι η ασθένεια εμφανίζεται ταυτόχρονα και στα τρία επίπεδα: συναισθηματικό, νοητικό και σωματικό (όργανο), που αποτελούν ενιαίο σύνολο.
Η Θεωρία του Dr. Χάμερ στοιχειοθετείται εμπειρικά και διέπεται από 5 Βιολογικούς Νόμους. Η βάση της θεωρίας είναι η ολιστική προσέγγιση του ανθρώπου, όπου η "Νόσος" δεν αποτελεί παρέκκλιση από την κανονικότητα, αλλά μέρος μιας λογικής και προγραμματισμένης βιολογικής διεργασίας προσαρμογής του οργανισμού στις συν-θήκες του περιβάλλοντος. Η νοσηρή διεργασία δεν είναι "βλάβη" του ανθρώπινου οργανισμού, αλλά βιολογικό πρόγραμμα αποκατάστασής του. Έτσι π.χ. ο καρκίνος εμφανίζεται ως αποτέλεσμα μιας δραματικής ψυχονοητικής ρήξης, και ο ίδιος ο οργανισμός έχει την ικανότητα, αν δεν τον διαλύσει η ακτινοθεραπεία, χημειοθεραπεία, κλπ. και αν κατανοήσει το περιεχόμενο της ρήξης και την επιλύσει, να αυτοϊαθεί σε πολύ μεγάλο ποσοστό (στο 95%).
Οι 5 Βιολογικοί Νόμοι της Ιατρικής είναι:1ος. Ο σιδηρούς κανόνας Χάμερ: Κάθε καρκίνος αρχίζει με ένα σοβαρό, εξόχως δραματικό και απομονωτικό σοκ ρήξης (DHS=Σύνδρομο Χάμερ), ταυτόχρονα και στα τρία επίπεδα (ψυχή, εγκέφαλος, όργανο). Το περιεχόμενο της ρήξης καθορίζει την συγκεκριμένη εντόπιση της Εστίας Χάμερ στον εγκέφαλο και την εντόπιση του καρκίνου στο αντίστοιχο όργανο.Ένα DHS ξεπερνά τις συνήθεις συγκρούσεις και απογοητεύσει της καθημερινότητας. Είναι ένα αναπάντεχο και βίαιο συναισθηματικό σοκ, από το οποίο το άτομο μένει άναυδο νιώθει ανίσχυρο και ευάλωτο.
Το DHS αφορά όλα τα θηλαστικά και είναι απαραίτητο στη Φύση, γιατί θέτει τον οργανισμό σε κατάσταση στρες και εγρήγορσης, ώστε να βρει τη δύναμη να αντεπεξέλθει στη ρήξη. Ο χρόνος αντίδρασης του οργανισμού προς ένα DHS κυμαίνεται σε λίγους μήνες. Ο καρκίνος αφορά την τωρινή κατάσταση του ασθενούς και όχι το μακρινό παρελθόν του. Ο καθένας είναι απόλυτα υπεύθυνος για την αυτοθεραπεία του. Πολύ όμως βοηθά και το ενθαρρυντικό και υποστηρικτικό περιβάλλον.
2ος. Όλες οι ασθένειες περνούν από δύο φάσεις: Η πρώτη φάση, η λεγόμενη ψυχρή φάση, είναι η ενεργή φάση της ρήξης. Χαρακτηρίζεται από στρες στο συμπαθητικό νευρικό σύστημα. Κατά την πρώτη φάση διαγράφεται στον εγκέφαλο η Εστία Χάμερ με εμφάνιση ομόκεντρων κύκλων. Ο ασθενής σκέφτεται συνεχώς το θέμα αυτής της ρήξης, νιώθει αγωνία, χάνει βάρος, έχει κρύα χέρια και πόδια, ξυπνά λίγη ώρα μετά που αποκοιμήθηκε, κλπ.
Η δεύτερη φάση, η λεγόμενη θερμή φάση ή φάση επούλωσης, ακολουθεί αμέσως μετά την λύση της ρήξης. Τότε η εστία Χάμερ στον εγκέφαλο αλλάζει μορφή και οι δακτύλιοι χάνονται μέσα σε οίδημα. Ο ασθενής νιώθει ανακουφισμένος και κουρασμένος, η όρεξή του επανέρχεται, έχει καλή διάθεση, ανεβάζει πυρετό, έχει ζεστά χέρια και πόδια, κοιμάται πολύ και γενικά έχει παρασυμπαθητικά χαρακτηριστικά (παρασυμπαθητικοτονία). Οι κίνδυνοι για τον ασθενή ανακύπτουν κυρίως από τις επιπλοκές κατά την φάση της επούλωσης, αλλά στο 90% των ασθενών δεν υπάρχει επιπλοκή. (Σε αντίθετη περίπτωση κατά τον Dr. Χάμερ βοηθά η περιστασιακή χορήγηση κορτιζόνης).
Το πρόβλημα με τον καρκίνο είναι, ότι συνήθως η διάγνωσή του τίθεται, όταν ο ασθενής βρίσκεται ήδη στη φάση της επούλωσης, δηλ. εμφανίζει οίδημα στον εγκέφαλο και το αντίστοιχο όργανο. Τότε, με τη διάγνωση "καρκίνος" ο ασθενής διέρχεται νέο DHS. Ο φόβος του καρκίνου, (που δημιουργεί νέες εστίες) και η καταστροφική "θεραπεία" που επακολουθεί (χημειοθεραπεία, ακτινοβολίες, μορφίνη, κλπ.) αποτελειώνουν τον ασθενή. Ίσως αν δεν υπήρχε η διάγνωση καρκίνου να είχε πολλές πιθανότητες να ζήσει.
3ος. Το οντογενετικό σύστημα των όγκων και των καρκίνοισοδύναμων νόσων: Κατά τον Dr. Χάμερ, όλες οι αιτίες ρήξεων μπορεί να διαγνωσθούν έγκαιρα με μια αξονική τομογραφία του εγκεφάλου. Αυτό μπορεί να γίνει πολύ πριν διαπιστωθεί η ύπαρξη καρκινικής ανάπτυξης με τις συμβατικές εξεταστικές μεθόδους.
Η αξονική τομογραφία επίσης μπορεί να παρακολουθήσει τις αλλαγές στις κυκλικές Εστίες Χάμερ, και να δείξει σε ποια ακριβώς φάση βρίσκεται ο ασθενής. Η τοποθεσία του εγκεφάλου, στην οποία εντοπίζεται η Εστία Χάμερ καθορίζει το είδος της ρήξης και το όργανο, ό-που εκδηλώνεται ο όγκος (ανάλογα με την εμβρυϊκή προέλευση των διάφορων περιοχών του εγκεφάλου: φλοιός, στέλεχος εγκεφάλου, παρεγκεφαλίδα).
4ος. Εξαρτώμενο οντογενετικό σύστημα μικροβίων: Θεωρείται ότι τα μικρόβια προκαλούν τις λοιμώξεις. Όμως τα μικρόβια δεν είναι εχθροί μας. Ελέγχονται και κατευθύνονται από τον εγκέφαλο κατά τη φάση της επούλωσης, με σκοπό την αποδόμηση των όγκων, την αποκατάσταση ελκών, νεκρώσεων και ιστικών βλαβών, και γενικά την "τακτοποίηση" του οργανισμού μας.
5ος. Βιολογική σημασία των νόσων: Κάθε νόσος θεωρείται ένα χρήσιμο ειδικό βιολογικό πρόγραμμα της Φύσης, για να λυθεί μια εξαιρετικά σοβαρή και απρόσμενη βιολογική ρήξη.Οι Μύθοι της Συμβατικής Ιατρικής:
Μύθος της ύπαρξης εγκεφαλικών όγκων: Εφ' όσον τα εγκεφαλικά κύτταρα δεν μπορούν να πολλαπλασιαστούν μετά τη γέννηση, δεν μπορεί να υπάρξουν πραγματικοί όγκοι εγκεφάλου. Εκείνο που υπάρχει σ' αυτές τις περιπτώσεις είναι η νευρογλοία (ο συνδετικός ιστός του εγκεφάλου), που γεμίζει την Εστία Χάμερ για αποκατάσταση, στη φάση της επούλωσης.
Μύθος του ανοσολογικού συστήματος: Όλο το ανοσολογικό σύστημα είναι ένας κάθετος επιμήκης αντικατοπτρισμός (fata morgana), που στηρίχθηκε σε μια λανθασμένη υπόθεση. Τα μικρόβια δεν είναι εχθροί, που προσπαθούν να εξοντώσουν τα λευκά αιμοσφαίριά. Είναι βοηθοί που κατευθύνονται, όπως είπαμε, από τον εγκέφαλο, για να αποκαταστήσουν τις βλάβες μετά από μία ρήξη.
Μύθος της μετάστασης: Η μετάσταση είναι αναπόδεικτη υπόθεση. Ποτέ κανείς δεν είδε να κυκλοφορούν στο αρτηριακό αίμα του ασθενούς καρκινικά κύτταρα. Οι όγκοι, που χαρακτηρίζονται "μεταστατικοί" είναι απλά νέοι καρκίνοι, που οφείλονται σε νέες ρήξεις, προερχόμενες συνήθως από τον τρόμο του ασθενούς, μετά την απαισιόδοξη διάγνωση του καρκίνου.
Μύθος των καρκινογόνων ουσιών: Καρκινογόνοι ουσίες δεν υπάρχουν. Πειράματα ετών σε πάρα πολλά ζώα δεν απέδειξαν, ότι υπάρχει κάτι, που να προκάλεσε σίγουρα καρκίνο. Δεν ξέρουμε αν τα ταλαίπωρα ζώα παθαίνουν καρκίνο από τις ίδιες τις ουσίες, που τους χορηγούνται ή από τις βασανιστικές οχλήσεις που υφίστανται.
Μύθος της ακτινοβολίας: Η ραδιενεργός ακτινοβολία καταστρέφει αδιακρίτως τα κύτταρα των οργανισμών. Αυτό γίνεται πιο έντονα αισθητό στον μυελό των οστών, γιατί εδώ είναι τα αρχέγονα κύτταρα με το μεγαλύτερο ρυθμό πολλαπλασιασμού. Έτσι εμφανίζεται η λευχαιμία. Η ίδια η ραδιενεργός ή ηλεκτρονική ακτινοβολία δεν δημιουργεί καρκίνο.
Μύθος της υγιεινής διατροφής: Η υγιεινή διατροφή δεν μπορεί να προλάβει τον καρκίνο. Το άτομο που τρέφεται καλά, εκτίθεται λιγότερο στις διάφορες ρήξεις. Έτσι οι πλούσιοι έχουν 10 φορές λιγότερο πιθανότητες να πάθουν καρκίνο από τους υποσιτιζόμενους φτωχούς, αφού τα χρήματα μπορεί να λύσουν εύκολα πολλές ρήξεις.
Μύθος του πόνου: Ο πόνος, ιδίως στο στάδιο επούλωσης, μπορεί να είναι πολύ έντονος, αλλά αν ο ασθενής ενημερωθεί σωστά και κατανοήσει, ότι μ' αυτό τον τρόπο ο οργανισμός του προσπαθεί να επανέλθει, τότε δεν θα φοβάται πια τον πόνο και δεν θα τον θεωρεί προάγγελο του μοιραίου θανάτου. Π.χ. στον καρκίνο των οστών, το τεντωμένο περιόστεο στην φάση της επούλωσης πονά πολύ.
Το πρόβλημα όμως ξεκινά από τη στιγμή που χορηγείται μορφίνη και άλλα παρόμοια φάρμακα. Η μορφίνη διαλύει το ηθικό του ασθενή. Παραλύουν τα έντερα και δεν μπορεί πλέον να γίνει πέψη. Δηλ. ο ασθενής "δολοφονείται" ενώ βρίσκεται σε φάση επούλωσης και πορεία ίασης σε λίγες βδομάδες. Αν το γνώριζαν οι ασθενείς θα προτιμούσαν να αντέξουν τον πόνο, παρά να σκοτωθούν από την μορφίνη.
Μύθος του καρκίνου: Ο καρκίνος ως αυτό-καταστροφικός μηχανισμός, από τον οποίο αναπτύσσονται -δεν αποδείχθηκε- "μοιραίες μεταστάσεις" υποχωρεί μπρος στην νέα ιατρική αντίληψη, που θεωρεί τις ασθένειες ως επωφελή βιολογικά προγράμματα αποκατάστασης των σοβαρών ψυχικών - βιολογικών ρήξεων.
Μύθος του υπεύθυνου γιατρού: Ο ρόλος του γιατρού στην Νέα Ιατρική αλλάζει ριζικά. Υπεύθυνος για την ίασή του είναι ο ασθενής, που συνεργάζεται με το γιατρό, ο οποίος είναι ο σύμβουλος και συμπαραστάτης του. Ενημερώνει για τα στάδια και την εξέλιξη της νόσου, ενθαρρύνει τον ασθενή να κατανοήσει την αιτία της ρήξης και συνεισφέρει ενεργά στην αναζήτηση και στην επίτευξη διεξόδου από την ρήξη.
Αρίσταρχος Τσαμασλίδης, ιατρός
http://www.laosver.gr/news/articles/10156.html

Η "θερμή" υποδοχή που επεφύλαξαν φορείς των θεσμών Υγείας, Παιδείας και Δικαιοσύνης στον ανθρωπιστή Δρ. Χάμερ

Πριν 20 χρόνια, ο ιατρός Ryke Geerd Hamer γερμανός στην υπηκοότητα με πρακτική ιατρικής στη Ρώμη της Ιταλίας, έλαβε ένα τηλεφώνημα αργά τη νύχτα. Ο 17χρονος γιος του Dirk πυροβολήθηκε ενώ βρισκόταν σε διακοπές στη Μεσόγειο. Τρεις μήνες αργότερα ο Dirk πέθανε και ο Δρ.Χάμερ που υπήρξε υγιής σε όλη τη μέχρι τότε ζωή του, αλλά κτυπήθηκε βίαια από το θάνατο αυτό, διαγνώστηκε με καρκίνο των όρχεων. Προβληματισμένος με τη σύμπτωση αυτή, ξεκίνησε έρευνα στα ιατρικά ιστορικά ασθενών με καρκίνο, προκειμένου να εξακριβώσει αν οι ασθενείς αυτοί είχαν βιώσει στη ζωή τους κάποιο ισχυρό κλονισμό, θλίψη, πόνο ή τραυματική εμπειρία πριν την εκδήλωση του καρκίνου.
Μετά από εκτεταμένη έρευνα στα ιστορικά χιλιάδων ασθενών, ο Δρ. Χάμερ μπόρεσε τελικά να επιβεβαιώσει ότι ο καρκίνος προκαλείται από ισχυρό σοκ που μας βρίσκει εντελώς απροετοίμαστους.. Αυτό το τελευταίο στοιχείο είναι πολύ σημαντικό. Εάν για κάποιους λόγους είμαστε προετοιμασμένοι για τον ισχυρό κλονιμό-σοκ που επέρχεται δεν θα ασθενήσουμε. Ο Δρ. Χάμερ δεν αρέσκεται στο να χρησιμοποιεί τη λέξη «καρκίνος». Προτιμά να αναφέρεται σε μια εξαιρετική βιολογική αντίδραση σε ένα ασυνήθιστο συμβάν και όταν η κατάσταση πανικού από το σοκ αντιμετωπισθεί, τότε ο οργανισμός ξεκινάει τη δραστηριότητα επαναφοράς στην πρότερη ήρεμη κατάσταση. Η διατύπωση αυτή είναι απλουστευμένη. Τα σχετικά βιβλία, αναπτύσσουν όλες τις σχετικές λεπτομέρειες γύρω από το θέμα.
Ο Δρ. Χάμερ παρουσίασε την εργασία και τα ευρήματά του στο πανεπιστήμιο του Tubingen στη Γερμανία με το οποίο συνεργαζόταν. Οι αρμόδιοι φορείς του ιδρύματος, δίχως να εξετάσουν ή να ελέγξουν τα στοιχεία της μελέτης του, του ζήτησαν να απαρνηθεί τα ευρήματά του. Ο Δρ. Χάμερ μην αντέχοντας να απαρνηθεί ό,τι είχε κλινικά και εμπεριστατωμένα αποδείξει πέραν πάσης αμφιβολίας, αρνήθηκε. Αποτέλεσμα της άρνησής του αυτής ήταν να του αφαιρεθεί η άδεια άσκησης ιατρικού επαγγέλματος, κάτι το οποίο ισχύει ακόμη μέχρι σήμερα. Το πανεπιστήμιο του Tubingen μάλιστα αρνήθηκε να συμμορφωθεί με την απόφαση σχετικού δικαστηρίου που ζητούσε την έρευνα και την εμπειρική εξέταση των όσων υποστήριζε ο Δρ. Χάμερ.
Από τη στιγμή εκείνη η ζωή του αναστατώθηκε σε τρομερό βαθμό με αποκορύφωμα την καταδίκη του από δικαστήριο και τον 18μηνο εγκλεισμό του σε κελί όπου συμβίωνε με εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου. Ένα μέρος της αντίδρασης που συνάντησε οφείλεται και στο γεγονός ότι το άτομο που πυροβόλησε το γιο του Dirk ήταν ο πρίγκηπας της Σαβοΐας, γιος του τελευταίου βασιλέα της Ιταλίας.
Ο Δρ. Χάμερ πιστεύει ότι οι μέθοδοι με τις οποίες αντιμετωπίζεται σήμερα ο καρκίνος είναι βάρβαροι, απάνθρωποι και εντελώς άχρηστοι. Η άποψή του αυτή βέβαια δεν τον βοηθάει να αποκτά φίλους.
Από την εποχή ανακάλυψης της Νέας Ιατρικής στη Γερμανία το 1981, ο Δρ. Χάμερ έχει συγγράψει αρκετά σχετικά βιβλία κάποια από τα οποία έχουν ήδη μεταφραστεί σε αρκετές γλώσσες και η προσπάθεια συνεχίζεται. Πολλοί γιατροί στην Ευρώπη συγκεκαλυμμένα ακολουθούν την ιατρική του, αναγνωρίζοντας τις εξαιρετικές διαγνωστικές της δυνατότητες.

Πηγή: http://www.newmedicine.ca/german-new-medicine.php
Απόδοση στα ελληνικά από andreas

Η θεραπευτική δύναμη του ήχου

Ο ήχος και η φωνή επικοινωνώντας άμεσα με τις υποσυνείδητες περιοχές του νου, θεωρείται ως το αρχαιότερο μέσο θεραπείας. Σήμερα είναι πλέον αποδεκτή η θεραπευτική δύναμη του ήχου. Από παλιά ιερείς, θεραπευτές, φιλόσοφοι και μουσικοί πίστευαν, ότι η δύναμη του ήχου και γενικά της μουσικής μπορεί να φέρει σε αρμονία σώμα και νου του ανθρώπου. Ο ήχος έχει πρόσβαση στις βαθύτερες καταστάσεις της συνείδησης.
Ερεθίσματα:
Τα εγκεφαλικά κύματα μπορούν να επηρεάσουν ταυτόχρονα τις διαφορετικές περιοχές του εγκεφάλου, μεταβάλλοντας ανάλογα την εγκεφαλική δραστηριότητα. Ένα εξωτερικό ερέθισμα με μια συγκεκριμένη συχνότητα μπορεί να συντονίσει τον εγκέφαλο, παρασύροντάς τον από την κατάσταση που βρίσκεται ήδη σε μια άλλη.
Ένα άτομο που είναι σε στάδιο επαγρύπνησης (κατάσταση Βήτα), αν δεχτεί ένα ερέθισμα από μια συχνότητα 10 Hz (κατάσταση Άλφα) για κάποιο χρονικό διάστημα, τότε η συχνότητα του εγκεφάλου μπορεί να αλλάξει προς το εφαρμοζόμενο ερέθισμα, με αποτέλεσμα να βρεθεί σε στάδιο χαλάρωσης. Όταν η κατάσταση του εγκεφάλου είναι πλησιέστερη προς αυτό το ερέθισμα, τότε η συχνότητα συντονισμού είναι πιο αποτελεσματική.
Οι εγκεφαλικές συχνότητες έχουν εξεταστεί και χαρτογραφήθηκαν, ώστε να μπορεί να αναγνωριστεί αμέσως η εκάστοτε εγκεφαλική μας κατάσταση. Μέσα από αυτή τη μελέτη και εφαρμογή τους ανακαλύπτουμε όλο και περισσότερα στοιχεία, που αφορούν στις καταστάσεις του εγκεφάλου. Έτσι συμβάλλουμε στη διανοητική ανάπτυξη και επαγρύπνηση της συνείδησης. Με τις συχνότητες αυτές δηλαδή μπορούμε να κουρδίσουμε ή καλύτερα να συντονίσουμε τον εγκέφαλο.
Πώς επηρεάζεται νους - σώμα:
Με δυο τρόπους μπορούμε να επηρεάσουμε τον νου και το σώμα:
α) Χρησιμοποιώντας ηχητικές δονήσεις συχνοτήτων θεραπεύουμε με φυσικό συντονισμό το σώμα.
β) Μεταβάλλοντας τις καταστάσεις της συνείδησης με συμπαθητικό συντονισμό των συχνοτήτων του εγκεφάλου.
Ο εγκέφαλος ως ηλεκτροχημικό όργανο έχοντας μοναδικό μέγεθος, πυκνότητα και μάζα, παράγει κύματα από τις διεγέρσεις των ηλεκτρικών δραστηριοτήτων, που λαμβάνουν χώρα (ή διαδραματίζονται) σε όλο το νευρικό του σύστημα.
Κάθε μία από τις αμέτρητες ηλεκτροχημικές αλλαγές των νευρικών κυττάρων δημιουργεί ένα μικρό ηλεκτρομαγνητικό πεδίο με συχνότητα μεταξύ 0,5 και 40 Hz (=ταλαντώσεις ανά δευτερόλεπτο: c/sec = Χερτζ). Η ενέργεια αυτή, αν και είναι πολύ περιορισμένη, εμφανίζεται με συγκεκριμένους τρόπους, που είναι χαρακτηριστικοί του ανθρώπινου εγκεφάλου.Η ηλεκτρική αυτή δραστηριότητα εμφανίζεται με την μορφή εγκεφαλικών κυμάτων, οι τύποι των οποίων καθορίζονται από τις συχνότητες παλμού τους, χαρακτηρίζοντας την αντίστοιχη κατάσταση του εγκεφάλου.
Η Νευροφυσιολογία αναγνωρίζει τέσσερις τύπους εγκεφαλικών κυμάτων. Τα εγκεφαλικά κύματα δηλ., που παράγονται ανάλογα με την ψυχοσωματική κατάσταση, στην οποία βρίσκεται ο κάθε άνθρωπος (κατάσταση ύπνου, διαλογισμού, χαλάρωσης, νοητικής διέγερσης, επικέντρωσης της προσοχής στον έξω κόσμο, κλπ.), διακρίνονται σε 4 κύριες κατηγορίες, που είναι:
Τα Κύματα Βήτα (40-13Hz) για αυξημένη συγκέντρωση και επαγρύπνηση.Τα Κύματα Άλφα (13-7Hz) για περισυλλογή και χαλαρή επαγρύπνηση.Τα Κύματα Θήτα (7-4Hz) για βαθιά χαλάρωση καιΤα Κύματα Δέλτα (4-0,1Hz) για βαθύ ύπνο.
Η υψηλή συγκέντρωση Βήτα κυμάτων έχει σχέση με την αυξανόμενη παραγωγή των ορμονών του Στρες (στρεσογόνων παραγόντων). Στις καλύτερες στιγμές δημιουργικότητας εμφανίζονται στην πλειοψηφία τους κύματα Θήτα. Αυτό συνήθως συμβαίνει όταν βρισκόμαστε σε βαθιά χαλάρωση και λίγο πριν τον ύπνο. Έτσι εξηγείται, γιατί παρουσιάζονται οι μεγάλες ιδέες μας κατά τη διάρκεια αυτής της διεργασίας. Θα λέγαμε λοιπόν, ότι ο χρόνος που αφιερώνεται σ' αυτή την περίοδο της εγκεφαλικής μας κατάστασης δεν σπαταλιέται, αλλά ξοδεύεται δημιουργικά.
Η δύναμη του ήχου:
Μουσικά κείμενα, που ανάγονται στην 3η π.Χ. χιλιετία χρησιμοποιούνταν από Σουμέριους ιερείς σε διάφορες θρησκευτικές τελετές. Ανάλογη χρήση της μουσικής γίνονταν στην αρχαία Αίγυπτο και Κίνα. Στην Αίγυπτο οι ιερείς έψελναν ύμνους προς τους θεούς χρησιμοποιώντας επτά φωνήεντα, που επαναλάμβαναν αλληλοδιάδοχα. Η ευχάριστη ευφωνία του ήχου των γραμμάτων αυτών αντικαθιστούσε τη φλογέρα και την κιθάρα.
Οι απεριόριστες χρήσεις της δύναμης του ήχου ήταν αρκετά γνωστές στους αρχαίους Έλληνες. Ευρύτατα διαδεδομένη ήταν η χρήση επωδών, που θεωρούνταν ιαματικά άσματα ή λόγια, που αποδίδονταν στον Ασκληπιό. Μ' αυτά πίστευαν, ότι θεραπεύονταν τραύματα και κάθε νόσος. Η ελληνική Μυθολογία και Ιστορία είναι γεμάτη από παραδείγματα ατόμων, που έκαναν χρήση των απόκρυφων δυνάμεων του ήχου.
Ο θεός Πάνας με την άγρια φωνή του τρομοκρατούσε τους εχθρούς του και τους έτρεπε σε φυγή (πανικός), ενώ με τη μουσική του αυλού του προσέλκυε τις νύμφες, που δεν μπορούσαν να αντισταθούν στο άκουσμα της μουσικής του. Με τη δύναμη της μουσικής του ο φιλόσοφος Εμπεδοκλής γαλήνεψε έναν εξαγριωμένο νέο, που ήταν έτοιμος να επιτεθεί στον συκοφάντη του πατέρα του. Ο Αμφίονας, γιος της Αντιόπης, γνώριζε την τέχνη εμψύχωσης των λίθων και μ' αυτή τη γνώση που κατείχε, κατάφερε να οικοδομήσει τα τείχη των Θηβών.
Στο άκουσμα της λύρας και του τραγουδιού του οι πέτρες κινούνταν και τα δέντρα άφηναν τις ρίζες τους στο χώμα και παραδίνονταν στους ξυλουργούς. Οι κινούμενες πέτρες έμπαιναν σε τάξη με τον ήχο της λύρας και έτσι υψώθηκε το τείχος με τις επτά πύλες, γιατί η λύρα του είχε επτά χορδές. Μ' αυτό τον τρόπο η Θήβα έγινε ισχυρή πόλη. Ο θεός Απόλλων με τη δύναμη των μελωδιών της λύρας του έχτισε τα τείχη της Τροίας.
Ο Ορφέας με τη μουσική του μάγευε θεούς και ανθρώπους. Οι ορφικοί ύμνοι με τη σωστή χρήση και εκφορά τους μπορεί να επιταχύνουν τους ρυθμούς της πνευματικoνοητικής εξέλιξης του χρήστη. Ο Ορφέας ψέλνοντας με την συνοδεία ενός μουσικού οργάνου είχε την δύναμη να επιδρά στην συναισθηματική και νοητική σφαίρα των ανθρώπων εξαγνίζοντάς τις και βοηθώντας στην εξέλιξή τους. Χρησιμοποιώντας τη μελωδική φωνή του και επαναλαμβάνοντας τους ήχους μπορούσε να δημιουργήσει εικόνες στα μάτια των μαθητών του και να διευρύνει την αντίληψή τους για την πραγματικότητα.
Μ' αυτό τον τρόπο τους οδηγούσε σε επαφή με ανώτερους κόσμους. Αυτή η συγκεκριμένη τεχνοτροπία χρησιμοποιήθηκε αργότερα στις τελετουργίες των Ελληνικών Μυστηρίων.Ακόμη πιο καθοριστική ήταν η συμβολή του Πυθαγόρα, τόσο στην εξέλιξη του ήχου, όσο και στη συστηματοποίηση της μαθηματικής βάσης της μουσικής κλίμακας. Ο Πυθαγόρας πίστευε ότι τα άστρα και οι πλανήτες παράγουν ήχους, που δεν γίνονται αντιληπτοί, λόγω ατέλειας του ανθρώπινου αυτιού. Μπορούν όμως και επηρεάζουν τον ψυχισμό του ανθρώπου.
Οι ήχοι, έλεγε, κάθε μιας από τις 7 σφαίρες παράγουν έναν κάποιο θόρυβο. Η πρώτη πραγματοποιεί τον πρώτο ήχο και σ' αυτούς τους ήχους δόθηκαν τα ονόματα των φωνηέντων. Οι αντιστοιχίες των επτά κύριων πλανητών σε σχέση με τους μουσικούς φθόγγους (νότες) είναι:
1) Ήλιος = Μι,2) Αφροδίτη = Φα,3) Ερμής = Σολ,4) Σελήνη = Λα,5) Κρόνος = Σι,6) Δίας = Ντο,7 Άρης = Ρε.
"Αν κάποιος σαν τον Πυθαγόρα, που άκουγε αυτή την αρμονία, είχε ελεύθερο το γήινο φορέα του και εξαγνισμένες τις αισθήσεις του και φωτεινό τον ουράνιο φορέα του, από αγαθή τύχη, ή λόγω χρηστής ζωής, ή μέσω κάποιας τελειοποίησης από τα ιερά λειτουργήματα, αυτός ο άνθρωπος θα αντιλαμβάνονταν αόρατα πράγματα και θα άκουγε ανήκουστα πράγματα σε άλλους". (Αριστοτέλους: Περί Ουρανού).
Οι Πυθαγόρειοι πίστευαν, ότι η μουσική οδηγεί στην ενοποίηση σώματος και ψυχής και διαδραματίζει πολύ σημαντικό ρόλο στη ζωή τους. Κοιμόντουσαν ακούγοντας ένα είδος μουσικής, που τους βύθιζε σε βαθύ ύπνο και ξύπναγαν στο άκουσμα μιας μουσικής, που τους έδινε ενέργεια και ζωτικότητα. Όλες αυτές οι συνήθειες και πεποιθήσεις των αρχαίων Ελλήνων δείχνουν, ότι κατείχαν αρκετά σημαντικές γνώσεις γύρω από την επιστήμη της Ψυχοακουστικής.
Η μουσική, μαζί με το σιτάρι και τις μέλισσες, ήταν κατά την αρχαιότητα τα δώρα των "Θεών" στον άνθρωπο, στην προσπάθεια να τον βοηθήσουν στην εξέλιξή του. Λέγεται ότι είναι πιθανό τα κυκλώπεια κατασκευάσματα και οι πυραμίδες να χτίστηκαν με τη χρήση ηχητικών δονήσεων. Γεγονός πάντως είναι ότι αρκετοί αρχαίοι πολιτισμοί κατανόησαν τη φύση του ήχου και τη δύναμη της μουσικής, χρησιμοποιώντας τα ως μέσα θεραπείας, αυτό-βελτίωσης και σε θρησκευτικές τελετές.
Η γενεσιουργός αιτία των δομών της ύλης είναι η ΔΟΝΗΣΗ.Η μουσικοθεραπεία βασίζεται στην επιστήμη της Κυματικής, σύμφωνα με την οποία κάθε υγιές όργανο εκπέμπει μια συγκεκριμένη δόνηση και η μεταβολή της σημαίνει την εμφάνιση κάποιας ασθένειας. Πίσω από τη δημιουργία των δομών του ορατού κόσμου κρύβονται οι ηχητικές δονήσεις. Ο Πλωτίνος ταύτιζε τον ήχο με την δημιουργό ενέργεια.
Η Αλίκη Μπέιλη πίστευε ότι με τον τριπλό κοσμικό ήχο, που προσαρμόστηκε στα ανθρώπινα δεδομένα, έγινε δυνατή η δημιουργία. Η ίδια χώριζε τους ήχους σε εναρκτήριους, δηλ. αυτούς που παράγουν οποιαδήποτε εκδήλωση ή φαινόμενο και σε παρεμπίπτοντες, δηλ. αυτούς που παράγουν οι ίδιες οι μορφές κατά την διεργασία εξέλιξης.
Ο Ερνέστος Χλαντνί, (Γερμανός Φυσικός του 18ου αιώνα, που έθεσε τα θεμέλια για τη δημιουργία της επιστήμης της Κυματικής), κάνοντας πειράματα με την δράση των ήχων ενός βιολιού πάνω σε μικρή ποσότητα ψιλής άμμου, παρατήρησε ότι η συνεχής δόνηση του ίδιου μουσικού τόνου μπορούσε να δημιουργήσει συγκεκριμένα γεωμετρικά σχήματα στην επιφάνεια της άμμου, ενώ κάθε φορά που άλλαζε την ηχητική συχνότητα, μεταβάλλονταν και ο γεωμετρικός σχηματισμός.
Ο Χανς Τζένυ (Ελβετός) συνέχισε με πιο προηγμένο τεχνικό εξοπλισμό. Πειραματίστηκε με διάφορους ήχους και μουσικές και μελέτησε την επίδρασή τους σε ρινίσματα σιδήρου και σε υδράργυρο. Το πλήθος σχημάτων έδειξε, ότι ο ήχος είναι ο κρυμμένος δημιουργικός παράγων πίσω από τον κόσμο των ορατών μορφών. Οι δονήσεις, οι συχνότητες, η περιοδικότητα και τα ρυθμικά μοτίβα ίσως είναι η γενεσιουργός αιτία της ύλης, αποτελώντας ταυτόχρονα μια γιγάντια μουσική ορχήστρα ηχοχρωμάτων, που αέναα εκτελεί ένα μουσικό έργο εν αγνοία μας.
Τα ενεργειακά κέντρα του ανθρώπου αφυπνίζονται με την εκφορά επαναλαμβανόμενων λεκτικών φράσεων. Η αφύπνιση αυτή οδηγεί στην ανάπτυξη των ψυχικών δυνάμεων του ατόμου. Η σωστή χρήση τους μπορεί να βοηθήσει στην καλή υγεία του σώματος και την επιμήκυνση της ζωής για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα.
Από την αρχαιότητα είναι ευρύτατα διαδεδομένη η θεραπεία ασθενειών με τη χρήση επαναλαμβανόμενων ήχων. Πολλοί, που δεν βρήκαν λύση στο πρόβλημά τους με την συμβατική ιατρική μπορεί να βοηθηθούν με την ηχοθεραπευτική, αρκεί αυτή να ασκείται από πραγματικούς γνώστες των ιδιοτήτων του ήχου, γιατί η λανθασμένη χρήση της συγκεκριμένης τεχνικής από αμύητους μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα την πρόκληση ασθενειών και άλλων προβλημάτων σε διάφορα όργανα του σώματος.
Καλή χρήση ήχου:
Χρήση καμπάνας σε χριστιανικές εκκλησίες και μοναστήρια: Οι δονήσεις της εξαγνίζουν την ατμόσφαιρα αποτρέποντας την παρουσία διάφορων αρνητικών δυνάμεων, που μπορεί να καταστρέψουν την ζωτική ενέργεια των ανθρώπων.
Κακή χρήση ήχου:
Η μέλαινα ηχολογία: Ο καθηγητής Γκαβρό κατασκεύασε μια παραλλαγή της σφυρίχτρας της γαλλικής αστυνομίας, μήκους 2 μέτρων. Ο τεχνικός που δοκίμασε να τη χρησιμοποιήσει πέθανε από ρήξη των εσωτερικών οργάνων του. Τα ίδια αποτελέσματα είχαν και άλλες ηχητικές συσκευές.
Ψιθυρίζεται, ότι σε κάποια σημεία της χώρας μας τοποθετήθηκαν ορισμένες συσκευές με σκοπό τον έλεγχο της συμπεριφοράς του λαού. Λένε ότι η απαγόρευση της διέλευσης μετά τη δύση του ήλιου στον Υμηττό, την Πάρνηθα και α. συνδέεται με μυστικά πειράματα χειραγώγησης του πλήθους, με τη χρήση παραγωγής ηχητικών συχνοτήτων.
Οι συσκευές αυτές παράγουν υπόηχους κάτω από το όριο της συνειδητής ανθρώπινης ακουστότητας, επηρεάζοντας τις εγκεφαλικές λειτουργίες και αλλοιώνοντας την φύση των εγκεφαλικών κυμάτων.
Οι εκπεμπόμενες κατηγορίες ηχητικών κυμάτων των συσκευών αυτών κυμαίνονται σε πολύ χαμηλές συχνότητες, που έχουν μεγάλο μήκος κύματος, δηλ. μπορούν να διανύσουν μεγάλες αποστάσεις και συνεπώς να επηρεάσουν πολλά άτομα. Αν υπάρχει η αντίστοιχη τεχνολογία ίσως τα παραπάνω να είναι αληθινά. Στη διάρκεια της νύχτας οι γεννήτριες αυτές παράγουν συχνότητες, που οδηγούν τον ανθρώπινο εγκέφαλο σε παραγωγή κυμάτων Θήτα, δημιουργώντας αίσθημα κούρασης και διάθεση για ύπνο στους ανυποψίαστους πολίτες.
Στη διάρκεια της μέρας παράγουν παραπλήσιου τύπου υποηχητικές συχνότητες, που επιδρούν στη λειτουργία του ανθρώπινου εγκεφάλου, βυθίζοντας το άτομο σε ημιληθαργική κατάσταση και ταυτόχρονα εμποδίζοντας την πνευματική αφύπνισή του. Έτσι οι άνθρωποι επικεντρώνουν την προσοχή τους στον κόσμο της ύλης, αδιαφορώντας για πνευματικής φύσης ζητήματα, ενώ δέχονται πιο εύκολα την πλύση εγκεφάλου, που ασκείται από την πλειοψηφία των μέσων μαζικής ενημέρωσης.
Ίσως γι' αυτό πολλοί από τους συνανθρώπους μας σήμερα δείχνουν τάσεις ακραίου υλισμού και όλο το ενδιαφέρον τους επικεντρώνεται σε μάταιες και ασήμαντες ασχολίες, διευκολύνοντας έτσι τις κυβερνήσεις να επιτελούν ελεύθερα το "έργο" και τις μυστικές συνομωσίες τους, χωρίς ανησυχούν για το "υπνωτισμένο" πλήθος πολιτών. Μια άλλη φήμη λέει, ότι αρκετοί πολιτικοί, όταν μιλούν εκφέρουν τα λόγια τους με μια τεχνική βασισμένη σε επίδραση των ηχητικών κυμάτων, που προκαλεί την προσοχή του κοινού "υποβάλλοντας" απόψεις στο συλλογικό ασυνείδητο.
Έτσι αρκετοί δέχονται απόψεις και ψηφίζουν πολιτικούς χωρίς ιδιαίτερη σκέψη, νιώθοντας ότι πράττουν το σωστό για το ατομικό και συλλογικό συμφέρον. Στην ουσία όμως εξυπηρετούν ασυνείδητα και παρά τη θέλησή τους διάφορα σκοτεινά πολιτικά συμφέροντα και όχι μόνο αυτά.
Σχέση χρωμάτων με ηχητικές συχνότητες, (ήχους):
Οι άνθρωποι που μπορούν να δουν τις εικόνες και τα χρώματα, που προκύπτουν από τις ηχητικές δονήσεις αποκαλούνται συναισθητικοί. Όσοι έχουν το χάρισμα της ηχόρασης ανήκουν στην κατηγορά των συναισθητικών, δηλ. των ανθρώπων που κατέχουν αισθήσεις πέρα από τις γνωστές και χρησιμοποιούν ένα είδος δικτύου, που τις συνδυάζει όλες μεταξύ τους. Λόγω των "παράξενων" ιδιοτήτων του για χρόνια θεωρούνταν ασθενείς και όχι προνομιούχοι.
Ο ήχος παράγει χρώμα. Αναμιγνύοντας τις ηχοδονήσεις μπορεί να παραχθούν πανδαισίες χρωμάτων. Οι άνθρωποι που πάσχουν από αχρωματοψία, δεν μπορούν να ακούσουν τις νότες που σχετίζονται με τα ανάλογα χρώματα. Αυτοί που δεν μπορούν να ξεχωρίσουν το κόκκινο, δυσκολεύονται να ακούσουν την νότα Σολ, το πράσινο την νότα Ρε.
Ο Πλάτων πίστευε ότι τα δημιουργήματα των καλλιτεχνών δεν είναι στην ουσία δικά τους, αλλά δώρο των θεών. Το ίδιο και οι Βυζαντινοί καλλιτέχνες όταν σημειώνουν π.χ. το "δια χειρός Φωτίου του αναξίου", δηλ. το έργο το δημιούργησε ο Θεός χρησιμοποιώντας τα δικά μου χέρια.
Η επίδραση του ήχου στη ζωή μας είναι πολυεπίπεδη και πολυποίκιλη. Ένα άρθρο δεν μπορεί να καλύψει πλήρως ένα τόσο πολύπλοκο και ευρύ θέμα. Μπορεί όμως να ωθήσει μερικούς σε περαιτέρω έρευνα και δημιουργική σκέψη, κάτι που θα είναι ένα ευχάριστο αποτέλεσμα. Μάταιος είναι ο λόγος, που δεν επιφέρει κανένα αποτέλεσμα.
Αρίσταρχος Τσαμασλίδης, ιατρός
http://www.laosver.gr/news/articles/10172.html

ΦΡΑΚΤΑΛ: Η Γεωμετρία του Χάους.

Η θεωρία του Χάους ή της χαοτικής δυναμικής αποτελεί πια έναν ιδιαίτερο κλάδο των θετικών επιστημών, όπου όλο και περισσότεροι επιστήμονες από διαφορετικούς κλάδους (Ιατρική, Γεωλογία, Θερμοδυναμική, Κοινωνιολογία, Βιολογία, Αεροδυναμική κλπ.) βρίσκουν λύσεις σε πολλά από τα μέχρι τώρα άλυτα ερωτήματά τους. Και ίσως το πιο σημαντικό να είναι ότι η θεωρία του Χάους θέτει προβληματισμούς Αισθητικού ή Μεταφυσικού Φιλοσοφικού τύπου. Ενα σημαντικό μέρος του επιστημονικού κόσμου, πηγαίνει τόσο μακρυά υπερασπιζόμενο τη νέα επιστήμη του Χάους, ώστε διαβεβαιώνει ότι η επιστημονική ανάπτυξη του 20ού αιώνα θα περάσει στην ιστορία, στη μνήμη του Ανθρώπου, για τρία πράγματα μόνο: τη θεωρία της Σχετικότητας, την Κβαντομηχανική και τη θεωρία του Χάους, που θεωρείται σαν η τρίτη μεγάλη επιστημονική επανάσταση αυτού του αιώνα.Αυτή η νέα θεωρία μας λέει ότι όλη η ομορφιά της φύσης με την τεράστια πολυμορφία της, δεν υπόκειται σε περίπλοκους νόμους, αλλά προέρχεται από πολύ απλές διαδικασίες, μη γραμμικού όμως τύπου. Για παράδειγμα, το μόριο του νερού είναι απλούστατο, αν όμως γίνει πάγος και συνδεθεί με άλλα μόρια προξενεί τη γέννηση των περίπλοκων μορφών των κρυστάλλων του χιονιού. Και κανένας κρύσταλλος δεν είναι ακριβώς ίδιος με τον αλλο.Τώρα ξέρουμε ότι όλα στη φύση συμπεριφέρονται με μη γραμμικό τρόπο, ωστόσο μέχρι πρόσφατα δεν είχαμε μαθηματική μέθοδο για να μελετήσουμε τέτοιες συμπεριφορές. Τα μαθηματικά μας ήταν μη γραμμικά, στατικά.Η γεωμετρία Φράκταλ υπακούει σε μια μαθηματική Δυναμική, της κίνησης, της αδιάκοπης ροής, όπως την αντιλαμβανόταν ο προσωκρατικός φιλόσοφος Ηράκλειτος.Η επιστημονική συνειδητοποίηση του Χάους ξεκίνησε με τους πειραματισμούς του Edward Lorenz, στη δεκαετία του 60, πάνω στις κλιματολογικές μεταβολές της γης. Ετσι ανακάλυψε το λεγόμενο "φαινόμενο της πεταλούδας", σύμφωνα με το οποίο το απλό πέταγμα μιας πεταλούδας στην Κίνα μπορεί να επηρεάσει το κλίμα των ΗΠΑ, προξενώντας καταιγίδες. Αυτό το παράξενο φαινόμενο μας λέει ότι κάθε δυναμικό σύστημα έχει μεγάλη ευαισθησία και εξάρτηση σε σχέση με τις αρχικές συνθήκες.Αυτή η ευαισθησία και εξάρτηση είναι υπεύθυνη για την εμφάνιση του χάους οποιαδήποτε στιγμή. Αυτή η ανακάλυψη φέρνει στο νου τους λαϊκούς στίχους που λένε: Για ένα καρφί, χάθηκε το πέταλο Για ένα πέταλο, χάθηκε το άλογο Για ένα άλογο, χάθηκε ο καβαλάρης Για ένα καβαλάρη, χάθηκε η μάχη Για μια μάχη, χάθηκε η αυτοκρατορία.Η φιλοσοφική διδασκαλία του Κάρμα είναι ένα παράδειγμα που μπορεί να συνδεθεί με αυτό το μοντέλο. Πολύ μικρές λεπτομέρειες στην αλυσίδα αιτίων και αιτιατών, μπορούν να προκαλέσουν εξαιρετικά περίπλοκα αποτελέσματα, φαινομενικά τυχαία, απρόβλεπτα και χαοτικά. Ωστόσο τώρα πια γνωρίζουμε ότι υπάρχει επίσης μια Υπερ-τάξη μέσα στο Χάος, και το φαινομενικό χάος και το τυχαίο στη ζωή και στην ιστορία υπακούουν σε αίτια και νόμους ενός ανώτερου επιπέδου, δυναμικού και μη γραμμικού.Ηταν ωστόσο ο αμερικανός φυσικός Mitchel Feigenbaum, ένας ρομαντικός που αναζητούσε την έμπνευσή του στον Γκαίτε και στον Γκούσταβ Μάλερ, αυτός που έκανε τη μεγάλη ανακάλυψη: αυτή που ονομάστηκε νόμος της Παγκοσμιότητας. Στα μέσα της δεκαετίας του '70 ανακάλυψε τον συγκεκριμένο τρόπο με τον οποίο μια κανονική συμπεριφορά ενός συστήματος μετατρέπεται σε μια χαοτική συμπεριφορά.Παρατήρησε μια κλάση μετάβασης από την τάξη στο χάος, που συνέβαινε σ'ένα συγκεκριμένο μαθηματικό μοντέλο και αναρωτήθηκε αν αυτή η ίδια μετάβαση, με τους ίδιους ρυθμούς μεταβολής, συμβαίνει και σε άλλα μοντέλα. Ετσι, είδε ότι από διαφορετικές μαθηματικές εξισώσεις, από τις οποίες κανείς δεν θα περίμενε ότι θα έβγαιναν οι ίδιοι αριθμοί, τελικά έβγαιναν οι ίδιοι.Ο Παγκόσμιος Αριθμός του Feigenbaum είναι ένας άρρητος αριθμός, όπως ο αριθμός της χρυσής τομής, ο αριθμός π, ή ο αριθμός e των νεπέριων λογαρίθμων, που επιτρέπει να καταλάβουμε το χάος. Η τιμή του είναι 4,6692016090 με άπειρα δεκαδικά ψηφία ακόμα. Η Παγκοσμιότητα εκφράζει ένα φυσικό νόμο των συστημάτων στο πέρασμά τους από την τάξη στο χάος. Ισχύει από ποιοτική και ποσοτική άποψη, όχι μόνο για τις φυσικές μορφές αλλά και για τους ακριβείς αριθμούς.Το Χάος και το Τυχαίο είναι η έκφραση ενός άγνωστου μέχρι τώρα μαθηματικού νόμου, μιας Υπερ-τάξης παγκόσμιου χαρακτήρα, που ισχύει για οποιοδήποτε ον ή σύστημα σε δυναμική συμπεριφορά. Η Παγκοσμιότητα σημαίνει ότι διαφορετικά συστήματα έχουν την ίδια συμπεριφορά, αλλά και διαφορετικό τρόπο το καθένα, πρόκειται δηλαδή για την Ερμητική αρχή του "Οπως είναι επάνω είναι και κάτω, όπως είναι κάτω είναι και πάνω".Τα δυναμικά χαοτικά συστήματα δεν ανταποκρίνονταν ωστόσο σε κανένα γνωστό γεωμετρικό μοντέλο, που να είναι σε θέση να τα περιγράψει. Χρειαζόταν μια νέα γεωμετρία που να μπορεί να μας εξηγήσει γιατί η χαοτική συμπεριφορά της φύσης, οι μη σχηματικές και δυναμικές μορφές της, μας φαίνονται ωραίες και αισθητικές. Να μας εξηγήσει την Αισθητική της Φύσης, με τους νόμους και τα αίτιά της, με τα χαοτικά σχήματα των νεφών, των βουνών, των αστραπών, των ποταμών, των δενδρωδών διακλαδώσεων, που δεν φαίνονται να υπακούουν σε καμμιά κατεστημένη τάξη, σε κανένα "λογικό" και μη τυχαίο γεωμετρικό μοντέλο. Γεωμετρία Φράκταλ που αναπτύχθηκε από τον Αμερικανό μαθηματικό Benoit Mandelbrot στα χρόνια του 70, ήρθε να καλύψει αυτό το κενό. Το περιεχόμενο αυτής της νέας γεωμετρίας είναι τα λεγόμενα αντικείμενα Φράκταλ, που κύριο χαρακτηριστικό τους είναι η Αυτοομοιότητα: δηλαδή ότι το καθένα από τα μέρη του, σε διαφορετικές κλίμακες μεγέθους, είναι όμοιο με το όλο.Το αντικείμενο επαναλαμβάνεται, "αναπαράγει" τον εαυτό του και τα μέρη του, σε οποιαδήποτε κλίμακα και αν το θεωρήσουμε. Τα αντικείμενα Φράκταλ είναι έτσι ζωντανά όντα με ικανότητα αυτοαναπαραγωγής στο άπειρα μεγάλο και στο άπειρα μικρό. Πρόκειται λοιπόν για την επιστημονική ενσάρκωση στη σημερινή εποχή της Ερμητικής Αρχής της Αναλογίας: "Οπως είναι επάνω είναι και κάτω, όπως είναι κάτω είναι και πάνω" , που αναφέραμε πιο πριν. Αλλο θεμελιώδες χαρακτηριστικό των γεωμετρικών αντικειμένων φράκταλ είναι το ότι έχουν κλασματική διάσταση, και από εκεί έχουν πάρει το όνομά τους (σ.μ. fraccion=κλάσμα).Η γεωμετρική τους διάσταση βρίσκεται στο όριο μεταξύ της γραμμής και της επιφάνειας ή μεταξύ της επιφάνειας και του όγκου ή μεταξύ του όγκου και του χρόνου, κ.ο.κ. με τους ν-διάστατους χρόνους. Ο ίδιος ο B. Mandel brot μας δίνει ένα παράδειγμα για να μπορέσουμε να καταλάβουμε καλύτερα αυτήν την παράδοξη όψη της Γεωμετρίας Φράκταλ.Πόσες διαστάσεις -αναρωτιέται-έχει ένα κουβάρι σκοινί; Για τον Μάντελμπροτ η απάντηση είναι ότι αυτό εξαρτάται από την απόσταση ή προοπτική κλίμακας σύμφωνα με την οποία το παρατηρούμε. Από μεγάλη απόσταση το κουβάρι δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα σημείο στο χώρο, δηλαδή δεν έχει διάσταση.Από πιο κοντά, το κουβάρι φαίνεται να γεμίζει ένα σφαιρικό χώρο, δηλαδή έχει τρεις διαστάσεις. Από ακόμα πιο κοντά μας φαίνεται ότι το σκοινί, και κατά συνέπεια το αντικείμενο έχει μια μόνο διάσταση, τη γραμμική, που όμως είναι αναδιπλωμένη στον εαυτό της με τέτοιο τρόπο που χρησιμοποιεί έναν τριδιάστατο χώρο. Aν μπαίναμε στη μικροσκοπική παρατήρηση, οι διαστάσεις του κουβαριού θα εναλλάσσονταν ξανά, και θα εξαρτώνταν από την κλίμακα με την οποία θα τις παρατηρούσαμε.Ο Μandelbrot έφτασε, με μη μαθηματικό τρόπο, στην ιδέα της σχετικότητας: "Η ιδέα ότι ένα αριθμητικό αποτέλεσμα θα πρέπει να εξαρτάται από τη σχέση που έχει το αντικείμενο με τον παρατηρητή, βρίσκεται, στον αιώνα μας, πολύ κοντά στο πνεύμα της Φυσικής και συνιστά μια σπουδαία ερμηνεία αυτής".Ομως τί θα συνέβαινε στην περίπτωση που θα χρησιμοποιούσαμε ενδιάμεσες τιμές μεταξύ του "πολύ μακρυά" και του "πιο κοντά"; Φτάνουμε επομένως στη σύλληψη, που ήδη έχει διατυπωθεί μαθηματικά, των κλασματικών διαστάσεων. Η κλασματική διάσταση είναι ένας μη ακέραιος αριθμός, και μπορούμε να την εξηγήσουμε με τη βοήθεια απλών γεωμετρικών σχημάτων.Η επανάληψη σε διαφορετικές κλίμακες του ίδιου σχήματος, δημιουργεί ένα αντικείμενο, δηλαδή ένα φράκταλ, τα μέρη του οποίου είναι πάντα όμοια (ποτέ ακριβώς ίδια) με το όλο. Δηλαδή, το μέρος είναι το όλο και το όλο βρίσκεται σε κάθε μέρος, όπως έλεγε η παλιά Ερμητική σοφία, και η δεύτερη αρχή της Αναλογίας ή Αντιστοιχίας στο Κυμβάλιον. Η ποιότητα αυτής της ομοιότητας προς εαυτήν, αυτής της αυτοαναπαραγωγής, είναι το βασικό χαρακτηριστικό ενός αντικειμένου φράκταλ, σε οποιαδήποτε κλασματική διάσταση.H χρήση αυτής της γεωμετρίας Φράκταλ επιτρέπει την αναπαραγωγή και την κατασκευή μοντέλων για την πλειοψηφία των μορφών, δυναμικών και χαοτικών, των φυσικών συστημάτων: πρόκειται για μια αληθινή γεωμετρία της Φύσης, που είναι σε θέση να συλλαμβάνει και να μορφοποιεί μια νέα Αισθητική -που είναι ωστόσο παλιά όπως και η ίδια η Φύση- την Αισθητική του Χάους.Tα βουνά δεν είναι κώνοι, τα σύννεφα δεν είναι σφαίρες, οι ακτίνες δεν ταξιδεύουν σε ευθεία γραμμή, οι δυναμικοί ρυθμοί δεν είναι εντελώς κανονικοί. Αυτά τα γεωμετρικά σχήματα, σαν αφαίρεση της φυσικής πραγματικότητας, ανήκουν στο νοητικό κόσμο, τον ιδεατό, τον αρχετυπικό, όμως δεν αντανακλώνται έτσι όπως είναι στη φυσική πραγματικότητα, και δεν επιτρέπουν μια πραγματική κατανόηση και περιγραφή των φυσικών δυναμικών φαινομένων. Εκφράζουν μια ιδεατή ομορφιά, όμως για την κατανόηση της περιπλοκότητας στη φύση, έχουν αποδειχτεί άχρηστα. Και ακριβώς γι'αυτό γίνεται λόγος για χάος στη φύση, ενώ τώρα πια, με τη νέα γεωμετρία Φράκταλ, μπορούμε να μιλήσουμε και για Τάξη μέσα στο Χάος.Το Τυχαίο παραχώρησε τη θέση του στην Αναγκαιότητα. Τα σχήματα των νεφών, οι στροβιλισμοί των ποταμών, η διαδρομή των ακτίνων στον ουρανό, η κατανομή των γαλαξιών, των κρατήρων στη Σελήνη ή στον Αρη ή η μετάδοση μιας επιδημίας στον πληθυσμό, δεν είναι πια τυχαία αποτελέσματα, αλλά υπακούουν σε νόμους που μπορούν να γίνουν γνωστοί, στους νόμους της γεωμετρίας Φράκταλ.

ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ

Οι νέες επιστημονικές αντιλήψεις πάνω στη γεωμετρία του Χάους προξενούν μια αληθινή επανάσταση σε όλα τα επίπεδα, όχι μόνο της επιστήμης αλλά και της τέχνης και της σκέψης γενικά. Στο χώρο της μουσικής π.χ. η γεωμετρία φράκταλ, με κατάλληλα προγράμματα στον ηλεκτρονικό υπολογιστή μας επιτρέπει να μετασχηματίσουμε σε εικόνες, σχήματα και χρώματα, οποιαδήποτε μουσική που αντιστοιχεί σε μια φράκταλ δομή, όπως είναι για παράδειγμα η μουσική του Μπαχ. Συμβαίνει επίσης και το αντίστροφο, δηλαδή μετασχηματίζονται σε μουσικό ήχο καλλιτεχνικοί πίνακες τύπου φράκταλ, όπως για παράδειγμα η ζωγραφική του Βαν Γκογκ. Οδεύουμε προς μια νέα Αισθητική αντίληψη όπου Επιστήμη και Τέχνη θα είναι βαθειά εναρμονισμένες σ' ένα αξεδιάλυτο Ολο μαζί με τη Φιλοσοφία.Πρόκειται λοιπόν για μια επιστροφή στις παλιές αντιλήψεις του παραδοσιακού Ερμητικού Εσωτερισμού, όπως τις συναντάμε στην Αναγέννηση με τον Φιτσίνο, τον Πίκο ντελλα Μιράντολα, τον Κ. Αγρίππα, τον Ρ. Φλόυντ, τον Καμπανέλλα και τον μεγάλο Τζ. Μπρούνο, ή στην κλασσική εποχή μ' έναν Πυθαγόρα, έναν Πλάτωνα ή έναν Πλωτίνο, όπως και στις αρχαίες εσωτερικές πηγές της Ανατολής.Από φιλοσοφική οπτική γωνία, οι νέες επιστημονικές ιδέες περί του Ολου που επαναλαμβάνεται, αυτοαναπαράγεται σε κάθε μέρος, ακόμα και στο ελάχιστο σωματίδιο του Οντος, έχουν τεράστια αξία, καθώς οδηγούν στην επαναδιεκδίκηση και τη συνάντηση με τη Μαγεία και τον Εσωτερισμό όλης της μυητικής παράδοσης. Στην ανανέωση της Συμμαχίας μας με τους πολιτισμούς του παρελθόντος.Η Ερμητική ρήση "όπως είναι πάνω είναι και κάτω, όπως είναι κάτω είναι και πάνω" και η ρήση του Μπρούνο "Εν το Παν" είναι πια μια επιστημονική πραγματικότητα που έχει γίνει αποδεκτή στο τέλος της δεύτερης χιλιετίας του δυτικού πολιτισμού. Ζωντανεύει ξανά η καθολική φιλοσοφία, που σήμερα λέγεται Ολιστική, στη σύγχρονη γλώσσα. Ομως είναι ακόμα πιο σημαντικό να αναγνωρίσουμε πέρα από το φαινομενικό "Χάος" την ύπαρξη μιας καθαρά δομής Φράκταλ στις Διδαχές της Μυστικής Διδασκαλίας, τις οποίες συγκεντρώνει στο έργο της η φιλόσοφος του 19ου αιώνα Ελενα Π. Μπλαβάτσκυ, πίνοντας από τς πανάρχαιες πηγές του πέραν των Ιμαλαϊων Εσωτερισμού.Στην πραγματικότητα, στο μνημειώδες έργο της "Μυστική Διδασκαλία", μας μιλάει για ένα Εξελικτικό μοντέλο των όντων, βασισμένο στον αριθμό 7, που συμπεριλαμβάνει το Κοσμολογικό επίπεδο ως το Ανθρωπογενετικό και το φυσιολογικό. Ετσι, η Εξέλιξη στο Ηλιακό Σύστημα αναπτύσσεται σε 7 Συστήματα Πλανητικών Αλυσίδων, κάθε Σύστημα αποτελείται από 7 Αλυσίδες, κάθε Πλανητική Αλυσίδα από 7 Μπαλόνια ή κόσμους, σε κάθε κόσμο αναπτύσσονται 7 Ανθρώπινες Φυλές (αναλογικά το ίδιο ισχύει για τα άλλα εξελισσόμενα όντα), κάθε Φυλή περιέχει 7 Υποφυλές, κάθε Υποφυλή έχει 7 Κλάδους πολιτισμού...και στις μικρές κλίμακες, κάθε Ανθρωπος έχει 7 επίπεδα Συνείδησης, κάθε επίπεδο περιέχει 7 Υποεπίπεδα σε αυτοομοιότητα με την Επταπλή Σύνθεση του Ανθρώπου, κάθε Υποεπίπεδο περιέχει υπο-υπο-επίπεδα κ.ο.κ. Επίσης και οι Κύκλοι ή Γύροι Αβατάρα, με 7 Αβατάρα ή Θείους Αγγελιαφόρους μεταξύ των ανθρώπων και με 7 γύρους ο καθένας τους, κ.ο.κ. συμπεριλαμβάνονται σ'αυτό το σχήμα Φράκταλ της Κοσμικής Εξέλιξης της Συνείδησης του Οντος. Από το άπειρα μεγάλο ως το άπειρα μικρό, το επταπλό μοντέλο επαναλαμβάνεται με θαυμαστή αυτοομοιότητα, όντας όπως επάνω, κάτω και όπως κάτω, επάνω.Η ίδια η Ε.Π.Μπαβάτσκυ δημοσίευσε ένα σχήμα Φράκταλ, που αναφέρεται στην εξέλιξη των ανθρώπινων Φυλών και Πολιτισμών, στον 2ο τόμο της αγγλικής έκδοσης, σ. 434 (3ος τόμος σ. 415 στην ισπανική έκδοση) κι αυτό την κάνει αληθινή πρωτοπόρο της Γεωμετρίας Φράκταλ τον περασμένο αιώνα. Αυτή η αποκάλυψη, το ότι το Εξελικτικό Μοντέλο του Αρχαίου Εσωτερισμού αντιστοιχεί σ'ένα αληθινό Σχήμα Φράκταλ, έρχεται για άλλη μια φορά να υποστηρίξει την αυθεντικότητά του και την αντιστοιχία του με την ίδια τη Φύση, δικαιώνοντας έτσι στις παρυφές της 3ης χιλιετίας, όχι μόνο τη μνήμη της Μπλαβάτσκυ αλλά και τη σοβαρότητα και τη σημασία των παραδοσιακών Διδασκαλιών της Εσωτερικής Φιλοσοφίας, σαν αληθινού άχρονου προάγγελου των πιο σύγχρονων επιστημονικών αντιλήψεων.

Νεα Ακρόπολη
(απόσπασμα)

Αρμενίζοντας κόντρα στο ρεύμα

Αυτό που ξεχωρίζει ένα ξύλινο κορμό που επιπλέει, από μια βάρκα φτιαγμένη από το ίδιο ξύλο, είναι ότι η βάρκα έχει κουπιά και μπορεί να αρμενίζει ενάντια στο ρεύμα. Dr. N. Sri Ram.

Αυτά τα λόγια τα άκουσα από τα χείλη του στη μακρινή μου νεότητα. Η φράση αυτή δεν ανήκε σε καμμία από τις ομιλίες του και δεν ξέρω αν την κατέγραψε σε κάποιο από τα βιβλία του. Βγήκε αυθόρμητα σε ένα διάλογο. Εχω σκεφτεί πολύ πάνω σε αυτήν, και κατά την ώρα της διαμόρφωσης υψηλότερων ιδεωδών σε μιά Σχολή Φιλοσοφίας κλασικού τύπου, η παραβολή του κορμού και της βάρκας σφράγισε όλη μου τη σκέψη, τα συναισθήματα και τη δραστηριότητα.
Γενικά οι άνθρωποι μοιάζουν με κορμούς που έχουν ριχθεί στο ποτάμι της ζωής. Στην αρχή ολόκληροι και ξεροί μετά χτυπημένοι και βρεγμένοι, παρασύρονται πάντα προς την κατεύθυνση του ρεύματος, ή προς την αγκαλιά αυτού του ρεύματος που έχουν εκτρέψει οι ισχυροί του Κόσμου... Και πάνε προς τα εκεί!... συγκρουόμενοι σε άχρηστες βιαιότητες, βρώμικοι και λασπωμένοι, χωρίς κατεύθυνση και χωρίς σταθερό λιμάνι, μέχρι να διαλυθούν σε υπολείμματα ξύλου. Εξαφανίζονται από την επιφάνεια αυτού του ποταμού, που δεν παύει να κυλάει, που δεν ξέρουμε από πού προέρχεται και προς τα πού πηγαίνει.Απλοί κορμοί που σύρονται από τη μία όχθη στην άλλη, που βάζουν την αντοχή του ίδιου τους του βάρους ενάντια στο ρεύμα! Το σκοτεινό κοπάδι γλυστράει βγάζοντας τριγμούς στο ακούραστό του κύλημα και όμως ... τόσο κουρασμένο! Την ημέρα το φως επιτρέπει να φαίνεται το μελανό σάπισμα της φλούδας και τη νύχτα η ορδή των σκιών τρέχει πάντα οριζόντια και μόνο, κατα εξαίρεση, κάποιος σηκώνει ένα άκρο προς τα μακρινά αστέρια.Το ποτάμι των κορμών! Κάθε φορά είναι περισσότεροι, συγκρούονται μεταξύ τους, κομματιάζονται...Το ποτάμι των κορμών! Πόσο πολύ έχω σκεφτεί πάνω σε αυτό! Αλλά χρόνο με το χρόνο έμαθα τις σχεδόν ξεχασμένες ξυλουργικές τεχνικές του αδειάσματος, επεξεργασίας και της ελάφρυνσης του ξύλινου όγκου ...αυτού του ξύλου από το οποίο είμαστε όλοι μας φτιαγμένοι. Γρήγορα χτυπήματα με την τσάπα στην επιφάνεια και αναμμένα κάρβουνα μετά, που ανανεώνονται συνέχεια. Η εμπειρία, που ενέπνευσε τους μεγάλους Δασκάλους της Ανθρωπότητας, είναι πάντα οδυνηρή και πολύ μεγάλη. Πρέπει να σκάβουμε βαθιά εκεί που οι εγωισμοί και οι δειλίες πλέκουν τις συστρεφώμενες ίνες τους και οι αυταπάτες σε κάνουν να πιστεύεις ότι εσύ είσαι ο κορμός και κομματιάζεις τον εαυτό σου. Αλλά ο σταθερός εργάτης, ωθούμενος από την θέλησή του, ανώτερη από τα παράπονα της μισοσαπισμένης ύλης, συνεχίζει το έργο του.Σιγά-σιγά ο κάποτε χονδροειδής κορμός γίνεται πλοίο. Στολίζεται η μυτερή πλώρη και η στρογγυλή πρύμνη. Αυτό που ήταν κάποτε πληγή έγινε τώρα ένα καθαρό δοχείο για τη ψυχή που ταξιδεύει.Με τα υπόλοιπα φτιάχτηκαν ευλύγιστα κουπιά που ανάλογα με τη χρήση δίνουν ώθηση και χρησιμεύουν ταυτόχρονα για τιμόνι. Και με άπειρη υπομονή σκαλίζονται οι πλευρές μέχρι να γίνουν ελαφρά και στέρεα ακροστόλια.Και έτσι έχουμε φτιάξει τη βάρκα!Οι κορμοί την κοιτάζουν με έκπληξη και απώθηση. Τους φαίνεται άδεια, ασταθής, περιττή, κωμική, επικίνδυνη, ευδιάλυτη. Γιατί δεν είναι κορμός... Είναι βάρκα! Και επιπλέον, συχνά θα αρμενίζει κόντρα στο ρεύμα. Αυτό κι αν είναι ασυγχώρητο! Να μην είναι της μόδας, να μην αλλάζει χρώμα ανάλογα με τη λάσπη που δέχεται; Να διατηρεί το χρώμα της και να αρμενίζει πάνω από το βούρκο, μόλις αγγίζοντάς τον; Αδιανόητο! Και οι περίεργοι ναύτες;Λένε πως δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Αν είμασταν θα μπορούσαμε να λαθεύουμε όλοι μαζί χωρίς ελπίδα να βοηθήσει ο ένας τον άλλο, πως η ισότητα δεν υπάρχει στη Φύση, ούτε είναι δυνατή ή επιθυμητή. Οτι οι υγιείς διαφορές ομορφαίνουν το σύνολο και το βγάζουν από την πλήξη και από το πνεύμα του κοπαδιού. Λένε, επίσης, ότι οι διάφορες θρησκείες είναι προσαρμογές στον χώρο και στον χρόνο του ιδιου Μηνύματος και ότι, επομένως, καμμία δεν είναι καλύτερη από την άλλη, εφόσον εκτός από το σύντομο μήνυμα, όλα τα άλλα τα έβαλαν οι άνθρωποι με την άγνοια και τις επιθυμίες τους... και ότι αντέγραφαν η μία την άλλη διαμέσου των αιώνων.Διαβεβαιώνουν ότι δεν πιστεύουν στο Θεό, αλλά ότι γνωρίζουν για την ύπαρξή του και ότι αυτή είναι προφανής. Αρκεί να γνωρίζουμε και να βαδίζουμε στις κατάλληλες οδούς για να το ανακαλύψουμε. Οτι η ψυχή είναι αιώνια και άφθαρτη και ότι δεν πρέπει να την συγχέουμε με τα ενδύματά της και με τις μάσκες που υιοθετεί κατά καιρούς. Οτι, αν υπάρχει συγχώρεση, αυτή είναι πέρα από τη λύτρωση σύμφωνα με το νόμο της δράσης και της αντίδρασης και ότι αυτοί είναι μηχανικοί νόμοι της Φύσης: όποιος σπέρνει σιτάρι, αργά ή γρήγορα σιτάρι θα μαζέψει, και όποιος σπέρνει αγκάθια, μόνο αγκάθια θα μαζέψει.Το θαύμα δεν υπάρχει σαν τέτοιο, υπάρχουν μόνο επίπεδα γνώσης. Το φαινομενικό είναι δευτερεύον. Ο βαβυλώνιος ιερέας που θάμπωνε με τις μικρές τεχνητές του αστραπές που πηδούσαν από το ένα χέρι στο άλλο, θα ήταν σήμερα ένας απλός ηλεκτρολόγος. Και ο Αγιος Πατρίκιος, ένας χημικός που θα ήξερε τι γίνεται όταν ρίχνουμε νερό πάνω στον άσπρο φώσφορο ή στον ασβέστη.Ο ναύτης της βάρκας δεν χρειάζεται δεκανίκια ψεμμάτων. Ψάχνει και βρίσκει σιγά-σιγά την αλήθεια. Βάζει την προσπάθειά του στα κουπιά και διακρίνει πράγματα που οι άλλοι δεν βλέπουν αφού κωπηλατεί ενάντια στο ρεύμα. Κωπηλατεί στο νερό μέχρι να φθάσει στις αγνές και αμόλυντες πηγές του. Εχει ενθουσιασμό στην Ψυχή του και του αρέσει το γέλιο και τα όμορφα πράγματα.Τον ενοχλούν οι κακόηχοι θόρυβοι και του αρέσουν οι όμορφες μελωδίες του Στράους, οι καθεδρικοί των φώτων και των σκιών του Βάγκνερ και οι σονάτες του Μότσαρτ. Δεν υποκρίνεται ότι βλέπει πανοράματα πέρα από το συνοθύλευμα ματιών, μυτών και ούρων των μοντερνιστών και προτιμάει να περπατά στο χιόνι με το Γκόγια, να κοιτάζει τους γκρίζους ουρανούς του Βελάσκουεθ, να εκπλήσσεται από τα κρυστάλλινα δάκρυα ενός Γκρέκο ή να χάνεται στους φανταστικούς δρόμους των τοιχογραφιών της Πομπηίας.Δεν πιστεύει ότι τα ναρκωτικά είναι καλό, αλλά κακό, γιατί αυτοί που τα χρησιμοποιούν, γίνονται σαν εκφυλισμένα ζώα που κλέβουν και σκοτώνουν για να συνεχίσουν να παίρνουν τη δόση τους. Ούτε στο βρώμικο μεθύσι της υψωμένης κραυγής και του υπόκωφου ρέψιμου.Πιστεύει στην αρμονική και ζωτική τάξη που ξεπερνάει τον τυφλό μηχανισμό προγραμμάτων κατασκευασμένων από άλλους. Πιστεύει στην ελευθερία και διερωτάται κατά πόσον υπάρχουν ακόμα άτομα που την εκτιμούν και που σέβονται την ελευθερία των άλλων. Πιστεύει στη βούληση, στην καλοσύνη και στην δικαιοσύνη και ότι ένας κόσμος χωρίς αυτές τις αρετές είναι μια μπάλλα από λάσπη στην οποία πρέπει να δώσουμε αρμονικές γραμμές υπερνικώντας την αντίσταση της χονδροειδούς ύλης. Πιστεύει σε ένα νέο και καλύτερο κόσμο... αλλά για να παρουσιαστεί αυτός στον ορίζοντά μας, πρέπει να υπάρχουν πολλοί κωπηλάτες, νέοι και καλύτεροι. Αυτοί που εγκαταλείπονται στο ποτάμι της ζωής, μέσα σε αδυναμίες και κλάμματα σύρονται αδυσώπητα προς τη δική τους φυσική, ψυχική και νοητική καταστροφή.Πιστεύει σε μιά επιστήμη στην υπηρεσία του Ανθρώπου, του ζώου, του φυτού και, πάνω από όλα του Πλανήτη στην συνολική του έκφραση, γιατί είναι το κοσμικό μας σπίτι και εμείς το γκρεμίζουμε και διαταράσσουμε την ισορροπία του. Πιστεύει ότι οι ήδη απαρχαιωμένες και άχρηστες δομές πρέπει να δώσουν θέση σε άλλες νέες και δυνατές, χωρίς κόμπλεξ και περιορισμούς που μυρίζουν σαπίλα, αφού αποτελούν πτώματα τα μέλη των οποίων η γαλβανική δύναμη του χρήματος και της εξουσίας κάνει να συστέλλονται σε μια τρομακτική παρωδία ζωής.Και, πάνω από όλα, οι κωπηλάτες πιστεύουν στον εαυτό τους και στη βάρκα που κατασκεύασαν.

Νέα Ακρόπολη